ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΚΩΝΕΙΟ


Εκτύπωση

ΔΕΥΤΕΡΑ 18-5-2015
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Καταπέλτης ήταν εναντίον του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδoς Γιάννη Στουρνάρα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης Πετράκος. «Θα έπρεπε για λόγους ευθιξίας να είχε παραιτηθεί» δήλωσε μιλώντας στο ραδιόφωνο του Άλφα. Βαθιά είναι νυχτωμένος! Να παραιτηθεί –και μάλιστα για λόγους «ευθιξίας»– ο Στουρνάρας! Μα ο μνημονιακός πρώην υπουργός Οικονομικών του Σαμαρά τοποθετήθηκε στη θέση που έχει λίγο προτού απομακρυνθεί από την εξουσία η κατάπτυστη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου ακριβώς για να υπονομεύει συστηματικά την επερχόμενη κυβέρνησηΤσίπρα δρώντας ως τυφλό όργανο της γερμανικής Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας! Είναι δυνατόν, λοιπόν, να παραιτηθεί ο Στουρνάρας;
Αποστολή του από την καγκελαρία του Βερολίνου, από την ελληνική ολιγαρχία και από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι να συμβάλει με τη δράση του στην ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα και όχι ναπαραιτηθεί ο ίδιος προτού ολοκληρώσει το καθήκον που του ανέθεσαν. «Υπάρχει πρόβλημα με τον Γιάννη Στουρνάρα, καθώς φαίνεται να υποσκάπτει τις διαπραγματεύσεις της χώρας και να λειτουργεί ως πολιτικός αντίπαλος» δήλωσε και ο άλλος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, ο Νίκος Φίλης, μιλώντας στο Κόκκινο. «Δεν είναι δυνατόν ο αρχιτραπεζίτης της χώρας, στο πλαίσιο αυτών των σκληρών διαπραγματεύσεων, να υπονομεύει ουσιαστικά την κυβέρνηση λειτουργώντας ως αντιπολίτευση» πρόσθεσε. Εκείνος όμως που ήταν «τούρμπο» εναντίον του Στουρνάρα –και μάλιστα από το βήμα της Βουλής– ήταν ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης. «Όλα τα εγκλήματα που έγιναν θα εξιχνιαστούν και θα αποδοθούν ευθύνες […] Θα αποδοθούν ευθύνες και πολιτικές και ποινικές» διακήρυξε ο υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ και συνέχισε απευθυνόμενος ρητορικά προς τον Στουρνάρα: «Το έγκλημα που κάνατε δεν το έχει ξεχάσει κανείς […] Το έγκλημα της πώλησης της ΑΤΕ […] Ο μέγας Γιάννης Στουρνάρας, ο ανεξάρτητος διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, ως υπουργός συμμετείχεστο σκάνδαλο της ΑΤΕ […] Εμείς καταγγείλαμε τότε τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα για το έγκλημα αυτό».
Ο Γ. Στουρνάρας έβγαλε επίσης ως υπουργός Οικονομικών και δήθεν μη βιώσιμο το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. «Μέσα σε ένα βράδυ το Δημόσιο έχασε 13 δισ. ευρώ» υποστήριξε ο Π. Λαφαζάνης.Δίκιο έχουν σε όλες τις κατηγορίες κατά του Στουρνάρα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί όμως υπήρξε ξαφνικά αυτή η ανάφλεξη στις σχέσεις κυβέρνησης-Στουρνάρα; Μέχρι πρότινος ήτανπρόδηλη η προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να προσεταιριστεί το διοικητή της ΤτΕ, με τον οποίο είχε άλλωστε και επίσημη συνάντηση. Τι συνέβη στο μεταξύ; Οφείλεται άραγε μόνο στην υπονομευτική ηλεκτρονική επιστολή που εστάλη από το Γραφείο Τύπου της ΤτΕ σε δημοσιογράφους υποστηρικτές της προηγούμενης κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου; Φυσικά οφείλεται και σε αυτό αλλά όχι μόνο, ούτε κυρίως. Στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον όλοι έξαλλοι εναντίον του Στουρνάρα από τη στιγμή που έμαθαν ότι η Κριστίν Λαγκάρντ, η επικεφαλής του ΔΝΤ, αποκάλυψε στην κυβέρνηση Τσίπρα την ύπαρξη στην Τράπεζα της Ελλάδος λογαριασμού του ΔΝΤ, με τα λεφτά του οποίου θα μπορούσε η Αθήνα να πληρώσει στις 12 Μαΐου τη δόση προς το ΔΝΤ! Την ύπαρξη αυτού του λογαριασμού ο Στουρνάρας την είχε αποκρύψει από την κυβέρνηση! Το «μαρτύρησε» μόλις πριν από μία εβδομάδα, όταν πληροφορήθηκε ότι η κυβέρνηση έχει ήδη μάθει για την ύπαρξη αυτού του λογαριασμού και μάλιστα από την ίδια τη Λαγκάρντ!
«Πρέπει να πω ότι την πρώτη ενημέρωση δεν την είχαμε από την Ελλάδα, [η ύπαρξη του λογαριασμού] αναφέρθηκε πρώτη φορά τον Απρίλιο από την κυρία Λαγκάρντ» αποκάλυψε μιλώντας στο ραδιοσταθμό Αθήνα 9,84 ο πρώην γραμματέας και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑΔημήτρης Βίτσας. Ο λογαριασμός αυτός, ο οποίος υπάρχει εδώ και… σαράντα (!) χρόνια και το ποσό των χρημάτων που περιέχει καθορίζεται από το ίδιο το ΔΝΤ, στην περίπτωση της Ελλάδας σήμερα είχε περίπου… 700 εκατομμύρια ευρώ! Είναι λογαριασμός έκτακτης ανάγκης και, για να αποσυρθούν χρήματα από αυτόν, απαιτείται η έγκριση του ΔΝΤ. Το περασμένο Σάββατο, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση υπέβαλε αίτημα αξιοποίησης αυτού του «εγγυητικού λογαριασμού» του ΔΝΤ για να πληρώσει τη δόση στο ΔΝΤ. Αφού η ίδια η Λαγκάρντ είχε ενημερώσει την κυβέρνηση Τσίπρα για την ύπαρξη του λογαριασμού αυτού, η έγκριση από το ΔΝΤ δόθηκε ακαριαία, μέσα στην Κυριακή, οπότε τη Δευτέρα ο Βαρουφάκης ανακοίνωσε στην Ευρωομάδα ότι η ελλάδα θα πληρώσει κανονικά τη δόση των 756 εκατομμυρίων ευρώ στο ΔΝΤ. Πραγματικά, πήρε η κυβέρνηση 650 εκατομμύρια από το λογαριασμό αυτό, «τσόνταρε» και 100 εκατομμύρια δικά της λεφτά κι έτσι πλήρωσε τη δόση. Γλίτωσε με τον τρόπο αυτό τη χρεοκοπία τον Μάιο. Έχει δίκιο φυσικά να είναι έξω φρενών εναντίον του Στουρνάρα. Πολύ αμφιβάλλουμε πάντως αν θα κατορθώσει ο Τσίπρας να τον αναγκάσει να παραιτηθεί. Όλα αυτά όμως, αν και έχουν φυσικά την πολιτική σημασία τους και δικαιολογούν την οργή του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του Στουρνάρα, τελικά είναι πολιτικές λεπτομέρειες.
Η ουσία είναι πως η Ελλάδα είναι αδύνατο να συνεχίσει να πληρώνει τις δόσεις σε ΕΕ και ΔΝΤ, αν δεν διαγραφεί το μέγιστο μέρος του χρέους. Είναι μαθηματικά βέβαιο πως, αν η Αθήνα συνεχίσει να πληρώνει τις δόσεις, ο Τσίπρας ο ίδιος, ανεξάρτητα από τις προθέσεις και τις διακηρύξεις του, θα δώσει στον ελληνικό λαό το κώνειο ενός νέου Μνημονίου που θα του υπαγορεύσουν οι Γερμανοί.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ''ΠΡΙΝ'' την Κυριακή 17 Μαίου 2015-ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

ΠΟΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΥΡΩΠΗ


Εκτύπωση
ΔΕΥΤΕΡΑ 18-5-2015
Του ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Η ελληνική κρίση και η επίλυσή της έχουν θέσει επί τάπητος το κατά πολύ γενικότερο πρόβλημα της ίδιας της ύπαρξης της ΕΕ, ποια Ευρώπη θέλουν οι ΗΠΑ, οι Ρώσοι, και φυσικά οι ίδιοι οι Γερμανοί. Οι εμπλοκές στη διαπραγμάτευση αποδίδονται στην ανετοιμότητα της Αθήνας ή, αντίστροφα, στην επιθυμία της άλλης πλευράς (της Γερμανίας) να καθυποτάξει έως εξευτελισμού την «αριστερή» κυβέρνηση και τη χώρα. Όλα αυτά ισχύουν, αλλά είναι μέρος της αλήθειας. Στην ουσία, με αφορμή την ελληνική κρίση και την επίλυσή της, έχει τεθεί επί τάπητος η διαμόρφωση της Ευρώπης στο βραχύ/μεσοπρόθεσμο μέλλον και βέβαια ποιος θα κυβερνά αυτή την κρίσιμη περιοχή ώστε να διεκδικεί συμμετοχή στην παγκόσμια σκακιέρα.
Η οξύτητα της κρίσης εξαναγκάζει τους παίκτες να παίζουν σχεδόν με ανοιχτά χαρτιά. Παλιότερα οι Εταίροι συγκάλυπταν τις διαφορές τους επειδή η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση υπέκυπτε αμέσως. Η παράταση της διαπραγμάτευσης δεν έχει αρνητικές πλευρές μόνο για την Ελλάδα.
Εξαναγκάζει και τους Εταίρους να πάρουν θέση για το GREXIT, δηλαδή πως βλέπουν το άμεσο και μεσοπρόθεσμο μέλλον της Ευρώπης. Οπότε αναδύονται με ένταση οι διαφωνίες τους. Η Αθήνα αδυνατεί να κάνει σημαντικές υποχωρήσεις, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι το ήθελε, όχι επειδή οΤσίπρας είναι αποφασισμένος (καθώς φαίνεται είναι) ούτε επειδή ο Λαφαζάνης είναι ξεροκέφαλος. Αλλά επειδή ο κόσμος, με ευρεία πλειοψηφία, δεν φαίνεται διατεθειμένος να δεχθεί όσα μόλιςαπόρριψε με εκλογές. Τα μνημονιακά κόμματα, από τη ΝΔ ως το Ποτάμι, αντιδρούν υστερικά εναντίον της ιδέας του δημοψηφίσματος (ή των εκλογών) επειδή γνωρίζουν ότι θα υποστούν συντριβή.
Η κυβέρνηση δεν επιθυμεί δημοψήφισμα επειδή το αποτέλεσμα, εκφράζοντας τη λαϊκή θέληση, αποκλείει κάθε περαιτέρω διαπραγμάτευση, οδηγεί σε τελεσίδικη σύγκρουση και ρήξη. Η κυβέρνηση εκτιμά προφανώς ότι τη ρήξη με GREXIT επιδιώκουν ισχυρές μερίδες του ευρωιερατείου με πολιτικό τους εκπρόσωπο τον Σόϊμπλε. Ο Γερμανός υπουργός συμφώνησε με την ιδέα του δημοψηφίσματος επειδή ένα ισχυρό μέρος της ευρωπαϊκής ελίτ θεωρεί ότι η Ευρώπη του Νότου θα είναι διαρκής ανοιχτή πληγή, πηγή αμφισβήτησης στην απόλυτη κυριαρχία τους όπως αυτή εκφράζεται από το Βερολίνο. Είναι προφανές ότι το ευρωιερατείο ελέγχει απολύτως το «γιούρογκρουπ» και τους «τεχνοκράτες» από όπου και το σαμποτάρισμα κάθε προσέγγισης. Η κεντρική ιδέα είναι να υπάρξει, μεσο-μακροπρόθεσμα, μια πιο μικρή αλλά συμπαγής Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη Γαλλία υποταγμένη χωρίς τους φυσικούς της συμμάχους, τις χώρες του Νότου. Η έξοδος από το ευρώ θα είναι το πρώτο βήμα για την έξοδο από την ΕΕ και την πλήρη αναδιάταξή της. Το δίλημμα για την ΕλλάδαΙσπανίαΠορτογαλία, (μήπως και Ιταλία;) θα είναι: πλήρης υποταγή ή έξοδος από την σημερινή ΕΕ, επειδή αυτή, ως έχει, δεν μας κάνει.
Η νέα ΕΕ, καθαρά ευρωπαϊκή, απαλλαγμένη σταδιακά από ξένες, αμερικανικές, επιρροές θα μπορούσε υπό την γερμανική ηγεσία, να κινηθεί ως παγκόσμιος αυτόνομος παίκτης αξιώσεων. Οι ΗΠΑ απεύχονται ένα τέτοιο ενδεχόμενο, εννοείται. Αλλά δεν φαίνονται ικανές να το αντιμετωπίσουναποτελεσματικά, ως τώρα. Οι ΗΠΑ δεν θέλουν προσέγγιση της Γερμανίας με τη Ρωσία, όπως θα ήθελε η Μέρκελ, αλλά τρέμουν κυριολεκτικά στην ιδέα μιας αυτονομημένης Γερμανίας, αλά Σόϊμπλε, ικανής για τα πάντα ως ηγέτης των χερσαίων ευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας. Ορατό αντίβαρο από την αμερικανική πλευρά, όσο ο Ομπάμα μπορεί να επιβληθεί, θα είναι να χαλαρώσει η πίεση στο Ουκρανικό, να ανασάνει η Ρωσία με άρση των κυρώσεων ή χωρίς την επιβολή νέων, οπότε η Μέρκελ θα ενισχύσει την εξουσία της και εσωτερικά.
Ο Τσίπρας, αντίθετα από την προεκλογική του ρητορική, σφοδρή εναντίον της Μέρκελ,αντιλήφθηκε προφανώς, ως πρωθυπουργός, ότι η Καγκελάριος προτιμά την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και την ίδια την ΕΕ να παραμείνει ως έχει. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι λιγότερο «ευρωπαϊστής» από τον Σόϊμπλε, απλώς έχει άλλη οπτική και διαφορετικές δυνάμεις στήριξης. Ο Τσίπρας επιδιώκει λύση στο πολιτικό επίπεδο, των ηγετών, ακριβώς επειδή η Μέρκελείναι διατεθειμένη να αποδεχθεί κόκκινες γραμμές από την Αθήνα, ορισμένες τουλάχιστον, ώστε να αποφευχθεί το GREXIT.
Η κυβέρνηση θεωρεί –και το λέει- ότι πρέπει να κερδίσει χρόνο. Αλλά γιατί; Όλες οι πλευρές του Βερολίνου και του ευρωιερατείου έχουν την ίδια επιδίωξη, την γερμανική κυριαρχία, και θεωρούν τη λιτότητα ως τη μόνη λύση για να το πετύχουν. Ακόμα και αν τώρα δεχθούν να κάνουν κάποιες μικρές παραχωρήσεις είναι εντελώς βέβαιο ότι δεν θα επιτρέψουν στην Αθήνα να σπάσει τα δεσμά της απόλυτης εξάρτησης. Η σύγκρουση είναι στρατηγική, όχι στα επί μέρους. Κάποια συμφωνία μπορεί να κλείσει τώρα αλλά κυριολεκτικά αύριο θα έρθουν νέες απαράδεκτες απαιτήσεις. Όχι επειδή η κυβέρνηση είναι αριστερή αλλά επειδή η Ελλάδα, ως χώρα, ή θα υποταχθεί ή δεν θα είναι δεκτή. Η μάχη, είπαμε, θα είναι μακρά και σκληρή.
Διέξοδος, εκτός του GREXIT ή πριν από αυτό, για την κυβέρνηση είναι να αναζητήσει συμμαχίες εκτός ΕΕ, στην Κίνα και τη Ρωσία, κυρίως. Στη σημερινή περίπλοκη συγκρουσιακή διαδικασία ισοζυγίων, ισορροπιών και ανατροπών η Ελλάδα έχει, ως φαίνεται, ορισμένα περιθώρια κινήσεων, ανεπίτρεπτα στο παρελθόν, πχ ο Τσίπρας επισκέπτεται τη Μόσχα αλλά δεν πάει στην επέτειο για τον Παγκόσμιο Πόλεμο, θα επισκεφθεί, όμως, την Αγία Πετρούπολη (Λένινγκραντ) και συζητά σχέσεις με τους BRICS. Όλα χωρίς σοβαρές αντιδράσεις-με την εξαίρεση τα περί αγωγών. Αφού οι ΗΠΑ αδυνατούν να προσφέρουν οικονομικές λύσεις είναι υποχρεωμένες να μην αντιδρούν σε όλα όταν η Αθήνα αναζητά απεγνωσμένα διέξοδο στα άμεσα προβλήματα που την πνίγουν. Αν οι BRICS είναι σωσίβιο θα το δούμε. Είναι εκ των ων ουκ άνευ να το τολμήσουμε.
ΑΜΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

