Ολοκληρώθηκε η μετατροπή της χώρας σε αποικία



apikia elasΜετά την πρόσφατη ψήφιση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, δεν ισχύει η ασυλία της δημόσιας περιουσίας του κράτους. Τώρα οι δανειστές μπορούν να κατάσχουν, όχι μόνο την ιδιωτική περιουσία του κράτους (ακίνητα, κτίρια, κεφάλαια κ.λπ.), αλλά και τη δημόσια (λιμάνια, αεροδρόμια, αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς κ.λπ.).

Με την πράξη αυτή ολοκληρώθηκε η μετατροπή της χώρας σε αποικία. Τώρα δεν είναι μόνο η εκχώρηση της δημοσιονομικής πολιτικής στους τρεις υπαλλήλους των δανειστών και το διαρκώς αυξανόμενο χρέος (μετά από κάθε δόση «βοήθειας»). Δεν είναι μόνον η καταστροφή του κράτους πρόνοιας, της δημόσιας Παιδείας, και της εργατικής νομοθεσίας. Δεν είναι μόνον η ανεργία, η γενικευμένη φτώχεια, η πείνα και οι αυτοκτονίες. Δεν είναι μόνον η εκποίηση του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, των λιμανιών και των αεροδρομίων. Αυτά, μια μελλοντική αριστερή κυβέρνηση, μπορεί να τα ανακτήσει. Τώρα όμως εκποιείται και ο ορυκτός πλούτος της χώρας. Το χρυσάφι της Χαλκιδικής παραδίδεται στους ξένους, έναντι έντεκα εκατομμυρίων ευρώ (όσο η αξία 30 διαμερισμάτων των 100τ.μ.). Το χρυσάφι, οι βωξίτες, το νικέλιο, το μαγγάνιο, όλος ο ορυκτός πλούτος που σχηματίστηκε κάτω από το έδαφος της Ελλάδας πριν από εκατομμύρια χρόνια, θα εκποιηθεί. Το χρυσάφι και τα υπόλοιπα μεταλλεύματα δεν θα ξαναγεννηθούν.
Εκεί που ήταν κάποτε δάση και βουνοπλαγιές, θα μείνουν τα σεληνιακά τοπία της λεηλατημένης πατρίδας μας. Και τα κυανιούχα (για το χρυσάφι) θα μολύνουν τα εδάφη και τα νερά, σκοτώνοντας ζώα, πουλιά και ανθρώπους.
Δημόσιες επιχειρήσεις, κτίρια, βουνά, ακρογιαλιές, ορυκτός πλούτος, λιμάνια και αεροδρόμια, μνημεία, αρχαιολογικοί χώροι, μπορούν να γίνουν αντικείμενα πλειστηριασμού. Αν η κυβέρνηση της εθνικής καταισχύνης δεν ανατραπεί, εμείς και τα παιδιά μας θα ζήσουμε ξένοι, σ’ αυτό που ήταν κάποτε η πατρίδα μας.
Ολοκληρώνουν το έργο των προκατόχων τους
Πώς φτάσαμε εδώ; Η αστική μας τάξη, ανάπηρη εκ γενετής για τους γνωστούς ιστορικούς λόγους, ήταν πάντα κομπραδόρικη και εθελόδουλη (προς ίδιον συμφέρον). Δεν θα ανατρέξουμε στο παρελθόν. Αλλά το 1944 είναι κοντά μας, ζωντανό, όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου παρέδωσε τη χώρα στους Άγγλους, για να συντρίψουν το νικηφόρο ΕΑΜικό κίνημα. Ενωμένοι, στη συνέχεια, πολιτικοί υπηρέτες της αστικής τάξης, πάντοτε «από κοινού συμφέροντος ορμώμενοι», παρέδωσαν τη χώρα στους Αμερικανούς για να εξοντώσουν, με τα όπλα και με τα δολάριά τους, τον Δημοκρατικό Στρατό! Ακολούθησε η δικτατορία της Χούντας που την επέβαλαν, πάλι, «από κοινού συμφέροντος ορμώμενοι», το πολιτικό προσωπικό της κυρίαρχης τάξης και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Το κράτος των δωσίλογων εκυβέρνησε τη χώρα από το 1944 μέχρι το 1974. Και η μετέπειτα ανάπηρη δημοκρατία, δεν θέλησε να καθαρίσει τη δημόσια ζωή από τα κατάλοιπα του κράτους των δωσίλογων και της εθνικής υποτέλειας.
Οι σημερινοί μητραλοίες προέρχονται απ’ αυτό τον κόσμο, και ολοκληρώνουν το έργο των προκατόχων τους.
Ούτε οι Γερμανοί, ούτε ο Τσολάκογλου δεν τόλμησαν να εκποιήσουν γη και δημόσιο πλούτο. Αμερικανοί στρατηγοί εσχεδίαζαν τις επιχειρήσεις εναντίον του Δημοκρατικού Στρατού και ο διαβόητος Πιουριφόι με την αμερικανική αποστολή καθόριζαν ως και την αγροτική πολιτική της πατρίδας μας.
Αυτοί, όμως, δεν τόλμησαν να εκποιήσουν «γην και ύδωρ» (κυριολεκτικά). Οι σημερινοί το τόλμησαν.
Όλα έγιναν βάσει σχεδίου: πρώτα φούσκωσαν το δημόσιο χρέος για να μας βάλουν στο ΔΝΤ, χωρίς να τους το ζητήσουν. Τα υπόλοιπα ακολούθησαν «νομοτελειακά».
Κατασκευάζουν εχθρούς
Και τώρα, μπροστά στη χρεοκοπία και την εθνική καταισχύνη, κατασκευάζουν εχθρούς για να καλύψουν την ανομία τους: Η βίλα Αμαλίας, εχθρός της Δημοκρατίας! Ένας συγκεκριμένος πολιτικός χώρος, οπαδός της βίας και προστάτης των «κουκουλοφόρων». «Η δημοκρατία κινδυνεύει»! Από ποιους κινδυνεύει; Από αυτούς που μας κυβερνούν δεν κινδυνεύει απλώς η δημοκρατία: Το Σύνταγμα παραβιάζεται συστηματικά και η κοινοβουλευτική δημοκρατία μετατρέπεται βαθμιαία σε αυταρχικό κράτος των ΜΑΤ. 
Αν δεν ανατραπεί η κυβέρνηση των νεοδωσίλογων, θα ζήσουμε ξένοι στην ίδια την πατρίδα μας. Η Ελλάδα θα μετατραπεί «σε ένα απέραντο ξενοδοχείο». Σε χώρα υπηρεσιών. Μετά την κατοχή, χάθηκε μια γενιά νέων, κυρίως αγροτόπαιδων, που μετανάστευσαν στα τέσσερα σημεία του πλανήτη. Σήμερα θα χαθεί μια γενιά επιστημόνων, τεχνικών, νέων με υψηλή ειδίκευση, που άρχισαν ήδη να ξενιτεύονται για να επιβιώσουν.
Όπως γράφει ο Μακρυγιάννης, από την Ελλάδα πέρασαν πολλοί καταχτητές. Αλλά από τις διαδοχικές γενοκτονίες, έμενε πάντοτε κάποια «μαγιά», για την αναγέννηση του έθνους. Σήμερα κινδυνεύουμε να διαλυθούμε μέσα στην τεράστια εθνοκτόνα χοάνη της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.
Ελπίδα; Ένα πλατύ, λαϊκό μέτωπο, για την ανατροπή της κυβέρνησης. Για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, που θα μπορέσει να ανοικοδομήσει τη χώρα, που θα αποκαταστήσει τη λαϊκή κυριαρχία και θα ανοίξει το δρόμο για μια κοινωνία ελευθερίας και δικαιοσύνης. Και μια παρατήρηση: όταν οι ένοχοι απέναντι στο έθνος και την πατρίδα προσπαθούν να παρουσιάσουν έναν πολιτικό χώρο της Αριστεράς ως προστάτη, αν όχι οργανωτή της βίας και της «τρομοκρατίας» (ποιας τρομοκρατίας; τρομοκράτες είναι τα όργανα της «τάξεως» και οι κρυφοί συνεργάτες τους), τότε τι κάνουν τα άλλα κόμματα και οι οργανώσεις της Αριστεράς; Δεν είναι μόνο θέμα πολιτικής εντιμότητας το να υψώσουν την φωνή τους. Είναι και θέμα αυτοπροστασίας. Ας θυμηθούν το κείμενο του Μπρεχτ: Ο φρόνιμος πολίτης δεν μιλούσε όταν πιάνονταν διαδοχικά συγκάτοικοι και γείτονες. Κάποτε ήλθε και η δική του σειρά. Ζούμε σε σκοτεινούς καιρούς. Αν δεν ξεσηκωθούμε, κάποτε οι απόγονοι θα λένε: «Γιατί σώπαιναν οι ποιητές τους;» (Μπρεχτ).
Του Ευτύχη Μπιτσάκη – «Δρόμος της Αριστεράς» – πηγή αναδημοσίευσης: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

