Η "ΚΡΕΑΤΟΜΗΧΑΝΗ" ΕΚΑΝΕ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΡΕΒΕΓΙΟΝ

ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ «ΜΑΖΙ» ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ «KING GEORGE» κ. ΠΑΓΚΑΛΕ.


«Στον αγώνα ενωμένοι και στή μάσα χωριστά», λέει ο θυμόσοφος λαός μας.
Έτσι συμβαίνει και αυτή είναι η αλήθεια που διέπει τις πραγματικές σχέσεις των επαγγελματιών πολιτικών με τους «κατ' επάγγελμα»ανίσχυρους πολίτες κ.Αντιπρόεδρε της... «ενάρετης» Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.!!!
Και όχι οι «τρίχες» πού τόσο διεστραμένα εκστομίσατε εσείς...
Ιδού δέ καί η απόδειξη...
Σεις κάνατε Πρωτοχρονιάτικο Ρεβεγιόν σε σουίτα στο «KING GEORGE», αξίας 5.400 Ευρώ σύμφωνα με την εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ»...
Εμείς με τόσα λεφτά, ούτε απ' έξω δεν τολμάμε να περάσουμε...
Τό δέ δυστύχημα και εξωφρενικό με εσάς είναι, ότι και τα 5.400 ευρώ δεν τα...πληρώσατε.!
«Δωρεά» του Ξενοδοχείου στην αφεντιά σας, που ειρήσθω εν παρόδω χρωστάει στο ΙΚΑ 1,6 εκατ ευρώ ..
Κατά το κοινώς λεγόμενο τήν «βγάλατε» στην..τράκα.!!!
Τούτο δε λόγω του τίτλου σας ως Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, πού απολαμβάνουμε και εμείς την ευτυχία, να σας χαιρόμαστε...
Διότι άν δεν είχατε τον τίτλο του Αντιπροέδρου, ο Δασκαλαντωνάκης δεν θα σας προσλάμβανε ούτε γιά θυρωρό στο «KING GEORGE»...
Ξέρετε, αυτοί οι... «τύποι» δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη δημόσια αισθητική.!
Άντε, και Του Χρόνου...

 

 

 

 

 

ΠΑΓΚΑΛΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ!!

Κύριε Αντιπρόεδρε της Κυβέρνησης, Χρόνια σας Πολλά και Καλή Χρονιά!



Θα ήθελα μέσω αυτού του ιστολογίου να μπείτε στο κόπο και να απαντήσετε σε κάποια ερωτήματα που μου έχουν δημιουργηθεί με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις σας εναντίον (κυριολεκτικά) των συμπατριωτών σας, περί κοπριτών, ζώων και λοιπών χαρακτηρισμών που αποδώσατε τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
1ον. Δεν γνωρίζω τους ψηφοφόρους που σας τίμησαν με τη ψήφο τους και σας... ανέδειξαν εκπρόσωπο τους στο ελληνικό κοινοβούλιο, αλλά αν αυτοί ήλθαν στο γραφείο σας για να σας διαφθείρουν, κατά τα λεγόμενά σας, εσείς γιατί υποκύψατε με αποτέλεσμα να γίνετε και σεις διεφθαρμένος; Προφανώς για τη βουλευτική έδρα. Πράγμα που προφανώς δεν επέτυχαν προσφάτως με τη σύζυγό σας, με αποτέλεσμα να μη διαφθαρεί και να μην εκλεγεί δήμαρχος στο δήμο που έθεσε υποψηφιότητα.
2ον. Αν υποθέσουμε ότι οι συγγενείς του θύματος του μεγάλου σεισμού στη L’Aquila της Ιταλίας το 2009 ήσαν διεφθαρμένοι, γιατί πάλι υποκύψατε στην διαφθορά και στη πρόταση που καταθέσατε για μεταγραφή όχι μόνο της αδελφής του θύματος αλλά συμπεριλάβατε μόνο τα εξαδέλφια του, καθότι ψηφοφόροι σας, και όχι για όλους τους λοιπούς έλληνες φοιτητές και φοιτήτριες, που φοιτούσαν τότε στη σεισμόπληκτη πόλη της Ιταλίας; και
3ον. Αν δεν είχατε την ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ, θα τολμούσατε να εκστομίσετε αυτά που είπατε για όλους εμάς, δημόσιους υπαλλήλους ή μη;

(Νίκος Χριστοδουλόπουλος - nikosxrist@gmail.com)

Σε όλους εμάς μένει μόνο ένας δρόμος.Ο δρόμος του αποφασισμένου ξεσηκωμού.

Το τίμημα είναι βαρύ… και αφορά στην ίδια μας την πατρίδα. 


Η ιστορία μας υπάρχει όχι απλά για να την αναδημοσιεύουμε και να καμαρώνουμε για κείνα που έκαναν οι άλλοι, αλλά για να την αναβιώνουμε όταν οι καιροί το απαιτούν, προκειμένου να καμαρώνουν αύριο τα εγγόνια μας για όσα τολμήσαμε να κάνουμε σήμερα εμείς. 

γράφει ο Reporto 

Σ αυτόν τον τόπο η υποκρισία περισσεύει…
Αλλά και ο συμβιβασμός, όπως και οι απόπειρα χαλιναγώγησης και ανώδυνης εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης και οργής έχει πολλά προσωπεία.
Από την ημέρα που αυτή η κυβέρνηση και αυτός ο πρωθυπουργός ανέλαβαν την πολιτική εξουσία του τόπου, έγιναν πέραν του δέοντος σαφείς και οι στοχεύσεις τους αλλά και τα γραμμάτια που είναι εντεταλμένοι να ξεχρεώσουν.
Ακόμα και η πλέον ελαστική απόπειρα αξιολόγησης του έργου αυτής της κυβέρνησης, έστω και αν χρειαστεί κανείς να επιστρατεύσει τα πλέον επιεική κριτήρια για να σταθμίσει την πολιτική της διαδρομή, δεν μπορεί παρά να καταλήξει αβίαστα στο συμπέρασμα πως...

Η επάνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία με τον επικίνδυνο εφιάλτη στο τιμόνι της κυβερνητικής πολιτικής, δεν ήταν παρά μια ξέφρενη πορεία καταστροφής για την Ελλάδα. 

