«Σημεία και τέρατα» στα παγκόσμια χρηματιστήρια – αν δεν τους τελειώσουμε, θα μας τελειώσουν



Χαμός στα χρηματιστήρια, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς.

Σήμερα, λόγω έλλειψης χρόνου, μερικά πραγματάκια σε διεθνές επίπεδο, και αύριο για την Ελλάδα::

Καταρχήν, στις παγκόσμιες αγορές, οι δείκτες καταγράφουν τη μία πτώση μετά την άλλη, με τις τράπεζες ειδικά να καταποντίζονται. Ακόμα και τα "μεγαθήρια" (πχ Goldman Sachs, Morgan Stanley, κτλ) βλέπουν την αξία των μετοχών τους να πέφτει. Ειδικά αναφορά στην περίπτωση της Bank Of America στις ΗΠΑ, αλλά και της Dexia στην Ευρώπη, που βρίσκονται στο χείλος της χρεωκοπίας και τις κρατούν "δημοκρατικά" στη ζωή τα κράτη με τα χρήματα των φορολογούμενων.

Και δεν είναι βέβαια μόνο αυτές - στην πραγματικότητα ΟΛΕΣ οι τράπεζες είναι χρεωκοπημένες, ειδικά από τη στιγμή που η μία έχει δανείσει την άλλη, και άρα αν καταρρεύσει μία, καταρρέουν και οι υπόλοιπες. Γι' αυτό και διαρκώς θα βγαίνουν στην επιφάνεια νέες περιπτώσεις τραπεζών που βρίσκονται "στο χείλος του γκρεμού" (πχ πριν καναδυό μέρες η Moody's υποβάθμισε 12 βρετανικές τράπεζες, ανάμεσα τους η Lloyds και η Royal Bank of Scotland. Ο λόγος πίσω από αυτή την υποβάθμιση είναι, όπως ωμά παραδέχεται η Moody's, ότι "η κυβέρνηση δεν είναι τόσο πρόθυμη να δώσει λεφτά στις τράπεζες όσο ήταν παλιότερα". Κρατήστε το αυτό, θα το ξαναδούμε αργότερα).

Χονδρικά, αυτό που συμβαίνει με το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα είναι το εξής: Οι τράπεζες έχουν δώσει πάμπολλα δάνεια, που ξεπερνούν κατά πολύ τα διαθέσιμα αποθεματικά τους. Τα δάνεια αυτά χρησιμοποιήθηκαν ως "υποκατάστατο" για να καλύψουν τη φυγή των βιομηχάνων προς την Ασία. Και πράγματι, για μερικές δεκαετίες "η αγορά συνέχισε να κινείται" χάρη σε αυτά τα δανεικά, παρότι η παραγωγική βάση της Δύσης διαρκώς αποσαθρωνόταν. Μόνο που τώρα τα δάνεια αυτά δε μπορούν να αποπληρωθούν, και έτσι οι τράπεζες είναι χρεωκοπημένες. Και παράλληλα βέβαια τα εργοστάσια έχουν εδώ και χρόνια φύγει για τα «ανταγωνιστικά»…κάτεργα της Ασίας.

Αφού λοιπόν οι τράπεζες είναι γεμάτες με δάνεια που δε μπορούν να εξοφληθούν («τοξικά δάνεια»), έτσι εξηγείται το πως η Λέμαν Μπρόδερς κατέρρευσε (και εκτός από αυτήν, έχουν καταρρεύσει στις ΗΠΑ πάνω από 300 τράπεζες, απλά είναι μικρότερες και δεν πολυακούγονται - άλλωστε, αυτά τα λουκέτα δε θέλουν να τα πολυπροβάλλουν για ευνόητους λόγους).

Όσο για τις υπόλοιπες τράπεζες που επιβίωσαν, επιβίωσαν μόνο και μόνο διότι τα κράτη τους τροφοδότησαν με αμύθητα ποσά ως "πακέτα σωτηρίας". Τώρα όμως έχουν "παγώσει" αυτά τα προγράμματα, με αποτέλεσμα οι τράπεζες να ξαναβρίσκονται σε "κατάσταση κινδύνου", μιας και πλέον είναι απόλυτα εξαρτημένες από το να κατακλέβουν τους φορολογούμενους - δε μπορούν να επιβιώσουν αλλιώς. Η ίδια τους η ύπαρξη περνά μέσα από το ρήμαγμα μας. Αν οι κυβερνήσεις σταματούν να τους στέλνουν χρήμα, καταρρέουν σαν τα πρεζάκια χωρίς τη δόση τους και τους βρικόλακες χωρίς το αίμα των θυμάτων τους. Κοινότυπο, αλλά συνάμα και αληθινό.

Ας δούμε και ένα πολύ ενδιαφέρον σημείο από άρθρο της "Kαθημερινής" επί του θέματος, που αξίζει να το σχολιάσουμε:

...Ενδεικτικό του προβλήματος είναι ότι οι καταθέσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών στην ΕΚΤ για διάρκεια μίας ημέρας έφθασαν τα 200 δισ. ευρώ, ποσό ρεκόρ μετά την περίοδο που ακολούθησε την κατάρρευση της Lehman Brothers, καθώς οι τράπεζες αποφεύγουν να δανείζονται μεταξύ τους από το φόβο της κρίσης χρέους. Ο κ. Μπόρχες υπολόγισε το κόστος της ανακεφαλαιοποίησης των ευρωπαϊκών τραπεζών μεταξύ 100 δισ. ευρώ και 200 δισ. ευρώ. 
Ο λόγος για τον οποίο οι τράπεζες "αποφεύγουν να δανείζονται μεταξύ τους" είναι διότι η κάθε τράπεζα ξέρει ότι η άλλη είναι χρεωκοπημένη (και άρα δε θέλει να συναλλάσσεται μαζί της). Την ίδια συμπεριφορά είχαν και το 2008, μετά όμως ξανάρχισαν να δανείζονται μεταξύ τους, μιας και οι κυβερνήσεις εγγυούνταν ότι θα καλύψουν όλες τις απώλειες τους. Τώρα που οι κυβερνήσεις σταμάτησαν, οι τράπεζες παραπαίουν.

