Πολιτικά,Ανθρωπάρια..


 
ΣΑΒΒΑΤΟ 16-1-2016
     Έρημη Ελλαδίτσα!
     Ποιά βάσκανος μοίρα σε έχει καταδικάσει να σε ορίζουν τα πιό ηλίθια, τα πιό ελλατωματικά, τα πιό κακιασμένα και κακορρίζικά  σου παιδιά;
     Ποιός βάσκανος οφθαλμός σε φθόνησε, και σε μάτιασε να μη δείς άξιους ανθρώπους στην εξουσία,
     ..παρά χαμερπή ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ, γονατισμένες πόρνες των πιό αδυσώπητων
εχθρών σου;

     Πριν μερικές μέρες  ο τσαλακωμένος μέσα κι έξω Τσαλακώτος, παρέα με τον πρωθυπουργό του, διαρρηγνύανε τα ιμάτιά τους πως θα διώξουν το ΔΝΤ.
     Χθές και σε συνέντευξή του σε γερμανική εφημερίδα, μετά την συνάντησή του με τον ναζί σακάτη, το τσαλακωμένο ανθρωπάριοαναφώνησε:
     ''Η συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έχει συμφωνηθεί. Τηρούμε αυτή τη δέσμευση. Δεν θέλουμε να διώξουμε το ΔΝΤ''

     Πού στο διάολο τους βρίσκουμε όλους τους τελευταίουςτους έσχατους των ανθρώπων;
     Πού @αμώ την τύχη μας @αμώ τους πετυχαίνουμεΣτα γαριδάκια ή στο Κλύν;
     Τί θα έκαναν όλες αυτές οι τσαλακωμένες ψυχές, οι πατσαβούρες συνειδήσεις,
     ..αν δεν τις κάναμε εμείς υπουργούς και πρωθυπουργούς και υπεύθυνους;
     Τί δουλειά έχει ο εικονιζόμενος κλόουν στο υπουργείο Οικονομικών, ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ;

     Πώς μπορούμε να λέμε ότι είμαστε κράτος και λαός όταν στο τιμόνι μας έχουμε γλοιώδεις και βρωμερούς ψεύτες, απατεώνες,
     ..σακατεμένα και τσαλακωμένα μυαλά και ψυχές;

     Το εικονιζόμενο ανθρωπάκι με το χαμερπές του ανάστημα και με το σαν @@@νί κλαμένο ύφος του μπροστά στους τοκογλύφους ''εταίρους'',
     ..μέσα στην Βουλή υψώνει τον τόνο της φωνής του και τσαμπουκαλεύεται κιόλας.
     Τέτοια ανανδρία! Τόση δειλία και ντεμέκ μαγκιά!
     Τα παληκάρια της φακής που μας κυβερνούν!
     Και που θέλουν να λέγονται και άντρες  ''τσ' αντρικής σχολής'', που έλεγε κι ο γιαλατζί μάγκας απ' την Καλαμάτα!

     Ού να μας χαθείτε τιποτένιοι.
     Τελευταίοι.
     Που ονειρευτήκατε να γίνετε και δικτάτορες και τύραννοι του λαού!
     Και που είσαστε εσείς άξιοι να εμπαίξετε έναν ολόκληρο λαό!

     Η τιμωρία σας θα πρέπει να είναι πολύ σκληρή.
     Να γραφτεί στα βιβλία ιστορίας και να διδάσκεται προς παραδειγματισμό.
     Όπως σκληρά τιμωρείται τώρα -και δίκαια- και ο λαός που σας διάλεξε!..

     

Κίνηση “ματ” της Ρωσίας στην Βαλτική

ΣΤΗ "ΣΚΙΑ" ΤΩΝ TRIUMF ΘΑ ΠΕΤΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΝΑΤΟΙΚΑ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΣΤΗ ΒΑΛΤΙΚΗ!

16/01/2016
Translate this page: EN FR DE ES RU AR
του Πάνου Σπαγόπουλου
Σε συναγερμό έχει θέσει πρακτικά το ΝΑΤΟ η απόφαση της Μόσχας να προχωρήσει στην εγκατάσταση του πλέον επίφοβου αντιαεροπορικού συστήματος S-400 Triumf  στο ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ, στην «καρδιά» της Ευρώπης, όπως αναφέρουν αμερικανικά ΜΜΕ.
Το σύστημα που η εγκατάστασή του στη Συρία, έχει όχι μόνο καθηλώσει την τουρκική Αεροπορία από τα τέλη Νοεμβρίου από το να πραγματοποιεί αποστολές εντός της Συρίας, αλλά έχει κρατήσει και τα αμερικανικά και άλλα  αεροσκάφη του συνασπισμού μακριά από την δυτική Συρία, τώρα απλώνει τη «σκιά» και πάνω από την κεντρική Ευρώπη, προκαλώντας ρίγη  ανατριχίλας στους επιτελείς του ΝΑΤΟ.
Η τοποθέτηση των S-400 στο Καλίνινγκραντ και με βάση με την εμβέλειά των 400 χλμ. με τα νέα βλήματα 40N6 ουσιαστικά σημαίνει πως το σύστημα δημιουργεί ένα τεράστιο «θόλο» στρατηγικής προστασίας σκεπάζοντας όλες τις Βαλτικές χώρες, προς τα ανατολικά, σχεδόν το 60% του εναέριου χώρου της Πολωνίας προς τα δυτικά και όλη τη βαλτική θάλασσα στα βόρεια.
Μόνο και μόνο το γεγονός ότι τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ που επιχειρούν βάσει της διαρκούς αποστολής  “Baltic air-policing” από βάσεις στην Λιθουανία και την Εσθονία  για την προστασία των ανατολικών συνόρων, ότι κάθε φορά που θα απογειώνονται θα είναι εγκλωβισμένα από τα S-400 στο Καλίνινγκραντ αρκεί για να δημιουργήσει ιδιαίτερο εκνευρισμό. Θα πρόκειται για ένα παιχνίδι για γερά νεύρα για τους πιλότους του ΝΑΤΟ.
Σημειώνεται ότι από 1ης Ιανουαρίου την ευθύνη για την φύλαξη των ανατολικών συνόρων του ΝΑΤΟ έχουν αναλάβει 4 F-16AM της βελγικής Αεροπορίας τα οποία επιχειρούν από την αεροπορική βάση Ämari στην Εσθονία και 4 Eurofighter Typhoon της ισπανικής Αεροπορίας από την βάση Šiauliai, στην Λιθουανία.
Το θέμα γνωστοποίησε ο διευθυντής επιχειρήσεων της αμερικανικής Αεροπορίας στην Ευρώπη και στην Αφρική πτέραρχος Frank Gorenc ο οποίος χαρακτήρισε το γεγονός ως «πολύ σοβαρό».
Ο Αμερικανός πτέραρχος ο οποίος είναι υπεύθυνος για τις επιχειρήσεις της USAF σε συνολικά 104 χώρες συμπεριλαμβανομένων χωρών της Ασίας και μέρους της Μέσης Ανατολής είπε ότι η ρωσική στρατηγική εφαρμόζει στο δόγμα «απαγόρευσης πρόσβασης και απαγόρευσης περιοχής» (A2-AD) όπου σύμφωνα με αυτό νοείται ένας υποθετικός «θόλος» εντός του οποίου ο αντίπαλος δεν μπορεί να πραγματοποιήσει στρατιωτικές επιχειρήσεις.
«Ανάμεσα στις περιοχές με την μεγαλύτερη συγκέντρωση μέσων A2/AD είναι στο Καλίνινγκραντ διαστρωμένα με τέτοιο τρόπο ώστε κάνει την πρόσβαση στην περιοχή ιδιαίτερα δύσκολη», είπε πιο συγκεκριμένα ο Gorenc.
Με λίγα λόγια και αποφεύγοντας τις βαρύγδουπους όρους, και σύμφωνα με αυτά που είπε ο πτέραρχος οι Ρώσοι έχουν συγκεντρώσει τόσα πολλά αντιαεροπορικά που τα Νατοϊκά αεροσκάφη δεν θα τολμήσουν να πετάξουν πλησίον του θύλακα..
«Το γεγονός είναι πολύ σοβαρό. Φυσικά συνεχίζουμε να επιτηρούμε τις μετακινήσεις Α/Α συστημάτων εκεί. Έχουν βέβαια κάθε δικαίωμα να αναπτύξουν τέτοια συστήματα εκεί, αλλά η διάδοση και η πυκνότητα τέτοιου είδους  περιβάλλοντος A2/AD είναι κάτι που θα λάβουμε υπόψη.
Η ανάπτυξη τέτοιων συστημάτων και αλλού όπως η Συρία και η Κριμαία, είναι καθαρή ένδειξη ότι η πρόσβαση σε εκείνες τις περιοχές είναι μια δύσκολη, πολύ δύσκολη υπόθεση», είπε ακόμη ο Gorenc.
Σχολιάζοντας τις αποστολές των στρατηγικών βομβαρδιστικών στην Συρία ο Αμερικανός πτέραρχος είπε:
«Χρησιμοποιούν βλήματα cruise και στρατηγικά βομβαρδιστικά πετώντας σκέλη χιλιάδων χιλιομέτρων. Είναι φανερό ότι θέλουν να δείξουν την ικανότητα που έχουν να επιχειρούν όχι μόνο σε περιφερειακό επίπεδο αλλά σε παγκόσμιο», είπε ο Gorenc για να συμπληρώσει:
«Οι Ρώσοι έχουν δαπανήσει τεράστια ποσά για να αναπτύξουν το στρατιωτικό τους δυναμικό από το 2008 έτος της εμπλοκής του στην Γεωργία. Τώρα δρέπουν τους καρπούς της προσπάθειας αυτής. Έχουν αυξήσει την ικανότητά τους και το οπλοστάσιό τους και επί της ευκαιρίας έχουν επιδείξει και  την  αποφασιστικότητα να το χρησιμοποιούν όπου και όποτε νομίζουν ότι απαιτείται».