ΕΝΤΟΣ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ



Εκτύπωση
--------------------------------------------------------------------------------------------------00000000000000000000000stravelakisΔΕΥΤΕΡΑ 18-5-2015
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ, ΛΕΚΤΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΙΝ(17/5) ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟ
ΕΡ: Η κυβέρνηση λέει ότι διαπραγματεύεται σκληρά. Ποια είναι η πραγματικότητα;  
ΑΠ: Από τις 20 Φλεβάρη επισήμως, αλλά και πριν από αυτή την ημερομηνία ανεπισήμως, η κυβέρνηση αποδέχτηκε τη λογική των προγραμμάτων λιτότητας, με άλλα λόγια τη λογική του Μνημονίου. Στο συγκεκριμένο Γιούρογκρουπ η κυβέρνηση ενέδωσε σε επίπεδο γραπτής συμφωνίας στη γνώριμη οικονομική πολιτική που συσχετίζει τον περιορισμό του δημόσιου χρέους με το σχηματισμό πρωτογενών πλεονασμάτων. Σύμφωνα με τους οπαδούς αυτής της άποψης, ο υψηλός λόγος χρέους/ΑΕΠ προκαλεί αδικαιολόγητα υψηλές τιμές που υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Με αυτή τη λογική η πολιτική της «εσωτερικής υποτίμησης» επιδιώκει, μέσα από το κουτσούρεμα των μισθών, τη μείωση των τιμών και την αποκατάσταση της «ανταγωνιστικότητας». Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση είχε καταγγείλει αυτή την πολιτική για να την αποδεχτεί ως κυβέρνηση στην αποστροφή περί «κατάλληλων πλεονασμάτων» του κοινού ανακοινωθέντος της 20ης Φεβρουαρίου 2015. Άρα οι όποιες διαπραγματεύσεις ακολούθησαν την 20η Φεβρουαρίου αφορούν περισσότερο την επικοινωνιακή διαχείριση του επικείμενου Μνημονίου. Στόχος της κυβέρνησης είναι να παρουσιάσει την όποια συμφωνία επιτύχει ως επωφελέστερη του email Χαρδούβελη και τίποτε περισσότερο.

