Η αναπόφευκτη κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας και οι αιτίες της

Είναι πλέον κοινή πεποίθηση ότι το σύστημα που κυβέρνησε τη χώρα τα 40 τελευταία χρόνια καταρρέει. Τα πρώτα δύο χρόνια της μεγάλης κρίσης παρακολουθήσαμε την ουσιαστική αποσύνθεση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο από το θρίαμβο του 43,92% στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 "κατόρθωσε" να καταποντιστεί στο 12,3% στις εκλογές του Ιουνίου του 2012.

Η Νέα Δημοκρατία (ΝΔ), που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας μετά τις εκλογές του Ιουνίου με μια δύσκολη επικράτηση...

επί της ανερχόμενης δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ, με ποσοστό για πρώτη φορά στην ιστορία της κατώτερο του 30%, θα περίμενε κανείς να έχει διδαχτεί κάτι από την εμπειρία της κατάρρευσης του αναγκαστικού πλέον εταίρου της στην κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ.

Εν τούτοις, η πολιτική της υπήρξε απαράλλαχτη με εκείνην του ΠΑΣΟΚ: Πλήρης υποταγή στις επιταγές της τρόικας και εφαρμογή (με μεγαλύτερη συνέπεια είναι αλήθεια) των καταστροφικών, για τη χώρα και τους πολίτες, μέτρων που απαιτούσε η τελευταία. Ταυτοχρόνως, ως επικοινωνιακή  πολιτική, προβάλλει μια πλήρη διαστροφή της πραγματικότητας σε σχέση με εκείνην που ζει ο έλληνας πολίτης. Και όσο χειρότερη γίνεται η πραγματικότητα, τόσο πιο εξωφρενική γίνεται η διαστρέβλωσή της από τη ΝΔ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον πρόσφατο ανασχηματισμό επιστρατεύτηκαν ως νέοι υπουργοί, πολιτικοί που έχουν διακριθεί, όχι βέβαια για τις ικανότητές τους να διοικήσουν υπουργεία (κάθε άλλο), αλλά για την αξεπέραστη ικανότητά τους να εξοργίζουν τον πολίτη με τον εξωφρενικό τρόπο που διαστρέφουν την αλήθεια. Τέτοιοι υπουργοί, όπως η Βούλτεψη, ο Ντινόπουλος και ο Γιακουμάτος, σε συνδυασμό με άλλους παλαιότερους (Γεωργιάδης, Βορίδης), που αποτελούν σήμερα την αιχμή του δόρατος της επικοινωνιακής πολιτικής της ΝΔ, χρησιμοποιούν κάποια ιδιαίτερα επικοινωνιακά τους χαρακτηριστικά που είναι ό,τι χειρότερο για μια παρακμάζουσα πολιτική παράταξη: Την πρόκληση, το λαϊκισμό και την αλαζονεία.

Και θα ήταν εύλογη η απορία: Δεν αντιλαμβάνεται ο Σαμαράς, ότι μια τέτοια τακτική τον οδηγεί ταχύτερα στην πολιτική εξαφάνιση; Δεν θα ήταν πιο συμπαθής στους πολίτες μια επικοινωνιακή πολιτική πιο συγκρατημένη και πιο κοντά στην πραγματικότητα, που αναμφίβολα θα του προσέφερε κάποια μεγαλύτερα περιθώρια χρόνου να ανακάμψει ή έστω να καθυστερήσει την κατάρρευση; Είναι δυνατόν να μην τον συμβούλεψε κανένας ότι η απαγόρευση της μετάδοσης της ομιλίας του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη ΔΕΘ, θα ήταν ένα καταστροφικό αυτογκόλ, που θα αποτελούσε ταυτοχρόνως την καλύτερη διαφήμιση της ίδιας της ομιλίας;

Οι αιτίες της πολιτικής απαξίωσης της ΝΔ, δεν οφείλονται βεβαίως στην επικοινωνιακή της πολιτική, αλλά στην ίδια την ουσία της πολιτικής που χάραξε από την περίοδο της υποστήριξης της κυβέρνησης Παπαδήμου και της δήλωσης υποταγής Σαμαρά στην πολιτική των μνημονίων και της καταστροφής της χώρας, με την υπογραφή που έβαλε κατ' απαίτηση της Μέρκελ.

Εν τούτοις, η αλαζονική επικοινωνιακή πολιτική και η διαστρέβλωση της πραγματικότητας που επιταχύνουν με ραγδαίους ρυθμούς την αποσύνθεση, αποτελούν εγγενές χαρακτηριστικό κάθε παρακμάζουσας εξουσίας, όπως διδάσκει η Ιστορία. Η μεγάλη πλειονότητα των ηγετών στην περίοδο της παρακμής της παράταξης που ηγούνται, αποκτούν ένα σύνδρομο υποτιθέμενης αυτοσυντήρησης όπως πιστεύουν, στην πραγματικότητα όμως αυτοκαταστροφικό, που τους ωθεί στον στρουθοκαμηλισμό, να αποφεύγουν δηλαδή να αντιληφθούν την αλήθεια που διαπιστώνει κάθε πολίτης και να περιχαρακώνονται σε ένα στεγανό χώρο με μια ομάδα από αυλοκόλακες, αυταπατώμενοι ή και έχοντας πείσει εαυτούς, ότι έτσι ξορκίζουν το κακό (για τους ίδιους) που έρχεται.

Αντίθετα από την εξέλιξη της Ιστορίας που διδάσκει ότι τα πάντα αλλάζουν, εκείνοι βασίζονται στη δύναμη της αδράνειας, της δύναμης εκείνης που αντιστέκεται σε κάθε μεταβολή. Ξεχνούν όμως, πως η δύναμη αυτή έχει κάποια όρια αντίστασης, που στην περίπτωσή τους έχουν ξεπεραστεί προ πολλού.

Η στάση τους αυτή δημιουργεί τραγελαφικές καταστάσεις που πάντοτε καταλήγουν με τον ίδιο εξευτελιστικό τρόπο, όταν και ο τελευταίος οπαδός τους διαπιστώνει έκπληκτος πως "ο βασιλιάς είναι γυμνός".

Τέτοιες τραγελαφικές καταστάσεις θα ζήσουν οι έλληνες πολίτες αρκετές ακόμα, μέχρι την απομάκρυνση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από την εξουσία. Βασικοί πρωταγωνιστές θα είναι οι ίδιοι  υπουργοί που προαναφέραμε ή εκείνοι που ενδεχομένως θα τους αντικαταστήσουν, αν προλάβουν, στα ίδια πάντως χνάρια.

Εδώ θα είμαστε να χαιρόμαστε τουλάχιστον την κωμική πλευρά του πράγματος.


Οι Πολιτοφύλακες κρέμασαν την σημαία της DNR πάνω από το αεροδρόμιο του Donetsk



Ο Motorola είπε ότι σκοτώθηκε ο νέος διοικητής του στρατού του αερολιμένα το οποίο είναι υπό τον έλεγχο των δυνάμεων της πολιτοφυλακής.


Ο Στρατός του DNR κατάφερε να καταλάβει όλα τα στρατηγικά σημεία του αεροδρομίου του Donetsk. Ο θρυλικός διοικητής της πολιτοφυλακής με το χαρακτηριστικό ψευδώνυμο “ Motorola “ είπε στο LifeNews στον Semen Pegova ότι σήμερα κατάφεραν να υψώσουν τις σημαίες της DNR και της Νέας Ρωσίας πάνω από τον τερματικό σταθμό του Αεροδρομίου.
Σε κάθε περίπτωση το αεροδρόμιο είναι υπό τον έλεγχο μας. Αλλά με την Ουκρανική φρουρά δεν είμαστε ικανοποιημένοι.

Σύμφωνα με τον ίδιο, απομάκρυναν τις δυνάμεις ασφαλείας , παρ όλα αυτά , συνεχίζουν οι δυνάμεις ασφαλείας να βομβαρδίζουν το αεροδρόμιο, που έχει καταληφθεί τώρα όπως και οι γύρω Ειρηνικές περιοχές του Donetsk , από την πολιτοφυλακή .


“Χρησιμοποιούν το βαρύ πυροβολικό “Grad” και “Hurricanes” Παντού πυκνός καπνός, οι Ουκρανικές δυνάμεις προσπαθούν να υποχωρήσουν “ εξήγησε ο Motorola.
- Γνωρίζω ότι αυτό που κάνουν είναι ένας αντιπερισπασμός από μια ομάδα ανθρώπων που δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο και δεν εκτελούν τις διαταγές κανενός.


