Άρχισαν τα όργανα για τον Σαμαρά!


Όλοι οι σχεδιασμοί παραμένουν στα χαρτιά, όταν γρονθοκοπούνται με την κοινωνική πραγματικότητα.

Μόλις τρεις μέρες μετά την ψήφο εμπιστοσύνης, που διατήρησε η κυβέρνηση, άρχισαν τα όργανα! Ενεργοποιήθηκε το παρασκήνιο για τη διεύρυνση ή, ακριβέστερα, την αλλαγή του κυβερνητικού σχήματος, με το επιχείρημα ότι πρέπει να εκφραστεί η "αναγκαία εθνική συνεννόηση". Ώστε, λοιπόν, η παρούσα κυβέρνηση αδυνατεί να εκφράσει αυτή την ανάγκη; Μπλόφαραν όσοι βουλευτές την υποστήριξαν καταψηφίζοντας την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ; Ή μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε καταστάσεις ανάλογες με εκείνες πριν από ακριβώς δύο χρόνια, όταν η κυβέρνηση Παπαδήμου αντικαθιστούσε την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, η οποία είχε μόλις επιτύχει ευρεία ψήφο εμπιστοσύνης;
Η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, παρά μόνο ως τραγωδία ή φάρσα. Είναι σίγουρο, πάντως, ότι η παρούσα κυβέρνηση δεν μπορεί να εκτελέσει τα συμβόλαια που έχει υπογράψει. Κολοβή μετά την αποχώρηση της ΔΗΜ.ΑΡ., με το ΠΑΣΟΚ να εξαερώνεται και με τη Ν.Δ. να "αδειάζει" αμφίπλευρα, η κυβέρνηση Σαμαρά αποδεικνύεται μιας χρήσεως... Ο Σαμαράς μπορεί ακόμη να ελέγχει το κόμμα του, αλλά θα βρεθεί αντιμέτωπος με απρόβλεπτης έκτασης κρίση, αν π.χ. δεν ψηφιστούν τα επώδυνα μέτρα. Και βεβαίως θα βρεθεί μετέωρος αν  στις διπλές εκλογές του Ιουνίου (ευρωεκλογές - δημοτικές) διαπιστωθεί με τον πιο αδιάψευστο τρόπο η πρωτοφανής δυσαρμονία της Βουλής προς τη λαϊκή θέληση. Όσο κι αν θέλουν να αποπολιτικοποιήσουν τις εκλογές του Ιουνίου, η ψήφος των πολιτών θα είναι πολιτική και καταδικαστική για το μνημονιακό κατεστημένο.
Η ενεργοποίηση του παρασκηνίου για "νέα κυβέρνηση" προβλέπει την ήττα Σαμαρά τον Ιούνιο και ανοίγει την προοπτική ανασυνθέσεων, πάντοτε στο πλαίσιο της "τροϊκανής νομιμότητας". Στόχος να παρακαμφθεί, κατά το δυνατόν, ο κίνδυνος της... λαϊκής έκφρασης! Δηλαδή Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να κερδίσουν χρόνο και να μην συρθούν σε βουλευτικές εκλογές με προεξοφλημένη την ήττα τους και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Επιχειρείται, λοιπόν, να κλείσει η παρένθεση που άνοιξε με το πραξικόπημα στην ΕΡΤ, να επανεγκλωβιστεί η ΔΗΜ.ΑΡ. και να επισπευσθούν μετεγγραφές από τους ΑΝ.ΕΛΛ. Για τις εξελίξεις αυτές προτάσσεται ως επίδικο η πολιτική διαπραγμάτευση για το δημόσιο χρέος, που θα συνοδεύεται από νέο σκληρό Μνημόνιο.
Η νέα μνημονιακή κυβέρνηση, στηριγμένη στην κατ' ουσίαν νεκρή, αλλά πάντως νομότυπη, κοινοβουλευτική πλειοψηφία - κολλάζ, θα επιχειρήσει να δώσει την εντύπωση μιας νέας "εθνικής διαπραγμάτευσης" τύπου PSI. Το "πείραμα Παπαδήμου" ξανάρχεται στο προσκήνιο. Αυτή τη φορά όμως όχι ως σκαλοπάτι εναλλαγής στο πλαίσιο του δικομματισμού, αλλά ως νομιμοφανές πολιτικό ανάχωμα έναντι της δυναμικής της αριστερής διακυβέρνησης.
Όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, θα επιχειρηθεί ο μνημονιακός πόλος να αποκτήσει ακόμη και ενιαία πολιτική έκφραση, ώστε να διεκδικήσει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2015. Σ' αυτούς τους σχεδιασμούς (ή, ακριβέστερα, ευσεβείς πόθους) εντάσσεται η προαναγγελία Σαμαρά για εκλογές το 2016, μόνο που μετά τον Ιούνιο το πιθανότερο είναι ο ίδιος να αποτελεί παρελθόν.
Όλοι οι σχεδιασμοί παραμένουν στα χαρτιά, όταν γρονθοκοπούνται με την κοινωνική πραγματικότητα. Μοιάζει να αναπτερώνουν προς στιγμήν το ηθικό του χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος, αλλά δεν μπορούν να αποτρέψουν την ισχυρή λαϊκή πίεση για δημοκρατική ανατροπή. Σ' αυτή την προοπτική ο κοινωνικός διπολισμός μεταβάλλεται ολοένα και περισσότερο σε πολιτικό και στενεύουν τα περιθώρια για κόμματα στον ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου.
ανάρτηση από "LEFT"
- See more at: http://left.gr/news/arhisan-ta-organa-gia-ton-samara#sthash.GX3GRBym.dpuf

(Πολύ καλό)ΛΟΡΔΕ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΠΑΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑ ΨΑΡΕΜΑ;



Εκτύπωση
14/11/13 
Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Βαρυσήμαντο λόγο εκφώνησε ο πρωθυπουργός στη χτεσινή σύναξη των ηγετών της ΕΕ. Λόγο σπαραξικάρδιο. Το θέμα του ήταν η ανεργία των νέων στην Ελλάδα. Η τοποθέτησή του ήταν πιο σπαραξικάρδια ακόμα και από την αντίστοιχη που είχε κάνει πριν μερικούς μήνες από κινεζικού εδάφους. Κάθε πρωί που ξυπνάει – είχε πει τότε από την Κίνα ο κ.Σαμαράς - το πρώτο πράγμα που τον απασχολεί είναι οι νέοι. Και, συγκεκριμένα, οι άνεργοι νέοι...
Το ίδιο μάλλον θα πρέπει να συμβαίνει κατά το πρωινό ξύπνημα της κυρίας Μέρκελ, των κκ.Σόιμπλε, Ολάντ, Μπαρόζο, Ρομπάι (αν υποθέσουμε ότι αυτός ξυπνάει ποτέ…) κλπ. Απόδειξη: Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες οι ηγέτες της ΕΕ μαζεύτηκαν για να καταλήξουν στην εφαρμογή προγραμμάτων «αντιμετώπισης» - όπως τα αποκαλούν - της ανεργίας των νέων.
Δε θα σταθούμε στο πού θα πάνε τα λεφτά που αποφάσισαν να διαθέσουν (σ.σ.: στο πώς, δηλαδή,αυτά τα λεφτά θα μοιραστούν ανάμεσα στους… εργοδότες και όχι στους ανέργους). Θα σταθούμε στο ποσό, στο ύψος των χρημάτων, με το οποίο σχεδιάζουν να «αντιμετωπίσουν» την ανεργία:
Πρόκειται για 6 δις ευρώ!
Αυτό είναι όλο κι όλο το ποσό με το οποίο υπόσχονται ότι το 60% των νέων της Ελλάδας θα πάψουν να είναι άνεργοι... Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι το 55% των νέων της Ισπανίας θα πάψουν να είναι άνεργοι…. Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι το 39% των νέων της Ιταλίας θα πάψουν να είναι άνεργοι… Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι το 38% των νέων της Πορτογαλίας θα πάψουν να είναι άνεργοι… Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι τα 20 εκατομμύρια των ανέργων της ΕΕ θα πάψουν να είναι άνεργοι!
Δηλαδή:
Τα 6 δις ευρώ (που κι αυτά στο μεγάλο κεφάλαιο θα τα δώσουν για να λένε μετά ότι τα έδωσαν για τους ανέργους) αντιστοιχούν σε 300 ευρώ για κάθε άνεργο από τα 20 εκατομμύρια ανέργους των κρατών - μελών της ΕΕ. Έτσι θα σώσουν τους λαούς από την ανεργία. Με προγράμματα που αντιστοιχούν σε 300 ευρώ (άπαξ) προς κάθε άνεργο. Αν επομένως είστε άνεργος, εκείνο που «έχετε λαμβάνειν», είναι κάτι λιγότερο από ένα ευρώ την ημέρα, για κάθε μέρα, επί ένα ολόκληρο χρόνο! Αν αυτό δεν είναι μια απτή απόδειξη του «ευρωπαϊκού ιδεώδους», αν δεν είναι μια αποστομωτική απάντηση σε εκείνους τους άμυαλους που θέλουν να αποδεσμευτεί η χώρα από την ΕΕ, τότε τι είναι;…
Για να έχουμε, δε, μια τάξη μεγέθους της έγνοιας του ευρωενωσιακού οικοδομήματος για τους ανέργους, δεν έχουμε παρά να την μετρήσουμε και να την συγκρίνουμε  (την έγνοια της ΕΕ για τους νέους άνεργους) με κάποια άλλα ενδιαφέροντα μεγέθη. Προσέξτε:
  • Τα 6 δισ. ευρώ τους για την «αντιμετώπιση της ανεργίας» είναι το 0,2% του προϋπολογισμού της Γερμανίας. Μέχρι εκεί φτάνει η έγνοια τους για την ανεργία των νέων…
  • Τα 6 δισ. ευρώ τους για την «αντιμετώπιση της ανεργίας» είναι το... 0,03% του ΑΕΠ των 16 τρις ευρώ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι εκεί φτάνει η έγνοια τους για την ανεργία των νέων….
  • Τα 6 δισ. ευρώ τους για την «αντιμετώπιση της ανεργίας» είναι το... 0,05% του ΑΕΠ των 12 τρις ευρώ της Ευρωζώνης. Μέχρι εκεί φτάνει η έγνοια τους για την ανεργία των νέων…
Και το κυριότερο:
Για να έχουμε μια ακόμα καλύτερη τάξη μεγέθους της έγνοιας του ευρωενωσιακού οικοδομήματος για τους ανέργους, δεν έχουμε παρά να την μετρήσουμε και να την συγκρίνουμε  με τις πραγματικές έγνοιες των ηγετών της. Προσέξτε:
Σε τι ακριβώς αντιστοιχούν τα 6 δις ευρώ της ΕΕ «για τους ανέργους»; Αντιστοιχούν στο... 0,13% των «πακέτων» με τα οποία η ΕΕ τροφοδότησε τις τράπεζες, μόνο κατά τη διετία Οκτώβρης 2008 - Οκτώβρης 2010! Τόση είναι η «λατρεία» της ΕΕ προς τους άνεργους νέους. Τόση είναι η φροντίδα της προς τους νέους. Τόση είναι η έγνοια της για την ανεργία: Η φροντίδα της ΕΕ προς τους ανέργους αντιστοιχεί στο 0,13% της λατρείας της προς τους τραπεζίτες, προς τα μονοπώλια και τους κεφαλαιοκράτες! Μάλιστα είναι ακόμα μικρότερη, αφού από το 2010, που ήταν η τελευταία φορά που δόθηκαν από τον τότε επίτροπο Αλμούνια στοιχεία για τις ενισχύσεις προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες, ποτέ δεν ξαναδόθηκαν τέτοια επίσημα στοιχεία για το βουνό από λεφτά που, έκτοτε, συνεχώς και αδιαλείπτως εξακολουθεί να διαθέτει η ΕΕ στους τραπεζίτες με τη μορφή ενισχύσεων, εγγυήσεων και «πακέτων»...
Αυτή είναι η ΕΕ. Η μόνη ΕΕ που υπάρχει: Η ΕΕ των επιδοτούμενων τραπεζιτών και των εξανδραποδιζόμενων λαών. Ως εκ τούτου, η «έγνοια» της ΕΕ για τους ανέργους δεν θα μπορούσε παρά να συνιστά σήμα κατατεθέν του ταξικού κανιβαλισμού και της πολιτικής ευρω-προστυχιάς των λιμοκοντόρων «λόρδων» που την απαρτίζουν. Σαν αυτόν τον κύριο, τον επικεφαλής του EuroWorking Group, ο οποίος αυτή την εποχή δεν μπορεί να ασχοληθεί με τα δισεκατομμύρια των (νέων) μέτρων που σχεδιάζονται μεταξύ κυβέρνησης – τρόικας – Βρυξελλών εις βάρος του ελληνικού λαού. Τώρα έχει σημαντικότερες ασχολίες. Ετοιμάζεται να πάει για… σκι. Μόλις, όμως,γυρίσει από το σκι – μας το υποσχέθηκε – θα μας ανακοινώσει και τα μέτρα. Και είναι σίγουρο ότι θα τα επιβάλει τα μέτρα. Εκτός αν ο λαός κάνει το «θαύμα» του. Και τους στείλει για… ψάρεμα.
*Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr" την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ "ISKRA"

