Πρετεντέρης: Η ομολογία ενός φερέφωνου…


Έχουμε γράφει, πολλές φορές, ότι ο Πρετεντέτης, αυτός ο επιτήδειος γραφειοκράτης της δημοσιογραφίας, είναι ένα τέτοιο ιδεολογικό φερέφωνο, που διαλαλεί ανενδοίαστα ότι το μόνο που ξέρει καλά να κάνει είναι να υπηρετεί την κάστα των άπληστων νεόπλουτων του «εκσυγχρονισμού» και τις «αξίες» του αυτοκρατορικού λόγου… 
Αυτό λοιπόν το φερέφωνο του καθεστωτικού δωσιλογισμού ομολογεί:


«Η αναδιάρθρωση του χρέους: όλοι ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα, δεν είναι σωστό. Το αποτέλεσμα είναι ότι μέχρι το 2010 έλεγαν όλοι ότι το χρέος είναι βιώσιμο και εμείς δεν τους απαντούσαμε «όχι, δεν είναι!». Δεν τους λέγαμε ότι αυτά είναι βλακείες. Αυτό ήταν μια αυτοσυγκράτηση.»!!! 

«Ουδείς εξαιρείται» από την γκιλοτίνα! Ρε...ρετάλια! της τρικομματικής ΧΟΥΝΤΑΣ!!


Ακούστε τους, ακούστε πώς ουρλιάζουν:
«Ουδείς εξαιρείται του νόμου»!
Αλλά όλοι αυτοί του «μαύρου μετώπου» που μιλούν για το «νόμο που άπαξ και ψηφίστηκε ουδεμία αντίρρησις νοείται» (!), νομίζετε ότι απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Λάθος!
  • Απευθύνονται σε όλη την κοινωνία που... «πρέπει να συμμορφωθεί»! Τι λένε: Οτι αφού τα μνημόνια τα έκαναν νόμους, αφού τις φορολεηλασίες τις έκαναν νόμους, αφού τη λαϊκή χρεοκοπία την έκαναν νόμο, αφού τις μειώσεις μισθών τις έκαναν νόμους, ακόμα κι αν αύριο ψηφίσουν με νόμο πως κάθε οικογένεια, εκτός από τους φόρους, τα εισοδήματα, τη σύνταξη θα καταβάλλει στο ΔΝΤ και τα πρωτότοκα τέκνα της, τότε ουδείς θα πρέπει να αντιδρά, διότι θα... «το λέει ο νόμος»!
Οταν όλα αυτά τα επίλεκτα μέλη του κλαμπ της πιο παρασιτικής συντεχνίας, της συντεχνίας των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των «νταβατζήδων», μιλούν για τις «συντεχνίες» όπως έπραξε προχτές ο κ. Σαμαράς, και όπως πριν είχε πράξει ο Παπανδρέου, και όπως πριν είχε πράξει...
ο Σημίτης, και όπως πριν είχε πράξει ο Μητσοτάκης, δεν απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ.
  • Απευθύνονται σε όλη την κοινωνία, στην κοινωνία των καταπιεσμένων, στην κοινωνία της φτώχειας και της απελπισίας, την οποία θέλουν να συκοφαντήσουν. Να την «παθητικοποιήσουν». Να την «κομματιάσουν». Να την καταστήσουν έρμαιο του «διαίρει και βασίλευε». Να «ξεμοναχιάσουν» το κάθε τμήμα της. Να το απομονώσουν και αφού θα του έχουν στερήσει τις εφεδρείες της κοινωνικής αλληλεγγύης να το τσακίσουν. Ετσι, με την ίδια μέθοδο, θέλουν να καθυποτάξουν, τελικά, όλη την «κατατεμαχισμένη» κοινωνία.
Οταν όλα τα φερέφωνα των «αφεντικών», αυτοί που δε δίνουν δεκάρα για την «ταλαιπωρία» της ανεργίας, για την «ταλαιπωρία» της ανέχειας, για την «ταλαιπωρία» των χαρατσιών, για την «ταλαιπωρία» της πείνας, μιλούν για την «ταλαιπωρία της κοινωνίας» από τους απεργούς και αντιπαραθέτουν στο «δικαίωμα της απεργίας» το... «δικαίωμα στην εργασία» - ποιοι; αυτοί που έφτασαν την ανεργία στο 30%! -δεν απευθύνονται στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ.
  • Απευθύνονται στην ταλαίπωρη κοινωνία, η οποία πάνω από έναν αιώνα μετά την εξέγερση στο Σικάγο θα πρέπει να «ρυθμίσει» τη συνείδησή της, ώστε να μη θεωρεί πια ότι «η δουλειά είναι δικαίωμα». Να ξεχάσει ότι ο αξιοπρεπής μισθός είναι δικαίωμα. Να μάθει ότι «δικαίωμα» είναι η απεργοσπασία (!), να μάθει να βλέπει την εργασία σαν... «προνόμιο». Σαν... «παραχώρηση». Σαν... φιλάνθρωπη «προσφορά». Να μάθει να δέχεται αδιαμαρτύρητα κάθε νέα περικοπή του μισθού της, για την οποία οφείλει κιόλας να δοξολογεί τον καλοκάγαθο καπιταλιστή που από τοξεροκόμματο της αφαίρεσε «μόνο» το... μισό.
Και φυσικά:
Οταν έμβλημα της πολιτικής τους έφτασαν να καθιστούν τις νυχτόβιες επιδρομές των ΜΑΤ, την απειλή της ... φυλάκισης(!), όταν ποινικοποιούν ως «κακούργημα» τις κινητοποιήσεις, όταν ομολογούν πως οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και οι επιστρατεύσεις κατά των απεργών αποτελούν έναν εκσυγχρονισμό των... γραφειοκρατικών διατάξεων της χούντας (!),
σίγουρα δε μιλούν στους εργαζόμενους των ΜΜΜ.
  • Απευθύνονται σε όλο το λαό, του κουνούν ως «γκαουλάιτερ» του κεφαλαίου το δάκτυλο της καταστολής, τον απειλούν με τον πιο χυδαίο, τον πιο ιταμό, τον πιο απροκάλυπτο τρόπο, ότι ή θα γίνει ραγιάς να τους προσκυνάει ή θα τον... ξεκάνουν!
***
Ο πόλεμος, επομένως, που έχουν εξαπολύσει είναι καθολικός.
Τα «νταϊλίκια» του Σαμαρά θα ήταν ανάξια να γίνουν ακόμα και γελοιογραφία, αν δεν επρόκειτο για τον γραβατοφορεμένο «τσαμπουκά» μιας πρωτοφανούς πολιτικής αγριότητας που
αφορά τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ, όπως χτες αφορούσε τους ναυτεργάτες, όπως προχτές αφορούσε τους δημόσιους υπάλληλους, όπως αντιπροχτές αφορούσε τους αγρότες, όπως κάθε μέρα αφορά τους εργάτες.
*
Αν αυτός ο καθολικός πόλεμος ενάντια σε κάθε τμήμα της κοινωνίας δεν πάρει καθολική απάντηση μέσα από ένα κοινό μέτωπο εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, φτωχής αγροτιάς, βιοτεχνών, μικρεμπόρων,
που σημαίνει λαϊκή συμμαχία, συμπόρευση, συστράτευση και αλληλεγγύη ανάμεσα σε όλα τα στρώματα που υφίστανται την εκμετάλλευση και τη φτωχοποίηση,
αν κόντρα στο «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω» δεν πάρει σάρκα και οστά το «ο ένας για όλους και όλοι για έναν»,
τότε,
τα υποκινούμενα της πλουτοκρατίας μπορεί κι αυτά να φύγουν νύχτα, όπως οι προηγούμενοι, αλλά προηγουμένως θα έχουν αφανίσει έναν ολόκληρο λαό κάτω από τις «ερπύστριες» των «νόμων του κεφαλαίου», που πράγματι από τις «γκιλοτίνες» του «δεν εξαιρείται κανείς».

