Πως κατάντησε η χώρα μας;

 


  • Γράφει ο Μακεδών
Η καθημερινότητα του Έλληνα είναι μια αβάσταχτη πίεση και μια παρανοϊκή κατάσταση . Εάν κάποιος ευφάνταστος συγγραφέας περιέγραφε την σημερινή κατάσταση της χώρας πριν δέκα περίπου χρόνια δεν νομίζω ότι θα είχαν τύχη τα γραπτά του στο αναγνωστικό κοινό.

Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι δεν θέλουν και δεν αντέχουν τις δύσκολες καταστάσεις ούτε ως περιγραφή, πόσο μάλλον να προφητεύεις τις οικονομικές καταστροφές που καλπάζουν και θερίζουν τον σημερινό πολίτη.

Οι νέο-Έλληνες είναι φανερό ότι έχουν ήδη διαβεί τα σύνορα της ψυχικής αστάθειας με ότι και αν σημαίνει αυτή η ψυχική ανισορροπία για όλους αλλά και για το περιβάλλον που διαβιούν και κυρίως στις ανθρώπινες σχέσεις. Φυσικά σχέσεις δεν είναι μόνο μεταξύ των δύο φύλων, αλλά και στις γενικότερες, γονέων –παιδιών, φίλων , συναδέλφων στην εργασία ακόμη και στην διασκέδαση.

Ορατή και εύκολη διαπίστωση της γενικότερης κατήφειας στις μετακινήσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Θλίψη και εχθρότητα με απίστευτη σκληρότητα και με εμφανή τα σημάδια της μοναξιάς που σέρνουν οι επιβάτες καλυπτόμενοι πίσω από τα ακουστικά ενός κινητού τηλεφώνου. Τα σημάδια του απίστευτου θυμού που μετά βίας καλύπτεται από τους ανθρώπους που διακινούνται που ίσως μια σπίθα θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μιας ανάφλεξης που ίσως δεν θα είναι εύκολο να αντιμετωπισθεί.

Συσσωρεύονται όλο και περισσότερο απόψεις που προσκαλούνται στις λογικές της ένοπλης βίας. Η εξοργιστική αδιαφορία των κυβερνώντων για την εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας να λυθεί το μεταναστευτικό και να γίνει μια ικανοποιητική αστυνόμευση για τον περιορισμό της εγκληματικότητας που σε λίγο καιρό θα ανταγωνίζονται οι ντόπιοι τους αλλοδαπούς. Αν δεν είναι σε θέση η αστυνομία να λειτουργήσει , και είναι φανερές οι αδυναμίες της, ας προσκαλέσει πολίτες τουλάχιστον σε μικτές περιπολίες στις συνοικίες των μεγαλουπόλεων και κατ΄ επέκταση σε όλη την χώρα. Και οι αυτοδικίες θα περιορισθούν και η αποτροπή θα είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αύξηση 150% .200% στους μισθούς του στρατού και των σωμάτων ασφαλείας θα δοθούν , σιγά μη τρομάζετε όχι εδώ αλλά στην Ρωσία. Εδώ τα περιπολικά δεν έχουν καύσιμα και οι κάθε λογής νεόπλουτοι και τυχάρπαστοι απαιτούν προστασία, από κάποιους μελλοντικούς κινδύνους, και ο χορός των παρανόμων καλά κρατεί για τον υπόλοιπο λαό. Σκοτεινό και αβέβαιο το μέλλον της πολύπαθης πατρίδας που θα χτυπάει το κεφάλι της από απελπισία για όσα απίστευτα και επικίνδυνα παιχνίδια κάνουν οι ανθέλληνες- Έλληνες σε βάρος της με απίστευτη αναίδεια και θράσος. Ο καιρός έχει γυρίσματα και δεν θα ξέρουν που να κρυφτούν όσοι κακοποιούν την χώρα . Η αβάσταχτη ηλιθιότητά τους έφτασε να τα βάλουν με τον αρχηγό των τεταρτοετών της σχολής Ευελπίδων , για να καλύψουν την αβάσταχτη γύμνια τους και την κενότητά τους στην παρέλαση του Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη. Εύελπι ψηλά το κεφάλι, γιατί εσύ υπηρετείς την πατρίδα ενώ αυτοί ούτε στρατεύσιμοι υπήρξαν ποτέ αλλά το χειρότερο ξεπουλάνε φθηνά αυτό που όλοι εμείς οι ανώνυμοι Έλληνες πληρώνουμε ακριβά για να το κρατήσουμε.
kostasxan

Έτσι γεννιέσαι Έλληνας



Μου πήρες την ελπίδα, σε ευχαριστώ, γιατί ταυτόχρονα μού πήρες και τον φόβο.