Σαμαρας ο Ψευτόμαγκας της δεκαετίας του 50!!


Ο Αντώνης ΣαμαράςΟ Αντώνης Σαμαράς
“ Αυτός είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Ένας νεοφιλελεύθερος και μερκελιστής, που την τάξη του και τα συμφέροντά της εκπροσωπεί και αδιαφορεί για την κοινωνία. Ακραίος δεξιός και πατριδοκάπηλος.  ”
Του Βαγγέλη Θεοδώρου
Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου 2013 12:16
Η πολιτική διαδρομή του Αντώνη Σαμαρά συμπληρώνει αισίως τα 35 χρόνια. Η πολιτική του καριέρα ήταν εξασφαλισμένη. Υπήρχαν όλα τα εχέγγυα. Γιός γιατρού του Κ. Καραμανλή, ανιψιός βουλευτή της ΕΡΕ, εγγονός υπουργού, απόγονος της οικογένειας Μπενάκη. Αυτά συνήθως δεν πολύ-λέγονται. Αντίθετα, κάποια άλλα στοιχεία, κυρίως ότι είναι δισέγγονος – και όχι εγγόνι – της Πηνελόπης Δέλτα, μας τα υπενθυμίζουν διαρκώς.

Τα πράγματα πήραν νωρίς τον δρόμο τους. Εκπαίδευση στο πολιτικό περιβάλλον του Ευάγγελου Αβέρωφ, Ρέιντζερς και Κένταυροι στην ΟΝΝΕΔ, γιορτές στον Μελιγαλά- ακόμα και όταν η μεταπολιτευτική καραμανλική δεξιά απείχε. Με τούτα και με κείνα δεν ήταν δύσκολο να εκλεγεί Βουλευτής Μεσσηνίας στα 26. Αυτός και αν «βγήκε μικρός στην πιάτσα» που λέει ένας άλλος Ευάγγελος. Η αριστερά του ’89 τον «τίμησε» συμφωνώντας να είναι υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Τζανετάκη.

Τα υπόλοιπα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Υπουργός Εξωτερικών, αποστάτης του αποστάτη, ΠΟΛ.ΑΝ., πολιτική εξαφάνιση μεταξύ 1996 και 2004- χρονιά που ο Κώστας Καραμανλής τον τοποθετεί στο ευρωψηφοδέλτιο-, αρχηγός της Ν.Δ (να,ι είναι ο ίδιος που έλεγε ότι δεν θα επέστρεφε ακόμα και αν τον έκαναν αρχηγό), πρωθυπουργός του μνημονίου. Σε αυτή την διαδρομή, γεμάτη από την τακτική της κωλοτούμπας και το παρασκήνιο, ο Αντώνης Σαμαράς δεν ξέχασε την ακραία δεξιά πολιτική καταγωγή του και παρέμεινε συνεπής σε αυτόν τον ιδεολογικό χώρο. Απλά φρόντιζε να καλλιεργεί εντέχνως ένα χαμηλών τόνων προφίλ και να μη σπαταλά ενέργεια στον δημόσιο βίο. Και ένα μόνιμο χαμόγελο καρφιτσωμένο στο πρόσωπό του, να φανερώνει την αμηχανία και ανασφάλεια του.

Τα θυμήθηκα όλα αυτά παρακολουθώντας – χωρίς ήχο – την ομιλία του στην Βουλή προχθές. Η γλώσσα του σώματος λέει πάντα περισσότερα. Απλωμένα χέρια στο βήμα, ειρωνικό και κουτσαβάκικο ύφος, γελάκια, το κεφάλι να γέρνει κάθε φορά που νόμιζε πως θα πει καμία εξυπνάδα και κυρίως το υφάκι του «εσύ, μικρέ, τουμπεκί ψιλοκομμένο». Κάτι μεταξύ δασκάλου και ψευτόμαγκα της δεκαετίας του ’50. Τον κοίταζες και έλεγες τώρα θα σηκώσει τα μανίκια ή θα λύσει το ζωνάρι του. Αδυνατούσες να πιστέψεις πως αυτός ο άνθρωπος είναι ο πρωθυπουργός της χώρας. Κακά τα ψέματα και να τα λέμε όλα.

Ο Αντώνης Σαμαράς δεν το ’χει. Και το ξέρει. Γι’ αυτό και κρύβεται και δεν εμφανίζεται στη Βουλή. Γι’ αυτό και έχει στρατιές συμβούλων πιο ακραίων από αυτόν. Γι’ αυτό, όπου εμφανισθεί, είναι με γραπτό κείμενο και αδυνατεί να αντιπαρατεθεί πολιτικά χωρίς αυτό. Γι’ αυτό και μεθόδευσε να μην υπάρξει debate στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2012. Γι’ αυτό και πάει μόνο σε στημένες συνεντεύξεις. Γι’ αυτό και δεν απαντά σε ερωτήσεις των πολιτικών αρχηγών, με την ίδια συνέπεια που και αυτός δεν πολύ-κατέθετε ερωτήσεις σε πρώην πρωθυπουργούς. Παρά μόνο αν ήθελε να φιτιλιάσει τις φοβίες και την ανασφάλεια του κόσμου σχετικά με την αύξηση της εγκληματικότητας. Αν βρεθεί σε διαφορετικό περιβάλλον πολύ εύκολα θα ξεπεταχτεί από μέσα του η πατριδοκαπηλία, η ακροδεξιά ρητορική, το πολιτικό κενό και οι αδυναμίες του. Βγαίνει από μέσα του ο χωροφύλακας.

Μετά το σούσουρο που έγινε, έκατσα αυτή τη φορά να ακούσω τις ομιλίες στη Βουλή την περασμένη Κυριακή. Μέτρησα τουλάχιστον 25 ερωτήσεις που απηύθυνε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον πρωθυπουργό. Δεν απάντησε σε καμία. Όχι μόνο γιατί δεν υπήρχαν απαντήσεις στο χαρτί που είχε μπροστά του, αλλά γιατί αυτή είναι η φύση του. Όταν ρωτάνε για την ανθρωπιστική κρίση, τους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, τη φτώχεια και τα νέα μέτρα, δεν μπορεί ο πρωθυπουργός της χώρας να γελάει. Δεν μπορεί να λέει φράσεις προέδρου πενταμελούς «κοιτάω αλλού για να μην γελάσω». Όταν ρωτάνε για την ΕΡΤ, για τις κόκκινες γραμμές, τη διαπλοκή, δεν γίνεται ο πρωθυπουργός της χώρας να λέει «αν είστε καλά και υπάκουα παιδιά, θα έρχομαι που και που στη Βουλή να τα λέμε». Όταν ρωτάνε για το ΤΑΙΠΕΔ, τις ιδιωτικοποιήσεις και τα νέα μέτρα, ο πρωθυπουργός της χώρας δεν απαντά με φράσεις «θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει». Γιατί τότε δεν είναι ο γελαστός πρωθυπουργός μιας χώρας που βιώνει τον μεγαλύτερο εφιάλτη. Ούτε καν χαζοχαρούμενος πρωθυπουργός για να το διασκεδάσουμε παρέα.

