Το ταγκό ενός γελοίου: Από τον Βαρουφάκη στον Λεβέντη‏


2/01/2016
Το 2015 άνοιξε με το δίδυμο Τσίπρας-Βαρουφάκης και κλείνει με το δίδυμο Τσίπρας-Λεβέντης! Όπως τότε καθημερινά βλέπαμε τον Βαρουφάκη στα «κανάλια», σήμερα βλέπουμε τον Λεβέντη. Και ο βαθμός έκπτωσης αυτής της χώρας προσμετράται ακριβώς από το δίλημμα που θέτουν οι «αναλυτές», αλλά δυστυχώς και η πραγματικότητα: Άραγε, το πρώτο δίδυμο, το «ηρωικό» ή το δεύτερο, το «κωμικό», είναι χειρότερο! Και η απάντηση είναι προφανής: το πρώτο!
Το δίδυμο Τσίπρας-Βαρουφάκης κατέστρεψε τη χώρα, έκλεισε τις τράπεζες, μας φόρτωσε ένα ανυπολόγιστε κόστος, 80 ή 90 δισεκατομμύρια ευρώ, άνοιξε διάπλατα την μεγάλη πληγή του προσφυγικού-μεταναστευτικού, μας έφερε μια παρέα Φλαμπουράρηδων που στρογγυλοκάθισαν στο σβέρκο του ελληνικού λαού. Το δεύτερο, το κωμικό είναι μάλλον θεραπευτικό για τη βλακεία των Ελλήνων. Διότι αποκαλύπτει την πραγματική φύση του πρώτου συνθετικού του διδύμου: «΄Ομοιος-ομοίω, αεί πελάζει». Και επί τέλους μπορεί να προκαλέσει και ολίγο γέλιο στο πικρό χειλάκι των Ελλήνων.
Μέσα στα τόσα και τα τόσα που είδαν τα μάτια μας σε αυτό το αξέχαστο 2015, δίπλα στη Ζωή ως πρόεδρο του Κοινοβουλίου, τον Καμμένο στα τέσσερα, την Τασία Χριστοδουλοπούλου να ηλιάζεται στην πλατεία Βικτωρίας, την Σία Αναγνωστοπούλου να χειρουργεί την ελληνική ιστορία, τον Κατρούγκαλο, τον Αλέξη Μητρόπουλο και τόσα άλλα αξιοθέατα, προφανώς πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε ο Γιάνης· ήταν πράγματι ο δεύτερος πρωταγωνιστής του θιάσου, με διεθνή αναγνώριση, και τα κορίτσια να σφάζονται στο πέρασμά του, τόσο που κάποτε να επισκιάζει και τον πρωταγωνιστή. Ανήκω σε κείνους που τον θεωρούσαν πάντοτε γελοίο, εδώ και μερικά χρόνια, από τότε που εμφανιζόταν σε κανάλια και εκδηλώσεις.
Κρατούσα όμως και μία επιφύλαξη, ίσως από μειωμένη αυτοπεποίθηση, ίσως από υπερβολική μετριοπάθεια (sic!) και κυρίως γιατί πολλοί, κατά τεκμήριο σοβαροί άνθρωποι, με διαβεβαίωναν για τη «σοβαρότητα» του ανδρός. Όμως το 2013, σε μία εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Ξενοφώντος 4, στην Αθήνα, στον χώρο του Άρδην, ήταν ομιλητής και ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος μας αποκάλυψε ότι εάν διαχειριζόταν τα οικονομικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μία εβδομάδα θα έλυνε το οικονομικό πρόβλημα της… Ευρώπης. Έτσι ο Γιάνης με ένα «ουάου» θα τρόμαζε τους… Κινέζους και θα ανέστρεφε τη ρότα της παγκόσμιας οικονομίας που οδηγεί στη μεταφορά του κέντρου βάρους της στην Ανατολή και στην αποβιομηχάνιση και την κρίση στην Ευρώπη. Ανώτερος από όλους τους υποψήφιους πρωθυπουργούς των ελληνικών καφενείων, μάγος της παγκόσμιας οικονομίας.
Και όμως εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες έπιναν νερό στ’ όνομά του και ο Τσίπρας «γοητεύτηκε» από τις απόψεις του. Τη συνέχεια τη ζήσαμε, και εκείνοι που τον έφεραν και τον ψήφισαν και δυστυχώς και εγώ που τον θεωρούσα απλώς έναν άθλιο καμποτίνο – όμως σύμφωνα με μια πασίγνωστη Ελληνική παροιμία «ο τρελός με την τρελάρα του γεμίζει την κοιλάρα του».
Μετά από τόσες περιπέτειες και καταστροφές του annus mirabilis 2015, οι Έλληνες ανέδειξαν από τις κάλπες έναν νέο ρυθμιστή του πολιτικού βίου της χώρας, που ήρθε να προστεθεί και να υπερακοντίσει τους Θεοδωράκη Καμμένο, κ.ά. Το όνομα αυτού Βασίλης Λεβέντης! Και παρά την γελοιοποίηση του στο παρελθόν, ως ενός επίμονου περιθωριακού «προέδρου» της πολιτικής ζωής, που πολλοί τον παρουσίαζαν ως σύγχρονο Δελαπατρίδη– κατόρθωσε εν τέλει να αναδειχτεί σε υπαρκτή πολιτική δύναμη.
Επιπλέον δε κατόρθωσε να φαντάζει «σοφός» σε σύγκριση με τον προκάτοχο του, δηλαδή τον «Γιάνη». Βαρουφάκης-Λεβέντης, 0-1, κατά τον ίδιο τρόπο που πριν 22 χρόνια είχε γελοιοποιηθεί ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, όταν προσπάθησε να κάνει «πλάκα» με τον «πρόεδρο» στην περιβόητη εκπομπή με τις πίτσες. Και εδώ όντως ισχύει και μια άλλη παροιμία του «κάποτε» ελληνικού λαού: «από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια». Με τη διαφορά ότι απλώς «μαθαίνεις την αλήθεια», δεν μπορείς όμως και να τους αναθέτεις τη διακυβέρνηση της χώρας.
Πάντως πάλι καλά να λέμε. Η χρονιά τελειώνει με Λεβέντη και όχι με Βαρουφάκη! Είναι προφανές λοιπόν πως το μεγάλο πρόβλημα πρέπει να αναζητηθεί στο πρώτο συνθετικό και των δύο διδύμων. Εκείνου που πέρυσι επέλεξε τον Βαρουφάκη, για να καταστρέψει τη χώρα και φέτος κατέληξε στον Λεβέντη για να σώσει το τομάρι του.
Ένας απαίδευτος αμοραλιστής νεο-γιάπης μπορεί να είναι εκλεκτός των ξένων καγκελαριών, γιατί κάποιος πρέπει να περάσει τα μνημόνια στη χώρα, να επιβάλει ένα νέο σχέδιο Ανάν και να παραχωρήσει στην τόσο αναγκαία για τη «συμμαχία» Τουρκία την Κύπρο, να υπογράψει με τα Σκόπια και να κάνει την Ελλάδα αποθήκη προσφύγων και μεταναστών. Είναι κατανοητό, όσο χαμηλότερο και ευκαιριακότερο είναι το πολιτικό προσωπικό της χώρας, τόσο πιο εύκολα θα περάσουν τα σχέδια τους. Το πρόβλημα «θέτεται» (sic!) για τους άλλους, για εμάς τους Έλληνες· που τον θεωρήσαμε «χαρισματικό», «ηγέτη», «νέο Ανδρέα» και ανάμεσά τους τόσοι πολλοί διακεκριμένοι Έλληνες που τον επέλεξαν. Αυτόν που ασύγγνωστα μας έφερε ο Αλέκος Αλαβάνος –και τώρα βαράει το κεφάλι του–, προώθησε ο Μανόλης Γλέζος, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, και ο Φώτης Κουβέλης· έσπρωξε υποδορίως, ως μη όφειλε, ο Κώστας Καραμανλής· εκθειάζει επί έναν ολόκληρο χρόνο, –προσωπικό ρεκόρ– ο Χρήστος Γιανναράς· αυτόν που ψήφισαν επανειλημμένα οι Έλληνες, με το γελοίο επιχείρημα πως δεν έχουν άλλη επιλογή, λες και ήταν δυνατό να υπάρξει καταστροφικότερη επιλογή από τον Τσίπρα.
Το πρόβλημα δηλαδή είμαστε εμείς αδελφέ μου. Το ότι επιλέξαμε έναν τέτοιο θίασο και έναν τέτοιο θιασάρχη αποκαλύπτει το μέγεθός της δικής μας παρακμής. Και ακόμα χειρότερα όταν ακόμα χιλιάδες και εκατοντάδες χιλιάδες παριστάνουν ακόμα τον έκπληκτο, ακριβώς γιατί δεν θέλουν να αναγνωρίσουν αυτά που οι ίδιοι παρήγαγαν. Ποιος άραγε εξέλεξε πρώτο βουλευτή τον Γιάνη στην Αθήνα; Ποιοι ακολούθησαν σαν πρόβατα τον Γιάνη τη Ζωή και τον Αλέξη στο αισχρότερο, παραπλανητικότερο και καταστροφικότερο εγχείρημα που έγινε ποτέ, με το δημοψήφισμα του Ιουλίου, ποιος άραγε επέλεξε ως μοναδική ανανέωση της πολιτικής σκηνής τον Βασίλη Λεβέντη και επανεξέλεξε τον θιασάρχη;
Τις τελευταίες ημέρες προσπαθώ να συγκροτήσω τις σκέψεις μου και να αρθρώσω μερικά λόγια για τον χρόνο που έρχεται. Που όντως πιστεύω πως ίσως ανοίξει το δρόμο για κάτι αυθεντικά νέο. Για να γίνει όμως αυτό προηγείται η κάθαρση και ίσως είναι προτιμότερο, τελευταία ημέρα μιας απίστευτης χρονιάς, να γελάσουμε λίγο. Να γελάσουμε λίγο με τον εαυτό μας. Μήπως και απαλλαγούμε, με μια σαρκαστική και αυτοκριτική γελωτοθεραπεία, από κάποιες, πολύ βαριές, αυταπάτες, μήπως αποφασίσουμε πως όντως αξίζει να σκύψουμε σοβαρά και αυτοκριτικά πάνω στην παρακμή μας. –Μήπως όπως οι προγονοί μας «Αλεξανδρινοί» του Καβάφη σοβαρέψουμε και πάρουμε επί τέλους στο ψιλό τους γελοίους που μας κυβερνούν.