Το Σύνταγμα παραβιάστηκε…Το κοινοβούλιο περιφρονήθηκε…
Το δικαίωμα των αποφάσεων εκχωρήθηκε σε ξένα κέντρα…
Η Ελληνική κοινωνία βιάστηκε ποικιλοτρόπως και οι πολιτικές που οδηγούν στον πολιτισμικό και κοινωνικό της εκφυλισμό, έχουν πλέον καταστεί κυρίαρχες και οδηγούν τον τόπο μας σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Η Ελλάδα παραδόθηκε στους νεκροτόμους των πειραματικών σχεδιασμών της παγκόσμιας διακυβέρνησης, και οι πολίτες της χρησιμοποιούνται ως θλιβερά πειραματόζωα για νέες πολιτικές πριν την πλανητική τους γενίκευση.
Ο λαός εξαθλιώνεται καθημερινά και οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους είναι οι τοκογλύφοι και οι ενεχυροδανειστές της εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Μια πρωτοφανής έκρηξη ανθελληνικών οργανώσεων και πολιτικών που απειλούν ευθέως την εδαφική μας ακεραιότητα, αλώνει επικίνδυνα τις ευαίσθητες περιοχές του τόπου μας.
Και το αποκορύφωμα… 

Ένας εφιάλτης πρωθυπουργός να παζαρεύει στο Ερζερούμ ντυμένος στα χρώματα του καραγκιόζη, την εδαφική ακεραιότητα του τόπου και την ίδια μας την Εθνική αξιοπρέπεια. 

Ένας πρωθυπουργός χρεοκοπημένος και απερίσκεπτος που συζητά και χαριεντίζεται με τους βιαστές της αξιοπρέπειας του λαού του.
Πόσο θράσος θέλει άραγε για να ξεφτιλίζεται έτσι ο πρωθυπουργός μιας κυρίαρχης χώρας και στο εφιαλτικό του πρόσωπο να ταπεινώνεται ένας ολόκληρος λαός???
Όλα τα παραπάνω, συνιστούν μια πρωτοφανή και επικίνδυνη θεσμική και πολιτική εκτροπή, που σύντομα αυτός ο λαός θα κληθεί να πληρώσει με το ίδιο του το αίμα. 

Από την άλλη μεριά… 
Υπάρχουν φωνές που βλέπουν και μιλούν ευθέως γι αυτόν τον επικίνδυνο κατήφορο.
Φωνές που καταγγέλλουν αυτή την πορεία ντροπής και εθνικής ταπείνωσης.
Φωνές που καταδεικνύουν το τι διαφορετικό μπορούσε και έπρεπε να γίνει.
Φωνές που περιγράφουν με σαφήνεια τόσο το περιεχόμενο όσο και τις κατευθύνσεις της διαφορετικής πολιτικής που έχει ανάγκη ο τόπος.
Όλοι καταγγέλλουν, αλλά επί της ουσίας όλοι σιωπούν αφού αρνούνται να επιστρατεύσουν το τελευταίο απόθεμα παλικαριάς που διαθέτουν και να βάλουν φωτιά στο φυτίλι του δυναμίτη. 

Κανείς δε δηλώνει απλά και ξεκάθαρα πως δε θα σεβαστεί και πως εν μια νυκτί θα ανατρέψει το θεσμικό πλαίσιο της εθνικής και κοινωνικής υποταγής που επέβαλε στη χώρα η παγκόσμια διακυβέρνηση με τα αδίστακτα τσιράκια της.
Κανείς δεν προειδοποιεί τον παπατζή πως οτιδήποτε συζητά στο Ερζερούμ, πως οτιδήποτε περιλαμβάνει η ατζέντα της μυστικής του διπλωματίας 
είναι ΑΚΥΡΟ και μηδενικής αξίας, όπως μηδενική αξία έχει και η ίδια η ταπεινωτική του υπογραφή.

Είναι καιρός να σταματήσει η υποκρισία των συμβιβασμένων. 

Τα μεγάλα λόγια δεν αρκούν, αντίθετα καθίστανται εκ των πραγμάτων και πολλαπλά επικίνδυνα αφού έμμεσα καλλιεργούν την αυταπάτη στο λαό και εκφυλίζουν ανώδυνα την οργή και την αγανάκτησή του.
Αυτός ο πρωθυπουργός και αυτός ο κυβερνητικός θίασος έχουν καταλύσει το Σύνταγμα. 
Έχουν καταλύσει τη Δημοκρατία.
Έχουν παραβιάσει κάθε έννοια νομιμότητας.
Αλυσοδένουν επικίνδυνα τον τόπο μέσα σ ένα πλαίσιο εφιαλτικών θεσμών και συμφωνιών που στραγγαλίζουν ανεπανόρθωτα την Ελλάδα.
Απέναντι σ αυτή την εφιαλτική πολιτική, τι νόημα έχουν οι όρκοι πίστης στη δήθεν Δημοκρατική νομιμότητα???
Ποια δημοκρατία και ποια νομιμότητα έχει υποχρέωση να σεβαστεί αυτός ο λαός και γιατί θα πρέπει να ακούσει τα μεταλλαγμένα φερέφωνα του συμβιβασμού που τον καλούν σε εγκράτεια και δεν οργανώνουν τον ξεσηκωμό του???
Γιατί θα πρέπει αυτός ο ταπεινωμένος λαός να ασπαστεί τις απόψεις ηγετών, ηγετίσκων και διάφορων επίδοξων τζιτζιφιόγκων που επιχειρούν να ποδηγετήσουν τη συνείδησή του και να την προσαρμόσουν στο πολιτικό παιχνίδι και στους όρους που επέλεξε γι αυτό το πολιτικό σύστημα της υποταγής???
Σε ποιόν διάολο οφείλουμε να δώσουμε όρκους πίστης???
Στο φαύλο σύστημα των πολιτικών θεσμών που έστησαν???
Μήπως απέναντι σε κείνους 
που το επικαλούνται για να διοικούν ανεξέλεγκτοι και το παραβιάζουν όταν πρόκειται να μας ταπεινώσουν???
Κανένας απολύτως σεβασμός δεν τους πρέπει σ όλους αυτούς. 
Ούτε στους ερμαφρόδιτους θεσμούς που έστησαν…
Ούτε στους ερμαφρόδιτους πολιτικούς που τους υπηρέτησαν…
Ούτε στους ερμαφρόδιτους απολογητές που ξεφυτρώνουν από παντού και δεν τολμούν να τους αμφισβητήσουν.
Ο λαός ταπεινώνεται…Ο στρατός ταπεινώνεται…Η πατρίδα ταπεινώνεται…
Ο Ελληνισμός κατάντησε περίγελο ανά την υφήλιο και οσονούπω η εδαφική μας ακεραιότητα αρχίζει να ξεθωριάζει…


Σε όλους εμάς μένει μόνο ένας δρόμος.Ο δρόμος του αποφασισμένου ξεσηκωμού. 

