Επίθεση… ηλιθιότητας


Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου 2016


Με την έναρξη αυτής της περιπέτειας – ας την ονομάσουμε «μνημονιακή» για να συννενοηθούμε – δοκιμάστηκαν πάνω στην καμπούρα του ελληνικού λαού όλες οι δυνατές μέθοδοι ώστε να μειωθούν οι αντιστάσεις του απέναντι στην πολιτική του αποδεκατισμού του...
του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
Από τα τέλη του 2009 και επίσημα από το Καστελόριζο τον Απρίλη του 2010, εφαρμόζεται μια ευρύτατη γκάμα τεχνικών για την ποδηγέτηση της κοινωνίας.

Οι «ψυχολογικές» επιχειρήσεις που εφαρμόστηκαν περιλάμβαναν:
  • Πρόκληση πανικού στον πληθυσμό (ας θυμηθούμε την παρομοίωση της χώρας σαν «Τιτανικό»).
  • Αποθέωση του πολιτικού ψεύδους και του ανορθολογισμού (με την αναγωγή της καταστροφής σε «σωτηρία» και «πατριωτισμό»).
  • Τρομοκρατία και απειλές (ποιός δεν θυμάται τις ιαχές «Μνημόνιο ή τανκς»;).
  • Εκτόξευση εκβιασμών και προπαγάνδας εκφοβισμού (ή υποταγή ή δεν θα έχετε φάρμακα, τρόφιμα, καύσιμα κλπ) με ζητούμενο την... συνθηκολόγηση σε μέτρα αφανισμού.
  • Καλλιέργεια κλίματος συνενοχής σε ένα έγκλημα που άλλοι διέπραξαν («όλοι μαζί τα φάγαμε» κλπ).
    Όλο αυτό το «μπουκέτο» συνοδεύτηκε από έναν αντιδημοκρατικό κατήφορο :
  • Η ίδια η ψήφιση των Μνημονίων και των Δανειακών Συμβάσεων αποτέλεσε συνώνυμο της μετατροπής του αστικού Συντάγματος σε κουρελόχαρτο.
  • Ο τρόπος διακυβέρνησης συνοδεύτηκε με την παραίτηση του αστικού κοινοβουλευτισμού από «περιττά» δημοκρατικά μακιγιάζ (είχαμε από δοτές κυβερνήσεις και δοτούς πρωθυπουργούς μέχρι τη σύσταση βιομηχανίας ΠΝΠ και κάθε λογής διαταγμάτων).
  • Η επιβολή των μέτρων ταυτίστηκε με την κάθοδο του κράτους του «νόμου και της τάξης» στους δρόμους, μαζί με τα «ήπια» δακρυγόνα του, τα «φιλικά» χημικά του και τις εγκληματικές προβοκάτσιες (Μαρφίν).
Στο σκηνικό του μνημονιακού φαύλου κύκλου θα ήταν μέγιστη παράλειψη να μην συμπεριληφθεί το πιο αισχρό εμπόριο με το οποίο όλες οι συνιστώσες του καθεστώτος της ολιγαρχίας επιχείρησαν να υπερβούν τον λαϊκό ύφαλο: Το εμπόριο ελπίδας – εδώ φυσικά διέπρεψε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα, έξι χρόνια μετά, φαίνεται ότι ακόμα κι αν οι παραπάνω πρακτικές δεν έχουν ολότελα εξαντλήσει την αποτελεσματικότητά τους, εντούτοις δεν μοιάζουν ικανές – ιδίως μετά και την αποκάλυψη του παραμυθιού, της προδοσίας και της πολιτικής απάτης που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ- να σύρουν το καθεστωτικό κάρο.
Ίσως αυτός είναι ο λόγος που το τελευταίο διάστημα, ο καθεστωτικός μηχανισμός, δίπλα στον εκφοβισμό, την τρομοκρατία, την παραποίηση της αλήθειας, τη διάχυση του «δεν αλλάζει τίποτα» και «δεν υπάρχει εναλλακτική», φαίνεται να καταφεύγει σε μια «χαριτωμένη» μέθοδο αναπαραγωγής του και προώθησης των επιλογών του: Την εκτόξευση μεγατόνων… ηλιθιότητας!
Για να μην υπάρχει καμία παρεξήγηση, εδώ δεν αναφερόμαστε στο απαράγραπτο και ανίκητο δικαίωμα της ανθρώπινης φύσης στην ηλιθιότητα.
Εδώ, μιλώντας για «επίθεση ηλιθιότητας» εκ μέρους του κατεστημένου, μιλάμε για την αξιοποίηση της μεθόδου της αποβλάκωσης ως κορυφαίο εργαλείο προώθησης ανθρωποκτόνων πολιτικών.
Εξηγούμαστε:
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που ξεπούλησε κάθε προηγούμενη δέσμευσή του. Που εφαρμόζει όλα όσα θα καταργούσε, από την λιτότητα μέχρι τον νεποτισμό. Που υλοποιεί όχι μόνο τα Μνημόνια που θα έσκιζε αλλά και το δικό του!
Ωστόσο, ενώ οι τροϊκανοί τον ανακυρήσσουν στον πιο αξιόπιστο μνημονιακό εταίρο που είχαν μέχρι τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να παριστάνει τον «αριστερό», τον «διαπραγματευτή» από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων.
Αλλά τι είδους βελτίωση της ζωής του χειμαζόμενου λαού μπορεί να προσδοκά κανείς από εκείνους που εφαρμόζουν όχι μόνο τα δικά τους Μνημόνια αλλά και τα Μνημόνια των άλλων; 
Παρ’ όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ κρατώντας στο ένα χέρι τα Μνημόνια, τα χαράτσια και τους «ΕΝΦΙΑ», στο άλλο χέρι το συνταξιοδοτικό, παραμάσχαλα τις συμβάσεις ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και παρά πόδα μέχρι και την ψήφιση του «λοκ άουτ» ως βέλτιστη εργασιακή πρακτική (!), παριστάνει τον μαχητή των λαϊκών δικαίων και τον σημαιοφόρο του «νέου» έναντι του «παλιού»!
Ε, δεν είναι προφανές ότι οι «αριστεροί» που μας κυβερνούν συμπεριφέρονται στους υπολοίπους σαν σε ηλίθιους; Δεν είναι προφανές ότι το έχουν ρίξει στην πιο φτηνή προπαγάνδα που επειδή αδυνατεί να βαφτίζει το κρέας – ψάρι γι’ αυτό επιδίδεται στην διαρκή πρόκληση καταγμάτων ενάντια στην κοινή λογική;
Δεν είναι πρόδηλο ότι επενδύουν σε έναν διαρκή ανεμοστρόβιλο επικοινωνιακής αποβλάκωσης ώστε διατηρώντας την ταμπέλα του μικροεμποράκου της ελπίδας να φέρουν σε πέρας την πιο βρώμικη δουλειά;
Όσο για τη ΝΔ ακούμε ότι βρήκε τον… «κεντροδεξιό» (άμα τε και «κοινωνικά ευαίσθητο») εαυτό της στον κ.Μητσοτάκη. Και πολλοί, με αφορμή την εκλογή του κ.Μητσοτάκη, είδαν σε αυτήν την εκλογή μια «νέα ελπιδοφόρα» προοπτική για τον τόπο. Μάλιστα.
Δεν θα αρνηθούμε το δικαίωμα του ατομικού αυτοπροσδιορισμού στον οποιοδήποτε. Ως εκ τούτου, ας μην σπεύσουμε να εξάγουμε συμπεράσματα για το «κεντροδεξιόν» του κ.Μητσοτάκη από το γεγονός ότι ήταν η «Γουολ Στριτ Τζέρναλ» που είδε – πρώτη – στον κ.Μητσοτάκη την «αχτίδα ελπίδας» για την Ελλάδα…