Άντε καλή χρονιά και καλά… μυαλά!
Γ.Κ.
Άρεσε γενικώς στην Aλεξάνδρεια,
ο ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης….
Θάταν βαθύς στες σκέψεις, διεδίδετο…
Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ’ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ’ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν
χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
κ’ οι Aλεξανδρινοί τον πάρουν στο ψιλό,
ως είναι το συνήθειο τους, οι απαίσιοι.
ΚΠ. Καβάφης, «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης»
- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/tagko-enos-geloioy-apo-ton-varoyfaki-ston-leventi#sthash.bM3dkQdn.dpuf

Οι «μαρξιστές» που ζητούν την κατοχύρωση της «ομοφυλοφιλικής» Ιδιοκτησίας…

ΣΑΒΒΑΤΟ 2-12-2015

 
Ο φίλος του ΓΑΠ είναι 
ΠΑΝΤΟΥ... 
Με χρηματοδότη το Σόρος 
(δική του ομολογία
)
 

Το προηγούμενο άρθρο, «Οι κομμουνιστές και ο γάμος των ομοφυλοφίλων», τελειώνει ως εξής: 
«Από αυτοαποκαλούμενους κομμουνιστές που θεωρούν τον Ένγκελς ξεπερασμένο δεν είναι να περιμένει κανείς και πολλά». 
Θα συμπληρώναμε: 
«Οι κομμουνιστές που θεωρούν τον Ένγκελς ξεπερασμένο (και μαζί μ’ αυτόν και τον Μαρξ, οι δύο τους πάνε πακέτο), έχουν ασπαστεί ενθέρμως τα «αξεπέραστα» ιδεολογήματα του νεοφιλελευθερισμού»!!!


