New Yorker: Πώς την πάτησε η Ελλάδα-Ποια η τελική Λύση!



Δευ, 23/02/2015 - 00:45
"Πώς την πάτησε η Ελλάδα" αυτός είναι ο ιντριγκαδόρικος τίτλος στο μακροσκελές άρθρο του John Cassidy στο περιοδικό New Yorker που εξηγεί όσα συνέβησαν αυτές τις μέρες στις Βρυξέλλες.
"Χωρίς να εκπλαγεί κανείς, εκτός από μερικούς κινδυνολόγους, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέληξαν σε συμφωνία με την Ελλάδα την Παρασκευή (20/2), επεκτείνοντας το υφιστάμενο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού.Η νέα αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε σε όλους για εβδομάδες ότι δεν θα συμφωνήσει στην παράταση του προγράμματος, και ότι ήθελε μια νέα δανειακή σύμβαση που θα της έλυνε τα χέρια, πράγμα που σηματοδοτεί την συμφωνία ως συνθηκολόγηση από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ και ως νίκη για την Γερμανία και το υπόλοιπο κατεστημένο της ΕΕ.
Εκ των υστέρων, είναι σαφές ότι οι Αλήξης Τσίπρας και Γιάνης Βαρουφάκης πόνταραν πολλά ενώ δεν έπρεπε. Δεδομένου ότι ο Βαρουφάκης είναι ακαδημαϊκός γνώστης της θεωρίας παιγνίων, το ότι ... έπαιξαν τόσο λάθος μοιάζει λίγο περίεργο, αλλά ίσως δεν είναι απολύτως έτσι.
Για να κυριολεκτήσουμε, όμως, το παιχνίδι δεν έχει τελειώσει. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε στις Βρυξέλλες είναι απλώς μια ενδιάμεση συμφωνία, η οποία θα κρατήσει την Ελλάδα μακριά από τη χρεοκοπία και τις τράπεζες της στη ζωή, ενόσω μια ευρύτερη συμφωνία για τα τεράστια χρέη της χώρας θα αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης.
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, έχει προτείνει μερικές ενδιαφέρουσες ιδέες για το πώς να προχωρήσουμε, για παράδειγμα, την έκδοση νέων τύπων ομολόγων σε αντικατάσταση των παλαιών, αλλά όποια διαπραγματευτική δύναμη είχε φαίνεται να έχει υπονομευθεί.
Τις τελευταίες ημέρες, σύμφωνα με τις αναφορές από την Αθήνα, οι Έλληνες κάνουν αναλήψεις μετρητών από τις τράπεζες της χώρας σε ύψος περίπου 500 εκατομμύρια Ευρώ την ημέρα. Με το πρόγραμμα διάσωσης της Ε.Ε να λήγει σε μια εβδομάδα, η Ελληνική Κυβέρνηση αντιμετώπιζε την προοπτική της πλήρους οικονομικής κατάρρευσης, αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν συμφωνούσε να παράσχει στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα περισσότερα χρήματα.
Ωστόσο η ΕΚΤ έλεγε στην Ελλάδα ότι απαιτείτο να συμφωνήσει με τους όρους που έθεταν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Τελικά, αυτό οδήγησε τον Βαρουφάκη και τον Αλέξη Τσίπρα να υποχωρήσει και να συμφωνήσει στην παράταση του προγράμματος.
Τώρα, οι πολιτικές της Κυβέρνησης θα συνεχίσουν να εποπτεύονται από τη μισητή "τρόικα" (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Ένωση και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), την οποία πολλοί Έλληνες θεωρούν υπεύθυνη για τη δεινή κατάσταση της χώρας τους.
Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να προχωρήσει με μια σειρά νέων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, μερικές από τις οποίες θα πρέπει να παρουσιάσει λεπτομερώς αυτό το Σαββατοκύριακο.
Αν η τρόικα δεν είναι ικανοποιημένη με αυτό που θα προτείνει η Ελλάδα, θα μπορεί ακόμη και να παρακρατήσει ένα μέρος των χρημάτων που χρειάζεται η χώρα. Μόλις ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο σκληρός Γερμανός υπουργός Οικονομικών, συνειδητοποίησε ότι ο Βαρουφάκης δεν θα μπορούσε να παίξει το χαρτί του Grexit, ήξερε ότι τον είχε εκεί όπου τον ήθελε.
Εκτός από όλα αυτά, ο Βαρουφάκης φαίνεται να έχει υποσχεθεί να μην ανακαλέσει ορισμένα από τα μέτρα που έχει επιβάλει η τρόικα και ενάντια στα οποία ο ίδιος και ο Τσίπρας είχαν ξιφουλκήσει στην πορεία προς τις εκλογές, όπως την ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων.
Το κείμενο της νέας συμφωνίας, λέει: "Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να απέχουν από οποιαδήποτε κατάργηση μέτρων και από μονομερείς αλλαγές των πολιτικών και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάκαμψη και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως αξιολογείται από τα θεσμικά όργανα".
Σε αντάλλαγμα αυτής της αναστροφής πορείας, η ελληνική κυβέρνηση κέρδισε κάποιες παραχωρήσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας κάποιας χαλάρωσης των δημοσιονομικών στόχων που πρέπει να πληροί.
Σύμφωνα με τους όρους του προγράμματος διάσωσης που συμφωνήθηκε το 2012, η Ελλάδα έπρεπε να δημιουργήσει ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 4,5 τοις εκατό του ΑΕΠ (Το πρωτογενές πλεόνασμα αναφέρεται στα φορολογικά έσοδα μείον τις δαπάνες, μη συμπεριλαμβανομένων των τόκων για το δημόσιο χρέος.).
Η επίσημη δήλωση σχετικά με τη νέα συμφωνία δεν καθορίζει συγκεκριμένο στόχο για το τρέχον έτος. "Οι Ελληνικές αρχές έχουν επίσης δεσμευτεί να διασφαλίσουν τα κατάλληλα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ... σύμφωνα με τη δήλωση του Eurogroup του Νοεμβρίου 2012", γράφει, αλλά προσθέτει, «Τα θεσμικά όργανα, για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2015, θα λάβουν υπόψη τις οικονομικές συνθήκες του 2015». Αυτό υποδεικνύει κάποια ευελιξία.
Ο Βαρουφάκης έχει επανειλημμένα πει ότι η κυβέρνησή του θα έχει ως στόχο να πετύχει πλεόνασμα 1,5 τοις εκατό του ΑΕΠ. Δεδομένου ότι τα φορολογικά έσοδα έχουν καταρρεύσει κατά τους τελευταίους δύο μήνες, αυτό εξακολουθεί να είναι ένας φιλόδοξος στόχος, και φαίνεται να αποκλείει οποιαδήποτε μεγάλης κλίμακας εφαρμογή μιας κεϋνσιανού τύπου αναπτυξιακής πολιτικής. Αλλά η οποιαδήποτε χαλάρωση των υφιστάμενων πολιτικών λιτότητας θα ήταν ευπρόσδεκτη για τους Έλληνες, και, μετά την επίτευξη της συμφωνίας, αυτό είναι που έλεγαν πως πέτυχαν οι Έλληνες αξιωματούχοι. "Η Ελλάδα σήμερα άλλαξε σελίδα", είπε ένας αξιωματούχος στο Reuters. "Έχουμε αποφύγει τα υφεσιακά μέτρα". Αυτό είναι λίγο τραβηγμένο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πράγματι πήρε κάτι σημαντικό από τη συμφωνία, αλλά τίποτα σαν αυτό που ήλπιζαν όταν ανέλαβαν την εξουσία, στις 25 Ιανουαρίου. Τότε, έγινε λόγος για την απελευθέρωση όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της ηπείρου από την λαβή των πολιτικών λιτότητας. Μετά από την ανακοίνωση της συμφωνίας της Παρασκευής, κάποιοι Έλληνες δημοσιογράφοι προειδοποίησαν ότι θα είναι πολύ δύσκολο για τους Βαρουφάκη και Τσίπρα να παρουσιάσουν τη συμφωνία στα ριζοσπαστικά στοιχεία του κόμματος, αυτούς που βρέθηκαν έξω στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την κακοπιστία της Γερμανίας, των Βρυξελλών και της ΕΚΤ. Εκ των υστέρων, είναι σαφές ότι οι Τσίπρας και Βαρουφάκης πόνταραν πολλά ενώ δεν έπρεπε.
Οι αρχικές καυχησιές τους ενόχλησαν πολύ τους Γερμανούς και αποξένωσαν τους άλλους παράγοντες που χρειαζόταν να πείσουν, όπως την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δεδομένου ότι ο Βαρουφάκης είναι ακαδημαϊκός ειδήμων της θεωρίας παιγνίων, το ότι ... έπαιξαν τόσο λάθος μοιάζει λίγο περίεργο, αλλά ίσως δεν είναι απολύτως έτσι. Έχοντας εκτοξευθεί στην εξουσία σχεδόν από το πουθενά, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ευεξήγητα ζαλισμένη, και ευεξήγητα πρόθυμη να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του λαϊκού κινήματος διαμαρτυρίας που ήταν υπεύθυνο για την άνοδο της.
Οι Τσίπρας και Βαρουφάκης είχαν επίσης και την οικονομική λογική με το μέρος τους. Οι πολιτικές λιτότητας έχουν αποδειχθεί καταστροφικές για τη χώρα εν γένει. Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν στην Ελλάδα έχει μειωθεί κατά περίπου το ένα τέταρτο από το 2009, και το ποσοστό ανεργίας ανέρχεται σε περίπου είκοσι πέντε τοις εκατό.
Η λιτότητα δεν έχει ακόμη πετύχει να μειώσει το βάρος του χρέους της χώρας. Επειδή το ΑΕΠ μειώνεται μέχρι στιγμής, η αναλογία χρέους προς ΑΕΠ συνέχισε να αυξάνεται, και τώρα ανέρχεται σε περίπου εκατόν εβδομήντα πέντε τοις εκατό. Σε κάποια άλλα μέρη της Ευρώπης, υπάρχει μεγάλη συμπάθεια για τα δεινά των Ελλήνων, καθώς και για το επιχείρημά τους ότι η λιτότητα έχει αποδειχθεί αντιπαραγωγική. Αλλά το γεγονός είναι ότι οι Τσίπρας και Βαρουφάκης δεν είχαν πολύ διαπραγματευτική ισχύ, και θα έπρεπε να το έχουν αναγνωρίσει αυτό νωρίτερα.
Από την αρχή, υπήρχε μόνο μια απειλή που θα μπορούσαν να έχουν κάνει και η οποία θα τρόμαζε τη Γερμανία και τις άλλες χώρες του πυρήνα (σ.σ. της Ευρωζώνης): ότι η Ελλάδα, αν δεν πάρει τη συμφωνία που ήθελε, θα χρεοκοπούσε, θα αποχωρούσε από τη ζώνη του ευρώ , και θα επέστρεφε στο να τυπώνει το δικό της νόμισμα.