Ας παρακάμψουμε τους ίδιους τους εσωκομματικούς αντιπάλους του που λίγες μέρες πριν την εκλογή του τον περιέγραφαν ως κατεξοχήν εκφραστή των συμφερόντων των πιο επιθετικών οικονομικών ελίτ.
Ας αποστασιοποιηθούμε από την συνειρμική – και υποβολιμαία όπως λένε οι φίλοι του – διασύνδεση του νέου αρχηγού της ΝΔ με όλο εκείνο το παλιό σύστημα που ελέγχεται για διαπλοκές, οικογενειοκρατίες και πολιτικές βαρονίες.
Αλήθεια, όμως: Πώς να παρακάμψουμε ότι ως «φορέας του νέου» φιλοτεχνείται το προφίλ ενός πολιτικού και ενός κόμματος που όταν επιβάλλονταν τα Μνημόνια το κόμμα ήταν κυβέρνηση κι εκείνος προβεβλημένο στέλεχος του;
Που όταν «φτιάχνονταν» οι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι και τα 700.000 υποσιτισμένα παιδιά εκείνος ήταν υπουργός;
Που όταν εκδιώκονταν καθαρίστριες, ήταν εκείνος που μοίραζε τα «μπιλιετάκια» των απολύσεων;
Που τώρα που έγινε αρχηγός, προβεβλημένος συνοδοιπόρος του είναι ο κ.Γεωργιάδης, γνωστός μεταξύ άλλων διότι τσακωνόταν με τον Τόμσεν του ΔΝΤ για το ποιος είναι πιο μνημονιακός, ο Τόμσεν ή ο Γεωργιάδης;…
Τίποτα από τα παραπάνω, όμως, δεν κάνει να πτοούνται τα νεοδημοκρατικά επιτελεία που θέλουν να εμφανίζουν τον κ.Μητσοτάκη σαν προϊόν «παρθενογένεσης» και το κόμμα του σαν κάτι το «νέο» που αξίζει να περιμένει κανείς για να δούμε τι θα κάνει…
Οι μηχανισμοί του συστήματος που έφερε τον τόπο στην σημερινή κατάσταση δεν πρόκειται να παραιτηθούν από τις δυνατότητες που διαθέτουν ώστε να αναπαράγεται το σύστημα που τους συντηρεί.
Η τεχνική κονιορτοποίησης της λογικής – και μέσα από αυτήν της αλήθειας – είναι έτσι κι αλλιώς δοκιμασμένη συνταγή.
Πόσο μακράς διάρκειας και πόσο αποδοτική θα αποδειχτεί αυτή τη φορά για τους εμπνευστές της θα το δούμε.
Το γεγονός πάντως ότι σήμερα αυτό που αποκαλούμε «επίθεση ηλιθιότητας», η προπαγάνδα αποβλάκωσης δηλαδή, φαίνεται να προάγεται – τόσο απροκάλυπτα – σε κυρίαρχο εργαλείο ανασύνθεσης του πολιτικού τοπίου, τόσο από τους εξ «αριστερών» όσο και από τους εκ δεξιών «αναμορφωτές» του, ίσως να είναι και ένδειξη ότι τελικά οι φορείς του εγκλήματος βρίσκονται σε απόγνωση.
Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να ισχύει εκείνος ο παρηγορητικός λόγος που αποδίδεται στον Λίνκολν ότι μπορείς να ξεγελάς πολλούς για λίγο καιρό, λίγους για πολύ καιρό, αλλά όχι πολλούς για πολύ καιρό.
Φυσικά δεν μας διαφεύγει η παρατήρηση φίλων της στήλης, ότι ο Λίνκολν δεν είχε έρθει ποτέ στην Ελλάδα…

Εθνική τσογλαναρία



Όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι εσκεμμένα στην κοσμάρα του. Σύσσωμο ασχολείται με την θεωρία και αφήνει τις πράξεις να γίνονται από μερίδα του λαού με τα όποια δυσμενή αποτελέσματα.
Η κυβέρνηση έχει αναλάβει τον ρόλο του εκτελεστή εντολών και όλοι οι άλλοι ασχολούνται εδώ και ένα χρόνο με το ιδεολογικό υπόβαθρο που πρέπει να έχουν τα κόμματα τους που μετασχηματίζονται σε άκρως ευρωπαϊκά ή σε εντελώς λαϊκίστικα. Στα "τέτοια" τους γραμμένοι οι πάντες. Επαγγελματίες, ιδιωτικοί υπάλληλοι, δικηγόροι, μηχανικοί, αγρότες, εργάτες, άνεργοι είναι ένας-ένας γραμμένος με κεφαλαία γράμματα στα αχαμνά όλου του πολιτικού συστήματος. 
Οι δανειστές δεν κατάφεραν μόνο να κάνουν ό,τι τους γουστάρει αλλά κατάφεραν να αφήσουν έναν ολόκληρο λαό χωρίς πολιτική στέγη. Εξαιρουμένων των κοπρόσκυλων που γλύφουν Τσιπραίους ή Μητσοτακέους ή Φωφαίους για καμιά επιχειρηματική επιδοτησούλα ή καμία θεσούλα στο δημόσιο όλοι οι υπόλοιποι είναι στο πουθενά. 
Πού να γυρίσει το κεφάλι ο πολίτης να βρει πλάτη για τα δικαιώματά του; Στο ΚΚΕ όπως κατάντησε ή στην Χ.Α που πάντα ήταν ο κρυφός εκπρόσωπος όλων των παρακρατικών κυβερνήσεων. 
Το θέμα είναι πάντως ότι ο πολιτικός κόσμος μεταλλάσσεται ραγδαία προς την ισχυροποίησή του για να ενταχθεί στο νέο ευρωπαϊκό καθεστώς που βρωμάει ναζισμό αλλά ο λαός δυστυχώς κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και πιο αδύναμος. 
Φτάσαμε στο σημείο οικοδόμοι και εργάτες που κάποτε έστυβαν την πέτρα να είναι τρελά χαρούμενοι που διορίστηκαν στο δήμο ή στο δημόσιο μέσω 5μηνων απασχόλησης. Λες και ζούνε το όνειρο της ζωής τους, που δεν ήταν άλλο από το να τους αποκαλέσει ο δημόσιος ή δημοτικός υπάλληλος "συνάδελφο". Αυτός ο ίδιος οικοδόμος ή εργάτης, που επί δεκαετίες  δούλευε στους 45ο βαθμούς Κελσίου για το μεροκάματο ο άλλος ήταν σε νησί των Κυκλάδων και έπινε τα κοκτέιλ του κοροϊδεύοντας τον μαλάκα που δουλεύει.
Το ίδιο όμως συμβαίνει και στους εναπομείναντες ελεύθερους επαγγελματίες. Όπου ακούνε επιδότηση βουρ στον πατσά. Από την μία η Ε.Ε είναι η καταστροφή και οι κυβερνήσεις οι οποίες τους τελείωσαν φορολογικά και ασφαλιστικά από την άλλη όμως καλά τα 5,000 ευρώ (τουλάχιστον) μέσω ΕΣΠΑ για επιμόρφωση ή για ανακαίνιση του καταστήματος. 
Δεν λείπουν από την θλιβερή λίστα και οι αγρότες που ναι μεν απειλούν με κόψιμο της Ελλάδας στην μέση αλλά στον γκισέ της τράπεζας στήνονται στην ουρά για μια συμφωνία "τραπεζικής καλλιέργειας" με την σφραγίδα της ΕΚΤ ή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανάπτυξης. Από τη μια θέλουμε τη γη δική μας από την άλλη πότε θα έρθει η ευρωπαϊκή επιδότηση;
Γενικώς η πάνω τσογλαναρία του πολιτικού συστήματος συνεχίζει να πετάει ξεροκόμματα στην κάτω πλευρά της οικονομικοκοινωνικής πυραμίδας και εκεί που πάει να σκάσει η χύτρα ο ίδιος ο λαός γίνεται η βαλβίδα ασφαλείας. Ο λαός πληρώνεται για να το βουλώνει και δεν είναι ο φόβος που τον κάνει να το βουλώνει. Τι άλλο να φοβηθεί; Μην μπουν οι Γερμανοί στην Αθήνα; 
Το "άμα δεν τα πάρω εγώ θα τα πάρει άλλος" ή "άμα δεν διοριστώ εγώ στο δήμο θα πάει άλλος" ή "η κατάσταση είναι τελειωμένη κι ό,τι προλάβουμε να φάμε" έχει γίνει το νέο σκεπτικό ενός λαού που έχει πέσει μέσα στα σκατά και συνεχίζει να τρώει κονσέρβες από τα Lidl αλλά με την ίδια συχνότητα όπως παλιότερα έτρωγε το εκλεκτό.
Η ρήση "η κρίση φέρνει ευκαιρίες" έρχεται και γίνεται πραγματικότητα σε έναν λαό που γούσταρε ό,τι ψήφιζε μέχρι το 2010 και γουστάρει (ακόμα κι αν δεν ψηφίζει) ό,τι γίνεται μέχρι σήμερα. Ειδικά αυτοί που απέχουν των εκλογών αλλά τρώνε σαν πόρνες από το ίδιο καζάνι του ναζιστικού συσσιτίου ο χαρακτηρισμός "πόρνη του συστήματος" είναι επιεικέστατος. 
Φτάνουμε στην απάντηση της ερώτησης για το ποιος πρόδωσε την Ελλάδα. Δεν ήταν ποτέ η πάνω τσογλαναρία που έχει έδρα την Βουλή αλλά η κάτω τσογλαναρία που συμμορφωνόταν και δεν γινόταν λαός ποτέ σε περιόδους ειρήνης αλλά μόνο πολέμου. Όταν γνώριζε ότι μπορεί να πάρει την κουραμάνα δίνοντας κώλο στον εχθρό αλλά μετά από αυτό ο κώλος του ήταν εκτεθειμένος σε αυτόν που δεν τσίμπαγε σε κατοχικές κουραμάνες.- 
ΠΗΓΗ
στον Τοίχο

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ = 4o ΜΝΗΜΟΝΙΟ

ΔΕΥΤΈΡΑ, 18 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2016

 …ΚΑΙ Η ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ* 
 
Το σχέδιο για το ασφαλιστικό δεν είναι ένα ατυχές επεισόδιο στο πλαίσιο μιας ατυχούς, ετεροβαρούς διαπραγμάτευσης. Δεν είναι μια υποχώρηση στη βάση «αντικειμενικών» προβλημάτων και συσχετισμών. Η συζήτηση για το ασφαλιστικό και τη δήθεν αντικειμενική «μη βιωσιμότητα», η προσπάθεια «αποκοινωνικοποίησης» της κοινωνικής ασφάλισης, αποτελούσε σταθερή ιεράρχηση στην ατζέντα όλων των κυβερνήσεων από το 1991 (κυβέρνηση Μητσοτάκη) και στη συνέχεια. Τα επιχειρήματα ήταν πανομοιότυπα.

