Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΕ ΤΗ ΧΩΡΑ


Η απάντηση στον κ. Σόιμπλε δεν είναι τα παρακάλια αλλά το σπαρτιάτικο «ή ταν ή επί τας» - Μέρες Πομπηίας θυμίζουν αυτά που συμβαίνουν τις δύο τελευταίες εβδομάδες...


Χειρότερη κατάσταση δεν έχει βιώσει η Ελλάδα. Ζήτουλας έχει γίνει, έχει βγει με τον δίσκο στη γύρα. Ζητιανεύοντας ένα κομμάτι έλεος... Διασυρμός πρωτοφανής. Τρεις υπάλληλοι συμπεριφέρονται στην κυβέρνηση σαν το μεγάλο αφεντικό και ο πρωθυπουργός τούς ανέχεται αντί να τους στείλει από εκεί που ήρθαν.

Δεν είναι καλύτεροι όσοι βρίσκονται πίσω από...
αυτούς και κινούν τα νήματα. Με πιο αδίστακτο τον Σόιμπλε, που ωμά διαμηνύει: «Ή θα συμβιβαστούν ή θα πέσουν ή θα φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη»!

Από κοντά και η κυρία του ΔΝΤ, που έχει γίνει πιο σκληρή. Και ο λόγος είναι ότι ούτε που συζητούν αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ελλάδα, δεν διανοούνται να φύγουν από την Ευρώπη. Θέλουν να είναι μόνιμοι μπάστακες, το μάτι της Αμερικής στο Ταμείο κάθε χώρας. Και αντί να μας πουν «ευχαριστώ» που ο δικός μας (δικός τους, ουσιαστικά...) τους άνοιξε την πόρτα, μας δέρνουν κι από πάνω.

Δεν είναι, βέβαια, καλύτεροι και οι άλλοι... εταίροι μας. Έχουν γίνει κι αυτοί... αρπακτικά. Ψοφίμι μύρισαν -αυτήν την εικόνα δημιούργησε για την Ελλάδα και ο Παπανδρέου και ο Παπαδήμος και ο Σαμαράς- και πέσανε να μας φάνε... Δεν είναι η πρώτη φορά ούτε η τελευταία... Η λεία, όμως, δεν είναι εύκολη...

Τις τελευταίες μέρες της δικής του Πομπηίας ζει, όπως μαθαίνουμε αλλά και όπως φαίνεται, και ο πρωθυπουργός. Δεν του φταίει κανείς. Ευγνωμοσύνη πρέπει να αισθάνεται για την ανοχή που έχουν δείξει εδώ και έξι χρόνια οι πολίτες. Αλλά όπως έστρωσε, θα κοιμηθεί, λέει ο λαός μας...

Εδώ που φτάσαμε, ένα και μόνο είναι το ζητούμενο: Τι θα γίνει με τη χώρα μας... Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτός ο διασυρμός. Η Ελλάδα έχει γίνει βούκινο σε όλη την υφήλιο. Περίγελος...

Μία είναι η πορεία, η απάντηση στον κ. Σόιμπλε και στην παρέα του: Ή ταν ή επί τας... Και να είναι σίγουροι όλοι αυτοί που μας έχουν στήσει στον τοίχο ότι δεν θα είμαστε στο επί τας... Το μόνο που χρειάζεται είναι εκείνος που θα δώσει όραμα και θα εμπνεύσει τον ελληνικό λαό...

ΥΓ: Για να πάρετε μια μικρή γεύση της υποτέλειας στην οποία έχει οδηγηθεί η χώρα, στο υπουργείο Άμυνας δεν μπορούν ούτε ένα ευρώ να πληρώσουν αν δεν έχουν την έγκριση της «τρόικας»...

ΜΑΚΗΣ ΚΟΥΡΗΣ

Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ

 ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΕΝΟΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΞΟΥΣΙΟΠΑΡΑΦΡΟΝΑ

Παραδομένη στην τύχη της μοιάζει τις τελευταίες δύο εβδομάδες η εξωτερική πολιτική της χώρας, καθώς με ευθύνη και της κυβέρνησης, αλλά ειδικά του υπουργού Εξωτερικών Β. Βενιζέλου, υπονομεύονται κρίσιμα ζητήματα, όπως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις αλλά και το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων...



Ο Αντ. Σαμαράς έχει παραδώσει πλήρως την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής στον κυβερνητικό εταίρο του, παραβλέποντας ότι στο τέλος θα πληρώσει και ο ίδιος τους «λογαριασμούς» που ανοίγει ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος μάλιστα θεωρεί ότι...
εκτός από τα συνταγματικά, τα οικονομικά κ.λπ., είναι άριστος γνώστης και των γεωπολιτικών, και συνεπώς δεν χρειάζεται ως επικεφαλής του διπλωματικού γραφείου του έναν υψηλόβαθμο και έμπειρο διπλωμάτη. 
Η πολυπραγμοσύνη αυτή του υπουργού Εξωτερικών έχει οδηγήσει σε δυσάρεστα αποτελέσματα, με πιο τρανταχτά αυτά που συνέβησαν το τελευταίο δεκαήμερο στα ελληνοτουρκικά και στο Σκοπιανό, χωρίς να παραγνωρίζονται τα σοβαρά λάθη στις σχέσεις με την Αλβανία.
 
Ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος ήδη από την ενημέρωση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής απέπνεε μια ακατανόητη αισιοδοξία για τα ελληνοτουρκικά, αποφάσισε να χειριστεί ο ίδιος την όλη υπόθεση της προετοιμασίας της κοινής συνεδρίασης των Υπουργικών Συμβουλίων της Ελλάδας και της Τουρκίας στην Αθήνα, φέρνοντας προ τετελεσμένων και το διπλωματικό γραφείο του Αντ. Σαμαρά, όταν ο πρέσβης Σ. Βασιλόπουλος βρέθηκε απλώς να ενημερώνεται από τον γενικό γραμματέα Αναστάσιο Μητσιάλη για τους χειρισμούς του υπουργού Εξωτερικών.
 
Ο κ. Βενιζέλος, αποφεύγοντας να εμπλέξει στην προετοιμασία της επίσκεψης αλλά και στις συνομιλίες με τον υφυπουργό Εξωτερικών Φ. Σινιρλίογλου πρέσβεις ιδιαίτερα έμπειρους στα ελληνοτουρκικά, όπως ο διευθυντής πολιτικών υποθέσεων Δ. Παρασκευόπουλος, προτίμησε τον γενικό γραμματέα Αν. Μητσιάλη, ο οποίος, κινούμενος απολύτως υπηρεσιακά, απλώς υλοποιούσε τον σχεδιασμό του κ. Βενιζέλου. Ο αποκλεισμός, από τις συνεννοήσεις, στελεχών όπως ο Δ. Παρασκευόπουλος έγινε για έναν ακόμη λόγο, καθώς ο έμπειρος πρέσβης υπήρξε επί σειρά ετών ο διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του Γ. Παπανδρέου, ενώ διατηρεί άριστες σχέσεις με τον Στ. Βασιλόπουλο, που σήμερα έχει την ίδια θέση στο διπλωματικό γραφείο του Αντ. Σαμαρά.
 
Ο κ. Βενιζέλος πήγε στην Άγκυρα, συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών Τσαβούσογλου, με τον οποίο έκαναν έναν διάλογο κωφών, έδειξε, ωστόσο, να υποτιμά όσα είπε ο τούρκος υπουργός τόσο για το θέμα του «BARBAROS» όσο και για τη συνεργασία της Ελλάδας με την Αίγυπτο. Συγχρόνως η ελληνική πλευρά έδειξε να μην αντιλαμβάνεται τι προανήγγειλε ο κ. Τσαβούσογλου όταν έθετε στη συνέντευξη Τύπου θέμα Θράκης μπροστά στον κ. Βενιζέλο. Σε μια εξαιρετικά προβληματική δήλωσή του μάλιστα ο κ. Βενιζέλος, μετά τη συνάντηση με τον Ταγίπ Ερντογάν, έσπευσε να κάνει λόγο για… «θετικό κλίμα», παραβλέποντας όσα του είχε πει η τουρκική ηγεσία τόσο για την Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο όσο και για τη Θράκη…
 
Εξορκίζοντας το κακό, δεν σημαίνει ότι το εξαφανίζεις όμως.
 
Έτσι την περασμένη Δευτέρα οι Τούρκοι υπέβαλαν σε ένα πρωτοφανές καψόνι την ελληνική κυβέρνηση. Ενώ ολοκληρωνόταν η διαμόρφωση του επίσημου προγράμματος, απαίτησαν να ολοκληρωθεί νωρίς το Σάββατο το πρόγραμμα των συναντήσεων στην Αθήνα προκειμένου ο κ. Νταβούτογλου, επικεφαλής του δεκαμελούς υπουργικού κλιμακίου και δεκάδων επιχειρηματιών, δημοσιογράφων και παραγόντων, να μεταβεί στη Θράκη. Εκεί ο τούρκος πρωθυπουργός δεν θα περιοριζόταν, φυσικά, σε μια απλή επίσκεψη, αλλά θα πραγματοποιούσε περιοδεία στους νομούς της Ξάνθης και της Ροδόπης, η οποία θα κορυφωνόταν στην Κομοτηνή.
 
Η απαίτηση αυτή προκάλεσε πανικό στη Β. Σοφίας, καθώς ακόμη και στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κατάλαβαν ότι θα ήταν καταστροφικό για την εικόνα του ίδιου και της κυβέρνησης να συναντώνται στα γρήγορα με τον κ. Νταβούτογλου μιλώντας για το καλό επίπεδο των διμερών σχέσεων. Την ίδια ώρα, και ενώ το τουρκικό πλοίο αλωνίζει στην κυπριακή ΑΟΖ, στη Θράκη το τουρκικό προξενείο θα έστρωνε κόκκινο χαλί για την υποδοχή του υπό-Σουλτάνου. Έτσι δαπανήθηκε διπλωματικό κεφάλαιο τις επόμενες ημέρες για να εξηγηθεί στους Τούρκους ότι αυτή η επίσκεψη θα διατάρασσε το κλίμα διαλόγου και αποκλιμάκωσης της κρίσης στην Κύπρο, που αποτελούσε και τον βασικό στόχο της επίσκεψης Νταβούτογλου στην Αθήνα.
 
