Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΝ

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ, ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ


Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΝ….. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ, ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ..
Η «Χούντα» το 74 παραδίδει στον «Εθνάρχη» υγιές χρέος 330 εκατ.
(υγιές διότι λόγω μεγάλης βιομηχανικής και αγροτικής ανάπτυξης το
χρέος αυτο-εξοφλείτο).

-Ο «Εθνάρχης» μετατρέπει το χρέος μετά από 7 χρόνια σε 8 ΔΙΣ
(σημειώστε πετρελαϊκή κρίση του 1977).


-Ο Ανδρέας κλείνει με δυο τρόπους (υπερ-πολλαπλασιασμός μισθών
και εισφορών μέσα σε μια νύχτα & των απεργιών) όλες τις τεράστιες
βιομηχανίες (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΛΙΝΤΑ, ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ,
ΧΡΩΠΕΙ κτλ κτλ κτλ), και εφαρμόζει το οικονομικό τερτίπι που λέγεται
«EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους, δηλαδή παίρνει δάνεια
(από τις Εβραϊκές Τράπεζες του Ροκφέλερ που πρωτύτερα είχαν
σχεδιάσει οργανώσει και χρηματοδοτήσει την δημιουργία του ΠΑΣΟΚ)
και μοιράζει τα χρήματα στους πολίτες, δηλαδή γεμίζει την αγορά με χρήμα
(όχι όμως υγιή αλλά δανεικά με ασύλληπτους τόκους).

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα για πρώτη φορά η Ελλάδα να καταναλώνει
περισσότερα από αυτά που παράγει, βυθίζοντας την πολύ περισσότερο
στο DEBT BASE BANKING SYSTEM.

Σκοπός του «Τσοβόλα δώστα όλα» δεν είναι η φιλανθρωπία όπως πιστεύει
ο πολύ μ@λ@κ@ς λαός, αλλά στο ότι:
1ον πρέπει να αρχίσει ο λαός τα μεγάλα έξοδα και να συνηθίσει στα
μεγάλα έξοδα

2ον πρέπει να «δέσει» την Ελλάδα με τα δάνεια στις ομόφυλες του Εβραϊκές
Τράπεζες

3ον και όλα αυτά γιατί; για να ενεργοποιηθεί εν καιρώ το
«EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων και πολύ
αργότερα το «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο πρώτα φυσικών
προσώπων και αργότερα σε επίπεδο Κράτους.

- Ο Μητσοτάκης βασιζόμενος στην κατάντια των ΔΕΚΟ που είχε φέρει
ο Παπανδρέας θέλησε να αρπάξει την ευκαιρία και να τις «χαρίσει»
σε ιδιώτες με το αζημίωτο φυσικά.

- ο Σημίτης (Ααρόν Αβουρί) φέρνει την ομόφυλη του Εβραϊκή Goldman
Sachs για να φτιάξει ένα SWAP (Δημιουργική Λογιστική) για να καλύψει
το χρέος στα χαρτιά και να μπούμε στο Ευρώ. Η Goldman Sachs για αυτό
το SWAP πήρε πάνω από 1 ΔΙΣ ευρώ από την Ελλάδα.

Ο Σημίτης λοιπόν κάνει την συμφωνία με την Goldman Sachs μέσω του
Πέτρου Χριστοδούλου. (Ο Πέτρος Χριστοδούλου εκτός από την Goldman
Sachs ήταν σύμβουλος και στην JP Morgan, γίνεται διευθυντής στην
Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.)

Αυτό το SWAP ήταν και η βάση της δικαιολογίας της σημερινής
κατάρρευσης διότι η Goldman Sachs γνώριζε τα βαθύτερα κατατόπια
της Ελληνικής οικονομίας.

Το ερώτημα είναι όμως, γιατί οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ενώ ξέρανε το
κόλπο κάνανε τα στραβά μάτια;
Όπως μας ενημερώνει ένας Γερμανός οικονομολόγος, κάνανε τα στραβά
μάτια διότι η Ελλάδα δεν είναι βιομηχανική χώρα άρα δεν είναι ανταγωνιστής
της Γερμανίας ή της Γαλλίας, ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ είναι μια καλή αγορά και
ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν επάνω μας, διότι θα μας δανείζανε με τόκο
και τα δανεικά πριν φτάσουνε εδώ θα τα ξαναπαίρνανε πίσω λόγω VW,
BMW, Mercedes, Opel, Audi, Bosch, Siemens, Miele, AEG, Lidl, Renault,
Peugeot, Citroen, Carrefur, αγορά οπλικών συστημάτων κλπ..

Κοντεύοντας στο 2000 και όταν πια το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο
κράτους είχε φτάσει στο ζενιθ ( Η Ελλάς χρωστάει πάρα πάρα πολλά στις
Εβραϊκές Τράπεζες) έπρεπε να εφευρεθεί ένας τρόπος να πάψει πια το
«EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους εφόσον πια τα πράγματα
όδευαν καλά «δεμένα» και να περάσουμε στο άλλο επίπεδο δηλαδή το
«EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων.

Έτσι εφευρέθηκε το κόλπο το οποίο δεν ήταν άλλο από την μεγάλη
απάτη του Χρηματιστηρίου που όλοι ήδη έχουμε ξεχάσει.

Σκηνοθέτησαν λοιπόν εικονικά κέρδη και μέσω πάντα των υποχείριων
ΜΜΕ κατόρθωσαν να κάνουν ακόμα και τους βοσκούς επάνω στα
ψηλότερα βουνά να κατεβαίνουν στην τηλεόραση του καφενείου για
να δουν τις μετοχές τους…

Όταν το 99% του Ελληνικού προβατικού λαού είχε παίξει στο χρηματιστήριο
και ή όλη κατάσταση είχε φτάσει στο ζενιθ, ήρθε η ώρα του Σόρρος.
Σκάει μύτη ο Σόρρος και ξεκινάει το κατρακύλισμα. Με αποτέλεσμα να
πάρουν όλα τα λεφτά του προβατικού λαού που νωρίτερα τους τα είχαν
δώσει με «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους μέσω του Ανδρέα.
Ο σκοπός όμως δεν είχε ολοκληρωθεί, ίσα ίσα μόλις ξεκινούσε.

Ανακεφαλαίωση: Ο Ανδρέας Μινέικο Παπανδρέου είχε ενεργοποιήσει το
«EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους (δηλαδή έπαιρνε δάνεια και
τα μοίραζε στην αγορά (με το αζημίωτο βέβαια) καταχρεώνοντας-
δεσμεύοντας το Ελληνικό κράτος στις Εβραϊκές Τράπεζες).

