Καταρρέει το Ασφαλιστικό Σύστημα - Άδεια τα ταμεία από το 2015!



  • Share on digg
Καταρρέει το Ασφαλιστικό Σύστημα - Άδεια τα ταμεία από το 2015!
Μεγάλο κραχ στο ασφαλιστικό από το 2015 αναμένεται να δημιουργήσει η υψηλή ανεργία, η οποία ακόμα και με ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης των 3,5%-4% ετησίως δεν προβλέπεται να πέσει κάτω από τα επίπεδα του 17% μέχρι το 2026...

Την πρόβλεψη αυτή κάνει σε μελέτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου και καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Σάββας Ρομπόλης, ο οποίος μελέτησε τις επιπτώσεις της ανεργίας στο ασφαλιστικό σύστημα.Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης, το ασφαλιστικό σύστημα στη χώρα μας θα ήταν βιώσιμο ώς το 2025, σε μια φυσική εξέλιξη της γήρανσης του πληθυσμού και της αύξησης του προσδοκώμενου ζωής που θα απαιτούσε επιπλέον αύξηση του ΑΕΠ, προκειμένου να στηριχτούν οι συντάξεις.Η κρίση, η οποία έφερε μεγάλη ανεργία, ανέτρεψε αυτά τα δεδομένα, με αποτέλεσμα από το 2015 να χρειαστεί να αναζητηθούν νέοι πόροι για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος.Στην Ελλάδα, το 2010, η προσδοκώμενη αναμενόμενη ζωή μετά την ηλικία των 65 ετών ήταν 17 χρόνια για τους άνδρες και 21 χρόνια για τις γυναίκες.Η εξέλιξη αυτή σημαίνει ότι η αύξηση του προσδόκιμου ζωής υποδηλώνει την καταβολή συνταξιοδοτικών παροχών για ακόμη πιο μακρές χρονικές περιόδους.Επομένως, το ερώτημα που προκύπτει είναι: με ένα σταδιακά μικρότερο αριθμό εργαζομένων και ένα σταδιακά μεγαλύτερο αριθμό συνταξιούχων, λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, ποιο τελικά θα είναι το νέο πλαίσιο χρηματοδότησης του συνταξιοδοτικού συστήματος;Θα είναι η υπερφορολόγηση των εργαζομένων, η αύξηση των εισφορών, η περαιτέρω μείωση των συντάξεων ή η αναζήτηση νέων πόρων, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι αναγκαίοι πόροι για την καταβολή των συντάξεων των ήδη και των μελλοντικών συνταξιούχων;Στο ερώτημα αυτό η απάντηση συνίσταται στην ανάλυση και επεξεργασία των πληθυσμιακών εξελίξεων, της ανεργίας, των μισθών, της ύφεσης, της ανάκαμψης και της μείωσης των συντάξεων στην Ελλάδα, καθώς και στη συσχέτιση τους με τη μακροχρόνια (2013-2050) βιωσιμότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (εκτός ΝΑΤ, ΟΓΑ, Δημόσιο) με την εφαρμογή αναλογιστικών προσεγγίσεων (Σ. Ρομπόλης-Β. Μπέτσης, 2013).Από την άποψη αυτή προκύπτει ότι: α) η οριακή ισορροπία του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας ανατρέπεται από το τέλος του 2015, αφού το 2016 απαιτούνται πρόσθετοι πόροι 0,52% του ΑΕΠ (940 εκατ. ευρώ), το 2017 απαιτούνται 1,01% του ΑΕΠ, το 2020 απαιτούνται 1,24% του ΑΕΠ, το 2030 απαιτούνται 2,89% του ΑΕΠ κ.λπ., β) η γήρανση του πληθυσμού συμβάλλει στην αύξηση των συνταξιοδοτικών δαπανών κατά 15% και με διαφορετικά σενάρια εκτίμησης της θνησιμότητας αυτή η επιβάρυνση προσεγγίζει το 27% (2050), γ) οι περικοπές των συντάξεων και η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης εάν δεν συνοδεύονταν από τις συνθήκες ύφεσης και εκρηκτικής αύξησης της ανεργίας, τότε το οριακό έτος στην εξέλιξη των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων θα ήταν περίπου το 2025.Η παρατεταμένη και βαθιά ύφεση, καθώς και η ανεργία μετατόπισαν το οριακό έτος δέκα χρόνια νωρίτερα (2015). Οι δυσμενείς αυτές εξελίξεις στη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος στην Ελλάδα αναδεικνύει την αναγκαιότητα νέου πλαισίου χρηματοδότησης του συνταξιοδοτικού συστήματος με την ανεύρεση νέων πόρων εκτός των ασφαλιστικών εισφορών και εκτός του κρατικού προϋπολογισμού, π.χ. κρατικές προμήθειες, δημόσια έργα, χρηματιστηριακές και τραπεζικοπιστωτικές συναλλαγές, επιχειρήσεις τυχερών παιχνιδιών κ.λπ.

Ανεργία και επιπτώσεις
Η πρόβλεψη κατά το 2010 του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ ήταν ότι η ανεργία στην Ελλάδα το 2014 θα διαμορφωθεί κατά μέσον όρο στο επίπεδο του 30%-31% (1.525.000 άτομα) από 28,5%-29% (1.450.000 άτομα) το 2013, 24,4% το 2012, 17,7% το 2011 και 12,5% το 2010.Η μελέτη σημειώνει ότι μετά τον κύκλο της ύφεσης στην Ελλάδα, η ανεργία πολύ δύσκολα θα διαμορφωθεί κάτω από το 17% μέχρι το 2026, ακόμη και με το πιο αισιόδοξο σενάριο ετήσιας αύξησης του ΑΕΠ 3,5%-4% (50.000 νέες θέσεις εργασίας το χρόνο), καθώς αυτό το ποσοστό αποδίδεται, κατά κύριο λόγο, στα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.Αντίστοιχες είναι και οι πρόσφατες προβλέψεις της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η παρατήρηση αυτή σημαίνει ότι για να επιστρέψει η ελληνική οικονομία σε επίπεδα ανεργίας του έτους 2009 (450.000 άτομα) και να δημιουργήσει ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας που χάθηκαν την περίοδο 2009-2013, ακόμη και με αυτό το αισιόδοξο σενάριο αύξησης του ΑΕΠ, θα χρειαστούν τουλάχιστον 20 χρόνια.Η απασχόληση το 2014 εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στα επίπεδα των 3.530.000 ατόμων, σε βαθμό που το σύνολο των απασχολουμένων κατά το 2014 να είναι μικρότερο από τον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό και τους ανέργους κατά 1,1 εκατομμύριο άτομα.Τέλος, υπογραμμίζεται η παράταση της πρωτόγνωρης διχοτόμησης της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα -με την έννοια ότι ο αριθμός των επίσημα καταγεγραμμένων ανέργων (1.400.000 άτομα) συμπίπτει με τον αριθμό των απασχολουμένων στον ιδιωτικό τομέα- δημιουργώντας συνθήκες τρόμου μεταξύ απασχόλησης και ανεργίας, απαξιώνοντας τη λειτουργία της αγοράς εργασίας και δίνοντας ανησυχητικές προοπτικές στην κοινωνική συνοχή, ιδιαίτερα με το υψηλό ποσοστό (71% - 955.000 άτομα) της μακροχρόνιας ανεργίας.
- See more at: http://www.mustradio.com/index.php/blogs/item/235841-

Δ.Καζάκης:Όταν η συνεχιζόμενη κατάρρευση βαφτίζεται ανάκαμψη

  • Τρίτη, 04 Μαρτίου 2014 - 08:11
Όταν η συνεχιζόμενη κατάρρευση βαφτίζεται ανάκαμψη
ανάρτηση από το ΧΩΝΙ
Γράφει ο Δημήτρης Καζάκης: Ο ελληνικός λαός σήμερα βιώνει τον πιοεπίσημο παραλογισμό. Το μαύρο περιγράφεται ως άσπρο και ο θάνατος ως ευκαιρία για νέα ζωή.