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ, μοντάζ Γρέκι

Tσίπρας: «Η ολιγαρχία στην Ελλάδα, 10 οικογένειες, ελέγχουν τα πάντα. Οικονομία, πολιτική, μίντια…»




Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξης Τσίπρας, έδωσε συνέντευξη στη δημόσια τηλεόραση και την Έλλη Στάη, τη Δευτέρα 28/01, στις 23:00. Επιγραμματικά μερικά σημεία, και δυο από τα σχετικά δημοσιεύματα λίγο μετά την ολοκληρωσή της.

Δείτε παρακάτω, μετά τα σημεία που καταγράψαμε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, τι αναφέρουν τα δημοσιεύματα για τη συνέντευξη Τσίπρα, λίγο μετά το τέλος της. 

Επιγραμματικά μερικά από τα σημεία της συνέντευξης (νεότερα πρώτα): 

Κλείνοντας: «Πρέπει, όχι μόνο για να πετύχω εγώ αλλά και για να ξαναμπεί σε μια άλλη κατεύθυνση η πολιτική ζωή του τόπου, πρέπει να κάνω ένα πράγμα: να σταθώ στις αξίες και στις θέσεις μου με αξιοπιστία. (...) Ελπίζω η συνέπειά μου να μην είμαι μόνο στο ότι δεν θα φοράω γραβάτα, θα είναι και στις θέσεις και στις στάση και στις αξίες που διακηρύσσω και πριν και μετά τις εκλογές».

«Εγώ θέλω να αλλάξει το πολιτικό σύστημα, όχι να αντιγράψω τα κακέκτυπα των κακών αρχηγών» (των άλλων κομμάτων)

«Γιατί ένα κόμμα είναι κακό να έχει τάσεις, να έχει συνιστώσεις;»

«Λέμε από το 2007 για τον [αμοιβαία] επωφελή διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους»

«Οι καταλήψεις δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Υπάρχουν και σε άλλες, πιο συντηρητικές κοινωνίες και χώρες. Η "βίλα" που πρέπει να ανακαταλάβουμε είναι της διαφθοράς, της λίστας Λαγκάρντ... κι αυτές δεν θα τις ανακαταλάβει η αστυνομία».

Μετά από μακροσκελή ερώτηση περί βίας, καταλήψεων κ.λπ.: «Στο τέλος θα μας κάνουν και ορό της αλήθειας για το αν καταδικάζουμε» πράξεις όπως η κατάληψη στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ κ.ά. «Επικίνδυνος ο Δένδιας» - « Άκρο είναι μόνο ένα, η Χρυσή Αυγή».

Μηδενική ανοχή θα έπρεπε να δείξει η κυβέρνηση σε αυτούς που έχουν βγάλει τα χρήματα τους στο εξωτερικό χωρίς συχνά να δικαιολογείται η προέλευσή τους

«Λεφτά δεν υπάρχουν, αλλά μπορούμε να φύγουμε από τον ολισθηρό κατήφορο»

«Κατώτερος μισθός να είναι ένας μισθός αξιοπρέπειας. Αυτή η πολιτική ισοπεδώνει τα πάντα»
Ερώτηση για τις απεργίες. «Επιχειρήθηκε να δοθεί η εντύπωση της συντεχνίας, η απεργία στα ΜΜΜ ήταν μέρος συνολικότερης αγωνίας. Το τελευταίο εργαλέιο της μνημονιακής πολιτικής είναι το ενιαίο μισθολόγιο, που  σημαίνει ότι επιμελητής Α" ή επιμελητής Β' με 10 χρόνια σπουδές παίρνει 1.800€, ο διευθυντής σχολείου 1200€ και η νοσηλεύτρια 800€ κ.λπ. Δεν ήταν συντεχνία, οι εργαζόμενοι στο μετρό, διεκδικούσαν να ζήσουν με αξιοπρέπεια».

«Μπορεί να συμμαχήσουμε και με τον διάβολο αν είναι να βοηθήσουμε τον ελληνικό λαό»

«Η κυβέρνηση ακολουθεί πολιτική μηδενικής ανοχής σε αυτούς που θέλουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια, όχι στους κλεπτοκράτες»

«Αν άκουγε κανείς τον πρωθυπουργό στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα, θα νόμιζε ότι ακούει τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου». 

« Έχει δημιουργηθεί μια ψεύτικη προσδοκία στον λαό για τη δόση»

« Όποτε και να γίνουν εκλογές, πιστεύω πως το αποτέλεσμα θα είναι συντριπτικά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ».

«Βγήκαν 4 δημοσκοπήσεις μαζεμένες, ω, τι σύμπτωση, που αναδεικνύουν λίγο μπροστά τη ΝΔ»
 «Δεν θα κάνουμε πίσω, γιατί έχει βυθιστεί στην ανέχεια  και την αναξιοπρέπεια ο τόπος. Έκανε εκλογές το χαλκείο της ΝΔ με σύνθημα μην ψηφίζετε ΣΥΡΙΖΑ, θα σας βγάλει από το ευρώ»

 «Στα συμφέροντα της Γερμανίας έχει παραδοθεί η κυβέρνηση»

 «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα συγκεκριμένο πλαίσιο για τις επενδύσεις. Δεν θέλει το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Δεν θέλουμε να διώξουμε τους ε3πενδυτές, θέλουμε να βάλουμε κανόνες και όρους. Δεν θέλουμε το ξεπούλημα» - με αναφορά ιδιαίτερα στον κερδοφόρο ΟΠΑΠ

«Τη συζήτηση περί νομίσματος την άνοιξαν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι» 

«Η ολιγαρχία στην Ελλάδα, 10 οικογένειες, ελέγχουν τα πάντα. Οικονομία, πολιτική, μίντια…»

«Η λιτότητα είναι σαν να ρίχνεις λάδι στη φωτιά, είπα στον κ. Σόιμπλε. Έθεσα θέμα κατοχικού δανείου και για τον Χριστοφοράκο στο σκάνδαλο Siemens» 
http://www.left.gr/

ΣΕΛΙΔΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΙΑΣ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ



Τόλμα να δεις τι είχες… Ξύπνα να δεις που σε κατάντησαν… Κι αν βρεις το κουράγιο συνέχισε να κοιμάσαι ήσυχη για το μέλλον που σου επιφυλάσσουν οι Εφιάλτες. Με την ανοχή σου ξεφτιλισμένη κοινωνία, γράφεις σελίδες ντροπής από κοινού με τους προσκυνημένους «καταλληλότερους» και μη. Εκείνοι σκαρώνουν τις επικεφαλίδες με το ραγιαδισμό τους, κι εσύ γεμίζεις τις σελίδες με το αίμα σου και τα ονειρα των παιδιών σου…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ  

Είναι ντροπή ρε ξεφτιλισμένοι… 
Είναι ντροπή στο ηρώο του αίσχους ο κατάλογος των δολοφονημένων να έχει ξεπεράσει ήδη τις 3.500, και την ίδια στιγμή ούτε ένας φονιάς να μην έχει οδηγηθεί σε δίκη και σε τιμωρία παραδειγματική, γι αυτό το μαζικό έγκλημα…

Είναι ντροπή ρε ξεφτιλισμένοι… 
Είναι ντροπή μια συμμορία προσκυνημένων που δήλωσε όρκο πίστης, αιώνιας αφοσίωσης και υποταγής στα προστάγματα της κατοχής, να συμπεριφέρεται ως κοινός διαρρήκτης που εισβάλει στα σπίτια των πολιτών, αρπάζει ότι βρει και στο τέλος παραδίδει και τα ίδια τα σπίτια ως λάφυρο ξεπεσμού και ταπείνωσης στο κατοχικό σουλτανάτο…

Είναι ντροπή ρε ξεφτιλισμένοι… 
Είναι ντροπή ο ελεεινός πρωτομάστορας του Καστελόριζου, αυτός ο αδίστακτος εφιάλτης που πρόδωσε τη χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, και αντί να συλληφθεί και να εκτελεστεί παραδειγματικά ως ελάχιστη απόδοση δικαιοσύνης απέναντι σ αυτό το λαό που ταπείνωσε,αυτός να συνεχίζει να κυκλοφορεί ελεύθερος και να εισπράττει με πρόσχημα τις «διαλέξεις» του το ακριβοπληρωμένο τίμημα της εθνικής προδοσίας…

Είναι ντροπή δε ξεφτιλισμένοι… 
Είναι ντροπή και προσβολή ανεπίτρεπτη, αλλά και η πλέον άθλια ασέλγεια μπροστά στα βλέμματα παιδιών με συμπτώματα ασιτίας, να επιμένουν τα δουλικά ΜΜΕ να βγάζουν στα παράθυρα του αίσχους, πολιτικές καρικατούρες των Αδωνιδών και λοιπών πολιτικών σαλταδόρων που τολμούν να ειρωνεύονται και να απαξιώνουν με τρόπο προκλητικό το δράμα ενός ολόκληρου λαού, προφασιζόμενοι πως «σώζουν» μια πατρίδα που παραδίδουν καθημερινά και το τελευταίο ίχνος της εθνικής της αξιοπρέπειας ως φόρο υποτέλειας στο κατοχικό σουλτανάτο…

Είναι ντροπή ρε ξεφτιλισμένοι… 
Ντροπή και πρόκληση μαζί να υποκρίνεστε όλοι εσείς που πρόθυμα σκύψατε το κεφάλι υπογράφοντας δηλώσεις ταπείνωσης, να επιχειρείτε σήμερα να πείσετε την κοινωνία των δυστυχισμένων – αν και προκλητικά αφελών συμπολιτών μας – πως μπορείτε εσείς να σηκώσετε ψηλά τη σημαία της περηφάνιας μιας πατρίδας που βγάλατε  στο σφυρί, από την αξιοπρέπειά της μέχρι και τις βέρες των πολιτών της…

Είναι όμως ντροπή και για σένα ρε ξεφτιλισμένη κοινωνία…
Να σου έχουν τσακίσει την ελπίδα…
Να σου έχουν ταπεινώσει τη οικογένεια και την προσωπικότητα…
Να σε παρατάνε γυμνή, ξεβράκωτη από περηφάνια και αξιοπρέπεια στα παγωμένα σπίτια σου και στους παγωμένους δρόμους…
Να σε ταπεινώνουν μπροστά στ αθώα βλέμματα των πεινασμένων σου παιδιών…
Να έχουν το θράσος να βιάζουν ακόμη και την οργή σου αναγκάζοντάς σε να τη στέψεις όχι απέναντι σε κείνους που σε ατίμασαν, αλλά απέναντι στο γείτονά σου που τολμά να σηκώσει κεφάλι υπερηφάνειας για να διεκδικήσει τα δικά σου δίκια και τη δική σου αξιοπρέπεια…

Είναι ντροπή και για σένα ρε ξεφτιλισμένη κοινωνία…
Που αντί να τολμήσεις να σταθείς όρθια απέναντι σ όλους αυτούς που δε δίστασαν να σε ταπεινώσουν, εσύ συνεχίζεις σκυφτή… φοβισμένη… και ανήμπορη… να επιλέγεις το «καταλληλότερο» ανδρείκελο για να σε καταδυναστεύει.

Είναι ντροπή για την εκκλησία που δε σε ενέπνευσε να ξεσηκωθείς και να εκδικηθείς τους προσκυνημένους εφιάλτες…
Ντροπή για την ακαδημαϊκή κοινότητα που δεν τόλμησε ν σηκώσει ψηλά τη σημαία των αξιών σου και να σε καλέσει σε καθολική αφύπνιση…
Ντροπή ακόμη και για κείνους που φιλοδοξούν να πολιτογραφούνται ηγέτες σου, ενώ το μόνο για το οποίο είναι τελικά ικανοί, είναι να αρκεστούν στο ρόλο του παρατηρητή της οργής σου…

Είναι ντροπή για σένα ρε ξεφτιλισμένη κοινωνία…
Να περιμένεις από τους Νενέκους που κατέβασαν τα σώβρακα ακόμη και στους εντεταλμένους υπαλλήλους της κατοχής, να σηκώσουν ψηλά τη σημαία της πατρίδας σου και της αξιοπρέπειάς σου.

Πόσο ακόμη θα πρέπει να σε ταπεινώσουν για να πεις «ως εδώ»???
Πόσοι ακόμη θα πρέπει να σε προδώσουν για να αποφασίσεις πως η μοίρα σου δεν μπορεί πλέον να είναι υποθηκευμένη στα πολιτικά εκτροφεία του δωσιλογισμού και της εθνικής προδοσίας???
Για πόσο ακόμη θα πρέπει να σε σέρνουν στο βούρκο της απόλυτης ταπείνωσης για να συνειδητοποιήσεις πως τα παιδιά σου δικαιούνται να είναι περήφανα για έναν περήφανο γονιό, και ότι δεν είναι υποχρεωμένα να βλέπουν στη θέση του γονιού τους ένα ταπεινωμένο ερπετό να σέρνεται στη λάσπη των προσκυνημένων???

