Παρθένες πολιτικοί

Παρθένες πολιτικοί
Ο Μπένι η παρθένα της πολιτικής!
Την γκαντεμιά μου μέσα. Τόσα χρόνια διατηρώ τραπεζικό λογαριασμό και ούτε μια φορά δεν έγινε ένα λάθος να γεμίσει με καμιά εκατοσταριά εκατομμύρια.

Ενώ στους λογαριασμούς του Άκη έγιναν τέτοια λάθη.

Αλλά ανθρώπινο είναι. Πας το βιβλιάριο της τράπεζας για μια ενημέρωση. Ε! δεν είναι δύσκολο ο υπάλληλος να πατήσει κατά λάθος ένα πλήκτρο, το 3 ας πούμε και μετά αφηρημένος να αφήσει το δάκτυλο του στο μηδέν και να πατηθεί έξι εφτά φορές. Και να βάλει ο διάολος το ποδάρι του και αυτό το νούμερο να πιστωθεί ως κατάθεση. Καθημερινό φαινόμενο και απόλυτα ανθρώπινο…

Όλοι οι πολίτες της χώρας έλεγαν χρόνια τώρα να μπει ένας πολιτικός στην φυλακή. Και τώρα που, έστω, προφυλακίστηκε ο ωραίος Άκης δεν ικανοποιούνται.

Αχάριστος λαός. Δεν χορταίνει με τίποτα… όσο κουτόχορτο και να του δίνεις. Άκου να θεωρούν ότι επίτηδες, για να το παίξουν καθαροί οι υπόλοιποι, έβαλαν τον Τσοχατζό μέσα

Μην δούμε άνθρωπο να προκόβει και αμέσως να τον κατηγορήσουμε… για κάποια κωλόσπιτα και μερικά εκατομμύρια που βρέθηκαν στους τραπεζικούς του λογαριασμούς.

Εντάξει, το πολιτικό σύστημα είναι πλέον καθαρό και αξιόπιστο. Έβαλαν τον Άκη να αντικαταστήσει στο κελί τον Εφραίμ.

Για άλλη μια φορά έγινε ξεκάθαρο ότι έχουμε πρόβλημα χωρητικότητας στις φυλακές. Αφού για να χωρέσει ο Άκης έβγαλαν τον Εφραίμ.

Οπότε ο Άκης μπορεί να ελπίζει ότι σύντομα θα βγει από την φυλακή. Όλο και κάποιος άλλος θα πρέπει να πάρει την θέση του.

Ο Άκης όσο ήταν υπουργός έτρωγε τα λεφτά μας από μόνος του. Τώρα, στην φυλακή, τον ταΐζουμε εμείς. Πάλι δηλαδή εις βάρος μας ζει

Θέλεις να απολαύσεις απεριόριστο χρόνο;
Ψήφισε μνημονιακά κόμματα. Θα σε στείλουν στην ανεργία. Δεν είναι υπόσχεση. Είναι δέσμευση.

Θέλεις να γνωρίσεις την εμπειρία να ζήσεις σε χαρτόκουτο;
Ψήφισε μνημονιακά κόμματα. Κάθε πολίτης και μια κούτα. Δεν είναι υπόσχεση. Είναι δέσμευση.

Θέλεις να συμμετέχεις στην σωτηρία των τραπεζών προσφέροντας όλο σου το μισθό ή όλη σου την σύνταξη;
Ψήφισε μνημονιακά κόμματα. Θα υπάρχει μια κλίμακα φορολόγησης με 100% επί του εισοδήματος. Δεν είναι υπόσχεση. Είναι δέσμευση.

Θέλεις να απεγκλωβιστείς από την παγίδα της χρηματικής ανταμοιβής για την εργασία.
Ψήφισε μνημονιακά κόμματα. Εργασία χωρίς μισθό γιατί η μισθωτή εργασία είναι σκλαβιά. Δεν είναι υπόσχεση. Είναι δέσμευση.

Θέλεις να επιβεβαιώσεις ότι ο Θεός είναι μεγάλος;
Ψήφισε μνημονιακά κόμματα. Η θεραπεία των ασθενειών θα γίνεται χωρίς φάρμακα, γιατρούς και νοσοκομεία. Δεν είναι υπόσχεση. Είναι δέσμευση.

Θέλεις να μπορείς να χαζεύεις βιτρίνες χωρίς να μπαίνεις σε πειρασμό αγοράς;
Ψήφισε μνημονιακά κόμματα. Θα βάλουμε λουκέτο σε χιλιάδες καταστήματα οπότε οι βιτρίνες θα είναι άδειες. Δεν είναι υπόσχεση. Είναι δέσμευση.

Θεωρείς ότι η ιδιοκτησία είναι κλοπή;
Ψήφισε μνημονιακά κόμματα. Μέσω πλειστηριασμών θα πάρουν οι τράπεζες όλη την ακίνητη ιδιοκτησία ώστε να μην νιώθετε κλέφτες. Δεν είναι υπόσχεση. Είναι δέσμευση.

Και δυστυχώς, για πρώτη φορά, αυτά τα κόμματα θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους…

Το θέμα δεν είναι οι προβλέψεις, αλλά να ψηφίσουμε έτσι ώστε να μπορέσει η χώρα να κάνει πέντε βήματα παρακάτω, είπε ο Παπακωνσταντίνου. Σαφέστατος.

