ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΑΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ

  ΡΩΣΙΚΟ ΥΠΑΜ: "ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΜΕ 1458 ΣΤΟΧΟΥΣ"


ΣΑΒΒΑΤΟ 05/12/2015
Translate this page: EN FR DE ES RU AR
του Βασίλη Καπούλα
Κάρβουνο, φωτιά και θειάφι μυρίζουν τα τουρκο-συριακά σύνορα στην περιοχή των Τουρκομάνων καθώς ρωσικά μαχητικά Su-34 βομβάρδισαν νέο τουρκικό κομβόι μεταξύ Ahras και Kafr Nasih ενώ  μεταφορικό αεροσκάφος IL-76 της ρωσικής Αεροπορίας έριξε πέντε τόνους εξοπλισμού και πυρομαχικών στους Σύρους Κούρδους του YPG, εφαρμόζοντας σε πλήρη κλίμακα τα αντίποινα για την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού υποστρατηγικής κρούσης Su-24.
 
Από την επίθεση αναφέρονται 7 Τούρκοι νεκροί και 11 οχήματα κατεστραμμένα, ενώ για άλλη μία φορά επλήγησαν θέσεις των Τουρκομάνων στην περιοχή. Ένα άλλο ενδιαφέρον, στοιχεία που είχαν οι ρωσικές υπηρεσίες από την περιοχή είναι ότι το δυνάμεως Τάγματος τουρκικό στρατιωτικό σώμα που είχε εισέλθει στην Τουρκία και ο βομβαρδισμός του οποίου από το Su-24 συνετέλεσε στην κατάρριψη του αεροσκάφους από τα τουρκικά F-16, αποσύρθηκε με αρκετά σοβαρές απώλειες.
 
Πληροφορίες αναφέρουν ότι άφησαν πίσω τους πάνω από 10 νεκρούς και καταγράφουν 35 τραυματίες.
 
"Όλη την εβδομάδα από τις 26 Νοεμβρίου μέχρι τις 4 Δεκεμβρίου, τα ρωσικά μαχητικά πραγματοποίησαν 431 επιδρομές από τη βάση Hmeymim και χτύπησαν 1.458 τρομοκρατικούς στόχους σε Χαλέπι, Ιντλίμπ, Λαττάκεια, Χάμα, Χομς, Ράκκα και Deir ez-Zor" ανέφερε το ρωσικό ΥΠ.ΑΜ.
 
"Διοικητικά κέντρα των τρομοκρατών, κέντρα εκπαίδευσης, αποθήκες πυρομαχικών και καταφύγια καταστράφηκαν από τις ρωσικές αεροπορικές επιδρομές" είπε ο Igor Konashenkov.
 
"Η Ρωσική Αεροπορία κατέστρεψε 12 σταθμούς μεταφοράς πετρελαίου, 170 βυτιοφόρα και 8 διυλιστήρια που ελέγχονταν από τρομοκράτες αυτή τη βδομάδα" είπε ο Konashenkov.
 
"Τις τελευταίες 24 ώρες Su-34 χτύπησαν δύο κομβόι βυτιοφόρων κοντά σε Χαλέπι και Ράκκα και κατέστρεψαν 40 οχήματα των τρομοκρατών τροποποιημένα ώστε να μεταφέρουν πετρέλαιο" είπε ο Konashenkov ενώ τόνισε ότι "Όλες οι επιδρομές των βομβαρδιστικών μας συνοδεύονταν από αναχαιτιστικά Su-30".
 
"Κοντά στο χωριό Kessab στη Λαττάκεια καταστρέψαμε ένα μεγάλο κρυσφήγετο ισλαμιστών σε στρατηγικό σημείο ενώ διαλύσαμε και μια μεγάλη αποθήκη πυρομαχικών στο Μορέκ στη Χάμα".
 
"Στη Χομς υπήρχε καμουφλαρισμένο διοικητικό κέντρο των τρομοκρατών που ανακαλύφτηκε και κατέστρεψαν τα ρωσικά μαχητικά" είπε ο Konashenkov. "Αυτό το διοικητικό κέντρο συντόνιζε το πυροβολικό τους".
 
"Τέλος, νεκροί είναι οι ηγέτες των τρομοκρατών στη Χάμα".
 
Ταυτόχρονα, ρωσικό στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος έριξε χιλιάδες τόνους στρατιωτικού εξοπλισμού στους Κούρδους του PYD στο Χαλέπι".
 
Η τοπική συντονιστική επιτροπή των Κούρδων επιβεβαίωσε ότι την Τετάρτη, ρωσικό στρατιωτικό μεταγωγικό IL-76 έριξε πέντε τόνους εξοπλισμού και πυρομαχικών στις δυνάμεις του PYD, βόρεια του Χαλεπίου.
 
Στόχος είναι να υποστηρίξουν τους Κούρδους στις προσπάθειες τους να συνδέσουν το Κομπάνι και την Afrin στη βόρεια Συρία ελέγχοντας τις περιοχές της Azaz.
 
Την ίδια στιγμή η Χεζμπολάχ επέστρεψε στο Χαλέπι καθώς αντιμετώπιζε την αντεπίθεση των ισλαμιστών της Harakat Ahrar Al-Sham, Harakat Nouriddeen Al-Zinki και “Jabhat Al-Nusra”.
 
Οι δυνάμεις της Χεζμπολάχ έφτασαν ξανά στο Χαλέπι μαζί με άρματα μάχης Τ-72 και Ιρανούς, Ιρακινούς, Αφγανούς παραστρατιωτικούς δίνοντας ώθηση στον συριακό Στρατό που κατέλαβε τις περιοχές Tal Al-Baraqa, Tal Dadeen, Tal Ja’eera και Tal ‘Arba’een.
 
Στόχος πλέον είναι να καταληφθεί η στρατηγικής σημασίας περιοχή ICARDA που βρίσκεται στον μεγάλης σημασίας αυτοκινητόδρομο Χαλέπι-Δαμασκός.
 
Ταυτόχρονα, ο συριακός Στρατός προελαύνει και στην περιοχή Al-Ghaab βόρεια της Χάμα. Στην περιοχή Tal Zajram, έλαβαν χώρα σφοδρές συγκρούσεις με τις κοινές δυνάμεις των ισλαμιστών από Jaydh Al-Fateh, FSA και Jabhat Al-Nusra.
 
Ο συριακός Στρατός κατάφερε να ασφαλίσει την είσοδο του στρατηγικού λόφου ενώ η ρωσική Αεροπορία βομβάρδιζε τις θέσεις της Jaysh Al-Fateh.
 
Χαρακτηριστικό είναι το βίντεο που έδωσε στην δημοσιότητα το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας και δείχνει ένα ρωσικό μαχητικό να παρακολουθεί ένα UAV των ΗΠΑ στη βόρεια Συρία.
 
Πλέον ο συριακός Στρατός επικεντρώνεται σε Al-Ziyarah, Tal Wassit και Al-Mansoura στην Al-Ghaab 
 
Τέλος, Mil Mi-24 συνεχίζουν να σφυροκοπούν θέσεις των ισλαμιστών Τουρκμένων γύρω από τα βουνά Jabal Al-Akrad και Jabal Al-Turkmen.
ενώ ο συριακός Στρατός και οι σύμμαχοι του κατέλαβαν τους στρατηγικούς λόφους της Katf Al-Hamida μετά από σφοδρές μάχες με τη Jabhat Al-Nusra και τον FSA.
 
Μετά την κατάληψη της Katf Al-Hamida, ο συριακός Στρατός και οι σύμμαχοι του κινούνται προς τον νότιο άξονα του Katf Ghadder και το μικρό λόφο του χωριού Raweesat Khandiq το οποίο και κατελήφθη αφού οι ισλαμιστές υποχώρησαν και εγκατέλειψαν τις θέσεις τους.