Τι άλλο σου έμεινε πια που φοβάσαι να μη το χάσεις για να ξεσηκωθείς???
Ποια γαμημένη ελπίδα έχεις εναποθέσει στους αδίστακτους υποκριτές που κάθε φορά που μιλούν για «σωτηρία» της πατρίδας, αυτό που επιχειρούν είναι να συγκαλύψουν πίσω από έναν τσαλακωμένο φερετζέ μια ακόμη κορυφαία εθνική προδοσία.

Τόλμα να δεις τι είχες… Ξύπνα να δεις που σε κατάντησαν… Κι αν βρεις το κουράγιο συνέχισε να κοιμάσαι ήσυχη για το μέλλον που σου επιφυλάσσουν οι Εφιάλτες.

Με την ανοχή σου ξεφτιλισμένη κοινωνία, γράφεις σελίδες ντροπής από κοινού με τους προσκυνημένους «καταλληλότερους» και μη.

Εκείνοι σκαρώνουν τις επικεφαλίδες με το ραγιαδισμό τους, κι εσύ γεμίζεις τις σελίδες με το αίμα σου και τα ονειρα των παιδιών σου….
"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"


Οδηγούν στην κοινωνική έκρηξη, επειδή το χάος είναι ο στόχος τους

Ο πολλαπλασιαστής της δυστυχίας 

Κάπως... αργά ανακάλυψε ο επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ τον λάθος υπολογισμό του «δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή»: αντί κάθε ευρώ περικοπής των πρωτογενών δαπανών του κράτους να επιφέρει 0,7% ύφεση, επέφερε υπερδιπλάσια, ύψους 1,7 ευρώ, με αποτέλεσμα μια εσωτερική υποτίμηση άνευ προηγουμένου για ανεπτυγμένη σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα εν καιρώ ειρήνης.

Γιατί την ανακάλυψε... «αργά»; Διότι, πέρα από την οφθαλμοφανή οικονομική και κοινωνική καταστροφή, το πρόγραμμα της τρόικας – του ΔΝΤ και, κυρίως, της ευρωζώνης, η οποία επιμένει σε αυτό παρότι το Ταμείο ζητεί την αναθεώρησή του – έχει επιφέρει ταχύτατη και δραματική απαξίωση του συνόλου των αξιών, η οποία δεν αντανακλάται μόνο στην απαξίωση της εργασίας, αλλά και στις τραγικά χαμηλές αποτιμήσεις της εκποιούμενης εθνικής περιουσίας.

Και ο οικονομικός κατήφορος, εξ αιτίας της επιμονής της ευρωζώνης στην εφαρμογή του προγράμματος «δημοσιονομικής προσαρμογής», δεν έχει τελειωμό.

Χαρακτηριστική ως προς αυτό είναι η νέα έκθεση της Citigroup, η οποία προβλέπει νέα επιδείνωση του ελληνικού εκτροχιασμού, με ύφεση 6,5% το 2013 (6,1% το 2012) και επιπλέον συρρίκνωση κατά 11,5% του ΑΕΠ το 2014! Ως εκ τούτου, λέει η τράπεζα, χωρίς ένα μεγάλο «κούρεμα» του χρέους – με ζημία της ευρωζώνης αυτή τη φορά – η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι βέβαιη. Δηλαδή, το μνημόνιο που θα μας κρατούσε εντός του ευρώ είναι αυτό που μας οδηγεί στην έξοδο.

Θα ήταν λοιπόν ορθό να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στην επισήμανση του πρωθυπουργού της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε στο Νταβός, ο οποίος σημείωσε μιλώντας για την Ελλάδα: «Πιστεύω ότι στόχος μας θα πρέπει να είναι η διατήρηση της ακεραιότητας της Ευρωζώνης. Την ίδια στιγμή, όμως, δεν μπορείς να προβλέψεις εάν κάποια χώρα θέλει να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη. Νομίζω ότι θα πρέπει να δίνεται αυτή η δυνατότητα».

Απώλεια ελέγχου

Κατόπιν τούτων ακούγονται εντελώς παράταιροι οι πολιτικοί και μιντιακοί «πανηγυρισμοί» περί ανάκτησης της οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας, περί ανάκαμψης κ.λπ. Η οδυνηρή πραγματικότητα διαρκώς επιδεινώνεται και η οικονομία δεν παύει να είναι το ναρκοπέδιο πάνω στο οποίο εξακολουθεί να πατάει – εντελώς απρόσεκτα – η συγκυβέρνηση.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά της την επόμενη περίοδο, πέρα από τα σκληρά οικονομικά μέτρα που αναμένονται προκειμένου να καλυφθούν οι μεγάλες δημοσιονομικές τρύπες, θα είναι και ο τρόπος με τον οποίο θα αντιμετωπίζονται οι κοινωνικές αντιδράσεις. Η κυβερνητική γραμμή θα είναι αυταρχική, όπως έδειξε η πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων στις συγκοινωνίες με τη γελοία επίκληση λόγων «δημόσιας υγείας», η οποία συνιστά παράβαση του Συντάγματος και της κοινής λογικής.

Μετά την ισοπέδωση των μισθών, των συντάξεων, της ασφάλισης και των εργασιακών συμβάσεων, ήρθε η ώρα και των απεργιών.

Η κυβερνητική λογική – και η μιντιακή, η οποία τη συνοδεύει και τη συμπληρώνει – χαρακτηρίζει τα δικαιώματα, με κορυφαίο αυτό της απεργίας, «αυταρχισμό», «πραξικόπημα» και «συντεχνιασμό».

Η σκληρή πραγματικότητα όμως παραμένει – και επιμένει. Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν παραπάνω μαρτυρούν ότι η κυβέρνηση είναι παγιδευμένη στο μνημονιακό αδιέξοδο και ότι ο «μονόδρομος», τον οποίο συνεχώς επικαλείται, είναι απλώς ο δικός της μονόδρομος προς την πολιτική απαξίωση.

● Είναι ίσως εύκολο να κατεβάζεις τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ απέναντι σε μια κοινωνία που διαδηλώνει ή σε απεργούς οι οποίοι κινητοποιούνται κάθε φορά αποκομμένοι από τους άλλους κλάδους εργαζομένων.

● Είναι επίσης εύκολο να παίζεις επικοινωνιακά παιχνίδια με τα καλάσνικοφ, τα γκαζάκια, τις κατσαρόλες και τις μαϊμού συλλήψεις.

● Είναι προσωρινά εύκολο να χαρακτηρίζεις, με τέτοια μιντιακή δύναμη πυρός, την αξιωματική αντιπολίτευση υποστηρικτή της τρομοκρατίας και της «ανομίας», αλλά αυτή η βαλίτσα δεν μπορεί να πάει μακριά διότι κινδυνεύεις να γίνεις γραφικός και καταγέλαστος – αν δεν είσαι ήδη.