Τα ελλείμματα στην οικονομία εμφανίζονται ως πλεονάσματα και η πλήρης απαξίωση ως ανάκαμψη. Ακόμη και η παγίδα του αποπληθωρισμού εμφανίζεται ως θετική εξέλιξη.
Τα στουρνάρια του υπουργείου
Έτσι το υπουργείο οικονομικών στην αγωνιώδη του προσπάθεια να ανακαλύψει κάποιο στοιχείο «ανάκαμψης», όσο απίθανο κι αν είναι, βγήκε στις 31/1/2014 με μια πρωτοφανή επίσημη ανακοίνωση, η οποία ανάμεσα στα άλλα έγραφε: «Οι λιανικές πωλήσεις τον Νοέμβριο του 2013 σημείωσαν άνοδο σε ετήσια βάση έπειτα από 44 μήνες (Μάρτιος 2010) συνεχούς μείωσης, σηματοδοτώντας - σε συνδυασμό με τη βελτίωση που παρουσιάζει τους τελευταίους μήνες ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης- σημαντική αλλαγή στο οικονομικό κλίμα, που αναμένεται να ενισχυθεί τους επόμενους μήνες.»
Αυτό που φαίνεται να ενθουσίασε το υπουργείο είναι το γεγονός ότι, σύμφωνα πάντα με τις προσωρινές εκτιμήσεις της ΕΛΣΤΑΤ, ο δείκτης όγκου λιανικών πωλήσεων τον Νοέμβριο του 2013 αυξήθηκε κατά 2,9% έναντι του αντίστοιχου μήνα του 2012, και επιπλέον, «τους τρεις μήνες που προηγήθηκαν, παρατηρήθηκε μία συστηματική αποκλιμάκωση του ρυθμού πτώσης του γενικού δείκτη.» Και κατέληγε με την εξής θριαμβευτική δήλωση: «Η βελτίωση του γενικού δείκτη προήλθε από την αύξηση των περισσότερων επιμέρους δεικτών που τον συνθέτουν, και κυρίως των κατηγοριών «ένδυση-υπόδηση» (30%) και «έπιπλα- ηλεκτρικά είδη- οικιακός εξοπλισμός» (19,2%).»
Μάλιστα. Αυτό που δεν φαίνεται να πρόσεξαν καθόλου οι ευφυείς συντάκτες της ανακοίνωσης είναι ότι η συνεχιζόμενη πτώση του δείκτη ήταν από την κατηγορία «καταστήματα τροφίμων» κατά -2,8%, τα «μεγάλα καταστήματα τροφίμων» κατά -3,0% και την κατηγορία «φαρμακευτικά-καλλυντικά» κατά -14,4%. Με άλλα λόγια τα ελληνικά νοικοκυριά έκοψαν έτι περισσότερο τις αγορές ειδών διατροφής και φαρμάκων για να αγοράσουν έπιπλα, ηλεκτρικά είδη, οικιακό εξοπλισμό, ρούχα και παπούτσια. Δηλαδή οι Έλληνες μπορεί να μην έχουν να αγοράσουν τρόφιμα και φάρμακα, αλλά έχουν να αγοράσουν έπιπλα, ηλεκτρικά είδη, οικιακό εξοπλισμό, ρούχα και παπούτσια!
Από μόνο του το όλο θέμα συνιστά ανέκδοτο και μάλιστα εντελώς γελοίο. Κανείς εχέφρων άνθρωπος δεν θα έπαιρνε στα σοβαρά αυτές τις προσωρινές εκτιμήσεις της ΕΛΣΤΑΤ για να συνάγει θετικά συμπεράσματα για την ευρύτερη τάση, εκτός κι αν αποκαλείσαι Στουρνάρας. Όνομα και πράγμα, όπως έχουμε επισημάνει πολλάκις. Βέβαια, παραμένει ως ερωτηματικό πώς γίνεται και εμφανίζονται αυτές οι αυξήσεις σε κατηγορίες λιανικής που όλοι γνωρίζουν από εμπειρία ότι πλήττονται πολύ περισσότερο από τα τρόφιμα και τα φάρμακα λόγω έλλειψης αγοραστικής δύναμης.
Πώς δηλαδή εξηγείται αυτή η έστω περιστασιακή άνοδος σ' αυτές τις τόσο ελαστικές κατηγορίες λιανικής, έναντι των πολύ λιγότερο ελαστικών που είναι τα τρόφιμα και τα φάρμακα. Αυτό είναι ένα ακόμη τρομακτικό έλλειμμα στην συλλογή και παρουσίαση των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, από το οποίο οφείλουμε να απαλλαγούμε μαζί με το καθεστώς κηδεμονίας και αποικιοποίησης.
Η διάψευση, αλλά ποιος νοιάζεται...
Στις 28/2 δημοσιεύτηκε ανακοίνωση από την ΕΛΣΤΑΤ για τα προσωρινά στοιχεία του Δεκεμβρίου 2013, αλλά το υπουργείο οικονομικών – όπως ήταν αναμενόμενο – αυτή την φορά ποίησε τη νύσσα. Κοινώς έκανε την πάπια. Ο λόγος είναι απλός. Η ανακοίνωση περιγράφει την εξής κατάσταση στο λιανεμπόριο για το μήνα Δεκέμβριο του 2013.
Ο ∆είκτης Κύκλου Εργασιών, χωρίς τα καύσιμα κατά το µήνα ∆εκέµβριο 2013, σε σύγκριση µε το δείκτη του Δεκεµβρίου 2012, σημείωσε μείωση 7,0%, έναντι μείωσης 8,5%, που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011.
Ο ∆είκτης Κύκλου Εργασιών, µε τα καύσιμα, κατά το μήνα ∆εκέµβριο 2013, σε σύγκριση µε το δείκτη του ∆εκεµβρίου 2012, σημείωσε μείωση 6,7%, έναντι μείωσης 7,8%, που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011.
Ο ∆είκτης Όγκου, χωρίς τα καύσιµα, κατά το µήνα ∆εκέµβριο 2013, σε σύγκριση µε το δείκτη του ∆εκεµβρίου 2012, σημείωσε μείωση 6,5%, έναντι μείωσης 8,6%, που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011.
Ο ∆είκτης Όγκου, µε τα καύσιμα, κατά το μήνα ∆εκέµβριο 2013, σε σύγκριση µε το δείκτη του ∆εκεµβρίου 2012, σημείωσε μείωση 6,1%, έναντι μείωσης 8,3%, που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011.
Ο μήνας λοιπόν Δεκέμβριος ακόμη και με αυτές τις προσωρινές εκτιμήσεις δείχνει ότι οι πανηγυρισμοί του υπουργείου δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Ο ρυθμός πτώσης της λιανικής συνεχίζει να είναι υψηλός. Κάτι που σηματοδοτεί την τρομακτική συρρίκνωση της εσωτερικής αγοράς, λόγω έλλειψης ενεργούς ζήτησης και αγοραστικής δύναμης από τα εργαζόμενα στρώματα του πληθυσμού.
Η διάλυση της εσωτερικής αγοράς
Την περίοδο Ιανουαρίου-Δεκεμβρίου 2013 ο γενικός δείκτης κύκλου εργασιών (λιανική) μειώθηκε κατά -8,1%, σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2012. Ο δείκτης όγκου σημείωσε την ίδια περίοδο του 2013 πτώση κατά -8,6% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2012. Εκτός καυσίμων και λιπαντικών αυτοκινήτων, ο δείκτης κύκλου εργασιών για την ίδια περίοδο του 2013 σημείωσε πτώση κατά -8,4% σε σχέση με το 2012, ενώ ο δείκτης όγκου μειώθηκε κατά -8,6%.
Για λόγους σύγκρισης αξίζει να σημειώσουμε ότι την περίοδο Ιανουαρίου-Δεκεμβρίου 2011 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2010, η πτώση του δείκτη κύκλου εργασιών ήταν -7,2%, ενώ του όγκου εργασιών ήταν -10,2%. Εκτός καυσίμων και λιπαντικών αυτοκινήτων, ο δείκτης κύκλου εργασιών έπεσε το 2011 σε σχέση με το 2010 κατά -7,7%, ενώ ο όγκος εργασιών κατά -8,7%.
Την περίοδο Ιανουαρίου-Δεκεμβρίου 2012 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011, ο δείκτης κύκλου εργασιών έπεσε κατά -11,0%, ενώ του όγκου κατά -12,2%. Εκτός καυσίμων και λιπαντικών αυτοκινήτων, ο δείκτης κύκλου εργασιών έπεσε το 2012 σε σχέση με το 2011 κατά -11,3%, ενώ ο δείκτης όγκου κατά -11,8%.
Και να σκεφτεί κανείς ότι τυπικά ο μέσος δείκτης πληθωρισμού εμφανίζεται να αποκλιμακώνεται από το 2010 και μετά. Το 2010 ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός ήταν 5,2%. Το 2011 ήταν 2,4%. Το 2012 ήταν 0,8%, ενώ το 2013 σημειώθηκε για πρώτη φορά αρνητικός δείκτης κατά -1,7%. Κάτι που προήλθε όχι από την άνοδο της παραγωγικότητας και των εισοδημάτων της ζωντανής εργασίας, οπότε θα είχε ευεργετικές επιπτώσεις στην οικονομία και στην κοινωνία, αλλά αντίθετα από την τρομακτική συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού και της οικονομίας.
Αποπληθωρισμός, υπερπληθωρισμός και πόλεμος
Αυτό το δεδομένο έχει ρίξει την ελληνική οικονομία στην παγίδα του αποπληθωρισμού η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί με δυο τρόπους: Είτε με τρομακτικές ενέσεις ρευστότητας, δηλαδή παροχής μεγάλων ποσοτήτων χρήματος – κάτι που μπορεί να συμβεί μόνο με κοπή νομίσματος, αλλιώς το χρέος θα εκτιναχθεί – είτε με πόλεμο.
Να γιατί οι διεθνείς κερδοσκόποι που κρύβονται πίσω από το γνωστό Levy Institute της Νέας Υόρκης προτείνουν διπλό νόμισμα, το οποίο θα μας κάνει να βιώσουμε και τα δυο, δηλαδή και έναν κατοχικό υπερπληθωρισμό, αλλά και τον πόλεμο. Όπως ακριβώς συνέβη ως απόρροια της Μεγάλης Ύφεσης του 1929-1933, όπου ο αποπληθωρισμός καταπολεμήθηκε με υπερπληθωρισμούς και New Deal για να καταλήξει ο κόσμος του μεσοπολέμου τελικά στον πόλεμο.
Εντός του ευρώ και με την συνεχιζόμενη πολιτική να είμαστε όλοι βέβαιοι ότι μοναδική και αναπόφευκτη κατάληξη είναι ο πόλεμος. Όλα τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, ή φλυαρίες για να κοιμίσουν τον κόσμο ώστε να μην πάρει χαμπάρι που τον οδηγούν οι συμμορίτες του ευρώ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ

Έρμαιο ο Σαμαράς Μνημονίου, ανταρτών, Βενιζέλου

Σε απόλυτο πολιτικό αδιέξοδο ο Αντώνης ΣαμαράςΣε απόλυτο πολιτικό αδιέξοδο ο Αντώνης Σαμαράς
“ Με το 34,6% του πληθυσμού να αντιμετωπίζει το φάσμα της φτώχειας, οι πιέσεις της τρόικας για νέο Μνημόνιο, μέτρα και νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, οι αντάρτες στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, καθώς και η αναμενόμενη κατάρρευση του κόμματος Βενιζέλου, καθιστούν τον Σαμαρά έρμαιο των εξελίξεων ”
Κυριακή, 02 Μαρτίου 2014 -
ανάρτηση από periodista
Αποσυντίθεται το σύστημα Σαμαρά στον δρόμο προς τις κάλπες. Οι τραγικές επιπτώσεις του Μνημονίου στο κοινωνικό σώμα, με το 34,6% του πληθυσμού να αντιμετωπίζει το φάσμα της φτώχειας, οι πιέσεις της τρόικας για νέο Μνημόνιο, μέτρα και νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, οι αντάρτες στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, καθώς και η αναμενόμενη κατάρρευση του κόμματος Βενιζέλου καθιστούν τον Σαμαρά έρμαιο των εξελίξεων.

Το σύστημα εξουσίας αποσυντίθεται και ο Σαμαράς κινδυνεύει να απομείνει χωρίς συμμάχους. Την ίδια ώρα, η δυσφορία στην κοινωνία διογκώνεται εξαιτίας της έκρηξης της ανεργίας, της μεγάλης μείωσης των εισοδημάτων και της δραματικής αύξησης της φτώχειας, που παίρνει διαστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης.

Στον αντίποδα, ο ΣΥΡΙΖΑ αισιοδοξεί για νίκη στις ευρωεκλογές και για την ενίσχυση των δυνάμεων συνεργασίας στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, που θα ανοίξει τον δρόμο για την ανατροπή της πολιτικής της σκληρής λιτότητας και την ανασυγκρότηση της χώρας.

ΠΗΓΗ: avgi.gr

Η Ρωσία προελαύνει, η Γερμανία ανησυχεί, οι Η.Π.Α. φωνασκούν


Παραδόθηκαν οι κύριες εναπομείνασες φρουρές στην Κριμαία, ενώ η ρωσική προέλαση συνεχίζεται στις ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας, δίχως να πέσει ούτε μια σφαίρα, δείγμα των δεσμών της Ρωσίας με τους εκεί ρωσικούς, ελληνικούς και άλλους πληθυσμούς, πέραν των μουσουλμανικών
που συμβιβάζονται αναγκαστικά με τον ρου των γεγονότων.

