Ένα πράγμα δεν θα σου συγχωρήσω Αλέξη Τσίπρα


15.09.2015 
Ένα πράγμα δεν θα σου συγχωρήσω Αλέξη Τσίπρα
Δημοσίευση: e-dromos.gr
       
Της Έμμυς Χριστούλα

Επί εφτά μήνες κοιτάζαμε τον αντάρτη πάνω στο τραπέζι, όπως οι κυνηγοί του Αγγελόπουλου.
Με μια τεράστια τρύπα στο στήθος, «όπως τον γέννησε η γαλλική επανάσταση, όπως τον γέννησε η μάνα του η Ισπανία, ένα σκοτεινό συνωμότη».
Σαν την Αντιγόνη, που δεν ανήκε ούτε στους θνητούς, μα ούτε και στους πεθαμένους, η αριστερά επέστρεψε στο χώρο της, στο κέντρο του σκηνικού, στο κέντρο της ανθρώπινης ιστορίας, διεκδικώντας όχι μια επιτύμβια ανθοδέσμη, αλλά τη ζωτική της συνέχεια. Ήξερε η αριστερά, σοφή από τον πόνο της, ότι με «ορισμένες λέξεις – κλειδιά θα μπορούσε να αναβιώσει ένα νέο συλλογικό όνειρο».
Η επιστροφή της τρομοκράτησε αυτούς που ήταν βέβαιοι ότι «οι τελευταίοι ανταρτοκομμουνιστές σκοτώθηκαν ή πέρασαν στο παραπέτασμα τέλη του 49» και άρα η παρουσία της είναι ένα «ιστορικό λάθος».
Συνέβη όμως δάσκαλε και κάτι άλλο, κάτι ακατανόητο.
Ο Βιομήχανος, ο Στρατιωτικός, ο Πολιτευτής, ο Εκδότης, οι δικοί σου κυνηγοί που τρόμαξαν για την ασθμαίνουσα ιστορία που δημιούργησαν, αντικαταστάθηκαν από εμάς τους αριστερούς που τρομάξαμε για την ιστορία που έπρεπε να υπερασπιστούμε.
Τρομάξαμε ακόμη περισσότερο την προβολή της στο μέλλον.
Σταθήκαμε πολύ μπόσικοι στο ερώτημα «θέλουμε πραγματικά να κάνουμε αυτό που τόσα χρόνια λέμε ότι θέλουμε να κάνουμε;». Και αυτή η ευθύνη μας βαραίνει όλους.
Έτσι Αλέξη δεν είναι ότι δε σου συγχωρώ που αφελώς και αδιάβαστος -κυριολεκτώ– πίστεψες ότι η ισχύς του δικαίου θα κατατροπώσει την ισχύ της δύναμης.
Σε συγχωρώ, με την υποσημείωση όμως ότι επικίνδυνος δεν είναι μόνον όποιος σε ρίχνει στο λάκκο με τα φίδια, αλλά και όποιος με βεβαιότητα πιστεύει ότι ο λάκκος δεν έχει φίδια.
Δεν είναι που δε σου συγχωρώ ότι ως συνέπεια της παραπάνω επικίνδυνης αφέλειας δεν είχες κανένα σχέδιο διαπραγμάτευσης.
Σε συγχωρώ με την υποσημείωση όμως ότι θα έπρεπε να ξέρεις ότι το ευρωπαϊκό διευθυντήριο είναι «δράκος οπίσω, λέοντας εμπρός», ότι θα βρισκόσουν απροστάτευτος στις πιο αντίξοες συνθήκες και άρα θα έπρεπε να ήσουν πανέτοιμος ακόμη και για «λύσεις εν πτήσει» σε αχαρτογράφητες πορείες.
Δεν είναι που δε σου συγχωρώ ότι στις 3 του Ιούλη στην πλατεία Συντάγματος, μάταια τελικά το ταχυπαλμικό μας ΟΧΙ κατέβηκε, σα μια ιδιότυπη νέκυια, στον Χριστούλα, αφού στις 6 Ιούλη ενέπαιξες τη δυνατότητα και τη δικαιοδοσία της απόφασής μας.
Σε συγχωρώ με την υποσημείωση όμως ότι οι νεκροί βοήθησαν τον Οδυσσέα να φτάσει στην Ιθάκη.
Δεν είναι που δε σου συγχωρώ την απελπισία που προκαλείς στον Μορέττι:
«Αλέξη πες κάτι αριστερό ρε γαμώτο!»
Σε συγχωρώ με την υποσημείωση όμως ότι η γλώσσα είναι η λειτουργία η οποία καθιστά υπαρκτό αυτό που δεν υπάρχει. Για αυτό έχει τρομακτική ισχύ, είναι δημιουργός, δημιουργεί το ον. Εκείνη η γλώσσα σε δημιούργησε Αλέξη…
Δεν είναι που δε σου συγχωρώ την πλήρη γραφειοκρατικοποίηση του κόμματος, την αποστράγγισή του από κάθε έννοια δημοκρατικής λειτουργίας.
Σε συγχωρώ με την υποσημείωση όμως ότι σε τούτη την ασύμμετρη μάχη θα έπρεπε να γνωρίζεις την γκραμσιανή λογική: ενώνουμε, διαρθρώνουμε, προωθούμε.
Δεν είναι που δε σου συγχωρώ που ποτέ δεν έθεσες την παλιά ερώτηση «και τώρα τι κάνουμε».
Σε συγχωρώ με την υποσημείωση όμως ότι θα έπρεπε να ξέρεις τις απαντήσεις που δίναμε παλιότερα και κυρίως να γνωρίζεις ότι οι απαντήσεις μας ήταν ανεπαρκείς.
Δεν είναι που δε σου συγχωρώ την καταρράκωση της Δημοκρατίας.
Σε συγχωρώ με την υποσημείωση όμως ότι θα έπρεπε να την αντιλαμβάνεσαι όχι ως μία απλή θεσμική υποχρέωση, αλλά ως αξία, ως οργανωτική αρχή της κοινωνίας, ως πράξη, δράση και κυρίως συμμετοχή.
Δεν είναι που δε σου συγχωρώ το φτηνό πόλεμο απέναντι σε πρόσφατους συντρόφους σου, με συμμάχους τους πάλαι ποτέ εχθρούς σου.
Σε συγχωρώ με την υποσημείωση όμως ότι ο αριστερός έναντι του ήθους της αριστεράς δεν είναι απλώς φορέας, αλλά το ηθικό υποκείμενο των δράσεών του.
Δεν είναι που δε σου συγχωρώ ότι δε ζήτησες συγγνώμη.
Σε συγχωρώ με την υποσημείωση όμως ότι στη θεωρία της σύγκρουσης, η αυτοκριτική νοείται «ως διαρκής επανέλεγχος, ως διόρθωση, αλλά και ως αναγνώριση της πιθανότητας και της πραγματικότητας της απόκλισης».
Δεν είναι που δε σου συγχωρώ ότι δείλιασες, έκανες πίσω, φοβήθηκες.
Σε συγχωρώ με την υποσημείωση όμως ότι όταν τα σταθερά περιγράμματα στην τραγωδία διαλύονται, στους τραγικούς ήρωες απομένει κάτι: η αξιοπρέπεια.
Σε συγχωρώ για όλα αυτά Αλέξη. Είναι αυτό που λέει ο ποιητής δικές μου απαιτήσεις όλα αυτά από σένα, ενώ μάντευα τη μικρότητά σου.
Ίσως και τη δική μου και για αυτό στις εναπόθεσα.
Είναι όμως κάτι πιο βαθύ που με πληγώνει.
Ξέρεις Αλέξη τους πόνους της γης για να γεννήσει ένα στάχυ;
Ξέρεις τους πόνους της αιωνιότητας για να γεννήσει ένα τραγούδι;
Κοίτα τον αντάρτη πάνω στο τραπέζι και θα καταλάβεις.
Είναι ο παππούς μας που περιπλανήθηκε κυριαρχούμενος από μια εμμονή, χωρίς θέση στον κόσμο, σε μια εξέδρα στα διεθνή ύδατα και μακριά από τον κόσμο των ζωντανών.
Είναι ο πατέρας μας που θεωρήθηκε απροσάρμοστος στη ρητορική τους, αυτή του ήρεμου νοικοκυρεμένου ύπνου.
Είσαι τέλος εσύ (τι σύμπτωση Αλέξανδρο τον έλεγαν και το μικρό στο Mεγαλέξαντρο), που σκόρπισες έναν αέρα όλο οξυγόνο, μια νέα οπτική του κόσμου, που θα μπορούσες να γίνεις η ζωντανή πολιτική αρτηρία που διατρέχει το αξίωμα: από τον πόνο στη γνώση.
Αυτό δε θα σου συγχωρήσω ποτέ Αλέξη.
Έφυγαν τόσο χρόνια, μαζί με εκείνα και εκείνους που έφυγαν με τα χρόνια, διανύσαμε τόσους πόνους για να μας πεις ότι οι πυρπολήσεις των ουρανίων είναι περιττές.
Δε με πληγώνει το γκρέμισμα της φιλοσοφίας μας, αυτή ίσως εξαντλήθηκε ιστορικά, πριν την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», τότε στην Παρισινή Κομμούνα, που απεδείχθη μια «οντολογική χίμαιρα», μια «ύπαρξη ενός μη υπάρχοντος» για 72 μέρες.
Δεν με πληγώνει που δεν μπόρεσες να κάνεις – και δεν ξέρω ποιος θα μπορέσει να το κάνει- μια φιλοσοφική τομή που γκρεμίζει την τάξη τους, που εντοπίζει το πραγματικό και εγκαθιδρύει την υπόσχεσή του.
Και δε με εκπλήσσει που. εις το όνομα της εγγυημένης «τάξης» τους, υπονόμευσες το δικαίωμα της ιστορικής έκπληξης.
Είναι αυτό το πολιτικό σου εγώ που, στις πιο χαμηλές πολιτικές θερμοκρασίες, διαστέλλεται και καταλαμβάνει θέση θεωρίας και οδηγού δράσης μαζί : «αφού δεν μπόρεσα εγώ, δε γίνεται αλλιώς».
Αυτή είναι η παρακαταθήκη σου Αλέξη.
Αυτό το αποτύπωμα αφήνεις στο ημερολόγιο του 2015, από το οποίο ξέρεις θα μπορούσε ίσως να ξεκινήσει μια επανάσταση σε ένα κάποιο δυστοπικό μέλλον.
Κληροδοτείς μια εμπειρία που δομεί το ιστορικό περιβάλλον του αναπόδραστου, μη επιτρέποντας ούτε ένα ανεξάρτητο, ένα ελεύθερο όνειρο, από αυτά που σήμερα εγγράφονται στη σφαίρα της ουτοπίας για να επιδιώξουν κάποτε την ιστορική τους επικύρωση.
Και αναλαμβάνεις εσύ πια να κουβαλήσεις στην κουβέρτα το σώμα του αντάρτη, να τον ενταφιάσεις, σπρώχνοντας με τα χέρια σου το χιόνι που βρίσκεται γύρω από το πτώμα. Το τελευταίο χιόνι πάνω στην πληγή.
Ήχος αναιδής το λαχάνιασμα της πολιτικής σου νεύρωσης.
Και ο χώρος βρίσκει και πάλι μια λευκότητα χωρίς διακοπή…
Κι εμείς σκόρπιοι, συντετριμμένοι, και κάποιοι τρελοί, που υπάρχει μέσα τους μια σκοτεινή ελπίδα, σηκώνονται και φωνάζουν «ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ!» μήπως και διαρρήξουν την αδιατάρακτη λευκότητα. Μαζί τους!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ " Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"

