ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ Η ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ


04/02/14 - 08:17
Η Κίνηση των «58» φιλοδοξεί να αποτελέσει την κεντροαριστερή παράταξη που θα εκφράσει ένα μεγάλο ποσοστό κόσμου και θα δώσει νέα πνοή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Αυτοί που την απαρτίζουν ωστόσο ή στην πλειονότητα τους είναι άνθρωποι που έχουν συντελέσει να φτάσει η χώρα εδώ που έφτασε, στη χρεοκοπία, είναι ηλικίας 60 χρόνων κατά μέσο όρο (δηλαδή ποιες φρέσκιες ιδέες;) και στην καλύτερη των περιπτώσεων αντιπροσωπεύουν ο καθένας τους την… οικογένεια του.  
Κι όμως έχουν πάρει σοβαρά το ρόλο τους και πιστεύουν πώς μπορούν να συγκροτήσουν ένα κόμμα που μπορεί να παίζει ηγετικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας. Μόνο που ο λαός, αν δεν το έχουν αντιληφθεί, τους έχει πάρει στην πλάκα.
Πιστεύουν πώς με τον πρώην εκπρόσωπο της ΔΗΜΑΡ Α. Παπαδόπουλο, ο οποίος ως φαίνεται έχει καβαλίσει για τα καλά το καλάμι θα συσπειρώσουν την κεντροαριστερά και θα αποτελέσουν τον «ισχυρό αντίπαλο» του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι μόνοι που ανησυχούν από την Κίνηση των «58» είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ που βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού και λίγες ψήφους να χάσουν κινδυνεύουν να διαλυθούν. Μέχρι εκεί και τίποτα παραπάνω γι’ αυτούς που κατέστρεψαν τη χώρα και τώρα απεργάζονται μεγαλεπήβολα σχέδια.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Αυταρχικός κρατισμός 2014

  
 

Του Οδυσσέα Αϊβαλή
 

Οι αυταρχικές αντιδράσεις της αστυνομίας απέναντι σε κάθε μορφή αντίστασης δείχνουν την αδυναμία απόσπασης της κοινωνικής συναίνεσης στη συνέχιση του μνημονιακού προγράμματος. Ο μόνος τρόπος επιβολής της κυβερνητικής πολιτικής στους εκμεταλευόμενους είναι η καταστολή, ο εκφοβισμός, η στρατηγική της έντασης και ο περιορισμός των δικαιωμάτων. Ο αυταρχικός κρατισμός με την κλιμάκωση της καταστολής των κοινωνικών κινητοποιήσεων έχει ακόμη σαν στόχο τον κόσμο της δεξιάς: να του εξσφαλίσει το «νόμο» και την «τάξη», απέναντι στις κοινωνικές δυνάμεις που αγωνίζονται για την κοινωνική αλλαγή και αμφισβητούν τα προνόμιά τους.

Το κράτος έχει το μονοπώλιο της νόμιμης βίας, ενώ διατηρεί το δικαίωμα να επανακαθορίζει τα όρια της νομιμότητας της οργανωμένης φυσικής καταπίεσης ώστε να αντιστοιχούν στο υποτιθέμενο γενικό συμφέρον. Χαρακτηριστικά του αυταρχικού κρατισμού είναι ο εντεινόμενος έλεγχος σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής, σε συνδυασμό με τη ριζική παρακμή των θεσμών της πολιτικής δημοκρατίας και την πολύμορφη περικοπή των λεγόμενων «τυπικών» ελευθεριών. Ο περιορισμός του κράτους δικαίου και του γενικού-καθολικού χαρακτήρα του νόμου, και η κατά περίπτωση νομοθεσία. Η κατασκευή ενός πλαισίου αστυνόμευσης με θεσμικές, νομοθετικές και οργανωτικές εκφάνσεις, με στόχο όχι την εγκληματική πράξη αλλά την «εγκληματική» νοοτροπία και το αντίστοιχο κοινωνικό περιβάλλον. Η σημερινή φάση του αυταρχικού κρατισμού, προσπαθώντας να αποκλείσει διόδους συμμετοχής των εργαζόμενων τάξεων στην πολιτική, απαγορεύει τους δρόμους, μιάς και η αστυνόμευση έχει ως βασικό στόχο την πολιτική δραστηριότητα 

Ο αυταρχικός κρατισμός για τον Πουλαντζά δεν
 ταυτίζεται με τον ολοκληρωτισμό, εμπεριέχει όμως στοιχεία ολοκληρωτισμού, που μπορούν να εκδηλώνονται στους μηχανισμούς του κράτους.

Η εντατικοποίηση της καταστολής διαχέεται σε όλο το φάσμα των κοινωνικών αγώνων που συγκρούονται με την κυρίαρχη πολιτική. Από τους κεντρικούς πολιτικούς αγώνες, μέχρι τις επιθέσεις της αστυνομίας στη διάθεση προϊόντων χωρίς μεσάζοντες και σε κάθε κοινωνικό χώρο που αποτελεί πεδίο αντιστάσεων στην κυρίαρχη πολιτική, κοινωνικά ιατρεία και στέκια. Ταυτόχρονα και το πεδίο της παραγωγής γίνεται πιο αυταρχικό, με την εργοδοτική αυθαιρεσία να κανονικοποιεί τις παραβιάσεις της εργασιακής νομοθεσίας.

Εκτός από την αντιμετώπιση των αντιστάσεων, η αυταρχική αντίδραση του κράτους έχει στόχο την διατήρηση του ακροατηρίου της παραδοσιακής δεξιάς με το δόγμα του νόμου και της τάξης. Η αναδιάταξη των συμμαχιών με βάση το ακροδεξιό πολιτικό πρόγραμμα της μηδενικής ανοχής και της καταστολής στοχεύει στην επανένταξη των «νοικοκυραίων» της λαϊκής δεξιάς, προσφέροντάς τους ασφάλεια. Η βάση της συναίνεσης είναι η συντριβή των πιο αδύναμων με ενοποιητικές της ιδεολογίες αυτές του εθνικισμού, του ρατσισμού και του σεξισμού.

Η συμμαχία της αστικής τάξης με τα μικροαστικά στρώματα της μικρής παραγωγής, αποκαταστάθηκε με το δεύτερο μνημόνιο,  με την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την υποταγή των εργαζόμενων τάξεων στις απαιτήσεις του εργοδότη. Η κυβέρνηση προσπαθεί να χτίσει μια συμμαχία της αστικής τάξης με την παραδοσιακή μικροαστική τάξη ενσωματώνοντας ορισμένα συμφέροντά της στο Κράτος, με εργαλεία την πτώση των μισθών και την απελευθέρωση της μαύρης εργασίας, την ανεξέλεγκτη φοροδιαφυγή των μικρών επιχειρήσεων, την κατάργηση των ωραρίων, με τους δωρεάν εργαζόμενους στις μικρές επιχειρήσεις μέσω προγραμμάτων του ΕΣΠΑ

Στις συνθήκες αυτές, ο ρόλος της Αριστεράς είναι η υπεράσπιση αλλά και η ανάπτυξη και επέκταση των δημοκρατικών ελευθεριών. Ο αυταρχικός κρατισμός είναι δυνατόν να δημιουργήσει νέες μορφές λαϊκών αγώνων. Οι αγώνες αυτοί εκφράζονται με την εξάπλωση αυτοδιαχειριστικών εστιών και δικτύων άμεσης παρέμβασης, από τα δίκτυα αλληλεγγύης στις γειτονιές μέχρι τους κοινωνικούς χώρους και τις συλλογικότητες αντίστασης.