Προφανώς η χώρα έχει και άλλα περιθώρια προς τα κάτω. Και η Νεαπασοκοκρατία μπορεί να τα καταφέρει. Μέχρι το οριστικό τέλος μας.

Ο Αντωνάκης ο σφουγγαράκης θέλει καθαρή εντολή. Οπότε αγαπητέ ψηφοφόρε αν η εντολή σας έχει λερωθεί παρακαλώ να πάρετε το σφουγγάρι και να την καθαρίσετε…

Τι θέλετε τώρα; Να πάρει καμιά βρώμικη εντολή και να λερώσει τα χέρια του;

Πλύνε την εντολή σου στο πλυντήριο της βουλής με το απορρυπαντικό που έχει μπλε και πράσινους κόκκους και μια ιδέα από μαυροτζαφέρεια πιρουέτα.

Μετά την καθαρή εντολή έχουμε και το καθαρό κόμμα της Νέας Πολιτικής Άνοιξης. Με δομημένους υποψήφιους και παραπλανημένους τέως υπουργούς.

Δηλαδή ο Τσιτουρίδης των δομημένων, ο Μπασιάκος και ο Δούκας του Βατοπεδίου πριν δυο χρόνια θα βρώμαγαν τα ψηφοδέλτια της ΝΔ με την παρουσία τους ενώ τώρα θα είναι ασορτί με την καθαρή εντολή…

Γιατί ο Αντωνάκης ο Σφουγγαράκης επιμένει ότι μόνο με αυτοδυναμία θα κυβερνήσει; Γιατί θέλει από την πρώτη μέρα της συγκυβέρνησης να κάνει την πρώτη εντυπωσιακή κωλοτούμπα, συγκυβερνώντας με το ΠΑΣΟΚ.

Κάτι σαν προθέρμανση για το υπόλοιπο πρόγραμμα κωλοτούμπας.

Ο Μπένι ο μισθοφάγος υπόσχεται ότι μετά τις εκλογές θα στηρίξει τους πιο αδύναμους.

Έτσι εξηγείται γιατί μείωνε συνεχώς τους μισθούς και τις συντάξεις και μας τάραξε στην φορολόγηση. Ήθελε να μας κάνει αδύναμους για να μπορέσει να μας δείξει το σοσιαλιστικό του πρόσωπο.

Αν είχαμε λεφτά πως θα μπορούσε να μας στηρίξει ο Μπένι;

Ο Μπένι η παρθένα μας είπε ότι το ελληνικό κράτος από την δημιουργία του κτίστηκε λάθος.

Αλλά, που θα πάει, θα γίνει κάποτε το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση και τότε θα δείτε… παράδεισος θα είναι η Ελλάδα.


Μικρός Φωκίων
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην κυριακάτικη εφημερίδα ΤΟ ΧΩΝΙ)


Πηγή: Παρθένες πολιτικοί - RAMNOUSIA 

Μαρίν Λεπέν: «Οχι... στο ευρώ του Βερολίνου»

