Ο Πούτιν, η ασθένεια Ερντογάν, το ενεργειακό παιχνίδι και ο ρόλος της Ελλάδας

Ο Πούτιν, η ασθένεια Ερντογάν, το ενεργειακό παιχνίδι και ο ρόλος της Ελλάδας
Τα ενεργειακά δίκτυα μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, κατέρρευσαν μαζί με τους δίδυμους πύργους.
Το αντιληφθήκαμε αργότερα, μετά την εισβολή στο Ιράκ το 2002, την ανάρρωση της Ρωσίας το 2004, την ανάπτυξη του Ιράν από το 2007. Το συνειδητοποιούμε καλύτερα με την Αραβική άνοιξη το 2010, που εκπόρθησε τη Λιβύη και πολιορκείτη Συρία. Η οικονομική κρίση του 2008, απλά επιβράδυνε την σταθεροποίηση των τιμών πετρελαίου σε πάνω από 100 δολάρια το βαρέλι.



Στο μεσοδιάστημα η Τουρκία αυτοαναβάθμισε το ρόλο της σε περιφερειακής δύναμης οθωμανικών βλέψεων και η Ελλάδα αυτουποβαθμίσθηκε στην χρεοκοπία.

Μέσα σε μια δεκαετία η περιοχή της Μεσογείου και της Ανατολής άλλαξε δυναμικές και καθεστώτα.

Η πιο χαρακτηριστική, πολυσήμαντη, ανατρεπτική κίνηση συνέβη στη μεγαλόνησο. Η Κύπρος, αποικισμένη από Ρωσικό πλούτο, μέλος της ΕΕ, η Κύπρος της κληρονομιάς των αδεσμεύτων των Μακαρίου-Νάσερ, συμμαχεί με το Ισραήλ και αρχίζει τη διαδικασία παραγωγής και εκμετάλλευσης φυσικού αερίου στη μύτη της Τουρκίας.

Ο ελλαδικός χάρτης, αν πιστέψει κανείς τις εξαγγελίες, σε τρία χρόνια θα μοιάζει με τεράστια φέτα γραβιέρας από τις τρύπες όπου θα αναζητιούνται πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Ελλάδα, Κύπρος δυο μέλη της ΕΕ και Ισραήλ, ψυχρός γείτονας μέχρι πρόσφατα, προνομιακός συνεταίρος από σήμερα, φτιάχνουν το ενεργειακό τρίγωνο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που φιλοδοξεί να γίνει τρίτος πόλος προμηθευτή, να αλλάξει τον ενεργειακό χάρτη και τα δίκτυα μεταφοράς στην Ευρώπη.

Είναι δεδομένο και σίγουρο. Η Ελλάδα εισάγεται στις χώρες ενεργειακού ενδιαφέροντος.
Είτε ως σημαντικός κόμβος μεταφοράς στο φυσικό αέριο, είτε ως παραγωγός εναλλακτικής ενέργειας (φωτοβολταϊκά Κρήτης, πρόγραμμα Ήλιος, αιολικά πάρκα), είτε ως επίδοξος παραγωγός πετρελαίου και κυρίως φυσικού αερίου.


Και μένει ανοικτό το θέμα μερικού μετασχηματισμού ενέργειας, δηλαδή το να μετατρέπεται το φυσικό αέριο σε ρεύμα, το οποίο θα μεταφέρεται προς Ευρώπη. Το αγαπημένο ελληνικό κλισέ της “χώρας σταυροδρόμι σε Ανατολή και Δύση” , βρίσκει εφαρμογή αναπάντεχη και ευπρόσδεκτη στον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης.



Όχι δεν γίναμε ακόμη σεΐχηδες. Όμως επενδύσεις σε ύψος εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ θα πραγματοποιηθούν σε ορίζοντα δεκαετίας και η ενέργεια θα αποτελέσει σημαντικότερη μαζί με τον τουρισμό και τη ναυτιλία οικονομική, εξαγωγική δραστηριότητα της χώρας.

Στο βαθμό βέβαια που η ενεργειακή επιβάρυνση δεν θα καταστρέψει αισθητικά και δεν θα μολύνει υπερβολικά αέρα, έδαφος, θάλασσα και υπέδαφος. Αυτή η εισαγωγή στον ενεργειακό χάρτη έχει την ανάλογη γεωστρατηγική σημασία.

