ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ! ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΕΙΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΗΣ ΝΔ ΣΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΕΑΝ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΣΦΑΓΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!


ΚΑΤΙ ΞΕΡΕΙ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΘΑ ΠΑΡΕΙ 20%

Οργή, αγανάκτηση και ομαδικές έξοδοι από στελέχη, τοπικούς παράγοντες, προέδρους και μέλη ΔΣ Tοπικών Eπιτροπών της ΝΔ αναμένονται τις προσεχείς ημέρες, εφόσον ο Σαμαράς περάσει από την βουλή τα μέτρα σφαγής των Ελλήνων!
Κορυφαία στελέχη της ΝΔ στην Βορειοανατολική Αττική, δεν διστάζουν να μεταφέρουν στις τοπικές τους κοινωνίες ευθείες προειδοποιήσεις ότι θα προσχωρήσουν στο κόμμα της Χρυσής Αυγής, πάντα, εφόσον ο Σαμαράς ψηφίσει τα μέτρα των 11,6 δις ευρώ.
Η οργή και η αγανάκτηση που έχουν τα στελέχη της ΝΔ είναι συσσωρευμένες. Τοπικός παράγοντας, μέλος τοπικής Επιτροπής της ΝΔ στη Β.Α. Αττική, λέει χαρακτηριστικά:«Δεν αγωνιστήκαμε εμείς στην τοπική μας κοινωνία για να βγάλουμε Πρωθυπουργό τον Σαμαρά που υποσχέθηκε ελάφρυνση των φόρων και επαναδιαπραγμάτευση, για να ετοιμάζεται τώρα να πάρει μέτρα πολύ χειρότερα από του Παπανδρέου! Μας έχουν κάνει ρεζίλι τα ψέματα και η πολιτική απάτη του Σαμαρά. Δεν μπορούμε να αντικρύσουμε τον κόσμο. Εάν ο Σαμαράς φέρει τα μέτρα στην Βουλή θα προσχωρήσω στη Χρυσή Αυγή».
Πρόεδρος Τοπικής Επιτροπής ΝΔ έχει πει σε εμπορικό επιχειρηματία της περιοχής του:«Ως εδώ, δεν πάει άλλο. Έχουμε ευθύνες όλοι για το κατάντημα της Πατρίδος. Τελικά ο Σαμαράς μας κορόιδεψε και τον στήριξα με όλες μου τις δυνάμεις. Αισθάνομαι συνυπεύθυνος. Εάν ο Πρωθυπουργός ψηφίσει τα μέτρα, θα προσχωρήσω αμέσως στη Χρυσή Αυγή»!
Υπάρχει μάλιστα και άλλο στέλεχος της ΝΔ στη Β.Α. Αττική, που φτάνει στο σημείο να δίνει... σύνθημα: «Ήρθε η ώρα να προσχωρήσουμε όλοι στη Χρυσή Αυγή. Ο Σαμαράς πλέον δεν εκφράζει κανέναν Έλληνα παρά μόνο την Μέρκελ και τους δανειστές»!
Δεν ξέρουμε πόσο αυτές οι απειλές για προσχώρηση στη Χρυσή Αυγή λάβουν σάρκα και οστά. Αυτό όμως που μπορούμε να προεξοφλήσουμε με βεβαιότητα είναι ότι, εάν ο Σαμαράς φέρει και θα φέρει τα θανατηφόρα για την Ελλάδα μέτρα στην βουλή, δύο τινά θα συμβούν:
Α) θα υπάρξει εθνικός διχασμός με ενδεχόμενο εμφύλιο πόλεμο και
Β) η ΝΔ θα ...εξαφανιστεί ως κόμμα. Θα έχει την ίδια τύχη με το ΠΑΣΟΚ!
makeleio.gr 
 


Read more: http://www.staparaskinia.gr/2012/09/blog-post_6928.html#ixzz27WhO2xbD

Αποσύρονται τα μέτρα στην Πορτογαλία – Κέρδισαν την μάχη οι διαδηλωτές!

Αποσύρονται τα μέτρα στην Πορτογαλία – Κέρδισαν την μάχη οι διαδηλωτές!

Την απόσυρση των μέτρων λιτότητας για αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών αποφάσισε η κυβέρνηση της Πορτογαλίας έπειτα από τις ογκώδεις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες ημέρες.

«Το Συμβούλιο του Κράτους ενημερώθηκε για την πρόθεση της κυβέρνησης να εξετάσει εναλλακτικές λύσεις για την τροποποίηση της κλίμακας των κοινωνικών εισφορών«, επισημαίνεται στην ανακοίνωση της προεδρίας της κυβέρνησης, που εκδόθηκε μετά την οκτάωρη συνεδρίαση του Συμβουλίου, το οποίο αποτελούν πρώην πρόεδροι της χώρας και εξέχουσες προσωπικότητες.

Μετά τις διαδηλώσεις του περασμένου Σαββάτου στην Λισσαβόνα και σε περίπου 30 πόλεις, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν έξω από το προεδρικό μέγαρο …που συνεδρίαζε το Συμβούλιο του Κράτους φωνάζοντας «Κλέφτες, κλέφτες».


πηγή


Πηγή: Αποσύρονται τα μέτρα στην Πορτογαλία – Κέρδισαν την μάχη οι διαδηλωτές! - RAMNOUSIA 

Μετά τις αμερικανικές εκλογές, είτε θα πέσουμε στα γόνατα είτε θα βγούμε από το ευρώ


Όλα δείχνουν πλέον πως το θέμα της δόσης των 31,5 δις ευρώ που τόσο πολύ αναμένουν οι ελληνικές τράπεζες και οι προμηθευτές του Δημοσίου, θα κριθεί μετά τις αμερικανικές εκλογές. Οι ξαφνικές νέες απαιτήσεις της τρόϊκας, η χαλαρότητά της σχετικά με τα χρονοδιαγράμματα, η αποχώρησή της από την Αθήνα κ.λ.π., δείχνουν ότι η τρόϊκα θέλει να πάει τις όποιες αποφάσεις για την Ελλάδα μετά τις Αμερικανικές εκλογές. Προφανώς, έπειτα και από απαίτηση του Ομπάμα, για να μην προκληθεί πρόβλημα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και επηρεαστεί το αποτέλεσμα των εκλογών.

Το τελευταίο μας ανησυχεί ακόμα περισσότερο, αφού εάν επρόκειτο να ληφθεί ευνοϊκή για την Ελλάδα απόφαση, τότε γιατί να μην λαμβανόταν αυτή πριν τις εκλογές;

Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί και το νέο άρθρο του γερμανικού περιοδικούSPIEGEL, σχετικά με την τρύπα στο δημόσιο έλλειμμα της χώρας μας το οποίο ανεβάζει από τα 11,6 δις στα 20 δις ευρώ, διευκρινίζοντας μάλιστα πως αν αυτό δεν κλείσει τότε δεν θα μπορεί να δοθεί η πολυπόθητη για το πολιτικοοικονομικό σύστημα δόση. Μάλιστα άλλα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για καταβολή της δόσης όχι εφάπαξ αλλά σε δόσεις και ανάλογα με την εκτέλεση του προγράμματος εξαθλίωσης.

Είναι απόλυτα βέβαιο πως η ελληνική κοινωνία δεν θα μπορέσει να αντέξει οικονομικά μέτρα 11,6 δις ευρώ, πολλώ δε μάλλον 20 δις ευρώ!!!! Επομένως αν η τρόϊκα φανεί πιο σκληρή και απαιτητική, όπως διαφαίνεται μέσα από το δημοσίευμα του SPIEGEL τότε είτε η Ελλάδα θα πέσει στα γόνατα ξεπουλώντας την ίδια τη χώρα, είτε κάποιος θα αναλάβει την ευθύνη να βγούμε από το ευρώ.