 Οι χούντες δεν πέφτουν μόνες τους αν δεν κάνουμε κάτι όλοι τώρα.»

Συνεχίζεται με τον πιο λυσσαλέο τρόπο το φασιστικό αμόκ της κοινοβουλευτικής δικτατορίας  ενάντια στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα της κοινωνίας με σκοπό να υποτάξει τις συνειδήσεις όσων τολμήσουν να αντισταθούν στον ολοκληρωτισμό του καθεστώτος.
Μετά τις επιθέσεις στους αυτοδιαχειριζόμενα  στέκια και τους κατειλημμένους  κοινωνικούς χώρους η τρικομματική   χούντα του καθεστώτος  έκτακτης ανάγκης που κύρηξε η αστική τάξη εδώ και δυόμισι  χρόνια βγάζει στο δρόμο την λυσσασμένη μηχανή των ΜΑΤ, Δίας και των ασφαλιτών για αθρόες συλλήψεις ανύποπτων νεολαίων στο κέντρο της Αθήνας.
Χθες το βράδυ σε μια επίδειξη κρατικής και αποτρόπαιας βίας  συνέλαβαν  13 άτομα νεαρής ηλικίας με το αιτιολογικό και μόνο ότι κινούνταν  τις πρώτες βραδινές ώρες στο χώρο τον Εξαρχείων. Να σημειώσουμε δε πως αρκετοί από τους συλληφθέντες ήταν μαθητές που εκείνη την ώρα είχαν σχολάσει από  το φροντιστήριο. Ανάμεσα σε αυτούς και ο γιός του προέδρου του σωματείου των εργαζομένων στο Δήμο της Νέας Ιωνίας – μέλους της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΠΟΕ –ΟΤΑ Νίκου Αδαμόπουλου  από τον οποίο πήραμε την παρακάτω δήλωση:
« Η συνεχής τρομοκρατία που ασκεί το κράτος και το παρακράτος τους δεν είναι δυνατόν πλέον να αντιμετωπίζεται σαν ένα απλό γεγονός. Προσήγαγαν στην ΓΑΔΑ και τους κράτησαν μέχρι τις 3 τα ξημερώματα παιδιά που είχαν τελειώσει τα φροντιστήρια και απλώς έτρωγαν σουβλάκια στον πεζόδρομο. Μεταξύ αυτών και το παιδί μου μαθητή 2ας λυκείου. Τους πήραν αποτυπώματα κ.α. παρόλο που είχαν ταυτότητες και τους κρατούσαν στα κριτήρια λες και ήταν εγκληματίες.
Η εξήγηση ήταν προληπτικές προσαγωγές από το τμήμα προστασίας του κράτους και του πολιτεύματος.
Οι χούντες δεν πέφτουν μόνες τους αν δεν κάνουμε κάτι όλοι τώρα. Η αριστερά δεν μπορεί να καταγράφει και να περιγράφει απλώς τα γεγονότα.»
Από  την πλευρά μας κι εμείς να τονίσουμε πως η  κοινοβουλευτική  αριστερά  όχι μόνο στέκει με απάθεια και περιγράφει – καταγράφει τα γεγονότα αλλά με τις δηλώσεις και την θεσμολάγνα στάση της περί αστικής νομιμότητας και καταδίκης των καταλήψεων ως «αναποτελεσματικές» πράξεις βίας αφήνει ελεύθερο το πεδίο στους κατασταλτικούς μηχανισμούς να συντρίψουν τις λογικές και τις πράξεις που στέκονται έξω και απέναντι από τα όρια της αστικής δημοκρατίας. Πράγμα που καθόλου δεν διστάζει να κάνει ακόμη και ο στενός κύκλος των συνεργατών του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας (Κρανιδιώτης)  αιτιολογώντας την αναγκαιότητα για καθεστώς έκτακτης ανάγκης στη χώρα.
Την ώρα λοιπόν που γίνονταν όλα αυτά και η φασιστοσυμμορία κατακρεουργούσε τον άτυχο Πακιστανό εργάτη- μετανάστη η αριστερά του κυβερνητισμού και της Λαϊκής Εξουσίας στη θαλπωρή των κοινοβουλευτικών εδράνων έδινε μάταια την μάχη της παραπομπής των πρωτοκλασάτων του καθεστώτος στα αστικά δικαστήρια της διαφάνειας και της κάθαρσης.
Αδυσώπητα κα αναντίρρητα τα ερωτήματα  που βάζει η σκληρή πραγματικότητα για το ποιό δρόμο θα πρέπει να ακολουθήσουν οι δυνάμεις τους κινήματος για να δημιουργήσουν προοπτικές νίκης και ανατροπής.
Νομιμότητα και υποταγή ή αντάρτικο ανατροπής στους δρόμους της αυτοοργάνωσης της κοινωνίας   για την κατάλυση της αστικής εξουσίας;
β.ariaditis
      

ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ



Μπα τι μας λέτε??? Από τον Απρίλιο του 2009 ξεκίνησαν οι αντιγραφές της λίστας??? Της λίστας Φαλτσιάνι που αναβαθμίστηκε σε «λίστα Λαγκάρντ» για τις ανάγκες του Σουλτανάτου προκειμένου να δεθεί χειροπόδαρα το ξεφτιλισμένο πολιτικό σύστημα της χώρας…


Και το ανακαλύψατε μόλις χθες στα έγγραφα που απέστειλαν οι οικονομικοί εισαγγελείς???
Κι εμείς τι λέγαμε στο «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ» όταν σύσσωμα τα ΜΜΕ αλλά και το διαδίκτυο έκαναν γαργάρες με κουτοχορτανίλ??? Για ελάτε να θυμηθούμε…

Το πρώτο πράγμα λοιπόν που λέγαμε…
«Τα πρώτα χέρια λοιπόν που πείραξαν τη λίστα Λαγκάρντ…  Είναι τα χέρια εκείνων που την «παρέδωσαν» στους ορκισμένους δωσίλογους για να την «αξιοποιήσουν». Τα τρανταχτά ονόματα του πραγματικού περιεχομένου της, παραμένουν στα χέρια των συμμοριών των εκβιαστών, και συναποτελούν μαζί με άλλες πολιτικές τους αθλιότητες (βλ. Ζήμενς κλπ), χρήσιμο εργαλείο προσωπικού και πολιτικού εκβιασμού προκειμένου... 


Να υποτάσσονται αναντίρρητα και χωρίς πολλά τσαλίμια, τα ντόπια πολιτικά ανθρωπάκια…»

Και για του λόγου το ασφαλές δείτε περισσότερα ΕΔΩ.

Το πρώτο ερώτημα λοιπόν που ανακύπτει είναι:
Γιατί ολόκληρο το πολιτικό σύστημα στρουθοκαμήλισε και αποσιώπησε αυτή την ουσιαστικότατη αλήθεια???

Το δεύτερο ζήτημα το οποίο τονίζαμε…
«Επιμένουμε και θα επιμένουμε - όπως ήδη έχουμε τονίσει κατ επανάληψη - ότι η πεμπτουσία του προβλήματος...
  • «Δε βρίσκεται στα ονόματα που αφαιρέθηκαν από την επίμαχη λίστα, αλλά στα ονόματα που δεν συμπεριελήφθησαν καν στην επίμαχη λίστα, από αυτούς που την επέδωσαν στην Ελληνική κυβέρνηση, με προφανέστατο στόχο το διαρκή και μόνιμο εκβιασμό του πολιτικού συστήματος, μιας και έχουν τη δυνατότητα να τους "κρατάνε στο χέρι" για τις πολλές και διαχρονικές τους αθλιότητες και λοιπές άνομες και διαπλεκόμενες συνδιαλλαγές…
  • Η ίδια η λίστα, η περίοδος που επελέγη για να επιδοθεί, και το προσχηματικό  περιβάλλον με το οποίο περιεβλήθη, όχι μόνο δε συνιστά αυτοτελές διαχειριστικό και φορολογικό περιστατικό, αλλά συνδέεται άμεσα και ευθέως, με κορυφαίες πολιτικές επιλογές που συνιστούν πράξη εσχάτης προδοσίας, και που οδήγησαν στο γεωπολιτικά στοχευμένο σχέδιο της παράδοσης της χώρας στις δυνάμεις κατοχής, από την "παρέα του Καστελόριζου"…»

Και φυσικά τονίζαμε ότι:
«‘Ολοι εκείνοι που θα επιχειρήσουν, η θα ανεχτούν με τη στάση τους, να διατηρήσουν έξω από το κάδρο τον πρωταίτιο αυτής της επιλογής και πρώην πρωθυπουργό της χώρας, θα έχουν κορυφαίες και απαράγραπτες ιστορικές ευθύνες συνενοχής, για ένα πρωτοφανές στα πλανητικά χρονικά αντεθνικό έγκλημα…»

Θυμηθείτε λοιπόν τι έγινε στη συνεδρίαση – φιάσκο του Ελληνικού κοινοβουλίου την οποία χαρακτηρίσαμε ως «ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΜΟΡΑ»
Και ανατρέξτε ΕΔΩ για του λόγου το ασφαλές και για περισσότερες λεπτομέρειες…

Το δεύτερο ερώτημα λοιπόν που ανακύπτει, είναι:
Γιατί ολόκληρο το πολιτικό σύστημα αποσιώπησε αυτές τις ιδιαίτερα καταλυτικές πλευρές που αποτελούν και την πεμπτουσία του προβλήματος???


Το τρίτο πράγμα που κάναμε σε χρόνο ανύποπτο…
Όταν όλα τα ΜΜΕ και σύσσωμο το διαδίκτυο σερβίριζε «πιασάρικες» δήθεν αποκαλύψεις για τη μεγάλη εθνική βρωμιά που συνιστά απερίφραστα πράξη εσχάτης προδοσίας???

Καλούσαμε τον εισαγγελέα Διώτη να μη σηκώσει στις πλάτες του το φορτίο της συγκάλυψης των πρωταιτίων της παρέας του Καστελόριζου, αλλά την ίδια την αξιοπρέπεια της Ελλάδας.

Λέγαμε χαρακτηριστικά ανάμεσα στα άλλα…
«Το πραγματικό διακύβευμα που κρύβεται πίσω από την πραγματική λίστα Φαλτσιάνι, δεν είναι η υστερόβουλη διαχείρισή της από ένα ανδρείκελο μειωμένης ευστροφίας και μηδενικής εθνικής συνείδησης που διετέλεσε υπουργός οικονομικών, αλλά μια κορυφαία εθνική προδοσία που συντελέστηκε σε βάρος του τόπου από την ομάδα των πρωταγωνιστών του Καστελόριζου …»

Και συνεχίζαμε λέγοντας:
«Θα το πούμε καθαρά και θα το βροντοφωνάξουμε προς πάσα κατεύθυνση…
  • Η λίστα Λαγκάρντ δε δόθηκε στα ανδρείκελα της Αθήνας για να διευκολύνει την πάταξη της φοροδιαφυγής και την αποκατάσταση της οικονομικής ευνομίας…
  • Η «λίστα Φαλτσιάνι» τροποποιήθηκε σε «λίστα Λαγκάρντ», για να θυμίζει στους πρόθυμους δηλωσίες, πως τα μεγάλα αφεντικά τους έχουν στο χέρι, και πως για να μη τους «δώσουν» στεγνά, οφείλουν να επιδεικνύουν πίστη, αφοσίωση και διαχρονική υποταγή…
  • Η λίστα Λαγκάρντ, δεν αποτελεί ένα αυτοτελές επεισόδιο που συνταράσσει στις μέρες μας την πολιτική ζωή του τόπου, αλλά κομμάτι ενός καθολικότερου γεωπολιτικά στοχευμένου σχεδιασμού, που επιχειρείται να χρησιμοποιηθεί ως καταλύτης για το βρώμικο και ταπεινωτικό δρόμο που άνοιξε ο πρωταγωνιστής του Καστελόριζου και οδήγησε στο συμβολαιογραφείο της ντροπής ολόκληρη τη χώρα, το λαό της, την εθνική της αξιοπρέπεια, την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα σε τελευταία ανάλυση…

Τον καλούσαμε τόσο αυτόν, όσο και τους υπόλοιπους υπηρεσιακούς παράγοντες «ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝΤΩΡΑ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ ΠΡΙΝ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ»

Και πάλι για του λόγου το ασφαλές, δείτε περισσότερα τόσο ΕΔΩ όσο και ΕΔΩ.


