Πούτιν, αποκαλυπτικός για μία ακόμη φορά


ΣΑΒΒΑΤΟ 24-12-2015

Ο Βλαδίμηρος Πούτιν, στο ενημερωτικό πρόγραμμα του Βλαδίμηρου Σολοβιώφ «Παγκόσμια Τάξη», μίλησε για το πως βλέπει την υφιστάμενη διεθνή κατάσταση και την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας.

Ανασύσταση της Σοβιετικής Ένωσης;

Κατά την άποψή του προέδρου της Ρωσίας, ένα από τα βασικά σημεία της μακροπρόθεσμης στρατηγικής των ΗΠΑ και των χωρών της Δυτικής Ευρώπης αποτελεί η εξάλειψη ακόμη και της υποθετικής δυνατότητας της αποκατάστασης της Σοβιετικής Ένωσης, κάτι το οποίο εξηγεί σε μεγάλο βαθμό και τις θέσεις των «δυτικών εταίρων» για την Ουκρανία.

«Όσον αφορά την Ουκρανία και τον μετασοβιετικό χώρο, γενικά είμαι πεπεισμένος, ότι η θέση των δυτικών εταίρων μας, Ευρωπαίων και Αμερικανών, δεν σχετίζεται με την υπεράσπιση των συμφερόντων της Ουκρανίας, αλλά συνδέεται με την προσπάθεια να παρεμποδίσουν την επανασύσταση της Σοβιετικής Ένωσης, και κανείς δεν μας πιστεύει, ότι δεν έχουμε στόχο να επανασυστήσουμε τη Σοβιετική Ένωση.

Ακόμη και αυτή η υποθετική δυνατότητα, όπως φαίνεται, δεν επιτρέπει στους εταίρους μας να έχουν ένα βαθύ και ήρεμο ύπνο». Ωστόσο η οικονομική συνεργασία της Ρωσίας με την Ουκρανία θα έκανε τις χώρες πιο ανταγωνιστικές: «θα επέτρεπε στην Ουκρανία και στη Ρωσία να καταλάβουν πιο αξιόλογη θέση στο σύγχρονο σύστημα του καταμερισμού της εργασίας, στην παγκόσμια αγορά. Αλλά το κύριο καθήκον της Δύσης είναι να μην επιτρέψει αυτήν την ένωση δυνάμεων».

Η Ευρώπη δεν αποφασίζει ανεξάρτητα

Όσον αφορά τις κυρώσεις, ο Πούτιν τόνισε ότι «δεν πρόκειται να κρατήσουμε θυμό λόγω των κυρώσεων. Εμείς περιμένουμε, τους περιμένουμε όλους» υπογράμμισε. Εξέφρασε, όμως, την άποψη ότι οι χώρες της Ευρώπης δεν έχουν επαρκή ανεξαρτησία στην επεξεργασία των τελικών αποφάσεων:

«Δεν περιμένουμε από τους εταίρους μας στην Ευρώπη, να απαρνηθούν τον ευρωατλαντικό τους προσανατολισμό. Αλλά θεωρώ ότι θα ήταν ορθότερο, οι εταίροι μας χωρίς να τον αρνηθούν αυτόν τον προσανατολισμό, να έπαιρναν μέρος έστω στην επεξεργασία των αποφάσεων. Και όχι απλώς κάθε φορά, όταν έρχονται οδηγίες από κάπου πέρα από τον ωκεανό, να κρύβονται πίσω από ένα προσωπείο».

Τόνισε ότι οι αποφάσεις των χωρών είναι απαραίτητο να καθορίζονται είτε από τα εσωτερικά τους συμφέροντα είτε από τα διεθνή συμφέροντα των κρατών «Αλλά μου φαίνεται ότι προς των συμφερόντων των ευρωπαϊκών χωρών -μπορεί να λαθεύω, ας με διορθώσουν αν δεν είναι έτσι- θα ήταν να ενώσουν τις προσπάθειές τους στην οικονομία, στην πολιτική, στην μάχη κατά της τρομοκρατίας, και στην μάχη για την επίλυση των οικολογικών προβλημάτων και ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα, να ενώσουν τις προσπάθειές τους με τη Ρωσία» είπε ο Πούτιν.

Σιράκ και Σρέντερ είχαν δίκιο

Το πρόβλημα της Ευρώπης συνίσταται στο ότι δεν ακολουθεί ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. «Γενικά –διαπιστώνει ο Πούτιν- ως αρχή είναι απολύτως φυσιολογικό όταν τμήμα της κυριαρχίας του στρατιωτικο-πολιτικού μπλοκ μεταφέρεται στα υπερεθνικά όργανα». Όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση μέρος της ευρωπαϊκής κυριαρχίας δεν μεταφέρεται τόσο στο ΝΑΤΟ, όσο στον ηγέτη της συμμαχίας, στις ΗΠΑ. Ως παράδειγμα έφερε την αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ, υπενθυμίζοντας ότι τότε η Γερμανία και η Γαλλία εναντιώθηκαν σε αυτό και τους κατηγορούσαν ότι είχαν λάθος.

Αποδείχθηκε, όμως, ότι τότε ο Ζακ Σιράκ, ο οποίος είχε πολύ στενές σχέσεις εμπιστοσύνης με τους σουνίτες της Μέσης Ανατολής, από τότε είχε προβλέψει –ήταν μάλιστα άνθρωπος πολύ ευρυμαθής- που θα οδηγούσε όλο αυτό. Και να τώρα που οδήγησε η καταστροφή των κρατών αυτών, οδήγησε στο να ανθίζει η τρομοκρατία, να γίνονται τρομοκρατικά κτυπήματα στο Παρίσι, ο Σιράκ το σκεφτόταν αυτό ήδη από τότε και είχε δίκιο. Όπως άλλωστε και ο Γκέρχαρντ Σρέντερ».

Κατά τη γνώμη του, «οι νέοι πολιτικοί ‘‘νεόπλουτοι’’ έχασαν μου φαίνεται την αίσθηση της πραγματικότητας. Δεν κατάλαβαν ακόμη ότι στο εσωτερικό τους δικού τους κόσμου ξεκίνησαν διαδικασίες μη αναστρέψιμες. Εάν τώρα όλοι στέκονται σε στάση προσοχής, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό θα συμβαίνει αιώνια.

