Το Βατερλό της κυβέρνησης και τα σχέδια …ανωμαλίας!



Στην αποψινή ψηφοφορία, η κυβερνητική συμμορία δεν έπιασε ούτε το κατώτατο όριο των βουλευτών που υπολόγιζε… 
Και αυτοί που μίλαγαν καιροσκοπικά και διφορούμενα, σαν πυθίες, κατέληξαν στο «Παρών» : Ούτε ένας δεν ψήφισε «Σταύρο Δήμα». 
Πολιτικά, αυτό λέει πολλά και δείχνει ακόμα περισσότερα:

Ότι υπάρχει «ρεύμα» καταψήφισης της κυβερνητικής πρότασης, δηλαδή, με όρους πολιτικής «ΟΜΑΛΟΤΗΤΑΣ», οδεύουμε αναπόφευκτα σε εκλογές… 

Το «Παρών» του Μελά, ο οποίος θορυβωδώς περιφερόταν στις πασαρέλες των καναλιών σαν «κράχτης» και «λαγός» υπέρ της εκλογής Προέδρου και του Δήμα, απλώς χρωματίζει πιο έντονα το «ρεύμα» καταψήφισης των ανδρεικέλων…

Τα ποικίλα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, καθώς και οι ποικίλες κυβερνητικές πόρνες επιχειρούν, όπως σε κάθε ζήτημα να εμφανίσουν το μαύρο σαν άσπρο και να μας πείσουν ότι ΤΙΠΟΤΕ δε έχει ακόμα κριθεί, τα πάντα θα κριθούν στην τελευταία ψηφοφορία…

ΟΝΕΙΡΑ θερινής νύχτας…

Τα πάντα κρίθηκαν.
 Όταν κάποιος ψηφίζει «Παρών» είναι δύσκολο, σε συνθήκες ομαλότητας, να ψηφίσει σε λίγες μέρες ΑΝΤΙΘΕΤΑ. Θα γίνει καταγέλαστος και θα φέρει ανεξίτηλα το στίγμα του εξαγορασμένου…

Θα μπορούσαν, λοιπόν, να κρατήσουν, οι υπολογιστές, καιροσκόποι και πουλημένοι, μια κάποια πισινή στην πρώτη ψηφοφορία. Της αποχής π.χ…

Υπό ομαλές, λοιπόν, πολιτικές συνθήκες το «ΟΧΙ» στον Πρόεδρο (Δήμα) δε γίνεται «ΝΑΙ» σε λίγες ημέρες... 

Το «ΟΧΙ» μπορεί να γίνει «ΝΑΙ» σε «ανώμαλες» πολιτικές συνθήκες:


α). Συνθήκες που κατασκευάζονται από γεγονότα εθνικών εντάσεων και τρομοκρατικών προβοκατσιών ή από άλλα ποικίλα γεγονότα πραξικοπηματικών διαστάσεων…

β) Συνθήκες που προωθούν την κατασκευή «εθνικών» προδοσιών και συναινέσεων…

Η εικόνα δείχνει ότι η «ανωμαλία» που προωθείται είναι αυτή της κατασκευής ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ: «Ανωμαλία» εγκλωβισμού του ΣΥΡΙΖΑ και διάσωσης της κυβερνητικής συμμορίας του 4ου Ράιχ…

Οι «αριστεροί λαγοί», τύπου Λυκούδη, Ψαριανού και σία, αυτή τη «συναίνεση» την προωθούν, ανοικτά, ξεδιάντροπα και κυνικά από την αρχή: Τα δωσίλογα και χυδαία αυτά πολιτικά μορμολύκεια γίνανε «πολιτικοί παράγοντες» και κήρυκες της «συναίνεσης» του 4ου Ράιχ, από τους τηλεοπτικούς άμβωνες…

ΤΩΡΑ, μετά την πρώτη, οικτρά αποτυχημένη, ψηφοφορία από παντού ακούγονται φωνές …συναινετικές!!!

Από παντού προλειαίνεται το έδαφος συναινετικής καταστροφής, το έδαφος της ΥΠΟΤΑΓΗΣ στη «συναίνεση» του 4ου Ράιχ: Της υποταγής στους ληστές, τους δημίους και εκτελεστές μας… 

Ο ΣΥΡΙΖΑ κρατάει το κλειδί των πολιτικών εξελίξεων: Των ιστορικών πολιτικών εξελίξεων, διότι χωρίς αυτόν κανένα σχέδιο «συναίνεσης» του 4ου Ράιχ δεν μπορεί να προχωρήσει…

Θα σταθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων και από την όχθη του ελληνικού λαού ή θα συναινέσει στη διάσωση των ανδρεικέλων και στο ΣΚΟΤΟΣ του 4ου Ράιχ;;;



http://www.resaltomag.blogspot.gr

ΗΜΕΡΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

 ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ

Η Ελλάδα, δε θα χρησιμοποιηθεί αύριο ως το παράδειγμα προς αποφυγήν μιας χώρας που ξεστράτισε και την έφαγαν για παραδειγματισμό των υπολοίπων...


Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ήδη σήμερα ως το παράδειγμα μιας χώρας, που όσο υποτάσσεται και προσκυνά, τόσο πιο βαθειά βυθίζεται στο τέλμα της αναξιοπρέπειας και της απόλυτης υποταγής στα κελεύσματα του Γκεσταπίτικου Σουλτανάτου.

Στο ρυθμό του απόλυτου εξευτελισμού χορεύει και επίσημα πλέον από σήμερα ολόκληρη η χώρα. 

Υποτίθεται πως τα ακριβοπληρωμένα της ανδρείκελα θα κληθούν να ψηφίσουν «κατά συνείδηση» για τον επόμενο αχυράνθρωπο που θα συνεχίσει να προσυπογράφει - προσδίδοντας σ αυτά ελληνοπρέπεια - τα κατοχικά διατάγματα που θα του προσκομίζουν οι κλητήρες της Βουλής.

Πρόκειται για ένα «κατά συνείδηση» που στην ουσία του έχει καταρρεύσει και τυπικά, από την ημέρα που η πολιτική συμμορία του Καστελόριζου δε συνελήφθη πάνω στο ίδιο το νησί, για το ολέθριο εθνικό έγκλημα που επιτέλεσε σε βάρος της χώρας.