Έχετε λοιπόν κάποια αμφιβολία ότι έχουμε δικαιωθεί απόλυτα???
Διατηρείτε κάποια επιφύλαξη για το γεγονός πως όταν όλοι οι υπόλοιποι σέρβιραν πιασάρικες ειδησούλες, εμείς επιμέναμε να συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στην καρδιά του προβλήματος???

Εμείς λοιπόν ακόμη και σήμερα επιμένουμε – παρά το γεγονός ότι όλοι οι υπόλοιποι θέλουν να αποκαλούν αφελή τον εισαγγελέα Διώτη – και είναι φανερό πως αυτή η απαξίωση βολεύει τους πάντες γι αυτό και στην προώθησή της πρωτοστατούν τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ, ότι…

Ο Διώτης κρατάει στα χέρια του το κλειδί της αλήθειας, και οφείλει να κλειδώσει με αυτό τις κερκόπορτες της εθνικής προδοσίας που άνοιξαν οι δωσίλογοι στην ξένη κατοχή.

Και θα του θυμίσουμε γι ακόμη μια φορά πως «ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΩΝ ΚΟΤΖΑΜΑΝΗΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΚΥΚΛΩΝ, ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ»

ΝΥΧΤΑ ΚΟΤΖΑΜΑΝΗΔΩΝ - ΠΡΙΝ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΝ ΝΑ ΣΙΩΠΗΣΕΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΞΕΒΡΑΚΩΣΤΕ ΤΟΥΣ

Το πραγματικό διακύβευμα που κρύβεται πίσω από την πραγματική λίστα Φαλτσιάνι, δεν είναι η υστερόβουλη διαχείρισή της από ένα ανδρείκελο μειωμένης ευστροφίας και μηδενικής εθνικής συνείδησης που διετέλεσε υπουργός οικονομικών, αλλά μια κορυφαία εθνική προδοσία που συντελέστηκε σε βάρος του τόπου από την ομάδα των πρωταγωνιστών του Καστελόριζου …


Το τονίσαμε χθες με όλη τη δύναμη της ψυχής μας… Το επαναλαμβάνουμε και σήμερα για όλους εκείνους που δεν έδωσαν τη δέουσα προσοχή πως…

Τα πρώτα χέρια που πείραξαν τη λίστα Φαλτσιάνι (η οποία μετονομάστηκε σε λίστα Λαγκάρντ)…  είναι τα χέρια εκείνων που την «παρέδωσαν» στους ορκισμένους δωσίλογους για να την …«αξιοποιήσουν».
Τονίζαμε πως τα τρανταχτά ονόματα του πραγματικού περιεχομένου της, παραμένουν στα χέρια των συμμοριών των εκβιαστών, και συναποτελούν μαζί με τις άλλες πολιτικές τους αθλιότητες, στις οποίες κατά καιρούς έχουν υποπέσει (βλ. Ζήμενς κλπ), χρήσιμο εργαλείο προσωπικού και πολιτικού εκβιασμού προκειμένου να υποτάσσονται αναντίρρητα και χωρίς πολλά τσαλίμια, όλα τα ντόπια πολιτικά ανθρωπάκια.

Και όσο αυτά τα πολιτικά ανθρωπάκια δείχνουν πρόθυμα να υποτάσσονται, ξέροντας πως…

Η συμμορία των ισχυρών και των πολιτικών νταβατζήδων κρατά στο χέρι τους πρωταγωνιστές του πολιτικού συστήματος που χρόνια τώρα συμπεριφέρεται υστερόβουλα και δουλικά…

Τόσο τα πολιτικά ανθρωπάρια γύρω από τα οποία επικεντρώνεται - και όχι αδίκως – η συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν τη λίστα της ντροπής, θα αποθρασύνονται και θα επιχειρούν εκ του ασφαλούς να μεταθέσουν αλλού την ευθύνη.

Μια μόλις μέρα μετά, δυστυχώς επιβεβαιωνόμαστε γι ακόμη μια φορά.
Τόσο ο Βενιζέλος σύμφωνα με δημοσίευμα του newpostόσο και ο Παπακωνσταντίνου,σύμφωνα επίσης με δημοσίευμα του newsit, επιχειρούν να μεταθέσουν τις ολέθριες προσωπικές τους ευθύνες (οι οποίες δεν εξαντλούνται αποκλειστικά και μόνο στο ζήτημα της διαχείρισης της λίστας Λαγκάρντ αλλά επεκτείνονται στην προδοτική διαχείριση που αφορά στην αξιοπρέπεια και την υπόσταση της ίδιας της χώρας) και φυσικά φροντίζοντας επιμελημένα να διατηρήσουν έξω από το κάδρο τον πραγματικό πρωταίτιο που δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό, επιχειρούν με τρόπο δόλιο όσο και πολιτικά ανήθικο και ολίγιστο, να μεταθέσουν τις ευθύνες τους στους υπηρεσιακούς παράγοντες, και ιδιαίτερα στον εισαγγελέα Διώτη.
Συμπαραστάτες σ αυτή τη θλιβερή αθλιότητα, δεν είναι μονάχα το σύνολο της συγκυβέρνησης των προσκυνημένων με προεξάρχοντα το δηλωσία πρωθυπουργό, αλλά και ο «πολλά βαρύς» ΣΥΡΙΖΑ, που μορφοποιείται σταδιακά σε αναπόσπαστο κομμάτι σ αυτό το εθνικά επικίνδυνο πολιτικό και διαχειριστικό πάζλ.

