O "KΑΤΟΧΙΚΟΣ"-ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

 αποχαιρετά την Θεσσαλονίκη



Η φράση: «Είναι η τελευταία μας φορά στη Θεσσαλονίκη» φαίνεται να ειπώθηκε από στενό συνεργάτη του Παπανδρέου χθες το απόγευμα, όταν ο πρωθυπουργός περικυκλωμένος από αστυνομικούς και διαδηλωτές δεν τολμούσε να κάνει ρούπι από το πολυτελές ξενοδοχείο που έχει καταλύσει.
Είναι δεδομένο ότι ο συνεργάτης του το είπε, κρατάμε όμως επιφυλάξεις για το αν ο πρωθυπουργός υιοθετεί μια τέτοια άποψη.
Τα νεύρα στο πρωθυπουργικό περιβάλλον βρίσκονται στο κόκκινο και όπως αντιλαμβάνεται ο καθείς , τέτοιες ώρες λέγονται πολλές παραπανίσιες κουβέντες.
«Αν θέλουν ας μας ρίξουν»
«Η μόνη λύση είναι η συγκυβέρνηση! Δεν βγαίνει αλλιώς δεν το βλέπεις;» Με τη φράση αυτή, συνεργάτης του πρωθυπουργού περιέγραφε την δραματική κατάσταση που επικρατεί στην κυβέρνηση από την αδιέξοδη -όπως περιγράφεται- δημοσιονομική προοπτική. «Και αυτό σε τι θα διευκολύνει;» ήταν η ερώτηση. «Δεν θα στηριζόμαστε μόνο σε έναν-δύο βουλευτές» έρχεται η απάντηση.
Ωστόσο άλλος στενός συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου υποστηρίζει ότι για την κυβέρνηση είναι μονόδρομος να προχωρήσει μπροστά στις διαρθρωτικές αλλαγές. «Αν μας ρίξουν οι βουλευτές μας, ας πάρουν και το κόστος. Ολους μας κρίνει ο κόσμος. Πάντως οι δύο βασικοί κρίκοι της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος είναι σ' αυτή τη γραμμή» προσθέτει αφήνοντας αιχμές για αρκετούς άλλους υπουργούς που «δίνουν μάχες οπισθοφυλακών».
Το τοπίο είναι ζοφερό για το κυβερνών κόμμα. Οι πολιτικές αντοχές της είναι μηδενικές από το κοινωνικό κόστος που προκύπτει από τα μέτρα. Ταυτόχρονα η Τρόικα απειλεί τη χώρα με έξοδο από το ευρώ.
Προβληματισμός στο Μαξίμου
Στο Μαξίμου είναι με «μαύρες πλερέζες» βλέποντας ότι κορυφαίοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι όπως ο Ρεν, ο Σόιμπλε κ.ά δηλώνουν «sick and tired» («κουρασμένοι και απογοητευμένοι») από την απραξία της ελληνικής κυβέρνησης.

Το μεγαλείο του Παπανδρέου: Λουκέτα παντού!!!


Έκρηξη λουκέτων, απώλεια θέσεων απασχόλησης, ακάλυπτες επιταγές και μεγαλύτερη μείωση του τζίρου. Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση της αγοράς και η προοπτική της για τον επόμενο χρόνο.
Τα ανησυχητικά στοιχεία προκύπτουν από την έρευνα του Ινστιτούτου της ΓΣΕΒΕΕ, αλλά και τα στοιχεία του Τειρεσία. Η έρευνα δείχνει ότι 183.000 επιχειρήσεις βρίσκονται στο “κόκκινο” (21,8%), ενώ άλλες 190.000 (22,7%) φαίνεται αρκετά πιθανό να αντιμετωπίσουν κίνδυνο κλεισίματος. Συνολικά, 373.000 επιχειρήσεις θέτουν ερωτήματα για το εάν θα μπορέσουν να επιβιώσουν το επόμενο διάστημα.
Τι σημαίνει αυτό για την απασχόληση; Κίνδυνο απώλειας 250.000 θέσεων απασχόλησης (εργοδότες, αυτοαπασχολούμενοι, μισθωτοί) το επόμενο δωδεκάμηνο. Σας θυμίζουμε ότι υπάρχει πρόβλεψη για 1,5 εκατ. ανέργους το τέλος του 2011. Το πρώτο εξάμηνο του 2011 χάθηκαν 88.000 θέσεις μισθωτής εργασίας και πλέον η αντιστοιχία προσλήψεων – απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα είναι 1:7.
Η πτώση του τζίρου ήταν στο 29% το πρώτο εξάμηνο και συνεχίσθηκε και την περίοδο των εκπτώσεων, με αποτέλεσμα 8 στις 10 επιχειρήσεις να έχουν υποστεί μείωση. Το μέλλον δε των επιχειρήσεων είναι δυσοίωνο, καθώς δεν έχουν βγει τα αποτελέσματα από την αύξηση του ΦΠΑ στις 125.000 επιχειρήσεις εστίασης.
Ως αποτέλεσμα της πτώσης του τζίρου και της κρίσης έρχονται οι ακάλυπτες επιταγές. Το πρώτο 7μηνο 200.000 επιταγές και συναλλαγματικές έμειναν χωρίς αντίκρισμα, με τα «φέσια» στο τέλος Ιουλίου να φτάνουν τα 1,516 δισ. ευρώ. Η αύξηση σε σχέση με πέρυσι είναι 50%!

