Μισθούς Κίνας στην Ελλάδα θέλει η τρόικα ξυπνάτε ρεεε!! θα μας "πηδάνε"!! γεια 300 ευρώ ρεεε!! σηκωθείτε από τους καναπέδες ρεεεε!!!!!!


Να καταργηθεί η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ζητά η τρόικα. Στόχος να ανοίξει ο δρόμος για μεγάλες μειώσεις στους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα. Σε αμηχανία η κυβέρνηση
Η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, τελευταίο οχυρό των εργαζομένων, φαίνεται να μπαίνει στο στόχαστρο της τρόικας, ώστε να προχωρήσει απρόσκοπτα η μείωση μισθών και στον ιδιωτικό τομέα.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι αξιωματούχοι έθεσαν το θέμα στον υπουργό Εργασίας Γιώργο Κουτρουμάνη ζητώντας την κατάργησή της.
Μάλιστα, πρότειναν να αντικατασταθεί με ένα είδος συμφωνίας, ανάμεσα σε εργοδότη και εργαζόμενο, που όλοι μπορούν να φανταστούν πού θα οδηγήσει τις αποδοχές.
Ο υπουργός Εργασίας εξέφρασε τις επιφυλάξεις του για την αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου μέτρου σε περίοδο ύφεσης, σημειώνοντας ότι η μείωση μισθών θα επιφέρει περαιτέρω μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών.
Πρόσθεσε ότι πριν απαντήσει, θα πρέπει να ενημερωθεί ο πρωθυπουργός.
Η τρόικα πρότεινε η κατάργηση να γίνει σταδιακά και αν δεν προχωρήσει να έρθει στη Βουλή σχετικός νόμος για τη μείωση των μισθών, χωρίς τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων.
Οι αξιωματούχοι ζήτησαν ακόμη να μην υπογραφεί καμία επέκταση κλαδικών συμβάσεων για τα επόμενα τρία χρόνια.
Ο υπουργός Εργασίας συμφώνησε μόνο στο θέμα των Ειδικών Επιχειρησιακών Συμβάσεων Εργασίας και στη δυνατότητα υπογραφής συμβάσεων σε επιχειρήσεις με λιγότερα από 20 άτομα, από Ενώσεις Προσώπων.


ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ ΡΕ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΧΩΡΑ!! ΦΥΓΕ ΡΕ ΑΧΡΗΣΤΕ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΑΠΤΕΡΥΓΑ ΣΟΥ ΤΩΡΑ!! ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΡΕ  ΠΟΥΛΗΜΕΝΕ!!  ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΓΑΜΑΣ!! ΡΕ ΡΕΤΑΛΙ!! ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΛΗΣΗ!! ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΔΙΚΗ  ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ!! ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ  ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ!!

Financial Times:Ο Παπανδρέου έτοιμος να παραιτηθεί



Αίσθηση προκαλεί πρωτοσέλιδο δημοσίευμα στη ηλεκτρονική έκδοση των γερμανικών Financial Times, σύμφωνα με το οποίο ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου φέρεται να εκμυστηρεύτηκε τις τελευταίες εβδομάδες σε έμπιστα πρόσωπά του πως «σκέφτεται την παραίτηση». 

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο πρωθυπουργός δύο φορές μέσα στις τελευταίες τρεις εβδομάδες έκανε λόγο σε στενούς του συνεργάτες για «παραίτηση», καθώς αισθάνεται, όπως αναφέρει η εφημερίδα, ότι «δεν έχει πια δύναμη, και ότι η Ελλάδα δεν αποφασίζει πια για τίποτε».
Εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης με τον οποίο επικοινώνησε η γερμανική εφημερίδα απέρριψε τις πληροφορίες ως «ανοησίες», ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλ. Μόσιαλος δήλωσε στο «Βήμα» πως «πρόκειται για σκουπίδια» και προσέθεσε ότι ούτε υπήρξε ούτε πρόκειται να υπάρξει τέτοιο ενδεχόμενο. ΦΥΓΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕ!!!

 ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!! ΑΚΟΜΑ ΟΡΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑΤΕ!! ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΩΡΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ!! ΝΑ ΣΩΘΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!! 

 

Ελεγε προ ημερών ο υπουργός Οικονομικών πως η χώρα βρίσκεται στη δίνη ενός πολέμου και το μόνο που διαφοροποιεί την κατάσταση είναι πως δεν υφίστανται τα φυσικά αποτελέσματα ενός κανονικού πολέμου, δηλαδή νεκροί και τραυματίες.