Διότι υπάρχουν κάποιες χώρες και λαοί, οι οποίοι μέσα τους ποτέ δεν θα συμφιλιωθούν με τον δευτερεύοντα ρόλο, με το ρόλο της κατεχόμενης χώρας ή του υποτελούς σε κάποιον άλλον. Αργά ή γρήγορα αυτό θα συμβεί και νομίζω ότι θα είναι πολύ σύντομα». «Προκειμένου να επιμηκύνουν την ηγεμονία τους, κάποιες χώρες προσπαθούν να επιβάλουν τη θέση τους με τη βία. Αυτό βεβαίως είναι κακό», πρόσθεσε.

Η ισορροπία δυνάμεων έχει αλλάξει από την επαύριον του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Τόνισε ότι αν και η υφιστάμενη τάξη γεννήθηκε ως αποτέλεσμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου «η ισορροπία δυνάμεων έχει ολοφάνερα αλλάξει, και αναμφίβολα αυτό πρέπει να το λάβουμε υπ΄ όψιν». «Σ’ αυτήν την ίδια την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, δεν είναι δυνατόν όλες οι γενιές των Γερμανών να αισθάνονται ότι στερούνται τα δικαιώματά τους για το ότι διέπραξαν οι ναζιστές. Υπήρξαν Γερμανοί, οι οποίοι πολέμησαν τον ναζισμό, έπεσαν ως πρώτα θύματα στον πόλεμο με τον ναζισμό, και αυτοί ήσαν και χριστιανοί και κομουνιστές και το αντιφασιστικό κίνημα ήταν πολύ μεγάλο. Αυτό πρέπει επίσης να το σκεφτούμε. Και εγώ θεωρώ ότι έχω δικαίωμα να το πω.

Όχι μόνον ως πρόεδρος, ως επικεφαλής του ρωσικού κράτους, αλλά και ως μέλος μιας οικογένειας, στην οποία πολλοί σκοτώθηκαν και υπέφεραν. Κι από την πλευρά της μητέρας μου κι από την πλευρά του πατέρα μου σκοτώθηκαν περισσότεροι απ’ όσους έμειναν ζωντανοί έπειτα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Και δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον ρόλο της σύγχρονης Γερμανίας, η οποία μπορεί και πρέπει να παίξει ρόλο στη διεθνή σκηνή, στην παγκόσμια κατάσταση. Αυτά όλα πρέπει να τα έχουμε υπ’ όψη μας, να τα υπολογίζουμε και να αναπτύξουμε τις διεθνείς σχέσεις σε μια κατεύθυνση που να τους δίνει μεγαλύτερη σταθερότητα».

Ο Πούτιν έκανε κάλεσμα στη λήψη πιο ισορροπημένων αποφάσεων: «Μιλώ με πολλούς ηγέτες, και Ευρωπαίους και Αμερικανούς και όχι μόνον τον τελευταίο χρόνο. Και όταν άρχισαν οι διάφορες επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Λιβύη, είχα πάντοτε μια θέση, η οποία συνίσταται στο ότι πρέπει να δρούμε προσεκτικά. Δεν πρέπει τα δικά μας σχήματα και οι αντιλήψεις για το καλό και το κακό, στη συγκεκριμένη περίπτωση για το καλό, για τη δημοκρατία, να τα μεταφέρουμε αυτόματα, απλώς μηχανικά, σε άλλες χώρες και λαούς, με άλλη κουλτούρα, με άλλη θρησκεία, με άλλες παραδόσεις».

Καθολική αποβιομηχάνιση της Ουκρανίας

Σχετικά με την ουκρανική ατζέντα ο Πούτιν εξέφρασε την άποψη ότι ήδη τώρα «οι εταίροι βλέπουν ότι επέτρεψαν ένα λάθος αλλά δεν θέλουν να το παραδεχθούν. Η Δύση εκμεταλλεύθηκε την κατάσταση, που δημιουργήθηκε στην Ουκρανία από τη στιγμή της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της –διαφθορά, κακές αποδόσεις του δικαστικού συστήματος και της τήρησης της δημόσιας τάξης, αλαζονική αυτονόμηση της γραφειοκρατίας. Και βέβαια να τα εκμεταλλευθείς όλα αυτά ήταν εύκολο.

Ωστόσο, δύσκολα κάποιος μπορεί να πει ότι τώρα η κατάσταση στην Ουκρανία έγινε καλύτερη. Η εξουσία παρέμεινε στα χέρια των ολιγαρχών. Την χώρα την έθεσαν υπό ξένο έλεγχο, επέβαλαν εκεί στις θέσεις-κλειδιά ανθρώπους από γειτονικές χώρες, ή πέρα από τον ωκεανό. Το επίπεδο της ζωής πέφτει καταστροφικά, το ΑΕΠ μειώθηκε κατ’ εντολήν. Λαμβάνει χώρα μια καθολική αποβιομηχάνιση της Ουκρανίας. Η Ουκρανία σε αντάλλαγμα μπορεί να πάρει μόνον το δικαίωμα εισόδου χωρίς βίζα στην Ευρώπη, αλλά και αυτό ακόμη είναι αμφίβολο. Και δεν μιλάμε για το δικαίωμα να βρουν εργασία, δεν είναι βίζα εργασίας.

Αλλά ακόμη και εάν είναι για εργαζόμενους, για ποιους εργαζόμενους; Νταντάδες, κηπουρούς, οικοδόμους. Άραγε αυτή είναι η μοίρα και το μέλλον αυτής της υπέροχης χώρας και αυτού του υπέροχου λαού. Στην Ουκρανία υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να γίνει μια αναπτυγμένη βιομηχανική χώρα με υψηλό επίπεδο επιδόσεων στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας: κατασκευή πυραύλων, διάστημα, κατασκευές αεροσκαφών, ναυπηγεία, μικροηλεκτρονική, ανάπτυξη των επιστημών, εκπαίδευση. Που είναι όλα αυτά σήμερα; Τα υποβαθμίζουν!

Ωστόσο να συντηρήσει οικονομικά την Ουκρανία κανείς δεν το θέλει. Θέλουν να μεταφέρουν το βάρος στη Ρωσία. Και τα δάνεια που δώσαμε δεν θέλουν να τα επιστρέψουν, αν και εμείς προτείναμε μια πολύ καλή, βολική, κατά τη γνώμη μου, επίλυση του χρέους», προσθέτοντας ότι «η ρωσική πλευρά πρότεινε να μοιραστεί η Μόσχα με τις δυτικές χώρες το ρίσκο, αλλά οι δυτικοί εταίροι το αρνήθηκαν. Αυτό σημαίνει ότι η Δύση δεν πιστεύει στην πιστοληπτική φερεγγυότητα της Ουκρανίας και στη σταθεροποίηση της οικονομίας της. Αυτό είναι ένα πολύ κακό σημάδι».