Της Ζέζας Ζήκου  
Την ίδια ώρα που το Βερολίνο άφηνε στην τύχη της την Ελλάδα, προωθούσε τον επανασχεδιασμό της Ευρωζώνης. Η ιδέα μιας νέας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής που θα μπορούσε να διασφαλίσει την αποφυγή της επανάληψης μιας παρόμοιας κρίσης, συμφωνήθηκε στις Βρυξέλλες. Ο ρόλος της Ελλάδας, όμως, ως «χρήσιμου θύματος» ήδη έχει αποβεί ολέθριος για τη χώρα μας και είναι εξαιρετικά επικίνδυνο το γεγονός. Ο Σαρκοζί
πλήρωσε την άνευ όρων προσχώρηση της Γαλλίας στη γερμανική στρατηγική «επανίδρυσης» της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Τώρα, η Μαρί Λεπέν εκδικείται. Υπερασπίζεται με πάθος μια Γαλλία χωρίς το ευρώ του Βερολίνου. Είναι επικίνδυνη. Και το χειρότερο, όπως επισημαίνουν οι αναλυτές στη Le Monde «το στοίχημα που κέρδισε ο Σαρκοζί το 2007 (να κερδίσει τις ψήφους της ακροδεξιάς) έχει φτάσει, πέντε χρόνια αργότερα, στα όριά του. Υιοθετώντας τις θέσεις του Εθνικού Μετώπου εξαπατώντας τους δικούς του ψηφοφόρους, οδήγησε τους ψηφοφόρους της πιο σκληρής Δεξιάς πίσω στο πατρικό τους σπίτι. Πιστεύω ότι πρέπει να μιλήσουμε αμέσως για τον κίνδυνο που ενέχει για τη δημοκρατία μια πολιτική που εμπνέεται από τις θέσεις της άκρας Δεξιάς». «Ο Σαρκό θα προσπαθήσει να προσεταιριστεί τους ψηφοφόρους του Εθνικού Μετώπου και αυτό θα είναι τρομακτικό. Θα χαϊδέψει τα πιο πρωτόγονα ένστικτα: τον φόβο, την απόρριψη του ξένου κ.λπ... Δεν θα αυτολογοκριθεί όπως στον πρώτο γύρο. Το ερώτημα είναι: οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της Δεξιάς (του Ντε Γκωλ, του Σιράκ) θα δεχθούν να χάσουν την ψυχή τους, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τη δίψα του Σαρκό για εξουσία;», ένα σχόλιο αναγνώστη στη Le Monde. Να δούμε...
Ενας νοσηρός άνεμος συντηρητισμού σαρώνει στην Ευρώπη. Ηλπιζαν οι δυστυχείς λαοί ότι θα επωφελούνταν από μια γενναιόδωρη αντίδραση που θα τους έβγαζε από την κόλαση της τραπεζικής κρίσης και της ανεργίας, για να ανακαλύψουν ότι η Μέρκελ με τον Σαρκοζί και τους λοιπούς... προτιμούν να καθηλώσουν τις χώρες σε δημοσιονομική πειθαρχία με επώδυνες κοινωνικές συνέπειες για τους πολλούς και με ενδημικές κοινωνικές κρίσεις. Oι μικροί ηγέτες-λογιστές, που πάντα μισούν τις ανατροπές των σχεδίων τους και τις αναστατώσεις, ευνοήθηκαν, εκμεταλλευόμενοι τους φόβους που έχουν ενσταλάξει οι πρωτοφανείς συνθήκες κρίσης στην Ευρώπη, παρόμοιες μόνο με αυτές του Μεσοπολέμου, και έδρασαν.
Κρίθηκε πως δεν χρειάζεται να δίνεται οικονομική βοήθεια σε χώρες, τα χρέη των οποίων παύουν πλέον να είναι βιώσιμα μακροπρόθεσμα. Oταν φτάνουμε σε αυτό το σημείο, η μεγάλη αναδιάρθρωση των χρεών είναι αναπόφευκτη, εξαιτίας της απαγόρευσης της ανάληψης του χρέους μιας χώρας από άλλη χώρα - απαγόρευση η οποία περιλαμβάνεται στις συνθήκες. Κάθε κράτος είναι υπεύθυνο για τα δικά του χρέη. Και τα εθνικά χρέη δεν μπορούν να γίνουν ευρωπαϊκά. Με βάση τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν, τις αρχές των Συνθηκών αλλά και όσον αφορά τις επιταγές του Συντάγματος της Γερμανίας, ο «εξευρωπαϊσμός» των εθνικών χρεών θα ισοδυναμούσε με διάβαση του Ρουβίκωνα.
Εκ πρώτης όψεως, το ευρώ φαίνεται να είναι σταθερό νόμισμα. Ως προς την εξωτερική συναλλαγματική του αξία, σε σχέση με το δολάριο, είναι ισχυρότερο σήμερα απ’ όσο ήταν όταν κυκλοφόρησε. Στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, όμως, δεν συνέβαλε στη σύγκλιση, αλλά, αντιθέτως, εξέθεσε τη διαρκώς αυξανόμενη απόκλιση οικονομικής ανάπτυξης μεταξύ των μελών της, φαινόμενο που απειλεί σοβαρά ολόκληρο το οικοδόμημα της οικονομικής και νομισματικής ένωσης. Ετσι, θεωρήθηκε ότι λύση αποτελεί η συνταγματική θέσπιση του «φρένου χρέους» και η «γερμανοποίηση» των ευρωπαϊκών συνθηκών.
Πέρα, όμως, από τις αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής, αξίζει να σημειωθεί ότι, βαδίζοντας κανείς στον δρόμο της ιστορίας των οικονομικών θεωριών και των ασκούμενων πολιτικών στην Ευρωπαϊκή Ενωση, διαπιστώνει ότι στην ουσία επαναφέρονται οι αντιλήψεις της σχολής του Fribourg και οι ασκούμενες πολιτικές του ρεύματος του ορθο-φιλελευθερισμού, που διέπεται από νομισματική σταθερότητα, περιοριστικές πολιτικές και μείωση κοινωνικών δαπανών, με τις οποίες η Γερμανία επιδίωξε να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση και ύφεση του 1929.
Παράλληλα, το ρεύμα αυτό της οικονομικής σκέψης και των ασκούμενων πολιτικών διαπιστώνουμε ότι επηρεάζει καθοριστικά πλέον την ευρωπαϊκή οικοδόμηση και προοπτική και μπολιάζει τις ιδέες και τις αντιλήψεις που διαπνέουν, τόσο τη Συνθήκη της Ρώμης όσο και τις Συνθήκες του Μάαστριχτ, της Λισσαβώνας και των Βρυξελλών.