Πρόκειται για ένα «κατά συνείδηση» που έχει γίνει περίγελος των αγορών, των υπαλλήλων και των συμμοριών, που όλες αυτές τις μέρες σπεύδουν να θυμίσουν στους πάντες...
ποιος είναι τα αφεντικό, σε ποιόν οφείλουν όρκο υποταγής και αιώνιας ταπείνωσης, ποιος και ποιους έχει στο χέρι.

Μέσα σ αυτό το ζοφερό σκηνικό, το πολιτικό σύστημα έχασε ήδη την πρώτη του μάχη. 

Πρόκειται για τη μάχη της αξιοπρέπειας που δε την έδωσε καν. Παραιτήθηκε άνευ όρων από την αυτονόητη υποχρέωσή του να τη δώσει τιμώντας έτσι το ρόλο του αλλά και την πατρίδα που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί.
  • Ο απόλυτα ξεφωνημένος πρωθυπουργός της χώρας, αντί να σταθεί όρθιος απέναντι στις προκλήσεις Γιούνγκερ, ξένων κέντρων, οίκων και ΜΜΕ που ταπεινώνουν απροκάλυπτα τη χώρα του και τη Δημοκρατία, επέλεξε ενοχικός και άτολμος, όχι να αντισταθεί στην επιχειρούμενη εθνική ταπείνωση, αλλά να την επικαλείται ως θέσφατο για να υπηρετήσει την προσωπική του ματαιοδοξία.
  • Ο «άνετος» και κατά τα λοιπά λαλίστατος πρόεδρος της Βουλής, δεν τόλμησε να βγει με μια ανακοίνωση – δήλωση και να υπερασπιστεί το κύρος του θεσμού στον οποίο προεδρεύει, αποστομώνοντας τους ελεεινούς  για τις πρωτοφανείς παρεμβάσεις του.
  • Το γηρασμένο ανταρτόπουλο που προσυπέγραψε τα πάντα στη θλιβερή του θητεία, δεν τόλμησε να βγει με δήλωσή του και να υπερασπίσει το θεσμό του οποίου υπήρξε καλοπληρωμένος (αν και κατοχικός) υπηρέτης.
  • Όσο για το ΣΥΡΙΖΑ, προτίμησε να αντιπαραβάλει στην απροκάλυπτη θρασύτητα την γλώσσα του καθωσπρεπισμού και της «διπλωματίας» - έτσι για την τιμή των όπλων – αντί να πει με τρόπο ξεκάθαρο: «Ως εδώ… Τα ανδρείκελα που σας υπηρέτησαν αποκαθηλώνονται. Το δωσιλογικό καθεστώς που στήσατε θα αποδομηθεί ολοκληρωτικά. Και απέναντί σας δε θα έχετε πλέον την πουτανίτσα που γνωρίσατε, αλλά μια περήφανη χώρα που ξέρει να σέβεται μονάχα όσους την τιμούν»…
Και φυσικά δεν κάλεσε το λαό στο Σύνταγμα προκειμένου να υπερασπιστεί το δικαίωμά του στην αξιοπρέπεια και στη Δημοκρατία.

Ας μην παραμυθιαζόμαστε λοιπόν μ επικοινωνιακά πυροτεχνήματα…
Οι συμμορίες της Ευρώπης προς το παρόν δε σκιάζονται τον Τσίπρα έναντι του απόλυτα δουλόφρονα Σαμαρά. Επεχείρησαν – και φυσικά πέτυχαν – να σύρουν τους πάντες σε ένα πρωτοφανές κρεσέντο δουλοπρέπειας, γιατί αυτό που βλέπουν, δεν είναι τη σημερινή ψήφο των προβάτων στο κοινοβούλιο της ντροπής, αλλά την επόμενη μέρα στο στρατηγικό σχεδιασμό τους.

Στην Ευρώπη και στο θέατρο που λέγεται «ΕΛΛΑΣ», το 4ο Ράιχ «χτίζει» την Ηπειρωτική πολιτική της επόμενης μέρας. «Χτίζει»…
Γεωγραφικούς χώρους χωρίς κυριαρχία…
Πολιτικούς υπηρέτες χωρίς αξιοπρέπεια…
Κοινωνίες χωρίς βούληση και αυτοπεποίθηση…
Κατοχικούς θεσμούς με ψευδεπίγραφες εθνικές ταυτότητες…
Υποταγμένα προτεκτοράτα στο μελλοντικό χάρτη της ντροπής.

Η Ελλάδα, δε θα χρησιμοποιηθεί αύριο ως το παράδειγμα προς αποφυγήν μιας χώρας που ξεστράτισε και την έφαγαν για παραδειγματισμό των υπολοίπων.

Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ήδη σήμερα ως το παράδειγμα μιας χώρας, που όσο υποτάσσεται και προσκυνά, τόσο πιο βαθειά βυθίζεται στο τέλμα της αναξιοπρέπειας και της απόλυτης υποταγής στα κελεύσματα του Γκεσταπίτικου Σουλτανάτου.

Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ με τα άσφαιρα επικοινωνιακά τσαλίμια του, όσο και η συγκυβέρνηση του αίσχους με την απόλυτη δουλικότητά της, χρησιμοποιούνται απλώς σαν εργαλεία χρήσιμα σ αυτή τη χορογραφία της ταπείνωσης, με στόχο την αξιοπρέπεια, την αυτοπεποίθηση και τη συνείδηση του λαού, και από αυτήν ακριβώς τη φυλακή υποχρεούμαστε να αποδράσουμε πριν χαθεί οριστικά το παιχνίδι.


«ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ»



Εκτύπωση
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦ. ''ΑΠΟΨΗ'' & ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΤΣΑΓΚΑΤΑΚΗ
Δεδομένου ότι ξεκινούν οι διαδικασίες για την προεδρική εκλογή, εκτιμάτε ότι το 2015 θα μας βρει ή όχι με νέο Πρόεδρο Δημοκρατίας;
«Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν πρακτικά πιθανότητες εκλογής Προέδρου από την παρούσα Βουλή. Οι πιθανότητες είναι μόνο… θεωρητικές. Από την άλλη, η εκλογή Προέδρου συνεπάγεται νέο Μνημόνιο και νέα σκληρά μέτρα τα οποία έχει δεχτεί η κυβέρνηση με e-mail στην τρόικα. Πρόκειται για παραπέρα “τσεκούρεμα” συντάξεων (τουλάχιστον 20%), νέες μειώσεις μισθών στο Δημόσιοαύξηση έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, κ.ά.), περικοπές κοινωνικών δαπανών, κατάργηση δικαιώματος απεργίας, κ.λπ.). Όσοι βουλευτές ψηφίσουν για εκλογή προέδρου, παίρνουν τεράστια ευθύνη στον ελληνικό λαό.
Οι εκβιασμοί και οι υπόγειες ενέργειες για την απόσπαση ψήφων πρέπει να καταγγελθούν. Πάνω απ’ όλα πρέπει να αποδοκιμαστεί η “κινδυνολογία” της κυβέρνησης και του ίδιου του κ. Σαμαρά, που βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ ως νέο… “σατανά”, καλώντας μάλιστα σε βοήθεια Μέρκελ, Σόιμπλε, Γιούνγκερ κ.ά. Αυτή η αθλιότητα δεν πρέπει να συνεχιστεί. Χρειάζεται άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, ανάδειξη αριστερής κυβέρνησης και εφαρμογή πολιτικής προοδευτικής εξόδου από την κρίση».
Τις προηγούμενες ημέρες το Χρηματιστήριο κατρακυλούσε. Συμφωνείτε με τη διατύπωση του Δ. Στρατούλη ότι η πτώση ήταν μία «τρομοκρατικού τύπου παρέμβαση» των αγορών και μήνυμα στον ΣΥΡΙΖΑ;
«Η πτώση στο Χρηματιστήριο είναι σε μεγάλο βαθμό “στημένη” και εκφράζει γνωστές πρακτικέςχειραγώγησης που έχουν πολιτικούς αλλά και κερδοσκοπικούς στόχους. Ωστόσο, δεν πρέπει να την υπερβάλουμε, διότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών και το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής ζωής (μικρομεσαίες επιχειρήσεις) κινούνται εκτός γεγονότων Χρηματιστηρίου. Παρ’ όλα αυτά, δημιουργούνται εντυπώσεις και τροφοδοτούν την “κινδυνολογία” ότι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα έχουμε γενικώς “αναστάτωση”, “αβεβαιότητα”  κ.ά. Στην πραγματικότητα, θα γίνει το αντίθετο. Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα τεθούν σε εφαρμογή άμεσα  μέτρα: πρώτον, αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, δεύτερον, επανεκκίνησης της οικονομίας, τρίτον, ανάκτησης εργασιακών δικαιωμάτων και, τέταρτον, θεσμικής ανασυγκρότησης του κράτους. Έτσι, ο λαός θα ανακουφιστεί άμεσα, ιδιαίτερα οι μισθωτοί, συνταξιούχου, επαγγελματίες, νεολαία, κ.ά. Το άγχος για το “χειρότερο αύριο” θα φύγει, θα σταματήσει η βύθιση στη φτωχοποίηση, θα ανοίξουν οι δουλειές, θα μειωθεί η ανεργία, κ.ά. Αυτά αποτελούν στοιχεία σταθερότητας και θεμελιώνουν μια αισιόδοξη και ελπιδοφόρα προοπτική για την ελληνική κοινωνία».
Μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να επαναδιαπραγματευτεί συμφωνίες που έχει κάνει η Ελλάδα με τους εταίρους της, χωρίς να διακυβευτεί ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός και η αναγκαία χρηματοδότηση της χώρας;
«Οι δεσμεύσεις των ελληνικών κυβερνήσεων στην τρόικα είναι άκυρες, διότι έγιναν κατά παράβαση του Συντάγματος (κανένα Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση δεν πέρασε στη Βουλή με 2/3). Κι αυτό το γνώριζε η τρόικα. Αυτά δεν είναι απλές “παραλείψεις”, αλλά κεφαλαιώδη θέματα εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εξ αρχής δηλώσει ότι αν γίνει κυβέρνηση θα ακυρώσει τα Μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους. Επίσης, ενώ παραμένει σταθερός στην ιδέα της “Ευρώπης των λαών και εργαζόμενων”, θεωρεί ως προτεραιότητα τη σωτηρία του ελληνικού λαού και όχι τη σωτηρία της Eυρωζώνης θυσιάζοντας τον ελληνικό λαό.! Ωστόσο, οι κυρίαρχες ελίτΒρυξελών και Βερολίνου με το Μνημόνιο είχαν στόχο τη σωτηρία του ευρώ, μετατρέποντας τον ελληνικό λαό σε πειραματόζωο. Τότε, τι νόημα έχει η κοινή “ευρωπαϊκή πορεία”, όταν η Ε.Ε. μετατρέπεται σε γερμανικό “στρατόπεδο συγκέντρωσης” των λαών; Δυστυχώς, σε αυτό συναίνεσαν και οι μνημονιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Αν δεν είναι ραγιαδισμός και ξενοδουλεία, τότε τι είναι; Τέτοια γεγονότα δεν μπορούν να περάσουν έτσι. Θα ζητηθούν ευθύνες».
Τι περιλαμβάνει το εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ;
«Το μεγάλο θέμα που έχουμε μπροστά μας είναι το θέμα του τεράστιου δημόσιου χρέους. Παρά τις τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού, εξαιτίας των πολιτικών Μνημονίου, είχαμε αύξηση αντί μείωση (από 125% του ΑΕΠ το 2009, έφθασε σήμερα 175%). Μεγάλες ευθύνες σε αυτό έχουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., καθώς και η τρόικα (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ). Η ανάγκη διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και η εξόφληση του υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης είναι η μόνη ρεαλιστική και βιώσιμη λύση. Επίσης, χρειάζεται δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών. Δεν μπορεί να ματώνει ο ελληνικός λαός με δάνεια για εξυγίανσή τους, και οι τράπεζες να μένουν στους ιδιώτες. Επί πλέον, για στήριξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης χρειάζεται παροχή ρευστότητας, και αυτό μπορεί να διασφαλιστεί με τη δημιουργία αναπτυξιακής τράπεζας, στα πλαίσια εξειδίκευσης του ρόλου κάθε δημόσιας τράπεζας. Επίσης, βασικό ρόλο θα έχει ο ευρύτερος δημόσιος τομέας (ΔΕΚΟ, ΠΔΕ, Αυτοδιοίκηση κ.ά.). Να σημειώσω ότι το μεταβατικό οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινάει από τα άμεσα μέτρα που ανακοίνωσε στη Θεσσαλονίκη και κλιμακώνονται με τη στήριξη πάντα του ελληνικού λαού, έχοντας ορίζοντα τη σοσιαλιστική προοπτική».
Τελικά, η πολυφωνία του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικός πλούτος, ή μήπως εξελίσσεται σε πρόβλημα ιδεολογικής ταυτότητας που μπερδεύει τους ψηφοφόρους, ενόψει και των συνεργασιών που θα απαιτηθούν μετεκλογικά;
«Θεωρώ ότι ο θόρυβος που ξεσηκώνεται από τα “διαπλεκόμενα” media της συγκυβέρνησης γύρω από την πολυφωνία του ΣΥΡΙΖΑ είναι υπερβολικός και “εν πολλοίς” υποκριτικός. Θα ’λεγα τη λαϊκή φράση “η καμήλα δεν κοιτάζει την καμπούρα της”. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει από τη φύση του πολυσυλλεκτική δομή και εσωτερική πολυφωνία, την οποία θεωρώ δείγμα “πολιτικής υγείας”, αντί “σιγή νεκροταφείου” ή “ό,τι πει ο αρχηγός”. Αυτό που έχει σημασία, και δικαίως ο ελληνικό λαός το απαιτεί, είναι να εκφωνείται δημόσια από τα στελέχη του η κοινή θέση τού όλου ΣΥΡΙΖΑ. Εφ’ όσον εκφωνείται η κοινή θέση, ακόμα και αν συμπληρωματικά εκφράζεται προσωπικόςπροβληματισμός, θεωρώ ότι δεν δημιουργείται πρόβλημα. Ένα αριστερό κόμμα πρέπει να έχει συλλογικότητα, δημοκρατική λειτουργία και αποτελεσματική δράση, που μαζί με τα αξιακά φορτία της Αριστεράς και τις θεμελιωμένες προτάσεις αποτελούν πόλο συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων και της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, για προοδευτική διέξοδο από την κρίση και ένα ελπιδοφόρο φωτεινό μέλλον για τη νέα γενιά».
*Ο Γιάννης Τόλιος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Η συνέντευξη δημοδιεύτηκε στην εφημερίδα ''Η ΑΠΟΨΗ'' (12/12/14) ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ISKRA

