Άνοιξε ο δρόμος του Ειδικού Δικαστηρίου για ΓΑΠ- Παπακωνσταντίνου

Ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης που ερευνούσε την υπόθεση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), μετά από καταγγελίες μελών της για παραποίηση των στοιχείων του ελλείμματος του 2009, διαβίβασε τον φάκελο στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου.

Η ενέργεια αυτή σημαίνει ότι κ. Πεπόνης, προσέκρουσε πάνω σε ευθύνες πολιτικών προσώπων.

Για το λόγο αυτό, ως έχει υποχρέωση εκ του νόμου, ζήτησε να διαβιβαστεί ο φάκελος στη Βουλή προκειμένου αυτή να προχωρήσει στην σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής η οποία και θα αναζητήσει ενδεχόμενες ευθύνες του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, του Υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, αλλά και...
μελών της τότε κυβέρνησης.

Η υπόθεση αφορά καταγγελίες της καθηγήτριας Οικονομετρίας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και πρώην μέλους της ΕΛΣΤΑΤ Ζωής Γεωργαντά για τεχνητή διόγκωση του αναθεωρημένου ελλείμματος του 2009. Η κ. Γεωργαντά υποστηρίζει ότι τον Νοέμβριο του 2010 η ΕΛΣΤΑΤ, δεχόμενη πιέσεις από την Eurostat, εμφάνισε το έλλειμμα του 2009 στο 15,4% από 12- 13% που ήταν, με στόχο να ληφθούν επιπλέον δυσμενέστερα οικονομικά μέτρα. Η κ. Γεωργαντά υποστηρίζει ότι η διόγκωση έγινε με την ταξινόμηση στη Γενική Κυβέρνηση των ΔΕΚΟ, χωρίς, όπως λέει, να έχουν προηγηθεί, όπως εφαρμόζεται σε όλη την Ευρώπη, στατιστικές μετρήσεις.

Στο διαβιβαστικό του προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο κ. Πεπόνης αναφέρει ότι «από το σύνολο του συλλεγέντος αποδεικτικού υλικού (μάρτυρες και έγγραφα) και ιδίως από μαρτυρικές καταθέσεις, προέκυψαν στοιχεία σχέσιν έχοντα με αξιόποινες πράξεις του νόμου περί ευθύνης υπουργών και πρόσωπα κατέχοντα συγκεκριμένες θέσεις στην κυβέρνηση της Ελλάδας».

Ο κ. Πεπόνης υποστηρίζει ότι σε πολλές από τις καταθέσεις που έλαβε «ρητώς γίνεται λόγος για διόγκωση και αυθαίρετο προσδιορισμό του δημοσίου ελλείμματος του 2009 αφενός και ύπαρξη συναφώς και αφετέρου ευθυνών του τότε πρωθυπουργού, μελών της τότε κυβέρνησης και των τότε αρμόδιων υπουργών Οικονομικών».

Υπενθυμίζουμε, ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει δηλώσει ότι η ΝΔ ως κυβέρνηση θα προχωρήσει στη σύσταση μίας και μόνο Εξεταστικής Επιτροπής για το πως φτάσαμε στο Μνημόνιο.

Η διαβίβαση της δικογραφίας στην Βουλή προκάλεσε σάλο καθώς η ενέργεια του κ. Πεπονή συμπίπτει με την σφοδρή επίθεση του Κ. Σημίτη εναντίον της μνημονιακής πολιτικής του ΓΑΠ (Ο Σημίτης “θάβει” τον Γιώργο για το Μνημόνιο) αλλά και την προσπάθεια του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Προβόπουλου να αποστασιοποιηθεί από τις πολιτικές Παπανδρέου που οδήγησαν στο Μνημόνιο (Ο μετά την καταστροφή προφήτης, κ. Προβόπουλος).

Λέει μεταξύ άλλων ο κ. Σημίτης: «Η συμφωνία μεταξύ της ΟΝΕ και της Ελλάδας για την πολιτική, που οφείλει να εφαρμόσει η Ελλάδα, ώστε να της χορηγηθεί το σύνολο των δόσεων του συμφωνηθέντος δανείου, γνωστή ως Μνημόνιο, συντάχτηκε χωρίς να υπάρχει ικανοποιητική προετοιμασία και λειτούργησε με τρόπο που επιδείνωσε την κατάσταση».

Και: «Οι συντάκτες του Μνημονίου παρέλειψαν να συναρτήσουν τους στόχους τους με τις πραγματικές εξελίξεις, να προβλέψουν δηλαδή ότι σε περίπτωση ύφεσης θα παρατείνεται αυτόματα ο χρόνος πραγματοποίησης των στόχων ή και θα περιορίζονται ορισμένες επιδιώξεις. Ήταν ένα πολιτικά μοιραίο λάθος. Η παράλειψη είχε ως αποτέλεσμα να εξακολουθεί το αρχικό σκληρό πρόγραμμα λιτότητας παρά την ύφεση που επήλθε και να επιτείνει κατά πολύ την ύφεση», θα προσθέσει.