Γιατί δεν αρκεί το "ΟΧΙ" στο Μνημόνιο

 Του Γιώργου Ρούση - "Πριν"
 
Από την οπτική γωνία των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων, ο διαχωρισμός των πολιτικών δυνάμεων και κατ' επέκταση των πολιτών σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, είναι όχι μόνον πολιτικά αδόκιμος, όχι μόνον αποπροσανατολιστικός, αλλά και επικίνδυνος.
Αυτό συμβαίνει διότι: Πρώτο, ανάγει τη στάση απέναντι στα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης ως το θεμελιακό κριτήριο διαχωρισμού, ενώ αυτό είναι σαφώς δευτερεύον. Έτσι για παράδειγμα είναι πολύ πιο σημαντικό να είναι κάποιος ρατσιστής, να προπαγανδίζει τα κείμενα του Χίτλερ, να χαιρετά ναζιστικά, να τοποθετείται υπέρ του διαμελισμού συνανθρώπων μας από νάρκες, να πουλά στην κυριολεξία προστασία κ.λπ. όπως η Χρυσή Αυγή, από το να δηλώνει όπως το πράττει η συγκεκριμένη πολιτική δύναμη ότι είναι αντιμνημονιακός. Επίσης είναι πολύ πιο σημαντική παλιότερη δήλωση του Καμμένου περί αναγκαιότητας «να στηθώ στο εκτελεστικό απόσπασμα για τις απόψεις μου», παρά η όποια όψιμη ανιιμνημονιακή του θέση.Αλλά και η αντιμνημονιακή θέση της ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη, έχει πολύ μικρότερη σημασία από τη γενικότερη πολιτική του στάση ή μάλλον μη στάση -ως κυρίου ήξεις αφήξεις- στο βαθμό που αυτή εντάσσεται στα πλαίσια της προσπάθειας διάσωσης του συστήματος μέσω αναβίωσης της σοσιαλδημοκρατίας η οποία μας οδήγησε εδώ που βρισκόμαστε. Ταυτόχρονα με αυτόν τον τρόπο αποκρύπτονται μαζί με τις αιτίες και οι πραγματικοί υπεύθυνοι της κρίσης.

Δεύτερο, είναι ένας διαχωρισμός που αντί να προωθεί παραπέρα το επίπεδο της λαϊκής συνείδησης, το συγκρατεί εντός των καπιταλιστικών τειχών και μάλιστα όταν όλο και περισσότερες δυνάμεις τοποθετούνται κατά του ευρώ και της EE και εν μέρει του ίδιου του καπιταλισμού. Αυτό συμβαίνει και στο ευρωπαϊκό επίπεδο, με πρώτη και καλύτερη τη γαλλική Αριστερά, η οποία μετά από πολύ καιρό, έστω και ανεπαρκώς και δυστυχώς πάντοτε διακατεχόμενη έναν κίβδηλο κυβερνητισμό, έχει μια σαφή θετική μεταστροφή, αν μη τι άλλο προς ένα ριζοσπαστικό ρεφορμισμό, ο οποίος πολύ συχνά προσλαμβάνει και κάποιον αντικαπιταλιστικό - αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα.

 Τρίτο, πρόκειται για ένα διαχωρισμό που προβάλλει μια τακτική τοποθέτηση, δίχως καμιά σύνδεση με κάποιο στρατηγικό στόχο, συνεπώς για έναν κατεξοχήν συγκυριακό στην κυριολεξία οπορτουνιστικό διαχωρισμό.

Τέταρτο, πρόκειται για ένα διαχωρισμό, ο οποίος αντί να διευκολύνει και να προωθεί μια αριστερή αντικαπιταλιστική μετωπική πολιτική, θολώνει τα νερά και αφήνει ανοιχτό το πεδίο ακόμη και για ανίερες συμμαχίες ανάμεσα σε κατά τα άλλα, παντελώς ανομοιογενείς δυνάμεις.

Πέμπτο, και πιο επικίνδυνο, ένας τέτοιος διαχωρισμός τοποθετεί από την πλευρά των «αντιστασιακών» δυνάμεων και συνεπώς εξιλεώνει στη λαϊκή συνείδηση, εθνικιστικές ακόμη και φασιστικές δυνάμεις, οι οποίες αν και τοποθετούνται ενάντια στα μνημόνια, είναι εξίσου αν όχι περισσότερο επικίνδυνες από τις μνημονιακές.

Οι τελευταίες συνεργασίες του Άρματος Πολιτών του Δημαρά με τον Καμμένο και του Καζάκη με τον Παπαθεμελή, αποτελούν απτά παραδείγματα τέτοιων αποπροσανατολιστικών εξιλεώσεων.

Επειδή οι στιγμές είναι πολύ κρίσιμες, θα πρέπει τουλάχιστον όσον αφορά σε τέτοια βασικά ζητήματα να είμαστε απολύτως ξεκάθαροι. Και εν προκειμένω τούτο σημαίνει ότι θα πρέπει να αναδεικνύουμε το πραγματικό περιεχόμενο του διαχωρισμού σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς και ταυτόχρονα να απορρίπτουμε κάθετα κάθε προσπάθεια διαμόρφωσης μετώπων στη βάση και μόνον της εναντίωσης στο ή στα μνημόνια, ασχέτως από τη γενικότερη πολιτική στάση όσων την υιοθετούν.

Όσον αφορά πιο ειδικά στις εκλογές, κάθε άλλο παρά θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως θετική η ψήφος μόνο ενάντια στο Μνημόνιο, δίχως η απαραίτητη κατάργηση των μνημονίων να εντάσσεται σε ένα ευρύτερο ανιικαπιταλιστικό πλαίσιο. Κάτι τέτοιο είναι στην καλύτερη περίπτωση αφελές και στη χειρότερη δόλιο. Απέναντι σε αυτό το σαθρό διαχωρισμό ή ακόμη απέναντι στο εξίσου θολό ανάμεσα σε νεοφιλελεύθερους και αντινεοφιλελεύθερους, οι κομμουνιστές και οι άλλοι αριστεροί ριζοσπάστες καλούνται να προβάλουν το διαχωρισμό ανάμεσα σε φιλοκαπιταλιστές - φιλοϊμπεριαλιστές και αντικαπιταλιστές - αντιιμπεριαλιστές. Και πάνω στη βάση αυτού του διαχωρισμού να επιδιώξουν τη συγκρότηση ενός πολιτικού και κοινωνικού Μετώπου, που μέσω ενός πολέμου θέσεων θα προωθήσει το επαναστατικό πέρασμα στο σοσιαλισμό.

Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξουν συνεργασίες για επί μέρους θέματα ακόμη και με δυνάμεις που δεν βρίσκονται στην αντικαπιταλιστική όχθη, εξαιρουμένων πάντοτε των εθνικιστών, των φασιστών, των νεοφιλελεύθερων και εκείνων που συνέβαλαν στην άνδρωση του νεοφιλελευθερισμού και σήμερα αποστασιοποιούνται όψιμα. Όμως άλλο αυτές οι συμμαχίες και άλλο το πολιτικό Μέτωπο. Αυτό αν δεν έχει σαφές αντικαπιταλι-στικό - αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο, που σημαίνει αν δεν είναι στραμμένο ενάντια στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και οργανισμούς όπως είναι το NATO, η EE, το ΔΝΤ, αν δεν είναι στραμμένο ενάντια στα μονοπώλια, ντόπια και ξένα, και αναζητά να συμβιβαστεί μαζί τους για να εξανθρωπίσει τον καπιταλισμό, τότε θα βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες των καιρών. Θα βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες αντιμετώπισης μιας συστημικής κρίσης του καπιταλισμού, που δεν είναι μόνον οικονομική, αλλά και πολιτική και οικολογική και αξιακή και ψυχολογική. Και η οποία επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί άμεσα ριζοσπαστικά, πολύπλευρα -και όχι μόνο οικονομικά- που σημαίνει να αντιμετωπιστεί σαφώς αντικαπιταλιστικά, με προοπτική το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.

Αν το «όλα ή τίποτα» σημαίνει τίποτα, διότι αφαιρεί από το όλα τα μέσα επίτευξής του, το μερικό, ξεκομμένο από το γενικό, ή το άμεσο από το μακροπρόθεσμο, ή η τακτική από τη στρατηγική, ή το συγκυριακό από το δομικό, πέρα από το ότι δεν προωθούν το επίπεδο συνειδητότητας των λαϊκών δυνάμεων, που λόγω αντικειμενικών συνθηκών διευκολύνονται να αποτινάξουν το καπιταλιστικό προσωπείο, τις σπρώχνουν στη δίνη ενός αδιέξοδου και επικίνδυνου φαύλου κύκλου. Σε αυτόν το κύκλο εντάσσεται και ο διαχωρισμός σε μνημονιακές και αντιμνημονιακές δυνάμεις.
Απέναντι σε αυτήν την αδιέξοδη και επικίνδυνη πολιτική, η λύση δεν μπορεί να είναι άλλη, παρά η ένταξη και της κατάργησης του Μνημονίου σε ένα Αντικαπιταλιστικό Μέτωπο, όπως το πράττει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

"Ανταγωνιστική Ελλάδα μόνο εκτός ευρώ"

Για περιορισμένη δυνατότητα της Ελλάδας να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της όσο παραμένει στο ευρώ κάνει λόγο ο επικεφαλής του γερμανικού ινστιτούτου Ifo.
"Προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα η Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική όσο θα είναι στην Ευρωζώνη", δήλωσε ο Χανς Βένερ-Σιν, πρόεδρος του.....
Ifo, σε ομιλία του στη Νέα Υόρκη.
"Εάν η Ελλάδα μείνει στην Ευρωζώνη, θα υπάρχει συνεχιζόμενη και μαζική ανεργία. Όμως, εάν εξέλθει θα σημειώσει απότομη ανάκαμψη", σημείωσε, προσθέτοντας ότι οι χαμηλότερες τιμές ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα.
Προειδοποίησε ακόμη για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν και άλλες υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης, οι οποίες πρέπει να μειώσουν τις δαπάνες και να αυξήσουν τους φόρους.
"Η μείωση των μισθών και των τιμών στον βαθμό που απαιτείται σε ορισμένες από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου είναι αδύνατη, παρά τα όσα λένε οι πολιτικοί", είπε.
"Η πολιτική δεν μπορεί να ξεπεράσει τους νόμους των οικονομικών", προσέθεσε.
Υποστήριξε, τέλος, ότι θα ήταν προτιμότερο για την Ελλάδα να χρησιμοποιήσει τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ που έχει λάβει ως οικονομική βοήθεια για να διευκολύνει την έξοδό της από το ευρώ.

http://news247.gr

Τετάρτη, 25 Απριλίου 2012

Η ΨΗΦΟΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ: ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»

Παναγιώτης Ήφαιστος

«Είναι απίστευτο –θα έλεγα αδιανόητο– μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι έλληνες πολιτικοί για να διατηρήσουν το κόμμα τους στην εξουσία έστω και μια εβδομάδα παραπάνω: Μπορούν να θυσιάσουν την πατρίδα τους…». Τζόρτζ Χόρτον, Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη το 1922