Κανένας οίκτος, καμία δεύτερη σκέψη, κανένας συμβιβασμός με τίποτε λιγότερο εκτός από την ανάκτηση της χαμένης μας αξιοπρέπειας. 
Αυτός ο πρωθυπουργός με την επιστροφή του από το Ερζερούμ θα πρέπει να βρεθεί αντιμέτωπος με έναν ασυμβίβαστο ξεσηκωμό που θα τον κηρύξει έκπτωτο και αυτόν και τον επικίνδυνο θίασό του.
 Ο λαός συνολικά αλλά και το στρατευμένο τμήμα του, θα πρέπει να απειθαρχήσουν στις ταπεινωτικές συμφωνίες υποταγής, και να πάρουν στα χέρια τους το μέλλον του τόπου.
Οι Νενέκοι θα πρέπει να συλληφθούν από έναν λαό εξεγερμένο, και το τέλος αυτού του θίασου πρέπει να είναι ταπεινωτικό. Πιο ταπεινωτικό από την ταπείνωση που επεφύλαξαν οι ίδιοι για τον τόπο.
Αυτό διδάσκει η ιστορία μας πως πρέπει να είναι το τέλος των Νενέκων…
Αυτό διδάσκει η διεθνής εμπειρία πως πρέπει να είναι το τέλος των Τσαουσέσκου…
Και αυτή είναι τελικά και η ουσία της δημοκρατικής νομιμότητας απέναντι σε κείνους που βίασαν το Σύνταγμα, τους θεσμούς και την ίδια τη ζωή μας.
Που είναι λοιπόν οι ηγέτες μας που θα οργανώσουν το στοχευμένο λαϊκό ξεσηκωμό???
Πότε θα συνειδητοποιήσουν ότι τους ηγέτες τους αναδεικνύει η δράση και όχι το ατέρμονο κουβεντολόι και η φλυαρία των παραγοντίσκων που ονειρεύονται ψίχουλα πολιτικής ψευτοεξουσίας και δημοσιότητας???
Πότε θα χωνέψουν ότι η Ελλάδα τους χρειάζεται σήμερα και όχι αύριο που θα είναι αισθητά μικρότερη και δραστικά αποδυναμωμένη???
Πότε θα αποφασίσουν ότι η ιστορία μας υπάρχει όχι απλά για να την αναδημοσιεύουμε και να καμαρώνουμε για κείνα που έκαναν οι άλλοι, αλλά για να την αναβιώνουμε όταν οι καιροί το απαιτούν, προκειμένου να καμαρώνουν αύριο τα εγγόνια μας για όσα τολμήσαμε να κάνουμε σήμερα εμείς??? Πότε??? 

Αιγαίο: «Κάτι σοβαρό και επικίνδυνο ετοιμάζεται»




