ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΤΟΥ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ



Εκτύπωση
8/12/15
Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Ο κ.Τσακαλώτος αρέσκεται στους αριθμούς. Κατά την ομιλία του, μάλιστα, στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, είχε και την φαεινή ιδέα να αναφερθεί σε κάποιους από αυτούς τους αριθμούς εν είδει «τζόκερ».
Κατ’ αυτόν τρόπο επιχείρησε να θεμελιώσει την υπεροχή της παρούσας κυβέρνησης έναντι των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Έχει, ωστόσο, παρέλθει η εποχή – και μάλιστα πολύ σύντομα – που η «πρώτη φορά τάχα μου αριστερή» κυβέρνηση του κ.Τσίπρα μπορεί να αντιπαρέρχεται τα ανομήματά της μέσω του συμψηφισμού τους με τα ανομήματα των προηγουμένων.
Όχι μόνο τα ανομήματα τα δικά της δεν ακυρώνονται, δεν αφαιρούνται και δεν διαγράφονται συγκρινόμενα με εκείνα των προηγουμένων, αλλά αντίθετα προστίθενται στα προηγούμενα καθώς, πολύ απλά, αποτελούν την συνέχειά τους.
Αν, όμως, οι κυβερνώντες επιμένουν να μιλήσουμε με αριθμούς, τόσο συμβολικούς όσο και ουσιαστικούς, καμία αντίρρηση. Έχουμε και λέμε:
  • Ο αριθμός «63» – Πρόκειται για εκείνο το 63% του δημοψηφίσματος. Που το ξεπούλησαν.
  • Ο αριθμός «11» – Πρόκειται για τους 11 μήνες που βρίσκονται στην κυβέρνηση περνώντας από το εμπόριο ελπίδας στον απροσχημάτιστο κυνισμό της μετάλλαξης, συνεχίζοντας τις αθλιότητες των προηγουμένων και προσθέτοντας και εκείνες τις αθλιότητες που δεν πρόλαβαν ή δεν θα μπορούσαν να διαπράξουν οι άλλοι.
  • Ο αριθμός «3» – Πρόκειται για την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Ίδια και χειρότερη με τις προηγούμενες, συντελεσθείσα κατά το γνωστό μοντέλο: «Στις τράπεζες λεφτά, στο λαό τα χρέη».
  • Ο αριθμός «500.000» – Μεγάλος αριθμός. Όπως και οι 500.000 οικογένειες που βρίσκονται πλέον αντιμέτωπες με το φάσμα των πλειστηριασμών.
  • Ο αριθμός «23» – Πρόκειται για εκείνο το 23% του ΦΠΑ σε είδη βασικής διατροφής, το επιβληθέν από μια κυβέρνηση που οι υπουργοί της δεν αντιλαμβάνονται γιατί ο λαός τρώει μακαρόνια…
  • Ο αριθμός «17» – Ναι. Είναι οι 17 ώρες της «διαπραγμάτευσης» του Τσίπρα που οι ασφαλισμένοι θα τις πληρώσουν μέχρι και με… 17 χρόνια παραπάνω δουλειά για να πάρουν (αν ποτέ πάρουν) κάποια  σύνταξη – ψίχουλο.
  • Ο αριθμός «14» – Πρόκειται για τα 14 αεροδρόμια. Που δεν θα τα πουλούσαν ποτέ. Και που, τελικά, τα ξεπούλησαν. Όλα.
  • Ο αριθμός «5,7» – Πρόκειται για τα νέα βάρη ύψους 5,7 δισ. ευρώ που φέρνει, τόσο σε επίπεδο περικοπής δαπανών όσο και σε επίπεδο επιβολής φόρων ο νέος προϋπολογισμός. Ο… «αριστερός» προϋπολογισμός.
Αν θέλουν αριθμούς λοιπόν, ο κ.Τσακαλώτος και ο κ.Τσίπρας, ας πάρουν τους δικούς τους. Κι ας παίξουν με αυτούς τα «τυχερά» τους παιχνίδια. Αν δυσκολευτούν να επιλέξουν κάποιον αριθμό για «τζόκερ» έχουμε και εδώ μια πρόταση:
Είναι ο αριθμός «4336». Σωστά καταλάβατε. Ο 4336 είναι ο νόμος της 14ης Αυγούστου του 2015. Το Μνημόνιο του Τσίπρα, δηλαδή…
*Δημοσιεύθηκε στο enikos.gr 
http://www.iskra.gr/index.php

Κλαυθμυρισμοί και οδυρμοί για τη νίκη της Λεπέν στη Γαλλία…

8-12-2015


Το «σκιάχτρο» της ακροδεξιάς και της φασιστικής απειλής θα ανυψωθεί και πάλι για να ξεπλύνει το σύγχρονο φασισμό, αυτόν του 4ου Ράιχ, που ζούμε υπό το καθεστώς της ΕΕ και του ευρώ, και με τις πολιτικές μορφές των «αριστερών», «σοσιαλιστικών» και δεξιών κομμάτων: Κοινές πολιτικές ακραίου νεοφιλελευθερισμού… 
Οι ιδεολογικές και ηθικολογικού χαρακτήρα ετικέτες έχουν γίνει τεράστιες παρωπίδες οι οποίες δεν μας επιτρέπουν να δούμε ότι, ΣΗΜΕΡΑ, αυτό που είναι ακροδεξιό και φασιστικό είναι το 4ο Ράιχ:
 

οι πολυεθνικοί μηχανισμοί του κεφαλαίου, τα κυρίαρχα κόμματά τους (όλων των χρωμάτων), οι αποτρόπαιοι μηχανισμοί τους και τα όργανά τους: ΕΕ, ευρώ, κ.λπ… 

Το να ανυψώνουμε την Λεπέν σε νέο «σκιάχτρο» ακροδεξιού «σκότους», σε φασιστική απειλή, δεν ξεπλένουμε, απλώς, το αποτρόπαιο, νεοαποικιοκρατικό καθεστώς της ΕΕ (του 4ου Ράιχ) που ζούμε σπαρακτικά, αλλά αδυνατούμε να ερμηνεύσουμε και την άνοδο της ακροδεξιάς δημαγωγίας, την αλματώδη άνοδο της «ακροδεξιάς» στη Γαλλία, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 

Αδυνατούμε να συλλάβουμε τα νέα δεδομένα που έχει δημιουργήσει η ΦΡΙΚΗ της παγκοσμιοποίησης, συνακόλουθα να κατανοήσουμε τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ των ριζοσπαστικών διαφοροποιήσεων και πολιτικών κινήσεων στους λαούς της Ευρώπης. 

Έτσι βλέπουμε τη νίκη της Λεπέν και την άνοδο της «ακροδεξιάς» σε όλες τις χώρες, σαν φασιστική απειλή: Εδώ κυριολεκτικά ξεπλένουμε το φασισμό του 4ου Ράιχ και όλα τα κυβερνητικά ανδρείκελά του (τη φρίκη που ζούμε)!!! 

Δεν ξεπλένουμε απλώς τη φρίκη που ζούμε, αλλά στιγματίζουμε και τις πολιτικές ΡΟΠΕΣ και διαθέσεις των λαών της Ευρώπης, με χαρακτηρισμούς βγαλμένους απευθείας από τις ιδεολογικές βιομηχανίες του 4ου Ράιχ… 

Οι λαοί της Ευρώπης όταν στρέφονται, και μάλιστα τόσο θεαματικά, στη Λεπέν ή στον Βίκτωρ Ορμπαν στην Ουγγαρία ή σε «εθνικιστικά» και αντιευρωπαϊκά κόμματα, ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ενάντια στο ΦΑΣΙΣΜΟ του 4ου Ράιχ που βιώνουν. 