Θα το πούμε καθαρά και θα το βροντοφωνάξουμε προς πάσα κατεύθυνση…
  1. Η λίστα Λαγκάρντ δε δόθηκε στα ανδρείκελα της Αθήνας για να διευκολύνει την πάταξη της φοροδιαφυγής και την αποκατάσταση της οικονομικής ευνομίας…
  2. Η «λίστα Φαλτσιάνι» τροποποιήθηκε σε «λίστα Λαγκάρντ», για να θυμίζει στους πρόθυμους δηλωσίες, πως τα μεγάλα αφεντικά τους έχουν στο χέρι, και πως για να μη τους «δώσουν» στεγνά, οφείλουν να επιδεικνύουν πίστη, αφοσίωση και διαχρονική υποταγή…
  3. Η λίστα Λαγκάρντ, δεν αποτελεί ένα αυτοτελές επεισόδιο που συνταράσσει στις μέρες μας την πολιτική ζωή του τόπου, αλλά κομμάτι ενός καθολικότερου γεωπολιτικά στοχευμένου σχεδιασμού, που επιχειρείται να χρησιμοποιηθεί ως καταλύτης για το βρώμικο και ταπεινωτικό δρόμο που άνοιξε ο πρωταγωνιστής του Καστελόριζου και οδήγησε στο συμβολαιογραφείο της ντροπής ολόκληρη τη χώρα, το λαό της, την εθνική της αξιοπρέπεια, την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα σε τελευταία ανάλυση…

Οι μέρες είναι πονηρές και οι νύχτες είναι γκαστρωμένες…
Ταυτόχρονα όμως, είναι και πολλαπλά επικίνδυνες. Το βρώμικο παιχνίδι που παίζεται, τείνει να ξεφύγει από τον έλεγχο των σχεδιαστών και των χορογράφων του.
Το πραγματικό διακύβευμα που κρύβεται πίσω από την πραγματική λίστα Φαλτσιάνι, δεν είναι η υστερόβουλη διαχείρισή της από ένα ανδρείκελο μειωμένης ευστροφίας και μηδενικής εθνικής συνείδησης που διετέλεσε υπουργός οικονομικών, αλλά μια κορυφαία εθνική προδοσία που συντελέστηκε σε βάρος του τόπου, από την ομάδα των πρωταγωνιστών του Καστελόριζου.
Όταν το πραγματικό «πουλάκι» μιλήσει, τότε το φρικτό πρόσωπο μιας πρωτοφανούς εθνικής τραγωδίας θα αποκαλυφθεί στις πραγματικές της διαστάσεις.

Και αυτό είναι που δε θέλουν, ούτε οι θλιβεροί της πρωταγωνιστές, ούτε βεβαίως και οι αδίστακτοι χορογράφοι της.

Πριν τα πράγματα οδηγηθούν σε σημείο που δε θα υπάρχει πλέον επιστροφή, οι υπηρεσιακοί παράγοντες θα πρέπει να αρνηθούν να μετατραπούν σε Ιφιγένειες με τη θυσία των οποίων θα επιχειρηθεί να ξεπλυθεί η βρωμιά και μαζί της μια κορυφαία εθνική προδοσία.

Οφείλουν να «δώσουν» άμεσα τους πρωταίτιους και τους πραγματικούς ενόχους, και να αρνηθούν να σηκώσουν στους ώμους τους ευθύνες και φορτία ντροπής, που φύσει και θέσει δεν τους ανήκουν.

Οφείλουν να αποκαλύψουν αυτά που γνωρίζουν πραγματικά.

Οφείλουν να βάλουν στο κάδρο τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της αθλιότητας του Καστελόριζου, και να αρνηθούν να μετατρέψουν τον εαυτό τους σε Ιφιγένειες πίσω από τις οποίες θα επιχειρηθεί να καλυφθεί μια κορυφαία εθνική προδοσία.

Οφείλουν να συναισθανθούν πως αυτό που πρέπει να σηκώσουν στους ώμους τους, δεν είναι μια ευθύνη που δεν τους ανήκει και που επιχειρούν λυσσασμένα να τους εναποθέσουν, αλλά την τιμή και την αξιοπρέπεια της ίδιας τους της πατρίδας.

Πρόκειται για μια στάση ευθύνης απέναντι στους πάνω από 3.500 δολοφονημένους συμπολίτες μας, αλλά και απέναντι στη μελλοντική γενιά που οφείλουμε να της παραδώσουμε πατρίδα με αξιοπρέπεια, και όχι κουρσεμένη γη που οι δυνάμεις κατοχής θα έχουν μετατρέψει σε Γκεσταπίτικο κολαστήριο για τον ίδιο το λαό της.

Η νύχτα των Κοτζαμάνηδων δεν είναι μακριά…
Και τη μυρωδιά του ολέθρου εκείνης της νύχτας, οφείλουν να την συναισθάνονται όλοι εκείνοι, στων οποίων τις πλάτες επιχειρούν τα θρασύδειλα ανδρείκελα να μετατοπίσουν τη δική τους ευθύνη.

Οφείλουν να κατανοήσουν πως όλα όσα διακυβεύονται είναι πολύ πιο σοβαρά και σημαντικά από την ποινική καταδίκη του ξεφωνημένου βαψομαλλιά, και οι χορογράφοι δε θα διστάσουν να την αναβιώσουν ούτε και αυτήν ακόμη τη νύχτα των Κοτζαμάνηδων, προκειμένου να παραμείνει τυλιγμένο στο πέπλο της απόλυτης σιωπής το πραγματικό τους διακύβευμα.

Ξεβρακώστε τους ανόητους και τους μειοδότες, γιατί οι χορογράφοι που τους χρησιμοποιούν είναι αδίστακτοι.
Ξεβρακώστε τους, πριν φροντίσουν να σιωπήσετε για πάντα…

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ


ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΜΙΑ ΤΕΝΕΚΕΔΕΝΙΑ ΕΛΠΙΔΑ


ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΡΑΜΑ ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΖΕΙ...


Μόλις πριν τρεις μέρες το κατοχικό κοινοβούλιο ΔΕΝ παρέπεμψε το δικό τους άνθρωπο και τους κορυφαίους της συμμορίας του Καστελόριζου στο ειδικό δικαστήριο για τα απόνερα της περίφημης λίστας Φαλτσιάνι…

Μόλις χθες η έκθεση του ΔΝΤ που δόθηκε στη δημοσιότητα περιγράφει με τα χρώματα του εφιάλτη – όχι την πορεία του «προγράμματος σωτηρίας» - όπως ισχυρίζονται τα φερέφωνα, αλλά τις μαύρες μέρες που επιφυλάσσουν για την προδομένη μας κοινωνία.

Η ευθύνη του πολιτικού συστήματος, δεν είναι μόνο κορυφαία, αλλά είναι και καθολική. Και είναι καθολική γιατί όλοι συνηγόρησαν πως τα απόνερα της «λίστας Λαγκάρντ» συνιστούσαν μεμονωμένο και αποσπασματικό γεγονός στη ροή των διαχειριστικών εξελίξεων, και αρνήθηκαν πεισματικά να την εντάξουν οργανικά και αναπόσπαστα, σαν κομμάτι της ενιαίας συνομωσίας με την οποία η συμμορία του Καστελόριζου παρέδωσε τη χώρα στις δυνάμεις της κατοχικής διοίκησης. Αντί γι αυτό...