Είναι μάγκας και τσαμπουκάς πρωθυπουργός. Ηγεμόνας. Ενός κράτους έκτακτης ανάγκης. Εκεί όμως, που ξεπερνά κάθε όριο υπομονής μας η σιωπή του πρωθυπουργού, είναι στις ερωτήσεις σχετικά με τον μεγάλο πλούτο. Γιατί από τις 6.575 offshore ακινήτων που έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα έχει ολοκληρωθεί ο έλεγχος μόλις σε 34; Γιατί είναι μηδέν τα έσοδα από τη λίστα Λαγκάρντ και τις άλλες λίστες; Γιατί από τα 25.000 εμβάσματα στο εξωτερικό σε μία τριετία, ελέγχθηκαν μόνο τα 2; Γιατί από το λαθρεμπόριο καυσίμων το δημόσιο χάνει δύο δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως; Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με την σιωπή που απορρέει από τις αδυναμίες του πρωθυπουργού. Εδώ έχουμε να κάνουμε με την σιωπή που απορρέει από το πιο επικίνδυνο κράμα. Ενός νεοφιλελεύθερου, ακροδεξιού και ικανού για τα πάντα πρωθυπουργού.

Αυτός είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Ένας νεοφιλελεύθερος και μερκελιστής, που την τάξη του και τα συμφέροντά της εκπροσωπεί και αδιαφορεί για την κοινωνία. Ακραίος δεξιός και πατριδοκάπηλος. Δεν είναι το τελευταίο του καταφύγιο. Πάντα ήταν το πρώτο και μόνο. Πολιτικά και ηθικά επικίνδυνος για τον τόπο. Η χειρότερη επιλογή στην χειρότερη συγκυρία. Ένα λάθος εντόπισα στις ερωτήσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ρώτησε τον κ. Σαμαρά αν κοιμάται ήσυχος το βράδυ. Ατυχέστατη ερώτηση, πανεύκολη απάντηση. Μια χαρά κοιμάται, σαν πουλάκι. Για τα υπόλοιπα… μούγκα το μαγκάκι.

ανάρτηση από "periodista"

Επίσκεψη Τσίπρα στην ΕΤ3, με μηνύματα προς μιντιάρχες


Την ΕΤ3 θα επισκεφτεί την Πέμπτη το απόγευμα (17.30) ο Αλέξης Τσίπραςπροκειμένου να εκδηλώσει τη συμπαράσταση του ΣΥΡΙΖΑ στον συνεχιζόμενο αγώνα των εργαζομένων, οι οποίοι εξακολουθούν να μεταδίδουν τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό πρόγραμμα. Μετά τη συνάντηση με τους εργαζόμενους θα παραχωρήσει συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στους δημοσιογράφους Αγλαΐα Κυρίτση, Αλέξανδρο Τριανταφυλλίδη και Χρήστο Γιαννούλη.
Με αυτό τον τρόπο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να στείλει ένα μήνυμα υπέρ της ελεύθερης και ανεξάρτητης δημόσιας τηλεόρασης, λίγα εικοσιτετράωρα μετά την εισβολή των ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ. 
Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε αιτήματα για συνεντεύξεις - μετά την πρόταση μομφής - από συστημικά μέσα ενημέρωσης, και επέλεξε  την «ελεύθερη ΕΤ-3». Κίνηση η οποία δηλώνει ότι η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης κλιμακώνει την σύγκρουση με εκείνη τη μερίδα των ΜΜΕ που συστηματικά στοχοποιεί και συκοφαντεί τον ΣΥΡΙΖΑ, και στέλνει το μήνυμα ότι εννοεί όσα εξαγγέλλει περί της ρύθμισης του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου όταν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση.

Άλλωστε, με χθεσινή της ανακοίνωση η Κουμουνδούρου φαίνεται να ανοίγει μέτωπο με τα «Νέα» του ΔΟΛ. Ειδικότερα, αποδίδει τον τρόπο που καλύπτει τον ΣΥΡΙΖΑ το χθεσινό φύλλο των «Νέων» (12.11.2013) στις αναφορές Τσίπρα από το βήμα της Βουλής «στο δωράκι της κυβέρνησης, των 300 εκατομμυρίων των ψηφιακών συχνοτήτων στη διαπλοκή», οι οποίες, όπως λέει η ανακοίνωση, «έχουν αναστατώσει ιδιαιτέρως την ιδιοκτησία της εφημερίδας». Η ανακοίνωση αναφέρεται στο σκίτσο του σκιτσογράφου της εφημερίδας, Δημήτρη Χαντζόπουλου, που παρουσιάζει τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου και τη βουλευτή των ΑΝΕΛ, Ραχήλ Μακρή, (που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των γεγονότων στην ΕΡΤ το Σάββατο), ως χορεύτριες σε στριπτιζάδικο. Την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλεί την εφημερίδα για το ρεπορτάζ της αναφορικά με τη συζήτηση που έγινε τη Δευτέρα στην συνεδρίαση της Γραμματείας και το οποίο εμφανίζει τον Αλέξη Τσίπρα να δικαιολογείται για τις διατυπώσεις περί ευρωζώνης που έκανε στο Τέξας με τη φράση «αλλιώς μιλάμε στο εξωτερικό, αλλιώς σε μια συγκέντρωση».

Με αφορμή την παραπάνω εικονογράφηση και το συγκεκριμένο ρεπορτάζ το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για «σεξιστική χυδαιότητα, σπέκουλα, και λάσπη» και κατηγορεί την εφημερίδα για «κιτρινισμό». Όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση, το ρεπορτάζ «επιμελώς παραλείπει τις επίσημες ανακοινώσεις του, και βεβαίως τις χτεσινές δηλώσεις του κοινοβουλευτικού του εκπροσώπου, κ. Λαφαζάνη, στον «Βήμα Fm», όπου αναφέρεται στις πάγιες θέσεις του κόμματος για την ευρωζώνη, τις οποίες και ανέπτυξε ο κ. Τσίπρας και στην ομιλία του στο συνέδριο που διοργάνωσε το πανεπιστήμιο του Όστιν, στο Τέξας».

Συνέχεια, δίνει και η εφημερίδα «Αυγή» με το σημερινό πρωτοσέλιδό της υπό τον τίτλο η «Διαπλοκή χτυπάει ...κίτρινο» ορμώμενη και από τα πρωτοσέλιδα των «Νέων» στα φύλλα του Σαββάτου και της Δευτέρας αλλά και για τη γενικότερη αντιμετώπιση που επιφυλάσσει στον ΣΥΡΙΖΑ η συγκεκριμένη εφημερίδα αλλά και συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι του συγκροτήματος στο οποίο ανήκει...

Μαρία Μητσοπούλου
pontiki,gr

(Πολύ καλό) Πυροβόλησαν ξανά με σιγαστήρα και την Κύπρο



Σκοτώνοντας τους Χρυσαυγίτες, πυροβόλησαν ξανά με σιγαστήρα και την Κύπρο
Η εκτέλεση των δύο μελών της ΧΑ προ τριημέρου ακολουθήθηκε ή/και συνέπεσε με μια ομοβροντία ειδήσεων. Την πίεση βουλευτών της ΝΔ για τη φορολογία αγροτεμαχίων, το σήριαλ εκβιασμών της έλευσης ή μη της Τρόικας, μια ευρεία συναίνεση στο εσωτερικό της Ελλάδας για το εξαρχής προφανές του αδιέξοδου του ελληνικού προγράμματος, τις πιέσεις της Γερμανίας προς τις ΗΠΑ για την υπόθεση του διεθνούς δικτύου παρακολουθήσεων και υποκλοπών, τις πλάτες που έκανε στα ΗΠΑ στριμώχνοντας παράλληλα την Ελλάδα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου Θεόδωρος Πάγκαλος, την αναβίωση της υπόθεσης των παρακολουθήσεων του τέως πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και του μέχρι πρόσφατα καλά στεγανοποιημένου σχεδίου «δολοφονίας» του Πυθία (με την εξαίρεση των περιοδικών «Επίκαιρα» που ανέδειξε το θέμα και blogs όπως το Olympia που τα αναδημοσίευσαν) και της πολιτικής του δολοφονίας, την κλήση του εισαγγελία που χειρίζεται το θέμα των υποκλοπών και του σχεδίου Πυθία, στον πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Καχριμάκη για τα διαβαθμισμένα έγγραφα που φαίνεται να του τα προμήθευε υπάλληλος της ΕΥΠ.

Άξαφνα, μέσα σε ένα καταιγισμό ειδήσεων, τα μήντια άρχισαν να καταγράφουν με φοβερή άνεση ως ειδησεογραφική πραγματικότητα καταστάσεις που πρότινος τις τοποθετούσαν στη σφαίρα της συνομωσιολογίας.

Μέσα σε όλα αυτόν τον καταιγισμό, όλως «τυχαίως» διέφυγε από τα ελληνικά μήντια, ακόμη και από τη μπλογκόσφαιρα ένα θέμα εξίσου σημαντικό που εξελίσσεται στον παρόντα χρόνο:

Το τελεσίγραφο τεσσάρων ημερών του Αλεξάντερ Ντάουνερ, ειδικού συμβούλου του γ.γ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν προς τους Κυπρίους για την έναρξη διαπραγματεύσεων με την τουρκοκυπριακή πλευρά!