Στο «Hyatt» κρύφτηκε ο λαοπρόβλητος πρωθυπουργός, ενώ προκαλεί τους πολίτες ο Μπουτάρης...



Ο φόβος να εγκλωβιστεί ο Γ. Παπανδρέου από τους διαδηλωτές στο «Μακεδονία Παλλάς», ανάγκασαν το επιτελείο του, την τελευταία στιγμή, να αλλάξει τον σχεδιασμό και να επιλέξουν για την διαμονή του στη Θεσσαλονίκη το ξενοδοχείο Hyatt (εβραϊκών συμφερόντων, για να μην ξεχνιόμαστε...).

Οι πληροφορίες ότι ο πρωθυπουργός εθεάθη στο καζίνο του πολυτελέστατου ξενοδοχείου κι έπαιζε στα ζάρια την τύχη της χώρας, ελέγχονται ως ανακριβείς! Αυτό το έχει κάνει προ πολλού… Σημείωση: κάποιες άλλες πληροφορίες ήθελαν τον λαοπρόβλητο πρωθυπουργό να διαμένει σε ξενοδοχείο στην περιοχή του Σέιχ Σου… Σε κάθε περίπτωση βρίσκεται εκτός Θεσσαλονίκης κρυπτόμενος και φυλασσόμενος…
Και ο Μπουτάρης συνεχίζει να προκαλεί...
Φαίνεται πως προκαλεί τη Νέμεση, αν δεν υπάρχει -φυσικά-πρόβλημα με γεροντική άννοια..., αφού εξόφθαλμα προκαλεί για ακόμη μια φορά ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ο οποίος όταν ρωτήθηκε για τους «Αγανακτισμένους» είπε με το στυλάκι που τον διακρίνει: «Εμείς, δηλαδή, περνάμε καλά; Δεν είμαστε ‘’Αγανακτισμένοι’’ κι εμείς;».
Ναι, κύριε: και καλά είστε εσείς και αυτοί που σας στήριξαν και σας στηρίζουν (βλ. κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) και καλά περνάτε!
Άντε μαζευτείτε και μαζί μαζέψτε και τον λαϊκισμό και την υποκρισία σας... που τολμάτε να συγκρίνετε τους εαυτούς σας με τους Έλληνες πολίτες...
Πηγή