Σφοδρές μάχες για το έλεγχο του αεροδρομίου του Donetsk βρίσκονται σε εξέλιξη εδώ και μια εβδομάδα. Ο Στρατός της DNR έπρεπε να απαντήσει σε μια μαζική επίθεση της Εθνικής Φρουράς, η οποία προσπαθούσε να ξεφύγει από τη περικύκλωση της ίδιας της πόλης που βρισκόταν εδώ και αρκετό καιρό. . Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου η πολιτοφυλακή ήταν σε θέση σταδιακά να απωθήσει τις δυνάμεις ασφαλείας από το έδαφος του αερολιμένα, όπου οι δυνάμεις ασφαλείας συχνά βομβάρδιζαν κατοικήσιμες περιοχές του Donetsk. Πριν από λίγες ημέρες μετά από βομβαρδισμούς και επιθέσεις του πυροβολικού σκοτώθηκαν τουλάχιστον 20 πολίτες.

http://politikus.ru/

Στρατηγική νίκη των δυνάμεων του Μ.Άσαντ

OI IΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
17:18
03/10/2014

Στρατηγική επιτυχία των δυνάμεων του Μ.Άσαντ οι οποίες μετά την κατάληψη των χωριών βόρεια του Χαλεπίου είναι πλέον σε θέση να έχει υπό τον έλεγχό του τον τελευταίο κεντρικό δρόμο ανεφοδιασμού της πόλης και να εγκλωβίσει μέσα στις ανατολικές συνοικίες τις δυνάμεις των ισλαμιστών ανταρτών που κατά πλειοψηφία αποτελούνται από μαχητές του εγκληματικού ISIL.
Αν και υπάρχουν μικρότεροι παρακαμπτήριοι δρόμοι που οδηγούν στο Χαλέπι, η κατάληψη του δρόμου αυτού θα μείωνε σημαντικά τις δυνατότητες των ανταρτών να ανεφοδιάζονται και επίσης θα επέτρεπε στο στρατό να πολιορκήσει περιοχές στην πόλη που έχουν περιέλθει υπό τον έλεγχο των ανταρτών εδώ και 2 χρόνια, ολοκληρώνοντας το "δαχτυλίδι" θανάτου γύρω από τους εγκληματίες ισλαμιστές.
Προκειται για την ίδια τακτική που εφαρμόστηκε και στη Χομς. Το "δαχτυλίδι" θα αρχίσει να μικραίνει την περίμετρό του μέχρι οι εναπομείναντες ισλαμιστές να εξοντωθούν ή να παραδοθούν.
«Ο δρόμος είναι τελείως κλειστός και το καθεστώς έχει στήσει οδοφράγματα» δήλωσε ο Μουχάμαντ Μπίντουρ, ένας 25χρονος ισλαμιστής. «Οι σύντροφοί μας ήταν εκεί και χρειάστηκε να έρθουν από έναν άλλο δρόμο, διανύοντας πολύ μεγαλύτερη απόσταση, που διήρκησε ώρες».
Ένας άλλος ισλαμιστής ο Αμπντουλάχ Κατμάουι, ηλικίας 30 ετών, ανέφερε ότι δεν μπόρεσε να οδηγήσει απευθείας προς το Χαλέπι εξαιτίας των μπλοκαρισμένων δρόμων.
Όπως πάντως μετέδωσε το συριακό κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο ο συριακός Στρατός κατέλαβε 3 χωριά βόρεια του Χαλεπίου, κατά την επίθεση που εξαπέλυσαν οι κυβερνητικές δυνάμεις του προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Η κρατική τηλεόραση μετέδωσε ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις προελαύνουν στο αλ Μουντάφαχ, το Χαντάρατ και το Σίφατ, όπως και σε 4 διασταυρώσεις δυτικά του Σίφατ ενώ έχουν σκοτώσει «πολλούς τρομοκράτες και έχουν καταστρέψει δεκάδες οχήματα».
Η γνωστή αμερικανοκίνητη οργάνωση Συριακό Παρατηρητήριο σημείωσε ότι ο στρατός δεν έχει ακόμα καταλάβει τον κεντρικό δρόμο ωστόσο οι μάχες που έχουν ξεσπάσει στο Χαντάρατ, μια συνοικία στο βόρειο Χαλέπι, είχαν ως αποτέλεσμα το κλείσιμο του δρόμου.
«Εάν ο στρατός καταφέρει και κρατήσει υπό τον έλεγχό του το Χαντάρατ, τότε το Χαλέπι θα βρεθεί υπό πολιορκία» δήλωσε σε τηλεφωνική επικοινωνία ο επικεφαλής της οργάνωσης Ράμι Άμπντουλ Ραχμάν. Φυσικά εάν πέσει το Χαλέπι η κυβέρνηση Άσαντ θα έχει κερδίσει το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου, και θα μπορέσει να στραφεί προς τις ερήμους της Ανατολικής  Συρίας, και την Ντεϊρ Εζόρ, την τελευταία μεγάλη πόλη που θα έχουν μερικώς υπό έλεγχο οι εγκληματίες ισλαμιστές.
Η χρηματοδοτούμενη εισβολή των ισλαμιστών από χώρες της Δύσης έχει κοστίσει το θάνατο 191000 ανθρώπων.

Σ. Σακοράφα: Γιατί ψηφίσαμε οχι στη Συμφωνία Σύνδεσης μεταξύ Ε.Ε και Ουκρανίας.



Λάμπρος ΖαχαρήςΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ, ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΡΩΣΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ


Μπορεί πριν από λίγες μέρες να υπερψηφίστηκε από το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο η Συμφωνία Σύνδεσης μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ουκρανίας, ωστόσο οι Έλληνες Ευρωβουλευτές στη συντριπτική πλειοψηφία τους, την καταψήφισαν. Ειδικότερα, μόνο 8 ευρωβουλευτές από την Ελλάδα, ψήφισαν υπέρ της εν λόγω Συμφωνίας και 12 κατά, καθιστώντας τη χώρα μας, το μόνο κράτος- μέλος με τα περισσότερα «όχι». Απευθυνθήκαμε στον ΣΥΡΙΖΑ, που πλέον είναι το πρώτο κόμμα αριθμητικά στην εκπροσώπηση των Ελλήνων Πολιτών στο Ευρωκοινοβούλιο, μετά τις τελευταίες Ευρωεκλογές. Τις απαραίτητες εξηγήσεις  για το «όχι» και το  εκ διαμέτρου αντίθετο ψήφισμα της Ευρωπαικής Αριστεράς μας δίνει η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα.  

«Επικρίνουμε έντονα το γεγονός ότι η ΕΕ συνεχίζει να εθελοτυφλεί όσον αφορά την πραγματική κατάσταση στην Ουκρανία υποστηρίζοντας άκριτα την τωρινή ουκρανική κυβέρνηση» επισημαίνει η κ Σακοράφα, συμπληρώνοντας ότι η ΕΕ κλείνει τα μάτια  όσον αφορά τον πολιτικό και στρατιωτικό ρόλο της άκρας δεξιάς, των ακραίων εθνικιστών και των ξενοφοβικών δυνάμεων στην Ουκρανία.
Την ίδια ώρα δεν διστάζει να εκφράσει τον αποτροπιασμό της απέναντι στη βία που ασκούν οι δυνάμεις αυτές και τις συνέπειες της πολιτικής που αποφασίζεται από την ουκρανική κυβέρνηση βάσει των όρων του ΔΝΤ και της ΕΕ. Παράλληλα, αντιτάσσεται στην επιδείνωση της κατάστασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών καθώς και την ανθρωπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο άμαχος πληθυσμός στο ανατολικό τμήμα της χώρας.