EΡ: Τι έχει «δώσει» ήδη η κυβέρνηση;  
ΑΠ: Πριν ακόμη καθίσει στο τραπέζι του Γιούρογκρουπ η κυβέρνηση αποδέχτηκε το σύνολο του δημόσιου χρέους βγάζοντας τη λέξη «κούρεμα» από το λεξιλόγιό της. Στη συνέχεια εγκατέλειψε την προεκλογική θέση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς μιλώντας για πλεονάσματα από 1,4% έως 3,9% του ΑΕΠ. Ακολούθησε η αποδοχή των ήδη δρομολογημένων ιδιωτικοποιήσεων και η εξέταση των υπόλοιπων «κατά περίπτωση». Η δέσμευση για κατάργηση των δυνατοτήτων πρόωρης συνταξιοδότησης ήταν η επόμενη διακήρυξη (επιστολή Βαρουφάκη, 23 Φλεβάρη 2015). Ακολούθησε η παραδοχή ότι η ρήτρα «μηδενικού ελλείμματος» για τις επικουρικές συντάξεις συνεπάγεται μείωση από 25% έως 85% και το αίτημα για αναβολή εφαρμογής για το 2016 (κείμενο Ομάδας Βρυξελλών, 27/03/2015). Στο ίδιο κείμενο η κυβέρνηση αποδέχεται και την αναγκαιότητα ενοποίησης των ταμείων. Τέλος, στην ομιλία Βαρουφάκη (Βρυξέλλες, 7/5/2015) αναφέρεται πρώτη φορά η «συμπίεση από πάνω προς τα κάτω των πιο ψηλών συντάξεων κατά 100 ή 150 ευρώ(συμβολική κίνηση που δείχνει ότι συζητάμε ακόμα και τις κόκκινες γραμμές μας)». Στο παζάρι βρίσκονται ο ΦΠΑ και τα εργασιακά. Για τα εργασιακά φέρεται να έχουν συμφωνήσει στην αναστολή επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων με αντίστοιχη απόσυρση του αιτήματος ομαδικών απολύσεων από την πλευρά των δανειστών.
ΕΡ: Οδηγούν όλα αυτά σε έναν έντιμο συμβιβασμό ή σε νέο Μνημόνιο;  
AΠ: Όταν αποδέχεσαι τη λογική των Μνημονίων, είναι προφανές ότι θα πάρεις νέο Μνημόνιο. Ηκυβέρνηση επέλεξε να υπονομεύσει την όποια διαπραγματευτική της θέση πληρώνοντας πάνω από 5,5 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ και αρνούμενη ακόμα και στα λόγια να θέσει θέμα εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ. Είναι λοιπόν δεδομένο ότι η όποια συμφωνία προκύψει από τις συζητήσεις κυβέρνησης δανειστών θα οδηγεί σε παράταση της ύφεσης και των τραγικών συνεπειών της για τα λαϊκά στρώματα. Η ένταση της λιτότητας θα εξαρτηθεί από το στόχο του «πρωτογενούς πλεονάσματος». Αυτό φέρεται να έχει συμφωνηθεί στο 2% του ΑΕΠ, κάτι που συνεπάγεται περιστολή δαπανών της τάξης των 2 δισ. ευρώ και εισπρακτικά μέτρα της τάξης των 5 δισ. ευρώ. Επειδή η επικοινωνιακή «μάχη» της κυβέρνησης θα δοθεί στο επίπεδο της έντασης της λιτότητας, ενδέχεται να πάνε τις περικοπές στο ασφαλιστικό για μετά το καλοκαίρι, να αναβάλλουν τη λήψη κάποιων μέτρων κ.λπ. Η ουσία όμως της πολιτικής θα είναι ένα νέο Μνημόνιο.
ΕΡ: Τελικά υπάρχει δυνατότητα φιλολαϊκής πολιτικής εντός του ευρώ και της ΕΕ;  
ΑΠ: Το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης από τη σκοπιά του κεφαλαίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη διατήρηση δεξαμενών φθηνής εργασίας σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Ο ευρωπαϊκό Νότος είναι σίγουρα μια τέτοια περιοχή. Από τη σκοπιά αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωσηείναι μηχανισμός επιβολής λιτότητας για τους πολλούς, όπως έγινε προφανές με την πολιτική των Μνημονίων. Το ερώτημα είναι εάν αυτό είναι το αποτέλεσμα αρνητικών πολιτικών συσχετισμών εντός της ΕΕ ή είναι σύμφυτο με τον ίδιο τον θεσμό. Είναι το δεύτερο. Η ΕΕ, το ευρώ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχουν συγκροτηθεί στη βάση του λεγόμενου «νέου κλασικού οικονομικού υποδείγματος» του Σικάγου. Αυτό σημαίνει ότι σε μια ελεύθερη καπιταλιστική αγορά το μόνο που χρειάζεται να κάνουν οι αρχές οικονομικής πολιτικής είναι να ορίζουν το κατάλληλο επιτόκιο που θα εξασφαλίσει τη σταθερότητα των τιμών. Η αγορά θα φροντίσει στη συνέχεια. Στο πλαίσιο της τρέχουσας κρίσης τούτο σημαίνει μακροχρόνια λιτότητα για τους πολλούς, ιδιαίτερα σε χώρες με ανταγωνιστικό μειονέκτημα όπως η Ελλάδα.
EΡ:  Οι συστημικές δυνάμεις αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν πως η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ θα είναι καταστροφή…  
AΠ: Προς το παρόν η παραμονή στο ευρώ έχει αποδειχθεί καταστροφή. Μια καταστροφή που απ’ ό,τι φαίνεται θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια. Ακόμα και το λάιτ σοσιαλδημοκρατικό Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης μοιάζει πλέον μακρινό όνειρο στο πλαίσιο της ΕΕ και του ευρώ.
EΡ: Υπάρχει άλλος δρόμος υπέρ των εργαζομένων και κατά του κεφαλαίου; Ποιες είναι οι συντεταγμένες του;  
ΑΠ: Μια μεταβατική πολιτική σε όφελος των εργαζομένων πρέπει να στοχεύει σε κρατικές επενδύσεις που θα ενισχύουν απευθείας τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Είναι προφανές ότι μια τέτοια πολιτική δεν είναι υλοποιήσιμη στο πλαίσιο του ευρώ και της ΕΕ. Η άμεση στάση πληρωμών, η αποχώρηση από το ευρώ και την ΕΕ, η εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και βασικών τομέων της οικονομίας είναι απαραίτητες πολιτικές σταθεροποίησης της παραγωγής. Η όποια οικονομική μεγέθυνση όμως θα προέλθει από κρατικές επενδύσεις που θα στοχεύουν πρωτίστως στην υποκατάσταση εισαγωγών. Θα χρηματοδοτηθούν δε από τη νομισματική κυκλοφορία που με τη σειρά της βασίζεται στα αποθεματικά της Κεντρικής Τράπεζας. Με άλλα λόγια η σημερινή νομισματική κυκλοφορία σε ευρώ που ανέρχεται σε 35 δισ. περίπου θα είναι ο χρηματοδότης της μεγέθυνσης. Σε αυτό το πλαίσιο είναι απαραίτητη η συγκέντρωση και αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνάμεων της οικονομίας, άρα η μονομερής άρνηση του δημόσιου χρέους αποτελεί επίσης προϋπόθεση αυτής της πολιτικής.
ΕΡ: Πώς συνδέεται η αντιΕΕ στάση με τον αντικαπιταλιστικό αγώνα;  
ΑΠ: Η ΕΕ είναι ο βασικός φορέας επιβολής των αναγκαίων αναδιαρθρώσεων για την έξοδο του συστήματος από την κρίση. Δεδομένου ότι η κρίση καθαυτή πηγάζει από τη βασική αντίθεση του συστήματος, την αντίθεση «κεφάλαιο-εργασία», μπορούμε να πούμε ότι η αντί ΕΕ στάση είναι τμήμα της γενικότερης αντικαπιταλιστικής πάλης. Πρέπει όμως να έχουμε ξεκάθαρο ότι ο αντικαπιταλιστικός χαρακτήρας της πάλης για αποδέσμευση πηγάζει από το χαρακτήρα της κρίσης. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα δεν είναι σε κρίση γιατί είναι στην ΕΕ, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι πρέπει να βγει από την ΕΕ, για να αντιμετωπίσει την κρίση από τη σκοπιά της εργατικής τάξης.
EΡ: Γιατί η Αριστερά δεν μπόρεσε να αντιπαρατεθεί αποτελεσματικά σε αυτό το κύμα μετά την έκρηξη της κρίσης το 2008;  
AΠ: Η Αριστερά δεν ανάδειξε το χαρακτήρα της κρίσης ούτε πρότεινε πολιτικές που να αμφισβητούν την κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού. Παρουσίασε την κρίση ως κρίση του χρηματιστικοποιημένου καπιταλισμού, με αποτέλεσμα οι πολιτικές που πρότεινε να περιορίζονται στη ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα ή των ροών ανάμεσα σε πλεονασματικές και ελλειμματικές οικονομίες. Αυτές οι πολιτικές πολύ λίγο είχαν να κάνουν με τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού. Όταν το θέμα έφτανε στη χάραξη οικονομικής πολιτικής, οι αριστερές προτάσεις περιορίζονταν σε λάιτ σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές κεϊνσιανής έμπνευσης. Το στοίχημα της επόμενης περιόδου είναι η ικανότητα της Αριστεράς να αμφισβητήσει το κίνητρο του κέρδους σαν μοχλό οικονομικής μεγέθυνσης και αυτό να το κάνει στο πλαίσιο ενός άμεσου πολιτικού προγράμματος.
EΡ: Σήμερα βλέπουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά στο όνομα της Αριστεράς και δεν σκίζει τα Μνημόνια αλλά το πρόγραμμά του. Μπροστά στον υπαρκτό κίνδυνο να ταυτιστεί η Αριστερά με αντιλαϊκή διαχείριση πώς τίθεται το ζήτημα της ανασυγκρότησής της;  
AΠ: Η ανασυγκρότηση της Αριστεράς περνά μέσα από την ανάδειξη ενός πολιτικού προγράμματος, ενός πολιτικού στίγματος εάν προτιμάτε. Νομίζω ότι η ιστορία του κομμουνιστικού ρεύματος έχει αρκετά τέτοια παραδείγματα. Πριν από 150 χρόνια δύο νέοι τότε άνθρωποι, ο Μαρξκαι Ένγκελς, στο πλαίσιο της μεγάλης κρίσης του 1850 ανέδειξαν το χαρακτήρα της κρίσης και τις αντιφάσεις που την πυροδοτούν. Κατόρθωσαν έτσι να δημιουργήσουν ένα πολιτικό ρεύμα που σημάδεψε την ιστορία. Το πολιτικό τους μανιφέστο, το κομμουνιστικό μανιφέστο, ακόμα και σήμερα είναι επίκαιρο. Τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα μια επαναστατική μειοψηφία και ας την έλεγαν πλειοψηφία, οι μπολσεβίκοι, κατόρθωσε να συγκλονίσει τον κόσμο δρώντας πάνω στα ερείπια της2ης Διεθνούς. Το πέτυχε διότι κατόρθωσε να αναδείξει το χαρακτήρα του πολέμου και να τον εκφράσει σε άμεσο πολιτικό πρόγραμμα. Θεωρώ ότι είμαστε εξοπλισμένοι πολιτικά και ικανοί να αναδείξουμε ένα πολιτικό πρόγραμμα ρήξης με την ΕΕ και εξόδου από την κρίση σε όφελος του λαού. Φρονώ ότι ένα τέτοιο πολιτικό πρόγραμμα θα αποτελέσει τη βάση της ανασυγκρότησης της Αριστεράς στις πολιτικές εξελίξεις που αναπόδραστα θα ξετυλιχτούν το επόμενο διάστημα.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

Γελοίοι Ευρωραγιάδες-Ευρωοσφυοκάμπτες

Απαντήστε στα ακόλουθα ερωτήματα 

ΔΕΥΤΕΡΑ 18/05/2015 
Το όλο σύστημα, ακόμα και αυτή την ως άνω κοινή παραδοχή την έχουν εντάξει σε ψευτοδημοψηφίσματα όπου μας αναγελούν περήφανα ότι ο Ελληνικός λαός είναι τόσο ηλίθιος ώστε σε ποσοστά της τάξης του 80% δέχεται το ευρώ πάση θυσία! Πραγματικές δημοσκοπήσεις όπως αυτές της πλέον έγκυρης διεθνώς εταιρείας Gallop που σε δημοσκόπησή της έδωσε μόλις 35% στους ψεκασμένους οπαδούς του ευρώ, και 52% σε όσους προτιμούν τη δραχμή( με τους υπόλοιπους να δηλώνουν πως δε γνωρίζουν), φυσικά και δεν πήραν ούτε θα πάρουν καμιά
Έχουν ξεπεράσει εαυτούς οι Ευρωραγιάδες-Ευρωοσφυοκάμπτες στην ανίερη, γελοία προπαγάνδα για τους λιμούς,σεισμούς, καταποντισμούς που μας περιμένουν αν φύγουμε από τη λατρευτή τους ευρωζώνη που εφτά χρόνια τώρα μας έχει ρίξει στα Τάρταρα. Ευρώ πάση θυσία λένε και δεν αντιλαμβάνονται ότι τίποτα δεν αξίζει στον κόσμο να το δέχεσαι πάση θυσία. Γιατί πάση θυσία, μπορεί να σημαίνει ακραίες συνέπειες για τον αποδέκτη μιας τέτοιας παράλογης συμφωνίας.
Το όλο σύστημα, ακόμα και αυτή την ως άνω κοινή παραδοχή την έχουν εντάξει σε ψευτοδημοψηφίσματα όπου μας αναγγέλουν περήφανα ότι ο Ελληνικός λαός είναι τόσο ηλίθιος ώστε σε ποσοστά της τάξης του 80% δέχεται το ευρώ πάση θυσία! Πραγματικές δημοσκοπήσεις όπως αυτές της πλέον έγκυρης διεθνώς εταιρείας Gallop που σε δημοσκόπησή της έδωσε μόλις 35% στους ψεκασμένους οπαδούς του ευρώ, και 52% σε όσους προτιμούν τη δραχμή( με τους υπόλοιπους να δηλώνουν πως δε γνωρίζουν), φυσικά και δεν πήραν ούτε θα πάρουν καμιά δημοσιότητα από σχεδόν όλα τα ΜΜΕ.
Στις γελοίες αιτιάσεις υπέρ του εγκληματικού ευρώ που σκοτώνει τη χώρα μας, αντιπαραθέτουμε τα ακόλουθα ερωτήματα :