Βενιζέλος: Ο Μητσοτάκης ωχριά μπροστά του


Toυ Θύμιου Παπανικολάου

  
Όταν ανέλαβε την ηγεσία της Οικονομίας ο Βενιζέλος είχαμε επισημάνει: «Με τσάρο το Βενιζέλο θα ζήσουμε τις αχαλίνωτες ταχυδακτυλουργικές σοφιστείες και την αυθάδεια της ψευτιάς περιτυλιγμένη με τις γνωστές δικηγορίστικες φλυαρίες του ανδρός».
Όλο αυτό το διάστημα ο Βενιζέλος ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη!!!
Οι σοφιστείες, οι τιπολογίες, οι εξυπνακισμοί, τα κούφια λόγια και οι αυθάδεις χαμαιλεοντισμοί του τσάρου γέμισαν τις οθόνες των «νταβάδων» και μας βομβάρδιζαν ανηλεώς…
Ο Βενιζέλος είναι από τους πλέον αποκρουστικούς (και ο Λοβέρδος) διότι επιχειρεί να επενδύσει τη δωσίλογη φαυλοηλιθιότητα της κυβέρνησής, το ψεύδος της και την χοντροκοπιά του κυνισμού της, με σοφιστικές απρέπειες και ξετσίπωτους εξυπνακισμούς…
Ο Βενιζέλος είναι το «λίπος» της αυθάδους βλακείας γι αυτό είναι πιο...
γλοιώδης και από τον ΓΑΠ…
Μέχρι σήμερα, λοιπόν, μας στούπωνε το κρανίο με το χρέος. Το μέγα πρόβλημα εδώ και 23 μήνες ήταν το χρέος που είχε δαιμονοποιηθεί σε Μπιν Λάντεν…
Το σλόγκαν του ταχυδακτυλουργού –Τσάρου ήταν:
«Η Ελλάδα πρέπει πρώτα να βάλει πάτο στο βαρέλι του χρέους»!!!
Τώρα, αφού ο «πάτος» του χρέους είναι χωρίς πάτο και αυτό παρ’ όλη την άγρια και αχαλίνωτη λεηλασία του ελληνικού λαού, την βάναυση ισοπέδωση και το ξεπούλημα των πάντων, ο Βενιζέλος αλλάζει τροπάριο:
«Είναι προφανές ότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας μας είναι το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. (...) Στο γήπεδο των διαρθρωτικών αλλαγών δεν χρειαζόταν να περιμένουμε καμία τρόικα και κανένα μνημόνιο»!!!
Με τη μυθολογία του δαιμονοποιημένου χρέους δεν μπορούν πλέον να πείσουν κανένα. Γδέρνουν ζωντανό τον ελληνικό λαό, ξεπουλάνε τα πάντα και το χρέος καλπάζει…
Έτσι οι νέες συμφορές, τα «νέα συμβόλαια θανάτου» εναντίον των εργαζομένων και της χώρας, πρέπει να επενδυθούν με νέα σοφίσματα: Αυτά γύρω από το «έλλειμμα ανταγωνιστικότητας»!!!
Στο όνομα, συνεπώς, του «ελλείμματος ανταγωνιστικότητας» πρέπει να:
«Ολοκληρώσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές, να αλλάξουμε τον τρόπο λειτουργίας του κράτους, της οικονομίας και της κοινωνία...».
Δηλαδή να μας βάλουν κυριολεκτικά, ως ελληνική κοινωνία και ως λαό, στο φέρετρο…
Τα πάντα έχουν κατεδαφίσει και διαλύσει, τους μισθούς τους έχουν πετσοκόψει, ακόμα και τις συντάξεις πείνας, την ανεργία την έχουν εκτοξεύσει σε πελώρια μεγέθη, αλλά οι «διαρθρωτικές αλλαγές» δεν τελείωσαν, ούτε ελαττώθηκε, αλλά αυξήθηκε το «έλλειμμα ανταγωνιστικότητας»…
Ο δικολάβος αρλουμπατζής μας δουλεύει αγρίως…
Πού το πάει όμως; Σε ένα νέο σόφισμα:
«Το σημαντικότερο είναι ότι ιδιωτικοποιήσεις σημαίνει ένα κράτος εξυπνότερο, λειτουργικότερο, φιλικότερο για τον πολίτη, με μικρότερο δημοσιονομικό κόστος. Σημαίνει επενδύσεις, σημαίνει νέες θέσεις εργασίας».
Ο Μητσοτακισμός δικαιώθηκε και νίκησε κατά κράτος: Τα πάντα στο σφυρί με τη δολιότητα του «μικρότερου» και «εξυπνότερου» κράτους!!!
Αυτά τα περί «φιλικότερο για τον πολίτη», τα προσλαμβάνουμε σαν χαζό αστειάκι. Ούτε ο Μητσοτάκης δεν τόλμησε να ξεστομίσει τέτοια αρλούμπα…
Τα νέα, λοιπόν, μέτρα που θα ολοκληρώσουν τις «διαρθρωτικές αλλαγές» είναι το πλήρες ξεπούλημα των Δημόσιων Επιχειρήσεων, η ολοκληρωτική ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του κράτους!!!
Αυτή είναι η ΟΥΣΙΑ του νέου κυβερνητικού τροπαρίου περί «ελλείμματος ανταγωνιστικότητας» και «διαρθρωτικών αλλαγών»…
Τώρα πώς με την ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του κράτους και το ΓΕΝΙΚΟ ξεπούλημα θα υπάρξουν «νέες θέσεις εργασίας», αυτό, μάλλον, αποτελεί ένα εξυπνακίστικο τέχνασμα του υπερφίαλου ταχυδακτυλουργού της απάτης…
Ο «υπέρ-φυσικός μπεμπές» των μαφιών του χρήματος, αλλά και της μπουρδολογίας, μάλλον κρίνει τον ελληνικό λαό με τον πήχη του δικού του μυαλού…