Τρεις ήταν και είναι οι βασικοί στόχοι: α) η «δημοσιονομική πειθαρχία», η μείωση των κοινωνικών δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού στο ελάχιστο, β) η αντιδραστική αναδιάρθωση των εργασιακών σχέσεων, γ) η κερδοφορία του μη κρατικού κεφαλαίου. 

Οι επιτροπές Προβόπουλου και Αγγελόπουλου και το σχέδιο «Κατρούγκαλου». 

Για την ιστορία και μόνο, να υπενθυμίσουμε ότι ήδη από το 1990, στις 30 Αυγούστου, ο ΣΕΒ, στα πλαίσια του τότε «κοινωνικού διαλόγου» είχε καταθέσει πρόταση «Εξυγίανσης-Μεταρρύθμισης» του ασφαλιστικού, όπου τονιζόταν ότι «… η αναγκαία μεταρρύθμιση, απαιτεί σταδιακή προσέγγιση και τη διαμόρφωση ενός χρονικού διαγγράμματος με ορίζοντα 5-10 έτών». 

Παράλληλα η τότε ΕΟΚ διοργάνωνε και χρηματοδοτούσε σεμινάρια κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων, με θέμα τη κοινωνική ασφάλιση και σκοπό τον ιδεολογικό αφοπλισμό τους. 

Είχαν προηγηθεί βέβαια οι επιτροπές Προβόπουλου και Αγγελόπουλου (επί τρικομματικής ) και οι εκθέσεις τους. Στην έκθεση της επιτροπής Αγγελόπουλου μάλιστα έχουμε και ιδιαίτερη αναφορά στην εκπαίδευση, όπου μαζί με τη υγεία, χαρακτηρίζεται «ημιδημόσιο αγαθό», αποδεικνύοντας έτσι και ποια θα είναι η σύνδεση των εξελίξεων στο ασφαλιστικό και με άλλους τομείς. Και προφανώς και την εκπαίδευση συνολικότερα. 

Να υπενθυμίσουμε τις προτάσεις της επιτροπής Αγγελόπουλου:

«1. Προοδευτική εναρμόνιση των όρων λειτουργίας επιμέρους ταμείων, ώστε να δημιουρφηθούν σταδιακά οι προυποθέσεις ομαδοποίησης…» 
2. Υπολογισμός της σύνταξης του ΙΚΑ με βάση τις αποδοχές της τελευταίας πενταετίας 
3. Αυστηρή τήρηση των όρων για τη χορήγηση συντάξεων αναπηρίας 
4. Αναθεώρηση των όρων για τη χορήγηση βαρέων και ανθυγιεινών 
5. Σταδιακή αύξηση του ορίου ηλικίας για καταβολή σύνταξης.»
 

Όλα αυτά το 1990. Ας κρατήσουμε, πέρα από λεπτομέρειες, τη φιλοσοφία της πρότασης. Την ίδια περίοδο, στην πρόταση του ΣΕΒ που προαναφέρθηκε, εισάγεται για πρώτη φορά η πρόταση για αντικατάσταση της κατώτερης σύνταξης του ΙΚΑ με «εθνική ή εργασιακή σύνταξη». 

Τα στοιχεία αυτά δεν αναφέρονται παρά για ένα και μόνο λόγο: να αποδείξουν ότι το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση παρέλαβε «καμένη γή» είναι ψευδές και αποπροσανατολιστικό: οι αλλαγές στο ασφαλιστικό αποτελούσαν πάγιο στρατηγικό στόχο του ελληνικού καπιταλισμού, τα τελευταία 25 χρόνια. 

ΠΑΡΕΛΑΒΕ ΤΕΛΙΚΑ ''ΚΑΜΕΝΗ ΓΗ'' Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ; 

Το ίδιο το ερώτημα είναι επίσης αποπροσανατολιστικό. Και η ανακύκλωσή του δείγμα της βαθειάς συνδικαλιστικής και ιδεολογικής ήττας που έχει υποστεί το εργατικό κίνημα. Ήττα στην οποία οι διαχειριστικές λογικές έχουν καθοριστικό ρόλο. 

Όλες οι πολιτικές που έχουν οδηγήσει σε «κατάρρευση» το ασφαλιστικό (η ληστεία των αποθεματικών, η ανυπαρξία κρατικής συμμετοχής στα έσοδα των ταμείων, ο δυσβάσταχτος δανεισμός, οι πολιτικές εισφοροαπαλλαγής του κεφαλαίου, η εισφοροδιαφυγή, η ανεργία, οι ελαστικές μορφές κα) δεν αποτελούν τεχνοκρατικά λάθη των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αποτελούν τη μόνη πολιτική που μπορεί να ασκήσει μια κυβέρνηση με συγκεκριμένο ταξικό προσανατολισμό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, απλά συνεχίζει στο ίδιο το μονοπάτι μονοσήμαντου ταξικού προσανατολισμού.

Το ασφαλιστικό δεν αποτελεί ένα «εθνικό» πρόβλημα. 
Ήταν, είναι και θα είναι-και όχι μόνο στη χώρα μας- ένα ταξικό «πρόβλημα», ένα πεδίο «ποιος, ποιόν». Αποτελούσε και αποτελεί βασικό επίδικο της ταξικής πάλης και σε αυτή τη μάχη η κυβέρνηση έχει επιλέξει στρατόπεδο, όπως και οι προηγούμενες. 

Βεβαίως κα ενδιαφέρεται, εντός των κοινωνικών συμμαχιών που έχει συνάψει και φοβούμενη τη πολιτική φθορά και απαξίωση , να διαχειριστεί πιο ήπια το θέμα. Αυτό όμως αποτελούσε και άγχος όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Γι αυτό και ο χρονικός ορίζοντας των «10 ετών» του 1990, έγινε 25ετία. 

Η βασική φιλοσοφία του κυβερνητικού σχεδίου παραμένει,όπως και των προηγούμενων, η εξυπηρέτηση του ελληνικού και διεθνούς κεφαλαίου και η βάρβαρη μετακύλιση της δικής τους κρίσης στο στρατόπεδο της εργασίας. Και δυστυχώς στην πολιτική δεν κρίνεσαι από τις προθέσεις σου, αλλά από το τι αντικειμενικά κάνεις! 

TO ''ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ'' ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΣΗΜΕΙΑ. ΣΧΕΔΙΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ 

Το σχέδιο Κατρούγκαλου είναι ανατριχιαστικό. Βαθαίνοντας την ανατροπή που ξεκίνησε με το νόμο Λοβέρδου-Κουτρουμάνη, οδηγεί σε συντάξεις-φιλοδωρήματα άθλιου επιπέδου και σε συνδυασμό με διατάξεις, απ' αυτές που δεν απασχολούν τα ΜΜΕ, οδηγεί στην επί της ουσίας εξαφάνιση της κοινωνικής ασφάλισης. 

♦ Οι νόμοι Λοβέρδου-Κουτρουμάνη μοίραζαν τη χορηγούμενη σύνταξη σε δυο κομμάτια. Ενα κομμάτι για την περίοδο ασφάλισης που διανύθηκε μέχρι τις 31.12.2010, το οποίο υπολογιζόταν με τις παλιές διατάξεις, και ένα κομμάτι για την περίοδο ασφάλισης από την 1.1.2011 μέχρι τη μέρα συνταξιοδότησης, το οποίο υπολογιζόταν με τις νέες διατάξεις. Αυτές οι νέες διατάξεις εξαϋλώνουν τη σύνταξη, δεδομένου ότι οι συντάξιμες αποδοχές υπολογίζονται με το μέσο όρο ολόκληρου του ασφαλιστικού βίου (και χαμηλότερους συντελεστές αναπροσαρμογής για κάθε έτος), ενώ τα ποσοστά αναπλήρωσης μειώθηκαν δραματικά. 

Το σχέδιο Κατρούγκαλου έρχεται να καταργήσει αυτό το διαχωρισμό της σύνταξης σε δυο κομμάτια. Οσοι θα συνταξιοδοτούνται πλέον θα δουν τη σύνταξή τους να υπολογίζεται με το μέσο όρο των αποδοχών ολόκληρου του εργασιακού τους βίου (άρα οι συντάξιμες αποδοχές τους θα υποστούν τεράστια μείωση) και με τα νέα, εξαιρετικά μειωμένα ποσοστά αναπλήρωσης. Αυτό σημαίνει ότι οι νέοι συνταξιούχοι θα υποστούν τεράστιες μειώσεις στις συντάξεις που θα έπαιρναν. Μειώσεις που ξεπερνούν κατά πολύ το 15%-30% που αναφέρουν οι «επίσημες αναλύσεις». 