Η εν λόγω ομάδα των Ευρωβουλευτών ψήφισε αρνητικά για τη συμφωνία σύνδεσης, καθώς άποψη της Ευρωπαικής Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και της κυρίας Σακοράφα είναι ότι η Ουκρανία μπορεί να αποτελέσει μια γέφυρα ανάμεσα στην ΕΕ, τη Ρωσία και τις άλλες χώρες της περιοχής αποδοκιμάζοντας παράλληλα το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Ουκρανίας δεν λαμβάνει υπόψη αυτή τη στρατηγική επιλογή. «Ταυτόχρονα είμαστε αντίθετοι με τη στάση της Ε.Ε που εν ονόματι της οικονομικής επικυριαρχίας της ασκεί μια επεκτακτική πολιτική στην περιοχή, με σημείο αναφοράς τα γερμανικά συμφέροντα». Επιπλέον σημειώνει ότι το ουκρανικό δεν λύνεται με στρατιωτικά μέσα αλλά μόνο με ενδελεχή συζήτηση.
Όπως μας εξηγεί, η ίδια, το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο παραιτήθηκε από την άσκηση του δικαιώματός του να αξιολογήσει τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της Συμφωνίας Σύνδεσης (ΣΣ) και της συναφούς Σφαιρικής και σε Βάθος Συμφωνίας Ελεύθερων Συναλλαγών (ΣΒΣΕΣ) μεταξύ της ΕΕ και της Ουκρανίας. «Το γεγονός αυτό, μας επέβαλλε να καλέσουμε  τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών να εξετάσουν προσεκτικά αυτές τις συνέπειες προτού δώσουν τη συγκατάθεσή τους.
Η άμεση επόμενη πρόταση μας είναι να αναζητηθεί ένας νέος χάρτης πορείας που να είναι διαφανής για όλους τους πολίτες της ΕΕ και της Ουκρανίας και να εκθέτει περαιτέρω βήματα για την οργάνωση της οικονομικής σχέσης μεταξύ ΕΕ, Ουκρανίας και Ρωσικής Ομοσπονδίας».  Επιπλέον υποστηρίζει ότι η κύρωση της συμφωνίας Σύνδεσης από το ουκρανικό κοινοβούλιο στερείται δημοκρατικής νομιμοποίησης καθώς ελήφθη λίγες μόνο μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ουκρανία που θα διεξαχθούν στις 26 Οκτωβρίου.
Παράλληλα η κυρία Σακοράφα, καταδικάζει τη δρομολόγηση νομοθετικής απαγόρευσης του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας, που θα έχει ως αποτέλεσμα να συρθεί το κόμμα στα δικαστήρια και να διαλυθεί η κοινοβουλευτική ομάδα του, ενώ ήδη έχουν γίνει στόχος βιαιοτήτων και τραμπουκισμών, με την ανοχή της Ε.Ε.
Επιπλέον υπογραμμίζει ότι η Ευρωπαική Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι στην πολιτική των κυρώσεων κατά της Ρωσίας που έχει αποδειχτεί πλήρως αναποτελεσματική, αφού έχει προκαλέσει εμπορικό πόλεμο μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας και αρνητικό αντίκτυπο σε αγρότες και καταναλωτές .
«Η Ρωσία είναι στρατηγικός εταίρος για την ΕΕ και τα κράτη μέλη της και ζητάμε  επειγόντως την επανέναρξη του πολιτικού διαλόγου προκειμένου να βρεθούν λύσεις στα επίμαχα ζητήματα», καταλήγει.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τη Συμφωνία Σύνδεσης EE- Ουκρανίας καταψήφισαν οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής, ενώ θετικά ψήφισαν οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, της Ελιάς και του Ποταμιού.

Οι Κούρδοι “καρφώνουν” και απειλούν την Άγκυρα


epeisodia-sta-sunora-surias-tourkias-kourdoi-katigoroun-tin-agkura-pos-eunoei-to-ikilΗ τουρκική αστυνομία επιτίθεται στους Κούρδους πρόσφυγες και αφήνει ανενόχλητους τους τζιχαντιστές που βρίσκονται μια ανάσα από την κατάληψη της Κομπανί.
Του Κώστα Ράπτη από την ιστοσελίδα capital.gr 
Η έναρξη της διαδικασίας πολιτικής επίλυσης του Κουρδικού ζητήματος ήταν ίσως το σημαντικότερο επίτευγμα της υπερδεκαετούς διακυβέρνησης της Τουρκίας από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Ένα επίτευγμα το οποίο έλαβε την επιβράβευση των ψηφοφόρων (καθώς ο Tayyip Erdoğan έλαβε το ήμισυ της κουρδικής ψήφου στις προεδρικές εκλογές, ενώ ο υποψήφιος του φιλοκουρδικού κόμματος HDP Selahattin Demirtaş απέσπασε το 10% πανεθνικά), όμως κινδυνεύει να αναιρεθεί μέσα στο χάος που έσπειρε στην ευρύτερη περιοχή η προέλαση του Ισλαμικού Κράτους.
Ούτως ή άλλως οι συμμαχίες θυμίζουν τις ημέρες αυτές “περιστρεφόμενες πόρτες”: η Δαμασκός εμφανίζεται εμμέσως να επικροτεί τις επιδρομές των Αμερικανών και των συμμάχων τους εναντίον θέσεων των τζιχαντιστών στη συριακή επικράτεια, στον βαθμό τουλάχιστον που δεν πλήττουν αμάχους ή κυβερνητικές δυνάμεις, ελπίζοντας να αναδειχθεί σε αναγνωρισμένο εταίρο του εγχειρήματος. Η Μόσχα, έως τώρα μόνος μεγάλος σύμμαχος της Συρίας, επιμένει να καταγγέλλει τις αμερικανικές ενέργειες ως παραβίαση του διεθνούς δικαίου, στον βαθμό που προσπερνούν τη συριακή κυβέρνηση. Οι Κούρδοι της Συρίας, οι οποίοι με την ανοχή του καθεστώτος Assad επωφελήθηκαν του συριακού εμφυλίου για να εγκαθιδρύσουν δομές αυτονομίας στις περιοχές τους, συνήψαν συμμαχία με μικρότερες ισλαμιστικές οργανώσεις αντιπολιτευόμενων ανταρτών, προκαλώντας την καχυποψία της Δαμασκού αλλά και την μεγάλης κλίμακας επίθεση του Ισλαμικού Κράτους στα κουρδικά εδάφη, προκειμένου να μην προλάβουν να ισχυροποιηθούν οι ανταγωνιστές των τζιχαντιστών. Η δε Τουρκία, μετά από εβδομάδες επιδεικτικής αποχής από τις προσπάθειες συγκρότησης διεθνούς συνασπισμού εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, στέλνει μηνύματα ότι είναι πρόθυμη για ενεργό συμμετοχή στις επιχειρήσεις.
Η στάση της Άγκυρας είναι εγγενώς αντιφατική, καθώς κάθε τοποθέτησή της στα περιφερειακά ζητήματα προσδιορίζεται από τις ανησυχίες για την κατάσταση στο εσωτερικό της – και αντιστρόφως. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι προτού η διαδικασία ρύθμισης του Κουρδικού λάβει θεαματική τροπή (έναρξη άμεσου διαλόγου με τον έγκλειστο Κούρδο ηγέτη Abdullah Öcalan τον Ιανουάριο του 2013 και διάγγελμα του τελευταίου στις 21 Μαρτίου του ίδιου έτους για τερματισμό της ένοπλης πάλης και αποχώρηση των μαχητών από την τουρκική επικράτεια) οι συγκρούσεις με το ΡΚΚ είχαν ενταθεί καθ΄ όλη τη διάρκεια του 2012, ως παρενέργεια της συριακής κρίσης.
Η επιδίωξη της Άγκυρας είναι να αποτρέψει την εμφάνιση μιας δεύτερης ημιανεξάρτητης κουρδικής οντότητας στα νότια σύνορά της, μετά από αυτήν του βόρειου Ιράκ, και η απόσπαση από την επιρροή του ΡΚΚ των Κούρδων της Συρίας. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις θερμές σχέσεις της Τουρκίας με την κυβέρνηση Barzani στο ιρακινό Κουρδιστάν, οι Κούρδοι της Συρίας μένουν πιστοί στοΚόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), αδελφή οργάνωση του ΡΚΚ.
Η πολιορκία τις τελευταίες ημέρες από το Ισλαμικό Κράτος της κουρδικής πόλης Kobane στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία έχει οξύνει τα πνεύματα, καθώς το ΡΚΚ καταγγέλλει την Άγκυρα ότι επωφελείται της δράσης των τζιχαντιστών, ώστε το PYD να υποστεί ένα σημαντικό πλήγμα, αλλά ταυτοχρόνως και της ανθρωπιστικής κρίσης (με περισσότερους από 140.000 συρο-κούρδους να έχουν διασχίσει ως πρόσφυγες τα σύνορα), ώστε να υλοποιήσει το σχέδιό της για εισβολή του τουρκικού στρατού στην συριακή επικράτεια και δημιουργία ουδέτερης ζώνης.
Χαρακτηριστικά, ο Adem Uzun, μέλος του Κουρδικού Εθνικού Κογκρέσου στις Βρυξέλλες και μέλος της κουρδικής αντιπροσωπείας στις συνομιλίες του Όσλο με την Τουρκία το 2011, δήλωσε προς το BBC ότι η Άγκυρα ενισχύει τους τζιχαντιστές στις επιθέσεις τους εναντίον των Κούρδων της Συρίας, γεγονός που απειλεί με κατάρρευση και την ειρηνευτική διαδικασία με το ΡΚΚ.
Ο δε Cemil Bayik, στρατιωτικός διοικητής του ΡΚΚ, σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα al-monitor επιμένει ότι η Άγκυρα αποστέλλει ακόμη και σήμερα οπλισμό στους τζιχαντιστές και προειδοποιεί ότι ανάμεσα στο “Καντίλ” (τα όρη του βόρειου Ιράκ όπου εδρεύει η εξόριστη στρατιωτική ηγεσία του ΡΚΚ) και τον Öcalan υπάρχουν διακριτοί ρόλοι: άλλος είναι ο υπεύθυνος για τη διεξαγωγή και κήρυξη εχθροπραξιών και άλλος για τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Κατηγορεί μάλιστα την κυβέρνηση Davutoğlu ότι απλώς “αγοράζει χρόνο” μέχρι τις τουρκικές βουλευτικές εκλογές του 2015, ενώ υπαναχωρεί στις δεσμεύσεις της έναντι του κουρδικού στοιχείου.
Ήδη από τις 24 Σεπτεμβρίου το ΡΚΚ με ανακοίνωσή του προειδοποιούσε με “κλιμάκωση του αγώνα σε κάθε πεδίο και με κάθε μέσο” από τα τέλη του μηνός και μετά, καθώς “το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης αναίρεσε όλες τις προϋποθέσεις της εκεχειρίας που τηρείται τους τελευταίους 18 μήνες”..
Υπενθυμίζεται ότι στις γραμμές του στρατιωτικού σκέλους του PYD βρίσκονται περίπου 1.500 Κούρδοι με πολεμική εμπειρία στις τάξεις του ΡΚΚ, ενώ την Παρασκευή σημειώθηκαν συκγρούσεις στην τουρκική πλευρά των συνόρων ανάμεσα στις δυνάμεις καταστολής και Κούρδους διαδηλωτές που ήθελαν να εισχωρήσουν στην συριακή επικράτεια για να ενισχύσουν την άμυνα του Kobane έναντι των τζιχαντιστών. Η ένοπλη δράση του PYD και του ΡΚΚ ήταν άλλωστε καταλυτική για την απόκρουση της πρόσφατης γενοκτονικής επίθεσης του Ισλαμικού Κράτους κατά της μειονότητας των Γεζίντι στο βόρειο Ιράκ.
Την αντιφατική εικόνα ολοκληρώνει η επισήμανση του Tayyip Erdoğan ότι “οι πάντες καταγγέλλουν το Ισλαμικό Κράτος, ενώ σιωπούν για την εξίσου τρομοκρατική δράση του ΡΚΚ”, την ώρα που ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας Yalçın Akdoğan προέτρεπε το ΡΚΚ να εγκαταλείψει το Καντίλ για να ρίξει περισσότερες δυνάμεις στη μάχη κατά των τζιχαντιστών.