  • Γιατί σήμερα ζούμε πολύ χειρότερα, από τις εποχές που είχαμε την δραχμή;
  • Πότε στην ιστορία μας, εκτός από περιόδους πολέμων και εμφυλίων, ζήσαμε τέτοια τραγωδία όπως η σημερινή;
  • Γιατί, εκτός από εμάς, και οι  άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου στην ευρωζώνη, παραπαίουν;
  • Γιατί, μεγαλώνει συνέχεια το χρέος παρ’ όλα τα κουρέματα, και την ανελέητη λιτότητα;
  • Υπάρχει άλλη περίπτωση διεθνώς που η ύφεση είχε τέτοιο βάθος και έκταση όπως αυτή στην Ελλάδα σήμερα;
  • Πως εξηγείται να έχουν συνέλθει από την κρίση οι χώρες έξω από την ευρωζώνη και να πηγαίνουν καλύτερα από τις χώρες της ευρωζώνης;
  • Γιατί χαρίστηκαν τα τεράστια χρέη της Γερμανίας το 1953 και δεν μπορεί να γίνει κάποια ανάλογη ευνοϊκή ρύθμιση και για εμάς;
  • Γιατί η Γερμανία δεν μας πληρώνει τις πολεμικές αποζημιώσεις;
  • Πως και γιατί έχουν γίνει εκατοντάδες χρεοκοπίες και στάσεις πληρωμών διεθνώς και δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο και για εμάς;
  • 11) Πως αγοράζουν διεθνείς επενδυτικοί οίκοι ελληνικά ομόλογα στο 11% της αξίας τους και δεν επιτρέπεται να επιχειρήσει κάτι ανάλογο η ελληνική πολιτεία;  
  • 15) Είναι δυνατόν να αποπληρώσουμε ποτέ το συνεχώς αυξανόμενο τεράστιο χρέος μας;
  • Υπάρχει περίπτωση η οικονομία μας, το ΑΕΠ, να αυξηθεί πάνω από 3,5-4% ετησίως, που είναι και το όριο πάνω από το οποίο μειώνεται η ανεργία;
  • Υπάρχουν άλλες χώρες όπου η ανεργία των νέων να έχει ξεπεράσει το 60%;
  • Υπήρξε ποτέ περίοδος της ιστορίας μας που  η εφορία δήμευε τραπεζικές καταθέσεις, έβγαιναν έτσι εύκολα σπίτια σε πλειστηριασμό, απολύονταν υπάλληλοι χωρίς αιτία, κόβονταν στην μέση ή τελείως οι συντάξεις και το εφ’ άπαξ κλπ;
  • Αν συνέφερε στους Γερμανούς, δεν θα μας πέταγαν κακήν κακώς από την ευρωζώνη;
  • Πως είχαμε επάρκεια τροφίμων, φαρμάκων, καυσίμων με την παλαιά δραχμή και δεν θα έχουμε με την νέα δραχμή;
  • Γιατί δεν έχουν πρόβλημα σε είδη πρώτης ανάγκης η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Γκάνα κλπ, με το δικό τους νόμισμα;
  • Αν η έξοδος από το ευρώ σημαίνει κόλαση, τότε τι σημαίνει η παραμονή στο ευρώ;
  • Είναι αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση, της φτώχιας, της ανεργίας, της δυστυχίας, της απόκλισης αντί της σύγκλισης των εθνών, η Ευρωπαϊκή Ένωση που οραματίστηκαν οι ιδρυτές της;
- See more at: http://www.drachmi5.gr/ellada/apantiste-sta-akoloytha-erotimata-geloioi-eyroragiades-eyroosfyokamptes#sthash.n1ls4zh5.dpuf

Όσοι λένε ναι στο ευρώ πάση θυσία οφείλουν να μη διαμαρτύρονται για τα επερχόμενα περισσότερα δεινά

17 Μαΐ 2015


Πρωτεύουσες καρτέλε


Δεν καταλαβαίνω γιατί  οι υποστηρικτές του ευρώ, διαμαρτύρονται  για τη μείωση των μισθών και των συντάξεών τους. Τα δάνεια  που μας παρέχουν σε ευρώ οι υπερκυβερνήτες από τη Φραγκφούρτη, μόλις και μετά βίας φτάνουν για την κάλυψη των βασικών εξόδων του κράτους για τρέχοντες μισθούς και συντάξεις, ενώ έχουν ανασταλεί οι πληρωμές προμηθευτών, εφ’ άπαξ αποζημιώσεων, νέων συντάξεων,κλπ.   Αυτό είναι το τίμημα για  το ταμπού της παραμονής της Ελλάδας στην  Ευρωζώνη.Στα νοσοκομεία δεν υπάρχουν βασικά υλικά  όπως λχ. χειρουργικά γάντια, ο στρατός και η αστυνομία δεν έχουν καύσιμα για να κινήσουν τα οχήματά τους, τα σχολεία δεν έχουν πετρέλαιο για να θερμάνουν τις αίθουσες, οι κρατικές υποδομές καταρρέουν από έλλειψη συντήρησης, οι επιχειρήσεις κλείνουν ή δραπετεύουν στο εξωτερικό, η ανεργία πετάει στα ύψη σε επίπεδα 30%, το κράτος έχει ανείσπρακτους φόρους περισσότερα από 52 δις ευρώ. 

Αλλά υπάρχουν και άλλα νέα για τους οπαδούς του ευρώ. Η κατάσταση θα χειροτερεύσει. Ο έλεγχος των εσόδων του κράτους βρίσκεται  στα χέρια της Τρόικας που μετοναμάστηκε σε "Θεσμούς", καθώς όλες οι δημόσιες εισπράξεις  κατατίθενται σε δεσμευμένο λογαριασμό που ελέγχεται απ’ αυτούς. Με δεδομένο ότι δεν προβλέπεται η εισροή άλλων ερωδανείων, αν  τα κρατικά έσοδα είναι λιγότερα από τα έξοδα κατά την τρέχουσα περίοδο, κάτι που είναι βέβαιο, θα υπάρξουν και άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, καθώς και βαρύτερες φορολογικές επιβαρύνσεις. Εννοείται ότι οι τόκοι για τα προηγούμενα δάνεια είναι τα πρώτα που καταβάλλονται και κατά συνέπεια, τα κρατικά έσοδα πρέπει να είναι πολύ περισσότερα από τα αντίστοιχα έξοδα.
Γι’ αυτό, οι ξεροκέφαλοι λάτρεις του ευρώ ας ετοιμάζονται για να σφίξουν και άλλο τη ζώνη. Ασφαλώς και δεν έχουν δικαίωμα να ομιλούν ή να διαμαρτύρονται για τα ισχύοντα και τα επερχόμενα δεινά. Αφού το ευρώ είναι ταμπού κατ’ αυτούς, είναι το ιερό εθνικό μας νόμισμα στο οποίο ομνύουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, καλύτερα να σιωπούν.
Η μονομανής και ανόητη ευρωλαγνία προστατεύει τις σφαγιαστικές Μνημονιακές επιλογές, καταστρέφει την ανταγωνιστικότητα της χώρας και το εναπομείναν παραγωγικό της δυναμικό. Στο βωμό του ευρωταμπού, οι μισθοί, οι συντάξεις, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι κοινωνικές παροχές, το εκπαιδευτικό σύστημα, η αξία της κινητής και ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων πολιτών και του ίδιου του κράτους, τα πάντα υποτιμούνται και θα υποτιμηθούν σε τριτοκοσμικά επίπεδα.
Έτσι λοιπόν, αυτοί που θέλουν να παραμείνουμε στο ευρώ, οφείλουν να καταλάβουν το αυτονόητο, ότι δηλ. δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη φτώχεια και την υποτέλεια χωρίς τέλος. Ας βάλουν λοιπόν το κεφάλι στην άμμο, όπως οι στρουθοκάμηλοι και ας μη διαμαρτύρονται για το Μνημόνιο και τις αρπακτικές του πρακτικές.