Το 2000, Σημίτης και Σόρρος, τραβάνε όλο το χρήμα που είχε διοχετεύσει
ο Παπανδρέας μέσω του χρηματιστηρίου, με αποτέλεσμα να μένει η
Ελλάδα-αγορά χωρίς ρευστό αλλά με τεράστιους τόκους δάνειων του
Ανδρέα να μας βαραίνουν.

Ήταν καιρός για το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων.
Δεδομένου λοιπόν ότι ρευστό στην αγορά από τα κρατικά δάνεια πια δεν
υπάρχει, (αφού τα πήραν πίσω αφήνοντας βέβαια τα χρέη από τους τόκους)
οι ανάγκες των μιικρομάγαζων για ρευστό και των ανθρώπων να αγοράσουν
μια κατοικία ήταν πάντα δεδομένη, εμφανίζονται ως από μηχανής θεός
(Ιεχωβάς) οι Τράπεζες, οι οποίες ανοίγουν τις κάνουλες ενεργοποιώντας
έτσι το «EASY MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων.
Δηλαδή οι Τράπεζες αρχίζουν και ρίχνουν ρευστό στην αγορά, αυτήν
την φορά μέσω των φυσικών προσώπων. Ήταν λύση αυτή για να
ορθοποδήσουμε; φυσικά και όχι.

Σκοπός ήταν να φτάσει η κατάσταση σε κάποιο σημείο, να κλείσει ένας
Χ χρονικός κύκλος για να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο το οποίο
λέγεται «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο φυσικών προσώπων
Έχουμε 3 δεδομένα:

1. μας βαραίνουν κρατικά χρέη από τα δάνεια του Ανδρέα, ΑΡΑ μπαίνουν
τρελοί φόροι σε όλες τις συναλλαγές, υποτίθεται για να ξεχρεώσουμε,
αυτό σημαίνει ακρίβεια

2. υγιές ρευστό στην αγορά δεν υπάρχει παρά μόνο τα χρήματα των
Τραπεζών τα οποία είναι με τοκογλυφικούς όρους, στην ήδη
κατεστραμμένη αγορά

3. οι τιμές των κατοικιών από το 1993 έχουν 10πλασιαστεί λόγω φορολογίας
και μόνο, οπότε τα βάρη στους πολίτες-πρόβατα αβάσταχτα. ήταν καιρός
για το τελικό «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους πρώτο βήμα:
Πριν ένα χρόνο 2009, οι τράπεζες ξαφνικά κλείσανε τις κάνουλες των
δανείων… ντόμινο η οικονομική δυσχέρεια.

ΤΕΛΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ: Ο Καραμανλής το μόνο σωστό πράγμα
που έκανε στην ζωή του ήταν να κλείσει την συμφωνία με την Ρωσία για
τον Αγωγό Μπουργκας – Αλεξανδρούπολης. Αυτό στους Εβραίους της
Αμερικής έκανε ασύλληπτο κακό (άρα καλό για εμάς) διότι:

1. θα κερδίζαμε χρήματα υγιή ξανά, μετά από 30 χρόνια.
2. Ποιος θα τολμούσε να πειράξει τα συμφέροντα του Πούτιν;
3. αν το παραμύθι «μπαμπούλας Τουρκία» κατέρρεε, τα κέρδη και η
επιρροή των Εβραίων εξ Αμερικής θα εξανεμιζόταν, διότι αφενός δεν
θα μας δάνειζαν πλέον αυτοί, θα σταματούσαμε να αγοράζουμε οπλικά
συστήματα από αυτούς ( στην Ε.Ε. αγοράζουμε οπλικά συστήματα από
Αμερική τόσα όσα οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. μαζί), και ότι σε καιρό
πολέμου οι Αμερικάνοι δεν θα μπορούσαν να μας επηρεάσουν εφόσον
τα οπλικά συστήματα δεν ήταν δικά τους. Αυτοί και πολλοί άλλοι λόγοι
ήταν που έπρεπε να πέσει ο αποτυχημένος Καραμανλής, και στην θέση
του να έρθει ο Εβραίος Τζέφρυ Γεώργιος Μινέικο Τζαντ Παπανδρέας.

Στον προεκλογικό αγώνα ο Καραμανλής ουσιαστικά με τις δηλώσεις του
δείχνει στον λαό να ψηφίσει Τζέφρυ, ο Τζέφρυ υπόσχεται χρήμα στον
λαό (Τσοβόλα ξαναδώστα όλα) και ο λαός παραβλέπει τις προεκλογικές
θέσεις του Πασοκ στα εθνικά θέματα (πράγμα που φανερώνει τα πάντα)
γιατί το σκατένιο του μυαλό μένει στις απατηλές υποσχέσεις για χρήματα.

Ο λαός ψηφίζει Τζέφρυ και εκεί ξεκινάει το μεγάλο πανηγύρι…………..
….. Και ενώ προεκλογικά υπόσχεται χρήματα στον λαό με το που βγαίνει
λέει το αντίθετο ισχυριζόμενος ότι δεν γνώριζε, αλλά τον διαψεύδουν
άμεσα πρόσωπα που τον είχαν ενημερώσει προεκλογικά όπως
ο Προβόπουλος και ο Αιβαλιώτης. Δεν νομίζεται ότι θα έπρεπε να
τα γνώριζε, για πρωθυπουργός πάει όχι για περιπτεράς.
Στην καλύτερη είναι ανόητος και ανεύθυνος στην χειρότερη
ήξερε καλά τι έκανε . Ο Τζέφρυ, 30 ημέρες πριν τις εκλογές, και ενώ
είμαστε στην προεκλογική περίοδο, πηγαίνει στην Αμερική, στον Κλίντον.
Κανένα μέσο των media δεν το αναφέρει (!) τι πήγε να κάνει στην Αμερική;
τι είπε με τον Κλίντον; με ποιους συναντήθηκε και τι σχεδίασε; διότι για καφέ
στην Αμερική σε καιρό προεκλογικής εκστρατείας δεν νομίζω να πήγε…
Κατ αρχήν προσλαμβάνει την ίδια Εβραϊκή Εταιρεία που ανέλαβε την
καμπάνια του Ομπάμια για να κάνει την καμπάνια του Πασόκ .