Ολα τα υπόλοιπα υπονόησε ξεκάθαρα ότι μπορούν να συμβούν, δηλαδή γίνονται κιόλας. Χωρίς την πραγματική δυνατότητα ή μέριμνα για τη διαχείριση των απωλειών που είναι μετρήσιμες γύρω μας, δημιουργώντας ένα πρωτόγνωρο τοπίο για τις νεότερες γενιές.
ΘΕΣΕΙΣ εργασίας σβήνουν από το χάρτη της απασχόλησης, εισοδήματα αφανίζονται, υπηρεσίες, οργανισμοί, επιχειρήσεις, νοικοκυριά κλυδωνίζονται ή έχουν ήδη καταρρεύσει. Το σιωπηλό θεριό της ύφεσης αναδιπλώνει μέσα στο καβούκι του κάθε οργανισμό που το διαθέτει και αφανίζει με συνοπτική διαδικασία ό,τι βρίσκει εκτεθειμένο.
ΟΠΩΣ στους συμβατικούς πολέμους, τις βαρύτερες απώλειες μετρούν οι κληρουχίες των αναλώσιμων της πρώτης γραμμής, γιατί και πάλι θα διασωθούν ασκόνιστοι στα μετόπισθεν οι διαχρονικοί καβατζωμένοι...

χρυσοκάνθαροι των εξουσιών, της διαφθοράς και των προνομίων. Με μια φράση, η αιτία του πολέμου και των θυμάτων.
Η ΕΚΦΡΑΣΗ του πρωθυπουργού έξω από τα Ηλύσια Πεδία την περασμένη Παρασκευή έλεγε πολλά, όχι για όσα ήρθαν ήδη, αλλά για αυτά που θα 'ρθουν. Θα τα φέρουν μαζί αυτοί που σχεδόν παρακλητικά καλούσε να επιβλέψουν την πρόοδο και τη συμμόρφωσή μας στη χάραξη των ιστορικών χειρουργικών τομών, που δήθεν αναμορφώνουν τη χώρα και απομειώνουν τα ελλείμματα και το χρέος. Μάλλον τους καλούσε να πάρουν εκείνοι τα νυστέρια.
ΓΙΑΤΙ τα χέρια των εγχώριων χειρουργών τρέμουν πάνω από τον πολυασθενή, οι νοσοκόμες λιποθυμούν, οι συγγενείς πεθαίνουν στην αγωνία κι όσοι μύχια χαίρονται έχουν ήδη λάβει προκαταβολές για την κηδεία. Πηγαινοέρχονται Γαλλογερμανοί, ανεβοκατεβαίνει η τρόικα και ο κάδος του χειρουργείου γεμίζει ζωντανούς νεκρούς και άφωνους ακρωτηριασμένους.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ είναι εδώ, όπως και οι σύμμαχοι, που δεν έλειπαν ποτέ απ' αυτόν τον τόπο, όπως και η ιστορική ψύχωση ορισμένων απ' αυτούς για τη σωτηρία μας. Είναι πια ολοφάνερο πως οι εταίροι θα διαχειριστούν ολοκληρωτικά τον πόλεμο και τις απώλειες, όπως έκαναν οι διάφοροι Κόμηδες και Φον από τη μετα-Καποδίστρια εποχή, δηλαδή από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους.
ΑΥΤΟ προκύπτει από την παντελή αδυναμία ή απροθυμία των κυβερνητικών δομών, του κρατικού μηχανισμού να ανταποκριθεί στη διαχείριση έκτακτων αναγκών και τερατωδών για τα ελληνικά δεδομένα απαιτήσεων. Είναι πράγματι σουρεαλιστικό να ζητάς από ένα σύστημα να κόψει τα πόδια του ή από έναν ελέφαντα την προβοσκίδα του. Γι' αυτό οι τροϊκανοί μπουκάρουν αεράτα στα υπουργεία. Γι' αυτό, ας πούμε, ένας διαχειριστής παράκτιας εταιρείας, που του δεσμεύτηκε ενοίκιο για οφειλή μισού εκατομμυρίου ευρώ, καταδιώκει και πετά άμεσα στο δρόμο έναν ενοικιαστή. Αμέτρητες είναι οι παραλλαγές των θυμάτων του παράξενου πολέμου στον καιρό μας.

Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΡΝΕΛΛΟ από enet μοντάζ Γρέκι

 

 

  Στα όρια της εσχάτης προδοσίας...

ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΙΜΕΝΟΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ !!

 

 

 


     

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Στα όρια του πεδίου εφαρμογής των διατάξεων περί εσχάτης προδοσίας ακροβατεί ήδη η ελληνική κυβέρνηση, είτε το συνειδητοποιεί, είτε όχι, τόσο σε ότι αφορά τις διαπραγματεύσεις με τις ξένες τράπεζες και δυνάμεις, όσο και την εσωτερική πολιτική που ασκεί. Ελπίζει κανείς ότι θα το αντιληφθεί και θα αλλάξει πορεία, ή τουλάχιστον, θα έχει το θάρρος, και για την αυτοπροστασία της ακόμα βρε αδερφέ, να πάει τη χώρα σε δημοκρατική λύση μέσω άμεσων εκλογών και παράλληλου δημοψηφίσματος για μνημόνιο, μεσοπρόθεσμα και 21η Ιουλίου. Δυστυχώς όμως, μέχρι τώρα, όλα δείχνουν ότι είναι επαρκώς μοιραία και άβουλη για να οδηγήσει μέχρι τέλους τη χώρα και τον εαυτό της στην αυτοκαταστροφική πορεία που εγκαινίασε τον Μάιο του 2010.