Το ως άνω κείμενο είναι ελεύθερη απόδοση  μιας επιστολής  στην ομάδα των Hellenic Professors του Προέδρου της Bay Clinical R&D ServicesAnastassios DRetziosPh.DSan RamonCalifornia 94582, USA

"Αν γίνει Grexit θα διαλυθεί η ευρωζώνη"

Ο Ζ.ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ

17/05/2015
"Οι συνέπειες ενός Grexit θα είναι παγκόσμιες και επικίνδυνες οικονομικά και πολιτικά" δήλωσε σήμερα ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και πρόσθεσε "κανείς δεν θα εμπιστεύονταν πλεον την ευρωζώνη", προκαλώντας τελικά απορίες για το πως τα εγχώρια ΜΜΕ παρουσιάζουν την Ελλάδα σε δυσχερή θέση έναντι των δανειστών, ενώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
 
Μάλιστα ο αντικαγκελάριος είναι σαφής, φοβάται διάλυση της ευρωζώνης, καθώς γνωρίζει πως δουλεύει η σημερινή οικονομία, και βασίζεται στο κλίμα εμπιστοσύνης από τις αγορές.
 
Προειδοποίηση για τις συνέπειες που θα είχε για την Ευρώπη ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ απηύθυνε ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.
 
Όπως υποστήριξε σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη Bild, «μια ελληνική έξοδος δεν θα ήταν μόνο πολύ επικίνδυνη οικονομικά, αλλά και πολιτικά».
 
«Κανένας δεν θα είχε εμπιστοσύνη πλέον στην Ευρώπη αν διαλυόμασταν με την πρώτη μας κρίση» εξήγησε και πρόσθεσε ότι δεν πρέπει οι Ευρωπαίοι να δίνουν οι ίδιοι τροφή στη συζήτηση περί Grexit.
 
Αναφερόμενος στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις και τις δανειακές ανάγκες της Ελλάδας, ο αντικαγκελάριος εκφράζεται υπέρ της παροχής ενός τρίτου πακέτου, αν προηγουμένως η χώρα εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της.
 
Παράλληλα, βλέπει θετικά τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος που θα αφορά τις μεταρρυθμίσεις, επειδή, κατά την άποψη του, κάτι τέτοιο «πιθανώς να επιτάχυνε τις αποφάσεις».
 
Ο Ζ.Γκάμπριελ είναι το νούμερο 2 της γερμανικής ηγεσίας, και παρουσιάζει μια τελείως διαφορετική εικόνα από ότι θέλει ο Β.Σόιμπλε αλλά και ο ελεγχόμενος από το Βερολίνο ελληνικός μνημονιακός Τύπος.
 
Η Γερμανία δεν είναι καθόλου άνετη με μια στάση πληρωμών από την πλευρά της Αθήνας ειδικότερα εάν το κεφαλαιακό κενό, έρθει να το καλύψει η τράπεζα των ΒRICS. 
 
Aυτό το σενάριο θα είναι ότι καταστροφικότερο για Γερμανούς και Αμερικανούς, ενώ η επιμόλυνση στην ευρωζώνη θα τους κάνει όντως να χορεύουν..."πεντοζάλι" όπως είχε πει κάποτε ο πρωθυπουργός.
 
Η Ελλάδα δεν έχει καμιά διάθεση να εγκαταλείψει το ευρώ και δεν υπάρχει νομική φόρμουλα για να το πετύχουν αυτό οι Γερμανοί.
 
Ακόμα όμως και εάν είχε τέτοια διάθεση "φιλανθρωπίας" απέναντι στους Γερμανούς δυνάστες, ένα Grexit θα είχε τραγικές συνέπειες και στην ευρωζώνη, και στον υπόλοιπο πλανήτη, η εμπιστοσύνη είναι κάτι που χάνεται πολύ εύκολα, το είπε άλλωστε ο ίδιος ο αντικαγκελάριος.
 
 
Tμήμα ειδήσεωνDEFENCENET.gr
 

Την ευθύνη για τις πράξεις των υπουργών τους έχουν πρώτα οι πρωθυπουργοί…

Την ευθύνη για τις πράξεις των υπουργών τους έχουν πρώτα οι πρωθυπουργοί…


Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Είναι τραγικό, θα έλεγα και λυπηρο, το θέαμα του πρώην υπουργού Εθνικής Αμυνας, Ακη Τσοχατζόπουλου, ιδιαίτερα όταν μεταφέρεται με χειροπέδες στο δικαστήριο. Βέβαια, συνεχίζει να έχει εκείνη την έπαρση, όπως τότε, όταν ήταν ο παντοδύναμος συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη… Τις παλιές καλές εποχές όταν έπαιζε μαζί με άλλους συντρόφους του τα παιγνίδια εξουσίας, αλλά και τα παιγνίδια των εκβιασμών, όχι προς όφελος της χώρας, αλλά για την απόκτηση παχυλών τραπεζικών λογαριασμών.
Ο κ. Τσοχατζόπουλος καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση, αλλά τα εκατομμύρια που απόκτησε από τους διεθνείς πελάτες της Ελλάδας δεν έχουν ακόμα βρεθεί. Στην Κύπρο τουλάχιστον, όσοι πολιτικοί μπήκαν στη φυλακή έχασαν και το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας τους, και τούτο αποτελεί πηγή ικανοποίησης των πολιτών.
Μελέτησα την κατάθεση του πρώην πρωθυπουργού Σημίτη και στάθηκα σε μία φράση του, η οποία με ενόχλησε διότι μέσα σε τούτη την οικονομική τραγωδία που κτύπησε τη χώρα, οι πολιτικοί δείχνουν ως να είναι …Ελβετοί. «Εάν γνώριζα, εάν είχα πληροφορίες για κάτι τέτοιο, θα είχα παρέμβει και θα είχα απομακρύνει τον υπουργό. Ήμουν εξαιρετικά αυστηρός», είπε ο πρώην πρωθυπουργός. Με όλο το σεβασμό στον κ. Σημίτη, η αναφορά του προσβάλει τους πολίτες και δη αυτούς που τον τίμησαν με τη ψήφο τους. Διότι, ήταν κοινό μυστικό στην ελληνική πρωτεύουσα ότι επί πρωθυπουργίας του η διαφθορά ξεπέρασε όλα τα όρια. Η περίπτωση του κ. Τσοχατζόπουλου είναι χαρακτηριστική του τρόπου άσκησης εξουσίας των παντοδύναμων υπουργών.
Ο κ. Σημίτης, που δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα για την υστεροφημία του, χαρακτηρίζεται ως ο σοβαρότερος των Ελλήνων πρωθυπουργών, αλλά δεν έχω καταλάβει ποτέ πως μετριέται η σοβαρότητα. Δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω τους αναλυτές, ούτε πιστεύω πως έχουν ποταπά κριτήρια. Αλλά στις ξένες χώρες, οι ηγέτες αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και για τα εγκλήματα των υπουργών τους, όχι μόνο τα δικά τους. Διότι αυτοί τους επέλεξαν, αυτοί τους άφησαν ανεξέλεγκτους να ρημάξουν τον πλούτο του κράτους. Αμφισβητώ λοιπόν τον ισχυρισμό του κ. Σημίτη ότι δεν γνώριζε…
Με το χέρι στην καρδιά… Ποιός υπουργός του κ. Σημίτη μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε. Ποιός μπορεί να πιστέψει ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν άκουσε ποτέ για τη δράση του κ. Τσοχατζόπουλου; Ο κ. Σημίτης έχει ευθύνες και πρέπει να τις αναλάβει. Τα εγκλήματα εναντίον του λαού από τα πολιτικά πρόσωπα, δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο καθηγητής Αγγελος Μ. Συρίγος στο τελευταίο σπουδαίο βιβλίο του γράφει ότι η κυβέρνηση Σημίτη ενθάρρυνε τις διεθνείς προσπάθειες για την επίλυση του Κυπριακού. Αναφέρεται στην τετραετία 2000-2004 όταν οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί, με τη συνδρομή συνεργατών του τότε υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Παπανδρέου, κατασκεύασαν το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν. Σε διάστημα 3-4 ωρών από την παρουσίαση του ρατσιστικού σχεδίου, τον Νοέμβριο του 2002, ο κ. Σημίτης έσπευσε να το χαρακτηρίσει ως «ιστορική ευκαιρία». Δικαιούται να απορεί ο καθένας: Πότε διάβασε 200 τόσες σελίδες μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα για να έχει άποψη; ‘Η το γνώριζε πριν παρουσιαστεί στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας;
ΠΗΓΗ
Mignatiou.com