Η Ελλάδα έχει ήδη γίνει πιο σημαντική για την Αμερική, όπως το δείχνουν όλες οι προσπάθειες Ομπάμα στην κρίση χρέους της χώρας. 
Το ίδιο ισχύει και για την Ευρώπη για την οποία η Ελληνική και Κυπριακή “προσάρτηση” συνεπάγεται αύξηση ενεργειακής αυτονομίας.



Η αλλαγή συμμαχιών στην περιοχή με την Ελληνική προσέγγιση του Ισραήλ , αυτόματα επιφέρει προσέγγιση Τουρκίας και Ρωσίας όπου θα προσχωρήσουν και οι παραδοσιακοί άραβες εταίροι της.
Ο ρόλος του Ιράν θα διευκρινισθεί αφού παγιωθούν οι αλλαγές που έχουν αρχίσει να διαγράφονται στην περιοχή.

Η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να εύχεται σταθερότητα, δηλαδή μακροημέρευση Ερντογάν και Πούτιν, σε Ρωσία και Τουρκία.
Όμως και οι δύο ηγέτες για διαφορετικούς λόγους, έχουν εισέλθει σε κύκλο προσωπικής πολιτικής φθοράς.

Αν η αποφυγή χρεοκοπίας της χώρας είναι συνθήκη αναγκαία για την επιβίωσή της , η διαχείριση των ενεργειακών της δυνατοτήτων γίνεται στόχος ελπίδας για την ανάπτυξή της. 
Γνωρίζοντας την σημασία της ενέργειας στην παγκόσμια ιστορία, η ενεργειακή προσπάθεια θα χρειασθεί σύνθετες πολιτικές τακτικές και διπλωματικές προσπάθειες.

Η αναβάθμιση της γεωστρατηγικής σημασίας της χώρας είναι δίκοπο μαχαίρι. Αυξάνει την προσβασιμότητα στα παγκόσμια κέντρα ισχύος αλλά μειώνει το εύρος αυτόνομων εθνικών χειρισμών.

Απλό παράδειγμα που και σήμερα ισχύει στα πλαίσια της ΕΕ, όπου οι εθνικές πολιτικές ενέργειας είναι διασυνδεδεμένες , υπό τον Ευρωπαίο επίτροπο γερμανικής εθνικότητας κο Γκίντερ Έτινγκερ.
Το που θα γίνει ένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας στην Ελλάδα χρειάζεται να συζητηθεί με την ΕΕ και τον επίτροπο, δεν αποφασίζεται τοπικά.


Η ενεργειακή προοπτική φαντάζει πράγματι σαν οδικός χάρτης μέλλοντος για τη χώρα.
Αλλά θα χρειασθεί εμείς να διανύσουμε όλες τις αποστάσεις. Και να εφεύρουμε αρκετούς παράδρομους επίσης.




300.gr



Πηγή: Ο Πούτιν, η ασθένεια Ερντογάν, το ενεργειακό παιχνίδι και ο ρόλος της Ελλάδας - RAMNOUSIA 

PSI και η αλήθεια παραμορφωμένη!!!

PSI και η αλήθεια παραμορφωμένη!!!


(Private Sector Involvment - P.S.I., μεταφραζόμενο σημαίνει την εθελοντική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, δηλ των τραπεζών, στη ρύθμιση του χρέους των). Απο αυτήν την διαδικασία, εξαρτάται εν πολλοίς, η κατάσταση του εγχώριου τραπεζικού συστήματος, τόσο στα κεφάλαια όσο και στη ρευστότητά τους, όπως παραδέχεται η τρόικα στην Έκθεσή της, στην οποίαν καταγράφει τίς αντοχές του τραπεζικού κλάδου.

Η αξιολογική έκθεση της τρόικας, εκτός των άλλων, είναι ένα εργαλείο αποτύπωσης της έντασης και της δυναμικής της Ελληνικής οικονομίας, η οποία “αναπτύσεται” με ρυθμούς ύφεσης και όχι ανάπτυξης, μετά την διαμόρφωση της οικονομικής πραγματικότητας στην χώρα μας, απο την εφαρμογή της ανάλγητης πολιτικής των τελευταίων δύο χρόνων.

Σε αυτήν την Έκθεση γίνεται προσπάθεια να αξιολογηθεί όσον το δυνατόν πιό “πραγματικά” και αξιόπιστα το αποτέλεσμα της εφαρμογής των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων, και γενικά η εφαρμογή του πλέγματος των νόμων οι οποίοι επιφέρουν βίαιη επίθεση στο βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων.