● Είναι όμως πολύ δύσκολο να καταλύεις τους θεσμούς, να ευτελίζεις το σύνταγμα, να παρεμβαίνεις «νουθετώντας» τη Δικαιοσύνη και να την απαξιώνεις όταν δεν σου κάνει τα κέφια, να καταργείς τη Βουλή νομοθετώντας με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, να μετατρέπεις τη χώρα σου σε αποικία χρέους και την ίδια ώρα νακλαψουρίζεις, να διαμαρτύρεσαι ή να καταγγέλλεις την «ανομία» και την έλλειψη εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού στους θεσμούς που εσύ ο ίδιος καταρρακώνεις.

Στην πραγματικότητα η συγκυβέρνηση της τρόικας εσωτερικού δεν μπορεί να σταθεί επί μακρόν ακροβατώντας πάνω στο τεντωμένο σχοινί της λαϊκής εξαθλίωσης, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να παραγάγει ένα πολιτικό «ατύχημα». Ακόμη περισσότερο όταν ξέρεις πως, με διαλυμένο και ξεπουλημένο τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, με αποδυναμωμένη την κοινωνική συνοχή, με υπερσυσσωρευμένη την οργή, μια κοινωνική έκρηξη θα μπορούσε να αποβεί ελάχιστα πολιτική και ενδεχομένως ανεξέλεγκτη.

Η βίαιη καταπάτηση και κατάργηση δικαιωμάτων, η επιλογή να διατηρηθεί η κοινωνία όχι μόνο φτωχή, αλλά και γονατισμένη, ίσως να προσφέρει πρόσκαιρες και αμφίβολες πολιτικές «νίκες», αλλά ενέχει τεράστιο ρίσκο. Η βία φέρνει βία. Και ο κοινωνικός πολλαπλασιαστής της δυστυχίας, τον οποίο δεν υπολογίζει η τρόικα εσωτερικού, είναιπολύ μεγαλύτερος από τον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή, τον οποίο απέτυχε να υπολογίσει σωστά η τρόικα εξωτερικού.
 
 


Read more: http://tolimeri.blogspot.com/2013/01/blog-post_7050.html#ixzz2JH1o3MNt

Κοινοβουλευτική χούντα κατά εργατικών αγώνων

Ο αποφασιστικός αγώνας ενός πρωτοβάθμιου σωματείου και το ξεβράκωμα της κυβέρνησης

Νέρωνες με γραβάτα μοιάζουν ο Σαμαράς, ο Χατζηδάκης («της Ετζίαν το τσιράκι», όπως φώναζαν οι εργαζόμενοι στην Ολυμπιακή), ο αδέξιος «ψηφιακός Γκέμπελς» Κεδίκογλου και το υπόλοιπο επιτελείο του Μαξίμου, καθώς πανηγυρίζουν για τους επιταγμένους συρμούς που κινούνται σε Mετρό και Hλεκτρικό.

Νομίζουν ότι τα αλλεπάλληλα πραξικοπήματα της κοινοβουλευτικής χούντας ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ σβήνουν φωτιές, αλλά στην πραγματικότητα «ανάβουν μικρές πυρκαγιές, χιλιάδες μικρές πυρκαγιές» που...
μπορούν να πυρπολήσουν τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική τους.

Δεν είναι μόνο οι απεργίες σε όλες τις συγκοινωνίες που ξέσπασαν την Παρασκευή μετά την απόφαση για πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων σε Mετρό, Hλεκτρικό και Tραμ. Αλλά και η συνειδητοποίηση από ένα διαρκώς διευρυνόμενο τμήμα των εργαζομένων και του εργατικού κινήματος ότι ακόμα και για την παραμικρή ρωγμή, τον κλονισμό και πολύ περισσότερο την ανατροπή της ισοπεδωτικής επίθεσης κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ, απαιτούνται άλλου τύπου εργατικοί αγώνες, πολιτικά και κινηματικά ανατρεπτικοί, συντονισμένοι και νικηφόροι, πέρα από το αγωνιστικό νεκροταφείο των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Ότι απαιτείται άμεσα μια θεμελιακή ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, γιατί με τέτοιο κίνημα δεν πας και πολύ μακριά.

Το καινούργιο και θετικό στην εννιαήμερη μάχη του Mετρό είναι ότι καταγράφηκε πως αυτός ο δρόμος μπορεί να ανοίξει και να περπατηθεί από τη βάση, από τα πρωτοβάθμια σωματεία, όπως του Μετρό, ακόμα κι αν δεν τον έφτασε μέχρι το τέρμα. Γι’ αυτό απαιτούνται άλλοι όροι…

Η απεργιακή μάχη του Μετρό υποχρέωσε την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη να ξεβρακωθεί, να πετάξει τον μανδύα της ήπιας εφαρμογής ενός δολοφονικού «προγράμματος» και να δείξει ότι ο μόνος τρόπος για να κυβερνούν είναι με την καταστολή των ΜΑΤ και των …ΜΜΕ.

Μια μαχητική απεργία ενός πρωτοβάθμιου σωματείου, του ΣΕΛΜΑ, κατάφερε να ανατρέψει την εικόνα ότι η εφαρμογή του Μνημονίου 3 και του τσακίσματος θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως οι συλλογικές συμβάσεις, προχωρά χωρίς τριβές, με τη συνενοχή της ΓΣΕΕ. «Η αυλαία των αγώνων σηκώθηκε με την απεργία μας. Η κυρίως παράσταση θα ακολουθήσει», είπε χαρακτηριστικά ο Σπύρος Ρεβύθης, αντιπρόεδρος του ΣΕΛΜΑ την Παρασκευή στη διαδήλωση από το αμαξοστάσιο στα Σεπόλια στο σταθμό του Αγίου Αντωνίου.

Αλλά η απεργιακή μάχη στο Μετρό και η σκληρή κατασταλτική απάντηση της κυβέρνησης έστειλε και ένα σήμα συναγερμού για την εργατική τάξη και τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς.

Η κυβέρνηση, έχοντας συνείδηση της συνολικότερής της αδυναμίας (καθώς η βαθιά αντιλαϊκή πολιτική της την φέρνει απέναντι στον κόσμο), προχωρά σε μια διαρκή επιθετικότητα κατά του «εχθρού λαού», κάνοντας «επίδειξη δύναμης» με αλλεπάλληλα πραξικοπήματα και επεμβάσεις των ΜΑΤ.

Εδώ λοιπόν δεν παίζουμε, έχουμε μπει σε πόλεμο και πρέπει να συγκροτηθεί αποφασιστικό κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο αντίστασης, αγώνα και ανατροπής, με τη συμβολή όλων των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς, που πρέπει να αντεπιτεθεί και να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Η κυβέρνηση δεν ακολουθεί τη «στρατηγική της έντασης» για να αποπροσανατολίσει από τα προβλήματα –όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ– αλλά προχωρά σε ολομέτωπη επίθεση για να τσακίσει το κίνημα.

