Τρία επεισόδια αριστεροδέξιας διαχείρισης





Δημοσίευση: Φύλλο 334 -
25-11-2016Της εφημερίδας δρόμος της αριστεράς
       
Το δούλεμα του ΣΥΡΙΖΑ πάει σύννεφο και στη Βόρεια Ελλάδα

Θα αναφερθούμε σε τρία επεισόδια, δείγματα αριστεροδέξιας διαχείρισης που εξευτελίζουν και απαξιώνουν αγώνες και συμβάλλουν στην κατασυκοφάντηση της αριστεράς.

Η κατασκευή του ΣΜΑ Ευκαρπίας
Είναι γνωστοί οι αγώνες που δόθηκαν για να ανατραπεί η κατασκευή του φαραωνικού ΣΜΑ στην Ευκαρπία Θεσσαλονίκης. Στον αγώνα αυτό, πρωτοστάτησαν νυν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, επισκέφθηκαν και εξέφρασαν τους αγωνιστικούς τους χαιρετισμούς υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη, μεταξύ των οποίων και ο τότε γραμματέας και νυν υπουργός κ. Βίτσας. Κινητοποιήθηκε πολύς κόσμος, ο αγώνας απέκτησε κινηματικά χαρακτηριστικά και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να τον κεφαλαιοποιήσει πολιτικά. Δεκάδες πολίτες, μεταξύ των οποίων και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, οδηγήθηκαν στα δικαστήρια και εκκρεμούν ακόμα δίκες. Ο ΣΜΑ Ευκαρπίας όμως ουσιαστικά ξεκίνησε και τελικά ολοκληρώνεται με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Εντάχθηκε πρόσφατα στον νέο ΠΕΣΔΑ με απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου και πρόκειται βέβαια να επικυρωθεί από την κυβέρνηση. Στο τέλος του επόμενου μήνα αναμένεται η παράδοση του ΣΜΑ και πολλοί αναρωτιούνται ποιος κυβερνητικός παράγοντας άραγε θα εγκαινιάσει το έργο. Πιθανολογείται ότι αυτός θα είναι ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης κ. Φάμελος που πάντα ήταν θερμός υποστηρικτής της κατασκευής του ΣΜΑ και τελικά βέβαια δικαιώθηκε. Κάποιοι πιο «ψύχραιμοι» συνιστούν να μη γίνουν πανηγυρικά εγκαίνια αλλά να προτιμηθεί η μουλωχτή παράδοση του έργου. Και επειδή «όλα εδώ πληρώνονται» ο πρώην υπουργός Ανάπτυξης και νυν βουλευτής της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης κ. Καλαφάτης έσπευσε να επισημάνει μεταξύ άλλων τα παρακάτω: «Αλήθεια, δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι οι σημερινοί υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που, επί κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας, η οποία υλοποιούσε το έργο, έβγαιναν στα κάγκελα και στήριζαν, με κάθε τρόπο, όσους στρέφονταν κατά του έργου βάζοντας σε κίνδυνο ακόμη και τους ευρωπαϊκούς πόρους από τους οποίους χρηματοδοτήθηκε; Βαπτίστηκε και ο Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ της πρώτης φορά Αριστερής κυβέρνησης και, πλέον, είναι ένα έργο υπέρ του πολίτη»; Θα απαντήσει κανείς στον κ. Καλαφάτη;
Άξιος ο μισθός σας. Στρώνετε το χαλί για να έρθει ο Κούλης…