Απευθύνεται δε στα οικονομικά επιτελεία των τοκογλύφων-πιστωτών μας, για να έχουν την πλήρη “εικόνα” του τί συμβαίνει, ανα πάσα ώρα και στιγμή, στην χώρα μας.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, «η ΕΚΤ θα ξαναρχίσει να δέχεται τα ελληνικά ομόλογα και τα ενεργητικά με αναδοχή της ελληνικής κυβέρνησης, ως εγγύηση στους μηχανισμούς πιστώσεων».

Ανοδικά κινούνται οι επισφάλειες των Ελληνικών Τραπεζών, τις οποίες, η έκθεση, της τρόικας, υπολογίζει στο 13,3% επί του συνόλου των δανείων, χωρίς την αφαίρεση των προβλέψεων, αλλά και οι ρυθμίσεις που φθάνουν το 4% του συνόλου των δανειακών χαρτοφυλακίων.

Σημειώνεται, τονιζόμενον, το ότι, ορισμένες τράπεζες και όχι όλες, κατέγραψαν ζημίες από το PSI, με την επιδείνωση της ποιότητας των δανειακών χαρτοφυλακίων τους, που προκαλεί η ύφεση, αν και γενικώς δέν είναι παραδεκτόν και απο την τρόικα ότι, ο εγχώριος τραπεζικός κλάδος έχει ισχυρά έσοδα και μάλιστα εντός τών προβλέψεων.

Αξιοσημείωτο είναι ότι στην έκθεση αναφέρεται αναλυτικά στη διαδικασία αναδιάρθρωσης ορισμένων τραπεζών, η οποία πάντως χαρακτηρίζεται αργή, αλλά και σε κινήσεις συγχώνευσης, όπως της Alpha Bank με τη Eurobank , που θωρακίζουν έναντι της κρίσης και καταλήγουν σε ισχυρότερα κεφάλαια, όπως υπογραμμίζεται.

Στο 1%, όπως ανέμεναν οι αναλυτές διατήρησε το βασικό της επιτόκιο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς πριν από λίγο ολοκληρώθηκε η συνεδρίαση του Διοικητικού της Συμβουλίου.

Ας σκεφτούν λοιπόν, όλοι οι Έλληνες, τα επιτόκια τα οποία “πληρώνουν” σε καταναλωτικά δάνεια, σε στεγαστικά δάνεια, σε κάρτες, κτλ, στούς ντόπιους επίσημους “τοκογλύφους” σε σχέση με το 1% με το οποίο δανείζονται οι Τραπεζίτες απο την ΕΚΤ, τούς οποίους μάλιστα το Ελληνικό δημόσιο “προικοδοτεί” με εγγυήσεις, δάνεια κτλ, χρόνια τώρα.

Ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Mario Draghi, τάχθηκε υπέρ της διατήρησης της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ, καθώς θεωρεί ότι η ευρωπαϊκή οικονομία σταθεροποιείται.

Την ίδια ώρα, στο 21% αυξήθηκε το ποσοστό ανεργίας το Δεκέμβριο του 2011 από 14,8% το Δεκέμβριο του 2010 και 20,9% το Νοέμβριο του 2011.

Οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.033.507 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός της χώρας, ανήλθε σε 4.824.862 άτομα.

Σε γεωγραφική κατανομή στην χώρα, η ανεργία στην Ήπειρο και Δυτ. Μακεδονία έφτασε στο 24,5% το Δεκέμβριο από 15,8% τον αντίστοιχο μήνα του 2010.

Στα 24,9 δισ. ευρώ ανήλθε το ταμειακό έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού το 2011, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής Πολιτικής που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα, όταν το έλλειμα του 2009 ήταν 36,1 δισ δηλ. 6% η διαφορά μεταξύ του 2009 και του 2011.

Όλος αυτός ο αγώνας επί δύο χρόνια, “έριξε” το δημόσιο έλλειμα κατά 6 δισ.

Φανταστείτε τι πρέπει να “πράξωμε” ώς κράτος για να το μηδενήσουμε.

Βέβαια οφείλω να επισημάνω την πορεία του ελλείματος του 2009 απο 6%, 10%, 12.5%, 13.6%, 15.4%, τελικά καταλήξαμε στο 15.4%, πράγμα το οποίο σήμερα αμφισβητείται έντονα από στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ.