Είναι καθαρό πλέον πως κάτι ετοιμάζεται στο Αιγαίο. Κάτι σοβαρό, επικίνδυνο και ασύμφορο βέβαια για τη χώρα μας. Και τούτο από τις επαναλαμβανόμενες «εξόδους» ερευνητικών σκαφών της Τουρκίας, παρά τις μέχρι σήμερα συμφωνίες για μη πρόκληση έντασης στο Αιγαίο και αφ’ ετέρου από την κινητικότητα του ΝΑΤΟ πάλι σε θέματα που σχετίζονται με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις που επηρεάζουν τη συνοχή της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του αμαρτωλού Συμφώνου. Εδώ θα προσεγγίσουμε το ζήτημα του Αιγαίου.
Η θάλασσα, ο βυθός της και το υπέδαφός του είναι η σημερινή αλλά βασικά η αυριανή πηγή πλούτου, με τον οποίο θα επιβιώσει ο άνθρωπος. Και αυτός ο πλούτος δεν είναι μόνον τα ψάρια και τα ορυκτά. Το Αιγαίο λοιπόν είναι ο πνεύμονας ζωής για την Ελλάδα.
Συνηθίζεται να αποκαλούμε «ορατή απειλή εξ ανατολών» όλες τις διεκδικήσεις των Τούρκων που στρέφονται κατά κυριαρχικών μας δικαιωμάτων (δηλαδή αυτών που με τίποτα δεν πρέπει να διαπραγματευόμαστε). Εάν συγκρίνει κανείς την απειλή αυτή με τις καινοφανείς «ασύμμετρες» στις οποίες κατ’ απαίτηση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ έχουν ήδη στραφεί τα πάντα, τότε αντιλαμβανόμαστε πόσο λάθος τακτική ακολουθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις όπως και παλιότερα με τον κομμουνιστικό «κίνδυνο».
Κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας κινδυνεύουν επομένως:
Κατ’ αρχήν από την Τουρκία και το «στρατιωτικό-οικονομικό κατεστημένο» που την ελέγχει,
Από τρίτες χώρες και οργανισμούς (κύρια τις ΗΠΑ, και το ΝΑΤΟ) που δε σέβονται ούτε υπολογίζουν τις διεθνείς Συνθήκες- Συμβάσεις που έχουν κατοχυρώσει αυτά μας τα δικαιώματα,
Από την έλλειψη σταθερής και αμετακίνητης, πατριωτικής πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων στα ζητήματα τα αποκαλούμενα ως «ελληνοτουρκικές διαφορές» και
Από την πεποίθηση των κυβερνώντων κομμάτων που μεταφράζεται και ως εξωτερική πολιτική ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ παρέχουν εγγυήσεις και ασφάλεια στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο.Έτσι αποδυναμώνεται η άμυνά μας.
Όλες οι ελληνοτουρκικές διαφορές περιέχουν διεκδικήσεις της Τουρκίας ενώ απολύτως καμία εκ μέρους της Ελλάδας.
Επομένως η οποιαδήποτε συζήτηση και ρύθμιση, θα σημαίνει εκ προοιμίου από την πλευρά της Ελλάδας υποχώρηση σε κάποια σημεία. Οι Τούρκοι θέλουν δικά τους όλα από τη μέση γραμμή (25ο μεσημβρινό περίπου) και ανατολικά.
Εκτός από τα νησιά εκείνα που «αναφέρονται με το όνομά τους στις Συνθήκες και τις Διεθνείς Συμφωνίες με τις οποίες παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα». Από την πλευρά της δικής μας κυβέρνησης διατυμπανίζεται η θέση πως, συζητήσιμο είναι μόνον το θέμα της υφαλοκρηπίδας. Χωρίς να εξηγεί το αυτονόητο πως πλήθος άλλων θεμάτων επηρεάζονται ή προκύπτουν από την όποια ρύθμιση της υφαλοκρηπίδας. Τονίζουμε το πολύ σοβαρό θέμα πως γραμμές βάσης, χωρική θάλασσα, αποκλειστική οικονομική ζώνη, εναέριος χώρος και γκρίζες ζώνες θα καθοριστούν οπωσδήποτε μαζί με την υφαλοκρηπίδα αφού η νομική τους σχέση είναι αδιάρρηκτη.
Οι Τούρκοι από το 1974 και μετά κατάφεραν με την υποστήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και τηνυποχωρητικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων στόχους που διαφορετικά θα κατακτούσαν μόνο με πόλεμο. Μια ματιά σ’ αυτούς είναι χρήσιμη.
Επίσημη παραδοχή και αναγνώριση από Πρωθυπουργούς μας (Σημίτη και Μητσοτάκη ενώ για το νυν Πρωθυπουργό δεν μπαίνει καν ζήτημα μη παραδοχής) πως έχουν δικαιώματα στο Αιγαίο. Τούτο σημαίνει πως δέχτηκαν ότι πρέπει να προσδιοριστούν και κατοχυρωθούν αυτά στους Τούρκους. Έτσι προχώρησε και συνεχίζεται η «διερευνητική συζήτηση» μεταξύ εκπροσώπων των υπουργείων εξωτερικών των δύο χωρών.
Την άποψη (που την προβάλλουν υπερασπίζοντάς τους και οι Αμερικανοί) πως οι Έλληνες έχουν όλα τα νησιά στο Αιγαίο και αυτοί τίποτα (αρχή του «ζωτικού χώρου» που πρόβαλλε και ο Χίτλερ). Έτσι προκύψανε οι «γκρίζες ζώνες» και έτσι καταγράφονται και στους επίσημους αμερικανικούς χάρτες, που χρησιμοποιούνται στο ΝΑΤΟ κλπ. Εξαφάνιση από τους ίδιους χάρτες των συνόρων στη θάλασσα στο Ανατολικό Αιγαίο, καίτοι από αρχές του ’50 τα είχαν αποδεχτεί.
Αμφισβήτηση με παραβιάσεις εθνικής εναέριας περιοχής στη ζώνη από 6 μέχρι 10 μίλια και πάνω από τις «γκρίζες ζώνες».
Να μην επεκτείνουμε μέχρι 12 μίλια που δικαιούμαστε την Αιγιαλίτιδα ζώνη από 6 που έχουμε σήμερα. Η χώρα μας δεν το έχει κάνει αυτό ούτε καν στην ηπειρωτική Ελλάδα, το Ιόνιο και την Κρήτη, όπως αυτοί στη Μεσόγειο και το Βορρά. Τέτοια λεβεντιά δηλαδή.