H σκιά του 1922

Για μια μερίδα του ελληνικού λαού, η λέξη «Γουδί» αρχίζει να κάνει πια νόημα, τέτοια είναι η συσσωρευμένη οργή απέναντι στην κυβέρνηση, την πολιτική και γενική «ελίτ» ευρύτερα. Βεβαίως, όπως τυπικά συμβαίνει ιστορικά σε αυτές τις περιπτώσεις, με κλασικό παράδειγμα το «ας φάνε παντεσπάνι αν πεινάνε» της Μαρίας Αντουανέττας, η «ελίτ» της χώρας βυθίζεται όλο και πιο πολύ στον δικό της κόσμο, αδυνατώντας να αντιληφθεί ότι έχει βάλει πιθανώς τις βάσεις όχι μόνο για την καταστροφή της χώρας, αλλά και για τη δική της, συνεχίζοντας, όσο ποτέ άλλοτε, να επιτελεί με φανατισμό τις δύο λειτουργίες που ξέρει να κάνει καλύτερα: να λεηλατεί τη χώρα στο εσωτερικό, να την υποδουλώνει...
στο εξωτερικό. Οι πιο κυνικοί λένε τώρα «ας επιβιώσουν τουλάχιστον οι μισοί ‘Ελληνες, γιατί να χαθούν κι αυτοί;».

Τις προάλλες κυκλοφορούσα στο δρόμο με το αφιέρωμα της Ελευθεροτυπίας στο κίνημα του Γουδί το 1909. Παρά το τόσο εμφανές 1909 στο εξώφυλλο και τη λέξη Κίνημα, κανενός από όσους συνάντησα δεν πήγε το μυαλό στο κίνημα που σφράγισε την πρώτη προσπάθεια εκσυγχρονισμού της Ελλάδας, τον 20ό αιώνα. ‘Ολοι συνέδεσαν αμέσως τη λέξη Γουδί με την εκτέλεση των ‘Eξη, θεωρηθέντων υπευθύνων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Στη Χιλή του Πινοτσέτ, η ανείπωτη βαρβαρότητα, οι δολοφονίες και τα βασανιστήρια της στρατιωτικής δικτατορίας, προετοίμασαν την οικονομική και κοινωνική βία των νεοφιλελεύθερων. Στην σημερινή Ελλάδα, η οικονομική και κοινωνική βία προετοιμάζει την έκρηξη της εμφύλιας.

H “εκκαθάριση” του ελληνικού κράτους

Πλησιάζουμε τώρα με ταχύ ρυθμό προς την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης του ελληνικού δράματος, το λιγότερο με κάποιας μορφής χρεωκοπία του ελληνικού κράτους, ίσως και την έξοδο από την ΕΕ. Οι δανειστές και οι δυνάμεις το γνωρίζουν, γι’ αυτό και επιμένουν να έχουν ολοκληρώσει την επίθεση κατά του ελληνικού κράτους, κοινωνικού και … υπόλοιπου και τη διαρπαγή της περιουσίας του, προτού φτάσουν εκεί τα πράγματα. Επιδιώκουν, μέσω της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου, που συνέταξε το παγκόσμιο τραπεζικό λόμπυ International Institute of Finance, να υπάγουν όλο το ελληνικό χρέος στο καθεστώς του βρετανικού δικαίου, και όχι του ελληνικού που βρίσκεται σήμερα, ώστε να στερήσουν από την Ελλάδα το ισχυρότερο διαπραγματευτικό χαρτί της προτού φτάσουμε στο σημείο της αναδιάρθρωσης ή στάσης πληρωμών.

Η τρόικα, για την παρουσία της οποίας επαίρεται μια κυβέρνηση που εγγίζει πλέον τον «βαθμό μηδέν αξιοπρέπειας», λειτουργεί ακριβώς όπως οι διαχειριστές, για λογαριασμό τραπεζών, των χρεωμένων επιχειρήσεων, που αναλαμβάνουν να μειώσουν όσο μπορούν το κόστος της μη εξυπηρέτησης των δανείων και να εκποιήσουν μισοτιμής την περιουσία της προτού τις κλείσουν. Κάνουν ότι μπορούν για να μειώσουν το κόστος λειτουργίας της επιχείρησης, απολύουν προσωπικό, κάνουν προσημείωση ακινήτων. Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας το αποδέχεται για να μην πάει φυλακή. Οι ηγέτες όμως της Ελλάδας γιατί το κάνουν; Σε τι ελπίζουν και τι φοβούνται; Μήπως την αποκάλυψη, από αυτούς που τους είχαν στο μισθολόγιο, από τις Ζήμενς και τις άλλες εταιρείες που ασελγούσαν, με τη συνενοχή τους, επί δεκαετίες πάνω στο σώμα της χώρας που κατέστρεψαν, την αποκάλυψη των έργων τους;