{Για παράδειγμα, εργαζόμενος που πρωτοασφαλίστηκε το 1981 και συνταξιοδοτείται το 2016 με 35 χρόνια ασφάλισης, με το νόμο Λοβέρδου-Κουτρουμάνη θα έπαιρνε σύνταξη για 29 χρόνια ασφάλισης (1981-2010) με το παλιό σύστημα και για 6 χρόνια ασφάλισης (2011-2016) με το νέο σύστημα. Το δεύτερο κομμάτι της σύνταξης θα ήταν μειωμένο κατά 80% περίπου σε σχέση με το παλιό σύστημα. Με το σχέδιο Κατρούγκαλου, αυτός ο εργαζόμενος θα βγει στη σύνταξη με 35 χρόνια ασφάλισης υπολογισμένα όλα με το νέο σύστημα. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι η σύνταξή του θα υποστεί μείωση πολύ πάνω από 30%, σε σχέση με τη σύνταξη που υπολόγιζε να πάρει με βάση το νόμο Λοβέρδου-Κουτρουμάνη, γιατί θα μειωθούν δραματικά οι συντάξιμες αποδοχές του}. 

♦ Οι νέοι εργαζόμενοι, όσοι πρωτοασφαλίστηκαν μετά την 1.1.2011, αλλά και αυτοί που είχαν λίγα χρόνια ασφάλισης μέχρι 31.12.2010, είχαν ήδη προγραφεί με το νόμο Λοβέρδου-Κουτρουμάνη. Αυτοί, όμως, θα αργήσουν να βγουν στη σύνταξη. 

Για παράδειγμα, ένας που πρωτοασφαλίστηκε το 2011 και ήταν τότε 18 ετών, θα βγει στη σύνταξη το 2058 (τότε θα είναι 67 ετών). Κι αν εργάζεται συνεχώς, θα βγει στη σύνταξη το 2055 (62 ετών με 40 πλήρη έτη ασφάλισης). Αυτός δεν μπορεί να παράξει άμεσο δημοσιονομικό κέρδος. 

Κέρδος μπορούν να παράξουν εκείνοι που θα βγουν στη σύνταξη τα επόμενα χρόνια και έχουν το μεγαλύτερο διάστημα του ασφαλιστικού τους βίου πριν το 2011. Καταργώντας τον παλιό τρόπο υπολογισμού γι' αυτό το κομμάτι της σύνταξης, θα μειωθούν δραματικά οι συντάξεις αμέσως. Από το 2016! Αυτό είναι το «μυστικό» του σχεδίου Κατρούγκαλου. 

Το σχέδιο Κατρούγκαλου προβλέπει ελαφρώς υψηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης σε σχέση με τους νόμους Λοβέρδου-Κουτρουμάνη. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτά τα ελαφρώς υψηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης θα παραμείνουν μέχρι το τέλος, όμως ακόμη κι αν παραμείνουν ως έχουν, δεν μπορούν ν' αντισταθμίσουν την τεράστια μείωση που θα υποστούν οι συντάξεις. 

♦ Ομως, το σχέδιο Κατρούγκαλου δεν πετσοκόβει μόνο τις συντάξεις αυτών που θα βγουν στη σύνταξη το 2016 και τα αμέσως επόμενα χρόνια και έχουν διανύσει το μεγαλύτερο μέρος του ασφαλιστικού τους βίου μέχρι 31.12.2010. Πετσοκόβει και τις συντάξεις όσων έχουν ήδη βγει στη σύνταξη, όποτε και αν βγήκαν. Ολες οι συντάξεις θα επανυπολογιστούν με το νέο σύστημα! Η σύνταξη που θα «δικαιούται» ο συνταξιούχος δε θα είναι αυτή που παίρνει (μετά τις μειώσεις της τελευταίας πενταετίας), αλλά αυτή που θα επανυπολογιστεί με το νέο σύστημα! Καταλαβαίνετε για τι μειώσεις μιλάμε σ' αυτή την περίπτωση. 

♦ Επειδή αυτός ο εφιάλτης δε θα μπορέσει να κρυφτεί το σχέδιο Κατρούγκαλου παίζει προπαγανδιστικά με την περιβόητη «προσωπική διαφορά». Η σύνταξη, λένε, δε θα περικοπεί, αλλά η διαφορά που θα προκύψει ανάμεσα στο ποσό της σύνταξης που θα βγει με τον επανυπολογισμό και στο ποσό της σύνταξης που παίρνει ο συνταξιούχος, θα εξακολουθήσει να δίνεται ως «προσωπική διαφορά», η οποία θα καταβάλλεται μέχρι το 2018, ενώ μετά θα απομειώνεται μέχρι η σύνταξη να εξομοιωθεί με τις συντάξεις των νέων συνταξιούχων, οι οποίες… θα αυξάνονται. 

Οι «προσωπικές διαφορές» είναι δύο ειδών. 

♦ Η πρώτη κατηγορία είναι η «προσωπική διαφορά» για τους ήδη συνταξιούχους, των οποίων οι συντάξεις θα επανυπολογιστούν με το νέο σύστημα. Αν η συγκυβέρνηση επιθυμεί να μην πετσοκοπούν άλλο οι συντάξεις των ήδη συνταξιούχων, προς τι ο αναδρομικός επανυπολογισμός των συντάξεων και ο χωρισμός τους σε δυο τμήματα, την «κανονική» σύνταξη και την «προσωπική διαφορά»; Θα μπορούσε απλώς να πει ότι οι ήδη χορηγούμενες συντάξεις δε θίγονται, τελεία και παύλα. Αν δεν έχει σκοπό να πετσοκόψει τις ήδη χορηγούμενες συντάξεις, γιατί να φορτώσει τον (υποστελεχωμένο) μηχανισμό των ασφαλιστικών ταμείων με το τεράστιο φορτίο του επανυπολογισμού όλων των συντάξεων που έχουν χορηγηθεί μέχρι τώρα; 
Η αλήθεια είναι άλλη: Οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί με το τρίτο Μνημόνιο για το Ασφαλιστικό (0,25% του ΑΕΠ το 2015 και 1% του ΑΕΠ το 2016) δε βγαίνουν χωρίς να περικοπούν οι ήδη χορηγούμενες συντάξεις. Το μόνο που μένει να μάθουμε είναι πώς ακριβώς θα γίνει η περικοπή. Η «προσωπική διαφορά», που θα παρουσιάζεται σαν χάρισμα στους συνταξιούχους, σαν κάτι που δεν το δικαιούνται αλλά το πήραν χαριστικά από τις παλαιότερες κυβερνήσεις, θα είναι μια δεξαμενή άντλησης περικοπών και τα επόμενα χρόνια. 

♦ Η δεύτερη κατηγορία «προσωπικής διαφοράς» αφορά όσους θα συνταξιοδοτηθούν με το νέο σύστημα το 2016, το 2017 και το 2018. Οσοι συνταξιοδοτηθούν το 2016 θα πάρουν το μισό της διαφοράς, όσοι συνταξιοδοτηθούν το 2017 θα πάρουν το ένα τρίτο της διαφοράς και όσοι συνταξιοδοτηθούν το 2018 θα πάρουν το ένα τέταρτο της διαφοράς. Εισάγεται, δηλαδή, ένα είδος μεταβατικής διάταξης, ώστε όσοι συνταξιοδοτηθούν την περίοδο 2016-18 να έχουν μικρότερες απώλειες σε σχέση με όσους θα συνταξιοδοτηθούν τα επόμενα χρόνια. 

Δεν είναι βέβαια καθόλου σίγουρο ότι στο τέλος θα παραμείνουν αυτές οι «προσωπικές διαφορές» (το πιθανότερο είναι, αν παραμείνουν, να είναι μικρότερες), όμως ακόμα κι αν παραμείνουν διαφέρουν όσο η νύχτα από τη μέρα από μια παλιά ασφαλιστική αρχή που έλεγε «δε θίγουμε ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα», τα οποία ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα προσδιορίζονταν ως τα δικαιώματα εκείνων που θα έβγαιναν στη σύνταξη για μια πενταετία μετά το νέο ασφαλιστικό νόμο. Και βέβαια, και αυτές οι «προσωπικές διαφορές» θα αποτελούν δεξαμενή για περικοπές τα επόμενα χρόνια. 

♦ Δεν είναι μόνο οι τεράστιες περικοπές στις κύριες συντάξεις. Το σχέδιο Κατρούγκαλου φέρνει ανατροπές σε όλους τους τομείς. Ενδεικτικά: την επικουρική σύνταξη, τον κλάδο υγείας, το εφάπαξ, το ΕΚΑΣ.
 

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΟΔΗΓΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΣΕ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ 

Αφήνοντας στην άκρη το «κόλπο» με την «προσωπική διαφορά», που υποτίθεται ότι θα δοθεί σε κάθε παλιό συνταξιούχο, μετά τον επανυπολογισμό της σύνταξής του με το νέο σύστημα, στεκόμαστε σ’ αυτά που προβλέπει το τρίτο Μνημόνιο (Ν. 4336/2015, ΦΕΚ 94Α/14.8.2015). Διαβάζουμε λοιπόν για το ασφαλιστικό σύστημα: «Οι αρχές δεσμεύονται να εφαρμόσουν πλήρως τις υφιστάμενες μεταρρυθμίσεις και επίσης θα προβούν σε περαιτέρω μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας με στόχο την επίτευξη εξοικονόμησης της τάξης του 1/4% του ΑΕΠ το 2015 και της τάξης του 1% του ΑΕΠ έως το 2016». Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να εξασφαλίσουν περίπου 450 εκατ. ευρώ το 2015 και περίπου 1,8 δισ. ευρώ το 2016. 