Να τροποποιήσουμε (υπερυψώσουμε) αεροδιαδρόμους για τα πολιτικά αεροπλάνα κατ’ απαίτησή τους με αποτέλεσμα να μπορούν ελεύθερα να διέρχονται τα πολεμικά τους από κάτω. Μέχρι τότε οι αεροδιάδρομοι ήταν νοητός φραγμός από Τουρκία προς Ελλάδα. Επίσης να καταργήσουμε άλλους αεροδιαδρόμους με τα αντίστοιχα ισχυρά οικονομικά οφέλη που πέρασαν βέβαια στην πλευρά της Τουρκίας. Να παραδοθεί η «ευθύνη» άμυνας του Αιγαίου (αλήθεια, προστασίας του από ποιους;) στην αρμοδιότητα του στρατηγείου του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, ήτοι σε Αμερικανό ο οποίος κατά περίπτωση εκχωρεί το δικαίωμα αυτό και σε Τούρκο διοικητή. Λύκοι δηλαδή φιλάνε το μαντρί ενώ οι δικοί μας φύλακες τρέχουν σε πολέμους ενάντια άλλων λαών για ξένα συμφέροντα. Τις μέρες αυτές παρουσιάζεται και σ’ αυτό το θέμα κινητικότητα με επισκέψεις νατοϊκών παραγόντων. Να αρνούνται οι Ένοπλες Δυνάμεις μας συμμετοχή σε ασκήσεις σε περιοχές, όπου περιλαμβάνονται νησιά των οποίων αμφισβητούν το δικαίωμά μας για εξοπλισμό και άμυνα (Λήμνος, Άη Στράτης κ.λ.π.). Έτσι γίνονται ασκήσεις του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και εμείς τις αποφεύγουμε «διαμαρτυρόμενοι» με τον τρόπο αυτό. Τους τιμωρούμε δηλαδή με αποχή από «φαγοπότι» με δικά μας εδέσματα. Εάν θεωρήσουμε ως εκπαίδευση και φαγοπότι τις Νατοϊκές ασκήσεις. Εκεί καταντήσαμε δηλαδή. Αντί να τους σιχτιρίσουμε.
Η παρατηρούμενη κινητικότητα για τις αποκαλούμενες «ελληνοτουρκικές διαφορές» εκτιμάται πως οφείλεται:
Στις πιέσεις όσων ενδιαφέρονται να κλείσουν τα θέματα αυτά, για να μπορέσουν να ασχοληθούν με επενδύσεις και εκμετάλλευση των πόρων του Αιγαίου.
Στην όρεξή τους για επενδύσεις στην Τουρκία, που είναι μια εκτεταμένη αγορά υπό ένταξη μάλιστα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το τελευταίο σημαίνει για μερικούς πλούσια κοινοτικά προγράμματα, ήτοι εκμετάλλευση πόρων και απομύζηση από την εργασία δεκάδων εκατομμυρίων υπάκουων «πάμφθηνων» Τούρκων. Ο Άγγλος Πρωθυπουργός μάλιστα δεν κρύβει την ανυπομονησία του όπως και οι Αμερικανοί για ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.
Στον απρόσκοπτο έλεγχο του ίδιου χώρου ως κρίσιμου στρατηγικά για τη διέλευση αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από Ανατολή προς Ευρώπη. Ο χώρος Ελλάδα- Τουρκία- Κύπρος είναι πολύ σοβαρός για τις ανάγκες των ομάδων ισχύος των ΗΠΑ- Αγγλίας κ.λ.π. (δηλαδή των ιμπεριαλιστών του Δυτικού κόσμου και της Νέας Τάξης πραγμάτων για να χρησιμοποιήσουμε την μοντέρνα ορολογία) προς περικύκλωση της Ρωσίας και έλεγχο περιοχών ενέργειας και δρόμων ροής φυσικών πόρων. Στην αξιοποίηση του Αιγαίου ως βασικού άξονα προς το Βορρά (μέσω Θεσσαλονίκης, Καβάλας κ.λ.π.) όπου εγκαθίστανται οι νέες Αμερικανικές βάσεις και οπλικά συστήματα σε χώρες του τέως Συμφώνου της Βαρσοβίας. Στο ότι οι συνομιλίες των εκπροσώπων των υπουργείων εξωτερικών των δύο χωρών, που διεξάγονται με ελάχιστους γνώστες του περιεχομένου τους (μέγας ο κίνδυνος από τη μυστική διπλωματία), έχουν φτάσει σε οριακό σημείο και μάλλον είναι έτοιμοι για "συνυποσχετικό" και προσφυγή στη Χάγη. Οι Τούρκοι οφείλουν να σταματήσουν τις απειλές για πόλεμο (το περίφημο casus belli), ενώ ο λαός μας πρέπει να τις μετράει, αλλά να τις γράφει και εκεί που πρέπει. Και αυτό γίνεται καλύτερα όταν, οι ένοπλες δυνάμεις βρίσκονται εδώ έτοιμες και εμψυχωμένες να υπερασπιστούν την πατρίδα μας, ενώ οι δικοί μας κυβερνήτες να ενημερώσουν τη Βουλή και το λαό για τις συζητήσεις και τη μυστική διπλωματία. Είναι δικαιώματά μας αυτά που συζητούν και δεν έχει καμία κυβέρνηση και ποτέ ανοιχτή επιταγή για τη διαπραγμάτευσή τους. Κάτι ακόμα σε σχέση και με το Κυπριακό. Διαφαίνεται πως η ενδοτικότητα των κυβερνήσεων της Ελλάδας στην Κύπρο, είναι αποτέλεσμα όχι μόνον της πάγιας πολιτικής των κυβερνητικών κομμάτων ειδικά τα τελευταία χρόνια, αλλά και υπόσχεσης (ίσως και μυστικής συμφωνίας) των Αμερικανών και Τούρκων. Έτσι εξηγούνται και οι δηλώσεις Τούρκου προηγούμενου αρχηγού ΓΕΕΘΑ (του ισχυρότερου προσώπου στην Τουρκία) πως, σε μία εβδομάδα μετά την λύση του Κυπριακού, όλα τα θέματα Αιγαίου θα έχουν λυθεί. Αλλά και ο Έλληνας Πρωθυπουργός είχε δηλώσει στις αρχές του 2003 πως, εάν το Κυπριακό λυνόταν με βάση το σχέδιο Ανάν, «…τότε επίκειται εντός του 2003 συμφωνία των δύο πλευρών επί του θέματος της υφαλοκρηπίδας». Ήταν προφανώς μια συγκαλυμμένη προσπάθεια επηρεασμού υπέρ του απαράδεκτου σχεδίου Ανάν, έδειχνε όμως και πόσο είχαν εν κρυπτώ προχωρήσει οι συνομιλίες των δύο χωρών χωρίς καμία ενημέρωση Βουλής και ελληνικού λαού. Τέλος είναι πολύ εμφανές πως ανεξάρτητα της τελικής λύσης προωθείται η ιδέα της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου με γενναίο μερίδιο αμερικανικών εταιριών. Η επαγρύπνηση είναι απαραίτητη και για ένα ακόμα λόγο. Οι λύσεις που απεργάζονται, δεν έχουν πισωγύρισμα. Θα είναι ουσιαστικά απώλεια και των υπολοίπων κεκτημένων στην Κύπρο και επαναχάραξη των συνόρων της Ελλάδας.

