Ο νέος ηγέτης

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada 
20120308-081011.jpgΣύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση που είδε το φως της δημοσιότητας, το 69,2% του λαού θέλει έναν νέο ηγέτη που να τον νιώθει κοντά του. Μέχρι πρότινος είχαμε τους πολιτικούς με τα <> που λέει και ο στίχος, όμως έγινε κατανοητό πως λόγια και μάλιστα με ξύλινη γλώσσα δεν οδήγησαν πουθενά. παρά μόνο στην πόρτα του ΔΝΤ. Ο κοσμάκης, όπως κάποιοι αποκαλούν το λαό που τους ψηφίζει, έπαψε να πιστεύει σε χαμένους παραδείσους, αντιθέτως ψάχνει τρόπους να επιβιώσει, θυμωμένος και απογοητευμένος μέσα στο σκοτάδι της απαισιοδοξίας και της μιζέριας, ψάχνει να βρει μια μικρή ηλιαχτίδα που θα τον οδηγήσει στην έξοδο του τούνελ.
Μέσα σε όλο αυτό τον ορυμαγδό, ο λαός φωνάζει και θέλει έναν νέο ηγέτη, ο οποίος θα 
έχει το θάρρος να κοιτάξει τα παιδιά στα μάτια και να ζητήσει την στοιχειώδη συγγνώμη για την κατάντια μας.
Ο ιδανικός ηγέτης είναι αυτός που θα απαλύνει την πατρίδα μας από τις προσβολές, το λαό μας από την εξαθλίωση, την απελπισία και την ταπείνωση. Αυτά τα δυσβάσταχτα βάρη ποιος νέος ηγέτης θα τα επωμιστεί; Θα μπορέσουμε άραγε να ορθοποδήσουμε; Την απάντηση την δίνουν οι εκλογές γιατί στην Δημοκρατία αδιέξοδα δεν υπάρχουν.
Ευτυχία Λαμπροπούλου
Δημοσιογράφος

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Κύπρο που δείχνει τον δρόμο…

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 8, 2012

Γραφει ο Μάνος Μ.

2004: Ο Ηγέτης της Κύπρου και ο ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΟΣ λαός, αυτοί ξέρετε οι 500.000, που οι μισή τους πατρίδα, και πατρίδα ΜΑΣ, είναι κατεχόμενη, κάνουν υπηρέφανο τον Ελληνισμό, με το μεγάλο ΟΧΙ στο κατάπτυστο σχέδιο Ανάν! 2011. Και πάλι ο ίδιος λαός κάνουν υπερήφανο τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ, μη υπολογίζοντας τον κατακτητή και ανακηρύσσει και εκμεταλλεύεται την ΑΟΖ ΤΟΥ! 2012. Μία ελληνοκυπριακή ομάδα, ο ΑΠΟΕΛ, μιας κατεχόμενης χώρας, με προϋπολογισμό 15 εκ. ευρώ, αποκλείει, μία ομάδα 150 εκ. ευρώ, κάνοντας για άλλη μια φορά υπερήφανο τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ!
 
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΥΠΡΟΣ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟΕΛ!


ΟικονομίαΡήξη φ. 80-89Ρήξη φ. 83 — Μαρτίου 7, 2012 9:13 πμ

Ανάπτυξη: ο φερετζές του δωσιλογισμού!