Λουκέτο απαλό σαν την Softex


Το υπουργείο Εργασίας "δουλεύει" τους 200 απολυμένους-Η Bolton Group είναι μία από τις επενδύσεις που θα "έσωναν" την Ελλάδα.

Ο ιταλικός επενδυτής Bolton Group αποφάσισε να βάλει λουκέτο στην Softex αφήνοντας στον δρόμο 200 εργαζόμενους. Η εταιρεία χαρακτηρίζει το λουκέτο αναγκαίο μετά την πυρκαγιά του 2015 που δημιούργησε προβλήματα στην παραγωγή, όπως υποστηρίζει η εταιρεία. Πρόκειται για ένα ακόμη παράδειγμα ξένου επενδυτή που θα ανορθώσει την οικονομία της χώρας και θα ανοίξει θέσεις εργασίας.

Η Bolton Group πήρε τα χρήματα από την ασφάλεια για την πυρκαγιά αλλά έκρινε ότι δεν την συμφέρει να έχει μια επιχείρηση ανοιχτή στην Ελλάδα. Ως ιδιώτης έχει κάθε δικαίωμα να ανοίγει και να κλείνει από την στιγμή που πληρώνει τις αποζημιώσεις των απολυμένων και τις υποχρεώσεις της στο κάθε κράτος που έχει την θυγατρική της. Η ελληνική κυβέρνηση μέσω του υπουργείου Εργασίας έβγαλε ανακοίνωση που μόνο γέλια δεν προκαλεί. Θέλει με το ζόρι να πείσει μία πολυεθνική ότι δεν έχει δικαίωμα να βάλει λουκέτο και μπαίνει στα χωράφια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών για το πώς θα πρέπει να δίνουν τις αποζημιώσεις και ότι το τίμημα που πλήρωσαν οι ασφαλιστικές στον κολοσσό δεν ήταν αυτές που έπρεπε. Αυτό οι υπηρεσίες του Κράτους έπρεπε να το ελέγξουν πριν μπει το λουκέτο και ίσως να ερευνήσουν λίγο καλύτερα τις αιτίες της τότε πυρκαγιάς.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες, σύμφωνα με το υπ. Εργασίας, με διάφορες δικαιολογίες και καθυστερήσεις αποφάσισαν να αποζημιώσουν με ένα πολύ μικρό ποσό την εταιρεία. Αυτό αποτέλεσε το «πρόσχημα», καταγγέλλει το υπουργείο έτσι ώστε αντί να διορθωθεί το πρόβλημα και να συνεχίσει την λειτουργία της η Softex και να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας, να προχωρήσει η μητρική εταιρεία στο κλείσιμο της μεγαλύτερης ελληνικής βιομηχανίας προϊόντων χάρτου.

Η κυβέρνηση ή έχει πλήρη άγνοια για το πώς λειτουργούν οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι πολυεθνική κολοσσοί ή προσπαθεί να κατευνάσει τους νέους απολυμένους που θα προστεθούν στους εκατοντάδες χιλιάδες. Φανταζόμαστε αν τέτοιου είδους οικονομική μεταρρύθμιση της χώρας έχει στο νου της η νυν κυβέρνηση τι θα γίνει όταν τα funds αρχίσουν να παίρνουν τα ελληνικά επιχειρηματικά δάνεια ασφαλίζοντας τις επιχειρήσεις για κάθε είδους "ατυχήματα".

Το υπουργείο Εργασίας δηλώνει ότι σε συνεργασία με τους εργαζόμενους και τη διοίκηση της Softex θα εξαντλήσει κάθε νόμιμη δυνατότητα προς πάσα κατεύθυνση, ώστε να συνεχίσει η λειτουργία του εργοστασίου και η διατήρηση των θέσεων εργασίας. "Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι η Ελλάδα δεν είναι πια η χώρα της αυθαιρεσίας σε βάρος της οικονομίας και της εργασίας", σημειώνει σε σχετική ανακοίνωση όταν γίνεται το πανηγύρι της αυθαιρεσίας μόνο από τις fast track αδειοδοτήσεις που κάνει ή υπόσχεται η ίδια η κυβέρνηση για να προσελκύσει ξένους επενδυτές με ελληνικά εργατικά χέρια.

Επίσης, ποια είναι η πάσα κατεύθυνση μόνο το υπουργείο γνωρίζει αφού η συγκεκριμένη περίπτωση είναι μία από τις εκατοντάδες περιπτώσεις λουκέτων που έχουν μπει τα τελευταία 6 χρόνια στην χώρα των "μεταρρυθμίσεων και της ευρωπαϊκής ανάπτυξης". Η περίπτωση της Softex έρχεται να προστεθεί στα λουκέτα που έχουν βάλει οι υπόλοιπες μεγάλες χαρτοβιομηχανίες της χώρας τα τελευταία χρόνια. Χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις είναι η Χαρτοποιία Θράκης (Diana) του Πάνου Ζερίτη, που κήρυξε πτώχευση το 2012 και η Delica στην Πάτρα που έκλεισε το 2013. Το 2002 είχε κλείσει και το εργοστάσιο της Softex στην Δράμα (παρήγαγε μεταξύ άλλων το χαρτί για τα σχολικά βιβλία) που απασχολούσε 600 εργαζόμενους.

Η κυβέρνηση από τη μια μεριά είναι στο πλευρό των εργαζομένων και από την άλλη περνάει τον αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη προς ψήφιση από την Βουλή όπου το δικαίωμα της απεργίας καταργείται ενώ στο άρθρο 6 του εν λόγω Χάρτη που αφορά στις συλλογικές διαπραγματεύσεις προβλέπεται η άρνηση του δικαιώματος της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία! 