Χωρίς να έχει συμφωνήσει τίποτα με την τρόικα (η τρίτη αξιολόγηση δεν έχει καν αρχίσει),
 η συγκυβέρνηση υποστηρίζει ότι εξασφάλισε ήδη την εξοικονόμηση του 2015, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της εξοικονόμησης του 2016 και ότι απομένουν περίπου 700 εκατ. για το 2016, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων θα εξασφαλιστεί από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών στα επικουρικά ταμεία κατά 1,5% (1% εργοδότες, 0,5% εργαζόμενοι). 

Πώς υποτίθεται ότι εξασφάλισε η κυβέρνηση τη συμφωνημένη εξοικονόμηση του 2015 και το μεγαλύτερο μέρος της εξοικονόμησης του 2016; Τα ποσά από την κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης είναι πολύ μικρά (4,2 εκατ. το 2015 και 25,7 εκατ. ευρώ το 2016). Εκείνο που ισχυρίζεται η κυβέρνηση είναι ότι η εξοικονόμηση έγινε με την αύξηση των εισφορών για τον κλάδο υγείας κατά 2% στις κύριες συντάξεις και κατά 6% στις επικουρικές. 

Τα 422 εκατ. ευρώ για το 2015 και 854 εκατ. ευρώ για το 2016), όμως, δεν περιλαμβάνονται στις συμφωνημένες εξοικονομήσεις. Είναι ποσά που πρέπει να μεταβιβαστούν απευθείας στον ΕΟΠΥΥ και όχι να δημιουργήσουν «μαξιλάρι» για τις συντάξεις. Αυτό φαίνεται καθαρά στο Μνημόνιο. Μετά την αναφορά στη συμφωνία για εξοικονόμηση 0,25% του ΑΕΠ το 2015 και 1% του ΑΕΠ το 2016, προκειμένου να ενισχυθεί η «μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα» του συνταξιοδοτικού συστήματος, το Μνημόνιο συνεχίζει: «Οι αρχές έχουν ήδη αυξήσει τις εισφορές υγείας των συνταξιούχων στο 6% για τις κύριες συντάξεις τους και εφάρμοσαν επίσης εισφορές υγείας ύψους 6% για τις επικουρικές συντάξεις από την 1η Ιουλίου 2015». 

Είναι ολοκάθαρο ότι είναι άλλο πράγμα η αύξηση των εισφορών των συνταξιούχων για τον κλάδο υγείας, που είχε ήδη γίνει όταν υπογράφτηκε το Μνημόνιο (ήταν στα προκαταρκτικά προαπαιτούμενα, που αφορούσαν το κλείσιμο της αξιολόγησης του δεύτερου «προγράμματος») και άλλο οι εξοικονομήσεις για το 2015 και το 2016, που πρέπει να γίνουν με νέα μέτρα. 
Δεν είναι τυχαίο ότι το Μνημόνιο τοποθετούσε την ψήφιση του νέου Ασφαλιστικού τον Οκτώβρη του 2015, με στόχο κάποιες από τις ρυθμίσεις του να προλάβουν να εφαρμοστούν το τελευταίο τρίμηνο του χρόνου και να εξασφαλίσουν τη συμφωνημένη εξοικονόμηση. Το χρονοδιάγραμμα, βέβαια, άλλαξε καθώς μεσολάβησαν εκλογές και καθυστερήσεις στην υλοποίηση των διάφορων προαπαιτούμενων. Και οι δανειστές αντιλήφθηκαν ότι η κυβέρνηση δε θα μπορούσε να τα περάσει όλα μαζί και δέχτηκαν το Ασφαλιστικό να πάει μερικούς μήνες πίσω. 

Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι οι τροϊκανοί δε θ’ απαιτήσουν να εξασφαλιστεί και ό,τι μένει από την εξοικονόμηση του 0,25% του ΑΕΠ για το 2015 και η εξοικονόμηση του 1% του ΑΕΠ για το 2016. Μιλάμε, δηλαδή, για ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσό, που δε θα μπορέσει να καλυφθεί ακόμα και αν η τρόικα συμφωνήσει σε αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για την επικουρική ασφάλιση. 

Πώς θα καλυφθεί αυτό το ποσό που –επαναλαμβάνουμε- είναι συμφωνημένο με το Μνημόνιο; Δεν υπάρχει άλλος τρόπος εκτός από τη μείωση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων, κύριων και επικουρικών. Μόνο αυτή η μείωση μπορεί να αποδώσει άμεσα τα λεφτά που έχουν συμφωνήσει. 

«ΕΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ» ΚΑΙ ΕΝΑΣ -ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΣ- ΕΠΙΛΟΓΟΣ 

«Το ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης αποσκοπεί στην εξασφάλιση αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης, όσο το δυνατόν εγγύτερα προς εκείνο που είχε ο εργαζόμενος κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου». 

Αυτά αναφέρει το σχέδιο Κατρούγκαλου στο κεφάλαιο υπό τον τίτλο «Εννοιολογικοί προσδιορισμοί». Και μόνο η αναφορά σε «αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, όσο το δυνατόν εγγύτερο…» στις σημερινές συνθήκες αποτελεί πρόκληση. 

Ομως, η πρόκληση είναι ακόμα μεγαλύτερη. Γιατί το ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης θα είναι, για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων, της τάξης των 70-100 ευρώ. Οχι μόνο για όσους πρωτοασφαλίστηκαν μετά την 1.1.2011, όπως προέβλεπαν οι νόμοι Λοβέρδου-Κουτρουμάνη, αλλά για όλους πλέον, αφού το σχέδιο Κατρούγκαλου επεκτείνει τους νόμους Λοβέρδου-Κουτρουμάνη σε όλους τους εργαζόμενους. 
Η ανταποδοτική σύνταξη των 70-100 ευρώ το μήνα απέχει πολύ ακόμα και από το βασικό μισθό των 411 ευρώ που ισχύει σήμερα για εργαζόμενους μικρότερους των 25 ετών. 

Αποτελεί συνειδητό ψέμα ότι η ανταποδοτική σύνταξη είναι κοντά στο υπάρχον επίπεδο μισθού. 
Απουσιάζει εντελώς η θεωρητική-ιδεολογική στήριξη μιας επιθετικής , και όχι αμυντικής επιχειρηματολογίας για το ασφαλιστικό. 

ΜΜΕ, «ειδήμονες» , κυβέρνηση και κόμματα της παλαιομνημονιακής πολιτικής αποσιωπούν το κυριότερο: οι εργαζόμενοι είναι οι αποκλειστικοί παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου. 

Αντίθετα οι πολιτικοοικονομικές ελίτ, αφού καταλήστεψαν επί δεκαετίες τα ασφαλιστικά δικαιώματα, αφού μετέτρεψαν ακόμα κι αυτό το μικρό κομμάτι του εργατικού ιδρώτα που πήγαινε σε ασφαλιστικές εισφορές, σε δανεικά κι αγύριστα για τους καπιταλιστές, αφού έκαναν κοινωνική πολιτική σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων, αφού επέτρεψαν (και εξακολουθούν να επιτρέπουν) στους καπιταλιστές να εισφοροδιαφεύγουν και να εισφοροκλέβουν, αφού με το PSI ξετίναξαν ό,τι είχε απομείνει ως αποθεματικά, έρχονται τώρα και μας λένε ότι πρέπει να συμβιβαστούμε με συντάξεις που μετά βίας θα φτάνουν (συνολικά, «εθνική» και «ανταποδοτική») τα 200 ευρώ για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργατών. Έρχονται και χαράζουν μια πολιτική διάλυσης της Κοινωνικής Ασφάλισης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. 

Οι εργαζόμενοι, οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου, τα υποζύγια της φορολογίας, δεν δικαιούνται τίποτα λιγότερο από πλήρη ασφάλιση για όλους και πλήρη χρηματοδότησή της από τους καπιταλιστές και το κράτος τους. 

Οποιαδήποτε άλλη λογική, που μετατρέπει ένα πολιτικό ζήτημα σε τεχνοκρατικό-διαχειριστικό, που θεωρεί το «πρόβλημα των ταμείων» ως «αντικειμενικό» -ξεχνώντας ότι στη πολιτική και στο συνδικαλισμό δεν υπάρχει καμία «αντικειμενικότητα», αλλά αντίθετα κυριαρχεί το ταξικά υποκειμενικό- αφοπλίζει το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, λειτουργεί, πέρα από προθέσεις, σαν περιβάλλον ήττας και συμβιβασμού. 

Στη πολιτική και στο συνδικαλισμό, όταν αποδεχτείς την «αντικειμενικότητα» του αντιπάλου, έχεις ήδη ηττηθεί. 