- See more at: http://www.pronews.gr/portal/20151204/defencenet/%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%BB%

Κυβέρνηση αντιλαϊκών επιτυχιών


05.12.2015  
Κυβέρνηση αντιλαϊκών επιτυχιών
ΘΕΜΑ
Δημοσίευση: Φύλλο 288 
       
Απ’ το παράλληλο πρόγραμμα στην ένταση της επίθεσης εναντίον της κοινωνίας
Του Σπύρου Παναγιώτου

Με τη φράση «είμαστε θύματα των επιτυχιών μας» υποδέχτηκε ο υπ. Οικονομίας, Ε. Τσακαλώτος, την προ του αναμενομένου επίτευξη συμφωνίας για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Η επιτυχία, βέβαια, δεν είναι άλλη από την εκμηδένιση της δημόσιας συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών, παρά τα περίπου 50 δισ. που φορτώθηκαν στο δημόσιο χρέος, για να διασωθούν Διοικήσεις τραπεζών που βαρύνονται για την χρεοκοπία τους.
Η ουσία της δήλωσης του γνωστού για την «ταξική του μεροληψία» υπουργού είναι η απώλεια κάθε μέτρου στο τι συνιστά επιτυχία και τι όχι. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προβάλλει -αναπόφευκτα- ως δήθεν επιτυχία το «κλείσιμο» κάθε εκβιαστικού κύκλου των απαιτήσεων των δανειστών (με όρους που αυτοί επιβάλλουν) και τη μετάθεση για αργότερα των πιο επώδυνων. Έτσι, οι σημαντικότερες κυβερνητικές «επιτυχίες», μέχρι τώρα, περιλαμβάνουν εκτός από το σκανδαλώδες χάρισμα των τραπεζών στους ιδιώτες, μειώσεις σε συντάξεις, επιτάχυνση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, αυξήσεις στον ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης και νησιά, ξεθεμελίωμα της δημόσιας Υγείας και Παιδείας, περιορισμό των ευνοϊκών όρων στις 100 δόσεις, πρώτη δόση της φορολογικής αφαίμαξης, μέτρα σε βάρος των αγροτών κ.λπ. Και μπροστά μας βρίσκεται η «διαπραγμάτευση» για το πιο επώδυνο πακέτο προαπαιτούμενων που περιλαμβάνει το ασφαλιστικό και το νέο φορολογικό σύστημα και που ήδη κυβερνητικές δηλώσεις προαναγγέλλουν αλλαγές που δεν θα τολμούσε καμιά, ώς τώρα, κυβέρνηση να διανοηθεί.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όπως και το σύνολο του πολιτικού συστήματος μοιάζει ανίκανο να κατανοήσει, πολύ περισσότερο να αντιμετωπίσει, το σύνολο των απειλών και των κινδύνων που απειλούν την κοινωνία αλλά και την ίδια την υπόσταση της χώρας.
Παράλληλα με την αποδοχή των μνημονιακών καταναγκασμών ξεδιπλώνεται μια «ναι σε όλα» αντίληψη και στην εξωτερική πολιτική. Η κυβέρνηση παρουσιάζει ως επιτυχία της την πολιτική της Ε.Ε. στο μεταναστευτικό-προσφυγικό πρόβλημα, ενώ αποδέχεται αδιαμαρτύρητα τους εκβιασμούς της Τουρκίας που γκριζάρει ολόκληρο το Αιγαίο. Συναινεί στις απαιτήσεις των Ερντογάν-Νταβούτογλου, αναζητώντας ρόλο για λογαριασμό ολόκληρης της Ε.Ε. χωρίς να βλέπει τον ορατό κίνδυνο αποκλεισμού χιλιάδων προσφύγων στην Ελλάδα, καθώς τα σύνορα των χωρών της Ε.Ε. κλείνουν σταδιακά.
Την ίδια στιγμή που κάνει πως δεν καταλαβαίνει τι κρίνεται στην Κύπρο, συνεχίζει την πολιτική του «ναι» στο εμπάργκο προς τη Ρωσία και συνυπογράφει τις πρόσφατες αποφάσεις του ΝΑΤΟ, με αφορμή την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροπλάνου στη Συρία, εμπλέκοντας διπλωματικά και στρατιωτικά τη χώρα σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη κρίση στη Μ. Ανατολή. Στο ίδιο μήκος κύματος συνεχίζει τα στρατηγικά ανοίγματα στο Ισραήλ, όταν η κατάσταση στη Μ. Ανατολή κινδυνεύει να ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ γίνεται έτσι, ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των βαθιά αντιλαϊκών κυβερνήσεων της χώρας. Η μέχρι τώρα πορεία του κυβερνητικού έργου αποδεικνύει ότι η ρητορική για δήθεν «παράλληλο πρόγραμμα» ανακούφισης από την επώδυνη συμφωνία του Αυγούστου έχει καταρρεύσει. Μαζί του έχουν καταρρεύσει και οι αυταπάτες της «αξιοποίησης της κυβέρνησης» υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.
Οι ψευδαισθήσεις και οι αριστερο-δέξιες κορώνες -χαρακτηριστικές της κεντροαριστερής διαχείρισης- κρατούν, προσωρινά, καθηλωμένο και αποπροσανατολισμένο το λαϊκό παράγοντα, αποτελώντας τη μοναδική κυβερνητική «επιτυχία». Ποιος, όμως, μπορεί να εγγυηθεί ότι η σημερινή εικόνα θα συνεχιστεί για πολύ; Ήδη τα πρώτα σημάδια λαϊκής οργής γίνονται φανερά. Η αναζήτηση συναίνεσης, μέσω της σύγκλισης συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, αποτελεί προμήνυμα «οικουμενικής λύσης» μέσα πάντα στο ασφυκτικό συστημικό πλαίσιο. Στο μεταξύ, η οικονομία αφελληνίζεται, συνεχίζει να βυθίζεται σε ένα θανατηφόρο σπιράλ ύφεσης με παράλληλη καταστροφή της όποιας παραγωγικής δομής έχει απομείνει. Η κοινωνία και τα μεσαία στρώματα συντρίβονται. Η υπόσταση της χώρας κινδυνεύει, καθώς με βήμα ταχύ μετασχηματίζεται σε χώρο «ελεύθερων ζωνών», σύμφωνα με τα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα και τις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Όλα δείχνουν ότι απαιτούνται πιο σύνθετοι δρόμοι διεξόδου και επιβίωσης.
- See more at: http://www.e-dromos.gr/kyvernisi-antilaikon-epityxion/#sthash.Q51vJqdk.dpuf
http://www.e-dromos.gr/

Στο όνομα του Ελληνικού λαού και της πατρίδας

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 Δεκεμβρίου 2015

 που δεν τίμησαν, οι σφετεριστές της ταυτότητας και της εξουσίας

Δυστυχώς στην Ελλάδα της ευνουχισμένης και παράλυτης κοινωνίας, στο όνομα του «πολιτικού πολιτισμού», φτάσαμε να καταμετρούμε λαμόγια, μειοδότες και ταπεινωμένα ανδρείκελα…


Ενώ θα έπρεπε πλέον στις σελίδες της ιστορίας, που θέλει να σέβεται τον τόπο που την γεννά, να απαριθμούμε ήδη την πρώτη φουρνιά εκτελεσμένων ανδρεικέλων, «στο όνομα του Ελληνικού λαού και της πατρίδας» που δεν τίμησαν.

Να γιατί αρνηθήκαμε πεισματικά και απολύτως ενσυνείδητα να φυλακίσουμε τη σκέψη μας και τον πολιτικό μας λόγο με τα δεσμά της υποκριτικής τυπολατρείας σ αυτό το επικίνδυνο μπουντρούμι, που σκόπιμα το αποκάλεσαν «πολιτικό πολιτισμό».