Όσον αφορά την Bolton Group η ιστορία είναι μαύρη όπως και των περισσότερων πολυεθνικών που υπολογίζουν μόνο το κέρδος τους. Η Bolton Group έγινε μοναδικός μέτοχος της Αθηναϊκής Χαρτοποιίας το 2002 μετά από την ιδιωτικοποίηση της κρατικοποιημένης επιχείρησης το 1999. Η συναλλαγή αυτή έγινε μέσα από ένα "διάδρομο" επιχειρήσεων στο Λουξεμβούργο ώστε ο όμιλος να πετύχει σημαντικές φοροαπαλλαγές ενώ οι προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και η νυν κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου διαφημίζοντας ότι ξένοι επενδυτές ήρθαν για να μάς σώσουν.
http://www.stontoixo.com/

Ελλάδα, Ζητείται θαύμα…

ΣΑΒΒΑΤΟ 16-1-2016

by 
dapergolas
Tου Νεκτάριου Δαπέργολα από το antifonitis.gr 
Εδώ και καιρό ο τόπος μας βουλιάζει ολοένα και πιο βαθιά μες στην απόγνωση. Κυβερνήσεις ανεβοκατεβαίνουν, φέρνοντας όλες τους ανεξαιρέτως όλο και πιο κοντά την εκποίηση της χώρας και συνεχίζοντας μεθοδικά το βασικό έργο τους, δηλαδή την πνευματική διάλυση αυτού του λαού, μέσα από το επί δεκαετίες συστηματικό ξεχαρβάλωμα των αξιών του, της πίστης, της γλώσσας και της παιδείας του. Ενός λαού που περνά τραγικές στιγμές, όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά πρωτίστως επειδή χωρίς πλέον ιστορική μνήμη, εθνικά απονευρωμένος και θρησκευτικά αποχρωματισμένος, έχει χάσει πια τα πνευματικά του αντισώματα, αυτά που του επέτρεπαν να επιβιώνει και να αναγεννιέται σε οικονομικά ή πολιτικά πολύ χειρότερους από τον σημερινό καιρούς. Κι έχει απομείνει χαμένος μέσα στις αυταπάτες των «εκσυγχρονιστικών» του ειδώλων και της ευδαιμονιστικής του πλάνης, αποστερημένος από τα πιο ζωτικά στοιχεία της ίδιας του της ταυτότητας, σε πλήρη αποστασία από τον Θεό, παραζαλισμένος κι αλλοπρόσαλλος, εθισμένος πλέον στο να καταπίνει αμάσητα τόσα και τόσα νεοταξίτικα «προοδευτικά» σκουπίδια, βουλιάζοντας καθημερινά στην ανοησία, την ασυναρτησία και τη χυδαιότητα.
Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι φανερό πως η κατάσταση ανθρωπίνως δεν είναι αναστρέψιμη πια. Βρισκόμαστε στο μακράν χειρότερο σημείο της μακραίωνης Iστορίας μας, στο έσχατο σημείο της πνευματικής παρακμής μας. Και αυτό είναι ξεκάθαρο πως δεν μπορεί να αλλάξει, παρά μόνο με κάποιο μεγάλο θαύμα. Κάποια μεγάλη άνωθεν παρέμβαση που θα ανακόψει την ελεύθερη πτώση μας στην άβυσσο, που θα σταματήσει αυτή την τραγική πορεία του λαού μας προς το ιστορικό του Τέλος. Ζητείται επειγόντως ένα θαύμα λοιπόν…
Αυτό το θαύμα όμως δεν είναι τόσο απλό να γίνει. Όχι ασφαλώς γιατί δεν μπορεί να γίνει, ούτε επειδή δεν το θέλει ο Θεός. Άλλος είναι ο λόγος – και αυτόν τον φανερώνει  με ενάργεια το περιστατικό από το Ευαγγέλιο, όπου εμφανίζεται ο Χριστός να επισκέπτεται τη Ναζαρέτ για να κηρύξει. Οι συντοπίτες του όμως δεν τον αποδέχθηκαν, τον αντιμετώπισαν με εχθρική δυσπιστία και γι’ αυτό δεν μπόρεσε εκεί να κάνει κανένα μεγάλο θαύμα, εκτός από τη θεραπεία ελάχιστων αρρώστων, και έφυγε στενοχωρημένος: «καὶ οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν δύναμιν ποιῆσαι, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀῤῥώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας ἐθεράπευσε. καὶ ἐθαύμαζε διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν» (Μαρκ. 6.5-6).
Και αυτό το εύγλωττο συμβάν δεν σημαίνει βέβαια πως ο Χριστός δεν είχε πραγματικά τη δύναμη να θαυματουργήσει. Αποδεικνύει όμως ξεκάθαρα ότι το θαύμα, για να συντελεστεί, απαιτεί όχι μόνο τη θεία ενέργεια, αλλά και την ανθρώπινη συναίνεση, δηλαδή την πίστη και την επιθυμία του ανθρώπου. Γιατί αν ο Θεός θαυματουργούσε χωρίς αυτά, θα παραβίαζε πολύ απλά την ελευθερία του – κι έτσι, ενώ τον έπλασε για να έχει το αυτεξούσιον και εθελότρεπτον, τότε ουσιαστικά θα τον κατέστρεφε.
Σε αυτό λοιπόν το σημείο βρισκόμαστε σήμερα, λίγο μόλις μετά την έλευση της νέας χρονιάς. Το θαύμα που θα σώσει τον λαό μας μπορεί να πραγματοποιηθεί, αλλά μόνο με τη δική του συνέργεια. Δεν θα μας σώσουν από μόνες τους ούτε οι προφητείες των αγίων (άδηλο και κρύφιο το πότε και το πώς ακριβώς θα εκπληρωθούν), ούτε η αγιασμένη γη μας (μια γη γεμάτη κόκαλα αγίων και ποτισμένη με το αίμα χιλιάδων μαρτύρων και ηρώων, που όμως πλέον από πνευματικής πλευράς τη βρωμίζουμε και την προδίδουμε καθημερινά), ούτε και το ότι υπήρξαμε κάτι σαν περιούσιος λαός επί αιώνες (γιατί οι βουλές του Θεού μπορούν να αλλάζουν και, πέραν της αγάπης Του, υπάρχει και το ενδεχόμενο της οργής Του – είναι άλλωστε ήδη άξιον απορίας ποια απερινόητη μεγαλοθυμία Του μάς κρατάει ακόμα και δεν μας έχει ήδη καταποντίσει οριστικά μες στ’ αποκαΐδια της αθλιότητάς μας). Το πιο βασικό απ’ όλα είναι να αναρωτηθούμε αν μας αξίζει να σωθούμε, σε αυτές τις εσχατιές της παρακμής που έχουμε καταντήσει, και φυσικά αν θέλουμε να σωθούμε. Η απάντηση και στα δύο αυτά ερωτήματα είναι μία. Και λέγεται μετάνοια. Μετάνοια ειλικρινής και ολοκληρωτική. Αυτή θα είναι η δική μας συνέργεια και συμμετοχή.
Και φυσικά να ξεκαθαρίσουμε ότι μετάνοια δεν σημαίνει ούτε παθητικότητα, ούτε αδράνεια όσον αφορά τις εν τω κόσμω δραστηριότητές μας. Ο Θεός δεν μας θέλει παθητικούς, να τα περιμένουμε όλα άνωθεν – και αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι (για το «συν Αθηνά και χείρα κίνει») ισχύει απολύτως και για μας. Θα πολεμήσουμε λοιπόν και μέσα στον κόσμο, με όποιες κοινωνικές, πολιτικές ή άλλες δράσεις μπορούμε, γιατί απλούστατα είναι τέτοια η λαίλαπα που έρχεται, που κανείς δεν έχει πλέον το δικαίωμα να παραμένει αδρανής. Όλες όμως οι πράξεις μας, για να έχουν αποτέλεσμα, μπορεί να γίνουν μόνο συν Θεώ. Μόνο με το αυτεπίγνωτον της αθλιότητάς μας, μόνο με την οριστική ταφή του ελεεινού πτώματος μέσα μας, μόνο με το κλάμα της ειλικρινούς επιστροφής μας, μόνο με την επίκληση του ελέους Του. Μόνο έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε πια. Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι καιροί μας τελειώνουν πλέον κάπου εδώ. Και ό,τι επί αιώνες χτίσαμε, χάνεται σε λίγο οριστικά μαζί μας μες στα συντρίμμια.
Ελλάδα 2016. Τα μαύρα σύννεφα πυκνώνουν συνεχώς πάνω από την καταρρέουσα χώρα, κάνοντας ολοένα και πιο ορατά τα σημεία των καιρών. Μέρες ζοφερές και ταραγμένες ανοίγονται μπροστά μας, με μια και μόνη ελπίδα να αχνοφέγγει μες στον ορυμαγδό. Ο έχων νουν ψηφισάτω…
Περιοδικό Άρδην – Εφημερίδα Ρήξη

Υπάρχει παράλληλο πρόγραμμα χωρίς παράλληλο νόμισμα; - Ετοιμαστείτε για το... Geuro!