Σχετικά με την κατάσταση στην ανατολική Ουκρανία τόνισε ότι «Δεν είναι δική μας δουλειά να επιτεθούμε κάπου ή να επιμείνουμε, εμείς ξεκινούμε από το ότι δεν μπορούμε να δώσουμε ως λεία στους εθνικιστές αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι ζουν στην νοτιο-ανατολική Ουκρανία» και όπως ξεκαθάρισε λόγος γίνεται για όλο τον ρωσόφωνο πληθυσμό του Ντονμπάς ο οποίος προσανατολίζεται προς τη Ρωσία».

Για τον Ερντογάν: «τίποτε δεν διαρκεί αιωνίως!»

Σχολιάζοντας την κατάσταση στην Μέση Ανατολή ο Πούτιν δήλωσε πως «όσον αφορά την συριακή κρίση δουλεύουμε εύκολα και με τον πρόεδρο Άσαντ και με την αμερικανική πλευρά. Μίλησα γι’ αυτήν πρόσφατα με τον πρόεδρο Ομπάμα και με τους φίλους μας από τη Σαουδική Αραβία, και τις άλλες αραβικές χώρες». Γιατί είναι εύκολο; Εμείς δεν υποκρινόμαστε και θέση δεν αλλάζουμε.

Η Ρωσία διαμόρφωσε με σαφήνεια τη θέση της για τη διευθέτηση του συριακού προβλήματος. Εμείς ζητήσαμε αρχικώς απάντηση από όλους: έτσι ή όχι, σύμφωνοι ή όχι. Επί της αρχής, επί των βασικών παραμέτρων της διευθέτησης όλοι είπαν: ‘‘Ναι’’. Και τότε διαμορφώσαμε τη θέση μας με βάση αυτά τα στοιχεία, τα οποία θεωρούνται γενικά και αποδεκτά, και τώρα πρέπει να ‘‘πηδούμε’’ από την μια πλευρά στην άλλη».

Σε ότι αφορά στη Τουρκία ο Πούτιν για μια ακόμη φορά σημείωσε ότι θεωρεί τους Τούρκους φιλικό λαό. «Ήδη μίλησα στην ομιλία στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση και θέλω να το επαναλάβω εδώ για ακόμη μια φορά. Θεωρούμε τον τουρκικό λαό φίλο και δεν θέλουμε να χαλάσουν οι σχέσεις ακριβώς με τον τουρκικό λαό. Βέβαια όσον αφορά την παρούσα ηγεσία της Τουρκίας τίποτε δεν διαρκεί αιωνίως» είπε ο Πούτιν.

Πηγή Σωτήριος Δημόπουλος
http://kostasxan.blogspot.com/

Κόκκινα δάνεια

Κυβέρνηση, Τράπεζες και Funds κάνουν τους Έλληνες νοικάρηδες στα σπίτια τους

ΣΑΒΒΑΤΟ 26-12-2015
Κόκκινα δάνεια: Κυβέρνηση, Τράπεζες και Funds κάνουν τους Έλληνες νοικάρηδες στα σπίτια τους
Η πιθανότητα να ζήσουμε σκηνές Ισπανίας, με σπίτια που βγαίνουν σε πλειστηριασμό και ιδιοκτήτες να απομακρύνονται με τη βία από τις εστίες τους, γίνεται ολοένα και πιο ορατή, καθώς από την 1η Ιανουαρίου, το 75% των δανειοληπτών με «κόκκινα» δάνεια μένει απροστάτευτο.
Ταυτόχρονα, καραδοκούν οι γύπες των distress funds να αγοράσουν τα δάνεια των πτωχευμένων νοικοκυριών, που πέντε χρόνια τώρα βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται και τα χρέη να γίνονται …βουνό.
Τις τελευταίες ημέρες, οι Τράπεζες καλούν όσους δανειολήπτες δεν έχουν καταβάλει δόση δανείου εδώ και 90 μέρες, να προχωρήσουν σε ρυθμίσεις πριν έρθουν οι …γύπες των distress funds.
Φυσικά, οι προτάσεις μόνο…συμφέρουσες δεν χαρακτηρίζονται.
Προτείνουν μεταξύ άλλων να γίνει ο ιδιοκτήτης, νοικάρης παραχωρώντας το ακίνητό του στην Τράπεζα και καταβάλλοντας στη συνέχεια ενοίκιο.
Τις τελευταίες μέρες μάλιστα παρατηρείται μεγάλη κινητικότητα δανειοληπτών για υπαγωγή στο νόμο Κατσέλη, σε μια ύστατη προσπάθεια να διασώσουν την περιουσία τους, καθώς έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή ύφεση που έχει συρρικνώσει τα εισοδήματά τους και ταυτόχρονα με την απειλή να χάσουν και το σπίτι τους γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τις δόσεις.
Τα εισοδηματικά κριτήρια αναμένεται να είναι πολύ αυστηρά και πλέον ο κίνδυνος πλειστηριασμών είναι ορατός.
Όσοι παραλάβουν τη σχετική επιστολή, καλούνται να συμπληρώσουν μια τυποποιημένη φόρμα μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, στην οποία θα αναγράφουν πλήρως τα οικονομικά τους στοιχεία, με βάση τα οποία οι τράπεζες θα προτείνουν κάποιες ρυθμίσεις για τα κόκκινα δάνειά τους.
Υπενθυμίζεται ότι τα τέσσερα βήματα για να αποφευχθεί ο πλειστηριασμός είναι:
1. Ο οφειλέτης να υποβάλει στην τράπεζα τα στοιχεία για την οικονομική κατάσταση του (εισοδήματα, ενοίκια, τόκοι, δαπάνες διαβίωσης κλπ) και την ακίνητη περιουσία του.
2. Αν δεν ανταποκριθεί μέσα στην προβλεπόμενη προθεσμία, η τράπεζα στέλνει δεύτερη προειδοποιητική επιστολή. Αν και πάλι ο δανειολήπτης δεν ανταποκριθεί, χαρακτηρίζεται «μη συνεργάσιμος» και τίθενται σε εφαρμογή οι διαδικασίες διεκδίκησης των οφειλών από την τράπεζα, ακόμη και μέσω πλειστηριασμού.
3. Αν ο δανειολήπτης ανταποκριθεί και αφού εξεταστεί το οικονομικό προφίλ του, η τράπεζα εντός έξι μηνών θα υποβάλλει τις προτάσεις της για την αντιμετώπιση της οφειλής. Ο δανειολήπτης μέσα 15 μέρες πρέπει να απαντήσει αν αποδέχεται τη ρύθμιση ή αν έχει να αντιπροτείνει δικό του σχέδιο.
4. Αν δεν υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στην τράπεζα και το δανειολήπτη, τίθενται σε εφαρμογή οι διαδικασίες διεκδίκησης του δανείου από την τράπεζα ακόμα και μέσω πώλησής του, στην περίπτωση που το δάνειο είναι επιχειρηματικό ή στεγαστικό που δεν αφορά στην πρώτη κατοικία. Αν το δάνειο είναι μικρομεσαίας επιχείρησης, στεγαστικό πρώτης κατοικίας ή καταναλωτικό, η πώληση αναμένεται να απελευθερωθεί υπό προϋποθέσεις μετά τις 15 Φεβρουαρίου.
Newsbomb.gr