Όχι γιατί διαφωνούμε με την ανάγκη ύπαρξης πολιτικού πολιτισμού στη μάχιμη πολιτική και στη ζώσα καθημερινότητα. Αλλά γιατί θεωρούμε πως για να εξασφαλίζεται η αληθινή του υπόσταση και να μην ευνουχίζεται στις συμπληγάδες της υποκρισίας, απαραίτητη προϋπόθεση είναι αυτό το κατασκεύασμα  - για να είναι πολιτικός πολιτισμός, ως σύστημα αντιλήψεων στην πολιτική πρακτική και αντιπαράθεση – θα πρέπει…
  • Να είναι πολιτικό…
  • Να συνιστά πολιτισμό…
  • Να αναδεικνύει το υπέρτερο και το αδιαπραγμάτευτο της πολιτικής αλήθειας στον ανελέητο καθημερινό της πόλεμο με την πολιτική βρωμιά και το πολιτικό ψεύδος…
  • Να διαπερνάται από εθνισμό, και να τον δικαιώνει κάθε στιγμή, στον ασυμβίβαστο αγώνα του με την εθελοδουλία, τη δουλοπρέπεια, το δωσιλογισμό και... την εθνική μειοδοσία.
Οτιδήποτε άλλο πέραν αυτών, δεν είναι πολιτικός πολιτισμός, αλλά η αθλιότητα του σφετερισμού του. Μια αθλιότητα που κανέναν πολιτισμό (ούτε βεβαίως τον πολιτικό) δε δικαιώνει, αντίθετα χρησιμοποιείται ως βολικός φερετζές και πρόστυχο άλλοθι για να συγκαλύψει εγκλήματα, μηδέ εξαιρουμένου και αυτού της εσχάτης προδοσίας.

Σε αυτήν λοιπόν την αθλιότητα, ούτε σεβασμό οφείλουμε, ούτε σε υποταγή υποχρεούμαστε, και οποιαδήποτε περί του αντιθέτου άποψη, απλά αποσκοπεί στο να κατασκευάσει συνενόχους.

Δυστυχώς στην Ελλάδα της ευνουχισμένης και παράλυτης κοινωνίας, στο όνομα αυτού του «πολιτικού πολιτισμού», φτάσαμε να καταμετρούμε λαμόγια, μειοδότες και ταπεινωμένα ανδρείκελα, ενώ θα έπρεπε πλέον στις σελίδες της ιστορίας που θέλει να σέβεται τον τόπο που την γεννά, να απαριθμούμε ήδη την πρώτη φουρνιά εκτελεσμένων ανδρεικέλων«στο όνομα του Ελληνικού λαού και της πατρίδας» που δεν τίμησαν.

Αυτό φυσικά δεν συνέβη. Και δε συνέβη γιατί η παραλυμένη κοινωνία, αντί να σηκωθεί όρθια και να απαιτήσει τα αυτονόητα, παρέμεινε θεατής στο παρά φύσην ειδύλλιο της προκλητικότατης συμβίωσης του εκτρωματικού «πολιτικού πολιτισμού» με τον διαστροφικό «νομικό πολιτισμό» που επιδίδεται εργολαβικά στη συγκάλυψη και στην προστασία ενόχων.

Αυτό λοιπόν το επικίνδυνο δίδυμο του «κώδικα» μιας απαράδεκτης «δεοντολογίας», μας«υποχρεώνει» να αποδεχτούμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως «κυβέρνηση της Ελλάδας» διότι οι τύποι τηρήθηκαν στη διαδικασία της συγκρότησής της, και ως «Αριστερά» επειδή έτσι αρέσκονται να αυτοπροσδιορίζονται οι πρωταγωνιστές αυτού του τσίρκου.

Αν δραπετεύσουμε όμως από τη λατρεία των τύπων, θα διαπιστώσουμε πως αυτό που έχουμε απέναντί μας - και νομικά θεωρείται «Ελληνική κυβέρνηση» - είναι μια παρέα άβουλων και προσκυνημένων ανδρεικέλων, που δε μπορεί να θεωρείται «κυβέρνηση»…
  • Πρώτον γιατί εξέπεσε την επομένη της εκλογής της μέσα στο βούρκο του πολιτικού ψεύδους της και της συνειδητής εξαπάτησης του λαού που την ψήφισε…
  • Δεύτερον γιατί δεν αποφασίζει στο «όνομα του Ελληνικού λαού» και του Συντάγματος στο οποίο ορκίστηκε, αλλά μεταφέρει και υλοποιεί εντολές ξένων.
  • Τρίτον γιατί δεν κυβερνά τον τόπο αλλά διαχειρίζεται υποθέσεις συμφερόντων τρίτων, με βάση τη δική της βούληση, τις δικές τους εντολές και τις δικές τους επιδιώξεις.
  • Τέταρτον γιατί δεν υπηρετεί τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών, αλλά στο όνομα ενός ψευδεπίγραφου δημοσίου συμφέροντος – το οποίο μέσα στο πολιτικό της ψεύδος το προσέγγιζε με τρόπο διαφορετικό (άρα και υπαρκτό… άρα και νόμιμο), επιβουλεύεται τα συμφέροντα του κάθε πολίτη ξεχωριστά και του Ελληνικού έθνους στο σύνολό του.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, αυτό το μόρφωμα στο οποίο προσδίδεται υπόσταση συνταγματική, και αυτοπροσδιορίζεται ως «κυβέρνηση», επιπροσθέτως δεν είναι και «Ελληνική». Και επιπλέον δεν είναι ούτε Ελληνική διότι…

Στη διαχείριση των διεθνών υποθέσεων της χώρας, διατηρεί για τους τύπους μόνο το ελληνόφωνο των εκπροσώπων της, ενώ απεμπολεί στο σύνολό τους με πρακτικές αλλά και ενυπόγραφα, το σύνολο των εθνικών προτεραιοτήτων της χώρας, στο όνομα δήθεν των διεθνών της δεσμεύσεων. Έτσι αυτή η κυβέρνηση…
  • Μετά την αποκαθήλωση του συνόλου των εθνικών προτεραιοτήτων στη διεθνή πολιτική και διπλωματία…
  • Μετά την οβιδιακή μεταμόρφωσή της σε στυλοβάτη της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής πολιτικής, κόντρα και ενάντια ακόμη και σ αυτά τα εθνικά συμφέροντα της χώρας…
  • Μετά την απερίσκεπτη όσο και επικίνδυνα ιδεοληπτική πολιτική που άσκησε στη διαχείριση του λαθρομεταναστευτικού…
Οδηγεί τώρα τη χώρα και σε διεθνή καραντίνα, με απρόβλεπτες συνέπειες στην πορεία των κορυφαίων εθνικών θεμάτων, με σειρά επικίνδυνων εξελίξεων να έχουν ήδη δρομολογηθεί, και με τον κίνδυνο του εθνικού διαμελισμού, να φαντάζει απειλητικότερος όσο ποτέ άλλοτε μετά την αποφράδα περίοδο της δικτατορίας. Και μάλιστα πολιτικά, ηθικά και στρατιωτικά αποδυναμωμένη, μέσα σε μια πραγματικά πυρακτωμένη γεωστρατγική εποχή.

Αυτό το μόρφωμα τέλος, που με την πραγματική έννοια των όρων, ούτε «κυβέρνηση» συνιστά… ούτε για την «ελληνικότητά» της καμαρώνει, επιπροσθέτως δεν έχει και καμία σχέση με την Αριστερά.

Είναι ένα κίβδηλο νεοταξίτικο δημιούργημα, με ευνουχισμένη ταυτότητα, με ρευστή εθνική συνείδηση, και με ανύπαρκτη κοινωνική ευαισθησία, που βολεύει τους πάντες να αυτοπροσδιορίζεται ως «Αριστερά», για να χρεώσει στην Αριστερά  το βρώμικο ρόλο που κλήθηκε να επιτελέσει, και ο οποίος επεκτείνεται και ταυτίζεται με την πεμπτουσία της εθνικής τραγωδίας.