Ενώ, ο κ. Προβόπουλος μιλώντας σε εκδήλωση, άφησε αιχμές για τη διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, με την επισήμανση ότι η πορεία της χώρας προς την κρίση στην οποία έχει περιέλθει δεν ήταν αναπόφευκτη και θα μπορούσε να είχε ανακοπεί αν τα προβλήματα είχαν αντιμετωπιστεί εγκαίρως πριν αυτά αφεθούν να λάβουν εκρηκτικές διαστάσεις.

Ντροπή! Το υπουργείο Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ απειλεί τους δύο εισαγγελείς
Αυτά που συμβαίνουν πλέον στην χώρα αυτή ξεπερνούν κάθε πολιτική φαντασία. Από το πρωί το πρώτο θέμα στην επικαιρότητα είναι η διαβίβαση της υπόθεσης των παραποιημένων στατιστικών για το χρέος στην Βουλή από τον εισαγγελέα κ. Πεπόνη. Πράξη η οποία ανοίγει πλέον τον δρόμο για την σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το πως φτάσαμε στο Μνημόνιο και την καταστροφή της χώρας. 

Τι κάνει όμως ο υπουργός Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ κ. Μ. Παπαϊωάννου; Όπως διαβάζουμε “μελετά τον φάκελο με τα υπομνήματα και τις ένορκες καταθέσεις των δύο οικονομικών εισαγγελέων”. Και “εξετάζει εάν θα στείλει ερώτημα στο Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου για την αντικατάσταση των δύο οικονομικών εισαγγελέων, μετά τις παραιτήσεις (αίτημα αντικατάστασής τους) που έχουν ήδη υποβάλει”.

Ακόμη εξετάζει εάν θα ζητήσει ή όχι την άσκηση πειθαρχικής δίωξης σε βάρος τους, κάτι που εμμέσως συμπεραίνεται από τη χθεσινή δήλωσή του, στην οποία μεταξύ άλλων ανέφερε ότι οι κ.κ. Πεπόνης και Μουζακίτης «έπληξαν το κύρος της Δικαιοσύνης με τις συγκεκριμένες πράξεις και συμπεριφορές τους».

Όπως μάλιστα ακούγεται στην κυβέρνηση και σε συνεργασία Παπαϊωάννου με Βενιζέλου σκέφτονται να φέρουν νέα ρύθμιση για την αντικατάσταση των οικονομικών εισαγγελέων, εκτός κι αν αυτοί προλάβουν και παραιτηθούν. Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Βενιζέλος είχε αποπειραθεί να απομακρύνει τους δύο εισαγγελείς με νομοθετική έρευνα, ενώ όπως αποκαλύπτεται τώρα ετοιμαζόντουσαν να παραπέμψουν την υπόθεση των στατιστικών στην Βουλή.

Από την πλευρά των δυο εισαγγελέων λέγεται ότι τόσο ο κ. Παπαϊωάννου όσο και κάποιοι ανώτεροι δικαστές τους ζήτησαν να είναι προσεκτικοί στην έρευνά τους διότι θίγονται πρόσωπα και καταστάσεις πολύ ευαίσθητες.

Αυτή η έμμεση παρέμβαση στο έργο τους, τους έβγαλε από τα ρούχα τους γι’ αυτό και είχαν παραιτηθεί πριν από μερικές εβδομάδες. Η έρευνα που διεξήχθη φαίνεται ότι έγινε για τα μάτια του κόσμου και κατέληξε ότι οι παρεμβάσεις ήταν εντός των νόμιμων πλαισίων.

Όμως, όπως δείχνει και η χθεσινή ανακοίνωση, ο κ. Παπαϊωάννου εξοργίστηκε και γι’ αυτό σχεδιάζει και την καρατόμησή τους, με… νόμιμο πάντα τρόπο. Γιατί στις δημοκρατικές διακυβερνήσεις από το ΠΑΣΟΚ όλα γίνονται νόμιμα.

Ωστόσο, θα είναι ντροπή για το υπουργείο Δικαιοσύνης η απομάκρυνση των οικονομικών εισαγγελέων και ουσιαστικά θα πρόκειται για ωμή παρέμβαση.Αντί να παραιτηθεί ο υπουργός θα παραιτήσει τους εισαγγελείς οι οποίοι μάλιστα χαίρουν εκτιμήσεως από τον κόσμο γιατί έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Οι κ. Πεπόνης και Μουζακίτης ετοιμάζουν ηρωική έξοδο και θα πάρουν μαζί τους πολλούς άλλους αν τολμήσουν να τους καρατομήσουν.

Όμως, οι ίδιοι πολιτικοί που έβριζαν τη ΝΔ την εποχή του Βατοπεδίου και των ομολόγων για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, τώρα κάνουν ακριβώς το ίδιο. Τότε ζητούσαν παραιτήσεις, τώρα είναι οι ίδιοι που εγκληματούν κατά της ανεξάρτητης δικαιοσύνης.