Παράλληλα, ο προϋπολογισμός του 2011, παρουσίασε πρωτογενές έλλειμμα 7,736 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, το Δεκέμβριο του 2011 οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα ανήλθαν σε 5,732 δισ. ευρώ έναντι 6,659 δισ. ευρώ τον προηγούμενο μήνα Νοέμβριο.

Είναι γεγονός ότι το έλλειμα τροφοδοτεί το χρέος της χώρας με εκπληκτικούς ρυθμούς και είναι πασιφανές, ότι αυτός πρέπει να είναι, ένας απο τούς κύριους, στρατηγικός στόχος της Ελληνικής οικονομίας, ο μηδενισμός του ελλείματος.

Στρατηγικό κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση του νέου χάρτη του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος, θα έχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), το οποίο με κεφάλαια περίπου 50 δισ. ευρώ θα παρέμβει στην αγορά για τη στήριξη των αδύναμων τραπεζών μετά την εφαρμογή του PSI+.

Η τελευταία πράξη της απάτης των τραπεζιτών, υιοθετώντας τίς τεχνητές πτωχεύσεις μεμονωμένων κρατών, στην Ευρώπη και αλλού, ήταν το μόνο μέσο προκειμένου, δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, και γενικά ο “πλούτος” μιάς χώρας, να περάσουν δια της μεθόδου των μνημονίων, εφαρμοστικών νόμων, αποκρατικοποιήσεων, κτλ, στο τραπεζικό σύστημα, προκειμένου να το κρατήσουν στη ζωή με το αίμα των φορολογουμένων και να αποφευχθεί η κατάρρευση.

Οι “τεχνικές εξαπάτησης”, πολλές, μία εξ αυτών, η οποία εφαρμόσθηκε στην χώρα μας, εν ολίγοις, δοκιμαστικά, και είχε πλήρη επιτυχία για το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, ήταν το μεγάλο “σκάνδαλο” του χρηματηστηρίου το 1999.

Έχει εκτιμηθεί ότι περίπου εκατό δισεκατομμύρια ευρώ “χάθηκαν”, και διοχετεύθηκαν τεχνηέντως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα δηλ. στούς Τραπεζίτες, το μεγαλύτερο μέρος από τα οποία, έχασαν οι λεγόμενοι μικροεπενδυτές.

Έχοντας ώς εμπειρία, το χρηματιστήριο, οι Τραπεζίτες (ξένοι και ντόπιοι), και ενώ στην ουσία είχαν ήδη πτωχεύσει, έστησαν την διαδικασία πτώχευσης της χώρας, σε αγαστή συνεργασία του πολιτικού συστήματος, με “κούρεμα”, με PSI+, μνημόνια, αποκρατικοποιήσεις, κτλ.

Σήμερα οι καταθέσεις των μικροκαταθετών, υπάρχουν μόνο σε λογιστική μορφή, δηλαδή σε εγγραφές ενεργητικού στις οικονομικές καταστάσεις των Ελληνικών τραπεζών.Τα μετρητά δεν υπάρχουν, εξ ού και ο πανικός των τραπεζιτών για την τυχόν “διάθεση” ανάληψης απο τους μικροκαταθέτες των καταθέσεών των.

Σύμφωνα με το νέο μνημόνιο που ψήφισε η ελληνική Βουλή, αιτήματα για κεφαλαιακή ενίσχυση από το Ταμείο, θα μπορούν να υποβάλλουν μόνον όσες τράπεζες κριθούν βιώσιμες μετά το «κούρεμα».

Ήδη το Ελληνικό Δημόσιο χρωστάει 450 Δισ + 350 Δισ. στα ασφαλιστικά ταμεία = 800 Δις + 150 Δισ. οι ενισχύσεις στις τράπεζες που με την κρατικοποίηση προστίθενται στο δημόσιο χρέος = 950 Δις, δηλ. περίπου 1 ΤΡΙΣ.

Τώρα φαίνεται η αιτία της αγωνίας του κ. Ε.Βενιζέλου και του κ. Κουτρουμάνη για την μη συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων στο “κούρεμα”απο την μιά πλευρά και το "κούρεμα" των 105 δισ. απο την άλλη, και γιατί γίνεται, μάς κοροιδεύουν για μια ακόμη φορά.