Η Κίνα έφτασε μάλιστα στο σημείο να σταματήσει τις συναλλαγές με τις ευρωπαικές τράπεζες, ειδικά τις γαλλικές! (έστω και προσωρινά, μιας και η Κίνα θέλει να υπάρχει ευρώ ως αντικαταστάτης του δολαρίου, και επίσης θέλει να υπάρχει και Ευρώπη ως εξαγωγικός προορισμός για τα προϊόντα της. Ομοίως και η Γερμανία θέλει την Κίνα ως μελλοντικό εξαγωγικό προορισμό των δικών της προιόντων, εξ ου και το πλησίασμα της Γερμανάις με Κίνα και Ρωσία (από την οποία παίρνει την ενέργεια που χρειάζεται μέσω των αγωγών)). 

Ο Robert Shapiro, σύμβουλος του ΔΝΤ βγήκε μάλιστα στο BBC και δήλωσε ότι αν οι κυβερνήσεις δεν ενεργήσουν (αν δηλαδή δεν τυπώσουν λεφτά για να τα δώσουν στις χρεωκοπημένες τράπεζες), τότε αυτές θα καταρρεύσουν τόσο στην Ευρωζώνη όσο και παγκοσμίως μέσα σε 2-3 εβδομάδες.

Όλα αυτά βέβαια είναι τρομολαγνικά σενάρια, που ναι μεν βασίζονται σε αληθινά δεδομένα (οι τράπεζες είναι όντως χρεωκοπημένες), ωστόσο απλά τα διαδίδουν για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και να δεχτεί να του πάρουν ότι έχει και δεν έχει, ώστε να διασώσουν τις τράπεζες, και παράλληλα οι εργάτες να γίνουν πιο "ανταγωνιστικοί" (δηλαδή πιο φτωχοί/χωρίς δικαιώματα), ώστε να έρθουν οι βιομήχανοι στη Δύση για επενδύσεις, αντί να πηγαίνουν μόνο στην Ασία.

Ο λόγος για τον οποίο αυτά τα τρομολαγνικά σενάρια ΔΕΝ πρόκειται να υλοποιηθούν, τουλάχιστον όχι άμεσα, είναι διότι όπως έχουμε εδώ και χρόνια πει, η άρχουσα τάξη έχει αποφασίσει ότι θα διασώσει τις τράπεζες με κάθε κόστος. Γι' αυτό και τυπώνει τρισεκατομμύρια επί τρισεκατομμυρίων σεπληθωριστικό χρήμα, και το δωρίζει στις τράπεζες. Και αυτό θα κάνει και τώρα. Μπορεί βέβαια κάλλιστα να έχουμε καταρρεύσεις τραπεζών, όπως είχαμε στην περίπτωση της Λέμαν Μπρόδερς, αλλά έως εκεί. Ποιος ξέρει, μπορεί αύριο κιόλας να καταρρεύσει πχ η Dexia, και να επικρατήσει πανικός - ωστόσο, όπως έκαναν και στην περίπτωση της Λέμαν, οι κυβερνήσεις θα δώσουν "λευκή επιταγή" στις τράπεζες, προκειμένου να καλύψουν τις υπόλοιπες τρύπες των ισολογισμών τους και να διασωθεί έτσι το υπόλοιπο τραπεζικό σύστημα. Όπως λέγαμε πχ σε μία πρόσφατηανάρτηση μας τον Αύγουστο:

...Ο λόγος που τα χρηματιστήρια πέφτουν, και θα συνεχίσουν να πέφτουν για αρκετό καιρό ακόμα, είναι πως "οι αγορές" (δηλαδή οι τραπεζίτες, επενδυτές, κτλ) βασίζονται πλέον αποκλειστικά στο κρατικό πληθωριστικό χρήμα. Από τη στιγμή που η FED δεν τυπώνει προς το παρόν, οι τράπεζες έχουν μεγάλο πρόβλημα, και ήδη μερικές βρίσκονται σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση (πρόσφατα αναφερθήκαμε πχ στην περίπτωση της Bank of America, που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, και η μετοχή της σήμερα ξαναπέφτει πολύ, διότι όλοι ξέρουν ότι είναι χρεωκοπημένη όσο η FED δεν την "ταίζει").

Όταν η FED ξαναρχίσει να τυπώνει δολάρια για χατήρι των τραπεζών (κάτι που είναι για εμάς κάτι το δεδομένο αν δε σταματηθεί από το λαό), τότε τα χρηματιστήρια θα ξαναπάρουν τα πάνω τους. Να' ναι καλά τα "κορόιδα"...

Προς το παρόν, τα χρηματιστήρια θα πέφτουν, ώστε να τρομάξει ο κόσμος και να γίνει πιο δεκτικός στο να χαριστούν κι άλλα λεφτά στις τράπεζες, εις βάρος του.

Μάλιστα, η πτώση θα γίνεται ολοένα και πιο "άγρια" - πχ σήμερα πάγωσαν προσωρινά οι συναλλαγές σε ΗΠΑ, Ρωσία, ενώ τα CDS στην Ευρώπη πάνε από ρεκόρ σε ρεκόρ, καθώς τα αυξημένα κόστη διάσωσης των τραπεζών ΔΕΝ μπορούν να καλυφθούν παρά μόνο με νέα μαζική εκτύπωση πληθωριστικού χρήματος... 

Μην ανησυχείτε λοιπόν για "κατάρρευση του καπιταλισμού", ούτε να "ελπίζετε" σε αυτή. Άλλωστε, ο καπιταλισμός δε θα πέσει από μόνος του, όσο σαπισμένος και αν είναι. Αν εμείς, τα θύματα του, δεν τον ανατρέψουμε μέσα από αγώνες "α λα παλαιά", με ιδρώτα, αίμα, θυσίες, και συλλογική πολιτική οργάνωση, ο καπιταλισμός "θα την βρει την λύση". Έστω και αν χρειαστεί να τυπώσει τεράστια ποσά, υπερπληθωρίζοντας τελικά το νόμισμα, προκειμένου να "ανακεφαλαιοποιηθούν" οι τράπεζες. Δε θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά που ένα νόμισμα υπερπληθωρίζεται, ούτε η πρώτη φορά που ένα νομισματικό σύστημα θα αντικατασταθεί από ένα άλλο. Η καταστροφή βέβαια θα είναι και πάλι μεγάλη, αλλά θα είναι "μετασχηματισμένη", έτσι ώστε να φορτωθεί το βάρος της κυρίως ο λαός, με τις τράπεζες να βγαίνουν με τις λιγότερες δυνατές συνέπειες (μιας και το πληθωριστικό χρήμα που τυπώθηκε θα έχει καταλήξει στις τσέπες τους, διασώζοντας τες από βέβαια χρεωκοπία)