Από την αρχή της προηγούμενης εβδομάδας είχαν φθάσει ανησυχητικά μηνύματα από τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο της χώρας μας στο ΝΑΤΟ Μιχάλη Διάμεση για τις προθέσεις των Αμερικανών να παγιδεύσουν τη χώρα μας και να παρουσιάσουν ως «Μακεδονία» τα Σκόπια σε μια ιδιαίτερα σημαντική συνάντηση, αυτή της Συμμαχίας εναντίον των ισλαμιστών.
 
Ο κ. Βενιζέλος καθησύχασε τους πάντες ότι θα χειριστεί μόνος του το θέμα, υπολογίζοντας στις σχέσεις που θεωρούσε ότι έχει με τον αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τ. Κέρι. Το αποτέλεσμα ήταν, επί διήμερο, σε όλες τις φωτογραφίες από τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ που είχε προηγηθεί, να εμφανίζεται ο κ. Βενιζέλος να προσπαθεί να εξηγήσει με τον γνωστό πληθωρικό τρόπο του το πρόβλημα στον αμερικανό υπουργό χωρίς να πετύχει απολύτως τίποτα. Έτσι οι Αμερικανοί τιμώρησαν τον ίδιο και την Ελλάδα επιμένοντας να αναγραφεί στην κοινή διακήρυξη των 60 χωρών της «Συμμαχίας εναντίον του Ισλαμικού Κράτους» η ονομασία «Μακεδονία» αντί για FYROM.
 
Το αποτέλεσμα ήταν ένα πρωτοφανές στραπατσάρισμα της χώρας, καθώς υποχρεώθηκε έτσι ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών να αποχωρήσει από τη συνάντηση, στην οποία πανηγυρικά παρέμεινε ο σκοπιανός υπουργός, υπερήφανος που σε μια τόσο σημαντική διεθνή συνάντηση εκπροσώπησε τη «Μακεδονία». Ο κ. Βενιζέλος αρκέστηκε απλά να βάλει έναν αστερίσκο δίπλα στο «Μακεδονία» για να καταγράψει ότι η Ελλάδα δεν έχει αναγνωρίσει τη χώρα με το συνταγματικό όνομά της, έτσι ώστε να δοθεί το άλλοθι και να παραμείνει στην αίθουσα ο πρέσβης Μ. Διάμεσης. Καθώς η Συμμαχία εναντίον των τζιχαντιστών είναι αμερικανικής έμπνευσης και κινείται εκτός πλαισίου ΝΑΤΟ, το μήνυμα που έστειλε η Ουάσινγκτον στην Αθήνα -και προσωπικά στον Β. Βενιζέλο που έχει χειριστεί τις σχέσεις με τον Τ. Κέρι και τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν- είναι ότι θα κλιμακώσει την πίεση για την επίλυση της διαφοράς για το όνομα και μέχρι τότε, όταν τίθεται θέμα σε οργανισμούς που η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα βέτο, θα προωθείται η συνταγματική ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
 
ΠΗΓΗ ΠΑΡΟΝ Αναρτήθηκε από 

Αλέξης Τσίπρας: Καμία Συναίνεση με αυτούς που σκύβουν το κεφάλι στην τρόικα!





"Αν δεν πάρετε 180 στην ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό, ελάτε να συμφωνήσουμε την ημερομηνία των εθνικών εκλογών", τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας, κλείνοντας την ομιλία του στη Βουλή. Αμέσως μετά ο Α. Σαμαράς και ο Ε. Βενιζέλος βγήκαν από την ολομέλεια της Βουλής και μπήκαν στο γραφείο του πρωθυπουργού για να συσκεφθούν τι θα απαντήσουν! Αντί για τον πρωθυπουργό τον λόγο πήραν εκ νέου ο υπουργός και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών…
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολιτικά σαφής προς τους βουλευτές της ΝΔ: «σας καλώ να προσφέρετε στη χώρα την τελευταία θετική υπηρεσία που σας απομένει. Εφόσον δεν λάβετε ψήφο από 180, ελάτε αύριο το πρωί να συμφωνήσουμε την ημερομηνία των εκλογών».
Το ίδιο καθαρός ήταν ο Αλ. Τσίπρας και για την συναίνεση «Η χώρα είναι μπροστά σε ιστορικές επιλογές και κανείς δεν μπορεί να σχεδιάσει να γίνουν ερήμην του ελληνικού λαού. Δεν θα δεσμεύσετε την επόμενη κυβέρνηση με τετελεσμένα που θα μας δέσουν τα χέρια», υπογράμμισε. «Σε ποια πολιτική θα υπάρξει η συναίνεση; Στο να κυβερνάτε τη χώρα με ηλεκτρονική αλληλογραφία; Στην απαγόρευση συναθροίσεων; Σε ένα κράτος πουν κάνει το λιοντάρι στον 20χρονο απεργό πείνας, αλλά σκύβει το κεφάλι στην τρόικα;», ρώτησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και δεσμεύθηκε ότι «τέτοια συναίνεση δεν μπορείτε να έχετε. Δεν είναι πολιτικό το ζήτημα, είναι περισσότερο ηθικής τάξης. Δεν θα τα ισοπεδώστε όλα. Η σχέση πολίτη και πολιτικού συστήματος θα αποκατασταθεί».
Αναφερόμενος στην προεδρική εκλογή κάλεσε τον Α. Σαμαρά να εξηγήσει την δήλωσή του ότι «έχει τους 180» και «έχει μαξιλαράκι». Υπενθύμισε μάλιστα ότι «ακόμη και αν όλοι οι ανεξάρτητοι Βουλευτές ψηφίσουν, δεν βγαίνουν τα κουκιά» και ότι «τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης έχουν καταλήξει ακόμη και με συνεδριακές αποφάσεις τους ότι δεν ψηφίζουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας». «Όταν λέτε έχουμε τους 180, έχουμε μαξιλαράκι, τι ισχυρίζεστε; Ότι έχετε συμφωνήσει με Βουλευτές να σπάσουν τη γραμμή του κόμματός τους;», είπε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στην λέξη «αποστασία» που έχει χρησιμοποιήσει ο Αλ. Τσίπρας είπε στον Α. Σαμαρά: «σας ενοχλεί η αποστασία, ίσως επειδή σε άλλες εποχές είχατε πρωταγωνιστήσει».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε τους Βουλευτές να δηλώσουν τι θα ψηφίσουν στην προεδρική εκλογή: «αν ένας Βουλευτής έχει άλλη άποψη, να βγει να το πει καθαρά, δυνατά, ντόμπρα και παστρικά. Και να το πει τώρα» τόνισε, προκαλώντας ενόχληση στα έδρανα της ΝΔ. «Όταν καταψηφίζεις ένα Προϋπολογισμό ουσιαστικά ζητάς την άμεση παραίτηση της κυβέρνησης. Μπορείς τον Δεκέμβρη να ζητάς παραίτηση της κυβέρνησης, αλλά παράταση της θητείας τον Γενάρη; Ποια επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος μπορεί  να το επιφέρει αυτό;», είπε και συνέχισε: «το όχι στον Προϋπολογισμό σημαίνει όχι σε Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το όχι σήμερα και το ναι αύριο είναι αποτέλεσμα μεθοδεύσεων. Καθαρές κουβέντες».
Για τα σενάρια παράτασης του μνημονίου σε συνδυασμό με εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είπε ότι πρόκειται για «τέχνασμα και εξαπάτηση». «Όποια παιχνίδια και να παίξετε, σε συνεργασία με την τρόικα και τους δανειστές, δεν θα ξεγελάσετε κανένα» είπε και εκτίμησε ότι «οι δανειστές και η τρόικα ένα στόχο έχουν: να ψηφιστεί Πρόεδρος για να δοθεί παράταση στον Α. Σαμαρά».
«Για μας δρόμος επιστροφής δεν υπάρχει. Είναι το δικό μας «there is no alternative» που έλεγε κάποτε η Θάτσερ», δεσμεύθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και εκτίμησε ότι «ο λαός κλείνει τα αυτιά του στην κινδυνολογία και την τρομοκρατία. Όσο και να εκβιάζετε δεν θα καταφέρετε να επιβάλλετε στη χώρα ένα καθεστώς μεταδημοκρατίας».
Για την αναθεώρηση του Συντάγματος ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι «το Σύνταγμα ασφαλώς και πρέπει να αναθεωρηθεί, αλλά η διαδικασία πρέπει να εκκινήσει μετά από εκλογές που θα αντιστοιχήσουν τη Βουλή με τη λαϊκή βούληση» και «σ' αυτή την επιχείρηση συνενόχους δεν θα μας έχετε».  ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΑΥΓΗ

ΛΥΣΣΑΞΑΝ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ


Εκτύπωση

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Διασκεδαστικό ήταν το άρθρο του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο Έθνος της Κυριακής. «Τέτοιες στιγμές όλοι θέλουμε την πολιτική συνεννόηση. Και πρώτος τη θέλω εγώ!» έγραφε και συνέχιζε ακάθεκτος: «Αν θέλουν να συνεννοηθούμε πώς θα βγάλουμε όλοι μαζί Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τότε η εθνική συνεννόηση είναι εφικτή και εγώ τη θέλω πρώτος»!
Μας προκαλεί κατάπληξη η... «αυτοθυσία» του Αντώνη Σαμαρά! Θεωρεί όλους τους Έλληνες τόσο ηλίθιους ώστε να αποκαλεί «εθνική συνεννόηση» το να συνεχίσει να είναι ο ίδιος πρωθυπουργός για έναν χρόνο ακόμη! Γιατί, φυσικά, οι πάντες γνωρίζουν πως η εκλογή οποιοσδήποτε ατόμου, γελοίου ή αξιόλογου, ως Προέδρου της Δημοκρατίας ισοδυναμεί με την παραμονή του Αντώνη Σαμαρά στην πρωθυπουργία ως τον Ιούνιο του 2016!
Ακόμη και ο πιο χαζός πολίτης αυτής της χώρας έχει καταλάβει ότι το μόνο που ενδιαφέρει τον Αντώνη Σαμαρά είναι η πάση θυσία και με όλα τα μέσα παράταση της παραμονής του στην πρωθυπουργία. Απολύτως τίποτε άλλο! Το παν είναι να αποτρέψει τη διενέργεια πρόωρων βουλευτικών εκλογών σε τρεις μήνες, όπου η συντριβή της ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά και του ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη Βενιζέλου είναι κάτι παραπάνω από σίγουρη!
Σιγά μην νοιάζει τον Σαμαρά αν για να πετύχει τον «ιερό σκοπό» της παράτασης της πρωθυπουργίας του προωθήσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας κάποιον «πρόθυμο» για όλα...
«ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ Ο ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ!»
Απεχθέστερη, πιο μισητή κυβέρνηση από αυτή των Σαμαρά - Βενιζέλου δεν έχει υπάρξει στην Ελλάδα. Το λαϊκό μίσος εναντίον της έχει πλέον υπερβεί ακόμη κι εκείνο εναντίον της κατάπτυστης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος είναι ο πολιτικός ένοχος της υπαγωγής της Ελλάδας στο επονείδιστο καθεστώς της μνημονιακής υποτέλειας. Από τα βάθη της ψυχής της η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων θέλει να απαλλαγεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.
«Αν δεν βγάλουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αυτό θα σημάνει πολιτική αστάθεια και παρατεταμένη ακυβερνησία» έγραψε στο άρθρο του ο Α. Σαμαράς κάνοντας σχεδόν όλους τους Έλληνες νακαγχάσουν με άγρια χαρά για το επερχόμενο τέλος της... «πολιτικής σταθερότητας» του καθεστώτος των σύγχρονων μνημονιακών γερμανοφρόνων.
«Η αντιπολίτευση μπορεί να έχει όποια αντίρρηση θέλει για την πολιτική μας... Αλλά δεν μπορούν να σέρνουν τη χώρα σε πρόωρες εκλογές με αφορμή την προεδρική εκλογή» γράφει στο άρθρο του ο πρωθυπουργός και συνεχίζει με πολιτική απόγνωση αλλά και έμμεση ικεσία: «Αν επιμένουν να σέρνουν τη χώρα σε εκλογές, σε τι ακριβώς να "συνεννοηθούμε";... Αν αλλάξουν στάση σε ένα μόνο -στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας- η συνεννόηση μαζί τους μπορεί να γίνει και αύριο!».
Για τα πάντα μπορούμε, δηλαδή, να συνεννοηθούμε, αρκεί μόνο να με αφήσετε πρωθυπουργό! Σύμφωνα με το λουδοβίκειο ρητό «μετά από εμένα ο κατακλυσμός», κατά τον Αντώνη Σαμαρά «πολιτική αστάθεια και παρατεταμένη ακυβερνησία» ταυτίζονται με το τέλος της δικής του πρωθυπουργίας...
ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι και ο Αλέξης Τσίπρας μόνο για την πρωθυπουργία ενδιαφέρεται κι αυτό είναι απολύτως λογικό, αφού, βάσει του ελληνικού Συντάγματος, ο πρωθυπουργός κυβερνά κι ο ίδιος πρωθυπουργός θέλει να γίνει, όχι Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το πρόσωπο που θα τοποθετηθεί σε αυτή τη θέση τού είναι παντελώς αδιάφορο.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όμως δείχνει να έχει συνειδητοποιήσει πλήρως τις πολιτικές συνέπειες κάθε επιλογής του στο θέμα της προεδρικής εκλογής. Φυσικά και το πρώτιστο που ενδιαφέρει τον ίδιο είναι να χρησιμοποιήσει την εκλογή αυτή για να προκαλέσει πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου και πρόωρες βουλευτικές εκλογές, οι οποίες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα φέρουν τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία μέσω του σχηματισμού κυβέρνησης με πυρήνα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρωθυπουργό τον αρχηγό του.
Οι συμβολισμοί όμως που αφορούν στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας έχουν βαρύτατη πολιτική σημασία και, βεβαίως, ανάλογες πολιτικές επιπτώσεις. Αν, για παράδειγμα, θεωρητικά πάντα μιλώντας, ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός επιλέξει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας ακόμη καιέναν διαλλακτικό δεξιό -ελπίζουμε να μην το κάνει- η κίνηση του θα κριθεί ενδεχομένως ως «κίνηση εθνικής συνεννόησης», αν το πολιτικό περιβάλλον επιτρέπει τότε την επικράτηση αυτής της άποψης. Αντιθέτως, αν πριν γίνει πρωθυπουργός συναινέσει στην εκλογή για το αξίωμα του Προέδρου ακόμη και κάποιου «αριστερούλη ανθρωπάκου», θα κυριαρχήσει η βεβαιότητα ότι ξεπουλάει εκ των προτέρων τα πάντα μόνο και μόνο για να γίνει πρωθυπουργός, όπου, φυσικά, θα γίνει κι αυτός σαν τον Γιωργάκη και τον Σαμαρά, αφού θα έχει ξεπουλήσει τα ιδανικά του!
Τι είδους «εθνική συνεννόηση» μπορεί να κάνει ο συνεπής στα λόγια αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ με τους ακραίους μνημονιακούς της κυβέρνησης; Πώς, δηλαδή, θα συνεννοούνταν το... ΕΑΜ με τον Τσολάκογλου επί γερμανικής Κατοχής; Φυσικά και ο Τσολάκογλου θα ήταν πανευτυχής αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, αλλά για το ΕΑΜ θα ήταν καταστροφικό, πολιτικά ολέθριο.
ΤΟ Δ' ΡΑΙΧ ΔΙΑΤΑΖΕΙ
Δεν υπάρχει Έλληνας που να έχει την αυταπάτη ότι η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου μπορεί να προβάλει την παραμικρή αντίσταση σε οποιαδήποτε απαίτηση του Βερολίνου. Αυτό όμως το γνωρίζουν άριστα πριν απ' όλους οι Γερμανοί, οι οποίοι φυσικά και συμπεριφέρονται αναλόγως. Υπαγορεύουν όρους και απαιτούν να γίνουν δεκτοί, θεωρώντας αδιανόητο να κάνουν οποιαδήποτε παραχώρηση οι ίδιοι.
Η νοοτροπία αυτή αντανακλάται και στη συζήτηση που είχε ο ανταποκριτής του Βήματος στο Βερολίνο με «υψηλό Γερμανό αξιωματούχο που θέλει να μείνει ανώνυμος», όπως γράφει. «Η λύση Θα είναι η συνθηκολόγηση της Αθήνας σε όλα τα επίμαχα θέματα», δηλώνει ξερά ο Γερμανός. «Συμβιβασμός με την έννοια του παζαριού, στον οποίο οι συμβαλλόμενοι θα τα βρουν κάπου στη μέση, δεν γίνεται», ξεκαθαρίζει και προσθέτει για να γίνει σαφέστατη η γερμανική θέση: «Τις επόμενες εβδομάδες ο Σόιμπλε θα τα πάρει όλα!».
Ο Γερμανός είναι ανελέητος αναλύοντας τη συμπεριφορά του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε -και, φυσικά, της κυβέρνησης του Βερολίνου- απέναντι στους υποτελείς «συμμάχους» του στην Ελλάδα, τη ΝΔ του Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου: «Το τι θα απογίνουν τα κυβερνητικά κόμματα στην Ελλάδα δεν φαίνεται πλέον να τον ενδιαφέρει»!
Τις θέσεις αυτές επιβεβαιώνει και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών σε Ευρωπαϊκά Θέματα, Μίχαελ Στίμπγκεν. «Δεν υπάρχει θέμα συμβιβασμού, αλλά τήρησης των συμφωνιών. Γι' αυτό, λοιπόν, ισχύει μόνο ό,τι πει η τρόικα!» τονίζει χωρίς περιστροφές και υπεκφυγές. «Η τρόικα έπεφτε πάντα μέσα στους υπολογισμούς της», προσθέτει αναφερόμενος και στο δημοσιονομικό κενό του 2015.
ΠΕΡΙ «ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΝΤΡΟΠΗΣ»
Σαμαράς και Βενιζέλος θα υπογράψουν τα πάντα προκειμένου να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία έστω και για μία μέρα. Θα δώσουν στους Γερμανούς «τα πάντα όλα» που έλεγε και ο Αλέφαντος, διακατεχόμενοι και από εκδικητική μανία εναντίον του ελληνικού λαού, που θα τους διώξει κλωτσηδόν με την ψήφο του στις βουλευτικές εκλογές, χαλκεύοντας δεσμά και για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα θεωρείται βέβαιο ότι θα τους αντικαταστήσει.
Από τις Βρυξέλλες μεταδίδεται πως οι Γερμανοί θέλουν να δεσμεύσουν από τώρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι αν τον Φεβρουάριο - Μάρτιο γίνει κυβέρνηση θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα τα όσα έχουν συμφωνήσει οι Σαμαράς - Βενιζέλος με το Βερολίνο!
Ο Αλέξης Τσίπρας, φυσικά, αρνείται να γίνει εκ των προτέρων συνεχιστής της επαίσχυντης μνημονιακής γραμμής του Σαμαρά, του Βενιζέλου ή του Γιώργου Παπανδρέου κι αυτό το διακήρυξε κατηγορηματικά μιλώντας στα Γιάννενα. «Υπογραφές ντροπής να μην περιμένουν από τον ΣΥΡΙΖΑ», σημείωσε, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να αναμένουν να εφαρμόσει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αυτά που χαλκεύει η τρόικα με τους εν Ελλάδι συνεργάτες της.
Αναγκαία η διαβεβαίωσή του προς τον ελληνικό λαό και, βεβαίως, ακόμη πιο αναγκαία η εφαρμογή της στην πράξη, παρά τη σίγουρη κόλαση πιέσεων που θα του ασκήσουν οι Γερμανοί μέσω τρόικας, ΕΚΤ και ευρώ...
*Πηγή: Επίκαιρα, τ. Δεκεμβρίου ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ISKRA

ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 2015



Ομιλία του Προέδρου των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής για την Κύρωση του Προϋπολογισμού 2015