Αυτή η κίνηση των κοινωνικών αγώνων σαν άμυνα στο αυταρχικό κράτος, βρίσκεται «σε απόσταση», αλλά έχει σημαντικές επιπτώσεις μέσα στο ίδιο το κράτος. Το διακύβευμα είναι αν ο αυταρχικός κρατισμός κατορθώσει να πειθαρχήσει τις εργαζόμενες τάξεις και να τις «ενσωματώσει» στα αυταρχικά του κυκλώματα ή αν προκαλέσει μια γενικευμένη διεκδίκηση δημοκρατικών αιτημάτων και άμεσης δημοκρατίας στη βάση 

«ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΙΣΣΟΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΝΙΣΗ…»


Εκτύπωση
Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ





 Ανάρτηση από iskra
Η εκτίμηση ανήκει στην επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και συμπυκνώνεται στο συμπέρασμα ότι ‘’η ανισσόροπη και άνιση ανάπτυξη που έχουμε μπροστά μας, εγκυμονεί κινδύνους για την πολιτική σταθερότητα’’.
Δεν ήταν η μόνη που διατύπωσε ανησυχίες στη συνάντηση του Νταβός. Παρά τα χαμόγελα των μεμονωμένων μεγαλο-καπιταλιστών που κατά ποσοστό 44% εκφράζουν αισιοδοξία για τις οικονομικές εξελίξεις του 2014, οι πολιτικοί εκπρόσωποι των θεσμικών οργανισμών της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας, διατυπώνουν ανοιχτά το φόβο για κοινωνικές αναταραχές σε όλο τον κόσμο, εξ αιτίας της γιγάντωσης της κοινωνικής ανισότητας. Πράγματι τα στοιχεία είναι εντυπωσιακά.Το 1% των πλουσιότερων ανθρώπων κατέχει το 50% του παγκόσμιου πλούτου. Οι 85 πιο εύποροι άνθρωποι, έχουν εισόδημα ίσο με αυτό των 3,5 δις φτωχότερων ανθρώπων!
Η εικόνα είναι όλο και πιο καθαρή: Η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, σέρνεται αργά, ταλαντούμενη γύρω από μια χαμηλή πλέον θέση, ενώ την ίδια στιγμή η κοινωνική πόλωση   γιγαντώνεται. Δεν αλλάζουν την εικόνα οι υψηλοί ακόμη (αν και μειωμένοι) ρυθμοί ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες της απόλυτης εργασιακής βαρβαρότητας. ‘’Μπορεί η διαφορά ανάμεσα στις ανεπτυγμένες και τις αναπτυσσόμενες χώρες να μειώνεται, λόγω της ανόδου του μέσου εισοδήματος στις δεύτερες, αλλά οι ανισότητες μέσα σε κάθε χώρα χωριστά φουντώνουν’’, επισημαίνει ο Τούρκος οικονομολόγος Κεμάλ Ντερβίς, υπενθυμίζοντας έτσι ότι οι μέσοι όροι μας λένε την μισή μόνο αλήθεια.

Τι άλλο συζητήθηκε ιδιαίτερα στο Νταβός, στη συνάντηση της επιχειρηματικής ελίτ; Μα, η ανεργία! Όλοι διαπιστώνουν ότι η όποια αναιμική ανάπτυξη, ακόμη και εκεί που θα είναι πιο ορατή, όπως στις ΗΠΑ, ελάχιστα πράγματα θα σημάνει για την απασχόληση. Το ίδιο και για την άγρια λιτότητα.
Το να μιλά κανείς για κρίση γενικά, με μία έννοια, δημιουργεί παρερμηνείες. Είναι σα να υπονοείται ότι αυτή αργά ή γρήγορα θα ξεπεραστεί. Κάτι σαν την κρίση θυμού ή του άγχους… Μιλώντας για την οικονομική κρίση στον σύγχρονο καπιταλισμό, πράγματι, μπορεί να έχουμε κάποιο ασθενική ανάδευση των ρυθμών ανάπτυξης του ΑΕΠ, ώστε να μπορεί κάποιος, όπως ο Σαμαράς, να μιλήσει για έξοδο από την κρίση.
Μιλώντας όμως γενικά με όρους κοινωνίας, με την εφιαλτική προοπτική της διαρκούς λιτότητας και της θάλασσας ανεργίας, η κρίση αποδεικνύεται κατάσταση, μετατρέπεται σε καθεστώς. Δύο κόσμοι πλέον διαμορφώνονται μέσα στους ‘’κάτω’’: Αυτοί που θα έχουν ένα κομμάτι ψωμί ως φτωχοί εργαζόμενοι και αυτοί που θα κινούνται στον χώρο της αχρηστίας και ανεργίας. Με τα σύνορα μεταξύ τους ιδιαίτερα πορώδη και περατά, ώστε να βασιλεύει ο φόβος της κατάπτωσης ανά πάσα στιγμή και να λιπαίνονται οι μηχανές του εμφυλίου ταξικού πολέμου.
Τα σύνορα όμως αυτών των δύο κόσμων με τον κόσμο του κεφαλαίου δεν είναι καθόλου ελαστικά. Αντίθετα, τα τείχη όλο και υψώνονται. Μια πρόσφατη έρευνα στις ΗΠΑ, από τους καθηγητές Raj Chetty (Harvard University) και Emmanuel Saez (University of California at Berkeley), διαπιστώνει ότι η ταξική κινητικότητα στις ΗΠΑ (στη χώρα των ευκαιριών!) έχει οριστικά παγιωθεί σε ανύπαρκτα σχεδόν επίπεδα τα τελευταία 50 χρόνια. Το 92 % όσων γεννήθηκαν το 1970 στο φτωχότερο πεντημόριο, αποδείχτηκε ότι στην πορεία της ζωής του, έμεινε σταθερά κολλημένο ακριβώς εκεί. Και έχει σημασία να σκεφτεί κανείς ότι την ίδια στιγμή η σχετική θέση των φτωχών στην οικονομική και κοινωνική σκάλα, χειροτερεύει εντυπωσιακά, καθώς μεγαλώνει εκθετικά η απόσταση από το πλουσιότερο πεντημόριο.
Αυτό σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών, γεννήθηκαν φτωχοί και χαμένοι για πάντα! Ακούγεται κάπως μακάβριο, αλλά γιατί να φοβηθούμε τις λέξεις και την πραγματικότητα; Αρκεί να μη το δούμε απλά σαν μια δήθεν λοταρία: Από τη διάψευση της ονειροφαντασίας πως ‘’όλα πάνε τέλεια για όσους έχουν μυαλό και διάθεση για δουλειά’’, στην αδρανή προσέγγιση πως τελικά ‘’είναι όλα θέμα τύχης’’. Απλώς, είναι η ώρα να σκεφτούμε και να δράσουμε έξω από το συνηθισμένο πλαίσιο εξηγήσεων.

ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ


Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Φεβρουαρίου 3, 2014

20140202-122621.jpgΜπήκε και ο Φλεβάρης στη χώρα των μεταρρυθμίσεων και του «πρωτογενούς πλεονάσματος», στη χώρα των ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ  ΡΑΓΙΑΔΩΝ, στη χώρα της ΠΕΙΝΑΣ, της ΑΝΕΡΓΙΑΣ, του ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥ των κατοίκων της από τους υπηρέτες των ξένων, στη χώρα του ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ της υγείας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, στη χώρα των ΑΤΙΜΩΡΗΤΩΝ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ, στη χώρα…..

Πόσα ακόμα θα μπορούσα να αναφέρω;

Πάρα πολλά, ατελείωτα.

Για παράδειγμα, στη χώρα που το «κράτος» δίνει εκατομμύρια για επικήρυξη τρομοκρατών, και ψίχουλα για τους σεισμόπληκτους της Κεφαλονιάς, στη χώρα που καθημερινά βουλιάζει, η καλύτερα την βουλιάζουν, και οι πολιτικοί ασχολούνται με τις δημοσκοπήσεις και με το ποιους θα στηρίξουν στις επερχόμενες εκλογές μόνο και μόνο για να μη χάσουν τη «δύναμη» τους, τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ δύναμη δηλαδή.