Προχωρώντας, ας δούμε και ένα άρθρο των Financial Times, που είχε δημοσιευτεί πριν λίγες εβδομάδες, και καλούσε την ΕΚΤ -τι άλλο-...να τυπώσει χρήμα:

Μήπως είναι ώρα η ΕΚΤ να τυπώσει χρήμα;

Spoiler: 

Και πράγματι, πριν καναδυό μέρες ο Τρισέ έκανε ακριβώς αυτό:

«Αντίο» Τρισέ με ένεση ρευστότητας 40 δισ. ευρώ

Spoiler: 

Ομοίως και η Κεντρική Τραπεζα της Αγγλίας (η Fed δεν το έχει κάνει ακόμα, αλλά "είναι απλά θέμα χρόνου", μιας και η πολιτική απόφαση έχει ήδη ληφθεί ότι οι τράπεζες θα σωθούν "πάση θυσία"):

ΒοΕ: Πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης 275 δισ.

Spoiler: 


Όσο για το ΔΝΤ, ψάχνει να βρει επιπλέον πόρους για να καλύψει τα ολοένα και περισσότερα "πακέτα σωτηρίας" που χρειάζονται οι τράπεζες - και θα τα βρει από Κίνα, Βραζιλία, κτλ, που έχουν χρήμα και βέβαια θα τα δίνουν με αντάλλαγμα μεγαλύτερη εξουσία μέσα στο ΔΝΤ, αλλά και "ανταλλάγματα" από τις κυβερνήσεις χωρών όπως η Ελλάδα (link).

Το ίδιο βέβαια και η Γερμανία, που τώρα προωθεί πρόταση για «Επίτροπο για το ευρώ» μαζί με την Ολλανδία, ώστε να ελέγχει ακόμα καλύτερα τις "επαρχίες" της. Περισσότερα όμως για την ευρωζώνη, και ειδικά και για την περίπτωση της Ελλάδας αύριο, όπου θα δούμε, ανάμεσα στα άλλα ("κούρεμα", κτλ), και το πως κερδίζει έδαφος η πρόταση για "ευρώ δύο ταχυτήτων", μιας και στην Ελλάδα πρώτα επέβαλλαν θύελλα αντιλαϊκών μέτρων, και μετά θα μας οδηγήσουν και σε υποτιμημένο νόμισμα, υπό την κηδεμονία και τον έλεγχο της ευρωζώνης όμως. Δηλαδή όλα τα άσχημα, χωρίς κανένα θετικό σημείο.



«Στα όπλα»: Έρχονται οι αποικιοκράτες των 

 

πολυεθνικών τοκογλύφων…


 
Η ατιμία των ελεεινών δεν είναι γραμμένη στη μορφή τους με τρόπο ευανάγνωστο… 
Η διαστροφή των κτηνάνθρωπων δεν αναγράφεται πάντα στη μορφή τους με τα καθιερωμένα σύμβολα της ζοφερής ψυχής, για τον πολύ απλό λόγο πως, σε αυτούς, ψυχή δεν υπάρχει…
Η κακουργία των ανδρεικέλων της κυβέρνησης δεν είναι αποτυπωμένη, σαν μια μαύρη συνείδηση, ακριβώς γιατί δεν έχουν επίγνωση της ελεεινότητάς τους.
  

Τα κυβερνητικά ανδρείκελα είναι το αντίστοιχο (το πολιτικό σύμμετρο) εκείνων των πωρωμένων δολοφόνων οι οποίοι δεν έχουν καμιά απολύτως συναίσθηση, κανένα δισταγμό, καμιά τύψη… 

Ο ΓΑΠ περιφέρεται σαν ομιλούσα μακέτα, με χαζοχαρούμενο ύφος και με την ηρεμία της καλοαναθρεμμένης αναισθησίας… 

Ο φαφλατάς Βενιζέλος βερμπαλίζει και συχνά «τσιρίζει» στραταρχικά, δίχως να έχει επίγνωση και αυτών που λέει: Των σύνθετων σοφιστειών του και ασυνάρτητων δικολαβιών του… 

Εδώ το λίπος της αναισθησίας και του πωρωμένου δωσιλογισμού είναι δυσθεόρατο και απειλεί και αυτήν ακόμα την αυθάδεια της παχυσαρκίας του Πάγκαλου… 

Επί δύο χρόνια τα ανδρείκελα της κυβέρνησης δολοφονούν χωρίς έλεος την ελληνική κοινωνία και τον ελληνικό λαό, οδήγησαν την Ελλάδα στην κατοχή των μαφιών του χρήματος και έχουν το θράσος ακόμα να κομπάζουν για τη …σωτηρία μας και να μας παραδίδουν μαθήματα «πατριωτισμού», πολιτικής …γενναιότητας και …αυτοθυσίας!!! 

Στραγγίζουν την ελληνική κοινωνία από κάθε εθνικό και οικονομικό πλούτο και χυμό, την κατακρεουργούν σαν λυσσασμένες ύαινες για να τη …σώσουν!!! 

Πίνουν, σαν βρικόλακες, το αίμα του ελληνικού λαού, δεν του αφήνουν ούτε σταλαγματιές και αυτή τη φρίκη την εμφανίζουν σαν διασφάλιση Ζωής!!!!! 

Αυτή η κυβέρνηση μοιάζει σαν να ηδονίζεται με την αναισθησία της και την ελεεινότητά της: Σαν τα κτήνη που ηδονίζονται όταν κατασπαράζουν τα θύματά τους… 

Τώρα αφού υποτάχθηκαν πλήρως στην τοκογλυφική αναισχυντία και απληστία των ιμπεριαλιστών ληστών και μαφιόζων του χρήματος, ανοίγουν διάπλατα την πόρτα στην αποικιοκρατικοποίηση της χώρας. 

Άρχισαν ήδη τα ανακοινωθέντα από τα στρατεύματα των αποικιοκρατών και ετοιμάζονται οι ληστρικοί στρατοί τους (οι πιστωτές) να αναλάβουν τη διοίκηση της Ελλάδας… 

Οι πολυεθνικοί τοκογλύφοι είναι προ των πυλών για να αναλάβουν τη διοίκηση της Ελλάδας… 

Για να μας …σώσουν!!!! 