Με το που γίνεται πρωθυπουργός ΞΑΦΝΙΚΑ ξεχνάει το «λεφτά υπάρχουν»,
ΞΑΦΝΙΚΑ θυμάται ότι «λεφτά δεν υπάρχουν», ΞΑΦΝΙΚΑ όλοι θυμούνται ότι η
Ελλάδα δεν τα πάει καλά με τα δημοσιονομικά, ΞΑΦΝΙΚΑ οι τράπεζες και τα
markets θυμούνται ότι δεν τα πάμε καλά

Όπως μας ενημερώνει ο οικονομικός δημοσιογράφος των Financial times
του Λονδίνου, Μάρτιν Σαντμπου, ότι στο τέλος του 2009 το Ντουμπάι
ανακοίνωσε μια αναδιάρθρωση της οικονομίας του που τρόμαξε τους
επενδυτές και δημιούργησε πολλές αμφιβολίες όλων των κρατικών τίτλων,
και την ίδια στιγμή η Ελληνική Κυβέρνηση ομολόγησε από μόνη της ότι τα
στοιχεία για το έλλειμμα της Ελλάδας είχαν παραποιηθεί, που ήταν η αιτία
να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου.

Παράλληλα Το περιοδικό FOCUS βγάζει εξώφυλλο την Αφροδίτη να κάνει
την χειρονομία λέγοντας λίγο πολύ ότι δουλεύουν οι Γερμανοί για να ταΐζουν
τους τεμπέληδες Έλληνες. Την ίδια στιγμή ο Γερμανός οικονομολόγος
Ότμαρ Ίσιγκ υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να δοθεί από την Ε.Ε. υποστήριξη
στην Ελλάδα γιατί έχουμε φάει πολλά (εν μέρη έχει δίκιο, τα πολλά όμως τα
έχουν φάει οι ΠΑΣΟΚΟ-ΝΔ-ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΙΤΕΣ και κάποιοι μεγαλοκαρχαρίες
και όχι ο λαός). Ας δούμε το παρασκήνιο όμως, ο ιδιοκτήτης του περιοδικού
FOCUS, Hubert Burda ιδιοκτήτης του Hubert Burda media με 250 περιοδικά,
τηλεόραση κτλ, είναι μεταξύ πολλών άλλων, μέλος οικονομικών funds.
Μέσω των ΜΜΕ και της παραπληροφόρησης πιέζει να ΜΗΝ πάρει η Ελλάδα
οικονομική βοήθεια από την Ε.Ε. ότι δηλαδή κάνει και ο Γερμανός
οικονομολόγος Ότμαρ Ίσιγκ.

Αυτό που ξεχάσαν να μας πουν οι δυο κύριοι, είναι ότι διατελούν σύμβουλοι
της Goldman Sachss, της JP Morgan και της Deutsche Bank.

Αν καταφέρνανε να πείσουνε οι δυο κύριοι αυτοί, να μην πάρουμε
χαμηλότοκα δάνεια από την Ε.Ε. αναγκαστικά θα έπρεπε να πάρουμε
δάνεια με μεγαλύτερο τόκο από τις Goldman Sachs, JP Morgan,
Deutsche Bank με τον τρόπο που θα εξηγήσουμε παρακάτω.

Εδώ ξανασυναντάμε την Goldman Sachs που είχε φέρει ο Σημίτης
για εκείνο το SWAP που προείπαμε. Οι κύριοι (Burda & Issing)
ουσιαστικά μας στέλνουν στα δόντια τους, είναι αυτοί όμως
οι κύριοι υπαίτιοι ή απλά παίζουν ως κομπάρσοι στο ίδιο θέατρο;

Ο Παπανδρέας ένα μήνα μετά την εκλογή του, έχει γεύμα στο ξενοδοχείο
«Πεντελικόν» στην Κηφισιά με τον Εβραίο πρόεδρο της Goldman Sachs
Γκαρυ Κοεν, τον επικεφαλή των οικονομικών ερευνών της εταιρείας, τον εν
Ελλάδι αντιπρόσωπο τους, την Κατσέλη, τον Δρούτσα (εκ των μαγείρων του
σχεδίου Αναν) και τον Παπακωνσταντίνου. Ένας πρωθυπουργός δέχεται στο
μέγαρο Μαξίμου, τι δουλειά έχει στο Πεντελικόν; μα διότι εκεί μπορούν
να μην δώσουν αναφορά σε κανέναν το τι είπαν και συμφώνησαν, διότι δεν
επιβάλλεται να καταγραφεί πουθενά επίσημα το γεγονός αυτό, σε αντίθεση
με το αν η συνάντηση γινόταν στο Μαξίμου.

Η Γαλλική εφημερίδα LE MONDE σε άρθρο της λέει: ¨Στην Ευρώπη η
Goldman Sachs στρατολογεί ισχυρά πρόσωπα για να εγκαθιδρύσει την
δική της ισχύ» και μέσα στο άρθρο λέει ότι «τοποθετήσανε» τον Πέτρο
Χριστοδούλου σε σημείο κλειδί για να φέρουν εις πέρας τα σχέδια τους.

Μετά την συνάντηση λοιπόν ο γνωστός από τα παλιά Πέτρος Χριστοδούλου
που αναφέραμε στην αρχή, διορίστηκε ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ (ΟΔΔΗΧ), δηλαδή ο Παπανδρέας μετά
το γεύμα στο Πεντελικόν με την Goldman Sachs διόρισε το στέλεχος της
(τον Χριστοδούλου) να διαχειριστεί τα χρέη μας…

Νωρίτερα από όλα αυτά η Goldman Sachs η JP Morgan και η Deutsche Bank
έβγαλαν στην αγορά ένα «προϊόν» ζητώντας επενδυτές ζητώντας τους να
τζογάρουν στην κατάρρευση και χρεωκοπία της Ελλάδας.

Μετά η Deutsche Bank έβγαλε μια έκθεση ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει
να αποπληρώσει τα χρέη της. Την ίδια στιγμή κινητοποιείται το τμήμα των
CDS (Credit Default Swaps- ασφάλιση χρεών σε περίπτωση μη αποπληρωμής)
της ίδιας τράπεζας και ζητάει μεγαλύτερα ασφάλιστρα από την Ελλάδα.
Ξεκινάνε τα ΜΜΕ να παίζουν τον ρόλο «παπαγαλάκια» και η κοινή γνώμη χάφτει
ότι η Ελλάδα πάει για πτώχευση. Έτσι τα CDS μεγαλώνουν και οι έξυπνοι με
έναν ταχυδακτυλουργικό τρόπο κερδοσκοπούν με τον εξής απλό τρόπο:
δανείζονται (το έκανε η Μέρκελ, ναι είναι αυτοί που δουλεύουν για να
καθόμαστε εμείς…)με 3% και αυτά τα χρήματα τα δανείζουν σε εμάς με 7% η διαφορά αυτή (4%) είναι τα SPREADS.