πηγή


Πηγή: Μετά τις αμερικανικές εκλογές, είτε θα πέσουμε στα γόνατα είτε θα βγούμε από το ευρώ - RAMNOUSIA 

ΤΟ ΝΤΟΜΙΝΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΠΟΥ ΤΡΕΜΟΥΝ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Τι προβλέπει το σενάριο του χάους που κυκλοφορεί, με αφορμή τα μέτρα των 11,9 δισ. ευρώ...

του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ 

Καλλιεργείται ένα κλίμα ευρείας και εκτός ελέγχου αναταραχής, μέσα στους επόμενους μήνες, με αφορμή τα μέτρα των 11,9 δισ. που θα πρέπει να ληφθούν άμεσα, αλλά και τις επιπτώσεις τους στην καθημερινότητα της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων.

Σύμφωνα με αυτό ομάδες της Ακρας Δεξιάς, με τη συμμετοχή και της Χρυσής Αυγής, θα αρχίσουν να συγκρούονται με ομάδες αντιεξουσιαστών τη Ακρας Αριστεράς, δημιουργώντας σκηνικό αποσταθεροποίησης, σε μια κυβέρνηση που ήδη θα βρίσκεται σε βαθιά κρίση συνοχής. Οι συγκρούσεις αυτές θα συμβαίνουν και...


Θα εξελίσσονται στο πλαίσιο ή παράλληλα με απεργιακές κινητοποιήσεις, εργαζομένων ή απελπισμένων νεόπτωχων πολιτών, που θα βγαίνουν στους δρόμους σε τακτική βάση σε μια πιο βίαιη εκδοχή των συγκεντρώσεων των «Αγανακτισμένων» των προηγούμενων χρόνων. Οι δομές του ελληνικού κράτους και ειδικά οι Αρχές και οι υπηρεσίες Ασφαλείας θα καταρρέουν, είτε εξαιτίας της απόγνωσης των ενστόλων, από τη ραγδαία μείωση των πενιχρών αποδοχών τους, είτε εξαιτίας της αδυναμίας του ίδιου του κρατικού μηχανισμού , σε επίπεδο πόρων και μέσων να λειτουργήσει, με τη συνεχή μείωση των δημόσιων δαπανών.

Η κυβέρνηση συνασπισμού δεν θα χάσει τη σταθερότητά της, την ώρα που θα ψηφίζονται τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, ακόμη και αν αυτά περάσουν από το Κοινοβούλιο με ένα άρθρο. Θα τη χάσει έναν με δύο μήνες μετά, όταν θα γίνει εμφανές με αφορμή τις συζητήσεις περί του Προϋπολογισμού του 2013 ότι το βάθος της ύφεσης στην Ελλάδα, που θα κινείται σε πρωτόγνωρα για την Ευρώπη επίπεδα, σε συνδυασμό με την εκρηκτική ανεργία, οδηγεί τη χώρα σε αδιέξοδο στη βάση τουλάχιστον των διαδρομών των Μνημονίων.

Παράλληλα με τις ταραχές στους δρόμους και στις πλατείες, ισχυρό ενδεχόμενο υπάρχει να συγκροτηθούν τρομοκρατικές οργανώσεις, οι οποίες θα αρχίσουν να δολοφονούν πολιτικούς, κρατικούς λειτουργούς, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους, τόσο της Κεντροαριστεράς όσο και της Κεντροδεξιάς, που είναι ή θεωρούνται υπαίτιοι για την πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία, τα Μνημόνια και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Οι ταραχές στους δρόμους αλλά και οι τρομοκρατικές ενέργειες θα οδηγήσουν την κυβέρνηση συνασπισμού να προχωρήσει σε μία απόφαση που δεν τόλμησε η κυβέρνηση Καραμανλή, το 2008: Να κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση πολιορκίας και να ζητήσει τη «συνδρομή» της Ευρωπαϊκής Αστυνομίας και των Δυνάμεων Τάξης, που διαθέτει αυτή. Η παρουσία της Ευρωπαϊκής Στρατοχωροφυλακής, που θα προσπαθήσει με βίαιο τρόπο να διαλύσει τις διαδηλώσεις και να επιβάλει ηρεμία στους δρόμους και σταθερότητα στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, θα μετατρέψει τις κοινωνικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τα μέτρα εξαθλίωσης που επιβάλλει η τρόικα σε εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα με κάθε μέσον για την αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας. Χωρίς να υπάρχει δυνατότητα εκ των πραγμάτων για εκλογική διέξοδο, το κλίμα στην Ελλάδα θα γίνει εκρηκτικό. Σαν φωτιά η ένταση θα απλωθεί και στις άλλες χώρες του Νότου. Η «Ευρωπαϊκή Ανοιξη» θα έχει αρχίσει. Η Μεταπολίτευση, ως σύστημα πολιτικής διοίκησης και κομματοκρατίας, θα καταρρεύσει. Εθνικές δυνάμεις της Δεξιάς αλλά και κύκλοι της Αριστεράς θα αναλάβουν, μέσω δημοψηφισμάτων, να οδηγήσουν τη χώρα σε μια επόμενη περίοδο που μπορεί και να ονομαστεί Τέταρτη Ελληνική Δημοκρατία…

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 

ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΛΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Τον κύριο συνδετικό κρίκο στο πάζλ των διεθνών σχέσεων σήμερα, αποτελούν οι ρωσο-αμερικάνικες και οι σινο-αμερικάνικες σχέσεις. Κοινή πεποίθηση είναι ότι στην Ανατολή “παίζεται” το σημαντικότερο γεωπολιτικό παιχνίδι διεθνώς. Μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που παρατηρείται ένταση στον Ειρηνικό. 

του ΑΝΤΡΕΪ ΚΙΣΛΙΑΚΟΦ

Η Κίνα, έχει ήδη ξεπεράσει τις ΗΠΑ στη βιομηχανική παραγωγή, καθώς και στον όγκο των εξαγωγών. Στην τριετία 2016 - 2018, προβλέπεται να ξεπεράσει την Αμερική σε ΑΕΠ, και το 2025 σε στρατιωτικές δαπάνες. Οι ΗΠΑ, προσπαθούν από τώρα να προσαρμοστούν στο γεγονός ότι σιγά-σιγά θα έχουν να κάνουν με έναν πολυπολικό κόσμο. Πολύ περισσότερο, φαόινεται ότι κατανοούν ότι οι προσπάθειές τους για την εδραίωση ενός μονοπολικού κόσμου, έχουν αποτύχει. Οι ΗΠΑ «απλώθηκαν» υπερβολικά στο γεωγραφικό τεραίν... 


Έτσι, γυρίζουν πίσω στην πατρίδα, τους στρατιώτες από το Ιράκ, και είναι έτοιμοι να αποσύρουν το εκστρατευτικό σώμα από το Αφγανιστάν. Η Αμερική σήμερα, έχει να αντιμετωπίζει ένα κολοσσιαίο έλλειμμα στον προϋπολογισμό της.  Εκτιμάται μάλιστα, ότι για τη χρήση του οικονομικού έτους 2013, για κάθε δολάριο που δαπανάται στον προϋπολογισμό, θα πρέπει να παίρνουν 30 σεντς του δολαρίου δάνειο, κυρίως από την Κίνα.