Πρόσφατα ήμουν στην Κούβα. Το κεντρικό κανάλι της τηλεόρασης μου ζήτησε μια συνέντευξη για το ελληνικό πρόβλημα. ‘Ηρθε το συνεργείο και όσο ετοιμάζονταν, πιάσαμε συζήτηση με το δημοσιογράφο. «Τι γίνεται στην Ελλάδα;» με ρώτησε, «ήρθε εδώ επίσκεψη ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Λουξεμβούργου και μας είπε εντάξει είναι κάπως υπερβολικό ότι θα τους πάρουμε την Ακρόπολη, αλλά δεν απέχει και πολύ από αυτό που θα κάνουμε. Είναι αλήθεια;». Για ποιο λόγο αφού είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα χρεωκοπήσουμε με τη μία ή την άλλη μορφή, πρέπει και να χρεωκοπήσουμε απένταροι; ‘Εχοντας χάσει κάθε δημόσια, έτσι που πάμε και κάθε μη ρευστοποιηθείσα ιδιωτική ελληνική περιουσία, έχοντας αποποιηθεί τα διαπραγματευτικά μας χαρτιά και έχοντας διαλύσει το ελληνικό κράτος;

Ελλάδα: “πεδίο δοκιμής” παγκόσμιας επίθεσης κατά κράτους και Δημοσίου

Αρκεί βεβαίως να διαβάσουμε τη Wall Street Journal και τον Economist,όργανα των υπερτραπεζών της Wall Street και του City αντίστοιχα, και του αμερικανικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος (η πρώτη), των πραγματικών δηλαδή αφεντικών του κόσμου μας, για να καταλάβουμε τι γίνεται. Επιχαίρουν για την κρίση και τις καταστροφές που έρχονται. Τις θεωρούν ιστορική ευκαιρία για να ξεμπερδεύουν μια και καλή, σε Ευρώπη και ΗΠΑ, με το κοινωνικό κράτος, με το δημόσιο, τους δημόσιους υπαλλήλους και το συνδικαλιστικό τους κίνημα, αλλά και την ίδια την ιδέα της Ευρώπης και του ευρώ.

Στην κρίση, το παγκόσμιο χρηματιστικό κεφάλαιο, η νέα υπερδύναμη της εποχής μας, βλέπει την ευκαιρία να πραγματοποιήσει μια νέα τεράστια λεηλασία των Ευρωπαίων και Αμερικανών πολιτών, μια νέα γιγαντιαία μεταφορά δημόσιου πλούτου στις υπερτράπεζες, που έφτιαξαν τη μεγάλη φούσκα των CDS και θέλουν τώρα να πάρουν τα λεφτά πριν σκάσει. Θέλουν να πάρουν πίσω όλες τις κατακτήσεις των ευρωπαϊκών λαών μετά τη νίκη επί του φασισμού το 1945, αν όχι μετά τη Γαλλική Επανάσταση. Θέλουν να εξισώσουν, εν ονόματι της ανταγωνιστικότητας, τις κοινωνικές, φορολογικές, οικολογικές συνθήκες στην Ευρώπη και στον τρίτο κόσμο στα επίπεδα του τελευταίου. Και χρησιμοποιούν την Ελλάδα για να το πετύχουν. «Δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλεύεσαι τον μαλάκα», λέει επί λέξει ένας Νεοϋρκέζος χρηματιστής στη γαλλική Λιμπερασιόν, σχολιάζοντας τα κερδοσκοπικά παιχνίδια της Goldman και των hedge funds με την Ελλάδα. Μόνο που, αν υπάρχει «μαλάκας», είναι και διεφθαρμένος!