Στο πλευρό Σερβίας και Ρωσίας ο Τσίπρας


Posted by onpolitika στο Δεκεμβρίου 7, 2014
servia

Η μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα «Πολίτικα» δημοσιεύει σήμερα συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, με τον τίτλο «Η Ευρώπη βυθίζεται στην ανασφάλεια».
«Οι επερχόμενες εκλογές θα επιφέρουν ιστορική αλλαγή όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την ευθύνη σε όλα τα επίπεδα εξουσίας και με αφοσίωση να εργαστούμε για την υλοποίηση των
στόχων μας» δηλώνει ο Αλέξης Τσίπρας, καλούμενος να σχολιάσει τις δημοσκοπήσεις που φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται. Ο κ. Τσίπρας επισημαίνει ότι η επιτυχία δεν είναι προσωπική αλλά ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ και τις δυνάμεις της Αριστεράς που συντάχθηκαν σε ένα κοινό μέτωπο κατά των μέτρων λιτότητας. «Προβλέψαμε την αποτυχία των μέτρων λιτότητας και τις καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία και την κοινωνία και διατηρήσαμε τη συνοχή με όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που έχουν την ίδια άποψη» αναφέρει ο κ. Τσίπρας.
Στην ερώτηση αν αναθεωρήθηκε η στάση του ΣΥΡΙΖΑ με δεδομένο ότι τώρα πλέον δεν μιλάει για διακοπή των συνομιλιών με την τρόικα ο κ. Τσίπρας, αφού επισημαίνει ότι ανάλογα ερωτήματα συναντώνται καθημερινά στην Ελλάδα, απαντάει κατηγορηματικά: «Η στάση μας είναι σαφής. Θα καταργήσουμε όλους τους νόμους πάνω στους οποίους στηρίζεται η πολιτική της λιτότητας. Βεβαίως και θα αναζητήσουμε λύση και για το πρόβλημα του χρέους. Σ’ αυτήν τη βάση θα προσπαθήσουμε να κινήσουμε νέες διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας κάτι που θα επιτρέψει να εισέλθει η Ελλάδα σε τροχιά οικονομικής ανάκαμψης και ταυτόχρονα να διευθετήσει τις υποχρεώσεις του χρέους της».
Στην ερώτηση αν θα επιβληθούν «δραστικά μέτρα φορολόγησης του πλούτου» ο κ. Τσίπρας επισημαίνει ότι ένας από τους βασικούς λόγους που οδήγησαν στην κρίση είναι το γεγονός ότι στην Ελλάδα ο πλούτος δεν φορολογείται. Αναφέρει ότι με στόχο την εξυπηρέτηση του πολιτικού κατεστημένου επιβάλλονται μειώσεις σε συνταξιούχους και χαμηλόμισθους, κλείνουν νοσοκομεία και διαλύεται το σύστημα κοινωνική πρόνοιας, ενώ αυξάνεται η φορολόγηση ειδών ευρείας κατανάλωσης και «σβήνουν» οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. «Αυτή η πρακτική δεν μπορεί να συνεχιστεί. Εμείς προτείνουμε ένα δικαιότερο σύστημα φορολόγησης όπου ο καθένας θα καταβάλει στο ταμείο του κράτους ανάλογα με το κέρδος που έχει και τον πλούτο του» συμπληρώνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ερώτηση της «Πολίτικα» αν θα καταργηθούν τα φορολογικά προνόμια της Εκκλησίας της Ελλάδος ο κ. Τσίπρας αφού διευκρινίζει ότι προτεραιότητα έχει «η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης, η οικονομική ανάκαμψη και η αύξηση της απασχόλησης» αναφέρει ότι στην Ελλάδα πρέπει να γίνουν πολλές θεσμικές αλλαγές. «Μία απ’ αυτές είναι ο διαχωρισμός Εκκλησίας και κράτους. Πιστεύουμε ότι η μεταρρύθμιση αυτή μπορεί να επιτευχθεί με διάλογο και σε συνεννόηση με την Εκκλησία» συμπληρώνει ο κ. Τσίπρας. Καλούμενος να σχολιάσει παλαιότερη τοποθέτησή του κατά του «Μερκελισμού και της γερμανικής ηγεμονίας» ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει ότι κάποιες χώρες της ΕΕ αποκόμισαν οφέλη από την οικονομική κρίση και εκτιμά ότι η πολιτική της Γερμανίδας καγκελάριου εξυπηρετεί τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα στην Ελλάδα. Προσθέτει δε ότι η πολιτική λιτότητας που επέβαλε η Γερμανία βρίσκει αντιδράσεις και σε άλλες ισχυρές χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία. «Ωρίμασαν οι συνθήκες για μία ριζοσπαστική αναδιάρθρωση των σχέσεων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην ευρωπαϊκή πολιτική απαιτείται ένας νέος συμβιβασμός που θα έχει βασικό στόχο την έξοδο από την κρίση» υπογράμμισε ο κ. Τσίπρας.
Στην επισήμανση ότι «σε αντίθεση με πολλούς Ευρωπαίους αριστερούς δεν εναντιώνεται στην ενότητα της Ευρώπης» ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απαντά: «Η Ευρώπη βυθίζεται στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ανασφάλεια. Η απάντηση σ’ αυτή την κρίση δεν μπορεί να είναι ο απομονωτισμός». Επισημαίνει δε την ανάγκη να εγκαταλειφθεί η πολιτική λιτότητας, να υπάρξει ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, να διασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή και να δοθεί προτεραιότητα στις ανθρώπινες ανάγκες. «Με άλλα λόγια -συμπληρώνει- η μοναδική σωστή απάντηση στη σημερινή κρίση είναι μία δημοκρατική και κοινωνικά υπεύθυνη Ευρώπη».
Ο κ. Τσίπρας, στη συνέντευξή του στην «Πολίτικα» διαβεβαιώνει ότι «η ευρωπαϊκή αριστερά θα υποστηρίξει τη Σερβία στην άρνησή της να υποκύψει στις πιέσεις που της ασκούνται, με πολιτικά κίνητρα, για να επιβάλει κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ


Εκτύπωση

Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Πούτιν κατήγγειλε σε πρόσφατη ομιλία του ότι οι ΗΠΑ οργανώνουν σε χώρες με ανεπιθύμητα καθεστώτα επαναστάσεις χρησιμοποιώντας διάφορες ελκυστικές για τον πολύ κόσμο ονομασίες όπως «Αραβική Άνοιξη», «πορτοκαλί επανάσταση» στην Ουκρανία, «επανάσταση της ομπρέλας» στο Χογκ Κογκ κλπ. Η Κίνα παρουσίασε σε βίντεο τα 12βήματα προετοιμασίας αυτών των επαναστάσεων από την έναρξη ως την ολοκλήρωσή τους. Επειδή πολλά λέγονται για την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ άμα γίνει κυβέρνηση και επειδή ζήσαμε και την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή, καλό είναι να δούμε πως περιγράφουν οι Κινέζοι τα πράγματα.
  1. Αποστολή πρακτόρων διαφόρων μυστικών υπηρεσιών (CIA κλπ) στη χώρα/στόχο με τη μορφή σπουδαστών, τουριστών, εθελοντών, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών κλπ.
  2. Ίδρυση ΜΚΟ με αντικείμενο τη μάχη υπέρ διαφόρων ιδεωδών πχ Δημοκρατία, Ανθρώπινα Δικαιώματα.
  3. Προσέλκυση Πανεπιστημιακών, Πολιτικών, Δημοσιογράφων, Στρατιωτικών, είτε μεχρηματισμό τους είτε με εκβιασμούς ή με όποιο πρόσφορο τρόπο.
  4. Διαφθορά των συνδικαλιστών.
  5. Επιλογή ενός ελκυστικού ονόματος της επανάστασης ώστε να είναι συμπαθής στον κόσμο μόλις εμφανιστεί.
  6. Ξέσπασμα διαδηλώσεων με οποιαδήποτε αφορμή, σημασία έχει η έναρξη των εκδηλώσεων.
  7. Συνθήματα στα αγγλικά για να τα καταλαβαίνει η κοινή γνώμη στις ΗΠΑ/Δυτικό Κόσμο έτσι ώστε να διευκολυνθεί ο προσεταιρισμός του πολιτικού προσωπικού και ο κόσμος.
  8. Οι διεφθαρμένοι Πανεπιστημιακοί, συνδικαλιστές κλπ μετέχουν και καλούν τον κόσμο να μετάσχει στην επανάσταση.
  9. Τα ΜΜΕ προβάλλουν την άποψη ότι η επανάσταση οφείλεται γενικώς στην αδικία έτσι ώστε να αποσπάσουν τη συμπάθεια/υποστήριξη της «σιωπηρής πλειοψηφίας».
  10. Όταν όλος ο κόσμος έχει στρέψει την προσοχή του στη χώρα/στόχος γίνεται κάποιο σημαντικό γεγονός με αποτέλεσμα να αποσταθεροποιηθεί η τοπική κυβέρνηση (Σημ. Μετ. πχ δολοφονία Γρηγορόπουλου, πυρκαγιές σε όλη τη χώρα).
  11. Προβοκάτορες προκαλούν επέμβαση των δυνάμεων της τάξης, ακολουθεί βία με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να χάνει τη νομιμοποίηση/υποστήριξη στο εξωτερικό.
  12. Ντόπιοι πολιτικοί παράγοντες ζητούν από τον ΟΗΕ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ κλπ να παρέμβουν, να επιβάλλουν κυρώσεις, απαγόρευση ζώνης πτήσεων, ανυπακοή ή στάση μερίδας τουλάχιστον των ΕΔ.
Αν τίποτα από αυτά δεν ανατρέψει την κυβέρνηση τότε ακολουθεί ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση, αναφέρει το κινεζικό βίντεο.
ΥΓ. Η μετάφραση (δική μου) έγινε από το γαλλικό ιστολόγιο “reseau international” και περιορίστηκα στα 12 βήματα παραλείποντας τα σχόλια του ιστολόγιου.
ΥΥΓ. Εννοείται ότι ορισμένα βήματα παραλείπονται αν πχ το «κατάλληλο προσωπικό» είναι ήδη έτοιμο στη θέση του και περιμένει εντολές.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ISKRA

ΝΕΑ ΣΦΑΛΙΑΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ!