Ο ουκρανικός στρατός δεν υπακούει στις εντολές των παγκοσμιοποιητών, ενώ η Μόσχα διαψεύδει «ειδήσεις» που την ήθελαν να είχε καταθέσει τελεσίγραφο στην Κριμαία, την οποία ήδη ελέγχει. Τώρα η Ρωσία αφήνει το φυσικό αέριο να παίξει τον ρόλο του.

Η Γερμανία, με το βλέμμα στην ρωσική στρόφιγγα αερίου, δεν διακόπτει τον δίαυλο επικοινωνίας με την Μόσχα και προτείνει δημιουργία ομάδας συνεννόησης για την Ουκρανία, υπό την ευθύνη του ΟΑΣΕ. Επιπλέον το Βερολίνο δεν επιθυμεί την δημιουργία σύρραξης, τώρα που προσπαθεί να επιβληθεί οικονομικά στην Ευρώπη, η οποία εξαρτάται ενεργειακά από την «Αρκούδα».

Οι Αμερικανοί στον αντίποδα βλέπουν το κακό σενάριο μιας ρώσο-γερμανικής προσέγγισης και προσπαθούν μαζί με Βρετανία αλλά και την Γαλλία του Ολάντ να ανεβάσουν τους τόνους σε διπλωματικό-οικονομικό επίπεδο, τόνοι που ενισχύονται με σάλτσες δυτικιζόντων ΜΜΕ. Άλλωστε το δόγμα του ΝΑΤΟ είναι να κρατήσει τους Γερμανούς κάτω και τους Ρώσους έξω. Ας μην το ξεχνάμε. Το πόκερ συνεχίζεται…
ΠΥΓΜΗ.gr 

ΗΠΑ και Γερμανία δεν μπορούν πλέον να τα βάλουν με τη Ρωσία.


Αναρτήθηκε από τον/την Εξουσία στο Μαρτίου 4, 2014
ukraine1_2014_3_3_9_25_37_b1ΗΠΑ και Γερμανία υπέστησαν τον απόλυτο αιφνιδιασμό από την αντίδραση της Ρωσίας, στις μεθοδεύσεις τους στην Ουκρανία. 
Νόμισαν ότι ο Πούτιν θα έτρεχε στον ΟΗΕ, στα διεθνή δικαστήρια και σε άλλα διεθνή fora, δηλαδή στα δικά τους όργανα. Δεν εκτίμησαν όμως σωστά τα πράγματα, όταν επέτρεψαν να καταπατηθεί η συμφωνία μεταξύ Γιανουκόβιτς – αντιπολίτευσης και να ανατραπεί πραξικοπηματικά ο νόμιμος πρόεδρος της χώρας από νεοναζιστικά στοιχεία. Μόλις τελείωσαν οι χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες στο Σότσι, ο Πούτιν απάντησε κεραυνοβόλα και απροειδοποίητα με ωμή στρατιωτική επέμβαση, ρίχνοντας ευθέως το πολεμικό «γάντι» στις ΗΠΑ. Μετά το πρώτο σοκ, ο μεν «πλανητάρχης» αποπειράθηκε να ψελλίσει κάτι για οικονομικά αντίμετρα, οι δε άλλοτε λαλίστατοι  Μέρκελ και Σόϊμπλε, έχωσαν το κεφάλι «κάτω από το νερό» σε μία απόλυτη «μούγκα».
Στις οικονομικές απειλές που ψέλλισαν οι ΗΠΑ, απάντησε αμέσως η Ρωσία απειλώντας εκείνη με χρηματοοικονομική κατάρρευση τις ΗΠΑ και με ενεργειακό αποκλεισμό της Γερμανίας. Ταυτόχρονα η Κίνα ζήτησε αμέσως εγγυήσεις σε χρυσό από τις ΗΠΑ, για το χρέος των ΗΠΑ που έχει στα χέρια της, σε περίπτωση που οι τελευταίες θελήσουν να έχουν στρατιωτική εμπλοκή με τη Ρωσία. Και αυτό γιατί γνωρίζει πως μια τέτοια εμπλοκή πιθανότατα θα καταστρέψει οικονομικά τις ΗΠΑ και η Κίνα θα χάσει τα χρήματά της.
Εννοείται ότι οι ΗΠΑ θα υποχωρήσουν και απλά θα φοβερίζουν για την διεθνή «τιμή των όπλων». Σε καμία περίπτωση όμως, δεν μπορούν οι σημερινές ΗΠΑ να αναμετρηθούν τώρα πλέον με τη Ρωσία, που θα σημάνει μια θανάσιμη γι’ αυτές οικονομική αιμοραγία. Οι καιροί παρήλθαν ανεπιστρεπτί. Η δε Γερμανία, παριστάνει την ισχυρή και την αυστηρή, μόνο εκεί που την παίρνει. Δηλαδή σε κάτι ψοφοδεή ξενόδουλα κατασκευάσματα, όπως το ελληνικό πολιτικοοικονομικό σύστημα κ.λ.π.  
Όποιος θέλει να διαπιστώσει τις δυνατότητες των σημερινών ΗΠΑ και της σημερινής Γερμανίας, απέναντι στη Ρωσία και στην Κίνα, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στο on line παγκόσμιο ρολόϊ του χρέους των κρατών του κόσμου του Economist (εδώ). Συγκρίνοντας λοιπόν, τις τέσσερις αυτές χώρες θα διαπιστώσει τα εξής:
ΗΠΑ, δημόσιο χρέος 13,273 τρισεκατομμύρια δολάρια, 81,6% του ΑΕΠ, 41.930 δολάρια κατά κεφαλήν χρέος.
Γερμανία, δημόσιο χρέος 2,75 τρισεκατομμύρια δολάρια, 84% του ΑΕΠ, 34.214 δολάρια κατά κεφαλήν χρέος.
Κίνα, δημόσιο χρέος 1,571 τρισεκατομμύρια δολάρια, 16,6% του ΑΕΠ, 1.174 δολάρια κατά κεφαλήν χρέος.
Ρωσία, δημόσιο χρέος μόνον 196 δις δολάρια, 8,1% του ΑΕΠ, 1.388 δολάρια κατά κεφαλήν χρέος.
Δεδομένου ότι η Γερμανία εξαρτάται ενεργειακά από τη Ρωσία και δεδομένου ότι η Ρωσία έχει βρεθεί με ολόκληρο το πυρηνικό κ.λ.π. οπλοστάσιο της πρώην ΕΣΣΔ στα χέρια της, χωρίς εξωτερικά χρέη και την κεντρική τράπεζα κρατική και όχι ιδιωτική, δεν μπορούν ούτε Γερμανία, ούτε οι υπερχρεωμένες ΗΠΑ να στραφούν στρατιωτικά εναντίον της Ρωσίας. Εκτός και αν εκείνο που θα θελήσουν θα είναι πραγματικά έναν παγκόσμιο πόλεμο για να καταφέρουν να σκάσουν την τεράστια φούσκα χρέους που έχουν στα χέρια τους, πάνω στα εκατομμύρια των αθώων ανθρώπινων ζωών που θα χαθούν.
Πέτρος  Χασάπης