Έλυσαν οι άνθρωποι όλα τα προβλήματα της χώρας, και αφού σιγουρεύτηκαν ότι όλα λειτουργούν ρολόι, το έριξαν και στα «προεκλογικά παιχνίδια».

ΔΥΟ ΛΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΧΟΡΕΥΟΥΝ.

Στην κοσμαρα τους οι «κύριοι», την ώρα που η χώρα στενάζει.

Εκτός των άλλων, θα σταθώ και ΠΑΛΙ στην ΥΓΕΙΑ, στην υγεία που στη χώρα μας βάλλεται από παντού, γιατί «είναι πολλά τα λεφτά Άρη», και είναι πολλά τα «μαγαζιά» και περισσότερα τα «κορόιδα», οι…. «πελάτες».

Έχει ψωμί για ΟΛΟΥΣ.

Διαλύθηκαν (λέμε τώρα) τα ταμεία, κλείνουν τα ιατρεία το ένα μετά το άλλο στα πλαίσια της δημιουργίας του «νέου» φορέα και των νέων σχεδίων της …. «κυβέρνησης» και τη νύφη την πληρώνουν ποιοι άλλοι;

Οι ασφαλισμένοι, τα κορόιδα δηλαδή, τα θύματα.

Εκείνοι που μια ζωή πλήρωναν και εξακολουθούν να πληρώνουν εισφορές (σε αντίθεση με τους μεγαλοκαρχαρίες) για να έχουν κάποια ασφάλεια και κάποια σύνταξη (όνειρο ήταν και πάει για πολλούς).

Τελικά, η υγεία σε αυτή τη χώρα είναι «γωνιακό μαγαζί» και από αυτό το μαγαζί τα κονομάνε πολλοί σε βάρος των ασθενών.

Δε χρειάζεται να κάνω αναφορές σε παιχνίδια που παίζονται γιατί τα διαβάζουμε ΟΛΟΙ καθημερινά (αλλά δεν κάνουμε κάτι), θα κάνω όμως για ακόμα μια φορά, για όσες χρειαστεί ακόμα, μια αναφορά στο θέμα των ανθρώπων με αναπηρία, και στην ΣΚΟΠΙΜΗ και ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ταλαιπωρία που τραβάνε από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Αναρωτιέμαι τόσο εγώ, όσο και πάρα πολύς κόσμος πλέον (και αυτό είναι καλό) ΓΙΑΤΙ καθυστερούν από τις κεντρικές υπηρεσίες οι έλεγχοι των φακέλων των ατόμων που πέρασαν από τα ΚΕΠΑ, ΓΙΑΤΙ ενώ θα μπορούσαν ηλεκτρονικά να κλείνουν πολύ γρήγορα οι υποθέσεις, άρα πολύ λιγότερη ταλαιπωρία και εξευτελισμός των αναπήρων, αυτές τραβούν σε βάθος τριών και πλέον μηνών, αναρωτιόμαστε για πολλά…

Για παράδειγμα, ΤΙ ΕΝΤΟΛΕΣ έχουν δοθεί από το υπουργείο;

Γιατί, αν θυμάστε καλά, σε εξαγγελίες, με μεγάλα και παχιά λόγια, έταζαν και διαβεβαίωναν οι «αρμόδιοι» πως θα σταματήσει η ταλαιπωρία του κόσμου.

Μόνο που αντί να σταματήσει, συνεχίζεται, και γίνεται μεγαλύτερη.

Για το θέμα των αναπήρων, μαθαίνω από Αθήνα και Θεσσαλονίκη ότι πλέον έχουν μπει δικηγόροι στην υπόθεση και θα αρχίσει το κυνήγι των υπευθύνων για όλη αυτή την καθυστέρηση.

Δεν ξέρω τι προτίθεται να κάνει η Συνομοσπονδία  Ατόμων Με Ειδικές Ανάγκες γιατί μέχρι σήμερα όπως με διαβεβαιώνουν πολλοί δεν υπάρχει ούτε πρόταση για να δοθεί λύση ΑΜΕΣΗ στο θέμα των καθυστερήσεων σε ότι αφορά τόσο τους ελέγχους των φακέλων όσο και τις πληρωμές του κόσμου.

Γεγονός είναι ότι το μπάχαλο συνεχίζεται σε ΟΛΑ, και δεν φαίνεται κάποιο φως στον ορίζοντα.

Βασίλης Τσούγκαρης

tsougarisgnomi@gmail.com

Τα δικαστήρια δεν τινάζουν στον αέρα τα μνημόνια

ΠΡΟΣΟΧΗ - ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΔΕ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ

 Με τις ημιτελείς, αντιφατικές και άτολμες αποφάσεις τους, αυτό που κάνουν είναι να νομιμοποιούν το καθεστώς κατοχής και τινάζουν στον αέρα την Ελληνική κοινωνία…


Η μεγάλη βρωμιά ξεκίνησε, όταν το ΣτΕ υπό την προεδρεία του ανεκδιήγητου Πικραμένου, έλαβε την επίσης ανεκδιήγητη απόφαση και απεφάνθη περί της δήθεν «συνταγματικότητας του μνημονίου», που έφερε στον τόπο μας η συμμορία του Καστελόριζου.

Σήμερα, μόλις τρία χρόνια μετά, κι ενώ η κοινωνία δυστυχεί στην περιδίνηση αυτών των ολέθριων επιλογών,αποδεικνύεται, πλέον και εγγράφως, ότι ο αδίστακτος ολετήρας δε δίστασε να προχωρήσει σε μια πράξη ντροπής και εσχάτης προδοσίας, σε βάρος της χώρας που τον εξέλεξε πρωθυπουργό.

Η απόφαση της ντροπής όμως την οποία έλαβε τότε το ΣτΕ, παραμένει κι αυτή σε ισχύ, και τα επιμέρους μπαλώματα στα οποία καταφεύγουν το τελευταίο διάστημα οι δικαστές, δεν δικαιώνουν εθνικές προτεραιότητες αλλά...
χρησιμοποιούν τμήματα των εργαζομένων (και πρωτίστως τον ίδιο τους τον κλάδο το δικαστικό) για να νομιμοποιήσουν το κατοχικό καθεστώς μέσα από ερμαφρόδιτες και αμφιλεγόμενες αποφάσεις.

Ξεκαθαρίζουμε ότι…
Δεν έχουμε καμία αντίρρηση με αποφάσεις που δικαιώνουν τον αγώνα επιμέρους τμημάτων των εργαζομένων που δεινοπαθούν στις συμπληγάδες της μνημονιακής πολιτικής.
Θεωρούμε όμως υποκριτική, αμφιλεγόμενη και εν τέλει πολιτικά επικίνδυνη την τακτική που εγκαινίασε το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, όπου μέσα από επιλεκτικές αποφάσεις «δικαίωσης και αποκατάστασης των ανομιών», να μετατοπίζει το πρόβλημα σε όλη την υπόλοιπη κοινωνία.

Διότι αυτό ακριβώς κάνουν οι ανώτατοι δικαστές με τις αποφάσεις τους, όσο δε τις συνδυάζουν με ρητή απαγόρευση κάθε σκέψης για αναζήτηση «ισοδυνάμων» με ητν κοινωνία μονίμως στο κρεβάτι του Προκρούστη.
Το ΣτΕ οφείλει, με μια και μόνη απόφαση ευθύνης, και χωρίς να προαπαιτείται κανενός είδους προσφυγή να λύσει άπαξ και δια παντός δύο ζητήματα:
Να αντιμετωπίσει ισόνομα και ισοπολιτειακά το σύνολο των εργαζομένων, ακυρώνοντας το σύνολο των μνημονιακών αποφάσεων μέσω των οποίων πλιατσικολογήθηκαν οι μισθοί και οι ζωή τους. Και..
Να απαγορεύσει ρητά την οποιαδήποτε συζήτηση και προσφυγή σε «ισοδύναμα» ως πράξη παράνομη από τη μεριά της πολιτείας, πειθαναγκάζοντας τα χειραγωγούμενα ανδρείκελα να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα αποκλειστικά και μόνο με την ανάκληση των προκλητικών τραπεζικών προνομίων, με τη χρηστή και διάφανη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, καθώς και με την πάταξη της μεγάλης φοροδιαφυγής.