Εκτύπωση
(Κυρ. 07/12/14 
Το φυσάει και δεν κρυώνει ο Βενιζέλος! Πάνω που είπε να βάλει τη… στρατιωτική στολή του για να «πολεμήσει» εναντίον των τζιχαντιστών, έφαγε τέτοιο πολιτικό μπάτσο από τους Αμερικανούς που του ήρθε ο ουρανός σφοντύλι! Τόσο που την κοπάνησε άρον άρον από τις Βρυξέλλες, όπου είχαν μαζέψει οι Αμερικανοί τους υπουργούς Εξωτερικών 60 (!) χωρών, για να τους στρατολογήσουν εναντίον των τζιχαντιστών, τους οποίους οι ίδιοι δημιούργησαν μέσω Σαουδαραβίας και Εμιράτου του Κόλπου!
Στην κοινή δήλωση της Συνόδου η ΠΓΔΜ συμπεριλήφθηκε ως «Μακεδονία», αναγκάζοντας τον Βενιζέλο να το βάλει στα πόδια και να στείλει στη θέση του τον μόνιμο αντιπρόσωπο της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, καθώς δεν τολμούσε η κυβέρνηση να απουσιάσει και εντελώς, φοβούμενη μη θυμώσουν πολύ εναντίον της οι Αμερικανοί! Οι οποίοι Αμερικανοί, στο μεταξύ, έγραψαν επιδεικτικά σταπαλιά τους τα παπούτσια και την επιστολή που έστειλε ο Βενιζέλος στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι και όλα τα διαβήματα των Ελλήνων διπλωματών, για να αλλάξει η ονομασία και να ξαναγίνει ΠΓΔΜ.
Τα ίδια παθαίνουν και οι Κύπριοι. Σε σεμινάριο που είχε οργανώσει το ΑΚΕΛ τον περασμένο μήνα βγήκε ο αμερικανός πρεσβευτής στη Λευκωσία και έβαλε άγριο χέρι στην κυπριακή κυβέρνηση του πανάθλιου δεξιού προέδρου Αναστασιάδη, γιατί δεν θέλουν οι Ελληνοκύπριοι να μοιράζονται τα λεφτά από το φυσικό αέριο με τους… Τουρκοκύπριους!
Έτσι είναι: στους δούλους, κανονικούς ή πολιτικούς, μόνο κλοτσιές δίνουν όλοι!
Πηγή: Εφημερίδα «Πριν», 07/12/14 ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ISKRA
Κυριακή 07 Δεκεμβρίου 2014

Για δείτε?? Πολίτης κάνει ρόμπα τα ΜΑΤ (6-12-2014,Εξάρχεια,Αθήνα)

Μικρές αλήθειες για την εκλογή προέδρου


Posted by olympiada στο Δεκεμβρίου 7, 2014

Οι φοροαπαλλαγές δεν θα έρθουν.
Η αποκατάσταση των αδικιών θα γίνει μιαν άλλη φορά.
Οι δανειστές δεν θα ελαφρύνουν το χρέος.
Το ΔΝΤ δεν θα φύγει και το μνημόνιο θα μείνει εδώ.
Οι «επενδυτές» θα περιμένουν την πλήρη απαξία των πάντων.
Το success story τελείωσε πριν αρχίσει.
Κανένα άλλοθι δεν υπάρχει! Η ψήφιση προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα βουλή συνεπάγεται την παράταση της ζωής της παρούσας κυβέρνηση,την παράταση του υφιστάμενου μνημονίου και κατόπιν την υπογραφή νέου μνημονίου με νέα μέτρα και νέες θυσίες. Όλα αυτά είναι προφανή από τις δηλώσεις των εταίρων μας, των υπαλλήλων τους, των κολαούζων τους και των φερέφωνων τους.
Με βάση αυτά η ψήφιση του προέδρου, που σαν θεσμός είναι αδύναμος και ανούσιος (και γι” αυτό δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα), συνεπάγεται την διατήρηση του μνημονίου και την λήψη νέων μέτρων, που θα μας οδηγήσουν ακόμα πιο χαμηλά. Όποιος ψηφίζει πρόεδρο από την παρούσα βουλή, ψηφίζει νέα μέτρα! Θα μπορούσε άνετα η κυβερνηση μάλιστα, μετά (ή και πριν) την τελευταία ψηφοφορία για τον πρόεδρο, να φέρει και τα νέα μέτρα στη βουλή προκειμένου αυτά να ψηφισθούν με 180 βουλευτές, τόσο αλληλένδετα είναι.
Όλοι αυτοί οι βουλευτές, που έχουν εκλεγεί υπό την σημαία αντιμνημονιακών κομμάτων ή που διαφοροποιήθηκαν κατά καιρούς από τα μνημόνια και αποχώρησαν από τα κόμματα της συγκυβέρνησης ξέρουν ότι ψηφίζοντας πρόεδρο ψηφίζουν μνημόνιο, κάνοντας την τελευταία κωλοτούμπα της πολιτικής τους ζωής. Για όλους αυτούς η προσχώρηση στα μνημονιακά κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην παρούσα φάση θα ήταν μάλιστα πιο χρήσιμη, αφού θα ξεκαθάριζε το πολιτικό σκηνικό και θα έριχνε τους φερετζέδες.
Μην κουράζεστε κύριοι με ΡΙΖΕΣ και ΠΟΤΑΜΙΑ, αφήστε τις χαριτομενιές στις κωλοτούμπες, δεν κάνουν διαφορά, μια φορά προσκυνημένος για πάντα προσκυνημένος! Ρωτήστε και τους Σαμαρά και Βενιζέλο!
Βλάσης Μανθογιάννης

ΒΙΩΣΙΜΟ ΧΡΕΟΣ, ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ


Βιώσιμο χρέος, το πιο σύντομο ανέκδοτο
Μια οικονομία σε τεράστια κρίση, όπως η ελληνική, υποχρεώθηκε να πληρώσει στους δανειστές της σε διάσημα μόλις έξι ετών, το τεράστιο ποσό των 205 δισεκατομμυρίων ευρώ, όπως προκύπτει από τα όσα περιλαμβάνει ο προϋπολογισμός που συζητείται στο Κοινοβούλιο. Κι αυτά, είναι τα... καλά νέα. Γιατί υπάρχουν και κακά...
Εάν δεχθούμε ότι θα μπορέσουμε να δούμε τον εφιάλτη που μας πνίγει με χιουμοριστική ματιά, τότε το συντομότερο ανέκδοτο της εποχής μας είναι μόλις δυο λέξεις: «Βιώσιμο χρέος». Η Ελλάδα της κρίσης, της λιτότητας και της απόγνωσης, έχει καταβάλλει στους δανειστές της το ποσό των 205 δισεκατομμυρίων ευρώ κατά την τελευταία εξαετία. Παρ' όλα αυτά, το χρέος της έχει εκτιναχθεί στο 174% του ΑΕΠ (δεύτερη πιο χρεωμένη χώρα στην Ευρώπη είναι η Πορτογαλία με χρέος μόλις το 128% του δικού της ΑΕΠ).
Και τώρα, τα κακά νέα: Η πρόβλεψη είναι ότι έως το 2030 η χώρα μας πρέπει να καταβάλλει άλλα 331 δισεκατομμύρια ευρώ, σε τόκους και χρεολύσια, σύμφωνα με έγγραφο που είχε αποστείλει το Μάρτιο στη Βουλή για τον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ). Με άλλα λόγια, οι επόμενες γενιές των Ελλήνων θα ζουν μόνο και μόνο για να πληρώνουν τους δανειστές μας, όπως προβλέπουν οι συμβάσεις με τις οποίες έχουμε αλυσοδεθεί.
Τα στοιχεία, όμως του προϋπολογισμού του 2015, δείχνουν ότι στο τέλος της επόμενης χρονιάς το δημόσιο χρέος της χώρας θα έχει μειωθεί μόλις κατά 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ, και θα έχει φτάσει τα 318 δισ. ευρώ. Μια απλή διαίρεση μας δείχνει ότι –θεωρητικά, εάν εξοφλούμε σταθερά αυτό το ποσοστό κάθε χρόνο και με έναν τρόπο σταματήσουμε να δανειζόμαστε, θα εξοφλήσουμε πλήρως το χρέος μας ως χώρα σε περίπου τρεις αιώνες!!!
Αυτό κι αν είναι success story!


Read more: http://www.newsbomb.gr/oikonomia/news/story/529990/viosimo-xreos-to-pio-syntomo-anekdoto#ixzz3LD8zbTwq

Η Παγκοσμιοποίηση, η Ρωσία και η Αριστερά

 Τάκης Φωτόπουλος


ΠΗΓΗ: Pravda.ru ―ελληνική μετάφραση― (6 Δεκεμβρίου 2014) *
ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ 
ΠερίληψηΤο άρθρο αυτό εξετάζει τη στάση της Αριστεράς σε σχέση με την παγκοσμιοποίηση και δείχνει γιατί ήταν η θεωρητική αποτυχία της νααντιληφθεί την πραγματική σημασία ενός νέουσυστημικού φαινόμενου, αυτού της ανόδου της Υπερεθνικής Επιχείρησης και της συνακόλουθηςανάδυσης της Νέας Διεθνούς Τάξης  της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησηςκαθώς καιη συνακόλουθη πολιτική χρεοκοπία της, που αποτέλεσαν τη βασική αιτία της ανόδου τηςεθνικιστικής δεξιάς στην ΕυρώπηΑυτή η νέαεθνικιστική δεξιά αγκαλιάζεται από τα περισσότερα  θύματα της παγκοσμιοποίησης σε όλη την Ευρώπηιδιαίτερα από την εργατική τάξηπου υποστήριζε συνήθως την Αριστεράενώ η τελευταία έχει ουσιαστικά αγκαλιάσει όχι μόνο την οικονομική παγκοσμιοποίηση, αλλά και την πολιτικήιδεολογική και πολιτιστική παγκοσμιοποίηση,έχοντας πλήρως ενσωματωθεί στη Νέα Διεθνή Τάξη.