Στη ζυγαριά αυτής της ελεεινής συνδιαλλαγής και του αποπροσανατολιστικού συμψηφισμού που ακολούθησε, μπήκε η εθνική κυριαρχία και η αξιοπρέπεια της Ελληνικής κοινωνίας από τη μια, και το χρεοκοπημένο πολιτικό ραμολιμέντο από την άλλη.
Οι πόντιοι Πιλάτοι με ενορχηστρωτή το δηλωσία πρωθυπουργό επιτέλεσαν το «καθήκον» τους…
Η παράσταση της ντροπής έλαβε τέλος στο κοινοβούλιο που πλέον λειτουργεί ως πλυντήριο των κατοχικών διαταγμάτων. Και…
Το δράμα της Ελληνικής κοινωνίας συνεχίζεται.

Η έκθεση του ΔΝΤ που εν πολλοίς λειτουργεί ως οδικός χάρτης – προπομπός για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν, προβλέπει σε γενικές γραμμές τα εξής:
Αποτυχία στόχων. Την οποία ωστόσο δε την προσεγγίζει ως την έτσι κι αλλιώς προδιαγεγραμμένη αποτυχία των μέτρων αλλά ως απαίτηση για λήψη ακόμη περισσότερων και ακόμη πιο εξοντωτικών μέτρων, και η διέξοδος που προτείνει συμπυκνώνεται στο παρακάτω τετράπτυχο:

  1. Απολύσεις…
  2. Μονιμοποίηση και παραπέρα επέκταση των χαρατσιών και της εισφοράς αλληλεγγύης (προς τους τραπεζίτες και τις συμμορίες των δανειστών…
  3. Νέες περικοπές των κοινωνικών δαπανών. Και... 
  4. Φτύνοντας κατάμουτρα τα ντόπια ανδρείκελα, έρχεται να απαιτήσει την αποπομπή τους ακόμη και από το δολοφονικό πληστειριαστήριο του ΤΑ.Ι.Π.Ε.Δ (Ταμείο πλιατσικολογήματος της δημόσιας περιουσίας), και την αντικατάστασή τους από ξένους διαχειριστές για να βγάλουν στο σφυρί ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ και ΠΙΟ ΦΤΗΝΑ ότι απέμεινε ακόμη να φορά στο πέτο του την Ελληνική κονκάρδα.
  5. Α... Ναι... Και η καραμέλα δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν (που μας δέρνει)... Τα σενάρια για έκτακτη χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ επαναφέρονται.
  • Καταλάβατε λοιπόν τι ακριβώς ψήφισε προχθές το κατοχικό κοινοβούλιο με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, το μίνι φορολογικό και την παραίτηση του Ελληνικού δημοσίου από την άσκηση των εθνικά κυριαρχικών δικαιωμάτων του σε οτιδήποτε εμπεριέχεται μέσα στα γεωγραφικά σύνορα αυτής της χώρας???
  • Καταλάβατε τι μας περιμένει στο πολυδιαφημισμένο από τον κ. Στουρνάρα καθολικό φορολογικό που οσονούπω ετοιμάζεται για να κατατεθεί προς ψήφιση μέσα στους άμεσα επόμενους μήνες???
  • Καταλάβατε ποια είναι η μοίρα αυτού του λαού, όσο συνεχίζει να ανέχεταικατοχικά ανδρείκελα να διαφεντεύουν τις τύχες του τόπου του???
  • Καταλάβατε τι εννοούσε ο δηλωσίας πρωθυπουργός (εκείνος που ορκιζότανε αντιμνημονιακό αγώνα προεκλογικά) όταν ορκιζόταν πως τα μέτρα εξόντωσης που έλαβε η συγκυβέρνησή του θα ήταν τα τελευταία???
  • Καταλάβατε τώρα ποιο θα είναι τελικά το μέλλον των παιδιών μας…
Αν αυτή η κοινωνία δε γυρίσει αποφασιστικά την πλάτη σε όλα εκείνα τα πολιτικά ρεμάλια που επικαλούνται το σαβουάρ βίβρ στον πολιτικό λόγο και τη δράση των πολιτικών δυνάμεων…
Αν αυτή η κοινωνία δε συσπειρωθεί και δεν αναδείξει μια πολιτική δύναμη βγαλμένη από τα σπλάχνα της και πολιτικούς ηγέτες αποφασισμένους να οργανώσουν τον ξεσηκωμό της, προκειμένου να πάρει οριστικά και αμετάκλητα στα χέρια της, τις τύχες του τόπου της και το μέλλον της το ίδιο???
  • Καταλάβατε τώρα ότι με επικοινωνιακές πορδές δε βάφονται αυγά, και ότι…
Αν η ανατροπή τους δεν είναι αποφασιστική…
Αν η τιμωρία των ενόχων δεν είναι παραδειγματική…
Αν ο τόπος μας δεν αλλάξει οριστικά σελίδα … 

Στο τέλος δεν πρόκειται να μείνει τίποτε όρθιο σ αυτή τη γωνιά της Γης, ούτε καν τα δέντρα για να μπορούν να ρίχνουν λίγη σκιά στον εφιάλτη μας???

Συνεχίστε λοιπόν να κάνετε υπομονή…
Συνεχίστε να ανέχεστε τα ανδρείκελα να διαφεντεύουν τη ζωή σας…
Συνεχίστε να πανηγυρίζετε με τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα του κάθε τυχάρπαστου…

Δείτε τί λέγαμε ΕΔΩ και ΕΔΩ...
Συνειδητοποιείστε τι παιχνίδι πάιχτηκε χθες πίσω από την πλάτη όλων μας...
Και αποφασίστε αν πρέπει να παραμείνετε εγκλωβισμένοι στο όνειρο αγκαλιά με μια τενεκεδένια ελπίδα

Κι όταν τελειώσει το όνειρο, τότε τίποτε πια δε θα μπορεί και κανέναν να ξυπνήσει από τον εφιάλτη

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΏΝΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΤΡΙΑ ΔΟΣΙΛΟΓΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΡΕΤΑΛΙΑ

ΤΟ ΡΕΤΑΛΙ Ο ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑ !! ΟΥΣΤ ΑΠΟ ΕΔΩ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΕΞΑΠΤΕΡΥΓΟ


...θα γίνει μακελειό" !!! Λοβερδο - παπαρο - κινδυνολογίες...!!! (video)

Σε μια τέτοια περίπτωση, 
αν δηλαδή πειράξει κανείς
τον Γιώργο Παπανδρέου
και βρεθεί κατηγορούμενος,
θα γίνει μακελειό στην Ελλάδα !!!
Σιγά ρε μεγάλεεε !!!
χέστηκα απ' το φόβο μου, τώρα !!! 
ποιός είσαι ;;; ο ...Χίος είσαι ;;;
>>>






Αλήθεια κι’ από ποιους, θα γίνει μακελειό ;;; 
Ποιος θα είχε αντίρρηση να δικαστεί για τα εγκλήματά του απέναντι στον λαό και στην χώρα 
που έκανε ο πιο μισητός πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης; 

video από Βαθύ Κόκκινο

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΞΙΟΠΑΘΟΥΝΤΕΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ

Στην κορύφωση της εφαρμογής των Μνημονίων, που λεηλατούν κάθε ίχνος δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου, ζούμε μια ενδιαφέρουσα αντιστροφή του θεμελιώδους μύθου, εν ονόματι του οποίου μαντρωθήκαμε στο Μνημόνιο... 

