Φοροκανίβαλοι!



Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος

  Για ένα πια μπορούμε να είμαστε σίγουροι: Οι κυβερνώντες διαθέτουν ανεξάντλητη εφευρετικότητα όσον αφορά τους τρόπους φορολόγησης του κόσμου.
    Το καθεστωτικό πολιτικό σύστημα, που μια από τις «σημαίες» του είναι εκείνο το«έκανε ένα δωράκι στον εαυτό του», αποφάσισε να φορολογεί σαν εισόδημα του εργαζόμενου τις… δωροεπιταγές των επιχειρήσεων προς τους υπαλλήλους.

    Σε μια χώρα που οι εγγραφές της «λίστας Λαγκάρντ» μένουν στο απυρόβλητο, που οι φόροι της «Χόχτιφ» παραμένουν ανείσπρακτοι και που οι ενδεχόμενες φορολαμογιές της «Μερσεντές» και της «BMW» έχουν μετατραπεί σε λαϊκό ανάγνωσμα αλλά όχι σε φορολογητέο έσοδο για το κράτος, το πολιτικό σύστημα  αποφάσισε να φορολογεί… τα κουπόνια.
    Στη χώρα του ΕΝΦΙΑεδώ όπου δεν υπάρχει τίποτα πιο μόνιμο από τα «έκτακτα χαράτσια», τώρα πλέον θα φορολογούνται και τα κουπόνια  που μπορεί να λαμβάνουν οι εργαζόμενοι το Πάσχα για την προμήθεια αρνιού από σούπερ μάρκετ…
    Ανήμερα της κατάθεσης του προσχεδίου του προϋπολογισμού, ο οποίος προσθέτει για το 2015 επιπλέον φορολογικά βάρη ύψους 1,735 δισ. ευρώ, με την απόφαση της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων για την φορολόγηση ακόμα και των παροχών… σε είδος, η κυβέρνηση έδωσε ένα λαμπρό δείγμα της λογικής της. Αν υπάρχει τέτοια, λογική δηλαδή, αυτή  ισοδυναμεί με διαρκή «αναβάθμιση» (ποσοτική και ποιοτική)  της φορολεηλασίας που βιώνει ο ελληνικός λαός.
     Έτσι, αφού έφτασαν στο σημείο να φορολογήσουν και τις δωροεπιταγές ή τα κουπόνια, τότε το μόνο που μένει πλέον είναι να φορολογήσουν ακόμα και τις φιλικές ή τις συγγενικές σχέσεις.Δεν κάνουμε καθόλου χιούμορ. Μετά την συγκεκριμένη απόφαση κανείς πλέον δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι αύριο δεν θα αποφασίσουν να φορολογούν ακόμα και τα δώρα που ανταλλάσουν οι άνθρωποι μεταξύ τους στις γιορτές. Η’ να φορολογήσουν ακόμα και το  χαρτζιλίκι που μπορεί να δίνει ο πατέρας στον γιο και ο θείος στον ανιψιό. 
    Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι η φοροληστεία που υφίσταται ο ελληνικός λαός διαπράττεται με τακτικές… οθωμανικού τύπου. Η κατηγορία είναι βαριά. Για το αν είναι και κακόβουλη, όμως, δεν είμαστε καθόλου σίγουροι.
    Ας ληφθεί υπόψη ότι μέσα στο 2015 και βάσει του Προσχεδίου του προϋπολογισμού που κατέθεσε η κυβέρνηση, έρχονται να προστεθούν επιπλέον φόροι ύψους 47,4 δισ. ευρώ που ως συνήθως στη συντριπτική τους πλειοψηφία βαραίνουν τα λαϊκά στρώματα.
    Αυτό στη γλώσσα του κ.Σαμαρά και του κ.Χαρδούβελη λέγεται«φοροελάφρυνση» και «φορολογική δικαιοσύνη» απέναντι σε ένα λαό που - κατά τον πρώην υπουργό Οικονομίας και νυν διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας -  «δεν» υπερφορολογείται!
    Ας ληφθεί υπόψη, επίσης, ότι αυτοί οι νέοι φόροι έρχονται να προστεθούν σε μια υπερδεκαετή περίοδο ανελέητης φορολόγησης:
    Με άλλα λόγια, από το 2004 μέχρι και το 2014, οι φόροι που κλήθηκε να πληρώσει ο ελληνικός λαός ξεπερνούν σωρευτικά το μισό τρισεκατομμύριο ευρώ! Για την ακρίβεια ανέρχονται στα 513,243 δισ. ευρώ. Το αστρονομικό αυτό ποσό, είναι σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από ολόκληρο το ΑΕΠ της χώρας! Είναι σχεδόν δυο φορές μεγαλύτερο από ολόκληρο το δημόσιο χρέος της χώρας! 
    Το ερώτημα, επομένως, τίθεται και ξανατίθεται: Πού έχουν πάει αυτά τα λεφτά; Και μη μας πουν ότι έχουν πάει σε μισθούς και σε συντάξεις. Γιατί υπάρχει ένα ακόμα στοιχεία που τους εκθέτει: Από το 2004 και μετά ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει για την εξόφληση τόκων και χρεολυσίων πάνω από 540 δισ. ευρώ! 
Τι να υποθέσουμε, λοιπόν; Ότι αυτοί που μας κυβερνούν και που δεν έχουν αφήσει αφορολόγητο ούτε τον αέρα που αναπνέουμε, με το ένα χέρι φοροληστεύουν το λαό και με άλλο ταΐζουν δανειστές και τοκογλύφους; Και γιατί συμβαίνει αυτό αν όχι για να βαφτίζουν «βιώσιμο» ένα χρέος που άλλοι το δημιουργούν, άλλοι το ξεκοκαλίζουν, και που ο λαός το πληρώνει;

ΠΗΓΗ: 
http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/268718,Forokanivaloi!_.html

Εμείς θα σχίσουμε τα μνημόνια, εμείς και κανένας άλλος


Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη 
 
Πηγαίνοντας μες στην ανάκαμψη να συναντήσω την αγαπημένη μου ανάπτυξη συνάντησα στη μικρή πλατεία έναν κύριο ψηλό με γυαλιά. Κρατούσε ένα μεγάλο βιβλίο με χοντρό εξώφυλλο που έγραφε απ’ έξω ΜΝΗΜΟΝΙΟ και έσχιζε με μανία τις σελίδες του. Έσχιζε, έσχιζε και σταματημό δεν είχε.