Δημοψήφισμα στη Θράκη ζητά ο Ψευτομουφτής Αχμέτ Μέτε

 - Προκλήσεις τουρκοτσόγλανων και ο Κοτζιάς... τραγουδάει

OMIΛΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΕΛΛΗΝΑ ΨΕΥΔΟΜΟΥΦΤΗ ΜΕΤΕ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ FUEN ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ 14/5/2015...

Mete


Αξιότιμοι καλεσμένοι και μετέχοντες, σας καλωσορίζω και σας χαιρετώ όλους. Καλωσορίζω ιδιαίτερα τον πρόεδρο της FUEN και όλη την επιτροπή. Εκπροσωπώντας τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης θέλω να τους καλωσορίσω. Εμείς ως Τούρκοι της Δυτικής Θράκης εμπιστευόμασταν μόνο την μητέρα πατρίδας μας Τουρκία, ενώ...
παίρνοντας θάρρος από την συνθήκη ειρήνης της Λοζάννης, λέγαμε πως η Τουρκία μας στηρίζει.

Ωστόσο με βάση τις πρόσφατες εξελίξεις και τις επαφές που έχουμε συνάψει με Ευρωπαίους συμπολίτες μας, ομολογώ ότι τους ευχαριστούμε και αισθανόμαστε ευγνώμονες, καθώς και αυτοί θέτουν τις αδικίες στις οποίες υποκείμεθα.
Ο κύριος Χανς συνόψισε σε εσάς την Δυτική Θράκη. Εγώ επιθυμώ να συνοψίσω τα θέματα και τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης από διαφορετικές σκοπιές.
Θέλω να παρουσιάσω μερικές πτυχές των ζητημάτων των Τούρκων της Δυτικής Θράκης. Κύριε Χάνσεν καταρχήν είπατε πως δεν υπάρχει εκπροσώπηση υψηλού επιπέδου. Για εμάς όμως αυτή είναι η φυσική κατάσταση των πραγμάτων, το έχουμε συνηθίσει. Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

mete
Πιστεύω πως ουδέποτε είχαμε μια ισότιμη αντιμετώπιση. Ποτέ. Ποτέ οι κρατικοί αρμόδιοι δεν μας αντιμετώπισαν ως ανθρώπους, να πουν πως ¨κι αυτοί είναι άνθρωποι, ας έρθω σε διάλογο μαζί τους¨.
Από το 1924 οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης κινούνται  εντός του νομικού πλαισίου της Ελλάδας, ήταν και είναι ακέραιοι πολίτες, με σεβασμό στους νόμους, στην πολιτική της Ελλάδας και απέναντι σε όλες τις αρχές αυτού του κράτους. Μεταξύ μας λέμε πως είμαστε η πιο υπάκουη μειονότητα στον κόσμο.
Πιστεύω πως είμαστε μια κοινωνία-υπόδειγμα για την συμβίωση μουσουλμάνων και χριστιανών. Διότι εμείς μέχρι σήμερα παρά τις πιέσεις που δεχτήκαμε ποτέ δεν κάναμε κακό στο κράτος.  Εμείς με υπομονή, μέσα στα πλαίσια της  δημοκρατίας, αγωνιστήκαμε ζητώντας  απλά τα δικαιώματα μας από τις αρμόδιες αρχές της Ελλάδας και από την Τουρκία που μας άφησε εδώ. Και αυτό έτσι θα συνεχιστεί.

Είμαστε άνθρωποι που βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή για την υπεράσπιση της Ελλάδας. Είμαι υπερήφανος όταν λέω και θυμάμαι πως ο παππούς μου είναι από τους πεσόντες στο μέτωπο της Αλβανίας. Και αυτό ποτέ δεν ήταν για μένα πηγή παραπόνου αλλά περηφάνιας.
Σαν και μένα υπάρχουν χιλιάδες άλλοι. Και το να θέλουμε να το δει αυτό η Ελλάδα είναι το πιο φυσικό μας δικαίωμα.  Ωστόσο η Ελλάδα προσπαθεί να μας εξοντώσει διασπώντας μας σε τρία στοιχεία. Αυτό είναι κάτι βέβαια που έληξε με αποτυχία. Προσπάθησε να μας αποτελειώσει χωρίζοντας μας σε Τούρκους, Πομάκους και Ρωμά.

Εγώ ως μέλος των Τούρκων της Δυτικής Θράκης με περηφάνια λέω πως είμαι Πομάκος Τούρκος. Και δεν διστάζω καθόλου για αυτό. Εάν η Ελλάδα θα με κάνει Έλληνα τότε θα πρέπει πρώτα να με κάνει Βούλγαρο. Το ξαναλέω όμως. Η ανώτερη ταυτότητα μας είναι η τουρκική, είμαστε Τούρκοι.

Στους τάφους των παππούδων μου υπάρχουν οθωμανικά τουρκικά. Στα 400, 500, 700 ετών τζαμιά μου, υπάρχει το μισοφέγγαρο και η σημαία των Οθωμανών που τώρα υπάρχουν στην τουρκική σημαία. Η γλώσσα στις βιβλιοθήκες των παππούδων μου, παρά το κάψιμο και τις κατεδαφίσεις, είναι τα οθωμανικά.

Δεν υπάρχουν ούτε βουλγάρικα, ούτε ελληνικά, ούτε μακεδονικά. Και όπως είπα δεν έχω κανένα δισταγμό να το λέω αυτό με περηφάνια. Το ελληνικό κράτος όμως έναντι τούτου, ίδρυσε πομακικούς και τσιγγανικούς συλλόγους. Την ώρα που κατέβαζε τις τουρκικές πινακίδες και την ώρα που απαγόρευε να πει κάποιος ¨είμαι Τούρκος¨, προσπάθησε να κάνει τους ανθρώπους μας να καταπιούν πως είναι Πομάκοι και Τσιγγάνοι και στήριξε αυτή την προσπάθεια .
Αλλά επαναλαμβάνω πως αυτό είναι κάτι που έληξε με αποτυχία. Διότι όλοι οι άνθρωποι μας με αυτές τις υπο-ταυτότητες μιλάνε τουρκικά και λένε πως ¨είμαστε Τούρκοι¨. Μπορεί να μιλάνε τσιγγάνικα, αλβανικά, πομάκικα και αγγλικά, αλλά το σημαντικό είναι το τι δηλώνουν.

Και εάν η δήλωση μας δεν έχει αξία τότε να, στην Δυτική Θράκη υπάρχουν 150 χιλιάδες Τούρκοι, εγώ προτείνω να γίνει ένα δημοψήφισμα. Τότε να δούνε όλοι οι άνθρωποι και τα κράτη το τι και ποιοι είναι οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης!