* Ο Αντώνης Κακαράς, είναι απόστρατος αξιωματικός του ΠΝ,συγγραφέας έξι βιβλίων με τελαυταίο τη "Λίστα του Τσαγκάρη". Είναι Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών και μέλος της ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ (ΚΕΘΑ)

Τι εστί Ελλάδα για τους Παπανδρέου;



Αν διαβάσει κάποιος την ανακοίνωση του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών για το Μνημόνιο και δεν είναι αφελής προβληματίζεται τα μέγιστα. Ο Πρόεδρος του, ο κ. Παξινός, αντιπροσωπεύει 21.000 δικηγόρους στη Αθήνα και άλλους 15.000 σε όλη την Ελλάδα, μια και είθισται ο Πρόεδρος του ΔΣΑ να είναι πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Δικηγόρων.
Όταν έχεις να κάνεις με νομικούς δε μπορείς να παίρνεις αψήφιστα όσα γράφουν, γιατί έχουν δει άπειρα συμφωνητικά και ξέρουν όχι μόνο τι γράφει κάποιο κείμενο αλλά και τι κρύβεται ΠΙΣΩ από κάθε λέξη (μακάρι να πρόσεχαν το ίδιο κι οι βουλευτές που το ψήφισαν). Και ξέρουν πόσο προσεκτικοί πρέπει να είναι στις εκφράσεις τους.
Για το λόγο αυτό με προβλημάτισε η βαριά έκφραση του κ. Παξινού: τέτοιους όρους δε βρίσκεις «ούτε στις αποικιοκρατικές συμβάσεις». Δεν το γράφει τυχαία αυτό ένας νομικός. Θέλει να δώσει ένα…βαρύτερο μήνυμα ΠΙΣΩ από το βασικό του μήνυμα. Μήπως εδώ ο πρόεδρος του ΔΣΑ χτυπάει σκληρά επί τον τύπον των ήλων; Ήτοι σε απλά ελληνικά θα το έλεγε σε κάποιο φίλο του: Ο Γιώργος Παπανδρέου υπόγραψε τέτοια σύμβαση γιατί φαίνεται να πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι ΑΠΟΙΚΙΑ μιας άλλης πατρίδας του.
Η ιστορία δεν είναι νέα. Παλιότερα υπήρχε το «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», που κατά το Φρόυντ, οι μεγάλες δηλώσεις σημαίνουν το αντίθετό τους, ήτοι «Τίποτα στην Ελλάδα δεν ανήκει στους Έλληνες». Αποδείχτηκε σωστός ο Φρόυντ: το ίδιο κόμμα την έχει ήδη ξεπουλήσει στους ξένους. Δεν υπάρχει, ή δε θα υπάρχει σε λίγο, κάτι που να αξίζει και να μην έχει πουληθεί: δρόμοι, αεροδρόμια, λιμάνια, δημόσιοι οργανισμοί. Το μόνο που θα μείνει ελληνικό θα είναι η ρίγανη στις κορυφές των βουνών και κάποια μακρινή ιστορία.
Ή ακόμα το «Έξω οι Αμερικάνοι». (Ο Φρόυντ πάλι θα μας έλεγε ότι αυτό σημαίνει «Μέσα οι Αμερικάνοι»). Έτσι έχουμε τον Jeffrey ή Geoffrey και την Gayle στα καλά καθούμενα στα 30 χρόνια τους όχι μόνο να αλλάζουν τα αμερικάνικά ονόματά τους σε Γιώργο και Σοφία αλλά ΚΥΡΙΩΣ να κάνουν το παν να το αποκρύψουν.
Το θέμα μας δεν είναι γιατί κάποιος αλλάζει το όνομά του, αλλά οι συγκυρίες κάτω από τις οποίες το κάνει. Γιατί ντροπή είναι να λέγεσαι Γκέιλ ή Τζέφρι Παπανδρέου στην Ελλάδα; Χιλιάδες Έλληνες έχουν ξενικά ονόματα, χιλιάδες παιδιά ομογενών έχουν ξενικά ονόματα και δε βλέπω το φίλο μου Κάρολο Α. Φιξ να αλλάζει το όνομά του ή να νιώθει ότι είναι λιγότερο Έλληνας από μένα μετά από 200 χρόνια των προγόνων του στην Ελλάδα.
Αυτό που με προβληματίζει είναι η πολιτιστική καταγωγή κάποιου ή, ας το πω απλά, ο βαθμός ελληνικότητάς του. Κι αν αναφέρομαι και στην κ. Παπανδρέου είναι γιατί τη θεωρώ πολιτικό πρόσωπο και όχι ιδιώτη όπως π.χ. τον αδελφό της Ανδρίκο, όσο κι αν η ίδια προσπαθεί να διατηρεί χαμηλούς τόνους. Το Ίδρυμα Γ. Παπανδρέου στο οποίο προεδρεύει επιδοτήθηκε από χρήματα των φορολογουμένων με 725,000 ευρώ σε τρία χρόνια και με άλλα τόσα το ίδρυμα Α. Παπανδρέου στο οποίο είναι αντιπρόεδρος. Και επί πλέον είναι ιδιοκτήτρια ενός ακινήτου που για μια 10-ετία είχε σημαντική φοροαπαλλαγή λόγω ιστορικότητας.
Εδώ αρχίζει η πολιτιστική σχιζοφρένεια των επιγόνων της δυναστείας: το 2000 έγραφε «αισθάνομαι σαν μια απλή ένοικος στο Καστρί, που ουσιαστικά ανήκει στο λαό και τους αγώνες του που το ανέδειξαν σε Ναό της Δημοκρατίας», και μιλούσε για «Νέο Παρθενώνα», κάνοντάς σε περήφανο με το να βάζει κι εσένα ΜΑΖΙ, το φτωχό φοιτητή που ξεκινούσες από το Καστρί στις διαδηλώσεις των Ιουλιανών με το σύνθημα «Η Δημοκρατία θα νικήσει», κι είπες «Μπράβο βρε Σοφία». Η ίδια Σοφία το 2007 (αφού είχε χτίσει κατά 80% στο οικόπεδό της και συνεπώς δε χρειαζόταν πια την φοροαπαλλαγή ως ιστορικού μνημείο) γράφει στην προσφυγή της στο Συμβούλιο της Επικρατείας: «Το κτίσμα αυτό αποτελεί σύνηθες οίκημα της περιοχής και δε συνέβη κανένα ιστορικό γεγονός εντός αυτού» («το θεωρεί αχούρι» κατά την οικογένειά της) και ζητά τον αποχαρακτηρισμό του από ιστορικό για να χτίσει πιθανώς άλλη μια μεζονέτα. Τι να σου πω βρε Σοφία; Ότι δεν έχεις πολιτιστική κορμοστασιά, δε δίνεις δεκάρα για την ιστορία της Ελλάδας που είναι και ιστορία του παππού σου και απλά ξεπουλάς τα πάντα για το κέρδος; Σίγουρα υπάρχουν και πιο χυδαίοι τρόποι να σου το πει κάποιος, αλλά όχι εγώ.
Κι ο Γιώργος το ίδιο: «Χρήματα υπάρχουν» για να εκλεγεί κι έπειτα «Δεν υπάρχει φράγκο» και προσφυγή στο ΔΝΤ με όρους αποικιοκρατίας κατά τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών γιατί το ξεπούλημα της Ελλάδας είναι το σκαλοπάτι του για να πατήσει ώστε να αποκτήσει την εύνοια των μεγάλων;
Και η ιστορία μας 4000 χρόνων; Ο πολιτισμός μας; Η γλώσσα μας; (by the way οι αδελφοί Παπανδρέου, όσο γνωρίζω, επικοινωνούν μεταξύ τους στα αγγλικά, ή όπως γράφει ο πιο ειλικρινής από αυτούς, ο Νίκος, στην ιστοσελίδα του: «I refused to call her Sophia and persisted in her nicely American Gayle).
Η Ελλάδα είναι για μας τους Μεθέλληνες που απομείναμε. Δεν είναι για τους Παπανδρέου, ή τουλάχιστο για τους σημερινούς επιγόνους της δυναστείας.
ΥΓ Θα ζητήσω συγνώμη για το άρθρο αυτό, όταν δω το Γιώργο Παπανδρέου να εφαρμόζει δίκαια την αρχή «μαζί τα φάγαμε» του λαλίστατου αντιπροέδρου του και να μοιραστεί δίκαια ο λογαριασμός: τόσα έφαγαν οι εργαζόμενοι, τόσα οι συνταξιούχοι, τόσα οι επαγγελματίες, τόσα ο Άκης ή ο Ρουσόπουλος, τόσα οι χιλιάδες πολιτικοί, οι εργολάβοι και οι συν αυτοίς, και ΟΛΟΙ να πληρώσουν καθένας την ταρίφα του, όχι μόνο αυτοί που δεν έχουν τη δύναμη να αμυνθούν. Μέχρι να γίνει αυτός ο δίκαιος καταμερισμός του λογαριασμού διατηρώ κάθε δικαίωμα να πιστεύω ότι στάλθηκε στην Ελλάδα για να την υποδουλώσει ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΑ στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως φαίνεται να υπονοεί ο πρόεδρος του ΔΣΑ κ. Παξινός.
Χρήστος Μαγγούτας
Chris Mangoutas
Τορόντο Καναδά