Πλησίασα περίεργος να δω καλύτερα και διαπίστωσα ότι στο εσωτερικό του υπήρχαν μικρότερα βιβλία. Τα φύλλα αυτών των βιβλίων έσκιζε με λύσσα ο ψηλός με τα γυαλιά. Πρόλαβα και είδα μερικούς τίτλους: 
«Δικαίωμα στην εργασία», «Δωρεάν υγεία», «Κοινωνική ασφάλιση», «Σύνταξη», «Δωρεάν παιδεία», «Εργασιακές σχέσεις», «Δημοκρατικά δικαιώματα». 

Ώστε έτσι λοιπόν ψηλέ κύριε με τα γυαλιά, που γέρνεις συνεχώς προς τα δεξιά! 

Συνεχίζοντας μες στη σταθερότητα, άκουσα στην επόμενη πλατεία έναν κύριο αρκετά ευδιάκριτο να κάθεται πάνω σε ένα μεγάλο υποβρύχιο και να φωνάζει: «Δεν φταίω εγώ που είναι τρύπιο. Ο ωραίος με παρέσυρε. Ένα όνειρο είχα στη ζωή, να γίνω πρωθυπουργός. Δεν πρόλαβα να γίνω πρωθυπουργός. Με κατάπιε η λερναία τρόικα». 

Πέρασα 
στο απέναντι πεζοδρόμιο της ελπίδας και της επαναδιαπραγμάτευσης, των κουρείων και του μακιγιάζ. 

Στο τέλος του πεζοδρομίου, από μακριά φαινόταν ένας πολύ ψηλός νεαρός, κρυμμένος πίσω από λέξεις. Πλησίασα και τον είδα να κάθεται πάνω σε μια στοίβα από μεγάλα βιβλία με χοντρό εξώφυλλο. Μνημόνιο 1, μνημόνιο 2, μνημόνιο 3 μέχρι το νούμερο 4. Είχε σκαρφαλώσει πάνω στα μνημόνια και φαινόταν πανύψηλος. 

Φώναζε δεξιά και αριστερά πως θα γκρεμίσει τα μνημόνια.Αναρωτήθηκα αν είχε επίγνωση τι έλεγε, αν πήρε χαμπάρι ότι προσπαθώντας να γκρεμίσει τα μνημόνια θα έχανε το μπόι του! 

Ένα στενό πιο αριστερά είδα έναν εξαγριωμένο κύριο, ντυμένο στα κόκκινα να κρατάει κι αυτός στα χέρια του το μεγάλο βιβλίο με το χοντρό εξώφυλλο που έγραφε απ’ έξω: Μνημόνιο 1. Βλέποντάς τον μου φάνηκε σα να κρατούσε «όπλο» μοναδικό και αποτελεσματικό στα χέρια του. Μιλούσε έντονα στον αρκετά ευδιάκριτο κύριο που δεν πρόλαβε να γίνει πρωθυπουργός. Ξαφνικά, βλέπω τον εξαγριωμένο κύριο να πετάει το χοντρό βιβλίο προς το μέρος του και τελικά, να καταφέρνει να αστοχήσει. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Ήταν τόσο κοντά του, ήταν τόσο μεγάλο το βιβλίο, ήταν τόσο ευδιάκριτος ο «στόχος»! 

Πώς μπόρεσε και αστόχησε; Ήταν τέτοια η απορία μου που άρχισα να πιστεύω πως μπορεί να αστόχησε και επίτηδες. Μπορεί… 

Τελικά, βρέθηκα σε ένα ανηφορικό άγνωστο στενό που δεν έτυχε ποτέ μέχρι τότε να το περπατήσω. Μπροστά μου ήταν κι άλλοι πολλοί. Άλλους τους γνώριζα και άλλους όχι. Κοίταξα πίσω μου και είδα ότι ακολουθούσαν ακόμη περισσότεροι. 

Στο τέλος της ανηφόρας ένα φως φαινόταν δυνατό. Είδα κάποιον να κάνει το χέρι γροθιά και να το υψώνει φωνάζοντας: Εμείς θα σχίσουμε τα μνημόνια, εμείς θα πάρουμε πίσω την κλεμμένη μας ζωή, εμείς θα ξαναδώσουμε το όνειρο στα παιδιά μας. Εμείς και κανένας άλλος. 

Σιγά-σιγά τα λόγια του έγιναν σύνθημα στο στόμα όλων μας κι όσο περισσότερο φωνάζαμε, κι όσο περισσότεροι φωνάζανε τόσο πιο δυνατό γινόταν το φως στο τέλος της ανηφόρας… 

ΠΗΓΗ: 
http://kyrgiakischristos.wordpress.com/

Το κουρδικό ΡΚΚ ξανά σε θέση μάχης μέσα στην Τουρκία


Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος 


Όλα τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δείχνουν πως η περίφημη «ειρηνική διαδικασία» που είχε αρχίσει τα τελευταία χρόνια ο Ερντογάν για την επίλυση του κουρδικού κατέρρευσε ολοσχερώς και οι Κούρδοι βρίσκονται ξανά με το δάχτυλο στην σκάνταλη προοιωνίζοντας ένα καινούργιο αιματηρό εσωτερικό πόλεμο που αυτή την φορά απειλεί να κλονίσει εκ θεμέλιων την ίδια την Τουρκία.

Η πολιορκία της κουρδικής πόλης του Κομπανί στην Συρία από τους φανατικούς Τζιχαντιστές, που έχουν στηριχτεί ανοιχτά από τον Ερντογάν, έδειξε για άλλη μια φορά την τουρκική υποκρισία που έχει εξοργίσει τους Κούρδους μέσα στην Τουρκία. Αυτό φάνηκε από το γεγονός ότι μέσα σε πέντε μέρες πάνω από σαράντα άνθρωποι έχασαν την ζωή τους σε αιματηρές διαδηλώσεις σε όλη την τουρκική επικράτεια ενώ τουλάχιστον τρεις τουρκικές σημαίες καήκαν δημόσια, ενδεικτικό της μεγάλης κουρδικής οργής προκαλώντας μεγάλη ταραχή στο τουρκικό κυβερνητικό στρατόπεδο.