Η πλάστιγγα γέρνει προς τον Ειρηνικό
Στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο χωρών (ΗΠΑ – Κίνας), τα οικονομικά θέματα βρίσκονται στην πρώτη θέση, αλλά αυτό που προξενεί τη μεγαλύτερη ανησυχία στην Ουάσιγκτον, είναι η ανάπτυξη της κινεζικής στρατιωτικής δύναμης. Σήμερα, ο ασιατικός γίγαντας δεν αρκείται μόνο στην προστασία της επικράτειάς του, αλλά έχει επίσης αρχίσει να αναπτύσσει ικανότητες που  δίνουν στη χώρα τη δυνατότητα να επεκτείνει την «περίμετρο ασφαλείας» της, στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Νωρίτερα αυτή τη χρονιά, οι ΗΠΑ έδωσαν στη δημοσιότητα το νέο στρατιωτικό δόγμα της χώρας, στο οποίο έχει επέλθει μια σημαντική αλλαγή στην αμερικανική στρατιωτική στρατηγική. Στο κείμενο, για πρώτη φορά, η Κίνα έχει ονομαστεί σαν πιθανός εχθρός των ΗΠΑ, και βρίσκεται έτσι στην ίδια κατηγορία χωρών, μαζί με το Ιράν. Σύμφωνα με τον διευθυντή του ρώσικου ακαδημαϊκού think-tank «Ινστιτούτο ΗΠΑ και Καναδά», στην Μόσχα, Σεργκέι Ρογκόφ, «έχει ξεκινήσει ο σινο-αμερικανικός στρατιωτικός ανταγωνισμός, σε μια εποχή όμως που οι χώρες αυτές αλληλοεξαρτώνται οικονομικά».

Σενάρια σινο-αμερικανικής αντιπαράθεσης
«Η στρατιωτική συγκρότηση στην Κίνα, προχωρά με γρήγορους ρυθμούς. Γίνεται ένας εκ βάθρων επανεξοπλισμός και ανασυγκρότηση των κινέζικων Ενόπλων Δυνάμεων και μάλιστα, χωρίς ποσοτικές απώλειες τόσο στο ανθρώπινο δυναμικό, όσο και στον εξοπλισμό. Πριν από 15 - 20 χρόνια, ο κινέζικος στρατός είχε 8.000 – 10.000 τανκ. Σήμερα, διαθέτει σε ενεργό δράση περίπου την ίδια ποσότητα. Στη δεκαετία του 1990, τα περισσότερα τεθωρακισμένα ήταν οι ποικίλες παραλλαγές του Τ-55, ενώ σήμερα, το 30 - 40%, αυτών των τανκ, είναι τεθωρακισμένα «τύπου 96» και «τύπου 99»,  που είναι ουσιαστικά τεθωρακισμένα οχήματα νέας γενιάς. Στην πολεμική αεροπορία, αλλάζουν τα παλιά αεροπλάνα, όπως τα J-8, φέρνοντας στις μοίρες, τα σύγχρονα J-11», λέει ο αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Πολιτικών και Στρατιωτικών Αναλύσεων της Μόσχας, Αλεξάντρ Χραμτσίχιν.

Το έγκυρο εβδομαδιαίο αμερικάνικο περιοδικό αεροδιαστημικής, Aviation Week & Space Technology, στο τεύχος του Ιουνίου 2012, έχει δηλώσεις ανώτερων αξιωματούχων της αμερικάνικης πολιτικής ελίτ και των μυστικών υπηρεσιών, που ανέφεραν ότι σε περίπτωση κρίσης στις σχέσεις με την Κίνα, το Πεκίνο είναι πολύ πιθανό να κινηθεί πρώτο. Επιπλέον, αν η σύγκρουση είναι σύντομη σε διάρκεια, τότε το αποτέλεσμα δεν θα είναι προς όφελος των ΗΠΑ.

Η ουσία της αμερικανικής ανησυχίας είναι ότι η διοίκηση και ο έλεγχος των Ενόπλων Δυνάμεων από το Πεντάγωνο, αλλά και τα δίκτυα συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών (κατασκοπεία), κατά το 80%, εξαρτώνται από τα δορυφορικά συστήματα. Με άλλα λόγια, χωρίς τις τεχνολογικές δυνατότητες που παρέχουν οι δορυφόροι, όλα τα σύγχρονα όπλα, με τις «έξυπνες» βόμβες ακριβείας και τα κατευθυνόμενα βλήματα που βρίσκουν με ακρίβεια εκατοστού τον στόχο, δεν θα είναι τίποτα περισσότερο, από απλά μεταλλικά θραύσματα.

Οι αμερικανοί ειδικοί είναι πεπεισμένοι ότι σε περίπτωση κρίσης, η «χώρα της ουράνιας γαλήνης» θα επιτεθεί στον κυβερνοχώρο και θα ρίξει στη διαστημική μάχη όπλα κατά των δορυφόρων. Σύμφωνα με το υπουργείο  Άμυνας των ΗΠΑ, η Κίνα διαθέτει ήδη κυβερνο-μονάδες που είναι σε θέση να πλήξουν τους ηλεκτρονικούς εγκεφάλους και όλα τα συστήματα Πληροφορικής του εχθρού. Να σημειωθεί ότι η Πληροφορική είναι υποχρεωτικό μάθημα στο πρόγραμμα στρατιωτικής εκπαίδευσης του κινέζικου στρατού.

Όσον αφορά στην ανάπτυξη των αντι-δορυφορικών όπλων, το κινεζικό πρόγραμμα προχωρά με πολύ γρήγορους ρυθμούς, ήδη μετά την επιτυχή εφαρμογή του αμερικανικού κυβερνο-δορυφορικού πολέμου στον πρώτο πόλεμο στον Κόλπο, και την απελευθέρωση του Κουβέιτ από τα στρατεύματα του Σαντάμ. Το κινεζικό πρόγραμμα εντυπωσιάζει με την ποικιλία των μορφών που παίρνει. Έτσι, η Πολεμική Αεροπορία έχει τον συντονισμό των εργασιών σε όλο το φάσμα των στρατιωτικών θεμάτων που αφορούν στο διάστημα. Προτείνει την εκτεταμένη χρήση των «απλών» δορυφόρων σε «κρυφές» τροχιές, από τις οποίες σε περίπτωση έναρξης των στρατιωτικών ενεργειών, οι κινέζοι θα μπορούν να επιφέρουν άμεσα χτυπήματα στον εχθρό. Επιπλέον, σχεδιάζεται η μαζική χρήση φτηνών μίνι-δορυφόρων, σαν επιθετικά μέσα από το διάστημα.

Ο παράγων Ρωσία
Οσον αφορά τη θέση που θα πρέπει να πάρει η Ρωσία σε περίπτωση μιας ανοικτής σινο-αμερικανικής αντιπαράθεσης, ο κ. Ρογκόφ, λέει: «Στο τρίγωνο «Ρωσία – Κίνα – ΗΠΑ», τα δικά μας συμφέροντα υπαγορεύουν απόλυτη  ουδετερότητα. Θα πρέπει να διατηρηθούν ίσες αποστάσεις τόσο με το Πεκίνο, όσο και με την Ουάσιγκτον, χωρίς να πάρουμε τη θέση κανενός στη διαμάχη του ενός με τον άλλο. Ούτε με την Αμερική εναντίον της Κίνας, αλλά ούτε και με την Κίνα κατά της Αμερικής».

Ο ρώσος εμπειρογνώμονας εκφράζει μια επιφυλακτική αισιοδοξία για τις ρωσο-αμερικανικές σχέσεις. «Το ρωσο-αμερικανικό εμπόριο, αν και δεν είναι μεγάλο σε όγκο, έχει σχεδόν επιστρέψει στα επίπεδα που είχαμε πριν την κρίση. Πιστεύω ότι αυτό επιδρά θετικά, αλλά η δυναμική των εμπορικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών έχει εξαντλήσει τα περιθώριά της. Μπαίνει λοιπόν, επιτακτικά η ανάγκη να καθοριστεί η μελλοντική ατζέντα των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων. Κάτι πάντως, που είναι πολύ δύσκολο να συμφωνήσουν οι δύο πλευρές, όπως άλλωστε δείχνει η ατμόσφαιρα και η συνθηματολογία στην προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ».