Αυτό λοιπόν το κίβδηλο νεοταξίτικο και εθνομηδενιστικό δημιούργημα, μέσα στο βρώμικο ρόλο που κλήθηκε να επιτελέσει, επιδιώκει να ευνουχίσει ακόμη περισσότερο το μυαλό μιας κοινωνίας που - παράλυτη ούσα – είναι ταυτόχρονα και πρόθυμη να καταπιεί την κάθε αηδία που θα της σερβίρουν.
  • Μέσα στην απόλυτη κατάπτωσή του, αποκρύπτει σκόπιμα από την κοινωνία, και εμπορευόμενο τη μιζέρια και τη δική του δουλοπρέπεια, πως ο Αριστερός, δεν εξαναγκάζεται.... Δεν υποκύπτει... Δεν προσκυνά...
  • Γιατί ο Αριστερός αντιστέκεται. Γι αυτό υπάρχει και όχι για να διαχειρίζεται τη δουλοπρέπεια των προσκυνημένων...
  • Αποκρύπτει πως ο Αριστερός υπάρχει για να οργανώνει την εξέγερση, και όχι για να προσκυνά τους δυνάστες.
Αυτή η επικίνδυνη συμμορία λοιπόν, δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά και τις αξίες της. Είναι μια επικίνδυνη πέμπτη φάλαγγα που καπηλεύεται μια ταυτότητα την οποία σφετερίζεται συνειδητά, για να φέρει σε πέρας την πιο βρώμικη αποστολή, πιο βρώμικη απ όσα προσυπέγραψαν και υλοποίησαν όλοι μαζί οι προηγούμενοι.

Για όλους αυτούς τους λόγους, και πέρα και ανεξάρτητα από τις όποιες επιμέρους ή και συνολικότερες διαφωνίες του καθένα με την πραγματικά αριστερή πολιτική, είναι χρέος όλων μας να ξεσκεπάσουμε τα νεοταξίτικα τέρατα που σφετερίζονται ταυτότητα και εξουσία.

Κόντρα στη δόλια επιδίωξη αυτών των τεράτων, που επιχειρούν να καταστήσουν την Αριστερή αντίληψη για τη ζωή και την κοινωνία, σε αντικείμενο μίσους, είναι χρέος όλων μας να τη διαφυλάξουμε ως σύμβολο τιμής και αξιοπρέπειας, διότι αν και αυτό το κάστρο καταρριφθεί στο μυαλό και στην ψυχή μας, τότε για την πατρίδα δεν υπάρχει σωτηρία και καλό είναι να μην τρέφουμε αυταπάτες επ αυτού.

Δεν είναι ζήτημα πολιτικής αντίληψης με τη στενή έννοια του όρου. Είναι ζήτημα στάσης ευθύνης, απέναντι στην αξιοπρέπεια όλων μας και πραγματικής αγάπης για την πατρίδα.

ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΠΙΟ ΓΙΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ


E-mailΕκτύπωσηPDF
ΣΑΒΒΑΤΟ 5/12/15 
ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ
Της ΕΛΕΝΗΣ ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ
Η εξυπηρέτηση με ληστρικούς όρους του ιδιωτικού χρέους των λαϊκών τάξεων συνεργεί στην περαιτέρω φτωχοποίησή τους και ταυτόχρονα αποτελεί ένα μηχανισμό διαρκούς ελέγχου και εξάρτησης ατόμων και νοικοκυριών από τράπεζες, δημόσιο, δικαστήρια.  
Σύμφωνα με στοιχεία, περισσότερες από 1,5 εκατομμύριο είναι οι καθυστερούμενες, πάνω από 1 μήνα, οφειλές προς τις τράπεζες από μικρά επιχειρηματικά, στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες (300.000 περίπου δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, 700.000 περίπου δανειολήπτες καταναλωτικών δανείων, 500.000 οφειλέτες πιστωτικών καρτών και 100.000 περίπου δανειολήπτες μικρών επιχειρηματικών δανείων). Τα κόκκινα δάνεια προς τις τράπεζες υπολογίζονται σε 109,5 δις €. Σημαντικά είναι, επίσης, τα χρέη των νοικοκυριών στο δημόσιο (ασφαλιστικά ταμεία, εφορίες) και τις ΔΕΚΟ - βλέπε χρέη στη ΔΕΗ που συνεπάγονται διακοπή ρευματοδότησης. Το ύψος των κόκκινων δανείων σε αυτούς τους φορείς υπολογίζεται σε 100 δις €.  
Για τη χιονοστιβάδα των κόκκινων δανείων δεν ευθύνονται οι λαϊκές οικογένειες που πήραν στεγαστικά ή καταναλωτικά δάνεια, ούτε οι ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες και μικροεπιχειρηματίες που έλαβαν επιχειρηματικά δάνεια. Ευθύνεται από τη μια μεριά η τοκογλυφική πολιτική των τραπεζών με τις τεράστιες ψαλίδες μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και επιτοκίων χορηγήσεων (ιδίως για τα καταναλωτικά δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες), τις παράνομες ρήτρες με τις οποίες φόρτωναν έξοδα στο δανειολήπτη, την πολιτική προώθησης επισφαλών προϊόντων (όπως τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο). Από την άλλη ευθύνεται η πολιτική των μνημονίων που στραγγάλισε με την ύφεση κάθε δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων (για να μην αναφερθούμε σε όσους μικρομολογιούχους είδαν να εξανεμίζονται οι αποταμιεύσεις τους με το PSI). Η πολιτική αυτή, που οδήγησε σε απόγνωση και αυτοκτονίες,έχει καταστήσει τον ιδιοκτήτη ενοικιαστή στο σπίτι του, ανεξάρτητα από το είδος του δανείου που έχει λάβει, καθώς οι τράπεζες σε μεγάλο βαθμό εξαρτούσαν τις ρυθμίσεις των καταναλωτικών ή επιχειρηματικών δανείων από την παροχή εμπράγματων εγγυήσεων ή την εγγύηση τρίτων. (Δημήτρης Σαραφιανός, νομικός).  
Σήμερα η δυνατότητα ιδιοκατοίκησης, που αποτελούσε με διάφορες μορφές την κυρίαρχη στεγαστική πολιτική της χώρας μας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ναυαγεί στην απώλεια χιλιάδων ιδιόκτητων κατοικιών ενώ οι τράπεζες και προοπτικά οι ξένοι επενδυτές αποκτούν τον στρατηγικό έλεγχο ενός βασικού πόρου επιβίωσης των λαϊκών τάξεων. Οι μικροί ιδιοκτήτες ακινήτων περιορίζονται δραστικά σε βάθος χρόνου και πολλαπλασιάζονται οι ενοικιαστές, γεγονός που διευκολύνει την κινητικότητα των εργαζομένων. Σύμφωνα με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ η πολιτική επιδότησης της αγοράς λαϊκής στέγης, είτε μέσω δημοσίων επενδύσεων είτε μέσω τραπεζικού δανεισμού, πρέπει να αντικατασταθεί από πολιτική επιδότησης ενοικίων.  
ΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ
Ο νόμος 3869/2010, γνωστός ως νόμος Κατσέλη, τροποποιήθηκε τον Αύγουστο 2015 και εκ νέου πρόσφατα με τις διατάξεις περί «προαπαιτούμενων» (19/11/2015). Αφορά στη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Στο νόμο δεν περιλαμβάνονται οι έμποροι επειδή έχουν δυνατότητα πτώχευσης. Στο πεδίο εφαρμογής του νόμου εμπίπτει το σύνολο των οφειλών των φυσικών προσώπων προς ιδιώτες (εδώ περιλαμβάνονται οι τράπεζες), επίσης, βεβαιωμένες οφειλές στην Εφορία, στους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού και τα νομικά πρόσωπα αυτών, καθώς και ασφαλιστικές εισφορές προς τους οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης.
Οι οφειλέτες που έχουν ρυθμίσει τις οφειλές τους με τον νόμο Κατσέλη του 2010 και μπορούν ν’ ανταποκρίνονται στις τότε ρυθμίσεις παραμένουν στο ίδιο καθεστώς. Όλοι οι υπόλοιποι εντάσσονται στο δυσμενώς τροποποιημένο - σύμφωνα με τις απαιτήσεις των λεγόμενων «θεσμών» - νόμο, ο οποίος έχει ήδη συμπληρωθεί με την ενεργοποίηση του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών για τον στενό έλεγχο των δανειοληπτών και με τον τροποποιημένο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, που περιορίζει τα δικαιώματα των δανειοληπτών υπέρ των τραπεζών (μείωση των εισοδηματικών ορίων για επιβολή κατασχέσεων, παρακράτηση μέρους μισθών, κ.λπ.).  
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΤΣΕΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Οι οφειλέτες διαπραγματεύονται αρχικά με τους πιστωτές για την επίτευξη εξωδικαστικού συμβιβασμού. Αν δεν καταλήξει αυτή η διαδικασία οι οφειλέτες υποβάλλουν αίτηση για ρύθμιση οφειλών στο αρμόδιο δικαστήριο (ειρηνοδικείο). Σε κάθε περίπτωση οι δανειολήπτες εμπλέκονται, όσο παραμένουν χρεωμένοι, σε διαδικασίες και υποχρεώσεις για τις οποίες χρειάζονται οπωσδήποτε συνδρομές δικηγόρων ή άλλων φορέων δημόσιων ή ιδιωτικών, όπως ορίζει ο νόμος. Βρίσκονται σε συνεχή εποπτεία από τους πιστωτές, είναι υποχρεωμένοι να ενημερώνουν για την παραμικρή αλλαγή της περιουσιακής και οικονομικής τους κατάστασης και κυρίως ν’ αποπληρώνουν τις δόσεις τους, αν καταλήξουν σε διακανονισμό - εξωδικαστικό ή μέσω δικαστηρίου. Αν δεν τις αποπληρώνουν πολύ σύντομα εκπίπτουν της ρύθμισης. Δηλαδή, όπως ορίζει ο νόμος, οι δανειολήπτες πρέπει να είναι «συνεργάσιμοι» υπό την έννοια της Απόφασης της Τράπεζας της Ελλάδας, Ευρωσύστημα, Επιτροπή Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων. Χαρακτηριστικά για τις ασκούμενες πιέσεις και ελέγχους είναι όσα αναφέρονται στο άρθρο 8 του νόμου με τίτλο : Δικαστική Ρύθμιση Χρεών :
«Αν τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη δεν είναι ε­παρκή, το δικαστήριο, αφού αφαιρέσει το ποσό που α­παιτείται για την κάλυψη των ευλόγων δαπανών διαβίω­σης του ιδίου και των προστατευόμενων μελών της οικογένειάς του … διατάσσει την καταβολή μηνιαίως, για χρονικό διά­στημα τριών (3) ετών, του ποσού που απομένει με βάση τα περιουσιακά στοιχεία και τα πάσης φύσεως εισοδήματά του, για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών». Δηλαδή το δικαστήριο επεμβαίνει με απόλυτο τρόπο στους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών με στόχο να διασφαλιστούν πρωτίστως οι οριζόμενες δικαστικά δόσεις των δανείων.  
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ – ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ
Επικεντρώνουμε στην προστασία της κύριας κατοικίας γιατί αυτή αποτελεί στρατηγικό πόρο επιβίωσης και ανασύνταξης ατόμων και οικογενειών. Χάνοντας το σπίτι τους οι άνθρωποι βρίσκονται κυριολεκτικά στο κενό. Οικογένειες διαλύονται, χιλιάδες οδηγούνται στο δρόμο, αλλά και οι προσωρινά φιλοξενούμενοι αποδιοργανώνονται και συνήθως χάνουν τις ισχνές δυνατότητες εξεύρεσης εργασίας και διεκδίκησης των ελάχιστων προνοιακών επιδομάτων που δικαιούνται. Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν μπορεί να ζήσει χωρίς σπίτι. Είναι δε φανερό ότι όσοι δεν θα μπορούν να εξυπηρετήσουν το στεγαστικό τους δάνειο, για το οποίο πιθανότατα έχουν ήδη πληρώσει αρκετά, δεν θα μπορούν ούτε να νοικιάσουν σπίτι.
Η προστασία της κύριας κατοικίας αφορά σε όλες τις περιπτώσεις οφειλετών που ορίζει ο τροποποιημένος νόμος Κατσέλη. Εφόσον υπάρχει ρευστοποιήσιμη περιουσία, η εκποίηση της οποίας κρίνεται απαραίτητη για την ικανοποίηση των πιστωτών, ή όταν το δικαστήριο κρίνει αναγκαίο να παρακολουθήσει ή υποβοηθήσει την εκτέλεση των όρων ρύθμισης των οφειλών, ορίζεται εκκαθαριστής και ακολουθούνται διαδικασίες εκκαθάρισης.  
«Μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2018 ο οφειλέτης μπορεί να υποβάλει στο δικαστήριο πρόταση εκκαθάρισης και σχέδιο διευθέτησης οφειλών ζητώντας να εξαιρεθεί από την εκποίηση ενυπόθηκο ή μη ακίνητο, εφόσον, συγκεντρώνει τις παρακάτω προϋποθέσεις : α) το συγκε­κριμένο ακίνητο χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, β) το μηνιαίο διαθέσιμο οικογενειακό του εισόδημα δεν υπερ­βαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης προσαυξημένες κατά εβδομήντα τοις εκατό (70%), γ) η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας κατά τον χρόνο συζήτησης της αίτησης δεν υπερβαίνει τις εκα­τόν ογδόντα χιλιάδες (180.000) ευρώ για τον άγαμο ο­φειλέτη, προσαυξημένη κατά σαράντα χιλιάδες ευρώ (40.000) ευρώ για τον έγγαμο οφειλέτη και κατά είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ ανά τέκνο και μέχρι τρία (3) τέ­κνα και δ) ο οφειλέτης είναι συνεργάσιμος δανειολή­πτης, βάσει του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών. Το σχέδιο διευθέτησης οφειλών θα προβλέπει ότι ο οφειλέτης θα καταβάλλει το μέγιστο της δυνατότητας αποπληρωμής του και ότι καταβάλλει ποσό τέτοιο ώστε οι πιστωτές του δεν θα βρεθούν, χωρίς τη συναίνεσή τους, σε χειρότερη οικονομική θέση από αυ­τήν στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστι­κής εκτέλεσης.
Εύλογες δαπάνες είναι : 13.906 € για τον άγαμο, 23.659 € για τον έγγαμο, 29.372 € για τον έγγαμο με ένα παιδί και 35.086 € για τον έγγαμο με δύο παιδιά.  
Μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2018, στις περιπτώσεις κα­τά τις οποίες ο οφειλέτης συγκεντρώνει τις εξής προϋποθέσεις: α) το συγκεκριμένο α­κίνητο χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, β) το μηνιαίο διαθέσιμο οικογενειακό του εισόδημα υπολείπεται ή εί­ναι ίσο των ευλόγων δαπανών διαβίωσης, γ) η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας του κατά το χρόνο συζήτησης της αίτησης δεν υπερβαίνει τις εκατόν είκοσι χιλιάδες (120.000) ευρώ για τον άγαμο οφειλέτη, προσαυξημένη κατά σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ για τον έγγαμο οφειλέτη και κατά είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ ανά τέκνο και μέχρι τρία τέκνα, δ) είναι συνεργάσιμος δανειολήπτης, βάσει του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών και ε) βρίσκεται σε πραγματική αδυναμία πληρωμής των μηνι­αίων καταβολών, όπως αυτές ορίζονται στο σχέδιο διευ­θέτησης οφειλών της προηγούμενης παραγράφου, δια­σφαλίζεται ότι οι πιστωτές δεν θα βρεθούν, χωρίς τη συ­ναίνεσή τους, σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης, με τον ακόλουθο τρόπο. Ο οφειλέτης μπορεί να υποβάλει αίτηση στο Ελληνικό Δημόσιο για τη με­ρική κάλυψη του ποσού της μηνιαίας καταβολής του σχεδίου διευθέτησης οφειλών το οποίο ορίζει η δικαστική απόφαση. Ο οφειλέτης υποχρεούται να καταβάλει το μέγιστο της δυνατότητας αποπλη­ρωμής του και σε κάθε περίπτωση υποχρεούται στην κα­ταβολή ελάχιστης συνεισφοράς. Η συνεισφορά του Ελ­ληνικού Δημοσίου στο παραπάνω σχέδιο διευθέτησης ο­φειλών αφορά στο θέμα και καταβάλλεται στους πιστωτές, υπό την προϋπό­θεση ότι ο οφειλέτης παραμένει συνεπής στην καταβολή της ελάχιστης συνεισφοράς». Η παραπάνω επιδότηση μπορεί να γίνει μόνο μέχρι τέλους του 2016 και αποτελεί μέρος του οφειλόμενου κεφαλαίου.
Εύλογες δαπάνες είναι : 8.180€ για τον άγαμο, 13.917€ για τον έγγαμο, 17.278€ για τον έγγαμο με ένα παιδί και  20.639€ για τον έγγαμο με δύο παιδιά.  
Τι σημαίνουν τα παραπάνω ; Ότι προστατεύονται οι πιστωτές (τράπεζες, κ.λπ.) και όχι οι οφειλέτες. Οι πιστωτές δεν θα πάρουν σε καμία περίπτωση χαμηλότερο ποσό από αυτό που θα ελάμβαναν αν έβγαζαν το σπίτι σε πλειστηριασμό και το ύψος των δόσεων αποπληρωμής ορίζεται με κριτήριο να μη ζημιωθούν οι πιστωτές. Δηλαδή, μέσω της διευθέτησης των οφειλών, σώζονται κατά προτεραιότητα οι τράπεζες, κ.λπ., όχι τα χρεωμένα νοικοκυριά. Ακόμα και για την κατηγορία των πιο φτωχών νοικοκυριών που υπολογίζονται στο 25%, οι οφειλέτες πρέπει να συνεισφέρουν οπωσδήποτε ένα ποσό το οποίο θα συμπληρώνει το δημόσιο υπό μορφή δανείου και μόνο εφόσον αυτοί καλύπτουν την οριζόμενη συνεισφορά. Χαρακτηριστικό της αρπακτικής λογικής των ρυθμίσεων είναι τα αναφερόμενα στο άρθρο 9.
«Αν κατά τη διάρκεια της αποπληρωμής του σχεδίου δι­ευθέτησης οφειλών, ο οφειλέτης πωλήσει την κύρια κα­τοικία του και το τίμημα από την πώληση υπερβαίνει το ποσό της διευθετημένης δανειακής οφειλής, όπως αυτή καθορίζεται από τη δικαστική απόφαση,…. τότε το ήμισυ της διαφοράς κατανέμεται υπέρ των ενέγγυων και προνομιούχων πιστωτών. Σε κάθε περί­πτωση το ποσό το οποίο λαμβάνει ο κάθε πιστωτής από την παραπάνω κατανομή, δεν μπορεί να είναι ανώτερο του ποσού που θα λάμβανε δυνάμει του σχεδίου διευθέ­τησης οφειλών».  
ΤΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ FUNDS ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΟΥΝ
Στα προαπαιτούμενα του Δεκεμβρίου περιλαμβάνονται περαιτέρω ρυθμίσεις των κόκκινων δανείων οι οποίες αφορούν στη φύση των εμποδίων που υπάρχουν στην αγορά και στον προσδιορισμό όρων και προϋποθέσεων δραστηριοποίησης των funds υπό την εποπτεία της ΤτΕ. Το Υπουργείο Οικονομίας διαρρέει ότι δεν θα πωληθούν κόκκινα δάνεια σε funds - δεν το επιτρέπει η κείμενη νομοθεσία - αλλά θα βρεθεί «λύση» εντός του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Δυστυχώς δεν μπορούμε να τους πιστέψουμε. Επίσης, η κυβέρνηση δεσμεύεται να παρουσιάσει προτάσεις που θα καταστήσουν λειτουργικό τον νόμο Δένδια, που αφορά στα κόκκινα δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων.  
ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ VERSUS ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗΣ
Η βασική αντίληψη του νόμου είναι η εξατομίκευση των δανειοληπτών. Οι ρυθμίσεις δεν είναι γενικές και πάγιες, αλλά ειδικές και ασταθείς, ξεχωριστές για την κάθε περίπτωση διαπραγμάτευσης, εξωδικαστικής ή δικαστικής.
Η βαθιά αντιδραστική αυτή προσέγγιση μεταφέρει τους λόγους της ύπαρξης χρέους στο άτομο και την «ασυνέπειά» του, ενοχοποιώντας τον χρεωμένο άνθρωπο για την αδυναμία πληρωμής. Είναι γνωστό ότι χιλιάδες νοικοκυριά χάνουν τα σπίτια τους μέσα στη σιωπή.
Πρώτος στόχος, λοιπόν, του κινήματος για την υπεράσπιση των δανειοληπτών των κόκκινων δανείων και ιδιαίτερα εκείνων που κινδυνεύουν να χάσουν την κύρια κατοικία τους, είναι να συγκροτηθούν κοινωνικές συλλογικότητες και δεσμοί αλληλεγγύης μεταξύ των χρεωμένων νοικοκυριών, αρχικά τοπικά σε επίπεδο γειτονιάς ή πόλης, ή στο πλαίσιο συνδικαλιστικών οργανώσεων και οργανώσεων δανειοληπτών. Χρειάζεται ενημέρωση, νομική στήριξη, συμπαράσταση σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση από Επιτροπές Αγώνα με αυτοπρόσωπη συμμετοχή των χρεωμένων προσώπων. Μέσα από τις επιμέρους ομάδες θα μπορέσει να γεννηθεί ένα πανελλαδικό κίνημα, το οποίο θα θέσει αποτελεσματικά τα βασικά αιτήματα που αφορούν στην προστασία των δανειοληπτών από υφαρπαγή του εισοδήματός τους και βασικών περιουσιακών τους στοιχείων, πρωτ’ απ’ όλα της κύριας κατοικίας.  
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ
ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ  
  • Αναστολή πλειστηριασμών για χρέη λαϊκών νοικοκυριών, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αγροτών προς Τράπεζες, Δημόσιο, Ασφαλιστικούς Οργανισμούς και ΔΕΚΟ.
  • Κατάργηση των νομοθετικών ρυθμίσεων του Κώδικα Δεοντολογίας και του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που διευκολύνουν την υφαρπαγή της κύριας κατοικίας.
  • Η κύρια κατοικία να κατοχυρωθεί ως ακατάσχετη.
  • Απαγόρευση μεταβίβασης δανείων σε κερδοσκοπικά funds.
  • Ρύθμιση δανείων με διαγραφή μέρους ή του συνόλου της οφειλής ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη.
  • Καθορισμός δόσεων ώστε να διασφαλίζεται ένα επαρκές επίπεδο ζωής για τους οφειλέτες.
  • Περίοδος χάριτος με πάγωμα χρεών και εκλογίκευση επιτοκίων.
  • Συσχέτιση τρέχουσας αξίας ακινήτων με το αρχικό ποσό του δανείου, το υπάρχον υπόλοιπο και το εισόδημα.
  • http://www.iskra.gr/index.php

Ο ΜΕΝΤΟΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΚΟΛΟΥΘΟΣ



Εκτύπωση
ΣΑΒΒΑΤΟ 5/12/15
Του ΣΤΑΘΗ*
Απορώ γιατί ο κ. Τσίπρας χρονοτριβεί με τον αδέξιο κ. Φίλη και δεν διορίζει κατευθείαν υπουργό Παιδείας τον επιτήδειο κ. Λιάκο! Ο κ. Τσίπρας έχει επιλέξει (τα τελευταία δύο χρόνια στα φανερά, για νωρίτερα δεν γνωρίζω) να θαυμάζει τον καθηγητή κ. Λιάκο.
Απόδειξη του θαυμασμού τού κ. Τσίπρα υπήρξε η (άκρως ασυνήθιστη) ονομαστική αναφορά του κ. Πρωθυπουργού στον κύριο καθηγητή, σε ομιλία του πρώτου ενώπιον της Ακαδημίας Αθηνών για την επέτειο της Επανάστασης του 1821 (όταν, κατά τον κ. Μπαλτά, η Επανάσταση γεννούσε το νέο ελληνικό έθνος, αγνώστου πατρός η ίδια).
Μύλος; Οχι, απλά πράγματα. Ο κ. Λιάκος, με λαμπρή σταδιοδρομία στο πλευρό του κ. Σημίτη, είναι από τους ιστορικούς εκείνους που αναλύουν το παρελθόν με κριτήρια του παρόντος. Ετσι ο κ. Λιάκος συγκρίνει, αν δεν ταυτίζει, τους Μακεδονομάχους, φέρ’ ειπείν, με τους Ταλιμπάν. Θεωρεί τη Γενοκτονία των Ποντίων μιαν κακή στιγμή μιας καλής πολυεθνικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (μάλιστα εισηγείται την απάλειψη του όρου «Τουρκοκρατία») και ενώ αντιλαμβάνεται πλήρως την εθνική συνέχεια των Κινέζων ή των Εβραίων, με την εθνική συνέχεια των Ελλήνων παρουσιάζει κάποια αντιληπτική δυσκολία.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτές είναι οι επιστημονικές απόψεις του κ. Λιάκου και τα σκυλιά δεμένα. Ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται ότι η ιστορία είναι ένα «αφήγημα» ή ότι η αλήθεια δεν χρειάζεται την απόδειξή της. Λογικόν και σεβαστό. Ομως ο κ. Λιάκος χαρακτηρίζει όσους τους αντιλέγουν «νοικοκυρές, εργάτες (!), αγράμματουςεσμούςκτηνοτρόφουςεθνικιστές,φαιοχίτωνεςπαράφρονες» και άλλα τέτοια επιστημονικά. Α, ξέχασα! και «ψυχωτικούς»! Ομως ο κ. Τσίπρας θαυμάζει τον κ. Λιάκο!
Κάπως παράδοξο, διότι οι απόψεις αυτές είναι μάλλον ρατσιστικές παρά αριστερές, αλλά δεν είναι το μόνον παράδοξον. Ο κ. Τσίπρας θαυμάζει επίσης (τουλάχιστον αυτό ελπίζω) προσωπικότητες της Αριστεράς όπως τον Ρίτσο, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σβορώνο, τον Κορδάτο, τον Λειβαδίτη, τους οποίους όμως ο κ. Λιάκος βρίσκει εθνικολαϊκιστέςσυντηρητικούς και πολύ μπανάλ.
Ο κ. Λιάκος έχει πάρει εργολαβία ό,τι αφορά την αποδόμηση της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων (για των Κινέζων δεν παίρνω όρκο). Διακηρύσσει ότι οι παίδες πρέπει να αποκτούν «ιστορική και όχι εθνική συνείδηση». Δεκτόν κι αυτό. Ομως τι είδους ιστορική συνείδηση μπορεί να αποκτήσει κανείς διά της λήθης; Διότι ο κ. Λιάκος (όπως και ο Γιωργάκης με τον Τζεμ συμφώνησαν, καθώς και ο κ. Σόρος με τα λεφτά του προσπάθησε) εισηγείται την απάλειψη όσων γεγονότων υπομιμνήσκουν «οικεία κακά» και συνεπώς γεννούν το μίσος μεταξύ των λαών, όπως η Μικρασιατική Καταστροφή ή οι διωγμοί επί Τουρκοκρατίας, ενώ, αντιθέτως, πρέπει να τονίζονται οι ημέτερες αγριότητες, όπως η σφαγή της Τριπολιτσάς, κατά την οποίαν το προγονικό δεν πολέμησε ως όφειλε τους Τούρκους με ροδοπέταλα, αλλά με αιμοσταγείς και εκδικητικές, για αιώνες σφαγών και σφαγών, χατζάρες. Ντροπή μας! Υπήρξαμε και τότε άκρως «ψυχωτικοί» και «εθνικολαϊκιστές». Ομως ο κ. Τσίπρας θαυμάζει τον κ. Λιάκο!
Είναι φανερό ότι ο κ. Λιάκος αντιλαμβάνεται την ιστορία ως προπαγάνδα στον δημόσιο λόγο. Προσαρμόζει τα γεγονότα στις ιδεολογικές του αναφορές (όποιες κι αν είναι αυτές), όπως ακριβώς έκανε και όταν υποστήριξε το δυσώνυμο βιβλίο Ρεπούση - ένα βιβλίο με 78 πραγματολογικά λάθη (!!!) διαπιστωμένα απ’ όλους, ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Ενα βιβλίο που οι συγγραφείς του δεν αντιλαμβάνονταν τη διαφορά μεταξύ ΕΣΣΔ και Ρωσίας. Μεγάλη επιστημονικήεπιτυχία, για την
οποίαν ο βαθειά μορφωμένος κ. Λιάκος απαγόρευε στις «νοικοκυρές», τους «γλωσσολόγους των ταξιτζήδων» και τους «εργάτες» να έχουν λόγο!!! Τώρα όμως θα έχει ο ίδιος τον πρώτο λόγο στον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία, διότι ο κ. Τσίπρας θαυμάζει τον κ. Λιάκο. Οχι μόνο για την επιστημονική του επάρκεια, αλλά και για τις πολιτικές του παρεμβάσεις, όπως όταν υποστήριζε το Σχέδιο Ανάν, τις «μακεδονικές μειονότητες» κι όλα τα υπόλοιπα φληναφήματα του «εκσυγχρονιστικού» συρμού.
Ομως, γιατί αυτή η μάνητα του κ. Λιάκου με τον πατριωτισμό της Αριστεράς; γιατί, για αυτόν, κάθε τι εθνικό είναι εθνικιστικό; Θα τολμήσω μιαν εξήγηση τελείως προσωπική και απολύτως υποθετική. Στη διάρκεια της κατοχής ορισμένες τροτσκιστικές ομάδες στη βάση της αντίθεσής τους προς τον Σταλινισμό έβαζαν την ΕΣΣΔ και το Γ’ Ράιχ στον ίδιο παρονομαστή (όπως, αργότερα, οι μαοϊκοί έβαζαν στο ίδιο σακί την ΕΣΣΔ με τις ΗΠΑ). Ανέλυαν λοιπόν τότε και έλεγαν ορισμένοι τροτσκιστές ότι ο πόλεμος στην Ευρώπη θα έπρεπε να είναι ταξικός και ότι τα εθνικά του χαρακτηριστικά αποπροσανατολίζουν τους εργάτες και τις μάζες. Αποτέλεσμα αυτής της ανάλυσης των ίσων αποστάσεων ήταν οι περισσότερες τροτσκιστικές ομάδες να μη λάβουν μέρος στον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα, να είναι στην κόντρα με το ΕΑΜ, ενώ ορισμένοι τροτσκιστές συνεργάσθηκαν κιόλας με τους Ναζί - μεγάλο το όνειδος. Τεταρτοδιεθνιστής