Read more: http://www.newsbomb.gr/oikonomia/news/story/655008/kokkina-daneia-kyvernisi-trapezes-kai-funds-kanoyn-toys-ellines-noikarides-sta-spitia-toys#ixzz3vPtMNA6S

Παραδόθηκαν οι ισλαμιστές στη νότιο Δαμασκό


ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΙ ΙΣΛΑΜΙΚΟΙ ΠΥΡΗΝΕΣ

25/12/2015
Translate this page: EN FR DE ES RU AR
του Βασίλη Καπούλα
Μετά από την εξόντωση του ηγέτη τους από ρωσικό αεροπορικό βομβαρδισμό 4.000 ισλαμιστές παραδόθηκαν και εκκενώνουν την νότια Δαμασκό και συγκεκριμένα τις περιοχές Hajjar al-Aswad και Al-Qadam με μοναδικό όρο να τους παρασχεθούν λεωφορεία  για να μεταφερθούν στη Ράκκα. 
 
Περίπου 20 λεωφορεία γεμάτα με ισλαμιστές του ISIS και της Al-Nusra μαζί με τις οικογένειες τους εγκατέλειψαν ήδη τις περιοχές αυτές μετά την έναρξη εφαρμογής της συμφωνίας  με την συριακή κυβέρνηση.
 
O συνολικός αριθμός των ισλαμιστών μαζί με τις οικογένειες τους είναι 3.567, συμπεριλαμβανομένων 2.000 ισλαμιστών που ανήκουν στις οργανώσεις ISIS και "Al-Nusra Front".
 
Αυτοί διέφυγαν με τον ατομικό τους εξοπλισμό και παρέδωσαν τις περιοχές που ήλεγχαν στον συριακό Στρατό και τον βαρύ οπλισμό τους.
 
Περίπου 2 εκατ. πολίτες θα επιστρέψουν στις περιοχές αυτές στην νότια περιοχή της Δαμασκού ενώ ενδέχεται η συμφωνία να επεκταθεί και σε άλλες περιοχές.
 
Επτά λεωφορεία έφυγαν χτες και άλλα δέκα σήμερα προς το καταφύγιο προσφύγων Yarmouk  ένο οχυρό του ISIS.
 
Πρόκειται για μια ακόμη νίκη ανάλογη με αυτή της Χομς ια τον συριακό Στρατό.
 
Eίχε τρία χρόνια ο συριακός Στρατός να μπει στις συγκεκριμένες περιοχές της Δαμασκού.
 
Για αρκετούς μήνες οι ισλαμιστές του ISIS είχαν περικυκλωθεί από τον συριακό Στρατό στις δύο αυτές περιοχές υπό τον φόβο τυχόν επέλασης τους βόρεια προς την πρωτεύουσα Δαμασκό.
 
Ολα ξεκίμησαν όταν εξοντώθηκε από ρωσική αεροπορική επιδρομή ο ηγέτης του Στρατού του Ισλάμ (Jaysh Al Islam) στη Συρία, Ζαχράν Αλούς μαζί με άλλους εννές ηγέτες των ισλαμιστών σε θωρακισμένο καταφύγιο το οποίο κτυπήθηκε από κατευθυνόμενη βόμβα διάτρησης καταφυγίων
Ο Αλούς, ο οποίος ηγείτο μίας από τις πιο ισχυρές ομάδες ανταρτών στα περίχωρα της Δαμασκού, λέγεται ότι τη στιγμή της επίθεσης συμμετείχε σε συναντήσεις με υψηλόβαθμα στελέχη άλλων ομάδων ανταρτών στην ανατολική Γκούτα.
 
Ο Στρατός του Ισλάμ λέγεται ότι διατηρεί στενές σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία, που είχε ανακοινώσει τον περασμένο μήνα ότι θα φιλοξενούσε μέλη της συριακής αντιπολίτευσης για συνομιλίες.
Πρόκειται για την πιο απάνθρωπη ισλαμική ομάδα με χιλιάδες δολοφονίες και δημόσιες εκτελέσεις χριστιανών, σιιτών και αλαουιτών.

Η Ρωσική πολεμική αεροπορία καταστρέφει βυτιοφόρα με λαθραίο πετρέλαιο που είχε κατεύθυνση την Τουρκία