Posted by 
του Σταύρου Χριστακόπουλου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Ανάπτυξη στα πρότυπα της Ταϊλάνδης, του Βιετνάμ, των Φιλιππίνων, της Νιγηρίας και της Βουλγαρίας
Και τώρα ανάπτυξη! Αυτό είναι το σύνθημα με το οποίο συνοδεύεται η μεγαλύτερη και ταχύτερη στην πρόσφατη ευρωπαϊκή Ιστορία οικονομική καταστροφή, η οποία επέρχεται με τον πλήρη συντονισμό της ευρωζώνης, του ΔΝΤ και της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Mε υπόσχεση για ανάπτυξη ξεπερνούν τη διάλυση του κράτους, την καταστροφή φτωχών και μεσαίων, τη δήμευση της εθνικής περιουσίας μέσω του υπό ευρωπαϊκό έλεγχο Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, του ταμείου εξόφλησης του χρέους και της άρσης της δημοσιονομικής κυριαρχίας.
- «Κάψτε τα καράβια της επιστροφής και πάμε για ανάπτυξη» κραυγάζει ο Μίμης Ανδρουλάκης.
- «Αναπτυξιακό» βάφτισε τον υπερεπίτροπο – υπερπρωθυπουργό ο Μπαρόζο.
- «Ανάπτυξη» υπόσχονται ο Παπαδήμος, ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς, «ανάπτυξη» ζητούν η Ντόρα, ο Κουβέλης, οι δημοσιογράφοι και οι οικονομολόγοι.
Τι είδους ανάπτυξη; «Εξωστρεφή», με εισροή ξένων κεφαλαίων και αύξηση εξαγωγών, με παράκαμψη του διεφθαρμένου κράτους, με έργα υποδομών, με κίνητρα την πτώση του παραγωγικού κόστους και τη διευκόλυνση του επιχειρείν. Η Ελλάδα θα γίνει αγνώριστη μετά την αναπτυξιακή επέλαση και θα απαντήσει στην εθνική μιζέρια και το σοκ της πιο βίαιης εσωτερικής υποτίμησης που έχει υποστεί ευρωπαϊκό κράτος.
- Γιατί λοιπόν να διαμαρτυρόμαστε για μια απώλεια εθνικής κυριαρχίας η οποία είναι φυσιολογική ως εκ της συμμετοχής μας στην ενωμένη Ευρώπη;
- Γιατί να μεμψιμοιρούμε όταν είναι δεδομένο ότι οι συμφωνίες μιας κυβέρνησης δεσμεύουν το ελληνικό κράτος, όπως θα έλεγε και ο Λυκούδης της ΔΗΜΑΡ;
- Γιατί να μην δεχτούμε την αναπτυξιακή βοήθεια των Ευρωπαίων, η οποία θα μας ξαναφέρει σε λίγα χρόνια στην πρώτη ταχύτητα της Ευρώπης;
Δεν βλέπουμε το παράδειγμα της Λετονίας, που ύστερα από ύφεση 25% τώρα αναπτύσσεται με 1,2% ετησίως; Σε καμιά εικοσαριά χρόνια θα βρίσκεται στο επίπεδο που κατείχε πριν πάει το ΔΝΤ να την εξυγιάνει. Όπως η Ελλάδα, που το 2020, αν όλα πάνε όπως τα προβλέπει το πρόγραμμα του «κουρέματος», θα έχει τόσο χρέος επί του ΑΕΠ όσο είχε πριν καταφύγει ο Γιωργάκης στην τρόικα.
Γιατί, λοιπόν, όλοι εσείς οι αντιμνημονιακοί φωνάζετε και σέρνετε τη χώρα στην καταστροφή της εξόδου από το ευρώ;
Ελ Ντοράντο. Ανάπτυξη λοιπόν. Διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.
1. Ανάπτυξη με όλα τα έσοδα του κράτους εκ των προτέρων δεσμευμένα στο ταμείο εξυπηρέτησης του χρέους. Με επίτροπο επί του προϋπολογισμού ώστε καμιά δαπάνη για την… ανάπτυξη να μην μπορεί να γίνει πριν πληρωθούν οι δανειστές. Όταν, μάλιστα, το «κούρεμα» του χρέους είναι αδύνατον να το καταστήσει διαχειρίσιμο. Αντιθέτως, το αυξάνει – και μάλιστα γενναία – εν μέσω της οικονομικής διάλυσης.
2. Ανάπτυξη με κάθε δημόσιο πόρο παραδομένο στους Ευρωπαίους ώστε να τον πουλήσουν οι ίδιοι σε εταιρείες της αρεσκείας τους και, κατά προτίμηση, των χωρών που αποτελούν τους κύριους δανειστές. Οι «δεύτεροι», όπως η Φινλανδία, θα τα παίρνουν σε μετρητά και χρηματικές εγγυήσεις.
3. Ανάπτυξη με όλο το χρέος στο αγγλικό δίκαιο, ώστε και οι ενεργειακοί πόροι να είναι δεσμευμένοι, από τον ήλιο –από τον οποίο οι Γερμανοί θα έχουν τζάμπα ενέργεια, μέρος της οποίας θα πουλάνε μονοπωλιακά στους Έλληνες– μέσω του ομώνυμου προγράμματος, μέχρι το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, από τα οποία ήδη διεκδικεί επιθετικά μερίδιο η Τουρκία.