Και ο Σαμαράς ηθικολογεί ασυστόλως και αφόρητα σκανδαλωδώς… 

Θα επαναδιαπραγματευτεί τα Μνημόνια και το χρέος συνεχίζει να μας τραγουδά δίχως να ντρέπεται: Η αντιπολιτευτική όψη της αναισθησίας και ελεεινότητας… 

Εδώ η Ελλάδα γίνεται αποικία των πιστωτών, έρχονται οι διοικητές της και ο Σαμαράς ψελλίζει τα τραγούδια του… 

Τι αλήθεια θα «επαναδιαπραγματευτεί»; Καλύτερος όρους αποικιοκρατίας ή καλύτερα φέρετρα για τον ελληνικό λαό; 

Μάλλον ο Σαμαράς στοχεύει να γίνει διοικητής της αποικίας… 

Αλλά και η Αριστερά που βρίσκεται; Υπάρχει; 

Δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα είχε ξεσηκώσει και ΟΡΓΑΝΩΣΕΙ και τις πέτρες…
 

Αν έχουν μείνει, έστω και υπολείμματα ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ πρέπει να ηχήσουν οι σάλπιγγες του ΓΕΝΙΚΟΥ ξεσηκωμού και το σύνθημα: «Στα όπλα, έρχονται οι αποικιοκράτες των πολυεθνικών τοκογλύφων»…

Γράψου τώρα στο ΕΠΑΜ του Καζάκη κι ελάτε 

όλοι μαζί να κρεμάσουμε τους δοσίλογους στο Σύνταγμα.Όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται η ώρα τους πλησιάζει...




Γράψου στο ΕΠΑΜ του Δημήτρη Καζάκη, μη χάνεις χρόνο κι ελάτε όλοι μαζί να κρεμάσουμε τους δοσίλογους στη πλατεία Συντάγματος.
Όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται η ώρα του πλησιάζει.
Στο μεταξύ δείτε τι γράφει ο Δημ. Καζάκης γι αυτά που μας ετοιμάζουν>