ΣΑΒΒΑΤΟ 16-1-2016


ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ HANDELSBLATT: Γερμανική τορπίλη: Ετοιμαστείτε για το... Geuro!

Ως πότε παλικάρια: Η στρατηγική της παράλληλης ύφεσης και τα όριά της

Υπάρχει παράλληλο πρόγραμμα χωρίς παράλληλο νόμισμα; Το αγαπημένο think tank του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει πώς όχι! Τα καλά και τα κακά νέα για την Ελληνική οικονομία το 2016 και το 2017, σε μια νέα και φιλόδοξη μελέτη του Ινστιτούτου Levy.
του Άρη Βασιλά

Όταν το Ινστιτούτο Levy του Bard College της Νέας Υόρκης βγάζει τη καινούργια του μελέτη για το τι θα συμβεί στην Ελληνική οικονομία τα επόμενα 2 χρόνια, πρέπει να τη διαβάσουμε προσεχτικά. Όχι μόνο γιατί έχει πολλούς καλούς Κεϋνσιανούς οικονομολόγους και παρακολουθεί την Ελληνική κρίση από την αρχή συστηματικά, αλλά κυρίως γιατί είναι το μόνο think tank που συνεργάζεται στενά με το ΣΥΡΙΖΑ για την πραγματική οικονομία – άλλωστε η Ράνια Αντωνοπούλου, η υπουργός αρμόδια για την αντιμετώπιση της ανεργίας, προέρχεται από αυτό και μεταφέρει τις απόψεις και τη φιλοσοφία του. Μάλιστα, το... εμβληματικό πλέον σύνθημα του Αλέξη Τσίπρα "Η Ευρώπη χρειάζεται ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ" ειπώθηκε πρώτα από τον καθηγητή και πρόεδρο του Ινστιτούτου Δημήτρη Παπαδημητρίου, που συνυπογράφει τη νέα έκθεση.

Τι μας λέει λοιπόν το Ινστιτούτο, τι θα απογίνουμε; Πρώτα τα κακά νέα: Ύφεση και το 2016, πολύ αναιμικά δείγματα ανάκαμψης το 2017 και γενικά στασιμότητα. Και το θρυλικό πακέτο Γιούνκερ; Πολύ μικρό και ανεπαρκές, σημειώνει το think tank που ακολουθεί από κοντά ο ΣΥΡΙΖΑ! Όσο για ουσιαστική μείωση της ανεργίας, με την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση θα πρέπει να περιμένουμε ως και δεκαπέντε χρόνια – ακόμα κι αν στο μεταξύ το χρέος ρυθμιστεί. Και τώρα τα... καλά νέα: Υπάρχει λύση. Και μάλιστα χωρίς να απειληθεί η συμμετοχή μας στο ευρώ, ούτε να χαλάσουν οι καλές σχέσεις μας με τους δανειστές. Ναι, το παράλληλο πρόγραμμα υπάρχει, αλλά σύμφωνα με το Ινστιτούτο, απαιτεί και παράλληλο νόμισμα:
Το Geuro.

To Geuro δε θα κυκλοφορεί ισότιμα με το κανονικό ευρώ και η κύρια χρήση του θα είναι για να αποπληρώνεις χρέη και υποχρεώσεις προς το κράτος, ας πούμε θα μπορείς να πληρώνεις σε αυτό το 20% των οφειλών σου στην εφορία. Τυπώνοντάς το, το κράτος θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει άμεσα 550.000 νέες χαμηλόμισθες θέσεις κοινωφελούς εργασίας και να πληρώσει για αυτές τα θρυλικά 586 ευρώ το άτομο μεικτά (με τα μισά από αυτά να καταβάλλονται σε Geuro) ώστε να γίνει ο Εργοδότης-Της- Τελευταίας-Ευκαιρίας (Employer of Last Resort). Βασική προϋπόθεση για το Ινστιτούτο, είναι οι δουλειές αυτές να είναι μεν παραγωγικές, αλλά σε καμία περίπτωση να μην ανταγωνίζονται τον ιδιωτικό τομέα. Πώς θα εξοικονομηθούν τα χρήματα για τα 293 κανονικά ευρώ που θα παίρνουν οι νέοι φτωχοί εργαζόμενοι; Το Ελληνικό κράτος θα καταβάλλει μέρος των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων (20%) και μέρος των συντάξεων (10%) σε Geuro, ώστε να περισσέψουν τα απαιτούμενα ποσά για το νιου νιου ντιλ της λιτότητας. Το βέβαιο είναι ότι με τον τρόπο αυτό, δε θα αυξηθεί ο πληθωρισμός, καθώς τα Geuro θα επιστρέφουν στην κυβέρνηση μέσω της φορολογίας και δε θα συνιστούν σοβαρό λόγο ανησυχίας ούτε καν για την ΕΚΤ.

Θα μας έσωζε αυτό το σχέδιο, το νιου ντιλ των (πολύ) χαμηλόμισθων; Πιθανότατα όχι, καθώς εδώ που φτάσαμε θα χρειαστούν πολύ πιο ριζικές παρεμβάσεις, ισχυρά σοκ και ανατροπές στην πραγματική οικονομία. Αλλά είναι ενδεχομένως καλύτερο από το μεγάλο τίποτα, που στοιχειώνει απειλητικά το άμεσο μέλλον μας. Το ενδιαφέρον όμως βρίσκεται στο ότι ακόμα και το φιλικά προσκείμενο στην κυβέρνηση Ινστιτούτο, θεωρεί εντελώς αναποτελεσματικά όσα σκοπεύει να κάνει η ίδια η κυβέρνηση τα επόμενα δύο χρόνια και καλεί για έστω και περιορισμένη εισαγωγή παράλληλου νομίσματος - ώστε να πάρει επιτέλους μπροστά η οικονομία της χώρας και να μειωθεί ουσιαστικά η ανεργία. Άλλωστε και όσοι οικονομολόγοι (όπως πρόσφατα ο Ντάνι Ρόντρικ) μιλούν σοβαρά για δυνατότητα οποιουδήποτε παράλληλου προγράμματος εντός της ευρωζώνης, που θα δώσει ώθηση και επενδύσεις σε καθοριστικά κομβικά σημεία της παραγωγής, επιμένουν ότι ουσιαστικά κάτι τέτοιο απαιτεί τη μη εφαρμογή του Μνημονίου και όχι την... επιτυχή ολοκλήρωση των μέτρων του.

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η νέα μεγάλη ιδέα ενός έθνους ανόητου με δωσίλογους στο τιμόνι της χώρας