Είχα περιγράψει, ξανά και ξανά, πως η «ευρωπαϊκή κρίση» είναι μονάχα ένα κομμάτι, το πιο ορατό ενός ευρύτερου παιχνιδιού (εδώ) ξαναμοιράσματος της γεωπολιτικής πίτας και των ζωνών επιρροής. Όπως στις δεκαετίες του 1950 και 60 η γεωπολιτική πίτα περνούσε κυρίως από την πρώην αυτοκρατορική υπερδύναμη της Μ.Βρετανίας αλλά και άλλων ευρωπαϊκών αποικιοκρατών στη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ μέσω πραξικοπημάτων, εμφυλίων αλλά και επεμβάσεων, έτσι και σήμερα, αντιστρόφως κινδυνεύει να περάσει από τις αποδυναμωμένες ΗΠΑ στους άλλους νέους ισχυρούς πόλους, μια διαδικασία που οι ΗΠΑ πάλι προσπάθησαν να αναχαιτίσουν μέσω των προσφιλών τους πραξικοπημάτων, εμφυλίων και επεμβάσεων .

Αργά η γρήγορα θα βρισκόμασταν στο κέντρο των εξελίξεων καθώς βρισκόμαστε στη μέση της Γης, τη Μεσόγειο, σημείο αμείωτης γεωστρατηγικής σημασίας.

Έτσι λοιπόν, το σήμερα, με διαφορετικούς όρους αναλογεί για τα ελληνικά πράγματα στην περίοδο 1965-1974.
Ανάμεσα στους πολλαπλούς στόχους που εξυπηρετούσε η περίοδος αυτή, η ταμπακιέρα ήταν η Κύπρος, το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο». Η περίοδος αυτή έληξε με την πρώτη ελληνική προδοσία εις βάρος της Κύπρου, την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και τη διχοτόμησή της.
Σήμερα, τα μέσα έχουν αλλάξει μόνο, όχι οι μέθοδοι. Σήμερα, όπως και τότε, η Κύπρος αποτελεί σημαντικό μέρος της ταμπακιέρας.
Ο Ντάουνερ, αγγλοτραφής, πρώην υπουργός εξωτερικών της Αυστραλίας με σημαντικό ρόλο στην ανάμειξη της στην εισβολή στο Ιράκ, με υπόνοιες για γνώση του για το σκάνδαλο του προγράμματος του ΟΗΕ «Πετρέλαιο για φαγητό» και φίλος του προέδρου της Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη, όχι μόνο έθεσε πολεμικού τύπου τελεσίγραφο, αλλά και ακύρωσε τις πρωτοβουλίες Αναστασιάδη για την τοποθέτηση επιτρόπου της ΕΕ για το Κυπριακό και για την επιστροφή της Αμμοχώστου.

Το τελεσίγραφο Ντάουνερ παρακάμπτει το διεθνές δίκαιο και πιέζει την κυπριακή πλευρά για την έναρξη διαπραγματεύσεων όπως φαίνεται από μηδενικής και ισότιμης βάσης λες και ήταν η Ελληνική πλευρά που εισέβαλε στα εδάφη της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Στην ουσία δηλαδή, το τελεσίγραφο του ΟΗΕ πιέζει προς μια άτυπη αναγνώριση του τουρκοκυπριακού κράτους από την πλευρά των ελληνοκυπρίων και ένα καθεστώς διεθνούς κηδεμονίας, ενός υβριδικού νεοπροτεκτοράτου.

Και το κάνει αυτό με τον Αναστασιάδη στο τιμόνι όχι μόνο γιατί αυτός είναι «φίλος» του αλλά και γιατί ο Αναστασιάδης ήταν και υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν.

Όσο και αν οι Χριστόφιας και Αναστασιάδης ήταν το αντίστοιχο του διδύμου Παπανδρέου-Σαμαρά, στην Κύπρο, η εθνική προδοσία έχει κόκκινες γραμμές που ούτε καν ο Αναστασιάδης τολμά να ξεπεράσει.

Η είδηση στην Ελλάδα εμφανίστηκε επιλεκτικά λίγο πριν η πρώτη μέρα του τελεσίγραφου λήξει. Με ελάχιστες εξαιρέσεις κάποιων μικρών θεμάτων μεγάλων εφημερίδων και του Μιχάλη Ιγνατίου με τη μεγάλη ευαισθησία του στα εθνικά θέματα και ιδίως στο Κυπριακό, η είδηση θάφτηκε.

Αυτήν την εκκωφαντική σιωπή με ένα και μόνο τρόπο μπορούμε να την ερμηνεύσουμε: Ως ένα είδος ομερτά μιας μητροπολιτικής Ελλάδας που έχει προαποφασίσει την εγκατάλειψη ή και την παράδοση της Κύπρου.

Σε προηγούμενα άρθρα μας είδαμε πως το ελληνικό πολιτικοοικονομικό σύστημα οδήγησε άμεσα και έμμεσα την Κύπρο στον υπερεθνικό μηχανισμό ελέγχου που λέγεται τρόικα.

Τους παρασύραμε στον ζουρλομανδύα του Ευρώ, μέσω του ελληνικού χρηματοπιστωτικού προωθήθηκαν τα κεφάλαια από το Κατάρ του Βγενόπουλου μέσω των οποίων το κυπριακό πολιτικό σύστημα διαβρώθηκε και το κυπριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα εγκατέλειψε μεγάλο τμήμα των «καλών πρακτικών» του. Σα να μην έφτανε το φίδι που βάλαμε στον κόρφο τους, τους πείσαμε να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα και μετά τα κουρέψαμε, με αποτέλεσμα οι Κυπριακές τράπεζες να χάσουν 7 δις κεφαλαίων, λίγο λιγότερο από το μισό κυπριακό ΑΕΠ δηλαδή.

Ακολούθησαν το κυπριακό μνημόνιο, η απομόνωση της Κύπρου από τη Ρωσία και το κούρεμα καταθέσεων τις οποίες προεκλογικά εγγυόταν ο Αναστασιάδης.

Αφού οι μνημονιακές πολιτικές έχουν προσδέσει την Ελλάδα άνευ όρων στο άρμα παράλληλα όλων των μεγάλων δυνάμεων και πρωτίστως σε αυτά των ΗΠΑ και Γερμανίας, αφού φλερτάρουν αδιάκοπα με ένα Ισραήλ το οποίο παίζει ένα περίεργο πολυμερές διπλωματικό παιχνίδι καθώς μετά την αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή βάζει τις μάρκες του πάνω από κάθε πιθανό σεναριακό τετράγωνο αλλά περιμένει να δει που θα κάτσει η μπίλια προτού διαμορφώσει πάγιες στρατηγικές συμμαχίες, μετά το φλερτ Βενιζέλου Νταβούτογλου, σήμερα η Ελλάδα συνεχίζει να απομονώνει την Κύπρο και να κάνει τα στραβά μάτια σε ότι συμβαίνει.

Και η Ευρώπη; Ο εγγυητής της ασφάλειας και της σταθερότητας των κρατών μελών της, τι κάνει με το κράτος μέλος της Κύπρο;
Απολύτως τίποτε. Όλη η ΕΕ είναι επικεντρωμένη στο να δίνει οικονομικές και πολιτικές αβάντες στη Γερμανία, ενώ η Τρόικα πιέζει διακριτικά την Κύπρο να εξάγει στην Τουρκία το όποιο πλεόνασμα φυσικού αερίου μπορεί να αντλεί, παρότι η Ευρώπη και πολύ περισσότερο η Κύπρος παραμένει ενεργειακά εξαρτώμενη.

Και τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο: Οι ισραηλινοί που έχουν καπελώσει το υπεράκτιο κοίτασμα Λεβιάθαν, θέλουν να δώσουν φθηνό φυσικό αέριο στους Κύπριους μαζί με κάποια ψίχουλα από το κοίτασμα για να παρακάμψουν το Λίβανο το οποίο έχει επίσης βλέψεις στο κοίτασμα και να το φέρουν προ τετελεσμένων καταστάσεων και μειωμένων διεκδικήσεων, ενώ η συμφωνία άντλησης για το «τεμάχιο 12» που ανήκει στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου είναι 70% για την αμερικανικών συμφερόντων Noble Energy, και 15% για τις ισραηλινές Delek Drilling και Ανner Oil Exploration.

Πρέπει να τονιστεί ότι τα κοιτάσματα αυτά, δεν πρόκειται ούτως ή άλλως να κάνουν την Κύπρο ζάμπλουτη. Έχουν τη δυναμική όμως να τονώσουν την οικονομία και να τη βοηθήσουν σε μια σταδιακή απεξάρτηση από τους δανειστές της. Ακόμη πιο σημαντικά, θα ενισχύσουν ακόμη περισσότερο τη διαπραγματευτική της θέση και θα δημιουργήσουν τετελεσμένα υπέρ της Κύπρου και των δικαιωμάτων της στο θαλάσσιο της χώρο. Για αυτό το λόγο ήδη από το 2011 η Άγκυρα πίεζε την Ουάσινγκτον να μην επιτρέψει στην Κύπρο την άντληση φυσικού αερίου πριν την ενοποίηση της Νήσου! «Μη θυσιάζετε τη διαδικασία πολιτικής ενοποίησης της Κύπρου για το εμπόριο» έλεγε σύμφωνα με τη Χουριέτ τούρκος αξιωματούχος στους αμερικανούς.

Το χθεσινό τελεσίγραφο Ντάουνερ είναι το επιστέγασμα της τουρκικής διπλωματίας όταν η μητροπολιτική Ελλάδα ποιεί την νήσσαν για την Νήσον.

Η Κύπρος και φυσικά και η Ελλάδα, σε αυτό το κρίσιμο σημείο του γεωπολιτικού ανασχεδιασμού, όφειλαν να βρίσκονται υπό καθεστώς διεθνούς επιτήρησης, προσωρινής ή διαρκούς.

Η ελληνική ηγεσία είναι πολλαπλά προδοτική καθώς έχει προδώσει όχι μόνο την μητροπολιτική Ελλάδα αλλά και για δεύτερη φορά την Κύπρο.