Δήλωση της Νέας Δημοκρατίας
Ο Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας Γιάννης Μιχελάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Το γεγονός ότι ο οικονομικός εισαγγελέας κ. Γρ. Πεπόνης απέστειλε, σήμερα, προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου τη δικογραφία για την υπόθεση της ΕΛ.ΣΤΑΤ. εγείρει δύο μείζονα πολιτικά ζητήματα, καταλυτικής σημασίας για τη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα.
  • Το πρώτο, αφορά στην ουσία της διερευνόμενης υπόθεσης. Στις καταγγελίες, δηλαδή, μελών της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για αυθαίρετη –κατά το φθινόπωρο του 2010- αναθεώρηση του ελλείμματος του 2009, κατόπιν πιέσεων του τότε υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου. Αναθεώρηση που αποτέλεσε συνέχεια του αρχικού φουσκώματος του ελλείμματος από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Και είχε ως συνέπεια την περαιτέρω επιδείνωση της εικόνας της χώρας μας, την επιβολή ακόμη πιο επώδυνων μέτρων και την εξώθησή της σε κατάσταση ελεγχόμενης χρεοκοπίας.
  • Το δεύτερο, αφορά τις καταγγελίες των Οικονομικών Εισαγγελέων για παρεμβάσεις στο έργο τους. Υπενθυμίζεται ότι, ενώ οι δύο Εισαγγελείς είχαν προχωρήσει στη διερεύνηση της υπόθεσης της ΕΛ.ΣΤΑΤ., εκδηλώθηκε απόπειρα παραμερισμού τους, με την κατάρτιση από τον υπουργό Οικονομικών κ. Βενιζέλο νομοθετικής ρύθμισης, που απέβλεπε δήθεν στην αναβάθμιση του θεσμού του Οικονομικού Εισαγγελέα.
Μετά τις σχετικές καταγγελίες των δύο Οικονομικών Εισαγγελέων, ακολούθησαν τα γνωστά γεγονότα και, μόλις χθες, εκδηλώθηκε νέα απόπειρα απομάκρυνσής τους, με το ερώτημα “εάν μπορούν να παραμείνουν στη θέση τους”, το οποίο έθεσε ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παπαϊωάννου προς το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο.
Σε κάθε περίπτωση, ζητούμε την ταχύτατη και πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης».
 
Από kostasxan

Η μόνιμη υποτονικότητα Σαμαρά τους τα έκανε "τσουρέκια" ...Τουλάχιστον 30 βουλευτές της Ν.Δ. σαλπάρουν για Καμμένο.!!

Μια νέα πολιτική κίνηση, με πατριωτικές-αντιμνημονιακές θέσεις, προερχόμενη από τα σπλάχνα της Ν.Δ. φαίνεται ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν την σχηματοποίησή της.

Η νέα κίνηση η οποία για την ώρα θα βασιστεί σε ότι αφορά την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση στον ανεξάρτητο βουλευτή, Πάνο Καμμένο φιλοδοξεί να κλείσει το πολιτικό κενό που άφησε το πρώην κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά την συμφωνία της 8ης Νοεμβρίου, εγκαταλείποντας τις αντιμνημονιακές θέσεις του και αποδεχόμενο τον διορισμό του τραπεζίτη Λ.Παπαδήμου ως πρωθυπουργού της χώρας. 



Τουλάχιστον τριάντα βουλευτές μέσα στο κόμμα της Ν.Δ. θεωρούν ότι ο Α.Σαμαράς έχει συμβιβαστεί με όλα όσα κατήγγειλε τρεις μήνες πριν και η πολιτική του δεν διαφέρει σε τίποτα από την πολιτική που θα ακολουθούσε η Ν.Μπακογιάννη αν βρισκόταν στην θέση του. 


Αυτό δεν σημαίνει ότι θα αποχωρήσουν άμεσα, αλλά έχουν "παγώσει" απέναντι στην ηγεσία που μέχρι πρότινος στήριζαν φανατικά.

«Υποχώρησε στην πάνδημη απαίτηση, αλλά και πολιτικά αναγκαία, να γίνουν άμεσα οι εκλογές το περασμένο φθινόπωρο ή έστω στις 4 Δεκεμβρίου, υποχώρησε και στη νέα ημερομηνία της 19ης Φεβρουαρίου, άγεται και φέρεται από το ΛΑΟΣ του Γ.Καρατζαφέρη" και θυμίζουν ότι "την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου είχε πάει στο προεδρικό για να αναδείξει πρωθυπουργό Φ.Πετσάλνικο και χάρη στον Γ.Καρατζαφέρη την επομένη αποδέχθηκε τον άνρθωπο των Γερμανών τον Λ.Παπαδήμο. Και βέβαια, πάνω απ’όλα αποδέχεται την δανειακή σύμβαση και το αγγλικό δίκαιο στο PSI. 