του ΓΙΑΝΝΗ ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ο οποίος έλεγε ότι έπρεπε να αποδεχθούμε τη με κάθε τρόπο διάσωση των τραπεζών, να επωμιστούμε το βάρος των θηριωδών κεφαλαίων που διατέθηκαν και εξακολουθούν να διατίθενται παγκόσμια, πανευρωπαϊκά και εγχωρίως για να μην τεθούν σε κίνδυνο οι καταθέσεις των αποταμιευτών.

Αποδεχθήκαμε τον μύθο αυτόν, παρότι τίποτε δεν αποδεικνύει ότι η απώλεια των καταθέσεων θα ήταν η χειρότερη καταστροφή που μπορούσε να επέλθει. Σε κάθε περίπτωση...


Δεν ήταν χειρότερη από την απώλεια 1,5 εκατομμυρίου θέσεων εργασίας, την εξαΰλωση του 30% του ΑΕΠ, το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, την αποψίλωση του θεσμικού πλαισίου ελάχιστης προστασίας της εργασίας και των ασθενέστερων στρωμάτων. 

Πράγματι, ακόμη και το παράδειγμα των Ισλανδών που αφήσανε τις τράπεζες να καταρρεύσουν μαζί με ένα μεγάλο μέρος καταθέσεων, δικών τους και άλλων, αποδεικνύει ότι αυτή η καταστροφή δεν είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μια κοινωνία.
Ίσως, μάλιστα, να είναι μια πραγματικά δημιουργική καταστροφή αν απαλλάσσει μια οικονομία από τη δουλεία του χρέους και την αφήνει να αναπτύξει ό,τι παραγωγικό τής έχει απομείνει. Ψάρια, γεωργικά προϊόντα και θερμοπίδακες στην περίπτωση των Ισλανδών, που κάθονται πάνω στο πιο φασαριόζικο ηφαίστειο της Ευρώπης. Με αυτά τα ολίγα, με πολλή δημοκρατία, με πολύ θυμό, με ελάχιστο ήλιο και δραστικά κουρεμένες τις καταθέσεις τους, οι Ισλανδοί βγήκαν από την κρίση.

Εμείς, όμως (ο πληθυντικός κατά συνεκδοχήν), αποδεχθήκαμε ως απόλυτη προτεραιότητα την αποτροπή της καταστροφής των καταθέσεων σε περίπτωση ενός Grexit, μιας κατάρρευσης των τραπεζών, μιας στάσης πληρωμών.
Αυτό αποτελούσε το κυρίαρχο επιχείρημα του Γ. Παπανδρέου, του άρχοντος των λιστών Γ. Παπακωνσταντίνου και όλου του μνημονιόφρονος πολιτικού δυναμικού. Αλλά και στην αντιμνημονιόφρονα αντιπολίτευση, με λίγες εξαιρέσεις, μάλλον κυριαρχούσε η πλειοδοσία εγγύησης των καταθέσεων.

Τώρα, ζούμε την παράδοξη ανατροπή της ευρωμνημονιακής κλίμακας αξιών. Το να διαθέτει κανείς κατάθεση είναι εξ ορισμού ύποπτο. Αν πιστέψουμε όσα λέγονται, γράφονται και εξαγγέλλονται εν ονόματι της καταπολέμησης της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, τίποτα δεν είναι προστατευμένο από τους διώκτες τους. Ούτε καν οι αποταμιεύσεις. Το τραπεζικό απόρρητο αίρεται και μόνο στην υπόνοια φοροδιαφυγής. Το ΣΔΟΕ και οι οικονομικοί εισαγγελείς ζητούν στοιχεία για τις κινήσεις λογαριασμών χιλιάδων αποταμιευτών. Οι τράπεζες αδυνατούν να υπερασπίσουν αυτό το απόλυτο καταφύγιο του προσωπικού πλούτου. Στο υπουργείο Οικονομικών διατυπώνονται εισηγήσεις ακόμη και για κατασχέσεις καταθέσεων έναντι οφειλής προς το Δημόσιο έστω και χιλίων ευρώ. Κι επειδή οσονούπω όποιος μιλάει ελληνικά κάτι θα οφείλει στο Δημόσιο, είναι μάλλον απίθανο να μείνει κανείς στο απυρόβλητο. 

Το υπέρτατο αγαθό, εν ονόματι του οποίου επιβλήθηκαν τα Μνημόνια, απειλείται στο όνομα της εφαρμογής τους! Η ανώτατη ελευθερία που αναγνωρίζει η τραπεζοτοκογλυφική ευρωζώνη, η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, περιστέλλεται έπειτα από τρία χρόνια πλήρους και ασύδοτης χρήσης της από τους αποταμιευτές που φυγάδευσαν όπου γης 80 δισ. ευρώ αποταμιεύσεων.

Προσωπικώς δεν αισθάνομαι δυστυχής για το γεγονός. Μάλλον το αντίθετο. 
Πρώτον, διότι προτιμώ την προστασία του ζωντανού ανθρώπινου πλούτου από αυτή του νεκρού που εκπροσωπεί η αποταμίευση («μια σεβαστή, ομολογώ, μορφή χορτάτη ευθανασίας», την αποκαλεί η Δημουλά). 
Δεύτερον, διότι αποκαλύπτεται ότι η φυλάκιση της ελληνικής κοινωνίας στο Μνημόνιο αποτελεί προϊόν μιας τεράστιας πολιτικής εξαπάτησής της από τους μνημονιόφρονες πολιτικούς που σήμερα αλληλοσπαράσσονται μεταξύ δικαστικών ερευνών, αποκαλύψεων και Προανακριτικών Επιτροπών. 
Τρίτον, διότι η ιερή αγελάδα, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, χάνει ένα από τα δύο προσχήματα της ύπαρξής της. 

Αν η αποταμίευση από κιβωτός εμπιστοσύνης (Πίστης) και εχεμύθειας μεταξύ καταθέτη και τραπεζίτη γίνεται αντικείμενο συνδιαχείρισης με το κράτος, τις φορολογικές αρχές, το ΣΔΟΕ, την Αστυνομία, τους δικαστές, τους ανακριτές, τους επιτρόπους των τραπεζών, την Τρόικα, τότε τι κίνητρο απομένει στον αποταμιευτή να εμπιστευτεί τον αποθησαυρισμένο πλούτο του στον Ναό της Πίστης που μεταμορφώνεται σε παρεκκλήσι απιστίας; Διότι το κίνητρο του τόκου έχει προ πολλού εξανεμιστεί και κανείς δεν εγγυάται ότι η Τρόικα θα αφήσει στο φορολογικό απυρόβλητο ακόμη και το κίνητρο της ασφάλειας του κεφαλαίου. 