Και τα ελληνικά μήντια έκαναν πάλι πάρα πολύ καλά τη δουλειά τους: Ξεθάβοντας εθνικά σκάνδαλα του πρόσφατου παρελθόντος τα οποία τα κουκούλωναν επιμελώς, συγκάλυψαν το σκάνδαλο του τελεσίγραφου του ΟΗΕ και τη δεύτερη και διαρκή προδοσία της Κύπρου.
Κάποιοι θα σκότωναν για να καταφέρουν μια τέτοια συγκάλυψη. Και θα ξανασκοτώσουν. Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια… Η οικονομία των πολλαπλών οφελών των πολιτικών δολοφονιών.

Σε αυτό το σημείο, με βαριά καρδία και πλήρως αηδιασμένος θα πω μια κουβέντα που δεν έχω τολμήσω να πω ποτέ καθώς αποτελεί συλλογική καταδίκη: Γίναμε άξιοι της μοίρας μας.

Πέτρος Αργυρίου

* Το παρόν κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε Δευτέρα, 4 Νοεμβρίου 2013

Σχόλιο του Πέτρου Αργυρίο απο το Blog του Άγρια Ζώα

Πέτρος Αργυρίου 13 Νοεμβρίου 2013

Μια εβδομάδα μετά τη γραφή του άρθρου και προς επιβεβαιωσή του, ο Ερντογάν δηλώνε πως "δεν υπάρχει Κύπρος" για να ακολουθήσει η δεντροφύτευση στην πλατεία Γκεζί από τον άτυπη πρέσβη του κοσμοπολιτισμού Γεώργιο Παπανδρέου.
Περιμένουμε την τοποθέτηση από την επίσημη Ελλάδα.
Την πια θα μου πείτε και θα έχετε απόλυτα δίκιο.


Πηγή: Σκοτώνοντας τους Χρυσαυγίτες, πυροβόλησαν ξανά με σιγαστήρα και την Κύπρο - RAMNOUSIA 

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΒΡΕΧΟΥΝ ΗΛΙΘΙΟΥΣ???


ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΕΕΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΟΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΣΙΩΠΑ... 

γράφει ο REPORTO

Τότε ο νεοναζισμός επενδύει δημοκοπώντας πάνω σε αλήθειες αδιαμφισβήτητες, και οι δημοσκοπήσεις τον επιβραβεύουν - Συνεχίστε λοιπόν την ίδια τακτική και κα΄ποια στιγμή τα σύννεφα θα "βρέχουν" και πάλι ηλιθίους.

Η φράση ότι το ΠΑΣΟΚ που είναι εγκληματική οργάνωση ", προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ αλλά και του κ.Κατατζή που του απάντησε ότι δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τους βουλευτές και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ εγκληματική οργάνωση. 

Όμως ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, συνέχισε απτόητος «γιατί δεν έκλεψε ο Ακης, ο Γιάννος, ο Μαντέλης;» Αυτοί δεν είναι ΠΑΣΟΚ πια τους εχουν διαγράψει απάντησε ο κ.Καλατζής. «Ναι αλλά οταν έκλεβαν ΠΑΣΟΚ ήταν" ανταπάντησε ο κ.Κασιαδιάρης. Όμως η ένταση συνεχίστηκε οταν...
ο ίδιος βουλευτής, απευθύνθηκε στη Φωφη Γεννηματά και της είπε «αν δεν σας έλεγαν Γεννηματά ούτε υπουργός θα ήσασταν ούτε και κανένα ρόλο θα παίζατε στο πολιτικό σκηνικό». Και ο κ.Κασιδιάρης πριν κατέβει από το βήμα δεν κρατήθηκε να μην επιτεθεί και στον Ευάγγελο Βενιζελο. «Τι να μας πει και ο Βενιζέλος που εγινε υπουργός άμυνας και δεν υπηρέτησε γιατί ήταν Ι 3 λόγω παχυσαρκίας;»

Σημείωση "Ε.Φ":
Είναι κάτι από τα παραπάνω ανακριβές?? Και μη διαννοηθεί να πει καμία χαμούρα ότι προβάλουμε το νεοναζιστικό έκτρωμα, γιατί εμεις από εδώ έχουμε αποδείξει πως είμαστε οι μόνοι που τολμήσαμε να μιλήσουμε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο για την άμεση και ριζική αντιμετώπιση  του νεοναζισμού, όταν όλοι οι υπόλοιποι δάγκωναν αμήχανα το δάκτυλό τους ( και όποιος αμφιβάλει γι αυτό, αρκεί να ρίξει μια ματια΄στη σχετική ετικέτα "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" και θα πάρει τις απαντήσεις.).

Αυτό που κάνουμε είναι να υπενθυμίζουμε, να καταγγέλουμε και να αναδεικνύουμε τα αδιέξοδα της διακομματικής υποκρισίας και του πολιτικού καθωσπρεπισμού, αλλά και την απροκάλυπτη πλέον συνενοχή του "νομικού μας πολιτισμού" που οδήγησε τον τόπο στην καταστροφή και μετέτρεψε το κοινοβούλιο σε γραφειο νομιμοποίησης των κατοχικών διαταγμάτων... 
"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

Οι Τούρκοι τρίβουν το πιπέρι για μπελάδες...Η Ελληνική Ηγεσία σιωπά σε όλες τις προκλήσεις. Γιατί;


Στο παρακάτω άρθρο του site www.paradrasi.gr διαβάζουμε την νέα μεγάλη πρόκληση των Τούρκων στο Αιγαίο. Η νέα πρόκληση, έρχεται λίγες μέρες μετά από μεγάλες προκλήσεις στα ακριτικά μας νησιά όπου αμφισβητείται πλήρως η Εθνική Κυριαρχία. Επίσης λίγες μέρες πριν σε καταγγελία του Πάνου Καμμένου για την συμμετοχή του Κράτους των Σκοπίων στον Ευρωπαϊκό Στρατό με την επωνυμία Μακεδονία, πάλι δεν υπήρξε απάντηση από το Υπουργείο Εξωτερικών. Όπως επίσης δεν υπήρξε απάντηση ούτε στην προσβολή του Ερντογάν κατά της 
Κύπρου. Και ερωτάται; Υπάρχει Υπουργός Εξωτερικών; Υπάρχει Υπουργός Εθνικής Αμύνης; 

Σε μία πρόκληση που σε οποιοδήποτε άλλο κράτος αποκλείεται να έμενε αναπάντητη, προχώρησε η Τουρκία «πολιορκώντας» την «καρδιά» της ελληνικής αεράμυνας, και γενικότερα της ελληνικής αμυντικής διάταξης στο Αιγαίο, της Σκύρο.

Χθες το απόγευμα η τουρκική φρεγάτα κλάσης ΜΕΚΟ-200ΤΝ, η «Ορούκ Ρέϊς» βγηκε από τα Στενά και κατεθεύνθηκε νοτιοδυτικά. με κατεύθυνση πάλι την Εύβοια και την Αττική.

Στις 22.32 μπήκε στα ελληνικά χωρικά ύδατα στην θαλάσσια περιοχή της Σκύρου και άρχισε έκανε σχεδόν ένα πλήρη κύκλο γύρω από το νησί.

Μπήκε από τα βόρεια, κατευθύνθηκε δυτικά, μετά πήγε νότια και γύρισε πάλι προς την ανατολική πλευρά απ΄όπου όμως στις 23.04 ακολούθησε πορεία νοτιοανατολική και τώρα πλέει προς την Κάρπαθο. Καθ’όλη την διάρκεια της πορείας της γύρω από την Σκύρο είχε ανοικτά τα ηλεκτρονικά της συστήματα «αλιεύοντας» εκπομπές από τα ραντάρ και τα συστήματα του νησιού που ήταν ανοικτά εκείνη την ώρα.

Κοντά του στην Σκύρο ήταν η παλιά ελληνική φρεγάτα «Κανάρης» κλάσης «S».

Ο κυβερνήτης της ελληνικής φρεγάτας ανέγνωσε μέσω ασυρμάτου μήνυμα στον Τούρκο ομόλογό του ότι είχε παραβεί τους κανόνες αβλαβούς διιέλευσης και έπρεπε να αποχωρήσει άμεσα, αλλά ο Τούρκος δεν απάντησε.

Η επιλογή της Σκύρου, φυσικά μόνο τυχαία δεν είναι. Η Σκύρος είναι βασικός πυλώνας της αεράμυνας στο Αιγαίο, έχοντας βάση μεταστάθμευσης όλων μαχητικών της ΠΑ, αλλά έχει MIM-104 Πατριοτ, αλλά έχει και κάτι εξίσου σημαντικό: Επάκτιες πυροβολαρχίες βλημάτων εδάφους-επιφανείας MM-40 Exocet, οι οποίοι χθες ενεργοποιήθηκαν άμεσα.

Δεν εγκλώβισαν το τουρκικό πλοίο για ευνόητους λόγους (άλλωστε η τουρκική φρεγάτα πιθανότητα για τον λόγο αυτό «πολιόρκησε» την Σκύρο για να συγκεντρώσει ηλεκτρονικές»πληροφορίες» για τους Exocet) αλλά επιβεβαιώθηκε η άμεση δυνατότητα αντίδρασης του Ναυτικού.

H κίνηση έρχεται λίγες ώρες μετά την αποκάλυψη στην Βουλή του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Α.Δαβάκη ότι η Τουρκία έχει προχωρήσει σε «υπερσυγκέντρωση δυνάμεων σε μικρασιατικά παράλια και Έβρο».

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ "Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΡΑΧΜΟΥΛΑ ΜΑΣ"

Μόνο με τάγματα αλά Τουρκία η είσπραξη των φόρων στα ακίνητα

    ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΟΛΑΦΟΣ ΤΗΣ ΠΟΜΙΔΑ:

Σφοδρές αντιδράσεις της Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων για το νέο μεικτό σχέδιο που επεξεργάζεται η κυβέρνηση: Μόνο με «τάγματα καταναγκαστικής εργασίας» θα εισπράττεται ο φόρος, όπως συνέβη με τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης!