Νοοτροπία Γενίτσαρων

Και ενώ γίνονται όλα αυτά, τα εγχώρια μέσα της διαπλοκής, όλοι αυτοί που μας έλεγαν πέρυσι ότι πρέπει να εφαρμόσουμε το μνημόνιο για να βγούμε φέτος στις αγορές, ξανάστησαν κατ’ επιταγήν της τρόικας, μια νέα φτηνή και ανθελληνική προπαγάνδα εναντίον του δημοσίου και των δημοσίων υπαλλήλων, προσπαθώντας να κερδίσουν την υποστήριξη των μισών θυμάτων της οικονομικής κρίσης, των ιδιωτικών υπαλλήλων και των αυτοαπασχολούμενων, εναντίον των άλλων μισών. Βρήκαν τη μέθοδο της εφεδρείας για να ξαναγυρίσουν το ελληνικό κράτος στην πλατεία Κλαυθμώνος, αναιρώντας το πιο βασικό θεμέλιο της ανεξαρτησίας του δημόσιου υπαλλήλου, τη μονιμότητα. Εμφορούμενοι από τη ψυχολογία των Γενιτσάρων, δεν ενοχλούνται καθόλου να ξαναγυρίσουν στα … οθωμανικά πρότυπα την ελληνική δημόσια διοίκηση, ούτε ότι, ως αποτέλεσμα των μέτρων κοινωνικής εξόντωσης που υιοθετούν, δεν απομένει πολύς καιρός μέχρι να δούμε φαινόμενα πείνας στην Αθήνα και τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Σε μια χώρα που θέλει να μειώσει τα ελλείμματά της, ξεπουλάνε τώρα σίγουρες πηγές εσόδων, όπως τα λαχεία και το Ελευθέριος Βενιζέλος, υποθηκεύοντας όχι μόνο τις παρούσες γενηές, αλλά και κάθε μέλλον μιας χώρας, οι πιο μορφωμένοι, νέοι και δυναμικοί πολίτες της οποίας την εγκαταλείπουν, μόλις τους δίνεται η ευκαιρία.

Στις συνθήκες που δημιουργούνται, μόνο μια γενικευμένη εξέγερση του ελληνικού λαού, ίσως και με τη μορφή γενικής απεργίας διαρκείας, με αίτημα την διενέργεια εκλογών και δημοψηφίσματος για το αν ο ελληνικός λαός επιθυμεί τη συνέχιση ισχύος ή την καταγγελία των αποικιακών συμβάσεων (μνημόνιο, μεσοπρόθεσμα, 21η Ιουλίου), θα μπορούσε ίσως, όχι να αποτρέψει, αλλά τουλάχιστο να περιορίσει την εν εξελίξει μεγαλύτερη εθνική καταστροφή στη νεώτερη ελληνική ιστορία. Θα ήταν και η μόνη δημοκρατική διέξοδος στις παρούσες συνθήκες.

“Eπίκαιρα”, 29.9.2011





Ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό της

 

Κατοχής

 

ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ!! ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ


Της Σεμίνας Διγενή 


Κύριε Πρωθυπουργέ,

Ίσως έχετε ακουστά από τις πανεπιστημιακές σας σπουδές 
στην Αμερική, την περίπτωση του Έλληνα ελεγειακού ποιητή 
 Σόλωνα, τον οποίο οι Αθηναίοι το 600 π.Χ. λόγω 
επικίνδυνων στάσεων (κινημάτων) αρχαίων 
αγανακτισμένων πολιτών, τοποθέτησαν με έκτακτη 
διαδικασία εκλογής από το Δήμο της Αθήνας (κι όχι από
τον Άρειο Πάγο) «άρχοντα», νομοθέτη με έκτακτες εξουσίες,
για να αποκαταστήσει την κοινωνική ειρήνη και τη μεταβολή
των θεσμών.
Τα εξαιρετικά τολμηρά του μέτρα προέβλεπαν ανάμεσα σε άλλα, την ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ του
αρχαίου κοινωνικού κράτους και με μια σειρά μεταρρυθμίσεων, κατέστησε πολλούς άδικα 
φυλακισμένους ή υποθηκευμένους με τη ζωή τους Αθηναίους,ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ… 
Να σας πω… 
Τώρα που τα ξαναγράφω αυτά, σκέφτομαι πως μάλλον δεν έχετε γνώση της αρχαίας Ιστορίας. 
Μάλλον διαθέτετε επιλεκτική ιστορική μνήμη κι ίσως ο αγαπημένος σας συγγραφέας να ήταν 
ο Αδόλφος Χίτλερ κι όλες εκείνες οι συναρπαστικές μορφές του Εθνικοσοσιαλισμού… ίσως 
κρυβόσασταν πολύ καλά πίσω από τα παντελόνια του πατέρας σας, όταν αγανακτούσε 
με την κρυφή πλευρά του ιδιότυπου αυτισμού σας… 