Στα πρόσωπα των «ακροδεξιών» ψηφίζουν ενάντια στη δικτατορία της ΕΕ και του ευρώ, ενάντια στο ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ οδοστρωτήρα (οικονομικό, πολιτικό, εθνικό, πολιτιστικό) της Νέας Τάξης. 

Και εδώ είναι το οξύμωρο πολιτικό σχήμα: Να στρέφονται οι λαοί της Ευρώπης στην «ακροδεξιά» για να αντισταθούν στο σύγχρονο φασισμό της ΕΕ, του ευρώ και της Νέας Τάξης… 

Και τούτο γίνεται διότι ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν ΥΠΑΡΧΕΙ. Αυτή που αυτό-προσδιορίζεται ως αριστερά, είναι ΠΛΗΡΩΣ ενσωματωμένη στην ΕΕ, στο ευρώ, στο 4ο Ράιχ…
 

Οι λαοί της Ευρώπης, μοιραία στρέφονται σε αυτές τις δυνάμεις που μιλούν, φυσικά δημαγωγικά, εναντίον της ΕΕ, εναντίον του δικτατορικού οδοστρωτήρα που καταστρέφει και ισοπεδώνει την Ευρώπη… 

ΟΙ λαοί της Ευρώπης, εκλογικά, δεν βρίσκουν άλλη διέξοδο ΑΥΤΟ-ΑΜΥΝΑΣ απέναντι στις κακουργηματικές επιθέσεις του 4ου Ράιχ… 

Και αυτή η Διαλεκτική της αυτό-άμυνας των λαών, 
διαλεκτική υπεράσπισης των κοινωνικών, πολιτικών, ΕΘΝΙΚΩΝ και πολιτιστικών κεκτημένων, υποσκάπτει το καθεστώς της ΕΕ και του Ευρώ, το καθεστώς του 4ου Ράιχ… 

Αυτή η «Διαλεκτική» της ΑΥΤΟ-ΑΜΥΝΑΣ ζητάει την επαναστατική της έκφραση. Και αυτή δεν μπορεί να είναι οι δυνάμεις της «δεξιάς» και «ακροδεξιάς», αλλά δυνάμεις της επαναστατικής ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ της καπιταλιστικής Ευρώπης. 

Η Λεπέν αποτελεί ένα κάλπικο υποκατάστατο του αριστερού κενού (της ανυπαρξίας της αριστεράς), μια ιστορική ΤΙΜΩΡΙΑ για την ενσωμάτωση αυτής της «αριστεράς»…

http://resaltomag.blogspot.gr/

Γιατί ο Πούτιν επιτίθεται προσωπικά στον Eρντογάν;