Ωστόσο, σημειώνει, η ένταξη της Ρωσίας στις παγκόσμιες διαδικασίες και το σύστημα, δίνει την ελπίδα ότι η στρατηγική των σχέσεών της τόσο με τη Δύση, όσο και με την Ανατολή, θα παραμένει προβλέψιμη.

Κίνδυνος-θάνατος κάθε επαφή με το Δημόσιο.


Του Γιώργου Δελαστίκ
Το ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη είναι «δήμιος» για τα εισοδήματα των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων και για τα εργασιακά δικαιώματα, είναι πασίγνωστο. Εχουμε να κάνουμε με την πιο αντιλαϊκή κυβέρνηση που διοίκησε ποτέ αυτήν τη χώρα. Αυτό υπογραμμίζει, άλλωστε, και...
η μεθαυριανή απεργία.

Αυτό που δεν είναι όμως ευρέως γνωστό είναι ότι η κυβέρνηση Σαμαρά (όπως και εκείνες του Λ. Παπαδήμου και του Γ. Παπανδρέου) είναι ταυτόχρονα και... «αντεροβγάλτης» οποιουδήποτε επιχειρηματία έλθει σε επαφή μαζί της και διαπράξει το σφάλμα να εκτελέσει έργα του ελληνικού Δημοσίου! Δεν πρόκειται να πληρωθεί. Ενώ μέχρι πριν από τρία χρόνια είχαμε ασύστολη κερδοσκοπία των πάσης φύσεως επιτήδειων σε βάρος του κράτους, τώρα έχουμε τον αδίστακτο οικονομικό στραγγαλισμό εκ μέρους του Δημοσίου κάθε επιχείρησης που έρχεται σε επαφή μαζί του. Παράλληλα, η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ οδηγεί σε ασφυξία συνολικά την ελληνική οικονομία και μέσω της μη εκτέλεσης ούτε καν των έργων που έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και αποκαλυπτικοί. Πρώτα πρώτα μέχρι τον Ιούλιο του 2012 οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ευρύτερου δημόσιου τομέα ανήλθαν στα 6,7 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση χρωστάει σε κάθε είδους επιχειρήσεις κατασκευών, παροχής υπηρεσιών ή προμηθευτών σχεδόν 7 δισ. για έργα που έχουν ήδη κατασκευαστεί ή για υλικά που έχουν ήδη παραδοθεί! Οι επιχειρήσεις έχουν καταβάλει δηλαδή όλο το κόστος και αντί για κέρδος δεν έχουν εισπράξει δεκάρα τσακιστή!

Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι δεν αναπτύσσονται τουλάχιστον νέες οικονομικές δραστηριότητες από την κυβέρνηση Σαμαρά ώστε να πει κανείς ότι ναι μεν εκκρεμούν τα «παλιότερα» χρέη, αλλά τέλος πάντων οι επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με το Δημόσιο τα κουτσοφέρνουν βόλτα με όσα εισπράττουν από νέες αναθέσεις δημοσίων έργων.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Κατά τη διάρκεια του οκταμήνου Ιανουαρίου - Αυγούστου του 2012 οι δαπάνες του προϋπολογισμού ήταν... λιγότερες από τις προβλεπόμενες κατά 5 δισ. - 4,925 δισ. για την ακρίβεια! Επιπροσθέτως το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έχει καταβαραθρωθεί στο ίδιο χρονικό διάστημα. Ξοδεύτηκαν τα... μισά (!) από τα προϋπολογισμένα χρήματα - 2,24 δισ. λιγότερα. Σε απλά ελληνικά, η κυβέρνηση ούτε πληρώνει κανέναν από τις μυριάδες στους οποίους χρωστάει ούτε κάνει καινούργια έργα. Ακολουθεί πολιτική βέβαιης καταβαράθρωσης όλης της οικονομίας. Μα τότε τι κάνει η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη; Εύλογο το ερώτημα και απλούστατη η απάντηση: Πληρώνει τους δανειστές! Πληρώνει τους ξένους πιστωτές, τους ξένους τοκογλύφους, τους ξένους κερδοσκόπους, ακόμη και τους ξένους «γύπες», αυτούς τους ακραίους κερδοσκόπους που αγοράζουν ελληνικά ομόλογα στο 20% ή και στο 10% της αξίας τους και στη συνέχεια εισπράττουν εκβιαστικά το 100% της ονομαστικής τους τιμής! Το τετράμηνο Σεπτεμβρίου - Δεκεμβρίου η κυβέρνηση θα πληρώσει για τοκοχρεολύσια πάνω από 1,5 δισ. συν 430 εκατ. για ομόλογα του ΟΣΕ - περίπου δηλαδή 2 δισ.

Ολα αυτά θα πληρωθούν από το μισθολογικό, συνταξιοδοτικό και φορολογικό «γδάρσιμο» των Ελλήνων, αφού η περιβόητη δανειακή δόση των 31,5 δισ. απομακρύνεται όλο και πιο πολύ. Επρεπε να έρθει στις 28 Ιουνίου, δεν ήρθε όμως ούτε τον Ιούλιο ούτε τον Αύγουστο ούτε τον Σεπτέμβριο και όλα δείχνουν ότι δεν θα έρθει ούτε τον Οκτώβριο, ενώ αρχίζει να παίζεται αν θα έρθει αργά τον Νοέμβριο! Και να σκεφθεί κανείς ότι υπάρχουν ακόμη κάποιοι που ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα πληρώνει μισθούς και συντάξεις από τα... δάνεια της τρόικας! Είναι άραγε απλώς αδαείς και ανόητοι ή απατεώνες.

Από:  ethnos.gr

Ο θίασος των αρχηγών

Μειδιάματα ειρωνικά. Σαρκαστικά σχόλια. Απαξιωτικές κρίσεις για τις κατά φαντασίαν συγκρούσεις. Οι θεατρικές παραστάσεις του θιάσου των πολιτικών αρχηγών της συγκυβέρνησης δεν πάνε καθόλου καλά τελευταία. Μπορεί ο Αντώνης Σαμαράς, ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης να νομίζουν ότι δίνουν τα ρέστα τους από πλευράς υποκριτικών δυνατοτήτων. Ενδέχεται να πιστεύουν μάλιστα ότι συμμετέχουν σε μεγαλειώδες έπος αναμέτρησης με την τρόικα των επικυρίαρχων της πατρίδας μας. Το αποτέλεσμα του θεάτρου που παίζουν όμως τους προδίδει. Ουδέποτε υπερβαίνει το επίπεδο του...
κωμειδυλλίου, όπως λέγαμε παλιότερα. Ελαφρά μουσική κωμωδία με αισθηματικό περιεχόμενο. Οι δεσμοί της τρόικας εσωτερικού (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) με την τρόικα εξωτερικού (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ) δεν κρύβονται.

Αυτό που λέει η τρόικα των ξένων γίνεται πάντα στο τέλος. Τώρα πια το γνωρίζουν όλοι οι Ελληνες. Το πολιτικό θέατρο των αρχηγών δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από μέρος της τελετουργίας πειθαναγκασμού, παραπλάνησης και τελικά υποταγής του ελληνικού λαού στα μέτρα που τον εξαθλιώνουν. 