Πτώχευση με όρους αποικίας

Από τον Δημ. Καζάκη 

Ύστερα από την εγκατάστα­ση του πρώτου επίσημου Γκαουλάιτερ μετά τη ναζι­στική περίοδο, του κ. Χορστ Ράιχενμπαχ, ολοκληρώνεται και τυπι­κά η νέα κατοχή της χώρας. Για ορια­κή στιγμή έκανε λόγο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας κα­τά τη συνάντηση που είχε την Τρίτη 13/9 με τον πρόεδρο της Alpha Ban k Γιάννη Κωστόπουλο. Τη συνάντηση αυ­τή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ένα είδος Δαμασκηνού της νέας εποχής, διάνθισε με μια περίεργη και σιβυλλι­κή δήλωση ότι «πρέπει να περάσουμε πρώτα στην απέναντι όχθη και έπειτα να τα βρούμε». Τι να εννοούσε άραγε; Ποια είναι η απέναντι όχθη; Ποιοι θα τα βρουν έπειτα;
Από την πλευρά του, ο κ. Κωστόπουλος είπε - σύμφωνα με τα δημο­σιεύματα - ότι στη συγχώνευση της τράπεζάς του με την Eurobank πραγ­ματοποιήθηκε, επιτέλους, η πρώτη μεγάλη ξένη επένδυση στον τόπο μας και εξέφρασε την ελπίδα ότι, παρά τη δύσκολη συγκυρία, η επένδυση θα ολοκληρωθεί γρήγορα. Πρόκειται βέ­βαια για ανοησίες με πατέντα, καθότι η «επένδυση» του εμίρη από το Κατάρ είναι ένα δάνειο με τη μορφή μετατρέ­ψιμου ομολόγου ύψους 500 εκατ. ευρώ. Όσα περίπου δαπανά ο κ. Κωστόπουλος για τις ετήσιες βεγγέρες της τράπεζάς του.
Εν τω μεταξύ σε ύψος ρεκόρ (98%) έχει φτάσει η πιθανότητα πτώχευσης της χώρας μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Αν η κλίμακα των πιθανοτή­των μπορούσε να μετρήσει άνω του 100%, είναι σίγουρο ότι η Ελλάδα θα το είχε ξεπεράσει. Ποτέ άλλοτε χώρες υπό χρεοκοπία, συμπεριλαμβανομέ­νης και της Αργεντινής το 2001, δεν σημείωσαν τέτοια ρεκόρ πιθανότητας πτώχευσης. Σύμφωνα με τον Πίτερ Τιρ, ιδρυτή ενός από τα μεγαλύτερα hedge fund, του TF Market Advisors στη Νέα Υόρκη, «όλοι ποντάρουν σε μια πτώχευση (της Ελλάδας) στο πολύ άμε­σο μέλλον και νομίζω ότι θα είναι ένα σκληρό γεγονός» (Bloomberg, 13/9).
Το ευρωπαϊκό παγόβουνο
Πόσο σύντομα βλέπουν οι συντελε­στές της αγοράς αυτήν την πτώχευση; Κανείς δεν απαντά καθαρά. Όμως το γεγονός ότι για να ασφαλίσει κανείς τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατέχει σήμερα με αγορά CDS απαιτούνται 5,8 εκατ. δολ. άμεση καταβολή και 100 χι­λιάδες δολ. ετήσιο κόστος για κάθε 10 εκατ. ομολόγων ελληνικού δημόσιου χρέους, μιλάει από μόνο του. Πρόκει­ται για ύψος ρεκόρ όλων των εποχών για κρατικά ομόλογα από την εποχή που επινοήθηκαν τα CDS.
Όπως είναι φυσικό, τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων εκτινάχτηκαν στα ύψη με το δεκαετές ομόλογο να ξεπερνά για πρώτη φορά το 25%, ενώ το διετές ομόλογο ξεπέρασε τις 662 μονάδες βάσης με επιτόκιο δευτερο­γενούς αγοράς στο 76,17%! Πράγμα που σημαίνει ότι οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων διετούς διάρκειας έχουν χάσει στη δευτερογενή αγορά πά­νω από το 60% της ονομαστικής αξί­ας τους. Με άλλα λόγια, αν οι κάτοχοι ομολόγων διετούς διάρκειας πουλού­σαν τα ομόλογά τους στη δευτερογε­νή αγορά, θα έπαιρναν λιγότερο από το 40% της αρχικής αξίας που είχαν πληρώσει.
Η κατάσταση της Ελλάδας είναι μό­νο η κορυφή του παγόβουνου. Ολό­κληρο το οικοδόμημα της ευρωζώνης έχει γεμίσει τέτοιες ρηγματώσεις, που κανείς πια δεν είναι βέβαιος για το μέλλον του.
Ύψος ρεκόρ έπιασε ο δείκτης που μετρά το κόστος προστασίας από πτώ­χευση για 15 ευρωπαϊκά κράτη. Το ίδιο και ο δείκτης επικινδυνότητας για άμε­ση κατάρρευση των μεγάλων ευρωπα­ϊκών τραπεζών. Πιο συγκεκριμένα, ο δείκτης Markit iTraxx SovX Δυτικής Ευρώπης για CDS κρατικών ομολόγων έφτασε στις 354 μονάδες βάσης, που αποτελεί ρεκόρ όλων των εποχών. Ο δείκτης Markit iTraxx Financial , που συνδέεται με το ομολογιακό χρέος 25 τραπεζών και ασφαλειών, έφτασε αισίως στις 316 μονάδες βάσης, ενώ σύμφωνα με την JP Morgan Chase ο δείκτης επικινδυνότητας για το χρέος μειωμένης εξασφάλισης έχει εκτινα­χθεί στις 557 μονάδες βάσης.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι η πιθανό­τητα να δεχτούν ισχυρά πλήγματα τα υπόλοιπα κράτη της ευρωζώνης, αλλά και οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, από μια άμεση πτώχευση της Ελλάδας έχει αυξηθεί σημαντικά. «Ο αντίκτυ­πος μετάδοσης μιας πτώχευσης θα είναι σοβαρός, επειδή επόμενοι στη γραμμή του πυρός θα είναι η Ιταλία, η Ισπανία και θα συμπεριληφθεί το σύνολο του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα επίσης», δήλωσε ο Σούκι Μαν, υπεύθυνος στρατηγικής της Societe Generale S.A. στο Λονδίνο. «Αυτό το τρίο είναι ήδη κάτω από έντονη πίεση, που θα γίνει ακόμη χειρότερη».
Τα CDS για την Πορτογαλία, την Ιτα­λία και τη Γαλλία έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ, σύμφωνα με την εταιρεία CMA που καταρτίζει τις τιμές τους. Για την Πορτογαλία έχουν φτάσει στις 1.224 μονάδες βάσης, για την Ιταλία στις 510 και για τη Γαλλία πάνω από τις 196. Να θυμίσουμε εδώ ότι οι μονάδες βάσης των ελληνικών CDS που υποτίθεται ότι εξανάγκασαν την κυβέρνηση το 2010 να απευθυνθεί στον «μηχανισμό στή­ριξης» ήταν λίγο πάνω από τις 400. Σή­μερα βρίσκονται αρκετά πάνω από τις 3.000 μονάδες βάσης, σε ύψος ρεκόρ όλων των εποχών!
Τριγμοί στο σύστημα