Πράγματι είναι εντυπωσιακό και συνάμα τραγικό, άνθρωποι που επικαλούνται το μαρξισμό να θεωρούν «αξεπέραστο» το νεοφιλελευθερισμό και «ξεπερασμένο» το μαρξισμό!!! 

Κάποιοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ βαθιά ποτισμένοι με τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα επιχειρούν να τα εισάγουν και στη μαρξιστική θεωρία με τεχνάσματα και ταχυδακτυλουργίες. 

Σημείωση: Κάποιος από αυτούς, ο Ειρηναίος Μαράκης, έγραψε ότι:«Η Ελεονόρα Μαρξ (κόρη του Καρλ Μαρξ) έγραφε και έκανε ομιλίες για την απελευθέρωση των γυναικών και των ομοφυλόφιλων». 

Μπορεί να προσκομίσει κάποιο αποδεικτικό στοιχείο των ισχυρισμών του; Επειδή στο άρθρο του λέει πολλά ψέματα και μπερδεύει, δολίως, την ποινική δίωξη των ομοφυλοφίλων με την πολιτική τους αναγνώριση, θεωρούμε ότι ψευδώς και δολίως ισχυρίζεται αυτά για την Ελεονόρα Μαρξ… 

Ας έρθουμε τώρα σε κάποια ζητήματα
 που αποκαλύπτουν περίτρανα τη σχέση των «μαρξιστών» της ομοφυλοφιλίας (ΑΝΤΑΡΣΥΑ και «αριστεριστές») με το Μαρξισμό. 

Το πιο πάνω άρθρο, «Οι κομμουνιστές και ο γάμος των ομοφυλοφίλων», αποκαλύπτει, σε ικανοποιητικό βαθμό, την ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού που διαπερνά τα κείμενα αυτών των αυτό-αποκαλούμενων κομμουνιστών… 

Ιδιαίτερα ξεμπροστιάζει αυτούς τους περίεργους «μαρξιστές» (των ΜΚΟ και CIA), τους «επαγγελματίες» διακινητές ΟΛΩΝ των νεοταξικών προτάσεων και ιδεολογημάτων, στον τομέα της «Ιδιοκτησίας»: 

«Γιατί το κέντρο ακριβώς της μαρξιστικής κριτικής στην αστική οικογένεια είναι η σκιά που ρίχνει η ατομική ιδιοκτησία πάνω στην οικογένεια. Όλο το αστικό δίκαιο που αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς του γάμου και την υλική συνδιαλλαγή που αλλοιώνει και επηρεάζει αρνητικά την ελεύθερη ένωση δύο ανθρώπων θέλουν να το επεκτείνουν και αυτό το βαπτίζουν αυθαίρετα ατομικό δικαίωμα». 

Καταλάβατε τώρα γιατί οι φωστήρες αυτοί θεωρούν τον Ένκγελς ξεπερασμένο; Τον θεωρούν ξεπερασμένο διότι θέτει και αναλύει, μεγαλοφυώς, όλα αυτά τα ζητήματα, στην περίφημη εργασία του για την «Καταγωγή της Οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους». 

Στο κέντρο της Μαρξιστικής Κριτικής (και όχι μόνο στο συγκεκριμένο έργο του Ένκγελς) είναι το ζήτημα της Ατομικής Ιδιοκτησίας. 

Την Ατομική Ιδιοκτησία που διαβρώνει τις ανθρώπινες σχέσεις, την Οικογένεια και όλο το οικοδόμημα των καπιταλιστικών κοινωνικών δομών και σχέσεων, οι «μαρξιστές» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέλουν να την εισάγουν, ως θετική εξέλιξη, και στις παρακμιακές μορφές των σεξουαλικών σχέσεων, στις σχέσεις των διαστροφών και της σεξουαλικής αποσύνθεσης, στις σχέσεις που δεν έχουν γεννηθεί από ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΓΚΗ: Ούτε της Φύσης, ούτε της Κοινωνίας… 

Είναι η ίδια η καταπιεστική βαρβαρότητα της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του καπιταλισμού που γιγάντωσε την ΑΠΟΣΠΑΣΗ του ανθρώπου από τη Φύση του, καθώς και τις σεξουαλικές παρεκκλίσεις και ποικίλες διαστροφές… 

Αυτήν τη Βαρβαρότητα της «Ατομικής Ιδιοκτησίας», οι «μαρξιστές» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ την αποθεώνουν και ζητούν και τη νομική της κατοχύρωση, αντί να κατεδαφίσουν το αίτιο της βαρβαρότητας, όπως κάνει η Θεωρία του Μαρξισμού: Την Ατομική Ιδιοκτησία… 

Και η νεοφιλελεύθερη κατρακύλα δεν έχει όρια. Δεν ζητούν μόνο την κατοχύρωση της Ιδιοκτησίας στις ομοφυλοφιλικές σχέσεις της καπιταλιστικής αποσύνθεσης, αλλά ζητούν, αυτοί οι ορκισμένοι εχθροί του συστήματος και της εξουσίας, τις πολιτικές και νομικές λύσεις, από τα χέρια της καπιταλιστικής ΕΞΟΥΣΙΑΣ, από τα χέρια των νέων αποικιοκρατών… 

Κρατικά πιστοποιητικά ζητούν αυτοί οι εχθροί του κράτους και της καπιταλιστικής εξουσίας. 

Και ισχυρίζονται ότι είναι μαρξιστές…
 

Είσαι «μαρξιστής» για κλάματα όταν ζητάς λύσεις από τα χέρια της καπιταλιστικής εξουσίας και ΟΧΙ από τα χέρια του εργατικού και λαϊκού Κινήματος. Αλλά πώς μπορούν να μπούνε τέτοιες διαστροφές στα μαζικά κινήματα; Θα τους πάρουν με τις πέτρες… 

Γι αυτό εισάγονται (με πακτωλούς χρημάτων) αυτά τα αποσυνθετικά φαινόμενα από το κεφάλαιο, τους μαφιόζους του χρήματος (τύπου Σόρος), τις ΜΚΟ και τις ποικίλες μυστικές υπηρεσίες…

Οι ποικίλοι «αριστεροί» και «αριστεριστές» αποτελούν τον ιμάντα …εισαγωγής και διακίνησης, αλλά και το άλλοθι τέτοιων δηλητηρίων: Άλλοι ασκούν επαγγελματικά το έργο και άλλοι αποτελούν τη μάζα των χρήσιμων ηλιθίων… 

Ας μη μας το παίζουν όμως και μαρξιστές… 

Σε λίγο θα βαπτίσουν και τον Βαλλιανάτο …μαρξιστή!!!