ΠΗΓΗ: 

Ο εξευτελισμός της κυβέρνησης επιτείνεται

ΔΕΥΤΕΡΑ 18-1-2016


by 
Από τη Ρήξη φ. 119
Ο Τσίπρας δήλωσε μετά βαΐων και κλάδων πριν από λίγες μέρες πως η ελληνική κυβέρνηση δεν θα αποδεχθεί την παρουσία του ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές. Λίγες μέρες μετά, στη συνάντηση του Τσακαλώτου με τον Σόιμπλε, επαναβεβαιώθηκε η παρουσία του ΔΝΤ, όχι μόνο με τις δηλώσεις του Τσακαλώτου, αλλά και με την αυτοπρόσωπη παρουσία του… Τόμσεν στη συνάντηση. Ακάλεστος;
Σημασία έχει, ότι ο εξευτελισμός της ελληνικής πολιτείας συνεχίζεται σε ένα κρεσέντο χωρίς προηγούμενο. Έκπληκτοι οι δημοσιογράφοι – οι οποίοι και αποκάλυψαν την έλευση του Τόμσεν, τον είδαν να προσέρχεται στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών όπου υποτίθεται πως ο Τσακαλώτος είχε προσωπική συνάντηση με τον Σόιμπλε. Δεν θα υπήρχε δηκτικότερος και προσβλητικότερος τρόπος για να υποτιμηθεί η ελληνική κυβέρνηση. Ο Σόιμπλε δεν ήθελε απλώς να αποσπάσει τη δήλωση του Τσακαλώτου πως δεν γίνεται θέμα με την παρουσία του ΔΝΤ, αλλά ήθελε και να το κάνει με τον πιο υποτιμητικό για τους Έλληνες τρόπο. Γι’ αυτό εξάλλου, οι τροϊκανοί και οι ευρωκράτες εκθειάζουν συνεχώς τον Τσακαλώτο. Τρώει τις καρπαζιές αγόγγυστα, σε αντίθεση με τον Βαρουφάκη που έβγαζε και κανένα ουάου. Και το σίριαλ του ευτελισμού συνεχίστηκε από τον Ντάισελμπλουμ που εντελώς κοροϊδευτικά ανέφερε πως δεν υπάρχει θέμα ΔΝΤ, μια και οι Έλληνες λένε και καμιά κουβέντα πααπάνω. Ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος έχουν μάθει πλέον στα ραπίσματα και τα θεωρούν θωπείες. Αρκεί να παραμένουν αγκιστρωμένοι στις καρέκλες τους. Διότι αν είχαν τσίπα θα είχαν παραιτηθεί προ πολλού και δεν θα συνέχιζαν να διασύρουν με τέτοιο τρόπο την Ελλάδα.
Από το περιοδικό "ΑΡΔΗΝ-ΡΗΞΗ"

Η Λαγκάρντ δίνει νέο... χαρτάκι στον Τσίπρα

 "αιματηρά" μέτρα αλλιώς... το_ΔΝΤ δεν συμμετέχει με χρήματα στο ελληνικό πρόγραμμα σαφές μήνυμα


18-1-2016


Νέα λίστα, η οποία περιέχει συγκεκριμένο και αναλυτικό κατάλογο νέων μεταρρυθμίσεων που πρέπει να υλοποιηθούν, προτού «κλειδώσει» η συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, θα παραδώσει ιδιοχείρως η Κριστίν Λαγκάρντ στον Αλέξη Τσίπρα, κατά τη συνάντησή τους στο Νταβός, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Παρασκήνιο.

«Η Ελλάδα χρειάζεται το ΔΝΤ για να πετύχει τη σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους της. Το ΔΝΤ θέλει να βοηθήσει, αφού όμως ολοκληρωθούν οι αναγκαίες βαθιές μεταρρυθμίσεις, που είναι απαραίτητες για να ανακτήσει η ελληνική οικονομία τη χαμένη ανταγωνιστικότητά της. Αν δεν υλοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις, το ΔΝΤ δεν συμμετέχει με χρήματα στο ελληνικό πρόγραμμα και η Ελλάδα θα πρέπει να πείσει τους εταίρους της να πείσουν τα κοινοβούλια τους να δώσουν περισσότερα χρήματα».

Αυτό είναι το κυνικό, σαφές μήνυμα που θα εγχειρίσει προσωπικά στον Έλληνα πρωθυπουργό η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ στο χιονισμένο Νταβός.

Σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται η εφημερίδα Παρασκήνιο, ως ένδειξη της σκληρής στάσης που είναι αποφασισμένο να τηρήσει το ΔΝΤ αποφασίστηκε να μην έρθουν αυτή την εβδομάδα στην Αθήνα τα δικά του στελέχη των τεχνικών κλιμακίων από την Ουάσινγκτον.

Ακόμη και η άφιξη της κας Βελκουλέσκου είναι αυτήν τη στιγμή αμφίβολη. ...
Τη Δευτέρα ξεκινούν τις επαφές τους με την ελληνική κυβέρνηση τα τεχνικά κλιμάκια της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Αντιθέτως, στην Ουάσινγκτον εκπονείται αυτήν τη στιγμή ειδική ξεχωριστή έκθεση του ΔΝΤ για το Ασφαλιστικό, η οποία δεν είναι απαραίτητο να υιοθετηθεί από το σύνολο των «θεσμών», αλλά θα καταγράφει τις αναγκαίες –κατά το ΔΝΤ– αλλαγές που πρέπει να ενσωματωθούν στο νομοσχέδιο Κατρούγκαλου.

Επιπλέον, πέραν της έκθεσης του ΔΝΤ για το Ασφαλιστικό, η νέα λίστα Λαγκάρντ, που θα παραδοθεί στον πρωθυπουργό, θα έχει «σκληρές μεταρρυθμίσεις» που περιλαμβάνουν τομές στο εργασιακό, με απελευθέρωση απολύσεων και αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, που μόνο μια «αριστερή κυβέρνηση» μπορεί να υλοποιήσει, αλλά και αλλαγές στον ήδη ψηφισθέντα προϋπολογισμό, που θα εγγυώνται τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων από το 2016 και θα καταλήξουν σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018.
Τέλος, το ΔΝΤ απαιτεί πλήρη έλεγχο του νέου Υπερ-Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, που θα λειτουργήσει ως ενέχυρο και εγγύηση για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας με τα υπολειπόμενα 65 δισ. ευρώ του προγράμματος.

Τα ειρωνικά σχόλια του προέδρου του Εurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, για τη «μακρά διάρκεια της διαδικασίας αξιολόγησης» και οι κυνικές προειδοποιήσεις του Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, ο οποίος φρόντισε να υπενθυμίσει ότι η Ελλάδα πρέπει να εξοικονομήσει 4 δισ. ευρώ σε πληρωμές για την εξυπηρέτηση του χρέους, το επόμενο τρίμηνο, έχουν ακριβώς την ίδια στόχευση.

Κρίση ρευστότητας

Το «grexit» δεν βρίσκεται πλέον στο τραπέζι, ωστόσο η Ελλάδα κινδυνεύει να ξαναπέσει στην παγίδα της ρευστότητας, όπως ακριβώς συνέβη το καλοκαίρι πριν από την υπογραφή του 3ου μνημονίου.«Πρέπει να κλείσει γρήγορα η αξιολόγηση, αλλιώς θα αντιμετωπίσει για άλλη μία φορά προβλήματα ρευστότητας», δήλωσε υπομειδιώντας χαρακτηριστικά ο κ. Ρέγκλινγκ, για να προσθέσει πως η ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα βοηθήσει και στην επιστροφή της εμπιστοσύνης των αγορών.

Τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα επιβεβαίωσε επισήμως οίδιος ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, με συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt», εξηγώντας με σαφήνεια ότι η Ελλάδα ζητά όχι μόνο τεχνική βοήθεια, αλλά και χρηματοδότηση στο πρόγραμμα.

Αμέσως απάντησε η ΚριστίνΛαγκάρντ με συνέντευξή της στη «SuddeutscheZeitung»,αποσαφηνίζοντας ότι το ΔΝΤ θα βοηθήσει μόνο εφόσον η ελληνική πλευρά υλοποιήσει «πραγματικά φιλόδοξα» μέτρα –ειδικά στο Ασφαλιστικό–, αλλά και εφόσον οι Ευρωπαίοι διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του χρέους.

Για να μην υπάρχει ούτε ίχνος αμφιβολίας για την κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων που πρέπει να εφαρμόσει η ελληνική κυβέρνηση, έδωσε χθες συνέντευξη σε ελληνική εφημερίδα (την «Καθημερινή») ο άνθρωπος που έχει την ευθύνη για την επίβλεψη του ελληνικού προγράμματος από τις Βρυξέλλες, ο Λετονός αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Βάλντις Ντομπρόβσκις: «Υπάρχει ανάγκη για ένα προβλέψιμο επιχειρηματικό περιβάλλον. Για να ανακάμψει η Ελλάδα, χρειάζεται επενδύσεις, εγχώριους επενδυτές, αλλά και από το εξωτερικό. Αυτό είναι κάτι στο οποίο πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία, αν προχωρούμε προς την ανάκαμψη, και πρέπει να γίνει πολύ ξεκάθαρο στις ελληνικές αρχές – πρέπει να καλλιεργήσουν ένα θετικό επιχειρηματικό περιβάλλον».

Η αναφορά του αντιπροέδρου εμμέσως πλην σαφώς αφορούσε τον χειρισμό της υπόθεσης Eldorado Gold από τον Π. Σκουρλέτη, αλλά ταυτόχρονα υπενθύμισε στην κυβέρνηση ότι εκκρεμεί μια σειρά από επενδυτικές πρωτοβουλίες που θα μπορούσε γρήγορα να αναλάβει η κυβέρνηση Τσίπρα, για να δώσει δείγματα γραφής προς την επενδυτική κοινότητα και ταυτόχρονα να περιορίσει σημαντικά την ανεργία, δημιουργώντας υγιείς θέσεις εργασίας.

Σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα Παρασκήνιο, η Κομισιόν έχει πολλές φορές εκφράσει τη δυσαρέσκειά της για τις καθυστερήσεις στο σχέδιο ανάπλασης του Ελληνικού, που θα μπορούσε να δημιουργήσει 10.000 νέες θέσεις εργασίας, όπως και για τη μη αξιοποίηση των 600 στρεμμάτων του παραλιακού μετώπου (από το ΣΕΦ μέχρι το Φαληρικό Δέλτα) και την ολιγωρία που χαρακτηρίζει σημαντικά αναπτυξιακά σχέδια, όπως είναι το μετρό της Θεσσαλονίκης, η ιδιωτικοποίηση του λιμένος Πειραιώς αλλά και της Θεσσαλονίκης, που θα μπορούσαν να δώσουν μήνυμα στις αγορές ότι Ελλάδα προσελκύει διεθνείς επενδύσεις...

------------------

Εισφορά 1.172 ευρώ τον μήνα για σύνταξη!

Ακριβότερη σε σχέση με ό,τι ισχύει στο ΙΚΑ από το 2013 αλλά και στην... Κύπρο (που έχει μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα απ' ό,τι η Ελλάδα) κάνει η κυβέρνηση την ασφάλιση της σύνταξης και της ασθένειας για όσους δηλώνουν υψηλά εισοδήματα!

Ο «πόλεμος» που κηρύχθηκε για τις εισφορές τις οποίες θα κληθούν να καταβάλουν όσοι ελεύθεροι επαγγελματίες και επιστήμονες δεν... φοροδιαφεύγουν, ξεκίνησε από τον αυθαίρετο καθορισμό (για εισπρακτικούς λόγους) στα 5.860,80 ευρώ τον μήνα του ανώτατου ορίου ασφαλιστέου εισοδήματος.

Το όριο αυτό είναι μεγαλύτερο από το πλαφόν των 5.543,53 ευρώ που είχε οριστεί το 2013 στο ΙΚΑ (αύξηση 5,73%, παρά την κρίση) και υψηλότερο κατά 30% (!) σε σύγκριση με το αντίστοιχο της Κύπρου (4.533 ευρώ), η οποία, όμως, έχει μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα 23.600 ευρώ έναντι 19.300 ευρώ της Ελλάδας. Το ανώτατο μηνιαίο ασφάλιστρο που προκύπτει σε μηνιαίο εισόδημα 5.860,80 ευρώ φτάνει τα 1.172 ευρώ για τη σύνταξη (που, όταν δοθεί, δεν μπορεί να ξεπερνά τα 2.304 ευρώ, ποσοστό αναπλήρωσης 39,31%) και τα 407 ευρώ για τις παροχές του ΕΟΠΠΥ. Τις ίδιες παροχές υγείας θα έχει ελεύθερος επαγγελματίας που θα δηλώνει μηνιαίο εισόδημα έως 600 ευρώ, αλλά θα πληρώνει εισφορά από 14 ευρώ έως 42 ευρώ ενώ η σύνταξή του, ύστερα από 40 χρόνια ασφάλισης, θα είναι 664,38 ευρώ (ποσοστό αναπλήρωσης 107,3%).

Η επιβάρυνση

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έχουν κάνει οι οργανώσεις των ελεύθερων επαγγελματιών, χωρίς να υπολογίζονται οι φόροι, το «σχέδιο Κατρούγκαλου», εφόσον δεν αλλάξει, «ευνοεί» προκλητικά όσους δηλώνουν ετήσιο εισόδημα έως 10.000 ευρώ και, ταυτόχρονα επιβαρύνει υπέρμετρα και δυσανάλογα με τις όποιες «υποσχόμενες» ή δεδομένες (σε ό,τι αφορά την υγεία) παροχές όσους βγάζουν περισσότερα κέρδη.

Για νέους που έχουν μέσο ετήσιο καθαρό εισόδημα της τάξης των 20.000 ευρώ, ανάλογα με την ασφαλιστική κατηγορία του ΟΑΕΕ, μπορεί να φτάσει το 85%, στα 50.000 ευρώ εισόδημα «αγγίζει» το 200% και εκτοξεύεται στο 308% για καθαρό φορολογητέο εισόδημα από 69.600 και πάνω. Παλαιοί ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ κερδίζουν αν δηλώνουν καθαρό εισόδημα μέχρι 13.200 ευρώ, ενώ η μέγιστη επιβάρυνση φτάνει στο 404% για καθαρό φορολογητέο εισόδημα από 69.600 και πάνω.

Διορθώσεις

«Με το νέο τρόπο υπολογισμού των εισφορών διευκολύνουμε το 80% των ελεύθερων επαγγελματιών που δηλώνουν εισόδημα κάτω από 10.000 ευρώ τον χρόνο», παραδέχεται ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γ. Κατρούγκαλος. Ο ίδιος έχει εξηγήσει ότι «εφόσον θα έχουν ελαφρύνσεις οι πιο φτωχές και αδύναμες κατηγορίες, θα πρέπει να πληρώσουν λίγα... περισσότερα χρήματα τα μεσαία και τα ανώτερα στρώματα, χωρίς, ωστόσο, η φορολογική και ασφαλιστική επιβάρυνση, αθροιστικά, να φτάσει σε δημευτικά επίπεδα».

Ο υπουργός δηλώνει «ανοικτός» σε διορθωτικές κινήσεις και αναμένει την ερχόμενη εβδομάδα τις προτάσεις των εμπειρογνωμόνων των ελεύθερων επαγγελματιών και επιστημόνων. Ακόμη κι αν δοθεί μια συμβιβαστική λύση, αυτή θα πρέπει να ποσοτικοποιηθεί (αν δηλαδή θα φέρει τα έσοδα που υπολογίζει το υπουργείο) και να «περάσει» από την τελική «κρίση» των δανειστών. Στα σενάρια που επεξεργάζεται το υπουργείο περιλαμβάνονται:

- Να τεθεί όριο έτσι ώστε οι ασφαλιστικές εισφορές (που εκπίπτουν ως δαπάνη) και οι φόροι να μην ξεπερνούν ένα ποσοστό του καθαρού εισοδήματος (55% - 60%, ανάλογα με το εισόδημα).
- Να ισχύσουν «κλειστές» κλίμακες εισοδήματος και ύψους εισφορών, χωρίς να αλλάζει ο κανόνας της καταβολής του 20% για σύνταξη και του 6,95% για ασθένεια.
- Να μειωθεί το ανώτατο όριο του ασφαλιστέου εισοδήματος που το σχέδιο νόμου όρισε στο... 10πλάσιο του κατώτατου νομοθετημένου μισθού ή να μπουν «κόφτες», χαμηλότερη αντιστοιχία (4πλάσιο, πλάσιο, 6πλάσιο) ανά ύψος εισοδήματος.
- Για τους νέους επαγγελματίες και επιστήμονες να ισχύει στα πρώτα τρία έως πέντε χρόνια της άσκησης δραστηριότητας, το χαμηλό ασφάλιστρο των 93,76 ευρώ για σύνταξη και 32,58 ευρώ για την υγεία που θα έχουν οι αγρότες (ελάχιστο μηνιαίο εισόδημα 468,80 ευρώ).

Τα πλαφόν

Εως το 2008 (πριν από την κρίση) το ανώτατο όριο των ασφαλιστέων αποδοχών ήταν 2.432,25 ευρώ για τους «παλαιούς» (πριν από το 1993) ασφαλισμένους και 5.543,53 ευρώ για τους «νέους» (από την 1/1/93 και μετά). Το πλαφόν το οποίο είχε υπολογιστεί με βάση το μέσο κατά κεφαλή ΑΕΠ του 1991 προσαυξανόμενο με τις αυξήσεις των συντάξεων του Δημοσίου και επιβλήθηκε από την 1/1/2013 σε όλους τους ασφαλιζόμενους στο ΙΚΑ, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην ασφάλιση. Ο σχετικός νόμος προέβλεπε ότι «όπου το πλαφόν είναι υψηλότερο ή δυνητικά υψηλότερο, τούτο εξακολουθεί να ισχύει».
==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ Η ΝΕΟΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ;