Η Παγκοσμιοποίηση, σε συνδυασμό με την παράλληλη κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όρισαν τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ), η οποία έχει εδραιωθεί τα τελευταία περίπου τριάντα χρόνια, ως αποτέλεσμα της Διεθνοποίησης της Οικονομίας της Αγοράς και της παράλληλης κατάρρευσης του πρώην σοβιετικού μπλοκ. Επιπλέον, μπορεί να δειχθεί ότι η παγκοσμιοποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς, που θεμελιώθηκε στη μαζική επέκταση των Υπερεθνικών Επιχειρήσεων (Πολυεθνικών), μπορεί να είναι μόνο νεοφιλελεύθερη.[1]Με αυτή την έννοια, ο νεοφιλελευθερισμός δεν αντιπροσωπεύει απλά μια αλλαγή πολιτικής ή ένα σατανικό δόγμα (αν όχι μια συνωμοσία!), όπως υποστηρίζει σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της Αριστεράς, αλλά μια δομική αλλαγή που σηματοδότησε τη μετάβαση σε μια νέα μορφή νεωτερικότητας η οποία ήταν απαραίτητη για την αποτελεσματική λειτουργία των Πολυεθνικών Επιχειρήσεων.
Εδώ όμως, θα πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ της αντισυστημικής Αριστεράς και της ρεφορμιστικής Αριστεράς. Η πρώτη (κυρίως μαρξιστικής προέλευσης), χαρακτηρίζεται από μια στρατηγική και τακτική που στοχεύουν στην άμεση ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και, ως εκ τούτου, της Διεθνούς Τάξης στο σύνολό της. Από την άλλη, η στρατηγική και τακτική της δεύτερης έχουν άμεσο στόχο την μεταρρύθμιση ή βελτίωση του υπάρχοντος συστήματος, ―έστω και αν η ρητορική τους μπορεί μερικές φορές να αναφέρεται στην τελική αντικατάσταση του καπιταλιστικού συστήματος και της Διεθνούς Τάξης που το στηρίζει.
Η αντισυστημική Αριστερά, ιδιαίτερα η παλαιάμαρξιστική Αριστερά (με την εξαίρεση ορισμένων φωτισμένων νεο-Μαρξιστικών εξαιρέσεων[2]) έχει προσκολληθεί σε θεωρητικά εργαλεία που αναπτύχθηκαν πριν από έναν αιώνα, και, ως εκ τούτου, έχει αποτύχει ακόμη και να συλλάβει την έννοια της ίδιας της παγκοσμιοποίησης και της πελώριας σημασίας της ανόδου ενός νέου φαινομένου, δηλαδή, της Υπερεθνικής Επιχείρησης, θεωρώντας την, αντίθετα, ως τίποτε περισσότερο από τα καρτέλ που περιγράφονται στον Ιμπεριαλισμό του Λένιν! Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι η ίδια Αριστερά δεν κατανόησε ποτέ τους οικονομικούς και πολιτικούς λόγους που οδήγησαν στην ανάδυση της Υπερεθνικής Ελίτ ―δηλαδή του δικτύου των διεθνικών ελίτ που διαχειρίζονται τη ΝΔΤ που εδράζονται κυρίως στις χώρες που απαρτίζουν το «G7». Αυτή η Αριστερά αδυνατεί επομένως να συλλάβει ότι βασικός στόχος της Υ/Ε είναι να ενσωματώσει πλήρως τις περιφερειακές χώρες ―πέρα από την αυταπόδεικτη ανάγκη της να ελέγχει όσες από αυτές διαθέτουν πλούσια ενεργειακά αποθέματα― στη Νέα Διεθνή Τάξη που όρισε η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Είναι δηλαδή φανερό ότι, γενικά, η σημερινή αντισυστημική Αριστερά, συμπεριλαμβανομένου του μεταμοντέρνου «αναρχισμού», ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τον αντισυστημικό αναρχισμό, και φυσικά των Οικολόγων-Πράσινων, οι οποίοι σήμερα έχουν ενσωματωθεί πλήρως στην ΝΔΤ, (όπως έχει δείξει η πλήρης υποστήριξή τους σε όλους τους πολέμους της Υ/Ε) δεν έχει ιδέα (ή κάποιοι προτιμούν να μην έχουν ιδέα!) για αυτές τις παγκόσμιες σεισμικές αλλαγές.
Ωστόσο, εάν η αντισυστημική Αριστερά, παρά τα ξεπερασμένα θεωρητικά εργαλεία της, τουλάχιστον αμφισβητεί το καπιταλιστικό σύστημα καθώς και τους βασικούς οικονομικούς θεσμούς του, όπως η ΕΕ, ο ΠΟΕ κ.λπ., η ρεφορμιστική Αριστερά δεν τολμά καν να αμφισβητήσει τους εν λόγω θεσμούς! Το μόνο που συνήθως κάνει είναι να αμφισβητεί και να επικρίνει τις πολιτικές λιτότητας, σε μια προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από τα παλιά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, τα οποία έχουν πλέον ενσωματωθεί πλήρως στη ΝΔΤ, με τη μορφή σοσιαλ-φιλελεύθερων κομμάτων. Τα εν λόγω κόμματα, μαζί μετα παραδοσιακά συντηρητικά κόμματα (Χριστιανοδημοκράτες, οι Βρετανοί Συντηρητικοί, κ.λπ.) έχουν, για παράδειγμα, συγκροτήσει ένα συμπαγές μπλοκ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο αποκλείει, στο οποιοδήποτε προβλέψιμο μέλλον, κάθε σημαντική αλλαγή στις σημερινές νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβάλλονται από τις Πολυεθνικές και τη ΝΔΤ. Αυτού του είδους η «Αριστερά» προφανώς δεν μπορεί να προσφέρει καμία πραγματική εναλλακτική λύση στα θύματα της παγκοσμιοποίησης για τους παρακάτω δύο βασικούς λόγους.
Πρώτον, επειδή δεν είναι σε θέση να καταργήσει τις πολιτικές λιτότητας, οι οποίες δεν επιβάλλονται απλώς από κάποιους «κακούς», (δηλαδή τους νεοφιλελεύθερους πολιτικούς και οικονομολόγους), αλλά από τη λογική και τη δυναμική μιας διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς. Σε μια τέτοια διεθνοποιημένη οικονομία, οποιοσδήποτε σημαντικός κοινωνικός έλεγχος επάνω στις αγορές θα υπονόμευε δραστικά την ανταγωνιστικότητα ―το κριτήριο επιτυχίας για την προσέλκυση κεφαλαίων. Σε παρόμοιο πλαίσιο, οι χώρες πρέπει να ανταγωνίζονται η μία την άλλη για την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων, κυρίως από το εξωτερικό, μέσα από ανοικτές και ‘απελευθερωμένες’ αγορές που, τελικά, διασφαλίζουν απλώς την διεθνή ομογενοποίηση των πραγματικών μισθών και των συνθηκών εργασίας. Δεν προκαλεί συνεπώς ιδιαίτερη έκπληξη το γεγονός ότι δεν έχει υπάρξει σοσιαλδημοκρατική ή «Αριστερή κυβέρνηση» στηνΕυρώπη που να έχει καταφέρει να απορρίψει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικέςτης ΝΔΤ. Γεγονός βέβαια που εκ των πραγμάτων αποκλείει Κεϋνσιανές και μετα-Κεϋνσιανές πολιτικές, οι οποίες άλλωστε και εξ ορισμού αποκλειόντουσαν, εφόσον είχαν σχεδιαστεί για την περίοδο των κρατών εθνών. Αυτός είναι ο λόγος που η ρεφορμιστική Αριστερά είναι νεκρή στην Ευρώπη (εκτός από τις εξαιρετικές περιπτώσεις της Ισπανίας και της Ελλάδας που θα δούμε παρακάτω), και ο μόνος λόγος για τον οποίο σοσιαλδημοκρατικά κόμματα εξακολουθούν να επιβιώνουν σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, είναι επειδή έχουν γίνει σοσιαλ-φιλελεύθερα κόμματα, δηλαδή ένα είδος υβριδικών κομμάτων με «σοσιαλιστική» ρητορική και νεοφιλελεύθερη πρακτική. Όταν τα κόμματα αυτά έρχονται στην εξουσία εφαρμόζουν τις ίδιες πολιτικές με ορισμένες επουσιώδεις παραλλαγές —κάποτε συμμαχώντας και με συντηρητικά κόμματα (πχ Ελλάδα). Είναι άλλωστε το ίδιο συμπαγές μπλοκ συντηρητικών και σοσιαλ-φιλελεύθερων κομμάτων, το οποίο ελέγχει την ΕΕ και την Ευρωζώνη, και αποκλείει οποιεσδήποτε εναλλακτικές πολιτικές από τις σημερινές . Οι πολιτικές αυτές έχουν επιφέρει είτε μαζική ανοιχτή ανεργία ακόμα και σε περιφερειακές ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία και η Ελλάδα, (η οποία αγγίζει το ένα τέταρτο του πληθυσμού και πάνω από το μισό ανάμεσα στους νέους), είτε συγκαλυμμένη ανεργία που παίρνει διάφορες μορφές: συμβάσεις μηδενικών ωρών «εργασίας», μαζική μερική ή περιστασιακή απασχόληση, και παγωμένους πραγματικούς μισθούς για όσους «τυχερούς» έχουν κάτι που να μοιάζει με πλήρη απασχόληση, όπως στη Βρετανία και τις ΗΠΑ, κ.λπ.
Δεύτερον, διότι ακόμη και αν ερχόντουσαν στην εξουσία κόμματα με προγράμματα αντίθετα στις πολιτικές λιτότητας, εφόσον εξακολουθούν να είναι μέλη οικονομικών οργανισμών όπως η ΕΕ, θα συνεχίσουν να υπόκεινται σε καταστροφικές νεοφιλελεύθερες δεσμεύσεις. Ακόμη περισσότερο αν είναι επίσης μέλη της Ευρωζώνης, οπότε δεν ελέγχουν ούτε καν το δικό τους νόμισμα, το οποίο ελέγχεται απευθείας από την Υ/Ε, μέσω των ευρωπαϊκών μελών της και κυρίως της γερμανικής ελίτ. Και αυτό, διότι ως μέλη της ΕΕ δεσμεύονται από την Συνθήκη του Μάαστριχτ και τις μετέπειτα Συνθήκες που την συμπληρώνουν, να υιοθετούν όλες τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσειςπου θεσμοθετούν τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση,και ιδίως τις πολιτικές που επιβάλλουν το άνοιγμα και την απελευθέρωση των «τεσσάρων αγορών», δηλαδή των αγορών κεφαλαίου, εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών. Αυτές είναι οι πολιτικές που εφαρμόζονται αυτή τη στιγμή σε όλη την ΕΕ και, φυσικά―μέσω της Υ/Ε―σε όλο τον κόσμο, όσον αφορά στις χώρες που έχουν ενσωματωθεί στη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των χωρών που υποτίθεται αποσκοπούν στη δημιουργία ενός εναλλακτικού πόλου σε αυτή, όπως η «ομάδα των 20» (G20), που μόλις υπέγραψε ένα ανακοινωθέν, το οποίο γιορτάζει τις ίδιες νεοφιλελεύθερες αρχές. [3]
Με αυτή την έννοια, η υποτιθέμενη αναβίωση της ρεφορμιστικής Αριστεράς σε χώρες όπως η Ισπανία και η Ελλάδα, μέσω των ανερχόμενων κομμάτων των Podemos και του ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχα, είναι στην πραγματικότητα άλλη μία πολιτική φούσκα έτοιμη να σκάσει μόλις έλθουν στην εξουσία. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι αυτό το είδος της Αριστεράς προωθήθηκε ακόμη και από ένα από τα κύρια όργανα της Υπερεθνικής Ελίτ, τους Financial Times, οι οποίοι την παρουσίασαν ως την «ριζοσπαστική» αριστερά που κάνει λογικές προτάσεις.[4] Φυσικά, δεν υπάρχει τίποτα το ριζοσπαστικό σε αυτά τα δύο κόμματα, τα οποία όχι μόνο δεν αμφισβήτησαν ποτέ την ίδια την ΕΕ, αλλά ούτε καν τόλμησαν να δεσμευτούν κατηγορηματικά για έξοδο από την Ευρωζώνη —μολονότι βέβαια μια έξοδος από την Ευρωζώνη, που δεν συνοδεύεται από έξοδο από την ΕΕ, είναι σχεδόν εξίσου καταστροφική. Επομένως, είναι σαφές ότι αυτό το είδος της Αριστεράς παίζει ένα προφανώς αποπροσανατολιστικό ρόλο όταν επιτίθεται μόνο στις πολιτικές λιτότητας, οι οποίες, όμως, είναι απλώς η αναπόφευκτη παρενέργεια της ένταξης στην ΝΔΤ και της συνακόλουθης υιοθέτησης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Δεν θα έπρεπε να ξεχνάμε άλλωστε ότι σημαντικοί σοσιαλδημοκράτες πριν από τον Τσίπρα και τον Ιγκλέσιας, οι οποίοι αντιπροσώπευαν τις σημαντικότερες χώρες του πυρήνα της ΕΕ όπως η Γαλλία και η Γερμανία, είχαν επίσης προσπαθήσει να αντιστρέψουν νεοφιλελεύθερες πολιτικές και είτε εξαναγκάστηκαν πάραυτα σε στροφή 180 μοιρών (Φρανσουά Μιτεράν, Φρανσουά Ολάντ) είτε πετάχτηκαν ακόμη και έξω από την κυβέρνηση (Όσκαρ Λαφοντέν). Ούτε, βέβαια, έχει την παραμικρή βάση το επιχείρημα των Podemos και του ΣΥΡΙΖΑ, πως τώρα οι Ευρώ-ελίτ θα αναγκαστούν να αντιστρέψουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, εφόσον αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της ανόδου στην εξουσία πραγματικά αντί-ΕΕ κομμάτων (δηλαδή των εθνικιστικών κομμάτων) . Στην πραγματικότητα καμία κυβέρνηση χώρας που είναι ενσωματωμένη στη ΝΔΤ δεν έχει άλλη επιλογή από τις σημερινές νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Επομένως, ούτε οι Podemos ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ποτέ σε θέση να εφαρμόσουν αυστηρούς κοινωνικούς ελέγχους πάνω στις αγορές, παρά την απατηλή ρητορική τους, και το μόνο που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν, είναι ένα είδος ανάπτυξης όπως αυτή της Βρετανίας, όπου η ανοικτή μαζική ανεργία έχει απλά αντικατασταθεί με συγκεκαλυμμένη ανεργία και παγωμένους μισθούς.[5]