Ρεπορτάζ σαν αυτό που ακολουθεί, δε μας κάνουν περήφανους για το ρόλο και τη συλλογιστική με την οποία επιδικάζουν τις τύχες μας οι ανώτατοι δικαστές της χώρας…

Μετά την ακύρωση των περικοπών στους μισθούς των ενστόλων από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το Ελεγκτικό Συνέδριο  εξετάζει την προσεχή Τετάρτη την αντισυνταγματικότητα των μνημονιακών  υποχρεώσεων, και προσανατολίζεται σε ακυρωτικές αποφάσεις αναφορικά με τις περικοπές όλων των συνταξιούχων των ειδικών μισθολογίων.

Με τον νόμο 4093/12 - το μεσοπρόθεσμο ή τρίτο μνημόνιο -ψηφίστηκαν οι περικοπές στις συντάξεις των ειδικών μισθολογίων, δηλαδή σε ένστολους, δικαστικούς, καθηγητές ΑΕΙ, ιατρούς διευθυντές του ΕΣΥ και άλλους. Το Ελεγκτικό Συνέδριο εξετάζει όχι μόνο την ανατροπή του νόμου αλλά και την επιστροφή των «αχρεωστήτως παρακρατηθέντων ποσών», όπως και την αύξηση της σύνταξης στο ύψος που είχαν την 1η Αυγούστου του 2012 – πριν την ψήφιση του νόμου.

Με τους μέχρι στιγμής υπολογισμούς, πάντως, εκτιμάται πως από την απόφαση θα προκληθεί μία «μαύρη τρύπα» περίπου 1,1 δις ευρώ, και η κυβέρνηση φαίνεται πως βρίσκεται προ αδιεξόδου, καθώς θα πρέπει να αναζητήσει ισοδύναμα. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, ήδη στο Μαξίμου επεξεργάζονται σχετικά σχέδια.

Αίσχος ! Τσίπρας - Λαφαζάνης, μας πάνε ...μνημόνιο !













- Μνημονιακός... - Επίσης...
Μετά την ολοκλήρωση της χθεσινής ψηφοφορίας στην Κ.Ε., ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, απευθυνόμενος στον Παναγιώτη Λαφαζάνη, επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας, του είπε: «Η διαφωνία σας καταγράφηκε, τώρα το θέμα είναι αν θα δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη».
«Αυτό είναι αυτονόητο» απάντησε ο Π. Λαφαζάνης.
 Ένα σκέτο αίσχος, δηλαδή...  Δε φτάνει που ο Τσίπρας (γνωστός μνημονιακός), "γεμίζει μνημονιακούς" τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τον ακολουθεί κι ο ...Λαφαζάνης. Άκου "αυτό είναι αυτονόητο" (!!!) 'Ακου "θα δώσουμε τη μάχη, όλοι μαζί" (!!!) Αίσχος και πάλι αίσχος!!! 
Ποιός επιτέλους, θα μας προστατέψει απ' αυτούς, τους ...μνημονιακούς; 


Ποιός θα σταματήσει, αυτόν τον κατήφορο; 

Δεν ξέρετε ποιός; 
Σας τα' χω πει εδώ και καιρό 
κι οι πιο ...προχωρημένοι το ...πιάσανε !
Ποιός "πονάει" την Αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ κι εσάς, τους ψηφοφόρους, βρε κουτά; 
Ποιός κρατάει ψηλά τη ...σημαία του αγώνα; 
Ποιός -ή μάλλον ποιοί- ...αρρωσταίνουν με το... 
"θα δώσουμε τη μάχη, όλοι μαζί;" 
Ποιοί -πάντα από "αριστερή σκοπιά" εννοείται-
γίνονται τελικά η χαρά των Γερμανοτσολιάδων;;; 
αλλά -κατά βάθος- το κάνουν για την Αριστερά, 
τον ΣΥΡΙΖΑ και για 'σας;;;

Όχι ρεεε... Δεν είναι ο ...Τσοκολάτας Καρνέϊσον, 
που "τον ΣΥΡΙΖΑ απ' τη φωτιά (τη μνημονιακή αγκαλιά) θα σώσει"...
Είναι αυτό το "τσούρμο" στη φωτο, 
που ουουουφ -ανακουφίστηκα- θα μας προστατέψει ΟΛΟΥΣ...
(δυστυχώς, φωτο γαλαζοπρασινοκόκκινων παπαγάλων με ...φερετζέδες, δε βρήκα)...  

...και κλείνω βιαστικά, πάω να διαβάσω τα Μνημόνια -καλού κακού-
και διαβάστε τα κι εσείς... 
μην ξεφτιλιστούμε σαν τον Χρυσοχοίδη που ΔΕΝ τα διάβασε
και τους Τσίπρα-Λαφαζάνη, που τα διαβάζουν ...εντατικά για να τα εφαρμόσουν...
...έρχονται εκλογές. κι όσο πλησιάζουν -μην τρομάξετε-...
οι πολύχρωμοι παπαγάλοι θα ...ξεβάφουν και θα γίνουν σιγά-σιγά, μονόχρωμοι...
θα πάρουν το πραγματικό χρωματάκι του, ο καθένας
κι αυτό (η αποκάλυψη δηλαδή) θα είναι οδυνηρό, 
γιατί ίσως να μη μπορέσουν να μας σώσουν τελικά, απ' τον ΣΥΡΙΖΑ και τα μνημόνια... 
γι' αυτό σας λέω, διαβάστε τα κι εσείς... 

...κι επι του θέματος, θα τα πυκνο-ξαναλέμε
πρέπει να πάω στους "ανώνυμους αλκοολικούς", παραήπια χτες, για να ξεχάσω την προδοσία Τσίπρα-Λαφαζάνη
προβοκατορας
 

Αντισυνταγματική η αυτόφωρη σύλληψη και διαδικασία για οφειλές προς το Δημόσιο!




Αντισυνταγματική έκρινε την αυτόφωρη σύλληψη και διαδικασία για οφειλές προς το Δημόσιο, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο…Κατερίνης!


Δικάζοντας επιχειρηματία που είχε συλληφθεί για οφειλές προς το Δημόσιο, το δικαστήριο έκρινε ότι
είναι αντισυνταγματική η αυτόφωρη διαδικασία και παρέπεμψε την εκδίκαση της υπόθεσης σε τακτική δικάσιμο.

Το Πλημμελειοδικείο έκανε δεκτή την ένσταση που υπέβαλε ο συνήγορος υπεράσπισης του επιχειρηματία, Μανώλης Παπάς, υποστηρίζοντας ότι οι σχετικές διατάξεις του ν. 3943/2011, που χαρακτηρίζουν διαρκές το αδίκημα μη καταβολής χρεών στο Δημόσιο, είναι αντίθετες στα άρθρα 2 παρ. 1 και 7 παρ. 1 του Συντάγματος, αλλά και σε θεμελιώδεις αρχές του Ποινικού Δικαίου.

Όπως δήλωσε στο katerini-news.gr, ο κ. Παπάς, στην ερμηνευτική εγκύκλιο που είχε εκδώσει ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου όταν θεσπίστηκε το αυτόφωρο, ανέφερε ότι «η συμβατότητα της ρύθμισης με τα άρθρα του συντάγματος θα κριθεί στην πράξη από τα δικαστήρια».