Επικαλούμενοι Έλληνα κυβερνητικό αξιωματούχο, οι Νιου Γιορκ Τάιμς έγραφαν την Δευτέρα ότι η κυβέρνηση μετά τις καταλήψεις θα κτυπήσει τα «μαχητικά συνδικάτα». Η ανησυχία τους δεδομένη. «Κυβερνητικός παράγοντας θύμιζε τη φράση του Λένιν που παρομοίαζε τις απεργίες –ακόμη και την πιο μικρή και ασήμαντη– με τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας της επανάστασης», έγραφε στις 24 Ιανουαρίου η ιστοσελίδα του Βήματος, σε άρθρο με τίτλο «Η κυβέρνηση ετοιμάζει σκηνικό σύγκρουσης». Και συνεχίζει: «Στο πρωθυπουργικό επιτελείο, παρά τη σκληρή γραμμή που εκπέμπουν, επικρατεί προβληματισμός για έντονες κοινωνικές αντιδράσεις που μπορεί να εκφραστούν ακόμη και με ακραίο τρόπο και να απειληθεί, ανά πάσα στιγμή και με οποιαδήποτε αφορμή, η σταθερότητα στη χώρα»!

Αναφέρονταν μάλιστα με ανησυχία στην «αυτονόμηση συνδικαλιστών πρωτοβάθμιων κυρίως οργανώσεων, από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, που δημιουργεί προβληματισμό για την επόμενη μέρα». Γι’ αυτό στοχοποιήθηκε το σωματείο του Μετρό, ο πρόεδρός του Αντώνης Σταματόπουλος και η συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η παρέμβαση του ΣΕΛΜΑ ήταν πρωτοπόρα και καθοριστική, ανεξάρτητα από τις ανεπάρκειες, τις οποίες θα συζητήσουν και θα ξεπεράσουν οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι εργάτες χωρίς ηττοπάθεια.

Είναι καθαρό ότι η έμπρακτη αντίσταση στην κυβερνητική τρομοκρατική επιστράτευση ξεπερνούσε τις δυνάμεις του και την προετοιμασία του. Αλλά το κρίσιμο έλλειμμα εδώ είναι ότι –με ευθύνη πρωτίστως της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ– δεν διαμορφώθηκε εγκαίρως ένα εργατικό μέτωπο στις μεταφορές καταρχάς για νικηφόρα απεργία.

Η γραφειοκρατία έβαλε τη λογική της διαπραγμάτευσης και της εξαίρεσης και δεν μπήκαν από την αρχή σε ουσιαστικό απεργιακό αγώνα, παρότι υπήρχαν ριζοσπαστικές τάσεις στην εργατική βάση, όπως στη συνέλευση της ΕΘΕΛ, που η ταξική πτέρυγα και η αντικαπιταλιστική Αριστερά έβαλε θέμα σκληρού απεργιακού αγώνα.

Ο πόλεμος συνεχίζεται και μπορεί να είναι νικηφόρος. Απαιτούνται όμως πολιτικοποιημένοι αγώνες, με ανατρεπτικό και αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, συνολικό πολιτικό εργατικό και λαϊκό κίνημα. Σωματεία με αγωνιστικό σχέδιο, με τη συμμετοχή των εργαζομένων. Αγωνιστικό μέτωπο, με τη λογική ότι κτυπούμε όλοι μαζί, δεν αφήνουμε κανένα σωματείο, κανέναν κλάδο μόνο του. Συγκρότηση άλλων κέντρων αγώνα, ενωτικών και δημοκρατικών, κατά κλάδο και συνολικά, στηριγμένων στα πρωτοβάθμια σωματεία. Γι’ αυτό ενίσχυση και αναβάθμιση του ρόλου του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων και των αντίστοιχων συντονισμών σε κλάδους και μέτωπα. Αγώνες μαχητικοί σε σύγκρουση και με τη φασίζουσα νομιμότητα της κυβέρνησης. Και βεβαίως, συγκρότηση και ανάπτυξη της ταξικής αντικαπιταλιστικής πτέρυγας και αντίληψης.

Απαραίτητη είναι επίσης μια ασπίδα για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και πρώτα απ’ όλα του δικαιώματος να αγωνίζονται! Από την άποψη αυτή, η επιτυχημένη πρωτοβουλία δεκάδων διανοουμένων, πανεπιστημιακών, καλλιτεχνών, δημοσιογράφων και άλλων αγωνιστών να συγκροτήσουν κείμενο υπογραφών ενάντια στη στρατιωτικοποίηση και υπέρ του αγώνα των εργαζομένων στις συγκοινωνίες, είναι ένα θετικό βήμα.

Tου Γιάννη Ελαφρού από prin μέσω resaltomag

AKOYΣTE ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗ ΕΛΕΓΕ Ο ΜΕΓΑΣΣ ΨΕΥΤΗΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ!!


Όταν ο Σαμαράς έπαιρνε ...ορό της Αλήθειας ! (video)

Πες τα όλα ρε Αντώνη... Πες μας τι ακριβώς είναι η συγκυβέρνηση...
 Ποιοί τη θέλουν για να σωθούν, ποιούς εξυπηρετεί κλπ... 

Παρακολουθώντας κανείς από κοντά την επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, και μελετώντας τις δηλώσεις του, εύκολα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι βασική επιδίωξή του ήταν η «αποδαιμονοποίηση» του κόμματός του, το οποίο στα μάτια των ξένων είναι ένα «ριζοσπαστικό κίνημα», έντονα αντιδυτικό και αντιαμερικανικό που στοχεύει στην έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και την Ευρωζώνη.


Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει φτάσει ποτέ στην Ουάσιγκτον, ούτε στην αμερικανική κυβέρνηση, ούτε στο ΔΝΤ οποιαδήποτε θετική αναφορά για τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του. Τα τηλεγραφήματα και τα σημειώματα βρίθουν αρνητικών αναφορών και σχολίων και οι συγγραφείς τους δεν χρειάζονται πληροφοριοδότες για να τα συντάξουν, αρκεί μόνο να διαβάσουν τις δηλώσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και τα δημοσιεύματα των εφημερίδων.
Μερικοί εκ των στελεχών του κατέθεσαν στη δίκη των μελών της «17Ν», και αυτή η πράξη και μόνο είναι ανάθεμα για τους Αμερικανούς διπλωμάτες. Βεβαίως, η Αμερική, ενώ δεν ξεχνά ποτέ, έχει τον τρόπο να συνομιλεί, αλλά και να συνεργάζεται ακόμα και με τον... διάβολο, φτάνει να εξυπηρετούνται τα στρατηγικά της συμφέροντα.

«Βρήκαμε ανοιχτά αυτιά»
Ο κ. Τσίπρας υποστήριξε σε συνέντευξη Τύπου στη Νέα Υόρκη ότι το κόμμα του και η πολιτική του πρόταση «αποδαιμονοποιήθηκαν», αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ο ίδιος και οι μετριοπαθείς του ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να ξοδέψουν πολύ χρόνο και να συνεχίσουν να είναι πειστικοί για να αναδειχθούν σε «αξιόπιστους συνομιλητές» των Αμερικανών. Και πρέπει να λάβει υπ' όψιν του ότι όποιος αποκτά την εμπιστοσύνη τους, δύσκολα τη χάνει.