Σε απλά Ελληνικά, τα χρήματα των καταθέσεων χάθηκαν και η κρατικοποίηση των τραπεζών αποτελεί επινόηση και εφεύρημα των ίδιων των τραπεζιτών, που με το έξυπνο αυτό κόλπο της ανταλλαγής των ομολόγων με νέα του Ελληνικού δημοσίου, και με το ΤΧΣ (ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητος), ψευτοσοσιαλιστικής εμπνεύσεως, μεταφέρουν στο Ελληνικό Δημόσιο (δηλαδή στους Ελληνες φορολογούμενους πολίτες), τα χρέη των τραπεζών τους, τις οποίες θα ξαναπάρουν πίσω σε 1-2 χρόνια, απο το ΤΧΣ, καθαρές και απαλλαγμένες από τις υποχρεώσεις τους, δηλαδή από τα χρήματα που οι ίδιοι έφαγαν, έχασαν ή σπατάλησαν.

Φωτεινό παράδειγμα αποτελεί η άρνηση των διοικήσεων τραπεζών να προχωρήσουν σε συγχωνεύσεις, διότι αναμένουν την ευόδωση του “μεγάλου κόλπου”, της “τζάμπα” εξυγίανσής τους, το αποτέλεσμα της συμμετοχής τους στο PSI+ αποδυκνύει του λόγου το αληθές.

Πρέπει να παραπεμφθούν στη Ελληνική Δικαιοσύνη και να λογοδοτήσουν όλες οι Διοικήσεις της ΤτΕ από το 1996 μέχρι και σήμερα, αφού ανέχονταν και επέτρεπαν επί 17 ολόκληρα χρόνια, τους πτωχευμένους Έλληνες τραπεζίτες, να σκορπάνε τα χρήματα των Ελλήνων καταθετών σε αλόγιστα μερίσματα, προκειμένου να φουσκώνουν οι τιμές των τραπεζικών μετοχών στο ΧΑΑ και να ευνοούνται οι μεγαλομέτοχοι τραπεζίτες, φορτώνοντας τα “χαρτιά άνευ αντικρύσματος”, στους αφελείς Έλληνες πολίτες, οι οποίοι είχαν την ψευδαίσθηση να θεωρούν τους εαυτούς τους επενδυτές στην Ελληνική οικονομία.

Ο Ελληνικός λαός χωρίς αναστολές θα πρέπει να διαφυλάξει τον “κόπο” ετών και να μην επιτρέψει την διασπάθισή του, απο “πονηρούς τραπεζίτες” και επιτήδειους.

Πρέπει να γνωρίζει ο Έλληνας πολίτης, την τύχη των καταθέσεών του, διότι αποτελούν κόπους ετών, μιάς ζωής !!!

Λάζαρος Ελευθεριάδης


Πηγή: PSI και η αλήθεια παραμορφωμένη!!! - RAMNOUSIA 

Πασοκικός θίασος: Η βλακεία του ΤΕΛΟΥΣ τους…

Πασοκικός θίασος: Η βλακεία του ΤΕΛΟΥΣ τους…

Ο πασοκισμός αποτελεί την ακρότατη παρασιτική εκβλάστηση της καθεστωτικής σαπίλας και της επαρμένης μπουρδολογίας και ηλιθιότητας: Την έπαρση της καθεστωτικής αυθάδειας, του ψεύδους, της απάτης, της ακατάσχετης ανοησίας…

Έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές τούτο:

«Το ‘’λίπος’’ της παρασιτικής αχρειότητας έχει γίνει καθεστώς στο ΠΑΣΟΚ και δεν καίγεται με τίποτα: ΣΗΜΕΡΑ, κάτω από την επιδερμίδα της καλοαναθρεμμένης πασοκικής «αλητείας» κατακάθεται το ξύγκι του πιο αποτρόπαιου πολιτικού αμοραλισμού, της αχαλίνωτης διπροσωπίας, της εκτυφλωτικής φαυλοηλιθιότητας, της χυδαιότητας και της μοχθηρής κακογουστιάς…».

Ο πασοκικός θίασος
δεν έχει ξεπεράσει απλώς κάθε όριο ιλαρότητας, αλλά και κάθε όριο εξοργιστικού, φρενοβλαβούς εμπαιγμού του ελληνικού λαού.
Βεβαίως, για το «ξύγκι» του αποτρόπαιου πασοκικού αμοραλισμού και της εκτυφλωτικής φαυλοηλιθιότητας έχουμε μιλήσει πολλές φορές: Καταγράφεται και διογκώνεται καθημερινά… 

Στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, θεατρική παράσταση για τη διαδοχή, όλες οι μαϊμούδες του θιάσου είναι «συνωστισμένες», γεγονός που καταγράφει πιο παραστατικά και κραυγαλέα τον όγκο του πασοκικού «λίπους».