Η ανησυχία όλων επικεντρώνεται στο τραπεζικό σύστημα της ευρωζώ­νης και στη δυνατότητά του να αντέ­ξει μια άμεση πτώχευση της Ελλάδας. Οι αγορές εκτιμούν πως όχι, και οι επενδυτές τρέχουν να ξεφορτωθούν τις μετοχές εκείνων των τραπεζών που θεωρούν ότι θα δεχτούν τα πιο καίρια πλήγματα. Έτσι τα CDS για τις μεγαλύτερες γαλλικές τράπεζες, BNP Paribas S.A., Societe Generale S.A. και Credit Agricole S.A., εκτοξεύθη­καν σε ύψη ρεκόρ όλων των εποχών στη βάση εκτιμήσεων ότι η Moody’s Investors Service θα υποβαθμίσει τον βαθμό πιστοληπτικής τους ικανό­τητας έως το τέλος αυτής της εβδο­μάδας λόγω κυρίως της έκθεσής τους στο ελληνικό δημόσιο χρέος και της εμπλοκής τους με το ελληνικό τρα­πεζικό σύστημα. Έτσι τα CDS της Societe Generale S.A. έφτασαν πά­νω από τις 448 μονάδες βάσης, της Credit Agricole S.A. πάνω από τις 331 μονάδες βάσης και της BNP Paribas S.A. τις 321 μονάδες βάσης, σύμφω­να με την CMA.
Οι επενδυτές αποτιμούν τις ευρω­παϊκές τράπεζες σε επίπεδα που δεν έχουμε δει από την περίοδο της πι­στωτικής κρίσης που ακολούθησε την κατάρρευση της Lehman Brothers Holdings In c. το φθινόπωρο του 2008. Ο δείκτης Bloomberg δείχνει ότι οι μετοχές 46 τραπεζών διαπραγματεύ­ονται στο 56% της λογιστικής αξίας τους. Δηλαδή στη χαμηλότερη τιμή που κινήθηκαν μετά τον πάτο που έπι­ασε τον Μάρτιο του 2009, λόγω του κραχ. Το γεγονός αυτό σημαίνει πως οι επενδυτές εκτιμούν ότι το καθα­ρό ενεργητικό των τραπεζών κυρίως της ευρωζώνης αξίζει πολύ λιγότε­ρο από τη λογιστική του αποτίμηση. Οι εκτιμήσεις αυτές αντανακλούν τις επιπτώσεις μιας πιθανής χρεοκοπίας για ορισμένες τράπεζες, σύμφωνα με τον επικεφαλής των αναλυτών στην Barclays Capital, τον Τζέρεμι Σίγκι.
Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες της ευρωζώνης βρίσκονται στην εντατική ήδη και χρειάζονται για να επιβιώσουν ενέσεις ρευστότητας άνω των 2 τρισ. ευρώ. Πού θα βρεθούν αυτά τα χρή­ματα; Αυτό εναπόκειται στους πολιτι­κούς. «Οι πολιτικοί πρέπει να βρουν τρόπο για να αντιμετωπίσουμε το ανα­πόφευκτο: μια ελληνική πτώχευση και μια επανακεφαλαιοποίηση ορισμένων τραπεζών», δήλωσε ο Πίτερ Θορν της Helvea Ltd με έδρα το Λονδίνο. «Θα πρέπει να κάνουν τις τράπεζες να φαίνονται οικονομικά σταθερές και ασφαλείς, έτσι ώστε οι άνθρωποι να είναι έτοιμοι να καταθέσουν τα χρήματά τους σ’ αυτές για περισσότερες από 24 ώρες». Μια από τα ίδια. Οι πο­λιτικοί πρέπει να βρούνε κι άλλα λε­φτά για τις τράπεζες που καταρρέουν. Πρέπει να εξασφαλίσουν τα συμφέ­ροντα των τραπεζών και να τις κάνουν ελκυστικές στους επενδυτές. Και ποι­ος θα πληρώσει για όλα αυτά; Το γνω­στό υποζύγιο.
Γενίκευση πανικού
Μόνο που αυτή τη φορά το γνωστό υποζύγιο έχει στερέψει. Τι θα συμβεί; Κανείς δεν γνωρίζει. Γι’ αυτό και όλοι οι μεγάλοι επενδυτές τρέχουν στα καταφύγιά τους και οι χρηματιστικές αγορές βρίσκονται σε πτώση.
Ο πανικός αυτός των αγορών έφερε και τον πανικό των ηγετών της ευρω­ζώνης. Οι απανωτές δηλώσεις και πι­έσεις να τηρηθούν οι δεσμεύσεις, να παρθούν νέα εισπρακτικά μέτρα, να επιταχυνθεί η εκποίηση της χώρας, ενώ ξέρουν ότι με όλα αυτά θα επιδει­νωθεί η όλη κατάσταση της οικονομίας, σημαίνει μόνο ένα πράγμα: ετοι­μάζονται να αντιμετωπίσουν μια άμε­ση πτώχευση της Ελλάδας. Αρκεί αυτή η πτώχευση να είναι «ελεγχόμενη».
Η τακτική αυτή απηχεί μια απελπι­σμένη προσπάθεια της τρόικας και της ευρωζώνης να αποσείσει από πάνω της τις ευθύνες για το ενδεχόμενο μι­ας άμεσης πτώχευσης της Ελλάδας και να το μεταθέσει στους κακούς Έλλη­νες που δεν τήρησαν τις δεσμεύσεις τους για να έχουν επιτυχία τα προ­γράμματα που αυτοί επέβαλαν. Με αυτόν τον τρόπο σκοπεύουν επίσης να δικαιολογήσουν την απευθείας ανά­ληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τους ίδιους αφού πρώτα συμβεί το μοιραίο.
Σε άρθρο του στην «Die Welt » του Βερολίνου τη Δευτέρα (11/9) ο Φίλιπ Ρέσλερ, αντικαγκελάριος της γερμα­νικής κυβέρνησης και εμπνευστής των μεγαλεπήβολων επενδυτικών σχεδί­ων του κ. Χρυσοχοΐδη για την Ελλάδα, δεν αποκλείει μια ελεγχόμενη πτώ­χευση της Ελλάδας, προκειμένου να σωθεί το ευρώ. «Προκειμένου να στα­θεροποιήσουμε το ευρώ δεν επιτρέ­πεται να υπάρχουν πλέον απαγορευ­τικές σκέψεις. Και σε αυτές ανήκει εν ανάγκη μια ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας, εφόσον έχουμε στη διάθε­σή μας τα κατάλληλα εργαλεία». Και ο Ρέσλερ συνεχίζει: «Σε χώρες όπως η Ελλάδα σημειώνονται μέχρι σήμερα μόνο επαρκείς προσπάθειες σταθερο­ποίησης. Αυτό υπονομεύει την εμπι­στοσύνη των ανθρώπων και των αγο­ρών στο κοινό νόμισμα». Και κατέληγε γράφοντας ότι μια τέτοια πτώχευση θα σήμαινε «την αποκατάσταση της ικανότητας του πληγέντος κράτους να λειτουργήσει, ίσως με ένα προσωρινό περιορισμό των κυριαρχικών δικαιω­μάτων του».
Αποικιακή κηδεμονία
Καταλάβατε τώρα τι σημαίνει «ελεγχόμενη» πτώχευση. Σημαίνει σε απλά ελληνικά μια πτώχευση όπου το κράτος, προκειμένου να λειτουργήσει ξανά, θα τεθεί υπό αποικιακή κηδε­μονία, δηλαδή θα τεθεί υπό «προσω­ρινό» περιορισμό των κυριαρχικών δι­καιωμάτων του.
Τι σημαίνει αυτό; Θα αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας οι δανει­στές και η τρόικα για να μας σώσουν ακόμη μια φορά. Μήπως αυτό εννο­ούσε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατί­ας όταν έλεγε «να περάσουμε πρώτα στην απέναντι όχθη και έπειτα να τα βρούμε»; Με άλλα λόγια ας υποστού­με πρώτα την ελεγχόμενη πτώχευση και έπειτα τα βρίσκουμε υπό καθε­στώς ύπατης αρμοστείας.