ΣΑΒΒΑΤΟ 16-1-2016

Διαβάζω ότι εννέα αστυνομικοί και ένας γερανός κινητοποιήθηκαν για να επιβάλουν τον νόμο και την τάξη σε έναν καστανά της Θεσσαλονίκης -τελικά φώναξαν κι ένα ασθενοφόρο όταν λιποθύμησε από τις συστάσεις των Αρχών... 
p.txt
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Στη Λάρισα έβαλαν πρόστιμο 5.000 ευρώ σε μια γριούλα που πουλούσε λαχανικά σε μια γωνιά. Αν τα δημοσιεύματα είναι ακριβή, η Ελλάδα μπήκε για τα καλά στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων και του εκσυγχρονισμού. Στη γωνία περιμένει η ανάπτυξη!
Σε μια χώρα όπου 200.000 παιδάκια του δημοτικού πεινάνε και τα νοσοκομεία στενάζουν, κάποιος στην κυβέρνηση ή, πιθανότερο, στο εξωτερικό αποφάσισε επίσης ότι αυτό που τώρα προέχει είναι να αλλάξουν οι Έλληνες όλες τις ταυτότητές τους εντός του επόμενου έτους! Φαντάζεται κανείς εύκολα τις προόδους του φακελώματος διά των νέων ταυτοτήτων.
Οι φωστήρες του υπουργείου Οικονομικών (με την ευγενή καθοδήγηση του διεθνούς παράγοντα) σκέφτηκαν επίσης να βάλουν όλους τους Έλληνες να...
δηλώσουν ακόμα και τα λεφτά που ενδεχομένως κρύβουν στο στρώμα τους, αφήνοντάς τους με τις εξής δύο νόμιμες επιλογές:
Να τα πάνε στην τράπεζα, διακινδυνεύοντας ένα πιθανότατο κούρεμα, ή να τα δηλώσουν, διακινδυνεύοντας να τους επισκεφθεί ο «ληστής της γειτονιάς» τους. Όλοι ξέρουν την ασφάλεια των στοιχείων που δηλώνονται στις Αρχές αυτής της χώρας και πώς αυτές κάνουν τη δουλειά τους.
Ποιος, εξάλλου, θα εκτιμήσει την αξία ενός πίνακα ή του σταυρού που δώρισε η γιαγιά στο εγγονάκι της; Νέο πεδίο δόξης λαμπρό για την κακοδιοίκηση, τη διαφθορά των υπαλλήλων, τον εκβιασμό και τον έλεγχο των πολιτών.
Είπαμε πριν «πιθανότατο ”κούρεμα”» για έναν απλούστατο λόγο. Όσο η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση εξυπηρέτησης μη βιώσιμου χρέους, και το ίδιο συμβαίνει και με πολλούς ιδιώτες και επιχειρήσεις, όταν δηλαδή καλούνται, πολίτες και κράτος, να πληρώσουν χρήματα που ούτε κατά διάνοια δεν μπορούν να βρουν, η κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων είναι αναπόφευκτη αργά ή γρήγορα, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, δεν πάν’ να ορκίζονται οι πάντες ότι δεν θα γίνει.
Το τρίτο Μνημόνιο είναι το κατ’ εξοχήν «Μνημόνιο της ιδιοκτησίας», αφού οργανώνει τη μεταφορά της ελληνικής δημόσιας και ιδιωτικής ιδιοκτησίας στους ξένους τοκογλύφους, είτε άμεσα είτε μέσω των ευρωπαϊκών θεσμών και κυβερνήσεων.
Οργανώνει την κατάσχεση των υπαρχόντων του κακοπληρωτή, με τις ιδιωτικοποιήσεις -μπιρ παρά- των (υποθηκευμένων) κρατικών περιουσιακών στοιχείων μας, με την πώληση «κόκκινων δανείων» και το ΤΑΙΠΕΔ, με την καταχρηστική έως δημευτική φορολογία.
Όσο για το περίφημο Περιουσιολόγιο, τη νέα «Μεγάλη Ιδέα» ενός έθνους χωρίς στοιχειώδες μυαλό στο κεφάλι του, μόλις καταρτισθεί θα έρθουν οι φίλοι πιστωτές, θα αθροίσουν ό,τι βρουν εκεί μέσα και θα το μετατρέψουν σε ένα ακόμα επιχείρημα για τη συνέχιση του μνημονιακού προγράμματος υποδούλωσης και καταστροφής και για την αποτροπή οποιασδήποτε ιδέας «κουρέματος» του ελληνικού χρέους («κοιτάξτε πόσο πλούσιοι είναι οι Έλληνες!», είναι το επιχείρημα που λέγεται από καιρό διεθνώς).
Η φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή και παραοικονομία υπήρξε όντως κεντρικός οικονομικοπολιτικός μηχανισμός συγκρότησης και σταθεροποίησης του ελληνικού κλεπτοκρατικού καπιταλισμού. Η καταπολέμησή της θα έπρεπε να είναι κεντρικό σημείο οποιουδήποτε σοβαρού προγράμματος κοινωνικής – εθνικής αναγέννησης. Αλλά το εφαρμοζόμενο δεν είναι πρόγραμμα αναγέννησης. Είναι πρόγραμμα κοινωνικής – εθνικής αποσύνθεσης και διεθνούς, τοκογλυφικής λεηλασίας.
Υπό τις σημερινές συνθήκες, η κατά τα άλλα απολύτως αναγκαία καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και παραοικονομίας έχει δύο σοβαρές ανεπιθύμητες παρενέργειες. Αυξάνει τον εθνικό πλούτο που απάγεται από τη χώρα και οδηγεί σε κλείσιμο τις επιχειρήσεις και σε φτωχοποίηση τους ανθρώπους, που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις παράλογες και άδικες φορολογικές υποχρεώσεις τους.
Προτού άλλωστε επιδράμει κατά των εναπομεινάντων μκροαστικών στρωμάτων, γιατί το ελληνικό κράτος δεν ελέγχει αποτελεσματικά το πασίγνωστο λαθρεμπόριο καυσίμων, τον έλεγχο δεκάδων μαγαζιών της νύχτας, που ελέγχουν ελάχιστα άτομα σε όλη την Αθήνα, ακόμα και τις μεγάλες υποθέσεις λαθρεμπορίας ναρκωτικών, για τις οποίες τόσα λέγονται και γράφονται;
Τα περισσότερα από αυτά είναι δύο ημερών δουλειά και δεν χρειάζονται καμιά ρηξικέλευθη φορολογική μεταρρύθμιση; Εντάξει, να πιάσουμε τον φοροδιαφεύγοντα μπακάλη, αλλά τι θα γίνει με τις τριγωνικές συναλλαγές των μεγάλων αλυσίδων, που κανείς δεν αγγίζει; Ποια μύγα τσίμπησε ξαφνικά ένα κράτος, η Βουλή του οποίου ουκ ολίγες φορές συνεδρίασε για να νομιμοποιήσει φοροκλοπές των «νταβατζήδων»;
Αλλά η υπόθεση «καταπολέμηση φοροδιαφυγής» έχει και άλλες, πολύ σημαντικές, οικονομικές και πολιτικές πτυχές, στις οποίες θα επανέλθουμε την επόμενη εβδομάδα.
Το σχέδιο μιας οικονομικής δικτατορίας (και η χαρά του ληστή) μέρος Β’
Ακόμα και θετικά, ορθολογικά κατά τα άλλα, μέτρα καταλήγουν να λειτουργούν τελείως ανορθολογικά μέσα στο “παραμορφωμένο” πλαίσιο του μνημονιακού «ζουρλομανδύα» που φοράει η χώρα. Για να λειτουργήσουν θετικά τα μέτρα θα έπρεπε το πλαίσιο να είναι αυτό ενός βιώσιμου κράτους, οικονομίας, χώρας, κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Και όχι το πλαίσιο ενός έθνους που καταστρέφεται για να υποδουλωθεί, υποδουλώνεται για να καταστραφεί.
Επιπλέον, πολλά από αυτά τα μέτρα (π.χ. δήλωση όλων των κινητών αξιών, γενίκευση του πλαστικού χρήματος) δεν είναι καν ορθλογικά, έχουν έναν καθαρά ολοκληρωτικό χαρακτήρα, μπορούν δηλαδή να χρησιμοποιηθούν για εντελώς διαφορετικούς σκοπούς.

Το ελληνικό κράτος είχε και έχει επαρκή νομοθεσία και όπλα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Αυτό που του έλειπε ήταν η πολιτική βούληση, αφού οι ίδιοι οι μεγάλοι φοροφυγάδες και ποικίλοι «νταβατζήδες» ήταν στην εξουσία διά των δύο μεγάλων κομμάτων (ολόκληρη η λίστα Λαγκάρντ ψήφισε «Ναι» στο δημοψήφισμα, την πολιτική δηλαδή που εφαρμόζει τώρα ο Τσίπρας).
Όχι μόνο τα στοιχεία της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής υπήρχαν άφθονα και διαθέσιμα (έως το 2010 επικρατούσε πλήρης ατιμωρησία και το 99% των παρανομούντων χρησιμοποιούσε τις τράπεζες χωρίς καμιά προφύλαξη) αλλά και οι ξένοι ήρθαν μόνοι τους και τα ‘δωσαν στο πιάτο στις ελληνικές αρχές με τις διάφορες λίστες που δεν ελέγχθηκαν.