Το τελευταίο καταφύγιο του συριζισμού


1_01

Το τελευταίο καταφύγιο του συριζισμού

Από την εφημερίδα Ρήξη Σεπτεμβρίου που κυκλοφορεί
της Συνταξης
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα τα οποία προβάλλουν οι Ευρωπαίοι εταίροι, από τη Μέρκελ ως τον Ολάντ, για να υποστηρίξουν την επιλογή τους υπέρ του Σύριζα και του Τσίπρα σ’ αυτές τις εκλογές, άποψη την οποία φαίνεται να συμμερίζεται και ένα κομμάτι του ελληνικού κατεστημένου, είναι πως η επικράτηση του Σύριζα, έστω και μ’ ένα ελάχιστο ποσοστό από τη ΝΔ, είναι «αναγκαία», ώστε ο Σύριζα να συμμετάσχει στην επιβολή του μνημονίου και να μην ενδυθεί εκ νέου μια αντιπολιτευτική και αντιμνημονιακή λεοντή ως αντιπολίτευση. Γι’ αυτόν το λόγο, έχει στηθεί ένας ολόκληρος και πρωτοφανής μηχανισμός προπαγάνδας που αποσκοπεί στην εκλογή του Σύριζα ως πρώτου κόμματος στις εκλογές.
Κανάλια, εφημερίδες, πρεσβείες, ψίθυροι, συμβάλλουν με όσα μέσα μπορούν στην προβολή του Τσίπρα ως του αναντικατάστατου συμβιβασμένου, έτσι ώστε να γίνει η δουλειά, δηλαδή να εφαρμοστεί το μνημόνιο. Και το ίδιο σκέφτονται ακόμα και τμήματα της Ν.Δ. –μπορεί κανείς να κάνει πολλές σκέψεις για τον λόγο που ο Παυλόπουλος συνήργησε στην επίσπευση των εκλογών, καθώς και για τον μέντορά του Καραμανλή. Ένα ποσοστό νεοδημοκρατών εμφανίζεται διατεθειμένο να στηρίξει τον Τσίπρα επί τη βάσει αυτής της λογικής.
Ακόμα και ο έντονα δεξιών αποχρώσεων Στάμος Ζούλας, στην Καθημερινή, έφτασε να αναρωτηθεί ανοικτά σε άρθρο του, πριν από τρεις εβδομάδες, μήπως θα ήταν καλύτερα να εκλεγεί πρώτος ο Σύριζα! Μάλιστα, σε δημοσκόπηση της εταιρείας Pulse της 8ης Σεπτεμβρίου, στις μετακινήσεις των ψηφοφόρων εμφανίζεται ένα αναλογικά τεράστιο ποσοστό του 5% των ψηφοφόρων της Ν.Δ. στις εκλογές του Ιανουαρίου, το οποίο κατευθύνεται … προς τον Σύριζα. Τη στιγμή, δηλαδή, που ο Σύριζα έχει πολύ χαμηλή συσπείρωση, εμφανίζονται γύρω στους εκατό χιλιάδες νεοδημοκράτες ψηφοφόρους πρόθυμοι να στηρίξουν τον Τσίπρα. Ω, του θαύματος!
Έτσι προσπαθούν να αναστρέψουν το ρεύμα κατάρρευσης του Σύριζα και αξίζει να σημειώσουμε το εξαιρετικά «πρωτότυπο» για δημοσκοπήσεις γεγονός ότι τουλάχιστον δεκαπέντε δημοσκοπήσεις εμφανίζονται να δίνουν την ίδια διαφορά μισής μονάδας υπέρ του Σύριζα. Πρόκειται για πρωτοφανές γεγονός, διότι πάντοτε οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν αποκλίσεις η μία από την άλλη. Αυτή τη φορά, πέφτουν όλες στο ίδιο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Όμως, αυτό το επιχείρημα το οποίο κυκλοφορεί πολύ έντονα και στους χώρους της κεντροαριστεράς και της αριστεράς, έχει άραγε κάποια βάση; Καμία. Ο Σύριζα έχει αποδείξει, σε όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, ότι έχει μια απόλυτη αδυναμία διαχείρισης της πραγματικότητας. Το φόρτε του ήταν και παραμένει πάντα η διαχείριση συνθημάτων. Σε περίπτωση που προηγηθεί στις εκλογές, είναι βέβαιο πως θ’ ανοίξει μία νέα περίοδος ταλαιπωρίας για τους Έλληνες πολίτες και την ελληνική κοινωνία, με παλινωδίες, απότομες στροφές, (ανάλογες με εκείνες του δημοψηφίσματος) και άρνηση της ίδιας της πραγματικότητας. Εδώ, ο «συνεπής» Τσακαλώτος, ο οποίος υπέγραψε το μνημόνιο με τον Τσίπρα, αμφιβάλλει (!) εάν θα πρέπει να το εφαρμόσει. Ενώ οι περιβόητοι «πενήντα τρεις» θέλουν να συνεχίσουν να κοροϊδεύουν τους Έλληνες ότι αυτοί δεν θα εφαρμόσουν το μνημόνιο που υπέγραψαν. Κατά συνέπεια, με Σύριζα πρώτο κόμμα, τα κάπιταλ κοντρόλ θα μείνουν για περισσότερο καιρό, οι εισπράξεις του κράτους θα καταρρεύσουν και η απειλή της εφαρμογής του σχεδίου Σόιμπλε για έξοδο της Ελλάδας θα επιστρέψει πλησίστια. Ακόμα χειρότερα, με Σύριζα κεντρικό πυλώνα της μελλοντικής κυβέρνησης, θα συνεχισθεί η επιδείνωση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας και του μεταναστευτικού, θα επιταχυνθεί η υπογραφή ενός νέου σχεδίου Ανάν για την Κύπρο και θα καταστεί τόσο αναξιόπιστη η έννοια της αριστεράς και των κοινωνικών αξιών, ώστε η επιστροφή των δεξιών και ακροδεξιών ιδεών θα καταστεί σύντομα σαρωτική. Τέλος, επειδή αυτό το κόμμα θα οδηγηθεί σε νέες διασπάσεις και κρίσεις, δεν θα πρέπει να αποκλείουμε μια νέα προκήρυξη εκλογών, που θα ολοκληρώσει την καταστροφή της χώρας. Μήπως άραγε ο Σόιμπλε γι’ αυτόν το λόγο επιθυμεί την εκλογή του Σύριζα ως πρώτου κόμματος; Πάντως, οι Αμερικανοί και το Foreign Affairs, που αποτελεί το όργανο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, έχει κάνει την επιλογή του. Σύριζα και ξερό ψωμί. Μένει στους Έλληνες να κάνουν τη δική τους.
Και δυστυχώς δεν έχουν από την απέναντι πλευρά να επιλέξουν μια αληθινά αξιόπιστη λύση. Μπορεί ο «Βαγγέλας» να ανόρθωσε τη Νέα Δημοκρατία, δεν μπορούσε όμως και δεν μπορεί να την μεταβάλει σε ελκυστική πρόταση για τους Έλληνες, παραμένει ανεπανόρθωτα φθαρμένη. «Βράσε όρυζα λοιπόν». Οι Έλληνες θα ψηφίσουν με κρύα καρδιά αυτό που θεωρούν λιγότερο κακό. Αλλά υπάρχουν και…. ωραίες εκδρομές στην ελληνική ύπαιθρο για τους τολμηρότερους ή ένα πολύ ωραίο απόσπασμα του Σεφέρη για τους Έλληνες πολιτικούς, που δημοσιεύουμε στην τελευταία σελίδα της εφημερίδας, κατάλληλο για την κάλπη.
ΑΠΟ ΤΗ Η ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ  ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ

Η κάλπη της «εθνικής συνενοχής»



arkas
Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου 
Οι εκλογές, που προκάλεσε ο Τσίπρας, θεωρώ ότι είναι οι εκλογές της ιδεολογικής μνημονιακής συναίνεσης. Πολλοί θα επενδύσουν πολιτικά, ώστε οι εκλογές αυτές, μετεκλογικά, να εμφανιστούν ως έκφραση «εθνικής ενότητας και ομοψυχίας», ιδιαίτερα στην (πολύ πιθανή) περίπτωση που η συγκυρία οδηγήσει σε «συνεταιριστικά» κυβερνητικά σχήματα. Όμως, θα είναι οι εκλογές της «εθνικής συνενοχής» για την πλήρη και τελική εθνική και οικονομική εγκαθίδρυση της νεοαποκιοκρατίας στη χώρα, με ένα μνημόνιο «δημοκρατικά» αποδεκτό και ψηφισμένο από τους πολίτες της.
Π ροσβλέποντας στην πολιτική του επιβίωση πρωτίστως, θεωρώ ότι ο Τσίπρας διάλεξε τον δρόμο της κάλπης. Και τούτη η κάλπη στέλνει ένα μήνυμα «προς τα έξω», δίνει σινιάλο στους δυνάστες-δανειστές και ιδιαίτερα στη γερμανική ηγεμονία (αλλά και στις Η.Π.Α), ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετεξελίσσεται σε αξιόλογο στρατηγικό εταίρο, που κατανοεί τα αρχικά σχέδιά τους για κυβερνήσεις «εθνικής συναίνεσης», ώστε να εφαρμοστούν οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, με τη λιγότερο δυνατή κοινωνική ένταση. Άλλωστε, οι εκλογές στις αποικίες γίνονται πάντα με τη συνειδητή έγκριση των αποικιοκρατών. Απλά, στις μέρες μας, συντελούνται με μεταμοντέρνο, δήθεν δημοκρατικό πρόσωπο. Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εγγυηθεί την αναβάθμιση της απολυταρχικής γερμανικής Ε.Ε μέσω της «δημοκρατίας» που τόσο έχει εσωτερικά καταστρατηγήσει, συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων του, αλλά εντέλει θέλει να την υπερασπιστεί (μύλος η υπόθεση). Στην περίπτωση που επιπλεύσει ως κυρίαρχος πολιτικά πόλος και προωθηθούν οι αλλαγές που θέλουν οι ξένες και ντόπιες ολιγαρχίες, ευελπιστεί στη μεγαλοψυχία των ηγεμόνων του, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να διεκδικήσει εκ νέου την αυτοδύναμη εξουσία, με δώρο κάποιες κοινωνικές ελαφρύνσεις και χαλάρωση του κορσέ της αντιλαϊκής λιτότητας.
Το μήνυμα «προς τα μέσα», έχει πολλαπλές κατευθύνσεις και… πονταρίσματα:
α. Ο Τσίπρας θα μοντάρει το προφίλ της «εντιμότητας» και της «σταράτης» επικοινωνίας με τους ψηφοφόρους.  Έκλεισε συμφωνία «για το καλό της χώρας» και θεωρεί ότι πρέπει να τη φέρει στην κρίση του λαού, έστω και εκ των υστέρων. Έτσι, η προεκλογική ρητορεία και η εξαπάτηση των μαζών περνά σε δεύτερη μοίρα, καθώς θα προέχει το «καθαρό πρόσωπο» του πολιτευτή, ενάντια στο βρόμικο παρελθόν του παλιού πολιτικού κόσμου. Η νέα δημαγωγία χειρίζεται την «εντιμότητα» και την «ευθύτητα» κατά το δοκούν, γνωρίζοντας την πραγματική ανάγκη του λαού για μια στοιχειώδη κάθαρση. Όσον αφορά στην πρόσφατη ιστορία, τον τυχοδιωκτισμό, την εξουσιομανία, τους ερασιτεχνισμούς, κ.ά., θα ξεχαστούν καθώς: … πρωταρχική επιδίωξη της θεαματικής κυριαρχίας ήταν να εξαλείψει την ιστορική γνώση και καταρχήν όλες τις πληροφορίες και τα εύλογα σχόλια σχετικά με το πιο πρόσφατο παρελθόν, (…) Το θέαμα οργανώνει με μαεστρία την άγνοια για όσα συμβαίνουν και, αμέσως μετά, τη λήθη όσων μολαταύτα κατόρθωσαν να γίνουν γνωστά. («Σχόλια πάνω στην κοινωνία του θεάματος» – Γκυ Ντεμπόρ). Επιπλέον, ως γνήσια εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθεί να κριθεί σε σχέση με τους εχθρούς του («αριστερούς» και «δεξιούς»), παρά σε σχέση με τα αποτελέσματά του.
Στην παραπάνω προσπάθεια, έχει ήδη σύμμαχους, το συγκρότημα …Ψυχάρη, μιντιακό αειθαλή πυλώνα της διαπλοκής, και την προπαγανδιστική μεταστροφή της Εφημερίδας των Συντακτών, του ρ/σ «στο Κόκκινο» και μιας πλειάδας δημοσιογράφων που φορούν την καινούρια προβιά τους.
β. Ο Τσίπρας και το επιτελείο του πετά το μπαλάκι στους αντιπάλους του και ιδιαίτερα στη Ν.Δ, φέρνοντάς την μπροστά σε νέα διλήμματα και αντιφάσεις.
Αν η Ν.Δ πάρει αυτοδυναμία ή την πρωτιά, αναλαμβάνει τη βασική ευθύνη υλοποίησης του νέου εγκληματικού μνημονίου, μόνη της ή με κυβέρνηση συνεργασίας. Αν ο νέος ΣΥΡΙΖΑ συνεργαστεί σε τέτοιο σχήμα, θα μπορεί να αναλάβει τον ρόλο του «φρουρού των κοινωνικών διεκδικήσεων», μέσω της νέας συγκυβέρνησης και με το «ηθικό έρεισμα» ότι δεν κράτησε την εξουσία, αλλά νοιάστηκε για το καλό της… δημοκρατίας, αφήνοντας τον λαό ν’ αποφασίσει.
Αν δεν συνεργαστεί, θα ξαναγίνει η «κριτική αντιμνημονιακή» φωνή του λαού, σε μια νέα έκδοση του Σαμαρά, ο οποίος δήλωνε αντιμνημονιακός μέχρι το 2011, ψηφίζοντας σχεδόν όλους τους εφαρμοστικούς νόμους. Η πρόσφατη δήλωση του Βούτση είναι χαρακτηριστική: «Αν δεν τύχουμε μίας νέας έγκρισης (σ.σ. από τον λαό) δεν είναι απαραίτητο να μετέχουμε στην υλοποίηση του προγράμματος που ψηφίσαμε, αλλά μπορούμε να στηρίξουμε ή να ψηφίζουμε συγκεκριμένα μέτρα για τα οποία έχουμε δεσμευθεί».
Στην περίπτωση, βέβαια, που ο νέος ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει αυτοδυναμία ή έρθει πρώτο κόμμα, θα εφαρμόσει το μνημόνιό του με … λαϊκό έρεισμα και επιδίωξη να περνούν οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις της παγκοσμιοποίησης με κεντροαριστερό λίφτινγκ. Επιπλέον, θα μπορεί να επιλέγει στρατηγικούς συμμάχους ή κυβερνητικούς εταίρους από τα υπόλοιπα κόμματα-οπαδούς της λογικής του: «δεν υπάρχει άλλη λύση».
γ. Με τις εκλογές αυτές καθαρίζει τους διαφωνούντες, που περίμεναν το συνέδριο, για «να τα πουν από κοντά» και «μεταξύ τους». Η εκκαθάριση συντελείται με τη ρετσινιά στους λαφαζανικούς ότι έριξαν την κυβέρνηση, και πραγματοποιείται μέσω του «υπέρτατου όπλου» του λαού, που είναι οι εκλογές. Ο Ανδρέας Παπανδρέου απλώς διέγραφε, ο νέος δημαγωγός Τσίπρας δεν διαγράφει ποτέ, γιατί η «δημοκρατική ψήφος» λύνει αυτά τα αδιέξοδα, παραδίδοντας στην κρίση του λαού τους ακραίους διαφωνούντες.
Οι εκλογές αυτές θα λειτουργήσουν ως άλλοθι του νέου απολυταρχισμού, που ξεκίνησε με δύναμη το 2010, με απροκάλυπτες συνταγματικές εκτροπές και καταστολή, και συνεχίζεται με αριστεροχουντικές πραξικοματικές λογικές, δικαιολόγησης των πάντων.
Τέλος, θα διαμορφώσουν το μετα-μνημονιακό κράτος των κομμάτων, στο οποίο η κόντρα και η αντιπαράθεση ενσωματώνονται σε μια μακρά συμμαχία επικράτησης με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, του νεοφιλελευθερισμού, ως έκφραση της κρίσης και σήψης του καπιταλισμού και των αλλαγών που επιχειρούνται στις γεωπολιτικές τεκτονικές πλάκες του πλανήτη.
ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΡΗΞΗ

Γιώργος Κασιμάτης: «Οι εκλογές διεξάγονται κατ’ εντολήν των δανειστών!»

 

ΤΡΙΤΗ 15/9/2015
kasimaths

Ο άνθρωπος τα έχει πει εδώ και χρόνια και ξεβρακώνει την ανθελληνική πολιτική σκηνή
Tον περασμένο Ιούνιο, μία ανεξάρτητη Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, που συστάθηκε με πρωτοβουλία της προέδρου της Βουλής, Ζωής Κωνσταντοπούλου, ανακοίνωσε επίσημα στη δημοσιότητα τη προκαταρκτική έκθεση σχετικά με τη νομιμότητα και τη βιωσιμότητα του εξωτερικού Χρέους της χώρας μας.
Τα στοιχεία που αναφέρονται σε αυτή την έκθεση είναι τουλάχιστον σοκαριστικά για όποιον τη διαβάσει, είτε τα υποψιαζόταν είτε όχι.
Σύμφωνα με την Επιτροπή Αλήθειας λοιπόν, το εξωτερικό Χρέος της χώρας όχι μόνο δεν είναι βιώσιμο, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος του αποδεικνύεται παράνομο, επαχθές και επονείδιστο, γεγονός που επιτρέπει βάσει διεθνούς δικαίου στη χώρα μας να το καταγγείλει και να το διαγράψει μονομερώς.
Ακολουθεί συνέντευξη με τον κορυφαίο συνταγματολόγο καθηγητή, Γιώργο Κασιμάτη, σχετικά με το έργο της Επιτροπής αλλά και γενικότερα εκφράζοντας την άποψή του για τη συνέχεια του αντιμνημονιακού Αγώνα, πρωτεργάτης του οποίου είναι ο ίδιος με τον Μίκη Θεοδωράκη, από το 2010.
«ΠΡΟΤΙΜΗΣΑΝ ΝΑ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ»
- Κατά πόσο κρίνεται αξιόπιστο το έργο αυτής της ανεξάρτητης Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους και ποιος ήταν ακριβώς ο ρόλος και η συμβολή σας στο έργο της;
Γ.Κ. : Η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους προέρχεται από τον διεθνή χώρο με επικεφαλής τoν Βέλγο καθηγητή Eric Toussain και άλλα μέλη που κατά τη πλειονότητά τους είναι καθηγητές και ερευνητές πανεπιστημίων στην Ευρώπη και αλλού, με δραστηριότητα σε διάφορες χώρες. Για πρώτη φορά δραστηριοποιείται αυτή η επιτροπή επίσημα από κράτος στην Ευρώπη. Έχει διατελέσει σύμβουλος πολλών εθνικών και διεθνών οργανισμών, καθώς διαθέτει ειδικούς επιστήμονες από τους κλάδους της Νομικής, της Οικονομίας και Πολιτικών Επιστημών, σε θέματα δανεισμού. Υπάρχουν και Έλληνες βεβαίως, κυρίως καθηγητές και ερευνητές σε ξένα πανεπιστήμια.
Ο δικός μου ρόλος ήταν να ενημερώσω την Επιτροπή σχετικά με τις παραβιάσεις του ελληνικού Συντάγματος, καθώς γνώριζαν πως ασχολήθηκα συστηματικά από το 2010 και έπειτα με το συγκεκριμένο θέμα. Έπρεπε η Επιτροπή να γνωρίζει τις παραβιάσεις του Ελληνικού Συντάγματος που απέρρεαν από αυτές τις δανειακές συμβάσεις και συμφωνίες. Απ’ ότι με διαβεβαίωσε και ο κος Toussaint, η συμβολή μου ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη, γιατί τους ενημέρωσε για τις συνθήκες και το πλαίσιο που συμφωνήθηκαν και εφαρμόστηκαν οι παραβιάσεις του Συντάγματος και σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο των Συνθηκών της ΕΕ.
Η τεκμηρίωση που έγινε πλέον είναι πλήρης και εγώ από τη πλευρά μου έμαθα πάρα πολλά καινούργια πράγματα για την επιστημονική διερεύνηση νομιμότητας του δανεισμού κρατών. Η υποχρέωση αυτού του ελέγχου νομιμότητας προκύπτει και από τις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωση και από τον κανονισμό του Ευρωκοινοβουλίου, γεγονός που αποκρύφτηκε από Ευρωπαίους εταίρους και Έλληνες αξιωματούχους! Γι αυτό και κανείς δεν έφερε αντίρρηση στην σύσταση αυτής της Επιτροπής, αλλά και κανείς δεν την ανέφερε ποτέ. Προτίμησαν απλά να το αποσιωπήσουν!
Παρ’ όλ’ αυτά, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) ξεκίνησε για πρώτη φορά συζήτηση για τη σύσταση ειδικού διεθνούς Οργάνου για τον έλεγχο της νομιμότητας των δανειακών συμβάσεων των κρατών. Για την κήρυξη της πτώχευσης κράτους υπάρχει ήδη αντίστοιχο Όργανο.
Από όλα αυτά προκύπτει ότι Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους όχι απλώς νόμιμη και σύμφωνη με το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο είναι, αλλά αποτελεί και υποχρέωση κάθε κράτους και κάθε κυβέρνησης να ελέγχει τη νομιμότητα του δανεισμού της. Σήμερα δε, είναι υποχρεωτικό για την Κυβέρνηση να αποφανθεί, αν θα κάμει χρήση του πορίσματός της και θα ζητήσει ευθύνες για τις παραβάσεις που προκάλεσα ανεπανόρθωτες ζημίες στο κράτος και στον ελληνικό λαό.
-Που άλλου (σε ποια άλλη περίπτωση) έχει λειτουργήσει μία τέτοια Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους;
Γ.Κ. : Στην Ευρώπη είναι η πρώτη φορά που αυτή η Επιτροπή καλείται να δουλέψει πάνω σε δανειακή σύμβαση κράτους. Επίσημα έχει εργαστεί σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Οι ευνομούμενες χώρες και οι σωστές κυβερνήσεις ελέγχουν πάντοτε τη νομιμότητα των δανείων που συνάπτουν Υπάρχουν, επίσης, πολλά παραδείγματα διαγραφής παράνομου ή επαχθούς χρέους είτε μονομερώς, είτε με συμφωνία, είτε με δικαίωση δικαστηρίου –κατι που αποκρύπτεται επιμελώς από τις κυβερνήσεις μας. Πρέπει να γνωρίζετε, όμως, πως μετά τη κλήση της Επιτροπής από την ελληνική Βουλή και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, έχουν κινηθεί και άλλες χώρες για παρόμοιο έλεγχο. Η ανάγκη αυτή του ελέγχου των δανείων, ώστε να μην παραβιάζεται η εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα του ανθρώπου, όπως στην Ελλάδα, κίνησε και τον ΟΗΕ για τη σύσταση του αντιστοίχου Οργάνου που σας προανέφερα. Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα (οι «αγορές») είναι απάνθρωπο και έχει τελέσει αρκετές φορές εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας , που προκάλεσαν το θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.
-Τα περισσότερα κεφάλαια από όσα απαρτίζουν τη προκαταρκτική έκθεση της Επιτροπής, τα αναφέρατε επιγραμματικά μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη κατά τη διάρκεια της Ιδρυτικής Διακήρυξης της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών-Σπίθα, το 2010! Τώρα που υπάρχει η επίσημη έκθεση από ανεξάρτητη αρχή, πως μπορεί να το εκμεταλλευτεί αυτό το στοιχείο ένα ριζοσπαστικό λαϊκό Κίνημα;
Γ.Κ.: Το πρώτο και βασικό πράγμα που πρέπει να γίνει, είναι μία μεγάλη, πανελλαδική καμπάνια ενημέρωσης του Λαού. Τα ΜΜΕ είναι δεσμευμένα από τη πολιτική του χρηματοπιστωτικού καθεστώτος και δε πρόκειται να προβάλουν ποτέ αυτή την έκθεση και το πόσο σημαντική είναι για την Ελλάδα και για την Ευρώπη των Λαών! Πρέπει να δημιουργηθούν ενημερωτικές ομιλίες σε όλη την Ελλάδα. Ο ελληνικός Λαός νομίζει πως δε μπορούσε να γίνει αλλιώς! Τον έχουν πείσει γι αυτό! ΝΑΙ, μπορούσε και μπορεί να γίνει αλλιώς! Δεν είναι καθόλου εύκολο να κατανοήσει ο Λαός πώς γίνεται σήμερα η υποδούλωση ενός Λαού. Παλαιότερα γινόταν με τα όπλα και ο καθένας καταλάβαινε και αντιδρούσε. Σήμερα είναι πολύ δύσκολο να το δει ο Λαός! Πρέπει οπωσδήποτε να ενημερωθεί ο κόσμος για τα αποτελέσματα και τη σημασία της έκθεσης της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους. Τότε θα καταλάβει τι συμβαίνει. Ας αφήσουμε τα «συνθήματα», τις προκηρύξεις και τις κλασσικές ανακοινώσεις. Ο λαός έχει κουραστεί από αυτά. Πρέπει άνθρωποι που έχουν διαβάσει και μελετήσει το θέμα, να αποδυθούν σε αγώνα ενημέρωσης και διαφώτισης του Λαού.
-Η έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας δημοσιεύτηκε στα μέσα Ιουνίου (17/6/2015). Γιατί πιστεύετε πως δε χρησιμοποιήθηκε αυτή η έκθεση από τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, κατά τις διαπραγματεύσεις μετά το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος (Ιούλιος 2015);
Γ.Κ.: Ο Αλέξης Τσίπρας ουδέποτε ήταν θετικός σε αυτή την έκθεση και φάνηκε εξ αρχής, όταν κλήθηκε στη Βουλή από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου για να παραστεί στην έναρξη και στη λήξη. Φαινόταν ότι «σύρθηκε» για να έρθει! Αλλά φάνηκε αυτό και από τη συνολική του στάση. Από την αρχή δε θέλησε ποτέ να θίξει το θέμα του κύρους των δανειακών συμβάσεων. Αυτό από μόνο του δείχνει τον πραγματικό ρόλο του αυτή την περίοδο των «διαπραγματεύσεων»!
-Ως πρωτεργάτης στον αντιμνημονιακό Αγώνα, στο πλευρό του Μίκη Θεοδωράκη από το 2010 μέχρι σήμερα, τονίζετε επανειλημμένως την άποψη πως οι εκλογές στη μνημονιακή Ελλάδα δε προσφέρουν απολύτως τίποτα. Σε ένα μήνα περίπου, θα διεξαχθούν για τρίτη φορά στην Ελλάδα, τα τελευταία πέντε χρόνια εκλογές, λίγες εβδομάδες μετά τη ψήφιση του τρίτου Μνημονίου! Ποια είναι η δική σας προτροπή προς τους Έλληνες πολίτες; Τι δρόμο τους προτείνετε να ακολουθήσουν;
Γ.Κ.: Αυτές οι εκλογές, όπως και όλες οι εκλογές εν καιρώ Μνημονίου στη χώρα, δε παίζουν κανένα θετικό ρόλο. Οι τελευταίες, μάλιστα, γίνονται κατ’ εντολή και απόφαση των δανειστών! Συμφωνημένο ήταν και το Δημοψήφισμα, διότι περίμεναν πως θα βγει το αποτέλεσμα «ΝΑΙ»! Τώρα όμως, για να «νομιμοποιηθεί» η μνημονιακή πολιτική και οι καταστροφικοί όροι της «συμφωνίας, ώστε να χαθεί το μεγάλο «ΟΧΙ», καλούν σε εκλογές, γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει περίπτωση να αναδειχθεί σε κυβέρνηση αντιμνημονιακή πολιτική δύναμη. Θα πρέπει, όμως, να γνωρίζουν ότι ο παράνομος δανεισμός και η παράνομη «Συμφωνία» που ποδοπατούν την Ελλάδα και τα δικαιώματα του ανθρώπου δεν νομιμοποιούνται, ούτε το «ΟΧΙ» του ελληνικού Λαού διαγράφεται. Απεναντίας, θα γίνει ακόμη ισχυρότερο και θα περάσει και στους λαούς της Ευρώπης.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχοληθούμε με αυτές τις εκλογές ή να συμμετέχουμε. Θα πρέπει σαφώς να απέχουμε από το τελούμενο έγκλημα! Το μόνο θεμιτό είναι να απαιτήσουμε από όποια δύναμη θεωρείται αντιμνημονιακή, να στηρίξει τον το πολιτικό της αγώνα στη κατάργηση των παράνομων συμβάσεων και όρων δανεισμού και στην καταγγελία του χρέους ως επαχθούς και παράνομου, όπως το τεκμηρίωσε η έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους.
ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ

Αντέχει και νικά η Συρία

ΤΡΙΤΗ
15/09/2015
Η ελεύθερη από τους ισλαμιστές Μααλούλα γιόρτασε την ύψωση του Τιμίου Σταυρού
Για αυτό αντέχει ακόμη η Συρία μολονότι πολεμά μόνη της εναντίον ολόκληρου του Δυτικού κόσμου.
Στην ιστορική Μααλούλα, το ζωντανό κειμήλιο της Χριστιανοσύνης όπου ακόμη ομιλούνται τα αραμαϊκά, πραγματοποιήθηκαν σήμερα αρκετές ετοιμασίες εν όψει της αυριανής εορτής της υψώσεως του Τίμιου Σταυρού.
Είμαστε κι εμείς νοερά όσο μπορούμε στο πλευρό των Σύριων που εξακολουθούν να αντιστέκονται κι ευχόμαστε ο Τίμιος Σταυρός να του δώσει τη δύναμη που χρειάζονται μέχρι το τέλος.
Οι λαμπροί εορτασμοί στην χριστιανική πόλη Μααλούλα για την εορτή της ύψωσης του Τιμίου Σταυρού μετά την απελευθέρωση της φέτος από τις δυνάμεις του Άσαντ.

Ο βρώμικος ρόλος της Δύσης και της Τουρκίας στη Συρία


ΤΡΙΤΗ 15/9/2015 
Τα τελευταία γεγονότα στη Μεσόγειο θύμισαν με τον πιο δραματικό τρόπο στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και όχι μόνο, μια πραγματικότητα που επιμένουν να αγνοούν: η κρίση της Συρίας φτάνει πλέον στο ευρωπαϊκό έδαφος.Αν και έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για ποσοστά και αριθμούς προσφύγων που κάθε χώρα δέχεται ή προτίθεται να δεχτεί, πιστεύουμε ότι πίσω από τους αριθμούς αυτούς και την όψιμη ευαισθησία των πολιτικών ηγετών, κρύβεται το πραγματικό πρόσωπο της δυτικής πολιτικής. Την εικόνα του αποφασίσαμε σήμερα να ανασυνθέσουμε μέσα από  απόρρητα έγγραφα και τις πολύ σοβαρές αποκαλύψεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, αλλά που για κάποιον λόγο ξεχάστηκαν γρήγορα.