Τα σχόλια του κ. Ρέσλερ έρχονται ως απάντηση στο δημοσίευμα του «Der Spiegel» (9/9), όπου υπήρχε η είδηση ότι ο υπουργός Οικονομι­κών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει δώσει εντολή να γίνουν προετοιμασίες για μια άμεση ελληνική χρεοκοπία. Σύμ­φωνα με το γερμανικό περιοδικό, η γερμανική κυβέρνηση ετοιμάζεται για δύο σενάρια σε περίπτωση άμε­σης πτώχευσης της Ελλάδας: η Ελλά­δα να παραμείνει στη ζώνη του ευ­ρώ ή να φύγει και να επανέλθει στη δραχμή «υπό ειδικό καθεστώς».
Είναι αναπόφευκτη - θέλουν να προλάβουν ντόμινο
Η καγκελάριος Μέρκελ μίλησε σχετικά στο ραδιοφωνικό δί­κτυο του Βερολίνου RBB (13/9) διαβεβαιώνοντας ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν να αποτραπεί μια ανεξέλεγκτη πτώχευση της Ελλάδας: «Εργαζόμαστε με όλα τα μέσα για να μην συμβεί αυ­τό. Θα πρέπει να αποφύγουμε ανεξέλεγκτες καταστάσεις στο πεδίο του ευρώ. Και για τον λόγο αυτόν είναι η συνέπεια και η εμπιστοσύνη των αγορών σημαντικές. Για αυτό θα πρέπει η Ελ­λάδα να ανταποκριθεί στους όρους που συμφώνησε από κοινού με την τρόικα. Ήταν δυσάρεστο το γεγονός της αποχώρησης της τρόικας, η οποία θα επιστρέψει πάλι στην Ελλάδα αυτή την εβδομάδα. Και αυτό που ακούω από την Ελλάδα είναι ότι η ελ­ληνική κυβέρνηση έχει λάβει τα μηνύματα των καιρών και κάνει τα πράγματα που προβλέπονται στην ημερήσια διάταξη».
«Η πρώτη προτεραιότητα είναι να αποφευχθεί μια ανεξέλε­γκτη πτώχευση, γιατί αυτό δεν θα χτυπήσει μόνο την Ελλάδα, αλλά συνιστά μεγάλο κίνδυνο για όλους, ή τουλάχιστον για μια σειρά άλλες χώρες», είπε η Μέρκελ. «Έχω κάνει τη θέση μου πολύ σαφή: ότι πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να κρατηθεί η ζώνη του ευρώ ενωμένη πολιτικά, γιατί πολύ γρήγορα θα αντι­μετωπίσουμε το φαινόμενο του ντόμινο». Ωστόσο ξεκαθάρισε ότι «δεν αποκλείει εντελώς μια ελεγχόμενη πτώχευση» της Ελ­λάδας. Αυτό όμως πρέπει να συμβεί, πάντα κατά την κ. Μέρκελ, όταν θα στηθεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης (ΕΜΣ) που επιτρέπει την ομαλή πτώχευση και προβλέπεται να λειτουργήσει από το 2013. Γι’ αυτό και θεωρεί ότι «δεν αναμένει την πτώ­χευση της Ελλάδας τώρα».
Η χώρα στη διάθεσή τους
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι για τους Γερμανούς και την ευρωζώνη η πτώχευση της Ελλάδας είναιαναπόφευκτη. Απλά προτι­μούν να είναι ελεγχόμενη και εντός του ΕΜΣ, που θα λειτουργή­σει από το 2013. Άλλο όμως τι προτιμούν και άλλο τι μπορεί να γίνει. Αν δεν μπορέσουν να αποφύγουν έως τότε την πτώχευση της χώρας, τότε θέλουν να γίνει «ελεγχόμενα». Δηλαδή να τε­θεί ολόκληρη η χώρα στη διάθεση των δανειστών της. Κι αυτό συμβαίνει με τα μέτρα που παίρνονται.
Συνταγή καταστροφής υπό τον έλεγχο των πιστωτών
Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι μια «ελεγ­χόμενη» πτώχευση μπορεί να είναι πιο ευνοϊκή για τους δανειστές μιας χώρας, δεν είναι όμως ποτέ για τον πληθυσμό της. Σε «ελεγχόμενη» πτώχευση βρίσκονται μια σειρά χώρες της Λα­τινικής Αμερικής, της Αφρικής και της Ασίας από τη δεκαετία του 1980 έως σήμερα. Στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και η γειτονική μας Βουλγαρία από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 που πτώχευσε επίσημα μέχρι σήμερα. Δείτε την κατάστασή της και θα αντιληφθείτε για τι μιλάνε.
Μπροστά σε μια τέτοια επιλογή, ακόμη και η ανεξέλεγκτη μονομερής πτώχευση μοιάζει
καλύτερη διέξοδος. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Μάριο Μπλεγέρ, που διατέλεσε διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Αργεντινής στον από­ηχο της μεγαλύτερης χρεοκοπίας παγκόσμια των δυο τελευταίων δεκαετιών, είπε ότι η Ελ­λάδα θα πρέπει να σταματήσει τις πληρωμές για το χρέος της, ώστε να σταματήσει την επιδείνωση της οικονομίας που απειλεί και την Ευ­ρωπαϊκή Ένωση.
«Πλήρης παύση πληρωμών»
«Αυτό το χρέος είναι ανεξόφλητο», είπε ο Μπλεγέρ, ο οποίος ήταν επίσης σύμβουλος του διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας Μέρβιν Κινγκ την περίοδο 2003 - 2008, σε συνέντευξή του στο Μπουένος Άιρες (14/9). «Η Ελλάδα θα πρέπει να πτωχεύσει και μάλιστα να πτωχεύσει ολοκληρωτικά. Μια μικρή πτώχευση είναι χει­ρότερη από μια μεγάλη πτώχευση και πολύ χει­ρότερη από καμία πτώχευση».
Αυτό που εννοεί ο Μπλεγέρ όταν μιλά για πτώχευση είναι η πλήρης παύση πληρωμών προς τους δανειστές. Πιστεύει δηλαδή ότι δεν αρκεί μόνο μια μερική παύση πληρωμών για μέρος του χρέους, αλλά μια πλήρης παύση πληρωμών για το σύνολο του ελληνικού χρέ­ους. Δεν υπάρχει άλλη λύση. «Είναι εντελώς γελοίο αυτό που συμβαίνει», είπε ο Μπλεγέρ. «Ας υποθέσουμε ότι αυτές οι χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία) κάνουν ό,τι είναι στο πρόγραμμα, με βάση το οποίο κάνουν όλες αυ­τές τις προσαρμογές και τις ιδιωτικοποιήσεις, στο τέλος του 2012 το χρέος προς το ΑΕΠ θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το τρέχον έτος». Και χαρακτήρισε τις προσπάθειες της ευρωζώνης να οδηγήσουν την Ελλάδα και τις άλλες υπό χρεοκοπία χώρες σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση μια «σίγουρη συνταγή καταστροφής». Τα υπό­λοιπα είναι υπόθεση των λαών. Οι μόνοι επίδο­ξοι σωτήρες που μπορούν να υπάρξουν είναι όσοι ετοιμάζονται στους διαδρόμους της «οι­κονομικής διακυβέρνησης» της ευρωζώνης.