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΡΕΣΑΛΤΟ"

Αν χαθεί η Κύπρος, ακολουθούν το Αιγαίο & Θράκη


ΣΑΒΒΑΤΟ 2-12-2016
Παρά το γεγονός ότι ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί «άδειασε» με ανορθόδοξο και απαράδεκτο τρόπο τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας αφήνοντας τον εντελώς εκτεθειμένο ενώπιον των Ελληνοκυπρίων, ο τελευταίος στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του συνέχισε με επιμονή να «τρέφει» μία αδικαιολόγητη αισιοδοξία για το κλείσιμο του Κυπριακού, που βασικά εκπορεύεται από τους ξένους και δεν υποστηρίζεται από τα γεγονότα...
Αποτέλεσμα εικόνας για πολεμοσ αιγαιο
του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ 
Κάνει λάθος ο κ. Αναστασιάδης που συνεχίζει να εμπιστεύεται τον κατοχικό ηγέτη και στο τέλος αυτός θα το πληρώσει και όχι ο Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος εκφράζει με ακρίβεια τις θέσεις της κατοχικής δύναμης και...
του Ταγίπ Ερντογάν, και δεν πρόκειται ούτε να τις αλλάξει, ως νόμιζε ο Πρόεδρος της Κύπρου, ούτε και να υποχωρήσει. Αντίθετα, θα επιδιώξει να κερδίσει σε όλα τα επίπεδα και να πάρει το μάξιμουμ των απαράδεκτων απαιτήσεων του στο διαπραγματευτικό τραπέζι.
Έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι η Τουρκία θα επιτρέψει λύση του Κυπριακού μόνο εάν εξασφαλιστούν στο 100% οι στρατηγικοί της στόχοι, που συμπυκνώνονται στο βασικό αίτημα για έλεγχο όλης της Κύπρου μετά τη διευθέτηση, όπως την όρισαν οι Βρετανοί και οι αφελείς Αμερικανοί, μέσω της διχοτομικής και ρατσιστικής διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Για να δικαιολογείται η λύση και για να προστατευθεί το ελληνικό στοιχείο στο νησί, πρέπει να αποχωρήσουν τα κατοχικά στρατεύματα, να καταργηθούν οι εγγυήσεις της Τουρκίας και της Βρετανίας -η Ελλάδα ήδη αυτοκαταργήθηκε-, να μην διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, να δικαιούνται όλοι οι πολίτες ελευθερίας ιδιοκτησίας, διακίνησης και εγκατάστασης, και να γίνουν σεβαστές οι δημοκρατικές διαδικασίες. Με λίγα λόγια, να μην μετατραπεί η Κύπρος σε Βοσνία, όπως θα συμβεί εάν προκριθεί η διευθέτηση της διζωνικής, η οποία είναι άκρως φιλοτουρκική διευθέτηση και σχεδιάστηκε για να εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της.
Στην Κύπρο δοκιμάζονται οι αντοχές των πολιτικών του νησιού, αλλά και της Ελλάδας. Οι Έλληνες πολιτικοί, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν νοιάζονται για τα εθνικά θέματα. Περισσότερο ως αγκάθια που τους ενοχλούν τα αντιμετωπίζουν, ενώ στην πραγματικότητα απειλείται η εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία του ελληνικού χώρου. Στην Κύπρο, η διαφθορά των πολιτικών απειλεί τις αντοχές τους. Βρίσκονται υπό μόνιμο εκβιασμό.
Υπό τα δεδομένα αυτά πρέπει να ανησυχούμε και να επαγρυπνούμε. Διότι εάν χαθεί η Κύπρος, όπως προσπαθούν ξένοι αλλά και ντόπιοι, η Τουρκία θα έχει το χρόνο και την ησυχία για να ασχοληθεί με το Αιγαίο και τη Θράκη. Δεν κινδυνολογώ, αλλά περιγράφω μία πραγματικότητα. Στο σημείο που βρίσκονται τα πράγματα, πρέπει να παγώσει κάθε δραστηριότητα που αφορά τα εθνικά θέματα. Μπορούν και πρέπει να περιμένουν μέχρι να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και την Κύπρο…
 ΕΘΝΟΣ

Μοιραία χρονιά, μοιραίος λαός..


Ευχές για όλους τους Έλληνες πατριώτες το 2016 ας είναι η χρονιά της αρχής των αγώνων για την απελευθέρωση της χώρας από τη δικτατορία των αγορών την ΕΕ & τους δοσίλογους πολιτικούς απατεώνες της Ελλάδας μας!
ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ  ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ!!
Με εκτίμηση Θανάσης!

     Τελειώνοντας κι αυτός ο χρόνος βρίσκει την χώρα σε  χειρότερα συντρίμια απ' ό,τι την βρήκε.
     Μπορεί μάλιστα κανείς να ισχυριστεί πως η καταστροφή είναι ολοκληρωτική, καθώς απ' την μεριά πιά του κοινοβουλίου και όπως είναι οι πολιτικές δυνάμεις μέσα σ' αυτό σήμερα, ο έλληνας πολίτης δεν έχει απολύτως
τίποτα να περιμένει,
     ..παρά ψέμμα, απάτη, μέτρα, πρόστιμα και απειλές.

     Το χειρότερο είναι πως ενώ μέσα σ' αυτή τη χρονιά ο λαός έκανε δύο φορές την υπέρβαση, και μάλιστα την δεύτερη φορά καθοριστική και συντριπτική ( ΟΧΙ 62%),
     ..δύο φορές απογοητεύτηκε κατάφωρα, την δεύτερη μάλιστα δεν μιλάμε για απογοήτευση αλλά για εσχάτη προδοσία, 
     ..αφού ξεδιάντροπα και ξε-Τσίπρ-ωτα η μεγαλειώδης αντίστασή του ξεπουλήθηκε μέσα σε λίγες μέρες, μετατρέποντας ένα ιστορικό ''ΟΧΙ'' που θα μπορούσε να αλλάξει άμεσα την πορεία τηςνεοναζιστικής Ευρώπης, σε ένα κατάπτυστο ''ΝΑΙ'' με το έτσι θέλω του ηγεμόνα της δεκάρας.