Κύπρος, το μαρμαρένιο αλώνι του Γένους


Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 4, 2014

κυπρος δεν ξεχνωΓράφει ο Δημήτρης Νατσιός

Δάσκαλος, Κιλκίς

«Η Ελένη, συμμαθήτριά μου χρόνια, έγραφε πάντα στο επάγγελμα πατρός μία λέξη που ποτέ δεν καταλάβαινα: Αγνοούμενος…»

Τον Μάρτιο του 2007 είχε επισκεφτεί το Κιλκίς η Ελένη Φωκά, η ηρωίδα Κύπρια «Δασκάλα του Γένους», η οποία δίδασκε, από την εισβολή του 1974 ως το 1997, στα λίγα εγκλωβισμένα Ελληνόπουλα του Ριζοκάρπασου. Βρήκα τότε την ευκαιρία και της πήρα μια μικρή συνέντευξη, που δημοσιεύτηκε σε τοπική εφημερίδα του Κιλκίς. Επειδή τούτες τις «πονηρές» ημέρες, κάτω στο πολύπαθο νησί, οι σύγχρονες Ηρωδιάδες, πάλι μαίνονται και ταράσσονται, ζητώντας επί πίνακι την κεφαλή της Κύπρου, αποσπώ από εκείνη την εξομολόγηση της Δασκάλας, λίγα «σπαράγματα». (Μιλούσε η γερόντισσα και δάκρυζε με σπαραγμό. Περίλυπη ιστορούσε τα μαρτύριά της, όμως… περήφανη και αγέρωχη, ωραία σαν Ελληνίδα του ’21, που «της ελευθεριάς ο έρως/τες έμπνευσε χορό»). Η Κύπρος συνιστά το τελευταίο όριο του Ελληνισμού. Απώλεια της Κύπρου, αν υπογράψουν οι Εφιάλτες, «με χέρια και ποδάρια», που ‘λεγε ο Μακρυγιάννης, το νέο σχέδιο «Ανάν», θα σημάνει και το οριστικό τέλος της μείζονος παρουσίας του Ελληνισμού και τον οριστικό εγκλεισμό του στο συρρικνωμένο μνημονιοκρατίδιο. Είναι βέβαιο ότι οι μηχανισμοί καταδολίευσης του λαού και τα αργύρια της προδοσίας θα επιστρατευτούν και πάλι. Οι εχθροί πανηγυρίζουν για τα κοινά ανακοινωθέντα. Και ως γνωστόν «επαινούμενος γαρ υπό των εναντίων αγωνιώ μη τι κακόν είργασμαι», όταν χειροκροτούν, Τούρκοι και Φράγκοι, πρέπει να τρέμουμε. Η δημοσιογραφική ξεφτίλα ήδη πήρε γραμμή και μπήκε στη γραμμή.  Οι πολιτικοί νάνοι και αρλεκίνοι, τα γνωστά πουλημένα τομάρια, βγήκαν από τα θαλάμια τους. Ορθώς λέχθηκε ότι «κακό είναι να πουλιέσαι, αλλά χειρότερο είναι να πουλιέσαι και να μην σε αγοράζει κανείς».

Αν νομίζουν ότι θα επιβιώσουν ανεβάζοντας την στάθμη της ατιμίας και της σαπίλας τους, αυτοαπατώνται. «Πολλούς αφέντες άλλαξες/δεν άλλαξες καρδιά» έγραφε ο Παλαμάς γιά την Κύπρο.

Αυτό ισχύει για τον Ελληνισμό. Θα ξυπνήσει ο γίγαντας και τότε θα τους πάρει και θα τους σηκώσει…

Ας παραθέσω όμως τα λόγια της Δασκάλας του Γένους:

«Κάτω από ποιές συνθήκες γινόταν το μάθημά σας;

Έκανα μάθημα σε συνθήκες Κρυφού Σχολειού. Τούρκοι τσαούσηδες έστηναν αυτί για να ακούν τι λέμε. Πολλές φορές τα βράδια, βρώμιζαν το σχολείο και μεις το καθαρίζαμε το πρωί. Όσο για τα βιβλία, αυτά έφθαναν στα χέρια μας από τις ελεύθερες περιοχές τον Μάρτιο.

Τι κάνατε για να διατηρήσετε το εθνικό φρόνημα των μαθητών σας;

Ήμουν μαθήτρια των μαθητών μου. Κάθε πρωί ζωγραφίζαμε στον πίνακα την ελληνική σημαία για να μην ξεχνούν. Ζητούσαν πολύ να κάνουμε ιστορία, να μιλάμε για ήρωες και Συναξάρια αγίων. Δεν έσκυψαν ποτέ το κεφάλι, ούτε φοβήθηκαν. (σ.σ. Αυτά να τα διαβάζουν οι ποικιλώνυμοι μεταπατερικοί εκκλησιομάχοι  και  επίβουλοι των Θρησκευτικών και της Ιστορίας).

Ποιές ήταν οι συνθήκες ζωής των εγκλωβισμένων;

Ζούσαμε μία νέα Τουρκοκρατία. Το μεγαλύτερο κακό μάς το έκαναν οι έποικοι. Βίαζαν, δολοφονούσαν και οι οικογένειες που είχαν κορίτσια αναγκάστηκαν να καταφύγουν στις ελεύθερες περιοχές. Οι έποικοι ήρθαν σε δύο δόσεις. Οι πρώτοι ήρθαν στις 25 Μαρτίου και οι δεύτεροι τον Δεκαπενταύγουστο, όταν γιορτάζει η Παναγία για να μας εξευτελίσουν.

Επίσης, να σας αναφέρω ότι ο πατέρας μου όταν χρειάστηκε εγχείρηση, πήγε σε νοσοκομείο στα κατεχόμενα. Η τομή έγινε σε σχήμα μισοφέγγαρου και τον έραψαν όπως ράβουν τσουβάλια με πατάτες. Η κατάσταση του επιδεινώθηκε και μετά από λίγο πέθανε.

Τι γνώμη έχετε για το Σχέδιο Ανάν;

Ανάλγητοι ξένοι, υποστηρικτές της Τουρκίας, χάριν των στυγνών συμφερόντων τους και υποτελείς στους ξένους δικοί μας, μεθόδευσαν το περιβόητο Σχέδιο Ανάν. Όχι για την ελευθερία της Κύπρου. Όχι για όσα περιμέναμε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Ούτε και για τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αλλά για την επέκταση του τουρκικού ελέγχου σε ολόκληρη την Κύπρο. Για τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για τη μετατροπή της Κύπρου σε προτεκτοράτο. Για την επιβολή ενός ρατσιστικού, αντιδημοκρατικού καθεστώτος διαχωρισμού, μόνιμης καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για τη νομιμοποίηση του παράνομου τουρκικού ψευδοκράτους και των εποίκων».

Ποια είναι η άποψή σας για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού;

Το βιβλίο Ιστορίας είναι απαράδεκτο. Χάνουμε την ταυτότητά μας, εξευτελιζόμαστε με τέτοια βιβλία. Ο πατέρας μου έλεγε ότι οι Τούρκοι θρησκεία δεν έχουν και θρησκεία τηρούν. Εμείς έχουμε Ιστορία και Ιστορία δεν τηρούμε».