8-12-2015

by 
erdogan-gollum
Του Κώστα Ράπτη από τον σελίδα capital.gr
Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin δεν έχει τη φήμη ανθρώπου που παρασύρεται από τα συναισθήματά του ή που κλείνει εύκολα την πόρτα σε πιθανούς συνομιλητές. Και όμως, τις προηγούμενες ημέρες έκανε ακριβώς αυτό. Ανέλαβε, και μάλιστα στην πιο επίσημη περίσταση της ρωσικής πολιτικής, ήτοι την ετήσια ομιλία του για την “κατάσταση του έθνους” την Πέμπτη, να αποδομήσει προσωπικά τον Τούρκο ομόλογό Tayyip Erdoğan, παρουσιάζοντάς τον ως ηγέτη μιας εγκλήματικής “κλίκας” που στηρίζει τους τζιχαντιστές, διότι επωφελείται από τις συναλλαγές μαζί τους. Μάλιστα, συνόδευσε τους ισχυρισμούς του με μια γερή δόση χλευασμού, διερωτώμενος αν ο Αλλάχ αποφάσισε να τυφλώσει την τουρκική ηγεσία για να την καταστρέψει.
Είχε προηγηθεί τη Δευτέρα, στο περιθώριο της Διάσκεψης για το Κλίμα στο Παρίσι, η δήλωση Putin ότι ο πραγματικός λόγος της κατάρριψης του ρωσικού Suhoi-24 από την τουρκική πολεμική αεροπορία ήταν ακριβώς η επιθυμία να καλυφθούν τα ίχνη των αθέμιτων πετρελαϊκών συναλλαγών Τουρκίας-τζιχαντιστών. Ήταν ένα βήμα παραπέρα από τα όσα έως τότε έλεγε ο Ρώσος πρόεδρος, ο οποίος, έστω και ειρωνικά, άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην γνωρίζει η κορυφή της εξουσίας στην Άγκυρα τα φαινόμενα διαφθοράς που επιτρέπουν το παράνομο διασυνοριακό εμπόριο.
Ακολούθησε την Τετάρτη, σε προετοιμασία προφανώς της ομιλίας Putin την επομένη, η θεαματικά οργανωμένη συνέντευξη Τύπου της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, όπου παρουσιάσθηκαν τρεις οδοί μεταφοράς του “λεηλατημένου” συριακού και ιρακινού πετρελαίου προς την τουρκική επικράτεια και κατονομάσθηκαν ο υιός του Τούρκου προέδρου και ο γαμπρός του (και πλέον υπουργός Ενέργειας της νέας κυβέρνησης Davutoğlu) ως οι εγκέφαλοι μιας “υπέροχης οικογενειακής επιχείρησης”.
Οι υποψίες που περιβάλλουν το περιβάλλον του Tayyip Erdoğan έχουν διατυπωθεί σε ανύποπτο χρόνο, όχι μόνο από την τουρκική αντιπολίτευση, αλλά και από μέσα ενημέρωσης της Δύσης (π.χ. την βρετανική εφημερίδα Guardian). Με αυτή την έννοια, οι ρωσικές καταγγελίες δεν κομίζουν κάτι το πραγματικό νέο, αλλά και δεν δείχνουν να είναι στοιχειοθετημένες σε βαθμό τέτοιο που να “δένουν” την υπόθεση. (Λ.χ. υποστηρίχθηκε ότι μέρος του πετρελαίου διοχετεύεται σε διυλιστήριο της τουρκικής πόλης Μπατμάν, το οποίο όμως ανήκει στον όμιλο Koç, υπεράνω πάσης υποψίας για φιλικές σχέσεις με τον κύκλο του Erdoğan).
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Erdoğan, που αντιμετωπίζει δια της ποινικής δικαιοσύνης την παραμικρή υποτιθέμενη προσβολή του προσώπου και του αξιώματός του στο εσωτερικό, έσπευσε να δηλώσει έτοιμος να παραιτηθεί, αν αποδειχθούν οι κατηγορίες της ρωσικής πλευράς – ζητώντας, σε αντίθετη περίπτωση, το ίδιο από τους Ρώσους ιθύνοντες. Ο δε Τούρκος πρωθυπουργός Ahmet Davutoğlu έκανε λόγο για “προπαγάνδα σοβιετικού Τύπου”.
Οι δηλώσεις του μεν Erdoğan έγιναν από το Κατάρ του δε Davutoğlu από το Αζερμπαϊτζάν: όλως τυχαίως, δηλαδή, από χώρες που θα μπορούσαν να μετριάσουν την εξάρτηση της Τουρκίας από το ρωσικό φυσικό αέριο. Ο Amos Hochstein, ο άνθρωπος του State Department για τη ενεργειακή διπλωματία μπορεί να είναι ευτυχής. Πρόκειται άλλωστε για τον ίδιο Αμερικανό αξιωματούχο, ο οποίος έσπευσε να υποβαθμίσει τις ρωσικές καταγγελίες δηλώνοντας ότι είναι “αμελητέος” τόσο ο όγκος του διασυνοριακά διακινούμενου πετρελαίου, όσο και των κερδών που αποφέρει…
Ζητείται πολιτική ερμηνεία
Δεν αποκλείεται καθόλου να προκύψουν το επόμενο διάστημα από πολλές πλευρές στοιχεία που να διευρύνουν και να βαθαίνουν τις ρωσικές καταγγελίες. Όμως, προς το παρόν τα ερωτήματα που αυτές γεννούν είναι πρωτίστως πολιτικά – στον βαθμό που καταστρέφουν προκαταβολικά την δυνατότητα μιας μελλοντικής αποκατάστασης των σχέσεων με μια χώρα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τη Ρωσία και με έναν ηγέτη με τον οποίο ο Putin αφιέρωσε μία δεκαετία οικοδόμησης ισχυρών προσωπικών σχέσεων.
Μέχρι και τις αρχές της εβδομάδας, η δυνατότητα αυτή να αποκλιμακωθεί η κατάσταση παρέμενε ανοιχτή, όπως φανερώνουν οι δίχως ανταπόκριση προσπάθειες του Erdogan να συνομιλήσει τηλεφωνικά με τον Putin ή, αντιστρόφως, η “οδός διαφυγής” που άφηνε ο τελευταίος ανοιχτή, ζητώντας δημοσίως τη συγγνώμη της Άγκυρας σε “υψηλό επίπεδο”.
Είναι δυνατόν να πιστεύει η Ρωσία ότι μπορεί να προκαλέσει την πτώση του Erdogan τη στιγμή που αυτός βρίσκεται μετά τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου στον κολοφώνα της ισχύος του; Έγινε ξαφνικά αντιγραφέας της λογικής της “αλλαγής καθεστώτος” και των κυρώσεων, από τις οποίες η ίδια έχει τόσο δοκιμασθεί, όπως δεν παρέλειψε να σημειώσει ο Ahmet Davutoğlu;
Ή μήπως το ανέβασμα των τόνων επιβλήθηκε από κάποια παράπλευρη τουρκική πρόκληση; Ως τέτοια θα μπορούσε να εκληφθεί, η παρακολούθηση ρωσικού πλοίου από τουρκικό υποβρύχιο στα Δαρδανέλλια και η χαρακτηριστική καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στις 29 Νοεμβρίου κατά την διέλευση των Στενών του Βοσπόρου από ρωσικά πλοία – με γραφειοκρατική κωλυσιεργία που τυπικά άφηνε απαραβίαστες τις προβλέψεις της Σύμβασης του Μοντρέ (1936).
Αρκεί κανείς να σημειώσει ότι ακόμη και η Τεχεράνη, που βρίσκεται σε συντονισμό και συναντίληψη με τη Μόσχα, δείχνει να ανησυχεί για τη δυναμική της ρώσο-τουρκικής αντιπαράθεσης και προσφέρεται, δια στόματος συνεργατών του Αγιατολαχ Hamenei, να λειτουργήσει ως μεσολαβητής.
Με το βλέμμα στην “επόμενη μέρα”
Πιθανότατα, τα πραγματικά κίνητρα της Μόσχας έχουν να κάνουν με ό,τι εκτυλίσσεται στο κύριο θέατρο της αντιπαράθεσης, δηλ. τη Συρία, για την οποία ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών John Kerry, τόσο στη Σύνοδο του ΟΑΣΕ στο Βελιγράδι, όσο και κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα εκφράστηκε με αξιοσημείωτη αισιοδοξία. Προέβλεψε ο επικεφαλής του State Department ότι μια συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας στο ζήτημα της πολιτικής μετάβασης στη Συρία, θα επιτρέψει τον τερματισμό της κρίσης εντός ολίγων μηνών, ενθαρρύνοντας σειρά κρατών και οντοτήτων της περιοχής να συνδράμουν την προσπάθεια καταπολέμησης του Ισλαμικού Κράτους με χερσαίες δυνάμεις. Ακόμη και ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας Laurent Fabius, που έως τώρα πρωτοστατούσε στις εκκλήσεις για απομάκρυνση του Bashar al-Assad, έκανε στροφή, προτάσσοντας ως πρώτη προτεραιότητα μια πολιτική διαδικασία με εγγυήσεις για το μέλλον.
Αν όντως επίκειται μια ευρύτερη συνεννόηση, τότε η Ρωσία έχει κάθε λόγο να απαξιώσει προκαταβολικά (ιδίως στα μάτια του δυτικού ακροατηρίου) κάθε φιλοδοξία της Άγκυρας να έχει λόγο για την “επόμενη μέρα”. Και μέχρι τότε, έχει πολύ περισσότερους λόγους να αποτρέψει κάθε επιχειρησιακή πρωτοβουλία στο “Όρος των Τουρκομάνων” και στα περιβόητα “98 χιλιόμετρα” των τουρκοσυριακών συνόρων, ανάμεσα στα κουρδικά “καντόνια” του Αφρίν και του Κομπάνι, όπου η Τουρκία επείγεται να δημιουργήσει “ασφαλή ζώνη”. Αν η ειρήνευση είναι ρεαλιστική προοπτική, το ποια εδάφη κατέχει ποιά πλευρά τη στιγμή που θα σιγήσουν τα όπλα είναι το μεγαλύτερο διαπραγματευτικό χαρτί.
Η “κουρδική διάσταση”
Τη σημασία της “κουρδικής διάστασης” των τεκταινομένων υπογραμμίζουν οι δηλώσεις του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Sergei Lavrov από το Βελιγράδι ότι ο καλύτερος τρόπος για να τερματισθεί ο εφοδιασμός των τζιχαντιστών από τα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία και το Ιράκ είναι η αξιοποίηση των “συγκεκριμένων δυνατοτήτων” που προσφέρονται επί του εδάφους, ήτοι των κουρδικών δυνάμεων, που θα μπορούσαν να ενισχυθούν τόσο από την ρωσική αεροπορία όσο και από τον υπό τις ΗΠΑ διεθνή συνασπισμό. Το σφράγισμα των συνόρων είναι θέμα το οποίο πλέον εγείρει και η Ουάσιγκτον δια στόματος του προέδρου Obama και του επικεφαλής του Πενταγώνου Ashton Carter.
Σημειώνεται ότι η φιλική προς την Άγκυρα (σε αντίθεση προς τους Κούρδους της Συρίας) κυβέρνηση Barzani στο αυτονομημένο βόρειο Ιράκ, έσπευσε να καλύψει την Άγκυρα, δηλώνοντας ότι είναι δικές της οι εξαγωγές πετρελαίου που φωτογράφισε το Γενικό Επιτελείο της Ρωσίας, ενώ αντίθετα η κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης δηλώνει έτοιμη να προσφύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για κλοπή του εθνικού της πλούτου επί τη βάσει των ρωσικών αποκαλύψεων. Ομοίως, η αντικατάσταση με νέες δυνάμεις του τουρκικού τάγματος το οποίο υποστηρίζει τις κουρδοκρατούμενες περιοχές στα ανοιχτά της Μοσούλης έγινε δεκτή από τη Βαγδάτη με καταγγελίες για παραβίαση της ιρακινής κυριαρχίας.
Επιστροφή στην αγκαλιά της Δύσης
Οι υψηλοί τόνοι από ρωσικής πλευράς έχουν πάντως το αποτέλεσμα να σπρώχνουν την Άγκυρα πιο βαθιά στην αγκαλιά της Δύσης, από την οποία παρεξέκλινε τα προηγούμενα χρόνια με κινήσεις όπως η παραγγελία αντιπυραυλικών συστημάτων από την Κίνα, η συμφωνία για το αγωγό ρωσικού φυσικού ρωσικού αερίου Turkish Stream ή και το ενδιαφέρον του Erdoğan για ένταξη της χώρας του στον Οργανισμό της Σαγκάης. Μπροστά στην προοπτική μιας δυνάμει ανεξέλεγκτης Τουρκίας με φιλοδοξίες να ηγεμονεύσει σε όλο τον ισλαμικό κόσμο, ακόμη και αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι απαραιτήτως ενοχλητικό ούτε καν για την ίδια τη Μόσχα.
http://ardin-rixi.gr/

Συνέντευξη Τσίπρα: Ωμός εκβιασμός στους βουλευτές του

  «Σας έβαλα με λίστα και άρα θα ψηφίζετε!»