ΟΛΘ και ΤΑΙΠΕΔ
Παρά τα γοερά δάκρυα του πρώην υπουργού κ. Δρίτσα και τις αυταπάτες όσων πίστευαν, και πιθανόν να πιστεύουν ακόμα, ότι θα διασώσουν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης από τους «επενδυτές του ΤΑΙΠΕΔ» το σχέδιο φαίνεται να φτάνει στο τελικό στάδιο. Μέχρι και ο ιδεολογικός υπέρμαχος του μνημονίου, δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρης, τα «πήρε στο κρανίο». Στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου δήλωσε: «Μας ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Όλα δίνονται στον ΟΛΘ Α.Ε., στον δήμο δεν δίνεται τίποτα. Οι σύμβουλοι του ΤΑΙΠΕΔ είναι ανώτεροι από τον Τσίπρα. Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε άλλα στην ΔΕΘ, ότι παραχωρείται η 1η προβλήτα στην πόλη». Έξαλλος, αναφερόμενος στις εξαγγελίες του πρωθυπουργού, είπε ότι «αυτό είναι κοροϊδιλίκι». Και συνέχισε «που είναι οι βουλευτές, τα επιμελητήρια, η περιφέρεια;».
Βέβαια, επειδή όπως είπαμε και παραπάνω «όλα εδώ πληρώνονται», ήρθε η απάντηση πάλι από τον κ. Καλαφάτη, επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο: «Σας έπιασαν κορόιδο. Η διατύπωση του πρωθυπουργού ήταν προσεκτικά διατυπωμένη. Σας είχε δώσει καλά δείγματα; Θα έπρεπε να ήσασταν υποψιασμένος».

Σταθάκης και Σκουριές
Λίγα εικοσιτετράωρα πριν ανασχηματιστεί ο υπουργός κ. Σκουρλέτης, υπέγραψε την απόρριψη της αίτησης θεραπείας της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για την μέθοδο μεταλλουργίας flash smelting. Μετά την αριστερή ντρίμπλα του κ. Σκουρλέτη ήρθε η δεξιά σέντρα του κ. Τσίπρα που πάσαρε την αρμοδιότητα στον κ. Σταθάκη (έχει υπογράψει την CETA). Στις 11/11/2016 με απόφαση του κ. Σταθάκη δόθηκε: Έγκριση Συμπληρωματικού – Τροποποιητικού Τεύχους του Προσαρτήματος 4: «Τεχνικής Μελέτης Μονάδας Εμπλουτισμού Σκουριών» του υποέργου «Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Σκουριών» του έργου «Μεταλλουργικές – Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Μεταλλείων Κασσάνδρας», της εταιρείας “ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε.Μ.Β.Χ.”, στο Δήμο Αριστοτέλη της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής.
Η απόφαση αυτή του κ. Σταθάκη ουσιαστικά αδειάζει την προηγούμενη του κ. Σκουρλέτη. Το επόμενο βήμα, μετά την απόφαση Σκουρλέτη, θα έπρεπε να ήταν η ανάκληση της ΑΕΠΟ από το υπουργείο με άμεσο αποτέλεσμα την διακοπή των εργασιών. Η απόφαση του κ. Σταθάκη έχει πολύ μεγάλη πολιτική βαρύτητα γιατί ουσιαστικά επιβεβαιώνει την κυβερνητική θέση ότι το έργο συνεχίζεται. Μας έχουν ταράξει στην νομιμότητα! Το ψέμα και το δούλεμα, βέβαια, έχουν κοντά ποδάρια! Το κακό όμως είναι, ότι η ζημιά είναι ήδη ανεπανόρθωτη και δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για άλλο συριζοσανό.