Δεν χρειάζεται να νομοθετήσει η Ελλάδα μέτρα που δεν είχε εφαρμόσει ούτε ο Χίτλερ ή ο Στάλιν, όπως το να δηλώνουν οι πολίτες πόσα μετρητά έχουν σπίτι τους! Μπορεί να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή με τα συνήθη εργαλεία που διαθέτει και όπως την αντιμετωπίζουν όλες οι χώρες του κόσμου. Μπορεί να εφαρμόσει ό,τι γίνεται στην Αμερική ή τη Γερμανία. Γιατί χρειάζεται να πρωτοτυπήσει διεθνώς, με μόνο σίγουρο αποτέλεσμα την πρόκληση περαιτέρω απερίγραπτου χάους;

Το είπα αυτό μια μέρα σε μια τηλεοπτική εκπομπή και εξανέστη ο συντονιστής, εγκαλώντας με για υπερβολές. Ασφαλώς δεν έχουμε ούτε φούρνους ούτε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα (αν και κάτι μου λέει ότι ο νέος, μεταμοντέρνος ολοκληρωτισμός ενδέχεται να αποδειχθεί χειρότερος από τους παλιούς ολοκληρωτισμούς). Αλλά είναι ακριβές ότι ούτε οι Γερμανοί επί Χίτλερ ούτε οι Σοβιετικοί επί Στάλιν υποχρεώθηκαν να δηλώνουν στις αρχές πόσα μετρητά έχουν στο σπίτι τους!
Ούτε η γενίκευση του πλαστικού, ηλεκτρονικού χρήματος είναι τόσο αθώα όσο φαίνεται, όπως έχουν επισημάνει οι πιο σοβαροί και κοινωνικά πρωτοπόροι επιστήμονες διεθνώς, όπως η γνωστή οικονομολόγος Ellen Brown. Αντίθετα, εντάσσεται στην επιχείρηση επιβολής της τραπεζοκρατίας και ενός παγκόσμιου ολοκληρωτισμού.

Για να ξεκινήσουμε από το απλούστερο, οι τράπεζες χρεώνουν τις επιχειρήσεις που πληρώνονται με κάρτες με 1,2% έως 1,8% προμήθεια επί των συναλλαγών, ποσό που υπερβαίνει πάρα πολύ τα οποιαδήποτε εύλογα κόστη λειτουργίας του συστήματος. Πρόκειται ουσιαστικά για φόρο υπέρ των τραπεζών, που τείνουν να εξελιχθούν, εκ των πραγμάτων, σε παρασιτικό καρκίνο της οικονομίας, εδώ και διεθνώς, και είναι άμεσα υπεύθυνες και για την ελληνική και για την παγκόσμια κρίση μετά το 2008. Δεν βάζουμε φόρο για να βοηθήσουμε τα παιδάκια που πεινάνε και τους συνταξιούχους χωρίς περίθαλψη και φάρμακα, βάζουμε όμως υπέρ των ιδιωτών τραπεζιτών.

Αλλά υπάρχει και μια ακόμα πιο απειλητική πολιτική όψη σε αυτά τα μέτρα, που προφανώς εντάσσονται στην προσπάθεια πειραματισμού στην Ελλάδα με νέες, πιο αποτελεσματικές μορφές δικτατορίας και ολοκληρωτισμού, πολύ περισσότερο που η χώρα έχει τεράστια παράδοση επιλεκτικής εφαρμογής των νόμων. Ουσιαστικά, πρόκειται για εντατικοποίηση του παντοειδούς ελέγχου του πληθυσμού, που δεν σπρώχνεται βέβαια να είναι νομοταγής, αλλά να συναλλαγεί με τις αρχές. Παλιά, ερχόταν η Ασφάλεια στο σπίτι σου αν ήσουν ενοχλητικός. Τώρα θα ‘ρχεται όλο και πιο συχνά το ΣΔΟΕ και δεν θα μπορούν τα θύματα ούτε να διαμαρτυρηθούν. Θέλοντας και μη, τα μικροαστικά στρώματα θα αλυσοδεθούν ακόμα περισσότερο στο μνημονιακό καθεστώς, την ίδια ώρα που η οικονομική εξάντληση των χαμηλότερων στρωμάτων τα στερεί από τη δύναμη να αντιδράσουν και η απειλή της απόλυσης αρκεί για να βουλώσει τα στόματα.
Aυτό δεν αφορά μόνο τους “διαφωνούντες” και τους “αντάρτες” κάθε λογής. Αφορά τους πάντες, αφορά την κοινωνία στο σύνολό της, που έχει άλλωστε απελπιστικά ανάγκη από τέτοιους “διαφωνούντες” και “¨αντάρτες” για να σωθεί σε κρίσιμες στιγμές να ανανεώσει το πολιτικό της προσωπικό. Αν καταλήξει όλο το δυνάμει ηγετικό προσωπικό της χώρας, σε επίπεδο πολιτικής και σε επίπεδο ιδεών να ελέγχεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και να φιλτράρεται, υποκείμενο σε διάφορες μεθόδους πιέσεων και εκβιασμών, θα οδηγηθούμε στον πλήρη “αποκεφαλισμό” της κοινωνίας, ολοκλήρωση της αδυναμίας της να αντιδράσει προστατεύοντας στοιχειωδώς τον εαυτό της.
Αυτή ακριβώς ήταν και η μεγάλη καλοκαιρινή επιτυχία των διεθνών δυνάμεων που καθοδηγούν το ελληνικό πείραμα. Δεν μπορούσαν να συντρίψουν το μεγάλο κοινωνικό ρεύμα αντίστασης, κατάφεραν όμως να το αποκεφαλίσουν, αφήνοντας τον ελληνικό λαό, το ελληνικό έθνος, χωρίς έκφραση και ηγεσία.
Πάμε σε ένα καθεστώς όπου θα είναι συγκεντρωμένα και εύκολα προσβάσιμα από τις “ελληνικές” και ξένες υπηρεσίες όλα τα στοιχεία για τους ‘Ελληνες. Οικονομικά, συναλλαγές, επικοινωνίες, ταξίδια, πληροφορίες υγείας ή σεξουαλικές προτιμήσεις, από το τι βιβλία αγοράζουν μέχρι αν μένουν σε δίκλινο όταν ταξιδεύουν. Θα ωχριά στο τέλος η Στάζι με τους “χειροκίνητους” κατασκόπους της! Αν δεν αντιδράσουμε και αφήσουμε ένα τέτοιο καθεστώς να εμπεδωθεί θα καταπιεί τελικά ολάκερο τον Ελληνισμό, μαζί και τους ανόητους που νομίζουν ότι δεν τους αφορά.

ΒΡΙΖΟΝΤΑΙ ΕΠΕΙΔΗ… ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ



Εκτύπωση
ΣΑΒΒΑΤΟ 16/1/16 
Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ* 
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ. ψήφισαν το ίδιο Mνημόνιο. Ψήφισαν την ίδια δανειακή σύμβαση. Συμφώνησαν στο ίδιο κείμενο της 13ης Ιουλίου, αφού προηγουμένως είχαν συμφωνήσει και σε αυτό της 20ής Φεβρουάριου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ. (μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι) υπέγραψαν ότι η κυβέρνηση – η όποια μονοκομματική, δικομματική, οικουμενική κυβέρνηση:  
α) Ελέγχεται σε «τριμηνιαία βάση» από τους εταίρους. 
β) «Δεσμεύεται να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις ενέργειες που αφορούν την επίτευξη των στόχων του μνημονίου».
γ) Θα εφαρμόζει την πολιτική του μνημονίου που θα είναι «συνεχής» και θα διαρκέσει «επί πολλά έτη».
δ) «Το ταμείο (σ.σ.: το λεγόμενο υπερ-ΤΑΙΠΕΔ του ξεπουλήματος) θα διοικείται από τις ελληνικές Αρχές υπό την εποπτεία των αρμόδιων ευρωπαϊκών θεσμών».

ε) «Η κυβέρνηση πρέπει να συσκέπτεται και να συμφωνεί με τους “θεσμούς” για όλα τα σχέδια νόμου»,.
στ) Η κυβέρνηση για κάθε νόμο θα ζητεί την έγκριση της τρόικας «πριν από την οριστικοποίηση και τη νομική έγκρισή τους».