Με ομογενείς που πρωταγωνιστούν στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ συναντήθηκαν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας και η υπεύθυνη εξωτερικής πολιτικής του κόμματος, Ρένα Δούρου.
«Οι συνομιλητές μας», είπε, «είδαν ότι (η πρόταση) έχει πολιτική βάση. Βρήκαμε ανοιχτά αυτιά. Παρά τις διαφορές μας, βρήκαμε κάποια σημεία επαφής και προσδιορίσαμε ένα πλαίσιο συζήτησης, συμφωνώντας στο βασικό: ότι το πρόγραμμα (του ΔΝΤ) δεν είναι βιώσιμο, είναι αναποτελεσματικό».

Οπως είπε και ο ίδιος, ειδικά στην Ουάσιγκτον όπου οι επαφές ήταν πολιτικές, αποκόμισε πολύ χρήσιμες εμπειρίες.

Συναντήθηκε με οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες, οι οποίοι θα μπορούσαν «να του ανοίξουν μεγάλους δρόμους», κατά την έκφραση βετεράνου διπλωμάτη, ο οποίος θύμισε ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου επέλεξε να ανακοινώσει την πολιτική των «ήρεμων νερών», όταν ήταν πρωθυπουργός, ενώ θα έπρεπε να το πράξει πριν εκλεγεί.

Με τη λογική αυτή, ο κ. Τσίπρας καλώς έπραξε που επισκέφθηκε την Αμερική και καλώς θα πράξει εάν συνεχίσει αυτή την τακτική των ταξιδιών στην Ουάσιγκτον.

Οι συνομιλητές του ικανοποιήθηκαν επειδή ξεκαθάρισε το θέμα της εξόδου από την Ευρωζώνη, λέγοντας ότι είναι ανόητοι όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, ενώ -σύμφωνα με διπλωματικές πηγές- έδωσε απαντήσεις σε σημαντικά θέματα που ενδιαφέρουν τους Αμερικανούς όπως είναι η νατοϊκή παρουσία στην Ελλάδα. Ο βετεράνος διπλωμάτης είπε στο «Εθνος της Κυριακής» ότι εάν εκλεγεί ο κ. Τσίπρας θα ασχοληθεί με το θέμα της οικονομίας και δεν θα ανοίξει κανένα μέτωπο με τους Αμερικανούς.

Αλλωστε, όπως αντιλήφθηκαν οι συνομιλητές του, είναι ευτυχής που πρόεδρος της Αμερικής είναι ο Μπαράκ Ομπάμα και όχι ο Μιτ Ρόμνεϊ.

Οι αναφορές του στο Ινστιτούτο Brookings για τον Αμερικανό ηγέτη θεωρήθηκαν μήνυμα φιλίας προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ και έμμεση αποδοχή των πολιτικών του, που αφορούν την οικονομική κατάσταση της Ευρώπης.

Κρας τεστ
Η επίσκεψη ήταν και ενημερωτική και «εκπαιδευτική». Για πρώτη φορά ο κ. Τσίπρας άκουσε τους εκπροσώπους του αμερικανικού και οικονομικού κατεστημένου να παρουσιάζουν τις σκέψεις τους για την Ελλάδα. Μερικοί παρέθεσαν τις θέσεις τους με «ωμό» τρόπο, όπως ο κ. Λίπτον του ΔΝΤ, κάποιοι άλλοι, όπως ο Ερικ Ρούμπιν του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, επέλεξαν τον κομψό τρόπο - άλλωστε είναι ένα από τα προτερήματα του Αμερικανού αξιωματούχου, που θεωρείται ο καλύτερος γνώστης των ελληνικών θεμάτων στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών.
Μάλιστα, με τον κ. Ρούμπιν συμφώνησαν να συναντηθούν και στην Αθήνα, τον Φεβρουάριο, όταν θα επισκεφθεί τη χώρα μας, για να συζητήσει όλα όσα άπτονται των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και την ΑΟΖ.

«Να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την ανόητη και επικίνδυνη συζήτηση»
Εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ

Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν κατηγορηματικός, κατά τη συνάντησή του με τον υποδιευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντέιβιντ Λίπτον, για το θέμα του ευρώ. Δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφιβολίας και υπογράμμισε ότι είναι πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ η παραμονή στην Ευρωζώνη.

Την Παρασκευή εξήγησε ότι «για να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την ανόητη και επικίνδυνη συζήτηση, εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ. Είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε.

Μπορεί να γίνει κριτική στο πώς μπήκαμε στο ευρώ, τώρα είμαστε όμως στο 2013 και εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ.

Και η λύση είναι να αλλάξει στρατηγική η Ευρώπη για να γίνει βιώσιμο το ευρώ.
Και δεν μπορεί να γίνει με πολιτικές που διαλύουν την κοινωνική συνοχή». Ο κ. Τσίπρας ανέλυσε στους συνομιλητές του τρεις άξονες των προτάσεών του και φαίνεται ότι αυτή η κίνηση τους καθησύχασε, χωρίς απαραίτητα να συμφωνούν σε όλα.

Συγκεκριμένα: Ο πρώτος άξονας είναι ο τερματισμός των προγραμμάτων λιτότητας. Ο δεύτερος είναι η αναζήτηση και εξεύρεση συνολικής ευρωπαϊκής λύσης στο πρόβλημα χρέους, όπως έγινε το 1953 με τη Γερμανία. Ο κ. Τσίπρας ζητά να γίνει αυτό για όλες τις χώρες που έχουν προβλήματα. Ο τρίτος άξονας είναι η ανάπτυξη. Είπε ότι δεν θα βρέξει ξαφνικά ανάπτυξη, και προσέθεσε ότι πρέπει να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις και πρέπει να τερματιστεί η λιτότητα και να σταματήσει η συζήτηση για το νόμισμα.

Οι επαφές με ομογενείς και τη... φίλη της Χίλαρι
Επαφές με Ελληνοαμερικανούς, που έχουν σχέση με τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους, επέλεξε να έχει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ενώ απέφυγε την ηγεσία του «Ελληνικού Λόμπι», η οποία διατηρεί καλές σχέσεις με την κυβέρνηση Ομπάμα και ειδικά τον αντιπρόεδρο Τζόζεφ Μπάιντεν, και έχει ισχυρούς δεσμούς με πολλούς βουλευτές και γερουσιαστές.

Αρχικά συναντήθηκε με τον Αντζελο Τσακόπουλο και άλλους ομογενείς στο Σαν Φρανσίσκο σε μία επίσκεψη-αστραπή, την οποία αρχικά το επιτελείο του κράτησε «απόρρητη». Ο κ. Τσακόπουλος διατηρούσε «ανοικτή γραμμή» με τον πρώην πρόεδρο Μπιλ Κλίντον και τη σύζυγό του Χίλαρι. Η τελευταία, από τη θέση της υπουργού Εξωτερικών, διόρισε τη θυγατέρα του, Ελένη Τσακοπούλου, πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ουγγαρία.