Τι διαφέρει αυτή η πολιτική από την πολιτική της Ν.Μπακογιάννη» διερωτώνται οι βουλευτές του κλίματος αυτού.

Επίσης του καταλογίζουν "πολιτική αναπολεσματικότητα" ότι σε αυτό το κλίμα διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. όχι μόνο έχει «κολλήσει» στο 30%, αλλά αφήνει και όλες τις μάζες των ψηφοφόρων που εγκαταλείπουν το ΠΑΣΟΚ να εγκλωβίζονται σχεδόν στο σύνολό τους στα κόμματα της Αριστεράς.

Η πολιτική κίνηση, η οποίαν φιλοδοξεί να μετατραπεί σε κόμμα και να κατέλθει στις εκλογές ως «η πραγματικά πατριωτική ΝΔ» δηλαδή δεν αποστρέφεται τις αξίες και τις αρχές του κόμματος, απλά τονίζουν ότι «Η Ν.Δ. έχει εγκαταλείψει σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές τις αρχές της και τον κόσμο της» και σκοπεύουν να αποτελέσουν «την συνείδηση του κόμματος που επαναστατεί και αντιστρατεύεται τον συμβιβασμό».

Επί της ουσίας πρόκειται για μία κίνηση με έτοιμη εκλογική πελατεία. Ήδη το γεγονός ότι δεν προσδιορίζει τον χρόνο των εκλογών λειτουργεί διαλυτικά και έχει προκαλέσει πρόβλημα στον "σκληρό πυρήνα" του κόμματος.

Μυστικές δημοσκοπήσεις εμφανίζουν ότι το 70% των ψηφοφόρων της Ν.Δ. δεν εγκρίνουν το «ναι σε όλα» του Α.Σαμαρά στον Λ.Παπαδήμο. Αλλά το κατά πόσο η «ψυχική συστράτευση» μετατραπεί σε θετική ψήφος, αυτό είναι υπόθεση πολλών παραγόντων. 

Οι οποίοι ξεκινούν από την οργανωτική δεινότητα της νέας κίνησης, την αντίδραση της Συγγρου και φτάνουν μέχρι πρακτικά θέματα: Χρειάζεται ηγέτης, αλλά χρειάζεται και «καύσιμο», δηλαδή οικονομική στήριξη. 

Θα καταφέρει να το/την βρει; Γιατί σήμερα δεν αρκεί μόνο να σε θέλει ο λαός. Πρέπει και να πειστεί να σε ψηφίσει...

http://www.defencenet.gr/


ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΚΑΝΑΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ‏



Καθώς είμαστε ημιμαθείς, και προχειρολόγοι, και πνευματικά νεόπλουτοι, ισχυριζόμαστε πολλές φορές ότι επιστήμη έκαμαν και άλλοι αρχαίοι λαοί.
Οι αιγύπτιοι, για παράδειγμα, οι αζτέκοι, οι ασσύριοι, οι κινέζοι, οι χαλδαίοι, οι εβραίοι, οι πέρσες, και λέγε.
Λάθος. Επιστήμη έκαμαν μόνον οι έλληνες.
Επιστήμη, με την έννοια ότι ανακαλύπτεις και οικοδομείς ένα σύστημα εφαρμοσμένων πληροφοριών που η οργανική τους δόμηση έχει τον ειρμό, την ακρίβεια και την αναγκαιότητα της οργανικής τάξης που υπάρχει μέσα στη φύση. Αιτία που κάνει τη φύση και τους νόμους της σύσταση αναλλοίωτη, και αιώνια, και ανώλεθρη.
Σε σύγκριση με τους έλληνες η επιστήμη που έκαμαν οι άλλοι είναι μία επίδοση προεμπειρική. Αστρολογία λόγου χάρη αντί για αστρονομία. Κομπογιαννιτισμός αντί για ιατρική. Ιερατείο και παπαδαριό αντί για φιλοσοφία. Αγροφυλακή αντί για γεωμετρία. Μαγεία και κατηχητικό αντί για ηθική. Κρυφτούλι και αμπάριζα αντί για αθλητισμός. Μουρλοβασιλιάδες από ξύλο ξερό αντί για πολιτική. Και παράβαλε αντίστοιχα. 

Σήμερα την έρευνα σε όλους τους χώρους του επιστητού την υπηρετούν εννιακόσιες τόσες επιστήμες, που διδάσκουνται στα πανεπιστήμια της υφηλίου.
Αρχή και πηγή και μητρίδα (όπως λέμε πατρίδα) όλου αυτού του βουερού πνευματικού οργασμού που έφερε τον άνθρωπο «μετάρσιος να πλήξει τα άστρα», κατά το στίχο του Οράτιου, είναι η Ελλάδα.
Και γενάρχης ή πρωτομάστορας αυτής της πειθαρχίας είναι ο Σωκράτης.  