Το αναπόφευκτο αποτέλεσμα αυτής της παταγώδους αποτυχίας της Αριστεράς είναι η ανάδυση μιας νέας εθνικιστικής Δεξιάς στην Ευρώπη, που αγωνίζεται γιατην έξοδο από την ΕΕ. Αυτό, βέβαια, εκτός από την περίεργη περίπτωσητων Ουκρανών νεο-ναζί, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι εθνικιστές που αντιτίθενται στην ΕΕ, και εντούτοις έχουν πλήρως υποστηριχτεί και χρηματοδοτηθεί από την ΕΕ και τις ΗΠΑ για να πολεμήσουν τους Ρώσους και την Ευρασιατική Ένωση ―δηλαδή, δυνητικά, το μόνο πραγματικό εναλλακτικό παγκόσμιο κέντρο εξουσίας στο σημερινό μονοπώλιο της εξουσίας της Υπερεθνικής Ελίτ! Με άλλα λόγια, η εθνικιστική Δεξιά, (οπουδήποτε αλλού εκτός από την Ουκρανία!) απλώς κάλυψε το τεράστιο κενό που άφησε αυτή η χρεοκοπημένη Αριστερά, η οποία, αντί να τεθεί επί κεφαλής όλων αυτών των λαών που μάχονται ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και τη σταδιακή εξάλειψη της οικονομικής και εθνικής τους κυριαρχίας, απλά κατέφυγε σε έναν αναχρονιστικό διεθνισμό, δικαιολογώντας ουσιαστικά την παγκοσμιοποίηση, και μάλιστα από δήθεν Μαρξιστική σκοπιά…
Η νέα αυτή εθνικιστική Δεξιά αγκαλιάζεται από τα περισσότερα από τα θύματα της παγκοσμιοποίησης σε όλη την Ευρώπη, ιδιαίτερα την εργατική τάξη η οποία συνήθως υποστήριζε την Αριστερά,[6] ενώ η τελευταία έχει αγκαλιάσει ουσιαστικά όχι μόνο την οικονομική παγκοσμιοποίηση, αλλά και την πολιτική, ιδεολογική και πολιτιστική παγκοσμιοποίηση, έχοντας πλήρως ενσωματωθεί στη ΝΔΤ —πράγμα που αποτελεί καθοριστική αιτία της σημερινής πνευματικής και πολιτικής χρεοκοπίας της. Η διαδικασία της χρεοκοπίας της Αριστεράς ενισχύθηκε παραπέρα από το γεγονός ότι, αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο πολιτικής κατάρρευσης στις εκλογές του Μαΐου 2014 για το Ευρώ-κοινοβούλιο, συμμάχησε με τις ελίτ στον χαρακτηρισμό αυτών των κομμάτων ως φασιστικών και νέο-ναζιστικών, κάποτε ακόμη και συναινώντας στη χρήση σαφώς ολοκληρωτικών μεθόδων για την καταστολή τους (όπως π.χ. στην Ελλάδα). Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι κάποια από αυτά πράγματι χρησιμοποιούν νέο-ναζιστική ρητορική, οι μόνοι πραγματικοί νεοναζί στην Ευρώπη σήμερα, όχι μόνο από την άποψη της ρητορικής τους, αλλά προπαντός των πρακτικών τους, είναι οι Ουκρανοί νέο-ναζί, οι οποίοι, όμως, υποστηρίζονται πλήρως από την Υ/Ε και (παραδόξως;) ακόμη και από την Σιωνιστική ελίτ[7] (παρά τον ξεκάθαρο αντισημιτισμό τους!) στην επίτευξη του στόχου αλλαγής του καθεστώτος και μετατροπής της Ουκρανίας σε προτεκτοράτο της ΕΕ.
Ωστόσο, δεν υπάρχει τίποτε το εκπληκτικό σε αυτή τη στάση της Υ/Ε, η οποία είχε επίσης συμμαχήσει με τους Αφγανούς αντάρτες για να νικήσει τον Σοβιετικό στρατό, και στη συνέχεια με τους εγκληματίες τζιχαντιστές στη Λιβύη και τη Συρία, προκειμένου να ανατρέψει τα εθνικό-απελευθερωτικά καθεστώτα σε αυτές τις χώρες (τους γνωστούς ISIS που δέχονται σήμερα, για άλλους λόγους, την επίθεση της Υ/Ε). Όμως, υπάρχει μια υπόρρητη συνέπεια εδώ που πρέπει να τονιστεί. Η άνοδος στην εξουσία ενός πραγματικά φασιστικού ή νέο-ναζιστικού κόμματος σήμερα είναι αδύνατη για οποιαδήποτε χώρα που είναι πλήρως ενσωματωμένη στη ΝΔΤ. Και αυτό, διότι ο πραγματικός φασισμός και Ναζισμός ήταν ιστορικά φαινόμενα της εποχής των εθνών-κρατών, πριν απότην εποχή της παγκοσμιοποίησης, μιας εποχής που παρείχε σημαντικό βαθμό εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας. Εντούτοις, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι ακριβώς αυτή η κυριαρχία, η οποία είναι ανέφικτη για οποιαδήποτε χώρα που έχει πλήρως ενσωματωθεί στη ΝΔΤ. Αυτό σημαίνει ότι το μόνο είδος«φασισμού» που είναι δυνατό σήμερα είναι ο ψευδο-φασισμός, ο οποίος υποστηρίζεται από την ίδια την Υπερεθνική Ελίτ, όπως η περίπτωση της Ουκρανίας έχει σαφώς δείξει!
Είναι, επομένως, ξεκάθαρο ότι ο στόχος της Υ/Ε που διαχειρίζεται τη ΝΔΤ, είναι να μετατρέψει τα έθνη-κράτη, μέσω της σταδιακής κατάργησης της οικονομικής και της εθνικής κυριαρχίας τους, στην καλύτερη περίπτωση, σε ένα είδος Νομαρχιών μέσα σε ένα σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης, ή, στη χειρότερη περίπτωση, σε ένα είδος άτυπων προτεκτοράτων (όπως π.χ. η περίπτωση της Ελλάδας). Η σημερινή Κοινωνική Πάλη επομένως δεν είναι πια μόνο μια πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση, όπως ήταν στο παρελθόν, αλλά, επίσης, ένας αγώνας για την εθνική απελευθέρωση. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, την επιστροφή στην εποχή των εθνών-κρατών, όπου θα πολεμάει το ένα κράτος το άλλο για οικονομικούς λόγους (για το μοίρασμα των αγορών κ.λπ.) ή για γεωπολιτικούς λόγους. Θα μπορούσε να σημαίνει, αντίθετα, τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας δημοκρατικής τάξης, όπως αυτή που περιέγραψα αλλού,[8] και η διαδικασία για την ανάπτυξη μιας Ευρασιατικής Ένωσης κυρίαρχων λαών θα μπορούσε δυνητικά να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση. Αυτή η διαδικασία δεν έχει βέβαια καμία σχέση με την «αναδιάταξη του κόσμου με βάση τις «σφαίρες επιρροής», όπως ισχυρίζονται οι ιδεολόγοι της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και υποστηρικτές του σχεδίου για την παγκόσμια διακυβέρνηση, σε μια προφανή προσπάθεια να δυσφημίσουν τον αγώνα των λαών για κυριαρχία[9] και αυτοκαθορισμό. Κάποιοι βέβαια θα μπορούσαν να αντιτείνουν εδώ τον κίνδυνο που μπορεί να προκύψει σε ένα τέτοιο σενάριο, καθώς, όταν ένα έθνος σπάει τα δεσμά του από τη ΝΔΤ, νέες δυνάμεις μπορεί να προκύψουν που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την ανάκτηση της εθνικής-οικονομικής κυριαρχίας, προκειμένου να εφαρμόσουν π.χ. ρατσιστικές πολιτικές. Ωστόσο, αναρωτιέται κανείς αν τα επιχειρήματα αυτά μπορούν ακόμη να υποστηριχθούν σήμερα, όταν οι υποτιθέμενοι φάροι της δημοκρατίας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, έχουν δείξει ξεκάθαρα το πραγματικό ρατσιστικό τους πρόσωπο. Οι πρώτες, όταν φανερώνουν ότι δεν είναι μόνο η εγγενής οικονομική βία που ασκείται κατά των Αφρο-Αμερικανών αλλά και ότι η ίδια η φυσική βία δεν σταμάτησε ποτέ αλλά απλά είχε γίνει πιο συγκαλυμμένη, ενώ το Σιωνιστικό κράτος επικυρώνει τώρα και με τη στάμπα του νόμου το καθεστώς δεύτερης κατηγορίας για τον γηγενή πληθυσμό, τους Παλαιστινίους.
Η περίπτωση της Ουκρανίας είναι ιδιαίτερα σημαντική όχι μόνο γιατί φανέρωσε τη μονοπολική φύση της σημερινής παγκόσμιας τάξης, όπως εκφράζεται από την«διεθνή κοινότητα», (δηλαδή την Υ/Ε μαζί με τις διαπλεκόμενες πελατειακές ελίτ), αλλά, επίσης, γιατί μπορεί να είναι και προάγγελος του τέλους της παρούσας διεθνούς τάξης και της εμφάνισης ενός νέου δι-πολικού κόσμου. Από την άλλη πλευρά, η αναχρονιστική Αριστερά, στερούμενη σύγχρονα θεωρητικά εργαλεία για να αναλύσει την παγκοσμιοποίηση, αδυνατεί να εξηγήσει πώς η Υ/Ε μπορεί και επιβάλλει, και μάλιστα χωρίς καμιά ουσιαστική διαφωνία από τα μέλη της, την πλήρη πολιτική, οικονομική και ιδεολογική απομόνωση της Ρωσίας, απλώς και μόνο επειδή τόλμησε να αντιταχθεί στα σχέδιά της για την πλήρη ενσωμάτωση της Ουκρανίας στη ΝΔΤ, μέσω της ΕΕ. Πράγμα βέβαια καθόλου περίεργο όταν η ίδια «Αριστερά» ακόμη προσπαθεί να «εξηγήσει» τον σημερινό μονοπολικό κόσμο με αναχρονιστικές θεωρίες για ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις!
Στην πραγματικότητα, δεν ήταν όμως καθόλου δύσκολο έργο για την Υ/Ε να εξοστρακίσει τη Ρωσία, δεδομένου ότι, μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και την παράλληλη χρεοκοπία της Αριστεράς, αυτή ελέγχει πολύ περισσότερα από την παγκόσμια οικονομία (μέσω των Υπερεθνικών Επιχειρήσεων).
Έτσι, η Υ/Ε ελέγχει επίσης:
  • την διεθνή πολιτική, μέσω των προτεκτοράτων και ημι-προτεκτοράτων που έχει εγκαθιδρύσει σε όλο τον κόσμο, και των πολυποίκιλων διεθνών οργανισμών που επηρεάζει αποφασιστικά, (από τον ΟΗΕ μέχρι διεθνή δικαστήρια κ.λπ.).
  • την παγκόσμια ιδεολογία και την αντίληψη της ίδιας της πραγματικότητας, μέσα από τον έλεγχο που ασκεί διαμέσου των ΜΜΕ (που ανήκουν σε οικονομικούς μεγιστάνες ή σε πολυεθνικές), των διεθνών Πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων (των οποίων η έρευνα χρηματοδοτείται άμεσα ή έμμεσα απο την Υ/Ε), των διαφόρων ιδιωτικών «δεξαμενών σκέψης» (think tanks), των διεθνών ΜΚΟ κ.λπ..
  • την διεθνή κουλτούρα, μέσω του ελέγχου που ασκεί η Υ/Ε στην παραγωγή και τη διανομή των πολιτιστικών αγαθών.
Τέλος, ιδιαίτερης σημασίας είναι το γεγονός ότι η Υ/Ε έχει εξασφαλίσει την αποτελεσματική ανοχή της αναχρονιστικής «Αριστεράς» σε πολέμους και προσχεδιασμένες εξεγέρσεις, αφού η στάση της Αριστεράς σε αυτά τα θέματα είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μια στάση «ίσων αποστάσεων» μεταξύ των ανταγωνιστικών «ιμπεριαλισμών», και, στη χειρότερη περίπτωση, μια στάση ανοιχτής υποστήριξης προς τους υποτιθέμενους «επαναστάτες» στη Συρία, τη Λιβύη κ.λπ.―στάση που τήρησαν Τροτσκιστές και μεταμοντέρνοι «ελευθεριακοί» διαφόρων ειδών. Και δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι αυτή η στάση αφήνει δυνητικά την Υ/Ε ελεύθερη να καταστρέψει την τελευταία σημαντική προσπάθεια για αποτελεσματική αντίσταση κατά της ΝΔΤ, μέσω της δημιουργίας ενός εναλλακτικού παγκόσμιου πόλου κυρίαρχων εθνών, όπως η Ευρασιατική Ένωση είχε αρχικά σχεδιαστεί. Όμως η εθνική και οικονομική κυριαρχία είναι η αναγκαία συνθήκη (αν και όχι επίσης επαρκής) για οποιαδήποτε συστημική αλλαγή ―μια αλλαγή που εξακολουθεί υποτίθεται να είναιο στόχος της αντισυστημικής Αριστεράς!
Υ.Γ. Στο άρθρο μου σχετικά με το «Διαδίκτυο και την ελευθερία του λόγου», αναφερόμουν στην περίπτωση της πολιτικής λασπολογίας ως μία από τις χειρότερες μορφές κατάχρησης της ελευθερίας του λόγου που υποτίθεται ότι παρέχεται από το διαδίκτυο. Φαίνεται τώρα ότι ένας λασπολόγος, που συμβαίνει επίσης να είναι ένα υπερήφανο μέλος της Διεθνούς Οργάνωσης για μια Συμμετοχική Κοινωνία (International Organization for a Participatory Society – IOPS), εμπνεύστηκε τόσο πολύ από αυτό το άρθρο ώστε να γράψει σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης πως τώρα «γράφω για», «και λαμβάνω χρήματα από» τη «βρώμικη φυλλάδα του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος », (Σ.Σ. εννοεί προφανώς την «Pravda» του ΚΚΡ που είναι βέβαια διαφορετική έκδοση από την Pravda.ru που δεν είναι κομματικό όργανο κανενός, μολονότι στη Συντακτική Ομάδα υπάρχουν βέβαια και κομουνιστές), και ότι αυτό με καθιστά «εγκάθετο ενός τμήματος της ρωσικής ελίτ»(sic!). Όμως, καθώς, «κατά σύμπτωση», στο παρελθόν είχα ασκήσει εμπεριστατωμένη κριτική στο συγκεκριμένο πολιτικό πρόταγμα (Πάρεκον) (χωρίς ποτέ να έχω λάβει απάντηση σε αυτή), ελπίζω το παραπάνω να μην σημαίνει ότι αυτό το είδος της «Αριστεράς» που έχει μια μικρή ομάδα και στην Ελλάδα, καταφεύγει τώρα στη λασπολογία για να επιτεθεί στους επικριτές της!