Η κ. Τσακοπούλου με τον σύζυγό της, Μάρκο Κουναλάκη, παρευρέθησαν στην ομιλία του κ. Τσίπρα στο Ινστιτούτο Broookings, και χειροκρότησαν τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ μετά το τέλος της εκδήλωσης, που οργάνωσε και επιμελήθηκε ο ομογενής Γουίλιαμ Ανθόλις.

Τις λεπτομέρειες της επίσκεψης του κ. Τσίπρα στην Ουάσιγκτον, ακόμη και τις μετακινήσεις του, ανέλαβε ο κ. Νικ Λαρυγκάκης και το American Hellenic Institute, που πρόσκεινται στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και θεωρούνται «εθνικιστές», επειδή επιμένουν σε σκληρή γραμμή στα ελληνικά εθνικά θέματα.

Ο κ. Λαρυγκάκης διοργάνωσε δείπνο προς τιμή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και των συνεργατών του, έκλεισε τα ραντεβού του κ. Τσίπρα στο Κογκρέσο, και είναι αυτός που τηλεφώνησε στον κ. Ανθόλις και εισηγήθηκε την πραγματοποίηση της ομιλίας του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Brookings.

Μεγάλη βοήθεια για την οργάνωση των ομιλιών του κ. Τσίπρα στο Πανεπιστήμιο Columbia και στο City University πρόσφερε ο καθηγητής Νίκος Αλεξίου και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ Νέας Υόρκης.
Στην εκδήλωση της Παρασκευής, που έγινε σε μία κατάμεστη από Αμερικανούς και ομογενείς αίθουσα, βρέθηκαν και μέλη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, που κάποια στιγμή έδειξαν πρόθεση να δημιουργήσουν επεισόδιο. Υποχώρησαν όταν περικυκλώθηκαν από μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.

Σημειώνεται ότι η αποστολή του ΣΥΡΙΖΑ δεν ζήτησε εξυπηρετήσεις από την ελληνική πρεσβεία της Ουάσιγκτον, η οποία έχει υποχρέωση να εξυπηρετεί τους Ελληνες πολιτικούς. Τελικά έπειτα από επιμονή του Ελληνα πρέσβη η αποστολή δέχθηκε αυτοκίνητο της πρεσβείας για τις μετακινήσεις της.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Έθνος


Συγκλονιστική είναι η περιγραφή της κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει πολλοί συμπατριώτες μας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ενώ το χειρότερο είναι, ότι δεν αισθάνονται ότι μπορούν να ελπίζουν και σε κάτι…

Όσα είπε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος, είναι ένα μόνο μέρος της πραγματικότητας και η Εκκλησία μία μόνο από τις οργανωμένες «κοινότητες» που προσπαθούν να ανακουφίσουν τον πόνο που νιώθει ο απλός καθημερινός πολίτης στη χώρα μας…

«Βγείτε τη νύχτα σε μερικές γειτονιές και θα δείτε σκουπιδοτενεκέδες γερμένους να τους ψάχνουν άνθρωποι πεινασμένοι. Κάποιοι έχουν την σοφία να μην πετούν το φαγητό τους να το βάζουν σε σακούλα και να το αφήνουν σε σημεία όπου ξέρουν οι άνθρωποι που ψάχνουν και το παίρνουν. Στην Αρχιεπισκοπή και στο Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής έρχονται μανάδες που δεν μπορούν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους, ανασφάλιστοι καρκινοπαθείς που δεν μπορούν να πάρουν τη θεραπεία τους. Αυτή την στιγμή στην Αθήνα ετοιμάζονται 10.000 μερίδες φαγητού και θέλω να σημειώσω ότι άλλοτε ο αριθμός των ξένων ήταν μεγαλύτερος, τώρα έχει μειωθεί και το 65% είναι Έλληνες, οι οποίοι υποφέρουν. Αυτή η εικόνα της Αθήνας, της Ελλάδας, με ενοχλεί, με στεναχωρεί».

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είπε δυο λόγια και για το έργο του Ιατρείου Κοινωνικής Αποστολής που δημιούργησαν πριν από ένα χρόνο ο Ιατρικός Σύλλογος της Αθήνας σε συνεργασία με τη Φιλανθρωπική Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Αποστολή» της Αρχιεπισκοπής κατά τη διάρκεια του απολογισμού του έργου της και την παρουσίαση των μελλοντικών στόχων, στα γραφεία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών όπου είναι η έδρα του Ιατρείου.

«Ο Χριστός μας είπε για το νόημα της ζωής ν’ αγαπήσεις τον Θεό με όλη την δύναμη και τον συνάνθρωπό σου σαν τον εαυτό σου. Μέσα σ’ αυτές τις φράσεις κρύβεται όλο το νόημα της ζωής», ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος στην προσπάθειά του αν τονίσει την ιδιαίτερη σημασία που έχει στη σημερινή συγκυρία το να μην ξεχνάμε «τον πλησίον μας» και φυσικά ο πλησίον δεν εξαρτάται ούτε από το χρώμα, ούτε από την καταγωγή…
Άλλο πράγμα η αντίδρασή μας στην απαράδεκτη πολιτική ολιγωρία που οδήγησε στη συσσώρευση ψυχών στη χώρα μας από κάθε γωνιά του πλανήτη και άλλο στο να επιδεικνύουμε αναλγησία όταν ένας άνθρωπος δίπλα μας δεν έχει ένα κομμάτι ψωμί να φάει και ένα πανωφόρι για να αντιμετωπίσει, όσο γίνεται, το κρύο του χειμώνα…

Ο Αρχιεπίσκοπος, απευθυνόμενος προς τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου, Γιώργο Πατούλη και τον Γενικό Διευθυντή της «Αποστολής», δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Δήμτσα, είπε μεταξύ άλλων, «…σας παρακαλώ να βοηθήσετε όπου υπάρχει ανάγκη και στα σύνορα αλλά και εδώ, η Αθήνα έχει ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα. Κανένας ανασφάλιστος σε όλη την Ελλάδα να μη μείνει χωρίς φάρμακο. Είναι εξαιρετική η πρόταση για τη δημιουργία από το Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής, δικτύου κατ’ οίκον νοσηλείας για όσους τη χρειάζονται αλλά δεν μπορούν να την έχουν».

Μακάρι, όχι μόνο η εκκλησία, αλλά όποιος φορέας προσφέρει τέτοιο κοινωνικό έργο σήμερα, να στηριχτεί από όλους μας, είτε υλικά, είτε με εθελοντική εργασία. Το έχουμε πει κατ’ επανάληψη και δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε, ότι μόνο ενωμένοι θα ξεφύγουμε και από αυτή την τρομερή δυσκολία στην ιστορική διαδρομή του κράτους και του έθνους ολόκληρου…

http://www.defence-point.gr/news/?p=68010