Γ. Καραμπελιάς μιλά για την πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Άρδην


Ο Γιώργος Καραμπελιάς μιλά για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κινήματος Άρδην που θα γίνει το Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016 στην αίθουσα Ρουμελιωτών 

Το Άρδην σας προσκαλεί στην Α΄ Πανελλαδική του Συνδιάσκεψη το Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016. Θα γίνει παρουσίαση των θέσεων του Κινήματος και των άμεσων πολιτικών και οργανωτικών του στόχων. Στην συνδιάσκεψη μπορούν να συμμετάσχουν τα μέλη του Άρδην, αλλά και παρατηρητές.
Η αίθουσα που θα λάβει χώρο η συνδιάσκεψη είναι το Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών (Σίνα και Δαφνομήλη 1Α). Χάρτης εδώ.
Η συνδιάσκεψη θα ξεκινήσει στις 9.30 το πρωί και θα τελειώσει αργά το απόγευμα. 
Πρόγραμμα πανελλαδικής συνδιάσκεψης Άρδην – Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Το πρόγραμμα αναλυτικά:
9.30 – 10.15: Εγγραφές μελών και παρατηρητών συνεδρίου
Όσα μέλη δεν έχουν καταβάλει την εισφορά εγγραφής, παρακαλούνται να το κάνουν μέχρι την συνδιάσκεψη για να μπορούν να συμμετέχουν ως πλήρη μέλη με δικαίωμα λόγου
10.15-12.00: Πεντάλεπτοι χαιρετισμοί από προσωπικότητες και φορείς που έχουν προσκληθεί
Το Προσφυγικό – Μεταναστευτικό στα νησιά του Αιγαίου: Παρέμβαση από εκπρόσωπο της Παγχιακής Επιτροπής Αγώνα
12.00-13.00: Κεντρική ομιλία: Γιώργος Καραμπελιάς
13.00-13.20: Ομιλία για τις πολιτικές προοπτικές: Γιώργος Ρακκάς
13.20-13.40: Ομιλία επί των οργανωτικών στόχων του Κινήματος και πρόταση για Πανελλαδικό Συντονιστικό όργανο και Θεματικές Επιτροπές: Γιάννης Ξένος
13.40 – 14.30: Διάλειμμα
14.30 – 17.00: Ομιλίες εκπροσώπων τοπικών κινήσεων και θεματικών ομάδων του Άρδην
Θράκη: Κώστας Καραϊσκος, Κρήτη: Κώστας Δαμαβολίτης, Κύπρος: Δήμητρα Παπαλεοντίου, Αχαϊα: Θόδωρος Ντρίνιας, Λιβαδειά: Λουκάς Μοιραναίος, Πειραιάς: Μανόλης Εγγλέζος – Δεληγιαννάκης, Δυτική Αττική Ανδρέας Ανδριόπουλος, Βόρεια Αττική: Νικόλας Δημητριάδης, Αιτωλοακαρνανία: Ηλίας Γεωργαλής, Θεσσαλία: Σωτήρης Κύρμπας, Δυτική Μακεδονία: Αντώνης Ρήγας, Πατριωτική Κίνηση Εκπαιδευτικών: Τάσος Χατζηαναστασίου, Αθηνοκεντρισμός: Νίκος Ντάσιος, Δημόσια Διοίκηση: Βασίλης Στοϊλόπουλος, Οικονομική πολιτική: Αντώνης Πλατανιάς, Αγροτική οικονομία: Δημήτριος Αμανατίδης, Οικολογία: Δημήτρης Μπούσμπουρας, Νεολαία: Γιώργος Μπύρος, κ.λπ.
Χρόνος ομιλίας 10 λεπτά
17.00 – 19.30: Παρεμβάσεις μελών
Χρόνος παρέμβασης 5 λεπτά
19.30-21.00 Κλείσιμο, αποφάσεις, ψηφίσματα
Προτεινόμενο Προεδρείο:
Πρόεδροι: Χριστίνα Σταματοπούλου, Δημήτρης Δημόπουλος, Θανάσης Τζιούμπας, Σταύρος Πνευματικάκης και Δημήτρης Νικηφορίδης.
Μέλη: Μαριάννα Δεσύπρη, Μαριάννα Αδαλή, Ελένη Ρούσσου, Σοφία Νικολαϊδου, Κωνσταντίνος Ντίνος, Θεόδωρος Παντούλας, Δημήτρης Γιαννάτος, Κωνσταντής Σεβρής, Νίκος Κελέρμενος, Χρήστος Πουγκιάλης, Γιώργος Τασιόπουλος, Κώστας Σαμάντης, Παναγιώτης Κόρπας, Γιώργος Ξένος, Σπύρος Δενάζης, Μιχάλης Χατζηπέτρου, Κώστας Γερούκαλης, Σπύρος Βαζούρας, Τσιώλης Κωνσταντίνος.
Τα μέλη του προεδρείου θα εναλλάσσονται, αλλά θα πρέπει πάντα να βρίσκονται τουλάχιστον τέσσερα άτομα στο προεδρείο.
Γραμματεία: Ελένη Σαββάκη, Ελένη Ζαχαροπούλου, Στράτος Ιωαννίδης, Έφη Δούση, Βίκυ Αγγελίδου, Γιάννης Γάτσιος, Χρήστος Νικολόπουλος, Φραγκίσκος Χρυσοχοίδης, Γιάννης Ξένος, Βασίλης Τουντόπουλος, Δημήτρης Γαλάνης, Γιώργος Σταυρόπουλος.
Την Κυριακή 13 Νοεμβρίου στις 10.00 το πρωί στα γραφεία του Άρδην (Ξενοφώντος 4, Σύνταγμα) θα συναντηθεί το συντονιστικό του Άρδην, από εκπροσώπους περιοχών και θεματικών ομάδων, που θα έχει προκύψει την προηγούμενη μέρα, για να συνεδριάσει.
Παράλληλα θα συγκληθούν και θα πραγματοποιήσουν την πρώτη τους συνάντηση οι ομάδες εργασίας που θα δημιουργηθούν το Σάββατο.

Δείτε για το γιατί πολεμήθηκε ανηλεώς ο Ντόναλντ Τραμπ

Παρασκευή, 11 Νοεμβρίου 2016


από το διεθνές ιμπεριαλιστικό κατεστημένο




Η TTIP (Διατλαντική Συνεργασία Εμπορίου και Επενδύσεων) είναι μια συμφωνία που φέρει όλα τα σημάδια του ολοκληρωτισμού αφού διαμορφώνεται μυστικά από τους εκπροσώπους και τα λόμπι των πολυεθνικών χωρίς την εκπροσώπηση των λαών της Ευρώπης τους οποίους θα αφορά αν τελικά εγκριθεί. 

Η συμφωνία αυτή είναι ο Δούρειος ίππος για την επιβολή των ΓΤΟ (γενετικά τροποποιημένων οργανισμών) στην Ευρώπη.