Το ότι η γενικότερη κατάσταση έχει ξεφύγει πλέον από τα μέχρι τώρα πλαίσια που είχε καθορίσει η τουρκική κυβέρνηση, το φανερώνει και το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Taraf, στις 11 Οκτωβρίου. Το δημοσίευμα αναφέρεται σε δηλώσεις του γνωστού πολέμαρχου του ΡΚΚ, Τζεμίλ Μπαΐκ, με τον πολύ ενδεικτικό τίτλο, «Silahli birliklerimizi Türkiye’ ye geri gönderdik», «Δηλαδή στείλαμε πίσω στην Τουρκία τα ένοπλα τμήματα μας». Το δημοσίευμα επικαλείται εκπομπή της γερμανικής τηλεόρασης από το γερμανικό κανάλι ARD, όπου σε συνέντευξη που έδωσε στον Γερμανό ανταποκριτή του καναλιού, Reinhard Baumgarten, ο Κούρδος οπλαρχηγός και από τους αρχηγούς του ΡΚΚ, Τζεμίλ Μπαΐκ, ανέφερε με σαφήνεια ότι η απόφαση της τουρκικής βουλής να αφήνει το ελευθέρα τα τουρκικά στρατεύματα να επεμβαίνουν εκτός συνόρων στην Συρία καις το Ιράκ, (tezekere), όταν κρίνεται πως απειλούνται τα τουρκικά συμφέροντα, «σπάει» οριστικά τις μέχρι σήμερα συμφωνίες μεταξύ των Κουρδών και της Τουρκίας για εκεχειρία και είναι προάγγελος νέων πολεμικών συγκρούσεων μέσα στο τουρκικό έδαφος μεταξύ του ΡΚΚ και των τουρκικών στρατιωτικών τμημάτων. Ο Τζεμίλ Μπαΐκ από το αρχηγείο του ΡΚΚ στην πόλη Kandil του βορείου Ιράκ, έστειλε ηχηρό μήνυμα στην Άγκυρα, δηλώνοντας πως η απόφαση της Τουρκία να αποκτήσει δικαιοδοσία εξωτερικής στρατιωτικής επέμβασης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από το ΡΚΚ και είναι αιτία επανέναρξης του ένοπλου αγώνα του ΡΚΚ. Όσον αφορά την αιματοχυσία του Κομπανί, ο Μπαΐκ επέρριψε εξ ολόκληρου την ευθύνη στην τουρκική κυβέρνηση που εξέθρεψε τα τελευταία χρόνια τους Τζιχαντιστές και κατηγόρησε ανοχτά την τουρκική υποκρισία που από την μια εμφανίζεται ότι πολεμά τους Τζιχαντιστές και από τη άλλη τους έχει ενισχύσει με όπλα και πολεμοφόδια ποντάροντας στην επικράτηση τους για να έχει ισχυρό λόγο στις εξελίξεις στην Μέση Ανατολή. Η απόφαση της τουρκικής βουλή, όπως αναφέρει με ξεκάθαρο τρόπο ο Τζεμίλ Μπαΐκ, ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου κατά των Κούρδων μέσα στην Τουρκία. Να θυμίσουμε ότι πριν από λίγες μέρες ο ίδιος ο Οτσαλάν είχε δηλώσει ότι το Κομπανί θα θάψει την ειρηνευτική διαδικασία επίλυσης του κουρδικού ζητήματος της Τουρκίας. Η κατάσταση αυτή και οι δηλώσεις του Μπαΐκ έχει μεγαλώσει το άγχος της Άγκυρας στην προοπτική να ξαναγυρίσει στην δεκαετία του ενενήντα όταν καθημερινά γίνονταν αιματηρές μάχες μεταξύ του τουρκικού στρατού και των Κουρδών ανταρτών.

Παρ’ όλα αυτά οι Τούρκοι δεν σταματούν τις προκλήσεις τους στο Αιγαίο και στην Κύπρο, γεγονός που δείχνει πόσο υπολογίζουν την ελληνική πλευρά ενώ την ίδια περίοδο έχουν τόσα μεγάλα προβλήματα στα ανατολικά σύνορα. Ας είναι καλά οι μνημονιακοί «σωτήρες» της Ελλάδας που αντί να εκμεταλλεύονται τις συγκυρίες που δε είναι ευνοϊκές για την Τουρκία, έχουν κάνει την χώρα ξέφραγο αμπέλι των τουρκικών προκλήσεων
Ανάρτηση από το "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Ψεύτες μακράς πνοής!


(σαν) Δελτίο Τύπου

Με χαρά και συγκίνηση η κυβέρνηση-οπερέτα μακράς πνοής, του μεγάλου Ψευταρά...
Χαιρετίζει την πύρρειο νίκη της στην τριήμερη τιτανομαχία για την ψήφο εμπιστοσύνης...

Και υπόσχεται σε όλους τους τοκογλύφους, τους τραπεζίτες και εθνικούς εργολάβους...
Πως θα εξαντλήσει την τετραμηνία...
Αφήνοντας στην επόμενη κυβέρνηση στάχτες κι αποκαϊδια...
Ένα κράτος λεηλατημένο και σμπαραλιασμένο...
Κι έναν λαό εξαθλιωμένο...

Προχωράμε όλοι μαζί (η παρεούλα) για την Μεγάλη Μάσα!

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"