Καταπάτησες τα όρια της προσωπικής μου πατρίδας, σε ευχαριστώ, γιατί ταυτόχρονα έσπασες τις αλυσίδες που κρατούσαν στο μπουντρούμι της Κοινωνικής Ηθικής την Ελευθερία μου, ανόητε Κρατούντα.

Ήρθε η ώρα να σε ευχαριστήσω που μου τα στέρησες όλα και κατανόησα μετά από πολλά χρόνια τα λόγια του Έλληνα Καζαντζάκη.

Έχοντας την Ελπίδα ότι ό,τι έχεις θα ανδρωθεί και αν δεν έχεις θα το αποκτήσεις, γεννιέται ασυνείδητα ο φόβος της απώλειάς τους.
Παράλληλα με αυτόν και ο φόβος να αντιδράσεις σε όποιον τα απειλεί. Η ελπίδα σε κάνει να οπισθοχωρείς όταν δέχεσαι επιθέσεις παντός τύπου.
Και ήρθες, εσύ Κρατούντα, και τα πήρες όλα με τη μία θεωρώντας ότι ο φόβος θα είναι ο ίδιος με αυτόν που με διακατείχε τόσα χρόνια. Ότι θα κλειστώ και πάλι στο καβούκι μου λέγοντας : «Αύριο ξημερώνει άλλη μέρα».
Ξημέρωσε όμως η άλλη μέρα.
Και είμαι εδώ με τις τσέπες της ψυχής μου τρύπιες και την οργή του Άδικου να έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Στο επίπεδο της ανέλπιδης μάχης. 
Τώρα πια, μικρόνοε Κρατούντα, δεν έχω τίποτε άλλο να χάσω.
Ό,τι με έκανε να νιώθω περήφανος το έχεις κάνει ψίχουλο να ταΐσεις τις κότες της πολιτικής σου αυλής και τους ξεφτιλισμένους πουλημένους τεμπέληδες της δημόσιας στρατιάς σου. 
Δεν υπάρχουν μέσα μου πλέον αμυντικά κύτταρα να σταθούν στρατιώτες στις επόμενες επιθέσεις σου.
Δεν υπάρχει ούτε μία πέτρα όρθια στο κάστρο της ηθικής του συνόλου που είχα φτιάξει να προστατεύω αναμνήσεις και «πρέπει».
Και όλα αυτά, ηλίθιε Κρατούντα, τα κατάφερες από μόνος σου.
Δεν θα πέσουν απειλές σε αυτόν τον πόλεμο που μου κήρυξες άνευ λόγου.
Ούτε καν υποχθόνιες ματιές χολιγουντιανού τύπου.

Δεν θα υπάρξει ούτε μία διαπραγμάτευση μεταξύ μας. 

Και ναι, αν ο Έλληνας Καζαντζάκης εννοούσε ότι μόνο νεκρός είσαι Ελεύθερος, τότε κατανοώ απόλυτα τι σημαίνει ζωντανός χωρίς Ελπίδα.

Κατανοώ την έννοια του ανέλπιδου χωρίς Πατρίδα. 

Ανθέλληνα Κρατούντα, μέσα στην υπεροψία της ψηφοΛογικής δημοκρατίας σου δεν υπολόγισες ότι σκοτώνοντας τον Φόβο για την διατήρηση της Ελπίδας, γεννάς έναν Ελεύθερο. 

Δηλαδή, έναν Έλληνα.


http://simplemangreek.blogspot.com/

Νίκος Κοτζιάς: "Πόσο «ευρωπαϊκά» είναι αυτά που συμβαίνουν στη χώρα;



|

 
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι όλο αυτό το...
 