Δεν πέφτει η κυβέρνηση σε καμιά περίπτωση από μόνη της. Δεν έχει καμιά πολιτική ή ηθική αναστολή να πάρει τα πιο απάνθρωπα μέτρα εναντίον του ελληνικού πληθυσμού. «Το υποζύγιο αντέχει, φόρτωσέ το κι άλλο» είναι το κυβερνητικό σύνθημα, όσο βλέπει τους πολίτες να μην αντιδρούν, να σκύβουν το κεφάλι και να υπομένουν στωικά τα διαρκώς και πιο εξοντωτικά μέτρα. Αυτή η πολιτική που αποσκοπεί στο να γίνονται οι Ελληνες διαρκώς φτωχότεροι δεν έχει τέλος. Οι Γερμανοί που την επιβάλλουν μέσω των γηγενών συνεργατών τους στην κυβέρνηση δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να τη σταματήσουν ποτέ. 

Δεν φεύγει κανένα κόμμα από την κυβέρνηση, όσο σκληρή πολιτική και αν εφαρμόσει. Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης ήξεραν από πριν τι πολιτική θα ακολουθήσουν. Το γνώριζαν και το είχαν αποδεχθεί. Για να εφαρμόσουν την πολιτική που υλοποιούν μπήκαν στην κυβέρνηση. Δεν μπήκαν ούτε για να σώσουν τους Ελληνες ούτε για να τους... ελεήσουν ή να τους λυπηθούν. Το παιχνίδι ήταν πεντακάθαρο από την αρχή. Συγκυβερνούν για να εξασφαλίσουν πρωτίστως την προσωπική πολιτική τους επιβίωση. Τίποτα άλλο! 

Ο Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός μέσω της συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τρελός να την εγκαταλείψει την πρωθυπουργία. Να πάει πού; Ολους κι όλους 129 βουλευτές έβγαλε. Θεωρείται άλλωστε απίθανο να ξαναπάρει το 29,66% των ψήφων αν ξαναγίνονταν σύντομα εκλογές. Ποιος θυμάται άλλωστε τις διακηρύξεις του στο Αιγάλεω, το Σάββατο του Λαζάρου; «Το λέω ρητά και κατηγορηματικά: Απορρίπτουμε τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ! Τον Γιώργο Παπανδρέου τον διώξαμε. Τώρα θα διώξουμε και το ΠΑΣΟΚ!» υποσχόταν στους οπαδούς της ΝΔ. Ε, καλά, έλεγε και καμιά ανοησία για να περνάει η ώρα... 

Και να έδιωχναν τον Βενιζέλο από την κυβέρνηση, αυτός αποκλείεται να έφευγε! Ειδικά στις σημερινές συνθήκες όπου το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση αποσύνθεσης, που είναι αμφίβολο ακόμη και το αν θα κατόρθωνε να πιάσει το 10% των ψήφων σε περίπτωση που γίνονταν εκλογές αυτούς τους μήνες. Κανείς δεν μπορεί να είναι καν σίγουρος ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα είχε ήδη διαλυθεί, αν δεν συγκρατούσε κάποια στελέχη και ψηφοφόρους του η συμμετοχή στην εξουσία, έστω και ως «τσόντα» της ΝΔ. 

Ούτε ο «πλεονάζων» Κουβέλης -υπό το πρίσμα του ότι οι 17 βουλευτές της ΔΗΜΑΡ δεν είναι αναγκαίοι για τον σχηματισμό κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας- δεν θα έφευγε ποτέ από την κυβέρνηση Σαμαρά. Τόσο ο ίδιος όσο και η περί αυτόν ομάδα στελεχών βρήκαν μοναδική ευκαιρία να προσκολληθούν στην εξουσία, γιατί να την εγκαταλείψουν οικειοθελώς; Αφού μέχρι και οι ψηφοφόροι τους «δανεικοί» από το ΠΑΣΟΚ είναι! 

Καμιά ανησυχία για τη συνοχή της κυβέρνησης δεν υπάρχει, λοιπόν, όσο δεν υπάρχουν εκτεταμένες και έντονες λαϊκές αντιδράσεις με στόχο την ανατροπή της. Μόνο τότε θα άλλαζαν τα πράγματα. Οσο διαρκεί όμως η σημερινή αδράνεια του κόσμου, μόνη πρόσθετη επιβάρυνση θα είναι κάποιες ακόμη κακόγουστες παραστάσεις πολιτικού θεάτρου από το «μπουλούκι» των αρχηγών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ...

Του Γιώργου Δελαστίκ, μοντάζ Γρέκι

            Ανίκανη ηγεσία



Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Το κλείσιμο και αυτού του πακέτου θα έχει την ίδια κατάληξη με τα προηγούμενα: η κοινωνία θα πληρώσει πάλι ένα κόστος τρομακτικό. Κοινώς, στη μεσοσταθμική μείωση εισοδημάτων περίπου 20% την εποχή των μνημονίων θα έλθει τώρα να προστεθεί μια περίπου ισόποση μείωση. Μόνο που, αν και το 40% μοιάζει από μόνο του τρομακτικό, είναι απλώς ένας αριθμός που δεν λέει όλη την αλήθεια. Αποκρύπτει όλα όσα και η συγκυβέρνηση, με τη βοήθεια των τσιλιαδόρων της, θέλει να αποκρυβούν.
Οι κοστουμάτοι φίλοι των τραπεζικών επιτελείων – οι οποίοι στον... ελεύθερο χρόνο τους παριστάνουν ενίοτε και τους δημοσιογράφους – υποστηρίζουν ότι η ύφεση είναι αναγκαία, απαραίτητη και επιθυμητή (άρα θα έπρεπε να προσευχόμαστε να επέλθει η τρέχουσα ύφεση του 20%, η οποία τελικά θα πλησιάσει το θηριώδες 30%), αλλά οι αριθμοί δεν αποτυπώνουν την κοινωνική πραγματικότητα.
● Δεν συμπεριλαμβάνουν, για παράδειγμα, το κόστος στα ελάχιστα, τα μικρά και τα μικρομεσαία εισοδήματα, τα οποία συρρικνώνονται έως εξαφανίσεως.
● Δεν συμπεριλαμβάνουν την πλήρη ανέχεια για τους ήδη προ κρίσης χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, οι οποίοι πλέον πεινάνε.
● Δεν συμπεριλαμβάνουν το επιπλέον κόστος των ανέργων μελών σε μια οικογένεια.
● Δεν συμπεριλαμβάνουν την τραγωδία οικογενειών και με τα δύο ενήλικα μέλη τους άνεργα – με ενάμισι εκατομμύριο ανέργους στην Ελλάδα, καμιά αριθμητική προσέγγιση δεν αποτυπώνει τη δυστυχία.
● Δεν συμπεριλαμβάνουν την πείνα των παιδιών στα σχολεία.
● Δεν συμπεριλαμβάνουν την αδυναμία πολλών σχολείων, ειδικά της βόρειας Ελλάδας, πληρώσουν τη θέρμανσή τους, με αποτέλεσμα να απειλείται η λειτουργία τους.
● Δεν συμπεριλαμβάνουν την αδυναμία οικογενειών να ανταποκριθούν στο κόστος της θέρμανσης σε όλη την Ελλάδα.
● Δεν συμπεριλαμβάνουν πολλά άλλα στοιχεία της επαπειλούμενης – αν όχι συντελούμενης – ανθρωπιστικής κρίσης, η οποία εξελίσσεται γοργά σε κοινωνική και ανθρωπιστική καταστροφή.
● Δεν συμπεριλαμβάνουν αυτόπου, όταν – το 2010! – το... «προφητεύαμε», φαινόταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά φέτος για ένα σημαντικό μέρος του ελληνικού λαού θα είναι πραγματικότητα: την επιστροφή στις δεκαετίες του 1940 και του 1950 ως προς το επίπεδο διαβίωσης. Ας ελπίσουμε δε οι κήρυκες θεωριών περί «εμφυλίου» να παραμείνουν απλώς ανόητοι προπαγανδιστές...
Αυτή ακριβώς είναι η παγίδα για τους αιωνίως εξασφαλισμένους τζιτζιφιόγκους της πολιτικής και δημοσιογραφικής ψευδο-ελίτ, τους νέους αστέρες της πιο χυδαίας και παρακμιακής λάιφσταϊλ εκδοχής της διακυβέρνησης, τους «τεχνοκράτες» - αθύρματα της τρόικας, τους ευτελισμένους πλέον εκπροσώπους μιας νεκρής πολιτικής αντίληψης η οποία αντιμετωπίζεται από όλο και περισσότερους με τον απλουστευτικό, ισοπεδωτικό και δυνητικά επικίνδυνο χαρακτηρισμό «προδότης».
Όλοι αυτοί μαζί, συνεχώς ψευδόμενοι, αλλά και ανίκανοι – λόγω πολιτικού παρελθόντος, λόγωμακρόχρονης θητείας στη διαφθορά και τη διαπλοκή, λόγω περιορισμένων ή ανύπαρκτων ικανοτήτων – να συλλάβουν το μέγεθος του εγκλήματος στο οποίο συμπράττουν, εύκολα μιλούν για «σωτηρία» της χώρας εκτελώντας εν ψυχρώ τους ανθρώπους που τη συγκροτούν.
Παράλληλα συνεχίζουν να βομβαρδίζουν τους εξαιρετικά ασθενείς κοινωνικούς δεσμούς, αλλά και τους ετοιμόρροπους θεσμούς, τους οποίους επί χρόνια αποδυνάμωναν καθιστώντας τους εργαλείο ικανοποίησης των κομματικών και επιχειρηματικών τους πελατών.
Όμως η παραδοσιακή ανικανότητά τους, η οποία και εν μέσω κρίσης ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο, είναι ο κρίσιμος παράγοντας αυτού του παιχνιδιού. Διότι πλέον η σωτηρία – αν όχι ήδη τώρα, σίγουρα σε ελάχιστο χρόνο – για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας ισοδυναμεί, σε κόστος, με το απευκταίο της κατάρρευσης. Και, δυστυχώς, αυτή η κοινωνική μερίδα διευρύνεται με ταχείς ρυθμούς.