4. Ανάπτυξη με Ειδικές Οικονομικές Ζώνες μηδαμινών αμοιβών, μηδενικών δικαιωμάτων, ελάχιστης φορολογικής απόδοσης, με δωρεάν εκμετάλλευση φυσικών πόρων, με επενδυτικά σχέδια χωρίς κανόνες, προς όφελος μόνο του «επενδυτή».
5. Ανάπτυξη στα πρότυπα της Ταϊλάνδης, του Βιετνάμ, των Φιλιππίνων, της Νιγηρίας, της Βουλγαρίας.
6. Ανάπτυξη με τσιμεντένια μεγαθήρια μέσα σε πόλεις, δάση, βουνά, παραλίες και αιγιαλούς. Κατά το πρότυπο της Ισπανίας, που τώρα τα γκρεμίζει πανικόβλητη από το μέγεθος της καταστροφής που προκάλεσε.
7. Ανάπτυξη με ξένα κεφάλαια – δηλαδή από το ΕΣΠΑ και από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία θα μας δανείσει για να αναπτυχθούμε την ώρα που αρνείται να κουρέψει ομόλογα μόλις 2 δισ. που διακατέχει.
8. Ανάπτυξη με την εσωτερική αγορά νεκρή. Αλλά τι πειράζει, αφού ο προσανατολισμός της οικονομίας θα είναι εξαγωγικός; Δηλαδή η Νιγηρία τι έπαθε που είναι από τις μεγαλύτερες εξαγωγούς στον κόσμο; Επειδή δηλαδή πεινάει το 60%; Και λοιπόν; Είναι μια από τις σημαντικότερες οικονομίες του κόσμου χάρη στις εξαγωγές της.
9. Ανάπτυξη μέσω εξαγωγών άλλωστε είναι το όνειρο κάθε σοβαρού οικονομολόγου.
- Και τι πειράζει που από το 90% της αλματώδους ανάπτυξης στην Αργεντινή –μια μεγάλη εξαγωγική δύναμη ανέκαθεν– την τελευταία δεκαετία μόλις κατά 13% συνέβαλαν οι εξαγωγές της και το υπόλοιπο προήλθε πρωτίστως από την ενδυνάμωση της εσωτερικής ζήτησης και δευτερευόντως από τις επενδύσεις;
- Και τι πειράζει που η Παγκόσμια Τράπεζα προειδοποιεί την Κίνα ότι, για να γίνει η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου τα επόμενα χρόνια, θα πρέπει να τονώσει τα εισοδήματα, την ασφάλιση, τα δικαιώματα και την εσωτερική της αγορά;
10. Ανάπτυξη, λοιπόν, αλλά χωρίς εθνική οικονομία, χωρίς εγχώριες επενδύσεις, χωρίς δημόσιο τομέα, χωρίς όφελος για το ελληνικό Δημόσιο, με τον ελληνικό πληθυσμό μετανάστη ή δουλοπάροικο. Παραγωγή επιδοτούμενη, προορισμένη να εξυπηρετεί τις ανάγκες των ξένων επενδυτών, οι οποίοι, κατά σύμπτωση, θα ταυτίζονται πλήρως με τους δανειστές.
Προσδεθείτε…
Και με τι θα χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη αυτή; Αν πιστέψουμε τον Σαμαρά, με τα (ανύπαρκτα προς το παρόν) «ευρωομόλογα ανάπτυξης». Ή με χρήματα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Ή με το ΕΣΠΑ. Χοντρικά, αν πιστέψουμε τους αριθμούς που κυκλοφορούν, με λίγο περισσότερα απ’ όσα αποτιμούν την περιουσία. Δηλαδή, με όσα υπολογίζεται ότι θα αποδώσει στους δανειστές το πλήρες ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας.
Ως γνωστόν, τα 300 δισ. της εθνικής περιουσίας, τα οποία υποσχόταν ο Παπανδρέου, μειώθηκαν στα 50 από τον Σαμαρά, τον Τόμσεν, τον Παπακωνσταντίνου και τον Βενιζέλο, για να καταντήσουν τώρα στα 15, διότι η «εσωτερική υποτίμηση» και η υποτιμητική κερδοσκοπία των ξένων επενδυτών στο χρηματιστήριο εξαφάνισαν τις αξίες ακόμη και μεγάλων εταιρειών.
Κοινώς, θα μας «χρηματοδοτήσουν» με κονδύλια τα οποία θα τους έχουμε ήδη δώσει, στερούμενοι κάθε πιθανότητα αυτόνομης ανάπτυξης.
[Με απλά λόγια: Έχεις μια τεράστια βιομηχανία, αλλά χρωστάς όσα αξίζει ένα περίπτερο. Σου την παίρνουν και σε αντάλλαγμα σου δανείζουν όσα χρειάζεσαι για να αγοράσεις ένα περίπτερο. Με έναν όρο: να το δουλεύεις για να τους δίνεις τα έσοδα. Αυτό λέγεται και «Νέο Σχέδιο Μάρσαλ» στη γλώσσα του νέας κοπής δωσιλογισμού...].
Ως εκ τούτου, μην διαμαρτύρεστε. Προσδεθείτε γερά επί της χειρουργικής κλίνης. Το ταξίδι προς την ανάπτυξη αρχίζει…
* Διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας «Το Ποντίκι»