Νίκος Κοτζιάς: Πόσο «ευρωπαϊκά» είναι αυτά που συμβαίνουν στη χώρα;
 μπάχαλο της χώρας αξίζει τον κόπο, διότι έτσι «θα γίνουμε επιτέλους Ευρωπαίοι». Ότι όσα γίνονται γύρω μας αποτελούν ένα βήμα μακριά από το τέλμα προς έναν ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χώρα έχει ανάγκη μεγάλων τομών, ριζοσπαστικών και δημοκρατικών αλλαγών. Ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Μόνο που αυτό είναι αποτέλεσμα εκείνων που κυβερνούν και όχι εκείνων που αντιστέκονται.
Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν και κατά πόσον αυτά που συμβαίνουν στη χώρα αποτελούν στοιχεία που οδηγούν στον παραπέρα εξευρωπαϊ σμό της χώρας ή αντιστρατεύονται μια τέτοια πορεία.
Ας ξεκινήσουμε από μια απλή αλήθεια. «Ευρωπαϊκό» είναι εκείνο που αντιστοιχεί σε μια κοινωνία κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, με σύγχρονες δομές. Ένα κράτος δικαίου και κοινωνικό κράτος. Σεβασμός στη διαφορετικότητα κοινωνιών και ατόμων, στην προσωπικότητά τους. Στην ελευθερία του πολίτη, στα δικαιώματά του, κοινωνικά και δημοκρατικά. Στην ισότητα και στην ελευθερία δράσης των κοινωνικών φορέων και κινημάτων. Ας προσθέσει ο αναγνώστης και ό,τι άλλο θέλει ή, αν τον ενοχλεί κάτι, ας το αφαιρέσει. Η ουσία παραμένει η ίδια. Σήμερα, στην Ελλάδα του 2011, όλα τα πιο πάνω βρίσκονται σε αμφισβήτηση ή και αναίρεση. Πιο συγκεκριμένα:
Ασφαλώς και δεν είναι «ευρωπαϊκή» με τις ως άνω περιγραφές η παραβίαση των Συνθηκών από εκπροσώπους της ΕΕ, οι οποίοι διατυπώνουν ωμούς εκβιασμούς προς κράτος-μέλος, αλλά και απαιτήσεις ακόμα και ως προς τη σύνθεση των κυβερνήσεων. Διότι, οι μεν Σαρκοζί και Μέρκελ μπορεί να κυβερνούν τις ημι-ισχυρή Γαλλία και την ισχυρή Γερμανία, αλλά δεν εκπροσωπούν τα καθαυτά ενωσιακά όργανα, δηλαδή την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επιπλέον, οι πράξεις και οι δηλώσεις τους εκφράζουν μια προσπάθεια οπισθοχώρησης της ΕΕ από την υπάρχουσα πορεία ενοποίησης στις διακρατικές σχέσεις. Εκφράζουν τη διάθεση οι διακρατικές σχέσεις ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ όχι μόνο να τεθούν εκτός του πλαισίου της Ένωσης, αλλά και να καθορίζονται από την οικονομική ισχύ –και όχι από τη θεσμική ισότητα– των κρατών. Τέλος, επίτροποι όπως ο Φινλανδός Όλι Ρεν ουσιαστικά κάνουν κατάχρηση της θέσης τους όταν εκφράζουν γνώμη, και πολύ περισσότερο απαίτηση, ως προς τα εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας και τη λειτουργία / συνεννόη ση ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις σε αυτή. Τέτοια αρμοδιότητα ούτε είχαν ούτε έχουν. Πρέπει, δε, να είναι σαφές ότι όλες αυτές οι παραβιάσεις θα έρθει η ώρα να κριθούν από τα ενωσιακά δικαστήρια.
Ασφαλώς, δεν είναι στοιχείο του ευρωπαϊκού πολιτισμού η κατάργηση του κράτους πρόνοιας και του κράτους δικαίου. Το πρώτο είναι ολοφάνερο ότι έχει γίνει θύμα της μονόπλευρης λιτότητας και της προάσπισης των συμφερόντων των ξένων δανειστών και των ντόπιων τραπεζιτών. Το δεύτερο, όμως; Πόσο δίκαιο μπορεί να είναι ένα κράτος στο οποίο οι κάτοχοι των υψηλότερων θέσεων του συστήματος θεωρούν ότι δεν τους δεσμεύουν οι νόμοι και το Σύνταγμα; Οι οποίοι καταργούν τις απαιτούμενες διαδικασίες επιλογής πρωθυπουργού, που, σύμφωνα με το Σύνταγμα, οφείλει αρχικά να κάνει το κόμμα που διαθέτει δεδηλωμένη; Τι σόι Δημοκρατία είναι αυτή που συναινούν στην παραβίασή της ο Πρόε δρος της Δημοκρατίας, ο αρχηγός του «ριγμένου» κόμματος, ο αρχηγός του δεύτερου κόμματος της κυβέρνησης – ή, μήπως, η αξιωματική αντιπολίτευση στους υπουργούς της;
Πόσο «ευρωπαϊκό» και «σύγχρονο» είναι να υπαγορεύει η αρχηγός άλλης χώρας πότε θα κάνουμε εκλογές, δημοψήφισμα, έγκριση νέου πρωθυπουργού; Που υπαγορεύει μέρα, ώρα, πρόσωπα; Και πόσο είναι δικοί μας εκπρόσωποι όλοι αυτοί που τα θεωρούν ως φυσιολογικά όλα αυτά τα παραβατικά; Πώς είναι δυνατό να θεωρείται «ευρωπαϊκό» το να εκβιάζουν το λαό;
Είναι φανερό ότι όλα αυτά, που κατά ορισμένους γίνονται για να προωθηθεί ο όποιος ευρωπαϊσμός, είναι η άρνηση των παραδόσεων Δημοκρατίας και κοινωνικής αλληλεγγύης, είναι μια μεγάλη υποχώρηση του ευρωπαϊκού 21ου αιώνα προς το Μεσαίωνα. 