Δημήτρης Λιαντίνης ΓΚΕΜΜΑ   


http://emmanouilpapas.blogspot.com/

Τα άγνωστα εγκλήματα της Βέρμαχτ στην 


Ελλάδα



Τα άγνωστα εγκλήματα  της Βέρμαχτ στην Ελλάδα
Τσάμηδες στο πλευρό των Γερμανών, εφοδιασμένοι με ιταλικά λάφυρα,στολές και όπλα


Μια πρωτότυπη έρευνα που φέρνει στο φως τις αγριότητες επίλεκτων σωμάτων του γερμανικού στρατού στην περίοδο της Κατοχής 


Πριν από 70 χρόνια, την 1η Σεπτεμβρίου του 1939, καθισμένος σε ένα μπαρ της 51ης οδού στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, ο ποιητής Γ.Χ. Οντεν αισθάνθηκε την οσμή του επερχόμενου θανάτου. Ηταν η ημέρα που ξεκινούσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Επειτα από έξι χρόνια, με τη λήξη του, η ανθρωπότητα θα μετρούσε 50 εκατομμύρια νεκρούς. Τι συνέβη στο Λιντς της Αυστρίας και ποια τεράστια εικόνα δημιούργησε εκείνον τον «ψυχοπαθή θεό», όπως ονομάζει τον Χίτλερ ο ποιητής; Επτά δεκαετίες αργότερα ακόμη έρχονται στο φως στοιχεία για την εποχή, τα οποία παρέμειναν ανεξερεύνητα στα αρχεία. Και τα περισσότερα φυσικά αναφέρονται στην Ευρώπη. 

Για τον βαρύ φόρο αίματος που πλήρωσε η χώρα μας τόσο κατά τη διάρκεια του πολέμου όσο και στην περίοδο της γερμανοϊταλικής και βουλγαρικής Κατοχής και του Εμφυλίου που ακολούθησε έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες, σε σημείο που να είναι βέβαιος κανείς ότι δεν υπάρχει καμιά αφώτιστη πλευρά και τίποτε που να μην έχει ειπωθεί. Ωστόσο το δίτομο έργο του Χέρμαν Φρανκ ΜάγερΑιματοβαμμένο εντελβάιςπου κυκλοφόρησε εφέτος μας διαψεύδει- κι ευτυχώς. Πέραν των νέων πεδίων και της πληθώρας των στοιχείων που προσκομίζει στην ιστορική έρευνα, καθιστά προφανές, μέσω των τεκμηριωμένων πληροφοριών που περιέχει, αυτό στο οποίο οφείλεται το αίσθημα ενοχής της μεταπολεμικής Γερμανίας, δηλαδή η συλλογική ευθύνη για τα ναζιστικά εγκλήματα, κάτι παρόμοιο θα λέγαμε με το προπατορικό αμάρτημα. Ο Μάγερ αποδεικνύει ότι το σύνολο του ναζιστικού στρατιωτικού μηχανισμού συμμετείχε στα εγκλήματα, ότι δεν ήταν μόνο- ή κυρίως- τα Ες Ες που τα διέπραξαν και ότι ακόμη και επίλεκτα σώματα φημισμένα για τη στρατιωτική τους ηθική βαρύνονται με εγκληματικές πράξεις απίστευτης βαρβαρότητας. Αποφάσισε λοιπόν να καταγράψει την ιστορία της 1ης Ορεινής Μεραρχίας και του 22ου Ορεινού Σώματος Στρατού, αναφερόμενος εκτενώς στην εγκληματική τους δράση στην Ελλάδα από το 1943 ως το 1944. 

Ιστορικός από σύμπτωση 


Τα αποτελέσματα μιας επιχείρησης της Βέρμαχτ στην Ηπειρο,1943
Ο Χανς Φρανκ Μάγερ δεν ήταν επαγγελματίας ιστορικός. Στέλεχος της αυτοκινητοβιομηχανίας, ενεπλάκη από σύμπτωση στα θέματα της ιστορικής έρευνας. Ο πατέρας του, έφεδρος αξιωματικός του γερμανικού στρατού που εργαζόταν στην επιμελητεία των στρατιωτικών σιδηροδρόμων της Βέρμαχτ, ήλθε στην Ελλάδα για να συντηρήσει το σιδηροδρομικό δίκτυο. Τον Νοέμβριο του 1942 έλαβε τη διαταγή να επισκευάσει τη γέφυρα του Γοργοποτάμου που νωρίτερα είχαν ανατινάξει οι δυνάμεις της ελληνικής Αντίστασης σε συνεργασία με τους Βρετανούς. Τον συνέλαβε ο ΕΛΑΣ, τον πέρασε από λαϊκό δικαστήριο στην Κολοκυθιά της Σπερχειάδας και μαζί με άλλους 30 γερμανούς στρατιώτες και την αυστριακή διερμηνέα Τρουθ Ρανβάιν εκτελέστηκε στο νεκροταφείο του χωριού. 