Όμως, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, παρά τα όσα έχει περάσει, θέλουν να κρατήσουν το ευρώ, και, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι δεν είχε καμία πρόθεση να φύγει από το κοινό νόμισμα. Από οικονομική άποψη, αυτό ήταν αναμφισβήτητα μια αυτοκαταστροφική πολιτική: η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε τόσο κακή κατάσταση που θα ήταν ίσως καλύτερο να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής, η οποία, το 2002, αθέτησε τις υποχρεώσεις της σχετικά με τα χρέη της και είπε αντίο στο ΔΝΤ.
Το ότι υποσχέθηκε να κρατήσει το ευρώ ήταν ένα μέρος από το τίμημα που κατέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ για να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ως πολιτική δύναμη. Μόλις ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο σκληρός Γερμανός υπουργός Οικονομικών, συνειδητοποίησε ότι ο Βαρουφάκης δεν θα μπορούσε να παίξει το χαρτί του Grexit, ήξερε ότι τον είχε εκεί όπου τον ήθελε.
Η γερμανική κυβέρνηση αρνήθηκε νέτα-σκέτα ακόμη και να εξετάσει ένα ελληνικό αίτημα για τον τερματισμό του προγράμματος διάσωσης και την έκδοση ενός νέου δανείου-γέφυρα και σιωπηρά ενθάρρυνε την ΕΚΤ να εκδώσει μια σειρά από προειδοποιήσεις για τους Έλληνες.
Και μετά, μια-δυο μέρες πριν, αφού ο Βαρουφάκης είχε αλλάξει πορεία και ζήτησε παράταση της τρέχουσας διάσωσης, ο Σόιμπλε απέρριψε και το αίτημα αυτό, αναγκάζοντας τους Έλληνες να κάνουν ακόμα περισσότερες παραχωρήσεις.
Ακόμα και μετά το κλείσιμο της συμφωνίας, ο Σόιμπλε φαινομενικά δεν μπορούσε να αντισταθεί στο να ρίξει μια μπηχτή στον Βαρουφάκη και τους συνεργάτες του. Σύμφωνα με το ανεκτίμητο live blog του Guardian, παρατήρησε: "Οι Έλληνες σίγουρα θα δυσκολευθούν να εξηγήσουν τη συμφωνία στους ψηφοφόρους τους".
Ο Βαρουφάκης, στα σχόλιά του, ήταν πιο συγκρατημένος. "Τώρα δεν είναι η στιγμή για αγαλλίαση», είπε. «Αυτή η συμφωνία αποτελεί ένα μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση".
ΠΗΓΗ: newyorker.com

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΕΥΡΩ!