Γιατί η Ρωσία δεν είναι Γιουγκοσλαβία





Δεν απαιτείται πλέον η απόδειξη ότι το επίκεντρο της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής βασίζεται στο μύθο ΙΑ Krylov " Ο λύκος και το αρνί . " Η ΕΕ , φυσικά , παίζει τον λύκο και , χαμογελώντας  συνεχώς  επαναλαμβάνει : « Είσαι ένοχος γιατί  θέλω να φάω ... "

Νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας  είναι έτοιμη να εφαρμόσει η ΕΕ στην περίπτωση που οι πολιτοφυλακές θα πάρουν το αεροδρόμιο του Donetsk  και την Μαριούπολη .Τώρα η Ρωσική Ομοσπονδία δεν θα πρέπει μόνο να μην παρεμβαίνει , αλλά και να συμβάλει στην ήττα της Νέας Ρωσίας ,όπως θα περίμενε κανείς ,διότι  οι ληστές πάντα καταλήγουν να έχουν απαιτήσεις και ζητούν  ακόμα μεγαλύτερες παραχωρήσεις .


Στην πραγματικότητα, η Δύση έχει δώσει τελεσίγραφο στην Ρωσία, όπως έκανε με την Γιουγκοσλαβία. Τη νέα Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία σχολίασε Facebook  ο δ. Ραγκόζιν: «20 χρόνια πριν, η Δύση ενήργησε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στα Βαλκάνια, με επιβολή κυρώσεων στο  Βελιγράδι για όλα όσα συνέβησαν στη γειτονική Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Αλλά η Ρωσία δεν είναι τα Βαλκάνια. Η Δύση δεν πρέπει να το ξεχάσει  αυτό.

Η Γιουγκοσλαβία ήταν επίσης ένα λάθος (σαν το αρνί του μύθου), για το γεγονός ότι η Ευρώπη και οι ΗΠΑ ήθελαν να φάνε. Και η Δύση, όπως και σήμερα, με τη Ρωσία, φώναξε με αγωνία για την ανθρωπιστική αποστολή της.  Στην πραγματικότητα, η Γιουγκοσλαβία, από τα τέλη της δεκαετίας του 80, αν και ανεπιτυχώς, προσπάθησε να ελέγξει την παρέμβαση των δυτικών πολυεθνικών εταιρειών στην οικονομία της. Επιπλέον , η Γιουγκοσλαβία  με ανεπίτρεπτη τόλμη αγνόησε το ΝΑΤΟ και διατήρησε μια φιλία με τη Μόσχα . Όπως τότε έτσι και σήμερα , οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ομάδα τους  έχουν ήδη παρεισφρήσει μέχρι τα σύνορα της Ρωσίας , και  με ζήλο εργάζονται για να δημιουργήσουν μια λεγόμενη « ζώνη αστάθειας » γύρω από τη χώρα μας .

Όπως συμβαίνει και σήμερα στην Ουκρανία , η Δύση δεν ενδιαφερόταν  για την επίλυση της σύγκρουσης στη Γιουγκοσλαβία . Ακριβώς το ίδιο όπως η Γιουγκοσλαβία , η Ουκρανία διαθέτει σημαντικούς φυσικούς πόρους και πρόσβαση στη θάλασσα (παρ΄ ότι και την Κριμαία με  αναποδιά την έχασε) . Αλλά αν η Γιουγκοσλαβία στο πρόσωπο του Μιλόσεβιτς η ίδια αντιστάθηκε ενεργά στη Δύση , η Ουκρανία δεν  αντιστέκεται . Μπορούμε να πούμε ότι στο πρόσωπο του Γιανουκόβιτς πολύ γρήγορα διαλύθηκε.

Ακριβώς όπως σήμερα, στην Ουκρανία, καθώς και στα τέλη της δεκαετίας του 80, στις δημοκρατίες  των σοβιετικών και στις δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας, με την υποστήριξη της Δύσης, ήρθαν στην εξουσία εθνικιστές. Οι εθνικιστές στην εξουσία είναι πάντα το κλειδί σε μια μακρά σύγκρουση. Ποια ήταν η κατάληξη της Γιουγκοσλαβίας; Κατάρρευση της χώρας και ο κατακερματισμός της Βαλκανικής χερσονήσου σε ένα αριθμό μικρών κρατών με κυβερνήσεις μαριονέτες. Τι πρέπει να γίνει στην Ουκρανία; Διαχωρισμός από τη Ρωσία, και ακολούθως η κατάρρευση και ο κατακερματισμός της Ρωσίας.

Προσπαθώντας η Γιουγκοσλαβία  να αντισταθεί,η Δύση απάντησε με οικονομικές κυρώσεις , δολοφονία του S. Μιλόσεβιτς ,  απειλές για στρατιωτική επίθεση  και άλλα δημοκρατικά μέσα ..... Για επιδόρπιο έχουν κρατήσει το Κοσσυφοπέδιο . Οπλισμένοι φιλοδυτικοί  Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου ξεκίνησαν έναν πόλεμο για την ανεξαρτησία τους . Και ακριβώς όπως η Ουκρανία υπέγραψαν  συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ  που αυτό συνεπάγεται κάποιο τρόπο την καταστροφή της Ρωσικής Donbass , όπως και  η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία , κατά κάποιο τρόπο σήμαινε την εξόντωση των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο .


Αλλά όσο ο S. Μιλόσεβιτς  προσπαθούσε  να αποκαταστήσει την τάξη στη χώρα , τόσο στη Δύση δυνάμωνε τα ουρλιαχτά για « εθνοκάθαρση » , και έστειλε στην Γιουγκοσλαβία  ένα τελεσίγραφο . Η χώρα έχει προσφερθεί να δεχτεί  το στρατιωτικό άγημα του ΝΑΤΟ , χωρίς τον έλεγχο του ΟΗΕ που θα στείλει η Συμμαχία " για την προστασία των δικαιωμάτων των Αλβανών " σε όλη τη χώρα . Σε περίπτωση άρνησης , το ΝΑΤΟ έχει υποσχεθεί να ξεκινήσει " επιθέσεις από  αέρα " . Και ξεκίνησε ......

 H  Γιουγκοσλαβία συνθηκολόγησε  και το ΝΑΤΟ έπρεπε να εγκαταλείψει τις αξιώσεις του. Η Δύση, πάλι ευρισκόμενη σε δυσκολίες  άρχισε να ανταποδίδει. Εναντίον της Γιουγκοσλαβίας εντατικοποιήθηκαν νέες κυρώσεις, στο εσωτερικό της χώρας  η \”αντιπολίτευση\",  ως συνήθως, για τον κόσμο, είχε Ευρωπαϊκή επιλογή, κλπ.Με άλλα λόγια οι Δυτικοί ακόνιζαν τα δόντια τους. Σαν αποτέλεσμα ο  S.  Milosevic  βρέθηκε  πραγματικά στην απομόνωση και στα μπουντρούμια  της Χάγης, όπου  αργότερα προφανώς σκοτώθηκε.

 Το Γιουγκοσλαβική σενάριο είναι σαφές: όταν η αντίσταση δημιουργήσει επαναστατικούς  αρχηγούς τους αποκαλούν \"δικτάτορες\", φορτώνοντας τους κυρώσεις και  απομόνωση, με αυτόν τον τρόπο προκαλούν λαϊκή οργή και συμπάθεια προς την αντιπολίτευση. Εάν ο λαός δεν θέλει να συμπορευθεί με την αντιπολίτευση, ανακηρύσσεται \"Ρέμπελος\". Ως εκ τούτου εάν δεν θέλετε να είστε “Ρέμπελοι” πρέπει να υποστηρίξετε την αντιπολίτευση. Για να μην ζείτε στην απομόνωση , να απορρίψετε τον δικτάτορα κλπ. Φυσικά η Ουκρανική διένεξη είναι πιο σκληρή  επειδή η Ουκρανία είναι επίσημα ανεξάρτητο κράτος. Αλλά  οι καλά αποδεδειγμένες τεχνικές και μέθοδοι εφαρμόζονται πλήρως στην σημερινή κατάσταση.

Κατά το τελευταίο τέταρτο του αιώνα και ενώ η ΕΣΣΔ πλέον δεν υφίστατο η Δύση κάπως είχε  ατονίσει  από την ατιμωρησία. Και εκτός αυτού , ανέπτυξε λίπος και έγινε δυσκίνητη, γιατί εκτός από την Σοβιετική Ενωση δεν είχε κάποιον άλλον να αντιμετωπίσει. Διαφορετικά η εξασθένιση της είναι δύσκολο να εξηγηθεί απλά τώρα χρησιμοποιεί εκπληκτικές μεθόδους. Χρωματιστές επαναστάσεις καθώς και πραγματική κατάσχεση Ανεξαρτήτων Κρατών, τα φαινόμενα αυτά εμφανίζονται  τακτικά στο ίδιο σενάριο. Η Δύση προσπαθεί να επαναλάβει  στην Ρωσία αυτό που έκανε με την Γιουγκσλαβία απομόνωση, “ειρηνικές πορείες”.......


Αλλά η κατάσταση είναι ριζικά διαφορετική. Τα πάντα που συνέβησαν  στην Γιουγκοσλαβία και συνέβαιναν κάποτε  στην ΕΣΣΔ, δεν θα συμβούν  στη Ρωσία. Και ούτε καν από μια  μεγάλη ή μικρή αγάπη για τον Πούτιν. Απλά  σαφέστατα, οι συγκεντρώσεις της  αντιπολίτευσης, Πλατείες ανεξαρτησίας, και  κατάληψη κυβερνητικών κτιρίων με την βοήθεια του internet δεν πετυχαίνουν γιατί δεν είναι αυθόρμητες αλλά υποκινούμενες και καλύτερα
 οργανωμένες από  οποιεσδήποτε άλλες . Προκειμένου να οργανώσουν  το πλήθος χρειάζονται πολλά χρήματα για την εκπαίδευση και τον  εξοπλισμό τους .Φυσικά ,πρέπει να πληρώσουν τους διοργανωτές . Ταμεία για τέτοια γεγονότα έρχονται πάντα από την ίδια πηγή .

Η Ρωσία σήμερα βλέπει το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, αντιμετωπίζουν κρίση του είδους - η παλιά δουλεμένη μεθοδολογία γίνεται όλο και χειρότερη, και δεν κάνουν τον κόπο να εφεύρουν κάτι νέο. Απλά  είναι αμαρτία να μην το προσπαθούν.

Σβετλάνα Zamlelova


http://politikus.ru/

Η νέα Ρωσία ζήτησε από τα ΗΝΩΜΈΝΑ Έθνη να αναγνωρίσουν την κυριαρχία της


   
    Το νομικό τμήμα του λαϊκού μετώπου της Νοβορώσιας προσέφυγε στον ΟΗΕ με επίσημη επιστολή του ζητά να κινήσει την δικαστική διαδικασία κατά της Κυβέρνησης της Ουκρανίας για την γενοκτονία των κατοίκων του Donbass.


Η δήλωση ανέφερε ότι στο έδαφος της Ουκρανίας δεν έχουν συμμορφωθεί με τις αρχές της ισότητας , Ο Yatsenyuk ως Πρωθυπουργός αποκάλεσε του κατοίκους του Donbass “υπανθρώπους”. Στο πλαίσιο αυτό, οι ακτιβιστές ζήτησαν να αναγνωρισθεί η κυριαρχία της Νέας Ρωσίας. Ειδικότερα είπαν ότι “μετά το δημοψήφισμα και τις νομοθετικές και εκτελεστικές αρχές των σχετικών αποφάσεων, υπάρχει κάθε λόγος να εξασφαλιστεί η ανεξαρτησία τους σε παγκόσμια αναγνώριση.

Οι ακτιβιστές επέκριναν επίσης τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Barack Obama και τις δυτικές χώρες που έκαναν τους “ΤΥΦΛΟΥΣ” στα εγκλήματα που διαπράττονται από την Ουκρανία.

Το χειρότερο είναι ότι ο Δυτικός κόσμος έχει παραμείνει κατά κάποιο τρόπο τυφλός ακόμη και στα τερατώδη εγκλήματα των τάφων που βρέθηκαν στο Donetsk. Οι Έγκυες γυναίκες συμπεριλαμβάνονται μεταξύ αυτών που βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας της Ουκρανίας, και δεν υπάρχει λόγος για να είναι τρομοκρατημένη η ανθρωπότητα. Ήδη, ο ΟΑΣΕ έχει αναγνωρίσει το γεγονός και αυτό υπογράφεται σε κείμενο δικού του εγγράφου.

Το “Λαικό μέτωπο της Νοβορώσιας” είναι προβληματισμένο ως προς το ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κατηγορεί την Ρωσία για επιθετικότητα και δηλώνει ότι θα ακυρώσει όλες τις κυρώσεις προς την Ρωσία μόνο αφού το κράτος της Ρωσίας πάψει να στέλνει στο Donbass ανθρωπιστική βοήθεια. Σύμφωνα με τους ακτιβιστές, ο Obama στηρίζει τη γενοκτονία των κατοίκων της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας.