8-1202015

Συνέντευξη Τσίπρα: Ωμός εκβιασμός στους βουλευτές του - «Σας έβαλα με λίστα και άρα θα ψηφίζετε!»
Με αδικαιολόγητη σιγουριά και υπεροπτικό ύφος ο κ. Τσίπρας τόνισε οτι δεν φοβάται για την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία διότι όπως είπε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τους τοποθέτησε με λίστα και άρα - ούτε λίγο, ούτε πολύ - είναι υποχρεωμένοι να ψηφίζουν αυτά που τους υποδεικνύει! - Δεν είπε κουβέντα για τους εκπροσώπους της διαπλοκής τους οποίους για πολλοστή φορά απέφυγε να κατονομάσει. 
Τουλάχιστον τραγική ομολογία για έναν υποτίθεται... αριστερό πρωθυπουργό που χρησιμοποιεί την Κ.Ο. ως «στρούγκα» προβάτων.
Ο κ. Τσίπρας είπε ότι οι βουλευτές του ήξεραν όταν έμπαιναν στις λίστες τι πρόκειται να ψηφίσουν, ομολογώντας ουσιαστικά ότι τους «διόρισε» σε βουλευτικές θέσεις και άρα πρέπει να υπακούν στα κελεύσματα του ιδίου και των τροϊκανών. 
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να τηρήσουν ένα πρόγραμμα. Είχαμε εκλογές και αμέσως μετά μια δύσκολη συμφωνία. Οι εκλογές έγιναν με λίστα με τους πολίτες να γνωρίζουν τη συμφωνία. αν υπάρξουν διαφοροποιήσεις θα είναι ύποπτη. Δεν μπορεί να κρύβεσαι τις λίστες και μετά να διαφοροποιείσαι. Εχω εμπιστοσύνη στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Αν διαφωνείς δεν μπορεί να είσαι υποψήφιος. Κανείς δεν μπορεί να έχει μεγαλύτερη ευαισθησία από εμάς» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας. 
Ένας... μικρός Αντώνης Σαμαράς μόλις γεννήθηκε
Ο κ. Τσίπρας ακολουθώντας το σύνδρομο του Αντώνη Σαμαρά εμφανίστηκε γαντζωμένος στην καρέκλα λέγοντας: «Ακόμα κι αν κάτι δεν πάει καλά σε κάποιο νομοσχέδιο δεν σημαίνει ότι θα χάσω τη δεδηλωμένη... η δεδηλωμένη χάνεται με ψήφο εμπιστοσύνης και εγώ την έχω κερδίσει 2 φορές μέσα σε έξι μήνες».
Κατά τη διάρκειά του ο κ. Τσίπρας δεν «έβγαλε» καμία απολύτως είδηση για τα καυτά ζητήματα που απασχολούν το σύνολο του ελληνικού λαού.
Δεν είπε απολύτως τίποτα για την προστασία της πρώτης κατοικίας από τα ξένα funds, δεν είπε τίποτα για τις μειώσεις των μισθών, των συντάξεων και τη βαριά φορολογία που έχει συντρίψει τον κοινωνικό ιστό.
Δεν βρήκε ούτε μια κουβέντα να πει για το σύνολο του ελληνικού λαού που σέρνεται στις ουρές για να πάρει τα επιδόματα πείνας και τα κουπόνια σίτισης που μοιράζει η κυβέρνησή του.
Δεν είχε να «πουλήσει» ούτε καν μια στάλα ελπίδας για το αύριο ενός λαού δυστυχισμένου που η αξιοπρέπειά του εξακολουθεί να είναι σκισμένη κουρελού... και κατά περίεργο τρόπο έβρισκε τη διάθεση να χαμογελάει μιλώντας για τα προβλήματα της χώρας.  
Δεν είπε κουβέντα για τους νταβατζήδες
Ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν ούτε για οικουμενική κυβέρνηση, ούτε για διεύρυνση διότι όπως είπε αισθάνεται ισχυρός με 153 βουλευτές και τόνισε ότι η κυβέρνησή του έχει ορίζοντα τετραετίας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η στάση του για τους καναλάρχες της διαπλοκής όπου για άλλη μια φορά έμεινε μόνο στις εντυπώσεις και στα ευχολόγια αποφεύγοντας να κατονομάσει τους εκπροσώπους της διαπλοκής. 
Το μόνο που κατάφερε να ψελλίσει είναι το ακόλουθο: «Δεν είμαι χρυσός οδηγός για να λέω ονόματα για τη διαπλοκή... βάζω κανόνες, δεν έχω διάθεση ρεβανσισμού. Λέω ότι αυτό τελείωσε, θέλετε να με χτυπάτε, κανένα πρόβλημα, αλλά θα πληρώσετε όπως όλοι. Το τρίγωνο της αμαρτίας είναι το πολιτικό, τραπεζικό και το μιντιακό σύστημα, που δανείζονται όταν άλλοι δεν μπορούν να δανείζονται και σε αντάλαγμα στηρίζουν πολιτικά κόμματα. Αυτό είναι μια παθογένεια των τελευταίων χρόνων, δεν υπήρχε παλιά. Δε λέω ότι είμαστε οι άγιοι, αλλά πρέπει να κάνουμε μία τομή για να αναπνεύσει ο τόπος».
Σιγή ιχθύος που αγγίζει τα όρια της ένοχης σιωπής, τήρησε ο κ. Τσίπρας και για τα θέματα που αφορούν την απόδοση δικαιοσύνης για τα μεγάλα σκάνδαλα που ο ίδιος κατήγγειλε όταν ήταν στην αντιπολίτευση. 
Ούτε βέβαια ρωτήθηκε, ούτε αναφέρθηκε στις περίφημες λίστες των φοροφυγάδων που πηγαινοέρχονται στα γραφεία του υπουργείου Οικονομικών, δεν μας είπε πώς θα φορολογήσει τον μεγάλο πλούτο, πότε θα κάνει πράξη τις προεκλογικές του υποσχέσεις για φορολογία των εφοπλιστών και όλων αυτών που εξακολουθούν να πλουτίζουν με τη σημαία της Ελλάδας και δεν δίνουν στον τόπο δεκάρα τσακιστή. 
Προχωράει με τις «πλάτες» των δανειστών 
Μετά το φιάσκο του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, που ο ίδιος συγκάλεσε, τόνισε ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν για να προχωρήσει στην υλοποίηση του 3ου μνημονίου και είπε ότι κάλεσε τα υπόλοιπα κόμματα για να του πουν τις θέσεις τους για το ασφαλιστικό, το προσφυγικό και την αναθεώρηση του Συντάγματος. 
Αισθάνεται ισχυρός με τους 153 όπως είπε, γεγονός που αποδεικνύει αυτό που αρκετά εύστοχα υποστηρίζουν αρκετοί πολιτικοί αναλυτες, ότι δηλαδή ο κ. Τσίπρας κινείται με τις «πλάτες» του Βερολίνου, της Γαλλίας, αλλά και των ΗΠΑ στους οποίους έχει προφανώς υποσχεθεί και τα σχετικά ανταλλάγματα για την παραμονή του στην εξουσία.
Στη συνέντευξή του δεν παρέλειψε να πλέξει το εγκώμιο του Φρανσουά Ολάντ, τον οποίο χρησιμοποίησε ως παράδειγμα για το γεγονός ότι οι δανειστές είναι, επί της ουσίας, φίλοι μας... 


Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/649553/synenteyxi-tsipra-wmos-ekviasmos-stoys-voyleytes-toy-sas-evala-me-lista-kai-ara-tha-psifizete#ixzz3thBYi5iB

Τα κοράκια ήταν οι επενδυτές της Αριστεράς


Δίνουν σπίτια και επιχειρήσεις σε οικονομικούς εγκληματίες - Τα επενδυτικά δάνεια που τάζουν θα πάνε στις νέες κοινοπραξίες Τραπεζών με funts.


Το χειρότερο σενάριο για τα όλα για τα "κόκκινα δάνεια" επιλέγει η ελληνική κυβέρνηση βάζοντας ως διαχειριστές ξένα funts και την κυριότητα των ακινήτων θα την έχουν οι τράπεζες. Φτιάχνουν κοινοπραξίες μαφιόζικης προέλευσης στις οποίες Τράπεζες και funts θα ορίζουν την περιουσία των Ελλήνων ιδιωτών και επαγγελματιών. Ο οφειλέτης εγκλωβίζεται τεχνηέντως από την κυβέρνηση έχοντας μπροστά την τράπεζα που θα του ζητά τις νομοθετημένες προϋποθέσεις του νόμου 4336/15 αλλά και τα κοράκια που σκοπό θα έχουν να κερδίζουν από το αίμα των δανειζομένων αλλά και από την ίδια την εθνική οικονομία.

Στουρνάρας - Τσακαλώτος: Οι εκτελεστές
Οι εκτελεστές αυτού του νέου σχεδίου ολοκληρωτικής καταστροφής για τους δανειολήπτες είναι ο υπουργός Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας. Οι κοινές σπουδές, η συγκατοίκησή τους στην Οξφόρδη και οι εξορμήσεις τους στις Άλπεις κατά τα φοιτητικά τους χρόνια δεν πήγαν χαμένα. Αντιθέτως οι δυο τους έχοντας κάνει τον απαραίτητο πολιτικό κύκλο στην Ελλάδα συναντιούνται για να ολοκληρώσουν ένα από τα έργα που τους δόθηκε από τους δανειστές να φέρουν εις πέρας.
Εκτός από το στραγγάλισμα των δανειοληπτών οι εταιρείες που θα δίνουν εντολές στις τράπεζες για τα εκατοντάδες δάνεια που έχουν βαλτώσει θα στήνουν και την επιχείρηση τιμές ακινήτων για όλη την Ελλάδα. Ένα τεράστιο, τερατώδες real estate με την στήριξη των ΤτΕ η οποία θα αδειοδοτεί ως επενδυτές τα κοράκια που έφτασαν ήδη στην Ελλάδα. Οι συναλλαγές που θα κάνουν οι συγκεκριμένες εταιρείες σε κοινοπραξία με τις τράπεζες θα καθορίσουν τα νέα επίπεδα τιμών στην αγορά ακινήτων. Έχοντας λοιπόν, στα χέρια τους εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα σε όλη την χώρα μέσω των "κόκκινων δανείων" θα έχουν τον ρόλο και ενός άτυπου μεσιτικού τραπεζικού υπεργραφείου το οποίο θα ανεβάζει ή θα ρίχνει τις εμπορικές τιμές και των μη υποθηκευμένων ακινήτων όπως θέλουν τα κοράκια που θα ορμήξουν στην ελληνική αγορά ή όπως θα θέλουν οι κυβερνήσεις για να εισπράττουν Φόρο Ακινήτων για τα χρέη των μνημονιακών δανείων.

Επιχείρηση "Κόραξ"
Ο κ. Τσακαλώτος  για να χρυσώσει το χάπι της κατάπτυστης αυτής απόφασής του υποστηρίζει ότι τα funts σε κάποιες περιπτώσεις θα παραδίδουν τα κλειδιά στον δανειο-οφειλέτη με ταυτόχρονη διαγραφή του χρέους. Φαίνεται ότι κάποιοι οι οποίοι πήραν δάνεια αλλά κρατάνε ψηφοθηρικά την κυβέρνηση από τα ευαίσθητα σημεία της θα σώσουν τα ακίνητά τους ενώ οι υπόλοιποι θα έχουν το μαχαίρι στο λαιμό. Δεν εξηγείται διαφορετικά ότι θα υπάρχει αυτή η εξαίρεση όταν οι τέσσερις υπόλοιπες προτάσεις των εταιρειών προς τους οφειλέτες θα είναι οι εξής:
- Αποπληρωμή του δανείου με έκπτωση αλλά με εφάπαξ το ποσό στο ταμείο (πράγμα αδύνατον για την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση των Ελλήνων).
- Θα εξουσιοδοτούνται από τον δανειολήπτη να βρίσκουν οι εταιρείες αγοραστή για το ακίνητο, να αρπάζουν τα χρήματα ως οφειλόμενα και μετά να διαγράφουν το υπόλοιπο χρέος του οφειλέτη. Δεν μιλάμε βέβαια για καμία διαγραφή χρέους αλλά για τα πανοτόκια και τις προσαυξήσεις που έβαζε η τράπεζα όσο διάστημα το δάνειο είχε μετατραπεί από την οικονομική ασφυξία των δανειοληπτών σε "κόκκινο".
- Άμεση μεταβίβαση του ακινήτου στην εταιρεία Τράπεζα-funt, διαγραφή του χρέους κι αν θέλει ο ιδιοκτήτης θα ζει στο πρώην σπίτι του με ενοίκιο που θα δίνει στην εταιρεία. Ο,τι πλήρωσε μέχρι το δάνειο να γίνει "κόκκινο" πάει υπέρ Τσακαλώτου και Στουρνάρα.
- Κατάσχεση του ακινήτου και μεταφορά του οφειλέτη σε άλλο ακίνητο που θα έχει αρπάξει η εταιρεία από άλλον Έλληνα με "κόκκινο δάνειο". Στην περίπτωση αυτή η εταιρεία θα σε περνάει από κόσκινο για τα εισοδήματα και τις μηνιαίες αποδοχές για να σου προτείνει σε πόσα τετραγωνικά θα ζεις και σε ποια περιοχή για να μπορείς να της πληρώνεις ενοίκιο για το κατασχεθέν από άλλον σπίτι που θα ζεις.

Παίρνουν στα χέρια τους την ελληνική Οικονομία
Η μεταβίβαση των εναπομεινάντων ελληνικών επιχειρήσεων στα χέρια ξένων είναι το δεύτερο επίτευγμα της ελληνικής κυβέρνησης. Θα δημιουργηθεί ένα άλλο σχήμα κοινοπραξίας Τράπεζας και funts όπου εκεί θα γίνει το μεγάλο μακελειό των ελευθέρων επαγγελματιών και επιχειρηματιών.
Καταρχάς θα φτιάξουν τομείς σύμφωνα με τους οποίους τα δάνεια όλων των τραπεζών θα πηγαίνουν σε μία κοινή ομάδα. Δηλαδή  όλα τα "κόκκινα δάνεια" των κτηνοτροφικών μονάδων από όλες τις τράπεζες θα ελέγχονται ξεχωριστά από τα ανάλογα δάνεια ξενοδοχειακών μονάδων όλων των τραπεζών.
Η κοινοπραξία τράπεζα-funt όταν κρίνει ότι δεν μπορεί να καλυφτεί το χρέος του επιχειρηματία θα κάνει άμεσα εκκαθάριση της επιχείρησης και θα ξεπουλά όσο-όσο με σκοπό οι τράπεζες να πάρουν τα λεφτά τους και το μπόνους τους τα funts.
Όταν κρίνουν ότι μία επιχείρηση μπορεί να τους προσφέρει περισσότερα σε λειτουργία απ΄ ό,τι βάζοντάς της λουκέτο τότε θα μετοχοποιούν τα δάνεια, τις μετοχές θα τις αγοράζουν οι εταιρείες και ο επιχειρηματίας θα παίρνει μετοχές ανάλογες με το χρέος του. Από επιχειρηματίας δηλαδή γίνεται εργάτης των εταιρειών.