Όσο δεν ανατρέπονται οι ξεφτιλισμένοι η πατρίδα θα ταπεινώνεται



ΣΑΒΒΑΤΟ 26-12-2015
«Θα σας γδάρουν σαν λαγούς και θα ανεμίζουν τα τομάρια σας στους ‘Podemos’». Αυτή η προειδοποίηση, όπως αποκαλύφθηκε, των Σόιμπλε καιΤόμσεν μεταφέρθηκε στον Αλ. Τσίπρα, την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ όδευε ακάθεκτος προς την κυβερνητική εξουσία... 
του ΔΙΟΝΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΥ 
Επιβεβαιώνει τη σκληρή πραγματικότητα το πρόσφατο εξευτελιστικό «καψώνι», στο οποίο υπέβαλαν οι δανειστές την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επιβάλλοντας την μέχρι νεωτέρας απόσυρση του πολυδιαφημισμένου νομοσχεδίου με μέτρα του «παράλληλου προγράμματος»: Το «γδάρσιμο» της 13ης Ιουλίου ήταν απλώς η αρχή. Η διαπόμπευση των ηττημένων θα είναι... 
διαρκής και αμείλικτη, ώστε ο παραδειγματισμός να «λάμψει» σε όλη την Ευρώπη.
Εικάζουμε πάντως ότι θα προκαλεί στον Σόιμπλε είτε γέλιο είτε κάποιον αμήχανο εκνευρισμό (στη δεύτερη περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να επαίρεται πως παίρνει μια μικρή «ρεβάνς»), ο…ανάλαφρος τρόπος με τον οποίον οι πολιτικά «γδαρμένοι» εξηγούν τι συμβαίνει, στην ίδια τους τη χώρα…  
Εξαναγκασμός έξωθεν; Όχι δα. Απλώς, γκρίνιαζαν πολύ ΠΑΣΟΚΝΔΠοτάμι κι έτσι ο Ν. Βούτσηςαποφάσισε να εγκαταλειφθεί η «διαδικασία σύντμησης των συνεδριάσεων». Αυτό συνέβη με το περιλάλητο νομοσχέδιο. Έτερον ουδέν.  
Ελήφθη, λοιπόν; Δεν είναι παραδειγματικό «γδάρσιμο», αλλά κάτι σαν οικειοθελής επίδειξη δερματικού μινιμαλισμού. Δεν ανεμίζει κανείς «τομάρια», απλώς χορεύουν οι αριστερές ψυχές σε πάρτι εορταστικό. Τι γιορτάζουμε; Ό,τι τραβά η ψυχή καθενός. Μπορεί την επικείμενη άφιξη της ανθυ-υπο-δόσης του ενός δισ. ευρώ. Μπορεί την μικρή αναβολή της «τακτοποίησης» του ασφαλιστικού. Μπορεί την απλότητα του πρωθυπουργού, που δήλωσε στη Βουλή ότι δεν «καβάλησε καλάμι». Καβαλάμε εμείς το μαγικό σκουπόξυλο της σουρεαλιστικής «επικοινωνιακής διαχείρισης» και πανηγυρίζουμε για ό,τι φαντασιωνόμαστε.  
Υπό αυτές τις συνθήκες, ηχεί κάπως παράξενο – αλλά πάντως συνεχίζει να ηχεί- το «επιχείρημα» της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ: «Σε εκλογές πήγαμε, καθένας ήξερε τι θα γινόταν». Μόνο που, εν προκειμένω, η αναζήτηση ηθικής-πολιτικής νομιμοποίησης προσκρούει σε πολλά τραχιά, αν και απλά ερωτήματα.  
Θα μπορούσαν άραγε να εξηγήσουν Κουμουνδούρου και Μαξίμου από ποια ακριβώς προεκλογική δέσμευση προκύπτει λαϊκή έγκριση της κατοπινής εξέλιξης, πχ στο θέμα της πρώτης κατοικίας; Μέχρι πού φθάνει ο κυνισμός του «ήξεραν τι ψήφιζαν»; Καλύπτει και το πετσόκομμα του επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης; Καλύπτει και τις νέες «νάρκες» στο δρόμο της ρύθμισης των 100 δόσεων;  
Είπε ποτέ πχ ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα εξοβελίζονται από τη ρύθμιση των 100 δόσεων όσοι δεν καταφέρνουν να εξοφλήσουν τις νέες οφειλές (ΕΝΦΙΑΦΠΑ) στην εφορία, εντός 30 ημερών από τότε που καθίστανται ληξιπρόθεσμες; Η δε συρρίκνωση του χρονικού περιθωρίου στις 15 ημέρες, από την 1η Ιουλίου 2016 και σε… καμία ημέρα από την 1η Ιανουαρίου 2017, σε ποιο ακριβώς σημείο της μικρής προεκλογικής περιόδου καταδείχθηκε ως πιθανό, έστω, ενδεχόμενο;  
Εκτός εάν παραλείπονταν τα «ευκόλως εννοούμενα»… Όπερ σημαίνει ότι οι ψηφοφόροι έπρεπε να αντιληφθούν μόνοι τους πως υπό συνθήκες οικονομικής ανάκαμψης (στα μισά του 2016), αν όχι και εν μέσω «θετικών αλλαγών στην Ευρώπη» (πού θα πάει;), όποιος παραμένει οφειλέτης σίγουρα θα είναι εκουσίως «μπαταχτσής». Οπότε, όχι μόνο δεν του αξίζει ρύθμιση 100 δόσεων, αλλά να λέει και «ευχαριστώ» που δεν θα τιμωρείται με φυλάκιση 100 εβδομάδων ή με υποχρεωτική παρακολούθηση 100 διαλέξεων του Δ. Μάρδα περί προσέλκυσης επενδύσεων.  
Τι άλλο «ήξεραν» όσοι επέλεξαν ΣΥΡΙΖΑ την 20η Σεπτεμβρίου, για οποιονδήποτε λόγο, με οποιαδήποτε διάθεση και με οποιοδήποτε… βάρος καρδιάς; Ανήκουν, μήπως, σε αυτή τη σφαίρα και τα τωρινά «ήταν υπερβολή η υπόσχεση για 13η σύνταξη»;  
Πόσες διόδους διαφυγής από όλα αυτά νομίζει ότι έχει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που καμώνεται πως διαθέτει πολιτική-ηθική νομιμοποίηση; Σε αδρές γραμμές δύο, ατύπως ίσως και… δυόμιση. Την «γενικολογική», την «προοπτική» και τη μισή που αντιστοιχεί στο ανομολόγητο δόγμα «δεν φταίω εγώ, αν υπάρχουν εύπιστοι». Ας δούμε εκ του σύνεγγυς τις δυο, καθώς η μισή δεν «σηκώνει» πολλά λόγια. Θυμίζει απλώς, τηρουμένων των αναλογιών, τη «λογική», βάσει της οποίας ο Σημίτης και οΓιάννος δεν είχαν καμία ευθύνη για τους «εγκλωβισμένους» της Σοφοκλέους, παρά τις παροτρύνσεις τους…  