     Το ακόμα χειρότερο είναι πως αυτό το τεράστιο χαστούκι που έφαγε ο έλληνας, αυτή η απίστευτηκατραπακιά, ενώ τον ζάλισε και τον άφησε να παραπατά σαν ζόμπι ακόμη ως τώρα, δεν φαίνεται να τον αφύπνισε, ούτε καν φαίνεται να του άνοιξε τα μάτια.
     Το είδαμε και στις εκλογές του Σεμπτεμβρίου (ποιόν έβγαλε πρώτον, ποιούς άφησε εκτός Βουλής, και ποιούς έβαλε στην Βουλή!), το είδαμε στην συμμετοχή του κόσμου στις εσωκομματικές εκλογές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, .
      ..το βλέπουμε και τώρα απ' το πόσο πειθήνια στήνεται με τις ώρες εν μέσω εορτών στις ουρές των τραπεζών για να πληρώσει ό,τι τον προστάζουν οι τοκογλύφοι με το καινούργιο οργανάκι τους,
     ..ενώ το βράδυ στήνεται μπροστά στα καθεστωτικά δελτία ειδήσεων για να ακούσει τί ακόμη απεργάζονται απτόητοι εναντίον του και εν μέσω εορτών οι νέοι Πηλιογούσηδες,
     ..αντί,
     ..αντί να είναι στους δρόμους εν μέσω εορτών, όχι για ψώνια, αλλά για να διεκδικήσει τις γιορτές και την ζωή που του στερούν,
     ..και να τους υποσχεθεί ότι θα τους @@@ήσει τα ράμματα.

     Η χρονιά που φεύγει θα παραμείνει στην Ιστορία ως ιστορική, καθοριστική και μοιραία.
     Εμείς πάλι, ο λαός, θα μείνουμε στην Ιστορία,
     ..μόνον ως μοιραίοι (δειλοί, και άβουλοι αντάμα)!.. 
 
     

Η επιστολή ενός απελπισμένου - Γροθιά στο στομάχι όλων μας

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1-1-2016

31 του Δεκέμβρη σήμερα. Μέρα που κανονικά θα έπρεπε να περισσεύει το χαμόγελο στα πρόσωπα των ανθρώπων. Μα το χαμόγελο δε το συναντάς πια ούτε στα προσωπάκια των πιτσιρικάδων που επιμένουν να τριγυρίζουν στις γειτονιές τραγουδώντας τα κάλαντα, το καθένα με το δικό του τρόπο...

Αποτέλεσμα εικόνας για απελπισμενος

Η μέρα ξημέρωσε βαριά. Όχι γιατί είναι η τελευταία ενός μίζερου και κακού χρόνου που πέρασε (μιας και γι αυτό θα έπρεπε κανείς να πανηγυρίζει) αλλά γιατί για πολλούς από μας ταυτίζεται με την τελευταία ίσως ευκαιρία, πριν σαρωθούν τα πάντα στο βάραθρο της προσωπικής και επαγγελματικής καταστροφής.


Πέντε έξι κωλόχαρτα, περιμένουν εδώ και μέρες τυπωμένα, με την ελπίδα να...

καταφέρω έστω και την τελευταία στιγμή να πληρώσω υποχρεώσεις που αίφνης προέκυψαν από το πουθενά, ως πανωπροίκι της κατεχόμενης πατρίδας μου.

Μια τελευταία ματιά σε ότι έχει απομείνει στον τραπεζικό λογαριασμό, ένα τελευταίο τσεκάρισμα σε ότι έχει απομείνει στην τσέπη, και μια ευχή σιωπηλή που κανείς πια δε την πολυπιστεύει, πως η επόμενη χρονιά θα είναι καλύτερη από αυτό το μαύρο χρόνο [που περάσαμε όλοι μας.

Κι ενώ όλα δείχνουν ότι οριακά θα καλυφθεί και αυτή η υποχρέωση, ένα τηλεφώνημα από την τράπεζα έρχεται να ανατρέψει όλα τα δεδομένα. Μια επιταγή που δυστυχώς λησμονήθηκε και έκανε σήμερα την εμφάνισή της, πρέπει να καλυφθεί και τέτοια δυνατότητα πλέον δεν υπάρχει.

Η επιταγή εκδόθηκε για τις ανάγκες της δουλειάς. Το αίμα που πληρώνεται  στο βωμό της ξένης Κατοχής, δεν καλύπτει καμιά απολύτως ανάγκη. 
Χρηματοδοτεί την κατοχική θρασύτητα… 
Χρηματοδοτεί τη βουλιμία των κορακιών που έπεσαν πάνω στην πατρίδα μου και το λαό της σπέρνοντας δυστυχία και καταστροφή… 
Χρηματοδοτεί το «δικαίωμα» των αδίστακτων «σωτήρων» που οδήγησαν τον τόπο μου στα κατοχικά κολαστήρια, να κυκλοφορούν ελεύθεροι, αφού δεν πλήρωσαν με τη βρώμικη ζωή τους το τίμημα της μεγάλης εθνικής προστυχιάς.

Και τώρα εγώ θα πρέπει να επιλέξω ανάμεσα στον προσωπικό εξευτελισμό και στην αυτοχειρία. Και σ αυτό το δίλημμα θα πρέπει να μπω, γιατί οι καλοπληρωμένοι «σωτήρες» μας αποφάσισαν, ότι αυτή η κοινωνία θα πρέπει να θυσιαστεί στο βωμό της προσωπικής και εθνικής τους δουλοπρέπειας.

"Σωτήρες"... Ένα μάτσο τιποτένια ανθρωπάκια, φτιαγμένα να προσκυνούν και με εντολή να καταστρέφουν. Τη χώρα που γεννήθηκαν. Το λαό που τους εμπιστεύτηκε. Τα σύμβολα που χρησιμοποίησαν για να γευτούν τη μαγεία της εξουσίας.