Αυτές ήταν οι κινήσεις απελευθέρωσης της χώρας από τα δεσμά των παγκόσμιων τοκογλύφων! Που δεν τόλμησε να κάνει η κυβέρνηση! Τώρα το πρώτο λόγο έχουν οι δανειστές της ΕΕ , Όμως όλα θα τελειώσουν τον Ιούλιο! Είτε με τελική ενσωμάτωση στην νέα τάξη, είτε με οργανωμένη έξοδο από αυτή!Δεν μπορεί καμία χώρα που δεν έχει δικό της νόμισμα να κάνει αυτόνομη εθνική πολιτική! Τελεία και παύλα! Και είναι ακόμα χειρότερα όταν χρωστάς και της Μιχαλούς! Ένας δρόμος φυγής για εθνική ανεξαρτησία αυτόνομη οικονομική ανάπτυξη, στάση πληρωμής στους δανειστές, έξοδο από ευρώ! 


Του Θανάση Μ.Σιαβρακά


Στην πολιτική σκακιέρα της  Ελλάδας σήμερα παίζεται η αρχή του ξηλώματος της απάνθρωπης νεοφιλελεύθερης ΕΕ και των ακραίων πολιτικών της στόχων που αποβλέπουν στη δημιουργία μιας ομοσπονδίας με ενιαίο σύνταγμα , υποταγμένης όμως σε ένα οικονομικό πολιτικό περιβάλλον που θα στραγγαλίζει τα κράτη έθνη. Το ζήτημα όμως είναι η Ελλάδα μπορεί? Θέλει να κάνει αυτό το βήμα ρήξης? Αν ναι τότε η λύση είναι αυτή της εξόδου σε πρώτη φάση από την ζώνη του ευρώ! Αφού η παραμονή μέσα σε αυτή την ένωση δεν σου επιτρέπει να έχεις περιθώρια μιας  αυτόνομης οικονομικής ανάπτυξης, ακόμα και  πολιτικής που θα ξεπερνά τις κρατούσες θέσεις των ισχυρών της ΕΕ! Ιδιαίτερα δε όταν η οικονομία σου είναι με σχέδιο χρόνων ξεχαρβαλωμένη και χρωστάς τεράστια ποσά, τα πλαίσια των πολιτικών ελιγμών στενεύουν αφάνταστα! Σε αυτή την περίπτωση είμαστε και εμείς σαν χώρα, όπου η Εθνική ανεξαρτησία μας είναι εγκλωβισμένη στα θέλω της παγκόσμιας νέας τάξης που στόχο έχει τη παγκόσμια διακυβέρνηση.

 Σήμερα στην πολιτική εξουσία είναι ένα κόμμα της αριστεράς (έστω στη παρούσα φάση σε συνεργασία με ένα κόμμα της λαϊκής δεξιάς ΑΝΕΛ) Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι μέρα ,με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο η Ευρώπη θα αλλάζει & θα έχουμε κάποια στιγμή την Ευρώπη των Λαών! Αυτό είναι μια μεγάλη ουτοπία! Για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα από όλους η Γερμανία -Γαλλία να αλλάξουν πολιτική αποκηρύσσοντας το καπιταλιστικό οικοδόμημα, μια τέτοια εξέλιξη αν δεν είναι ουτοπική είναι μακρινή! Τα οικονομικά πολιτικά συμφέροντα είναι πολύ ισχυρά και πολύ δύσκολα μπορεί να συμβεί αυτό? Όμως η αποδόμηση αυτής της ΕΕ είναι πιο εφικτή όταν προχωρά βήμα το βήμα χώρα τη χώρα? Αν εμείς τώρα που οι προϋποθέσεις  είναι και θα είναι για καιρό ώριμες κάνουμε το βήμα μπροστά τότε ένας κρίκος θα σπάσει! Σύντομα θα ακολουθούσαν και άλλοι κρίκοι! Αφού στη Ν. Ευρώπη προς το παρόν υπάρχουν τουλάχιστον οι αντικειμενικές συνθήκες . Όμως για την ώρα από ότι φαίνεται η νέα κυβέρνηση βάζει πάνω από όλα το ευρώ! και την πάση θυσία παραμονή της χώρας στην Ευρώ ζώνη! Άρα αργά η γρήγορα και  μέσα από οργανωμένες πιέσεις η πολιτική της θα ευθυγραμμιστεί στις κρατούσες επιλογές της ΕΕ. Ο άλλος δρόμος είναι και  αυτός καπιταλιστικός αλλά δίνει χώρο δημοκρατίας  και χώρο στην υφιστάμενη δομή των κρατών εθνών , όσο και της ύπαρξης εθνικού νομίσματος και είναι αυτός των BRICS Ρωσία, Κίνα, Ινδία ,Ν. Αφρική, Βραζιλία .Στη παρούσα στιγμή που η Ελλάδα είναι στριμωγμένη στα πολιτικά ρίγκ έχει δυο λύσεις η με δημοψήφισμα η με εκλογές για πιο ισχυρή εντολή, η με απόφαση της σημερινής πλειοψηφίας να πάει σε ρήξη με την ΕΕ, για να περάσει τη σκόπελο του οικονομικού στραγγαλισμού πρέπει να έχει έτοιμο το πλάνο Β, α) εσωτερικός δανεισμός και β) προσυμφωνημένη είσοδο στους brics αυτό σήμαινε γεωπολιτική στροφή σε Ρωσία-Κίνα. Θα ακολουθούσε βέβαια η στάση πληρωμών έναντι των δανειστών και το πέρασμα σε εθνικό νόμισμα, μέσα σε αυτή τη νέα πολιτική κατάσταση θα έρθει ο άγριος  οικονομικός πόλεμος της δύσης ΗΠΑ -ΕΕ στην Ελλάδα. Θα μπορούσε μια μικρή χώρα σαν εμάς να αντέξει μέσα σε αυτό το νέο περιβάλλον?  Εδώ πολλά  και τρομερά έχουν ακουστεί που κυρίαρχο στόχο είχαν και έχουν την τρομοκράτηση και χειραφέτηση των πολιτών στην κατεύθυνση της δικής τους υποταγής! Η αλήθεια είναι ότι όπως για να κάνεις ομελέτα πρέπει να σπάσεις αυγά, έτσι και εδώ το πέρασμα στο καινούργιο θα δημιουργούσε αναταράξεις σε όλες τις  θεσμικές δομές οικονομικές, αναπτυξιακές, εμπορικές, στρατιωτικές? Όμως η Ελλάδα έχοντας τη στήριξη των επίσης ισχυρών νέων εταίρων της και κάνοντας στροφή στην οικονομική πολιτική δομή της χώρας κυρίως στην κατεύθυνση της επάρκειας αγαθών και έχοντας εξασφαλίσει πρώτες ύλες  από τη Ρωσία, Ιράν κ.λ.π μπορούσε να στηθεί στα πόδια της σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι νέες αγορές σε πρώτη φάση  θα μπορούν να είναι εκτός τους brics άλλες χώρες της Ασίας της Β. Αφρικής, Λ. Αμερικής ακόμα και Ευρωπαϊκών χωρών? Αυτά βέβαια είναι εύκολα να τα γράφεις? αλλά δύσκολα αλλά όχι ανέφικτα να τα τολμήσεις! Το βασικό προαπαιτούμενο είναι να έχεις πρώτα από όλα τη πολιτική βούληση και θέληση, ταυτόχρονα  ισχυρό αρραγές εσωτερικό μέτωπο που και πλειοψηφικό  πρέπει να είναι και μαζικό αγωνιστικό! Σήμερα υπάρχουν αυτές οι αντικειμενικές συνθήκες και νομίζω ότι αν η σημερινή κυβέρνηση  καταφέρει να φτιάξει ένα νέο φιλικό τοπίο μέσα από τα ΜΜΕ και μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα διευρύνει την εκλογική πλειοψηφία, μπορεί εφόσον έχει μια τέτοια στρατηγική μέσα από τις επόμενες ρήξεις με την νεοφιλελεύθερη ΕΕ να οδηγήσει την Ελλάδα έξω από αυτό το κατοχικό πολιτικό οικονομικό σύστημα της δικτατορίας των τραπεζών και αγορών που κυρίαρχο  στόχο έχει τη χρόνο, με το χρόνο την οικονομική και εθνική υποδούλωση των κρατών εθνών και ιδιαίτερα των μικρών, αυτό άλλωστε είναι και το σχέδιο των αποικιοκρατών  της νέας παγκόσμιας όχι μόνο οικονομικής αλλά και πολιτικής διακυβέρνησης που στραγγαλίζει τα κράτη έθνη! Και σε βάθος χρόνου τα αφομοιώνει και τα εξαφανίζει από το πολιτικό χάρτη! Στην Ελλάδα ο μονόδρομος πλέον δεν είναι αδιέξοδος! Μένει να υπάρχει η δύναμη, η αποφασιστική θέληση να κατεβείς σύντομα από το τρένο της υποταγής! Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα κύριοι της κυβέρνησης της Ελπίδας και Εθνικής Αξιοπρέπειας!