(σημείωση: Goldman Sachs, JP Morgan και η Deutsche Bank ελέγχουν το 95% των CDS παγκοσμίως) Περιέργως τα funds του Σόρρος «προέβλεψαν» ότι το δολάριο θα έρθει 1/1 με το ευρώ… (εμ από προφήτες ξέρουν οι Εβραίοι)
ΔΝΤ
Το υποτιθέμενο κρατικό χρέος μας ήταν 320 ΔΙΣ (χώρια αυτά που χρωστάνε οι Έλληνες ως φυσικά πρόσωπα στις τράπεζες μέσω καταναλωτικών, στεγαστικών, επιχειρηματικών και πιστωτικών καρτών – που είναι 280 ΔΙΣ) από αυτά τα 320 ΔΙΣ το 60% είναι σε κρατικά ομόλογα. Κρατικά ομόλογα σημαίνει ότι το κράτος βγάζει ομόλογα, και μέσω κάποιας τράπεζας ο επενδυτής τα αγοράζει με σκοπό κάποιο κέρδος, ΑΡΑ ενώ φαίνεται ως χρέος ΔΕΝ είναι χρέος αφού ο επενδυτής έχει πληρώσει την τράπεζα γι αυτά.

Αυτό σημαίνει ότι εφόσον δεν τα χρωστάμε, κανείς δεν έχει αξίωση
να μας ζητήσει κάτι ως αντάλλαγμα.

Με τις υπογραφές στο ΔΝΤ όμως, ο Γεώργιος Τζέφρυ Τσαντ
Μινέικο Παπανδρέου με δεκανίκι τον Καρατζαφέρη ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕ
αυτά τα 200 ΔΙΣ (60%) του χρέους- ομολόγων από ανύπαρκτα σε
υπαρκτά, και εφόσον τώρα είναι υπαρκτά ζητάνε αξιώσεις αυτοί στους
οποίους χρωστάμε…

Πόσο τυχαίο είναι το γεγονός ότι ο Παπανδρέας το πρώτο πράγμα που
έκανε ως πρωθυπουργός ήταν να καταμετρήσει και να κοστολογήσει την
κρατική περιουσία που ω, τι ειρωνεία ήταν όσο και το έλλειμμα μας;;;;;;;

ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΘΕΣΗ;;;;;;;
ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ όπως μας ενημερώνει ο Δελαστίκ στην Ε.Ε. είμαστε οι 7 σε χρέος, στην Ευρώπη πάρα πολύ πίσω, και δεν χρωστάμε περισσότερα από τις ΗΠΑ ή την Ιαπωνία.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι η Ιταλία χρωστάει 1,4 ΤΡΙΣ, η Ισπανία 1,1 ΤΡΙΣ η Ιρλανδία 870 ΔΙΣ κτλ κτλ… Οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί που ήρθαν εδώ για επίβλεψη, οι χώρες τους χρωστάνε περισσότερο από ότι εμείς…
ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ
Κάπου ανέφερα ότι ο Παπανδρέου προεκλογικά είχε πει τις προθέσεις του
στα εθνικά θέματα, είπε ψέματα μόνον όσον αφορά τα οικονομικά, ο λαός
δεν έδωσε καμία σημασία στα εθνικά και περίμενε να τους δώσει χρήματα
που φυσικά δεν έδωσε.

Το ένα θέμα με το άλλο (εθνικά θέματα και οικονομικά) έχει άμεση σχέση και
ας μην το αντιλαμβάνεται το σκατένιο μυαλό του ψεύτη κλέφτη απατεώνα
νεοέλληνα Ρωμιού.

Ο Στόχος είναι να έρθουν στην Ελλάδα αλλοδαποί τους οποίους τους στέλνουν
οι Τούρκοι σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις, ιθαγένεια, γεννάνε,
υπογεννητικότητα εμείς σε 2 γενεές εξαφανιζόμαστε σύμφωνα με την
εθνική στατιστική υπηρεσία, θα ψηφίζουν και ενώ θα είναι πλειοψηφία θα
βγάζουν τους δικούς τους δημάρχους νομάρχες εμείς θα εξαφανιζόμαστε.
Σκεφτείτε λοιπόν Σκοπιανούς να ψηφίζουν τους δικούς τους στην Φλώρινα,
τους Αλβανούς να ψηφίζουν τους δικούς τους στα Ιωάννινα, στην Θράκη,
θα γίνει σε απόλυτους αριθμούς, τι έχει ΝΑ γίνει.

Μέχρι τότε θα παίξει «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο, δηλαδή παραδίνουμε το Αιγαίο στους Τούρκους, ήδη η Θράκη είναι στα χέρια τους (έχουν βγάλει και σημαία) και απλά περιμένουν να κυλήσει ο χρόνος για να σβήσουμε.
Το τελικό «TIGHT MONEY SYSTEM» σε επίπεδο κράτους και φυσικών προσώπων έχει σαν αποτέλεσμα να μας πάρουν τον τεράστιο ορυκτό πλούτο και να τους χρωστάμε και από πάνω και όλα αυτά για να μην βγάλουμε άχνα.
Φοβούνται την άχνα…!!!!!!!!!!!
katohika/kefalokleidomata/kyklwpas


hellasforce.com

Telegraph: Αλέξης Τσίπρας ο Έλληνας υποψήφιος που λέει όχι στην τρόικα




Διεθνή Το άρθρο της Telegraph σημειώνει ότι διαψεύστηκαν όσοι πίστευαν πως ο λαός της Ελλάδας θα υπομένει εσαεί την αποικιακή πολιτική της Τρόικα και της μνημονιακής κυβέρνησης, βρίσκοντας φωνή ανατροπής στον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα.    Στο άρθρο του ο έγκριτος δημοσιογράφος της Telegraph Ambrose Evans-Pritchar, τονίζει μεταξύ άλλων ότι ένας αρνητής των μνημονίων είναι πολύ πιθανό να είναι ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου.

Και σημειώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον μια υπολογίσιμη πολιτική δύναμη η οποία εναντιώνεται στην πολιτική λιτότητας και τις απαιτήσεις της Τρόικα, αρνούμενος να συνηγορήσει στην βάρβαρη οικονομική κατρακύλα της Ελλάδας.

Παρουσίασε μάλιστα τον Αλέξη Τσίπρα ως έναν ώριμο Ευρωπαίο πολιτικό, που σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται η πολιτική ταμπέλα του "αριστερού πάνω σε μοτοσυκλέτα",  εικόνα που είχαν καλλιεργήσει οι σκεπτικές κυβερνήσεις τις Δύσης όταν πρωτοακούστηκε το όνομά του στη διεθνή σκηνή.