Από τις πλατείες της οργής στις ουρές των… διακανονισμών




M
ετά την επίσημη ελληνική χρεοκοπία την άνοιξη του 2010 και την πειραματική και βάναυση επιβολή στη χώρα των σχεδίων διάσωσης υπέρ των συμφερόντων των δανειστών και των ντόπιων ταξικών συμμάχων και γραφειοκρατών λακέδων τους, μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας βγήκαν στους δρόμους και τις... πλατείες άπειρες φορές.
Είναι γνωστές παγκοσμίως οι μεγάλες απεργίες, οι «πολιορκίες» της Βουλής και κυβερνητικών κτιρίων, οι διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, οι πολύωρες συγκρούσεις με τα ΜΑΤ, τα οδοφράγματα κ.λπ. Τόνοι δακρυγόνων και άλλων τοξικών αερίων, χιλιάδες χειροβομβίδες κρότου – λάμψης, και πέτρες έπεσαν, και ουδείς γνωρίζει ακριβώς πόσα κεφάλια διαδηλωτών (όλων των κατηγοριών και των ηλικιών) «έσπασαν» από την εντατική χρήση των αστυνομικών ροπάλων και των χιλιάδων ποινικών διώξεων, προφυλακίσεων κ.ο.κ.
Από την αρχή της κρίσης, όταν δηλαδή το κυρίαρχο πολιτικο-οικονομικό σύστημα (που χρεοκόπησε την Ελλάδα) υιοθέτησε τη βαρβαρότητα του σχεδίου του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης με αντάλλαγμα τη δική του επιβίωση στην εξουσία, πολλά άλλαξαν στη χώρα, με διαφορετικούς ωστόσο χρονικούς ρυθμούς. Μπορεί οι κοινωνικοί αγώνες να κόπαζαν, καθώς ανεργία και φτώχεια κάλπαζαν τσακίζοντας το ηθικό της εργατικής τάξης και τα «έτοιμα» (οι οικονομίες των νοικοκυριών) τέλειωναν από τις ανάγκες διαβίωσης και τους όλο και πιο μεγάλους και άδικους φόρους, διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό, αλλά παράλληλα, κατέρρεε το πολιτικό σκηνικό.
Διασπάσεις παλιών χρεοκοπημένων και δημιουργία νέων, εν πολλοίς ανυπόληπτων, πολιτικών σχηματισμών, έφεραν την Αριστερά στα πρόθυρα κατάκτησης της κυβέρνησης. Η Αριστερά με κύρια δύναμη τον ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπώντας τις λαϊκές τάξεις και τη νεολαία διεκδικεί με όλο και περισσότερες αξιώσεις την ανάρρησή της στην κυβέρνηση, καθώς το αδιέξοδο των μνημονίων γίνεται ορατό τοις πάσι, και παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες της Διαπλοκής (πολικοοικονομικές ελίτ, ΜΜΕ και τράπεζες) να ανασυγκροτήσουν τον φιλομνημονιακό «κεντρώο» και «φιλελεύθερο» χώρο ως διαρκές δεκανίκι στήριξης του βασικού κορμού των μνημονιακών κυβερνήσεων, δηλαδή της παραδοσιακής Δεξιάς η οποία φλερτάρει ξεδιάντροπα με την ατζέντα και την εκλογική πελατεία της ναζιστικής «Χρυσής Αυγής».
Διαβάζοντας τους τίτλους όλων των εφημερίδων, των ραδιοτηλεοπτικών Μέσων και των ενημερωτικών ιστοσελίδων, τον τελευταίο καιρό, διαπιστώνουμε καθημερινά να ολοκληρώνεται μια σοβαρή κοινωνική και πολιτική μετάλλαξη που τροφοδοτείται καθημερινά από τη φτώχεια και την ανασφάλεια εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων: Από την κεντρική πολιτική αναμέτρηση στους δρόμους και τις πλατείες του μαζικού λαϊκού κινήματος, με τα απάνθρωπα κυβερνητικά σχέδια διάσωσης της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων οδηγούμαστε όλο και πιο βαθιά τους τελευταίους 15-20 μήνες, στις… ουρές της ταπείνωσης για την αναζήτηση «ατομικής λύσης».
Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων -λ.χ. της Δευτέρας (6/10/2014)- επιβεβαιώνουν αυτή την εξέλιξη: «Ερχεται το άγριο περιουσιολόγιο και νέα επιδρομή στα «κρυφά» εισοδήματα», προειδοποιεί η «Δημοκρατία» και περιγράφει ποιους θα χτυπήσει το νέο μνημονιακό μέτρο. Τα «ΝΕΑ» διαφημίζουν ότι τελικά βρήκαν «Ποιοι γλιτώνουν το κούρεμα στη σύνταξη». «Ποιοι βγαίνουν στη σύνταξη πριν τα 60» και «πώς θα εκμεταλλευτείτε ευνοϊκούς όρους», υπόσχεται ο «Ελεύθερος Τύπος. «Ποιοι κλέβουν το ρεύμα απ΄τη ΔΕΗ» και πώς 1.000.000 πολίτες έχουν επιτύχει διακανονισμούς για να μην τους κόψουν το ηλεκτρικό, μας εξηγεί το «Εθνος» και όλα μαζί τα ΜΜΕ αυτόν το καιρό μας εξηγούν ποιοι μπορούν να τακτοποιήσουν οφειλές στην Εφορία, στα Ασφαλιστικά Ταμεία κ.λπ. και ποιοι θα μπορούν να ρυθμίσουν τα «κόκκινα δάνειά» τους στις τράπεζες, να προλάβουν κατασχέσεις, φυλακές και… εξορίες -αλλά και να βρουν δικαστικά κανένα φράγκο από όσα τους έκλεψαν τα δεξιά κι αριστερά αφεντικά τους που βάρεσαν κανόνια στην αγορά και τα πιο πολλά φυγάδευσαν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό. Και έπονται οι νέες υποσχέσεις ανάπτυξης και νέων σχεδιαζόμενων για μετά το 2016, το 2020, το «δύο χιλιάδες τόσο»… φοροελαφρύνσεων και άφθονων θεωρητικών θέσεων εργασίας.
Ο καταιγισμός κυβερνητικών προγραμμάτων και υποπρογραμμάτων -εμβαλωματικού χαρακτήρα- για τη διάσωση νοικοκυριών και πολιτών από την απόλυτη ένδεια (το κόψιμο της ΔΕΗ, του νερού, τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας, την κατάσχεση των καταθέσεων ή του εισοδήματος -αν υπάρχουν βεβαίως- την αποφυγή της προσωποκράτησης, την περικοπή της υγειονομικής φροντίδας και των φαρμάκων, τον υποσιτισμό κ.ο.κ), υποχρεώνει τεράστιες μερίδες της λαβωμένης κοινωνίας να ψάχνουν δικαιολογητικά, αποδεικτικά και πιστοποιητικά από δεκάδες υπηρεσίες και «φορείς», να συλλέγουν χαρτιά γιατρών και παπάδων, να εκλιπαρούν για μια ειδική παρέμβαση υπουργού, βουλευτή, νομάρχη, δημάρχου, πολιτευτή, υπηρεσιακού παράγοντα, εφοριακού, στελέχους οργανισμού ή νοσοκομείου ώστε να πιάσουν, εκείνοι -πρώτοι απ' όλους τους άλλους σε παρεμφερή κατάσταση- προνομιούχο θέση στην ουρά του διακανονισμού επιβίωσης.
Αυτά όλα σημαίνουν ότι ναι μεν η Αριστερά θα νικήσει στις εκλογές όποτε κι αν γίνουν, αλλά δυστυχώς η κοινωνία έχει ηττηθεί πολλαπλά. Είναι κατάκοπη, δυσκίνητη, καχύποπτη, ατομοκεντρική και οργισμένη βουβά. Και δίχως μια κοινωνία που να ελπίζει και να μάχεται συλλογικά με νου και γνώση για τις ώριμες πλέον κοινωνικές ανατροπές και για δημιουργικές και δίκαιες σοσιαλιστικές πολιτικές σωτηρίας, τα πράγματα θα είναι πολύ ζόρικα.
Του Δημήτρη Τρίμη από efsyn, μέσω "Το Γρέκι"