Η παρέμβαση που .....
επισυνάπτεται υποστηρίζει ότι αν πλειοψηφήσουν οι αντί-μνημονιακές δυνάμεις στις 6 Μαίου, αντιστρέφεται η θανατηφόρα τροχιά που προκάλεσε ο απερχόμενος σάπιος παλαιοκομματισμός. Για πρώτη φορά μετά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 οι Έλληνες πολίτες θα γίνουν κυρίαρχοι του νεοελληνικού κράτους.
Οι ναυαγοί του παλαιοκομματισμού έντρομοι με περισσή απερισκεψία και ανευθυνότητα καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ότι θα μακροημερεύσουν στην εξουσία υφαρπάζοντας την ψήφο των Ελλήνων με πολιτική τρομοκρατία και δημιουργώντας επίπλαστες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Αναπόδραστα όμως το θανατηφόρο μνημόνιό τους οδηγεί σε κοινωνική έκρηξη, άτακτη πτώχευση και μια «κοινοβουλευτική δικτατορία». Οι παλαιοκομματικοί λένε, ουσιαστικά, τα εξής: Θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε για να πληρώνουμε τους τοκογλύφους και θα συνεχίσουμε να βυθιζόμαστε στην ύφεση αλλά θα επιβιώσουμε με μισθούς Σομαλίας, κάτι που εξυπηρετεί όσους θα ωφελούνται από την εκποίηση της Ελλάδας. Επίσης κάποιοι εγχώριοι, ξανά πελατειακά λειτουργώντας, θα έχουν τη δυνατότητα να γίνουν μεταπράτες των ξένων που θα εξαγοράζουν μαζικά τον δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο.
Η μόνη διέξοδος από αυτή τη θανατηφόρα τροχιά του παλαιοκομματισμού που εκμηδενίζει του Έλληνες και το κράτος τους είναι μια πανίσχυρη αντί-μνημονιακή πλειοψηφία. Μια τέτοια πλειοψηφία θα δημιουργήσει δυναμική ανασυγκρότησης του πολιτικού μας συστήματος εκ βάθρων. Σε αυτό θα συμβάλουν και όσοι είναι τώρα εγκλωβισμένοι και θα απελευθερωθούν από τον απερχόμενο παλαιοκομματισμό.
Παλαιά και νέα ρεύματα της αντί-μνημονιακής πλειοψηφίας θα κάνουν υπέρβαση. Σκοπός τους δεν είναι να καθίσουν πάνω σε εξουσιαστικούς θώκους αλλά να σώσουν τη χώρα. Θα ορίσουν μια μεταβατική και πολιτικά πανίσχυρη εντολοδόχο διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με τρεις βασικά μεγάλες αποστολές τις οποίες θα εκπληρώσει σε μερικούς μήνες μέχρι και τις νέες εκλογές.
Πρώτον, διαχείριση των σχέσεων με τους τρίτους και κυρίως την ΕΕ. Δεύτερον, διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ευνομίας και της ευταξίας. Τρίτον, δρομολόγηση μιας Συντακτικής Συνέλευσης για αναθεώρηση του Συντάγματος. Θα έχουμε έτσι συντεταγμένη διαχείριση μιας πολιτικής μετάβασης στην ομαλότητα και σε έναν νέο βιώσιμο προσανατολισμό με γνώμονα τη Δημοκρατία και την Εθνική Ανεξαρτησία. Οι νέες εκλογές που φυσιολογικό είναι να γίνουν σε λίγους μήνες, θα αποτυπώσουν το νέο και ανασυγκροτημένο πολιτειακό και πολιτικό σύστημα.
Όσον αφορά το αποικιακό μνημόνιο το δημιούργησε μια «κακή πολιτική». Μια «καλή πολιτική» σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο θα το αναιρέσει. Οι νόμοι ορίζονται από την πολιτική και μπορούν να αλλάζουν από νέες καλύτερες πολιτικές. Τα υπόλοιπα είναι ελεεινή κινδυνολογία ανίκανων ή κακόπιστων που κατάντησαν να θέλουν να γίνουν εγχώριοι αντιπρόσωποι μετατροπής μας σε αποικία, κατάσταση που εκμηδενίζει την Ελληνική κοινωνία και οδηγεί στην εκποίηση των πάντων.

Παναγιώτης Ήφαιστος
24/4/2012

Η ΨΗΦΟΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ: ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»
http://www.ifestosedu.gr/112ekloges12.htm
Θέματα που αναλύονται:
1. Ο πολιτικός θάνατος του δικομματισμού και η διαχείριση της μετάβασης
2. Η εντολοδόχος αντι-μνημονιακή μεταβατική διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας / Συντακτική Συνέλευση.
3. Οι ναυαγοί του παρωχημένου παλαιοκομματισμού κινδυνολογούν ανεύθυνα. 3. Ασφαλής σωτήρια μετάβαση – ριζική πολιτική ανασυγκρότηση
4. Οι ναυαγοί του παρωχημένου παλαιοκομματισμού κινδυνολογούν ανεύθυνα
5. Οι Έλληνες δεν θέλουν δώρα μόνο διαγραφή των επαχθών και καταχρηστικών βαρών
6. Η ψήφος της 6ης Μαίου ως μέσο απελευθέρωσης και νέας αφετηρίας
7. «Πρακτικά» ζητήματα. Δημόσιες δαπάνες, κοινωνική συνοχή/δικαιοσύνη, ιδιοκτησία νοικοκυριών και σταθερή μετάβαση
8. Συμπεράσματα

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr

Έχουμε πόλεμο! Ξεκίνησαν προεκλογικά οι κατασχέσεις σπιτιών για οφειλές 300 ευρών στην εφορία από τους αρχιψεύτες Βενιζέλο & Σαμαρά!