Μου καταστρέψατε τη ζωή. Την καταστρέψατε σε εκατομμύρια ανθρώπους, που το μοναδικό λάθος που έκαναν ήταν να σας εμπιστευτούν και ν ανεχτούν την παρουσία σας να μολύνει αυτόν τον τόπο.

Το τίμημα που πληρώνουμε όλοι εμείς είναι πανάκριβο. Είναι οδυνηρό. Είναι βαμμένο στο ίδιο μας το αίμα. Μυρίζει το θάνατο της δολοφονημένης ελπίδας μας. Ζέχνει την μπόχα της δικής σας ψευτιάς.

Είναι το τίμημα που πληρώνουμε όλοι εμείς που σας πιστέψαμε... Που υπομείναμε... Που δεν αγωνιστήκαμε... Που δεν αντισταθήκαμε... Που δε σας κρεμάσαμε για το βρώμικο ρόλο που παίξατε και για τα εγκλήματα που κάνατε σε βάρος αυτού του τόπου.

Είναι ταυτόχρονα η ευχή μας, μαζί και η κατάρα μας... Να αφυπνιστεί αυτός ο λαός. Να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της προσωπικής και πολιτικής βρωμιάς σας. Και να σας πληρώσει με το νόμισμα που αξίζετε πραγματικά. Και αυτό δεν είναι άλλο από την παραδειγματική και ταπεινωτική σας τιμωρία.

Μας καταστρέψατε... Πρέπει να πονέσετε γι αυτό. Επτά χιλιάδες δολοφονημένοι το απαιτούν. Δε γίνεται να μην πληρώσετε το έγκλημά σας.

Σηκωθείτε ξεφτιλισμένοι από τους καναπέδες. Εγώ τη μάχη την έχασα.... Κερδίστε τουλάχιστον εσείς την αξιοπρέπειά σας. Πάρτε δύναμη από τα μάτια των απελπισμένων παιδιών σας και τσακίστε τους δολοφόνους της πατρίδας μας.

Μαρίνος Αυγερόπουλος

"Η Τουρκία βομβαρδίζει την Ελλάδα" - ΚΙ εσείς τι ακριβώς κάνετε εκτός από το να λέτε "ΝΑΙ σε ΟΛΑ"???

Παρασκευή, 1 Ιανουαρίου 2016


"Η Τουρκία βομβαρδίζει την Ελλάδα με μετανάστες"! 4000 την ημέρα μας στέλνουν...

Image

Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να περισώσει τους δεκάδες χιλιάδες απελπισμένους πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά κάποιες φωνές στην Ευρώπη συνεχίζουν να ενοχοποιούν την Ελλάδα, είπε ο...

αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, ο οποίος υπογράμμισε ότι το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό.
 

Ο κ. Μουζάλας, μιλώντας στον ρ/φ σταθμό Πρακτορείο 104,9 FM, τόνισε ότι παρά το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες επικρατεί κακοκαιρία και στο Αιγαίο πνέουν άνεμοι έντασης 6 και 7 Μποφόρ οι ροές προσφύγων και μεταναστών από τα τουρκικά παράλια συνεχίζονται και αυξάνονται αντί να μειωθούν, ενώ υπογράμμισε ότι η Ελλάδα έχει αναλάβει τεράστιες ευθύνες, πολύ περισσότερες απ΄ ότι της αναλογούν.

Όμως, όπως τόνισε, ορισμένοι εκπρόσωποι ευρωπαϊκών χωρών συνεχίζουν να επιρρίπτουν ευθύνες στην Ελλάδα, με στόχο – όπως είπε ο κ. Μουζάλας – να καθησυχάσουν τους πολίτες τους για τις διαστάσεις που έχει προσλάβει το ζήτημα των ροών. “Αυτό το πρόσχημα το χρησιμοποιούν ορισμένα για να κρύψουν το πρόβλημα ή να καθησυχάσουν το δικό τους κοινό”, επισήμανε και τόνισε ότι το πρόβλημα είναι τεράστιο και η Ελλάδα δεν έχει ευθύνη. “Αυτό το παιχνίδι ευθυνών που δεν μας ανήκει να σταματήσει”, είπε χαρακτηριστικά.

Σε ερώτηση για τις συνθήκες που επικρατούν στα νησιά του Β.Α. Αιγαίου, αλλά και στα κέντρα φιλοξενίας ο κ. Μουζάλας τις χαρακτήρισε ικανοποιητικές και είπε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να τις βελτιώσει, λέγοντας χαρακτηριστικά “ κάνουμε μια προσπάθεια από το λίγο μας να προσφέρουμε όσο καλύτερα γίνεται”.
Ωστόσο, επανέλαβε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να φιλοξενήσει αυτές τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων που φθάνουν κάθε εβδομάδα στα νησιά και ότι οι ροές δεν μπορούν να ελεγχθούν μόνο από την Ελλάδα, ούτε να εγκλωβιστούν στην Ελλάδα. “Ζούμε ιστορία. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι μέσα σε 6 – μήνες είναι κάτι που δεν είχε συμβεί από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο”, είπε χαρακτηριστικά, ενώ υπογράμμισε ότι η Τουρκία δεν μειώνει τις ροές. “Η Τουρκία δεν μειώνει τις ροές. Έχουμε βομβαρδισμό με 4.000 αφίξεις την ημέρα, παρά του γεγονός ότι έχουμε 6 και 7 Μποφόρ και αυτό δεν είναι κάτι φυσιολογικό”, είπε.