E-mailΕκτύπωσηPDF
ΔΕΥΤΕΡΑ 18/1/16                    
ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ  
ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ Ο ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΣ ΣΥΡΙΖΑ  
Οι σεισμικές δονήσεις στοπολιτικό σκηνικό και οι άνωθενπαρεμβάσεις των συστημικών κέντρων για τη διαμόρφωση του,δίνουν και παίρνουν στην ''αποικία''.  
Αμέσως μετά τις εκλογές, μεθυσμένος από τον ''θρίαμβο'', ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για κυβέρνηση μεορίζοντα τετραετίας.
Σήμερα μια τέτοια εκτίμηση θα έμοιαζε μόνο με ανέκδοτο.  
Τέσσερις, περίπου, μήνες μετά τις εκλογές, η νεομνημονημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝ.ΕΛ κατάφερε το ακατόρθωτο: να έχει σπαταλήσει το εκλογικό της κεφάλαιο, η απήχηση της στην κοινωνία να έχεικαταρρεύσει και αντίθετα να συναντά παντού τη γενική κατακραυγή. Ίσως, δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο για ένα ένα τέτοιο επίτευγμα κατάρρευσης.  
Μοναδικό ''στήριγμα'', που απέμενε στην κυβέρνηση, ήταν πως η δική της κοινωνική κατάρρευση ήτανμικρότερη εκείνη της ΝΔ και επομένως, θα μπορούσε, ίσως, να διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στοπολιτικό μνημονιακό τόξο και να εμφανίζεται σχετικά αναντικατάστατη και αδιαφιλονίκητη στα εξωτερικά και εγχώρια κέντρα.  
Τα χαρτιά αυτά, μάλλον, τα χάνουν ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας μετά την εκλογή Μητσοτάκη στη ΝΔ και τηνισχυρή παρέμβαση των πολιτικοοικονομικών κατεστημένων δυνάμεων, που συσπειρώθηκαν αθόρυβασε αυτήν την εκλογή και στο πρόσωπο του ΚυρΜητσοτάκη.  
Στην ελληνική δημόσια ζωή, εξόχως, υποτελήπλήρως παραδομένη, με πρόσωπα μαριονέτες,χωρίς οντότητα και εμβέλεια,  ανίκανοι ακόμα να διαχειρισθούν και την καταστροφή, εισβάλλει αιφνιδίως στη θέση του αρχηγού της ΝΔ μια απόλυτης δουλοπρεπής μετριότητα, όπως ο Κυρ. Μητσοτάκης, ο οποίος, όμως, περιβάλλεται με τον ''φωτοστέφανο'' του νέου, του ''κεντρώου'' του ''μεταρρυθμιστή'', του ανθρώπου που μπορεί να κάνει το άνοιγμα προς το λεγόμενο ''Κέντρο'' (άλλο και τούτο!), χωρίς να προκαλέσει ρήγμα προς τα δεξιά του!  
Έτσι, με ένα αστραπιαίο και σχεδιασμένο επικοινωνιακό βομβαρδισμό, με συστηματικές πιέσεις ισχυρών κατεστημένων κέντρων και μια σειρά από στημένες ''καλοπληρωμένες'' δημοσκοπήσεις, η ΝΔ τουΚυριάκου Μητσοτάκη εμφανίζεται αιφνιδίως να παίρνει κεφάλι απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και να ''τρομοκρατεί'', διεμβολίζοντας το συνοθύλευμα των ''ανύπαρκτων'' κομμάτων του ''κέντρου'' με τα διάφορα προσωνύμια και τις βαρύγδουπες ετικέτες: Δημοκρατική ΣυμπαράταξηΠοτάμιΈνωσηΚεντρώων και άλλα φαιδρά παρόμοια.  
Η κρίση όλων αυτών των σχηματισμών του Κέντρου λαμβάνει τώρα ''σχιζοφρενικές'' διαστάσεις, μεδιαγραφές (βλ. Γρηγοράκος), έκρηξη προσωπικών φιλοδοξιώναποστασιοποιήσειςαναθέματα, δήθεν ανοίγματα και βροχή υποκριτικών προτάσεων για μεταξύ τους συνενώσεις (βλ. Και πρόταση Φώφης Γεννηματά για κοινή συνδιάσκεψη!)  
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, φαίνεται πως το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, με τους ΑΝ.ΕΛ να οδηγούνται στηνεξαφάνιση.  
Η κυβέρνηση Τσίπρα, σε πλήρη κοινωνική αποδόμηση, εμφανιζόμενη σε ελεύθερη πτώση,δημοσκοπικά να βρίσκεται πίσω από τη ΝΔ και με συνεχείς τις πιέσεις από Ε.Ε και ΔΝΤ για πολύ σκληρότερα μέτρα στο ασφαλιστικό και την κάλυψη μεγαλύτερων δημοσιονομικών κενών, βλέπει το μέλλον της να σιγοσβήνει.
Και το κυριότερο: η κυβέρνηση Τσίπρα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα μεγάλο κοινωνικό κίνημα, που αρκετά σημάδια δείχνουν ότι μπορεί να προσλάβει στο άμεσο μέλλον γιγαντιαίες διαστάσεις, όχι μόνοαπό τον κόσμο της μισθωτής εργασίας αλλά κυρίως από τον κόσμο των επαγγελματιών και τηςαγροτιάς.  
Στο πλαίσιο αυτό δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ τρώει γρήγορα, αν δεν έφαγε, κιόλας, τα ψωμιά της.  
Κυβερνητικοί κύκλοι που βρίσκονται στον σκληρό πυρήνα γύρω από τον Τσίπρα, αναγνωρίζουν ευθέως τώρα ότι δεν μπορούν να περάσουν με τίποτα, λόγω θυελλωδών κοινωνικών αντιδράσεων,που θα  έχουν κοινοβουλευτικές προεκτάσεις, τα επώδυνα μέτρα του ασφαλιστικού και  τα μέτρα σεβάρος των αγροτών.  
Οι ίδιοι κύκλοι συζητάνε δύο εναλλακτικές εκδοχές για την επιβίωση της κυβέρνησης.
Η μια είναι να επιδιωχθεί διεύρυνση της κυβέρνησης, κυρίως προς το Κεντρώο συνοθύλευμα (ΠΑΣΟΚ,ΠοτάμιΛεβέντης) ή και προς τη ΝΔ.
Η άλλη εκδοχή είναι η ''ηρωική'' προσφυγή στις κάλπες, ίσως μετά και από μια κρίση με το ''κουαρτέτο'', με ένα νέο, λίγο πιο αναλογικό, εκλογικό νόμο και με στόχο ένα είδος ''Πορτογαλικού'' μοντέλου.
Οι εξελίξεις το επόμενο διάστημα θα είναι ραγδαίες.  
Ήδη, ο Αλέξης Τσίπρας, σύμφωνα με δημοσιεύματα, βολιδοσκόπησε τον ''θεσμικό'' Δημ. Κουτσούμπα στη συνάντηση τους για το ενδεχόμενο συναίνεσης ή ανοχής του απέναντι σε ένα κάπωςπιο αναλογικό εκλογικό σύστημα, προκειμένου αυτό να συγκεντρώσει 200 βουλευτές, με συνέπεια ο νέος εκλογικός νόμος να εφαρμοσθεί στις αμέσως επόμενες εκλογές.  
Το ζητούμενο, σε μια τέτοια περίπτωση, είναι να μην συγκεντρώσει η ΝΔ, αν είναι πρώτο κόμμα,αυτοδυναμία, να μπουν όσο το δυνατόν περισσότερα κόμματα στη Βουλή, με περιορισμό του ορίου του 3% (πχ 2%), έτσι ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ είτε με τη στήριξη ή ανοχή ή και συμμετοχή των άλλων δυνάμεων, να γίνει το κομματικό επίκεντρο του σχηματισμού μια ''αντιδεξιάς'' κυβέρνησης, με σημείο αναφοράς ένα πιο ''ελαστικό'', αν είναι δυνατόν (που δεν είναι!), μνημόνιο.
ΕΜΠΟΔΙΟ Η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Το εμπόδιο γι' αυτούς τους σχεδιασμούς του Τσίπρα και των αλληλοσφαζόμενων κυβερνητικών καικομματικών ομάδων γύρω του αλλά και το μέγα εμπόδιο για τους σχεδιασμούς του κατεστημένου, είναι ένα και μόνο: η Λαϊκή Ενότητα!  
Αν η Λαϊκή Ενότητα εμφανισθεί να έχει τη δυναμική που πράγματι έχει στην κοινωνία, τότε το παιχνίδι για τον Τσίπρα, τον Μητσοτάκη και το μνημονιακό κατεστημένο είναι χαμένο.
Η Λαϊκή Ενότητα με ανοδική πορεία θα έχει αλματώδη συνέχεια!  
Γι' αυτό, μαζί με την καθήλωση των κοινωνικών αγωνιστικών αντιδράσεων, πρώτος στόχος του συστήματος είναι να εμφανίζει καθηλωμένη τη ΛΑ.Ε.  
Με μια καθηλωμένη ΛΑ.Ε, θεωρούν οι κυρίαρχοι κύκλοι ότι πιέζουν το κίνημα, του αφαιρούν την άμεσηπολιτική αιχμή του, εμποδίζουν την πολιτική συμπαράταξη των ευρύτερων δυνατών αριστερώνπροοδευτικών δυνάμεων και ενθαρρύνουν το ΚΚΕ όχι μόνο να συνεχίζει τον διασπαστικό ρόλο του αλλά και να παίζει την τακτική του ''Δούρειου Ίππου''.  
Αυτήν την επιδίωξη υπηρετούν πρώτα απ' όλα οι ''στημένες'' και ''εξαγορασμένες'' δημοσκοπήσεις, οι οποίες έχουν μια τριπλή εντολή: τη ΛΑ.Ε χαμηλά, τον Μητσοτάκη ψηλά και τον ΣΥΡΙΖΑεκτόςπλήρους κατάρρευσηςτραυματισμένο αλλά ζωντανό στο παιχνίδι!  
Οι δημοσκοπήσεις, όμως, και τα συστημικά κέντρα παίζουν τον βρώμικο ρόλο τους. Οι λαοί, όμως,καθορίζουν το μέλλον τους.  
Και είναι στο χέρι του ελληνικού λαού να διατρανώσει ένα νέο και νικηφόρο τώρα, όχι στηνυποδούλωση, τον εξευτελισμό και την εξαθλίωση του ιδίου και κυρίως της νέας γενιάς.
http://www.iskra.gr/index.php

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