Αριστείδης Παπαδάκης: Τα εφιαλτικά σχέδια CETA-TTIP-TISA (ΗΧΗΤΙΚΟ)
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα το περασμένο Σάββατο στη Θεσσαλονίκη, παρουσιάστηκε μία ολοκληρωμένη επιστημονικά μελέτη από δύο πολυμελείς ομάδες ερευνητών , για τις επιπτώσεις και στη χώρα μας από τις μεγάλες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου.
Για το θέμα, μίλησε στον 9.84 ο Αριστείδης Παπαδάκης, μέλος της Οικολογικής Παρέμβασης Ηρακλείου. 
Ο ίδιος χαρακτήρισε τις συμφωνίες αυτές, την ουσιαστική επιβολή από τις πολυεθνικές ενός υπερμνημονίου , με μόνιμα χαρακτηριστικά οριζόντια, για όλη την Ε.Ε.
Έδωσε μάλιστα παραδείγματα, για το πώς οι συμφωνίες αυτές αν περάσουν από τις κυβερνήσεις των χωρών της Ε.Ε. θα δημιουργήσουν, ένα απόλυτα εφιαλτικό σκηνικό, σε όλες τις δράσεις και λειτουργίες σε παραγωγή, κοινωνία και δημοκρατία στην Ευρώπη.

 Η συνέντευξη του μέλους της Οικολογικής Παρέμβασης Ηρακλείου Αρ. Παπαδάκης: 



Οι ξένες εταιρίες (και όχι οι εγχώριες) μπορούν να παρακάμψουν το εθνικό σύστημα δικαιοσύνης και να προσφύγουν κατά της χώρας στο Διεθνές Δικαστήριο Διαιτησίας και να αξιώσουν αποζημιώσεις. Για παράδειγμα, η σουηδική εταιρία Vattenfall προσέφυγε στο Δικαστήριο κατά της Γερμανίας εξαιτίας του κλεισίματος δυο πυρηνικών εργοστασίων ύστερα από το ατύχημα της Φουκουσίμα, όπου κέρδισαν αποζημίωση ύψους 3,7 δις δολαρίων. Μάλιστα, μπορούν οι εταιρίες να διεκδικήσουν αποζημίωση για διαφύγοντα κέρδη ακόμη και πριν την έναρξη του επενδυτικού σχεδίου.
Πολλές κυβερνήσεις υπό τον φόβο να εμπλακούν σε μια δικαστική διαμάχη δεν καταθέτουν νομοσχέδια απορυθμίζοντας εκούσια – υπό ομηρία της επένδυσης ουσιαστικά – την περιβαλλοντική νομοθεσία, την ασφάλεια για τα τρόφιμα ακόμη και τον δημόσιο τομέα. Εάν επικυρωθεί η συμφωνία, εξαιτίας της κρίσης του ευρώ, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να παρεμβαίνει στο κοινωνικό και οικονομικό της σύστημα για χρόνια, εάν, όμως, η επικύρωση πρέπει να περάσει από τα 28 κοινοβούλια δεν έχει καμία ελπίδα η TTIP.».

Σύμφωνα με την Ντέμπι Μπάρκερ, διευθύντρια του Κέντρου Διατροφικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (Center for Food Safety), «είναι πραξικοπηματικό με μια συμφωνία που κανείς δεν ξέρει το περιεχόμενό της να μπορεί μια εταιρία να προσβάλει ένα κυρίαρχο κράτος». Η ίδια πιστεύει ότι η TTIP ακόμη και αν δεν
επικυρωθεί τελικά θα αποτελέσει «ένα σχέδιο για συνθήκες του μέλλοντος».
Συνοπτικά  η μυστική αυτή συμφωνία προβλέπει:– Υπερεθνικά δικαστήρια, υπεράνω όλων των εθνικών δικαστήριων που θα αποφασίζουν για τα συμφέροντα των πολυεθνικών του διεθνούς κεφαλαίου.
Απαλλαγή του κεφαλαίου από κάθε νομική ευθύνη σε όλο τον πλανήτη για περιβαλλοντικές καταστροφές και επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού.
Ειδική αναφορά «Enforcement», που καταργεί τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, τα δικαιώματα των εκδοτών, την ιδιωτική ζωή στο διαδίκτυο, και τα δημιουργικά, πνευματικά, βιολογικά και περιβαλλοντικά κοινά (commons).
– Έλεγχος, παρακολούθηση και καταγραφή της πρόσβασης σε λογισμικό και διακινούμενα αρχεία. Παράδοση από τις εταιρείες παροχής ίντερνετ των στοιχείων χρηστών σε εταιρείες διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων, για να κινηθούν νομικές διαδικασίες εναντίον τους.
– Καταπολέμηση του ελεύθερου λογισμικού (open source).
Νομική κατοχύρωση των μονοπωλίων στην Φαρμακοβιομηχανία, εξέλιξη που θα έχει τραγικές συνέπειες στην υγεία των πληθυσμών παγκόσμια αφού η χρήση του φάρμακου θα ελέγχεται και θα αποκλείεται στο εξής η πρόσβαση λόγω κόστους στις μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία.
Η TTIP είναι η νέα συνθήκη του κεφαλαίου για την παγκόσμια κυριαρχία του στους λαούς. Ο παγκόσμιος ταξικός πόλεμος έχει ξεκινήσει. Όσοι διατηρούν ή συντηρούν ακόμη αυταπάτες τους μέλει να ξυπνήσουν σε ένα κόσμο στρατοπέδων συγκέντρωσης. Το δίλημμα έχει απαντηθεί. Εξέγερση ή ισοπέδωση…

Ο Ντόναλντ Τραμπ σαν υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, τάχθηκε υπέρ της άσκησης πιέσεων στον Καναδά και το Μεξικό, προκειμένου να επαναδιαπραγματευτούν με τις ΗΠΑ την εμπορική συμφωνία για τη Βόρεια Αμερική (NAFTA) στην περίπτωση που εκλεγεί πρόεδρος και σε μια προσπάθεια να προστατευτούν και να αποκατασταθούν οι θέσεις των Αμερικανών εργαζομένων.

