ο «Pokemon Go», η Google, η ανατροπή καθεστώτων και ο έλεγχος πληθυσμών






ΣΧΟΛΙΟ: Αναδημοσιεύουμε εκτενή τμήματα άρθρου του αντι-παγκοσμιοποιητή αναλυτή Τόνυ Καρταλούτσι (Tony Cartalucci) για τον εναγκαλισμό των κολοσσών της πληροφορικής και της ανάπτυξης ηλεκτρονικών παιχνιδιών (είναι άλλωστε γνωστή η συνεργασία πολλών από αυτών με το Πεντάγωνο) με την Υπερεθνική και τη Σιωνιστική Ελίτ. Οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι εταιρείες αυτές (οι οποίες άλλωστε είναι και οι ίδιες μέλη της οικονομικής υπερεθνικής ελίτ) στον στόχο της Υ/Ε για αλλαγή καθεστώτων, αλλά και τον αποτελεσματικότερο έλεγχο των πληθυσμών σε κάθε χώρα, είναι ανεκτίμητες. Η «αιμομικτική» διαπλοκή των μηχανισμών αυτών με τις πολυεθνικές εταιρείες που είναι υπεύθυνες σε καθοριστικό βαθμό για τη χειραγώγηση, τη διακίνηση και την κατάλληλη (επιλεκτική ή διαστρεβλωμένη) «παρουσίαση» στο κοινό, της πληροφορίας παγκόσμια, καταδεικνύει ακόμα πιο πολύ την επιτακτική ανάγκη ανάπτυξης μετώπων για την Εθνική και Οικονομική Κυριαρχία κάθε χώρας. Σε αυτή την πορεία οι λαοί θα ελέγχουν, πέρα από την οικονομία και την πολιτική τους, την –άκρως επικίνδυνη για τους λαούς– συστηματική χειραγώγηση της πληροφορίας και γενικότερα της «πραγματικότητας» από παρόμοιες πηγές καθώς βέβαια και τις ΜΚΟ κλπ., οι οποίες δεν είναι τυχαίο ότι αλώνουν σήμερα τις ενσωματωμένες χώρες στη Νέα Διεθνή Τάξη. Έτσι η Πληροφορία θα πρέπει να τίθεται κάτω από άμεσο λαϊκό έλεγχο στη βάση της Πολιτικής, Οικονομικής και Πολιτιστικής Αυτοδυναμίας και του Δημοκρατικού Ορθολογισμού.
[οι υπογραμμίσεις μέσα στο κείμενο είναι δικές μας]

Τόνυ Καρταλούτσι
O κατασκευαστής πίσω από την τελευταία τρέλα «Επαυξημένης Πραγματικότητας»
(18.07.2016)
Μια εταιρεία με αμφιλεγόμενη καταγωγή,  που φέρνει το επόμενο βήμα στην τεχνολογία, η οποία χρησιμοποιείται ήδη για να αποσταθεροποιεί και να καταστρέφει χώρες, έχει βάλει ως «περιτύλιγμα» της τελευταίας της δημιουργίας [ΣΜ: του γνωστού πλέον σε όλους “Pokemon Go”], καθοριστικά συμπαθείς χαρακτήρες καρτούν.
To Pokemon Go, ένα παιχνίδι που βασιζεται στην «τοποθεσία» του παίκτη και στο διαδραστικό σύστημα «Επαυξημένης Πραγματικότητας» (Augmented Reality-AR), χαρακτηρίζεται από την Nintendo, τον κολοσσό των βιντεοπαιχνιδιών, ως ένας θρίαμβος.


[ΣΣ: Η Επαυξημένη Πραγματικότητα (AR) ενσωματώνει στο άμεσο περιβάλλον του χρήστη την ψηφιακή πληροφορία, σε πραγματικό χρόνο. Σε αντίθεση με την εικονική πραγματικότητα, η οποία δημιουργεί ένα εντελώς τεχνητό περιβάλλον, η AR χρησιμοποιεί το υπάρχον περιβάλλον γύρω από τον χρήστη και προσθέτει σε αυτό νέες ψηφιακές πληροφορίες.]
Παρόλα αυτά, το παιχνίδι αυτό δεν υλοποιήθηκε αποκλειστικά από την Nintendo. Αντ’αυτού, η ιδέα ξεπήδησε μέσα από την Google και αναπτύχθηκε από την εσωτερική «εταιρεία startup» της Google, την Niantic.
H Niantic, με τη σειρά της, διευθύνεται από τον Τζον Χάνκε, ο οποίος πριν ασχοληθεί με επιχειρήσεις τεχνολογίας εργαζόταν για το Yπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Οι Financial Times στο άρθρο τους «Ο άνθρωπος που έβαλε το Pokemon Gο στο χάρτη», αναφέρουν ότι:
«Ο κύριος Χάνκε, που είναι τώρα 49 χρονών, είχε ξοδέψει πάνω από μία δεκαετία με τον γίγαντα αναζήτησης [την Google], αφότου αυτή απέκτησε την προηγούμενη εταιρεία του, την Keyhole, της οποίας η πλούσια χαρτογραφία και οι δορυφορικές εικόνες διαμόρφωσαν τη βάση τόσο του Google Earth όσο και του Google Maps. Για τον κύριο Χάνκε, o οποίος δούλευε για το Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών στη Μυανμάρ πριν μετακομίσει στο Σαν Φρανσίσκο για να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων στο Μπέρκλεϋ του Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνιας, ήταν η τρίτη του startup εταιρεία που αποκτήθηκε από άλλον».
Ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό το πέρασμα του Χάνκε από το αμερικάνικο Υπουργείο Εξωτερικών μπορεί να γίνει καλύτερα αντιληπτός, εξετάζοντας τη σχέση του με την  Google, τον τεχνολογικό γίγαντα στον οποίο «φοίτησε» στη συνέχεια.
Η Google και το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών: Τα βασικά εν τάχει
H Google έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην AR με πάνω από έναν τρόπους.
Πριν αρχίζει να γεμίζει τον κόσμο με χαρακτήρες Πόκεμον, συνέβαλε στην χειραγώγηση της αντίληψης του κοινού κατά την περίοδο που ξετυλιγόταν η σχεδιασμένη από τις ΗΠΑ «Αραβική Άνοιξη», μετονομάζοντας κυριολεκτικά του δρόμους και τους δημόσιους χώρους στο Google Earth και στο Google Maps σε πραγματικό χρόνο, ώστε να συντρίψει ψυχολογικά τις πολιορκημένες κυβερνήσεις και τους υποστηρικτές της, και να δώσει ώθηση στους υποστηριζόμενους από τις ΗΠΑ μαφιόζους και στρατιωτικούς.
Ο Τζον Χάνκε –που σήμερα ηγείται της Niantic, του κατασκευαστή του Pokemon Go– θα συμμετείχε στο Google Earth και το Google Maps, τον καιρό που αυτά λάμβαναν χώρα.
Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται αυτό, η επιφανής βρετανική εφημερίδα Guardian του Λονδίνου θα ανέφερε στο άρθρο της «Συρία: είναι δυνατό να μετονομάζεις δρόμους στο Google Maps;» ότι:
“Στον αγώνα τους να απελευθερώσουν τη Συρία από τα νύχια του Προέδρου Mπασάρ αλ-Άσσαντ, οι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές έχουν ξεκινήσει ένα πρότζεκτ ώστε να τον εξαφανίσουν από τον χάρτη. Κυριολεκτικά. Στο Google Maps, σημαντικές οδικές αρτηρίες της Δαμασκού που είχαν ονομαστεί από το όνομα της οικογένειας Άσσαντ εμφανίζονται να έχουν λάβει ονόματα των ηρώων της εξέγερσης. Από αυτή την άποψη η Αραβική Άνοιξη λαμβάνει συγκεκριμένη μορφή. Όταν οι αντι-Κανταφικοί εξεγερμένοι επιτέθηκαν στην Τρίπολη τον περασμένο Αύγουστο, το όνομα της κεντρικής πλατείας της πόλης στην υπηρεσία χαρτογράφησης [Google Maps] άλλαξε σε μία νύχτα– από «Πράσινη Πλατεία», όνομα που δόθηκε από τον πάλαι ποτέ δικτάτορα, σε «Πλατεία των Μαρτύρων».”
Η υπηρεσία χαρτογράφησης του ιντερνετικού γίγαντα έχει προϊστορία μεροληψίας σε πολιτικές διαφορές.
H Guardian θα αποκάλυπτε επίσης ότι ενώ το Google Maps επέτρεπε οι αλλαγές ονομάτων να «προέρχονται από τα πλήθη», η Google έδινε πρόσβαση γι’αυτό μόνο σε συγκεκριμένα πλήθη, Για παράδειγμα, ο πληθυσμός της Κίνας αποκλείεται από μια τέτοια πρόσβαση. Οι συντονιστές της Google πρέπει να εγκρίνουν τις αλλαγές αυτές.
Αλλά ακόμα και πριν από την «Αραβική Άνοιξη», η Google θα διαδραμάτιζε έναν ακόμα πιο καθοριστικό ρόλο– εκπαιδεύοντας υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ αντιπολιτευτικές ομάδες στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο και το Μεξικό πριν τις στείλει πίσω στις αντίστοιχες χώρες τους ώστε να ανατρέψουν τις κυβερνήσεις τους.
O επονομαζόμενος Συνασπισμός Νεολαιίστικων Κινημάτων (Alliance of YouthMovements) (AYM) διοργάνωσε συνόδους κορυφής ήδη από το 2008 για να προετοιμάσει τις αντιπολιτευόμενες ομάδες για τη σχεδιασμένη εξέγερση του 2011. Ο AYM είναι ένα πρότζεκτ που το «τρέχει» το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών και χρηματοδοτείται από το ίδιο και περιλάμβανε ακόμα και βιντεοκλήσεις από την ίδια την τότε Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλλαρυ Κλίντον.
Χρηματοδοτήθηκε επίσης από διάφορες θυγατρικές του Στέητ Ντηπάρτμεντ, συμπεριλαμβανομένου του [Σ.Σ. διαβόητου] National Endowment for Democracy –Εθνικός Χορηγός για τη Δημοκρατία (NED)–, το οποίο χρηματοδότησε αντιπολιτευόμενες ομάδες, μετά την επιστροφή τους στις πατρίδες τους. Άλλοι επιχειρηματικοί και μιντιακοί γίγαντες επίσης παρείχαν υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένου του Facebook.
[..]
Η Google ήταν και η ίδια παρούσα στις συνόδους του Νεολαΐστικου Κινήματος AYM.
[…]
Παρευρισκόμενος επίσης ήταν ο Τζάρεντ Κοέν (Jared Cohen), ο οποίος εκείνο τον καιρό εκπροσωπούσε το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά αργότερα θα κατέληγε να δουλεύει για την Google […]
Η ιστορία του Κοέν απoτυπώνει τους αιμομικτικούς δεσμούς ανάμεσα στον τεχνολογικό γίγαντα της Google και το παγκόσμιο σύστημα του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών.Ο βρετανικός Independent στο άρθρο του «Η Google σχεδίαζε να βοηθήσει του Σύριους εξεγερμένους να ανατρέψουν το καθεστώς του Άσσαντ, υποστηρίζουν emails της Χίλαρυ Κλίντον που διέρρευσαν», θα ανέφερε ότι:
“Τα emails της Χίλαρυ Κλίντον που διέρρευσαν αποκάλυψαν, σύμφωνα με πληροφορίες, ένα διαδραστικό εργαλείο που δημιουργήθηκε από την Google και σχεδιάστηκε για να ενθαρρύνει τους Σύριους εξεγερμένους και να βοηθήσει να ανατρέψουν το καθεστώς του Άσσαντ.
Έχοντας σκοπό να παρακολουθεί και να χαρτογραφεί τις αποτάξεις μέσα στη Συριακή ηγεσία, σύμφωνα με πληροφορίες ήταν σχεδιασμένο να ενθαρρύνει περισσότερους ανθρώπους να λιποτακτούν και να ‘δίνει αυτοπεποίθηση’ στην αντιπολίτευση των εξεγερμένων.”
eshills
Και το άρθρο θα συνέχιζε:
“To email που περιέγραφε λεπτομερώς την παρακολούθηση που έκανε η Google για τις αποτάξεις προερχόταν, σύμφωνα με πληροφορίες, από τον Τζάρεντ Κοέν, έναν σύμβουλο της Κλίντον μέχρι το 2010 και σημερινό πρόεδρο της Jigsaw, παλαιότερα γνωστή ώς Google Ideas, το think tank για την πολιτική της εταιρίας με έδρα τη Νέα Υόρκη.” […]
Οι διαδραστικές εφαρμογές παρακολούθησης που χρησιμοποιούνται για να ανατρέψουν μια κυρίαρχη, εκλεγμένη κυβέρνηση, δεν είναι και τόσο συμβατές με το σύνθημα της Google «Μην είστε κακός». Οι τεχνολογικοί συνεχιστές τέτοιων εφαρμογών—συμπεριλαμβανομένου του Pokemon Go—φαίνεται να έχουν ακριβώς την ίδια πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν καταχρηστικά όπως οι εφαρμογές που προηγήθηκαν αυτών.
[…]
Ενώ η ενεργή χρήση του Πόκεμον Γκοου απλά ως ένα είδος εφαρμοσμένου εργαλείου είναι πάντα μια πιθανότητα, είναι επίσης πολύ πιθανό ότι πρόκειται για ένα πείραμα ή ένα λιθαράκι προς μια πολύ ευρύτερη πρόοδο στην τεχνολογία Επαυξημένης Πραγματικότητας (AR), και προς εργαλεία που το Στέητ Ντηπάρτμεντ θα επιθυμούσε να γίνουν οικεία σε δυνητικούς στρατούς αντιπολιτευόμενων όχλων, προτού αναπτύξει πιο χρήσιμες και επικίνδυνες εφαρμογές.
Μπορεί να έχουν στρατηγική αξία οργανωμένοι όχλοι ή μαχητές που θα μπορούν να δουν κάτι συλλογικά σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία, που μια στοχευμένη ομάδα ή κυβέρνηση δεν θα μπορεί να δει.
Επίσης, η προσαρμογή της συμπεριφοράς είναι ήδη ένας καλά μελετημένος επιστημονικός κλάδος. Η δυνατότητα να φέρει κανείς ένα παιχνίδι έξω στον πραγματικό κόσμο, προσφέρει μια εντελώς νέα διάσταση στη χειραγώγηση και την εκπαίδευση της σκέψης των άλλων. […]

ΠΗΓΗ: Land Destroyer

Η Διανόηση, ο Βασίλης Λεβέντης και ο…Αρτέμης Σώρρας


4-9-2016

ATHENS
 Του Γιώργου Καραμπελιά δημοσιεύτηκε στην www.huffingtonpost.gr
Ο Αλέξης Τσίπρας συνταξιδεύει με τον Βασίλη Λεβέντη στις Ηνωμένες Πολιτείες για να συζητήσουν, υπό τη σκέπη του μεγάλου προστάτη, τα νέα σχέδια για το… κοινό πολιτικό τους μέλλον. Την ίδια στιγμή, οι περισσότερο ή λιγότερο ευτραφείς ολιγάρχες, κλεισμένοι σε ένα κτίριο υπό τη φύλαξη των ΜΑΤ, με ελικόπτερα της αστυνομίας να υπερίπτανται, «χτυπάνε», σε έναν τζόγο δίχως προηγούμενο, τις άδειες των τηλεοπτικών συχνοτήτων. Όπως δε δήλωσε απερίφραστα ο Ιάγος των τριόδων, Νίκος Παππάς, «άδεια θα πάρει όποιος έχει το πιο χοντρό πορτοφόλι». Την ίδια στιγμή, εξαπλώνεται σαν πυρκαγιά ένα νέο «κίνημα», -προερχόμενο από την… «έβδομη διάσταση», σύμφωνα με τα λεγόμενα του εμπνευστή του- το κίνημα του Αρτέμη Σώρρα, το οποίο έχει ανοίξει πάνω από εκατόν πενήντα γραφεία σε όλη την Ελλάδα. Τσίπρας, Καμμένος, Χρυσή Αυγή, Μαρινάκης, Καλογρίτσας, Λεβέντης, Σώρρας. Αυτή είναι η κλίμακα της ύστερης εξαχρείωσης του ελληνισμού.
Δυστυχώς, στα έξι χρόνια της κρίσης, η αποσύνθεση μιας παρασιτικής κοινωνίας δεν παρήγαγε παρά ελάχιστα θετικά αντισώματα, αντίθετα, βιώνουμε έναν κατήφορο χωρίς ιστορικό προηγούμενο. Ήδη από το 2010 επισημαίνουμε πως ο κυρίαρχα άναρθρος χαρακτήρας του κινήματος ενάντια στα μνημόνια, δεν προοιωνιζόταν τίποτα το θετικό και προσπαθούσαμε απεγνωσμένα, από το εσωτερικό του, να το μετασχηματίσουμε σε αυθεντικό αναγεννητικό κίνημα. Υπογραμμίζαμε διαρκώς πως, αν συνεχιζόταν αυτή η πορεία, η Ελλάδα δεν θα μπορούσε παρά να καταλήξει σε ένα αποτυχημένο κράτος, διοικούμενο από μαφιόζους και ολιγάρχες. Και σήμερα, το κατ’ εξοχήν κόμμα της ελληνικής διανόησης (βλέπε αναλυτικά στην Εισαγωγή του βιβλίου μου, Έξι μήνες που συγκλόνισαν την Ελλάδα (Ιανουάριος-Ιούλιος 2015), Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αύγουστος 2015, σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ ως το «κόμμα των διανοουμένων») ανοίγει τον δρόμο στον Λεβέντη, στον Σώρρα, τον Μαρινάκη, τον Καλογρίτσα – με την απαραίτητη μεσολάβηση του Κοσκωτικού Μαντζουράνη, για να μην ξεχνιέται η συνέχεια του… κράτους της αρπαχτής.
Όταν έγραφα το βιβλίο μου «Η αποστασία των διανοουμένων», (Εναλλακτικές Εκδόσεις 2013), δεν φανταζόμουν πως το κόμμα της εθνομηδενιστικής διανόησης όχι απλώς θα άνοιγε τον δρόμο στους ολιγάρχες, μέσα από την προδιαγεγραμμένη αποτυχία του, αλλά θα έφθανε στον κυνισμό να εισαγάγει το ίδιο τους ολιγάρχες στην πολιτική και την επικοινωνιακή ηγεσία του τόπου. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως ατζέντης του Μαρινάκη. Και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα των διανοουμένων, ο… «διανοούμενος» Κιμούλης, ο «διανοούμενος»-βουλευτής, Δημήτρης Σεβαστάκης, ο «διανοούμενος» υπουργός, Νίκος Ξυδάκης, και ο νεορθόδοξος διανοούμενος βουλευτής, Κώστας Ζουράρης -για να μην αναφέρω τις λεπταίσθητες ψυχές των Εξαρχείων και του Κολωνακίου, που ασχολούνται με τις «έμφυλες ταυτότητες»- είναι κατ’ επέκταση ατζέντηδες και υπηρέτες μαφιόζων και ολιγαρχών.
Και πράγματι τίθεται το ερώτημα, τί ακριβώς κάνουν όλες αυτές οι δεκάδες χιλιάδες των καλλιτεχνών, ηθοποιών, συγγραφέων, λογοτεχνών, εκπαιδευτικών και «πνευματικών ανθρώπων» που στήριξαν -φανατικά ή έστω κριτικά- την άνοδο αυτής της αριστερής ομάδας στην εξουσία; Ακόμα περισσότερο, τί κάνουν εκείνοι οι φίλοι οι οποίοι, όταν κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου για τον τυχοδιωκτικό χαρακτήρα της ανόδου του Τσίπρα, στην κυβερνητική εξουσία, μας καλούσαν να μην δειχνόμαστε τόσο «υστερικοί», «να μη ρίχνουμε νερό στο μύλο της δεξιάς» και να μην είμαστε τόσο κάθετοι στις τοποθετήσεις μου απέναντι στον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι «ο Αλέξης είναι καλό παιδί κατά βάθος και απλώς περιστοιχίζεται από εθνομηδενιστές».
Αναρίθμητοι, παλιοί φίλοι στήριξαν τον Τσίπρα, και κάποιοι συνεχίζουν να το κάνουν ακόμα και σήμερα. Στη σαγήνη του νεαρού απατεώνα -και, κατά βάθος, του ίδιου του οπορτουνισμού τους- έπεσαν ακόμα και διανοούμενοι που δεν προέρχονταν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ανήκαν ακόμα και στον χώρο της ορθόδοξης διανόησης. Μέχρις εδώ θα μπορούσαμε να τα θεωρήσουμε συγγνωστά όλα αυτά, στο πλαίσιο μιας συγκαταβατικής και μετριοπαθούς αντίληψης για τα ανθρώπινα. («Ο άνθρωπος είναι ένα δεμάτι χόρτα, τρίβεται…», γράφει ο Γιώργος Σεφέρης) Πράγματι. Οι άνθρωποι, ακόμα και οι καλύτεροι, συχνά ακολουθούνε το ρεύμα και εξάλλου δεν παρακολουθούν όλοι επισταμένως τα πολιτικά τεκταινόμενα.
Τι γίνεται όμως όταν το ίνδαλμά τους αναδεικνύεται στον αρχινταρεβεριτζή των μαφιόζων, όταν ξεπουλάει αδιάντροπα και ανοικτά τις ελληνικές τράπεζες και την ελληνική δημόσια περιουσία στους ξένους, όταν μεταβάλλει την χώρα σταδιακώς σε ένα απέραντο χοτ σποτ, όταν παραδίδει την ενημέρωση στους ολιγάρχες, όταν προχωράει ταχύτατα στην οριστική εκποίηση της Κύπρου, όταν έχει αναδείξει σε προσωπικότητα της πολιτικής ζωής τον Βασίλη Λεβέντη, όταν, όταν… Τι κάνουν όλοι αυτοί, οι έστω «πλανημένοι» και εύπιστοι; Μήπως αποφασίζουν να ενωθούν επιτέλους σε κάποιο κίνημα διαμαρτυρίας; Ή, ακόμα περισσότερο, ένα κίνημα εθνικής σωτηρίας; Όχι. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους δηλώνουν «απογοητευμένοι», «απατημένοι» και φροντίζουν να μείνουν όσο περισσότερο γίνεται στις βίλλες και τα νησιά τους, για να πνίξουν τον πόνο τους με υπέροχο κρασί Σαντορίνης σε κάποια μαγευτική ελληνική παραλία.
Πολλοί, φίλοι, μετά την απογοήτευσή τους από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν εγκαταλείψει κάθε σκέψη για πολιτικά εγχειρήματα, θεωρούν πως η Ελλάδα, τουλάχιστον σήμερα είναι χαμένη και εν τέλει η μόνη διέξοδος είναι να σώσει κανείς την ψυχή του ή έστω να συνεχίσει ένα έργο πνευματικής αφύπνισης και, κάποτε, αργότερα, ίσως εμφανιστούν και σχετικά πολιτικά κινήματα. Όλοι, καθημερινά ακούμε αναρίθμητες παραλλαγές αυτής της ίδιας ένστασης. «Ακόμα ο κόσμος είναι κουρασμένος, απογοητευμένος, δεν είναι διατεθειμένος για νέα πολιτικά εγχειρήματα, θα πρέπει να ωριμάσουν οι συνθήκες για κάτι ευρύτερο» κ.ο.κ.
Όμως, αντίθετα, η επιτάχυνση της παρακμής του ελληνισμού μετά το 2010, και ιδιαίτερα τα δύο τελευταία συριζαίικα χρόνια, υπήρξε τόσο σαρωτική, ώστε δεν αφήνει περιθώριο, για μια αποκλειστική ενασχόληση με μια «δουλειά εμβάθυνσης και προετοιμασίας, για τις γενεές που θα έρθουν». Η συνειδητοποίηση πως ο ελληνισμός αντιμετωπίζει μία κρίση ύπαρξης, κυριολεκτικώς, δεν αφήνει περιθώρια για μια δουλειά βάθους και μακράς διάρκειας χωρίς μια ταυτόχρονη άμεση κινητοποίηση για τη σωτηρία του.
Και γι’ αυτό, εξάλλου, εγκαλώ ακόμα και στενούς μου φίλους για «αποστασία». Δεν είναι δυνατόν, όταν η χώρα σου κινδυνεύει, κυριολεκτικώς, με εξαφάνιση, να το παίζεις ουδέτερος ή να περιμένεις πότε θα αντιδράσουν οι περισσότεροι για να αποφασίσεις και εσύ να πάρεις θέση.
Γιατί «υποκριτή αδελφέ μου» (“mon hypocrite lecteur , mon semblable, mon frère”) ο τόπος χρειάζεται, την τοποθέτησή σου. Γιατί, όσο κατεβαίνει το επίπεδο του προβληματισμού και της αντιπαράθεσης στη χώρα, όσο κατεβαίνει κατηγορία η χώρα και οδηγείται στη μεταβολή της σε ένα «αποτυχημένο κράτος», τόσο κατεβαίνει και το δικό μας επίπεδο σκέψης και προβληματισμού. Διαβάζω συχνά παλιά κείμενα, δικά μου ή άλλων συγγραφέων της μεταπολίτευσης, και παρατηρώ με τρόμο το πόσο δραματικά έχει υποβιβαστεί το επίπεδο – κατά συνέπεια, και το δικό μου επίπεδο. Μια χώρα σε παρακμή δεν μπορεί στο τέλος παρά να πνίξει στην ασημαντότητα και στις άναρθρες κραυγές, ακόμα και όσους καταγγέλλουν αυτή την παρακμή.
Γι’ αυτό, λοιπόν, είναι η ώρα για όλους όσους διατείνονται ότι θέλουν να παίζουν έναν ρόλο διαφωτισμού της κοινωνίας, παρά την μέχρι τώρα αποστασιοποίηση και αποστασία τους, να κάνουν τώρα, έστω την ύστατη στιγμή, το αναγκαίο βήμα. Να πάψουν να ανέχονται φαινόμενα όπως το reality των τηλεοπτικών αδειών και να καταγγείλουν άμεσα και μαζικά την εξαχρείωση της χώρας. Διαφορετικά, θα είναι υπεύθυνοι όχι μόνο για τη συγκυβέρνηση της αριστερής διανόησης με τον Βασίλη Λεβέντη, αλλά και για την είσοδο του Αρτέμη Σώρρα στη Βουλή! Και τότε μπορεί να ανακαλύψουν και τις δικές του αρετές, ή ποιος ξέρει μπορεί να χρησιμοποιήσουν τα θαυματουργά του ομόλογα για να κυβερνήσουν μαζί.
Τα λοιπά, οι μεμψιμοιρίες, οι διαφωνίες, οι «κριτικές στηρίξεις», είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Θα τολμήσετε Έλληνες διανοούμενοι; Αν και τώρα μηδίσετε, όπως κάνατε όλα τα προηγούμενα χρόνια, θα αναδειχτούν εν τέλει έστω και πιο επίπονα, μέσα από τους «ανώνυμους» συμπολίτες μας, οι δυνάμεις που θα ακυρώσουν τελεσίδικα την σημερινή κυβερνητική αθλιότητα. Θα ακυρώσουν ταυτόχρονα και εσάς, που δεν αντισταθήκατε, αλλά δια της συνενοχής και των παραλείψεων, φυλακισμένοι «μέσα στην ευρωστία της σαρκός» και τη δειλία σας, φέρατε τους μαφιόζους στην εξουσία. Εμπρός λοιπόν, μετά τον Βαρουφάκη, τον οποίο αναδείξατε πρώτο βουλευτή της χώρας, με τον Λεβέντη για Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και τον Σώρρα για υπουργό Οικονομικών.
Περιοδικό Άρδην – Εφημερίδα Ρήξη

NEOI ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ



E-mailΕκτύπωσηPDF
4-9-2016  
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*      
Ανατροπές εκ βάθρων στο ιδιοκτηριακό καθεστώς των τηλεοπτικών σταθμών σηματοδότησε η διαδικασία αδειοδότησης τους που ολοκληρωσε την Παρασκευή τα χαράματα ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση του. Γεμάτα εκλπλήξεις ήτα τα αποτελέσματα στον τομέα αυτόν, ο ποίος φυσικά δεν αλλάζει σε τίποτα την ουσία και τη φύση των τηλεοπτικών καναλιών. Όμως από εκεί που ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήλεγχε παρά μόνο την ΕΡΤ, έχοντας λυσσωδώς εναντίιον του όλα τα ιδιωτικά κανάλια, η κατάσταση γι' αυτόν και την κυβέρνηση του βελτιώθηκε θεαματικά.  
Πρώτα πρώτα το γεγονός ότι πήρε άδεια ο Καλογρίτσας -μια από τις τέσσερις όλες κι όλες άδειες πανελλαδικής εμβέλειας- ενισχύει ιδιαίτερα την τηλεοπτική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ο Καλογρίτσας, πέρα απ' όλα τα άλλα, είναι δικός του άνθρωπος από πολιτική σκοπιά. Ακόμη κι ο Μαρινάκης στη φάση αυτή εκτιμάται ότι δεν θα ασκήσει αντιπολίτευση γιατί έχει ανάγκη την κυβέρνηση, οπότε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αμέσως δύο από τους τέσσερις ιδιωτικούς καναλάρχες πανελλαδικής εμβέλειας. Ούτε ο ΑΝΤ1 όμως πρόκειται να ασκήσει αντιπολίτευση στα εσωτερικά θέματα, τουλάχιστον σκληρή αντιπολίτευση. Ο υιός Κυριακού δεν μοιάζει με τον πατέρα του. Στόχος του είναι το επιχειρηματικό κέρδος και για το σκοπό αυτό εργάζεται και συνεργάζεται με κύκλους που έχουν τη βάση των συμφερόντων τους στις ΗΠΑ. Ο ΑΝΤ1 στα θέματα διεθνούς πολιτικής θα είναι ανελέητος υποστηρικτής της αμερικανικής γραμμής, αλλά στα θέματα εσωτερικής πολιτικής θα πιέζει την κυβέρνηση Τσίπρα να συμπαραταχθεί με τις ΗΠΑ και να εγκαταλείψει το γερμανικό στρατόπεδο, στο οποίο έχει προσχωρήσει από πέρυσι το καλοκαίρι, όταν ο πρωθυπουργός της χώρας μας πέρασε στο μνημονιακό στρατόπεδο! Το ''Μνημόνιο Τσίπρα'', μια μόλις βδομάδα αφού κέρδισε το δημοψήφισμα, πουλώντας το λαό μας.  
Μοναδικό τηλεοπτικό κανάλι που θα ασκεί λυσσώδη αντιπολίτευση θα είναι ο ΣΚΑΪ του Γιάννη Αλαφούζου, ο οποίος επέδειξε άριστες επιχειρηματικές ικανότητες. Πρώτα πρώτα πήρε την κατά πολύφθηνότερη τηλεοπτική άδεια πληρώνοντας ''μόνο'' 43,6 εκατομμύρια ευρώ, την ώρα που οΚαλογρίτσας πλήρωσε για τη δική του άδεια 52,6 εκατομμύρια, ενώ ο ΑΝΤ1 πλήρωσε 75,9 και οΜαρινάκης 73,9 εκατομμύρια ευρώ. Όταν ο Σαββίδης και ο Κοντομηνάς έφτασαν να πληρώσουν πάνω από 60 εκατομμύρια ευρώ και έμειναν πληρώνοντας σχεδόν 20 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα, σίγουρα ο τελευταίος μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος για τις επιχειρηματικές του ικανότητες.  
Εντάξει, δεν πλήρωσα βέβαια ''τρία εκατομμύρια και ένα ευρώ'', όπως ισχυριζόταν, πριν από τη δημοπρασία. Πλήρωσε ...15(!) φορές περισσότερα, αλλά αυτό τον αναβαθμίζει και πολιτικά, αφού έτσι θα γίνει υποχρεωτικά ο πόλος συσπέιρωση της Ν.Δ είτε το θέλει είτε δεν το θέλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είτε όχι. Έχοντας την ''Καθημερινή'' και τον τηλεοπτικό ΣΚΑΪ ο Γιάννης Αλαφούζος αναβαθμίζεται θεαμτικά ως ο καναλάρχης της Ν.Δ -πόσο μάλλον που πήρε την τηλεοπιτκή άδεια ακολουθώντας λυσσώδη αντιπολιτευτική πρακτική, τόσο από την εφημερίδα του όσο και από τον τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό του σταθμό. ''Καθημερινή'' και ΣΚΑΪ έχουν γίνει σύμβολα της κοινωνικά ανάλγητης Δεξιάς. Η ουσία πάντως του νέου τηλεοπτικού πεδίου είναι ότι ο Ψυχάρης, ο Βαρδινογιάννης, ο Κοντομηνάς και λοιποί δεν έχουν άδεια πανελλαδικής εμβέλειας. Θα ήταν αφελές να φανταστεί κανείς ότι αυτοί θα εγκαταλείψουν το τηλεοπτικό τοπία. Δεν αποκλείεται καθόλου να μετατρέψουν τα κανάλια τους σε τοπικά, με δεδομένο ότι στην Αττική ζει ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας -και μάλιστα εκείνος που πρωτίστως υποφέρει. Φυσικά, ούτε τέτοια πληροφόρηση έχουμε ούτε είμαστε μέσα στο μυαλό αυτών των επιχειρηματιών. Απλώς ξέρουμε ότι γενικά αν κάποιος μάθει να ασκεί τηλεοπτική εξουσία, πολύ δύσκολα ξεμαθαίνει!  
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ άλλαξαν προς όφελος τους το πολιτικό και τηλεοπτικό τοπίο, κερδίζοντας τηλεοπτικούς υποστηρικτές. Αυτός ήταν ο στόχος τους και τον πέτυχαν. Επομένως, πιστώνεται με μια σημαντική για την πολιτική επιβίωση της κυβέρνησης Τσίπρα επιτυχία, αν κι αυτό που μετράει στον κόσμο είναι η ουσία της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση και όχι η παραμορφωμένη τηλεοπτική εικόνα της.  
*Δημοσιεύεται στον ΠΡΙΝ την Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ...

Κυριακή, 4 Σεπτεμβρίου 2016



Η ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΣΚΑΚΙΕΡΑ- Ο ΜΠΡΕΖΙΝΣΚΥ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ




Mike Whiney, Counterpunch.

[Ο κεντρικός αρχιτέκτονας του σχεδίου αμερικανικής παγκόσμιας κυριαρχίας, κορυφαίος στρατηγικός εγκέφαλος και σύμβουλος προέδρων, ο πολωνικής καταγωγής Σμπίγκνιου Μπρζεζίνσκυ, του οποίου το τελευταίο σύγγραμμα « Η Μεγάλη Σκακιέρα» κατέστη βίβλος αναφοράς για τους διεθνολογούντες και στην Ελλάδα, υποχρεώνεται σε ρεαλιστική ανασύνταξη σε αμυντικές θέσεις, διαπιστώνοντας «τεκτονικές διεθνείς ανατροπές» των δεδομένων.


Αυτή η πολυσήμαντη και ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτη αναθεώρηση υπολογισμών καταγράφεται σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Αmerican Interest» και αναλύεται στο κατωτέρω άρθρο του δημοσιολόγου Μάϊκ Χουίτνυ, στην ιστοσελίδα Counterpunch, έγκυρο όργανο της παράλληλης ελεύθερης ενημέρωσης. Πολύτιμη θρυαλλίδα και αφετηρία σοβαρού προβληματισμού, για όσους -αρμοδίως ή μη- αναζητούν στρατηγική εθνικής επιβίωσης, το διαφωτιστικό άρθρο αναφέρει τα ακόλουθα –με υπογραμμίσεις του συγγραφέα:]

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού



Ο κύριος αρχιτέκτονας του σχεδίου της Ουάσιγκτων να κυβερνά τον κόσμο εγκατέλειψε το σχέδιο και συνιστά την σφυρηλάτηση δεσμών με τη Ρωσία και την Κίνα. Ενώ το άρθρο του Σμπίγκνιου Μπρζεζίνσκυ στο «Αμερικανικό Συμφέρον» φέρει τον τίτλο « Προς Μια Παγκόσμια Αναδιάταξη» αγνοήθηκε κατά το πλείστον από τα ΜΜΕ, αποκαλύπτει ότι ισχυρά μέλη του κατεστημένου κατάστρωσης πολιτικής δεν πιστεύουν πλέον ότι η Ουάσιγκτων θα επικρατήσει στην επιδίωξή της να επεκτείνει την αμερικανικήν ηγεμονία στη Μέση Ανατολή και στην Ασία.

Ο Μπρζεζίνσκυ που ήταν ο κύριος υπερασπιστής αυτής της ιδέας και που κατέστρωσε το σχέδιο για την αυτοκρατορική επέκταση το 1997, στο βιβλίο του: «Η Μεγάλη Σκακιέρα: Αμερικανική Υπεροχή Και Οι Γεωστρατηγικές Υποχρεώσεις της» έκανε στροφή όπισθεν και συνιστά μια δραματική αναθεώρηση της στρατηγικής. Ορίστε ένα απόσπασμα του άρθρου του στο Α.Ι.:
«Καθώς η εποχή της κυριαρχίας τους τελειώνει, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ανάγκη να ηγηθούν στην αρχιτεκτονική αναδιάταξη της παγκόσμιας δύναμης».
Πέντε βασικά δεδομένα αναφορικά με την προκύπτουσα ανακατανομή της παγκόσμιας πολιτικής ισχύος και την βίαιη πολιτική αφύπνιση της Μέσης Ανατολής σηματοδοτούν τον ερχομό μιας νέας αναδιάταξης (δυνάμεων) στον κόσμο.
Ο κατάλογος αυτών των βασικών δεδομένων είναι ότι οι ΗΠΑ είναι ακόμη η ισχυρότερη οντότητα πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά, αλλά, λόγω των περίπλοκων γεωπολιτικών μεταβολών στις περιφερειακές ισορροπίες, δεν είναι πια η παγκόσμια αυτοκρατορική δύναμη».

(Άρθρο «Προς Μια Παγκόσμια Αναδιάταξη», Σμπίγκνιου Μπρζεζίνσκυ, Τhe American Interest)

Επανάληψη: Οι ΗΠΑ «δεν είναι πλέον η παγκόσμια αυτοκρατορική δύναμη». Συγκρίνατε αυτή την εκτίμηση με την τοποθέτηση του Μπρζεζίνσκυ, προ ετών, στη Σκακιέρα, όταν διακήρυσσε ότι οι ΗΠΑ ήταν «η υπέρτατη δύναμη στον κόσμο»: «…Την τελευταία δεκαετία του εικοστού αιώνα διαπιστώσαμε μια τεκτονική αλλαγή στα παγκόσμια πράγματα. Για πρώτη φορά, μια μη-Ευρασιατική δύναμη αναδείχθηκε όχι μόνο ως ο κρίσιμος διαιτητής των ευρασιατικών σχέσεων ισχύος, αλλά επίσης η υπέρτατη δύναμη του κόσμου. Η ήττα και συντριβή της Σοβιετικής ΄Ενωσης ήταν το τελικό βήμα της γοργής ανόδου μιας δύναμης του Δυτικού Ημισφαιρίου, των Ηνωμένων Πολιτειών, ως της μόνης και πράγματι της πρώτης πραγματικής παγκόσμιας δύναμης» (« Η Σκακιέρα: Η Αμερικανική Υπεροχή και οι Γεωστρατηγικές Υποχρεώσεις της» Basic Books,1997, σελ.xιιι).

Ορίστε και άλλα από το άρθρο στο American Interest:
« Γεγονός είναι ότι ουδέποτε υπήρξε μια πραγματικά «κυρίαρχη» παγκόσμια δύναμη μέχρι τη εμφάνιση της Αμερικής στην διεθνή σκηνή… Η αποφασιστική νέα παγκόσμια πραγματικότητα ήταν η εμφάνιση στην παγκόσμια σκηνή της Αμερικής ως ταυτόχρονα του πλουσιότερου και του στρατιωτικά ισχυρότερου παίκτη. Κατά το τελευταίο τμήμα του 20ού αιώνα καμιά άλλη δύναμη δεν την πλησίασε καν. Η εποχή αυτή τώρα τελειώνει». (American Interest)




Aλλά γιατί «αυτή η εποχή τώρα τελειώνει»; Τι άλλαξε από το 1997, όταν ο Μπρζεζίνσκυ αναφερόταν στις ΗΠΑ ως την «υπέρτατη στο κόσμο δύναμη»;


Ο Μπρζεζίνσκυ αναφέρει την άνοδο της Ρωσίας και της Κίνας, την αδυναμία της Ευρώπης και την «βίαιη πολιτική αφύπνιση μεταξύ των μεταποικιακών μουσουλμάνων» ως τα άμεσα αίτια αυτής της αιφνίδιας ανατροπής. Τα σχόλιά του για το Ισλάμ είναι ιδιαίτερα διδακτικά, κατά το ότι προσφέρει μια ρασιοναλιστική εξήγηση της τρομοκρατίας σ’ αντίθεση με την τυποποιημένη κυβερνητική παρόλα «μισούν τις ελευθερίες μας». Προς τιμήν του, ο Μπρζεζίνσκυ βλέπει την έκρηξη της τρομοκρατίας σαν το «ξεχείλισμα της ιστορικής αγανάκτησης» (από «ένα βαθύ συναίσθημα αδικίας») και όχι σαν την ανεγκέφαλη βία φανατικών ψυχοπαθών.

Φυσικά, σε ένα σύντομο άρθρο, 1.500 λέξεων, ο Μπρζεζίνσκυ δεν μπορεί να αναφερθεί σε όλες τις προκλήσεις (ή τις απειλές) που οι ΗΠΑ μπορεί ν’ αντιμετωπίσουν στο μέλλον. Αλλά είναι σαφές ότι αυτό που περισσότερο τον ανησυχεί είναι η ενίσχυση των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών δεσμών μεταξύ Ρωσίας, Κίνας, Ιράν, Τουρκίας και των άλλων κρατών της Κεντρικής Ασίας. Αυτή είναι η κύρια περιοχή του προβληματισμού του. Είχε μάλιστα προβλέψει το πρόβλημα το 1997, όταν έγραφε τη Σκακιέρα. Ορίστε τι είχε πει τότε:
«Από εδώ και εμπρός, οι ΗΠΑ μπορεί ν’ απαιτηθεί να αποφασίσουν πως θα αντιμετωπίσουν περιφερειακούς συνασπισμούς που θα επιχειρούν να εκτοπίσουν την Αμερική από την Ευρασία, απειλώντας έτσι τη θέση της Αμερικής ως παγκόσμιας δύναμης». (σελ.55)

«Για να το διατυπώσουμε με όρους που αντιστοιχούν στην πιο βάρβαρη εποχή των αρχαίων αυτοκρατοριών, οι τρείς μεγάλοι δεοντολογικοί κανόνες της αυτοκρατορικής γεωστρατηγικής είναι να εμποδίζεις τη συνωμοσία και να διατηρείς την εξάρτηση ασφαλείας των βασσάλων (υποτελών), να κρατείς τους συνεργαζόμενους πειθαρχικούς και προστατευμένους και να εμποδίζεις τους βαρβάρους να συνασπίζονται». (σελ.40)
«… να εμποδίζεις τη συνωμοσία μεταξύ των βασσάλων». Αυτό τα λέει όλα, δεν είναι;


Η προκλητική πολιτική της κυβέρνησης Ομπάμα, ιδιαίτερα με την ανατροπή των κυβερνήσεων της Λιβύης και της Ουκρανίας, επιτάχυνε σημαντικά τον ρυθμό σχηματισμού αυτών των αντι-αμερικανικών συμμαχιών. Με άλλα λόγια, οι εχθροί της Ουάσιγκτων προέκυψαν ως συνέπεια της συμπεριφοράς της Ουάσιγκτων. Ο Ομπάμα μόνο τον εαυτό του μπορεί να μεμφθεί.


Ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν, μπροστά στην αυξανόμενη απειλή της περιφερειακής αστάθειας και στην τοποθέτηση δυνάμεων του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας, ανταποκρίθηκε με την ενίσχυση συμμαχιών με χώρες στη περίμετρο της Ρωσίας και στη Μέση Ανατολή. Ταυτόχρονα, ο Πούτιν και οι συνάδελφοί του των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότιος Αφρική) ίδρυσαν ένα εναλλακτικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο προορίζεται να αμφισβητήσει τη κυριαρχία του δολαρίου, που είναι η πηγή της παγκόσμιας δύναμης των ΗΠΑ.




Αυτός είναι ο λόγος που ανάγκασε τον Μπρζεζίνσκυ να κάνει γοργή στροφή 180 μοιρών και να εγκαταλείψει το σχέδιο για παγκόσμια αμερικανικήν ηγεμονία. Επειδή ανησυχεί για τους κινδύνους ενός νομισματικού συστήματος εκτός δολαρίου μεταξύ αναπτυσσομένων και ουδετέρων χωρών, το οποίο θα αντικαταστήσει το ολιγοπώλιο της Κεντρικής Τράπεζας. Εάν συμβεί αυτό, τότε οι ΗΠΑ θα χάσουν την λαβή στραγγαλισμού της διεθνούς οικονομίας και θα τεθεί τέρμα στο ληστρικό σύστημα με το οποίο πράσινα τυπωμένα στρατσόχαρτα ανταλλάσσονται με πολύτιμα αγαθά και υπηρεσίες.

Δυστυχώς, η προσεκτικότερη μέθοδος του Μπρζεζίνσκυ δεν είναι πιθανόν να ακολουθηθεί από την φαβορί υποψήφια πρόεδρο Χίλλαρυ Κλίντον, σταθερή οπαδό της αυτοκρατορικής επέκτασης με την ισχύ των όπλων. Η Κλίντον είναι που εισήγαγε την λέξη «άξονας» στο λεξικό στρατηγικής, σε ομιλία που εξεφώνησε το 2010, με τον τίτλο «Ο Αμερικανικός Αιώνας του Ειρηνικού» και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Εξωτερική Πολιτική.

«Καθώς ο πόλεμος στο Ιράκ τερματίζεται και η Αμερική αρχίζει να αποσύρει τις δυνάμεις της από το Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ βρίσκονται σε μια αιχμή άξονα», άρχιζε η ομιλία της. «Την επόμενη δεκαετία πρέπει να είμαστε ευφυείς και συστηματικοί για το που θα επενδύσουμε χρόνο και ενέργεια, ώστε να βρεθούμε στην καλύτερη θέση για την διατήρηση της ηγεσίας μας, την εξασφάλιση των συμφερόντων μας και την προώθηση των αξιών μας. Ένα από τα σημαντικότερα καθήκοντα της αμερικανικής πολιτικής τέχνης την επόμενη δεκαετία θα είναι να επιδοθεί στην σημαντική αύξηση επένδυσης –διπλωματικής, οικονομικής, στρατηγικής και άλλης- στην περιοχή της Ασίας- Ειρηνικού…

«Ο έλεγχος (harnessing-χαλιναγώγηση) της ανάπτυξης και του δυναμισμού της Ασίας είναι καίριας σημασίας για τα αμερικανικά οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα και κρίσιμη προτεραιότητα για τον πρόεδρο Ομπάμα… Η περιοχή αποδίδει ήδη το ήμισυ της παγκόσμιας παραγωγής και σχεδόν το ήμισυ του διεθνούς εμπορίου…» (O Aμερικανικός Αιώνας του Ειρηνικού. Ομιλία Υπουργού Εξωτερικών Χίλλαρυς Κλίντον. Περιοδικό Εξωτερική Πολιτική).

Συγκρίνατε την ομιλία της Κλίντον με τα σχόλια του Μπρζενζίνσκυ στην Σκακιέρα, 14 χρόνια νωρίτερα:
«Για την Αμερική το μεγαλύτερο γεωπολιτικό βραβείο είναι η Ευρασία…(σελ.30)… Η Ευρασία είναι η μεγαλύτερη ήπειρος του πλανήτη και γεωπολιτικός άξονας. Η δύναμη που κυριαρχεί στην Ευρασία θα ελέγχει δύο από τις τρεις πιο προηγμένες και οικονομικά παραγωγικότερες περιοχές… Περί τα 75% του παγκόσμιου πληθυσμού ζουν στην Ευρασία και εκεί επίσης βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού πλούτου του κόσμου, τόσο σε επιχειρήσεις όσο και υπό το έδαφος. Η Ευρασία αντιπροσωπεύει τα 60% του παγκόσμιου ακαθάριστου εισοδήματος και τα τρία τέταρτα των ενεργειακών πηγών». (σελ.31)

Οι στρατηγικοί στόχοι είναι πανόμοιοι, η μόνη διαφορά είναι ότι ο Μπρζεζίνσκυ εισήγαγε μια διόρθωση πορείας, βασιζόμενη στις μεταβαλλόμενες συνθήκες και στην αυξανόμενη αντίσταση στον αμερικανικό τραμπουκισμό (bullying), ζυγό και κυρώσεις. Δεν φθάσαμε ακόμα στο σημείο κάμψεως της αμερικανικής υπεροχής, αλλά η ημερομηνία πλησιάζει γρήγορα και ο Μπρζεζίνσκυ το γνωρίζει.

Αντίθετα η Κλίντον μένει ακόμη δεσμευμένη στην υποχρέωση να επεκτείνει την αμερικανική ηγεμονία στην Ασία. Δεν αντιλαμβάνεται τους κινδύνους που αυτό προκαλεί για τη χώρα της και για τον κόσμο. Θα επιμείνει στις επεμβάσεις μέχρις ότου ο αμερικανικός πολεμικός οδοστρωτήρας αχρηστευτεί, πράγμα, που αν κρίνει κανείς από τις ρητορικές υπερβολές, θα συμβεί πιθανώς κάπου στην πρώτη θητεία της.

Μπρζεζίνσκυ παρουσιάζει ένα ρασιοναλιστικό ιδιοτελές σχέδιο για υποχώρηση, ελαχιστοποίηση των μελλοντικών συγκρούσεων, αποφυγή μιας πυρηνικής σύρραξης και διατήρηση της παγκόσμιας τάξης (δηλαδή του «συστήματος δολαρίου»). Αλλά θ’ ακολουθήσει τη συμβουλή του η αιμοδιψής Χίλλαρυ;





Στοιχεία - σοκ για την ελληνική οικονομία

 Η απόλυτη ασφυξία, η κρίση βαθαίνει


4-9-2016

Στοιχεία - σοκ για την ελληνική οικονομία: Η απόλυτη ασφυξία, η κρίση βαθαίνει
Μαύρο τοπίο αποτυπώνει η έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ για την ελληνική οικονομία. Για χιλιάδες νέα λουκέτα, μειώσεις μισθών, μιλούν οι προβλέψεις, ενώ στα 235 δισ. εκτινάχθηκαν οι απλήρωτοι φόροι, τα χρέη στα Ταμεία, τα «κόκκινα» δάνεια και οι οφειλές σε ΔΕΚΟ.
Οπως αποκαλύπτει έρευνα της Marc για την ΓΣΕΒΕΕ και δημοσιεύει η Realnews τα στοιχεία για την ελληνική οικονομία προκαλούν σοκ.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδος όλοι οι δείκτες είναι στο «κόκκινο», καθώς:
- 18.100 επιχειρήσεις εκτιμάται ότι θα κλείσουν το δεύτερο εξάμηνο του 2016.
- 38.000 θέσεις εργασίας προβλέπεται ότι θα χαθούν από τις εταιρείες που θα κλείσουν το β’ εξάμηνο του έτους.
- 45.000 επιχειρήσεις έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με κατασχέσεις ή δέσμευση λογαριασμών.
- 3 στις 10 επιχειρήσεις δεν θα ανταποκριθούν στις φορολογικές υποχρεώσεις τους.
- 28,1% των επιχειρήσεων προτίθεται να μειώσει μισθούς ή ώρες εργασίας τους επόμενους μήνες.
- 98,0% των επιχειρήσεων δεν θα προβεί σε οποιαδήποτε επένδυση έως τον Δεκέμβριο.
Το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών φτάνει τα 235 δισ. ευρώ.
Οπως φαίνεται από τα παραπάνω στοιχεία το τελευταίο τετράμηνο του έτους θα είναι «καυτό» με χιλιάδες επιχειρήσεις να κλείνουν και χιλιάδες εργαζομένους να οδηγούνται στην ανεργία.
Μέχρι τα τέλη του 2016 αναμένεται να βάλουν λουκέτο ακόμη 18.000 επιχειρήσεις που έρχονται να προστεθούν στις 18.000 που έκλεισαν το πρώτο εξάμηνο του έτους, με επιπλέον 38.000 εργαζομένους να οδηγούνται στην ανεργία.
Συνολικά 4 στις 10 επιχειρήσεις βρίσκονται στο κόκκινο με τη βιωσιμότητά τους να κρίνεται εξαιρετικά αμφίβολη. Σημαντικό πρόβλημα αντιμετωπίζουν περίπου 280.000 επιχειρήσεις, οι οποίες δεν καταβάλλουν έγκαιρα τους μισθούς, ενώ 2 στους 10 προτίθενται να μειώσουν περαιτέρω τους μισθούς ή τις ώρες εργασίας έως το τέλος του 2016.
Βαρίδι για τις ΜΜΕ αποτελούν τα χρέη που έχουν σε Εφορία, Ασφαλιστικά Ταμεία, και ΔΕΚΟ. 
Τέσσερις στις 10 ΜΜΕ έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στα Ασφαλιστικά Ταμεία, μία στις πέντε στις ΔΕΚΟ, ενώ μία στις δέκαι δηλαδή 70.000 επιχειρήσεις έχει ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις. 
Μάλιστα η ανικανότητα των εταιρειών να ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις αποτυπώνεται και από τα στοιχεία:
Μία στις 10 επιχειρήσεις έχασε τη ρύθμιση των 72 ή 100 δόσεων, 45.000 έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με κατασχέσεις ή δέσμευση λογαριασμών για οφειλές, τρεις στις 10 αναμένεται να μην είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις τους για το 2016.
Απαισιόδοξοι για το μέλλον των εταιρειών τους είναι οι περισσότεροι επαγγελματίες με το 58% να εκτιμά ότι θα μειωθεί ο κύκλος εργασιών το β εξάμηνο του 2016.
Εξαιρετικά σημαντικό είναι το στοιχείο ότι το 98% των επιχειρήσεων δεν θα προβεί σε οποιαδήποτε επένδυση το δεύτερο εξάμηνο του έτους. Στοιχείο που απομακρύνει ακόμη περισσότερο την έξοδο της χώρας από την ύφεση. 
Στη μέγγενη των ληξιπρόθεσμων οφειλών...
 Σε περίπου 235 δισ. ευρώ - 55 περισσότερα από το ΑΕΠ της χώρας - αναμένονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές που έχουν οι Ελληνες πολίτες σε εφορία, ταμεία, και δάνεια ακόμη και για λογαριασμούς ρεύματος και νερού.
Μόνο στις εφορίες 4 εκατ. φορολογούμενοι χρωστούν 89,8 δισ. ευρώ, με το ΥΠΟΙΚ να ψάχνει τα χρήματα αυτά μέσω των... κατασχέσεων!
Οσον αφορά τα Ασφαλιστικά Ταμεία οι οφειλέτες έφθασαν τους 649.709 τον Ιούνιο, με τα ληξιπρόθεσμα να αγγίζουν τα 26 δισ. ευρώ. Σε ένα μήνα μόνο μεταξύ Μαΐου - Ιουνίου οι οφειλέτες των Ταμείων αυξήθηκαν κατά 21.338. πρόκειται για το μεγαλύτερο πλήθος οφειλετών που έχει καταγραφεί από τα Ταμεία.
... οι πολίτες δεν καταναλώνουν πλέον 
Σε ελεύθερη πτώση βρίσκεται και η κατανάλωση με τις αγορές να περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα. Οι μεγαλύτερες μειώσεις παρατηρούνται στο ελαιόλαδο και ζυμαρικά (10%), γαλακτοκομικά (8%), φρούτα και λαχανικά (6%).
Παράγοντες της αγοράς αναμένουν μεγαλύτερη... αποχή από την κατανάλωση που θα έχει ως αποτέλεσμα η χρονιά να κλείσει με απώλειες περίπου 5%. 


Read more: http://www.newsbomb.gr/oikonomia/news/story/724908/stoixeia-sok-gia-tin-elliniki-oikonomia-h-apolyti-asfyxia-i-krisi-vathainei#ixzz4JGZ5XeLv

Το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι τα μνημόνια επιβλήθηκαν για να διασωθεί το ευρώ κι όχι η Ελλάδα.

3-9-2016

Όταν δημοσιεύτηκε η έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (Independent Evaluation Office - I.O.E.) του ΔΝΤ, όσοι έχουν λερώσει τη φωλιά τους όλα αυτά τα χρόνια και έχουν βάψει τα χέρια τους με το αίμα των Ελλήνων πολιτών υποστηρίζοντας τα μνημόνια ως αναγκαστικό μονόδρομο, σιώπησαν. Μίλησαν μόνο για ομολογία λαθών εκ μέρους του ΔΝΤ κι αυτό ήταν όλο.
Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Η έκθεση αυτή ομολογεί ανοιχτά αυτό που είναι γνωστό σ' όλους με εξαίρεση τον μέσο Έλληνα πολίτη. Ομολογεί ότι η ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, επί Στρος Καν - του φίλου μας, αν θυμάστε - και Λαγκάρντ, παραπλάνησε το διοικητικό συμβούλιο, προχώρησε σε μια σειρά από ολέθρια εσφαλμένες εκτιμήσεις για την Ελλάδα, θεώρησε ως βασικό σκοπό τη διάσωση όχι της Ελλάδας, αλλά του ευρώ, αγνόησε τα προειδοποιητικά σημάδια της επικείμενης κρίσης, και έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα τη διάσωση του τραπεζικού καρτέλ της ευρωζώνης.

Κι όλα αυτά παραβιάζοντας βάναυσα τις καταστατικές προβλέψεις του ΔΝΤ. Φέρνοντας το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ προ τετελεσμένων, ώστε να μην μπορεί να αντιδράσει στα σχέδια της ηγεσίας, τα οποία εκπορεύονταν από Ουάσινγκτον και Βρυξέλλες. Πολλές από τις περίφημες εκτιμήσεις του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του χρέους, του ευρώ και του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης, ετοιμάστηκαν εκτός των προβλεπόμενων διαδικασιών του Οργανισμού. "Πολλά έγγραφα ετοιμάστηκαν εκτός των προβλεπόμενων καναλιών, ενώ η έγγραφη τεκμηρίωση σχετικά με ορισμένα ευαίσθητα θέματα δεν στάθηκε δυνατό να εντοπιστεί," αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση του ΙΕΟ.
Με άλλα λόγια έχει στηθεί ολόκληρη μηχανή προκειμένου να φορτωθεί στους Έλληνες πολίτες το κόστος διάσωσης του ευρώ και των μεγάλων τραπεζών του ευρωσυστήματος. Κι όλα αυτά γιατί; Διότι έπρεπε να αντιμετωπιστεί η πιθανότητα "μετάδοσης της κρίσης" στις αγορές και στην οικονομία του ευρώ. Αυτή είναι η επίσημη δικαιολογία.
Αν αυτό ισχύει, τότε γιατί το κόστος το φορτώθηκε αποκλειστικά ο Έλληνας πολίτης; "Αν η πρόληψη της διεθνούς μετάδοσης ήταν ένα βασικό μέλημα, το κόστος της πρόληψής της θα πρέπει να έχει αναληφθεί - τουλάχιστον εν μέρει - από τη διεθνή κοινότητα μιας κι αυτή ήταν η κυρίως επωφελούμενη", αναφέρει η έκθεση του ΙΟΕ.
Αντί γι' αυτό τι έγινε; Το κόστος των διασώσεων φορτώθηκε στους απλούς Έλληνες πολίτες και ποτέ δεν αναγνωρίστηκε ότι το πραγματικό κίνητρο της πολιτικής της ΕΕ-ΔΝΤ-Τρόικα ήταν να προστατεύσει τη νομισματική ένωση. Αντίθετα, οι Έλληνες κατηγορήθηκαν επίμονα και επανειλημμένα για τις αποτυχίες που προέκυψαν από αυτή την ίδια την πολιτική.
Ακόμη και τώρα η κ. Λαγκάρντ προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα δήλωσε τα εξής εξωφρενικά: «Η Ελλάδα, ωστόσο, ήταν μοναδική: ενώ οι αρχικοί οικονομικοί στόχοι αποδείχθηκαν υπερβολικά φιλόδοξοι, το πρόγραμμα βασανίζεται από επαναλαμβανόμενες πολιτικές κρίσεις, οπισθοδρομήσεις από κατεστημένα συμφέροντα, και σοβαρά προβλήματα εφαρμογής που οδήγησε σε μια πολύ βαθύτερη από την αναμενόμενη συρρίκνωση της παραγωγής», είπε.
Με άλλα λόγια, η φιλοσοφία του προγράμματος είναι ορθή, αλλά φταίνε αυτοί οι καταραμένοι Έλληνες που έριχναν τη μια κυβέρνηση δοσίλογων μετά την άλλη και τα "κατεστημένα συμφέροντα". Προς θεού όχι αυτά που χρηματίζουν πολιτικούς σαν την κ. Λαγκάρντ και για τα οποία διώκεται στη Γαλλία η εν λόγω κυρία. Πρόκειται για τα "κατεστημένα συμφέροντα" του μεροκαματιάρη, του συνταξιούχου, του ελευθεροεπαγγελματία και γενικά όποιου θεωρεί αδιαφιλονίκητο το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή απασχόληση με αμοιβές αξιοπρεπούς διαβίωσης στην πατρίδα του.
Βέβαια, όλοι αυτοί έκαναν τη δουλειά τους. Η Ελλάδα όμως δεν είχε κυβερνήσεις και πολιτικούς να την προστατεύσουν; Δεν είχε θεσμούς με συντεταγμένες εξουσίες για να προστατέψουν τους Έλληνες πολίτες; Σαφώς και δεν είχε. Ούτε έχει σήμερα. Οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και οι συνταγματικοί θεσμοί εδώ και πολλά χρόνια είναι μια εικονική πραγματικότητα για να μην αντιληφθεί ο μέσος Έλληνας πολίτης το γεγονός ότι κατοικεί σε μια παντελώς ανοχύρωτη χώρα. Τόσο ανοχύρωτη όπου μπορεί να συμβεί το χειρότερο, η μεγαλύτερη τραγωδία χωρίς κανένας επίσημος θεσμός να αντιδράσει στο ελάχιστο. Ο δοσιλογισμός και η εξαγορά είναι ο μοναδικός θεσμός που σέβονται άπαντες οι κρατούντες.
Στο κεφάλαιο της έκθεσης του ΙΕΟ με τίτλο «Συστημικοί Κίνδυνοι και οι Συνέπειες της Ζώνης του Ευρώ στην Ελλάδα», και συγκεκριμένα στην παράγραφο 28, ομολογείται κάτι που δεν θα απασχολήσει κανένα ΜΜΕ που υποστηρίζει την παραμονή στην ευρωζώνη:
«Υποβαθμίστηκαν οι επιπτώσεις της ένταξης της Ελλάδας στο ευρώ, κατά τη διάρκεια της προ της επιτήρησης της κρίσης. Οι επιπτώσεις από την ξαφνική διακοπή ενισχύθηκαν από:
Την απουσία μιας κεντρικής τράπεζας να παρέχει ως κυρίαρχος δανειστής των-τελευταίων- υποστήριξη στο δικό τους νόμισμα.
Την επικράτηση της τραπεζικής χρηματοδότησης, και
Τον φαύλο κύκλο ανατροφοδότησης μεταξύ τραπεζών και κρατών.
Ειδικότερα, …..η έλλειψη ευελιξίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών, έκανε κάθε μεμονωμένο μέλος της ζώνης του ευρώ να καθίσταται ευάλωτο σε κρίσεις κρατικού χρέους που είχαν τη δυνατότητα να εξαπλωθούν σε ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα και την πραγματική οικονομία . Αυτός ο φαύλος κύκλος μεταξύ του τραπεζικού και κρατικού κινδύνου δεν αναγνωρίστηκαν επαρκώς από την επιτήρηση πριν από την κρίση εκ μέρους του ΔΝΤ, αλλά ούτε και οι αδυναμίες στην αρχιτεκτονική της ζώνης του ευρώ έφεραν στο φως.»
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Αφενός, το γεγονός ότι η ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ αποτελεί το υπόβαθρο της σημερινής της χρεοκοπίας. Αφετέρου, χωρίς κεντρική τράπεζα δική της, χωρίς δικό της νόμισμα και υπό το καθεστώς του ευρώ, δεν μπορεί να ελπίζει μια χώρα με τα χάλια της Ελλάδας, ότι θα δει προκοπή.
Φυσικά, υπάρχουν κι αυτοί που πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Καλούν σε αλλαγή της αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης και της ΕΕ προς το δημοκρατικότερο. Πρόκειται για παραμύθια. Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως να αποκτήσει τη δική της κεντρική τράπεζα, υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο, να εφαρμόσει πολιτική προστατευτισμού υπέρ του έλληνα εργαζόμενου και παραγωγού, αλλά και να αποκτήσει εθνικό νόμισμα προκειμένου να χρηματοδοτήσει χωρίς δάνεια το εισόδημα των Ελλήνων. Αν δεν γίνει αυτό, δεν υπάρχουν παρά μόνο τα χειρότερα για την πατρίδα και τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων.
Δημοσιεύτηκε στο kontranews, .

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΗΡΩΪΚΟ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑ


Σάββατο, 3 Σεπτεμβρίου 2016

Ποιός μας σκότωσε;;; Έπεσε η «αυλαία» για τον ηρωϊκό καταδρομέα Θανάση Ζαφειρίου (ΒΙΝΤΕΟ)

Όλα έγιναν σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Η άτρακτος, διάτρητη από τα αντιαεροπορικά βλήματα, είχε γεμίσει καπνούς. Φλόγες ξεπηδούσαν τους κινητήρες του αεροπλάνου, και οι κραυγές των χτυπημένων συμπολεμιστών έκαναν εφιαλτική την ατμόσφαιρα...

Ο Θανάσης Ζαφειρίου στο Mega Κύπρου

Το βαρύ NORATLAS κατευθυνόταν με μεγάλη ταχύτητα προς το λόφο, και τη συντριβή, και ο καταδρομέας Θανάσης Ζαφειρίου, όρθιος στην πόρτα της ατράκτου, έπρεπε να “αποφασίσει” με ποιον τρόπο θα πεθάνει: κάρβουνο στα φλεγόμενα συντρίμμια του αεροπλάνου ή...


κομματιασμένος στο έδαφος από μια βουτιά στο κενό. Πολυτέλεια να σκεφθεί και να αποφασίσει δεν είχε φυσικά, καθώς έβλεπε με τρόμο το έδαφος να ‘ρχεται κατά πάνω του και το αεροσκάφος ασυγκράτητο να σπεύδει να συναντήσει τη βραχώδη πλαγιά “καταπίνοντας” με ανατριχιαστική “βουλιμία” τα τελευταία μέτρα που χώριζαν τον ουρανό από τη γη. Και τους τριάντα τρεις επιβαίνοντες από τον θάνατο. Το ένστικτο, αυτό που στις πιο κρίσιμες στιγμές οδηγεί τον άνθρωπο, του “είπε”: πήδα! Και το έκανε. Έκτοτε δεν θυμάται τίποτα. Δεν άκουσε τον τρομερό χτύπο από την πρόσκρουση και συντριβή, δεν είδε τα πτώματα των συμπολεμιστών του να εκτινάσσονται, ούτε τις φλόγες που τύλιξαν ένα μέρος του αεροπλάνου. Ξύπνησε πολλές μέρες αργότερα σε κάποιο νοσοκομείο, αλλά και πάλι είχε ένα τεράστιο κενό στη μνήμη του. 


Ως εκ θαύματος ο Θανάσης Ζαφειρίου θα επιζήσει, μόνος αυτός. Οι άλλοι, είκοσι οχτώ Έλληνες καταδρομείς και τέσσερα μέλη του πληρώματος, εκ των οποίων οι δυο πιλότοι, θα βρουν ακαριαίο θάνατο κατά την συντριβή. Θα χρειαστεί όμως πολύς καιρός και η βοήθεια γιατρών και άλλων ειδικών για να “συναρμολογήσει” στη μνήμη του ο τυχερός -πώς αλλιώς να τον χαρακτηρίσει κανείς;- καταδρομέας από τη Νεάπολη Θεσσαλονίκης τα συντρίμμια αυτής της τραγωδίας, η οποία θα τον ακολουθήσει, όχι με τον καλύτερο τρόπο, στην μετέπειτα ζωή του. Ήταν λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της 21ης Ιουλίου του 1974, όταν δεκαπέντε μεταγωγικά στρατιωτικά αεροσκάφη NORATLAS απογειώθηκαν από το αεροδρόμιο της Σούδας με προορισμό τη φλεγόμενη Κύπρο. Τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής προωθούνταν προς τα ενδότερα της νήσου και η στρατιωτική χούντα της Αθήνας αποφάσισε σε να στείλει δυνάμεις καταδρομών για να υπερασπιστούν το αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Στην επιχείρηση δόθηκε η κωδική ονομασία ΝΙΚΗ και εντολή να πετούν με “σιγή ασυρμάτου”, απόλυτης σιωπής δηλαδή, ενώ με το που απογειώθηκαν τα αεροσκάφη μεταφέροντας περισσότερους από τετρακόσιους καταδρομείς, από το αρχηγείο αεροπορίας στην Αθήνα εστάλη στην εθνοφρουρά στην Κύπρο κωδικοποιημένο μήνυμα ότι “έρχονται δεκαπέντε πορτοκάλια”. 



Φτάνοντας στην Λευκωσία το σμήνος, και ξεκινώντας τη διαδικασία προσέγγισης και προσγείωσης, διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν ενημερωθεί όλες οι φρουρές για το σχέδιο, με αποτέλεσμα να υποδεχθούν τα αεροσκάφη με πολυβολισμούς. Τα δυο πρώτα NORATLAS θα καταφέρουν να προσγειωθούν, το τρίτο, όμως, στο οποίο επέβαινε και ο Ζαφειρίου, θα δεχθεί συντριπτικά πλήγματα και ακυβέρνητο θα καρφωθεί και θα συντριβεί στο λόφο της Μακεδονίτισσας, λίγα χιλιόμετρα από τον διάδρομο προσγείωσης. Με περιπετειώδη τρόπο θα καταφέρουν να προσγειωθούν και τα υπόλοιπα NORATLAS, η τραγωδία όμως της κατάρριψης θα σφραγίσει την ηρωική προσπάθεια των Κυπρίων και Ελλήνων στρατιωτών να αποκρούσουν τους εισβολείς. Εκσκαφείς και μπουλντόζες επιχωμάτωσαν τα συντρίμμια του αεροσκάφους, στα οποία βρίσκονταν θαμμένοι και οι σοροί των Ελλήνων στρατιωτών, καθώς υπήρχε ο κίνδυνος έκρηξης των πυρομαχικών που μετέφερε στην άτρακτό του. Χρειάστηκε να περάσουν σαράντα ένα χρόνια και να καταβληθούν ιδιαίτερα προσεκτικές προσπάθειες, ώστε να ανασκαφούν τα συντρίμμια και να ανασυρθούν τα ανθρώπινα οστά. 


Η όλη διαδικασία, που περιλάμβανε ταυτοποίηση και ενταφιασμό με μεγάλες τιμές, στον παρακείμενο Τύμβο της Μακεδονίτισσας, ολοκληρώθηκε τον περασμένο Ιούνιο. Η αυλαία της τραγικής αυτής υπόθεσης θα πέσει, προχθες το βράδυ, με τον θάνατο στο Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, όπου νοσηλευόταν, του μοναδικού επιζήσαντα, καταδρομέα Θανάση Ζαφειρίου.