Τα κοράκια ήταν οι επενδυτές του κ. Τσίπρα
Το ψέμα της κυβέρνησης για τις επενδύσεις που θα έρθουν στην Ελλάδα είχε κοντά πόδια και τώρα φαίνεται ξεκάθαρα ποιες θα είναι οι επενδύσεις που θα ανοίξουν την αγορά και που οι τράπεζες θα ρίξουν χρήμα για να κινηθεί πάλι η οικονομία. 
Στις επιχειρήσεις που με το ζόρι θα γίνουν ιδιοκτησία αυτών των εταιρειών κοινοπραξίας, το funt θα αυξάνει το μετοχικό κεφάλαιο βάζοντας το χρήμα. Το χρήμα από πού θα το παίρνει; Από τους συνεταίρους τους Τράπεζες κι έτσι η Τράπεζα θα δανείζει το funt και τον εαυτό της και ο μικρότερος μέτοχος που θα είναι ο επιχειρηματίας θα πληρώνει το νέο δάνειο και θα νιώθει σωσμένος και αναπτυγμένος αλλά πάντα δανειοδοτούμενος.
Στο τελευταίο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου όπου και ο πρωθυπουργός κάλεσε Αμερικανούς επενδυτές να έρθουν στην Ελλάδα μίλησε και ο κ. Κώστας Καραγιάννης συνεργάτης του αμερικανικού funt "Apollo Management International" (εταιρεία που "σώζει" κόσμο από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Δελχί στα 25 χρόνια λειτουργίας του). Ο κ. Καραγιάννης είπε στο συνέδριο:"Οι εισροές κεφαλαίων σε βιώσιμες υπερχρεωμένες επιχειρήσεις είναι οι πρώτες εισροές για την ανάκαμψη της οικονομίας που προσομοιάζουν σε άμεσες ξένες επενδύσεις". Αυτή, λοιπόν, ήταν το σχέδιο ανάκαμψης της Οικονομίας της αριστερής κυβέρνησης από την πρώτη φόρα που κυβέρνησε. Κοράκια να μπουν στο παιχνίδι και να κρατήσουν στα χέρια τους την εναπομείνασα δευτερογενή και τριτογενή παραγωγή στα χέρια τους. 
Το επικίνδυνο για την ολοκληρωτική καταστροφή της ελληνικής οικονομίας είναι οι συγχωνεύσεις όλων των δανείων ανεξαρτήτου ποσού και συμβάσεων Τράπεζας-επιχειρηματία σε κλάδους. Με αυτό τον τρόπο τα κοράκια θα μπορούν να καθορίζουν τι θα μεταποιεί ή θα παράγει η Ελλάδα. Θα ρίχνουν χρήμα για να "σώζουν" σύμφωνα με το δικό τους κέρδος και αν το κέρδος τους είναι να καταστραφούν τομείς της ελληνικής οικονομίας τότε θα τους καταστρέψουν συνολικά και όχι μεμονωμένα. 
Το επόμενο πρόστυχο σχέδιο που αναμένουμε από τα μυαλά τύπου Τσακαλώτου και Στουρνάρα είναι για το τι θα γίνει με τα "κόκκινα αγροτικά δάνεια" διότι μπορεί οι Τράπεζες να έχουν αρπάξει την ελληνική γη με τις τραπεζικές καλλιέργειες αλλά έχοντας στα χέρια τους το 75% της ελληνικής καλλιεργήσιμης γης τα funts δεν θα μείνουν έξω από τον πραγματικό χρυσό της ελληνικής οικονομίας που δεν είναι άλλος από την αγροτική οικονομία.

http://www.stontoixo.com/

ΤΟ “ΕΓΚΛΗΜΑ” ΤΗΣ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΜΕ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΣΜΟΥΣ!