*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στην ηλεκτρονική εφημερίδα Pravda.ru. Η μετάφραση είναι του Πάνου Λιβιτσάνου.

[1] Βλ. Takis Fotopoulos, Ukraine, the Attack on Russia and the Eurasian Union (προς δημοσίευση σύντομα από τον Progressive Press), κεφ. 1
[2] Ένας πολύ σημαντικός νέο-Μαρξιστής όπως ο Leslie Sklair (βλ. The Transnational Capitalist Class (Oxford: Blackwell, 2001), ο οποίος επιχείρησε να ερμηνεύσει την άνοδο του νέου φαινομένου των Υπερεθνικών/Πολυεθνικών Επιχειρήσεων, με όρους μιας ανανεωμένης Μαρξιστικής θεωρίας, εν πολλοίς αγνοήθηκε από τον σκληρό πυρήνα της Μαρξιστικής Αριστεράς, η οποία προτίμησε να προσκολληθεί στην «Παλαιά Διαθήκη», ίσως επειδή έτσι θα μπορούσε να δικαιολογήσει καλύτερα την πλήρη αδράνεια της ενάντια στην παγκοσμιοποίηση!
[3] Βλ. “Η Ρωσία σε Σταυροδρόμι”, ελληνική μετάφραση από Pravda.ru, 30/11/2014
[4] Wolfgang Münchau, “Radical left is right about Europe’s debt”, Financial Times, 23/11/2014
[6] Francis Elliott et al. “Working class prefers Ukip to Labour”, The Times, 25/11/2014
[8] “Towards a new Democratic World Order”, Pravda.ru, 3/11/2014 και συντομότερη εκδοχή στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
[9] Gideon Rachman, “China, Russia and the Sinatra doctrine”, Financial Times, 24/11/2014