Για να επιστρέψω όμως στο θέμα μας. 
Ο δίκαιος αρχαίος νομοθέτης λοιπόν, προτού κληθεί να νομοθετήσει ΔΙΚΑΙΑ ήταν ένας ποιητής
«γνωμικών» ελεγειών (δηλαδή έγραφε πολιτική φιλοσοφική ποίηση – συμβούλευε τους Αθηναίους 
δηλαδή πως να πολιτεύονται (να ζουν ως ελεύθεροι πολίτες δηλαδή). 
Γιατί σας τα γράφω όλα αυτά; 
Εδώ και δυο χρόνια, ένα ολόκληρο εκκεντρικά αμοιβόμενο πολιτικό lobby 300 Ελλήνων, 
έχει εκχωρήσει όλες τις νομοθετικές εξουσίες και έχει υποθηκεύσει όλες τις δημόσιες και 
ιδιωτικές περιουσίες των Ελλήνων σε μια ομάδα Ευρωπαίων τεχνοκρατών τους οποίους δεν είχατε 
την αμερικάνικη καλοσύνη που σας χαρακτηρίζει να μας τους συστήσετε διαδικτυακά... 
Ένα βιογραφικό τους. Ένα ποίημα τους, κάτι τι...Ποιοί είναι όλοι αυτοί; Από που έρχονται; 
 Γιατί να μην ξέρουμε σε ποιόν χρωστάμε, ποιόν πληρώνουμε και για πόσο θα τον πληρώνουμε... 
Ξέρω, εσείς εδώ και 18 μήνες έχετε βάλει τον αυτόματο, περιφέρετε το σαρκίο του εαυτού σας
στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες παίρνοντας πόζες σε χειραψίες φιλίας με ομοτίτλους σας... 
Ο αρχαίος ποιητής νομοθέτης Σόλων, (μια καλή ΤΡΟΙΚΑ σας να λέμε δηλαδή) για να επιστρέψω 
στο θέμα μας, για να αποφύγει μεταβολές της νομοθεσίας του και για να μην αναμειχθεί στην 
εφαρμογή της, αυτοεξορίστηκε για δέκα χρόνια.
Πάνω σε αυτή τη νομοθεσία οικοδομήθηκε η αθηναϊκή δημοκρατία, αυτή την Ελλάδα θαυμάζουν 
και εποφθαλμιούν οι “εταίροι” σας, για αυτή την Ελλάδα πολέμησε και καταδικάστηκε
σε θάνατο ο Κολοκοτρώνης.
Σας αρέσουν περισσότερο όμως οι ιστορίες με Ινδιάνους…ε;
Σας αρέσουν γενικότερα ιστορίες καννιβαλισμού, ε;
Σας αρέσει γενικότερα η βία…ε;
Θαυμάζετε ας πούμε τα έργα της βίας… όπως ας πούμε τα έργα της κρατικής βίας, στην άδεια
από ανθρώπους πλατεία Συντάγματος, στις άδειες βιτρίνες των κλειστών καταστημάτων, 
στους διαδρόμους των νοσοκομείων του “5 ευρω ο,τι πάρετε”, όπου εκατοντάδες συμπολίτες 
μου διανυκτερεύουν στις εφημερίες των ψυχιατρικών τμημάτων με κατάθλιψη και τάσεις αυτοκτονίας…
Αυτή η Ελλάδα σας αρέσει… το βλέπω στο βλέμμα σας… το ακούω στις ομιλίες που 
διαβάζετε… αντιγράφουν ολόκληρες παραγράφους από τη “Βίβλο” του Εθνικοσοσιαλισμού…
για αυτό αγαπάτε και το μουστάκι σας… είναι το σήμα κατατεθέν…
Ο αρχαίος ποιητής Σόλων μπορεί να σας είναι όμως γνωστός, από την περίφημη φράση που 
ιατύπωσε όταν επισκέφθηκε τον ζάμπλουτο ηγεμόνα εξ Ανατολής, Κροίσο…
“Μηδένα προ του τέλους μακάριζε”.

Γιώργο, δεν ξέρεις τι σας περιμένει… και τους 300!

Υ.Γ.  15 Οκτωβρίου από τη Wall Street μέχρι την άλλη άκρη της γης, πολίτες του κόσμου μας καλούν
να βγούμε στους δρόμους και να συνεχίσουμε τον αγώνα  εναντίον του χρηματοπιστωτικού εκφοβισμού και της κρατικής βίας...

Βάζω στοίχημα -κι εύχομαι- πως ο γιός σου, Γιώργο, δεν θα χτυπηθεί ποτέ από τους σιδερολοστούς οργάνων της φασιστικής Ελληνικής Αστυνομίας, ούτε θα χάσει κάποια από τις 5 ανθρώπινες αισθήσεις...

Από Mediasoup


       ΣΕΝΑΡΙΑ  ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗΣ

                  ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ

Η διαδικασία για την “ελεγχόμενη χρεοκοπία” της χώρας έχει ήδη δρομολογηθεί και το ερωτηματικό είναι ποια θα είναι η έκβασή της. Όμως, στο πλαίσιο αυτό, τα ερωτήματα για το ευρύ κοινό είναι αρκετά και, δυστυχώς, οι απαντήσεις δεν ανταποκρίνονται πάντα στην πραγματικότητα. Παραθέτουμε λοιπόν έξι σενάρια για τα μέλλοντα να....