Στην πράξη λοιπόν κρίθηκε ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση αποτελεί ένα μέσο πίεσης εισπρακτικού χαρακτήρα για τους σκοπούς του οποίου δεν είναι δυνατό να καταλύει θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα του πολίτη. Το συγκεκριμένο μέτρο όμως, εκτός από παράνομο, είναι και αναποτελεσματικό: μέχρι σήμερα συνελήφθησαν περίπου 1.800 φορολογούμενοι για διάφορα αδικήματα (μη καταβολή χρεών, μη έκδοση φορολογικών στοιχείων κτλ.) για οφειλές που φτάνουν το ποσό των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, το δημόσιο εισέπραξε περίπου… 20 εκατομμύρια.

Καταλήγοντας ο κ. Παπάς τόνισε: «Πρέπει η απόφαση του δικαστηρίου να λάβει ευρεία δημοσιότητα, αφού οι αυτόφωρες συλλήψεις των πολιτών-οφειλετών καταλαμβάνουν καθημερινά προεξέχουσα θέση στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης».
olympia

Αρχίζει η ΕΞΕΓΕΡΣΗ των αγροτών…


Οιαγρότες άρχισαν από σήμερα τις κινητοποιήσεις τους. Η κόλαση που βιώνει η ελληνική κοινωνία και το αδιέξοδο της κυβέρνησης θα προσδώσει στον αγώνα των αγροτών εκρηκτική και επιδημική διάσταση.

Οι αγρότες είναι εντελώς κατεστραμμένοι. Η κυβέρνηση Σαμαρά τους δίνει τη χαριστική βολή. Συνεπώς δεν έχουν να χάσουν τίποτα…

Οι σημερινές κινητοποιήσεις των αγροτών έχουν στις αποσκευές τους τις πλούσιες εμπειρίες...
των προηγούμενων ηρωικών αγώνων τους.

Υπάρχει και ένα άλλο σημαντικό και καταλυτικό στοιχείο. Αυτή η αγροτική εξέγερση ξεκινάει μέσα σε ένα κοινωνικό ηφαίστειο: Ολόκληρη η κοινωνία βράζει από την κυβερνητική λαίλαπα της καταστροφής και της ΦΡΙΚΗΣ…

Ο κοινωνικός θυμός είναι τόσο καθολικός, συμπιεσμένος και εκρηκτικός που παρέχει τη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ μιας ΓΕΝΙΚΗΣ, Παλλαϊκής ανάφλεξης.

Τα αγροτικά μπλόκα μπορεί να προμηθεύσουν τον σπινθήρα που θα πυροδοτήσει τα μεγάλα αποθέματα της λαϊκής οργής…

Γι αυτό και τα κυβερνητικά ανδρείκελα άρχισαν να κτυπούν με τους πραιτοριανούς τους από την αρχή: Απτό δείγμα του κυβερνητικού πανικού.

Θα κινητοποιηθούν, σίγουρα και τα λαρύγγια της καθεστωτικής προπαγάνδας (ΜΜΕ) για την κατασυκοφάντηση των αγροτών, όπως ΠΑΝΤΑ και για κάθε κοινωνικό κλάδο που σηκώνει κεφάλι…

Σίγουρα και οι αγροτοπατέρες και οι «αριστερές» κομματικές γραφειοκρατίες, θα βρίσκονται σε πυρετική ετοιμότητα για το ξεπούλημα των αγροτών. Όπως πάντα…

Οι συνθήκες, όμως, σήμερα είναι τέτοιες που ο αγροτικός σπινθήρας μπορεί να γίνει σαρωτική πυρκαγιά.

ΟΛΟΙ, λοιπόν, στο πλευρό των αγροτών για τη σύνδεση του αγώνα τους με τους άλλους τομείς του κοινωνικού αναβρασμού…

Ο αγώνας των αγροτών πρέπει να γίνει «επιδημία» παλλαϊκού ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ…

Από resaltomag

Την αποθέωση γνώρισε ο Νίκος Δένδιας σήμερα στο Ληξούρι...


Νίκος Δένδιας, υποψήφιος Δήμαρχος Κεφαλλονιάς.  
Την αποθέωση γνώρισε ο Νίκος Δένδιας σήμερα στο Ληξούρι κατά την επίσκεψη του, με εντολή του Αντώνη Σαμαρά, στο νησί με σκοπό τον αγροτουρισμό. Ενώ περπάταγε αμέριμνος στον κεντρικό πεζόδρομο του Ληξουρίου, έγινε αντιληπτός από τους κατοίκους του νησιού οι οποίοι έσπευσαν να του εκφράσουν τον αμέριστο θαυμασμό τους προς το πρόσωπο του αλλά και τις ευχαριστίες τους προς την κυβέρνηση και ειδικά προς τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, για όσα έχει κάνει έως σήμερα, τόσο για τους κατοίκους του νησιού, όσο και...
για ολόκληρο τον ελληνισμό.

Τον Νίκο Δένδια συνόδευσαν στο νησί ένα σωρό φιλελέδες κυβερνητικοί αλλά κανένας δεν κατάφερε να κλέψει λίγη από την δόξα του υπουργού. Όλες οι δόξες του ήρθαν κατάμουτρα. Καμία δεν τον πήρε ξώφαλτσα.

Ο Νίκος Δένδιας, αν και συνηθισμένος σε εκδηλώσεις λατρείας, δεν έκρυψε την έκπληξη του αφού τόση αγάπη δεν την περίμενε. Μάλιστα οι κάτοικοι του νησιού ζήτησαν από τον Νίκο Δένδια να μεσολαβήσει ώστε να επισκεφτούν το νησί και άλλα μεγαλοστελέχη της κυβέρνησης δείχνοντας ιδιαίτερη προτίμηση στον υπουργό υγείας, Άδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος πληροφορίες αναφέρουν ότι προτίθεται να κλείσει το Μαντζαβινάτειο νοσοκομείο του Ληξουρίου.

Η αποθεωτική υποδοχή του υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ. στην Κεφαλονιά δεν πέρασε απαρατήρητη από την πρωθυπουργό ο οποίος δήλωσε πως σκέφτεται πολύ σοβαρά να στηρίξει τον Νίκο Δένδια για υποψήφιο δήμαρχο στο νησί ώστε να σκίσει.

Όταν δημοσιογράφοι ζήτησαν από τον Νίκο Δένδια να σχολιάσει τις δηλώσεις του πρωθυπουργό εκείνος απάντησε ότι δεν σχολιάζει τις δηλώσεις του όποιου τρομοκράτη.

Βέβαια ο Νίκος Δένδιας κατάγεται από την Κέρκυρα αλλά οι Κερκυραίοι δεν τον συμπαθούν γιατί είναι κομπλεξικοί και κακοπροαίρετοι. Ενώ οι Κεφαλλονίτες ξέρουν να ξεχωρίζουν το καλό το πράγμα.

(Ο μόνος που φαίνεται να έχει αντιρρήσεις για την υποψηφιότητα του Νίκου Δένδια για τον Δήμο Κεφαλλονιάς είναι ο Δημήτρης Κουφοντίνας ο οποίος σχεδίαζε να αποχωρήσει τους επόμενους μήνες από τον Κορυδαλλό, αλλά φαίνεται να μην προλαβαίνει μέχρι τον Μάιο που θα γίνουν οι δημοτικές εκλογές.)

Από Τα κουρέλια τραγουδάμε ... ακόμα

«Είναι ντροπή σας, κύριε υπουργέ»


 ΜΙΑ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΩΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΣΤΟ «ΑΓΙΑ ΟΛΓΑ»
Της Ζαχαρώς Ταστάνη-Δαρδαρά 
 
Στις 14 Ιανουαρίου βρέθηκα στο νοσοκομείο Αγία Όλγαγια προσωπική μου υπόθεση. Επικρατούσε αναβρασμός και γρήγορα έμαθα τον λόγο. Με πληροφόρησαν ότι είχε έρθει ο υπουργός Υγείας και θεώρησα ότι ήταν ευκαιρία να δω από κοντά έναν από τους ανθρώπους που άλλαξαν τη ζωή μας– και την άλλαξαν προς το χειρότερο. Κατέβηκα στο κάτω μέρος του νοσοκομείου, στην παλιά πύλη, όπου βρίσκονταν συγκεντρωμένοι οι εργαζόμενοι, οι ασθενείς και οι συνοδοί τους. Διαμαρτύρονταν και φώναζαν συνθήματα για τον«βιβλιοπώλη υπουργό» που ασχολείται με τη δική μας υγεία: «Άδωνη φασίστα, πούλα τα βιβλία και όχι τη Υγεία».