Χρυσή αυγή : Τρόικα και αιματηρά νέα μέτρα‏


Η τρόικα έχει μετατρέψει τη χώρα σε θλιβερό προτεκτοράτο. Δυστυχώς οι απαιτήσεις των τοκογλύφων θα εκπληρωθούν και πάλι στο έπακρο, παρ' όλο που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή της χώρας και την εξαθλίωση του λαού μας. Έλληνες αντισταθείτε!

  • Σκάνδαλα και μαύρο χρήμα πολιτικών‏

    Μαύρο χρήμα, καταθέσεις στην Ελβετία, off-shore εταιρίες βουλευτών και υπουργών και απόλυτη συγκάλυψη όλων των σκανδάλων. Το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα σύντομα θα καταρρεύσει υπό το βάρος της λαϊκής οργής και νέες εθνικές δυνάμεις θα αναλάβουν το δύσκολο έργο της κάθαρσης και της ανασυγκρότησης της χώρας.
  • Για τις αυριανές κινητοποιήσεις‏

Όλοι οι Έλληνες - χωρίς κομματική ταυτότητα, αλλά με χιλιάδες ελληνικές σημαίες - οφείλουν να ενώσουν τις φωνές τους ενάντια στο μνημόνιο και το ξεπούλημα της Πατρίδας μας. Να απομονωθούν πάραυτα οι προβοκάτορες και το παρακράτος των Εξαρχείων. Οι αστυνομικές δυνάμεις, που επιτρέπουν σε μουσουλμάνους λαθρομετανάστες να καταστρέφουν το κέντρο της Αθήνας, έχουν υποχρέωση να περιφρουρήσουν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του "συνέρχεσθαι" για κάθε 'Έλληνα πολίτη.

Βρέχει χαστούκια

Είναι στιγμές που νομίζω πως ζούμε σε μια χώρα φάντασμα που οι κάτοικοι της μεταμορφώνονται σιγά σιγά σε σκιές. Προσπαθούν απεγνωσμένα με σπασμωδικές κινήσεις να πληρώσουν υπέρογκα δάνεια , δόσεις , να κλείσουν γραμμάτια , παλιούς και νέους λογαριασμούς . Μονοπωλούν προς την ίδια κατεύθυνση κάθε κίνηση τους. Προσφέρουν γη και ύδωρ αν χρειαστεί και την παιδεία ξεχνούν. Για να τελειώνουν. Και οι εταίροι, έξωθεν φίλοι , και αυτοί προς την ίδια κατεύθυνση κοιτούν, για να τελειώνουν. Όλοι μαζί ή χωριστά κανείς δεν ξέρει , μα το να τελειώνουν είναι το ζητούμενο. Πίσω τους τρέχει ένα μεγάλο θεριό και στρώνει το χαλί , πλούσιο και παχύ με πολλές εκφράσεις και εκφάνσεις , χειροποίητο, βαρύ και μαύρο . Το χαλί , η ενοχοποίηση.


Βροχή ηθικοπλαστικών και πολλές φορές πολιτικά σωστών παροτρύνσεων πέφτουν πάνω μας καθημερινά.



Να δούμε την πραγματικότητα κατάματα, να δουλέψουμε πιο σκληρά ( εκτός από τους ανέργους φυσικά) , να ανασκουμποθούμε, να αναλογιστούμε, να συννενοηθούμε με τους εταίρους μας. Και σύνεση παιδιά και ωριμότητα και ομοψυχία. Επικρίσεις , απαξιωτικά λόγια σε αγαστή σύμπνοια με το περίφημο πια ΄΄όλοι μαζί τα φάγαμε΄΄ βρίσκουν πολλούς και ακόμα πιο πολλούς κρυφούς υποστηρικτές και όλοι μαζί σε πλήρη σύμπνοια υφαίνουν το προαναφερθέν χαλί της ενοχοποίησης. Μια ιδιότυπη κουλτούρα δηλαδή αυτομομφής και αυτοχαστουκίσματος. Βρέχει χαστούκια .



Κάθε προσπάθεια άμβλυνσης της ενοχοποίησης ακόμα και σε φιλικές κουβεντούλες, στιγματίζεται ως λαικισμός. Η επίκληση της ενοχοποίησης όμως από τους ταγούς ενός πολιτικού συστήματος που έχει να επιδείξει πρωτοφανείς αστοχίες , πολλαπλασιάζει το κόστος του μνημονίου φέρνοντας στο τραπέζι τα βαρύτατα ψυχικά κόστη .



Κάτι πρέπει να μας κάνει να δούμε πως η παρατεταμένη επίκριση επί δικαίων και αδίκων είναι κάτι σαν καυστικό οξύ που τρώει τα σωθικά και πριονίζει τα βαθιά θεμέλια μιας κοινωνίας βαριά δοκιμαζόμενης. Είναι σαράκι.



Τι πράγμα είναι τέλος πάντων αυτή η ενοχοποίηση ;



Είναι αυτή που σε κάνει να λες '' Φταίω, πληρώνω τώρα οτιδήποτε έκανα πριν . Ο τρόπος που ζούσα ήταν λάθος '' και μετά προχωράς παρακάτω. '' Εγώ ο ίδιος στην ουσία μου , είμαι λάθος και πληρώνω τώρα γιατί κανείς άλλος εκτός από εμένα δεν φταίει. '΄ Κάνουμε τον ίδιο τον εαυτό μας εχθρό μας.



Τσιμουδιά λοιπόν, Καμιά αντίδραση, οι φταίχτες δεν αντιδρούν. Να μην κουνιέμαι , να μην αναπνέω αν είναι δυνατόν. Και ο πιο πειστικός και καλός ακίνητος , είναι ο νεκρός. Ο νεκρός κουβαλά όση ενεχοποίηση του φορτώσουμε ακούραστα και κυρίως αμίλητα.