Χρόνια αργότερα ο γιος του θέλησε να μάθει τι ακριβώς είχε συμβεί στον πατέρα του, ο οποίος επισήμως ως τότε εθεωρείτο αγνοούμενος. Οταν ανακάλυψε την αλήθεια, βρήκε τον τάφο του και μετέφερε τα οστά του στη Γερμανία. Η έρευνα αυτή εν τούτοις υπήρξε αφορμή για μια άλλη μεγάλη έρευνα, η οποία αφορούσε τη δράση των δυνάμεων Κατοχής στην Ελλάδα και ειδικότερα της Βέρμαχτ. Αυτή διήρκεσε ως το τέλος της ζωής του Μάγερ. Καρπός της υπήρξαν βιβλία εξόχως σημαντικά για την περίοδο, όπωςΗ αναζήτηση.Ανθρώπινα πεπρωμένα στον ελληνικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα,Η φρίκη του Κομμένου, τοΑπό τη Βιέννη στα Καλάβρυτα, ταΑιματηρά ίχνη της 117ης μεραρχίας καταδρομών στη Σερβία και την Ελλάδακαι, τέλος, το μνημειώδες δίτομο έργοΑιματοβαμμένο εντελβάιςπου δεν πρόλαβε να το δει τυπωμένο στα ελληνικά, αφού έπεσε θύμα τροχαίου δυστυχήματος στις 12 Απριλίου του 2009. 

Για να ξεπεράσει την τραυματική εμπειρία από τον θάνατο του πατέρα του, ο Μάγερ έγραψε το βιβλίο Αναζήτηση.Ανθρώπινα πεπρωμένα στον ελληνικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα 1941-1944.Το βιβλίο μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε στα ελληνικά. Τότε, όμως, κάποιος ιερέας από το χωριό Κομμένο κοντά στην Αρτα, όπου στις 17 Αυγούστου του 1943 η Βέρμαχτ εκτέλεσε 317 αμάχους, ανάμεσα στους οποίους 172 γυναίκες, δύο ιερείς και 13 παιδιά μόλις ενός έτους, του έγραψε ότι οι γερμανοί στρατιώτες που τους σκότωσαν έφεραν στον σκούφο και στα μανίκια της στολής τους ως διακριτικό το άνθος του αλπικού φυτού εντελβάις. Εκείνη η επιστολή, όπως γράφει ο Μάγερ, υπήρξε η αφορμή για να ερευνήσει την ιστορία αυτού του επίλεκτου σώματος, οι απαρχές του οποίου βρίσκονται στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. 

Η δημιουργία της 1ης Ορεινής Μεραρχίας 
Το 1914 το γερμανικό Ράιχ διαπίστωνε ότι επειδή δεν διέθετε επίλεκτες μονάδες- και μάλιστα ορεινές-, ικανές να πολεμήσουν εναντίων των γάλλων αλπινιστών, θα έπρεπε να δημιουργήσει ένα ειδικό σώμα που θα το αποτελούσαν οι καλύτεροι στρατιώτες άλλων μονάδων οι οποίοι είχαν διακριθεί στο Δυτικό Μέτωπο του πολέμου. Ετσι δημιούργησε το Σώμα των Αλπεων, το οποίο σημείωσε μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες. Δεκαοκτώ χρόνια αργότερα, όταν το Γ΄ Ράιχ έχτιζε τη Βέρμαχτ, αποφασίστηκε την 1η Ιουνίου του 1935 η δημιουργία μιας αντίστοιχης ορεινής ταξιαρχίας. Πρώτος διοικητής της ήταν ο 45χρονος συνταγματάρχης Λούντβιχ Κίμπλερ που την κατέστησε το πλέον επίλεκτο σώμα του γερμανικού στρατού. Η δράση της καθ΄ όλη τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξε εντυπωσιακή, αφού συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις μεγάλες επιχειρήσεις: Από την εισβολή στην Πολωνία και την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα (την εισβολή εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης) ως τις μάχες στο Χάρκοβο και την προέλαση στον Καύκασο. Οταν η δράση της 1ης Ορεινής Μεραρχίας τον Μάιο του 1943 μεταφέρθηκε στα Βαλκάνια, στη Γιουγκοσλαβία και κατόπιν στην Ελλάδα, ο πόλεμος για το Γ΄ Ράιχ φαινόταν χαμένος. 

Το μεγαλύτερο μέρος τουΑιματοβαμμένου εντελβάιςκαλύπτει μία και μόνη χρονιά, κατά την οποία η 1η Ορεινή Μεραρχία και το κατοπινό 22ο Ορεινό Σώμα Στρατού έδρασαν στην Ελλάδα, στην Ηπειρο κατ΄ εξοχήν αλλά και στην Κέρκυρα και στην Κεφαλλονιά, όπου διαπράχθηκε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του πολέμου, η σφαγή των αιχμαλώτων του ιταλικού σώματος στρατού Ακουι. 