ζ) Ότι «ονομαστικό κούρεμα του χρέους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί».
η) Πως «οι ελληνικές Αρχές επαναβεβαιώνουν την ανεπιφύλακτη δέσμευσή τους να εκπληρώσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως».  
Όσο για τα ζητήματα τρέχουσας διαχείρισης, ο ΣΥΡΙΖΑ σκάβει ακόμα βαθιά το λάκκο των συνταξιούχων πατώντας στους νόμους (Λοβέρδου) που… θα καταργούσε, εφαρμόζει για τα αεροδρόμια τις συμβάσεις εκποίησης της ΝΔ,  η ΝΔ «ζηλεύει» τον ΣΥΡΙΖΑ για τις διαδικασίες ξεπουλήματος του ΟΛΠ κλπ.  
Είναι προφανές, βέβαια, ότι Τσίπρας και Μητσοτάκης δεν είναι ίδιοι. Επίσης δεν είναι το ίδιο ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ.  
Υπάρχει, ωστόσο, αμφιβολία ότι είναι εντελώς ίδια τα Mνημόνια που υπηρετούν; Ότι στις ίδιες «Cosco» και στις ίδιες «Fraport» ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία; Ότι με τον ίδιο ΣΕΒ συμφωνούν όταν κόβουν συντάξεις;
Είναι ακριβώς αυτή η μεταξύ τους ομοιότητα, όσον αφορά τη συμφωνία στις στρατηγικές κατευθύνσεις της ακολουθούμενης πολιτικής, που καθιστά αναγκαίο για το πολιτικό σύστημα να επιστρέψει στις πρακτικές του δικομματισμού.  
To νέο δίπολο έχει αρχίσει να επαναλαμβάνει - σε φάρσα - εκείνα τα παλιά με το «φως» και το «σκότος». Επί 40 χρόνια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κατηγορούσαν ο ένας τον άλλον για το «χάος», για την «καμένη γη», για τα «άδεια ταμεία» που άφηναν πίσω τους. Και μετεκλογικά, έπειτα από την εκάστοτε τελετή παράδοσης του «χάους» στον έναν και παραλαβής της «καμένης γης» από τον άλλον, πότε ο ένας και πότε ο άλλος - ανάλογα με το ποιος κέρδιζε τις εκλογές - μας έστελναν το λογαριασμό.
Αργότερα, το είδαμε κι αυτό στην απίθανη «δημοκρατία» τους: Το μεν «φως» και το δε «σκότος», η μεν «πρόοδος» και η δε «συντήρηση», οι μεν «Εφιάλτες» και οι δε «κλέφτες» (δικά τους τα λόγια), ήρθε η ώρα να μας στέλνουν το λογαριασμό και οι δυο μαζί.  
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αυτοί που επί 40 χρόνια, πίσω από το δικομματικό τους χαρτοπόλεμο παρέδιδαν ο ένας στον άλλον τα εργαλεία κατεδάφισης της χώρας και αφαίμαξης του λαού, έφτασαν να μας «σώζουν» από κοινού.  
Αξίζει να θυμηθούμε την προηγούμενη εμπειρία: Όσο περισσότερο βρίζονταν η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, τόσο περισσότερο συμφωνούσαν στην βασική κατεύθυνση της ακολουθούμενης πολιτικής, κι όσο περισσότερο συμφωνούσαν τόσο περισσότερο βρίζονταν.  
Αυτό ακριβώς το έργο επαναλαμβάνεται και σήμερα. Αφού εξαντλήθηκαν τα περί «μερκελιστών» και «αντιμερκελιστών», τα περί «μνημονιακών» και «αντιμνημονιακών» τώρα θα ξαναρχίσουν τα περί «Αριστεράς – Δεξιάς».  
Και μαζί με αυτά τα κάλπικα, όλο και περισσότερο θα πληθαίνουν οι ανταλλαγές πυρών και κατηγοριών για διαπλοκές, διαφθορές, για θρασείες συμπεριφορές κι άλλα τέτοια ηχηρά και πολιτισμένα.  
Ο λόγος - επιμένουμε - είναι απλός: Βρίζονται γιατί... συμφωνούν! Και επειδή συμφωνούν πολύ, γι’ αυτό θα βρίζονται και πολύ.  
***
Σαν σήμερα, στις 15 Γενάρη 1919, οι Γερμανοί κομμουνιστές ηγέτες, η Ρόζα Λούξεμπουργκ και οΚαρλ Λίμπκνεχτ, δολοφονούνταν.  
Δολοφονήθηκαν από την αστική τάξη της Γερμανίας και από τα σοσιαλδημοκρατικά εκτελεστικά της όργανα, από την «αριστερή» κυβέρνηση των «σοσιαλιστών» Εμπερτ και Σάιντεμαν.  
Ένα τέτοιο έγκλημα μόνο οι διατεταγμένοι του εκφυλισμού και της προδοσίας θα μπορούσαν να διαπράξουν.  
Ιστορικά κάτι τέτοιοι είναι που έχουν αποδειχτεί οι ικανότεροι να διεκπεραιώνουν τις πιο βρώμικες δουλειές που τους ανατίθενται.  
*Δημοσιεύθηκε στο enikos.gr την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016
http://www.iskra.gr/index.php

Αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία του Αλέξη Τσίπρα...

15-1-2015

Πολιτική ανατροπή ή ανέξοδη πολιτική τσαχπινιά των ξεμωραμένων


Παρασκευή, 15 Ιανουαρίου 2016


Η όψιμη «εισβολή» στην πολιτική ενασχόληση νέων τμημάτων της κοινωνίας – κατά κανόνα πολιτικά ανώριμων – που παρατηρείται στα χρόνια των μνημονίων, συνιστά ένα καινούριο δεδομένο, που προφανώς δε θα έμενε αναξιοποίητο από τα επικοινωνιακά επιτελεία του συστήματος, που στοχοποιούν μεθοδευμένα το μυαλό των πολιτών...


Έτσι, οι νεοεισερχόμενοι στην «αρένα» του πολιτικού προβληματισμού, καθίστανται άθελά τους ξενιστές – φορείς αντιλήψεων, προσιτών σε αυτούς που γοητεύονται με την ιδέα πως έχουν την ικανότητα να τις αναπαράγουν, και λειτουργούν αντικειμενικά ως μια χρήσιμη εφεδρεία του συστήματος, που αποσκοπεί στην παράλυση της σκέψης και φυσικά στην ανακοπή της κοινωνικής ριζοσπαστικοποίησης.

Στη βάση αυτής ακριβώς της διαδικασίας, όλο και πληθαίνουν οι φωνές που αρέσκονται να μιλούν για «ξεπέρασμα» και «κατάρρευση» των ιδεολογιών, και αυτοσχεδιάζουν περιγράφοντας μια δήθεν αποϊδεολογικοποιημένη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα.

Στην πραγματικότητα αυτό που έχει καταρρεύσει, είναι το όποιο απομεινάρι πολιτικής σκέψης διέθεταν όλοι αυτοί οι υποτιθέμενοι «αναλυτές», οι οποίοι δεν τόλμησαν ούτε καν να αξιολογήσουν τη δική τους θλιβερή πολιτική διαδρομή μέσα στο χρόνο.

Η συλλογιστική όλων αυτών που γοητεύονται από τη συγκεκριμένη παραμύθα περί της δήθεν κατάρρευσης των ιδεολογιών είναι απλή:

Επειδή οι ίδιοι λειτούργησαν διαχρονικά ως αφελής εκλογική αγέλη κομμάτων που υπηρέτησαν το σύστημα, με ψήφο «δαγκωτή» αλλά όχι ενσυνείδητη και πολιτικά ώριμη, τώρα που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και...
τα κόμματα της καρδιάς τους οδηγήθηκαν στην πολιτική και εκλογική κατάρρευση, ταυτίζουν στην πολιτικά ανώριμη σκέψη τους την κατάρρευση των κομμάτων με την κατάρρευση των ιδεολογιών.

Είναι προφανές ότι ένας ψηφοφόρος – κουκί, μέσα στο πέλαγος της πολιτικής του ανωριμότητας, δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να πληροφορηθεί έστω και στοιχειωδώς, στη βάση ποιάς ιδεολογίας σκαρώνεται μια συγκεκριμένη πολιτική των πραγμάτων αντίληψη, την οποία το εκάστοτε κόμμα καλείται να υπηρετήσει.

Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι αυτοί, ουδέποτε κατάλαβαν, πως στο πολιτικό γίγνεσθαι, αυτό που είναι αναλώσιμο, είναι ο πολιτικός, είναι το πολιτικό κόμμα, και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η ιδεολογία η οποία παραμένει ισχυρή και ακλόνητη, βάζοντας τη σφραγίδα της στην κυρίαρχη πολιτική, και περιμένοντας τον επόμενο πολιτικό σχηματισμό που θα κληθεί να την υπηρετήσει.

Η ΝΔ επομένως μπορεί να αποσύρεται από την εξουσία ή ακόμη και να καταρρεύσει σαν κόμμα, αλλά αυτό δε σημαίνει αυτοδίκαια και κατάρρευση του καπιταλισμού (του συστήματος δηλαδή που είναι δομημένο στην ιδεολογία του «φιλελευθερισμού»), γιατί ο αντικαταστάτης της που εμφορείται από αυτή την ιδεολογική αντίληψη, θ ακληθεί την επόμενη κιόλας στιγμή να τον υπηρετήσει.

Οι ιδεολογίες επομένως ως σύστημα αντιλήψεων για την κοινωνία, για την οικονομία, για την πολιτική, για το χαρακτήρα και την κατεύθυνση των κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών, δεν αυτοκαταργούνται ποτέ, δικαιώνονται πάντα στο μυαλό εκείνων των οποίων φύσει και θέσει τις επιδιώξεις υπηρετούν, και όσο παραμένουν κυρίαρχες διαπερνούν ολόκληρο το θεσμικό οπλοστάσιο του συστήματος το οποίο καλούνται να υπηρετήσουν.

Οι ιδεολογίες λοιπόν δεν αυτοκαταργούνται. Αντίθετα ανατρέπονται μόνο από το εν δυνάμει αντίθετό τους στο βαθμό που αυτό καταστεί κυρίαρχο στο νου και την καρδιά των ανθρώπων.

Καλό θα είναι λοιπόν οι όψιμοι αναλυτές να αντιληφθούν πως είναι άλλο πράγμα η ιδεολογία και άλλο πράγμα το γάλα 5 ημερών που έχει ημερομηνία λήξης.

Καλό θα είναι να αντιληφθούν πως η ζωή και οι κοινωνίες δεν κινούνται, δεν μεγαλουργούν, δεν δυστυχούν και δεν καταστρέφονται με μέτρο την αφέλεια και το σκορποχώρι που κυριαρχεί στο μυαλό των υποτιθέμενα «ελεύθερων και ανεξάρτητων» ανθρώπων.

Καλό θα είναι να αντιληφθούμε όλοι μας, ότι πιόνια δε μας καθιστά η συνειδητή συστράτευση με την ιδεολογία που αντιστοιχίζεται στο «είναι» μας.

Η συστράτευση – έστω και ασυνείδητη – με μια ιδεολογία που αντιστρατεύεται το «είναι» μας, μας καθιστά απλά αφελείς, και ως αφελείς μοιραία μας καθιστά και πιόνια του το σύστημα που αβαντάρουμε με την εκλογική μας απερισκεψία.

Ας μπούμε λοιπόν τώρα και στην ουσία του προβλήματος.
Οι κοινωνίες, επειδή ακριβώς είναι ανομοιογενείς από καταβολής τους, επειδή ακριβώς η ύπαρξη τους διαχρονικά είναι δομημένη με ενσωματωμένο το στοιχείο της σύγκρουσης και της αντιπαράθεσης, είναι μοιραίο να συγκροτούνται στη βάση ενός κώδικα σχέσεων και αξιών, που είναι καταδικασμένος να τις ακολουθεί από την εμφάνιση μέχρι και τον ολοκληρωτικό αφανισμό τους, αν και όταν αυτός προκύψει.

Η ιδεολογία λοιπόν ως σύστημα αντιλήψεων, αυτόν ακριβώς τον κώδικα ερευνά. Αποτυπώνει την έκφραση και τη δυναμική του. Ερμηνεύει το ρόλο και τη θέση των κοινωνικών πρωταγωνιστών, συνυπολογίζοντας πρωτίστως την ανομοιογένεια τους. Αναγνωρίζει και επισημαίνει τα κυρίαρχα κάθε φορά ζητούμενα. Αποσαφηνίζει κίνητρα και πιθανολογούμενες ανατροπές. Συγκεκριμενοποιεί νόμους που τις διέπουν, αφού η κοινωνική δυναμική δεν είναι αφημένη στην τύχη της. Προσδιορίζει ρόλους και προτεραιότητες. Διευκολύνει, δυσκολεύει, η επιχειρεί ακόμη και να εμποδίσει τους πρωταγωνιστές να τους κατανοούν και να τους αντιστοιχίζουν αυτούς τους ρόλους με την καθημερινότητα τους.

Ως τέτοια λοιπόν η ιδεολογία , η όποια ιδεολογία, είναι στοιχείο αναπόσπαστο της κοινωνικής υπόστασης. Δίνει ταυτότητα στο χαρακτήρα της εξουσίας. Μπολιάζει το θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο "στριμώχνεται" η κοινωνική ζωή. Νομιμοποιεί η απονομιμοποιεί κυρίαρχες επιδιώξεις.

Οι ιδεολογίες λοιπόν, όχι μονάχα δεν έχουν ξεπεραστεί, αλλά ισχυροποιούν άρρηκτα τους δεσμούς τους με το σύστημα της εξουσίας, του προσδίδουν ταυτότητα και διαχρονικά χαρακτηριστικά. Επομένως μοιραία προσδίδουν ταυτότητα, φερεγγυότητα και φυσιογνωμία και στο χαρακτήρα των πολιτικών ανατροπών. Ουδέτερες και αποχρωματισμένες ιδεολογικά πολιτικές ανατροπές, δεν υπάρχουν. Και οι πολιτικές εναλλαγές δε συνιστούν πολιτικές ανατροπές, αλλά τέχνασμα για την εκτόνωση της οργής και την αποφυγή τους.

Άρα, αφελείς που βιώνουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης μπορούν να υπάρχουν, και ως αφελείς μπορούν και να αποσυνδέουν αυτό που βιώνουμε από το νεοφιλελευθερισμό ως κυρίαρχη αυτή τη στιγμή ιδεολογία. Η ζωή όμως δικαιούται να τους βγάζει τη γλώσσα για όλα όσα δεν κατάλαβαν. Και φυσικά όλοι εμείς δικαιούμαστε να περιγελούμε τις «βαθυστόχαστες» αναλύσεις τους, και τους γεροντικούς τους νεολογισμούς.

Αφελείς μπορούν να υπάρχουν που να προσβλέπουν σε πολιτικές ανατροπές χωρίς θεμελιακή ανατροπή της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, αλλά αυτό παραμένει αφέλεια και ανέξοδη πολιτική τσαχπινιά, και ως τέτοια μόνο ανατροπές δεν είναι δυνατόν να δρομολογήσει.

Προφανώς λοιπόν κάποιοι εν κατάλαβαν πως η πολιτική, επειδή ακριβώς είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να ασκείται μεροδούλι - μεροφάι από τυχάρπαστους, επειδή ακριβώς δεν είναι ρομαντικός περίπατος αμπελοφιλοσοφούντων, επειδή ακριβώς ασκείται και συνιστά ένα πολυεπίπεδο σύστημα εξουσίας προσανατολισμένο σε συμφέροντα, είναι και κάθε φορά άρρηκτα δεμένη με την εκάστοτε κυρίαρχη ιδεολογία. Αυτήν υπηρετεί… Σ αυτήν υποτάσσεται… Αυτή το κατευθύνει και σηματοδοτεί το κυρίαρχο στις προτεραιότητες και επιλογές του.

Οι ιδεολογίες λοιπόν, γεννήθηκαν με τις κοινωνίες, ενσωματώνονται στις πολιτικές, σηματοδοτούν τα πάντα, δεν καταργούνται ποτέ, και ανατρέπονται μόνο και πάντα από τις ιδεολογίες που τις ανταγωνίζονται.