Εμείς ως Τούρκοι της Δυτικής Θράκης θεωρούμε τιμή μας να μοιραστούμε το τραπέζι μας με τους χριστιανούς φίλους μας. Θεωρούμε τιμή μας να μοιραστούμε μαζί τους το αλάτι μας. Τιμή μας θεωρούμε να πιούμε τον καφέ μαζί τους. Ο σεβασμός μας προς το κράτος είναι απεριόριστος.
Αλλά το ελληνικό κράτος ενώ θα έπρεπε να μας δώσει μετάλλιο μας υπέβαλε σε μια σειρά από αδικίες. Με βάση την συνθήκη της Λοζάννης και την προτεραία συνθήκη των Αθηνών έχουμε μια σειρά από δικαιώματα, αυτά τα συνόψισε ο κύριος Χανς. Επιτρέψτε μου να σας αναφέρω μερικές αδικίες που υπέστησαν οι μουσουλμάνοι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης από το 1923 και μετά.
Το μουφτειακό είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα. Όταν με την συνθήκη της Λοζάννης η Τουρκία μας άφησε εδώ, κατά τον ίδιο τρόπο αφέθηκε και στην Κωνσταντινούπολη μια ελληνική μειονότητα. Και στα πλαίσια της αμοιβαιότητας οι εκεί Έλληνες Ορθόδοξοι (σημ .μεταφρ : Ο Μέτε μιλά για Rum Ortodox) και οι εδώ Τούρκοι θα είχαν τα ίδια δικαιώματα.
Οι ίδιοι θα εξέλεγαν τους θρησκευτικούς τους ηγέτες και στο θρησκευτικό επίπεδο ότι αφορούσε την μειονότητα αυτοί θα το έκριναν και θα διοικούσαν. Οι ίδιοι θα εξέλεγαν τους μουφτήδες τους. Η εκλογή του μουφτή θα γινόταν σε συνεργασία με το κράτος και μάλιστα θα υπήρχε και αρχιμουφτής.
Δείτε όμως, πως ποτέ δεν μας δόθηκε το δικαίωμα του αρχιμουφτή. Και μάλιστα αντί για αυτό από την δεκαετία του 90 μας πήραν και τις μουφτείες μας. Βλέποντας τι γίνεται στην τουρκική πλευρά, η ελληνική μειονότητα εκεί επιλέγει τον ηγέτη της κατά το δοκούν.

Και μάλιστα σε επίσκεψη που έκανε στην Αθήνα ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας και τότε πρωθυπουργός, ζήτησε από την Αθήνα οκτώ ιερείς. Ώστε μετά από τον θάνατο του Βαρθολομαίου στην Τουρκία να μπορούν οι ιερείς να επιλέξουν σύμφωνα με τους νόμους τον ηγέτη τους.
Τους δόθηκε μάλιστα και η τουρκική υπηκοότητα, τους διόρισε ως μητροπολίτες και έτσι αυτή τη στιγμή διασφαλίστηκε στην ελληνική μειονότητα η δυνατότητα να επιλέγει τους ιερείς της. Στην Δυτική Θράκη την εκλογή του μουφτή την περίμεναν και η Τουρκία και η μειονότητα.
Σε αυτό το σημείο όχι μόνο δεν υπήρξε κάποια πρόοδος, αλλά το αντίθετο, με τον νόμο των ¨240 ιμάμηδων¨ που είχε ψηφιστεί το 2007 και επανήλθε το 2013, επήλθε χτύπημα στην θρησκευτική ελευθερία των Τούρκων της Δυτικής Θράκης. Και ο στόχος αυτού του νόμου των ¨240 ιμάμηδων¨,  ήταν να πάρουν τα τζαμιά υπό τον έλεγχο τους. Κρίνω σκόπιμο να σας πως εδώ, πως τους ιμάμηδες τους προσλαμβάνει ο κόσμος που πάει στο τζαμί και αυτοί τους πληρώνουν.
Σε συνεργασία με τον μουφτή, αυτοί τον προσλαμβάνουν και αυτοί τον πληρώνουν. Οι ίδιοι του δίνουν τον έλεγχο. Και προσέξτε αυτό το υπογραμμίζω, το ελληνικό κράτος την ώρα που δεν έχει ιερείς στις εκκλησίες του και την ώρα που πρέπει να σκεφτεί τους χριστιανούς πολίτες του που δεν έχουν παπάδες, αυτό προσλαμβάνει χωρίς εμείς να το έχουμε ζητήσει 240 ιμάμηδες-υπαλλήλους.
Σε αυτή την οικονομική κρίση, ένα κράτος που παίρνει τα χρήματα των δήμων και των νομαρχιών, εμάς μας αγαπά τόσο πολύ (…) που μας διορίζει και ιμάμηδες. Και αυτά ψηφίστηκαν. Σε κάποια τζαμιά μπήκαν. Αλλά το 90% εξ αυτών όχι, και για να μην κάθονται το ελληνικό κράτος, τους έβαλε να διδάσκουν την θρησκεία μας στα κρατικά σχολεία όπου δεν υπάρχει και τουρκική εκπαίδευση.

Εμείς θέλουμε τα δικαιώματα που έχει η ελληνική μειονότητα στην Τουρκία. Δεν θέλουμε τίποτε άλλο. Ζητάμε τα δικαιώματα που δίνονται στους παπάδες να δοθούν και στους μουφτήδες. Τα δικαιώματα που έχει ο χριστιανός πολίτης να τα έχει και ο μουσουλμάνος πολίτης.
Οι πρόγονοι μας δεν είχαν κανένα πρόβλημα με τους χριστιανούς συμπολίτες τους. Η θεία μου η Νουριέ θυμάται πως όταν το 1974, οι Έλληνες γείτονες της πήγαν και της είπαν πως ¨Νουριέ αν υπάρξει πρόβλημα θα σε κρύψουμε εμείς, αλλά και αν έρθουν οι δικοί σας θα μας κρύψεις εσύ¨. Αυτή είναι και η δική μας αντίληψη περί φιλίας και γειτονίας.
Για το θέμα των βακουφίων κατά τον ίδιο τρόπο δεν βρίσκονται στα χέρια μας. Αυτή η πρακτική των διορισμών είναι κάτι που συνεχίζεται από την εποχή της χούντας. Εμείς δεν μπορούμε να επωφεληθούμε από τα έσοδα που μας παρέχουν. Σε πολλά σημεία της Κωνσταντινούπολης υπάρχουν βακούφια και βακουφικά ιδρύματα, τα οποία επισκέπτονται πάρα πολύ Έλληνες επισκέπτες.
Και το κάθε ένα ίδρυμα από αυτά επωφελείται από τα έσοδα που του παρέχουν οι επισκέπτες. Δεν θα ήθελα επίσης να ξεχάσω το εξής. Το ελληνικό κράτος μετά από το 1990, ονομάζει και τον πριν από μένα συγχωρεμένο Μεχμέτ Εμίν Αγγά και εμένα και τον παρόντα μουφτή Σερίφ ως ψευτομουφτήδες.

Αυτό είναι το επίθετο που χρησιμοποιεί το ελληνικό κράτος. Ωστόσο όπως είπα και στην αρχή, σήμερα πια έχουμε και στην Ευρώπη ανθρώπους που λένε πως ¨εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα αυτοί που εκπροσωπούν την μειονότητα, αυτοί είναι οι συνομιλητές μας¨. Αυτό που ζητάμε είναι να έχουμε τα ίδια δικαιώματα με αυτά που έχει η ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη.
Αυτοί π.χ. έχουν νηπιαγωγεία, θέλουμε κι εμείς. Μπορούν να φέρουν δασκάλους από την Ελλάδα να διδάξουν τα ελληνικά. Έχουν δικά τους σχολεία κάτι που το επέτρεψε η Τουρκία. Όμως εδώ τα σχολεία κλείνουν και δεν μας επιτρέπουν να ανοίξουμε νηπιαγωγεία.
Ξέρετε ότι τα τουρκικά διδάσκονται στα μειονοτικά σχολεία, αλλά εμείς θα θέλαμε αυτή η διδασκαλία να πάρει την παλιά της μορφή και να έχει πιο έντονη παρουσία. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να ντρεπόμαστε να λέμε πως είμαστε Τούρκοι. Πρέπει να το λέμε ελεύθερα, να το φωνάζουμε και να είμαστε υπερήφανοι για αυτό. Αυτή είναι η ευχή μας, να ανθίσουν πολλά και διαφορετικά λουλούδια, το ένα δίπλα στο άλλο.
Δεν θέλω να μακρυγορήσω αλλά θα ήθελα να υπογραμμίσω το εξής. Εμείς ποτέ δεν υπήρξαμε προδότες. Δεν κάναμε κάτι κακό. Δεν είμαστε ξένοι εδώ. Εμείς υπήρχαμε εδώ και μετέπειτα ήρθαν άλλοι.

Αχμέτ Μέτε  στο συνέδριο της FUEN στην Κομοτηνή…Τα σχόλια είναι περιττά !