Το ρατσιστικό δηλητήριο 


Αντάρτισσα απαγχονισμένη από τους Γερμανούς,1943
Η πυκνότητα του βιβλίου είναι τέτοια που ο αναγνώστης χρειάζεται να το διαβάσει αργά και προσεκτικά, προκειμένου να μη χαθεί μέσα στη θάλασσα των πληροφοριών, των ονομάτων και των στατιστικών στοιχείων. Δεν υπάρχει ούτε μία πληροφορία που ο συγγραφέας να μην τη διασταυρώνει και να μην την ελέγχει εξονυχιστικά. Τεράστιος είναι αναπόφευκτα και ο όγκος των υποσημειώσεων. Η πολύχρονη και εξαντλητική έρευνα του Μάγερ στις αρχειακές πηγές δεν περιορίζεται φυσικά μόνο στα ελληνικά και γερμανικά αρχεία, αλλά επεκτείνεται και στα αντίστοιχα της Ιταλίας, της Μεγάλης Βρετανίας, της Ελβετίας και των ΗΠΑ. Πλουτίζεται ακόμη από πλήθος συνεντεύξεων, που όλες σχεδόν τις πήρε ο συγγραφέας από επιζώντες της εποχής. Απαντήσεις θα βρει κανείς και για τον αμφιλεγόμενο ρόλο του Ναπολέοντα Ζέρβα, όπως και για την εγκληματική δράση των Ταγμάτων Ασφαλείας, για τη συνεργασία των Τσάμηδων με τις κατοχικές δυνάμεις και τη συμμετοχή τους σε εκτελέσεις αμάχων στη Θεσπρωτία. Ακόμη, για τη συμμετοχή στα εγκλήματα- αν και σε περιορισμένη κλίμακα- των ιταλικών και βουλγαρικών δυνάμεων κατοχής. Χάρτες και πλήθος φωτογραφιών (πολλές από τις οποίες προέρχονται από τα αρχεία της Βέρμαχτ και ήταν άγνωστες ως σήμερα) συνοδεύουν αυτό το εξαίρετο δίτομο έργο. Ο Μάγερ δεν παραλείπει να παραθέσει χαρακτηριστικά αποσπάσματα από επιστολές ή αναφορές αξιωματικών της Βέρμαχτ, όπου διαπιστώνουμε σε ποιον βαθμό το δηλητήριο του ρατσισμού είχε διαποτίσει τον στρατό (όπως άλλωστε και τους πολίτες) της ναζιστικής Γερμανίας. Οσοι λοιπόν εκτελούσαν αμάχους δεν εφάρμοζαν απλώς διαταγές αλλά πίστευαν πως έτσι εξαφάνιζαν μιάσματα, υπανθρώπους, όντα που δεν είχαν το δικαίωμα, λόγω της εμφάνισης ή της συμπεριφοράς τους, να συγκαταλέγονται στα ανθρώπινα όντα. Υπάνθρωποι θεωρούνταν όχι μόνον οι ενήλικοι αλλά και τα παιδιά τους, σπορά δούλων που δεν άξιζε να καταλαμβάνουν χώρο σε τούτη τη γη. 

Αξιοσημείωτα είναι όσα αναφέρει ο Μάγερ για τις απαιτήσεις των πολεμικών αποζημιώσεων της Ελλάδας, όπου γράφει ανάμεσα στα άλλα και τα εξής:«Οι ελληνικές απαιτήσεις για αποζημίωση των άμεσων και έμμεσων καταστροφών του πολέμου και κυρίως η απαίτηση επιστροφής του “δανείου” που είχε εκβιάσει η Βέρμαχτ από το ελληνικό Δημόσιο το 1942 για να καλύψει τα έξοδα της Κατοχής, εξαιρέθηκαν ρητά από τη συμφωνία του 1960(σ.σ.: η συμφωνία προέβλεπε την καταβολή συνολικά μόνο 115 εκατ. γερμανικών μάρκων).Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα,και χωρίς να ληφθούν υπόψη οι τόκοι, η αξία του δανείου ανέρχεται σε πάνω από 5 δισ.ευρώ». 