Η εφημερίδα μάλιστα υποστηρίζει ότι η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αντιτίθεται στην σκληρή δημοσιονομική γραμμή της Γερμανίας, δεν βαδίζει σε σαθρό έδαφος καθώς κρίνονται σαν μη ρεαλιστικά τα σενάρια που "βλέπουν" την διάλυση της ευρωζώνης εάν η Ελλάδα δεν ακολουθήσει τις επιταγές της Τρόικα και η αγγλική εφημερίδα θεωρεί ότι η Άνγκελα Μέρκελ και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ήδη ξοδέψει πάρα πολλά για την σωτηρία του κοινού νομίσματος για να διακινδυνέψουν την διάλυση της ευρωζώνης.

Και συνεχίζει λέγοντας ότι ο κύριος Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά πως αμέσως μετά την εκλογή του θα κλιθεί να λογοδοτήσει στην Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα για τις οφειλές της χώρας του στους δανειστές, απειλώντας τον ότι θα σταματήσει την χρηματοδότηση όπως έκαναν και με την Ιρλανδία και την Κύπρο.

Ο αρθρογράφος αναφέρεται σε πολύ αξιόπιστες πηγές υποστηρίζοντας ότι η απάντηση του Αλέξη Τσίπρα θα είναι, "εφαρμόστε το χειρότερο σενάριο, δεν θα υποκύψουμε σε απειλές καταστροφής".

Το άρθρο συνεχίζει κάνοντας αναφορά στο κλίμα "αστάθειας" που διαμορφώνεται στις αγορές, υποστηρίζοντας ότι κύκλοι της αγοράς είναι σκεπτικοί για το ενδεχόμενο να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. "Δεν θα ξοδέψουμε αλόγιστα, αντιθέτως θα απελευθερώσουμε την αγορά εργασίας και θα στοχεύσουμε σε ρεαλιστικό πλεόνασμα", δήλωσε για την εφημερίδα ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης

Ο κύριος Βαρουφάκης τόνισε μάλιστα ότι"θα ξαναδιαπραγματευτούμε το χρέος με την Γερμανία, γιατί απλώς δεν είναι βιώσιμο" και συνέχισε αναλύοντας το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ καθησυχάζοντας τους σκεπτικιστές.

Το άρθρο κλείνει καταγράφοντας την ελεύθερη πτώση που έχει η ελληνική οικονομία τα τελευταία έξι χρόνια της κρίσης - από την 67η θέση ανταγωνιστικότητας (σε παγκόσμια κλίμακα) έπεσε στην 81η, πίσω από την Ουκρανία και την Αλγερία - και παρομοίασε την Ελλάδα σαν το πειραματόζωο των ισχυρών της ευρωζώνης.  - See more at: http://www.stokokkino.gr/article/1000000000001514/Telegraph-Aleksis-Tsipras-o-Ellinas-upopsifios-pou-leei-oxi-stin-troika#sthash.dzkBlwah.dpuf

Κέρδη 1.000.000 δολάρια… το λεπτό!



Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

«Το λογικό είναι πραγματικό και το πραγματικό λογικό». Πρόκειται για την περίφημη φράση του Χέγκελ. Δηλωτική μιας σαγηνευτικής διαλεκτικής που όμως δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα πρωσικά όρια ενατένισης των πραγμάτων. 
    Δυο αιώνες μετά και πριν μιλήσουμε για την «λογική» του σημερινού κόσμου ας δούμε στοιχεία της πραγματικότητας που τον συνθέτουν:
  • Πριν μερικές βδομάδες δημοσιεύτηκαν τα στοιχεία της οργάνωσης «Oxfam» σύμφωνα με τα οποία το διάστημα Μάρτης 2013 – Μάρτης 2014 οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου αύξαιναν τις συνολικές τους περιουσίες κατά 668 εκατομμύρια δολάρια την… ημέρα. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα η «ελίτ» αυτής της «ελίτ» έφτασε να κερδίζει σχεδόν 1.000.000 δολάρια το λεπτό (!) κάθε ώρα, κάθε μέρα για έναν ολόκληρο χρόνο.
  • Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ο Μπιλ Γκέιτς με περιουσία 76 δισ. δολάρια «αν ρευστοποιούσε όλη του την περιουσία και αν ξόδευε 1.000.000 δολάρια την ημέρα, θα του έπαιρνε 218 χρόνια για να ξοδέψει όλο του τον πλούτο».Στην πραγματικότητα, όμως, λέει η «Oxfam», ποτέ δεν θα ξέμενε από χρήματα, «αφού έστω και το χαμηλότερο επιτόκιο του ύψους του 2% θα του επέστρεφε πίσω 4.200.000 δολάρια κάθε ημέρα»…
  • Τον περασμένο Μάιο σε ομιλία της στο Λονδίνο η διευθύντρια του ΔΝΤ, η κυρία Λαγκάρντ, σε ένα ακροατήριο που απαρτιζόταν από τον  Κλίντον μέχρι τον Κάρολο της Ουαλίας και από τηνΛαίδη Ρότσιλντ ως τους επικεφαλής της «Glaxo» και άλλων200 πολυεθνικών, είπε τα εξής: «Οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο που θα μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα διώροφο λονδρέζικο λεωφορείο κατέχουν πλούτο ίσο με εκείνο του φτωχότερου 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή των 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων».
  • Στα παραπάνω θα ήταν παράλειψη αν δεν σημειώναμε, όσον αφορά την ελληνική πραγματικότητα ότι σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής πάνω από 6 εκατομμύρια Έλληνες ζουν στα όρια της φτώχειας και υπό τον ζόφο του κοινωνικού αποκλεισμού, αλλά την ίδια ώρα:  
    α)
     στην Ελλάδα το 2014 οι υπερδισεκατομμυριούχοι από 9 αυξήθηκαν στους 11 με την περιουσία τους να αυξάνεται από τα 16 δισ. δολάρια στα 18 δισ. δολάρια, 
    β)
     στην περσινή έκθεση της «Wealth-Χ» η Ελλάδα αναδείχτηκε «η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη», 
    γ) 
    σύμφωνα
    με την τελευταία έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse» στην  Ελλάδα το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007
    δ) 
    ό
    πως δημοσιεύτηκε πρόσφατα («Βήμα», 24/8/2014) στην Ελλάδα έχουν καταμετρηθεί 559 Κροίσοι με περιουσία 76 δισ. δολάρια ενώ τα κεφάλαια που είναι τοποθετημένα στο εξωτερικό ανέρχονται στα 140 δισ. ευρώ. Με άλλα σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων, 559 ολιγάρχες κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 45% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας, ενώ τα κεφάλαια που έχουν βγει εκτός χώρας από τους «έχοντες» πλησιάζουν σχεδόν το 80% του συνολικού ΑΕΠ της Ελλάδας.
    Αυτή είναι η κατάσταση σε έναν πλανήτη και σε μια χώρα που μαστίζεται από την κρίση. Θα πει κανείς: «Έτσι είναι αφού έτσι δουλεύει το σύστημα. Όταν οι πολλοί εξαθλιώνονται, κάποιοι λίγοι κερδίζουν». Πράγματι.  Αλλά, τότε, τι κάνουμε; Ποιο είναι το συμπέρασμα; Κάναμε τη βαθυστόχαστη διαπίστωσή μας και τώρα «πάμε γι’ άλλα»;  
    Η εικόνα του κόσμου όπως την καταγράφει η εμπειρία μας και όπως την  περιγράφουν τα στοιχεία δεν προσπερνιέται με την μέθοδο της «διαπιστωτικής ξεπέτας». Γιατί σε αυτή την περίπτωση υπάρχει, πάντα, ένα λεπτό σημείο. Και το σημείο αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι οι θιασώτες του συστήματος, τουκαπιταλιστικού, πασχίζουν να μας μάθουν να ζούμε - και εν πολλοίς το έχουν καταφέρει μέσα από την κυρίαρχη προπαγάνδα και την κυριαρχία της ιδεολογίας τους - αποδεχόμενοι και συμβιβαζόμενοι με αυτό το «έτσι είναι».
    Όμως από το συμβιβασμό με το «έτσι είναι» ξεκινάει υποδορίως και η αποδοχή περί το «λογικόν» για το «πως είναι» τα πράγματα.  Οτι, δηλαδή, είναι τάχα «λογικό», και από μια άποψη «μοιραίο», «αναπόφευκτο» και«αμετάλλακτο» το φαινόμενο της συνύπαρξης της απόλυτης ένδειας με την ξετσιπωσιά της χλιδής.
    Βέβαια, για να γίνει πιο «γλυκόπιοτη» η αποδοχή αυτής της «μοίρας», επιδίδονται σε θεωρίες περί των «άξιων», των «ικανών» και των «καπάτσων» που τα κατάφεραν σε αυτή τη ζωή. Σε αντιδιαστολή με τους άλλους, με τα δισεκατομμύρια δηλαδή των ανθρώπων, που λόγω «ανικανότητας»,«αναξιότητας» ή εν πάση περιπτώσει λόγω «ατυχίας», δεν «προκόψανε».
    Έτσι, μέσα από αυτό το σχήμα, που βασίζεται στο δόγμα της «φυσικής επιλογής» αλλά με όρους κοινωνικού δαρβινισμού, εξοβελίζεται ο παράγονταςεκμετάλλευση. Κουβέντα για τις ταξικές ανισότητες. Πλήρης αποσιώπηση για το γεγονός ότι η απανθρωπιά της φτώχειας, ο πόνος της ανέχειας, η δυστυχία της ανέχειας έχουν ως μήτρα εκδήλωσής τους την αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, δηλαδή την κατίσχυση του κεφαλαιοκράτη - καπιταλιστή πάνω στον προλετάριο - εργαζόμενο.
    Λέξη για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας με βάση τον κανόνα της μετατροπής του ανθρώπου σε εμπόρευμα. Ένα εμπόρευμα που, όποτε το επιθυμούν και με τους όρους που το επιθυμούν, τα αφεντικά το πωλούν και το αγοράζουν φορώντας του τη σιδερένια μπάλα της μισθωτής σκλαβιάς ή το στοιβάζουν στον εφεδρικόστρατό της ανεργίας αποδίδοντάς του την «ελευθερία» της ανέχειας.
    Λέξη, τελικά, για το χωρισμό της κοινωνίας σε μια χούφτα «ιδιοκτήτες», από τη μια, και σε έναν ωκεανό πληβείων, από την άλλη, που η μόνη τους ιδιοκτησία είναι το σαρκίο τους και το σαρκίο των παιδιών τους και που μόνο τους «δικαίωμα» είναι να προσφέρουν το σαρκίο τους στον «αφέντη» - εκμεταλλευτή τους.
    Όμως, στην πραγματικότητα (και εδώ βρίσκεται η αντίφαση που έλυσε ο Μαρξ), τίποτα από όλα αυτά που συνιστούν τη γύρω μας πραγματικότητα δεν είναι «λογικό». Στο σημείο αυτό ο κύριος Χέγκελ έκανε λάθος: Οχι, το πραγματικό δεν είναι και λογικό, όπως ισχυριζόταν. Με την έννοια ότι τίποτα από αυτά δεν είναι «καλώς καμωμένο». Και τίποτα «θεϊκό» ή «φυσικό» δεν επιβάλλει την «αναπόφευκτη» διαιώνιση αυτής της βαρβαρότητας.
    Δεν είναι «λογικό», ούτε «μοιραίο», ούτε «αναπόφευκτο» οι άνθρωποι να συνεχίσουν να χωρίζονται σε εκείνους που αγοράζουν ανθρώπους και στους άλλους που πωλούνται σε άλλους ανθρώπους.
    Δεν είναι «λογικό»και δεν πρέπει να αποδεχτούμε σαν κάτι το «λογικό» την πραγματικότητα ότι σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων, 559 ολιγάρχες – το 0,006% του πληθυσμού- να κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 45% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας.
    Δεν είναι «λογικό» στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων θυμάτων της αιθαλομίχλης και του νέφους της εξαθλίωσης και της κατάθλιψης, να δεχόμαστε σαν κάτι το «λογικό» την πραγματικότητα με τις λίστες των  καταθετών δεκάδων δισεκατομμυρίων στις τράπεζες του εξωτερικού.
    Δεν είναι «λογικό» να δεχόμαστε σαν «λογικό» την πραγματικότητα ότι στην Ελλάδα, δίπλα στα 700.000 παιδιά που υποσιτίζονται υπάρχουν και 11 ολιγάρχες που αντιστοιχούν στο 0,00011% του πληθυσμού της χώρας  που κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί σχεδόν στο 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας. 
    Όχι, τίποτα από την πραγματικότητα στην οποία μας έχουν ρίξει δεν είναι «λογικό». Δεν είναι «ρεαλισμός» να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να συνεχιστεί «έτσι» η ζωή γύρω μας, στη χώρα μας, στον κόσμο όλο.
    Το Λογικό θα ήταν η συντριβή αυτής της πραγματικότητας και η οικοδόμηση μιας νέας, χωρίς δεσμά και χωρίς αλυσίδες. Δεν υπάρχει τίποτα «ρεαλιστικό» στον συμβιβασμό με μια τέτοια πραγματικότητα.  Ρεαλισμός είναι η διεκδίκηση του δικαιώματος της ύπαρξης ενάντια σε εκείνο τον «ρεαλισμό» που εγγυάται μέσα από την υλική αποστέρηση την ανυπαρξία όλων όσα συνθέτουν τα προαπαιτούμενα της ανθρώπινης ύπαρξης.
    Γιατί, τελικά, δεν είναι «λογικό» και «ρεαλιστικό» 85 μεγαλομέτοχοι πολυεθνικών και μονοπωλίων να κερδίζουν 1 εκατομμύριο δολάρια κάθε 60 δευτερόλεπτα (!) στον ίδιο πλανήτη που κάθε 120 δευτερόλεπτα πεθαίνουν πάνω από 30 παιδιά λόγω πείνας, λόγω ασιτίας, λόγω ανέχειας!
    Μόνο ο «παραλογισμός» ενός συστήματος που έχει ως λογική του τη βαρβαρότητα μπορεί να διατείνεται ότι είναι «λογικό» 85 κεφαλαιοκράτες να έχουν περιουσία η οποία ξεπερνά τα υπάρχοντα του μισού πληθυσμού της Γης!
     Μόνο ο «παραλογισμός» ενός συστήματος που έχει ως λογική του τη βαρβαρότητα μπορεί να διατείνεται ότι είναι «λογικό» η χώρα των άστεγων και των εκατομμυρίων ανέργων να είναι ταυτόχρονα και «η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη».