Πρώτη «δίοδος», η «γενικολογική»: Θεωρείς πως επειδή προειδοποίησες, γενικώς, ότι «η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς θα είναι διαρκής», νομιμοποιείσαι να άρεις όλες τιςδιαβεβαιώσεις που συνόδευαν (και «απάλυναν») την εν λόγω προειδοποίηση. Προφανώς και δεννομιμοποιείσαι. Διότι εάν πίστευες εκ των προτέρων πως υπό συνθήκες εφαρμογής τρίτου μνημονίου δεν νοούνται - στοιχειώδεις καν - «ασφαλιστικές δικλείδες», τότε εξαπατούσες τον κόσμο όταν διαβεβαίωνες ότι θα εμφανίζονταν και θα παρέμεναν ορατές κάποιες «κόκκινες γραμμές», ανάλογες εκείνων που σαρώθηκαν κατά την επτάμηνη διαπραγμάτευση. Εάν, πάλι, δεν το πίστευες σιωπηρώς, αλλά ήλπιζες το αντίθετο αφελώς, δέσμιος ίσως της ίδιας ευρω- αβελτερίας που οδήγησε στον όλεθροτης 13ης Ιουλίου, τότε πώς διάολο κουνάς το δάχτυλο στην κοινωνία και της λες «μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»;  
Χρεώνει, δηλαδή, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία κάθε δικό της «τακτικό» και «στρατηγικό»στραπάτσο; Η κοινωνία ήταν αυτή που έλεγε, ή αυτή που άκουγε, πως «η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου θα σήμαινε αρχικά κέρδος χρόνου και κατόπιν διαπραγματευτικό-πολιτικό»; Η κοινωνία ήταν αυτή που διαλαλούσε πως βρίσκει «ευήκοα ώτα» στις ΗΠΑ, για να καταλήξει – τοΔεκέμβριο του 2015 – να καταγγέλλει τον απύθμενο νεοφιλελευθερισμό του αμερικανόπνευστου ΔΝΤ;  
Δεύτερη «δίοδος», η «προοπτική». Συνοπτικά: «Θα κριθούμε στο τέλος της τετραετίας». Εδώ η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ «ξεχνά» κάτι: Η κυβέρνηση δεν είναι Ιατρικό Κέντρο, με το οποίο κλείνει κάποιοςραντεβού για αργότερα. Ούτε υποψήφια, επίδοξη φοιτήτρια, που προετοιμάζεται για τις πανελλαδικές αξιώνοντας μέχρι τότε ησυχία, για να μελετήσει. Παρά τις καθεστωτικές αρλούμπες δεκαετιών, κάθε κυβέρνηση κρίνεται καθημερινά. Για όσα δεσμεύτηκε να κάνει στο (εκάστοτε) συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, για όσα ο κόσμος του μόχθου χρειάζεται, για όσα η κυβέρνηση κάνει, για πώς τα κάνει, για όσα «ξεχνά».  
Δηλαδή, ο… αριστουργηματικός τρόπος της τραπεζικής ανακεφαλοποίησης θα κριθεί το 2019; Και το ζευγάρι που δεν θα λάβει φέτος επίδομα θέρμανσης, είτε επειδή διαθέτει το… τροφαντό εισόδημα των21.000 ευρώ είτε διότι η εξωπραγματική αντικειμενική αξία του ακινήτου υπερβαίνει τις 200.000 ευρώ, με το ξεροβόρι ποιου μελλοντικού χειμώνα θα πρέπει να ενώσει τη διαμαρτυρία ή και τις βρισιές του;  
Το πλέον ενδιαφέρον ερώτημα είναι άλλο: Με ποιο γνώμονα θα «αποδεχθεί» να κριθεί, έστω και σε κάποια απροσδιόριστη μελλοντική στιγμή η κυβέρνηση, αν υποτεθεί (χλωμό…) ότι θα παραμείνει η ίδιακαι δεν θα καταστεί συντόμως «οικουμενική»; Η απάντηση είναι καθαρή: Βάσει ενός απελπιστικάχαμηλωμένου «πήχη» προσδοκιών.  
Το πιστοποιεί το πρόσφατο παρελθόν. Μια κυβέρνηση που έπειτα από την ταπεινωτικήσυνθηκολόγηση της 13ης Ιουλίου τόλμησε να προβάλλει στα σοβαρά (;) ως διαπραγματευτικήεπιτυχία την αποτροπή της μετακόμισης του ΤΑΙΠΕΔ στο Λουξεμβούργο, όπως ξαφνικά ζήτησαν οιεκβιαστές-πιστωτές τη νύκτα εκείνη, τα πάντα θα ήταν ικανή να ισχυριστεί. Ακόμη και να παρουσιάσει ως επιτυχία πχ τον καθορισμό της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 75 έτη, αρκεί μερικές ώρες νωρίτερα κάποιος τεχνοκράτης των δανειστών να έχει ει «χουάι νοτ ατ δι έιτζ οφ 80; Κόστας Μιτσοτακις ιζ ματς όλντερ εντ λουκς γκρέιτ…»  
Ήδη, ακόμη και στο επίπεδο των διακηρύξεων εγκαταλείπονται σιγά-σιγά οι δηλώσεις περί «πόνου ψυχής». Σε κάθε έναν Χρ. Σπίρτζη που εξομολογείται με πόσο βαριά καρδιά ιδιωτικοποιεί τα 14 αεροδρόμια, αντιστοιχούν κάμποσες ρήσεις περί παλαιότερων «αντιπολιτευτικών υπερβολών», αλλά και κάποιες ενδιαφέρουσες «ανακαλύψεις». Όπως πχ εκείνη του Ευ. Τσακαλώτου: Όποιος μισθωτός των 1.200 ευρώ ήθελε σπίτι στην Αγία Παρασκευή κι όχι στο Περιστέρι, τότε που δεν υποψιαζόταν ότι τα 1.200 θα εξέπιπταν στα 800 ή και σε επίδομα ανεργίας, δεν ήταν απλώς απερίσκεπτος. Ήταν, οπωσδήποτε, θαμπωμένος από νεοπλουτισμό. Η κοινωνία «πρέπει» να νιώσει πάλι ένοχη, αυτή τη φορά με «αριστερή» προτροπή!  
Ο Σαμαράς είπε το «ουδείς αναμάρτητος» μια και καλή – και στο Βερολίνο. Ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑτο βγάζει με το τσιγκέλι και επί ελληνικού εδάφους. Εμφανής δεν είναι η «αριστερή υπεροχή»;…