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/2011/09/blog-post_6743.html#ixzz1XYiPfxvU

 

"Το κάποτε ΠΑΣΟΚ σήμερα αντιπροσωπεύει το όνειδος της χώρας και των Ελλήνων"

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ

Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Με αφορμή την 3η του Σεπτέμβρη

Το ιδεατό ΠΑ.ΣΟ.Κ., η αρχική σύλληψη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπως τουλάχιστον την συνέλαβαν ελάχιστοι δεν πήρε σάρκα και οστά. Έπαθε έκτρωση στην κυοφορία του. Συνέβη την δεκαετία του 70’.
Το υπαρκτό ΠΑ.ΣΟ.Κ. διένυσε μια τροχιά σταδιακής εκφυλιστικής μετάλλαξης που έφθασε στην Τερατογονία, στο ΚΚΚΑΣΟΡ*.
Ως εξώφυλλο στο βιβλίου μου (Αύγουστος 2009) που αναφέρεται σε αυτήν την τερατογέννεση επέλεξα ένα κλασικό Αγγείο που βρίσκεται στο Μουσείο του Μονάχου και εικονίζει ένα τέρας της Ελληνικής Μυθολογίας. Τελικά η ιστορία άρχισε και τελείωσε στο Μόναχο, στην Siemens. Στο Ίμραλι πριν, στο ΔΝΤ μετά. Στο Μόναχο 23 ετών έγραψα μαζί με άλλους έξη την μυθική διακήρυξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Όσοι έχουν μνήμη αυτής της πολιτικής διαδρομής γνωρίζουν ότι έχω το δικαίωμα αλλά και το καθήκον να δίνω στο μεταλλαγμένο πλέον μόρφωμα το όνομα που ανταποκρίνεται στην σημερινή τερατώδη φύση του.....
Το νέο όνομα, ΚΚΚΑΣΟΡ ειδικά για τις εγχώριες συνθήκες, είναι μια έξυπνη πολιτικά και επιστημονικά απάντηση στην ολοκληρωτικού τύπου προσπάθεια ιδιοποίησης λέξεων, αξιών, ιδανικών, αρχών, αγώνων, συμβολισμών από τους βιαστές και διαφθορείς τους. Αυτών που πρωταγωνίστησαν στην αποτυχία - χρεοκοπία ενός ιστορικού εγχειρήματος. Που δολοφόνησαν τα οράματα μας.

Η επιβολή των σύγχρονων ολοκληρωτισμών γίνεται δια της καταστροφής των λέξεων, των εννοιών, των ταυτοτήτων. Όχι με τα τανκ του Γεωργίου Παπαδόπουλου.

Ένα άλλο που μισούν και δολοφονούν οι ολοκληρωτικές ομάδες και τα πρόσωπα είναι η ιστορική μνήμη ενός Πολιτικού Κινήματος. Γιατί αυτή είναι πολύ αρνητική και αποκαλυπτική για αυτούς.

Τα αρχικά γράμματα του νέου ονόματος εκφράζουν, ονοματοδοτούν τις πολιτικές στιγμές της τερατογονίας, όχι πλέον ενός κόμματος αλλά μίας ολοκληρωτικού τύπου καριερίστικης κάστας. Οι άνθρωποι όλων των ταυτοτήτων, οι άνθρωποι για όλες τις πολιτικές, για όλες τις εποχές που δεν ξέρεις τι πιστεύουν γιατί απλά δεν πιστεύουν σε τίποτε. Βάλτε εσείς τις ταυτότητες και τα επίθετα. Ούτε ο χαμαιλέων έχει τόσες συνεχείς μεταμορφώσεις. Η Πολιτική ως Απάτη είναι ο σύγχρονος επιστημονικός όρος. Το τέλος δηλαδή της πολιτικής.

Η Πολιτική Επιστήμη και η Κοινωνιολογία δεν συναντούν Παγκοσμίως ένα τόσο υψηλό επίπεδο εκφυλισμού και διαφθοράς ενός πολιτικού οργανισμού. Το «εγχώριο Πανεπιστήμιο», η «Πολιτική», τα «Κινήματα» αδυνατούν να το αναλύσουν λόγω διανοητικής επιστημονικής αδυναμίας, πνευματικής οκνηρίας αλλά κυρίως λόγω διαφόρων μορφών εξαρτήσεων και ταυτίσεων. Το «καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση».