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΗ: ΛΑΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΤΩΡΑ!


Λαϊκή Στάση πληρωμών και στην αξία του ηλεκτρικού ρεύματος όσο συμπεριλαμβάνεται μαζί το χαράτσι. ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΗ ΟΛΟΙ!
Καλλιέργησαν μεθοδικά τον φόβο της χρεοκοπίας. Υπερασπίστηκαν με όλα τα μέσα την υποχρέωση της κοινωνίας να πληρώσει για την κρίση υπερσυσσώρευσης και κερδοφορίας του καπιταλισμού. Σχεδίασαν τη μεγαλύτερη φορεπιδρομή των τελευταίων πενήντα χρόνων και τη σφοδρότερη επίθεση στα εργασιακά κοινωνικά δικαιώματα/κεκτημένα.
Δεν περίμεναν την μεγάλη αντίδρασηενάντια στα χαράτσια έτσι όπως εκδηλώθηκε τους τελευταίους μήνες. Εξαναγκάστηκαν σε μια κίνηση αντιπερισπασμού (και εν όψει εκλογών) ανακοινώνοντας τη διφορούμενη απόφαση του ΣΤΕ. Η ΔΕΗ τρομοκρατημένη από τις εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτους λογαριασμούς δέχθηκε μονομερώς χθες να καταβάλλεται μόνο η αξία του ρεύματος. Πριν αλέκτωρ λαλήσει  όμως, σήμερα το πρωί, το Υπουργείο Οικονομίας με ανακοίνωση «αδειάζει» τη ΔΕΗ, αλλά προφανέστατα πρόκειται για συμπαιγνία και προειδοποιεί ότι όσοι πληρώνουν για το ρεύμα, τα χρήματα αυτά του υστερήματος, θα καταλήγουν στο χαράτσι, άρα συνεχίζουμε να χρωστάμε και το ρεύμα (και το χαράτσι), συνεπώς θα υποστούμε τις συνέπειες.
Εξαπατούν κάθε μέρα και με όσους τρόπους μπορεί να ανακαλύψουν προκειμένου να αρπάξουν στην κυριολεξία ότι προλάβουν. Δεν επιδιώκουμε καμία δικαίωση αναφέροντας ότι γελάστηκαν όσοι πίστευαν, περίμεναν ή καλλιέργησαν ψευδαισθήσεις αναφερόμενοι σε νομικίστικα τερτίπια, Συμβούλιο Επικρατείας ή ακόμα χειρότερα πληρωμές μέσω ΑΤΜ τραπεζών και άλλα φαιδρά, όταν από την αρχή δηλώσαμε πώς μόνο ο αγώνας στους δρόμους και η πλήρης άρνηση πληρωμών μπορεί να τους σταματήσει και να τους ανατρέψει.
Ποτέ δεν είναι αργά: Σήμερα καλούμε καθαρά και ξάστερα όλες τις συλλογικότητες και μαζί όλους τους εργαζόμενους να δώσουμε από κοινού τη μάχη της χρεοκοπίας (τους) και της ανατροπής τους. Δεν θα μετατραπούμε σε γυρολόγους  από τα γραφεία της ΔΕΗ στις εφορίες και πάλι από την αρχή. Μοναδική λύση ο συνολικός πολιτικός αγώνας ενάντια στο μαύρο μέτωπο Τραπεζών – εταιριών – Κυβέρνησης και Ε.Ε.
ΛΑΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΤΩΡΑ. Στάση πληρωμών και στην αξία του ηλεκτρικού ρεύματος όσο συμπεριλαμβάνεται μαζί το χαράτσι. Στάση πληρωμών ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ του κοινωνικού αγαθού που λέγεται ηλεκτρικό ρεύμα. ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΗ!
Θα κατεβάσουν τους διακόπτες σε όλη την Ελλάδα; Θα βυθίσουν όλη τη χώρα στο σκοτάδι; ΘΑ ΤΟΥΣ ΦΑΕΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΣΚΟΤΑΔΙ!

Ξεσηκωθείτε!

25 Μάρτη διαδηλώνουμε σε όλη την Ελλάδα!



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟΛΑΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΓΡΑΙΚΥΛΩΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ!

Τεράστια σημαία που βρισκόταν στον χώρο της παρέλασης...Είπατε τίποτα για κομμουνιστές, "εθνικοφιλελεύθεροι"; Εκπληκτικά στιγμιότυπα που δεν τολμάνε να δείξουν τα Μμε του καθεστώτος...
διότι διαφέρουν πολύ από τις γελοίες αριστερίστικες διαμαρτυρίες και λοιπά "αγανακτισμένα" πανηγυράκια...Σήμερα στην Ρόδο είχαμε ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΕΞΑΓΡΙΩΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΙΔΩΝ, με καρεκλιές και ξύλο κατά πάντων (η Αστυνομία δεν μπόρεσε να κάνει πολλά πράγματα, αφού...έλειπαν τα ΜΑΤ)!








ΟΥΣΤ ΒΡΩΜΟΣΚΥΛΑ!!!



ΞΑΝΑ, ΕΥΓΕ ΣΤΟΥΣ ΡΟΔΙΤΕΣ!

Κι έρχεται και 25η Μαρτίου...!
http://hellas-orthodoxy.blogspot.com


Έως εδώ! Άλλο δεν μπορούμε να σας ανεχθούμε!