Μόνο με «τάγματα καταναγκαστικής εργασίας» θα είναι δυνατή η είσπραξη του φόρου ακινήτων εάν επαληθευτούν οι πληροφορίες για το νέο μεικτό σχέδιο που επεξεργάζεται η κυβέρνηση, μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν για το αρχικό σχέδιο νόμου, υποστηρίζει με
ανακοίνωσή της η ΠΟΜΙΔΑ.

Όπως αναφέρει σε σκωπτικούς τόνους η Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων, τα «τάγματατα» αυτά θα χρειαστούν, με δεδομένη και την ανεπάρκεια των ελληνικών φυλακών, εάν αληθεύουν οι κυβερνητικές προθέσεις για να ισχύσουν και πάλι δύο ετήσιοι φόροι περιουσίας, ένας ΕΝΦΑ χωρίς εξαιρέσεις για μη ηλεκτροδοτούμενα και ένας ακόμη ΦΑΠ με φορολογική βάση το σύνολο της περιουσίας του κάθε ιδιοκτήτη, όπως προκύπτει από τις εξωπραγματικές αντικειμενικές αξίες του 2007 και συντελεστές εμπορικότητας προερχόμενους από την προ των Ολυμπιακών Αγώνων εποχή.

«Επειδή οι πλειστηριασμοί δεν θα ενδιαφέρουν κανένα, και επειδή ιδιαίτερα η προβλεπόμενη φυλάκιση των δεκάδων χιλιάδων ιδιοκτητών που θα βρεθούν σε πλήρη αδυναμία να πληρώνουν κάθε χρόνο το διπλό αυτό φόρο θα είναι αδύνατη λόγω έλλειψης επαρκών φυλακών, η μοναδική εφαρμόσιμη λύση φαίνεται ότι αναγκαστικά θα είναι εκείνη που επέλεξε και η Τουρκική Κυβέρνηση Σαράτζογλου, το 1942-44 για την είσπραξη του Φόρου Περιουσίας (Varlik Vergisi -Βαρλίκ Βεργκισί) από τους Έλληνες και λοιπούς μειονοτικούς ιδιοκτήτες ακινήτων, κυρίως της Κωνσταντινούπολης!», αναφέρει χαρακτηριστικά η Ομοσπονδία.

Όπως επισημαίνει, για να εισπράξει το Φόρο ιδιοκτησίας η Τουρκική κυβέρνηση δημιούργησε «τάγματα καταναγκαστικής εργασίας», τα περιβόητα «αμελέ ταμπουρού», στα οποία στάλθηκαν να υπηρετήσουν το 1942, στο Άσκαλε του Ερζουρούμ της Ανατολίας, προκειμένου είτε να πληρώσουν, είτε να εξοντωθούν, οι μειονοτικοί ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν ήταν σε θέση να ξεπουλήσουν άμεσα την περιουσίας τους, ώστε να καταβάλλουν εντός 15 ημερών τον αντίστοιχο Τουρκικό Φόρο Ακίνητης Περιουσίας της εποχής εκείνης, και με προσαύξηση 1% την εβδομάδα.

«Έτσι σε λίγους μόνον βδομάδες πολλές χιλιάδες ακίνητα πέρασαν από χριστιανικά σε μουσουλμανικά χέρια, έναντι εξευτελιστικού τιμήματος, ή κατασχέθηκαν από το Κράτος για να πληρωθούν τα τεράστια ποσά του Φόρου ιδιοκτησίας…Η υιοθέτηση της λύσης αυτής έχει λοιπόν εγγυημένα αποτελέσματα, χωρίς να χρειαστεί επιπρόσθετη υποδομή σε νέες φυλακές, κάτι όμως που δεν πρέπει να αποκλειστεί, γιατί θα βοηθούσε στην ανάκαμψη της οικοδομικής δραστηριότητας…Τα γεγονότα είναι απόλυτα γνωστά στους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης», σημειώνει.

ανάρτηση από " ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΑ"

Κι όμως, από το 1947 δεν άλλαξε τίποτε στην Ελλάδα:

ΚΟΛΩΝΑΚΙ 195, ΚΑΦΕΝΕΙΟ "ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ"
Αρχές του 1947 η Αγγλική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει στις ΗΠΑ πως αδυνατούσε πλέον να συνεχίσει την ενίσχυση της ελληνικής κυβέρνησης στον αγώνα της κατά της κομμουνιστικής.. .επικράτησης στην Ελλάδα.
Η Ουάσινγκτον, προκειμένου να έχει ιδία άποψη , στέλνει το 1947 τον Paul A. Porter ως επικεφαλής αμερικανικής αποστολής. Μετά από έναν περίπου μήνα, ο Porter στέλνει επιστολή προς το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, γράφοντας μεταξύ των άλλων:


«Εδώ δεν υπάρχει κράτος ! Υπάρχει μόνο μία ιεραρχία πολιτικών, ο ένας χειρότερος από τον άλλον.
Μοναδική τους έννοια , η κατάκτηση της εξουσίας. Σε ολόκληρη τη χώρα οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα και τον φόβο, οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχες δεν αποθηκεύουν προμήθειες.
Η δημόσια διοίκηση είναι υπερβολικά εκτεταμένη. Οι χαμηλοί μισθοί προσαυξάνονται βάσει ενός συστήματος επιδομάτων, ( μερικοί δημόσιοι υπάλληλοι κερδίζουν μέχρι και τέσσερις φορές περισσότερο από τον βασικό μισθό τους!).
Η δημόσια διοίκηση δεν είναι σε θέση να προβεί ούτε στην είσπραξη φόρων, ή την επισκευή δρόμων. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει άλλη πολιτική εκτός από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος...
Στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια για τη διαιώνιση των προνομιών μιας μικρής κλίκας που έχει την έδρα της στην πλατεία Κολωνακίου...».

http://harryklynn.blogspot.gr/2013/11/1947.html

Το σικέ ματσάκι κυβέρνησης - τρόικας


Το όλο σόου της «διαπραγμάτευσης» αποβλέπει στο να δεχτεί η κοινωνία πιο εύκολα τα νέα μέτρα 

Οι περισσότεροι έχουν δει στην τηλεόραση σκηνές αμερικάνικου κατς. Σε αυτούς τους παράξενους αγώνες-θεατρικές παραστάσεις οι «παλαιστές» μπαίνουν στο ρινγκ με άγριες κι εξεζητημένες εμφανίσεις, εκτοξεύουν απειλές εναντίον των αντιπάλων τους, και μετά επιδίδονται σε μια κατ’ ευφημισμό «πάλη», όπου παρά τις ακροβατικές φιγούρες και τις αγριοφωνάρες, κανείς δεν τραυματίζεται, γιατί στην...
πραγματικότητα κανείς δεν παλεύει. Οι «παλαιστές» προσποιούνται ότι δίνουν σκληρή μάχη μεταξύ τους, ενώ φροντίζουν με πολύ μεγάλη προσοχή να μην χτυπήσουν τον αντίπαλο. Το ματσάκι είναι στημένο…

Οι καθιερωμένες ανά τακτά χρονικά διαστήματα «συγκρούσεις» κυβέρνησης-τρόικας μοιάζουν πολύ με τους αγώνες του αμερικάνικου κατς. Οι αντίπαλοι εμφανίζονται άγριοι και αποφασιστικοί, εκτοξεύουν… κόκκινες γραμμές ο ένας και απειλές διακοπής χρηματοδότησης ο άλλος, «έρχονται στα χέρια» στο τραπέζι των (μη) διαπραγματεύσεων, και στο τέλος συμφωνούν στα μέτρα. Επί της ουσίας βέβαια κανείς δεν παλεύει με κανένα. Το ματσάκι είναι στημένο…

Από τη στιγμή που κάποιος αποδέχεται το Μνημόνιο ως πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής, μένουν ελάχιστα έως τίποτα για συζήτηση. Η χωρίς τέλος άγρια λιτότητα και η λεηλασία του εισοδήματος των πολιτών αποτελούν τον πυλώνα του Μνημονίου. Αυτόν τον πυλώνα της κοινωνικής καταστροφής η κυβέρνηση ούτε καν διανοείται να το θέσει υπό ερώτηση. Όπως ακριβώς ούτε καν της περνάει από το μυαλό να αμφισβητήσει την επικυριαρχία της τρόικας.

Το όλο σόου της «διαπραγμάτευσης» αποβλέπει στο να δεχτεί η κοινωνία πιο εύκολα τα νέα μέτρα. «Αφού τη τρόικα ζήτησε στην αρχή 2,8 δις, καλά είμαστε αφού τα πήγαμε στο 1,5. Και δόξα τω Θεώ να λέτε…»

Από left, μοντάζ Γρέκι

Αιωνία τους η μνήμη

Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου 2013


Ανέτρεψε ο Τσίπρας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ;


Ο Αλέξης Τσίπρας και η νοοτροπία νίκης του ελληνικού λαούΟ Αλέξης Τσίπρας και η νοοτροπία νίκης του ελληνικού λαού
“ Αλί­μο­νο, αν ο ε­πι­κε­φα­λής ε­νός κόμ­μα­τος που διεκ­δι­κεί την κυ­βερ­νη­τι­κή ευ­θύ­νη και την η­γε­σία της κοι­νω­νίας, πε­ριό­ρι­ζε τις συ­ζη­τή­σεις του στους ε­πα­να­στά­τες συ­ντρό­φους του ό­που γης, «στις κοι­τί­δες του ε­πα­να­στα­τι­κού κι­νή­μα­τος», ό­πως ζή­τη­σε α­πό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στη Βου­λή η Αλέ­κα Πα­πα­ρή­γα, ή ε­ξέ­τα­ζε τους τό­πους που ε­πι­σκέ­πτε­ται με κρι­τή­ριο, αν εί­ναι τό­ποι κα­τα­γω­γής συ­μπα­θών ή α­πεχ­θών πο­λι­τι­κών.  ”
Του Θόδωρου Παρασκευόπουλου
Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου 2013 
«Η Ελλά­δα δεν θα ε­ξέλ­θει ε­θε­λο­ντι­κά α­πό την Ευ­ρω­ζώ­νη», εί­πε ο Τσί­πρας στο Ώστιν του Τέ­ξας μι­λώ­ντας στο πα­νε­πι­στή­μιο με τον Τζέ­η­μς Γκαλ­μπρέιθ και τον Γιάν­νη Βα­ρου­φά­κη, κι αυ­τό προ­κά­λε­σε α­ντι­δρά­σεις. Οι α­ντι­δρά­σεις του τύ­που: «Έδω­σε ε­ξε­τά­σεις υ­πο­τα­γής» (ΚΚΕ) ή «Στο Τέ­ξας, την πα­τρί­δα του Μπους» (Αλέ­κος Αλα­βά­νος) ή «Ο Γκαλ­μπρέιθ» υ­πήρ­ξε «ά­τυ­πος σύμ­βου­λος του Γιώρ­γου Πα­παν­δρέ­ου»κι αυ­τό έ­χει «με­γα­λύ­τε­ρη πο­λι­τι­κή βα­ρύ­τη­τα και ι­διαί­τε­ρο συμ­βο­λι­σμό» (Γ. Δε­λα­στίκ στο «Έθνος») εί­ναι χα­μη­λού ε­πι­πέ­δου και ά­νευ ση­μα­σίας.