Εκτύπωση
 07/12/15                        
Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ
Κατά τη συζήτηση του νέου προϋπολογισμού στη Βουλή, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ.Δραγασάκης, προσπάθησε να δικαιολογήσει το μεγάλο «σκάνδαλο» της ανακεφαλαιοποίησηςμε απαξίωση της κριτικής που γίνεται στον ίδιο και στην κυβέρνηση χαρακτηρίζοντας «εκτός πραγματικότητας» και απρόσεκτους «σε όσους μιλούν για αφελληνισμό του τραπεζικού συστήματος». Σε ένα δεύτερο επίπεδο προσπάθησε να δικαιολογήσει τις επιλογές ισχυριζόμενος ότι έτσι αποτράπηκε το «κούρεμα» καταθέσεων, «εξασφαλίστηκε» η συμμετοχή ιδιωτών και τέλος ότι το δημόσιο διέθεσε λιγότερα κεφάλαια για την ανακεφαλαιοποίηση». Εν ολίγοις μίλησε με πνεύμα ενός …«success story» της συγκυβέρνησηςΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ... ΠΑΕΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟ
Ωστόσο η τακτική του «στρουθοκαμηλισμού» και της «μισής αλήθειας» δεν φτάνουν να συγκαλύψουν το πρωτοφανές οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης. Χρειάζεται εξ αρχής να τονίσουμε ότι το επίμαχο ζήτημα σχετικά με τις τράπεζες ήταν και παραμένει το ιδιοκτησιακό καθεστώτος και η πολιτική τους. Βασική θέση τουΣΥΡΙΖΑ ήταν τράπεζες «υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο» και «στήριγμα της παραγωγικής ανασυγκρότησης». Ωστόσο με την ανακεφαλαιοποίηση... πήγαν περίπατο και αντ’ αυτού έχουμε ιδιωτικοποίηση, ενώ η παροχή ρευστότητας παραμένει ζητούμενο.
Αποτέλεσμα το μερίδιο του Δημοσίου μέσω ΤΧΣ, να μειωθεί δραστικά και σε ορισμένες περιπτώσεις σχεδόν να εξαφανιστεί. Συγκεκριμένα στην Εθνική από 57,2% το 2014 μειώθηκε σε41,2%, στην Πειραιώς από 67,3% σε 26,4%, στην Alpha από 69,9% σε 11% και στη Eurobankαπό 35,4% σε 2,4%! Έτσι ενώ ο ελληνικός λαός φορτώθηκε στις πλάτες του σχεδόν 40 δισ. € για τη «σωτηρία» των τραπεζών (25,5 δισ. για ανακεφαλαιοποίηση των 4 μεγάλων και 13,7 δισ. γιαεξυγίανση 5 μικρότερων και 3 συνεταιριστικών), το μερίδιο στις 4 συστημικές τράπεζες από 85%που ήταν κατά μέσο όρο το 2013 (Εθνική 84,4%Πειραιώς 81%Alpha 81,7%Eurobank 95,2%), με τις αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μειώθηκε σε χαμηλά ποσοστά, παραχωρώντας τον έλεγχο τους σε επιθετικά funds. Έτσι ένας ακόμα δυνητικός μοχλόςοικονομικής ανόρθωσης της χώρας πέρασε σε ξένα χέρια, μετά το εθνικό νόμισμα, τονκρατικό προϋπολογισμό κά.
Ο “ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ... “DE JURE” ΚΑΙ “DE FACTO”
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αμφισβητεί τον «αφελληνισμό» των τραπεζών, επικαλούμενος την Εθνική και Πειραιώς, όπου το ΤΧΣ διαθέτει σημαντικό μειοψηφικό μερίδιοΩστόσο ο «αφελληνισμός» έχει τουλάχιστον 3+1 μορφέςΜετοχικόςδιοικητικόςπιστωτικός και …. «εν τοις πράγμασι».! Ειδικότερα στις περιπτώσεις Eurobank και Alpha, ο «μετοχικός έλεγχος»χωρίς αμφιβολία ανήκει στους ξένους, ενώ παίζεται οριακά στην Εθνική και στην Πειραιώς προς το παρόν υπάρχει ισχυρό ποσοστό μειοψηφίας Ελλήνων κεφαλαιούχων (τα ομόλογα CoCos δεν υπολογίζονται στη μετοχική σύνθεση). Εάν μελλοντικά επαναληφθεί το ίδιο σενάριο με την πώλησητου μεριδίου του ΤΧΣ, τότε και τυπικά τον έλεγχο θα έχουν οι ξένοι.
Λέμε «τυπικά» διότι από πλευράς «διοίκησης», οι όλες οι τράπεζες βρίσκονται ήδη υπό στον έλεγχο των ξένων, όπως στις περιπτώσεις της Eurobank και Alpha. Ο λόγος είναι ότι η επιλογή των διοικήσεων των 4 τραπεζών, σύμφωνα με πρόσφατο νόμο, καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τοΤΧΣ. Όμως η διοίκηση του τελευταίου (Γενικό Συμβούλιο και Εκτελεστική Επιτροπή), καθορίζεται όχι από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά από το «τους δανειστές» (ΕΕ-ΕΚΤ-ΕΜΣ), οι οποίοι έχουν το «πάνω χέρι» στην «Επιτροπή Επιλογής» που ορίζει τη διοίκηση του. Άρα ο εκπρόσωπος του ΤΧΣ στο ΔΣ πχ. της Εθνικής, δεν είναι εκφραστής των συμφερόντων του ελληνικού Δημοσίου, αλλά των δανειστών.!
Υπάρχει όμως και ο έλεγχος της «πιστωτικής πολιτικής» των τραπεζών, που αποτελεί τον τρίτο τρόπο «αφελληνισμού» του τραπεζικού συστήματος. Από 1.1.16 οι συστημικές τράπεζες, δεν θα παίρνουν εντολές από εθνικά κέντρα και κυβερνήσεις, αλλά από υπερεθνικά κέντρα (ΕΚΤ) και τους θεσμούς της «Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης», ειδικότερα την οδηγία BRRD (BankingRecovery and Resolution Directive). Αυτό σημαίνει ότι οι 4 τράπεζες αντί πχ να είναι «πάροχοι ρευστότητας» θα λειτουργούν ως... «απορροφητήρες ρευστότητας»! Δηλαδή αντί για χορήγηση δανείων στην ελληνική οικονομία (πιστωτική επέκταση), θα απορροφούν ρευστότητα στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΚΤ για μείωσή της (απομόχλευση) λόγω των «κόκκινων δανείων».
Τέλος υπάρχει ένας ακόμα τρόπος «αφελληνισμού» των τραπεζών... «εν τοις πράγμασι». Δεν αρκεί μόνο η ιθαγένεια ενός κεφαλαιούχου για να χαρακτηριστεί η δράση μιας τράπεζας ότι εξυπηρετεί τα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα! Θα πρέπει να δικαιώνεται στην πράξη από την πολιτική της και αυτό μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο αν οι τράπεζες είναι κατ’ αρχήν δημόσιες και ταυτόχρονα υπάρχει κοινωνικός έλεγχος, καθώς μια αριστερή κυβέρνηση που θα χαράσσει τις κατευθύνσεις τις πιστωτικής και της γενικότερης οικονομικής πολιτικής. Αυτή είναι η αναγκαιότητα, αυτή ήταν η προσδοκία του ελληνικού λαού από το ΣΥΡΙΖΑ και σε αυτό ακριβώς έγκειται ηαποτυχία της πολιτικής του. Αντί να περάσει τις τράπεζες στον έλεγχο του δημοσίου τις έδωσε στους ιδιώτες και μάλιστα στους ξένους. Όλα τα υπόλοιπα είναι φθηνές δικαιολογίες για να κρατηθούμε ….«πάση θυσία» στην εξουσία.!
ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ
Το πρωτόγνωρο της νέας ανακεφαλαιοποίησης, δεν είναι απλά η μεγάλη πολιτική «κωλοτούμπα» της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά οι μεγάλες οικονομικές ζημιές σε βάρος του Δημοσίου και εν τέλει σε βάρος του ελληνικού λαού. Πρόκειται για πτυχή που σηματοδοτεί όχι μόνο πολιτικές αλλά και ποινικές ευθύνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 30.9.15, με βάση τα επίσημα στοιχεία των ισολογισμών των 4 τραπεζών, τα ίδια κεφάλαια τους ανέρχονταν σε 24,6 δισ. και η αποτίμηση της αξίας των μετοχών τους στις 19.11.15 κατά την ανακεφαλαιοποίηση, εκτιμήθηκαν μόλις 746 εκατ. Δηλ. μείωση κατά -97%! Κερδισμένοι φυσικά ήταν οι ιδιώτες (κυρίως ξένααρπαχτικά funds), πρώτον, διότι δεν ετέθη κατώτατη τιμή εκκίνησης της αγοράς νέων μετοχών καιδεύτερον, διότι αποκλείστηκαν από τη συμμετοχή στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου το ΤΧΣκαι εγχώριοι επενδυτές και μικροεπενδυτές. Αν υπολογίσουμε ότι η αξία των μετοχών που έχει το δημόσιο (ΤΧΣ) με τη νέα ανακεφαλαιοποίηση ανέρχεται σε 500 εκατ. €, σημαίνει ότι οι απώλειεςτου Δημοσίου φθάνουν τουλάχιστον 24 δισ. (όσα περίπου τα έσοδα από τον ΕΝΦΙΑ για δέκαχρόνια), ενώ οι ζημιές από το 2013 προσεγγίζουν τα 40 δισ.!
Το τεράστιο σκάνδαλο της νέας ανακεφαλαιοποίησης, η κυβέρνηση μέσω του αντιπροέδρου Γ. Δραγασάκη και των υπουργών Οικονομικών Ε.Τσακαλώτου και Οικονομίας Γ. Σταθάκη, προσπάθησε να δικαιολογήσει στο όνομα της αποτροπής του «κουρέματος» των καταθέσεων, της εξασφάλισης συμμετοχής των ιδιωτών που δεν ήταν αβέβαιη και της εξοικονόμησης πόρωνμε μικρότερη κεφαλαιακή συμμετοχή του δημοσίου. Πρόκειται για κούφιες δικαιολογίες μιαςοικτρής αποτυχίας χειρισμών και πάνω απ’ όλα λαθεμένων πολιτικών επιλογών.
Εντύπωση προκαλεί η ένοχη σιωπή θεσμικών παραγόντων που δεν εξέφρασαν αντιρρήσεις, όπως της διοίκησης του ΤΧΣ, της Τράπεζας Ελλάδος, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, τουΧρηματιστηρίου, της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, κά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης, μπροστά στα ογκούμενα ερωτηματικά για πράξεις και παραλήψεις σε βάρος του δημοσίου, επιζητά έμμεσα την κάλυψη από τις διοικήσεις της Τράπεζας Ελλάδος, του ΤΧΣ, της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, καλώντας τους να καταθέσουν στη Βουλή εκθέσεις που να απαντούν σε όλα αυτά τα ερωτηματικά! Πρωτότυπος αληθινά τρόπος μετάθεσης ευθυνών!
Ωστόσο το ουσιαστικό πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Η κυβέρνηση δέσμια των μέτρων του Γ'Μνημονίου και της λογικής «πάση θυσία» παραμονή στην ευρωζώνη, ακολουθεί κατά γράμμα τον «οδικό χάρτη» των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων που αποδείχτηκαν καταστροφικέςγια την οικονομία και τον ελληνικό λαό. Όμως αν οι πρώτες μνημονιακές κυβερνήσεις είχαν κάποια δικαιολογία διότι δεν γνώριζαν τις συνέπειες, η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει απολύτως καμιά, πολύ περισσότερο που κατακεραύνωνε τις προηγούμενες, υποσχόμενη διαφορετικές επιλογές. Είναι αποκαλυπτικά τα όσα έλεγε στις 30 Μάρτη 2014 στη Βουλή, ο Α. Τσίπρας, ώστε να φανεί το μέγεθος της ανακολουθίας του.
«Εμείς δεν πρόκειται φυσικά να αφήσουμε ούτε τις τράπεζες που έχει πληρώσει με το αίμα του ο ελληνικός λαός στα χέρια εκείνων που θέλουν να τον ελέγχουν στο διηνεκές με τα δικά του χρήματα. Αλλά ούτε και τους υπεύθυνους απλώς στα χέρια της λαϊκής περιφρόνησης. Δηλώνουμε από τώρα ότι με κάθε ευθύνη, με σεβασμό στο Σύνταγμα, στους νόμους στην ελληνική δικαιοσύνη, ως κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας του ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε αποφασισμένοι και ακλόνητοι. Οι υπεύθυνοι θα καθίσουν στο σκαμνί. Θα δώσουν λόγο για τις υπογραφές και την εμπλοκή τους εκείνοι που διαπράττουν αυτό το έγκλημα εις βάρος των Ελλήνων".
Θα προσυπέγραφα χωρίς επιφύλαξη μια τέτοια δέσμευση και πολύ περισσότερο θα στήριζα μια κυβέρνηση που πραγματικά θα την εφάρμοζε στην πράξη!
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015
http://www.iskra.gr/index.php