Σχετικό: Στο στόχαστρο το νέο οικονομικό αμερικανικό δόγμα

«Ο φονιάς της απασχόλησης...»
Ο Τραμπ χαρακτήρισε την αναφερόμενη εμπορική συμφωνία “φονιά της απασχόλησης στις ΗΠΑ,” τονίζοντας ότι είναι αποφασισμένος να καταργήσει την εφαρμογή της, εάν το Μεξικό κι ο Καναδάς δείξουν απροθυμία να συμμορφωθούν με τις συστάσεις του εκκεντρικού δισεκατομμυριούχου. Παράλληλα προσπάθησε να συνδέσει την υποψήφια για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον με τη συμφωνία, ενώ σήμερα αναμένεται να συναντηθούν οι ηγέτες των τριών χωρών που συμμετέχουν σε αυτή.
Στην πιο αναλυτική ομιλία του για το εμπόριο, ο Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε ότι θα αποσύρει τις ΗΠΑ από τις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή εμπορικής συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου μεταξύ 12 χωρών του Ειρηνικού.
Παράλληλα, υποσχέθηκε ότι θα χρησιμοποιήσει τις ειδικές προεδρικές εξουσίες που διαθέτει ο πρόεδρος των ΗΠΑ, προκειμένου να επιλύσει τις εμπορικές διαφορές με την Κίνα.
Οι εργαζόμενοι στο Χάλυβα
Ο Ντόναλντ Τραμπ υποσχέθηκε επίσης ότι θα αναζωογονήσει την αμερικανική βιομηχανία χάλυβα και αλουμινίου, στη διάρκεια ομιλίας του σε μια εταιρία ανακύκλωσης αλουμινίου στην Πενσιλβανία, σε απόσταση 50 χλμ. νοτίως του Πίτσμπεργκ, που ήταν η πρωτεύουσα της αμερικανικής παραγωγής χάλυβα.
Ο υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων χαρακτήρισε την Πενσιλβανία «πολιτεία που θα μπορούσε να κερδίσει από τον έλεγχο των Ρεπουμπλικάνων», στις εκλογές της 8ης Νοεμβρίου. Παράλληλα πραγματοποίησε προεκλογική εκστρατεία και στο Οχάιο, που θεωρείται πολιτεία κομβικής σημασίας για τον καθορισμό του αποτελέσματος των προεδρικών εκλογών της 8ης Νοεμβρίου.
Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα κέρδισε και τις δύο πολιτείες τόσο το 2008, όσο και το 2012. Ωστόσο, η απώλεια των θέσεων εργασίας που καταγράφηκε στην περιοχή, έχει καλλιεργήσει άγχος στους ψηφοφόρους, ενώ την εξέλιξη αυτή θέλει να εκμεταλλευτεί πολιτικά ο Ντόναλντ Τραμπ.
Η Κλίντον και η NAFTA
«Θα ενημερώσω τους συνεργάτες μας στο πλαίσιο της NAFTA, ότι σκοπεύω να επαναδιαπραγματευτώ αμέσως τους όρους της αυτής της συμφωνίας, προκειμένου να διασφαλίσω καλύτερους όρους για τους Αμερικανούς εργαζόμενους. Δεν εννοώ μια μικρή βελτίωση, αλλά κάτι πραγματικά μεγάλο», δήλωσε ο Τραμπ στην Πενσιλβανία.
Στην περίπτωση που ο Καναδάς και το Μεξικό δε συμφωνήσουν για την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας, ότι Τραμπ δήλωσε ότι θα τους ειδοποιήσει σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, ότι «οι ΗΠΑ σκοπεύουν να αποχωρήσουν».
Στο πλαίσιο γενικότερης πολιτικής στρατηγικής, ο Τραμπ προσπάθησε να συνδέσει τη Χίλαρι Κλίντον με τη NAFTA, καθώς εγκρίθηκε το 1993 στη διάρκεια της προεδρίας του Μπιλ Κλιντον, ενώ χαρακτήρισε την αναφερόμενη συμφωνία ως “μία από τις χειρότερες διαστάσεις της κληρονομιάς” της διακυβέρνησης της εποχής του Κλίντον στην προεδρία των ΗΠΑ.

Το αδύνατο σημείο της Κλίντον
Μετά την ομιλία του Τραμπ, η Κριστίνα Σέικ, εκπρόσωπος της Χίλαρι Κλίντον στη διάρκεια συνέντευξης της στο τηλεοπτικό κανάλι MSNBC, χαρακτήρισε τον Τραμπ ως το «βασιλιά των αναθέσεων στο εξωτερικό», σε μια προφανή αναφορά στα διαφημιστικά προϊόντα του Τραμπ (π.χ. μπλουζάκια και γραβάτες) που παράγονται σε χώρες εκτός των ΗΠΑ, με εργατικό δυναμικό χαμηλού οικονομικού κόστους. “Είναι η αποκορύφωση της υποκρισίας με διαστρευλομένες δηλώσεις και ψέματα,” τόνισε η Σέικ.
Σύμφωνα με την άποψη πολιτικών αναλυτών, το εμπόριο αποτέλεσε το “αδύνατο σημείο” της Κλίντον στην προεκλογική της εκστρατεία εναντίον του συνυποψηφίου της, Μπέρνι Σάντερς, που την έχει κατηγορήσει ότι υποστηρίζει την εφαρμογή των εμπορικών συμφωνιών που έχουν υπογράψει η ΗΠΑ. Η Κλίντον έχει δεχτεί τα προεκλογικά φραστικά πυρά του Σάντερς που έχει υποστηρίξει ότι η πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, διατηρεί σταθερούς δεσμούς με την Wall Street.


Υιοθετώντας την κριτική του Σάντερς
Ο Τραμπ υιοθέτησε την κριτική που έχει ασκήσει ο Σάντερς στην Κλίντον, υποστηρίζοντας ότι η ίδια έχει υποστηρίξει στη συμφωνία για το εμπόριο στον Ειρηνικό (Trans-Pacific Partnership -TPP) όταν ήταν στο υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, ενώ τάχθηκε κατά της αυτής της συμφωνίας μόλις ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της για την προεδρία των ΗΠΑ.
Η προεκλογική εκστρατεία της Κλίντον δήλωσε ότι η ίδια είναι αντίθετη στην εφαρμογή της NAFTA, για θέματα συναλλαγματικών ισοτιμιών, αλλά και άλλα ζωτικά ζητήματα που σχετίζονται άμεσα με την αποτελεσματική εφαρμογή της.
Η πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ έχει δηλώσει ότι θα αξιολογήσει την κάθε συμφωνία, ενώ δηλώνει ανοιχτά ότι κατά την άποψή της, η TPP δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Αμερικανών εργαζομένων.
Από την πλευρά του, ο Μπέρνι Σάντερς δηλώνει τώρα ότι θα ψηφίσει τη Χίλαρι Κλίντον στις 8 Νοεμβρίου, παρά το γεγονός ότι δεν έχει τερματίσει την προεκλογική του εκστρατεία.
Από την άλλη μεριά, ο Τραμπ υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει τρόπος η TPP να γίνει περισσότερο φιλική για την αμερικανική πλευρά, χαρακτηρίζοντας την «τη χαριστική βολή» της βιομηχανίας των ΗΠΑ.
Παρά το γεγονός ότι η Κίνα δε συμμετέχει στην εφαρμογή της TPP, ο Τραμπ υποστηρίζει ότι το Πεκίνο θα προσπαθήσει παράπλευρα να γίνει μέλος της, σε δεδομένο χρόνο.
«Εμπορικός βιασμός»
Αργότερα, μιλώντας στο Οχάιο, ο Τραμπ χαρακτήρισε την TPP «συνεχιζόμενο βιασμό των ΗΠΑ.»
Πριν από τις ομιλίες του Τραμπ, το προεκλογικό επιτελείο της Χίλαρι Κλίντον προσπάθησε να δράσει προληπτικά, δηλώνοντας ότι οι προεκλογικές εξαγγελίες του Τραμπ, στηρίζονται σε κενές υποσχέσεις.
Νωρίτερα, ο Ρίτσαρντ Τράμκα, πρόεδρος της ομοσπονδιακής ένωσης εργατικών σωματείων στις ΗΠΑ δήλωσε στη διάρκεια εμπορικής διάσκεψης στην Ουάσιγκτον ότι ο Τραμπ “εξαγγέλλει ότι είναι λάθος με την εμπορική πολιτική που εφαρμόζουμε, ενώ συστηματικά έχει στείλει δουλειές Αμερικανών στο εξωτερικό, προκειμένου να εξυπηρετήσει το προσωπικό του κέρδος.” Η αναφερόμενη ένωση που εκπροσωπεί περισσότερους από 12 εκατ. εργαζόμενους, είναι η μεγαλύτερη ένωση εργαζομένων στις ΗΠΑ, ενώ έχει επίσημα εκφράσει την υποστήριξή της, στη Χίλαρι Κλίντον.
Brexit.
Τόσο η Κλίντον όσο και ο Τραμπ έχουν δηλώσει ότι η απόφαση των Βρετανών να αποχωρήσουν από την ΕΕ, προκαλεί παγκόσμια οικονομική αναστάτωση, μεταξύ των εργαζομένων της μεσαίας τάξης, ενώ η ανησυχία αυτή, μπορεί να “μεταφερθεί” στην προεκλογική εκστρατεία των ΗΠΑ.
«Υπάρχει νομική ανασφάλεια, φόβος ή ακόμη και θυμός σε αρκετές περιοχές της χώρας μας, καθώς οι άνθρωποι νομίζουν ότι η οικονομία έχει αποτύχει. Νομίζω ότι το ζήτημα αυτό εξελίσσεται σε κυρίαρχο θέμα για την προεκλογική εκστρατεία», δήλωσε η Κλίντον σε ομιλία της στο Ντένβερ.
Από την άλλη μεριά, ο Τραμπ σχολίασε τον ιστορικό χαρακτήρα του Brexit, τονίζοντας ότι οι ψηφοφόροι ορθώνουν το ανάστημά τους έναντι των συστημικών πολιτικών. Παράλληλα, εξέφρασε την πεποίθησή του ότι οι Αμερικανοί θα απορρίψουν την “παγκόσμια ελίτ” και θα υποστηρίξουν την προεδρική υποψηφιότητά του.
Τραμπ κατά Ρεπουμπλικάνων
Ωστόσο, οι εξαγγελίες του Τραμπ για την αναθεώρηση ή την αποχώρηση των ΗΠΑ από το πλαίσιο των διεθνών εμπορικών συμφωνιών και την επιβολή δασμών στις εισαγωγές από το Μεξικό και την Κίνα τον φέρνουν σε ευθεία αντίθεση με τις παραδοσιακές πολιτικές θέσεις των Ρεπουμπλικάνων.
Οι απόψεις του έχουν προκαλέσει ανησυχία σε οικονομολόγους και οικονομικούς κύκλους, που επισημαίνουν ότι μπορούν να προκαλέσουν εμπορικούς πολέμους.
Στη διάρκεια της χθεσινής ομιλίας του Τραμπ, το αμερικανικό Επιμελητήριο Εμπορίου που ακολουθεί τους κεντρικούς άξονες της πολιτικής των Ρεπουμπλικάνων για την εμπορική πολιτική των ΗΠΑ, σημείωσε σε ανάρτησή του στο Twitter: “Με την εφαρμογή των εμπορικών σχεδίων του Τραμπ θα δούμε αυξημένες τιμές, λιγότερες δουλειές και μια πιο αδύνατη αμερικανική οικονομία.”
Αντιπαράθεση οικονομίας και εμπορίου
Στον απόηχο του Brexit, αλλά και στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης μεταξύ “συστήματος” και “αντισυστήματος” η προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ, στρέφεται πλέον σε πρακτικά θέματα οικονομίας και εμπορίου, καθώς τόσο η Χίλαρι Κλίντον, όσο και ο Ντόναλντ Τραμπ, ενδιαφέρονται για τις ψήφους της εργατικής μεσαίας τάξης.
Παράλληλα, στα δύο εκλογικά επιτελεία υπάρχει ανησυχία για το ενδεχόμενο μετάδοσης της παγκόσμιας οικονομικής ανησυχίας που προκάλεσε το Brexit στους Αμερικανούς ψηφοφόρους.


Ωστόσο, οι θέσεις που εκφράζει ο Ντόναλντ Τραμπ, είναι πιο κοντά στις θέσεις του Μπέρνι Σάντερς, γεγονός που δρομολογεί ουσιαστικές εξελίξεις για το κεντρικό συνέδριο των Δημοκρατικών, ενώ οι διαφοροποιήσεις μεταξύ του πυρήνα ηγεσίας των Ρεπουμπλικάνων και του Ντόναλντ Τραμπ σε ζωτικά θέματα εμπορίου και οικονομίας παραμένουν.

Διαβάστε επίσης: Η Monsanto καταλαμβάνει την Ουκρανία - Εταιρείες μεταλλαγμένων αρπάζουν ουκρανική γη υπό τις ευλογίες των Δυτικών

https://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/

ΠΕΡΙ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΦΙΛΗ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ

 «ΧΡΗΣΙΜΩΝ ΑΝΑΛΩΣΙΜΩΝ» ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ


Εκτύπωση
11-11-2016  
Του ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΣΟΥΜΙΛΑ*  
---000_xristoforossoumilasΔεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν ειλικρινής η συγκινησιακή φόρτιση του Νίκου Φίλη κατά τη διάρκεια της αποχαιρετιστήριας ομιλίας του από το Υπουργείο Παιδείας. Σίγουρα ένιωθε αδικιμένος, ένιωθε ότι ο «γαλαντόμος καθηγητής» Τσίπρας τον χρησιμοποίησε αλλά, στην πρώτη δυσκολία, τον άδειασε κανονικά και τον πέταξε στα σκυλιά.
Δικαιολογείται αυτό το συναίσθημα του κυρίου Φίλη από την άποψη ότι το σκηνικό σύγκρουσης με την εκκλησία δεν το έστησε μόνος του. Εκτελούσε ένα οργανωμένο σχέδιο του Μαξίμου που είχε σαν στόχο, αφενός να «πουλήσει» αριστερφροσύνη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και, αφετέρου να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από την εφαρμογή των βάρβαρων νεοφιλελεύθερων μέτρων του 3ουμνημονίου. Ωστόσο, μόλις ζορίσανε τα πράγματα εκ μέρους του ιερατείου και του Καμμένου, ο εξουσιομανής Τσίπρας άφησε εκτεθειμένο το Φίλη, του έριξε την ευθύνη και τον απέπεμψε όπως κάνουν όλοι οι «καλοί» πρωθυπουργοί. Εδώ ο Τσίπρας δε δίστασε πέρυσι ν’ αδειάσει έναν ολόκληρο λαό και να μετατρέψει το μεγαλειώδες όχι σε ναι, στο Φίλη θα κόλλαγε... 
Παρόλα αυτά, μόλις αποφορτιστεί συναισθηματικά ο κ. Φίλης θα συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι καθόλου αδικημένος, ότι η ζωή και η πολιτική του έδωσαν αυτό ακριβώς που του άξιζε. Αυτό που αξίζει σε όλους όσοι προδίδουν τις αρχές και τις αξίες τους για μια καρέκλα.
Αν η μνήμη του κυρίου Φίλη δεν είναι πολύ κοντή και επιλεκτική, πριν αναρωτηθεί πώς το «Άριστα 20» μετατράπηκε σε «μη προβιβάσιμο βαθμό», θα πρέπει να θυμηθεί και να αναρωτηθεί πώς ο «γαλαντομός καθηγητής» και ο “σύλλογος καθηγητών” του Μαξίμου τον βαθμολόγησαν πριν από 13 μήνες με Άριστα 20 και τον αντάμειψαν με την υπουργοποίησή του. Μήπως γιατι στο παρελθόν είχε διακριθεί με την ενασχόλησή του για τα θέματα της παιδείας; Όχι βέβαια. Ο υπουργικός θώκος ήταν η ανταμοιβή του κυρίου Φίλη για το γεγονός ότι μετά την κωλοτούμπα Τσίπρα είχε μετατραπεί στο ματρόσκυλό του μέσα κι έξω από τη Βουλή προκειμένου να υπερψησφιστεί το 3ο μνημόνιο.
Ανέφερε ο κ. Φίλης ότι βίωσε “ένα κλίμα χυδαίων επιθέσεων που άγγιξαν αυτό που ονομάζεται «δολοφονία χαρακτήρα»” και ότι με τη συνέντευξη Ιερώνυμου στον ΣΚΑΪ “οργανώθηκε και εκτελέστηκε ένα συμβόλαιο πολιτικού θανάτου σε βάρος” του. Μ’ άλλα λόγια, βίωσε όλα όσα έκανε ο ίδιος το καλοκαίρι του ’15 στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έμειναν συνεπείς στις δεσμεύσεις τους απέναντι στο λαό και την αριστερά και καταψήφισαν το 3ο μνημόνιο.
Ήταν πρωταγωνιστικός ο ρόλος του κυρίου Φίλη στις “αυριανικού” τύπου χυδαίες, ανήθικες και συκοφαντικές επιθέσεις κατά των μετέπειτα στελεχών της ΛΑΕ και της τότε προέδρου της Βουλής. Ήταν τέτοιο το θράσος του που τη στιγμή που ψήφιζε μαζί με τη ΝΔ του Μπαλτάκου το 3ο μνημόνιο, κατηγορούσε τη Ζωή Κωνταντοπούλου για σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή. Τόσο ηθική, τόσο αριστερή ήταν η στάση του!
Τότε, πάνω στον οίστρο του, ούτε που διανοούταν ότι σύντομα θα έπεφτε ο ίδιος θύμα αυτών των μεθοδεύσεων. Τώρα το συνειδητοποιήσε με δάκρυα. Έτσι ακριβώς όπως θα το συνειδητοποιήσουν όλοι οι «χρήσιμοι αναλώσιμοι» συνοδοιπόροι του, ακόμη και ο Τσίπρας. «Χρήσιμοι αναλώσιμοι» για το γερμανικό και ευρωπαϊκό κατεστημένο που, αφού κάνουν τη βρώμικη δουλειά, θα τους πετάξει στα σκυλιά ενώ το καραβάνι θα προχωρεί πιο βαθιά στη μνημονιακή έρημο, πιθανόν με άλλον, πρόθυμο καμηλιέρη.
Υπάρχει βέβαια και ο λαϊκός παράγοντας που μπορεί να ανατρέψει όλα αυτά τα σχέδια, να βάλει τέλος στη μνημονιακή λαίλαπα και να ανοίξει το δρόμο για την εφαρμογή φιλολαϊκών, φιλεργατικών πολιτικών.  
*Καθηγητής Ισπανικής Γλώσσας, Πρόεδρος του Συλλόγου Καθηγητών Ισπανικής Γλώσσας  
http://www.iskra.gr/index.php

Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

Παρασκευή, 11 Νοεμβρίου 2016


ΔΕΝ ΝΙΚΗΣΕ Ο ΤΡΑΜΠ, ΑΠΛΑ Ο ΛΑΟΣ ΕΞΕΦΡΑΣΕ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΧΘΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ






Μετά την επανάσταση των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης στη Βρετανία τον Ιούνη, μία νέα ακόμη μεγαλύτερη επανάσταση ξημέρωσε με την ακόμη μεγαλύτερη επανάσταση στην Αμερική.

Η νίκη αυτή δεν ανήκει βέβαια στο Ρεπουμπλικάνικο κόμμα, ούτε καν στον Τραμπ, όπως θα ισχυριστούν οι συστημικοί κονδυλοφόροι και ανάλογοι ακαδημαϊκοί κλπ.. 

Η νίκη αυτή ανήκει αποκλειστικά στα θύματα της παγκοσμιοποίησης –και αυτό ανεξάρτητα από το αν και κατά πόσο θα υλοποιήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις του ο Τραμπ.

Οι ίδιοι άνθρωποι που ξεσηκώθηκαν στη Βρετανία και πέτυχαν το Brexit, το οποίο τώρα προσπαθεί με κάθε τρόπο η ντόπια ελίτ σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή ελίτ των Βρυξελλών και την Υπερεθνική Ελίτ γενικότερα να ανατρέψει, ξεσηκώθηκαν τώρα και στην Αμερική. 

Είναι οι άνεργοι, οι φτωχοί εργάτες και αγρότες, οι μικρομεσαίοι, οι συνταξιούχοι, γενικά τα θύματα της παγκοσμιοποίησης που ξεσηκώνονται παντού ενάντια στις «4 ελευθερίες» της παγκοσμιοποίησης, που είναι στην πραγματικότητα οι ελευθερίες των ελίτ, οι οποίες έχουν φέρει μαζική φτώχεια και εξαθλίωση στη συντριπτική πλειοψηφία των λαών προκειμένου να ευδοκιμεί μια μειονότητα, οι Πολυεθνικές Επιχειρήσεις και οι εξαρτημένοι από αυτές, οι Τράπεζες, οι τοκογλύφοι κλπ.. Ποιες είναι αυτές οι «ελευθερίες»;

–η «ελευθερία» κίνησης κεφαλαίου, ώστε να μπορεί να επενδύει όπου είναι φθηνότερα γι’ αυτό, για να μεγιστοποιεί τα κέρδη του δημιουργώντας μαζική ανεργία απ’ όπου φεύγει και συνθήκες εργατικής εξαθλίωσης όπου μετακομίζει.

–η «ελευθερία» κίνησης αγαθών, που σημαίνει καταστροφή κάθε οικονομικής αυτοδυναμίας των λαών και εξάρτηση απο τις ξένες επενδύσεις και τις εισαγωγές για να καλύψει τις ανάγκες του.

–η «ελευθερία» κίνησης υπηρεσιών, που σημαίνει ότι οι υπερεθνικοί κολοσσοί  στις υπηρεσίες (υγεία, μόρφωση, επικοινωνίες, διασκέδαση κλπ) κατακτούν τις αγορές σε όλο τον κόσμο.

–η «ελευθερία» κίνησης εργασίας, που σημαίνει ότι οι εσωτερικές αγορές εργασίας κατακλύζονται απο φθηνά εργατικά χέρια που συναγωνίζονται τα ντόπια, ρίχνουν τους μισθούς και οδηγούν στη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας. Γι’ αυτό και η Υπερεθνική Ελίτ που διαχειρίζεται την παγκοσμιοποίηση επιβάλλει τις ανοικτές αγορές εργασίας ενώ παράλληλα με τους πολέμους της και την παγκόσμια οικονομική εκμετάλλευση δημιουργεί τα καραβάνια των μεταναστών και προσφύγων που κατακλύζουν τις χώρες.

Ενάντια σε αυτές τις «ελευθερίες» ξεσηκώνονται παντού οι λαοί και ενάντια στους πολέμους της Υ/Ε που έχει αιματοκυλίσει την Μέση Ανατολή και την Ουκρανία και μας έχει φέρει στο χείλος του πυρηνικού ολέθρου. 

Ο Τραμπ εξέφρασε τα θύματα της παγκοσμιοποίησης στην Αμερική, τόσο γιατί ήρθε αντιμέτωπος με τις Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου και τις ανοιχτές αγορές ώστε να ξεζουμίζουν απρόσκοπτα τον λαό οι Πολυεθνικές ή να τον ωθούν στην ανεργία, όσο και επειδή έθεσε καθαρά θέμα μεταστροφής της σχέσης της χώρας με αντιστεκόμενες χώρες στη Νέα Διεθνή Τάξη, όπως η Ρωσία, η Συρία κλπ., και σε αυτή την πορεία ωθήθηκε σε σύγκρουση με όλο σχεδόν το υπερεθνικό και αμερικάνικο κατεστημένο. 

Γι’αυτό και τον στήριξε όλη η «φτωχολογιά» στις ΗΠΑ, την οποία τα συστημικά φερέφωνα σήμερα λοιδορούν ως «αγράμματη» (και συνεπώς ανίκανη να αποφασίσει για το μέλλον της σε αντίθεση με τους καλοζωισμένους δήθεν «μορφωμένους» που σιτίζονται από την παγκοσμιοποίηση): οι φτωχοί αγρότες, οι άνεργοι, η παραδοσιακή εργατική τάξη και οι μικρομεσαίοι.

Στην ίδια γραμμή και τα εκφυλισμένα μέσα της παγκοσμιοποιητικής «Αριστεράς» («Γκάρντιαν» κλπ.), που, όπως και με το Brexit, ξεκίνησαν μια νέα εκστρατεία έμμεσης σπίλωσης του κινήματος περί τον Τραμπ ως ρατσιστικού ή και φασιστικού, και πρόβλεψαν ότι έρχεται μια «Δευτέρα Παρουσία» (ίσως για τις ελίτ και τους ίδιους!).

 Ενώ η «Εφημερίδα των Συντακτών», γνωστή για τον ρόλο της ως του κύριου «αριστερού» φερέφωνου της Νέας Διεθνούς Τάξης στην Ελλάδα, θεωρεί μάλιστα ανθρωπιστικό καθήκον των λαών να έχουν ανοιχτά τα σύνορα (και επομένως και τις αγορές τους!). 

Στόχος τους δηλαδή είναι η τρομοκρατία που απευθύνεται συνειδητά σε όσους άλλους τολμήσουν να σκεφτούν ότι μπορεί να υπάρχει διέξοδος από την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και τα όργανα της, τα οποία καταδικάζουν τη μεγάλη πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού στην ανέχεια και την άγρια εκμετάλλευση.

Αντίστοιχα η στομφώδης «αντικαπιταλιστική» αλλά και αντισυστημική Αριστερά δεν «είδε» καμία ταξική διάσταση στις σημερινές ιστορικές εκλογές (που ακόμα και συστημικά μέσα όπως το BBC ανέδειξαν), αλλά βρήκε την ευκαιρία να επαναλάβει τα —άσχετα με τη σημερινή πραγματικότητα—βολικά τσιτάτα της για την ανάγκη να ρίξουμε τον καπιταλισμό ως διέξοδο για τα θύματα του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης! Και πότε αυτό; Όταν η μισή Γη θα έχει πεθάνει από την πείνα και η άλλη μισή από τους πολέμους και τα πραξικοπήματα της Υπερεθνικής και της Σιωνιστικής Ελίτ! 

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΜΕ ΤΟ BREXIT  ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΙ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΦΟΥΝΤΩΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ: ΓΑΛΛΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΑΥΣΤΡΙΑ, ΙΤΑΛΙΑ ΚΛΠ..

ΗΛΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΜΕΤΑΣΧΕΙ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΥΤΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΥΠΟΣΤΕΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΔΕΙΝΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΤOΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΡΑΣΜΟ

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΝΤΑΓΜΕΝΗ ΧΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΕΤΩΠΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ (ΜΕΚΕΑ) ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ.

ΜΕ ΑΜΕΣΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΜΕΤΡΑ:

ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ
ΤΗ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΡΩΤΗΘΗΚΕ Ο ΛΑΟΣ
ΤΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΤΟΜΕΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
ΚΑΙ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΣΤΟΧΟ:

ΤΗΝ ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟ ΧΤΙΣΙΜΟ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΛΑΪΚΗ ΛΥΣΗ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΤΜΗΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΘΕΜΕΛΙΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

http://oimos-athina.blogspot.gr/

Το πρόβλημα των ζωντανών-νεκρών

Αν και ως τέτοια χαρακτηρίζεται η Ελλάδα, η οποία βιώνει μία εξαιρετικά οδυνηρή, κυλιόμενη χρεοκοπία, η απειλή για τον πλανήτη είναι η κατάσταση χιλιάδων επιχειρήσεων της Κίνας – οι οποίες διατηρούνται τεχνητά στη ζωή

.
«Τους μεγάλους ηγέτες ο λαός δεν ξέρει ότι υπάρχουν, τους μικρότερους ηγέτες ο λαός τους αγαπά και τους εγκωμιάζει, τους ακόμα μικρότερους ο λαός τους φοβάται, ενώ τους πολύ πιο μικρούς ο λαός τους μισεί.
Στην Χρυσή Εποχή οι κυβερνήτες ήταν άγνωστοι. Την επόμενη εποχή οι κυβερνήτες ήταν αγαπητοί και σεβαστοί. Μετά ήρθε η εποχή που τους κυβερνήτες τους φοβόντουσαν. Τέλος, ήρθε η εποχή που τους μισούσαν»  (Λάο Τσε, κινέζος φιλόσοφος)..

Ανάλυση

Με την έννοια «ζωντανές-νεκρές» ή «ζόμπι» εννοούμε στην οικονομία εκείνες τις επιχειρήσεις, οι οποίες είναι στην πραγματικότητα αφερέγγυες, υπερχρεωμένες και ζημιογόνες – οπότε πρέπει υποχρεωτικά να δηλώνουν επίσημα τη χρεοκοπία τους.
Εάν δεν το κάνουν, τότε θεωρούνται παράνομες, επειδή αυξάνονται οι ζημίες που προκαλούν στους μετόχους, στους δανειστές και στους προμηθευτές τους – ειδικά σε αυτούς που δεν έχουν μία ολοκληρωμένη εικόνα της οικονομικής τους κατάστασης, οπότε συνεχίζουν να τις εμπιστεύονται και να τις δανείζουν.
Κάτι ανάλογο ισχύει επίσης για τα κράτη, πριν από όλα για την Ελλάδα, η οποία έχει προ πολλού χρεοκοπήσει – βιώνοντας μία κυλιόμενη χρεοκοπία, ένοχος για την οποία δεν είναι πλέον η ίδια, αλλά οι δανειστές της. Κυρίως η Γερμανία, η οποία βέβαια δεν το κάνει για το καλό της χώρας μας, αλλά για να έχει το χρόνο να υφαρπάξει την ιδιωτική και δημόσια περιουσία της – σε εκείνες τις εξευτελιστικές τιμές που διαμορφώνει η «de facto» πτώχευση ενός κράτους, εάν είναι τόσο ανόητο ώστε να μην προστατευθεί από τους πιστωτές του (άρθρο).
Φυσικά η κυβέρνηση, ακούσια ή εκούσια, είναι συνεργός της Γερμανίας στη λεηλασία της πατρίδας μας – η οποία οδηγείται στην καταστροφή και στο χάος, όσο αργεί να προβεί σε στάση πληρωμών εντός του ευρώ, για να διαπραγματευθεί αμέσως μετά τη διαγραφή μέρους των χρεών της με τους δανειστές της.
Το θέμα μας όμως δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Κίνα, στην οποία σήμερα υπολογίζεται πως υπάρχουν 30.000 «ζωντανές-νεκρές» επιχειρήσεις – σύμφωνα με τον πρόεδρο του κοινού εμπορικού επιμελητηρίου της Κίνας και της ΕΕ, με έδρα το Πεκίνο. Οι επιχειρήσεις αυτές είναι μεν χρεοκοπημένες, αλλά συνεχίζουν να λειτουργούν και να παράγουν – επειδή ανήκουν στο κράτος, διατηρούμενες τεχνητά στη ζωή από τις κρατικές τράπεζες.
Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί μόνο ένα τεράστιο πρόβλημα για την Κίνα αλλά, επίσης, για ολόκληρο τον πλανήτη – αφού αργά ή γρήγορα θα προκαλέσει ένα μεγάλο κραχ στη χώρα, το οποίο θα συμπαρασύρει πολλές άλλες όταν συμβεί (αν και προβλέπεται πως η νέα χρηματοπιστωτική κατάρρευση  θα ξεκινήσει από την Λατινική Αμερική, όπου η Βενεζουέλα, η Βραζιλία και η Αργεντινή ευρίσκονται στα πρόθυρα του χάους). Ειδικότερα όσον αφορά την Κίνα, τα εξής:
(α) Για να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση της Κίνας τη χρηματοπιστωτική κρίση, αποφάσισε στα τέλη του 2008 να υιοθετήσει ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, ύψους 600 δις $ – με τη μαζική «εκτύπωση» χρημάτων από την κεντρική της τράπεζα.
(β)  Το πρόγραμμα αυτό επικεντρώθηκε αρχικά σε επενδύσεις στις κρατικές υποδομές – όπου μετά το 2009 κατασκευάσθηκαν δεκάδες νέα αεροδρόμια, χιλιάδες χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών υψηλής ταχύτητας, εθνικές οδοί, λιμάνια, καινούργιες πόλεις, υπόγεια τραίνα, όπερες κοκ.
(γ)  Οι κατασκευές αυτές απαίτησαν τεράστιες ποσότητες τσιμέντου, χάλυβα, χαλκού και άλλων πρώτων υλών – με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, να αυξηθούν οι εισαγωγές της από την Αυστραλία, καθώς επίσης από άλλες χώρες που διέθεταν αυτού του είδους τα εμπορεύματα, προς όφελος του ρυθμού ανάπτυξης τους.
(δ)  Για να ικανοποιήσει αυτή τη ζήτηση, η βαριά βιομηχανία της Κίνας αύξησε σε μεγάλο βαθμό την παραγωγικότητα της – η οποία στη συνέχεια παρέμεινε ανεκμετάλλευτη.
(ε)  Οι επενδύσεις για την αύξηση της παραγωγικότητας χρηματοδοτήθηκαν κυρίως με τραπεζικό δανεισμό – οπότε αργότερα παρουσιάστηκαν προβλήματα εξυπηρέτησης του, με αποτέλεσμα να αυξηθούν κατακόρυφα οι τραπεζικές επισφάλειες.
Περαιτέρω, οι δυνατότητες ανάπτυξης της Κίνας έμοιαζαν απεριόριστες – αφού μόνο κατά τα έτη 2011 και 2012, η Κίνα παρήγαγε περισσότερο τσιμέντο, από ότι οι Η.Π.Α. ολόκληρο τον 20ο αιώνα. Εν τούτοις, οι γιγαντιαίες αυτές επενδύσεις στις υποδομές δεν μπορούσαν να διατηρηθούν αιώνια – κάτι που έγινε φανερό τα τελευταία τρία χρόνια, όπου ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας της Κίνας μειώθηκε σημαντικά.
Παράλληλα εμφανίσθηκε το πρόβλημα της υπερβάλλουσας παραγωγικής δυναμικότητας – όπως στο παράδειγμα της βιομηχανίας ατσαλιού, στην οποία η δυναμικότητα που δεν χρησιμοποιείται είναι μεγαλύτερη από τη συνολική παραγωγή των Η.Π.Α., της Ιαπωνίας και της Ευρώπης μαζί. Με απλά λόγια, οι βιομηχανίες δεν έχουν τη δυνατότητα να πουλήσουν πλέον τα προϊόντα τους – αφού ούτε η ίδια η Κίνα, ούτε ο υπόλοιπος πλανήτης μπορούν να καταναλώσουν το χάλυβα, το τσιμέντο, το αλουμίνιο και όλα τα υπόλοιπα που παράγουν.
Ως εκ τούτου, οι κινεζικές επιχειρήσεις εγγράφουν μεγάλες ζημίες, ευρισκόμενες σε μία πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση – αφού τα έσοδα τους μειώνονται διαρκώς, έχουν υπερχρεωθεί και είτε δεν έχουν τη δυνατότητα καθόλου, είτε δεν μπορούν εύκολα να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους. Το γεγονός αυτό έχει διαπιστωθεί από το ΔΝΤ στην καινούργια του έκθεση  – σύμφωνα με την οποία οι επιχειρήσεις της Κίνας βρίσκονται στην κορυφή του πλανήτη, όσον αφορά την υπερχρέωση τους (γράφημα).

Συνεχίζοντας, οι καμπύλες στο γράφημα περιγράφουν τη σχέση της μικτής υπερχρέωσης με τα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων των επιχειρήσεων – όπου στην Κίνα (κόκκινη καμπύλη) έχει τριπλασιαστεί από το 2010, ενώ οδηγείται στον τετραπλασιασμό της. Η υπόλοιπη Ασία δεν είναι σε καλύτερη θέση (γαλάζια καμπύλη), ενώ ακολουθεί η Λατινική Αμερική – στην οποία όμως η επιδείνωση των οικονομικών μεγεθών έχει αυξηθεί πολύ τους τελευταίους μήνες.
Εκτός αυτού, οι αποδόσεις των επενδυμένων κεφαλαίων στην Κίνα, όσον αφορά ολόκληρο τον επιχειρηματικό της κλάδο, έχουν μειωθεί από 4,5% το 2009 στο 2% – ευρισκόμενες και εδώ στην πρώτη θέση παγκοσμίως. Η αιτία είναι η διόγκωση των ισολογισμών τους, λόγω της αύξησης της παραγωγικής δυναμικότητας τους με τη βοήθεια του νέου δανεισμού – καθώς επίσης η μεγάλη πτώση των περιθωρίων κέρδους τους.
.

Το πρόβλημα του οικονομικού συστήματος

Περαιτέρω, εάν η Κίνα ήταν μία ελεύθερη αγορά, τότε θα ακολουθούσε μία ευρεία διόρθωση – με την έννοια πως οι πλέον αδύναμες επιχειρήσεις θα χρεοκοπούσαν και θα έκλειναν, οι μέτοχοι τους θα έχαναν τα κεφάλαια τους, οι προμηθευτές τους τις πιστώσεις τους, οι τράπεζες τα δάνεια τους κοκ. Έτσι θα μειωνόταν η υπερβάλλουσα παραγωγική δυναμικότητα, οπότε θα δημιουργούνταν ξανά συνθήκες ισορροπίας – μία επώδυνη μεν διαδικασία, αλλά αναπόφευκτη στο καπιταλιστικό σύστημα.
Ουσιαστικά πρόκειται για τη γνωστή μας δημιουργική καταστροφήμέσω της οποίας ο θάνατος των αδύναμων επιχειρήσεων επιτρέπει σε αυτές που επιβιώνουν να αυξήσουν τα μερίδια αγοράς τους – να χρησιμοποιήσουν καλύτερα την παραγωγική τους δυναμικότητα, να επιστρέψουν στην κερδοφορία και τελικά να ευημερήσουν.
Έτσι λειτουργεί η ελεύθερη αγορά, η οποία μπορεί μεν να είναι «αιμοβόρα», αλλά δεν υπάρχει μέχρι στιγμής κάποιο καλύτερο σύστημα, το οποίο θα μπορούσε να την αντικαταστήσει – ειδικά μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Η ελεύθερη αγορά όμως δεν λειτουργεί στην κομμουνιστική, κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία της Κίνας, στην οποία οι υπερχρεωμένες επιχειρήσεις ελέγχονται από το κράτος – όπως επίσης οι τράπεζες που τις δανείζουν. Τα μέλη του κόμματος δίνουν απλά τη διαταγή στις τράπεζες να συνεχίσουν να δανείζουν τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις – ενώ τα κόκκινα δάνεια τραπεζών και επιχειρήσεων καλύπτονται με συνεχώς νέα χρέη. Ως εκ τούτου, τα χρέη όλων των τομέων της Κίνας αυξάνονται διαρκώς (γράφημα) – έχοντας πλέον υπερβεί κάθε προηγούμενο ρεκόρ.

.
Χρέος προς ΑΕΠ – η εξέλιξη στο επίπεδο του χρέους ως ποσοστό επί του ΑΕΠ της Κίνας
.Συνεχίζοντας, τα συνολικά χρέη χωρίς τις τράπεζες υπολογίζεται πως από περίπου 5 τρις $ το 2008, έχουν φτάσει πια στα 25 τρις $ σήμερα – γεγονός που σημαίνει πως έχουν πενταπλασιαστεί μέσα σε 7 μόλις χρόνια (στο 250% του ΑΕΠ από 150% το 2008). Ένα μεγάλο μέρος τους δε αφορά τις επιχειρήσεις – οπότε εύλογα αναρωτιέται κανείς τι θα συμβεί στο μέλλον.
Ειδικότερα, εάν θα ισχύσουν οι αιμοβόροι κανόνες της ελεύθερης αγοράς, οπότε θα χρεοκοπήσουν όλες αυτές οι «ζωντανές νεκρές» επιχειρήσεις της, συμπαρασύροντας τις τράπεζες ή εάν η Κίνα θα συνεχίσει να εφαρμόζει τους δικούς της κανόνες της κεντρικά κατευθυνόμενης οικονομίας – καταφέρνοντας να υπερνικήσει τελικά το νόμο της βαρύτητας!
Κανένας φυσικά δεν μπορεί να απαντήσει με υπευθυνότητα, αφού πρόκειται για ένα πρωτόγνωρο πείραμα – όπου μία κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία λειτουργεί μεν με καπιταλιστικούς κανόνες, χωρίς όμως να εγκαταλείπει τη βασική ιδεολογία της. Εν τούτοις, αργά ή γρήγορα, πιθανότατα εντός των επομένων δύο ετών, θα δοθεί η απάντηση – η οποία, κατά την άποψη μας, είναι αδύνατον να μας καθησυχάζει σήμερα.
Πόσο μάλλον όταν η ακριβώς αντίθετη της αμερικανική οικονομία, προσπαθεί επίσης να νικήσει τη βαρύτητα – αν και με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο, με τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό της, έχοντας διπλασιάσει το δημόσιο χρέος της από το 2008 στα 19 τρις $ περίπου (το συνολικό υπερβαίνει τα 50 τρις $)..

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, στην Ευρώπη αντιμετωπίζουμε επίσης το πρόβλημα των «ζωντανών νεκρών», οι οποίοι διατηρούνται τεχνητά στη ζωή – τόσο όσον αφορά κράτη όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Κύπρος κοκ., όσο και τράπεζες, μεταξύ των οποίων η μεγαλύτερη είναι ασφαλώς η Deutsche Bank, ενώ σε χειρότερη θέση το ιταλικό τραπεζικό σύστημα, με κόκκινα δάνεια που υπερβαίνουν τα 360 δις €.
Εάν λοιπόν δεν αντιμετωπισθεί το πρόβλημα, η Ευρωζώνη θα διαλυθεί με έναν εξαιρετικά εκκωφαντικό θόρυβο – ενώ στην καλύτερη των περιπτώσεων θα έχει την «τύχη» της Ιαπωνίας, η οποία δεν κατάφερε ακόμη να αντιμετωπίσει το κραχ του 1990, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα δημόσια χρέη της συνεχώς, έχοντας πλέον φτάσει στο 250% του ΑΕΠ της.
http://www.analyst.gr/
.
.