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 17/11/11

Γιώργος Δελαστίκ: "Το «μνημονιακό» ΠΑΣΟΚ στρατολόγησε ΝΔ και ΛΑΟΣ"



|

 
"Χαστούκι» προς την κυβέρνηση του Λουκά...
 
Γιώργος Δελαστίκ: Το «μνημονιακό» ΠΑΣΟΚ στρατολόγησε ΝΔ και ΛΑΟΣ
 Παπαδήμου και το ΠΑΣΟΚ η ανακοίνωση που εξέδωσε το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα το Σάββατο, η οποία και κινείται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από την αποθεωτική πλύση εγκεφάλου που επιχειρείται στη χώρα μας. «Η είσοδος της Ακροδεξιάς (ΛΑΟΣ) στην ελληνική κυβέρνηση είναι ένα σοκ για τους σοσιαλιστές», αναφέρει ευθύς εξαρχής, και συνεχίζει: «Ο Νικολά Σαρκοζί συνεχάρη την κυβέρνηση Παπαδήμου· οι Γάλλοι σοσιαλιστές αρνούνται να το κάνουν. Ο κ. Καρατζαφέρης, ηγέτης του ΛΑΟΣ, πρώην επικεφαλής κινήματος νεολαίας που υποστήριζε τους Έλληνες συνταγματάρχες που εγκαθίδρυσαν τη δικτατορία σε αυτή τη χώρα, δεν μπορεί σε τίποτα να βοηθήσει τον ελληνικό λαό να βγει από την κρίση».
Ακόμη μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα έχει, όμως, το συμπέρασμα της ανακοίνωσης των Γάλλων σοσιαλιστών: «Ιδού πού οδηγεί η Ευρώπη, όταν γυρίζει την πλάτη της στους λαούς, επιβάλλοντας κτηνώδη και τυφλή λιτότητα, χωρίς να δίνει τη δυνατότητα και το χρόνο για την (οικονομική) ανόρθωση, κι όταν αναμειγνύεται στη δημοκρατική λειτουργία των κρατών-μελών. Στην οικονομική και κοινωνική κρίση προστίθεται μια πολιτική και δημοκρατική κρίση», υπογραμμίζεται.
Έχουν απόλυτο δίκιο, αλλά ο σύντροφός τους και, μάλιστα, πρόεδρος –ακόμη!– της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργος Παπανδρέου, δεν έχει καμιά ιδεολογική ή πολιτική αναστολή σε θέματα συνεργασίας με το ΛΑΟΣ, την «υπευθυνότητα» του οποίου εξήρε κατ’ επανάληψη ακόμη και από το βήμα της Βουλής...
Οι Γερμανοί πανηγυρίζουν
Εντελώς διαφορετικό είναι το κλίμα στη Γερμανία. Ο ενθουσιασμός και οι πανηγυρισμοί για την επιβολή ως πρωθυπουργού του Λουκά Παπαδήμου είναι ασυγκράτητοι. Αυτό αντανακλάται και στο γερμανικό Τύπο.
Πρώτο θέμα την Παρασκευή στη δεξιά εφημερίδα Die Welt, συνοδευόμενο από μια φωτογραφία του νέου πρωθυπουργού ίση με το ένα τέταρτο μεγάλης σελίδας. «Η ελπίδα της ΕΕ βασίζεται τώρα στον Παπαδήμο», έγραφε ο κεντρικός τίτλος. Σχετικό και το πρωτοσέλιδο σχόλιο της εφημερίδας.
Κεντρικό πρωτοσέλιδο θέμα και στην επίσης συντηρητική Frankfurter Allgemeine. «Ο Παπαδήμος θα γίνει νέος πρωθυπουργός», ο τίτλος. «Αυτός που θα εμποδίσει τη χρεοκοπία», ο τίτλος και του πρωτοσέλιδου σχολίου της εφημερίδας. «Ο σωτήρας» ήταν δε ο τίτλος παρουσίασης του Λουκά Παπαδήμου σε ειδική στήλη ιδιαίτερης προβολής. Για «ηράκλειο άθλο» που καλείται να επιτελέσει έκανε λόγο η γερμανική εφημερίδα.