Τα σχέδια για την ανατροπή των ενοχλητικών καθεστώτων της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής ξεκινάνε από τότε που τα αρπακτικά της Ουάσινγκτον μαζί με τους Ευρωπαίους συμμάχους τους, σχεδίαζαν την πρώτη εισβολή στο Ιράκ.
To 2007 o στρατηγός Wesley Clark σε ομιλία που έδωσε στο Σαν Φρανσίσκο αναφέρεται σε μια συζήτηση που είχε το 1991 με τον τότε αναπληρωτή υπουργό άμυνας των ΗΠΑ Paul Wolfowitz. Κατά τη διάρκεια της, ο υφυπουργός του είπε ότι το Πεντάγωνο έχει εκπονήσει σχέδιο επέμβασης στη Μέση Ανατολή για την επόμενη δεκαετία με σκοπό την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράκ, τη Συρία και το Ιράν. Ο Clark αποκαλύπτει ακόμα ότι έξι εβδομάδες μετά την πτώση των δίδυμων πύργων το 2001, αξιωματούχος του υπουργείου άμυνας του είχε αναφέρει την ύπαρξη απόρρητου εγγράφου από το Πεντάγωνο στο οποίο περιγράφεται λεπτομερώς η πολιτική των ΗΠΑ για αλλαγή καθεστώτος σε επτά χώρες μέσα στην επόμενη πενταετία: η αρχή θα γινόταν με το Ιράκ, έπειτα με τη Συρία και το Λίβανο, για να ακολουθήσει η Λιβύη, η Σομαλία, το Σουδάν και να τελειώσει η επιχείρηση με το Ιράν.
Παρόμοια αποκάλυψη είχε κάνει και ο πρώην Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Roland Dumas όταν σε συνέντευξη του στη γαλλική τηλεόραση είπε ότι η Μεγάλη Βρετανία, για τουλάχιστον δύο χρόνια πριν τον συριακό εμφύλιο εκπαίδευε και προετοίμαζε την εξέγερση των ανταρτών σκοπεύοντας στην εκδίωξη του Άσαντ από την εξουσία .
Μεταξύ των ετών 2006 και 2010, οι ΗΠΑ δαπάνησαν πάνω από δώδεκα εκατομμύρια δολάρια για να στηρίξουν και να προκαλέσουν αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και προπαγάνδα στη Συρία. Όπως αποκάλυψε το WikiLeaks που διέρρευσε  πάνω από 7000 απόρρητα έγγραφα, 6,3 εκατομμύρια δολάρια δαπανήθηκαν για την στήριξη του Κινήματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, μια άγνωστης και σκοτεινής οργάνωσης Σύρων αντιφρονούντων με έδρα το Λονδίνο. Ανάμεσα στις δραστηριότητες της οργάνωσης, ήταν και η λειτουργία του δορυφορικού καναλιού Barata, το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο στις διαμαρτυρίες του 2010 και 2011 στη Συρία.
Τα υπόλοιπα 6 εκατομμύρια οι ΗΠΑ τα δαπάνησαν για την στήριξη ανταρτών και ακτιβιστών αλλά και για επιμόρφωση δημοσιογράφων για την επικοινωνιακή διαχείριση της συριακής κρίσης προς όφελος των ανταρτών. Ο εκπρόσωπος του State Department, Mark Toner, παραδέχτηκε τον Απρίλιο του 2011 την εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών και την αυθεντικότητα των αποκαλύψεων του Wikileaks δικαιολογώντας το όμως ως «προώθηση της ελευθερίας και της δημοκρατίας στη Συρία» και βαφτίζοντάς του αντάρτες «κινήματα  πολιτών».
Ένα χρόνο αργότερα το 2012, ο υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας Laurent Fabius, θα αναλάβει πρωτοβουλία να πείσει τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες να εξοπλίσουν τους αντάρτες χαλαρώνοντας το εμπάργκο όπλων που είχε θέσει η ίδια η ΕΕ και θα σπεύσει να αναγνωρίσει  την Εθνική Συμμαχία των Συριακών Επαναστατικών Αντιπολιτευτικών Δυνάμεων, ένα γκρουπ ανταρτικών ομάδων που δημιουργήθηκε στη Ντόχα του Κατάρ με χρηματοδότηση από τις χώρες του Κόλπου, ως τον μόνο εκπρόσωπο του Συριακού λαού, ζητώντας από τους εταίρους του να κάνουν το ίδιο. Ο Laurent Fabius είναι ο ίδιος υπουργός εξωτερικών που το 2011, αφού είχε στηρίξει την επέμβαση της Γαλλίας στη Λιβύη, ζήτησε από την ΕΕ να λάβει μέτρα ώστε να μην πλημμυρίσει η Γαλλία από χιλιάδες ‘μετανάστες’ που πιθανόν θα ζητούσαν καταφύγιο εκεί μετά την καταστροφή της Λιβύης.
Σύμμαχος της Γαλλίας στα σχέδια της για τη Συρία, θα είναι η Μεγάλη Βρετανία που θα στηρίξει την καμπάνια εξοπλισμού των ανταρτών και τη χαλάρωση των περιορισμών που έθετε η ΕΕ στην πώληση όπλων.
Η Γαλλία δεν χρειάστηκε να περιμένει πολύ για εξοπλίσει τους Σύρους αντάρτες. Το 2014 ο Francois Hollande θα παραδεχτεί κυνικά σε συνέντευξη στην Le Monde ότι η Γαλλία ήδη από τα τέλη του 2012, εξόπλιζε και εκπαίδευε τους αντάρτες γιατί «είναι οι μόνοι που μπορούν να εγγυηθούν τη δημοκρατική διαδικασία στην Συρία».
Μάλλον ο Γάλλος πρωθυπουργός έχει μια περίεργη αντίληψη για το τι σημαίνει δημοκρατική διαδικασία. Από τα σπλάχνα του ‘Ελεύθερου Συριακού Στρατού’ –που υποστήριζαν και εκπαίδευαν οι Γάλλοι και οι Βρετανοί και που αποτελεί το στρατιωτικό τμήμα της κυβέρνησης που αναγνώρισαν ως ‘εκπρόσωπο του συριακού λαού’- προέρχονται οι τζιχαντιστες του Μετώπου Al –Nusrah το οποίο θεωρείται παρακλάδι της Αλ Καιντα στη Συρία. H Washington Post αναφέρει ότι οι τζιχαντιστές εξελίχθηκαν γρήγορα στην πιο πετυχημένη και αποτελεσματική δύναμη των ανταρτών στον συριακό εμφύλιο . Με άλλα λόγια οι Γάλλοι για τουλάχιστον τρία χρόνια και με την βοήθεια των Βρετανών εξόπλιζαν τους τζιχαντιστές της Αλ Καιντα στη Συρία. Και όπως όλα δείχνουν δεν ήταν οι μόνοι που το έκαναν.
Πάμε πίσω στον Σεπτέμβριο του 2012. Το αμερικανικό προξενείο και μια μυστική βάση της CIA στη Βεγγάζη της Λιβύης δέχονται επίθεση από ντόπια ένοπλη ομάδα. Η επίθεση έχει ως αποτέλεσμα τον θάνατο του αμερικανού προξένου Christopher Stevens και τριών ακόμα υπαλλήλων. Ο Πρόεδρος Ομπάμα και η Χίλαρι Κλίντον δέχονται τα πυρά των ρεπουμπλικανών που τους κατηγορούν για ελλιπή προστασία των αμερικανών πολιτών. Κανείς όμως δεν ρώτησε γιατί οι ΗΠΑ είχαν προξενείο σε μια περιοχή που λυμαίνονταν οι ντόπιες ένοπλες ομάδες και τι ακριβώς έκανε εκεί. Σύμφωνα με απόρρητο έγγραφο που διέρρευσε απο το Πεντάγωνο, ο πρόεδρος Ομπάμα και ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογκάν είχαν έρθει σε μυστική συμφωνία στις αρχές του 2012 βάση της οποίας η CIA και οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες MI6 θα αναλάμβαναν την μεταφορά του οπλοστασίου του Καντάφι εκτός Λιβύης και θα το διοχέτευαν στους σκληροπυρηνικούς του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, που δεν ήταν άλλοι από τους τζιχαντιστές του μετώπου Al Nusrah. Η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ είχαν αναλάβει την χρηματοδότηση της επιχείρησης της οποίας η κάλυψη ήταν μια αυστραλέζικη εταιρία. Ο γενικός διοικητής της CIA, David Petraeus ήταν ο διοικητής της επιχείρησης. Αν και δεν είναι ξεκάθαρο γιατί οι Λίβυοι επιτέθηκαν στο προξενείο και σε τι αποσκοπούσαν, αυτό που φάνηκε ήταν ότι ο ρόλος του  δεν ήταν άλλος από το να προσφέρει κάλυψη στην μεταφορά όπλων στους τζιχαντιστές ..
Μετά τον θάνατο του αμερικανού πρέσβη οι ΗΠΑ διέκοψαν την δραστηριότητά τους στη Λιβύη, τα όπλα όμως ήταν ήδη στα χέρια των τζιχαντιστών.
Ας πάμε τώρα ένα χρόνο μετά, τον Αύγουστο του 2013. Είναι νωρίς το πρωί και ένας κίτρινος καπνός γεμίζει το προάστιο της Ghouta κοντά στη Δαμασκό, το οποίο ελέγχουν δυνάμεις ανταρτών. Λίγες ώρες αργότερα τα άψυχα σώματα πάνω από 1000 ανθρώπων, ανάμεσα τους και 300 παιδιά θα κείτονται στους δρόμους. Πρόκειται για μια από τις χειρότερες επιθέσεις με χημικά όπλα στην ιστορία του συριακού εμφυλίου. Ο πρόεδρος Ομπάμα θα δηλώσει συγκλονισμένος, ότι "η Συρία πέρασε την ‘κόκκινη γραμμή’", θα σπεύσει να κατηγορήσει το συριακό καθεστώς και θα ανακοινώσει στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ για να διώξει τον 'Ασαντ από την εξουσία. Δυο μέρες όμως πριν την επίθεση, θα αλλάξει γνώμη δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να προχωρήσει στην στρατιωτική επέμβαση χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου.
Τι συνέβη λοιπόν και ξαφνικά ο Ομπάμα ζητούσε τη νομιμοποίηση μέσω του αμερικανικού Κογκρέσου; Την απάντηση θα δώσει ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος Seymour Hersh ο οποίος θα αποκαλύψει ότι το μέτωπο Al Nusrah είχε προμηθευτεί χημικά όπλα και συγκεκριμένα αέριο Σαρίν, με τη διαμεσολάβηση Τούρκων και Σαουδάραβων, με σκοπό να πραγματοποιήσουνεπίθεση μεγάλης έκτασης στη Συρία . Λίγους μήνες πριν την επίθεση, η τουρκική αστυνομία είχε συλλάβει αντάρτες του μετώπου Al Nusrah για κατοχή αερίου Σαρίν αλλά παρόλο που είχαν προταθεί βαριές ποινές μέχρι και 25 ετών, λίγο καιρό μετά αφέθηκαν ελεύθεροι. Ήταν η εποχή που ο Άσαντ με τη στήριξη των Ρώσων κέρδιζε σημαντικό έδαφος στη Συρία, κάτι που μάλλον ανησυχούσε τόσο τις ΗΠΑ, και την ΕΕ όσο και την Τουρκία και την Σαουδική Αραβία, για διαφορετικούς λόγους την κάθε μία. Χρειαζόταν μια κίνηση αντιπερισπασμού ώστε η κοινή γνώμη να στραφεί πάλι κατά του Άσαντ και να δικαιολογηθεί μια στρατιωτική επέμβαση στην περιοχή. Αν και η επέμβαση αυτή δεν έγινε, η αντίστροφη μέτρηση για το συριακό καθεστώς ξεκινάει. Τα όπλα του Καντάφι και τα άφθονα πετροδολάρια των Σαουδαράβων εξοπλίζουν και διασπούν τις ανομοιογενείς ομάδες ανταρτών, που πλέον υπολογίζονται σε χίλιες μέσα στο έδαφος της Συρίας.
Ένα χρόνο μετά την επίθεση στη Ghouta το Ισλαμικό Κράτος θα κάνει την εμφάνισή του, σκορπώντας τον τρόμο και τον θάνατο.
Το αποτέλεσμα των πολιτικών αυτών οδήγησε σε περίπου τέσσερα εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες στις γύρω χώρες, χιλιάδες νεκρούς, και πάνω από 250,000 να προσπαθούν μέσα στο 2015 να περάσουν στην Ευρώπη. Τα πνιγμένα σώματα των προσφύγων τάραξαν τις συνειδήσεις αλλά δεν άλλαξαν τις πολιτικές. Η Ευρώπη από τη μια δίνει άσυλο και από την άλλη σχεδιάζει μυστικές πολεμικές επιχειρήσεις στη Λιβύη με τη δικαιολογία ότι θα χτυπήσει τα κυκλώματα διακινητών .
Το ποιος τελικά θα είναι η ‘παράπλευρη απώλεια’ μένει να το δούμε...
Πηγή : The press project