Το πολιτικό Plan B των δανειστών


Το πολιτικό Plan B των δανειστών
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Δημοσίευση: Φύλλο 240 - 6/12/2014
       
Τρόικα και κυβέρνηση διαφωνούν… συμφωνώντας στο πώς θα ναρκοθετήσουν το μονοπάτι της επόμενης κυβέρνησης

Tο γεγονός ότι ο -αθεράπευτα αισιόδοξος- Ευάγγελος Βενιζέλος αναλώθηκε , μιλώντας σε συνεδρίαση του μεταλλαγμένου σε «Δημοκρατική Παράταξη» ΠΑΣΟΚ, στη μάχη της ερμηνείας όσων ήδη έχουν δρομολογήσει οι δανειστές, δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει ήδη συμβιβαστεί πλήρως με την ατζέντα που της επέβαλαν. Αυτήν που περιέγραψε λεπτομερώς το έγγραφο του Euro Working Group το οποίο διέρρευσε μέσω Reuters. Και η ατζέντα αυτή είναι αμιγώς πολιτική. Δεν επιδέχεται δεύτερη ανάγνωση. Κι έχει γίνει κραυγαλέο πια ότι η στόχευσή της είναι δευτερευόντως η κυβέρνηση Σαμαρά, και πρωτευόντως η κυβέρνηση που θα προκύψει αν αποτύχει ο σχεδιασμός της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από αυτή τη Bουλή.

Το χρονοδιάγραμμα
Με βάση τις αποφάσεις που έχει ήδη πάρει το προπαρασκευαστικό Euro Working Group, με τη συμφωνία και του Έλληνα εκπροσώπου, το Eurogroup  έχει λίγα πράγματα να κάνει. Εφόσον έχει μεσολαβήσει κατ’ αρχήν συμφωνία κυβέρνησης-τρόικας , διά των e-mails πάντα, μπορεί να θεωρήσει ότι η 5η (για την Ε.Ε.) ή 6η (για το ΔΝΤ) αξιολόγηση επανεκκινεί με στόχο να γίνει τελική συμφωνία μέχρι 15 του μηνός. Το αν αυτό θα γίνει με επιστροφή της τρόικας στην Αθήνα ή με τηλεδιάσκεψη, είναι ήσσονος σημασίας.
Το περιεχόμενο της συμφωνίας είναι, επίσης, προδιαγεγραμμένο. Η κυβέρνηση θα υποβάλει αίτημα για «τεχνική» παράταση του ισχύοντος Μνημονίου – για λίγες εβδομάδες μιλάει εκείνη, εξάμηνο θέλουν οι δανειστές. Αυτό πρέπει να περάσει για έγκριση από περίπου 10 Κοινοβούλια, μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου. Ακολούθως, θα δοθεί χρόνος στην κυβέρνηση να ψηφίσει τα προαπαιτούμενα μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου, όλα μαζί ή σε «δόσεις», θα πάρει τη δόση δανείου που της οφείλει ο EFSF, θα υποβάλει και αίτημα στον ESM για την Προληπτική Γραμμή Ενισχυμένων Όρων (ECCL), με ανακύκλωση των ήδη δανεισμένων, θα συνομολογήσει και το σχετικό Μνημόνιο που υποχρεωτικά τη συνοδεύει, ασχέτως του πώς θα το βαφτίσει ο Βενιζέλος και, κάπου εκεί, το χρονοδιάγραμμα της τρόικας διαπλέκεται με το πολιτικό χρονοδιάγραμμα εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. 
Το αναπόφευκτο δίλημμα
Όπως συνέβη και στις παραμονές των εκλογών του 2012, αλλά με πρωτοφανή ένταση, αμετροέπεια και προκλητικότητα από τις ευρωπαϊκές ηγεσίες, έτσι και τώρα ο παράγοντας της πολιτικής εκκρεμότητας στην Ελλάδα εντάσσεται ακόμη και στον επίσημο, τεχνοκρατικό λόγο της Ευρωζώνης. Το Eurogroup καταρτίζει ένα χρονοδιάγραμμα που ουσιαστικά εξυπηρετεί τον φθηνό μικροπολιτικό σχεδιασμό της κυβέρνησης Σαμαρά (επίσπευση εκλογής, «αυθόρμητες» πρωτοβουλίες βουλευτών, συνταγματική αναθεώρηση), παρ’ ότι τη θεωρεί προ πολλού «καμένη». Και ο λόγος είναι απλός: Τους ενώνει ο στόχος της διαμόρφωσης ενός ασφυκτικού πλαισίου μνημονιακών δεσμεύσεων για την επόμενη κυβέρνηση, όποτε ήθελε αυτή προκύψει, αλλά πολύ περισσότερο αν προκύψει μέχρι τον Μάρτιο. Το ασφυκτικό αυτό πλαίσιο συντίθεται από μέτρα που θα ψηφιστούν άμεσα, από μνημονιακές δεσμεύσεις για νέα μέτρα αργότερα και από τον χρηματοδοτικό εκβιασμό που θα μπορούν να ασκήσουν οι δανειστές (βλέπε συναφές κείμενο). Και το ίδιο πλαίσιο φέρνει την επόμενη κυβέρνηση, ιδιαίτερα μια αριστερή κυβέρνηση, προ του διλήμματος ανάμεσα σε έναν εξευτελιστικό συμβιβασμό και μια γραμμή ρήξης, με ασαφή έκβαση.
Το πολιτικό Plan B των δανειστών έχει, βεβαίως, κι άλλες, όχι τόσο προφανείς παραμέτρους. Η σημαντικότερη είναι ότι η Ευρωζώνη παραμένει στη «ζώνη του Λυκόφωτος». Η ανακοίνωση Ντράγκι ότι η ΕΚΤ θα εξετάσει το πρώτο τρίμηνο του 2015 το ενδεχόμενο νέων «μη συμβατικών μέτρων», συμπεριλαμβανομένης της αγοράς κρατικών ομολόγων, ήχησε σαν προαναγγελία τρίτης ύφεσης στην Ευρωζώνη. Ταυτόχρονα, όμως, αναζωπύρωσε την ένταση με τη γερμανική ηγεσία, που αντιτίθεται στην ποσοτική χαλάρωση. Κατά παράδοξο τρόπο το παιχνίδι καθυστέρησης που παίζει το Βερολίνο, και ιδιαίτερα ο Β. Σόιμπλε, με την Ελλάδα ταυτίζεται χρονικά με το ανάλογο παιχνίδι που παίζει ως προς την παρέμβαση της ΕΚΤ. 
Το διατλαντικό imperium
Εκεί παρεισφρέει ως μπαλαντέρ και το ΔΝΤ. Υπάρχουν πράγματα που το ενώνουν και πράγματα που το χωρίζουν με το Βερολίνο ή την ΕΚΤ. Τους ενώνει ο πολιτικός εκβιασμός της ελληνικής κοινωνίας, τους χωρίζει η πληρωμή του λογαριασμού, που συναρτάται με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Τους ενώνει η στρατηγική του νεοφιλελεύθερου ζουρλομανδύα που θέλουν να φορέσουν σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, τους χωρίζει η ακαμψία της ευρωπαϊκής δημοσιονομικής «ορθοδοξίας». Τους ενώνει το όραμα ενός διατλαντικού, καπιταλιστικού imperium, τους χωρίζει ο επιμερισμός του κόστους του. Το πιθανότερο είναι ότι θα βρουν τη χρυσή τομή του συμβιβασμού. Τη νύφη θα την πληρώσουν οι λαοί. Και θα είναι για δεκαετίες.