180 - 155 = εκλογές / Καμένη γη ή αναγέννηση της χώρας;


Αλ. Τσίπρας: Μην τολμήσετε να δεσμεύσετε τη χώρα
Απομονωμένη βγαίνει από τη μάχη στη Βουλή η κυβέρνηση, καθώς πήρε την ψήφο 155 βουλευτών, ενώ για την προεδρική εκλογή τον Φεβρουάριο απαιτούνται 180. Στη Βουλή υπάρχουν 23 ανεξάρτητοι βουλευτές, από τους οποίους πολλοί έχουν δηλώσει ότι δεν θα συμπράξουν στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες των δύο κομμάτων δίνουν την εικόνα κινούμενης άμμου, καθώς αρκετοί βουλευτές ζητούν να συγκροτηθεί άλλη κυβέρνηση, "ειδικού σκοπού", από αυτή τη Βουλή, χωρίς Σαμαρά και Βενιζέλο. 
Παρ' όλα αυτά Σαμαράς και Βενιζέλος επιχειρούν να δεσμεύσουν τη χώρα με διαιώνιση του Μνημονίου, ως απαραίτητου συνοδευτικού όχι πλέον ενός "αναγκαστικού δανείου", αλλά μιας "προληπτικής γραμμής χρηματοδότησης".
Ο Αλέξης Τσίπρας προειδοποίησε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αναγνωρίσει 

κάθε συμφωνία, που δεν έχει την έγκρισή του και ζήτησε εκλογές για να δώσει ο λαός ισχυρή εντολή διαπραγμάτευσης και πολιτικής αλλαγής.
  
Καμένη γη ή αναγέννηση της χώρας;

Όπως εξ αρχής ήταν βέβαιο, η κυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης, αλλά μόνο για τέσσερις μήνες. 
Η δυνατότητα να σχηματιστεί προεδρική πλειοψηφία 180 ψήφων τον Φεβρουάριο δεν προκύπτει. 
Αυτή η Βουλή έχει ζωή κατ' ουσίαν μέχρι και την ψήφιση του προϋπολογισμού, ο οποίος υπακούει στις σκληρές μνημονιακές προδιαγραφές, παρ' ότι Σαμαράς και Βενιζέλος διαμηνύουν ότι... βγαίνουμε από το Μνημόνιο!

Η συζήτηση στη Βουλή απέδειξε ότι βαθαίνει η κρίση εκπροσώπησης. 
Ακόμη και κυβερνητικοί βουλευτές εισηγούνται την ανάδειξη νέας κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή. 
Δηλαδή αμφισβητούν τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης Σαμαρά. 
Η κρίση εκπροσώπησης όμως, που παράγει αυτοτροφοδοτούμενη πολιτική κρίση, επιδεινώνεται και λόγω της στρατηγικής που επέλεξε ο Σαμαράς για το χρέος. 
Η στρατηγική της ψευδώνυμης εξόδου από το Μνημόνιο, που στην πράξη ισοδυναμεί με την παραίτηση της χώρας από το υπόλοιπο δάνειο του ΔΝΤ, μετά τον Φεβρουάριο μετακυλίει στις πλάτες της νέας κυβέρνησης την πιεστική αναζήτηση 25 δισ. ευρώ από τις αγορές. 
Η χώρα επωμίζεται ένα επαχθές δάνειο, και μάλιστα σε συνθήκες μεγαλύτερης ανασφάλειας, αφού η αναζήτηση στις αγορές (ακόμη και το Plan B με την "προληπτική χρηματοδότηση" από το ΔΝΤ και νέο Μνημόνιο) θα γίνεται σε μια περίοδο που ολόκληρη η Ευρωζώνη γλιστράει στην ύφεση και οι αγορές καραδοκούν.

Ο Σαμαράς καταφεύγει στην τακτική της καμένης γης. 
Επιχειρεί να δεσμεύσει τη χώρα με συμφωνίες που την καταδικάζουν να παραμείνει αποικία χρέους, φτώχειας και ανεργίας. 
Που εμποδίζουν την ανάκαμψη της χώρας. 
"Ρυθμίζει" το χρέος όχι με προτεραιότητα τα συμφέροντα του λαού και το κούρεμα, αλλά την προστασία των συμφερόντων των δανειστών. 
Αδιαλείπτως θα πληρώνουμε ολόκληρο το χρέος, προειδοποιούσε ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης προχθές στη Βουλή, προδιαγράφοντας τη διαιώνιση του Μνημονίου και της σκληρής λιτότητας.

Η διέξοδος από την οικονομική προϋποθέτει διέξοδο από την πολιτική κρίση. 
Αυτό γίνεται ευρύτατα αποδεκτό ακόμη και μέσα στα κυβερνητικά κόμματα. 
Η διαμόρφωση της αναγκαίας συναίνεσης για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων προϋποθέτει πολιτική αλλαγή. Νέα Βουλή, όπου θα αποτυπωθούν οι νέοι συσχετισμοί. 
Οι παλιοί συσχετισμοί του χρεοκοπημένου μνημονιακού συστήματος υπονομεύουν την εσωτερική ενότητα και συναίνεση και εκθέτουν τη χώρα, ανυπεράσπιστη, στις αξιώσεις των πιστωτών. 
Δεν είναι, λοιπόν, κομματική αξίωση η προσφυγή στις εκλογές, αλλά εθνική και λαϊκή αναγκαιότητα.
Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν δυναμική αυτοδυναμίας για τον ΣΥΡΙΖΑ. 
Το πρόγραμμά του εκπροσωπεί μια νέα κοινωνική συμμαχία, εργαζομένων και μεσαίων τάξεων, που έχουν καταστραφεί ή απειλούνται από το Μνημόνιο και τη λιτότητα. 
Η λαϊκή ψήφος δεν αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης. 
Αντιθέτως, ενισχύει τη θέση της χώρας, ώστε να δώσει και να κερδίσει τη μάχη για τη δημοκρατική αναγέννηση, την παραγωγική ανασυγκρότηση και την αποκατάσταση της διεθνούς αξιοπρέπειας. 
Να στείλει ένα μήνυμα ευρωπαϊκής εμβέλειας, σε μια περίοδο που η Ευρώπη αναζητεί έναν νέο βηματισμό.

Οι φοροελαφρύνσεις πήγαν... περίπατο


Πέτρος Τσιολάκης
Την κατάρρευση της κυβερνητικής ρητορικής περί φοροελαφρύνσεων διακρίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατατέθηκε τη Δευτέρα, με δεδομένο ότι το προσχέδιο προβλέπει αύξηση φόρων σε σχέση με πέρυσι κατά 1,7 δισ. ευρώ, μείωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων κατά 400 εκατ. και των κοινωνικών δαπανών κατά 459 εκατ. ευρώ. Πάνω απ’ όλα το προσχέδιο καταρρίπτει τον κυβερνητικό ισχυρισμό περί του τέλους του μνημονίου και εισόδου στην ανάπτυξη, αφού, όπως επισημαίνει σε σχετική ανακοίνωσή του ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, στη σελίδα 11 αναφέρει ότι «η στροφή στην οικονομική ανάπτυξη προϋποθέτει τη συνέχιση της δημοσιονομικής πολιτικής». Ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην ετήσια διάσκεψη της Ένωσης Επιχειρηματιών Ελλάδας, ανέφερε ότι το προσχέδιο 
«συνεχίζει να υλοποιεί το μνημόνιο και υμνεί τη λογική της εσωτερικής υποτίμησης και της καταστροφής της εσωτερικής αγοράς». Τα δεδομένα του προϋπολογισμού ενισχύουν την πεποίθηση του ηγετικού επιτελείου ότι η πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης δεν σώζει την κυβέρνηση και ώς την κατάθεση του τελικού σχεδίου του προϋπολογισμού στις αρχές Δεκεμβρίου το ενδεχόμενο πολιτικών εξελίξεων παραμένει ανοιχτό.

Είτε γίνουν εκλογές σύντομα, όμως, είτε γύρω στον Μάρτιο με αφορμή την εκλογή Προέδρου, η Κουμουνδούρου διακηρύσσει ότι αυτός ο προϋπολογισμός δεν τη δεσμεύει και διαβεβαιώνει ότι αυτός θα αναθεωρηθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Στο ότι ο προϋπολογισμός κατά πάσα πιθανότητα θα εκτελεστεί στο μεγαλύτερο μέρος του από άλλη κυβέρνηση φαίνεται να συνηγορεί και το γεγονός ότι η τρόικα παρέπεμψε την όποια δυνατότητα φοροελαφρύνσεων μαζί με την έναρξη της συζήτησης για το χρέος μετά την προεδροεκλογή, αφήνοντας την κυβέρνηση «στον αέρα».

Προβληματισμός
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να διακηρύσσει ότι ο προϋπολογισμός της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου δεν τον δεσμεύει, ωστόσο αντιμετώπισε με αμηχανία τη δήλωση του Μάριο Ντράγκι ότι η ποσοτική χαλάρωση (αγορά ενυπόθηκων τίτλων και καλυμμένων ομολόγων πολύ χαμηλής διαβάθμισης) πάει πακέτο με πρόγραμμα με την Ε.Ε. – η δήλωση πέρασε στα χαμηλά για την Κουμουνδούρου:

◆ Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι έχει επενδύσει μεγάλο μέρος της ρητορικής του περί διαπραγμάτευσης στην «ποσοτική χαλάρωση» του Ντράγκι, που, κατά την αξιωματική αντιπολίτευση, αποκαλύπτει ρήγματα στο εσωτερικό της Ε.Ε. και απόκλιση από τη στρατηγική της Μέρκελ.

◆ Η «Αυγή» έγραψε την Παρασκευή πρωτοσέλιδα για «Μνημόνιο Ντράγκι» επισημαίνοντας ότι οι δηλώσεις του κεντρικού τραπεζίτη της Ε.Ε. ακυρώνουν την «επικοινωνιακή καμπάνια» Σαμαρά περί τέλους του μνημονίου και εξόδου στις αγορές το 2015, αφού στην πραγματικότητα παραπέμπουν σε νέο μνημόνιο.

◆ Ο Τσίπρας, την επομένη, στο άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» επέμεινε στη σημασία της ποσοτικής χαλάρωσης από τον Ντράγκι, ωστόσο αυτή τη φορά εστίασε αλλού προκειμένου να στηρίξει τον ισχυρισμό ότι «στην Ευρώπη κάτι αλλάζει»: στο θεσμικό πλαίσιο της Ε.Ε., που «δίνει τη δυνατότητα άσκησης πολιτικής και δεν προϋποθέτει εφαρμογή μνημονίων» και μέσα στο οποίο «υπάρχει δυνατότητα πολιτικής διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε ισότιμους εταίρους και όχι ανάμεσα σε δανειστές που απαιτούν και δανειζόμενους που υλοποιούν».
Εστίασε επίσης στη συντονισμένη αντίδραση της Γαλλίας και της Ιταλίας στο Βερολίνο, που, όπως είπε, «είναι στην πράξη η αμφισβήτηση της ταύτισης της ευρωζώνης με τη λιτότητα».

Με άλλα λόγια η αξιωματική αντιπολίτευση δείχνει να προβληματίζεται για την επόμενη μέρα και τις «παρακαταθήκες» που αφήνει πίσω της η κυβέρνηση αποδεχόμενη ασυζητητί τους όρους των δανειστών, αλλά ανησυχεί και για τις διαθέσεις των ίδιων των δανειστών.

Γι’ αυτό ίσως τις τελευταίες μέρες έχει αρχίσει και δημόσια να λέγεται ότι η διαπραγμάτευση θα είναι μια σκληρή και επίπονη διαδικασία και «οι αποφάσεις μπορεί να μην ληφθούν μια κι έξω» (Ν. Βούτσης, «Real News»). Επομένως, όσο πιο μεγάλη η στήριξη της κοινωνίας στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο μεγαλύτερες οι δυνατότητες να πετύχει η διαπραγμάτευση…

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΡΕΛΗΣ - Ο ΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΧΛΑΠΑΤΣΑΣ

 ή ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Και ξαφνικά, ο Φώτης Κουβέλης έγινε του κλότσου και του μπάτσου. Οι φίλοι τον μισήσανε, ο πόρτες όλες κλείσανε. Εφημερίδες, κανάλια και δημοσιογράφοι (αυτό το επάγγελμα δηλώνουν...) που κάποτε υμνούσαν το πολιτικό του θάρρος και την εθνική του αποφασιστικότητα, τώρα δεν τον αφήνουν σε χλωρό κλαρί... 
 