Η μοναδική αξιόπιστη δημοσκόπηση από το ΑΠΘ

 Για την οποία στοιχηματίζουμε ότι θα δικαιωθεί απο το αποτέλεσμα των εκλογών

ΤΡΙΤΗ 15/09/2015 
Δημοσιεύουμε δημοσκόπηση μεταπτυχιακών φοιτητών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, τη μοναδική που θεωρούμε αξιόπιστη, αφού όλες οι εταιρείες δημοσκοπήσεων έχει αποδειχτεί ότι ενεργούν με άνωθεν εντολές, με σκοπό τον επηρεασμό της κοινής γνώμης, σύμφωνα με τις επιθυμίες των εντολοδόχων τους. Του ίδιου του συστήματος κατοχής που χρησιμοποιεί τις εταιρείες δημοσκοπήσεων και τα ΜΜΕ και κυρίως την τηλεόραση, για να καθοδηγούν και καθυποτάσουν την πολιτική βούληση και συμπεριφορά των ψηφοφόρων, κάτι που φαίνεται ότι το καταφέρνουν.
Υπενθυμίζεται ότι οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, προέβλεπαν μάχη στήθος με στήθος για το δημοψήφισμα, ενώ το Μπομπολίσιο Ποτάμι, το προίκισαν με πρόθεση ψήφου της τάξης του...15% την προηγούμενη μέρα που εξαγγέλθηκε η ίδρυσή του.Οι εταιρείες των ψευτοδημοσκόπων, έχουν μετατρέψει το ψέμα σε επιστήμη και αφού διαψευστούν για πολλοστή φορά,επαναλαμβάνουν τα ίδια κατευθυνόμενα ψέματα χωρίς ντροπή. Και χωρίς να υπάρχει κάποιος Εισαγγελέας για να τις εγκαλέσει για συστηματική προσπάθεια αλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος.
Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές του ΑΠΘ, προφανώς δεν εντάσσονται στο σύστημα, γι’ αυτό και ήταν οι μόνοι που με προηγούμενη δημοσκόπηση τους είχαν προβλέψει επακριβώς το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Ελπίζουμε και ευχόμαστε ότι, η μη ένταξή τους αυτή θα παραμείνει στο διηνεκές.
Η δημοσκόπηση των μη-συστημικών και κατά συνέπεια ακέραιων φοιτητών, έγινε στο διάστημα μεταξύ 31/8 και 2/9. Λόγω της σχετικής απόστασής της από την ημερομηνία των εκλογών, το αποτέλεσμα της κάλπης ενδέχεται να είναι μερικώς διαφοροποιημένο,αλλά όχι στο βαθμό που θα αλλάξει καταλυτικά η σειρά κατάταξης  των κομμάτων.
Εμείς θα στοιχηματίζαμε ότι, η σειρά κατάταξης των πρώτων 4-5 κομμάτων θα είναι αυτή που εμφανίζει η δημοσκόπηση. Όπως και στο ότι, η μετεκλογική κυβέρνηση θα είναι μια πειθήνια κυβέρνηση συνεργασίας μνημονιακών κομμάτων, όπως δηλαδή επεδίωξε και φαίνεται ότι πετυχαίνει το Βερολίνο. Αλλά το μέλλον προβλέπεται θολό και μάλλον κοντό για τους μνημονιακούς εραστές.
Τα ευρήματα της μοναδικά αξιόπιστης αυτής δημοσκόπησης έχουν ως εξής :
ΝΔ..............................24,6
ΣΥΡΙΖΑ...................... 23,6
Χρυσή Αυγή................8,4
ΛΑ,Ε............................7,5
ΚΚΕ.............................4,8
Ποτάμι.......................4,6
Ένωση Κεντρώων.......4,2
ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ........   3,7
ΑΝΕΛ.......................... 1,8
ΑΝΤΑΡΣΥΑ................   1,2
Άλλο............................2,7
Αδιευκρίνηστη.............2,9

Χάρρυ Κλυνν: Ανταγωνίζεται τον Γκαίμπελς



«Και άλλαζαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων 
ώστε να ταιριάζει με την πράξη τους»
 
Θουκυδίδης
 
Ο Χάρρυ Κλυνν δεν αλλάζει απλώς τη σημασία των λέξεων, αλλά τις διαστρέφει, διαστρέφοντας γκεμπελικά την πραγματικότητα… 
Μια τέτοια νοσηρή διαστροφή εγκεφάλου δύσκολα συναντάς… 
Ακόμα και η γκεμπελική προπαγάνδα στηρίζεται σε κάποια στοιχεία της πραγματικότητας. Δεν διαστρέφει τα πράγματα με αφετηρία τη νοσηρή φαντασία, τις φανατικές εμμονές…


Από αυτή την άποψη ο Χάρρυ Κλυνν …ξεπερνάει τον Γκαίμπελς… 

Ο …εγκέφαλος του Χάρρυ Κλυνν λειτουργεί ανάποδα!!! 