ΛΥΣΗ ΦΙΑΣΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ

 ΚΑΙ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ


E-mailΕκτύπωσηPDF
---000_xrima_2ΣΑΒΒΑΤΟ 26/12/15 
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Η περίφημη επιμήκυνση δεν είναι τίποτε άλλο από ένα λογιστικό τρικ πολύ κατώτερο των προσδοκιών και αναγκών της ελληνικής οικονομίας.
Η πολυδιαφημισμένη λύση για το ελληνικό χρέος θα αποδειχθεί λύση φιάσκο καθώς έχουν απορριφθεί οι ουσιαστικές λύσεις όπως το haircut αλλά και περιφερειακές λύσεις που θα μπορούσαν να ελαφρύνουν πρακτικά το χρέος όπως η ρήτρα ανάπτυξης.
Ταυτόχρονα φαίνεται ότι θα ζητηθούν νέα μέτρα από την Ελλάδα πέραν του μνημονίου και πέραν των προαπαιτούμενων.
Με βάση σοβαρές ενδείξεις η Τρόικα θα ζητήσει
1) Μείωση όλων των κύριων συντάξεων και δημιουργία εθνικής σύνταξης με ανώτατο όριο που δεν θα καθορίζεται από τις διαχρονικές εισφορές – αναλογική σύνταξη – αλλά θα υπάρχει ανώτατο όριο σύνταξης.
2) Κλιμακούμενη απελευθέρωση στην αγορά εργασίας που θα περιλαμβάνονται και απολύσεις στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα χωρίς τα περιοριστικά όρια των υφισταμένων νόμων.
Ουσιαστικά για να απολυθεί ένας εργαζόμενος δεν θα χρειάζεται εθελουσία έξοδος ή αποζημίωση.
Εξετάζεται να υπάρξει ένα ελάχιστο πλαφόν αποζημίωσης και με βάση αυτό να προσδιορίζεται η αποζημίωση των εργαζομένων.
Δυστυχώς η Ελλάδα έχει μετεξελιχθεί στην χείριστη του μορφή το απόλυτο δουλοπρεπές πειραματόζωο της Ευρώπης.
Όλα αυτά θα συμβούν για να πάρει η Ελλάδα μια χείριστη λύση για το χρέος.
Με βάση όλες τις ενδείξεις θα επιλέξουν την επιμήκυνση από 32,5 χρόνια στα 40 ή 50 χρόνια και κλιμακούμενο επιτόκιο με 1% για όλα τα δάνεια το οποίο προοδευτικά θα αυξάνεται 0,3% με 0,5% κάθε 10 χρόνια.
Πρακτικά μόνο η επιμήκυνση κατά 7,5 χρόνια ή 17,5 θα επιφέρει μια αλλαγή στα ετήσια έξοδα της Ελλάδος αποπληρωμής του χρέους.
Με βάση όλες τις ενδείξεις η διαπραγμάτευση για το χρέος θα ξεκινήσει μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης περί τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2016 και είναι προφανές ότι θα ξεκινήσει ένα ρεσιτάλ υπερβολών για λογιστικές παρούσες αξίες και άλλα τινά.
Η λογιστικοποίηση του οφέλους σε παρούσες αξίες από την επιμήκυνση έχει αξία μόνο θεωρητική καθώς το πρακτικό όφελος δεν θα υπερβαίνει τα 2 δισεκ. ετησίως.
Ως εκ τούτου το να επικαλείται κανείς ένα μελλοντικό όφελος που είναι ασαφές αν θα έχει την ίδια επίδραση στον προϋπολογισμό ανάλογα με την πορεία του ΑΕΠ και των εσόδων δεν έχει κανένα πρακτικό νόημα.
Η ΕΕ δεν είναι διατεθειμένη να δώσει ουσιαστική λύση για το χρέος.
Η επιμήκυνση που δόθηκε και το 2012-2013 δεν έλυσε το πρόβλημα ενώ μόνο το haircut ανέκοψε την βίαιη αύξηση του χρέους ως προς το ΑΕΠ.
Υπενθυμίζεται ότι
1) Το πρώτο ελληνικό πρόγραμμα ήταν 73 δισεκ., 52,9 δισεκ. τα διακρατικά δάνεια και 20,1 δισεκ. το ΔΝΤ.
2) Το δεύτερο δανειακό πρόγραμμα ήταν ύψους 153,5 δισεκ., εκ των οποίων 141,8 δισεκ. από τον EFSF και 11,7 δισεκ. από το ΔΝΤ.
3) Το τρίτο δανειακό πρόγραμμα ήταν ύψους 86 δισεκ. χωρίς να είναι σαφές αν τελικώς θα μείνει 86 δισεκ. καθώς οι τράπεζες δεν χρειάστηκαν 25 δισεκ. αλλά κάτω από 10 δισεκ.
Ο EFSF έχει χορηγήσει 164 δισεκ. και ο ESM 86 δισεκ.
Τα δάνεια λήγουν το 2047 και με επιμήκυνση στα 40 χρόνια θα ανέλθει ο χρόνος λήξης στο 2055 και αν η επιμήκυνση είναι 50 χρόνια θα φθάσει έως το 2065.
Η περίφημη επιμήκυνση δεν είναι τίποτε άλλο από ένα λογιστικό τρικ πολύ κατώτερο των προσδοκιών και αναγκών της ελληνικής οικονομίας.
Η επιμήκυνση δεν είναι τίποτε άλλο από ένα φιάσκο ή ένα παραμύθι για την κοινωνία ότι αναδιαρθρώθηκε το χρέος.
Και ενώ δίνουμε μια μάχη για να πετύχουμε ως Ελλάδα την βέλτιστη λύση για το χρέος που θα αποδειχθεί φιάσκο, χάσαμε με τρόπο απαράδεκτο και εγκληματικό, μέσα από τα χέρια μας την καλύτερη λύση για το χρέος.  
ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΛΥΣΗ ΧΩΡΙΣ HAIRCUT;
Το παράδειγμα μας το δίνει η Citigroup η οποία βρέθηκε στο χείλος της χρεοκοπίας με τα subprime, η χρηματιστηριακής της αξία κατέρρευσε και η τράπεζα κρατικοποιήθηκε ενώ οδηγήθηκε σε θεραπεία σοκ ιστορικών διαστάσεων.
Η Citigroup μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες στον κόσμο – εκείνη την περίοδο ήταν η μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο – το 2008 έλαβε κρατική βοήθεια 25 δισεκ. σε κεφάλαια και ακολούθως άλλα 20 δισεκ. δολάρια μέσω TRAP.
To αμερικανικό δημόσιο έλαβε προνομιούχες μετοχές αξίας 27 δισεκ. δολαρίων.
Εκείνη την περίοδο η κεφαλαιοποίηση της Citigroup είχε καταρρεύσει στα 6 δισεκ. δολάρια ή 0,10 δολάρια ανά μετοχή, μάλιστα είχε βγει και από τον Dow Jones.
Το 2010 τα αμερικανικό δημόσιο ξεκίνησε να πουλάει την συμμετοχή του αποκομίζοντας τα πρώτα 12 δισεκ. δολάρια.