Σπουδαία, τρανά λόγια. Το Κρυφό Σχολειό που οι τωρινοί τσαρλατάνοι της ιστοριογραφίας και των Μ.Κ.Ο. απορρίπτουν, ζούσε και βασίλευε στην Κύπρο ως τα χρόνια μας. Άλαλα τα χείλη των ασεβών… Όταν τέτοιοι «μεταξένιοι» άνθρωποι, σαν την Ελένη Φωκά, λένε Ελλάδα, εννοούν τάφο. Λόγος εθνικός γι’ αυτούς είναι να μιλάς μες από το μνήμα. Να, σαν τον Αυξεντίου, τον Γρηγόρη τον αντρειωμένο, που έγινε λαμπάδα του Γένους, στις 3 Μαρτίου του 1957, εκεί στον Μαχαιρά. (Στο χωριό Ακρίτας του Κιλκίς, δίπλα στα σύνορα με το σκοπιανό ψεύδος, στέκεται ολόρθη προτομή του ήρωα. Γύρω στο 1950 υπηρετούσε ως έφεδρος αξιωματικός του ελληνικού στρατού εδώ στον νομό Κιλκίς. Άραγε πήγε ποτέ ένα σχολείο να τον τιμήσει, να καταθέσει ένα δάφνινο στεφάνι στην μνήμη του; Προλαβαίνουμε από τους αποκριάτικους χορούς και τις λοιπές αξιολύπητες… εκδηλώσεις).

Κι αν «ανεβούμε» λίγο στον Μάρτιο, «θα σκοντάψουμε» στις 13, τότε που έπαιρνε την ανηφοριά και τα σκαλοπάτια της λευτεριάς ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Πήγαν στην μάνα του, την περήφανη Ρωμηά της Κύπρου, να της πουν, να πιέσει το γιο της ώστε να προδώσει. Οι λίρες πολλές και ένα διαβατήριο οικογενειακό για την Αγγλία. Τους είπε: «Εγώ δεν εγέννησα παιδί να το λαλούν προδότη/χαλάλι της πατρίδας μου το αίμα του παιδιού μου».Στα παλιά βιβλία Γλώσσας Στ’ δημοτικού (προ του 2006) υπήρχε, στο γ’ τεύχος, ένα ωραιότατο ποίημα για τον Ευαγόρα, γραμμένο από τον Δωδεκανήσιο Φώτη Βαρέλη. Το αντιγράφω:

«Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα/ μες στης κρεμάλας τη θελιά σπαρτάραγε ο Βαγόρας. /Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τ’ άκουσε κανένας. /Η μάνα του ήταν μακριά, ο κύρης του δεμένος,/ οι νιοι συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν,/ η νια που τον ορμήνευε δεν είχε νυχτοπούλι./

Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα. /Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα./ Ετούτος πάει στο μαγαζί, εκείνος πάει στον κάμπο, /ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης/ και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει./ Χτυπά κουδούνι, μπαίνουμε στην τάξη του ο καθένας./

Μπαίνει κι η πρώτη η άταχτη κι η Τρίτη που διαβάζει, /μπαίνει κι η Πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα./

-Παρόντες όλοι;

-Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει.

-Παρόντες, λέει ο δάσκαλος, και με φωνή που τρέμει:

-Σήκω, Ευαγόρα, να μας πεις ελληνική ιστορία.

Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι,/ αναρωτιούνται στην αρχή, ώσπου η σιωπή τους κάμνει /να πέσουν μ’ αναφιλητά ετούτοι κι όλη η τάξη./

-Παλληκαρίδη, άριστα, Βαγόρα, πάντα πρώτος, /στους πρώτους πρώτος, άγγελε πατρίδας δοξασμένης,/ συ μέχρι χθες της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι, /και του σχολειού μας σήμερα Δευτέρα Παρουσία. /Τα ‘πε κι απλώθηκε σιωπή πα ‘στα κλαμένα νιάτα, /που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία,/ έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό, παντοτινά γεμάτο».

Το πέταξαν έξω και στη θέση του διδάσκουμε τον ηρωισμό μέσω μίας σαχλαμάρα με τίτλο «Με λένε Σόνια» (β’ τ., σελ. 62). Η «Σόνια» είναι μία γάτα-ήρωας, γιατί νιαούριζε και ξύπνησαν οι γείτονες και αποσοβήθηκε μια πυρκαγιά και την επαινούν οι πυροσβέστες και… δεν συνεχίζω γιατί «καπνίζουν τα μάτια μου» από οργή. Όπως το είπε η Δασκάλα, «εμείς έχουμε Ιστορία και Ιστορία δεν τηρούμε» γιατί κυβερνάει το σκουπιδαριό…

Στον αστερισμό της «μονταζιέρας»