Νομίζετε δωσίλογοι ότι θα μας πάρετε εύκολα τα σπίτια για να τα προσφέρετε στην τρόικα;
Οι κυβέρνηση Τσολάκογλου και οι υποστηρικτές της Σαμαράς-Βενιζέλος, που προεκλογικά μας παραμυθιάζουν, έδωσαν εντολές και ξεκίνησαν προ-κατασχέσεις σπιτιών για οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν όλα τα Χαράτσια που μας επέβαλαν.
Αντί να κυνηγήσουν τους χρηματοδότες τους φοροφυγάδες, έβαλαν στο στόχαστρο τα σπίτια μεροκαματιάρηδων για 300 κѠλ⓪υρώ!
Έχουν αναλάβει υποχρεώσεις απέναντι στους τραπεζίτες να εξαφανίσουν...
την ελληνική οικογένεια.

Παρουσιάζουμε την ειδοποίηση για κατάσχεση οικίας, που υπογράφει η προϊσταμένη της ΚΒ Εφορίας κα. Ευσταθία Κοντοπούλου.
Οι Σαμαράς-Βενιζέλος επέλεξαν να οδηγήσουν τον λαό μας σε εμφύλιο πόλεμο;
Έχουν την εντύπωση -επειδή ελέγχουν τους δικαστές και τα σώματα ασφάλειας- ότι ο λαός θα παραδώσει έτσι τα σπίτια του; Τον ιδρώτα μιας ζωής για τα παιδιά του;
Θα πιουν αίμα χωρίς αντίσταση;
Τα ΜΜΕ των νταβατζήδων καναλαρχών, των εργολάβων δημοσίων έργων, οι δημοσιογράφοι Υπηρεσίας θα αποσιωπήσουν το θέμα.
Όμως, κι αυτοί θα έχουν το τέλος των δωσίλογων…
Έχουμε πόλεμο!

Από τη "Σίβυλλα" 

Αυτοί που θέλουν να μας σώσουν… έχουν ήδη συμφωνήσει τη χρεοκοπία μας. Δείτε το βίντεο με την ομολογία!

Προσέξτε τι είχε δηλώσει ο Π. Κουκουλόπουλος στις 8 Ιουνίου 2011 στον ΑΝΤ1 και μάλιστα είχε αποκαλύψει τι τους είχε ανακοινώσει ο Γ. Παπακωνσταντίνου !!!!  

“Φαίνεται ότι το ζήτημα της επαπειλούμενης χρεοκοπίας, μετατέθηκε για μετά από 3-4 χρόνια. Έχει γίνει επιλογή από την Ε.Ε σε συμφωνία με την χώρα μας να μετατεθεί...
η επαπειλούμενη χρεοκοπία σε 3-4 χρόνια. κ. Παπαδάκη σας λέω όλη την αλήθεια, δεν σας λέω την μισή…”

Κανείς δεν ξεχνά..Τίποτα δεν ξεχνιέται..Αυτοί εδω ζητούν την ψήφο σου.Θα τους την δώσεις; ΒΙΝΤΕΟ




http://anti-ntp.blogspot.com/

Αυτά που έκανε ότι δεν ήξερε η Στάη και ο Φελέκης...



Αυτά που δεν ήξεραν η Στάη και ο Φελέκης στην συνέντευξη που έδωσε πριν λίγο ο Πάνος Καμμένος ΝΕΤ όταν ανέφερε ότι ο Πούτιν ήθελε να μας δανείσει 26 δις..και ότι έχουν γίνει και δηλώσεις
Αυτά που δεν ήξεραν ....τα έγραφε η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στις 14 Ιουλ.2011


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗ, ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΗΣ ΔΟΥΜΑΣ

«Η Ρωσία έδινε δάνειο, η Ελλάδα αδιαφόρησε»