Δεν ξέρουμε το τι είναι πιο εντυπωσιακό και μακάβριο σε αυτή τη θεατρική παράσταση των πράσινων παρασίτων: Η ασύστολη αθλιότητα, η θρασύτατη αχρειότητα ή το απύθμενο της ωκεάνιας βλακείας τους; 

Αυτά τα παράσιτα της δωσίλογης μοχθηρίας ζούνε σε άλλο πλανήτη, χαρακτηριστικό δείγμα της αναισθησίας των παχύδερμων… 

Εδώ έχουν βάλει την Ελλάδα στον τάφο, η ιστορία έχει αποφανθεί τελεσίδικα για τα εγκλήματά τους, Εγκλήματα Εσχάτης Προδοσίας, και όλος αυτός ο πασοκικός θίασος συνεχίζει να παίζει το κακόγουστο θέατρο της ρητορικής φλυαρίας για τη …διάσωση(!) του ΠΑΣΟΚ: Εξαχρείωση χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς αναστολές…

Εδώ δεν μπορούν να ξεμυτίσουν στο δρόμο (τα γιαούρτια και οι πέτρες βρίσκονται σε «επιφυλακή»), δεν θα πάρουν ούτε τους δικούς τους ψήφους, θα περάσουν στην Ιστορία, σαν τα πιο μελανά στίγματα, και ΑΥΤΟΙ δίνουν παραστάσεις για τη διαδοχή, για το ποιος θα είναι αρχηγός του κόμματος που θα «μπαζωθεί» από την λαϊκή ΟΡΓΗ:Βλακεία χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς αναστολές… 

Αυτά τα παράσιτα βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Η ελληνική κοινωνία τα έχει καταδικάσει τελεσίδικα, ο ελληνικός λαός τα φτύνει πατόκορφα, σύντομα θα στήσει και κρεμάλες, ΚΑΙ αυτά εξακολουθούν να επιμένουν, με την επιμονή ενός πάθους που οι ψυχίατροι θα το ονόμαζαν μονομανία, να φαντάζονται ότι αποτελούν την πολιτική ηγεσία του τόπου.

Το ακόμα πιο προκλητικό: Να χλευάζονται από όλη την Ελλάδα, να αποτελούν πλέον μια ιστορική υπόθεση ξοφλημένη ανέκκλητα, και αυτοί να ποζάρουν σαν «ηγέτες» και «σωτήρες», να δίνουν δονκιχωτικές μάχες μεταξύ τους, δανειζόμενοι τη φρασεολογία τους από τις ρεκλάμες του κινηματογράφου ή τους πωλητές της λαχαναγοράς…

Πνίγονται και βλέπουν ρόδινα όνειρα: Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα των κομμάτων και των πολιτικών που βρίσκονται ένα βήμα πριν από το βάραθρο, το πιο καθαρό σημάδι της σήψης, της παρακμής και της καταθλιπτικής πολιτικής κενότητας…

Δεν αντιλαμβάνονται, οι άμοιροι, ότι δεν έχουν καμία απήχηση πλέον στην ελληνική κοινωνία. Το μόνο που προκαλούν είναι ΟΡΓΗ και ΑΗΔΙΑ…

Οργή και αηδία που πολλαπλασιάζεται από αυτές τις παραστάσεις που δίνουν τα πράσινα ανδρείκελα γύρω από τη διαδοχή και την εμμονή των ΜΜΕ να τις προβάλλουν, υποτιμώντας βάναυσα τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού…

Τι προβάλλουν αλήθεια στον ελληνικό λαό;

Το δωσίλογο κομπασμό του Βενιζέλου και τις αυθάδειες της φλύαρης μπουρδολογίας του;

Τις «αμερικάνικες» μαϊμουδιές του Χρυσοχοΐδη, τις σοβαροφανείς πόζες της Διαμαντοπούλου, τις γλυκερές αναθυμιάσεις του Παπουτσή και τα λογύδρια όλων των χαμαιλεόντων των πασοκικών παρασίτων; 

ΟΛΟΙ αυτοί προκαλούν τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού και κάθε κουβέντα τους διογκώνει ακόμα περισσότερο την οργή και την αηδία… 