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ
«Μας κατακρεουργήσατε, σκοτώσατε το μέλλον της πατρίδας μας και των παιδιών μας»!
Ένα κραυγαλέο και μεγάλο ΟΧΙ προς όλο το πολιτικό φάσμα αναδύεται από το ψήφισμα που έδωσαν... στη δημοσιότητα τα διοικητικά συμβούλια των Πολιτιστικών Συλλόγων Ρόδου. «Δεν μπορούμε να σας ανεχθούμε, δεν σας αντέχουμε, δεν αντέχουμε την κατάργηση των δικαιωμάτων μας, του μέλλοντος της πατρίδας μας και των παιδιών μας», αναφέρουν χαρακτηριστικά. «Από δω και πέρα δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραμείνουμε απαθείς, άβουλοι και αμέτοχοι», καταλήγουν στο ψήφισμά τους.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ, στο ψήφισμα των Πολιτιστικών Συλλόγων της Ρόδου αναφέρονται τα εξής:
«Όλοι εμείς οι πρόεδροι των ΔΣ των Πολιτιστικών Συλλόγων Της Νήσου Ρόδου, που συνήλθαμε στο Πολιτιστικό Κέντρο Παστίδας, με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου «ΚΑΜΑΡΙ», σήμερα Πέμπτη 23 Φεβρ 2012, ΟΜΟΦΩΝΑ καταλήξαμε στο παρακάτω ψήφισμα, διερμηνεύοντας τα αισθήματα όλων των μελών μας:

Κύριοι κύριοι πολιτικοί όλων των κομμάτων της Βουλής των Ελλήνων και της Ευρωβουλής και όλων των τάσεων και παρατάξεων της πολιτικής, ακούστε μας καλά.



Μέχρι σήμερα και υπό το κράτος της συνείδησης, η οποία ως ανθρώπους του Πολιτισμού μας επέβαλε τη «Σιωπή των αμνών», υπομείναμε, υποστήκαμε και ανεχθήκαμε τη βαρβαρότητα όλων αυτών των επαίσχυντων οικονομικών μέτρων, τα οποία σταδιακά άρχισε να εφαρμόζει από τις 23Απρ. 2010 η κυβέρνηση, με σκοπό τη σωτηρία της Πατρίδας, όπως μας υποσχέθηκε.

Ανεχθήκαμε τα ΝΑΙ και τα ΟΧΙ σας στα μνημόνια, τις μικροπολιτικές και μικροκομματικές σκοπιμότητες των αποφάσεων σας, τις «κωλοτούμπες» σας.

Ανεχθήκαμε τα ανούσια λογοπαίγνια, τις γελοίες αψιμαχίες και τις θλιβερές αντιπαραθέσεις σας, στην αίθουσα της Βουλής των Ελλήνων, παρουσία μάλιστα πολλές φορές αντιπροσωπείας των παιδιών μας, την αθωότητα των οποίων με τον ανίερο αυτό τρόπο προσβάλλατε.



Ανεχθήκαμε την αλαζονεία της εφήμερης εξουσίας σας, τον προκλητικό τρόπο διαβίωσης και επίδειξης της δύναμης, που προσωρινά σας παραχωρήσαμε και δεν αντιληφθήκατε.

Ανεχθήκαμε την, εκ μέρους σας, εκμετάλλευση του αυτονόητου, των ελάχιστων θετικών ενεργειών σας.

Ανεχθήκαμε την εκμετάλλευση, την καταπάτηση, την καταστρατήγηση και με τις τελευταίες αποφάσεις σας, την κατακρεούργηση των δικαιωμάτων μας, του μέλλοντος της Πατρίδας μας και των παιδιών μας.



Ανεχθήκαμε την κλοπή στην Εθνική μας Πινακοθήκη και στο Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας, την καταστροφή του Κέντρου της Αθήνας, την διασπάθιση του Δημόσιο Πλούτου.

Από εδώ και πέρα δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραμείνουμε απαθείς, άβουλοι και αμέτοχοι».



(Σ.Σ. Όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες, οι παροικιακοί πολιτιστικοί σύλλογοι που παρελαύνουν, ξεκίνησαν μετά την αποχώρησαν των πολιτικών εκπροσώπων από την εξέδρα).

http://rodosalarm.gr/

ΑΠΑΙΤΟΥΜΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ - ΚΟΠΡΙΤΕΣ - ΛΕΧΡΙΤΕΣ - ΠΡΟΔΟΤΕΣ