ΠΗΓΗ "ΠΟΛΙΤΗΣ"

ΔΙΕΒΗ ΤΟ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ


«Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να κρατήσει την ψυχραιμία του. Διάβηκε τον Ρουβικώνα ζητώντας επέκταση του μισητού, στη χώρα του, προγράμματος, εγκαταλείποντας προεκλογικές υποσχέσεις. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει γυρισμός. Αλλά μπορεί να πετύχει τη νίκη μέσα από την ήττα, αν υιοθετήσει δραστικές μεταρρυθμίσεις με σθένος»...
Reuters: «Ο Τσίπρας διέβη τον Ρουβίκωνα. Δεν υπάρχει γυρισμός»

Αυτό αναφέρει στο άρθρο του ο γνωστός δημοσιογράφος Χιούγκο Ντίξον, δημιουργός και αρχισυντάκτης του Breaking Views του Reuters.
Ο Ντίξον τονίζει ότι ο κ. Τσίπρας αναγκάστηκε να υποχωρήσει σχεδόν σε όλα όσα τους ζήτησαν οι δανειστές με επικεφαλής τη Γερμανία. Το έκανε όμως για... 
να αποφύγει τη φυγή καταθέσεων και την κατάρρευση των τραπεζών που θα οδηγούσε σε λίγε εβδομάδες σε κατάρρευση και της κυβέρνησης.
«Η Αθήνα εξασφάλισε μία σημαντική υποχώρηση και θα μπορέσει να προτείνει τη δική της λίστα μεταρρυθμίσεων, προσθέτει.
Τώρα, ο πρωθυπουργός πρέπει να αντισταθεί στον πειρασμό να προτείνει μεταρρυθμίσεις με... μισή καρδιά, που μπορεί να κατευνάσουν τους εξτρεμιστές συναδέλφους του, γράφει ο Ντίξον. «Αντίθετα, η Αθήνα θα πρέπει να προτείνει δραστικές μεταρρυθμίσεις. Θα πρέπει να εκπλήξει τους εταίρους της ευρωζώνης με το ζήλο, ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη τους που έγινε κομμάτια μετά από τις περίεργες τακτικές διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο μήνα».
«Ο Τσίπρας εδώ και καιρό λέει ότι θέλει να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά και τα ειδικά προνόμια, όπως και να χαλιναγωγήσει τους ολιγάρχες που ελέγχουν την οικονομία. Τώρα είναι η ευκαιρία του να δείξει ότι το εννοεί.
Στην κορυφή θα πρέπει να είναι η δημιουργία ανεξάρτητης φορολογικής Αρχής. Ο Αντώνης Σαμαράς έδιωξε τον επικεφαλής της Αρχής. Στηρίζοντάς την με ισχυρές νομικές δικλείδες, θα δείξει ότι σοβαρολογούσε στην πάταξη της φοροδιαφυγής ένα από τα βαθύτερα προβλήματα της Ελλάδας».
Ακόμη, ο Ντίξον προτείνει φορολογική αμνηστία, κατάργηση προνομίων- φορολογικών και συνταξιοδοτικών- για δικαστές, στρατηγούς και υψηλόβαθμους αξιωματούχους του δημοσίου. «Επίσης, η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία δεν πρέπει να εξαιρείται από το φόρο περιουσίας. Ούτε πρέπει η κυβέρνηση να συνεχίσει να πληρώνει συντάξεις και μισθών ιερέων. Η εκκλησία πρέπει να αυτοχρηματοδοτείται», συνεχίζει και συμβουλεύει τον κ. Τσίπρα να αναβιώσει την ιδέα, που εγκαταλείφθηκε από τον Αντώνη Σαμαρά όπως σημειώνει, για τη φορολόγηση των εφοπλιστών. Επίσης, ο αρθρογράφος προτείνει απελευθέρωση αγορών και δημιουργία «κακής» τράπεζας.
«Αν ο Τσίπρας μπορέσει να εκπλήξει τους εταίρους με δραστικές μεταρρυθμίσεις, εκείνοι θα είναι πιο πρόθυμοι να βρουν στην Αθήνα το ρευστό για να αποφύγει τη χρεοκοπία. Θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει κάποιες πολιτικές κατά της φτώχειας. Θα είναι πιο δεκτικοί στην ανακούφιση του τεράστιου χρέους της Ελλάδας».
Ο Χιούγκο Νίξον αναγνωρίζει ότι όλα αυτά δεν θα είναι εύκολα για τον κ. Τσίπρα, αλλά προσθέτει ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός είναι αρκετά δημοφιλής για να το κάνει, ειδικά, όπως λέει, αν εξασφαλίσει νέα εντολή, με δημοψήφισμα ή εκλογές. «Τώρα είναι η ώρα για ρήξη με τις φατρίες και το έννομο συμφέρον του κόμματός του και να σταθεί αποφασιστικά στο πλευρό των Ελλήνων», καταλήγει.

ΟΧΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΜΝΗΜOΝΙΟ...



Εκτύπωση

Του ΘΕΜΗ ΤΖΗΜΑ*
Δεν μπορούμε να βιάσουμε τη λογική και την πραγματικότητα για καμιά σκοπιμότητα. Η ρητορεία δε, ότι πρέπει να κρυφτούμε πίσω από επικοινωνιακά τεχνάσματα γιατί αν καταρρεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα έρθει η Χρυσή Αυγή, που αμήχανα κάποιοι μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ ψελλίζουν πέρα από αντί- αριστερή και αντί- επιστημονική θααποδειχθεί καταστροφική τόσο για το ΣΥΡΙΖΑ όπως και εν τέλει για το φρόνημα του λαού και άρα τη χώρα.
Η κυβέρνηση υποχώρησε και ζήτησε παράταση του προγράμματος, το οποίο πράγματι είναι ενιαίο και συντίθεται από τη δανειακή σύμβαση και τις δεσμεύσεις που η χώρα αναλαμβάνει ως αντάλλαγμα της σύμβασης. Το θεώρημα περί διαχωρισμού των δύο το οποίο κάποια στιγμή πριν περίπου ένα χρόνο ανακαλύφθηκε από ορισμένους δεν είχε εξαρχής καμία βάση.
Η τρόικα είναι ακόμα εδώ όπως προβλέπει άλλωστε το ευρωπαϊκό πλαίσιο, απλά από τρόικα ονομάζεται πλέον “θεσμοί”. Η κυβέρνηση δέχτηκε ότι οι μείζονες αποφάσεις της θα τελούν υπό την έγκριση των δανειστών, ότι δε θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες- άρα τί γίνεται με τοπρόγραμμα της Θεσσαλονίκης;- ότι θα περνά από αξιολόγηση όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ότι οι πόροι του ΤΧΣ δε διατίθενται για ανάγκες του δημοσίου και ότι βρίσκονται υπό τον έλεγχο του EFSF, η αναδιαπραγμάτευση του χρέους πάγωσε ενώ και το ζήτημα των πρωτογενών πλεονασμάτων μένει στο κενό.
Η μη ΛΗΨΗ νέων μέτρων είναι προφανώς θετική, ωστόσο το σκίσιμο των μνημονίων απέχει πάρα πολύ από τη μη υιοθέτηση νέων μέτρων- προς το παρόν. Ανακύπτουν δύο θέματα: το πρώτο είναι η επικοινωνιακή διαχείριση η οποία θυμίζει επικίνδυνα τους τακτικισμούς της κυβέρνησηςΠαπανδρέου το 2010 όταν με την επίκληση της άτακτης χρεωκοπίας εγκαλούσε ως προδότες και άσχετους όσους είχαν άλλη άποψη από την υιοθέτηση των μνημονίων και καλούσαν σε ρήξη. Επιπλέον, το επιχείρημα “λέτε ό,τι και οι Γερμανοί δεξιοί” ή οι ντόπιοι μνημονιακοί συνένοχοι ταυτίζεται με την αντίστοιχη ρητορική των τελευταίων όταν προσπαθούσαν να ακυρώσουν τοναντιμνημονιακό λόγο του τότε ΣΥΡΙΖΑ διά της ταύτισής του με τη Χρυσή Αυγή.
Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι τί οδήγησε την κυβέρνηση σε υποχώρηση τρεις μόλις εβδομάδες μετά την εκλογή της. Πέραν των όποιων προθέσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια κομβική, αντιφατική έως και αφελή επιλογή όταν επιχειρηματολόγησε υπέρ του ότι μπορεί χωρίς κανένα εναλλακτικό σχέδιο να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια και από την κρίση, απλά και μόνο χάρη σε μιακαλύτερη διαπραγμάτευση, ενώ γνώριζε ότι τα μεν μνημόνια έχουν ενσωματωθεί στο θεσμικό πλαίσιο της Ευρωζώνης, η δε κρίση έχει ενδημικό και δομικό χαρακτήρα διεθνώς και ειδικότερα στην Ευρώπη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και πλέον η κυβέρνηση επιλέγουν να παραγνωρίζουν την ουσία του προβλήματος της Ευρωζώνης και της χώρας, που είναι η χάλκευση νεοαποικιακών δεσμών μόνιμης υπανάπτυξης και συρρίκνωσης της λαϊκής κυριαρχίας, μεταφέροντας τη συζήτηση στην επιδίωξη ενός πιο ελαφρού και μετονομασθέντος μνημονίου. Πέραν του ότι και αυτή η επιδίωξη είναι αμφίβολη, ακόμα και αν επιτευχθεί θα σπρώξει την κρίση λίγους μήνες παρακάτω αφήνοντας το λαό δέσμιο, απογοητευμένο, αποκαρδιωμένο και ίσως τότε πράγματι έρμαιο σε μαύρες δυνάμεις.
Η κυβέρνηση προέταξε μάλιστα το δημοσιονομικό ζήτημα και ειδικότερα αυτό του χρέους έναντι της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της πραγματικής οικονομίας επιλέγοντας ένα πεδίοναρκοθετημένο εξαρχής και προσαρμοσμένο αντικειμενικά στις επιδιώξεις της συντηρητικής Ευρώπης.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ δέχτηκε ένα σοβαρό πλήγμα. Η κεντριστική γραμμή περί αλλαγής πολιτικής χωρίς να τίθεται σε αμφισβήτηση το πλαίσιο που την επιβάλλει, χωρίς λαϊκοαπελευθερωτική στρατηγική εν μέσω κρίσης παρά μόνο με μια θολή προσέγγιση περί εθνικής σωτηρίας οδηγεί σε ήττες. Μικρότερες ή μεγαλύτερες αλλά ήττες.
Οι δυνάμεις έξω από το ΣΥΡΙΖΑ αλλά ακόμα περισσότερο και μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ που αντιλαμβάνονται την κατάσταση έχουν μια μεγάλη ευθύνη: θα βολευτούν οι μεν στη στείρα καταγγελία και οι δε στον κυβερνητισμό ή θα προχωρήσουν σε υπέρβαση αποτυχημένων τακτικών οι μεν και σε ρήξη με το εξελισσόμενο “σύνδρομο Κερένσκι” της κυβερνητικής ηγεσίας οι δε, προκειμένου να συνθέσουν από κοινού φορέα και στρατηγική κατάλληλα να βγάλουν πράγματι το λαό από την κρίση; Η πραγματικότητα θα είναι αμείλικτη για όλους.
*Πηγή: tvxs.gr-ανάρτηση από iskra