συμβούν και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Σε περίπτωση ελεγχόμενης χρεοκοπίας, λοιπόν, η χώρα θα παραμείνει στην ευρωζώνη, θα βιώσει μακρά περίοδο λιτότητας και θα υπάρξει δίχτυ προστασίας για τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Προς το παρόν, το δίχτυ αυτό δεν υπάρχει. Θα δημιουργηθεί μόνον αν η ΕΚΤ αλλάξει τους κανόνες της και αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφασίσουν να ενισχύσουν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) με περισσότερους πόρους. Με άλλα λόγια, εκτός από τις τράπεζες και τους επενδυτές, το “μάρμαρο” θα πρέπει να πληρώσουν και οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι. Αυτή είναι μία πρώτη προϋπόθεση για να μπορούμε να μιλάμε για ελεγχόμενη χρεοκοπία.
Δεύτερη προϋπόθεση φαίνεται πως είναι, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, η επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων -δηλαδή τα έσοδα του προϋπολογισμού να είναι μεγαλύτερα από τις δαπάνες, εξαιρουμένων των τόκων. Αυτό θα επιτρέψει στην χώρα να τα βγάζει πέρα κουτσά-στραβά με τους δικούς της πόρους και να κατευθύνεται το εναπομένον δάνειο της τρόϊκας στην εξόφληση των δανειακών της αναγκών. Ούτε αυτή η προϋπόθεση ικανοποιείται αυτή την στιγμή. Στόχος του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος είναι η επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων το 2012. Κάτι που μένει να αποδειχθεί.
Ο συνδυασμός των δύο αυτών προϋποθέσεων φέρνει την πιθανή εφαρμογή του Plan B προς το τέλος του 2011 ή στις αρχές του 2012, εκτιμούν -αν και με μεγάλο βαθμό αβεβαιότητας- οι αναλυτές. Προφανώς, όσοι οργανώνουν το σχέδιο θα φροντίσουν ώστε το διάστημα αυτό να διασφαλιστεί η μη μετάβαση της κρίσης στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Γιατί ακόμα και μόνον η Ιταλία αν επηρεαστεί, οι ζημίες θα είναι ανυπολόγιστες. Επιπλέον, στο διάστημα αυτό πρέπει να ξεκαθαριστεί τί θα γίνει με το νέο πακέτο βοήθειας, της 21ης Ιουλίου -διότι το υφιστάμενο λήγει στα μέσα του 2013 και δεν φτάνει ούτε για την εξυπηρέτηση των δανειακών αναγκών. Πιο αναλυτικά, στην περίπτωση ελεγχόμενης χρεοκοπίας θα έχουμε:

1. Για τις τράπεζες

Τα τραπεζικά ιδρύματα θα περάσουν πολύ δύσκολες στιγμές, θα τελούν υπό καθεστώς αβεβαιότητας και θεωρητικά θα στηριχθούν από την ΕΚΤ και τον EFSF, που θα μπορεί να αγοράζει ομόλογα και να χορηγεί δάνεια στα κράτη μέλη, όπως η Ελλάδα -και όχι μόνο- για την εξασφάλιση της κεφαλαιακής τους επάρκειας. Έτσι, οι καταθέτες θα είναι ασφαλείς. Οι καταθέσεις τους θα παραμείνουν διαθέσιμες, στο σύνολό τους, σε ευρώ. Κρίσιμος παράγοντας στην προκειμένη περίπτωση είναι η επικράτηση συνθηκών ψυχραιμίας στο κοινό. Αν αυτό δεν καταστεί δυνατόν και εκδηλωθούν φαινόμενα πανικού και μαζικών υπεραναλήψεων, αναλυτές δεν αποκλείουν να τεθεί όριο υπεραναλήψεων. Όμως, υποστηρίζουν τραπεζικοί παράγοντες, αυτό θα είναι προσωρινό και δεν θα συνεπάγεται “κούρεμα” στις καταθέσεις.
Ωστόσο, αν κάποιοι αποτρέψουν την ελεγχόμενη χρεοκοπία και για πολιτικο-κομματικούς λόγους την καταστήσουν μη ελεγχόμενη, το τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει αμέσως.

2. Για τους δανειολήπτες

Πάντα θεωρητικά, σε πρώτη φάση δεν αλλάζει τίποτα. Όμως, στο μέτρο που θα υποχωρούν οι μισθοί και γενικά τα έσοδα του νοικοκυριού, για πολλούς δανειολήπτες η εξυπηρέτηση των δανείων τους θα γίνεται δυσχερέστερη. Είναι βέβαιον, έτσι, ότι θα υπάρξουν νέες ρυθμίσεις και επαναδιαπραγματεύσεις χρεών, ιδιαίτερα δε αυτών που είναι προϊόν υψηλότοκου δανεισμού μέσω πιστωτικών καρτών.