ΝΤΡΟΠΗ ΚΟΠΡΙΤΗ ΠΑΓΓΑΛΕ!!

Στα όρια... της πολιτικής αλητείας!

          Γράφει ο Γιάννης Πρεβενιός
           prevejohn@yahoo.gr
   
Όπως κάθε θίασος έχει ένα δυνατό πρωταγωνιστή έτσι και η ΔουΝουΤο-κυβέρνηση έχει τον δικό της. Ένανπρωταγωνιστή ο οποίος κάθε φορά που χρειάζεται με περίσσιο ταλέντο αλλά και απύθμενο θράσος με διάφορα μεθοδευμένα και καλά μελετημένα κόλπα στρέφει τα φώτα της επικαιρότητας πάνω του αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από τα σοβαρά και τα ουσιώδη.
Πριν λίγες μέρες ο κύριος αυτός ξαναμίλησε και είπε για την συναλλαγή των τελευταίων χρόνων μεταξύ των πολιτών και των πολιτικών χρησιμοποιώντας και χαρακτηρίζοντας με την λέξη κοπρίτης τα παιδιά κάποιων από τους ψηφοφόρους γονείς που οι ίδιοι παρότρυναν και επέτρεπαν να περιδιαβαίνουν τα κομματικά τους γραφεία τάζοντας μία θέση εργασίας στο δημόσιο μια και αυτό τους βόλευε για να πάρουν τα πολλά σταυρουλάκια που θα...
 τους εξασφάλιζαν υπουργιλίκη και γενικά λόγο στο κόμμα και στην κυβέρνηση.
Φυσικά ο κύριος αυτός δεν λέει τίποτα για τις ευθύνες της πολιτείας στο θέμα της υποβάθμισης της παιδείας και την ανυπαρξία του επαγγελματικού προσανατολισμού των νέων. Των νέων που τις περισσότερες φορές άλλο ήθελαν να σπουδάσουν άλλο σπούδαζαν και αλλού έπιαναν δουλειά (αν φυσικά εύρισκαν) όταν τελείωναν.
Δεν έχει να πει τίποτα για το ότι εδώ και χρόνια η χώρα έχει ξεφύγει από την τροχιά της ανάπτυξης που θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας και ότι οι κυβερνήσεις που και ο ίδιος συμμετείχε το μεγαλύτερο διάστημα πουλούσαν φούμαρα και μεταξωτές κορδέλες στον Ελληνικό λαό για δήθεν ευημερία και προοπτική της Ελληνικής οικονομίας χαλκεύοντας τους δείκτες με το λάδωμα των οίκων αξιολόγησης.
Μήπως έτσι δεν τα κατάφεραν και μπήκαν στην Ο.Ν.Ε με αποτέλεσμα σε λίγες μέρες να τριπλασιάσουν σχεδόν το κόστος ζωής όλων μας.(θυμηθείτε το 50 δραχμές ο μαϊντανός στις λαϊκές το οποίο έγινε ξαφνικά 50 λεπτά του ευρώ.)
Αποφεύγω εντέχνως να αναφέρω το όνομα του γιατί ξέρω ότι έχει καταφέρει και μόνο ακούγοντας το να μας έρχεται στο μυαλό η θύμηση του Γκαίμπελς ο οποίος πλέον μοιάζει με μικρό μαθητούδι μπροστά του μια και ο εν λόγω κύριος εδώ και καιρό με μεθοδευμένο τρόπο σπέρνει την καχυποψία και την διχόνοια ανάμεσα στις κοινωνικές και εργασιακές ομάδες.
Κύριε Παντοκριτή, αφού αποδεχόσαστε τις ευθύνες σας ότι τα φάγαμε μαζί και ότι συναινούσατε να διορίζετε κοπρίτες γιατί ζητάτε για όλα αυτά να πληρώσουμε και να τιμωρηθούμε μόνο εμείς, με την υποβάθμιση και φτωχοποίηση της ζωής μας, ενώ εσείς “ξεπλένετε” τις ευθύνες σας κατέχοντας για “τιμωρία” μία από τις πρώτες θέσεις στην ιεραρχία της εξουσίας αυτής της χώρας.
Για να δικαιούσθε λοιπόν να λέτε την άποψη σας παραιτηθείτε, ως ένδειξη αναγνώρισης και μεταμέλειας των μεγάλων προσωπικών σας λαθών και ευθυνών.
Αν δεν το κάνετε το ελάχιστο που σας μένει είναι να σιωπήσετε ή όπως λέει ο λαός να μουγκαθείτε και να το βουλώσετε τελείως γιατί εδώ και καιρό με τις δηλώσεις σας έχετε αρχίσει να πλησιάζεται επικίνδυνα τα όρια της πολιτικής αλητείας!!!

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΑΙΔΕΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

      Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1985



Μετά από απαίτηση 100αδων Αναγνωστών ξανά δημοσιεύουμε το Άρθρο του  JIM-KYM

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή:
περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να
περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές
έπρεπε να..... μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή..
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα
σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε
ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε
«μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.. 
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και
δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν
υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν
υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα
θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε
κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε
καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το
ξεπερνάμε. Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους
πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν
ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.  Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη
προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί....

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Ο ΤΡΙΤΟΣ (ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ)

Καταιγιστικές οι πολιτικές εξελίξεις...