Συριζόπληκτοι

ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ


25-11-2016






Σε μια συγκυρία όπου ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, πέραν από ανούσιες ρητορικές, συγκλίνουν αφόρητα στις εφαρμοζόμενες πολιτικές και έχουν κοινό πρόγραμμα τα μνημόνια και ειδικότερα το τρίτο μνημόνιο. Σε μια περίοδο, επίσης, όπου οι κυβερνήσεις των τελευταίων 8-9 χρόνων κινούνται στην ίδια σκληρή γραμμή, μοιάζουν ως σταγόνες νερού και κάθε μια τους ενέκρινε από ένα μνημόνιο (ΓΑΠ, Σαμαράς, Τσίπρας). Σε μια τέτοια περίοδο, λοιπόν, όλα τα ενδιάμεσα, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑκαι ΝΔ κόμματα, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, Ένωση Κεντρώων, χάνουν και το τελευταίο λόγο αυτόνομης ύπαρξης, ενώ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ μοιάζουν περισσότερο ως ανταγωνιζόμενες κομματικές συμμορίες για την άλωση του κράτους και της εξουσίας και της νομής των λαφύρων τους.
Η αποσκίρτηση της βουλευτού Κατερ. Μάρκου από το Ποτάμι, με κατεύθυνση μάλλον τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ είχε προηγηθεί η απομάκρυνση των Χ. Θεοχάρη και Ι. Φωτήλα (προς ΝΔ), επιβεβαιώνει ότο το Ποτάμι βαίνει ολοταχώς σε διάλυση με τον Στ. Θεοδωράκη να γλυκοκοιτάζει προς την συμμορία Μητσοτάκη.
Την ίδια ώρα η Ένωση Κεντρώων, η οποία έχει χάσει ήδη ένα βουλευτή, που αυτομόλησε προς την ΝΔ, έχει ξεμείνει από πολιτική και θέσεις, βιώνει κατάσταση βαθύτατης κρίσης και το μόνο που προτείνει είναι οικουμενική κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ώστε να επιβεβαιωθεί και στη πράξη ότι συμβαίνει ήδη εκ των πραγμάτων: πως όλα τα κόμματα από ΣΥΡΙΖΑ έως τη ΝΔ έχουν ένα και το αυτό, δοτό από την τρόϊκα και το μονόδρομο του ευρώ, πρόγραμμα και μία και μόνο πολιτική.
Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη, ρημαγμένο από τα μνημονιακά εγκλήματα του και τα αδιέξοδα της πολιτικής του, βρίσκεται βαθιά διχασμένο. Το ένα κομμάτι του προσβλέπει σε συνεργασία – απορρόφηση από τον ΣΥΡΙΖΑ και το άλλο σε συμπόρευση – προσχώρηση με τη ΝΔ. Η Φ. Γεννηματά κλίνει προς το πρώτο κομμάτι, κρατώντας προς το παρόν ισορροπίες, ενώ ο Ευ. Βενιζέλος τάσσεται αναφανδόν υπέρ ενός αντί – ΣΥΡΙΖΑ μετώπου με τη ΝΔ. Και μέσα στην τρικυμία στο ποτήρι το νερό νάσου και ένας Λαλιώτης, όπως γράφουν, το μεσολαβητή μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, προβαίνοντας, ταυτόχρονα, σε απανωτές διαψεύσεις του ενός και του άλλου. Το κλου στη φαρσοκωμωδία ήταν ο Παν. Κουρουμπλήςο οποίος ανερυθρίαστα ζήτησε το αυτονόητο αλλά ανομολόγητο από τον ΣΥΡΙΖΑ: να συζευχθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ εις σάρκα μία, για να κατασκευάσουν την “μεγάλη δημοκρατική παράταξη”. Θεός φυλάξει!
Η διάλυση και οι διχαστικές εξελίξεις στον “ενδιάμεσο” κομματικό χώρο της πολιτικής ζωής καθόλου, βέβαια, δεν οφείλονται στην πολιτική ελκτικότητα του ΣΥΡΙΖΑ ή και της ΝΔ.
Αν ΣΥΡΙΖΑ και ιδίως η ΝΔ μοιάζουν να στέκονται ακόμα όρθιοι, αυτό καθόλου δεν οφείλεται στην ικμάδα και την ζωντάνια τους.
Το αντίθετο, ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει γιατί έχει μετατραπεί σε κόμμα διαχείρισης του κράτους και των προνομίων του, ενώ η ΝΔ “τσουλάει” ως κόμμα που είναι έτοιμο να καταλάβει την εξουσία και τα λάφυρα της.
Η διαφορά τους είναι ότι την ληστεία και λεηλασία της χώρας από πολυεθνικά και εγχώρια συμφέροντα που την κάνει πράξη ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ όχι μόνο θα την συνεχίσει αλλά και θα την υποστηρίξει ιδεολογικά.
Η Ελλάδα σε μια περίοδο ανατροπών σε Ευρώπη και στον κόσμο χρειάζεται η ίδια ανατροπή και ανατροπή με προοδευτικό, βαθύ δημοκρατικό, παραγωγικό, αναπτυξιακό και κοινωνικό πρόσημο.
Και αυτήν την ανατροπή, που θα σαρώσει ένα σάπιο, παρακμιακό καρεκλοθηρικό και παραδομένοπολιτικό κατεστημένο, μπορεί να την κάνει πράξη εδώ και τώρα ένα πλατύ ριζοσπαστικό αντιμνημονιακό πολιτικό και εκλογικό μέτωπο όλων, χωρίς εξαίρεση, των αντιμνημονιακών δυνάμεων.
Ιδού η Ρόδος..