Read more: http://www.oparlapipas.com/2012/03/blog-post_9116.html#ixzz1oT4fCGCk

ΠΟΥΤΙΝ--- ΕΝΑ ΝΕΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ?‏


Σύμφωνα με τον Μαρκ Ρουσέ, οικονομολόγο, συγγραφέα του βιβλίου «Η νέα Ευρώπη Παρίσι-Βερολίνο-Μόσχα»,
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μετά την κατάποση του φιδιού Πούτιν, μετά τη χρυσή εποχή της περιόδου Γκορμπατσόφ και Γιέλτσιν της επιταχυνόμενης πτώσης ή ακόμη και της μελλοντικής αποσύνθεσης της Ρωσίας, σύμφωνα με τα όνειρα του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι στη Μεγάλη Σκακιέρα(1), είχαν κάνει υπομονή ελπίζοντας να απαλλαγούν από τον Πούτιν, όπως είχαν απαλλαγεί από τον Στρατηγό ντε Γκωλ, το 1969, εξ ου η απεγνωσμένη προσπάθεια μιας νέας πορτοκαλής Επανάστασης στη Ρωσία με τον νέο Πρέσβη των ΗΠΑ στη Μόσχα, τον Mac Faul ο οποίος προσδιορίζει τον εαυτό του ως «εμπειρογνώμονα της δημοκρατίας, των αντιδικτατορικών κινημάτων και των επαναστάσεων».

Η σημερινή αντιπολίτευση, χωρίς ηγέτη, χωρίς οποιαδήποτε ένωση, με διαμετρικά αντίθετες τάσεις μέσα σε αυτή, κάνει τα πρωτοσέλιδα των δυτικών μέσων ενημέρωσης. Αλλά μοιάζει  πραγματικά με τον ετερόκλητο στρατό του Μπουρμπακί (Charles Denis Bourbaki) και θυμίζει το μύθο του Jean de La Fontaine (παραλλαγή των μύθων του Αίσωπου) των «Βάτραχων που επιζητούν έναν βασιλιά»!

Οι λαοί, στις δυτικές δημοκρατίες, δεν δέχονται για πολύ τους ηγέτες κρατών που διαθέτουν ιστορικό όραμα που απαιτεί προσπάθεια, αυταρχισμό, επιμονή, θάρρος όχι μόνο για να ανακάμψεις, αλλά για να αναπτύξεις τη προβολή και τη δύναμη μιας χώρας.

Προτιμούν τη μετάνοια, την αναψυχή, τη συνταξιοδότηση στα 60, τις 35 ώρες εργασίας, την χαλαρότητα και το αναίσχυντο δημόσιο χρέος. Είναι επίσης και ευκολότερο για να εκλεγείς!

Οι Κλεμανσώ, Τσώρτσιλ και ντε Γκωλ θα πιστοποιούσαν αυτή τη προθυμία των δυτικών δημοκρατιών να ακούσουν τους Νταλαντιέ, Τσάμπερλεν, Μιτεράν ή Ολλάντ ή τους ουτοπικούς κωμικούς του στυλ του Jean Luc Mélenchon, αντί να τοποθετηθεί ο πολίτης ενώπιον των ευθυνών του, λαμβάνοντας υπόψη τις γεωπολιτικές και οικονομικές πραγματικότητες.

Οι ΗΠΑ πίστευαν ως εκ τούτου ότι είχαν βρει με τον Μεντβέντεφ έναν νέο Γκορμπατσόφ, ο οποίος στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης, της ελευθερίας της έκφρασης και ενός  δικαιώματος  ανθρωπισμού α λα ρώσικα, θα αποτέλειωνε στην ουσία, με έπαινο και ενθάρρυνση της Δύσης, το έργο της μαζικής καταστροφής της ισχύος της Σοβιετικής Ένωσης που ξεκίνησε με τον Γκορμπατσόφ, πάντα δημοφιλή σε ολόκληρο τον κόσμο, εκτός στην δική του χώρα!

Το χονδροειδές σφάλμα του Μεντβέντεφ, με το μη- βέτο της Ρωσίας στον ΟΗΕ, κατά τη διάρκεια της ξεδιάντροπης στρατιωτικής επέμβασης του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, πίσω από το ανθρωπιστικό παραβάν, ήταν φορέας ελπίδας για τη Δύση και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η σούπα μύριζε ωραία, αφέλεια, και δεν είναι ο φθόνος που έλειπε από τον κ. Ζιπέ, ο οποίος διαπρέπει στον τομέα αυτό, να ξαναπαίξει το ίδιο τέχνασμα στη Ρωσία για τη Συρία. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ξαναπαίρνοντας τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής, ανάτρεψε με προνοητικό τρόπο, τα σχέδια του θείου Σαμ στη Συρία και τη Μέση Ανατολή!

Επανεκλεγμένος Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας από 109 εκατομμύρια Ρώσους με ποσοστό 60% των ψήφων, θα μπορούσε να παρεμποδίσει για άλλα δώδεκα χρόνια και με μη-αναστρέψιμο τρόπο, την περικύκλωση της Ρωσίας και της Κίνας από την Αμερική!