Καταρρέει η ελληνική οικονομία από τη διόγκωση του τεράστιου χρέους


3/10/2014 

Τις τελευταίες μέρες και ιδίως μετά την δημοσιοποίηση των κυβερνητικών προθέσεων, περί σχεδιαζόμενης εξόδου της Ελλάδας στις διεθνείς χρηματαγορές τον Νοέμβριο του 2014, με εκδόσεις 18μηνων εντόκων γραμματίων και 7ετών κρατικών ομολόγων για την άντληση αρκετών δις ευρώ (€), τα spreads (περιθώρια) των 5ετών, των 10ετών και των υπόλοιπων κατηγοριών κρατικών ομολόγων, άρχισαν να διευρύνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς.
Για παράδειγμα, τα spreads των 10ετών ελληνικών ομολόγων από τις 440 μονάδες που ήταν στις αρχές Σεπτεμβρίου, κυμαίνονται σήμερα γύρω στις 520 μονάδες βάσης, σηματοδοτώντας έτσι την μελλοντική αύξηση του κόστους δανεισμού του ελληνικού δημοσίου στις διεθνείς αγορές χρήματος.
Το “περιθώριο” (spread) ορίζεται ως η διασπορά, η διαφορά, των κρατικών ομολόγων μιας χώρας (π.χ. Ελλάδα) από τα αντίστοιχα κρατικά ομόλογα μιας χώρας (π.χ. Γερμανία) που λαμβάνονται ως “σημείο αναφοράς” (benchmark point). Για παράδειγμα, το γερμανικό κρατικό ομόλογο 10ετούς διάρκειας, αποτελεί για αρκετά χρόνια σημείο αναφοράς και σύγκρισης σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, για χώρες που δανείζονται με την έκδοση δεκαετών ομολόγων. 
Οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος, Στουρνάρας, Χαρδούβελης και σία, διαδίδουν ότι η Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2014, θα εγκαταλείψει τα μνημόνια και τις οποιεσδήποτε μελλοντικές της ανάγκες σε κεφάλαια, θα τις καλύπτει με απευθείας δανεισμό από τις διεθνείς αγορές, με την έκδοση διαδοχικών σειρών κρατικών ομολόγων και εντόκων γραμματίων.
Κυβερνητικοί κύκλοι διαρρέουν ότι η Ελλάδα πληροί πλέον τις προϋποθέσεις, για να βγει προς το τέλος Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου στις διεθνείς χρηματαγορές, για να δανειστεί όσα κεφάλαια επιθυμεί εκδίδοντας έντοκα γραμμάτια 18 μηνών και ομόλογα πολυετούς διάρκειας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, που αφορούν την εκτέλεση του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού (ΓΚΠ) της περιόδου Ιανουαρίου-Αυγούστου 2013/2014, προκύπτει ότι ο δανεισμός (πιστωτικά έσοδα) του ελληνικού δημοσίου από 59,4 εκτοξεύτηκε σε 86,0 δις €.
Αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος κατά τη διάρκεια της περιόδου Ιανουαρίου-Αυγούστου 2014, δανειζόταν 10,75 δις € κατά μέσο όρο κάθε μήνα (86,0:8=10,75). Παράλληλα, την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2013/2014, οι δαπάνες για τόκους και χρεολύσια για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, από 48,2 αυξήθηκαν σε 90,9 δις €, καταδεικνύοντας τις τεράστιες δανειακές ανάγκες της χώρας, για την χρηματοδότηση των τρεχουσών δημοσιονομικών της δαπανών (τόκοι, χρεολύσια, μισθοί, συντάξεις, εξοπλιστικά προγράμματα, πρόνοια, παιδεία, υγεία, κ.ά.).
Και τα ερωτήματα που ο κύριος Σαμαράς και τα λαβράκια του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου, οφείλουν να μας απαντήσουν είναι: 1) Δοθέντος ότι το 2014, το συνολικό εσωτερικό και εξωτερικό χρέος της Ελλάδας εκτιμάται σε 730 δις €, βάσει ποιας τεχνοκρατικής λογικής, η πιο χρεωμένη χώρα του κόσμου, δύναται να δανείζεται κάθε μήνα σχεδόν 11 δις € από τις διεθνείς χρηματαγορές; 2) Την περίοδο Ιουνίου 2012-Δεκεμβρίου 2014, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από 303,5 δις € ή 157% του ΑΕΠ, εκτιμάται ότι αυξήθηκε σε 328 δις € ή 182% του ΑΕΠ. Τον Ιούνιο του 2012, τα spreads των 10ετών ελληνικών ομολόγων ήταν γύρω στις 3.000 μονάδες.
Τι έχει αλλάξει κ. Χαρδούβελη και ισχυρίζεστε ότι η Ελλάδα μπορεί πλέον να δανείζεται ελεύθερα στις διεθνείς χρηματαγορές, όταν το δημόσιο χρέος καλπάζει με γρήγορους ρυθμούς και οι δανειακές ανάγκες της χώρας σήμερα είναι κατά πολύ υψηλότερες απ’ ότι το 2012 ή το 2013; 3) Γιατί την περίοδο 2013-2014, οι δαπάνες τοκοχρεολυσίων σημείωσαν θεαματική άνοδο, πιστοποιώντας την υπερδιόγκωση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας; Τα ανωτέρω ερωτήματα απαιτούν άμεσης και πειστικής απάντησης από το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο. Η κυβέρνηση οφείλει να μας εξηγήσει τους λόγους, που οι ανάγκες της χώρας σε δανειακά κεφάλαια, αυξάνονται με ταχύτατους ρυθμούς κατά τη διάρκεια του 2014.


Πηγή : www.oneminute.grO Γιώργος Βάμβουκας, είναι καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/katarreei-i-elliniki-oikonomia-apo-ti-diogkosi-toy-terastioy-hreoys#sthash.NmSGaLpo.dpuf

Ο Λοβερδος και ο Χαρδουβελης χαρίζουν δυο δις στη Siemens!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 

Posted by olympia spyr στο Οκτωβρίου 3, 2014

Η συμμορία του Σημιτη κυβερνά και ξεπλένει τα εγκλήματα της, 10 χρονια μετα…
Η εξοργιστική απόπειρα ξεπλύματος της Siemens που δεν τόλμησαν να την υπογράψουν με αποτέλεσμα να ακυρωθεί, φαίνεται οτι υλοποιείται νύχτα απο τα απομεινάρια του εκσυγχρονισμού
Ναι, ενώ η εξεταστική της βουλής είχε αποτιμήσει την ζημιά του δημοσιου στα 2 δις Ευρώ, ο Στουρναρας (συνεργός Σημιτη) είχε προσπαθήσει να την κατεβάσει σε κάτι εκατομμυρια.
Αυτο βέβαια δεν τόλμησαν να το επικυρώσουν με αποτέλεσμα να περάσει η προθεσμία και η μεθόδευση να ακυρωθεί.
Τωρα όμως, βλέπουμε δυο τύπους – συνεργούς του Σημιτη, να έρχονται ως υπουργοί σε κυβερνηση της… ΝΔ και να ξεπλένουν σκανδαλο Σημιτη.
Δημητρης Καμμενος
ΠΠ

ΨΗΦΟΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ή ΕΞΟΔΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ???


Η χθεσινή κίνηση-πιρουέτα του Διδύμου του Μνημονιακού Κανιβαλισμού συνιστά απέλπιδα προσπάθεια διαφυγής, καθώς η συσσωρευμένη κοινωνική δυναμική αφενός και η εγκατάλειψη από τα παραδοσιακά τους στηρίγματα αφετέρου   τους οδηγούν στην Έξοδο, στο «Δεύτε τελευταίον ασπασμόν», στον επιθανάτιο ρόγχο του κυβερνητικού πτώματος...


του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ

- Το διαισθάνονται καθώς το παλιρροϊκό κύμα των δημοσκοπήσεων δεν τους επιτρέπει να υιοθετήσουν την τακτική «έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε».
 
- Το αντιλαμβάνονται καθώς τα στελέχη τους αλληλοσπαράσσονται στο...
σαλόνι του κυβερνητικού Τιτανικού , άδοντας το άσμα: «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

- Το συνειδητοποιούν, όταν ο πρίγκιπας της Καλαμάτας από τη Χαλκιδική  με την ομιλία του θύμισε αυτόν που ξύπνησε το πρωί, αντίκρισε τον εαυτό του στον καθρέφτη και αναφώνησε: «τον άλλον θα ξυπνούσαν και ξύπνησαν εμένα».

- Το πιστοποιούν , όταν σε ένα αντιδημοκρατικό κρεσέντο, που προσβάλλει ακόμη και την αστική φιλελεύθερη παράδοση της εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία, ΑΠΕΙΛΟΥΝ πώς «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να γίνει κυβέρνηση ποτέ».Πώς το γνωρίζει; Από ποιόν το γνωρίζει; Τι γνωρίζει που δεν το γνωρίζουμε;

Την ίδια ώρα το σενάριο της εσωτερικής διαδοχής στην μνημονιακή ναυαρχίδα για να απορροφηθούν οι κοινωνικοί κραδασμοί, χωρίς να αλλάξει πολιτική, αρκεί να μη γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, στο δοκιμασμένο μοντέλο: «Παραίτηση Παπανδρέου-Πρωθυπουργός Παπαδήμος», στρώνεται από τους επιτήδειους ουδέτερους(Τζιτζικώστας-Μπουτάρης) με προτάσεις για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, τελευταία σωστική λέμβος για το κυβερνητικό καράβι που βουλιάζει.