Σκοτεινό προεδρικό παρασκήνιο



Προτού ξεκινήσει η χθεσινή άκαρπη πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, οργίασαν οι φήμες και τα δημοσιεύματα, με επίκεντρο μάλιστα την έκτακτη συνάντηση Σαμαρά - Βενιζέλου, ότι κυοφορείται άλλη υποψηφιότητα για την τρίτη, και κρίσιμη, ψηφοφορία. Η υποψηφιότητα Δήμα ήταν εξαρχής αναλώσιμη. Γι' αυτό ο Σαμαράς αναγκάστηκε να πει ότι θα την υποστηρίξει και στις τρεις ψηφοφορίες. Η αμιγώς κομματική υποψηφιότητα Δήμα σχεδιάστηκε απ' τον Σαμαρά προκειμένου να διασφαλιστεί η εσωκομματική συνοχή της Ν.Δ. προεκλογικά αλλά και ο έλεγχος του κόμματος μετεκλογικά.
Ήδη καταγράφεται η κινητοποίηση του παρασκηνίου οικονομικών και πολιτικών παραγόντων για να υπάρξει άλλη υποψηφιότητα στην τρίτη ψηφοφορία, αυτή τη φορά, όπως λένε, "κεντροαριστερής κατεύθυνσης". Θέλουν να κατασκευάσουν άλλοθι για να πυροδοτηθούν αποσχιστικές μεθοδεύσεις στα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Δεν χρειάστηκε καν να ανακοινωθεί άλλο όνομα και ήδη τα συστημικά μέσα ενημέρωσης υπονομεύουν με βάναυσο τρόπο την ενότητα της ΔΗΜ.ΑΡ. και των ΑΝ.ΕΛΛ., επιδίδονται σε ενορχηστρωμένη επιχείρηση απαξίωσης του Κουβέλη και του Καμμένου. Αυτή η ασυγκράτητη μικροπολιτική μεθόδευση (χθες, π.χ., εφέρετο υποψήφια για υποψηφιότητα η Μ. Δαμανάκη) συνδυάζεται με τον πολιτικό σχεδιασμό για τη συγκρότηση κυβέρνησης ειδικού σκοπού, προκειμένου να υπογραφούν οι παλιές αλλά και οι νέες μνημονιακές υποχρεώσεις και να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των πιστωτών. Τα σενάρια αυτά, τα οποία εξαρχής έχει καταδικάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, σκοντάφτουν επίσης στην άρνηση του Σαμαρά και του Βενιζέλου να κάνουν στην άκρη. Και οι δυο τους δεν συγκατανεύουν σε κυβέρνηση τύπου Παπαδήμου, που είχε ως προϋπόθεση την έκπτωση του εκλεγμένου πρωθυπουργού, με αποτέλεσμα να διαλυθεί το τότε κραταιό ΠΑΣΟΚ.
Ο αντίλογος Σαμαρά είναι ότι με την τακτική των "αστραπιαίων εκλογών" η Ν.Δ. τουλάχιστον γλιτώνει την τύχη του ΠΑΣΟΚ και παραμένει "πυλώνας" του μνημονιακού πολιτικού κατεστημένου, σε αναμονή εν όψει των δυσκολιών της αριστερής διακυβέρνησης. Δηλαδή, ο κήνσορας "της πολιτικής σταθερότητας" μετατρέπεται σε παράγοντα πολιτικού ρεβανσισμού και πολιτικής αστάθειας.
Η δημόσια υποστήριξη αξιωματούχων της Κομισιόν καθώς και η αντιθεσμική παρέμβαση του Στουρνάρα εγγράφονται, σε τελευταία ανάλυση, στους σχεδιασμούς για πάση θυσία εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας απ' αυτή τη Βουλή, ακόμη κι αν εξαναγκαστεί σε παραίτηση ο Σαμαράς. Η όψιμη "στροφή" του Μαξίμου προς την ηπιότητα είναι απόδειξη της απομόνωσης στην οποία έχει περιέλθει το σύστημα Σαμαρά. Γι' αυτό προσπαθεί να υποδυθεί τον συναινετικό. Σ' αυτή τη γραμμή σύρεται ο Σαμαράς με τη σιγουριά ότι δεν πρόκειται να προκύψει τέτοιου είδους "λύση".
Στα επιχειρήματα που προβάλλονται για να αποφευχθεί ο... κίνδυνος των εκλογών είναι ότι πρέπει να υπογραφεί η συμφωνία με την τρόικα και να συμφωνηθεί η πιστοληπτική γραμμή για να αποφευχθεί η "χρεοκοπία της χώρας". Πρόκειται για επιχείρημα που συνηγορεί ακριβώς περί του αντιθέτου. Διότι το ζητούμενο προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων είναι να μην υπογραφεί η συμφωνία με την τρόικα, δηλαδή να γίνουν εκλογές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον (και επινοητικότητα...) για την προεδρική εκλογή και τα συναφή σενάρια δείχνει η εγχώρια διαπλοκή. Τα χρεοκοπημένα ΜΜΕ, οι εργολάβοι και οι προμηθευτές του Δημοσίου και πάνω απ' όλους οι τραπεζίτες, οι οποίοι δεν πρόλαβαν να ξαναρπάξουν τις τράπεζες, που διασώθηκαν με δημόσιο χρήμα. Δεν τους αρκεί ο έλεγχος των διοικήσεων, τους ενδιαφέρει ο έλεγχος της μετοχικής σύνθεσης.
Όπως έχει συμβεί και σε άλλες οριακές ιστορικές στιγμές, η Δημοκρατία, έστω και με την τυπική ισχύ της ψήφου, ορθώνεται ως ισχυρό αντίβαρο στις παρασκηνιακές μεθοδεύσεις του κατεστημένου. Η προσφυγή στη λαϊκή ψήφο προσημαίνει καθαρές - δημοκρατικές λύσεις. Τώρα! Χωρίς αναβλητικούς όρους, κόλπα και συνυποσχετική εκλογών αργότερα... Δηλαδή, χωρίς να βυθιστεί η χώρα σε πολύμηνη πολιτική κρίση και παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.
Νίκος Φίλης

Στραπάτσο για τον Σαμαρά, νίκη για τη Δημοκρατία


  • 18.12.2014
Οι εκβιασμοί και το κλίμα κατατρομοκράτησης δεν απέδωσαν. Ο σχεδιασμός της ομάδας Σαμαρά απέτυχε, η χώρα βαδίζει σε εκλογές και είναι ο λαός που θα αποφασίσει ανάμεσα στα δύο αντιτιθέμενα σχέδια. Νέο Μνημόνιο ή νέα προοπτική και ελπίδα;
Στη χθεσινή πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας η κυβέρνηση πέρασε κάτω από τον πήχη που η ίδια, δι' ημιεπίσημων διαρροών, είχε θέσει. Η ρευστοποίηση ολόκληρων κομμάτων που επαγγελλόταν η κυβέρνηση δεν πέτυχε. Η ερμηνεία είναι ότι το πολιτικό κλίμα και η συνειδητοποίηση της κομβικής στιγμής στην οποία βρίσκεται η χώρα δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν πίσω από την ψευδεπίγραφη σταθερότητα διά της εκλογής του Προέδρου. Οι βουλευτές γνωρίζουν ότι ψηφίζουν υπέρ ή κατά του e-mail με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει ο κ. Σαμαράς έναντι της τρόικας. Ήδη, με την ανακοίνωση του αποτελέσματος, οι τριγμοί στη συγκυβέρνηση που καταγράφονται εδώ και ημέρες με τα σενάρια σωτηρίας περί κυβερνήσεων ειδικού σκοπού κ.λπ. αποδιαρθρώνουν το σύστημα Σαμαρά, καθώς εμφανίζεται πλέον να μην έχει συμμάχους και να αμφισβητείται ακόμα και μέσα στη Ν.Δ.
Με την προοπτική ότι βαδίζουμε προς εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση της Αριστεράς φαίνεται να συμβιβάζονται μέρα με τη μέρα ακόμη και οι ευρωπαϊκές ελίτ, όπως προκύπτει από δηλώσεις αξιωματούχων, αλλά και από τον διεθνή Τύπο, ο οποίος μετράει με περισσότερη προσοχή πλέον και τείνει ευήκοον ους στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τις επόμενες ημέρες από διάφορα πολιτικά και επιχειρηματικά κέντρα αναμένεται να εκδηλωθούν πολιτικές πιέσεις με στόχο την παράταση του βίου της παρούσας Βουλής. Οι πρωτοβουλίες αυτές δεν ακουμπούν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι πιθανόν να αποβούν μοιραίες για το πολιτικό μέλλον του κυρίου Σαμαρά εάν συναινέσει ή αν υποχρεωθεί να συμμορφωθεί. Σε κάθε περίπτωση, ο δρόμος για τις εκλογές είναι ορθάνοιχτος. Έρχεται η ώρα του λαού!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΓΗ

ΟΛΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!


Όλα δείχνουν πρόωρες εκλογές!
«Δημιουργείται κλίμα μη εκλογής», λένε οι περισσότεροι βουλευτές – Μονόδρομος η λαϊκή ετυμηγορία
Η απογοήτευση και η ηττοπάθεια είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν στο στρατόπεδο των συγκυβερνώντων μετά τα αποτελέσματα της πρώτης ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Μπορεί μεν να λένε δημόσια ότι... το «160» είναι κάτι «αναμενόμενο» που δεν προδικάζει για το τι τελικά θα γίνει, αλλά στην πραγματικότητα άλλα περίμεναν. Ανέμεναν πάνω από 160, ένα αριθμό κοντά στο 165. Μάλιστα είχαν «στοχοποιήσει» και συγκεκριμένους βουλευτές, οι οποίοι θα ψήφιζαν υπέρ του Στ. Δήμα και θα προσέγγιζαν αυτό το νούμερο...
Μάλιστα είχαν θεωρήσει πολύ κοντά στο «ναι στο Στ. Δήμα» τους Π. Μελά, Γ. Κουράκο, Μ. Ιατρίδη, Κ. Γιοβανόπουλο, ίσως το Γ. Κασαπίδη, ενώ θεωρούσαν «πιθανούς» και τους ανεξάρτητους, προερχόμενους απ' τη Χρυσή Αυγή Στ. Μπούκουρα και Χρ. Αλεξόπουλο.
Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό, ότι τα παραπάνω ονόματα με αυτές τις προβλέψεις τα είχαν διαρρεύσει σε δημοσιογράφους ελεγχόμενους απ' τα κέντρα της κυβερνητικής προπαγάνδας, οι οποίοι –φυσικά- τα αναπαρήγαγαν...
«Δημιουργείται κλίμα μη εκλογής», είναι σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μας η εκτίμηση του Κ. Καραμανλή, όπως τη μετέφερε σε συνομιλητές του αμέσως μετά το πέρας της πρώτης ψηφοφορίας.
Αλλά αυτή είναι και η εκτίμηση πάρα πολλών βουλευτών της Ν.Δ. και κυρίως του ΠΑΣΟΚ.
Μάλιστα στο ΠΑΣΟΚ είναι κυρίαρχη η εκτίμηση, ότι «αποκλείεται να συγκεντρωθούν 180 και να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας».
Ακριβώς γι' αυτό και ο Β. Βενιζέλος προσπαθεί να απεμπλακεί απ' τον συνεταίρο του Αντ. Σαμαρά, όπως σας έχουμε επισημάνει, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί κρίση στις σχέσεις τους...


Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/534105/ola-deixnoyn-proores-ekloges#ixzz3MBMA8AzK

Την λύση θα δώσει ο λαός, δηλώνει ο Α. Τσίπρας

Τα 15 διδάγματα από τον πιο φτωχό πρόεδρο του κόσμου


Εξαιρετικά επίκαιρο. προβοκατορας: πριν καναδυό βδομάδες, γράφαμε: 
...μπαρμπα Χοσέ Μουχίκα. Πρόεδρος όχι των 180, αλλά των ...380 ! (εδω)
Η θητεία λοιπόν του Jose “Pepe” Mujica, του πρόεδρου της Ουρουγουάης, τελείωσε. Θα μείνει στην ιστορία για την ασυνήθιστη ειλικρίνειά του, την ηγετική του φυσιογνωμία και τις ρητορικές του ικανότητες. Κυρίως όμως, θα τον θυμούνται για την ικανότητά του να μετατρέπει τις ιδέες του σε πράξειςΟ πιο φτωχός πρόεδρος στον κόσμο, ζούσε σε ένα μικρό σπίτι, σε μία φάρμα, με ένα υπνοδωμάτιο μαζί με τη γυναίκα του, 

τη Lucia Toplansky και τα σκυλιά του (μεταξύ αυτών και τη Manuela η οποία μετά από ένα ατύχημα έχει μείνει με τρία πόδια).

O Mujica έδινε το 90% του μισθού του σε φιλανθρωπίες, ηγήθηκε δίνοντας το παράδειγμα σε μία εποχή λιτότητας και κέρδισε την διεθνή καταξίωση γιατί προώθησε πολιτικές εξαιρετικά φιλελεύθερες, για τη χρήση της κάνναβης, τον γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, τις εκτρώσεις, και ενάντια στην υπερκατανάλωση.
Εδώ, συγκεντρώσαμε κάποια από αυτά που είπε στη θητεία του. 
Ο πρόεδρος των φτωχών, που πέρασε 14 χρόνια φυλακισμένος και αρκετό χρόνο της ζωής του στην απομόνωση, στον πάτο ενός πηγαδιού, μιλά:
1. Για τις επαναστάσεις και τις εξεγέρσεις
s3.amazonaws.com-policymic-images-fef839049a340df645ea2736a99ca3af9eeb5b533a08a6452a5138d06e4b7328
“Έχω δει την άνοιξη που τελείωσε με μία φρικτή βαρυχειμωνιά. Εμείς, οι άνθρωποι, είμαστε αγελαία όντα. Δε μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας. Ζούμε σε εξάρτηση με την κοινωνία. Είναι ένα πράγμα να ρίξεις μία κυβέρνηση ή να φτιάξεις ένα οδόφραγμα και είναι κάτι τελείως διαφορετικό να δημιουργήσεις ή να κτίσεις μία καλύτερη κοινωνία. Μία κοινωνία χρειάζεται οργάνωση, πειθαρχία και δουλειά σε βάθος χρόνου. Μην τα μπερδεύουμε λοιπόν αυτά τα δύο. Θέλω να κάτω το εξής ξεκάθαρο:
Μου αρέσει αυτή η νεανική ενέργεια και ο αυθορμητισμός, αλλά νομίζω ότι δε θα οδηγήσει πουθενά εάν δεν ωριμάσει”.
2. Για τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας
s3.amazonaws.com-policymic-images-f9d47c51949f4f381563329a5e908ff21c1f6ed12b520dc2c6ad98b5698d69e9
Ερωτώμενος σχετικά με την αντίθεση σχετικά με τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας, είπε:
“Πάντα έτσι συμβαίνει με τις αλλαγές. Το 1913, καθιερώσαμε το δικαίωμα στο διαζύγιο για τις γυναίκες της Ουρουγουάης. Ξέρετε τι λέγανε τότε; Ότι ο θεσμός της οικογένειας θα εξαφανιστεί. Ότι αυτό θα είναι το τέλος των καλών τρόπων και της κοινωνίας. Πάντα θα υπάρχει μία συντηρητική και πιο παραδοσιακή αντιμετώπιση των πραγμάτων, που θα κτίζει πάνω στο φόβο για την αλλαγή. Όταν ήμουνα νέος και πήγαινα να χορέψω στα κλαμπ της εποχής, έπρεπε να φοράμε κουστούμια και γραβάτες. Αλλιώς, δε μας άφηναν να μπούμε. Δε νομίζω πως σήμερα στα πάρτι της νεολαίας κάτι τέτοιο ισχύει”.
3. Για τον υλισμό
s3.amazonaws.com-policymic-images-ab8d316cd2d42f7e30c45d8c41c2ce4043aca27a87574eb99c0da9d1e7e8313c
“Έχουμε θυσιάσει τους παλιούς άυλους θεούς, και τώρα, έχουμε κάνει κατάληψη στο ναό του Θεού της Αγοράς. Αυτός ο θεός που οργανώνει την οικονομία, την πολιτική, τις συνήθειές μας, τις ζωές μας, και μας παρέχει πιστωτικές κάρτες και επιτόκια, λες και εκεί βρίσκεται η ευτυχία”
“Μοιάζει σα να έχουμε γεννηθεί μονάχα για να καταναλώνουμε και να καταναλώνουμε. Και όταν δε μπορούμε πλέον να καταναλώσουμε, νοιώθουμε τη ματαίωση και υποφέρουμε από τη φτώχια και αυτό-περιθωριοποιούμαστε”
4. Για την παγκόσμια κατανάλωση
s3.amazonaws.com-policymic-images-a21dfb990cb47efec4d57649000c5d7d8e1ec5a6b61660534f7191f526111f45
“Μπορούμε πλέον να ανακυκλώνουμε σχεδόν τα πάντα. Εάν ζούσαμε με αυτά που έχουμε, εάν ήμασταν επαρκείς, και οι 7 δισεκατομύρια άνθρωποι στον κόσμο θα είχαν όλα όσα χρειάζονται. Προς τα εκεί θα έπρεπε να κατευθύνονται οι παγκόσμιες πολιτικές. Αλλά σκεφτόμαστε ως άνθρωποι και χώρες και όχι ως είδος”
5. Για το δικαίωμα στην έκτρωση και τον γάμο ομόφυλων
s3.amazonaws.com-policymic-images-9126b7aa50974292f1b75825b2c73c44180fe81732e3bd97f90d0f2c666811cc
“Εφαρμόσαμε μία πολύ απλή αρχή: Αναγνωρίσαμε τα γεγονότα. Η έκτρωση είναι τόσο παλιά όσο ο κόσμος. Ο γάμος μεταξύ ομόφυλων, επίσης. Είχαμε τον Ιούλιο Καίσαρα, τον Μεγάλο Αλέξανδρο, η ομοφυλοφιλία δεν είναι σημείο των μοντέρνων καιρών μας, είναι πολύ πιο παλιά από ότι νομίζουμε. Είναι μία αντικειμενική πραγματικότητα που υπάρχει. Για εμάς, το να μη την νομιμοποιούμε θα ήταν σα να βασανίζουμε άσκοπα αυτούς τους ανθρώπους”
6. Για το τέλος των συγκρούσεων
s3.amazonaws.com-policymic-images-2398a42aa347585e7ed8c3ccfd559240f5c0d1283cf61a59ae91ad398fc01eb6
Όταν ερωτήθηκε για το κατά πόσο η Ουρουγουάη θα μπορούσε να προσφέρει τις υπηρεσίες τις για να λήξει η 50ετής πόλεμος στην Κολομβία μεταξύ κυβέρνησης και ανταρτών, είπε:
“Από μακριά, μοιάζει σα ένας πόλεμος δίχως λύση και σα μία μακριά θυσία για ολόκληρη τη χώρα. Οπότε, όταν παρουσιάζεται ένας πρόεδρος που προσπαθεί να ανοίξει ένα μονοπάτι που μπορεί να οδηγήσει στην ειρήνη, νομίζω πως αξίζει να τον υποστηρίξουμε. Γιατί υπάρχει πολύς πόνος, και αν προσπαθήσουν να ανταποδώσουν όλοι αυτό τον πόνο, αυτός ο πόλεμος δε θα τελειώσει ποτέ. Αλλά υπάρχει μία ευκαιρία. Θα ένιωθα πολύ εγωιστής εάν δε βοηθούσα με οποιοδήποτε τρόπο μπορώ”.
“Η βοήθεια δε σημαίνει επέμβαση. Δε θα αναμειχθώ εάν δε με καλέσουν. Αλλά αν μπορώ να λειτουργήσω ως ένας μεσάζοντας με την εμπειρία που έχω, τότε θα ενθαρρύνω τη συμμετοχή στο διάλογο μεταξύ κυβέρνησης και ανταρτών. Των ανταρτών που έχουν και αυτοί τα προβλήματά τους, και έχουν τους δικούς τους βάσιμους φόβους. Νομίζω πως όλοι στη Λατινική Αμερική πρέπει να βοηθήσουμε.”