Short URL: http://wp.me/p3poUN-5SS
  • http://www.avgi.gr/
assets_LARGE_t_1661_28971537Πάικος Βασίλης
Σκέψου, λέει, να συνέβαιναν στον ΣΥΡΙΖΑ όσα συμβαίνουν σήμερα στη Ν.Δ. Να είχαν κι εκεί διπλές υποψηφιότητες σε πολλές περιφέρειες και σε περισσότερους μεγάλους δήμους. Σκέψου να είχε πάρει και στον ΣΥΡΙΖΑ φωτιά το αντάρτικο, που στο κάτω -κάτω θα ταίριαζε περισσότερο στην ιδιοσυγκρασία του και στις παραδόσεις της Αριστεράς. Απ’ ό,τι σε κείνες της Δεξιάς των εθνικοφρόνων νοικοκυραίων.
Θα είχαν σπεύσει κάποια (τα περισσότερα) ΜΜΕ, τα ηλεκτρονικά κατά κύριο λόγο, να κηρύξουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αναμένοντας, με μη αποκρυπτόμενη αγαλλίαση ασφαλώς, την από στιγμή σε στιγμή διάλυσή του… 
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ 
Δύο προβλήματα όλα κι όλα (στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και στην Πελοπόννησο) προέκυψαν με την ανακοίνωση των περιφερειακών υποψηφιοτήτων, των στηριζόμενων από τον ΣΥΡΙΖΑ, και οι καλοθελητές φρόντισαν να τα μετατρέψουν σε σίριαλ διαρκείας. Σε πολεμικών προδιαγραφών σίριαλ. Με τα αντίστοιχα και πολύ-πολύ περισσότερα και σοβαρότερα προβλήματα της Ν.Δ., τα οποία εξάλλου παραμένουν άλυτα, σχεδόν δεν τρέχει τίποτα. Αντιμετωπίζονται περίπου ως φυσιολογικά φαινόμενα, από κείνα που παρατηρούνται καθημερινά και στις καλύτερες πολιτικές οικογένειες.
Από κει και πέρα:
-Συζητά η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Διατυπώνονται και διαφορετικές απόψεις. Τελικά καταλήγουν σε κείμενο που περιγράφει τόσο αισιοδοξία για την προοπτική επανένωσης του νησιού όσο και ανησυχία για κάποιες «γκρίζες ζώνες» του αρχικού κειμένου. Και τι περνάει στη δημοσιότητα; Ότι στον ΣΥΡΙΖΑ σφάζονται για το Κυπριακό, ότι υπονομεύουν τη θέση του «αδελφού» ΑΚΕΛ, ότι…ότι…ότι… Λες και οι εξελίξεις στο Κυπριακό μπορούν να χωρέσουν σε διπολικά σχήματα του τύπου καλό-κακό, άσπρο-μαύρο.
- Διατυπώνει ο Γιώργος Σταθάκης την άποψη πως τα φορολογικά έσοδα στην Ελλάδα είναι χαμηλά. Πως υπολείπονται του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Εννοώντας, προφανέστατα, αφενός την ανεπάρκεια των εισπρακτικών μηχανισμών, αφετέρου την ακόμη γιγάντια φοροδιαφυγή. Και τι περνάει στη δημοσιότητα; Πως ο ΣΥΡΙΖΑ διά του Σταθάκη προτείνει την περαιτέρω φορολόγηση των Ελλήνων. Και, βέβαια, πως έχει σκοπό, όταν έρθει στην εξουσία, να μας ρημάξει στους φόρους. Ήταν, βλέπετε, η μισή ατάκα που φρόντισε να απομονώσει η «μονταζιέρα». Και η οποία αναπαρήχθη, έτσι κουτσουρεμένη, από τους πρόθυμους τηλεσχολιαστές. Οι οποίοι έφτασαν να εξομοιώσουν τις θέσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ με τις αντίστοιχες του Στουρνάρα. Για να μη μιλήσουμε για την, λίγο παλαιότερη, τραγική κακοποίηση της άποψης του ίδιου βουλευτή, για το ποσοστό του «επαχθούς χρέους». Ή της μόλις προχθεσινής, για την τύχη των φορολογικών συντελεστών… 
Ας δει λοιπόν τι μπορεί να κάνει…Λένε και ξαναλένε σε ομιλίες και σε συνεντεύξεις τους ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιάννης Δραγασάκης πως δεν επιλέγουν τη σύγκρουση με τους δανειστές και πως, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι στις προθέσεις τους οι μονομερείς ενέργειες. Αρκεί να μην εξωθηθούν προς αυτές. Και τι βγαίνει στη δημοσιότητα; Πως ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει τη σύγκρουση. Και ότι, ως εκ τούτου, θα οδηγήσει αναποτρέπτως τη χώρα εκτός Ευρωζώνης.
Θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί σε πλήθος παραδειγμάτων-πειστηρίων, πρόσφατων και παλιότερων, της συστηματικής και, ασφαλώς, σκόπιμης διαστρέβλωσης των θέσεων και των προθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Στα όρια της κατασυκοφάντησης. Στην αποθέωση, μ’ άλλα λόγια, της λογικής της «μονταζιέρας». Καθώς και σε μια σειρά -διόλου αθώων- επιλογών κάποιων ΜΜΕ, που άνετα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν χτυπήματα κάτω από τη μέση εναντίον του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ακόμη και την παραγγελία «δημοσκοπήσεων- αφετηρίας» για την Αθήνα, όταν τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη δεν είχε προλάβει να τον γνωρίσει ούτε η γιαγιά του. Ή με τη διατύπωση περίεργων και σίγουρα δημοσκοπικά «πρωτότυπων» ερωτημάτων, με στόχο να φανεί πως η Ρένα Δούρου δεν έχει τύχη στην Περιφέρεια Αττικής. Αλλά δεν έχει και πολλή σημασία η παράθεση κι άλλων παραδειγμάτων. Όποιος έχει μάτια βλέπει κι όποιος έχει μυαλό καταλαβαίνει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η κεντροδεξιά συγκυβέρνηση και πιο συγκεκριμένα ο Αντώνης Σαμαράς διαθέτουν θηριώδη επικοινωνιακή υπεροπλία έναντι του κεντρικού τους αντιπάλου. Είναι γεγονός που τεκμηριώνεται στην ίδια την πραγματικότητα. Και που δεν πρόκειται ν’ αλλάξει σε προβλεπτό χρόνο. Όχι τουλάχιστον ώς τις προσεχείς εκλογικές αναμετρήσεις. Ας το συνειδητοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ας το πάρει απόφαση κι ας δει αν μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό.
Ας αποφεύγει, ας πούμε, κάποιες κλασικές τύπου Καρυπίδη γκάφες.
Ας περιορίσουν τα στελέχη του δηλώσεις, παρεμβάσεις, κινήσεις εύκολα παρεξηγήσιμες. Απ’ αυτές που θα περνούσαν βέβαια εντελώς απαρατήρητες προερχόμενες από αλλού, αλλά αποτελούν βούτυρο στο ψωμί των καλοθελητών που λέγαμε.
Ας μην υπερπροβάλλουν (δίχως να αποκρύπτουν ασφαλώς) οι «τάσεις» τις όποιες εσωτερικές διαφωνίες. Τις διαφωνίες που υπάρχουν παντού, στον ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν συγχωρούνται επ’ ουδενί.
Ας μην πολυγκρινιάζει για τη μεταχείριση που υφίσταται από τα περισσότερα ΜΜΕ. Μπορεί να ‘χει τα χίλια δίκια, όμως η διαρκής γκρίνια δεν αρέσει σε κανέναν. Στο κάτω-κάτω αυτή είναι η κατάσταση και μ’ αυτήν θα πορευτεί.
Και επιτέλους, ας στηριχτεί στη δύναμη των ιδεών του. Ας ποντάρει στο δίκιο των προτάσεών του. Ας εμπιστευτεί το κριτήριο και τη διαίσθηση του λαού. Σίγουρα δεν έχει να χάσει…

RELATED POSTS

Παραδόθηκαν στους Ρώσους

15:57
04/03/2014
Μια τεράστιας ισχύος και αξιοπιστίας αντιαεροπορική ομπρέλα απέκτησαν οι Δυνάμεις Αυτοάμυνας της Κριμαίας, καθώς μετά την ανάληψη του ελέγχου των βάσεων οκτώ αντιαεροπορικών πυροβολαρχιών στην χερσόνησο, το σύνολο των στελεχών των συγκεκριμένων συγκροτημάτων δήλωσαν πίστη στο λαό της Κριμαίας.
Συγκεκριμένα τρία πρώην ουκρανικά Συντάγματα αντιαεροπορικού πυροβολικού το 50ο, το 55ο και το 147ο Σύνταγμα στα οποία υπηρετούν συνολικά 700 άνδρες εφ'εξής θα αποτελούν την αντιαεροπορική ομπρέλα της δημοκρατίας και όχι μόνο:
Μαζί με την Πτέρυγα Μάχης με τα 39 MiG-29 τα 4 L-129 και τα 11 επιθετικά ελικόπτερα Mil Mi-24, θα αποτελούν τους φύλακες-άγγελους ολόκληρου του εναέριου χώρου της Κριμαίας στην Μαύρη Θάλασσα, η οποία μετατρέπεται σε ρωσική λίμνη και πάλι, στα όρια σχεδόν που είχε το 1991!
Οι ρωσικές ειδικές δυνάμεις από την Παρασκευή ήλεγχαν την 147η αντιαεροπορική μονάδα με δύο συστοιχίες βλημάτων μακράς ακτίνας δράσης S-300 στο Derhachi κοντά στην Σεβαστούπολη, την 50η στη αντιαεροπορική μονάδα με μία συστοιχία S-300 και μία με S-200 στο Feodosiya και την 55ο αντιαεροπορική μονάδα με δύο συστοιχίες μέσου βεληνεκούς Buk-M1.
Και αυτό, πρώτοι το διάβσαν οι αναγνώστες του defencenet.gr (διαβάστε σχετικά εδώ)
Όπως μάλιστα δήλωσε ουκρανική πηγή στον ουκρανικό ιστότοπο glavcom «Η κυριότερη ουκρανική δύναμη κρούσης στην Κριμαία έχει εξουδετερωθεί. Ο έλεγχος του εναέριου χώρου της Κριμαίας και της Μαύρης Θάλασσας έχει περάσει στα χέρια του επιτιθέμενου».
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Eκτίμηση εκλογικής επιρροής: 5,9% μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ

Eκτίμηση εκλογικής επιρροής: 5,9% μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ

tvxs.gr/node/149861
 
 
 
Προβάδισμα της τάξης των 5,9 μονάδων διατηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην εκτίμηση της εκλογικής επιρροής όπως αυτή καταγράφεται στη δημοσκόπηση της Palmos Analysis για τοTvxs.gr. Συγκεκριμένα ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται πρώτος με ποσοστό 33,1% και ακολουθεί η ΝΔ με ποσοστό 27,2%. Στην παράσταση νίκης ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται πρώτος με  51% έναντι 30% που συγκεντρώνει η ΝΔ, με το 30% των ψηφοφόρων της να θεωρεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Πιο αναλυτικά στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής πρώτος έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 33,1%, ακολουθεί η ΝΔ με 27,2% και τρίτη έρχεται η Χρυσή Αυγή με 12,1%.  Στο 5,8% βρίσκεται το ΚΚΕ και στο 5,1% οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, το ΠΑΣΟΚ 4,9% ενώ η ΔΗΜΑΡ συγκεντρώνει ποσοστό  2,5%. Στο 1,4% διαμορφώνεται το ποσοστό εκλογικής επιρροής για τους οικολόγους πράσινους, στο 1,7% για το ΛΑΟΣ ενώ το «άλλο κόμμα» αγγίζει το 6,1%.

Απαντώντας αυθόρμητα στην ερώτηση ποιο κόμμα πιστεύεται ότι θα έρθει πρώτο στις επόμενες βουλευτικές εκλογές η πλειοψηφία απαντά ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό 51%, η  ΝΔ που συγκεντρώνει ποσοστό 30%. Δεν ξέρω/δεν απαντώ δηλώνει το 15% ενώ το 4% απαντά κάποιο άλλο κόμμα.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα ευρήματα των απαντήσεων των ψηφοφόρων των κομμάτων (σύμφωνα με την ψήφο στις εκλογές του 2012) στην ερώτηση για την παράσταση νίκης. Το 51% των ψηφοφόρων της ΝΔ θεωρεί ότι το κόμμα θα πάρει τις εκλογές, ωστόσο, το 30% πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ  θα τις κερδίσει. Οι ψηφοφόροι ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι το κόμμα τους θα κερδίσει τις εκλογές σε ποσοστό 68%, ενώ το 14% είναι πιο απαισιόδοξο. Προβάδισμα στο ΣΥΡΙΖΑ δίνουν και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ καθώς το 48% δηλώνει πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα κερδίσει τις εκλογές ενώ το 37% δίνει τη νίκη στη ΝΔ.
Διαβάστε αναλυτικά:
  • Το τρίτο μέρος της δημοσκόπησης της Palmos για το Tvxs.gr σχετικά με τη συμπεριφορά των ψηφοφόρων των κομμάτων και τη διαμόρφωση του πολιτικού κλίματος

ΜΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ, ΛΟΙΠΟΝ;...

ανάρτηση από iskra

Εκτύπωση
Του ΘΕΜΗ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Στα δύσκολα κανείς στριμώχνεται και δείχνει χαρακτήρα. Με ποιον να πας; Όταν κι οι δυο αντίπαλες πλευρές σου φαίνονται αποκρουστικές, μακριά από τα δικά σου οράματα και ιδανικά, μακριά από τις πολιτικές σου ρίζες.
Όμως αν είσαι συνειδητός πολίτης του κόσμου, δεν γίνεται παρά να διαλέξεις πλευρά.
Η ουδετερότητα [πλαστή έτσι κι αλλιώς, αφού σχεδόν πάντα κλείνει το μάτι προς τη μεριά των ισχυρών που τη βολεύουν] είναι για τους κεντρώους ισορροπιστές, τους συμβιβαστικούς και συμβιβασμένους, για τους πάντα ''αθώους του αίματος'' – κι εγώ, καθότι διόλου αθώος και διόλου κεντρώος, δεν νίπτω τα χέρια μου, τα ήδη λερωμένα.
Σε αυτό το ανελέητο, τρομαχτικό μπρα-ντε-φερ έχουμε από τη μια έναν οιονεί δικτάτορα, έναν τσάρο που κυβερνά στυγνά με τους ολιγάρχες [και τη ρωσική μαφία] που διαδέχτηκαν τη σοβιετική γραφειοκρατία του παλιού καλού καιρού, και που δεν διστάζει να επιβάλλει το δίκιο του ακόμη και με τα όπλα, όπου χρειάζεται [Τσετσενία, Αμπχαζία και τώρα Κριμαία].
Κι απ' την άλλη έχουμε τους ακροδεξιούς Ουκρανούς, υποκινούμενους από τη Γερμανία της Μέρκελ και την ευρωπαϊκή ολιγαρχία του πλούτου και της ασφυκτικής, μονόπλευρης λιτότητας που τόσο βίαια βιώνουν στο πετσί τους οι λαοί του ευρωπαϊκού Νότου, που επιθυμούν μια Ουκρανία δορυφόρο, υποταγμένη στα συμφέροντά τους και αιχμή του δόρατος στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας. Τους απεχθείς φορείς ενός αρρωστημένου μίσους, ενός αμετανόητου φασισμού. Τους λάτρεις του Απόλυτου Κακού.
Με ανοιχτά, κι όχι κλειστά, μάτια λοιπόν, επιλέγω Ρωσία του Πούτιν. Ναι, χωρίς καμιά ντροπή, χωρίς κανένα δισταγμό.
Ο Κόσμος είναι αυτός που είναι, πολύ μακριά απ' αυτό που θα οραματιζόμουν, έστω και στο μίνιμουμ των επιθυμιών μου. Όταν οι επιλογές είναι μόνον δυο [κι όποιος φαντάζεται και τρίτη, είναι μακριά νυχτωμένος] διαλέγω αυτή που μέσο-μακροπρόθεσμα φαντάζει η λιγότερο επιζήμια για το μέλλον.
Για λόγους ευρωπαϊκής όσο και παγκόσμιας ισορροπίας ισχύος, μια περαιτέρω αποδυνάμωση της Ρωσίας θα ήταν ό,τι χειρότερο στην παρούσα συγκυρία.
Με αυτό το σκεπτικό [και για κάποιους άλλους λόγους που δεν είναι του παρόντος, ίσως], τάσσομαι αναφανδόν με τον Πούτιν και τον Στόλο της Μαύρης Θάλασσας.
Με την ελπίδα η φωτιά στην Ουκρανία να μην γίνει πυρκαγιά στις γειτονιές του Κόσμου.
*Ο Θέμης Δημητρακόπουλος είναι συγγραφέας
Δευτέρα 03 Μαρτίου 2014