Το κυβερνητικό δίδυμο Βενιζέλου-Σαμαρά ορθά έθεσε εν αμφιβόλω τη δική δεδηλωμένη. Δεν τη διαθέτει ούτε στο λαό, ούτε και στη Βουλή. Οι 154-156-160 δεν τις αρκούν, για να απαλείψει την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα στην οικονομία, την παράλυση του κρατικού μηχανισμού, στους τέσσερις μήνες  που μεσολαβούν μέχρι την προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου του 2015.

Υπόθεση εργασίας: Το βράδυ της 11ης Οκτωβρίου η συγκυβέρνηση λαμβάνει 154-156-160.Τι από ό,τι ισχύει σήμερα και την ταλαιπωρεί θα έχει αναιρεθεί; 
 
Ο πήχης της δεδηλωμένης  βρίσκεται ΠΛΕΟΝ στους 180. Μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη να εξαφανιστεί το νέφος της αβεβαιότητας και της εκλογολογίας, όπως θρηνολογούσαν οι κυβερνητικές σειρήνες.  Αν τους διαθέτεις εξασφαλίζεις κυβερνητική «σταθερότητα» μέχρι τον Ιούνιο του 2016, για να ολοκληρώσεις την ολοκληρωτική μνημονιακή ισοπέδωση  και τα ντιλ εκποίησης της χώρας.

Η συγκυβερνητική κάστα  δεν ανακάλεσε αίφνης χαρακτηριστικά κοινοβουλευτικής ευαισθησίας. Επιχειρεί στον δοκιμαστικό σωλήνα της δημόσιας ανοιχτής ψήφου εμπιστοσύνης να δεσμεύσει αυτούς που στο παρασκήνιο έχουν πειστεί, με ποικίλους τρόπους, για την «εμπνευσμένη» ηγεσία Σαμαρά -Βενιζέλου, για να μην εξαγοράσει «γουρούνι στο σακί», να ψηφίσουν τώρα , για να ξαναψηφίσουν, το Φεβρουάριο, όντες πλέον εκτεθειμένοι.

ΣΤΙΣ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΣΥΝΟΡΩΝ Η ΕΥΡΩΠΗ

 Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ

Η αλλαγή συνόρων στην Ευρώπη δεν είναι πια ταμπού. Η αρχή έγινε με τη διάλυση της Γιουγκοσλαυίας. Συνεχίστηκε (ή μάλλον συνεχίζεται) με το Ουκρανικό ενώ σταθερά τα τελευταία χρόνια αιωρείται η απειλή της Τουρκίας για τα σύνορά μας...


του ΑΠΟΣΤ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Μια άλλη μορφή-απειλή αλλαγής συνόρων είναι η απαίτηση ανεξαρτησίας περιοχών όπως η Σκωτία και η Καταλονία. Με επιχείρημα την αυτοδιάθεση των λαών. Η επιχείρηση «αλλαγή συνόρων» έχει πάρει...
εξοντωτικές μορφές στη Μ. Ανατολή, μετά τη σχετική αποτυχία της αμερικανόπνευστης «Αραβικής Άνοιξης», ιδίως στην Αίγυπτο, χώρα κλειδί για τον έλεγχο της περιοχής.

Η κινδυνολογία είναι κακός σύμβουλος αλλά δεν μπορούμε και να αγνοούμε το ότι ο πόλεμος έχει ζώσει την περιοχή μας, η Ουκρανία από τη μια πλευρά η Μ. Ανατολή από την άλλη. Ρωσικές πηγές υποστηρίζουν πως ο πόλεμος θα επεκταθεί αργά ή γρήγορα από την Ουκρανία και θα συμπεριλάβει, με κάποια αφορμή, τη χώρα μας.

Ο πρωθυπουργός προ ολίγων ημερών δήλωσε κοφτά στους βουλευτές του ότι αποκλείεται να γίνουν πρόωρες εκλογές. Ο Βορίδης, υπουργός Υγείας, (και ο Τζιτζικώστας) τον αγνόησαν επιδεικτικά και ξανάνοιξαν το θέμα. Επανήλθε (Τζιτζικώστας) η ιδέα κυβέρνησης ενότητας, εθνικής ή όπως αλλιώς ονομαστεί-χωρίς Σαμαρά. Στην Αριστερά πιστεύουν ότι όλα αυτά έχουν στόχο να αποτρέψουν τις αλλαγές που υπόσχεται, προγραμματικά τουλάχιστον, ο ΣΥΡΙΖΑ. Ασφαλώς οι κατεστημένες – αμαρτωλές, κλεπτοκρατικές οικονομικές και ιδίως πολιτικές- δυνάμεις έχουν σοβαρό λόγο να ανησυχούν. Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προκαλέσει απροσδόκητο –και για πολλούς ανέλπιστο-λαϊκό ρεύμα πίεσης για την πάταξη της διαφθοράς και των διεφθαρμένων-ποτέ δεν ξέρεις τι δυνάμεις μπορεί να απελευθερωθούν ξαφνικά. Η κοινωνία δεν εκδηλώνεται αλλά βράζει και μπορεί να ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή ακόμα και για ασήμαντη αφορμή.

Ωστόσο, στο προαναφερόμενο άρθρο για τη συνάντηση Πάπα-Τσίπρα, έγραφα ότι η εσωτερική κατάσταση δεν είναι η μόνη πηγή κινδύνων. Πχ η Μέρκελ το μεσοκαλόκαιρο και άνευ εξηγήσεων συγκάλεσε σύσκεψη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων χωρίς συμμετοχή της Ελλάδας. Η μόνη γνωστή σοβαρή εκκρεμότητα στην περιοχή είναι το Σκοπιανό. Το ΝΑΤΟ πιέζει αφόρητα να λυθεί το θέμα ώστε στη Σύνοδο της Συμμαχίας τον Δεκέμβριο τα Σκόπια να γίνουν κανονικά μέλος με ένα αποδεκτό από όλους επίσημο όνομα. Το μεσοκαλόκαιρο επίσης ο γγ του ΝΑΤΟ Ράσμουσεν επισκέφθηκε την Αθήνα και, κατά πληροφορίες, «ενημέρωσε» την πολιτική ηγεσία (δεν είδε τον Τσίπρα) ότι η Τουρκία θεωρεί πως η αλλαγή συνόρων στην Ευρώπη δεν είναι πλέον ταμπού και συνεπώς η Συμμαχία δεν πρέπει να ενοχληθεί ούτε να αντιδράσει στην περίπτωση που η Άγκυρα τις επιδιώξει έμπρακτα, εναντίον μας.

Ο Ράσμουσεν, κατά τις ίδιες πληροφορίες, ένιψε τας χείρας του και αποχώρησε. Έκτοτε πλήθος τέτοιου είδους πληροφορίες φθάνουν στους θεσμικά υπεύθυνους της πολιτικής ζωής της χώρας μας, όπως πχ ότι η Τουρκία έχει συγκροτήσει «λόμπι» στις ΗΠΑ με επικεφαλής ισχυρή προσωπικότητα πρώην, υψηλού επιπέδου, αξιωματούχο της αμερικανικής πολιτικής ζωής ώστε να αποσπάσει την ουδετερότητα και των αμερικανών αν κάποια κατάλληλη στιγμή επιχειρήσει να άρει τη συνοριακή ανωμαλία που θεωρεί ότι υφίσταται σήμερα με τη χώρα μας. Τέλος ορισμένοι παρατηρητές εκτιμούν ότι αυτός ο συνεχής (από τα ΜΜΕ) θόρυβος περί Τζιχαντιστών στην Αθήνα, στα νησιά και γενικώς κάπου στην Ελλάδα, δεν είναι απλώς ανόητος αλλά τείνει να δημιουργήσει, με ή χωρίς πρόθεση, κλίμα ότι εκτός από εξωτερικούς κινδύνους μπορεί να αντιμετωπίσουμε και εσωτερικά προβλήματα…. αν πχ η Ελλάδα επιδείξει εμμονή και «αδιαλλαξία» στο θέμα των Σκοπίων ή σε άλλα ζητήματα που ενδιαφέρουν τη Συμμαχία.

Αν όλα αυτά είναι απλώς απειλές και πιέσεις ή αν μπορεί να μετατραπούν σε πραγματικότητα μόνο οι θεσμικά αρμόδιοι μπορούν να εκτιμήσουν-όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια. Πάντως εξορκισμοί κατά του διαβολικού ιμπεριαλισμού και του Νατοϊκού εκπροσώπου του επί της γης δεν αρκούν.