Τα γλοιώδη καθεστωτικά παράσιτα (πολιτικά και δημοσιογραφικά) είναι τόσο αλλοτριωμένα τα ίδια, από τον επαρμένο κρετινισμό τους, που δεν είναι σε θέση πλέον να διακρίνουν ΤΙΠΟΤΕ έξω από τον μικρόκοσμο της παρασιτίας τους… 

Δεν είναι σε θέση να διακρίνουν ότι ο ελληνικός λαός νιώθει ναυτία και οργή με το να αντικρύσει και ΜΟΝΟ τα πασοκικά και τα λοιπά καθεστωτικά ανδρείκελα, όχι και να τ’ ακούσει: Εδώ χάνει την ψυχραιμία του…

ΟΛΟΙ αυτοί κρίνουν τον ελληνικό λαό με τον πήχη της δικής τους βλακείας: Της βλακείας του ΤΕΛΟΥΣ τους…


Ρεσάλτο


Πηγή: Πασοκικός θίασος: Η βλακεία του ΤΕΛΟΥΣ τους… - RAMNOUSIA 

Θέτει και όρους η δοσιλογική αριστερά!!

Γράφει η Σοφία

Το ρεπουσοχωριό θέτει όρους για συνεργασία με κυβέρνηση. Ενώ δεν έχουν γίνει καν εκλογές αυτοί κόβουν την πίτα.
Τα άτομα δεν παίζονται…..

Υπό τρεις προϋποθέσεις η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ σε κυβέρνηση συνεργασίας

«Η συμμετοχή μας στην .....
οποιαδήποτε κυβέρνηση συνεργασίας θα εξαρτηθεί από τρεις προϋποθέσεις. Η μία προϋπόθεση είναι η προγραμματική συμφωνία. Η δεύτερη προϋπόθεση είναι οι φερέγγυες πολιτικές πρακτικές και το τρίτο στοιχείο είναι συνάρτηση το πώς θα διαταχθούν οι πολιτικές δυνάμεις» δήλωσε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης κουβέλης.

Σε συνέντευξή του στην Καθημερινή, ο κ. Κουβέλης προσθέτει ότι στην ΔΗΜΑΡ δεν θα δηλώσουν αδιάφοροι για την ακυβερνησία της χώρας στο ενδεχόμενο που η χώρα δεν θα έχει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Λέει επίσης ότι «τα δημοσκοπικά ευρήματα όσο κι αν μας ενθαρρύνουν δεν μας δημιουργούν εφησυχασμούς. Γιατί γνωρίζω πολύ καλά την ρευστότητα της κοινωνίας αλλά και την ρευστότητα της πολιτικής».
Υπογραμμίζει πως δεν υπάρχει περιθώριο συνεργασίας με στελέχη του ΠΑΣΟΚ που δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν και μετά τις εκλογές την πολιτική που ακολουθούν τα τελευταία χρόνια και τα οποία τις τελευταίες ημέρες «μας καλούν να δηλώσουμε, αν θα συνεργαστούμε μαζί τους. Αριστερό άλλοθι σε μια τέτοια εξέλιξη, εμείς δεν θα δώσουμε» αναφέρει ο κ. Κουβέλης.
Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ δεν βλέπει ότι υπάρχει περιθώριο συνεργασίας με τα κόμματα της αριστεράς λόγω των συγκεκριμένων θέσεων που διατυπώνουν.
«Το ΚΚΕ έχει το δικό του δρόμο και πολιτική, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επίσης τη δική του πολιτική με την έντονη αμφισημία αναφορικά με τα ζητήματα της Ευρώπης και της ευρωζώνης αλλά και σε ότι αφορά τις μεταρρυθμίσεις» αναφέρει ο κ. Κουβέλης.
Τέλος, τάσσεται υπέρ της αναδιαπραγμάτευσης και αναθεώρησης ρυθμίσεων της δανειακής σύμβασης με κύρια αναφορά όμως στην περαιτέρω δανειακή στήριξη της χώρας και με έμφαση στο πλαίσιο ενός πενταετούς αναπτυξιακού προγράμματος που οφείλει η χώρα άμεσα να δρομολογήσει. Τέλος επαναλαμβάνει «ότι τα μέτρα δεν είναι μόνο άνισα , δεν είναι μόνο άδικα αλλά είναι και κοινωνικά ανήθικα και αναποτελεσματικά».



olympia.gr