Ο κ. Μουζάλας, αναφερόμενος στους μετανάστες είπε ότι η Ελλάδα προσπαθεί να υπερασπιστεί τα σύνορα της Ευρώπης, αλλά – όπως υπογράμμισε – είναι πολύ δύσκολο να επιστρέψουν οι άνθρωποι αυτοί στις χώρες τους. “Η Ελλάδα από μόνη της δεν μπορεί να το κάνει, θα πρέπει να γίνει συμφωνία ΕΕ με το Μαρόκο και το Πακιστάν”, τόνισε επαναλαμβάνοντας ότι “ η μείωση των ροών δεν εξαρτάται από την Ελλάδα”.
Καταλήγοντας, χαρακτήρισε λάθος το ερώτημα που τίθεται για το πόσους μετανάστες μπορεί να υποδεχτεί και να φιλοξενήσει η χώρα, υπογραμμίζοντας ότι η σωστή απάντηση είναι αν το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Όπως είπε, αν συνεχίσουμε να θέτουμε αυτό το ερώτημα τότε η χώρα κινδυνεύει να γίνει “αποθήκη ψυχών”, ενώ καταλήγοντας εξέφρασε την “εφηbική” – όπως τη χαρακτήρισε – πρωτοχρονιάτικη ευχή: “να σταματήσουν πι πόλεμοι για να σταματήσει η προσφυγιά”.
ΠΗΓΗ:ΑΠΕ

Οι «αριστεροί» δήμιοι μας εμπαίζουν και από πάνω…

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1-1-2016



Το έχουμε γράψει ξανά:
«Κάθε Πρωτοχρονιά επιχειρείται η ΡΗΞΗ της ιστορικής διαλεκτικής, δηλαδή της κοινωνικής ενότητας, αλλά και της συνέχειας του Χρόνου. Μέσα από αυτήν τη «ρήξη» που τεμαχίζει το ιστορικό κύκλωμα (στον παλιό και νέο χρόνο) επιχειρείται η αναπαλαίωση των διαψευσμένων ελπίδων του προηγούμενου έτους και η πώληση των νέων ελπίδων (ψευδαισθήσεων) για το νέο έτος, μέσω της εμπορευματοποίησης των “ευχών”».


Πάνω σ’ αυτήν την εμπορευματοποίηση στήνεται ένας πελώριος αγοραίος χορός καταναλωτικού ιλίγγου:Εμπορευμάτων, διασκέδασης («ψυχαγωγία» τη λένε), δημοσίων σχέσεων, κοπράνων, όλων των υποπροϊόντων (υλικών και πνευματικών) της κατεστημένης αθλιότητας, χυδαιότητας και ηλιθιότητας… 

Ο Γκράμσι το είχε διατυπώσει παραστατικά: 

«Γι’ αυτό μισώ αυτές τις πρωτοχρονιές με συγκεκριμένη προθεσμία, που κάνουν τη ζωή και το ανθρώπινο πνεύμα μια εμπορική υπόθεση, υπόθεση καταναλωτισμού, προϋπολογισμού και οικονομικής διαχείρισης… 
Αυτές οι πρωτοχρονιές μας κάνουν να χάνουμε την αίσθηση της συνέχειας στη ζωή και το πνεύμα… 
Καταντάει να πιστεύουμε στα σοβαρά, πως μεταξύ μιας χρονιάς και μιας άλλης υπάρχει λύση και ξεκινάει μια νουβέλα…».
 

Για το αποκρουστικό αυτό πολιτικό εμπόριο, που στις μέρες μας έχει πάρει τις τερατώδεις μορφές του σύγχρονου φασισμού που ζούμε (του 4ου Ράιχ και των δωσίλογων ανδρεικέλων του)
Φέτος προστίθεται και η μοχθηρή αυθάδεια της «αριστερής» κυβέρνησης: Ένα τερατώδες πολιτικό μίγμα κυνισμού, αμοραλισμού και χυδαίου ΕΜΠΑΙΓΜΟΥ… 

Τα «αριστερά» ανδρείκελα του 4ου Ράιχ δεν έχουν ξεπεράσει μόνο τους προηγούμενους σε δωσίλογο κυνισμό και υπερβάλλοντα ζήλο βαρβαρότητας εναντίον της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της, αλλά και σε αυθάδεια υποκρισίας και κοροϊδίας. 

Τέτοια υστερία ΕΜΠΑΙΓΜΟΥ δεν έχει ιστορικό προηγούμενο!!! 

Οι άνθρωποι έχουν ξεφύγει εντελώς… 

Ακολουθούν, σε όλα, την προσφιλή και χυδαία τακτική τους:Να βαπτίζουν το κρέας ψάρι…
 

Να μιλούν για «το μεγαλειώδες αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος»που «έδειξε ότι οι εκβιασμοί δεν πιάνουν πια», όταν το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος το μετέτρεψαν σε ΝΑΙ το ίδιο βράδυ και κατόπιν ταδώσανε ΟΛΑ στους τοκογλύφους και από ΚΟΙΝΟΥ με τις άλλες μνημονιακές δυνάμεις (που κατάγγελναν μέχρι τότε) ΨΗΦΙΣΑΝ το τρίτο και το πλέον φαρμακερό Μνημόνιο… 

Πρέπει να είσαι πωρωμένος απατεώνας και αλήτης για να παραποιείς τόσο ξετσίπωτα την πραγματικότητα, να εμπαίζεις και να εξαπατάς τόσο κυνικά τον ελληνικό λαό… 

Καταστρέφουν την Ελλάδα με νοσηρή …βουλιμία, καταληστεύουν τον ελληνικό λαό (τους μισθούς, τις συντάξεις, τα σπίτια τους κ.λπ), συσσωρεύουν στρατιές ανέργων και άστεγων, κλείνουν τεράστιο πλήθος επιχειρήσεων, οδηγούν χιλιάδες συνανθρώπους μας σε αυτοκτονία, δεν αφήνουν ΤΙΠΟΤΑ ΟΡΘΙΟ και έρχονται και μας λένε: 

«Οφείλουμε να μην αφήσουμε κανένα συμπολίτη μας μόνο του στην κρίση, να επεκτείνουμε τα δίκτυα αλληλεγγύης, να στηρίξουμε δομές αυτοδιαχείρισης και να προβάλουμε ένα εναλλακτικό παράδειγμα οργάνωσης της ζωής και της καθημερινότητάς μας. Ο αγώνας θα είναι δύσκολος, αλλά και νικηφόρος». 