Ο βαρύς «λογαριασμός» του δεύτερου εξαμήνου 2015 

Ένας εκβιασμός διπλής κατεύθυνσης στις λήξεις ομολόγων της επόμενης χρονιάς 
Στον πίνακα που παραθέτουμε, με στοιχεία που αντλήθηκαν από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, αποτυπώνεται ο οικονομικός λογαριασμός του πολιτικού Plan B της τρόικας και της κυβέρνησης.
Ο ΟΔΔΗΧ, μόλις χθες, προανήγγειλε ότι στην προγραμματισμένη έκδοση εντόκων γραμματίων της Τετάρτης, 10/12, ύψους 1,25 δισ. ευρώ, προσθέτει άλλο 1 δισ., αποκαλύπτοντας έμμεσα ότι η κυβέρνηση δεν περιμένει εκταμίευση δόσης δανεισμού εντός του Δεκεμβρίου. Εντός του μηνός, όμως, πρέπει να «ανακυκλωθούν» έντοκα ύψους 3,6 δισ., μέρος των οποίων θα πληρωθούν από τις δύο νέες παράλληλες εκδόσεις. Τα υπόλοιπα από ό,τι υπάρχει στο «ταμείο».
Αυτά, φυσικά, είναι peanuts μπροστά στα χρωστούμενα του 2015. Στον πίνακα φαίνονται οι λήξεις εντόκων και ομολόγων στη διάρκεια του νέου έτους. Μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2015 πρέπει να εξοφληθούν 7,4 δισ. ευρώ, ποσό που σχετικά εύκολα καλύπτεται και με τις καθιερωμένες εκδόσεις εντόκων, ακόμη κι αν οι δανειστές δεν δώσουν ούτε ευρώ μέχρι τον Μάρτιο. Ακολουθεί ένα τρίμηνο «ανακωχής» κι έπειτα, στο τρίμηνο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου καραδοκούν θηριώδεις λήξεις ύψους περίπου 23 δισ. ευρώ.
Αυτή η κατανομή του βάρους εξυπηρέτησης του χρέους ίσως εξηγεί την ψυχραιμία με την οποία οι δανειστές σπαταλούν τον πολιτικό χρόνο της κυβέρνησης Σαμαρά. Όποια κυβέρνηση κι αν βρίσκεται στο Μαξίμου το δεύτερο εξάμηνο του 2015, θα έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις νέες μνημονιακές δεσμεύσεις στις οποίες θα καταλήξουν τρόικα και κυβέρνηση Σαμαρά («τεχνική» παράταση Μνημονίου, Προληπτική Γραμμή Ενισχυμένων Όρων – ECCL- με νέο μίνι μνημόνιο), αλλά και τον εκβιασμό μιας νέας απειλής χρεοκοπίας για ομόλογα που κατά κύριο λόγο βρίσκονται στα χέρια των επίσημων δανειστών (EFSF, ΔΝΤ, ΕΚΤ) οι οποίοι θα απαιτούν την πληρωμή τους. Δίπλα σ’ αυτό το προβλέψιμο εργαλείο εκβιασμού υπάρχει, φυσικά, και το εργαλείο της χρηματοδότησης των συστημικών τραπεζών από την ΕΚΤ. Ο «τοκογλύφος» του ευρώ μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιβάλει χρηματοδοτική ασφυξία, κόβοντας την παροχή ρευστότητας.
Παραδόξως, ο ίδιος εκβιασμός μπορεί να πάρει και αντίστροφη κατεύθυνση. Μια κυβέρνηση που θα ήθελε να χρησιμοποιήσει τα ταμεία του κράτους για τις άμεσες ανάγκες της κοινωνίας σχεδόν αυτονόητα θα υποχρεωνόταν να αρνηθεί την πληρωμή των 23 δισ. που «σκάνε» το καλοκαίρι του 2015. Η ρήξη μπορεί να πάρει χαρακτήρα chicken game, αλλά υποθέτουμε ότι κανείς δεν έχει την αυταπάτη ότι η ανάληψη της διακυβέρνησης, στις ακραίες συνθήκες που επικρατούν, θα είναι ένας ανέμελος περίπατος…
pinaka
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
- See more at: http://www.e-dromos.gr/plan-b-2/#sthash.lm2VkX46.dpuf