Ο Τσίπρας συμμετέχει στο Μαύρο Μνημονιακό Μέτωπο από κοινού με τον ΓΑΠ, το ΠΟΤΑΜΙ, τη ΝΔ και όλα τα κατασκευάσματα του 4ου Ράιχ, αλλά ο νοσηρός εγκέφαλος του Χάρρυ Κλυνν …φωτογραφίζει τα πράγματα ανάποδα: Βλέπει το Λαφαζάνη και την Ζωή, που διαχωρίστηκαν από τα δωσίλογα ανδρείκελα, ως κατασκευάσματα («σερβίτσια») του συστήματος… 

Τέτοια καλαμπούρια ούτε ο Τσίπρας δεν τα έχει ξεστομίσει… 

Τέτοιο άθλιο κατάντημα δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε για το Χάρρυ Κλυνν…
 
Εκτός και αν συνειδητά θέλει, με αυτά τα νοσηρά αστεία, να απαλύνει τον πόνο του ελληνικού λαού και να τον κάνει να γελάσει λίγο… 

Είναι κι αυτό μια προσφορά διασκέδασης και γέλιου μέσα στη μαυρίλα που ζούμε…

ΠΗΓΗ ΡΕΣΑΛΤΟ

Ο πέλεκυς της Ζωής στους «μπράβους» του Mega

Ο πέλεκυς της Ζωής στους «μπράβους» του Mega



Η Ζωή Κωνσταντοπούλου γνωρίζει κάτι το πολύ απλό: Κερδίζεις και ηρωοποιείσαι στα μάτια του λαού όταν συγκρούεσαι, χωρίς ευγένειες και αβρότητες, με τα κανάλια των «νταβάδων»: Τα κανάλια της κακοήθους δωσίλογης διαστρέβλωσης… Βεβαίως αυτό, σίγουρα θα το γνωρίζουν πολλοί, αλλά δεν έχουν τη γενναιότητα να συγκρουστούν καθέτως και οριζοντίως με τις τηλεοπτικές πόρνες…

Είμαστε υποχρεωμένοι, λοιπόν, να βγάλουμε το καπέλο μας στη Ζωή για τον τσαμπουκά της που συνδυάζει τη νηφαλιότητα της πολιτικής γνώσης με την οργή της δράσης: Και είναι αυτός ο συνδυασμός που την ηρωοποιεί… 

Τη Δευτέρα (14-9) η Ζωή έδωσε τα ρέστα της στην «ομάδα κρούσης» των «νταβάδων»: Mega… 

Πέρασε γενεές δεκατέσσερις τους «μπράβους» του καναλιού: Πρετεντέρη, Ευαγγελάτο και Σαράφογλου. Τυχερή η Όλγα Τρέμη που έλειπε… 

Τους έσουρε η Ζωή αυτά που γνωρίζει και ήθελε να ακούσει ο κόσμος. Και το διατύπωσε με καθαρότητα: 
«Ευτυχώς η κοινωνία έχει αντλήσει τα συμπεράσματα για εσάς και το βίο σας». 

Πράγματι έχει αντλήσει τα συμπερασματά του ο ελληνικός λαός για τα κανάλια και ιδιαίτερα για το Μega: Συμπεράσματα που συνθέτουν τη λαϊκή ΟΡΓΗ με την ΑΗΔΙΑ για τις μήτρες της καθεστωτικής προπαγάνδας και τα μεγάλα λαρύγγια τους… 

Γι αυτό το κανιβαλικό πάθος των καναλιών εναντίον συγκεκριμένων πολιτικών εκτοξεύει τη δημοτικότητά τους… 

Το ίδιο ηρωοποιούνται οι πολιτικοί εκείνοι, οι ελάχιστοι, που ευθέως καρατομούν τους κανίβαλους της δημοσιογραφικής κακουργίας… 

Απολαύστε τη Ζωή: 
https://www.youtube.com/watch?t=296&v=HO_T6Ti9css
 

Να θυμίσουμε και μια άλλη …απόλαυση. Αυτή του Κλέωνα Γρηγοριάδη, ΕΔΩ: 
http://resaltomag.blogspot.gr/2015/07/blog-post_28.html
 

Θα κλείσουμε με την αναδημοσίευση ενός δικού μας, περσινού κειμένου: 
Βρίσκεται εδώ: 
http://resaltomag.blogspot.gr/2014/05/mega.html 

MEGA: Η παράκρουση της δωσίλογης κακοήθειας… 

 
Παρακμιακά και σηπόμενα καθεστώτα πληρώνουν αδρά την ανοησία. Είναι το μόνο «όπλο» που τους έχει απομείνει: Να βομβαρδίζουν την κοινωνία με τόνους ψεύδους και ανοησίας, όχι μόνο για να αποπροσανατολίζουν και παραπλανούν, όχι μόνο για να προβοκάρουν τις λαϊκές διαμαρτυρίες και ζυμώσεις, αλλά και για να αποκτηνώνουν και δολοφονούν τη σκέψη και τη ψυχή μας. 

Οι πομποί όλων αυτών των ρύπων είναι τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα τα ηλεκτρονικά. Εκεί συνωστίζονται, σε ένα αχαλίνωτο ανταγωνισμό βλακείας και προβοκάτσιας, όλοι οι ακριβοπληρωμένοι φελλοί: κοπριά που πληρώνεται σαν χρυσάφι.
 

Στην πρωτοπορία βρίσκεται η δημοσιογραφική «συμμορία» του mega: Το μεγάλο κανάλι των «νταβάδων».
 

Αυτή η «συμμορία» 
πληρώνεται αδρά για να στηρίζει αφηνιασμένα το σύγχρονο φασισμό του 4ου Ράιχ και τα εγχώρια ανδρείκελά του: Την κυβερνητική «συμμορία»… 
Πληρώνεται για να συκοφαντεί με κανιβαλική αγριότητα κάθε λαϊκή εκδήλωση κατά της κυβέρνησης, κάθε φωνή που υψώνεται εναντίον του δωσίλογου καθεστώτος, κάθε κόμμα που απειλεί να γκρεμίσει την κυβερνητική «συμμορία»: Οι έμμισθοι «μπράβοι», παραχαράκτες, συκοφάντες, ψεύτες και προβοκάτορες του καθεστώτος… 

Πληρώνεται για να στηρίζει, με νύχια και με δόντια, το «όνειδος» της δωσίλογης και επαρμένης κακουργίας, το αγαπημένο τέκνο των «νταβάδων»: Βενιζέλο… 

Πληρώνεται αδρά, από τα λύτρα της λεηλασίας και της σφαγής του ελληνικού λαού ΟΧΙ μόνο για να εξαπατά, να εμπαίζει, να ελεεινολογεί και να βρίζει τον ελληνικό λαό, αλλά και για να καθιερώνει, μέσω τελετουργικών μεταμφιέσεων, νέες «λέρες» στο εκλογικό παιχνίδι, «λέρες» του δικού τους φυράματος: Το κανάλι της ειδωλολατρίας της σήψης, το κανάλι που κατασκευάζει τα νέα παρακμιακά είδωλα της Φαιάς Πανούκλας… 

Το «Ποτάμι» δική τους κατασκευή ήταν και ο Σταύρος Θεοδωράκης, μίσθαρνο όργανο του καναλιού και σάρκα από τη σάρκα του: Η συνισταμένη των έμμισθων φελλών και του πολιτικού ΤΙΠΟΤΑ…
 

Μια άλλη «νεύρωση» του ΤΙΠΟΤΑ και πυώδης φουσκάλα δωσίλογης λευχαιμίας είναι η Σπυράκη. Έγινε κι αυτή, έστω ΑΡΝΗΤΙΚΑ, το επίκεντρο της εκλογικής δημοσιότητας: ΣΕ τέτοιες βαθιά παρακμιακές και νοσηρές εποχές διαφημίζονται, έστω αρνητικά, τα πιο παρακμιακά και νοσηρά «υποκείμενα», τα ΤΙΠΟΤΑ… 

Γι αυτό το «είδος» της έμμισθης, δημοσιογραφικής «πορνείας», το ΨΕΥΔΟΣ ταυτίζεται με το «εθνικό καθήκον»:Τέτοια ξετσιπωσιά και αυθάδεια ελεεινού ρουφιάνου!!! 

Το ίδιο και ο Πρετεντέρης, ο σημαιοφόρους της νταβατζήδικης «δημοσιογραφίας» κομπάζει για τα ΨΕΥΔΗ του… 
Διαβάστε για να φρεσκάρετε τη μνήμη σας, ΕΔΩ: 
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/05/blog-post_2.html
 

Αυτή η «συμμορία» του mega αποτελεί αλάνθαστο πολιτικό κριτήριο: ΜΑΥΡΟ σε ό,τι αυτό προβάλει και στηρίζει… 

Καιρός, μαζί με τα ανδρείκελα του 4ου Ράιχ, να ριχτεί στον σκουπιδοτενεκέ και το Μεγάλο Κανάλι τους…

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΡΕΣΑΛΤΟ"