Οι χρήσιμοι ηλίθιοι



by diaxeiristis


katrougalos
17-2-2016

Έργα και ημέρες της κυβέρνησης Σύριζα

Του Σωτήρη Δημόπουλου από τη Ρήξη φ. 120

Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα δεν έχει προηγούμενο. Ακόμη και οι πιο απαισιόδοξες φωνές δεν θα μπορούσαν να προβλέψουν την τόσο ταχεία κατάρρευση της χώρας.
Επί του ελληνικού σώματος, που βρίσκεται σε ημικωματώδη κατάσταση, έχουν επιτεθεί οι πάντες, ζητώντας μερίδια των ιματίων του. Και όλοι, μα όλοι, όσοι μας επιβουλεύονταν επί χρόνια, κάτι κερδίζουν. Η κυριαρχία του κράτους γίνεται κουρέλια από ανθρώπους που εξαπάτησαν έναν ολόκληρο λαό. Γαντζωμένοι τώρα στην εξουσία, προτιμούν να παρατηρούν άπραγοι τη διάλυση, παρά τις απανωτές ήττες, για να μην χάσουν τα προνόμιά τους, έστω και για λίγες εβδομάδες…
Η οικονομία καταρρέει, καθώς η κυβέρνηση απέναντι στους «θεσμούς» έπαιξε ένα παιχνίδι σιωπηλής απόλυτης αποδοχής των απαιτήσεών τους, αλλά ταυτόχρονα έκανε καθυστερήσεις στη διαπραγμάτευση και συστηματική παραπλάνηση της κοινωνίας. Πίστευαν οι κυβερνώντες ότι έπαιζαν μόνοι τους, μια και δεν υπήρχε αντιπολίτευση και κυρίως δεν εμφανίζονταν σοβαρές αντιδράσεις σε μια κοινωνία που είχε κοκαλώσει από την τροπή των εξελίξεων και τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του γιάπη της αριστεράς.
Ωστόσο, υπολόγισαν πάλι λάθος. Γιατί, παρά την κάλυψη της Ουάσιγκτον, που προωθεί όλες τις εδώ και χρόνια επιδιώξεις της σε σχέση με την Ελλάδα, ο Σόιμπλε περιμένει υπομονετικά στη γωνία. Το GREXIT δεν έχει φύγει ποτέ από το τραπέζι. Γνωρίζει ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας ότι, όταν οι Αμερικανοί θα κάνουν τη δουλειά τους σε Βαλκάνια, Κύπρο και Αιγαίο, δεν θα είναι τόσο πιεστικοί πάνω στο Βερολίνο ώστε να κρατήσει την ανάπηρη χώρα μας. Ίσως μάλιστα και πιο νωρίς. Γι’ αυτό και η αξιολόγηση αναβάλλεται συνεχώς. Και την ίδια ώρα οι δείκτες της οικονομίας είναι σε ελεύθερη πτώση, τα ελληνικά ομόλογα πήραν την ανηφόρα, οι τραπεζικές μετοχές έγιναν παλιόχαρτα, χάθηκαν 9 δισ. ή και παραπάνω από την πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση, χρήματα που χρωστούμε και θα εξοφλήσουμε. Και έγιναν κι αυτά αέρας. Αέρας κοπανιστός, όπως οι καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις των Σταθάκη, Τσκαλώτου, Φλαμπουράρη και κομπανία.
Καθώς, λόγω του μεταναστευτικού-προσφυγικού, η Ελλάδα είναι πια και επισήμως η «μαύρη τρύπα» της Ευρώπης, υπέρ της εξόδου μας από την ευρωζώνη, όταν θα έλθει εκείνη η ώρα, θα ψηφίσουν οι εταίροι μας –οι περισσότεροι τουλάχιστον– με χέρια και με πόδια.
Οι φωστήρες του Μαξίμου δεν προέβλεψαν, επίσης, και τις κοινωνικές αντιδράσεις. Νόμιζαν ότι ο νεαρός πρωθυπουργός ασκούσε ακόμη γοητεία στα πλήθη, τα οποία θα πήγαιναν ομοθυμαδόν και άνευ διαμαρτυριών στον γκρεμό. Τα ψέματα όμως έχουν κοντά ποδάρια. Οι αγρότες, μάλιστα, όταν νιώσουν ότι τους κορόιδεψες, δεν χαρίζουν κάστανα… Και τώρα οι Κολωνακιώτες αριστεροί, κρατικοδίαιτοι και αλαζονικοί, βλέπουν μπροστά τους τα τανκς-τρακτέρ να απειλούν να τους χαλάσουν το όνειρο.
Και έκαναν αυτό που κάνουν όλο αυτόν το χρόνο. Ανίδεοι να κυβερνήσουν, πέταξαν πάλι την παρόλα των εκλογών ή και του δημοψηφίσματος! Να εκβιάσουν το κουαρτέτο(!), προς μεγάλη τέρψη του Σόιμπλε. Και το αποτέλεσμα είναι η έκρηξη της πολιτικής αβεβαιότητας που κτυπά αλύπητα την οικονομία. Το εσωτερικό κούρεμα των καταθέσεων βρίσκεται και πάλι στην ατζέντα της ημέρας.
Όσο για τη διαχείριση του μεταναστευτικού, δεν υπάρχουν λόγια να χαρακτηρίσει κάποιος την απίστευτη ανοργανωσιά, τον ερασιτεχνισμό, την εγκληματική αναβλητικότητα, παρέα με τις γελοίες ιδεοληψίες των ελίτ μας (τρομάρα τους!). Σε ένα μόνον χρόνο η Τασία, ο Δρίτσας, ο Τσίπρας και από κοντά ο Καμμένος, διέλυσαν κάθε έννοια κυριαρχίας στο Αιγαίο. Και πέτυχαν να έλθει στα νερά μας το ΝΑΤΟ, δήθεν για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, αλλά στην πραγματικότητα για τον έλεγχο της θάλασσας απ’ όπου κατεβαίνουν τα ρωσικά πλοία προς τη Συρία, εκεί που προελαύνει ο στρατός του Άσαντ σε όλα τα μέτωπα. Και είναι παράλληλα το Αιγαίο ένα ελκυστικό αντάλλαγμα προς τον σουλτάνο, που χάνει τα αβγά και τα πασχάλια στη Συρία και στο Κουρδιστάν. Καταπληκτική επιτυχία: να εμφανίζεται ο πρωθυπουργός τη μια μέρα δήθεν οργισμένος στο τηλεφώνημά του προς τη Μέρκελ και να αρνείται νατοϊκό έλεγχο στα ελληνικά χωρικά ύδατα και την άλλη μέρα ο «πατριώτης» Καμμένος, με την ουρά στα σκέλια, κατόπιν προφανώς αμερικανικών παραινέσεων, να δέχεται τα πάντα… Και είναι ακόμη στη θέση του. Και είναι όλοι στη θέση τους και σφυρίζουν αδιάφορα. Και από πάνω να έχει πέσει το ελικόπτερο στα νησιά μας και η Άγκυρα να μη δέχεται το ελληνικό ναυτικό να κάνει την έρευνα για την ανεύρεση των αξιωματικών. Τι να πεις περισσότερο;
Βορείως δε της χώρας, ο εξευτελισμός είναι απόλυτος. Διπλοί φράχτες, ενίσχυση με στρατό από ευρωπαϊκές χώρες, έπαινοι για τα Σκόπια και το μπόι του Γκρουέφκσι να έχει εκτοξευθεί σε σημείο που να μας κάνει τη χάρη να χρησιμοποιούμε και εμείς το όνομα Μακεδονία!
Και οι μετανάστες; Θα εγκλωβιστούν εδώ, αλλά σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό, όπως και για τον αντιπρόεδρο κ. Δρασαγάκη, δεν θα είναι πολλοί, μερικές δεκάδες χιλιάδες μόνον. Λες και υπάρχει συμβόλαιο με τους tour operators πόσοι θα έλθουν. Λες και ο Ερντογάν θα σεβαστεί την κυριαρχία και τα προβλήματα της Ελλάδας, την ώρα που το γόητρό του έχει πληγεί στα νότια. Κι αυτοί οι άνθρωποι μένουν ακόμη στη θέση τους.
Και επιλέγουν να κάνουν σκιαμαχίες για τα κανάλια, αυτήν τη στιγμή της κρίσης, για αποκοίμιση χαχόλων και κομματικού στρατού και υπέρ κομπιναδόρων και Τούρκων επιχειρηματιών.
Το μόνο αισιόδοξο στοιχείο, μέσα σ’ αυτόν τον ζόφο, αφορά στην Κύπρο. Παρά τις χαζοχαρούμενες δηλώσεις του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο-μνημόσυνο της 10ης Φεβρουαρίου, οι διαπραγματεύσεις αντιμετωπίζουν πια σοβαρό κώλυμα. Μετά την τριμερή Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα, έγινε φανερό ότι το Τελ Αβίβ βγάζει, προσωρινά, εκτός σχεδιασμού για την ενεργειακή του προώθηση την Τουρκία. Είναι άλλωστε διαφωτιστική η συνέντευξη του υπουργού Ενέργειας του Ισραήλ, Γιουβάλ Σταίνιτζ, στην Καθημερινή. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την παρέμβαση Μπάιντεν, που τηλεφώνησε πάραυτα σε Αναστασιάδη και Νετανιάχου και έβαλε βέτο σε σχήμα που δεν θα περιλαμβάνει την Άγκυρα. Η νέα πολιτική του Ισραήλ εξόργισε έτσι τον, έτσι κι αλλιώς σε παραλήρημα, Ερντογάν, και σύμφωνα με την Μιλιέτ, είπε στους Τουρκοκύπριους να μην κάνουν βήμα πίσω για επιστροφή της Μόρφου και να δώσουν υπηκοότητα σε 10 χιλιάδες έποικους, τινάζοντας τη μαγική εικόνα της επικείμενης λύσης στον αέρα. Έπειτα απ’ αυτή την επίδειξη αδιαλλαξίας, ακόμη και το ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ έπρεπε να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Το κυριότερο είναι όμως ότι οι Ελληνοκύπριοι, που βομβαρδίζονταν καθημερινώς, επί ένα χρόνο, με τεράστιες δόσεις τεχνητής αισιοδοξίας έρχονται αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα. Το παιχνίδι στη μεγαλόνησο ασφαλώς και δεν έχει ακόμη τελειώσει. Οι Αμερικανοί δεν είναι διατεθειμένοι να χάσουν την Κύπρο. Άρα θα έχουμε ακόμη πολλές στροφές στην πορεία του επόμενου διαστήματος.
Αυτό που μένει, πάντως, ως ελπίδα, έστω και την υστάτη στιγμή, είναι η σταδιακή αφύπνιση του ελληνισμού. Η διάθεσή του να συγκρουστεί, να αντιδράσει. Και το μέγεθος των αντιδράσεών του είναι κάτι που δεν μπορεί να προβλεφθεί. Απλώς να θυμίσουμε ότι ο Γιωργάκης Παπανδρέου παραιτήθηκε όταν, μετά τις μαζικές κινητοποιήσεις των παρελάσεων της 28ης Οκτωβρίου, αντιλήφθηκε ότι είχε χάσει, εκτός της στήριξης των ξένων, και πραγματικά τον έλεγχο της εξουσίας. Πόσο κοντά βρισκόμαστε σε μια επανάληψη αυτών των γεγονότων; Σίγουρα η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Το πρόβλημα είναι όμως ότι, όσοι είναι στους δρόμους, αισθάνονται κι αυτοί τη μοναξιά από την έλλειψη πολιτικής ηγεσίας που θα χαράξει έναν δρόμο σωτηρίας. Κι αυτό είναι ίσως το πιο επικίνδυνο από όλα…

Περιοδικό Άρδην – Εφημερίδα Ρήξη

Πορείες: Τι Νόημα μπορεί να έχουν σε μια Κατεχόμενη Χώρα

Τετάρτη 17  Φεβρουαρίου 2016


Συγκεντρώσεις - Διαμαρτυρίες - 

 Της Μαρίας Νεγρεπόντη Δελιβάνη
Περνώντας σήμερα το πρωί από το Σύνταγμα άκουσα για λίγο τους ομιλητές, που εξακόντιζαν πύρινα βέλη εναντίον της Κυβέρνησης και απαιτούσαν την άμεση απόσυρση του επίμαχου νομοσχεδίου, εναντίον των αγροτών.
Και διερωτήθηκα: από ποιόν απαιτούν αυτήν την απόσυρση; 
Από μια Κυβέρνηση η οποία εμφανίζεται επίσημα πια, ως το εκτελεστικό όργανο των δανειστών και του κουαρτέτου; 
Από μια Κυβέρνηση της οποίας, χωρίς υπερβολή, το 100% της δραστηριότητάς της καταναλίσκεται σε ατέρμονες συζητήσεις και προσπάθειες για το πως θα ικανοποιήσει όσο γίνεται καλύτερα το κλιμάκιο των ελεγκτών; 
Από μια Κυβέρνηση που αγωνιά για το αν και πότε θα δεήσουν να έρθουν τα παιδάκια του κλιμακίου του ΔΝΤ για να την συγχαρούν για την κατανόηση των σχετικών διαταγών τους και την εφαρμογή τους, αλλά ταυτόχρονα και να την επιπλήξουν επειδή όφειλε να κάνει περισσότερα;
Αλλά κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι, σαφώς παρανοϊκό, το αίτημα των εξαθλιωμένων κοινωνικό-επαγγελματικών ομάδων για επιβίωση, να απευθύνεται προς την Κυβέρνηση, που επέλεξε ακριβώς ως ρόλο της, να φέρει, με κάθε τρόπο και με κάθε θυσία, σε πέρας αυτά τα εγκληματικά μέτρα.  

Η λογική, φυσικά, υπόθεση είναι ότι οι εξαθλιωμένες κοινωνικό-επαγγελματικές ομάδες απευθύνονται προς την Κυβέρνηση, γνωρίζοντας ότι είναι κατοχική, αλλά εκλιπαρώντας την να ανανήψει. Απαιτώντας από την ελληνική Κυβέρνηση να τολμήσει ανυπακοή στα μέτρα που τελειώνουν την Ελλάδα. Να ορθώσει ανάστημα και να προστατεύσει τους πολίτες, που βιώνουν σε συνθήκες πειραματόζωου για έξη...
ατέλειωτα χρόνια.
Με ποικίλους τρόπους, και σκληρή γλώσσα εναντίον των Μνημονίων, το αίτημα αυτό εκφράζεται, εκτός από το σύνολο των κοινωνικό-επαγγελματικών ομάδων, που πια καμία τους δεν παραμένει στο απυρόβλητο, και από το σώμα των Ελλήνων δικαστών, και από τον Μίκη Θεοδωράκη και από πλήθος Ιδρυμάτων, επωνύμων πολιτών και από ολόκληρο τον ελληνικό λαό που φωνάζει με όσες δυνάμεις του απέμειναν "ως εδώ και μη παρέκει"…. ιδίως που εντελώς πρόσφατα του γνωστοποιήθηκε και νέα εξωφρενική απαίτηση των δανειστών για την υποχρέωσή του να εξεύρει και να καταβάλει επιπλέον 9 δις ευρώ ως το 2018. Ο ελληνικός λαός, έστω και με κάποια αργοπορία, που οφείλεται βέβαια στις χωρίς βάση και αλλοπρόσαλλες κυβερνητικές υποσχέσεις, συνειδητοποίησε, επιτέλους, ότι δεν υπάρχει, και δεν θα υπάρξει τέλος στην εμφάνιση νέων κεφαλών της Λερναίας Ύδρας του χρέους. 
Να προσθέσω, ακόμη ότι και η Ν.Δ. μέσω του νέου της προέδρου αντιδρά στα τελευταία μέτρα του κουαρτέτου. Δεν είναι, ωστόσο, διόλου σαφές το πως αντιλαμβάνονται όλοι μαζί και καθένας από τους διαμαρτυρόμενους χωριστά το "ως εδώ και μη παρέκει". Για αυτό, και η εντολή προς την Κυβέρνηση εμφανίζεται αρκετά μπερδεμένη.  
Διότι, καταρχήν πρέπει να είναι ξεκάθαρο, ότι η μη εφαρμογή των διαταγών των δανειστών οδηγεί σε σίγουρη ρήξη, εφόσον ο ανένδοτος χαρακτήρας τους έχει αποκαλυφθεί πολλές φορές στο παρελθόν. Συνεπώς, λαός και Κυβέρνηση θα πρέπει να προετοιμαστούν για τις συνέπειες της ρήξης.  
Τι συνεπάγεται αυτή η ρήξη; Στοχεύει σαφώς σε ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία, στο βαθμό, βέβαια, που θα είναι εφικτός για μικρή χώρα, ενόψει του ότι στο επίκεντρο του διεθνούς περίγυρου παραμένει πάντοτε η παγκοσμιοποίηση σε συνδυασμό και με τον φανατικό νεοφιλελευθερισμό. 
Παράλληλα, όμως, θα είναι αναπότρεπτη, μετά τη ρήξη, η εγκατάλειψη της Ευρωζώνης και η επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα, κάτι που οφείλει να συνειδητοποιηθεί από όλους όσοι απαιτούν ανυπακοή από την Κυβέρνηση με συγκεντρώσεις, πορείες, καταγγελίες κλπ. 
Παρενθετικά να παρατηρήσω ότι φαίνεται να υπάρχει όντως σοβαρή διάσταση ανάμεσα στη λαϊκή εντολή, για εγκατάλειψη των Μνημονίων, και στην κορυφαία της συνέπεια που θα είναι η δραχμή. Η διάσταση αυτή, είτε θα πρέπει να απαλειφθεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού, είτε διαφορετικά ο λαός θα πρέπει να δεχθεί τη μοίρα του με τα Μνημόνια, την χωρίς τέλος φτωχοποίησή του, την αέναη συνέχεια των παράλογων απαιτήσεων των δανειστών, τη διόγκωση του χρέους που θα είναι μη βιώσιμο στο διηνεκές, το ξεπούλημα των πάντων, συμπεριλαμβανομένου και του Αιγαίου και τη μόνιμη επιτήρηση των ξένων, που εξαφανίζει κάθε ίχνος εθνικής κυριαρχίας
Αυτό είναι το μέγα δίλημμα, και ακριβώς έτσι θα πρέπει να τεθεί με ξεκάθαρο τρόπο στον ελληνικό λαό, χωρίς παραπειστικές υποσχέσεις και χωρίς ουτοπικούς εφησυχασμούς για την έλευση δήθεν καλύτερων ημερών. Οι καλύτερες ημέρες μπορεί να προκύψουν μόνο με τη βοήθεια ταχύρρυθμης ανάπτυξης. Και επιτέλους, ας γίνει κατανοητό ότι η ανάπτυξη είναι, παντελώς αδύνατη, αν παραμείνουμε παρέα με τη στραγγαλιστική λιτότητα των Μνημονίων, Να σημειώσω, με την ευκαιρία, ότι χθες αναγγέλθηκε και επίσημα ότι η Ελλάδα, μέσα στο 2015, είχε ύφεση της τάξεως του 0,7%. Αναμενόμενη, φυσικά, απολύτως και εξαρχής. Ωστόσο, η δημοσίευση αυτής της είδησης εξέθεσε για πολλοστή φορά κυβερνητικούς και μη που συνεχίζουν να εξαγγέλλουν (περιχαρείς) το τέλος της ύφεσης, ενώ τίποτε δεν δικαιολογεί αυτήν τους την αισιοδοξία στον ελληνικό κρανίου τόπο!  
Να προσθέσω, ακόμη, ότι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα περιπλέκεται μεταξύ άλλων και επειδή ο κ. Σόιμπλε επανέρχεται συνεχώς στο GREXIT και δείχνει να το επιθυμεί διακαώς, από κοινού με κάποιους δορυφόρους της Γερμανίας, που πιστεύουν ότι έτσι αποκτούν βαρύτητα στην ευρωπαϊκή σκηνή. Και δεν αποκλείεται, αυτή η φρενήρης αδιαλλαξία των δανειστών να μπορεί να αποτελεί μέρος της προσπάθειας να οδηγηθεί η Ελλάδα στα άκρα, ώστε να ζητήσει η ίδια έξοδο από την Ευρωζώνη. 
Επιβάλλεται, συνεπώς, με αφορμή, αυτό το GREXIT κατά Σόιμπλε να επισημανθεί κάτι πολύ σημαντικό, που πρόσφατα λησμονείται, παρότι στη συνείδησή μου είναι αυταπόδεικτο. Ότι, δηλαδή, το ελληνικό GREXIT, αν και όταν αποφασιστεί, δεν θα έχει καμία απολύτως σχέση με ότι σκοτεινό επιδιώκει, σχετικά, ο κ. Σόιμπλε χρησιμοποιώντας φευ τον ίδιο όρο . 
Η κεφαλαιώδης διαφορά ανάμεσά στα δύο GREXIT είναι ξεκάθαρα η εξασφάλιση μη επιτήρησης, από τους δανειστές, έτσι ώστε να είναι δυνατή η χάραξη εθνικής οικονομικής, νομισματικής και αναπτυξιακής πολιτικής στα πλαίσια ενός GREXIT με ελληνικές προδιαγραφές.

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΠΡΟΕΛΑΥΝΟΥΝ. ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΛΕΠΙ



E-mailΕκτύπωσηPDF
---000_emfylios_syria_koyrdoi17/2/2016
ΝΕΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΜΟΥ
ΧΕΡΣΑΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΖΗΤΑ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ Η ΤΟΥΡΚΙΑ
Η συνεχής προέλαση των Κούρδων της Συρίαςκαι η κατάληψη της στρατηγικότατης πόλης τουΧαλεπίου, αλλάζουν την εικόνα όχι μόνο της Συρίας, αλλά και ολόκληρης της περιοχής σε βάρος της Τουρκίας και του τζιχαντισμού.  
Η Τουρκία απεγνωσμένα αλλά μάλλον ματαίως, ζητάει χερσαία επιχείρηση σε βάρος της Συρίας, ενώ την ίδια ώρα που βλέπει να χάνει έδαφος στην κουρδική αναμέτρηση, επιχειρεί φτηνούς αντιπερισπασμούς στο Αιγαίο σε βάρος της Ελλάδας, υπολογίζοντας στην εθελόδουλη στάση του ελληνικού μνημονιακού κατεστημένου.  
Οι Κούρδοι της Συρίας προελαύνουν στα πεδία των μαχών εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, στην στρατηγική επαρχία του Χαλεπίου. Πλέον οι Κούρδοι της Συρίας ελέγχουν το 14% των εδαφών της χώρας και διεθνείς αναλυτές εκτιμούν πως βρίσκονται κοντά στην ανακήρυξη μιας αυτόνομης περιοχής στα σύνορα με την Τουρκία.
Υπό το φόβο της επιβεβαίωσης αυτού του σεναρίου, ο τουρκικός στρατός έχει ξεκινήσει σφοδρούς βομβαρδισμούς κατά των Κούρδων της Συρίας, τους οποίους χαρακτηρίζει «τρομοκράτες», ζητώντας μάλιστα από τη Δύση και μια χερσαία επέμβαση με πρόσχημα τον τερματισμό του πολέμου στη γειτονική χώρα, αγνοώντας, πέραν των άλλων και τη Ρωσία, που έχει προειδοποιήσει πως μια χερσαία επέμβαση ξένων δυνάμεων στη Συρία ενδεχομένως να πυροδοτήσει έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο!  
«Θέλουμε μία χερσαία επιχείρηση μαζί με τους διεθνείς μας συμμάχους... χωρίς χερσαία επιχείρηση, είναι αδύνατος ο τερματισμός των εχθροπραξιών στη Συρία», δήλωσε Τούρκος αξιωματούχος, διευκρινίζοντας πως «δεν θα υπάρξει μονομερής στρατιωτική επιχείρηση εκ μέρους της Τουρκίας στη Συρία». «Είμαστε σε συνομιλίες με τους συμμάχους μας. Εάν υπάρξει συναίνεση, η Τουρκία θα λάβει μέρος», πρόσθεσε μιλώντας σε Τούρκους δημοσιογράφους.  
Υπενθυμίζεται πως το Σάββατο, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου είχε δηλώσει ότι η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία θα μπορούσαν να διεξαγάγουν χερσαία στρατιωτική επέμβαση κατά του Ισλαμικού Κράτους στο συριακό έδαφος.  
Οι δυνάμεις του κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης και οι μαχητές των Μονάδων Προστασίας του Λαού, της ένοπλης πτέρυγας του κόμματος, με την ανοχή του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ, σημειώνουν τη μία νίκη μετά την άλλη στα πεδία των μαχών ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος και ελέγχουν πλέον το 14% του συριακού εδάφους (26.000 τετρ. χλμ), απωθώντας τους τζιχαντιστές. Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων οι Κούρδοι της Συρίας ελέγχουν τα τρία τέταρτα των 800 χιλιομέτρων της τουρκοσυριακής μεθορίου.  
Στόχος τους είναι η σύνδεση ανάμεσα στα τρία κουρδικά καντόνια, Αφρίν και Κομπάνι, στην επαρχία του Χαλεπίου και Τζαζιρέ, στην επαρχία Χασακέ, αλλά και η αυτονομία των κουρδικών περιοχών αντίστοιχη με αυτής του Ιρακινού Κουρδιστάν. «Ο κύριος στόχος των Κούρδων είναι η προσάρτηση των καντονίων. Θέλουν μία αποκεντρωμένη Συρία που θα λειτουργεί με ένα σύστημα καντονίων», δηλώνει από την Ουάσινγκτον στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μουτλού Τσιβίρογλου, αναλυτής ειδικός στηΣυρία και του Κούρδους.  
Υπενθυμίζεται πως στις αρχές του πολέμου στη Συρία, ο Μπασάρ Αλ Άσαντ για να εξασφαλίσει την υποστήριξη των Κούρδων τους είχε υποσχεθεί την αναγνώριση μιας αυτόνομης επαρχίας σε περίπτωση που απωθούσαν τους τζιχαντιστές, οι οποίοι εξαπλώνονταν στη Βόρεια Συρία. Ήδη οι Κούρδοι της Συρίας έχουν εγκαθιδρύσει μια τοπική διοίκηση από το βορειοδυτικό έως το βορειοανατολικό άκρο της χώρας.  
*Βασική πηγή: tvxs.gr  
ΤΟΥΡΚΙΑ: ΣΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΜΕΤΕΤΡΕΨΕ ΤΟΥΣ ΚΟΥΡΔΟΥΣ ΤΗΣ ΒΟΡ. ΣΥΡΙΑΣ  
Μισθοφόρους και λεγεωνάριους της Ρωσίας χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας τους ένοπλους Κούρδους του Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) στη βόρεια Συρία.  
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου αποκάλεσε εξάλλου τις αεροπορικές επιδρομές της Ρωσίας στη Συρία ως «βάρβαρες», καθώς από αυτές χάνουν τη ζωή τους άμαχοι, μεταξύ αυτών παιδιά και ηλικιωμένοι.  
«Αυτές οι χυδαίες, σκληρές και βάρβαρες επιδρομές από τις 30 Σεπτεμβρίου πλήττουν χωρίς καμία διάκριση ενόπλους και αμάχους, παιδιά και γέρους», ανέφερε ο κ. Νταβούτογλου, μιλώντας σε βουλευτές του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) της Τουρκίας.  
Αναφερόμενος δε στις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) τις οποίες έχουν συστήσει οι Κούρδοι του PYD στη βόρεια Συρία, ο Τούρκος πρωθυπουργός σημείωσε ότι «δεν αποτελούν εκπροσώπους των Κούρδων, ούτε της Συρίας, πρόκειται για Ρώσους λεγεωνάριους και μισθοφόρους».  
Η Τουρκία θεωρεί το PYD αδελφή οργάνωση με το παράνομο και τρομοκρατικό - σύμφωνα με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. - Κόμμα Εργαζομένων Κουρδιστάν (PKK), το οποίο πολεμά το τουρκικό κράτος από το 1984.  
Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν πλήξει το τελευταίο διάστημα με πυρά πυροβολικού θέσεις του PYDστη βόρεια Συρία, σε μεθοριακές περιοχές, χωρίς ωστόσο να εισβάλουν στο συριακό έδαφος.
ERDOGAN: ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ AΣΑΝΤ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΥΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ  
Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έκρινε σήμερα, με μια παραληρηματική τοποθέτηση που υποκρύπτει πανικό και απόγνωση, ότι η "βάρβαρη επιχείρηση" των δυνάμεων της Ρωσίας και της κυβέρνησης της Συρίας στο βόρειο τμήμα της εμπόλεμης χώρας, στο πλαίσιο της οποίας στρατεύματα πιστά στον Μπασάρ αλ Άσαντ προελαύνουν προς τα τουρκικά σύνορα, έχει στόχο να δημιουργηθεί έναςδιάδρομος για τους Κούρδους μαχητές.  
Ο Ερντογάν απέρριψε τις επικρίσεις συμμάχων της Τουρκίας διότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις πλήττουν με πυροβολικό τους μαχητές της κουρδικής οργάνωσης YPG στη Συρία, υποστηρίζοντας πως αυτή, όπως και η πολιτική της πτέρυγα, το PYD, αποτελούν δημιούργημα του καθεστώτος του Άσαντ.  
"Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη η βάρβαρη επιχείρηση της Ρωσίας και του συριακού καθεστώτος που έχει στόχο αμάχους. Τέτοιες επιθέσεις (...) έχουν στόχο να δημιουργηθεί μια ζώνη που θα ελέγχει τοPYD και επί του πεδίου έχει αναλάβει να διαχειριστεί το YPG", υποστήριξε ο Ερντογάν.  
"Θα ήθελα να απευθυνθώ στους δυτικούς συμμάχους μας για άλλη μια φορά: το YPG και το PYD είναι τρομοκρατικές οργανώσεις και όσοι τους βοήθησαν να σχηματίσουν αυτές τις δομές δεν θα συγχωρεθούν από την ιστορία", πρόσθεσε ο πρόεδρος της Τουρκίας κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε στην Άγκυρα.
http://www.iskra.gr/index.php

Ο «λούμπεν» Μαρίνος Αντύπας στη χώρα των Κατρούγκαλων


του Νικόλα Δημητριάδη 
Ήρθαν την περασμένη Παρασκευή στην Αθήνα οι αγρότες, για να διαδηλώσουν εναντίον του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Ξέρετε, αυτοί οι περίεργοι τύποι με τις γκλίτσες και τις γαλότσες, που χαρακτηρίστηκαν αμέσως από το κυβερνητικό καφενείο και τα παπαγαλάκια του ως «λούμπεν», «ακροδεξιοί» και τα γνωστά (πια) υποκοριστικά με τα οποία στολίζουν οι προφεσόρες των βορείων προαστείων κάθε λαϊκή κινητοποίηση. 
Κάποιοι από τα τρακτέρ των «λούμπεν» αυτών τύπων συμμετείχαν και στη μεγάλη διαδήλωση, παρελαύνοντας μπροστά από τη Βουλή. Εκεί είδαμε να ανεμίζουν και κάτι περίεργες κίτρινες σημαίες με μια φωτογραφία: το πρόσωπο του Μαρίνου Αντύπα. 
Ποιος ήταν ο Μαρίνος Αντύπας; Ένας παλαβός Κεφαλλονίτης, από το χωριό Φερεντινάτα, όπου γεννήθηκε το 1872. 
Ένας παλαβός που, αντί να κάνει μποέμικη φοιτητική ζωή, έφυγε μαζί με άλλους συμφοιτητές του για την Κρήτη, όπου πολέμησε εθελοντής για την απελευθέρωση της Κρήτης και την ένωσή της με την Ελλάδα. 
Ένας παλαβός που, αντί να μάθει πότε να κρατάει το στόμα του κλειστό, έκατσε έναν χρόνο φυλακή, όταν κατήγγειλε δημόσια το Παλάτι και τις Μεγάλες Δυνάμεις για την εθνική ταπείνωση του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897. 
Ένας παλαβός που, ξαναμπήκε φυλακή, όταν χαστούκισε τον βουλευτή και μεγαλοτσιφλικά Αγαμέμνονα Σλήμαν, γιο του γνωστού αρχαιολόγου, επειδή αυτός, μαζί με την ελληνογερμανίδα γυναίκα του αποκαλούσαν τον Αντύπα «λούμπεν» και «θρασύ», που τολμούσε να περνά από μπροστά τους και να τους κοιτάζει… 
Ένας παλαβός που, αντί να τελειώσει τη Νομική και να περιφέρεται στα καφενεία της Πρωτεύουσας, κάνοντας τον σπουδαίο, τα παράτησε και γύρισε στο χωριό του, όπου ίδρυσε το Λαϊκόν Αναγνωστήριον «η Ισότις», ένα «λαϊκό σχολείο», όπως έλεγε, για να βοηθήσει στη μόρφωση των συντοπιτών του. 
Ένας παλαβός που, αντί να κάτσει στην Αθήνα να μασουλάει την περιουσία των συγγενών του, πήγε στη Θεσσαλία να αγωνιστεί για τα δίκαια των φτωχών αγροτών, των κολλίγων, και να σταματήσει την εκμετάλλευση των τσιφλικάδων. 
Ένας παλαβός που, αντί να κοιτάξει την πάρτη του, έφυγε από τη ζωή στα 35, δολοφονημένος από τους μεγαλοτσιφλικάδες της Θεσσαλίας. 
Στη χώρα των Κατρούγκαλων, βέβαια, άνθρωποι σαν τον Μαρίνο Αντύπα δεν είναι και πολύ καλοδεχούμενοι. Όλα αυτά για τα οποία αγωνίστηκε και πέθανε, η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η αξιοπρέπεια, τα παζαρεύουν σήμερα στα τηλεπαράθυρα οι εκάστοτε μαϊντανοί υπηρεσίας. 
Ένας Μαρίνος Αντύπας, σήμερα, θα φάνταζε το δίχως άλλο… «λούμπεν». 
Οι αγώνες του για τα δίκαια των κολλίγων θα φάνταζαν «λαϊκισμός», οι αγώνες του για την απελευθέρωση της Κρήτης θα φάνταζαν «εθνικισμός», το χαστούκι στον Άγγλο αριστοκράτη θα φάνταζε «τρομοκρατία». 
Ο θάνατός του σίγουρα θα χαρακτηριζόταν «απερισκεψία», «χαζομάρα», «σπατάλη». Κι όμως, δεν ήταν σπατάλη, ήταν σπόρος. Ένας σπόρος που ρίζωσε στον θεσσαλικό κάμπο και οδήγησε, τρία χρόνια μετά, την ίδια μέρα με τη δολοφονία του, στην εξέγερση του Κιλελέρ. 
Ο σπόρος αυτός, απ’ ότι φαίνεται, συνεχίζει να εμπνέει ως τις μέρες μας. Στο χέρι μας είναι, λοιπόν, να πάψουμε να είμαστε μια χώρα που γεννάει Κατρούγκαλους και να ξαναγίνουμε ο ευλογημένος εκείνος τόπος που κάποτε γεννούσε Μαρίνους Αντύπες…



στον Τοίχο

Το πολιτικό δίλημμα των δανειστών


09.02.2016 | από Σύνταξη
Το πολιτικό δίλημμα των δανειστών
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Δημοσίευση: Φύλλο 298 
16-2-2016
       
Το tempo της αξιολόγησης και η επίτευξη συμφωνίας στην κατά ΔΝΤ συνάρτηση Ασφαλιστικού-χρέους κρίνουν και τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης
 Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Με τα δεδομένα που έχουν δημιουργήσει η απεργιακή κινητοποίηση της Πέμπτης και οι συνεχόμενες κινητοποιήσεις αγροτών και επαγγελματιών, δεν είναι ανέκδοτο πλέον: το βασικό επίτευγμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ είναι ότι καταφέρνει να συσπειρώσει απέναντί της ένα ευρύτατο άθροισμα ετερόκλητων κοινωνικών στρωμάτων. Είναι ακόμη «άθροισμα», δεν είναι συσπείρωση ή μέτωπο, αλλά σε κάθε περίπτωση σηματοδοτεί μια διαδικασία ταχείας φθοράς και αποκαλύπτει τα αδιέξοδα και τις ψευδαισθήσεις περί «δικαιότερης και χρηστής διαχείρισης του μνημονίου».
Το γεγονός ότι στο άθροισμα των κοινωνικών αντιδράσεων συνυπάρχουν στρώματα που έκαναν το μεγάλο άλμα του «όχι» τον περασμένο Ιούλιο με εκείνα που τα έδωσαν όλα υπέρ του «ναι» -στρώματα που σε μεγάλο βαθμό είναι και ταξικά ετερόκλητα- δημιουργεί δυναμικές ανοικτές σε δύο ενδεχόμενα: το ένα είναι μια νέα ριζοσπαστική στροφή της κοινωνικής πλειοψηφίας, που έχει την ευκαιρία να αντιληφθεί ότι αυτό που χαρακτηρίστηκε «αναγκαστική συνθηκολόγηση» με τους δανειστές δεν αφήνει κανένα περιθώριο ανάσας στη χώρα και στην κοινωνία. Αυτό, φυσικά, προϋποθέτει ότι υπάρχει πολιτική δεξαμενή με ριζοσπαστικό σχέδιο, έτοιμη να αναλάβει όλα τα ρίσκα του, συμπεριλαμβανομένης της εξόδου από το «ιερό» ευρώ. Το δεύτερο -και ισχυρότερο- ενδεχόμενο είναι μια συντηρητική αναδίπλωση της κοινωνικής πλειοψηφίας που θα πριμοδοτεί ένα πιο νεοφιλελεύθερο σχέδιο διαχείρισης του μνημονίου, το οποίο προφανέστατα επεξεργάζεται η ανασυγκροτούμενη υπό τον Κυρ. Μητσοτάκη Ν.Δ., και το οποίο ευνοούν τώρα επιχειρηματικά και άλλα λόμπι.
Έτσι, σε περίπτωση που η διαδικασία αξιολόγησης παραταθεί πολύ και τα μέτωπα της κυβέρνησης με ποικίλα στρώματα μείνουν ανοικτά, μια προσφυγή στις κάλπες είναι εξαιρετικά δύσκολο να δώσει τρίτη ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι σενάριο που επιθυμεί διακαώς σε αυτή τη φάση η Ν.Δ., αλλά δεν είναι και σε θέση να το αποτρέψει.

Με νεοφιλελεύθερο manual
Πώς βλέπουν οι δανειστές την πρώτη αναμέτρηση της κυβέρνησης με μεγάλες κοινωνικές ομάδες; Ρισκάρουν μια ακόμη εκλογική περιπέτεια; Θεωρητικά, όχι. Η έκταση και ένταση των προβλημάτων που διατρέχουν ειδικά την Ευρώπη -Προσφυγικό, Brexit, κίνδυνος διάλυσης της Σένγκεν, αναποτελεσματικότητα του «μπαζούκα» της ΕΚΤ, ενδεχόμενο νέας κρίσης στην Ευρωζώνη- δεν επιτρέπουν στους δανειστές ρίσκα πολιτικής αποσταθεροποίησης. Όμως, όπως έχουν κάνει και με όλες τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις- και κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για μεροληψία σ’ αυτό-, προσέρχονται στην αξιολόγηση με το νεοφιλελεύθερο manual του μνημονίου και δεν συζητούν τίποτα πέρα απ’ αυτό.
Αυτό αποδείχθηκε στην πρώτη, αναγνωριστική εβδομάδα επαφών της κυβέρνησης με τους επικεφαλής του κουαρτέτου. Όχι μόνο αμφισβήτησαν τη δημοσιονομική αποτελεσματικότητα του ασφαλιστικού σχεδίου της κυβέρνησης, απαιτώντας βαθύτερες περικοπές στις συντάξεις για να επιτευχθεί η μείωση της δαπάνης κατά 1,8 δισ., αλλά πρόσθεσαν στην ατζέντα της πρώτης αξιολόγησης το φορολογικό, για πρόσθετα έσοδα σχεδόν 300 εκατ. ευρώ, και την «αναμόρφωση» της προνοιακής πολιτικής, με περικοπή δαπάνης ύψους 900 εκατ. και υποκατάστασή της από την εφαρμογή του νεοφιλελεύθερης πνοής «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος». Η κυβέρνηση προσπάθησε να δείξει ανακλαστικά, παρουσιάζοντας σχέδιο αναμόρφωσης της φορολογικής κλίμακας με ανώτατο συντελεστή 50%, αλλά κι αυτό είχε την τύχη του Ασφαλιστικού. Αμφισβητείται από τους εκπροσώπους των δανειστών και στη φιλοσοφία του και στη λογιστική του.
Συν τοις άλλοις, η έκθεση της Κομισιόν με τις χειμερινές προβλέψεις της, προσγείωσε μεν τις εκτιμήσεις για την υφεσιακή επίδραση των capital controls σε μηδενική ανάπτυξη για το 2015 και ύφεση 0,7% για φέτος, αλλά υπενθύμισε το μεγάλο βάρος των πρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων που απαιτούνται για να καλυφθούν τα συμφωνημένα πρωτογενή πλεονάσματα: 0,5% του ΑΕΠ φέτος, 1,75% το 2017, 3,5% το 2018. Η Κομισιόν δεν προσδιορίζει το ύψος των μέτρων που απαιτούνται για να επιτευχθούν τα πλεονάσματα αυτά, αλλά από τη σύνθεσή τους προκύπτει ένα ποσό περίπου 4,3 δισ. ευρώ που πρέπει να αντιστοιχηθεί σε μέτρα για την τριετία. Στην καλύτερη περίπτωση, αν γίνει αποδεκτός ο κυβερνητικός ισχυρισμός για πλεόνασμα 0,4% αντί ελλείμματος το 2015, το δημοσιονομικό κενό της τριετίας περιορίζεται στα 3,5 δισ. ευρώ. Κι αυτό πρέπει να αποτυπωθεί με μέτρα στο Μεσοπρόθεσμο 2016-2018 (η 2019).
Γι’ αυτήν την αναφορά της Κομισιόν τα κυβερνητικά στελέχη δηλώνουν έκπληκτα («δεν μας έχει τεθεί ζήτημα πρόσθετων μέτρων», δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών). Ωστόσο, το Μεσοπρόθεσμο είναι δέσμευση δεδομένη και είναι τόσο μνημονιακή όσο και «ευρωζωνική».

Το μπαλάκι του ΔΝΤ
Στην πολιτική διελκυστίνδα πρόσθεσε το βάρος της και η Λαγκάρντ, ξεκαθαρίζοντας δημόσια με τον πιο σαφή τρόπο πώς το ΔΝΤ εννοεί τη διασύνδεση Ασφαλιστικού και χρέους. Η επικεφαλής του Ταμείου δεν είπε τίποτα καινούργιο – παρά τις εκκωφαντικές αναγγελίες μερικών ΜΜΕ περί «βόμβας Λαγκάρντ». Τη συνάρτηση Ασφαλιστικού και χρέους την έχει εξηγήσει ήδη από τον περασμένο Οκτώβριο στην ηγεσία του υπουργείου Εργασίας (σε συνάντηση στο περιθώριο της συνόδου του ΔΝΤ στο Περού), την έθιξε ξανά προ τριών εβδομάδων (βλέπε δημοσίευμα Δρόμου, 16/01/2016. «Γρίφος η συμμετοχή του ΔΝΤ»). Η διαφορά είναι στο timing.
Πρώτον, γιατί η Λαγκάρντ είναι πια επίσημα υποψήφια για δεύτερη θητεία στο ΔΝΤ και, δεύτερον, γιατί έχει ξεκινήσει η αξιολόγηση, με άγνωστη ημερομηνία λήξης. Τι είπε, λοιπόν, η Λαγκάρντ; Απευθυνόμενη τόσο στην κυβέρνηση όσο και στους εταίρους της στο κουαρτέτο δήλωσε ότι «όσο λιγότερο βαθιά είναι η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού τόσο μεγαλύτερη αναγκαστικά θα πρέπει να είναι η μείωση του χρέους από την πλευρά των Ευρωπαίων». Και με δεδομένο ότι οι Ευρωπαίοι θέλουν όσο πιο ήπια ελάφρυνση χρέους γίνεται, το μήνυμά της είναι σαφές: «Αν δεν θέλετε να βάλετε βαθιά το χέρι στην τσέπη, θα συνταχθείτε με τις σκληρές μας θέσεις για το Ασφαλιστικό».
Κατά κάποιο τρόπο η επικεφαλής του ΔΝΤ έθεσε στους Ευρωπαίους δανειστές όχι μόνο ένα οικονομικό, αλλά και ένα πολιτικό δίλημμα ως προς τη στάση τους έναντι της ελληνικής κυβέρνησης. Μια και η απάντησή τους στη συνάρτηση Ασφαλιστικού-χρέους καθορίζει όχι μόνο τη διάρκεια της αξιολόγησης, αλλά και το αν θα οδηγήσουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ σε πολιτική δοκιμασία ή θα της δώσουν «τράτο χρόνου».

Το Eurogroup της Πέμπτης
Πάντως, ούτε οι συναντήσεις Τσίπρα στο Λονδίνο (με Μέρκελ, Κάμερον κ.λπ.) ούτε η συνεδρίαση το EuroWorkingGroup την Πέμπτη πρόσθεσαν κάτι στην εικόνα για τις πολιτικές προθέσεις των δανειστών. Παρά τις «ευχές» για γρήγορη αξιολόγηση, το χρονοδιάγραμμά της παραμένει εντελώς ανοικτό. Οι επικεφαλής του κουαρτέτου έφυγαν την Παρασκευή από την Αθήνα, έχοντας ουσιαστικά αποδομήσει σε μεγάλο βαθμό τον κυβερνητικό σχεδιασμό για το Ασφαλιστικό. Η Μέρκελ παρέπεμψε στους «θεσμούς» κι αυτοί θα πουν την επόμενη λέξη τους την Πέμπτη (11/2), στην προγραμματισμένη συνεδρίαση του Eurogroup. Από τη στάση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης εκεί θα φανεί αν και πότε θα ξαναέλθουν οι επικεφαλής του κουαρτέτου στην Αθήνα για να συνεχιστεί η διαδικασία αξιολόγησης. Ενδείξεις που να στηρίζουν την αισιοδοξία του υπουργού Οικονομικών Ε. Τσακαλώτου περί σύγκλισης μεταξύ κυβέρνησης και κουαρτέτου δεν διαθέτουμε.
Αν, πάντως, το Eurogroup της προσεχούς εβδομάδας υιοθετήσει τις πιο ακραίες αντιρρήσεις του κουαρτέτου για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό, κυρίως όπως αυτές εκφράζονται από τους εκπροσώπους του ΔΝΤ, η κυβέρνηση έχει δύο «λύσεις»: ή να φέρει νέα σχέδια κοντά στις θέσεις των δανειστών, πράγμα που θα επιτείνει τις κοινωνικές αντιδράσεις και πρακτικά θα εκμηδενίσει την απόπειρα επανεκκίνησης του διαλόγου με τις επιμέρους ομάδες ή να αναζητήσει άλλη πολιτική εναλλακτική: από την εκλογική φυγή μέχρι την ανακύκλωση των σεναρίων διεύρυνσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας ή «οικουμενικής» διακυβέρνησης.

Σκίτσο του Βαγγέλη Παπαβασιλείου
Δρόμος της Αριστεράς - logo
- See more at: http://www.e-dromos.gr/to-politiko-dilhmma-ton-daneiston/#sthash.ZHTBEDsa.dpuf

SOS Πανούση για το προσφυγικό: Πάμε σε εθνική καταστροφή

Τρίτη, 16 Φεβρουαρίου 2016


Με τα μελανότερα χρώματα περιέγραψε την κατάσταση στο προσφυγικό ο πρώην υπουργός προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Πανούσης, προβλέποντας ότι επέρχεται «εθνική καταστροφή»... 

Nikos Libertas/SOOC

«Ο Θεός να βάλει το χέρι του αλλά πάμε σε εθνική καταστροφή» ήταν η αποστροφή του λόγου του σε ραδιοφωνική του συνέντευξη. Οπως υποστήριξε «Φαινόταν ότι έρχεται κάτι μεγάλο. Η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε. Τώρα όπως είπε και ο κ. Μουζάλας οι...

ροές είναι μεταναστευτικές όχι προσφυγικές». 


Τα ιδεολογήματα του ΣΥΡΙΖΑ 
Ο πρώην υπουργός ΠΡΟΠΟ σε μια χειμαρρώδη συνέντευξη (Alpha 9,89) μίλησε για όλους και για όλα, ασκώντας σκληρή κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ: «Υπήρχε το ιδεολόγημα ότι «τα σύνορα είναι ανοιχτά, μπορεί να έρθει και να μπει όποιος θέλει»» και υπενθύμισε: «Είχα πει αν «σπάσει» ο Λίβανος, τελείωσε η Κύπρος. Είχα πει αν «σπάσει» η Αίγυπτος θα έχουμε άλλο ένα εκατομμύριο. Όταν συναντώ τον πρέσβη της Τουρκίας και σου λέει «έχω στα παράλια 1 εκατ.», είναι αστείο να πιστεύεις ότι δεν θα σου στείλουν 500.000. Το δεύτερο ιδεολόγημα ήταν «δεν σταματάμε κανέναν»».  

Τι είναι τα hotspots 
Αναφερόμενος στο hotspots ο Γιάννης Πανούσης εμφανίστηκε εξίσου απαισιόδοξος. «Δεν κατάλαβα τι είναι οι ανοιχτές δομές φιλοξενίας. Τώρα έχουμε hotspots που δεν ξέρουμε πόσο καιρό θα μένουν εκεί και πώς θα φεύγει ο πρόσφυγας. Θα παίρνει αεροπλάνο από την Χίο για την Γερμανία; Επίσης, τι εννοούν με τα κέντρα κράτησης; Τι είναι; Η Αμυγδαλέζα ήταν κάτι απάνθρωπο. Υπό την πίεση, φτιάχνουμε δομές που δεν έχουμε καταλάβει πώς θα λειτουργούν». 

Συνδιοίκηση στο Αιγαίο 
Ο Γιάννης Πανούσης υποστήριξε ότι η Σένγκεν «έχει σπάσει ήδη» δεδομένου ότι «σε μία χώρα που μπήκαν 1 εκατ. και έχουν μείνει 200.000. Αναφέρθηκε σε όλες τις πλευρές του προσφυγικού καθώς πέραν της κοινωνικής συνοχής ενέχει και ένα θέμα εθνικής ασφάλειας αλλά και «μία πλευρά οικονομική, που σε διαλύει». Αναφέρθηκε μάλιστα στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ «Εχει αυτό που έγινε, και το είχα γράψει, ότι θα πάμε σε συν-διοίκηση στο Αιγαίο. Είμαστε αδύναμοι, ζητάμε λεφτά. Τί θα κάνουν τα πλοία του ΝΑΤΟ, θα πυροβολούν τους δουλεμπόρους και προς τα πού θα τους πάνε; Το Αιγαίο είναι το παράθυρό μας στον κόσμο. Δεν είναι νεκροταφείο ψυχών. Σήμερα ψάχνεις να δεις τι είναι το Αιγαίο. Δεν είναι νίκη της εξωτερικής πολιτικής η υπόθεση με το ΝΑΤΟ». 

Τα Σκόπια είναι πλέον τα σύνορα της Ευρώπης 
Μάλιστα υποστήριξε ότι θα επωφεληθούν άλλα κράτη από αυτή την υπόθεση: «Ο Ράμα λέει ας συζητήσουμε για την Ήπειρο. Τα Σκόπια κερδίζουν, αυτά είναι τώρα τα σύνορα της Ευρώπης» είπε με έμφαση. 

Δεν ξέρω ποιος σκέφτεται στην κυβέρνηση 
Μιλώντας για τους υπουργούς ήταν δηκτικός: «Δεν ξέρω ποιος κάθεται και σκέφτεται σε αυτή την κυβέρνηση. Ποιος σκέφτεται μακροπολιτικά; Ο πρωθυπουργός μέχρι την τελευταία μέρα έλεγε ότι «έχει δίκιο ο Πανούσης». Είπα για τον φράχτη στον Έβρο να μην πέσει, την τρίτη μέρα που ήμουν υπουργός και με κατηγόρησαν για εθνικιστή. Ας τον ρίξουν τώρα.». 

Δεν υπάρχουν πια μπαχαλάκηδες; 
Ο πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη μίλησε και για τα χτυπήματα αντιεξουσιαστών στα Εξάρχεια. «Είμαστε η μόνη χώρα που μετά την μεταπολίτευση έχουμε αυτό το μόρφωμα που πανηγυρικά καταλαμβάνει τα Εξάρχεια, χτυπά τα Πανεπιστήμια. Είναι δυνατόν να περιοριστεί αυτό το φαινόμενο; Τί συμβαίνει; Βλέπω υπουργούς της κυβέρνησης που δεν χρησιμοποιούν τον όρο αντιεξουσιαστές, μπαχαλάκηδες. Όταν ήταν η Δεξιά στα πράγματα οι κουκουλοφόροι ήταν ντυμένοι αστυνομικοί. Τώρα τί είναι;» διερωτήθηκε. 

Κάποιοι σε μια νύχτα βαφτίστηκαν αριστεροί 
Ο Γιάννης Πανούσης εμφανίστηκε ιδιαίτερα οξύς με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. «Διάφοροι σε μία νύχτα βαφτίζονται «αριστεροί». Εγώ δεν έχω καταλάβει το ηθικό πλεονέκτημα που μερικοί αντλούνε από τον παππού τους. Η ηθική δεν δανείζεται» σχολίασε ο πρώην υπουργός, υπαινισσόμενος τον γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος διόρισε όλο του το σόι στο δημόσιο. Για να προσθέσει: «Οι ΠΑΣΟΚογενείς του ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν υπουργοί επί ΠΑΣΟΚ και λειτουργούσαν στο τότε σύστημα, μπορεί να ήταν διαπλεκόμενοι, να κουβαλούν αμαρτίες. Πώς ακριβώς έγινε η κάθαρση και δεν το κατάλαβα; Δεν είναι 5 που τα φορολογικά τους είναι μπερδεμένα, είναι 1005. Δεν γίνεται έτσι η κάθαρση. Με το «δώσε αίμα στο λαό»». 

Δεν γίνεται έτσι η τηλεοπτική κάθαρση 
Αναφερόμενος στο νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες ο Γ. Πανούσης επεσήμανε: «Η διαφθορά είναι ζήτημα ποιότητας της κοινωνίας και των πολιτών. Δεν πίστευα ότι μια αριστερά θα ερχόταν να πολώσει την κοινωνία. Αν θες να κάνεις κάθαρση, κάνε πρώτα αυτοκάθαρση. Δεν θα κάνεις τα ίδια δημιουργώντας μια νέα διαπλοκή με νέο αριστερό πρόσημο και δεν θα φοβάσαι την πολυφωνία. «Διαφθορά» είναι η προδοσία του δημοσίου συμφέροντος για ιδιοτελείς λόγους ενώ «διαπλοκή είναι η υποκατάσταση του δημόσιου από κάποιους άλλους μηχανισμούς. Δεν γίνεται έτσι η τηλεοπτική κάθαρση. Άλλο να θέλουμε να τιμωρήσουμε ένα αμαρτωλό σύστημα και να απευθυνόμαστε σε ένα πιο αμαρτωλό σύστημα με μαύρο χρήμα για να αντικαταστήσει το παλιό. Αν νομίζει η Αριστερά ότι θα κάνει συμψηφισμούς, θα έχει την ίδια τύχη των προηγούμενων. Προφανώς πρέπει να φτιάξεις έναν χώρο με πολιτική σύγκλιση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα καταλύσεις το κράτος. Θα ακολουθήσουν τα ραδιόφωνα και τα πανεπιστήμια. Αυτές οι αντιλήψεις είναι Λαϊκής Δημοκρατίας. Πρέπει μερικοί να ξανακάτσουν στα θρανία της δημοκρατίας. Δηλαδή όλες οι άλλες χώρες της Ευρώπης είναι φασιστικές; Ανακάλυψαν την Λαϊκή Δημοκρατία του 21ου Αιώνα. Έχουμε μία ρητορική που φτάνει σε ταξική έχθρα, διάκριση». 

Αριστερή εφημερίδα εκτελεί συμβόλαια θανάτου 
Ο πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη επεσήμανε ότι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει φιλικά ΜΜΕ. «Έχουν τα δικά τους «παπαγαλάκια» που σε «σεντράρουν». Έχω πει για δικιά τους εφημερίδα πως «εκτελεί συμβόλαια θανάτου». Θέλει γερό στομάχι και να φυλάς τα νώτα σου γιατί χτυπούν πίσω από την πλάτη. Οι δικές τους εφημερίδες και τα δικά τους ραδιόφωνα τί παρουσιάζουν, την αντικειμενική ή τη δική τους πραγματικότητα; Παρουσιάζουν ότι δεν υπάρχει καμία αυτοκτονία στην Ελλάδα από όταν έγινε κυβέρνηση η Αριστερά. Ηγεμόνας είσαι για όλη την Ελλάδα, δεν μπορείς να χωρίζεις τους Έλληνες, γιατί και εφοπλιστές και βιομηχάνους έχεις δικούς σου χρηματοδότες και τα ξέρουμε». 