στα νιάτα του ο κ. Λιάκος, «εκσυγχρονιστής» στη συνέχεια, κάνει εν πολλοίς την ίδια ανάλυση, υποβαθμίζοντας το έθνος σε μια «φαντασιακή» κατασκευή (μάλιστα ανύπαρκτη πριν από τον Διαφωτισμό) και καθαιρεί τον πατριωτισμό των μαζών σε λαϊκισμό (παρ’ ότι οι λαοί δεν μπορεί να είναι λαϊκιστές, λαϊκιστές μπορούν να είναι κάποιοι απ’ τους ηγέτες τους - με τους «εκσυγχρονιστές» ηγέτες να πρωτεύουν σε κάτι τέτοια). Οπως οι αμύντορες του κ. Λιάκου έχουν αποδείξει, για να κυριαρχήσουν όλες αυτές οι ανοησίες στην κοινωνία, χρειάσθηκε να εξαπολύσουν οι ίδιοι ιδεολογική τρομοκρατία με το καντάρι! Δεν υπάρχει άνθρωπος
που να έχει τολμήσει να κριτικάρει τον μέντορα της κυρίας Ρεπούση και του κ. Τσίπρα, χωρίς μια συγκεκριμένη ομάδα δημοσιογράφων και δημοσιολογούντων απ’ τα ΜΜΕ να τον λούσει με συκοφαντίες και ρετσινιές του στυλ: αντισημίτης, ρατσιστής, φασίστας, εθνικιστής, σταλινικός, ψυχάκιας, αμόρφωτος, παράφρων, αγράμματος, ομοφοβικός, λαϊκιστής, φαιοκόκκινος - αυτοί είναι μονάχα ελάχιστοι απ’ την αρμάδα των «αριστερών» χαρακτηρισμών που πέφτουν στο κεφάλι του αμαρτωλού.
Από ποιους; Οχι από ανθρώπους που γράφουν ο καθένας τη γνώμη του(κάτι το σεβαστόν, πλην των χαρακτηρισμών), αλλά από ανθρώπους που γράφουν ύστερα από προσυνεννόησησυντονισμένα και οργανωμένα, ο ένας κατ’ ακολουθίαν του άλλου, που γδέρνουν κάθε φορά και διασύρουν όποιον στοχοποιούν. Προσφάτως, βγήκε κατά λάθος στη δημοσιότητα ένα τσατ ρουμ   όπου τα παλληκάρια αυτά συναντώνται σαν σε κρυφό σχολειό, συνομιλούν και αναθέτουν το ένα στο άλλο δουλειέςποιος θα γράψει για τι πράγμακαι πότε, ποιος θα ακολουθήσει και πώς θα αλληλοϋποστηριχθούν.
Τέτοια και τοιαύτα συνέβαιναν και συμβαίνουν στα ενδότερα της διατεταγμένης δημοσιογραφίας σε όλες τις δραματικές στιγμές και τα σημεία καμπής. Οταν διέλυε η Δύση τη Γιουγκοσλαβία, οι λεβέντες αυτοί θρηνούσαν για τις σφαγές στο Σεράγεβο. Τώρα βγαίνουν ο ένας μετά τον άλλον οι πράκτορες της CIA και ομολογούν ότι η κοινή γνώμη στη Δύση εσύρθη από τη μύτη με προβοκάτσιες (όπως στο Σεράγεβο), τη μία μετά την άλλη. Οι ελάχιστοι πέντε-δέκα που γράφαμε
από τότε όσα τώρα αποτελούν κοινόν τόπο ήμασταν συνωμοσιολόγοι, εθνικιστές, κομπλεξικοί κ.τ.λ. Οι δε Ελληνες που είχαν πάρει μυρωδιά τι πραγματικά γινόταν ήταν για αυτά τα παλληκάρια «έθνος ανάδελφο», αλλοπαρμένοι της Ορθοδοξίας, αμετανόητοι κομμουνιστές και, καλά το καταλάβατε, λαϊκιστές!
Ο ίδιος αυτός όμιλος υποστηρικτών Λιάκου μυξόκλαιγε για τις «παράπλευρες απώλειες» του πολέμου στο Ιράκ, υποστήριζε όμως την «εξαγωγή της δημοκρατίας» κι έβρισκε τον πόλεμο «ανθρωπιστικό».
Τώρα οι ίδιοι οι Αμερικανοί ομολογούν τα αντίθετα, αλλά οι λεβέντες αυτοί παραμένουν το ίδιο στοχοπροσηλωμένοι (με έναν αξιοθαύμαστο μιθδριδατισμό), συνεχίζοντας να υβρίζουν και να ψεύδονται.
Ομως ενίκησαν! Μπορεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ η «σχολή» αυτή να εξέφραζε ένα μικρό ποσοστό του κόμματος κι ένα ακόμα μικρότερο ποσοστό, έως ελάχιστο, στην ελληνική κοινωνία, αλλά με τις δύο κυβερνήσεις που έχει σχηματίσει ο κ. Τσίπρας έχουν επικρατήσει πλέον πλήρως! Τώρα είναι πιο δυνατοί παρά ποτέ. Απλωμένοι σε ορισμένες εφημερίδες, ελέγχουν πολλούς κόμβους στο διαδίκτυο, εξαφανίζοντας όσους τους έχουν πάρει μυρωδιά, γλείφοντας άλλους, τακτοποιώντας επίσης και βολεύοντας πολλούς, ώστε να διευρύνουν την επιρροή τους και την πελατεία τους. Γνωρίζουν την τεχνογνωσία! Συνέπλευσαν με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., δηλώνοντας «αριστεροί» οι περισσότεροι, δεν θα συνέπλεαν τώρα με μια κυβέρνηση που δηλώνει αριστερή η ίδια, κυβερνώντας όπως το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ.;
Θα έλεγε κανείς, τι σημασία έχουν όλα αυτά μπροστά στο Προσφυγικό, το Ασφαλιστικό, το Εργασιακό, την Ανεργία κι όλα τα υπόλοιπα δυσθεόρατα προβλήματα που μας ταλανίζουν; Θα έπεφτε έξω. Διότι
για να χειραγωγηθεί η πολιτική συμπεριφορά του καθενός μας, προϋποτίθεται η πολιτισμική του αλλοτρίωση. Το πολιτικό πρόβλημα των Ελλήνων σήμερα είναι η πολιτισμική τους κατάρρευση. Η «εκσυγχρονιστική» φάουσα βαράει στο ψαχνό, στην ψίχα και την ψυχή - χωρίς Ρίτσο, χωρίς Παπαδιαμάντη, μισάνθρωπος με την κοινότητά σου εξ αφορμής της όποιας παθολογίας της, πορεύεσαι όλο και πιο μόνος, όλο και πιο ιδιώτης, όλο και πιο ανυπεράσπιστος. Ή γίνεσαι πελάτης. Για να φθάσεις στο τέλος να λες: «Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς». Απ’ τον
Τσάβες (που άλλωστε ήταν λαϊκιστής) ο μονόδρομος της ομογενοποιημένης σκέψης σε πάει στον Σόιμπλε. Τώρα, αν ο Σόιμπλε σου σκοτώνει τη ζωή, μη γίνεσαι μαξιμαλιστής! Πήγαινε να ζήσεις στο Περιστέρι (Τσακαλώτος), φάε γεμιστά (Φωτίου), φταίει η κυβέρνηση Σαμαρά που δεν ολοκλήρωσε τα μνημόνια (Μάρδας), αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια θα έπρεπε να τα εφεύρουμε (ένας κάποιος Γεωργιάδης του ΣΥΡΙΖΑ), πάψε να κλαίγεσαι και στήσε μια ΜΚΟ, μη γίνεσαι ψυχάκιας(Λιάκος), νοικοκυρά (Λιάκος), κτηνοτρόφος(Λιάκος), φαιοκόκκινος (Λιάκος) κι όσα άλλα σου καταλογίζει ένας άνθρωπος που αγαπάει βαθειά τον λαό και θαυμάζεται από τον κ. Πρωθυπουργό.
Πλην όμως, για να κάνουμε και λίγο πλάκα στην ήττα μας, θα έρθει, έχει ήδη έρθει η ημέρα εκείνη που ο κ. Λιάκος με τον κ. Λεβέντη βρίσκονται στην ίδια βάρκα! Φοβάμαι, όμως, ότι η Νέμεσις αυτήδεν έχει επιπέσει πάνω στον κ. Λιάκο, αλλά στον κ. Λεβέντη...  
*Δημοσιεύθηκε στο enikos.gr την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015