Καταπέλτης ο Μανώλης Γλέζος: "Ζητώ συγνώμη από τον ελληνικό λαό διότι συνήργησα σ΄αυτή την ψευδαίσθηση"






 Άρθρο καταπέλτης του ευρωβουλευτή Μανώλη Γκλέζου!

 Με άρθρο του στην ιστοσελίδα "Κίνηση Ενεργοί Πολίτες" ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μανώλης Γλέζος εκφράζει την αντίθεσή του με την στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Πιο συγκεκριμένα στο άρθρο του λέει: Η μετονομασία της Τρόικας σε Θεσμούς, του Μνημονίου σε Συμφωνία και των Δανειστών σε Εταίρους, όπως και όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση.  Δεν αλλάζεις, βέβαια, και την ψήφο του Ελληνικού Λαού, στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015.  Ψήφισε αυτό που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ: καταργούμε το καθεστώς της λιτότητας, που δεν αποτελεί μόνο στρατηγική της ολιγαρχίας της Γερμανίας και των άλλων δανειστριών χωρών της ΕΕ, αλλά και της ελληνικής ολιγαρχίας.    Καταργούμε τα Μνημόνια και την Τρόικα, καταργούμε όλους τους νόμους της λιτότητας.  Την επομένη των εκλογών με ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της.  Πέρασε ένας μήνας κι ακόμα η εξαγγελία να γίνει πράξη.     Κρίμα και πάλι κρίμα. Από την πλευρά μου ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον Ελληνικό Λαό διότι συνήργησα σ΄αυτή την ψευδαίσθηση.  Πριν, όμως, προχωρήσει το κακό.    Πριν να είναι πολύ αργά, ας αντιδράσουμε.     Πριν απ΄όλα τα μέλη, οι φίλοι και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, σε έκτακτες συνελεύσεις, όλων των βαθμίδων των οργανώσεων να αποφασίσουν αν δέχονται αυτήν την κατάσταση.  Μερικοί υποστηρίζουν, πως σε μια συμφωνία, πρέπει κι εσύ να υποχωρήσεις.  Κατ΄αρχήν ανάμεσα σε καταπιεστή και καταπιεζόμενο δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, όπως ακριβώς ανάμεσα στον σκλάβο και στον κατακτητή, λύση είναι μόνο η Λευτεριά. Αλλά κι αν δεχτούμε αυτό τον παραλογισμό, ήδη οι παραχωρήσεις που έκαναν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις με την ανεργία, τη λιτότητα, τη φτώχεια, τους αυτόχειρες, ξεπερνούν κάθε όριο υποχώρησης. Μανώλης Γλέζος  Βρυξέλλες 22-2-2015

Πηγή: www.lifo.gr

Ξεκίνησε το πογκρομ στα λαμόγια: 404 εκ. Ευρώ, ακίνητα και θυρίδες πάγωσαν μεσα σε 48 ώρες!


Posted by olympiada στο Φεβρουαρίου 22, 2015

Το πρώτο αποφασιστικό βήμα στον πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής, που έχουν εξαπολύσει οι οικονομικοί εισαγγελείς Παναγιώτης Αθανασίου και Γαληνός Μπρης, κατ’ εντολή του υπουργού Επικρατείας για την καταπολέμηση της Διαφθοράς, Παναγιώτη Νικολούδη, είχε ως αποτέλεσμα να μπουν στο στόχαστρο, μέχρι τώρα, 50 μεγαλοκαταθέτες, ως ελεγχόμενοι για μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγή και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
Μάλιστα, 17 από αυτούς οι οποίοι δεν μπόρεσαν να δικαιολογήσουν ποσά εκατομμυρίων ευρώ σε λογαριασμούς τους, έχουν κληθεί να δώσουν εξηγήσεις με την ιδιότητα του υπόπτου.
Επιπλέον, δεσμεύτηκαν μέχρι τώρα από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους περίπου 404 εκατ. ευρώ, για τα οποία υπάρχουν ενδείξεις ότι υπερβαίνουν τα δηλωθέντα εισοδήματά τους, ενώ παράλληλα δεσμεύτηκαν ακίνητα, τραπεζικές θυρίδες, κλπ.
Τα χρηματικά ποσά, που πιθανολογούνται ως προϊόν φοροδιαφυγής και συνεπώς ως προϊόν εγκληματικής ενέργειας, δεσμεύονται, όπως ορίζει ο νόμος, «προκειμένου να είναι δυνατή η ικανοποίηση των αξιώσεων του Δημοσίου, σε περίπτωση που διαπιστωθεί η πιθανολογηθείσα φοροδιαφυγή στο εισόδημα και αφετέρου, για να διαφυλαχθούν τα αναγκαία στοιχεία για τον έλεγχο».
Οι πρώτοι 17 μεγαλοκαταθέτες, που έχουν μπει σε καθεστώς ποινικού ελέγχου για τα κακουργήματα της φοροδιαφυγής και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, προέκυψαν από την αξιοποίηση των 44 CD – και όχι 65, όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται – με τα ονόματα όλων των καταθετών, ανεξαρτήτως ποσού σε ελληνικές τράπεζες (περιλαμβάνονται και πρωτοκλασάτα ονόματα του δημόσιου βίου), καθώς και όλοι όσοι έχουν στείλει εμβάσματα σε τράπεζες του εξωτερικού.
Enikos.gr

Δεν είναι παραμύθι, είναι “Παράδοση άνευ όρων” η συμφωνία με το Eurogroup!


Βέβαια, χάνει τον καιρό του, όποιος προσπαθεί να εξηγήσει. Κάποιοι άνθρωποι ακούνε αυτό, που θέλουν να ακούσουν, μέσω της επικοινωνιακής πολιτικής και αποπροσανατολίζονται από τα παπαγαλάκια και τους  βολεμένους!  Εν τούτοις, δεν θα πάψουμε, να καταθέτουμε την άποψή μας ότι, ο γερμανικός ηγεμονισμός επιβάλλει σταδιακά την «παράδοση άνευ όρων» στα κράτη της Ευρώπης, με πρώτο την Ελλάδα, παίρνοντας εκδίκηση για την παράδοση άνευ όρων της Ναζιστικής Γερμανίας το 1945 και τον τερματισμό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.  
Σταχυολογούμε αυτολεξεί, κάποια σημαντικά στοιχεία της συμφωνίας των «ελληνικών αρχών» με το Eurogroup της 20/2/2015: 
«Ο σκοπός της επέκτασης είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης με βάση της προϋποθέσεις στην τρέχουσα συμφωνία.»
«Τα κεφάλαια …είναι διαθέσιμα …και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.»
«Οι ελληνικές αρχές έχουν εκφράσει την ισχυρή δέσμευσή τους σε μια βαθύτερη και ευρύτερη διαδικασία διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.»
«Οι ελληνικές αρχές επαναδιατυπώνουν την κατηγορηματική δέσμευσή τους για την τήρηση των οικονομικών τους υποχρεώσεων προς όλους τους πιστωτές τους στο ακέραιο και εγκαίρως.»
«Οι ελληνικές αρχές έχουν επίσης δεσμευτεί να διασφαλίσουν τα κατάλληλα πρωτογενή πλεονάσματα … για την εγγύηση της βιωσιμότητας του χρέους …»
«Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από οποιαδήποτε κατάργηση των μέτρων και από μονομερείς αλλαγές στις πολιτικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις …»
Σε απλά ελληνικά: Αναγνωρίζονται η δανειακή σύμβαση, τα μνημόνια, η τραπεζοκρατία, το χρέος στο ακέραιο, η βιωσιμότητά του, η αποπληρωμή των δανειστών και δηλώνεται η δέσμευση για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και η αποχή από οποιαδήποτε μονομερή ενέργεια κατάργησης των μέτρων και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων!  Συνεπώς, μιλάμε για μια στροφή 180ο μοιρών της κυβέρνησης σε σχέση με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του κόμματος, για μια άνευ όρων παράδοση! Γιατί προεκλογικά "σκίζονταν η δανειακή σύμβαση και τα μνημόνια", "δεν αναγνωρίζονταν και διαγράφονταν το χρέος".   
Το μόνο θετικό στοιχείο είναι, ότι η συμφωνία αυτή έγινε μεταξύ του Eurogroup με τις «ελληνικές αρχές», όπως αναφέρεται και όχι με τον ελληνικό λαό. Συνεπώς, ο λαός, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, μπορεί οποτεδήποτε, να καταγγείλει τη συμφωνία αυτή, όπως και τις άλλες συναφείς ως απεχθή (*) και λεόντια!
Αθανάσιος Καρανάσιος, 21/2/2015
ΥΓ.: Παρακολούθησα εχθές τη συνέντευξη τύπου  των γραφειοκρατών της ΕΕ στους δεκάδες δημοσιογράφους, χωρίς την παρουσία (των ηττημένων) Ελλήνων, μετά την εκβιαστική συμφωνία. Ήταν σαν να είχαν καταλάβει τη χώρα, επέβαλλαν όρους και μοίραζαν τα λάφυρα. Στο νου μου ήρθε η ρήση του Ευαγγελίου: "... Διαμοίραζαν τα ιμάτια Αυτού και επί των ιματισμών Του, έβαλαν κλήρο". Δεν υπάρχει αμφιβολία, η Ελλάδα έγινε προτεκτοράτο της υπερεθνικής ελίτ. Φευ! Ο λαός έχει τώρα το λόγο!
(*) Ζητήματα ορολογίας του Χρέους: Ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο «επαχθές χρέος» (odious dept) ήταν ο ρώσος διεθνολόγος Alexander N. Sack στο Παρίσι το 1927. Προσδιόρισε εκείνο το χρέος που είναι σε βάρος του λαού, για το οποίο δεν ρωτήθηκε ποτέ (χωρίς συναίνεση) και εν πλήρη γνώση των πιστωτών.!! Στην ελληνική γλώσσα χρησιμοποιούνται εναλλακτικοί όροι για να αποδώσουν το χαρακτήρα του. «Επαχθές» χρέος = «δυσβάστακτο» χρέος, «ειδεχθές» = «αποτρόπαιο», «απεχθές» = «επονείδιστο» ή «βλαβερό» χρέος, κά.
ΑΠΟ ΔΡΑΧΜΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/den-einai-paramythi-einai-paradosi-aney-oron-i-symfonia-me-eurogroup#sthash.hWtG5CN2.dpuf

Ισλαμιστές περιφέρουν σε κλουβιά αιχμαλώτους


22/02/2015
Νέο προπαγανδιστικό βίντεο, η αυθεντικότητα του οποίου δεν έχει επιβεβαιωθεί, έδωσε στη δημοσιότητα το Ισλαμικό Κράτος. Μαχητές Πεσμεργκά οι οποίοι έχουν αιχμαλωτιστεί από τους τζιχαντιστές, περιφέρονται κλεισμένοι μέσα σε κλουβιά σε μία ακόμη παρέλαση φρίκης στην πόλη Κιρκούκ. 
 
Κατά τη διάρκεια του βίντεο, μέλος του Ισλαμικού Κράτους απευθύνεται στους κλεισμένους σε κλουβιά αιχμαλώτους και στη συνέχεια στέλνει μήνυμα στους μαχητές Πεσμεργκά:
 
«Αυτό που σας λέμε είναι ότι θα έχετε ανάλογη τύχη με αυτούς. Θα βρεθείτε είτε κλεισμένοι σε κλουβιά, είτε κάτω από τη γή».
 