Δεξιοί, κεντροδεξιοί, κεντρώοι και κεντροαριστεροί τον έχουν βάλει στο σημάδι. Μοιραίο τον ανεβάζουν, κωλοτούμπα τον κατεβάζουν, καρεκλοκένταυρο τον στολίζουν, μωροφιλόδοξο τον συγυρίζουν. Κανονικό λιντσάρισμα. 
 

Τα λάθη πληρώνονται, θα μου πεις. Πληρώνονται, εντάξει. Αλλά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μ’ αυτό. Διότι όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει ότι το μεγάλο λάθος του Κουβέλη και της ΔΗΜΑΡ ήταν ότι πήγαν κι έμπλεξαν στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Διέπραξαν κυβερνητική συμφωνία και κυβερνητικό πρόγραμμα με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ. Με τη ΝΔ του Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου! Εμπιστεύτηκαν δηλαδή τον Σαμαρά, ενώ ήταν φανερό ότι δεν τους θεωρούσε παρά μπουζουριέρα της πολιτικής του. Χρήσιμους ηλίθιους. Άσε που εμπιστεύτηκαν και τον Βενιζέλο. Τι να πεις και τι να σχολιάσεις γι’ αυτό. 
 
Γι’ αυτό το λάθος τους τσάκισε ο κόσμος στις ευρωεκλογές, παρά το γεγονός ότι με το λουκέτο στην ΕΡΤ, ο Κουβέλης κατάλαβε τι βλακεία είχε κάνει και...
σε τι λάκκο είχε ρίξει το κόμμα του. Γι’ αυτό το λάθος συνεπώς τιμωρήθηκαν -και το άξιζαν. 
 

Τώρα όμως, Τύπος και ΜΜΕ του Συστήματος, έχουν περιλάβει τον Κουβέλη ακριβώς για το αντίθετο. Γιατί αρνείται να συμπράξει με οποιοδήποτε τρόπο στην μακροημέρευση της συγκυβέρνησης. Γιατί, αν θέλετε, κάηκε στο γάλο και φυσάει και το γιαούρτι. Ακόμα και το γεγονός ότι "δεν δέχτηκε" (ε όχι και δε δέχτηκε...) τελικά να παίξει στην κωμωδία των προεδρικών εκλογών ως υποψήφιος πρόεδρος τους ενόχλησε. Τώρα, πώς κολλάει αυτό με τη μωροφιλοδοξία που του καταλογίζουν, μόνο οι ίδιοι
το ξέρουν.
 
 

Το πολιτικό μάθημα πάντως είναι σαφές: Όποιος μπλέκει σε λυκοσυμμαχίες, τον τρώνε τελικά οι λύκοι. Και τα τσακάλια θα λέγαμε... Κι έτσι σμπαραλιασμένη, κομματιασμένη, στα πρόθυρα της διάλυσης, η ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη, εξακολουθεί να πληρώνει στα δόντια των λύκων το χορό της με τους λύκους. Για τον οποίο φυσικά δεν είναι υπεύθυνος μόνον ο αρχηγός της, αν και αυτός έχει την πιο μεγάλη ευθύνη. Είναι  υπεύθυνοι και όσοι συμφώ- νησαν -η μεγάλη πλειοψηφία. 
 

Και όσοι σώπασαν. Και όσοι είδαν σ’ αυτό μια ευκαιρία να βολευτούν σε κρατικές θεσούλες. Και όσοι προσέδωσαν σε μια εμφανώς λαθεμένη κίνηση ιδεολογικό, ηθικό, ου μην και εθνικό χαρακτήρα.
Αν θα μπορέσει ποτέ να ξανασταθεί στα πόδια της η «υπεύθυνη αριστερά» είναι πολύ αμφίβολο. Η λαϊκή απομόνωση, οι αποσκιρτήσεις, οι εσωτερικές έριδες, η στάση των βουλευτών της, η ενδημική αμηχανία με ποιους να πάνε και ποιους να αφήσουν, έχουν αφήσει βαθιές πληγές. Επώνυμα στελέχη υποστηρίζουν δημόσια ότι ο κύκλος της ΔΗΜΑΡ έκλεισε.
 
 

Ο ίδιος ο Κουβέλης υποστηρίζει ότι αυτό δεν ισχύες και ότι η ΔΗΜΑΡ μπορεί να επιτύχει ολική επαναφορά και να παίξει το ρόλο της στις εξελίξεις που έρχονται.
Σε κάθε περίπτωση, όποιο κι αν είναι το τέλος αυτού του δράματος, το λιντσάρισμα του Κουβέλη έχει τη λογική του.
 
Το Σύστημα έχασε το αριστερό του άλλοθι και αυτό εξηγεί γιατί ο άγιος Φώτης έγινε τώρα μοιραίος Κουβέλης... 


HOT DOC

Σ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΑ ΣΟΚΑΚΙΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ


ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΜΠΑΝΙ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ??? ΑΠΟ ΤΟ ΙΡΑΝ ΕΩΣ ΤΗ ΚΥΠΡΟ, ΟΛΗ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ - H Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν θα λάβει κάθε απαραίτητο μέτρο για να βοηθήσει τους Κούρδους στο Kobani , στα πλαίσια της υποστήριξή της προς τη συριακή κυβέρνηση στον αγώνα της κατά της τρομοκρατίας», δήλωσε ο Amir-Abdollahian., αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών...

(Χάρτης με το κύριο πεδίο δράσης του ISIS και τη βασική στόχευση
των αμερικανικών και "συμμαχικών" βομβαρδισμών)

του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ

Το Ιράν επίσης έστειλε προειδοποίηση προς της κυβέρνηση της Τουρκίας για το ενδεχόμενο στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, καθώς το στρατιωτικό σχέδιο της Άγκυρας προβλέπει...
τη δημιουργία μια μεγάλη «νεκρή ζώνη 40-50 χιλιομέτρων» εντός του Συριακού εδάφους. Η περιοχή αυτή είναι κουρδική και το ΝΑΤΟ θέλει να τη μετατρέψει σε ζώνη όπου θα συσταθεί στρατός του FSA(της «συριακής αντιπολίτευσης») για να πολεμήσει τις δυνάμεις του Ασάντ. 