Ο Άδωνης Γεωργιάδης βρισκόταν προστατευμένος μέσα σε κλοιό αστυνομικών, ήρεμος, ψύχραιμος, καθόλου ανήσυχος για την οργή του κόσμου. Σκέφτηκα ότι είναι ευκαιρία να του μιλήσω, να...
του πω για τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τον κόσμο, το χωριό μας και το νησί μας. 

Λίγες μέρες πριν είχα βιώσει την οδύνη από τον χαμό ενός συγγενικού μου προσώπου στο χωριό μας, ενός νέου οικογενειάρχη, που έχασε τη ζωή του σε δυστύχημα την ώρα κάποιας κατασκευής στο κτήμα του. (Είναι ο Ευάγγελος Ιντζηρντζής, ένας νέος άνθρωπος, 39 ετών, που έμεινε στο νησί για να υποστηρίξει την αγροτική ανάπτυξη και να βρει μια επαγγελματική διέξοδο στην κρίση της μεγάλης ανεργίας. Αλλά δεν μπόρεσε, δεν πρόλαβε).

Η προσωπική μου διαμαρτυρία 

Το μικρό μου σώμα με βοήθησε να περάσω τον κλοιό, σχεδόν κάτω από τις μασχάλες των αστυνομικών. Με αντιλήφθηκαν, φυσικά, και κινήθηκαν να με απομακρύνουν, αλλά ο υπουργός τους απέτρεψε.

- Αφήστε την κυρία, τους είπε.

Μου άπλωσε το χέρι για χειραψία και με προέτρεψε να εκφράσω ό,τι με προβλημάτιζε. Τα δεινά που περνάμε μού ήρθαν χωρίς δισταγμό στο στόμα. Του είπα ότι οι άνθρωποι υποφέρουν στις παραμεθόριεςπεριοχές, όπως και η Λέσβος, και ότι εκείνος διαλύει την Υγεία. Με αντέκρουσε.

- Δεν έχετε δίκιο κυρία μου. Εμείς αναβαθμίζουμε την Υγεία, τη βελτιώνουμε, απάντησε.

Μου είπε να… διαβάσω έναν νόμο, αράδιασε και τον αριθμό του, για να πεισθώ ότι η Υγεία αναβαθμίζεται.

Η Υγεία σαν μπακάλικο… 

«Την υποβαθμίζετε! Το πιο πολύτιμο αγαθό είναι η υγεία στον άνθρωπο», του απάντησα ήρεμα αλλά νιώθοντας ότι εξέφραζα πολλούς και όχι μόνο τον εαυτό μου. Του είπα ότι ο κόσμος υποφέρει και η Πολιτεία και εκείνος μεταχειρίζονται την Υγεία σαν να είναι μπακάλικο. Στο μυαλό μου ήρθε η τραγωδία με το Βαγγέλη και η μεγάλη καθυστέρηση του ασθενοφόρου από τη Μυτιλήνη λόγω της απόστασης από την Άγρα και με δεδομένο ότι το ασθενοφόρο από το Κέντρο Υγείας Καλλονής δεν ήταν δυνατόν να κινηθεί. Ελλείψει προσωπικού λειτουργούσε μόνο δυο φορές την εβδομάδα και «μήπως πρέπει να… επιλέγουμε τη μέρα που θα αρρωστήσουμε ή που θα μας συμβεί κάποιο ατύχημα υπουργέ;» τον ρώτησα.

Του είπα ότι οι γιατροί και το προσωπικό στο Κέντρο Υγείας Καλλονής, καθώς και στα αγροτικά ιατρεία στα χωριά της Λέσβου, κάνουν ηρωικές προσπάθειες για να λειτουργούν αξιοπρεπώς, αλλά με την κατάσταση που επικρατεί είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο αφού δεν έχουν τα μέσα. Τον πληροφόρησα ότι συχνά σε πολλά αγροτικά ιατρεία γίνεται έρανος μεταξύ χωριανών και κυρίως των ηλικιωμένων (σαν να βγαίνει… δίσκος!) για να αγοραστούν τα χρειώδη: γάζες, μπαμπάκια, ιατρικά γάντια, απορρυπαντικά για τον καθαρισμό.

- Αυτά δεν ισχύουν, δεν είναι αλήθεια, λέτε ψέματα! μου απάντησε.
- Δεν λέω ψέματα, λέω την αλήθεια. Και είναι ντροπή, ντροπή σας κύριε υπουργέ, να με χαρακτηρίζετε έτσι. 

Τα κανάλια έγραφαν, αλλά…

Διέκρινα κάποιους από τα τηλεοπτικά συνεργεία, αλλά και άλλους, προφανώς δημοσιογράφους που βρίσκονταν κοντά, να μου κάνουν νοήματα, «καλά τα λες». Αλλά ήταν προσεκτικοί. Διέκρινα ότι δεν ήθελαν να τους δει ο υπουργός. Υπήρχαν τηλεοπτικές κάμερες που κατέγραψαν το διάλογό μου με τον κ. Γεωργιάδη. Περίμενα ότι το βράδυ κάτι θα έβγαζαν τα κανάλια. Ήταν αφέλεια να το πιστεύω. Τουλάχιστον για τα κανάλια, γιατί ορισμένες εφημερίδες έγραψαν κάτι λίγο για το διάλογο με τον υπουργό. Στις τηλεοπτικές ειδήσεις δεν ακούστηκε τίποτα. Και υποθέτω πως γι’ αυτό δεν φταίνε οι δημοσιογράφοι που με παρότρυναν κρυφά να μιλήσω. Αν ήταν στο χέρι τους θα τα έγραφαν και θα τα μετέδιδαν. Αλλά δεν ήταν. Και ας πείστηκαν ότι δεν έλεγα ψέματα όπως με τόσο ευκολία με κατηγόρησε ο υπουργός. Αλήθειες έλεγα που έκαιγαν. Και τον έκαναν να με χαρακτηρίσει ψεύτρα! Δεν είναι ντροπή;

* Το θέμα θα δημοσιευτεί στο προσεχές τεύχος του περιοδικού «Η Άγρα» που εκδίδεται από τον Σύλλογο Αγριτών Λέσβου

Από harddog-sport

ΟΜΙΛΙΑ ΑΛ.ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

Α. Τσίπρας σε δημόσια εκδήλωση του Μετώπου της Αριστεράς στο Παρίσι: "Σήμερα πρέπει να επανιδρύσουμε την Ευρώπη"

Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιου Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε δημόσια εκδήλωση του Μετώπου της Αριστεράς στο Παρίσι το απόγευμα της Δευτέρα

Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Είμαι πολύ χαρούμενος που ένας από τους πρώτους σταθμούς της καμπάνιας μας για τις ευρωεκλογές και για την υποψηφιότητά μου, εκ μέρους της ευρωπαϊκής Αριστεράς, είναι εδώ στο Παρίσι.  Στο Παρίσι των μεγάλων κοινωνικών αγώνων, των μεγάλων επαναστάσεων και των μεγάλων ανατροπών. Μια αντίστοιχη, ειρηνική -αυτή τη φορά- επανάσταση, μια μεγάλη ανατροπή είναι αναγκαία για τους λαούς στην Ευρώπη σήμερα.
Διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα έχει ανάγκη από ριζικό αναπροσανατολισμό της πολιτικής της. Έχει ανάγκη μιας μεγάλης αλλαγής των συσχετισμών, η οποία θα αποτελέσει το πρώτο βήμα για μια ριζική στροφή, την επανίδρυσή της και την επιστροφή στις αξίες της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της κοινωνικής συνοχής.
Και εμείς είμαστε σήμερα εδώ, όλες και όλοι μαζί, συνεπιβάτες στο μεγάλο, το δύσκολο, αλλά και συναρπαστικό ταξίδι της ελπίδας και της αλλαγής. Ν’ αλλάξουμε την Ευρώπη. Ν’ αλλάξουμε τη ζωή μας.
Και θα αλλάξουμε την Ευρώπη,  αν την ξαναβαφτίσουμε στις αρχές και τις αξίες του Διαφωτισμού, στα πολιτικά προτάγματα της Γαλλικής Επανάστασης και στον επίκαιρο ριζοσπαστισμό της κυβέρνησης Εριό –της κυβέρνησης του Συνασπισμού της Αριστεράς- που στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’20 έδωσε τη μάχη ενάντια στους άπληστους τραπεζίτες, ενάντια στο «τείχος του χρήματος» που η Τράπεζα της Γαλλίας είχε υψώσει στις οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησής του.  
Και, σήμερα, ο νεοφιλελευθερισμός και ο σιδηρούς βραχίων του - η λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα» - έχουν υψώσει ένα νέο «τείχος χρήματος» στην Ευρώπη –  που δεν είναι παρά ένα πιστό αντίγραφο της Bundesbank.  Ένα «τείχος χρήματος» που δεν σταθεροποιεί αλλά, αντίθετα, απειλεί την ευρωζώνη και ευνοεί τους εθνικούς οικονομικούς και πολιτικούς ανταγωνισμούς από τους οποίους απαλλάχτηκε η Ευρώπη με αιματηρό τρόπο με δύο πολέμους που ξέσπασαν, ο πρώτος, πριν από 100 χρόνια, το 1914 και, ο δεύτερος, πριν από 75 το 1939.
Σήμερα πρέπει να επανιδρύσουμε την Ευρώπη. Γκρεμίζοντας αυτό το νέο τείχος της διαίρεσης ανάμεσα στον πλούσιο Βορρά με τα εμπορικά πλεονάσματα και το φτωχό Νότο με τα εμπορικά ελλείμματα.  Ανάμεσα σε δανειστές και δανειζόμενους. Γκρεμίζοντας το νέο ευρωπαϊκό τείχος που διαιρεί τις κοινωνίες μας σε κοινωνίες των 2/3, δηλαδή σε κοινωνίες όπου τα 2/3 υποφέρουν καθημερινά από τη λιτότητα και κινούνται στο μεταίχμιο της επιβίωσης. Την ίδια στιγμή, το 1/3 συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχει κρίση και πλουτίζει από την κρίση.
Πολλοί είναι αυτοί που μας θεωρούν υπερβολικά αισιόδοξους ή βερμπαλιστές. Μας λένε: «Δεν μπορείτε να τα βάλετε με τόσο ισχυρούς αντιπάλους, με τις τράπεζες, με τις αγορές». Εμείς, όμως, γνωρίζουμε ότι μπορούμε να αλώσουμε τη Βαστίλλη του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού – τη σημερινή νεοφιλελεύθερη Ευρώπη.  Αρκεί να αντλήσουμε από τη σοφία της συλλογικής εμπειρία των κοινωνικών αγώνων των λαών της Ευρώπης. Αρκεί να αποτιμήσουμε κριτικά την εμπειρία από τα κυβερνητικά ορόσημα της Αριστεράς στον 20ο αιώνα.  Όπως για παράδειγμα: Το Λαϊκό Μέτωπο το 1936.  Ή την κυβέρνηση του «κοινού προγράμματος της Αριστεράς» το 1981.
Σήμερα, βέβαια, οι συνθήκες του 1981 έχουν, δυστυχώς, ανατραπεί. Οι σοσιαλιστές απορρίπτουν την προοδευτική παρακαταθήκη τους και συνδιαχειρίζονται τη νεοφιλελεύθερη συναίνεση με την κυρία Μέρκελ. Οφείλουμε, όμως, να θέσουμε επιτακτικά τόσο σε αυτούς, κυρίως όμως στις κοινωνικές δυνάμεις που μέχρι σήμερα τους ακολουθούσαν, το ερώτημα: Με ποια Ευρώπη είστε; Την Ευρώπη των αγορών και του κεφαλαίου ή με την Ευρώπη των λαών; Την Ευρώπη της λιτότητας που διχάζει σε Βορά και Νότο με νοητό σύνορο το ποτάμι του Ρήνου ή με την Ευρώπη της κοινωνικής συνοχής και της αλληλεγγύης που ενώνει όλους τους λαούς;
Αυτό είναι το δίλημμα και αυτό συμβολίζει σήμερα στην Ευρώπη η κα Μέρκελ και οι υποστηριχτές της από τη μια μεριά, ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς από την άλλη. Και σε αυτό το δίλημμα δεν μπορεί κανείς να πατά σε δυο βάρκες. Όποιος πατά σε δύο βάρκες, πέφτει στο νερό.
Εμείς έχουμε στόχο να επανενώσουμε την Ευρώπη που σήμερα ο νεοφιλελευθερισμός διαιρεί. Ενωμένοι. Όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς, παντού. Γιατί αριστερό σήμερα είναι ό,τι ενώνει.Και εμείς, για να επανενώσουμε την Ευρώπη πρέπει πρώτα να ενώσουμε τις δικές μας δυνάμεις.
Το κάναμε στην Ελλάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και η ενότητα δημιούργησε μια– απροσδόκητη, ακόμα και για μας τους ίδιους – αυτοτελή και ισχυρή κοινωνική και πολιτική δυναμική. Μπορούμε, όλες και όλοι μαζί, ν’ αλλάξουμε την Ευρώπη. Να εργαστούμε για μια δημοκρατική, κοινωνική και οικολογική Ευρώπη.
Με προτεραιότητες:
  • Tον άμεσο τερματισμό της λιτότητας και την ακύρωση των Μνημονίων. Για να σταματήσει η πιο βίαιη αναδιανομή εισοδήματος, πλούτου και ισχύος σε βάρος του κόσμου της εργασίας και υπέρ του κεφαλαίου.
  • Tη δημοκρατική αναθεμελίωση της Ευρωζώνης. Για να γίνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πραγματική κεντρική τράπεζα, δηλαδή, δανειστής ύστατης καταφυγής όχι μόνο για τις τράπεζες, αλλά και για τα κράτη.
  • Μια Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το Χρέος. Για συλλογική και αλληλέγγυα λύση στην υπερχρέωση της Ευρωζώνης.
  • Ένα ευρωπαϊκό «New Deal». Για την ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη της της ηπείρου.
  • Τον οικολογικό μετασχηματισμό της παραγωγικής διαδικασίας.
  • Τη μεταρρύθμιση του ευρωπαϊκού πλαισίου για τη μετανάστευση.
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Επιτρέψτε μου να σας εξομολογηθώ μια βαθιά μου πίστη. Αν η κυβέρνηση Ολάντ ήταν διαφορετική, ολόκληρη η Ευρώπη θα ήταν σήμερα διαφορετική.  Αλλά, αντί για αντίβαρο και ανάχωμα στο νεοφιλελευθερισμό και τη «γερμανική Ευρώπη», η κυβέρνηση Ολάντ λειτουργεί ως πολιτικός πολλαπλασιαστής της κυβέρνησης Μέρκελ. Και ως απολογητής της πιο δεξιάς πολιτικής που έχει ποτέ υποστεί η Ευρώπη.  Γιατί στην οικογενειακή φωτογραφία της ευρωπαϊκής δεξιάς, δεξιότερα από τη Θάτσερ είναι η κυρία Μέρκελ. Και παραδίπλα της ο κ. Σαμαράς.  
Μόλις πριν από λίγες μέρες, ο ίδιος ο Φρανσουά Ολάντ ανακοίνωσε περικοπές €50 δις για την τριετία 2015-2017. Δηλαδή, λιτότητα που θα μετατρέψει σε ύφεση την ήδη αναιμική ανάπτυξη της Γαλλίας. Και επειδή η γαλλική οικονομία έχει ειδικό βάρος στην Ευρώπη. Η λιτότητα του κυρίου Ολάντ είναι για όλους μας στην ευρωζώνη ακόμη μια σπρωξιά στην ύφεση. Άραγε, ο κ. Ολάντ δεν έχει ακούσει τίποτα από τη διεθνή συζήτηση για την αποτυχία της λιτότητας στην Ελλάδα;  Δεν βλέπει ότι το μόνο που καταφέρνει η λιτότητα είναι να βαθαίνει την οικονομική κρίση με την ύφεση που τροφοδοτεί και την ίδια στιγμή να δημιουργεί πρόβλημα Δημοκρατίας;
Γιατί η ανεργία, η φτώχεια και η δυσκολία επιβίωσης γεννούν το φόβο και την απελπισία και δυστυχώς, ανοίγουν τα  αυτιά ολοένα και περισσότερων στον εύκολο, το ρηχό και διχαστικό πολιτικό λόγο της άκρας και λαϊκιστικής δεξιάς. Της άκρας και λαϊκιστικής δεξιάς που δεν αποτελεί τη λύση, αλλά το μεγάλο κίνδυνο για τους λαούς της Ευρώπης. Με ένα μισαλλόδοξο πολιτικό σχέδιο που περιορίζεται στη μετανάστευση και στην αποτροπή της δημοκρατικής εμβάθυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εξειδικεύει το γενικευμένο φόβο από τη κρίση  σε φόβο για τον «άλλον», για τον «ξένο», για τον συνάνθρωπο. Οι φασίστες, οι ρατσιστές που διεκδικούν τη ψήφο των χτυπημένων από τη λιτότητα λαϊκών στρωμάτων, αναγάγουν τη μετανάστευση σε βασική παράμετρο της κρίσης, αθωώνοντας, έτσι, τη νεοφιλελεύθερη λιτότητα. Γιατί, σε όλα τα άλλα, η άκρα δεξιά είναι πλήρως νεοφιλελεύθερη.  Γι’ αυτό και πολιτικά λειτουργεί ως στρατηγική εφεδρεία του νεοφιλελευθερισμού. Ένα ρόλο που στην Ελλάδα τον έχει αποδείξει με τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή, που παριστάνει δήθεν την αντισυστημική δύναμη, ενώ στη πραγματικότητα αποτελεί το μακρύ χέρι του ίδιου του συστήματος. Γι’ αυτό, ίσως, εκτός από την κυρία Μέρκελ, για τη λιτότητα του κ. Ολάντ, θα πρέπει να πανηγυρίζει και η κυρία Λεπέν.  Γιατί της παρέχει το καύσιμο που χρειάζεται για ν’ απλώσει το σκοτάδι της σε όλη την Ευρώπη.
Στις 25ης Μαΐου, λοιπόν, το πραγματικό δίλημμα είναι ξεκάθαρο: Από τη μια, οι πολιτικές ηγεσίες της κρίσης.  Οι διεκπεραιωτές της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης. Της πολιτικής του φόβου, της ύφεσης και της υποχώρησης της Δημοκρατίας στην Ευρώπη.  Η δεξιά και οι σοσιαλδημοκράτες του κ. Ολάντ και του κ. Σουλτς. Και από την άλλη οι λαοί της Ευρώπης.  Που, ανεξάρτητα από την ιδεολογική αφετηρία και την κομματική προτίμηση της καθεμιάς και του καθένα, προσβλέπουν σε μας.  Στην Ευρωπαϊκή Αριστερά της ελπίδας και της αλλαγής.  Γι’ αυτό εμείς απευθυνόμαστε σε κάθε ενεργό πολίτη, σε κάθε δημοκράτη, προοδευτικό, αριστερό, σοσιαλδημοκράτη και σοσιαλιστή. Να συμμετάσχει στις εκλογές. Να ψηφίσει.  Γιατί, αν δεν ψηφίσει ο ίδιος, θα ψηφίσουν οι άλλοι γι’ αυτόν.  Γιατί αυτά είναι τα μαθηματικά της κάλπης.
Να ψηφίσει με το μυαλό και την καρδιά.  Η Ευρωπαϊκή Αριστερά είναι η μόνη εναλλακτική δύναμη εξουσίας στο νεοφιλελευθερισμό των συντηρητικών και της σοσιαλδημοκρατίας. Να έρθει μαζί μας για να αντικαταστήσουμε το φόβο με την ελπίδα. Να έρθει μαζί μας για να ξαναχτίσουμε την Ευρώπη της δημοκρατίας και των ανθρώπινων και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Σήμερα, με την αγωνιστική σας παρουσία δώσατε ελπίδα στην αλλαγή. Δώσατε δύναμη στη δημοκρατία. Δώσατε προοπτική στην Ευρωπαϊκή Αριστερά. Στις 25 Μαΐου θα είμαστε η θετική έκπληξη. Θα είμαστε ψηλά για να σηκώσουμε ψηλά τη Δημοκρατία στην Ευρώπη.
Γεια σας και σας ευχαριστώ, όλες και όλους.
- See more at: http://left.gr/news/tsipras-se-dimosia-ekdilosi-toy-metopoy-tis-aristeras-sto-parisi-simera-prepei-na-epanidrysoyme#sthash.PmCsNAeu.dpuf