Στην εμπλοκή του Γιώργου Παπανδρέου, στο Σκάνδαλο Κοσκωτά, αναφέρεται 
με σημειώμά της η Μάνια Τεγοπούλου στην "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ". 

Το σημείωμα "εντόπισαν" οι "Τυπολογίες" και έχει...
 ιδιαίτερη σημασία μια 
και δημοσιεύεται τη μέρα που ο Παπανδρέου βρίσκεται στο Ezurum και 
διαπραγματεύεται, με τη σύμφωνη γνώμη των Αμερινακών, την 
συνεκμετάλλεσυη του Αιγαίου. Άχυράνθρωπος των Αμερικανών ήταν και ο 
Κοσκωτάς, τα λάθη του οποίου μελέτησαν και φρόντισαν ν αποφύγουν οι 
διάδοχοί του. 
Το σημερινό δημοσίευμα της Μάνιας ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για 
τον πρωθυπουργό και προμηνύει συγκλονιστικές πολιτικές εξελίξεις για το 
2011. 
Είχε “φώτιση” η Μάνια Τεγοπούλου και επέστρεψε με δύο σοβαρά 
παραπολιτικά στις σελίδες της “Ελευθεροτυπίας” που κυκλοφορεί σήμερα, 
κάνοντας επίθεση στον ίδιο τον πρωθυπουργό. 
Το πρώτο έχει τίτλο “Κάτι μου θυμίζει” και αναφέρει τα εξής:”Κύριε 
πρωθυπουργέ , θυμάστε την υποτιθέμενη μή συμμετοχή σας στο σκάνδαλο 
Κοσκωτά;” και έχει την υπογραφή Μ.Τ. 
Στο δεύτερο η διευθύνουσα σύμβουλος της Χ. Κ. Τεγόπουλος γράφει: ” Η 
<<Ε>> υποστηρίζει τη μή έκδοση στη Ιταλία του Τσέζαρε Μπατίστι. ” και 
συνεχίζει αναφέροντας “και ο Μπερλουσκόνι τυγχάνει ασυλίας μέσω των 
Αττικών Εκδόσεων;” 
Όσο αφορά τώρα την υπόθεση Κοσκωτά και την "εμπλοκή" του Γιώργου 
Παπανδρέου, ιδού το σχετικό ρεπορτάζ από το Olympia.gr> 

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΚΟΣΚΩΤΑ 

Το πρώτο, χείριστο χτύπημα στην Ελληνική οικονομία, στα αποθεματικά των 
ταμείων, στο μόχθο του Ελληνικού λαού. Κάποιοι δείχνουν να το έχουν 
ξεχάσει, ο κύριος Παπανδρέου μάλιστα “αγνοεί” τα βασικά οικονομικά 
μεγέθη και το ιστορικό τους. Πιθανότατα γιατί σε αυτό το σκάνδαλο, ο 
κύριος Παπανδρέου όχι μόνο είχε επιτελική κυβερνητική θέση αλλά… 
«ο Γιώργος ήταν αυτός που έφερε σε επαφή τον Κοσκωτά πρώτα με την 
μητέρα του και μετά με τον πατέρα του και πρωθυπουργό» (Αντι, 386, 11ος 
1988). Και «στα έντυπα του Κοσκωτά εργάζονταν την εποχή εκείνη όλοι οι 
άνθρωποι του Γιωργάκη» (στο ίδιο)... 
Στο πρώτο λοιπόν μέγα πλιάτσικο του μόχθου δεκαετιών, ο Γιώργος 
Παπανδρέου ήταν εκεί. 
“Άκου Γιώργο, υπάρχει ένα χαρτί που γράφει τ’ όνομα σου και δίπλα ένα 
μεγάλο ποσό. 2,300,000 δολάρια!!” 
Περί ηθικής ακεραιότητας ο λόγος. Βέβαια ο νυν πρωθυπουργός διέψευσε 
μετά βδελυγμίας το περιεχόμενο του εγγράφου που του το αποκάλυψε 
“εμπιστευτικά” ο μακαρίτης …Κουτσόγιωργας! Προσέξτε, ο βράχος ηθικής 
Κουτσόγιωργας, αποκαλύπτει ΜΟΝΟ στον Γιώργο Παπανδρέου το επίμαχο 
έγγραφο, παρότι εμπλέκονται σε αυτό και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Τα 
οποία στελέχη, εξοργίστηκαν τότε γι’ αυτή την επιλεκτική ενημέρωση και 
ακούστηκαν πολλές βαριές κουβέντες. 
Η διαχρονική ικανότητα όμως του νυν πρωθυπουργού να εμφανίζεται ως 
“προϊόν πολιτικής παρθενογέννεσης”, οδήγησε στους απερίγραπτους 
ισχυρισμούς τους κατόπιν εορτής: 
«το σκάνδαλο Κοσκωτά ξεκίνησε όταν ο τότε υπουργός παιδείας Γ. 
Παπανδρέου κατήγγειλε τον πρόεδρο του Ολυμπιακού Γιώργο Κοσκωτά για 
παράνομες συναλλαγές με την τράπεζα Μέριλ Λίντς…..» 
Μιλάμε για θράσος που όμως ουδείς δημοσιογράφος τόλμησε να στηλιτεύσει. 
Διαβάστε τη συνέχεια του δημοσιεύματος με το γαϊτανάκι προσώπων. Έχει 
σημασία. Τα ίδια πρόσωπα θα τα συναντήσουμε μετέπειτα στη Siemens και 
σε άλλες περιπτώσεις ληστείας της δημόσιας περιουσίας: 
Διαβάστε τα εκπληκτικά ρεπορτάζ του Αντί της εποχής στο Antinews. 
Ιδιαίτερα το επικό άρθρο με τίτλο “Κυβέρνηση Απατεώνων” το οποίο 
απαγορεύτηκε από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Φάκτορα μήπως το άρθρο 
είναι αρκετά επίκαιρο; Βάλε “Goldman Sachs” αντί για “Κοσκωτάς”, βγάλε 
τους πεθαμένους και έχεις έτοιμο ισχύον ρεπορτάζ! 
Έτσι λοιπόν, βλέπουμε ότι ο κύριος Γιώργος Παπανδρέου, ο πολέμιος της 
“ανομίας”, της “ατιμωρησίας”, δεν ήταν και τόσο απών από τον πλανήτη 
στο πρώτο μεγάλο χτύπημα για τα Ελληνικά δημοσιονομικά.