3. Για τα τραπεζικά ομόλογα

Εκτιμάται ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν ελληνικά ομόλογα 50 δισεκατ. ευρώ. Για να αντέξουν την ζημιά ενός κουρέματος 50%, σύμφωνα με το γερμανικό Plan B (άλλα σενάρια, όπως της Citigroup, μιλούν για 60%-80%), θα χρειαστούν επανακεφαλαιοποίηση. Ανάλογα με τον τρόπο που θα γίνει αυτό, μπορεί να οδηγήσει κάποιες σε κρατικοποιήσεις και τους μετόχους τους σε περαιτέρω δραστική μείωση της περιουσίας τους.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, εξάλλου, εκτιμάται πλέον ότι οι ζημιές στις τράπεζες από την κρίση των ομολόγων είναι 400 δισεκατ. ευρώ (σύμφωνα με την Merrill Lynch). Είναι ένα ποσόν που τρομάζει τους Ευρωπαίους, αφού κάποιος θα χρειαστεί να βάλει βαθειά το χέρι στην τσέπη -και αυτός θα είναι κυρίως ο Γερμανός πολίτης.

4. Για τους ασφαλισμένους

Όλα τα σενάρια που κάνουν λόγο για δίχτυ προστασίας τραπεζών, υποστηρίζουν ότι το ίδιο θα ισχύσει και για τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες που έχουν επενδύσει σε ομόλογα. Υπολογίζεται ότι τα ασφαλιστικά ταμεία κατέχουν ομόλογα αξίας 30 δισεκατ. ευρώ. Από την άλλη, τα συνολικά τους ανοίγματα υπολογίζονται σε 300 δισεκατ. ευρώ. Πρόκειται έτσι για ωρολογιακή βόμβα -την οποία δεν είναι βέβαιο σε ποιον βαθμό οι υπεύθυνοι της ευρωζώνης έχουν λάβει υπ’ όψιν τους. Κατά την εκτίμησή μας, περαιτέρω μείωση των συντάξεων είναι αναπόφευκτη, αν η κυβέρνηση θέλει οι συντάξεις να συνεχίσουν να καταβάλλονται κανονικά. Όσο για πρόωρες εξόδους στην σύνταξη, καλύτερα να αποφεύγονται.

5. Για την ανάπτυξη

Από την στιγμή που θα υπάρξει “κούρεμα” του ελληνικού χρέους, η επιστροφή στις αγορές για νέο δανεισμό γίνεται απαγορευτική -και αυτό θα ισχύσει για αρκετά χρόνια. Συνεπώς, η χώρα θα είναι ουσιαστικά απόλυτα εξαρτημένη από τα δάνεια της τρόϊκας, τα οποία προφανώς θα δίνονται με το σταγονόμετρο και όχι για να καλύψουν πρωτογενή ελλείμματα -κάτι που θα ελέγχεται με συνεχή παρουσία Ευρωπαίων ελεγκτών στην Αθήνα, όπως όλα δείχνουν. Αυτές οι συνθήκες ασφυκτικής λιτότητας δημιουργούν αβεβαιότητα για την ανάπτυξη.
Από την άλλη μεριά, η εξάλειψη των ελλειμμάτων και η υποχώρηση του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα απελευθερώνουν πόρους υπέρ της ιδιωτικής οικονομίας και -θεωρητικά- λειτουργούν ευνοϊκά για την ανάπτυξη. Ακόμη περισσότερο ευνοϊκή -πάντα θεωρητικά- μπορεί να είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας που θα προκύψει από την μείωση των μισθών και των τιμών. Αλλά αν οι επενδύσεις βασιστούν μόνο στο φτηνό εργατικό δυναμικό, τις χαμηλές τιμές των ακινήτων, της περιουσίας και των μετοχών, το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι το επιθυμητό. Γι αυτό, είναι ζωτικό η μελλοντική ανάπτυξη να στηριχθεί σε τομείς υψηλής άϋλης προστιθέμενης αξίας, που είναι ο τουρισμός, η έρευνα και καινοτομία, η πράσινη ενέργεια, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός και γενικά δραστηριότητες που συνδέονται με το μυαλό και το θαυμάσιο ελληνικό φυσικό περιβάλλον. Πολύτιμη από την άποψη αυτή είναι η σχετική μελέτη της McKinsey, που έγινε για λογαριασμό του ΣΕΒ.

6. Για τις αμοιβές εργασίας

Η λιτότητα θα συνεχισθεί και το “όνειρο” της δημοσιοϋπαλληλίας πάει περίπατο. Αναπόφευκτη είναι επίσης και η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, που είναι και η κύρια αιτία της σημερινής κρίσης. Για μία περίοδο η λιτότητα θα αγγίξει και τον ιδιωτικό τομέα, δεδομένου ότι μειώνονται τόσον οι τραπεζικές πιστώσεις όσο και οι κρατικές προμήθειες. Θα έχουμε έτσι ριζικές αλλαγές στην ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα, η οποία θα ακολουθήσει νέους δρόμους. Για την ώρα, όμως, ο ιδιωτικός τομέας είναι αυτός που πληρώνει τα σπασμένα της κρίσης και όχι οι συντεχνίες που την τροφοδοτούν.

http://www.postnews.gr/