Τέτοιος υστερικός, κυνικός και μοχθηρός ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ… 

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΡΕΣΑΛΤΟ"

ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΟΥΝ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ;



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1-1-2016
Εκτύπωση
---000_schaeuble
 ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ ΩΣ, ΤΑΧΑ, “ΑΠΕΙΛΗ” ΚΑΙ ΩΣ ΣΚΙΑΧΤΡΟ ΤΟGREXIT
 Iskra: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ Η ΛΥΣΗ ΤΟ 2016
Μια καινούργια ομοβροντία δηλώσεων υπέρ του εξοστρακισμού της Ελλάδας από την ευρωζώνη και τη ζώνη Σένγκεν ήταν ο Πρωτοχρονιάτικος “μποναμάς” του Βερολίνου στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Το σύνθημα έδωσε, όχι απροσδόκητα, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με τις επιθετικότατες δηλώσεις του όχι για ένα οικονομικό ζήτημα της αρμοδιότητάς του, αλλά για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού από την Αθήνα. Τη σκυτάλη έσπευσαν να πάρουν, αμέσως μετά, ο Γερμανός επικεφαλής του Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο, Μάνφρεντ Βέμπερ, που ζήτησε τον εξοστρακισμό της Ελλάδας από τη Ζώνη Σένγκεν και ο γενικός γραμματέας του Οικονομικού Συμβουλίου του κόμματος της Μέρκελ και στενός συνεργάτης του Σόιμπλε, Βόλφκγανγκ Στάιγκερ, ο οποίος επανέφερε την απειλή του περίφημου Grexit.  
Αναρωτιέται κανείς ποια αλογόμυγα τσίμπησε Χριστουγεννιάτικα τους Γερμανούς και τους ώθησε να φερθούν με τόση αχαριστία στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μήπως δεν ήταν αυτή η κυβέρνηση που υποτάχθηκε πλήρως στις απαιτήσεις τους, ψηφίζοντας το ολέθριο, τρίτο Μνημόνιο; Μήπως αυτή η κυβέρνηση δεν τους παραχώρησε τα περιφερειακά αεροδρόμια και τις ελληνικές τράπεζες; Μήπως αυτή η κυβέρνηση δεν ετοιμάζεται να κάνει ποδαρικό στο 2016 με το Ασφαλιστικό, βάζοντας το κεφάλι της στο ντορβά, πράγμα που την οδηγεί να αναζητά σωσίβιο στον... Λεβέντη, χάνοντας κάθε ίχνος πολιτικής σοβαρότητας; Προς τι λοιπόν αυτή η ανάξια ανταμοιβή από το Βερολίνο;  
Όχι, ο Σόιμπλε και οι συνεργάτες του δεν είναι μια ομάδα θερμοκέφαλων φανατικών, που έχουν βαλθεί να μας διώξουν από την ευρωζώνη, όπως υποστήριξε και συνεχίζει να υποστηρίζει η κυβέρνηση Τσίπρα, αναζητώντας φύλλο συκής για τη μνημονιακή της συνθηκολόγηση. Ασφαλώς, η Γερμανία θα μπορούσε να ζήσει και με μια διάσπαση της ευρωζώνης και διαθέτει – σε αντίθεση με την Ελλάδα – Σχέδιο Β γι' αυτή την περίπτωση. Ωστόσο αυτή η λύση θα ήταν ητελευταία της επιλογή, καθώς εμφανίζει εξαιρετικά μεγάλα ρίσκα, καθώς η διάσπαση δεν θα άφηνε εκτός ευρωζώνης, ίσως και εκτός Ε.Ε., μόνο μικρές χώρες σαν την Ελλάδα και τηνΠορτογαλία, αλλά, πιθανότατα, και την Ισπανία, μια μεγάλη οικονομία με ισχυρό ρόλο σε μια ολόκληρη ήπειρο, τη Λατινική Αμερική. Ας αφήσουμε που θα έφερνε ενώπιον πολύ μεγάλων διλημμάτων την Ιταλία, αλλά και αυτή τη Γαλλία.  
Επομένως, το να επαναφέρουν το φάντασμα του Grexit ή και της εξόδου της Ελλάδας από τη ζώνη Σένγκεν εξυπηρετεί άλλους, πολλαπλούς στόχους. Πρώτα απ' όλα τον διαρκή εκβιασμό της κυβέρνησης ώστε να υλοποιήσει στο ακέραιο τις μνημονιακές της δεσμεύσεις – με πρώτο το Ασφαλιστικό – αφήνοντας στην άκρη οποιεσδήποτε φρούδες ελπίδες για “κόκκινες γραμμές” και πράσινα άλογα. Παράλληλα, η αντιμετώπιση της Ελλάδας ως βολικού σάκου του μποξ εξυπηρετεί την εθνικιστική δημαγωγία της γερμανικής Δεξιάς απέναντι στην κοινή γνώμη της χώρας της, σε μια εποχή όπου ενισχύονται οι εθνικιστικές τάσεις με καταλύτη το προσφυγικό, που αποτελεί αυτή την εποχή το υπ' αριθμόν ένα πολιτικό πρόβλημα της Γερμανίας. Τέλος, η διαρκήςτιμωρία” της Ελλάδας εξυπηρετεί τον “φρονηματισμό” των Πορτογάλων και των Ισπανών, που αναζητούν δρόμους τερματισμού της λιτότητας σε μια περίοδο έντονης πολιτικής αστάθειας, ύστερα από τις πρόσφατες εκλογές στις δύο χώρες.  
Άλλο πράγμα, όμως, είναι οι προθέσεις των κυρίαρχων γερμανικών κύκλων και άλλο η σκληρή πραγματικότητα. Τα αδιέξοδα στα οποία προσκρούει ήδη η μνημονιακή πολιτική στην Ελλάδα και οι φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό της ευρωζώνης και της ίδιας της Ε.Ε. θα επαναφέρουν, παρά τη θέληση Βερολίνου και Αθηνών, το φάντασμα της ρήξης με την ευρωζώνη στην ημερήσια διάταξη το 2016. Αυτή τη φορά όχι ως σκιάχτρο, αλλά ως πολύ απτή πραγματικότητα, για την οποία οφείλουν όλοι να προετοιμάζονται.  
Μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη στη βάση ενός ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος, όχι μόνο δεν είναι καταστροφή αλλά είναι η μόνη απάντηση ελπίδας και προοπτικής για τη χώρα και το λαό μας.
Α.Θ.