Προϊόν αυτής της αδυναμίας είναι η πολιτική καχεξία τους, το «κανένας», η απουσία κινημάτων διαρκείας – περιεχομένων και κυρίως η διάχυτη στην κοινωνία σύγχυση και αναξιοπιστία. Σ’ αυτά πρέπει να προσθέσουμε την ανύπαρκτη διαπραγματευτική ισχύ με τους ξένους κερδοσκόπους και ανταγωνιστές του υπονομευμένου στο εσωτερικό του συστήματος Ελλάδα.

Το μεταπολιτευτικό πολιτικό πρωτάθλημα, με όλες τις φανέλες του, όχι μόνον αυτές της Pepsi και της Cola, μετά το 1989 – 1995 ήταν και είναι σημαδεμένο. Είχε την παράγκα του όπως το άλλο. Έτσι η χώρα βρέθηκε και βρίσκεται χωρίς Κυβέρνηση και χωρίς αντιπολίτευση. Χωρίς Αξιόπιστη Αντιπροσώπευση.

Ιστορικό αποτέλεσμα της τερατογονίας στον πολιτικό χώρο που ανέλαβε κύρια την ευθύνη του τόπου ήταν μια από τις μεγαλύτερες ήττες που υπέστη η χώρα.

Σε μια περίοδο – το 1985, το 1989, το 2001, το 2004 - όπου η ιστορία, η γεωγραφία, η οικονομία και το Ελληνικό πνεύμα της έδιναν και της δίνουν τα εφόδια να πρωταγωνιστεί Παγκοσμίως και στην Ευρώπη.

Αντί για το ραντεβού με την ιστορία οδηγήθηκε προσχεδιασμένα, τυχοδιωκτικά, ανεύθυνα από μικρούς, ανίκανους, τουρίστες της ιστορίας, ιδιώτες παρά δημόσια πρόσωπα στον βάραθρο.

Σε μια Δημοκρατία αυτή η κάστα – τα μιζοκόμματα, τα μη κόμματα – θα βρίσκονταν εκτός νόμου και τα άδεια αραχνιασμένα εικονικά γραφεία τους, οι ποικίλες γιάφκες θα είχαν κλείσει.

Σε μια φυσιολογική χώρα ο Νομικός κόσμος θα έβαζε στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα ενός ριζοσπαστικού νομοσχεδίου αντιδιαφθοράς και το αίτημα της τιμωρίας των ενόχων.

Όχι την προδιαπραγματευμένη συγκάλυψη ούτε το πέταγμα δυο τριών κεφαλιών στην πλατεία για τον όχλο. Αυτό γίνεται στα Σουλτανικά καθεστώτα όχι στις Δημοκρατίες. Αλλά επέμβαση στις δομές, στους αντιθεσμούς, στα μιζοκόμματα δηλαδή που επιδιώκουν να συντηρηθούν παρουσιαζόμενα ως θεσμοί της Δημοκρατίας όταν βρίσκονται στον αντίποδα της. Η πηγή της διαφθοράς και της χρεοκοπίας είναι η μιζοπολιτική, το μιζοκόμμα. Για να γίνουμε περισσότερο πρακτικοί ο Τσοχατζόπουλος ή ο Τσουκάτος δεν είναι το πρώτο παλιό στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ο πρώτος διαφθορέας ήταν άλλος. Ο Τσοχατζόπουλος ήρθε μετά. Ο Τσουκάτος δεν ήταν στρατηγός. Ήταν παιδί του παιδομαζώματος όπως και άλλοι. Όπως ο Ραγκούσης και ο Πεταλωτής στον άλλο κύκλο ελέγχου της ιστορικής δυναμικής ενός χώρου.

Σε μια φυσιολογική χώρα η Κοινωνία Πολιτών, τα Κινήματα θα έπαιρναν τον χαρακτήρα κινημάτων αντιδιαφθοράς, πολιτικής και ηθικής ανόρθωσης.

Ανάδειξης της πολιτικής ως παραγωγή ιδεών, προγραμμάτων, σχεδίων, ως ανώτερη Τέχνη, ως αγάπη για την Πόλη. Περιορισμό του κόστους, εξαφάνιση της παρασιτικής γραφειοκρατικής κρατικοδίαιτης αντιπολιτικής. Της «πολιτικής» ως μέσο πλουτισμού, Τοποφαγίας και Ελλαδοφαγίας. Πρόκειται για την ύβρη προς τον Παγκόσμιο πολιτισμό.