Τι συνέβη στο τέλος η κεφαλαιοποίηση της Citigroup έχει φθάσει στα 152 δισεκ. δολάρια και η μετοχή στα 51 δολάρια.
Το αμερικανικό δημόσιο πέτυχε πολύ σημαντικές υπεραξίες για τους Αμερικανούς φορολογουμένους πολίτες.
Στην Ελλάδα πετάξαμε στο καλάθι των αχρήστων κατά τρόπο εγκληματικό και ανήθικο 39 δισεκ. ευρώτου Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Αν η Ελλάδα είχε ακολουθήσει το παράδειγμα του αμερικανικού δημοσίου πιστά – σε ένα ιδεατό κόσμο επιτυχημένων διαχειριστών κρατικού χρήματος – και ουσιαστικά αυτά που κέρδισαν οι ΗΠΑ από τηνCitigroup τα κέρδιζε αναλογικά και το ελληνικό δημόσιο από τις τράπεζες θα έπρεπε να είχε αντλήσει πάνω από 48-50 δισεκ. ευρώ που αντιστοιχεί σε ένα όφελος από haircut στο χρέος περίπου 15%.
Αντί η Ελλάδα να αναζητάει λύσεις επιμήκυνσης, αντί να υποχρεώνεται σε εξευτελιστικά νέα μέτρα θα μπορούσε να είχε αξιοποιήσει τα 39 δισεκ. των τραπεζών και να έχει μειωθεί το χρέος κατά 15%...  
HAIRCUT ΣΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ESM Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΦΟΥ ΑΠΟΤΥΧΑΜΕ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Ελλάδα έχει δανειστεί από τον ESM τον Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης 228 δισεκ. μαζί με το νέο δάνειο των 86 δισεκ. που τελικώς θα είναι μικρότερο καθώς τα 25 δισεκ. που έχουν προβλεφθεί για τιςτράπεζες θα χρειαστούν μόνο 10 δισεκ.
(Από τα 10 δισεκ. χρειάστηκαν μόνο 6 δισ. και τα υπόλοιπα 4 δισ. θα χρησιμοποιούν για άλλους σκοπούς)
Τα 228 δισεκ. που έχει δανείσει ο EFSF και ο ESM στο ελληνικό κράτος δεν είναι διακρατικός δανεισμός.
Ο ESM έχει ως εγγύηση 500 δισεκ. από την ΕΕ και εν συνεχεία δανείζεται από τις αγορές, συγκεκριμένα1200 διεθνείς επενδυτέςτράπεζεςfunds managers χρηματοδοτούν τον ESM ώστε να μπορεί να στηρίζει την Ελλάδα με νέα δάνεια ή να καλύπτει άλλες ανάγκες στήριξης.
Μια πρόταση που θα είχε τεράστιο οικονομικό όφελος για την Ελλάδα θα ήταν να υπάρξει haircut 30%στα δάνεια του ESM τα 228 δισεκ. ευρώ.
Το 30% στα 228 δισεκ. είναι όφελος 68 δισεκ. ευρώ ουσιαστικά θα είναι σαν η Ευρώπη να μας χάριζε τα 86 δισεκ. του τρίτου μνημονίου.
Τα αντεπιχειρήματα επί της πρότασης αυτής είναι πολλά.
Γιατί να υποστεί ζημία ο ESM και οι ιδιώτες που τον χρηματοδοτούν;
Πώς ο ESM που δανείζει την Ελλάδα, ταυτόχρονα θα δεχθεί να υποστεί κούρεμα δεν παραβιάζει τους κανόνες λειτουργίας του ενιαίου μηχανισμού στήριξης;
Γιατί να βοηθήσουν την Ελλάδα όταν παρέχουν απλόχερα τέτοιας κλίμακας δάνεια;
Όταν αποφασίστηκε ο ESM να χορηγήσει 86 δισεκ. στην Ελλάδα με βάση το τρίτο μνημόνιο αυτό δεν σημαίνει ότι πήγε στην Γερμανία, την Γαλλία και τις άλλες χώρες και ζήτησε δανεικά για να τα χορηγήσει στην Ελλάδα.
ESM με την εγγύηση των 500 δισεκ. που έχουν παράσχει τα ευρωπαϊκά κράτη προχωράει σεδημοπρασίες ομολόγων τις οποίες καλύπτουν διεθνείς επενδυτές.
Κοινώς ο ESM δανείζεται από ιδιώτες για να χρηματοδοτήσει ένα κράτος.
Η διαδικασία αυτή – μεταξύ άλλων – έρχεται να αποδείξει γιατί η όλη διαδικασία χρηματοδότησης της Ελλάδος είναι λάθος.
Ακόμη και ο δανειστής της Ελλάδος ο ESM δανείζεται από τις αγορές, όχι όμως η Ελλάδα που είναικράτος.
Το ορθό είναι το κράτος να δανείζεται από τις αγορές και τους επενδυτές.
Αν υποστούν haircut τα δάνεια του ESM θεωρητικά ζημιώνονται οι ιδιώτες που χρηματοδότησαν τον ESM αλλά αυτό δεν ισχύει γιατί αμέσως ο ESM θα χρησιμοποιήσει τις εγγυήσεις αυτά τα 500 δισεκ. και θααποζημιώσει 100% τους ιδιώτες επενδυτές.
Η ζημία λογιστικά θα εμφανιστεί στους ιδιώτες μέσω ESM σε μια ενδεχόμενη λύση haircut αλλά πρακτικά την ζημία θα την υποστεί η ΕΕ οι Ευρωπαίοι.
Γιατί όμως χρειάζεται haircut;
Μέσω μιας ρεαλιστικής απομείωσης 68 δισεκ. το ελληνικό χρέος θα υποχωρήσει στα 260 δισεκ. και αν αρχίσει η οικονομία να αναπτύσσεται και επανέλθει το ΑΕΠ πάνω από τα 180 δισεκ. αυτό θα σημαίνει χρέος προς ΑΕΠ 155% έναντι 200%.
Έχοντας μειώσει το χρέος μέσω haircut και η οικονομία να έχει επανέλθει στην ανάπτυξη, τατοκοχρεολύσια θα έχουν μειωθεί κατά 45% με 50% και το κυριότερο η χώρα θα αποκτήσει τεράστιαευελιξία στην χρήση των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Οι επιπτώσεις για τον ESM θα ήταν σημαντικές βραχυχρόνια αλλά λόγω της εγγύησης της Ευρώπης η επίδραση στους ιδιώτες θα ήταν μηδενική.
Τα 68 δισεκ. στα 500 δισεκ. εγγυήσεις είναι ένα ποσό που μπορεί να απορροφηθεί χωρίς ούτε ο ιδιώτης να χάσει, ούτε ο Ευρωπαίος φορολογούμενος να υποστεί μεγάλη ζημία.
Για την Ελλάδα η λύση αυτή θα ήταν τεράστιας σημασίας, θα ήταν μια γενναία λύση για το μεγάλο εθνικό πρόβλημα, το χρέος.  
H δομή του ελληνικού χρέους από τον ESM:
---000_Bank-Fiasco_01
---000_Bank-Fiasco_02
---000_Bank-Fiasco_03
---000_Bank-Fiasco_04
*Πηγή: bankingnews.gr 
ΑΝΑΡΤΗΣΗ  http://www.iskra.gr/index.php