Ας σκεφθούμε για μια στιγμή , το ένα εκατομμύριο ανέργους μας. Πόσοι άραγε απ΄αυτούς βρέθηκαν στην ανεργία ύστερα από πολλά πολλά χρόνια που εργάστηκαν σκληρά , με μεράκι και όρεξη . Πόση ψυχική ισορροπία και δύναμη θα πρέπει άραγε να έχουν σήμερα για να μην πουν '' Φταίω εγώ, κάτι δεν άκανα καλά και γι΄αυτό έχασα την δουλειά μου'' και μετά από λίγο η θλίψη να τους φέρει την σκέψη ΄΄φταίω εγώ και μόνο που είμαι και μόνο που υπάρχω'' . Βλέπεις είναι μια τόσο σκανδαλώδης αστοχία του πολιτισμού μας , μια τέτοια νομιμοποιημένη βία η ανεργία που δύσκολα την χωνεύει το ανθρώπινο στομάχι.
Από την άλλη, θυμός , οργή. Πανικοβλημένη αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων προκειμένου να αναλάβουν το βάρος της αποψιλωμένης μας ζωής. Κάθε λογής αδύναμοι και κατατρεγμένοι προσφέρονται γενναιόδωρα για να απαλύνουν την οδύνη μας. Εδώ εχθρός μας δεν είναι πια ο εαυτός μας , αλλά μονάχα ο άλλος. Να ζεις μέσα από το μίσος, έτσι που να μην ενδώσεις ποτέ στην δυσφορία. '' Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις΄΄ έγραφε ο μαγάλος μας Καβάφης.


Ξεσπά το μίσος σε επιθετικότητα είτε πάνω στον ίδιο μας τον εαυτό , είτε πάνω σε άλλους αδυναμότερους. Η αδυναμία να είσαι ο εαυτός σου, οδηγεί αρκετές φορές στο μίσος από ζήλεια . Η παρατεταμένη επίκριση σε γεμίζει πίκρα γιατί είναι μια μορφή εκμετάλλευσης . Σαν λύτρωση από τέτοια συναισθήματα που τυραννούν και βιώνονται με ενοχές , εμφανίζεται η πυροδότηση αγώνων ενάντια των αδυναμότερων. Δεν αυξήθηκαν οι συνάνθρωποι μας που δέρνουν κάποιον επειδή έχει άλλο χρώμα . Αυξήθηκαν οι απελπισμένοι που δεν μπορούν διαφορετικά να αντιμετωπίσουν την απελπισία τους. Είναι σαν να αδειάζουμε όλα τα βάρη της ύπαρξης μας στα καροτσάκια των μικροπωλητών στην Ραφήνα .



Για όλους αυτούς τους λόγους θέλω να κλείνω τα αυτιά μου και τα μάτια μου πια στην παρατεταμένη απαξίωση, στα ξένα και εγχώρια γραπτά και λόγια που βάζουν τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Γιατί αν κάτι μπορεί να μας βοηθήσει σήμερα είναι η αντίσταση μας να μην ταυτιστούμε με την απαξιωτική εικόνα που απλόχερα μας προσφέρουν. Δεν μπορείς τελικά να ζητάς υπέρβαση και αγώνα , αν δεν βρεις τον λόγο που να μας συμπεριλαμβάνει όλους.



''Εις μάτην όλων των καιρών, εις μάτην όλων των εποχών , μια καινούργια μέρα ανθίζει'', τα λόγια του Εμπειρίκου, φυσούν με υπομονή την μεγάλη αλήθεια της ζωής. Για το όποτε αυτός ο αέρας φυσήξει λιγάκι πιο δυνατά.



Ανν Λου 


Πηγή: Βρέχει χαστούκια - RAMNOUSIA 

Ο πατριωτισμός των πλουσίων

Ο πατριωτισμός των πλουσίων

Το ότι η καρδιά της Άνγκελα Μέρκελ ματώνει βλέποντας τους φτωχότερους Έλληνες να υποφέρουν ίσως και να είναι αλήθεια. Ούτε ο εθνικός εγωισμός, ούτε ο πολιτικός δογματισμός, ούτε ο οικονομικός κυνισμός αποκλείουν εντελώς τα συναισθήματα. Ωστόσο, τόσο συχνές εκκλήσεις στον πατριωτισμό των πλούσιων Ελλήνων, που μετώκησαν εις άγνωστον διεύθυνσιν μαζί με τον πλούτο τους, θα περιβάλουν τελικά την κεφαλή της καγκελαρίου με φωτοστέφανο γραφικότητας. Αν υπήρχε κάποιο ίχνος ειλικρίνειας ή ρεαλισμού σ’ αυτές τις εκκλήσεις, θα έπρεπε να πάρουν τον χαρακτήρα μιας υπόδειξης προς την τρόικα, η οποία εκπροσωπεί πρωτίστως τη Γερμανίδα καγκελάριο, ν’ αλλάξει ριζικά τη συνταγή του μνημονίου, που έγκειται ακριβώς στο αντίθετο: να καταστήσει φτωχότερους τους ήδη φτωχούς Έλληνες. Η ηθικοπολιτική ευαισθησία της κ. Μέρκελ , όμως, είναι αλά καρτ. Ο πατριωτισμός των φτωχών Ελλήνων επιβάλλεται ως καταναγκασμός. Ο πατριωτισμός των πλουσίων Ελλήνων τίθεται σε εθελοντική βάση. Άλλωστε, ενέχει και κινδύνους για το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αν, αίφνης, μερικές χιλιάδες πλουσίων αποφασίσουν, επειδή ξύπνησε ο πατριώτης μέσα τους, να επαναπατρίσουν τα 22 δισ. ευρώ που φυγάδευσαν στη διετία της κρίσης -κι αυτά είναι μόνο τα μετρήσιμα- ποιος ξέρει πόσες γερμανικές τράπεζες θα πάθουν ταράκουλο; Αυτό δεν θα το άντεχε ούτε ο πατριωτισμός, ούτε η πονοψυχιά της κ. Μέρκελ.


Ο ψόγος προς τους πλούσιους είναι αγαπημένο σπορ των πολιτικών. Ιδιαίτερα αυτών που οι πολιτικές τους εξυπηρετούν πρωτίστως τους πλούσιους. Στην κορύφωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2008, κορυφαίοι Ευρωπαίοι πολιτικοί επιτέθηκαν με οξύτητα κατά των διαβόητων golden boys για τις προκλητικές αμοιβές τους. Κάποια golden boys «κάηκαν» στην πυρά της κρίσης. Ωστόσο, ως σύνολο όχι μόνο παλινορθώθηκαν στην εξουσία τους, αλλά επιβραβεύτηκαν. Η απληστία τους ανταμείφθηκε με τη σχεδόν επίσημη συμμετοχή τους στη νομή της πολιτικής εξουσίας. Κι επειδή το αποτέλεσμα αυτής της συμμετοχής είναι μεταξύ άλλων η εδραίωση της λιτότητας για τους φτωχούς, αναζητείται πάλι η ηθική εκτόνωση της σκανδαλώδους ταξικής αδικίας. «Άντε χάσου, πλούσιε μαλάκα», έγραψε η Λιμπερασιόν για τον ιδιοκτήτη της αυτοκρατορίας Luis Vuitton, όταν αυτός απείλησε να γίνει «Βέλγος», ώστε να αποφύγει το ενδεχόμενο αυξημένης φορολόγησης. Όπως ο Ολάντ, οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες απειλούν κατά καιρούς με αυξημένους φόρους τους «δικούς τους» πλούσιους, για να χρυσώσουν το πικρό χάπι που δίνουν στους «δικούς τους» φτωχούς. Αλλά, ταυτόχρονα διατηρούν τον ανταγωνισμό των φορολογικών κινήτρων για να προσελκύσουν τους πλούσιους των γειτόνων τους. Ο πλούτος των πλουσίων είναι το μόνο πράγμα που πραγματικά δεν γνωρίζει σύνορα στην Ευρώπη και στον κόσμο.