Καθόλη τη διάρκεια του βίντεο, οι αιχμάλωτοι είναι ζωντανοί, εντούτοις υπάρχουν πληροφορίες που θέλουν και τους 21 Πεσμεργκά να έχουν αποκεφαλιστεί.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr  

Συμφωνία ΕΕ Ελλάδας οι 50 αποχρώσεις μιας συμφωνίας γκρι


Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ

1. Η συμφωνία είναι ετεροβαρής και συνιστά υποχώρηση. Δεν υπάρχουν περιθώρια σκληρής διαπραγμάτευσης εντός μιας τακτικής που απομακρύνεται από το «καμία θυσία για τα ευρώ». 
1.β. Όχι τυχαία, ο Π. Κρούγκμαν αναρωτήθηκε «Τι περιθώρια κινήσεων έχει μια ελληνική κυβέρνηση, εάν δεν είναι προετοιμασμένη να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη;» 
2. Τα «κέρδη» από τη συμφωνία είναι λίγα.

Το σημαντικότερο κέρδος είναι ο χρόνος που κερδίζει η κυβέρνηση. Και στη πολιτική και στην οικονομία ο χρόνος κοστίζει ακριβά. 

2.β Το ερώτημα είναι εάν, πώς, σε ποια κατεύθυνση θα αξιοποιηθεί αυτός ο χρόνος. 

3. Κεντρικό σημείο της παράτασης είναι η ρητή αποδοχή όλων των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας. Η επιστολή του Υπ. Οικονομικών, που αναφέρεται σε νέο Συμβόλαιο για την Ανάκαμψη και την Ανάπτυξη, και εποπτεία στο πλαίσιο της ΕΕ και της ΕΚΤ δείχνει ένα προσανατολισμό. 

3.β. Είναι ΣΤΟΊΧΗΜΑ για την ελληνική αριστερά, μέσω των κοινωνικών αγώνων, αυτό το «βήμα πίσω» να γίνει «δύο βήματα μπροστά» 

4. Σε αυτό το διάστημα
 ουσιαστικά η κυβέρνηση θα διαπραγματεύετα, για μία νέα δανειακή σύμβαση ενώ θα μπει στο τραπέζι και το θέμα του χρέους. Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί με την παράταση, με Αγγλικό Δίκαιο, να πληρώσει το χρέος στους δανειστές. Μόνο το 2015 θα πρέπει να καταβληθούν για τόκους και χρεολύσια πάνω από 22 δισ. ευρώ. (…ο λεγόμενος και λιτός βίος). 

4.β Ακόμη όμως και το ιερό παράδειγμα του Αγίου Ονουφρίου μαζί με τα πιο εξωφρενικά πλεονάσματα δεν θα αρκούν για την εξυπηρέτηση του χρέους. 

5. Η χρεομηχανή θα εργάζεται στο full και η χώρα θα συνεχίσει να αποτελεί μια αποικία χρέους, με ότι αυτό συνεπάγεται πολιτικά και οικονομικά. 

5.β Η παράταση ουσιαστικά ακυρώνει μεγάλο μέρος του προγράμματος της κυβέρνησης, που θα περιοριστεί στα απολύτως βασικά, χωρίς να μπορέσει να αντιστρέψει την κατάσταση βαθειάς ύφεσης της ελληνικής οικονομίας. Τι τελικά θα υλοποιηθεί από το κυβερνητικό πρόγραμμα δεν είναι θέμα κάποιας ηθικού τύπου «συνέπειας». Χωρίς την υλοποίηση του, ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να ηττηθεί σαν τον Ανταίο, αποκομμένος από το λαό. 

6. Η «σκληρή» στάση των Βρυξελλών δείχνει ότι για την Ε.Ε. το ζητούμενο είναι πολιτικοοικονομικό: η κατάργηση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας και η ταυτόχρονη επιβολή ενός συγκεκριμένου μοντέλου ακραίου νεοφιλελευθερισμού. 

6.β. Κατέρρευσε όλη η επιχειρηματολογία για τη δυνατότητα ανατροπής της λιτότητας εντός ευρωζώνης, διαχωρισμού δανειακής σύμβασης και Μνημονίων, λύσης τύπου "συμφωνίας του Λονδίνου". 

7. Μετά την πρόσκαιρη «συμφωνία - γέφυρα» (με τις ανάλογες φραστικές ακροβασίες) η Ε.Ε. θα συνεχίσει τη σκληρή γραμμή. 

7.β Η Γερμανία είναι ένα ποντίκι που βρυχάται. Το Greek exit θα μετατραπεί σε εφιάλτη καθώς τα κερδοσκοπικά κεφάλαια του αμερικανικού χρηματοοικονομικού τομέα θα απειλήσουν την ευρωζώνη με κατάρρευση. 

Παράλληλα το Μάιο οι εκλογές στη Βρετανία θα αναδείξουν τους ευρωσκεπτικιστές σε δεύτερη δύναμη με 25%, ενώ το φθινόπωρο έρχεται η σειρά της Ιβηρικής. Ο χρόνος που κέρδισε η κυβέρνηση μπορεί να αξιοποιηθεί σε επίπεδο διεθνών συσχετισμών. 

8. Η κυβέρνηση έχει ξεκάθαρη λαϊκή εντολή ρήξης. Και εφαρμογής ενός προοδευτικού αντιμνημονιακού προγράμματος. 

8.β. Μετά τη γέφυρα, 3 δρόμοι: 

α) νέο δάνειο από τους δανειστές. 

β) έξοδος στις αγορές για δανεισμό, (πρακτικά αδύνατη). 

γ) στάση πληρωμών, διαγραφή χρέους και οικονομική και πολιτική εργαλειοθήκη κατασκευασμένη για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι των πιστωτών με βάση ένα καλά μελετημένο σχέδιο και λαϊκή στήριξη και εντολή. 

8.γ. Μπορεί ενισχυτικά να αξιοποιηθεί το αίτημα να προσφύγει η αριστερά και πάλι στο λαό είτε με Δημοψήφισμα είτε ακόμα και εκλογές. 

9. Όσοι ονειρευτήκαν μια ήρεμη διαχειριστική σεζόν ήδη μετανιώνουν. Το επόμενο διάστημα θα είναι ένα ανοιχτό πεδίο συγκρούσεων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ελληνικής κοινωνίας. 

9.β. Αναχωρητισμός και λεκτικός-άνωθεν-διδακτισμός δεν είναι αριστερή στάση.
 Μέσα στη κίνηση των κοινωνικών υποκειμένων, παλεύοντας με τις αυταπάτες και τις απάτες, θα χαραχτούν οι κόκκινες γραμμές των λαϊκών αναγκών. 

10. (Από το γκρι στο κόκκινο) … Η υπεράσπισή τους θα είναι βασικό καθήκον της περιόδου που ανοίγεται. Και ο άξονας που θα κριθεί το παρόν και το μέλλον της ελληνικής αριστεράς αλλά και της χώρας. 



ΠΗΓΗ: 
http://iskra.gr/