Η κυβέρνηση της Συρίας έχει διαμηνύσει ότι οποιαδήποτε χερσαία κίνηση εντός των συνόρων της(πλην των βομβαρδισμών των θέσεων του IS) θα θεωρηθεί αιτία πολέμου.
 
Στη προσπάθεια αποσταθεροποίησης της ευρύτερης περιοχής προστίθενται συνεχώς επεισόδια.Στο εσωτερικό του Ιράν, μέλη της σουνιτικής οργάνωσης Jaish-ul Adl δολοφόνησαν σε ενέδρα, τρία μέλη των ιρανικών δυνάμεων μεθοριακή επαρχία του Σιστάν. Ανάλογη επίθεση είχε σημειωθεί και το προηγούμενο μήνα.  

Στο Λίβανο το ISIS έχει στρατολογήσει δεκάδες σουνίτες στο πόλεμο κατά του Άσαντ και τώρα δημιουργεί και τοπικούς θύλακες. Σε μια περιοχή με πρωτοφανή ανεργία μεταξύ των νέων (85%) λόγω του πολέμου στην ευρύτερη περιοχή της Συρίας, η ένταξη στο ISIS είναι διέξοδος.

Στην γειτονιά του Qibbeh,έγινε το μνημόσυνο του Khaled Ahmad Ahdab, ενός λιβανικής καταγωγής μαχητή του ISIS, ο οποίος πέθανε στο Ιράκ αυτή την εβδομάδα. Δύο μεγάλες σημαίες του ISIS κυμάτιζαν πάνω από το τζαμί Hamza, μέσα στο οποίο δεκάδες είχαν προσέλθει για να τιμήσουν τον Khaled.

Στην γειτονιά του Qibbeh, όπου περίπου το 30 τοις εκατό ζουν με λιγότερο από 90 ευρώ το μήνα, τα 450 ευρώ που προσφέρει το ISIS, με την χρηματοδότηση του από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τη Τουρκία και τις ΗΠΑ είναι ένα πολύ ισχυρό κίνητρο.

Την ίδια στιγμή εκατοντάδες μαχητές του Μετώπου Al Nusra, στρατιωτικού βραχίονα της Αλ Κάιντα επιτέθηκαν σε πολλές βάσεις της Hezbollah, στον ανατολικό Λίβανο, ενώ κανείς δε μπορεί να προβλέψει ποιες θα είναι οι εξελίξεις στη Κύπρο καθώς συνεχίζεται η τουρκική επιθετική πολιτική στο θαλάσσιο χώρο. Εάν ολοκληρωθούν τα σχέδιά της, η Τουρκία θα κατέχει το βόρειο μέρος του νησιού και θα ελέγχει το νότιο. Είναι ουσιαστικά η πιο σοβαρή κρίση στη Κύπρο από το 1974 έως σήμερα και με δεδομένη την συγκυρία στη περιοχή η τουρκική ηγεσία, δεν αποκλείεται, να κλιμακώσει την ένταση.

Ο λόγος δεν θα είναι απλά να ενισχύσει την «εσωτερική συσπείρωση». Η συγκυρία ευνοεί το τουρκικό κατεστημένο να επιδιώξει, τώρα, μια λύση στη λογική του Νατοϊκού σχεδίου Ανάν. Γνωρίζει, όπως το γνωρίζουν και τα ευρωατλαντικά επιτελεία, ότι ένα τέτοιο σχέδιο δε μπορεί να «περάσει» κάτω από «κανονικές συνθήκες».

Οι εξελίξεις στη περιοχή δημιουργούν επίσης το κατάλληλο περιβάλλον ώστε να μπορέσει να διαπραγματευτεί, από πιο ισχυρή θέση, ανταλλάγματα. (Ειδικά στην, απευκταία για την Άγκυρα, περίπτωση που οι εξελίξεις στο Κουρδικό ενισχύσουν τη λύση της αυτονομίας).

Εκτός από το μέτωπο της Συρίας ο τουρκικός στρατός δραστηριοποιείται κα στα σύνορα με το Ιρακ, με το Κιρκούκ να αποτελεί μακροχρόνιο στόχο. Στη περιοχή αυτή οι δυνάμεις του IS (στη χρηματοδότηση και συγκρότηση των οποίων η Τουρκία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο) έχουν καταφέρει σημαντικά πλήγματα στις δυνάμεις του Μπαρζανί της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν στο Βόρειο Ιράκ που υποχώρησαν, εγκαταλείποντας τις θέσεις τους, διευκολύνοντας έτσι τη διείσδυση των τουρκικών στρατευμάτων.
Πόλεμος στη (και με) Συρία, πόλεμος στο βόρειο Ιράκ, στο Κουρδιστάν, πολεμικά γεγονότα στο Λίβανο, το Ιράν. Το ΝΑΤΟ δημιουργεί συνεχώς νέες εστίες πολέμου . Την ίδια στιγμή σε Αθήνα και Λευκωσία οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να εφαρμόζουν το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσην», το δόγμα που είχε οδηγήσει δηλαδή στο πραξικόπημα και την εισβολή του 1974.

Το κυβερνητικό επιχείρημα ότι η Ελλάδα , ως χώρα του ΝΑΤΟ, εξασφαλίζει σταθερότητα και ειρήνη αρχίζει να ακούγεται ολοένα και πιο τραγικό. Το ΝΑΤΟ φέρνει τον πόλεμο στη περιοχή, το ΝΑΤΟ τάισε το τέρας του ισλαμικού φονταμενταλισμού, με άγνωστες συνέπειες –και όχι μόνο για την περιοχή.

«Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι πόροι του, πρέπει να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης» δηλώνει το State Department και το υπονοούμενο είναι σαφές.

Ακόμη και εάν η κατάσταση στη Κύπρο «εξομαλυνθεί» προσωρινά, η παράταση που θα πάρει η «συνολική διευθέτηση» για τα του «ελληνικού χώρου» είναι άγνωστης διάρκειας. Και ακόμη πιο αβέβαιου επιλόγου. Μη ξεχνάμε ότι με τη κρίση στη Κύπρο άνοιξε ο μεγάλος κύκλος της μεταπολίτευσης.

Στα χιλιοβομβαρδισμένα σοκάκια της Γάζα, στους λόφους του Λιβάνου, στα βουνά του Κουρδιστάν, στις γειτονιές του Ντιγιαρμπακίρ παίζεται κάτι παραπάνω από την αξιοπρέπεια της ανθρωπότητας.