Όσο για την καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ, στην πρώτη της δήλωση μετά την ανακοίνωση της πρωθυπουργοποίησης του Λ. Παπαδήμου έσπευσε να τονίσει πως η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ με «τσόντα» το ΛΑΟΣ είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για το Βερολίνο. «Πριν από οτιδήποτε άλλο, θέλουμε οι πολύ πολύ σκληρές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες για μια καλύτερη, αποτελεσματικότερη και πιο σταθεροποιημένη Ελλάδα να στηρίζονται σε όσο το δυνατόν ευρύτερους πολιτικούς ώμους», διακήρυξε.
Άτακτη υποχώρηση Σαμαρά
Περί αυτού δεν έχει κανένα λόγο να ανησυχεί η Γερμανίδα καγκελάριος, μετά την ολοκληρωτική παράδοση του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνη Σαμαρά, στις πολιτικές επιθυμίες της. Τελικά, ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης όχι μόνο υπέκυψε στην καταστροφική για το πολιτικό του μέλλον απαίτηση για συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν μπόρεσε να κρατήσει ούτε καν το... φύλλο συκής περί μη συμμετοχής στην κυβέρνηση Παπαδήμου πολιτικών εκπροσώπων της ΝΔ.
Όχι απλώς μπήκε με πολιτικά στελέχη στη συγκυβέρνηση η ΝΔ, αλλά μπήκε και στο... ανώτατο δυνατό επίπεδο εκπροσώπησης και συμβολισμού: Έγιναν υπουργοί και οι δύο αντιπρόεδροι του κόμματος, τόσο ο Σταύρος Δήμας όσο και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος! Πιο πάνω επίπεδο εκπροσώπησης δεν υπάρχει! Εκτός πια κι αν αποφάσιζε να γίνει υπουργός μαζί με τον Βορίδη και ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς...
Συνιστά, δε, πολιτικό διασυρμό της ΝΔ το να συμμετέχει στη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και με τους δύο αντιπροέδρους της και, παράλληλα, να βάζει τον Αβραμόπουλο να παραιτείται από βουλευτής, για να μην χάσει η παράταξη τον απολύτως κάλπικο τίτλο της «αξιωματικής αντιπολίτευσης» προς την κυβέρνηση στην οποία... συμμετέχει!
Απίστευτα κοινοβουλευτικά καραγκιοζιλίκια προκειμένου να συγκαλυφθούν οι «πομπές» της ΝΔ, η οποία, από τη στιγμή που αποφάσισε να προσχωρήσει στη «μνημονιακή συγκυβέρνηση», είναι υποχρεωμένη να υποστεί όλες τις συνέπειες της πράξης της, μεταξύ αυτών και την εκχώρηση των δικαιωμάτων της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο ΚΚΕ.
Διαπόμπευση Παπανδρέου
Η ατιμωτική αποχώρηση του Γιώργου Παπανδρέου από την πρωθυπουργία σηματοδότησε την έναρξη του διασυρμού του όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό, πράγμα που συνιστά μοιραίο πλήγμα στις φιλοδοξίες του για διεθνή καριέρα σε κάποιο οργανισμό, ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες που παρείχε, εξαθλιώνοντας τους Έλληνες, καταλύοντας τα εργασιακά δικαιώματα ενός αιώνα και μετατρέποντας την Ελλάδα σε υποτελές προτεκτοράτο χωρίς εθνική κυριαρ χία.