Για να επιστρέψουμε στην πονοψυχιά της Μέρκελ, η πραγματικότητα είναι ότι οι Έλληνες πλούσιοι, όπως και οι Βέλγοι πλούσιοι, οι Αυστριακοί πλούσιοι ή οι Γερμανοί πλούσιοι είχαν και έχουν τις ευκαιρίες τους να γίνουν πλουσιότεροι και στην ευημερία και στην κρίση. Αυτό το αποδεικνύουν τα στοιχεία παγκοσμίως, αλλά και στην ίδια τη Γερμανία, όπου η κ. Μέρκελ υποτίθεται ότι κάνει το καθήκον της έναντι των συμπατριωτών της πλουσίων. Δηλαδή, τους έχει φορολογήσει αμείλικτα, δίκαια και αναλογικά. Φευ, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι το σύστημα είναι win win για τους πλούσιους. Έκθεση που έχει εκπονηθεί για λογαριασμό της ίδιας της γερμανικής κυβέρνησης δίνει έναν εξόχως αποκαλυπτικό απολογισμό για την εικοσαετία 1992-2012, που περιλαμβάνει και την τριετία της κρίσης. Η περιουσία του γερμανικού κράτους μειώθηκε κατά 800 δισ. ευρώ, ενώ η ιδιωτική περιουσία ων νοικοκυριών υπερδιπλασιάστηκε, από τα 4,6 στα 10 τρισ. ευρώ. Ακόμη και στην τετραετία της κρίσης, ο ιδιωτικός πλούτος αυξήθηκε κατά 1,4 τρισ. Αλλά, πώς κατανέμεται ο πλούτος αυτός; Το 53% του ιδιωτικού πλούτου ανήκει στο 10% των Γερμανών, των οποίων η περιουσία, μάλιστα, αυξάνεται ετησίως κατά 10% τα τελευταία χρόνια. Στον αντίποδα, στο 50% των φτωχότερων Γερμανών ανήκει μόλις το 1% του ιδιωτικού πλούτου, ενώ καταγράφονται και σημαντικές εισοδηματικές απώλειες από χρόνο σε χρόνο. Αυτό είναι, μεταξύ άλλων, το αποτέλεσμα του περί δικαίου αισθήματος της κ. Μέρκελ και των προκατόχων της.



Τέτοιος κι ίσως ακόμη χειρότερος θα είναι ο απολογισμός στο τέλος της ελληνικής κρίσης – αν υπάρξει τέλος κι αν ακολουθήσει το λεγόμενο «καλό σενάριο». Οι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι. Τρομακτικά πλουσιότεροι. Μπορεί τώρα τα περιουσιακά στοιχεία κράτους και ιδιωτών να απαξιώνονται περίπου ομοιόμορφα, αλλά όταν κλείσει ο κύκλος της διανομής της κρατικής περιουσίας μεταξύ εγχωρίων και ξένων «φίλων», όταν ολοκληρωθεί και το ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων των κατεστραμμένων οικονομικά στρωμάτων, ο πλούτος θα ανακτήσει τις χαμένες αποτιμήσεις κι η μέτρησή του θα αποκαλύψει ένα μεγάλο πλιάτσικο από τους πλούσιους πατριώτες. Θα κάνει ακόμη και τους Γερμανούς πλούσιους να ζηλεύουν.



Η περί πατριωτισμού των πλουσίων συζήτηση έχει βεβαίως και ένα πρακτικό περιεχόμενο. Η Γερμανίδα καγκελάριος και η τρόικα θα ήθελαν να δώσουν κάποια ηθική ικανοποίηση στα «ματωμένα στρώματα» με κάποιου είδους «δικαιότερη» φορολόγηση της ιδιωτικής -προς Θεού, ουχί της επιχειρηματικής!- περιουσίας των Ελλήνων πλουσίων, που διαπρέπουν στο σπορ της παράνομης φοροδιαφυγής, αν και τους δίνονται άπλετες ευκαιρίες νόμιμης. Έστω κι αυτό θα είχε κάποιο νόημα αν το «δίκαιο» φορολογικό σύστημα που υποδεικνύουν η Μέρκελ και η τρόικα είχε ένα δίκαιο αναδιανεμητικό χαρακτήρα. Αν, δηλαδή, ό,τι κοβόταν από τους πλουσιότερους δινόταν στους φτωχότερους, και δεν πήγαινε μέχρι τελευταίου ευρώ στην εξόφληση των πιστωτών – που σε τελική ανάλυση είναι οι Γερμανοί πλούσιοι, οι Γάλλοι πλούσιοι και γενικώς όσοι φιλοδοξούν να γίνουν πλουσιότεροι επενδύοντας και στο κρατικό χρέος. Αυτό θα μπορούσε να είναι και οικονομικά αποτελεσματικό για έναν απλούστατο λόγο: οι πλούσιοι, οι πραγματικά πλούσιοι, το 1% του πλανήτη που ζει εις βάρος του 99%, το 10% των Γερμανών πλούσιων ή το 5% των πλουσιότερων Ελλήνων που ελέγχουν τον κοινωνικό πλούτο και εμφανίζονται φορολογικά ως πένητες, όλοι αυτοί ποτέ δεν θα μπορέσουν να δαπανήσουν όλο τον πλούτο τους. Ούτε καν ένα σεβαστό ποσοστό του. Αν τον ίδιο πλούτο, όμως, τον διανείμει κανείς στο φτωχότερο 50% του πληθυσμού θα γίνει δαπάνη. Και για τα στοιχειώδη και αναγκαία, και για μερικά «περιττά», που πάντως θα ανακόψουν το υφεσιακό σπιράλ θανάτου.



Αντιθέτως, οι πλούσιοι στην παρούσα συγκυρία το μόνο που σκέπτονται είναι να προστατεύσουν τον πλούτο τους. Είτε φυγαδεύοντάς τον, είτε αποκρύπτοντάς τον. Βρισκόμαστε στον αντίποδα αυτού που ο Άνταμ Σμιθ προέβαλε ως κυριότερη ψυχολογική λειτουργία του πλούτου: η βασικότερη απόλαυση που αντλούν οι πλούσιοι απ’ αυτόν είναι η επίδειξή του. Αλλά αυτό ισχύει για την περίοδο της ευημερίας. Τώρα, η κυριότερη μέριμνα των πλουσίων είναι η απόκρυψη του πλούτου τους. Επομένως, η μόνη ελπίδα να γίνει ο πλούτος αυτός πηγή ανάπτυξης και φορολογικών εσόδων είναι να αποδοθεί σε αυτούς που έχουν κάθε λόγο να τον δαπανήσουν μέχρι τελευταίου ευρώ.



Αντέχει η ευαισθησία και το περί δικαίου αίσθημα της κ. Μέρκελ και της τρόικας μέχρι εκεί; Α πα πα! Και πώς θα ξεπληρωθούν οι Γερμανοί πλούσιοι; Είπαμε να ερεθίσουμε τον πατριωτισμό των Ελλήνων πλουσίων, αλλά πάνω από αυτόν είναι η διεθνιστική αλληλεγγύη όλων των πλουσίων του κόσμου, όταν τουλάχιστον δεν διαγκωνίζονται για να πλιατσικολογήσουν κάθε τι κινητό, άυλο ή ακίνητο έχει αξία στο χρηματιστήριο της απληστίας.


ΚΙΜΠΙ


Πηγή: Ο πατριωτισμός των πλουσίων - RAMNOUSIA