Ιδιαίτερα σημαντικά επίσης είναι τα συμπεράσματα που προκύπτουν σχετικά με τη μεταπολεμική «τύχη» των πρωταγωνιστών. Στους περισσότερους (από τη γερμανική πλευρά) επιβλήθηκαν από μικρές ως «αστείες» ποινές- στη χώρα μας όμως υπήρξαν στελέχη των Ταγμάτων Ασφαλείας που όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν αλλά και «επιβραβεύτηκαν». Χαρακτηριστικό είναι το κεφάλαιο του δεύτερου τόμου το οποίο αναφέρεται στις εκτελέσεις ομήρων στο Αγρίνιο τον Απρίλιο και τον Ιούλιο του 1944. Υπεύθυνος για τις εκτελέσεις εκείνες ήταν ο διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας Γεώργιος Τολιόπουλος, ο οποίος μετά τον πόλεμο σταδιοδρόμησε στον ελληνικό στρατό.«Μετά τον πόλεμο », γράφει ο Μάγερ,«ο Τολιόπουλος έκανε καριέρα στον ελληνικό στρατό. Στις 30 Μαΐου 1948, τη μέρα που προήχθη σε αντισυνταγματάρχη “λόγω των ηρωικών του πράξεων στο πεδίο της μάχης”, σταματά και η συγκάλυψη των δραστηριοτήτων του από το ΓΕΣ και ξαναρχίζουν οι εγγραφές στο μητρώο του. Η περίοδος από το 1939 ως το 1948 έμεινε για πάντα κενή. Εναν χρόνο αργότερα ακολούθησε η προαγωγή του σε συνταγματάρχη. Ο Τολιόπουλος πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου 1962 σε στρατιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας». 

Η σφαγή των Ιταλών στην Κεφαλλονιά 


Μετακομιδή των οστών που περισυνελέγησαν από την Κεφαλλονιά στο Μπάρι της Ιταλίας, 1 η Μαρτίου 1953
ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΥΣ που είδαν στον κινηματογράφο τη χολιγουντιανή τούρταΤο μαντολίνο του λοχαγού Κορέλιδεν θα γνώριζαν τα πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν στην Κεφαλλονιά το 1943 και ούτε θα έγιναν σοφότεροι βλέποντας την ταινία.Η ταινία,όμως,βοήθησε να γίνουν ευρύτερα γνωστά τα δραματικά περιστατικά πάνω στα οποία βασίστηκε,κι αυτά συνθέτουν ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα τα οποία διαπράχθηκαν από τη Βέρμαχτ στη διάρκεια του πολέμου.Πάνω από 200 σελίδες αφιερώνει ο Μάγερ στο σχέδιο για τον λεγόμενο«αφοπλισμό του ιταλικού σώματος στρατού»που βρισκόταν στην Κέρκυρα και στην Κεφαλλονιά,όπου περιγράφει αναλυτικά το παρασκήνιο,τις κινήσεις των πρωταγωνιστών,το κλίμα της εποχής και την κατάσταση στο νησί. 

Τον Ιούλιο του 1943 τα στρατεύματα των Συμμάχων (αγγλοαμερικανικά) αποβιβάστηκαν στην Ιταλία.Το μουσολινικό καθεστώς κατέρρευσε και στις 8 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς η ιταλική κυβέρνηση του στρατάρχη Μπαντόλιο υπέγραψε συνθηκολόγηση με τους Συμμάχους.Ο Μπαντόλιο ωστόσο δεν κήρυξε ταυτοχρόνως πόλεμο εναντίον του Χίτλερ.Οταν στα τέλη του ίδιου μήνα οι άνδρες της ιταλικής μεραρχίας Ακουι που έδρευε στην Κεφαλλονιά αρνήθηκαν να παραδώσουν τα όπλα στους Γερμανούς,ο Χίτλερ διέταξε τη Βέρμαχτ να εξοντώσει τους «προδότες».Οι Γερμανοί,αν και όχι εύκολα,συνέτριψαν την αντίσταση των Ιταλών,οι οποίοι δεν είχαν αεροπορική κάλυψη.Ο τελικός απολογισμός υπήρξε τραγικός.Στα πεδία των μαχών έχασαν τη ζωή τους 1.315 Ιταλοί και 25 Σλοβένοι.Από αυτούς που παραδόθηκαν,οι Γερμανοί εκτέλεσαν 5.189,ενώ άλλοι 3.000 χάθηκαν στη θάλασσα.Ακόμη και σήμερα οι πληροφορίες για το πώς χάθηκαν αυτοί οι 3.000 άνδρες παραμένουν αντιφατικές.Βέβαιον είναι εν τούτοις ότι πολλά από τα πλοία όπου είχαν φορτωθεί έπεσαν πάνω σε νάρκες με τις οποίες ήταν γεμάτη η θάλασσα γύρω από τη νησί,ενώ μολονότι- όπως λέει ο Μάγερ- δεν έχει επιβεβαιωθεί,πολλούς από τους ναυαγούς οι Γερμανοί ενδέχεται να τους εκτέλεσαν με τα πολυβόλα.Βέβαιον επίσης είναι ότι πολλά από τα πτώματα των αιχμαλώτων που εκτελέστηκαν στην ξηρά οι Γερμανοί τα πέταξαν στη θάλασσα.Τα υπόλοιπα,όσα δεν τα πέταξαν σε ομαδικούς τάφους, τα άφησαν να σαπίζουν σε χαράδρες.«Πόσοι ακριβώς έχασαν τη ζωή τους δεν θα μπορέσει να διαπιστωθεί με βεβαιότητα ποτέ» καταλήγει ο Μάγερ.