Σε ένα τέτοιο ζοφερό κλίμα γίνεται λόγος για εκλογές. Ο Σαμαράς δεν μίλησε, λένε, μόνο για τα Οικονομικά στη Μέρκελ αλλά και, μάλλον κυρίως, για το Σκοπιανό και την απαίτηση του ΝΑΤΟ να λυθεί ως τον Δεκέμβριο. Μπορεί να ενδώσει, δεν θα είναι δα η πρώτη φορά, και από ανένδοτος «εθνικιστής» να ξεχάσει ότι για το Σκοπιανό έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τα ίδια έκανε με το Μνημόνιο. Μπορεί να κάνει ή να οδηγηθεί σε εκλογές, δεν εξαρτάται απολύτως από αυτόν όπως δείχνει η παρέμβαση Βορίδη. Είπαμε και παλιότερα ότι ισχύει για όλους πως με τα Εθνικά θέματα ίσως δεν κερδίζεις εκλογές αλλά αυτά μπορεί να γίνουν ο νεκροθάφτης σου. Κάτι που ισχύει απολύτως για τον Κ. Καραμανλή μιας και το «βέτο» του Βουκουρεστίου τον υποχρεώνει να «μιλήσει», έτσι ή αλλιώς, αποκαλύπτοντας το πραγματικό του μέγεθος.

Η Αριστερά δεν μπορεί να λησμονεί ότι η κυβέρνηση Σημίτη πέρασε κυριολεκτικά δια πυρός και σιδήρου με την υπόθεση των Ιμίων, πριν καν πάρει ψήφο εμπιστοσύνης. Εκείνη η κυβέρνηση είχε επικεφαλής ένα δεδομένο φίλο της Γερμανίας αλλά βρέθηκε να ευχαριστεί τις ΗΠΑ. Στις μέρες μας ποιος είναι φίλος και ποιος όχι, τρέχα γύρευε. Άλλωστε το γνωστό άσμα «με προδώσαν οι φίλοι μου» έχει διαχρονική αξία.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ: “ΨΗΦΟΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ”

ανάρτηση από iskra

Εκτύπωση
Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Αφού αυτά που εφαρμόζουν και όσα ετοιμάζονται να εφαρμόσουν είναι η «σωτηρία της Ελλάδας», αφού μέσω αυτών των αποφάσεων υπηρετείται το «καλό» του ελληνικού λαού, τότε:  
Γιατί η κυβέρνηση εμφανίζει αυτή την εικόνα αποσάθρωσης;
Γιατί οι υπουργοί βγαίνουν και βρίζουν ο ένας τον άλλον στα τηλεπαράθυρα;
Γιατί αναζητούν καταφύγιο στο ένα επικοινωνιακό κόλπο μετά το άλλο;
Γιατί η κυβέρνηση δείχνει να παραπαίει και να αναζητά πατερίτσα σε μια ψήφο εμπιστοσύνης που φυσικά δεν θα την λάβει από την κοινωνία, αλλά από τον... εαυτό της;
Ακόμα και πλήρη άγνοια να έχει κάποιος, ακόμα κι αν υπήρχε παντελής έλλειψη πληροφόρησης για το τι θα ακολουθήσει μέσα και από τις νέες «διαπραγματεύσεις» με την τρόικα, κοινή λογικήχρειάζεται:
Όσα ετοιμάζουν από δω και πέρα για το λαό θα είναι πανομοιότυπα με τους «ΕΝΦΙΕΣ» και όλα όσα ζούμε εδώ και χρόνια: Λαιμητόμος και οδοστρωτήρας μαζί. Όσα (εκ νέου) θέλουν να επιβάλουν στα εργασιακά, στο ασφαλιστικό, στο ξεπούλημα των ιδιωτικοποιήσεων, στα δημοσιονομικά, είναι τόσο βάρβαρα, τόσο επώδυνα, τόσο καταστροφικά όσο και κείνα τα «σωτήρια» μέτρα που ήδη οδήγησαν 6,3 εκατομμύρια Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας.
Γι' αυτό τρέχουν. Γι' αυτό κλυδωνίζονται. Γι' αυτό «ψάχνονται». Γι' αυτό επιχειρούν να κερδίσουν χρόνο κλείνοντας την έννοια δημοκρατία στους τέσσερεις τοίχους μιας απονομιμοποιημένης πολιτικά και κοινωνικά κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, που δεν την εμπιστεύονται ούτε εκείνοι που θα της παράσχουν ψήφο εμπιστοσύνης.
Είναι προφανές: Αν όσα μεθοδεύονται για το μέλλον του τόπου, αν οι θεατρινισμοί τους είχαν την ελάχιστη βάση, αν η πολιτική τους σχετιζόταν κατ' ελάχιστο με την «έξοδο της Ελλάδας από την κρίση», τότε τίποτα από όλα αυτά τα κολπάκια δεν θα χρειαζόταν. Κολπάκια που ξεκίνησαν με τις βόλτες από το Παρίσι στο Βερολίνο για να καταλήξουν σε δηλώσεις εμπιστοσύνης του Βενιζέλου προς τον Σαμαρά και τούμπαλιν...
Αν, με δυο λόγια, τα «σκίζουμε τα Μνημόνια» δεν ήταν αντίστοιχης ποιότητας με τα προ τετραετίας δήθεν «όχι» του κ.Σαμαρά στα Μνημόνια, τότε αντί να ψάχνουν υποστυλώματα για να εμφανίζουν το μέτωπό τους «αρραγές», αντί να αναζητούν πλαστή εμπιστοσύνη σε μια πολιτική που έχει απολέσει κάθε ίχνος λαϊκής εμπιστοσύνης, θα έκαναν το εξής απλό: Θα τα... «έσκιζαν» τα Μνημόνια και θα μας... «έσωζαν». Χωρίς να χρειάζονται να δηλώσει ο Γεωργιάδης και ο Γιακουμάτος, η Βούλτεψη και ο Βρούτσης, ο Χρυσοχοίδης και οι κάθε λογής «δεν διάβασα το Μνημόνιο» ότι τους... εμπιστεύονται.
Αλλά τόσο οι Σαμαράς και Βενιζέλος όσο και οι εσωκομματικοί τους «αντάρτες» (εδώ γελάνε) το ξέρουν πολύ καλά: Τα μέτρα που συνοδεύουν την περιλάλητη «έξοδο από το Μνημόνιο» είναι εξίσου εγκληματικά με τα «εντός του Μνημονίου» μέτρα. Τα μέτρα για να παραμένει «πιστοποιημένα (!) βιώσιμο» το χρέος είναι εξίσου απάνθρωπα με τα μέτρα για να γίνει – τάχα – βιώσιμο το χρέος. Τα μέτρα που εφαρμόζουν από το 2010 στο πλαίσιο της τροικανής επιτήρησης δεν θα σταματήσουν ποτέ, αφού θα εφαρμόζονται στο πλαίσιο της ευρωενωσακής επιτήρησης, την οποία έχουν υπογράψει και η οποία εκτείνεται χρονικά στα επόμενα 50 χρόνια!
Οι κκ. Σαμαράς – Βενιζέλος ξέρουν, όμως, και κάτι επιπλέον: Ότι είναι τέτοια η κουφόβραση της οργής του λαού, που δεν έχουν άλλη επιλογή από το να εξαντλήσουν κάθε μέθοδο αποπροσανατολισμού. Θα εξαντλήσουν κάθε τερτίπι κοινοβουλευτικό. Επικοινωνιακό. Εκβιαστικό. Τρομολαγνικό. Δεν έχουν να επιδείξουν τίποτε άλλο ώστε να επεκτείνουν χρονικά όσο γίνεται περισσότερο την κοινή «περπατησιά» τους για την εφαρμογή της καταστροφικής πολιτικής τους.
Τόσο καταστροφικής που, τελικά, ένας ασφαλής τρόπος υπάρχει για να καταδειχτεί ότι δεν διαθέτουν «καμία εμπιστοσύνη» στην κοινωνία. Και ότι η ψήφος εμπιστοσύνης που θα λάβουν στη Βουλή την επόμενη βδομάδα, δεν είναι παρά εικονική: Να ορθώσει ο λαός το ανάστημά του, να αντιπαραθέσει στη δημοκρατία των μετρημένων και σημαδεμένων «κουκιών» τη δημοκρατία των αγώνων του, να τους ανατρέψει και να τους σαρώσει!
*Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr" την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014