Το ερώτημα είναι γιατί αυτά απουσιάζουν; Τι τα εμποδίζει; Τι τα παρεκτρέπει από το να διανύσουν ένα φυσιολογικό δημιουργικό κύκλο. Γιατί τα «κινήματα» είναι βίαια, στιγμιαία, καταστροφικά αντί να είναι δημιουργικά, οικοδόμησης.

Τι αντιπροσωπεύει τελικά μετά από τέσσερις περίπου δεκαετίες αυτό το συντηρούμενο, το επιβεβλημένο αντιδημοκρατικά από Εξωελλαδικούς και Εγχώριους Εξωθεσμικούς κύκλους αλλά και τον δανειοδοτούμενο δημόσιο προϋπολογισμό τέρας; Αντιπροσωπεύει το όνειδος της χώρας και των Ελλήνων. Το όνειδος αυτού που ονομάσθηκε ιστορικά Δημοκρατική Παράταξη.

Το ιστορικό, το εθνικό αίτημα είναι η τιμωρία και ο Εξοστρακισμός, του ότι χειρότερου, ένοχου, κακιστοκρατικού και ευτελούς επεβλήθη αντιδημοκρατικά. Η απελευθέρωση της Δημόσιας και Πολιτικής ζωής. Η ηθική, πολιτική και παραγωγική οργάνωση της χώρας.

Όταν η Αναξιοκρατία, η Κακιστοκρατία και η Βλακεία επιβάλλονται στην πολιτική σφαίρα, τότε ειδικά σε χώρες όπως η δική μας, δεν μπορούν να υπάρξουν υψηλές σταθερές αξίες στις άλλες σφαίρες. Στην Εκπαίδευση, στην Παραγωγή, στην πληροφόρηση ακόμη και στην Τέχνη.

Το έλλειμμα, τα δεσμά της χώρας δεν είναι οικονομικά. Ήταν και είναι πολιτικά.

Η οικονομία, η παραγωγική, η δημιουργική, η κερδοφόρα, ήταν μαζί μας. Άλλο κέρδος, άλλο εισόδημα. Η πολιτική δεν ήταν, γιατί δεν ήταν πολιτική. Οι λειτουργοί της εκτός των άλλων ήταν, έγιναν, εισοδηματίες και τιμαριούχοι.

Μια από τις εκφράσεις του μεταπολιτευτικού τέρατος.

Εδώ ήταν πολύ in να παρκάρεις επί δεκαετίες στις Υπουργικές, Βουλευτικές καρέκλες χωρίς να Κυβερνάς. Να διαχειρίζεσαι ιδιωτικά, συντεχνιακά, οικογενειακά το δημόσιο χρήμα στα πλαίσια μίας οικονομίας εξαγωγής κεφαλαίων διαμέσου του χρέους. Να είσαι τζογαδόρος στην Σοφοκλέους. Να κάνεις το Κυβερνώ διορίζω.

Όλα αυτά οδήγησαν στην υπερχρέωση. Τι σχέση με την ανάπτυξη είχαν και έχουν αυτά τα πολιτικά υποκείμενα; Συλλαβίζουν τώρα χωρίς να την κατανοούν την λέξη ανάπτυξη.

Ο τυχοδιωκτισμός έκανε την χώρα έρμαιο των κερδοσκόπων στην τελευταία πράξη του δράματος το 2009. Θύμισε εκλογές του 1920.

Όπως οι εκλογές του 2000 έμοιαζαν με αυτές του 1961.

Αντιστάθηκα πολύ, η αλήθεια είναι πολύ μόνος, στην τερατογονία, στο τέρας σε ένα ιδιαίτερα απολίτιστο και βάρβαρο περιβάλλον. Ζώντας στην Αθήνα αλλά μη βλέποντας Αθήνα. Πόλη, Αγορά, Εκκλησία, Αισθητική, Φιλοκαλία. Δολοφόνησαν και την Αθήνα.

Η Ελλάδα πρέπει να σπάσει τα δεσμά της, να απαλλαγή σύντομα από αυτήν την πολύμορφη βαρβαρότητα και πολύμορφή ασχήμια. Από τους δημίους της. Και θα το κάνει.

*Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ ο Εκφυλισμός ενός Ιστορικού Εγχειρήματος. Εκδόσεις ΣΤΡΑΒΩΝ.