Ως εκ τούτου, το υπό πλήρη ανακατασκευή ελληνικό τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο, μετά το κύμα μαζικής φυγής καταθέσεων λόγω Grexit (εκ του Greece και exit, θυμίζουμε), να βρεθεί ενώπιον μιας νέας τραπεζο-αποφυγής λόγω Gremain (εκ του Greece και remain: δική μου επινόηση, αγνοώ αν είναι σωστή και αδιαφορώ, αρκεί που καταλαβαινόμαστε).

Βεβαίως, για να μην παίρνουν και αέρα τα μυαλά μας, το ότι η επιχείρηση «τάξις, πνεύμα και ηθική» (που έχει αρχίσει από τα «βραχιόλια» στους καρπούς μεγαλοσχημόνων επιχειρηματιών, συνεχίζεται με την αποκαθήλωση πολιτικών αστέρων και επεκτείνεται στη βίλα Αμαλία κι άλλα κατειλημμένα από αντιεξουσιαστές και εγκαταλελειμμένα από το κράτος δημόσια ερείπια της πολιτισμικής μας παρακμής) επεκτείνεται και στην ιερή χρηματοπιστωτική αγελάδα δεν σημαίνει ότι ζούμε τις τελευταίες ημέρες της τραπεζικής μας Πομπηίας. 

Αυτό που πραγματικά αποκαθηλώνεται δεν είναι το τραπεζικό σύστημα, αλλά ένα μέρος της εγχώριας τραπεζικής ελίτ που χάνει την εξουσία ζωής και θανάτου την οποία διέθετε επί της οικονομίας και της κοινωνίας. Οι τράπεζες, που θα μπορούσαν προ πολλού να έχουν τεθεί υπό πλήρη κρατικό έλεγχο ως κατ’ ουσίαν κρατικές, υποκαθίστανται απλώς από ένα νέο σύστημα εξωχώριας πολιτικής εποπτείας, το οποίο πιθανότατα θα στήσει τον δικό του νέο μηχανισμό διαπλοκής. 

Το να αναζητήσουν οι εναπομένοντες κάτοχοι -νόμιμου ή παράνομου, φορολογημένου ή αφορολόγητου, μαύρου ή πάλλευκου- πλούτου αλλού καταφύγιο για τις αποταμιεύσεις τους καθόλου δεν χαλάει τους πιστωτές της χώρας. Γι’ αυτό άλλωστε σπεύδουν για την τραπεζική ένωση της ευρωζώνης. Για να μη νιώθει καμιά τύψη, καμιά «πατριωτική» αναστολή και κανένα κώλυμα ο αποταμιευτής του ελληνικού προτεκτοράτου να μεταφέρει την κατάθεσή του απευθείας στις γερμανικές, στις λουξεμβούργιες ή στις βελγικές τράπεζες. 

Ας μείνει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα να φυλάττει τις Θερμοπύλες των παγωμένων ή «κόκκινων» δανείων, των υποχρεωτικών πιστωτικών καρτών και της εξόφλησης των δόσεων της εφορίας. Μέχρι που να έλθουν λευκοί ή μαύροι ιππότες εξ Εσπερίας που θα το μετατρέψουν σε υποκατάστημά τους.

Αυτά για τον εγχώριο τραπεζικό διωγμό, την κατά Τρόικα «ευθανασία του ραντιέρη», που θα έκανε ακόμη και τον Κέινς να φρίττει και να μετανιώνει την ώρα και τη στιγμή που ξεστόμισε την ιστορική του φράση. Κατά τα λοιπά, το εκτός μνημονιακού προτεκτοράτου χρηματοπιστωτικό λόμπι δουλεύει για την «αθανασία του τραπεζίτη».

Πριν αποφασίσετε να κάνετε έρανο υπέρ αναξιοπαθούντων τραπεζιτών, διαβάστε με πόση άνεση και πόση γενναιοδωρία απέναντι στους εαυτούς τους αποφάσισαν να κάνουν λάστιχο τους κανόνες της «Βασιλείας ΙΙΙ» για την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, παρατείνοντας κατά μία πενταετία τις προθεσμίες συμμόρφωσης και διευρύνοντας τις ελευθερίες τους να βαφτίζουν το κρέας ψάρι και να μετατρέπουν κάθε «σαπάκι» που γεμίζει το χαρτοφυλάκιό τους σε καθαρό χρήμα. 
Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ
Τι να πεις για την αποταμίευση! Πως θα παίρναμε, όμως, κουλούρι κι εγώ κι ο Αλέκος δεν το περίμενα! Αυτές τις εκθέσεις τις βαθμολογούσε ο ίδιος ο κύριος Καρανάσης.

- Τι σας ήρθε και γράψατε τέτοια πράγματα, μας είπε στεναχωρημένα η κυρία Ειρήνη, σαν μας επέστρεψε τα τετράδια. Δεν με ρωτούσατε;

«Δι’ ανοήτους σκέψεις, άνευ περιεχομένου», έγραψε ο κύριος Καρανάσης, με κόκκινο μολύβι, κάτω από την έκθεσή μου. Και από του Αλέξη ακριβώς το ίδιο.

Ο Αλέξης είχε γράψει για ένα θείο του, πολύ πλούσιο, που όλο φύλαγε τα λεπτά του σε κάτι κουτιά. Δεν ξόδευε πεντάρα, ντυνότανε κουρέλια και, τέλος, τα κρυμμένα λεπτά τα έφαγαν τα κουρέλια. Εγώ έγραψα για ένα κοριτσάκι που, όταν της έδιναν ν’ αγοράσει σοκολάτες, εκείνο έκρυβε τα λεπτά και, σαν μεγάλωσε, αρρώστησε κι οι γιατροί τής είπαν να μην τρώει γλυκά. Κι έτσι, ποτέ στη ζωή της δεν δοκίμασε σοκολάτα.

Η Μυρτώ πήρε άριστα και στη γιορτή διαβάσανε την έκθεσή της. Ήταν η καλύτερη, σ’ όλο το δημοτικό.

- Αφού εσύ, της λέω, δεν κρύβεις ποτέ σου μια δεκάρα και αγοράζεις πενάκια κι ένα σωρό τενεκεδάκια από την κυρία Αγγελική, πώς έγραψες ότι «ο άνθρωπος αποταμιεύοντας γίνεται χρήσιμος στον εαυτό του και την κοινωνία;».

Άλκη Ζέη, «Το καπλάνι της βιτρίνας»

ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