Οι εκδίκηση των αριστερών νάνων



Κάνουν ό,τι γουστάρουν οι αλαζόνες της συριζαίικης εξουσίας. Δεν υπάρχει κόντρα από πουθενά. Μέχρι και οι δεξιοί δουλεύουν για την κυβέρνηση και για τους δανειστές. Το βράδυ ψηφίζουν ΟΧΙ στον προϋπολογισμό και την επόμενη ημέρα βγαίνουν οι υποψήφιοι πρόεδροι της ΝΔ και δηλώνουν ότι το κόμμα τους δεν είναι έτοιμο να κυβερνήσει. Τέτοια υποστήριξη στο έργο της κυβέρνησης δεν ματαξανάγινε. Αν δεν είσαι έτοιμος να κυβερνήσεις τι διάολο θέλεις μέσα στην Βουλή. Όποιο κόμμα γνωρίζει ότι τεχνικά δεν μπορεί να κυβερνήσει παραιτείται και τέλος. Συμμετέχεις στις εκλογές για να κυβερνήσεις, όχι για να μην μπορείς να κυβερνήσεις. 
Βούτυρο στο ψωμί του Τσίπρα η βουλευτική κατάσταση. Αφού κανένας δεν είναι ικανός να κάνει αντιπολίτευση στην αισχρότερη κυβέρνηση που πέρασε από τον τόπο (οι υπόλοιπες δεν σου έκρυβαν ότι θα σε "πηδήξουν" προεκλογικώς) δημιούργησαν αντιπολίτευση εξωτερικού. 
Έγραψε έτσι τυχαία η γερμανική φυλλάδα Die Welt ότι η Ελλάδα είναι ακυβέρνητο καράβι και ο Τσίπρας ξεκινά πόλεμο με την αντιπολίτευση εξωτερικού εφόσον γενικώς αντιπολίτευση εσωτερικού υπάρχει μόνο για να παίζει τον ρόλο ότι υπάρχει δημοκρατία. Ο Τσίπρας βλέπει εχθρούς όξω αλλά μέσα όλοι είναι στο πλάι του. 
Ακόμα και η πλειοψηφία του λαού είναι στο πλάι του. Δεν είδατε πώς μεταμορφώθηκαν όλα τα ουσιώδη για την επιβίωση και την ζωή σε υποκοριστικό και αντίδραση πουθενά. Το σπιτάκι μας, η δουλίτσα μας, η συνταξούλα μας, η ζωούλα μας, το αμαξάκι μας. Πάρτε τον Αλεξιάδη τον μέγα φορομπήχτη υπουργό, ο οποίος για τα νέα τέλη που έρχονται βάση χιλιομέτρων και κυβικών  δήλωσε "να μπορεί να κινεί ο Έλληνας το αμαξάκι". Εσύ δικαιούσαι μόνο αμαξάκι ως πλέμπα που είσαι και όχι λιμουζίνα όπως ο αριστερός Αλεξιάδης. Από λαός μετατράτηκες σε λαουτζίκο και από από Έλληνας σε Ελληνάκο. Συρρικνώθηκαν οι υπάρξεις για να χωράν στην χούφτα του αριστερού που ακόμα δεν κατάφερε κανείς να τον χαρακτηρίσει όπως πρέπει: Αριστερούλη. 
Από ύπαρξη με δικαιώματα που δεν δόθηκαν από κανέναν παρά μόνο αποκτήθηκαν με πολύ αίμα, με πολύ εξορία, με τόνους χαρτιού κοινωνικών φρονημάτων, θα γίνεις ο καλός μαθητής να δηλώνεις πόσο νερό πίνεις, από πού βρίσκεις λεφτά και το πληρώνεις και πώς έχει δικαίωμα ακόμη να αναπνέεις αφού το τομάρι σου δεν προσφέρει καμία προστιθέμενη αξία στην Οικονομία της Λεπιδοφόρας Ελπίδας που σου έκατσε στο σβέρκο. 
Οι εξουσιαστές που για δεκαετίες ήταν μία παρένθεση στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι απλώθηκαν ως κύριες παράγραφοι στην ιστορία που γράφεται και εσύ από κύριο κεφάλαιο όλης της ιστορίας χιλιάδων χρόνων κατάντησες μία υποσημείωση με ψιλά γράμματα στο τέλος κάθε σελίδας που γράφεται. 
Είσαι η παραπομπή για τα γουστάρω της εξουσίας και όχι η ουσία για τα πρέπει του λαού. Αυτά τα ανθρωπάρια του ΝΑΙ μετά την απαξίωση που σου δείχνουν θα σε πατήσουν μέχρι τελευταίας ανάσας. Γουστάρουν να σε δουν να σέρνεσαι, να ικετεύεις, να βασανίζεσαι, να πεθαίνεις παίρνοντας τα χάκια τους μετά από δεκαετίες υπομονής που έκαναν ως παραστάτες όλων των εξουσιών που τελείωσαν την χώρα. 
Είναι προσωπικός ο πόλεμος των αριστερούληδων ενάντια στον λαό. Είναι μένος αυτό που τους διακατέχει και όχι πολιτική απόφαση. Είναι μίσος αυτό που βλέπεις στα μάτια τους και όχι η αλαζονεία της εξουσίας. 
Δεν είναι αλαζονικοί είναι ακριβώς αυτό που είναι. Οι νάνοι των μικρών και μεγάλων πόλεων της Ελλάδας που όταν εσύ βάραγες κασμά και όργωνες την ζωή σου σπέρνοντας σπόρους δημιουργίας αυτοί ονειρεύονταν την ώρα που θα υπέγραφαν  ένα Μνημόνιο εξόντωσης που δεν έχει καμία σχέση με το οικονομικό. Δεν έχουν καμία σχέση με την κατάσταση της χώρας οι αποφάσεις της συγκεκριμένης εξουσίας. 
Έχουν σχέση με τα απωθημένα που σιγόκαιγαν μέσα τους κάθε φορά που σε έβλεπαν από υποκοριστικός  να γίνεσαι υπερθετικός όχι γλείφοντας και έρποντας αλλά πολεμώντας. Την εκ γενετής ήττα τους, την συναισθηματική τους αναπηρία, την παρατεταμένη ανοργασμία τους  θα την πληρώσουμε όλοι μας αναδρομικά και τοκισμένα.-
http://www.stontoixo.com/