Στο ΠΑΣΟΚ πληθαίνουν οι φωνές στελεχών –και δη υπουργών– που απαιτούν την έναρξη των διαδικασιών καθαίρεσής του από την προεδρία του κόμματος, ώστε να αποτρέψουν την επανεμφάνισή του στις εκλογές –όποτε κι αν γίνουν– ως υποψήφιου... πρωθυπουργού εκ νέου!
Εκείνοι, όμως, που τον διαπομπεύουν ανελέητα διεθνώς είναι οι Γάλλοι, που αισθάνονται «ριγμένοι» από τη διακυβέρνησή του.
«Γιώργος Παπανδρέου, ο Έλληνας προδότης» (!) ήταν, για παράδειγμα, ο τίτλος κύριου άρθρου στο προσκείμενο στον Σαρκοζί γαλλικό περιοδικό Le Point. «Η προδοσία της Αθήνας – Πισώπλατο χτύπημα» τιτλοφορούσε το περιοδικό τη σχετική ανάλυσή του.
Βαθύτατα περιφρονητικά του φέρθηκε και η φιλοσοσιαλιστική γαλλική εφημερίδαLibération. «Παπανδρέου ο Γ’, επονομαζόμενος “ο Μικρός”» ήταν ο χαρακτηριστικός τίτλος δισέλιδης ανάλυσής της.
Μέχρι και η γερμανική Süddeutsche Zeitung, η οποία πρόσκειται φίλα προς τη Σοσιαλδημοκρατία, είχε βάλει νωρίτερα ένα δηλητηριώδη σχετικό τίτλο στην ηλεκτρονική της έκδοση: «Αναξιοπρεπής στο προτεκτοράτο της Ευρώπης»...
Παραμύθια περί... πραξικοπήματος!
Πολύ πιο σοβαρή είναι, όμως, η προ δεκαημέρου αποκάλυψη της Libération, ότι ο Γ. Παπανδρέου, όταν κλήθηκε από τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί στις Κάννες, φέρθηκε ως απερίγραπτος πολιτικός απατεώνας: Για να δικαιολογηθεί, τους είπε ότι προκήρυξε το δημοψήφισμα προκειμένου να αποτρέψει την εκδήλωση... στρατιωτικού πραξικοπήματος!
«Ούτε η Άνγκελα Μέρκελ ούτε ο Νικολά Σαρκοζί ούτε η Κριστίν Λαγκάρντ του ΔΝΤ ούτε οι άλλοι Ευρωπαίοι υπεύθυνοι που ήταν παρόντες σε αυτό το δείπνο πίστεψαν τον Γ. Παπανδρέου έστω και για ένα δευτερόλεπτο. Μόνο εκνευρισμένοι αναστεναγμοί υποδέχτηκαν αυτά τα λόγια του», σημειώνει ο απεσταλμένος της γαλλικής εφημερίδας στις Κάννες.
Ρήξη λαού - κομμάτων
Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ είναι κίνηση στρατηγικού χαρακτήρα για το πολιτικό σύστημα, παρά τις διαβεβαιώσεις του Α. Σαμαρά περί απλής «μεταβατικής» κυβέρνησης. Πόσω μάλλον που η πολιτική «κωλοτούμπα» του συρρικνώνει δραματικά –αν δεν εκμηδενίζει ολοσχερώς– τη δυνατότητα της ΝΔ να αποσπάσει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία στο ορατό μέλλον.
Επειδή, όμως, η οικονομική καταβαράθρωση εκατομμυρίων Ελλήνων θα συνεχιστεί με ταχύτερους ρυθμούς, η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ θα επιτείνει τη ρήξη των πολιτών με το κομματικό κατεστημένο στο σύνολό του. Θα πρέπει, όμως, να περιμένουμε να δούμε αν αυτή η άβυσσος που χωρίζει πλέον την πολιτική των καθεστωτικών κομμάτων από τα συμφέροντα των ψηφοφόρων τους θα επιτρέψει στον κόσμο να συνεχίσει να διεκδικεί μαχητικά αλλαγή της ασκούμενης πολιτικής ή αν οι πολίτες θα περιπέσουν σε κατάσταση απελπισίας και αδράνειας, αισθανόμενοι ανίκανοι να αντιδράσουν στην καταστροφική λαίλαπα της συγκυβέρνησης. Σύντομα θα έχουμε την απάντηση.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 17/11/11