7. Για το ότι παρέμεινε σεμνός παρά την θέση εξουσίας που κατέχει
s3.amazonaws.com-policymic-images-1944d9df1d926c20586af208e40ff32772edec7bc6e0e4df99e7e0b16263a7bd
“Μόλις οι πολιτικοί αρχίζουν να σκαρφαλώνουν στην ιεραρχία, ξαφνικά αισθάνονται σα βασιλιάδες. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι όσοι προασπίζονται τη δημοκρατία βρίσκονται στον κόσμο για να διασφαλίσουν ότι κανείς δε θα είναι πιο ίσος από τους άλλους”. Σχετικά με τα μεγέθη των γραφείων και των σπιτιών που δίνονται σε πολιτικούς με αξιώματα, τα θεωρεί απομεινάρια της φεουδαρχίας: “Χρειάζεσαι ένα παλάτι, κόκκινα χαλιά και πολλούς υπήκοους να σου λένε, “μάλιστα, κύριε”. Όλα αυτά είναι φρικτά”
8. Για την αναδιανομή του πλούτου
s3.amazonaws.com-policymic-images-0413dc50072bc0efb29919e8818be3e27bc2c8f9ed65dc7a76ad33dfeb22cb3d
“Οι επιχειρήσεις θέλουν απλά να αυξάνουν τα κέρδη τους: είναι στο χέρι της κυβέρνησης να διασφαλίσει ότι αρκετά από αυτά τα κέρδη θα αναδιανεμηθούν ώστε οι εργαζόμενοι να έχουν λεφτά για να αγοράσουν τα προϊόντα τα οποία παράγουν. Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο εδώ – όσο λιγότερο φτώχια υπάρχει, τόσο περισσότερο ανθεί το εμπόριο. Η πιο σημαντική επένδυση είναι στους ανθρώπινους πόρους”
9. Για τα γηρατειά
s3.amazonaws.com-policymic-images-97c3ac4582600f90c2382f51a24ae8992ab0f1108d429b3710de9dbce6299aa2
“Αυτό που είναι λυπηρό είναι ότι ένας 80χρονος παπούς πρέπει να είναι ο πιο ανοιχτόμυαλος. Οι γέροι δεν είναι γέροι εξαιτίας της ηλικίας τους, αλλά εξαιτίας αυτών που έχουν στο κεφάλι τους. ”
10. Για την εξάρτηση
s3.amazonaws.com-policymic-images-9c90b495eb71e3d20e4e2015561e57d386360780883b2e9d847c4f577ea68410
“Χειρότερο από τα ναρκωτικά είναι η διακίνηση των ναρκωτικών. Πολύ χειρότερο. Τα ναρκωτικά είναι η αρρώστια και δεν πιστεύω ότι υπάρχουν καλά ναρκωτικά ή ότι η μαριχουάνα κάνει καλό. Ούτε τα τσιγάρα κάνουν καλό. Καμία εξάρτηση δεν είναι καλή. Συμπεριλαμβάνω και το αλκόολ. Η μόνη καλή εξάρτηση είναι ο έρωτας. Ξεχάστε όλα τα υπόλοιπα”
11. Για το ότι τον αποκαλούν τον φτωχότερο πρόεδρο στον κόσμο
s3.amazonaws.com-policymic-images-5c0bb89908881b0236c5ceeb4365e069e5cf40ec2131b1a582a991ac168a1a62
“Δεν είμαι ο φτωχότερος πρόεδρος. Ο φτωχότερος είναι αυτός που χρειάζεται πολλά για να ζήσει. Η ζωή μου είναι το αποτέλεσμα των τραυμάτων μου. Είμαι ο γιος της ιστορίας μου. Υπήρχαν εποχές όπου για να είμαι χαρούμενος δε χρειαζόμουν τίποτα παραπάνω παρά ένα στρώμα για να κοιμηθώ”
12. Για το ότι δωρίζει το 90% του μισθού του
s3.amazonaws.com-policymic-images-3b7b2e665d3cefcb27f23a695ec3af3662c41ae33e6ce9fb39cd1d3b370bc15e
“Έχω ένα τρόπο ζωής που δεν πρόκειται να τον αλλάξω επειδή είμαι πρόεδρος. Κερδίζω περισσότερα από όσα χρειάζομαι, ακόμα και αν αυτά τα χρήματα δεν ήταν αρκετά για άλλους προέδρους. Για μένα, το να είμαι πρόεδρος δεν είναι θυσία, είναι καθήκον”
13. Για τους στόχους του για την Ουρουγουάη
o-JOSE-MUJICA-INSULTS-CRISTINA-FERNANDEZ-facebook
“Ο στόχος μου είναι να πετύχω τη μείωση της αδικίας στην Ουρουγουάη, να βοηθήσω τους πιο ευάλωτους και να αφήσω μία παρακαταθήκη πολιτική, έναν τρόπο για να οραματιζόμαστε το μέλλον το οποίο θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν άλλοι που θα έρθουν να πάρουν τη θέση μου. Δεν υπάρχει τίποτα που να έχει μικρή διάρκεια. Αυτό που θέλω είναι να αγωνιστώ για το κοινό καλό. Η ζωή, ξέρετε, περνάει γρήγορα. Ο μόνος τρόπος για να παρατείνεις τη ζωή σου είναι άλλοι να συνεχίσουν τη δουλειά που εσύ έχεις ξεκινήσει”.
14. Για την εμπειρία του να είναι πρόεδρος
MTdlYjcyOGQyYyMvN2Q4N2dHS3NpSmdPWlFyekE2aEtud2JCN3VzPS8weDc2OjM3OTV4MjQ3MC84NDB4NTMwL3MzLmFtYXpvbmF3cy5jb20vcG9saWN5bWljLWltYWdlcy9iYTJhYzJjMGFiMjUxYTAzZjFhY2Q1NGJkMzQzZTI2ZmViM2M0MTRmZGQ2MmM1MWRjMjJmN2J
“Ο πρόεδρος είναι ένας υψηλός αξιωματούχος που εκλέγεται για να πραγματοποιεί μία λειτουργία. Δεν είναι βασιλιάς, δεν είναι θεός. Δεν είναι κάποιος σαμάνος σε κάποια φυλή ώστε να γνωρίζει τα πάντα. Είναι ένας δημόσιος υπάλληλος που ζει για να εξυπηρετεί τους πολίτες. Νομίζω ότι ο ιδανικός τρόπος ζωής για έναν πρόεδρο είναι να ζει όπως η πλειοψηφία του κόσμου για τον οποίο εκλέχθηκε να υπηρετήσει”
15. Για το μυστικό της ευτυχίας
jose_mujica_tupamaros
“Να ζεις σύμφωνα με τα πιστεύω σου. Να είσαι ο εαυτός σου και να μην προσπαθούν να επιβάλλεις τα κριτήριά σου στους υπόλοιπους. Δεν περιμένω από τους άλλους να ζουν όπως εγώ. Θέλω να σέβομαι την ελευθερία των άλλων ανθρώπων, αλλά προασπίζομαι τη δική μου ελευθερία. Και αυτό έρχεται με το να έχεις το θάρρος να λες αυτό που πιστεύεις, ακόμα και όταν δε μοιράζονται την οπτική σου”
Επιμέλεια και μετάφραση agonaskritis.gr από mic.com 
Πηγή: guardian