Η Ρωσία ήταν έτοιμη από τις αρχές του 2010 να παράσχει δάνειο με ευνοϊκούς όρους και η Ελλάδα αδιαφόρησε, δήλωσε στην «Ε», λίγο μετά την επανεκλογή του στην προεδρία της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας, ο Ιβάν Σαββίδης, βουλευτής της Κρατικής Δούμας, επικεφαλής της 5ης Περιφέρειας του ΣΑΕ και «τσάρος του Ροστόφ», στις όχθες του Δον.
Ο Ιβάν Σαββίδης μιλάει στον ανταποκριτή της «Ε», Θ. Αυγερινό «Ηρθε ο Παπανδρέου στη Ρωσία πέρυσι τον Φεβρουάριο, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ήρθε. Ο ηγέτης της Ρωσίας ήταν έτοιμος να δώσει 25 δισ. ευρώ, δεν έχω λόγο να μην το πω δημοσίως, γιατί έχω ο ίδιος γνώση του ζητήματος. Και ήταν μάλιστα έτοιμος να τα δώσει ως πρώτη δόση βοήθειας στην Ελλάδα, όμως, δυστυχώς... 
Ηταν δάνειο με χαμηλό επιτόκιο, οι λεπτομέρειες δεν έχουν πια σημασία, αφού προφανώς οι Αμερικανοί, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. είπαν όχι. Τότε γιατί ήρθε στη Μόσχα ο Παπανδρέου; Για να δει ο ελληνικός λαός ότι συναντιέται με τον Πούτιν;», μας είπε με πάθος ο Ι. Σαββίδης, που διαμαρτύρεται ότι οι ελληνορωσικές σχέσεις είναι τόσο παγωμένες, όσο ποτέ τα τελευταία 20 χρόνια.
«Ηταν έτοιμος»
«Δεν είναι μυστικό ότι εγώ κανόνισα την κατ' ιδίαν συνάντηση, ζητήθηκε η βοήθειά μου από την ελληνική πλευρά. Το πρωί συναντήθηκα με τον Παπανδρέου στην Κρατική Δούμα, μείναμε οι δυο μας με τον μεταφραστή και του είπα ότι δεν χρειάζεται να προβληματίζεται για τίποτε, ότι ο Πούτιν έχει καλή και θετική διάθεση, γι' αυτό και θα προτείνει να μείνουν μόνοι τους κι εφόσον δώσει κι αυτός τη συγκατάθεσή του, μπορεί να του θέσει οποιοδήποτε ζήτημα θεωρεί χρήσιμο. Ηταν έτοιμος να ακούσει τα πάντα», υποστήριξε ο κ. Σαββίδης, υπογραμμίζοντας ότι η συνομιλία κράτησε τελικά μόλις 20 λεπτά και λίγο αργότερα ενημερώθηκε από το Κρεμλίνο «ότι κατά τη διάρκειά της ο Παπανδρέου ουσιαστικά δεν έκανε απολύτως καμία ερώτηση, αλλά μιλούσε για τα οικολογικά προβλήματα της Ελλάδας».
«Γιατί ήρθατε;»
Σύμφωνα με τον ηγέτη των ομογενών της Ρωσίας, ο Β. Πούτιν είχε νωρίτερα σε ένδειξη καλής θέλησης ορίσει ως υπεύθυνο για την υλοποίηση των διμερών συμφωνιών τον Ιγκορ Σέτσιν, «έναν από τους ισχυρότερους αντιπροέδρους της ρωσικής κυβέρνησης, ο οποίος επιβλέπει ολόκληρο το ενεργειακό σύμπλεγμα και τη βαριά βιομηχανία μηχανοκατασκευών».
Αυτό σήμαινε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη για άμεση συμφωνία και επιτάχυνση των διαδικασιών, όμως η Ελλάδα δεν έδειξε καμία διάθεση και «το ίδιο βράδυ πήγα στο προεδρικό ξενοδοχείο "Πρέζιντεντ" όπου έμενε ο Παπανδρέου, και τον ρώτησα: Πείτε μου σας παρακαλώ, γιατί ήρθατε και γιατί χρειαζόταν η κατ' ιδίαν συνάντηση, γιατί μου ζητήσατε βοήθεια, για να με δυσφημήσετε;».
Κατά τις εκτιμήσεις του ομογενή πολιτικού, «η αντίδραση που ακολούθησε είναι πλέον προς την αντίθετη κατεύθυνση» και έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η πρόσφατη αναβολή της προγραμματισμένης για τις 5 Ιουλίου επίσκεψης Λαμπρινίδη στη Μόσχα, έπειτα από ρωσική πρωτοβουλία και με διατύπωση πρωτοφανών αιχμών για έλλειψη περιεχομένου στις διμερείς επαφές.
Σύμφωνα με τον Ι. Σαββίδη, το Κρεμλίνο ζήτησε να εξηγηθεί στον πρωθυπουργό ότι θα μπορούσε να ζητήσει οποιαδήποτε διευκόλυνση ήθελε, έστω και τηλεφωνικά, από τον Β. Πούτιν, γι' αυτό και αργότερα προτάθηκε να χορηγηθεί δάνειο, «που θα πληρωθεί εν μέρει με κρατικές δεσμεύσεις και εν μέρει με αγροτικά προϊόντα», έτσι ώστε να υλοποιηθεί το συμβόλαιο αγοράς τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού από τη Ρωσία, όμως και η πρόταση αυτή απορρίφθηκε.
Οι ελληνικές επιλογές οδηγούν, κατά τον Ι. Σαββίδη, στη σταδιακή μεγιστοποίηση των ρωσοτουρκικών σχέσεων, καθώς «στο φόντο μιας Ελλάδας που αδυνατίζει και όλο και περισσότερο αποστρέφει το πρόσωπό της από τη Ρωσία, όλο και ενεργότερα η τουρκική οικονομία συνεταιρίζεται με τη ρωσική και η Τουρκία ισχυροποιείται», εξέλιξη, που «θα είναι το χειρότερο έγκλημα για πολλές χιλιετίες. Και τότε δεν θα μπορούμε πλέον τίποτε να διορθώσουμε».