Ο Τσίπρας ρισκάρει την απαξίωση της Αριστεράς 
Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο εκλογών ο Γ. Πανούσης είπε ότι δεν βλέπει λόγο να γίνουν εκλογές. «Η Ν.Δ. δεν είναι έτοιμη. Και από την άλλη, δεν πιστεύω στην κεντροαριστερά στην Ελλάδα. Είναι «μαγαζάκια» που κάνουν πως θα ενωθούν αλλά δεν κινούνται. Είναι και τοξικά κάποια από αυτά. Το νέο θα βγει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πάντα ψηφίζουμε αρνητικά, να φύγει κάποιος. Αυτό που ρισκάρει ο κ. Τσίπρας δεν είναι να πέσει η κυβέρνησή του αλλά να απαξιωθεί η Αριστερά, που πάντα ήταν η ελπίδα. Ο κόσμος δεν ξέρω με ποιον τρόπο θα αντιδράσει. Ο κόσμος καταλαβαίνει και καλό είναι να μην εκφυλιστεί η Αριστερά. Υπάρχει Αριστερά στην χώρα αλλά είναι κάπου αλλού». 

Οχι στην οικουμενική 
«Μία κυβέρνηση με άτομα από την ίδια μήτρα δεν μπορούν να συνεννοηθούν, πώς θα συνεννοηθεί ένας υπουργός από το ΠαΣοΚ, από το πρώην τάδε. Το μόνο που θα μπορούσε να γίνει είναι να στήριζαν όλα τα κόμματα 10-15 ανθρώπους, εκτός πολιτικής, οι οποίοι θα έκαναν κάποια πράγματα και θα έφευγαν». 

Η Αριστερά έχει το σύνδρομο του κυνηγημένου 
«Πώς νοεί μία Αριστερά τη λειτουργία των θεσμών μίας Δημοκρατίας, άρα του ελέγχου της; Θεωρεί ότι όλα αυτά μπορεί να τα ελέγξει η ίδια; Είναι άλλο να σπάσεις έναν θύλακα διαφθοράς και άλλο να φοβίζεις τη δικαιοσύνη. Τί κάνουμε, φοβίζουμε τα ΜΜΕ; Μετά θα φοβίζουμε και τα πανεπιστήμια. Ήδη έχει αρχίσει το «τα πιάνουν οι καθηγητές». Το θέμα είναι να αφήσεις τους θεσμούς της Δημοκρατίας να λειτουργήσουν. Το παράδειγμα ελέγχου των θεσμών της Δημοκρατίας δεν είναι καλό. Η Αριστερά δικαιολογημένα έχει το σύνδρομο του κυνηγημένου, μόνο που τώρα κυβερνάει. Έχει όλους τους μηχανισμούς για να διώξει. Άρα εσύ μπορείς να ελέγξεις το παρακράτος, αν υπάρχει. Εγώ μιλάω ως αριστερός της κοινωνίας και όχι των υπογείων και των θερμοκηπίων». 

Εδώ παππάς, εκεί παππάς…

ΤΡΊΤΗ, 16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2016


Η ΝΕΟΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ Ο ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ 
Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ 

 
Ο ευρωατλαντικός κόσμος ετοιμάζεται να εισέλθει σε μια νέα, ακόμη πιο οξυμένη περίοδο κρίσης. Το 2007, το παγκόσμιο χρέος ήταν 200% του ΑΕΠ, σήμερα έχει φτάσει το 250%. 
Οι χρηματιστηριακές αγορές έχουν χάσει φέτος 10 τρισ. δολάρια, λόγω της έντονης μεταβλητότητας στο πετρέλαιο. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν χάσει το 25% της αξίας τους.
 
Μέσα σε αυτό το τοπίο ο πόλεμος αποτελεί μια λύση.


Παράλληλα οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές και οι ενδοαστικές αντιθέσεις. Η πρόσφατη υπενθύμιση Βρετανού συντηρητικού βουλευτή, του Μπιλ Κας, ότι η Βρετανία κέρδισε δυο πολέμους σε βάρος της Γερμανίας, σαν απάντηση σε απειλητικές δηλώσεις του «δεξιού χεριού» της Μέρκελ, Κριχμπάουμ, με αφορμή το δημοψήφισμα για το Brexit, είναι ενδεικτικές. 

Στη χώρα μας, με αφορμή και αιτία, την αναδιάρθρωση του τηλεοπτικού σκηνικού, και επομένως και της πολιτικής-οικονομικές επιρροής που αυτό συνεπάγεται, έχει δημιουργηθεί ένα περιβάλλον ακήρυχτου πολέμου. 

«Παλιά» και «νέα» τζάκια από τη μία, πολιτικοί εκπρόσωποι των μεν και των δε από την άλλη. 

Συμμαχίες και ισορροπίες που ανατρέπονται συνεχώς,
 μέχρι να επέλθει ο τελικός συμβιβασμός και η νέα ισορροπία. Το βέβαιο είναι ότι το τοπίο της διαπλοκής, της σύμφυσης δηλαδή οικονομικών, επικοινωνιακών και πολιτικών συμφερόντων αλλάζει. 

Και με την εμφάνιση και ενεργητική παρέμβαση ξένων επιχειρηματικών ομίλων και των «τοπικών» διαμεσολαβητών. 

Είναι γνωστό εδώ και χρόνια το αμερικανικό ενδιαφέρον για τα γενικότερα ενεργειακά θέματα και προβλήματα της Ευρώπης (στο μέτρο που αυτά σχετίζονται και με τις ευρω-ρωσικές σχέσεις), για γεωπολιτικούς και επιχειρηματικούς λόγους. 

Στενή σχέση με αυτούς τους επιχειρηματικούς όμιλους των ΗΠΑ, που εκπροσωπούνται και από το Ινστιτούτο Κλίντον, φαίνεται να αναπτύσσουν τα τελευταία χρόνια επιχειρηματικοί κύκλοι όπως της οικογένειας Αγγελοπούλου και του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη. 

Το όψιμο ενδιαφέρον και των δύο για τηλεοπτική άδεια μόνο τυχαίο δεν είναι.
 

Στο ίδιο μήκος κύματος
 κινείται και ο Δημήτρης Μελισσανίδης, με ανάλογες επαφές με «ομογενείς επιχειρηματίες στις ΗΠΑ». 

(Η προεκλογική υπόθεση της συνάντησης Δούρου-Μαρινάκηαλλά και η «περιπέτεια» με τον Μελισσανίδη και το γήπεδο της ΑΕΚ ήταν η κορυφή του παγόβουνου τέτοιων ανοιγμάτων και «προσεγγίσεων»…). 

Με «αριστερό προφίλ» δημιουργούνται νέα πλέγματα επιχειρηματικών σχέσεων και συμφερόντων, τα οποία δεν θα περιορίζονται μόνον στο εσωτερικό. Είναι ολοφάνερο ότι έχουν και γεωπολιτικές φιλοδοξίες – και στο επίπεδο αυτό εικάζεται ότι, από κυβερνητικής πλευράς, αισθητά αναβαθμισμένος θα είναι ο ρόλος του ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά. 

Τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια είναι θαυμάσιο περιβάλλον για να δημιουργηθούν «συμμαχίες» και οι «υπερχρεωμένοι» επιχειρηματίες θαυμάσια πρώτη ύλη. 

Ενδεικτικό της επιθυμίας του περιβάλλοντος γύρω από το πρωθυπουργό να πραγματοποιηθεί στη χώρα , υπό την άμεση εποπτεία του, αναδιάταξη του επιχειρηματικού χάρτη είναι ότι η εποπτεία των ιδιωτικών επενδύσεων πέρασε από τον Γιώργο Σταθάκη στην αρμοδιότητα του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά. Όπως και το θέμα των τηλεοπτικών αδειών. 

Το πιο πιθανό είναι να γίνει στο τέλος ένας έντιμος συμβιβασμός. Με απώλειες ένθεν και ένθεν. 

Και το παραμύθι της «σύγκρουσης» με τη διαπλοκή να συναγωνίζεται αυτό της Κοκκινοσκουφίτσας.
 



ΠΗΓΗ: 
http://iskra.gr/index.php?