Οδυσσέας Βουδούρης: “Παραποιήθηκαν οι δηλώσεις μου”

Οδυσσέας Βουδούρης: “Παραποιήθηκαν οι δηλώσεις μου”
  Δευτέρα, 3 Φεβ 2014      


Ο Οδ. Βουδούρης τονίζει ότι «είναι αναμενόμενο να παραποιούν τα λεγόμενά μου όσοι τρομάζουν από την προοπτική ενός ευρέως μετώπου προοδευτικών, δημοκρατικών, αριστερών δυνάμεων»
Για «φθηνά προπαγανδιστικά κόλπα» κάνει λόγο ο Οδυσσέας Βουδούρης με αφορμή δήλωσή του σε ραδιοφωνικό σταθμό που μεταδόθηκε με τον τίτλο ότι δεν μετάνιωσε που ψήφισε το Μνημόνιο.
Ο κ. Βουδούρης σε δήλωσή του τονίζει ότι «είναι αναμενόμενο να παραποιούν τα λεγόμενά μου όσοι τρομάζουν από την προοπτική ενός ευρέως μετώπου προοδευτικών, δημοκρατικών, αριστερών δυνάμεων» και προσθέτει:
«Στο ραδιοφωνικό σταθμό ΒΗΜΑ fm πχ δήλωσα επιγραμματικά: «Υποστηρίζω ότι το 2010 έπρεπε να ληφθούν μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής και έπρεπε ταυτόχρονα να γίνουν μεταρρυθμίσεις, οι οποίες δυστυχώς δεν έγιναν και όταν το υποστήριξα διαγράφηκα. Και ο συντάκτης της αντίστοιχης ιστοσελίδας «άκουσε» και επέλεξε ως τίτλο: «…δεν μετανιώνω που ψήφισα το μνημόνιο»!
Ο κ. Βουδούρης σημειώνει ότι «αυτές οι πρακτικές ενισχύουν την πεποίθησή μου πως βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο για την ανατροπή της καταστροφικής πολιτικής που επιβάλουν οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις κατ' επιβολήν της Τρόικας».

Από ιστοσελίδα ΕΠΙΚΑΙΡΑ