Αλί­μο­νο, αν ο ε­πι­κε­φα­λής ε­νός κόμ­μα­τος που διεκ­δι­κεί την κυ­βερ­νη­τι­κή ευ­θύ­νη και την η­γε­σία της κοι­νω­νίας, πε­ριό­ρι­ζε τις συ­ζη­τή­σεις του στους ε­πα­να­στά­τες συ­ντρό­φους του ό­που γης,«στις κοι­τί­δες του ε­πα­να­στα­τι­κού κι­νή­μα­τος», ό­πως ζή­τη­σε α­πό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στη Βου­λή η Αλέ­κα Πα­πα­ρή­γα, ή ε­ξέ­τα­ζε τους τό­πους που ε­πι­σκέ­πτε­ται με κρι­τή­ριο, αν εί­ναι τό­ποι κα­τα­γω­γής συ­μπα­θών ή α­πεχ­θών πο­λι­τι­κών.

Ολό­κλη­ρο το σύν­θη­μα δεν βο­λεύει

Κα­τά τη γνώ­μη μου, θα ή­ταν λά­θος αν ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ α­πέ­φευ­γε να ε­ξη­γή­σει την πο­λι­τι­κή του σε α­κρο­α­τή­ρια των διε­θνών α­στι­κών ε­λί­τ δεν θα τα πεί­σει, αλ­λά θα ξέ­ρουν με ποιους θα έ­χουν να κά­νουν. Βλέ­πεις, σε έ­ναν α­στι­κό κό­σμο και οι α­ρι­στε­ρές κυ­βερ­νή­σεις θα έ­χουν να κά­νουν κυ­ρίως με τέ­τοιους συ­νο­μι­λη­τές. Αν ο Τσί­πρας αρ­νιό­ταν να μι­λή­σει με α­στούς συ­νο­μι­λη­τές, θα ή­ταν α­κα­τάλ­λη­λος για τη δου­λειά που έ­χει α­να­λά­βει. Πό­σο μάλ­λον που οι συ­νο­μι­λη­τές του στο Ώστιν α­νή­κουν στο προο­δευ­τι­κό φά­σμα της δια­νό­η­σης των Η­ΠΑ.

Η μομ­φή, ό­μως, ό­τι ο πρό­ε­δρος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έ­κα­νε κω­λο­τού­μπα εί­ναι σο­βα­ρό­τε­ρη. Μια πτυ­χή αυ­τής της μομ­φής εί­ναι ό­τι ο Τσί­πρας, λέ­γο­ντας ό­τι η Ελλά­δα με α­ρι­στε­ρή κυ­βέρ­νη­ση δεν θα φύ­γει ε­θε­λο­ντι­κά α­πό την ευ­ρω­ζώ­νη, ε­γκα­τα­λεί­πει το προ­ε­κλο­γι­κό σύν­θη­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: «Κα­μιά θυ­σία για το ευ­ρώ!». Συ­νή­θως, βέ­βαια, αυ­τή η κρι­τι­κή πα­ρα­λεί­πει το δεύ­τε­ρο μέ­ρος ε­κεί­νου του συν­θή­μα­τος που ή­τα­ν: «Κα­μιά αυ­τα­πά­τη για τη δραχ­μή!». Ο λό­γος εί­ναι εύ­κο­λα α­ντι­λη­πτός: η κρι­τι­κή πη­γά­ζει α­πό τη θέ­ση ό­τι η Ελλά­δα έ­τσι κι αλ­λιώς πρέ­πει να α­πο­χω­ρή­σει α­πό την ευ­ρω­ζώ­νη και να α­κο­λου­θή­σει μο­να­χι­κή πο­ρεία ο­λό­κλη­ρο το σύν­θη­μα, λοι­πόν, δεν βο­λεύει.

Πιο ου­σιώ­δες ό­μως εί­ναι ό­τι αυ­τή η κρι­τι­κή πα­ρα­βλέ­πει ό­τι «οι θυ­σίες», δη­λα­δή η πο­λι­τι­κή των μνη­μο­νίων για τον ευ­ρω­παϊκό Νό­το, η πο­λι­τι­κή λι­τό­τη­τας για ό­λες τις χώ­ρες της ευ­ρω­ζώ­νης, δεν α­πο­σκο­πούν στη σω­τη­ρία του κοι­νού νο­μί­σμα­τος ού­τε στη δια­σφά­λι­ση της πα­ρα­μο­νής του ευ­ρω­παϊκού Νό­του στην ευ­ρω­ζώ­νη. Τα νο­μί­σμα­τα δεν α­παι­τούν θυ­σίες ού­τε έ­χουν τα ί­δια συμ­φέ­ρο­ντα. Η πο­λι­τι­κή της η­γε­σίας της Ευ­ρω­παϊκής Ένω­σης, της με­γά­λης συμ­μα­χίας συ­ντη­ρη­τι­κών και σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τών, χρη­σι­μο­ποιούν προ­σχη­μα­τι­κά το νό­μι­σμα, για να ε­φαρ­μό­σουν το με­γά­λο πλιά­τσι­κο ε­να­ντίον των λαϊκών τά­ξεων. Με άλ­λα λό­για, ό­λη αυ­τή η φι­λο­λο­γία βα­σί­ζε­ται σε έ­ναν νο­μι­σμα­τι­κό φε­τι­χι­σμό.

Αυ­το­νό­η­τη η ε­λευ­θε­ρία της γνώ­μης

Ο Τσί­πρας στο Ώστιν, αυ­τό του­λά­χι­στον φαί­νε­ται α­πό την ο­μι­λία του, ε­ξέ­θε­σε την πο­λι­τι­κή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­πως την έ­χει α­πο­φα­σί­σει το συ­νέ­δριό του και ό­πως αυ­τή ε­πα­νει­λημ­μέ­νως έ­χει δια­τυ­πω­θεί α­πό ι­δρύ­σεώς του. Την ε­ξέ­θε­σε μά­λι­στα και στα δύο σκέ­λη της: η α­πο­χώ­ρη­ση της Ελλά­δας α­πό την ευ­ρω­ζώ­νη θα βλά­ψει την Ελλά­δα, την οι­κο­νο­μία της, τον λαό της, και ε­πί­σης θα βλά­ψει τη δια­δι­κα­σία της ευ­ρω­παϊκής ο­λο­κλή­ρω­σης. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, έ­χει πει ό­τι θέ­λει να α­πο­τρα­πούν και τα δύο, και αυ­τό α­κρι­βώς ε­πα­νέ­λα­βε ο πρό­ε­δρός του. Μπο­ρεί κα­νείς να δια­φω­νή­σει – κα­τά τη γνώ­μη μου δεν υ­πήρ­ξε μέ­χρι τώ­ρα ε­παρ­κώς θε­με­λιω­μέ­νη δια­φω­νία – αλ­λά δεν εί­ναι ι­διαί­τε­ρα έ­ντι­μο να λέει κα­νείς ό­τι ο Τσί­πρας α­νέ­τρε­ψε αυ­τή την πο­λι­τι­κή. Την ε­ντι­μό­τη­τα δεν την πε­ρι­μέ­νει κα­νείς α­πό τα κόμ­μα­τα της συ­γκυ­βέρ­νη­σης και α­πό τα ΜΜΕ της δια­πλο­κής. Αυ­τοί εί­παν και έ­γρα­ψαν α­κό­μα και ό­τι την πρό­τα­ση μομ­φής που υ­πέ­βα­λε στη Βου­λή η Κοι­νο­βου­λευ­τι­κή Ομά­δα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ την υ­πέ­βα­λε αιφ­νι­δια­στι­κά ο Τσί­πρας, για να ε­ξου­δε­τε­ρώ­σει τις α­ντι­δρά­σεις, λέει, που υ­πήρ­ξαν με­τά την ο­μι­λία του στο Ώστιν. Τι ση­μα­σία έ­χει γι’ αυ­τούς ό­τι την πρό­τα­ση μομ­φής την α­πο­φά­σι­σε ο­μό­φω­να η Πο­λι­τι­κή Γραμ­μα­τεία του κόμ­μα­τος και τη σχε­δία­σε το Προ­ε­δρείο της Κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Ομά­δας; Από αν­θρώ­πους της Αρι­στε­ράς ό­μως θα έ­πρε­πε να την πε­ρι­μέ­νου­με αυ­τήν την ε­ντι­μό­τη­τα.

Στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ η ε­λευ­θε­ρία της γνώ­μης και της δη­μό­σιας έκ­φρα­σής της εί­ναι αυ­το­νό­η­τη – κι ε­κεί δια­φέ­ρει α­πό τα άλ­λα κόμ­μα­τα. Τα μέ­λη του, τα στε­λέ­χη του κρί­νουν τα ί­δια, αν και πό­τε θα δια­τυ­πώ­σουν την ό­ποια δια­φω­νία τους, χω­ρίς να έ­χουν να φο­βη­θούν μέ­τρα πει­θάρ­χη­σής τους. Αυ­τό το δι­καίω­μα, ας πού­με, ά­σκη­σε ο Άκης Μπα­δο­γιάν­νης με άρ­θρο του στην ι­στο­σε­λί­δα «Ίσκρα». Κά­νει λά­θος ό­ταν γρά­φει ό­τι «Τα ό­σα εί­πε ο Α. Τσί­πρας στο Ώστιν του Τέ­ξας (…) ξα­να­θέ­τουν το ε­ρώ­τη­μα» για τον ρε­α­λι­σμό της πο­λι­τι­κής του. Τα ε­ρω­τή­μα­τα τα θέ­τουν ό­σοι τα έ­χουν, δεν τί­θε­νται ό­πο­τε έ­να κόμ­μα εκ­θέ­τει τη δια­κη­ρυγ­μέ­νη πο­λι­τι­κή του. Κα­τά τη γνώ­μη μου, οι εν­στά­σεις για την πο­λι­τι­κή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που ε­ξέ­θε­σε ο πρό­ε­δρός του στο Ώστιν, έ­χουν έ­να κοι­νό στοι­χείο, κι αυ­τό εί­ναι η ητ­το­πά­θεια και η πα­ραί­τη­ση α­πό τη σύ­γκρου­ση. Από τον Σα­μα­ρά και τον Άδω­νη Γεωρ­γιά­δη ως τον Αλέ­κο Αλα­βά­νο προ­βάλ­λο­νται ως ε­πι­χεί­ρη­μα έ­να­ντι του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τα πα­θή­μα­τα της Κυ­πρια­κής Δη­μο­κρα­τίας. Κα­λά οι δε­ξιοί, αλ­λά πώς α­ρι­στε­ροί άν­θρω­ποι πα­ρα­κά­μπτουν το γε­γο­νός ό­τι το κυ­πρια­κό «Όχι!» το δια­χει­ρί­στη­κε η κυ­βέρ­νη­ση Ανα­στα­σιά­δη που δεν το ή­θε­λε και α­πλώς δεν εί­χε τολ­μή­σει να υ­πε­ρα­σπι­στεί στη Βου­λή τη θέ­ση της; Και πώς δεν κα­ταγ­γέλ­λουν την α­τι­μία της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης που, ε­γκα­τα­λεί­πο­ντας το δόγ­μα «Η Κύ­προς α­πο­φα­σί­ζει, η Ελλάς συ­μπα­ρί­στα­ται!», αρ­νή­θη­κε κά­θε βοή­θεια και μά­λι­στα ο διοι­κη­τής της Τρά­πε­ζας της Ελλά­δος ψή­φι­σε να δια­κο­πεί η χο­ρή­γη­ση ρευ­στό­τη­τας προς την Κε­ντρι­κή Τρά­πε­ζα της Κύ­πρου;

Ωραία, θα πει κά­ποιος. Και το δί­δαγ­μα; Πρώ­το­ν, ό­τι χρειά­ζε­ται μια κυ­βέρ­νη­ση που θα έ­χει τη λαϊκή συ­μπα­ρά­στα­ση και θα εί­ναι α­πο­φα­σι­σμέ­νη να πά­ει τη σύ­γκρου­ση μέ­χρι τέ­λους. Δεύ­τε­ρο­ν, ό­τι χρειά­ζε­ται α­πό τώ­ρα να μπουν οι βά­σεις για συμ­μα­χίες (με κυ­βερ­νή­σεις, αλ­λά και με κοι­νω­νι­κές δυ­νά­μεις) στην Ευ­ρώ­πη και τον κό­σμο που θα στη­ρί­ξουν την εκ­βια­ζό­με­νη Ελλά­δα. Βλέ­πεις, η δια­πραγ­μά­τευ­ση έ­χει ή­δη αρ­χί­σει και τη διε­ξά­γει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ α­πό τη θέ­ση της α­ντι­πο­λί­τευ­σης. Γι’ αυ­τό και το με­γά­λο εν­δια­φέ­ρον πα­ντού για συ­να­ντή­σεις και συ­νο­μι­λίες με εκ­προ­σώ­πους του. Ο ι­σχυ­ρι­σμός, α­πό δε­ξιά και α­πό α­ρι­στε­ρά, ό­τι η υ­πό­θε­ση εί­ναι χα­μέ­νη α­πό χέ­ρι χα­ρί­ζει τη δια­πραγ­μά­τευ­ση στην Μέρ­κελ πριν αυ­τή α­κό­μα γί­νει. Και κλεί­νει το δρό­μο για την α­να­τρο­πή σε ελ­λη­νι­κό και ευ­ρω­παϊκό ε­πί­πε­δο. Η Δε­ξιά θέ­λει αυ­τό α­κρι­βώς. Το ε­ρώ­τη­μα τι θέ­λουν τί­θε­ται για τους αν­θρώ­πους της Αρι­στε­ράς.

ΠΗΓΗ: Εποχή

H ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΝΥΧΤΑΣ!

Στη φωτογραφία βλέπετε μια αντίθεση. Στην αριστερά πλευρά βλέπετε την Ελλάδα της παραγωγής που θα έπρεπε να έχει και στη δεξιά την Ελλάδα της υποταγής, της μούχλας, της μπόχας και της μιζέριας. Την Ελλάδα της αιώνιας νύχτας. Δεν βαρεθήκατε στις τηλεοράσεις να ακούτε και να βλέπετε αυτούς που ξεπούλησαν τα πάντα να επανεμφανίζονται σαν νέοι σωστήρες; Αυτούς θέλετε; Δεν νομίζω. Καλοπερασάκηδες σαν έκαναν, τόσο χαζούς όχι. Ξυπνείστε.
Μια βιομηχανία για να ζήσει χρειάζεται νέα προιόντα και τεχνολογική υποστήριξη. Οι αγορές θα έλθουν μετά απο ανάγκη. Στην Ελλάδα οι κλωστουφαντουργίες έκλεισαν παρότι λύσεις υπήρχαν. Δεν ήθελαν οι άνθρωποι αλλά εσείς ψηφίζετε αυτούς και τα τσιράκια τους. Ξυπνείστε.
Οι “καλοί” τραπεζίτες και θρασείς υποστηρικτές των εκκολαπτόμενων ΕΟΖ που στοχεύουν στην διάλυση της χώρας σε περιφέρειες με δρόμους που δεν χρειάζονται να γίνουν, δεν ευνοούν την  πραγματική ανάπτυξη αλλά το παράνομο και εύκολο κέρδος.

Είναι αυτοί που δεν πληρώνουν φόρους όπως εσείς και αυτοί που δεν έφτειαξαν επί τόσα χρόνια πετροχημικό εργοστάστιο στην Ελλάδα για να αναπτυχθεί η χημική του βιομηχανία. Είναι ο κόσμος αυτών που θέλει τα παράγωγα του φυσικού αερίου να μην χρησιμοποιούνται στη παραγωγή και να επιβαρύνουν το περιβάλλον. Είναι αυτοί που χρεώνουν με πρόστιμα της ΕΕ την Ελλάδα. Είναι αυτοί  που θα φύγουν με τα κέρδη τους στη Βραζιλία.
Είναι αυτοί που έχουν μαυρίσει με ρύπους το λεκανοπέδιο της Αττικής γιατί οι βρωμοβιομηχανίες των διυλιστηρίων τους δεν έχουν φίλτρα. Είναι αυτοί που έχουν κάνει το λεκανοπέδιο της Αττικής ένα τεράστιο φούρνο μικροκυμάτων μέσα στον οποίο ψήνεται ο εγκέφαλός σας. Ξέρετε πόσο αυξάνεται η θερμοκρασία του λεκανοπεδίου και η κατανάλωση ενέργειας απο το θέμα αυτό; Ποιός να σας το πεί αυτό;
Στην αριστερή φωτογραφία είναι ένα ημίπαλτο που είναι πολύ ελαφρό και φτειάχνεται απο ένα ειδικό υλικό με ειδικό τρόπο και σχεδιασμό, γνωστό σαν Heat Tech Jacket. Βασική του ιδιότητα είναι ότι διατηρεί το σώμα πολύ θερμό. Λυπάμαι δεν θα σας αποκαλύψω την τεχνολογία.γύρω απο αυτό.
Να ζητήσετε απο τους φούφουτους που ταίζετε επι αιώνες στα πανεπιστήμια να το κάνουν. Ξέρετε, τους καθηγητές, τους ομότιμους, τους επίτιμους  κλπ. Ξέρετε αυτά τα κοπρό… , τους “ακούσατε, ακούσατε…”
Γιατί εγώ σας μιλάω για αυτό και οι άλλοι δεν σας μιλούν; Γιατί αυτοί αφήνουν το Σαμαλά να κάνει ό,τι Σαμαλία θέλει; Έχουν και τρώνε απο αλλού; Γιατί αυτοί αφήνουν την Ελλάδα να φτωχαίνει ενώ είναι η πιό πλούσια και μεγάλη χώρα της ΕΕ; Aυτά σας τα λένε άλλοι;
Σας το έχω ξαναπεί. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Το πιάσαμε το υπονοούμενο;
Αυτό το ημίπαλτο θα μπορύσε να κατασκευάζεται απο χρόνια στην Ελλάδα. Θα σας έλεγα και άλλα. Δεν θέλω όμως να κάψω ιδέες που μπορούν ακόμη να γίνουν. Tα κοράκια ψάχνουν για “ψυχή” για να ζήσουν. Δεν θα τους δώσω. Να ψοφήσουν.
ΥΓ. Θα ήθελα να συμμετάσχω σε ανοιχτή συζήτηση που να αφορά την ΕΑΣ, την ΕΛΒΟ και τη ΛΑΡΚΟ. Αυτή τη φορά δεν θα είμαι τόσο συγκρατημένος, όσο κουρασμένος και να είμαι. Είναι απαράδεκτο να κλείσει ο Σαμαλάς αυτές τις βιομηχανίες.  Θέλω κεντρικό κανάλι τηλεόρασης και έξυπνο δημοσιογράφο.