Πούτιν, ο Ρώσος ντε Γκωλ

Ο Πούτιν είναι ο άνθρωπος που οι Αμερικανοί δεν περίμεναν, ο οποίος όχι μόνο ανάκτησε τη Ρωσία, αλλά την έσωσε από το διαμελισμό σε τρία τμήματα. Το γεωπολιτικό όνειρο των ΗΠΑ, αν η Ρωσία είχε χάσει τον πόλεμο στην Τσετσενία, ήταν να κάνουν την νέα Ρωσία, μια Μεγάλη Πολωνία (Wielkopolska), φέρνοντας την πίσω στη Σταυρούπολη, σημείο εκκίνησης του ρωσικού αποικισμού στον δέκατο ένατο αιώνα.

Ο Πούτιν αντιστάθηκε επίσης με επιτυχία στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Ρωσίας από ξένες εταιρίες, που ήταν ο δεδηλωμένος στόχος του Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, αφεντικό της Yukos, ο οποίος συνελήφθη στις 25 Οκτωβρίου 2003 σε αεροδρόμιο της Σιβηρίας, ενώ είχε παρακολουθήσει λίγες μέρες νωρίτερα ένα επιχειρηματικό φόρουμ στη Μόσχα, παρέα με τον Λι Ρέιμοντ, έναν διευθυντή της Exxon. Αυτή η εταιρεία ήταν έτοιμη να συμμετάσχει με 25 δισεκατομμύρια δολάρια στην συγχώνευση Yukos-Sibneft.

Οι Αμερικανοί κεφαλαιοκράτες της Exxon Mobil και της Chevron-Texaco ήθελαν στην πραγματικότητα να διεισδύσουν με ποσοστό 40% στο ρωσικό υδρογονανθραχικό ιερό της Σιβηρίας. Χάνοντας τους οικονομικούς πόρους της, η Ρωσία θα έχανε μόνιμα κάθε ευκαιρία να επανιδρυθεί.

Ο Πούτιν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να συγκρατήσει, χωρίς να τη σπάσει τελείως,  την περικύκλωση από το ΝΑΤΟ και από τον πετρελαιαγωγό Μπακού-Τιφλίδα-Τσεϊχάν (BTC). Με την προτεινόμενη αντιπυραυλική ασπίδα, που ξαναέρχεται στην ημερήσια διάταξη, οι ΗΠΑ θα έχουν έναν σκληρό αντίπαλο που θα συνεχίσει να τους λέει τις τέσσερεις αλήθειες τους.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι επίσης ο άνθρωπος της KGB ο οποίος είδε να έρχονται, και κατάφερε να αγωνιστεί με επιτυχία, όλες οι πορτοκαλί επαναστάσεις στην Ουκρανία, τη Γεωργία, το Κιργιστάν, το Ουζμπεκιστάν. Οι τρέχουσες και μελλοντικές διαδηλώσεις αντι-Πούτιν είναι το κύκνειο άσμα τους, η τελευταία πνοή, μια τελευταία προσπάθεια από τη Δύση για να απαλλαγεί από τον Βλαντιμίρ Πούτιν!

Όπως ο ντε Γκωλ, ο Πούτιν στηρίχθηκε στις παραδοσιακές αξίες, την αίσθηση του μεγαλείου, τον πατριωτισμό και την Ορθόδοξη Εκκλησία για να αποφύγει το χάος.

Ο μεγαλύτερος αυταρχισμός του Πούτιν από τον ντε Γκωλ ταιριάζει καλύτερα και είναι  απολύτως απαραίτητος στη Ρωσία, όπως εξάλλου στην Κίνα, για να αποφευχθεί η τόση επίφοβη έκρηξη της χώρας. Όσο για τη διαφθορά, όπως συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό στην Ουκρανία με τον ερχομό στην εξουσία της μούσας της Πορτοκαλί Επανάστασης Τιμοσένκο, μια ισχυρή πολιτική δύναμη, αυτό που γνωρίζουν όλοι οι Ρώσοι, είναι καλύτερο αντίδοτο  από τις δυτικού τύπου πολιτικές ολιγαρχίες, διότι οι τελευταίες θα έσπευσαν να συνεργαστούν με τους Ρώσους ολιγάρχες. θα οδηγούσε σε εκφυλισμό  πιο γρήγορο ακόμα από αυτό που παρατηρείται στη Δυτική Ευρώπη σήμερα.