  ΤΟ ΦΤΥΣΙΜΟ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΟ-ΥΠΑΛΛΗΛΟ (ΠΟΙΟΝ ΑΡΑΓΕ;)



Μαθήματα κυβερνητικής και εθνικής αξιοπρέπειας από τον Βλάντιμιρ Πούτιν στον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος B.Πούτιν, φαίνεται ότι του το "χρώσταγε" του Έλληνα πρωθυπουργού από τον Φεβρουάριο του 2010, όταν ο Β. Πούτιν ήταν έτοιμος να βοηθήσει την Ελλάδα με το δάνειο των 25 δισ. ευρώ και ο Γ. Παπανδρέου μιλούσε για ...; το πόσο κακό κάνει το κάπνισμα!

Ο Ρώσος ηγέτης "φωτογραφίζοντας" την Ελλάδα κα την κυβέρνηση Παπανδρέου, προχώρσε σε έναν πρωτοφανή υπαινιγμό για εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, επικρίνοντας με βαριές εκφράσεις τις αποφάσεις Παπανδρέου:  

"Τις χώρες της ΕΕ που ζητούν από τη Γερμανία και τη Γαλλία οικονομική βοήθεια, λέγοντας ότι ανταλλάσσουν την εθνική τους κυριαρχία με ελεημοσύνες"!

Είναι πραγματικά πρωτοφανής ο τρόπος και το περιεχόμενο της δήλωσης του Β.Πούτιν, ο οποίος μάλιστα έκανε την δήλωση αυτή - την οποία μετέδωσε ειδικά το πρακτορείοειδήσεων Ίντερφαξ - στη διάρκεια συνεδρίου στη Μόσχα του κόμματος του, της "Ενωμένης Ρωσίας".

"Μπορείς να βγεις στους δρόμους και να διαμαρτυρηθείς, να παλέψεις, όμως, αν δεν έχεις καθόλου χρήματα δεν μπορείς απλώς να κάθεσαι εκεί με απλωμένο το χέρι. Η Ρωσία εκτιμάει πάρα πολύ την εθνική της κυριαρχία, για να ζητήσει από άλλες χώρες οικονομική βοήθεια, ενώ ορισμένα μικρότερα ευρωπαϊκά έθνη παραχωρούν την εθνική κυριαρχία τους επειδή ελπίζουν σε βοήθεια από τη Γαλλία και τη Γερμανία" κατέληξε!

Και βέβαια δεν αναφερόταν ούτε στην Πορτογαλία, ύτε στην Ιρλανδία ...;

Τέτοιο "φτύσιμο" δεν έχει ξαναπέσει ποτέ από την ηγεσία ενός έθνους, ειδικά σαν την Ρωσίας σε μία κυβέρνηση, ειδικά την ελληνική.

Οι πάγοι στις σχέσεις Μόσχας με την κυβέρνηση Παπανδρέου, τείνουν να λάβουν χαρακτήρα "παγετώνα" ...;

ΤΟ 2009 ΥΠΗΡΧΕ....''ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ''

Ο βαθμός της εσωτερικής φθοράς που υφίσταται μια Κυβέρνηση, και συνήθως σηματοδοτεί την πορεία προς την ολοκλήρωση και κατάρρευση της πολιτικής κυριαρχίας της, μπορεί να «μετρηθεί» με επάρκεια, από ταεπικοινωνιακά αντανακλαστικά της. Τα οποία γίνονται εξαιρετικά αργά, και επιβαρύνουν τις αρνητικές εντυπώσεις, αντί να τις διασκεδάζουν, ή να τις ανατρέπουν.
Η απουσία του Γιώργου Παπανδρέου από το κάδρο της πολιτικής καθημερινότητας, όπου κυριαρχούν τα πιο σκληρά μέτρα που έλαβε ποτέ κυβέρνηση στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, εξελίχτηκε σε πολιτικό πρόβλημα πρώτης γραμμής για το ΠΑΣΟΚ.
Στο Μέγαρο Μαξίμου, κατανόησαν αργά αυτή την πραγματικότητα. Και σήμερα μοίρασαν εικόνα και ήχο, από τις συναντήσεις ψυχολογικής αποφόρτισης που είχε ο Γιώργος Παπανδρέου με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, στην προσπάθεια του Πρωθυπουργού να αμβλύνει τις αντιδράσεις και την οργή που επικρατεί στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Το μήνυμα που προσπάθησε να περάσει ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος», από την εφαρμογή των σκληρών μέτρων που ζητάει η τρόικα, προκειμένου να εκταμιευτεί η 6η δόση, και να μην κηρύξει η Ελλάδα στάση πληρωμών.
Ακόμη κι αν κάποιος, δεν είχε παρακολουθήσει τι συνέβη στην Ελλάδα τα δυο τελευταία χρόνια, δεν ζούσε το σήμερα, και είχε την καλή, στα όρια της ...; αγαθής, διάθεση να ακούσει και να πιστέψει τον Πρωθυπουργό,προκύπτει ένα αβασάνιστο ερώτημα, που φέρνει τον Γιώργο Παπανδρέου προσωπικά, αλλά και την Κυβέρνησή του συνολικά, σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.
Το 2009, υπήρχε άλλος δρόμος; Τότε που απέναντι σε έναν Καραμανλή ο οποίος ζητούσε το «πάγωμα» των μισθών για να μπουν σε τάξη τα δημοσιονομικά, ο Γιώργος Παπανδρέου απαντούσε με βεβαιότητα ότι «λεφτά υπάρχουν». Στη συνέχεια, ο ίδιος παραδεχόταν στους διεθνείς ηγέτες ότι «κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα», ενώ νωρίτερα ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου παρομοίαζε την ελληνική οικονομία με Τιτανικό.
Ήταν επόμενο να ξεκινήσει το πάρτι των κερδοσκόπων, κάπου εκεί, στο τέλος του 2009. Και αφού η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απέρριψε εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης από τη Ρωσία και την Κίνα, δηλαδή τις χώρες που σήμερα ...; παρακαλεί η ευρωζώνη να τη βοηθήσουν, προσέφυγε στη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Κάπως έτσι, δημιουργήθηκαν οι συνθήκες μονόδρομου, στον οποίο αναφέρεται ο Γιώργος Παπανδρέου. Που δεν είναι βέβαια μονόδρομος. Αλλά αδιέξοδο, το οποίο σχεδίασε με προσεκτικές κινήσεις το ΠΑΣΟΚ. Πολύ πριν επιστρέψει στην εξουσία, με τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009.
Μέχρι εκείνες τις μοιραίες κάλπες, υπήρχε ελπίδα για έναν άλλο δρόμο. Ο κυρίαρχος λαός, αποφάσισε και πάλι να ...; παραπλανηθεί. Και σήμερα πληρώνει «έκτακτη εισφορά», για εκείνη την πολιτική επιλογή.