Πούτιν, ένας νέος Μέγας Πέτρος;

Ο Ορθόδοξος Πατριάρχης Κύριλλος είχε δίκιο με το να υποστηρίξει τον Πούτιν ο οποίος θα μπορούσε να θεωρηθεί το 2024 ως νέος Μέγας Πέτρος του εικοστού πρώτου αιώνα, με τέσσερις προϋποθέσεις:

·         Να αναπτύξει πολύ έντονα τον επανεξοπλισμό και τον συνεχή εκσυγχρονισμό του ρωσικού στρατού,
·         Να επιτυχαίνει την ανάπτυξη και διαφοροποίηση της ρωσικής οικονομίας, που έχει ήδη αρχίσει ο Μεντβέντεφ, ,
·         Να συνεχίσει την καταπολέμηση της ρωσικής υπογεννητικότητας, για την οποία ο Πούτιν, όπως ο ντε Γκωλ το 1945, έχει πλήρη επίγνωση,
·         Να φέρει πίσω στη ρωσική σφαίρα επιρροής, γεγονός το οποίο είναι ιστορικά αδυσώπητο μακροπρόθεσμα, τη Λευκορωσία και την Ουκρανία, για να αποτελέσουν ένα επαρκές ανθρώπινος αντίβαρο από διακόσια εκατομμύρια ανθρώπους ενώπιον της Κίνα, της Κεντρικής Ασίας και του Καύκασου.

Η τρέχουσα σύγκρουση του Πούτιν με τις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να συγκριθεί με την πρώτη μάχη του νεαρού Τσάρου Μεγάλου Πέτρου με τον Κάρολο τον Δωδέκατο, η οποία, με τη Μάχη της Πολτάβα στις 8 Ιουλίου 1709, τερμάτισε τη Σουηδική υπεροχή στη Βαλτική.



Ο Πέτρος ο Μέγας, ενώ ενίσχυσε και εκσυγχρόνισε τον ρωσικό στρατό, δεν έκανε το λάθος, στη συνέχεια, να ξεχάσει την οικονομία, την καινοτομία και τις τέχνες, πράγμα που έδειξε το 1717, με τα ταξίδια του στην Ευρώπη. Ο Μεγάλος Πέτρος αγκυροβόλησε τη Ρωσία με ένα παράθυρο ανοικτό προς την Ευρώπη, ιδρύοντας  την Αγία Πετρούπολη.

Γεννηθείς σε αυτή τη πόλη, ο Πούτιν, ο οποίος μιλά γερμανικά, πρώην κατάσκοπος της KGB στη Δρέσδη πριν από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, έχει ένα ηπειρωτικό ευρωπαϊκό όραμα και επιθυμεί να προσεγγίσει, για γεωπολιτικούς λόγους, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Ο Maurice Druon δεν είχε κάνει λάθος, όταν είδε στο πρόσωπο του Πούτιν, τον Ευρωπαίο υπερασπιστή ενός πολυπολικού κόσμου παρά ενός κόσμου που υπακούει τον παγκόσμιο σερίφη και «έναν από τους πιο κρίσιμους συμμάχους μας». Για τον Πούτιν, το μέλλον είναι ευρωπαϊκό!

Αλλά η Ρωσία κοιτάζει επίσης προς την ανατολή και το νότο από τα οποία μπορεί να προέλθουν πολλοί κίνδυνοι, το τέλος της δυτικής επέμβασης στο Αφγανιστάν δεν είναι από τους μικρότερους. Πέρα από την δημογραφική της προσπάθεια για να φτάσει τον πληθυσμό της σε τουλάχιστον τα 130 εκατομμύρια ανθρώπους και να μην πέσει στα 100 εκατομμύρια το 2050, ήτοι το ισοδύναμο του τουρκικού πληθυσμού εκείνη την εποχή, η Ρωσία χρειάζεται τη Λευκορωσία και την Ουκρανία.

Αυτές οι δύο χώρες μεταξύ των οποίων η μια είναι ο θρησκευτικός λύχνος της, θα αντιπροσώπευαν μια ανθρώπινη συμβολή των περίπου 60 εκατομμυρίων κατοίκων, για να αποτελέσει μια υπερδύναμη αρκετή για να αντιμετωπίζει την Κίνα και την Κεντρική Ασία.
Αν ο Πούτιν, υπό την προεδρία του, καταφέρει αυτό το κατόρθωμα, ξεκινώντας πιθανότατα από τη Λευκορωσία, θα μπορεί πραγματικά να συγκριθεί με τον Πέτρο τον Μεγάλο, αλλιώς δεν θα ήταν ανάξιος και θα μπορεί να συγκριθεί τουλάχιστον με τον ντε Γκωλ, Τσώρτσιλ, Βίσμαρκ, Κλεμανσώ και Richelieu, αυτούς τους μεγάλους πολιτικούς που είχαν ιστορικό όραμα, θάρρος, συνέπεια, που λείπουν τόσο τραγικά από τους Ευρωπαίους αντλαντισκούς, της ελεύθερης αγοράς,  δημοκράτες, δημαγωγούς και τον δικαιωμάτων του ανθρώπου πολιτικούς μας σήμερα, και δεν θα ήταν και τόσο άσχημο!

(1) Zbigniew Brzezinski, Η Μεγάλη Σκακιέρα, Bayard, Παρίσι, 1997