.  http://www.iskra.gr/index.php

Αντιπαγκοσμιοποιητική ψήφος σε Μολδαβία και Βουλγαρία

25-11-2016



Ένα ιδιαίτερα σημαντικό(και διπλό) γεγονός για το άτυπο αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα έλαβε χώρα την προηγούμενη βδομάδα, με τα συστημικά αλλά και δήθεν εναλλακτικά μέσα της «αριστεράς» να το αποσιωπούν πλήρως. Σε δύο χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού η κάλπη των προεδρικών εκλογών που στήθηκε στις 14 του μήνα ανέδειξε νικητές τους δύο αντιδυτικούς-φιλορώσους υποψήφιους! Ο λόγος για τους Βούλγαρους και τους Μολδαβούς που έδειξαν με ηχηρό τρόπο την αντίθεσή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πλέον, και μετά τη νίκη Τραμπ στην Αμερική, μία νίκη που ανήκει αποκλειστικά στα αμερικανικά θύματα της παγκοσμιοποίησης, μπορούμε να μιλάμε για μία χιονοστιβάδα αντιδράσεων των λαών σε όλο τον κόσμο ενάντια στην επέλαση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Μία χιονοστιβάδα που προκλήθηκε από την επαναστατική ψήφο των Βρετανών για έξοδο από την ΕΕ και την επανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, έστω και αν τώρα επιδιώκεται να αντιστραφεί η απόφαση αυτή.
Στη Μολδαβία οι προεδρικές εκλογές αντιμετωπίστηκαν, ουσιαστικά, ως μία μονομαχία μεταξύ εκείνων που επιθυμούν στενότερους δεσμούς με τη Ρωσία με εκείνους που επιδιώκουν την ενσωμάτωση της χώρας στην ΕΕ. Η έκβαση της διαδικασίας βρήκε νικητή τον Ιγκόρ Ντόντον, ο οποίος είχε διετελέσει αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Κομμουνιστικού Κόμματος πριν το 2009. Ο Ντόντον κατέβηκε με ένα πρόγραμμα που είχε ως βασικό του συστατικό όχι απλά την αποκατάσταση των σχέσεων της χώρας με τη Μόσχα, αλλά και το πάγωμα της ενταξιακής διαδικασίας της Μολδαβίας στην ΕΕ.
Οι πιο στενές σχέσεις Μολδαβίας και ΕΕ ξεκίνησαν το 1998 με την υπογραφή της Συμφωνίας Σύμπραξης και Συνεργασίας, ενώ το 2010 η ενταξιακή διαδικασία προχώρησε ένα βήμα παραπέρα φτάνοντας στο τελικό της στάδιο. Σε αυτό το διάστημα των σχεδόν 15 ετών η απελευθέρωση και το άνοιγμα των αγορών είχε ως συνέπεια την αποδιάρθρωση της μολδαβικής οικονομίας. Σταδιακά τα ευρωπαϊκά προϊόντα κατέκλυσαν την εγχώρια αγορά, ενώ τα μολδαβικά, ως λιγότερο ανταγωνιστικά, δεν έβρισκαν πρόσβαση στις αντίστοιχες αγορές της ΕΕ. Το αποτέλεσμα ήταν πολλές μολδαβικές επιχειρήσεις να κλείσουν, όπως ακριβώς συνέβαινε και στην Ελλάδα προ μνημονίων για να φτάσουμε σήμερα στα μαζικά λουκέτα. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 1989 η γεωργία και η βιομηχανία της Μολδαβίας αποτελούσαν το 76% του ΑΕΠ, ενώ το ίδιο μέγεθος το 2015 κατρακύλησε στο 37%!
Είναι φανερό, επομένως, ότι ήταν ένταξη της Μολδαβίας στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές της ΕΕ που έφερε την σταδιακή  απώλεια της οικονομικής αυτοδυναμίας της χώρας, σε πλήρη συμφωνία με ότι έγινε και στην ελληνική περίπτωση.
Στην γειτονική μας Βουλγαρία νικητής στις προεδρικές εκλογές αναδείχθηκε ο υποψήφιος της σοσιαλιστικής αντιπολίτευσης Ρούμεν Ράντεφ, που είναι και αυτός φίλα προσκείμενος στη Μόσχα.
Στη Βουλγαρία το πολιτικάντικο επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε για να νομιμοποιηθεί στα μάτια των ντόπιων η ένταξη στην ΕΕ το 2007 ήταν η καταπολέμηση της διαφθοράς και η ανάπτυξη της μέχρι τότε καθυστερημένης οικονομίας. Εντούτοις κάτι τέτοιο δεν συνέβει και οι προσδοκίες για ευημερία γρήγορα κατέρρευσαν. Σήμερα, είμαστε σε θέση να λέμε ότι η προσφορά της ΕΕ στην χώρα ήταν ,μέσα σε όλα τα άλλα, οι γνωστοί  μισθοί πείνας και η μετανάστευση των νέων στις χώρες του κέντρου.
Σε αντίθεση με τις επιλογές του απελθόντος πολιτικού προσωπικού των δύο χωρών, οι ειδικοί πιστεύουν ότι η επιδίωξη «στενότερων δεσμών με τα κράτη της Ευρασιατικής Ένωσης(Ρωσία, Λευκορωσία, Καζακστάν, Κιργιστάν, Αρμενία) θα δώσει τεράστια ώθηση στην οικονομία τόσο της Βουλγαρίας όσο και της Μολδαβίας». Και αυτό διότι όλα αυτά τα έθνη-κράτη μοιράζονται μία παρόμοια βιομηχανική υποδομή που έχει τις καταβολές της στην Σοβιετική εποχή. Η πρόταση αυτή φαίνεται μετά τα αποτελέσματα των εκλογών να λαμβάνει πολιτική εκπροσώπηση που υποστηρίζεται από τον λαό. Ωστόσο, το τι θα συμβεί θα κριθεί  από την έκβαση της κοινωνικής πάλης και την προθυμία των λαϊκών στρωμάτων να παλέψουν στον ταξικό και, ταυτόχρονα, εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της εποχής μας, δηλαδή ενάντια στην παγκοσμιοποίηση.
ΠΗΓΕΣ:

http://www.antipagkosmiopoihsh.gr
/

Υποσιτισμός σε Αγγλία και Ελλάδα

Ανάπτυξη για τους λίγους, ανέχεια για τους πολλούς

25-11-2016

 


Ένα γνωστό σύνθημα λέει πως «Η φτώχεια είναι η πιο σκληρή μορφή βίας» και είναι πέρα για πέρα αλήθεια. Ειδικά, όσοι διαβιώνουμε στο ελληνικό προτεκτοράτο αντιλαμβανόμαστε ότι η οικονομική βία της παγκοσμιοποίησης και των θεσμών της είναι βάναυση.
Με αφορμή τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στη Μεγάλη Βρετανία για τον υποσιτισμό θα θίξουμε το εν λόγω θέμα που φανερώνει ποια είναι η κοινωνική κατάσταση και στην Ελλάδα. Ας δούμε πρώτα εν τάχει τα ελληνικά νούμερα για να κάνουμε έπειτα τη σύγκριση με την «πολιτισμένη» Ευρώπη, το μοντέλο της οποίας οι ελληνικές ελίτ επιδιώκουν πάση θυσία να φέρουν και εδώ.
Στην Ελλάδα των μνημονίων το ποσοστό των μαθητών στα σχολεία της χώρας, τους οποίους απειλεί η επισιτιστική ανασφάλεια εκτιμάται ότι είναι μεγαλύτερο του 55%, το οποίο αντιστοιχεί σε 222.000 παιδιά. Παράλληλα, ο αριθμός των μαθητών οι οποίοι διαβιώνουν κάτω από το όριο της φτώχειας ανέρχεται σε 452.000 άτομα, με βάση στοιχεία του 2014.
Ένας συστημικό κάθαρμα θα έλεγε ότι τα νούμερα αυτά οφείλονται στην ύφεση και ότι  η κατάσταση θα βελτιωθεί όταν έρθει η πολυπόθητη «ανάπτυξη». Γι’ αυτό ας φωνάξουμε ζήτω οι ιδιωτικοποιήσεις και η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και να πούμε ευχαριστώ όταν θα μας κάνουν εδώ Λατινική Αμερική!
Η ανάπτυξη όμως υπάρχει στη Μεγάλη Βρετανία και εκεί η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν μπορεί να κρυφτεί και δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο. Το έχουμε ξανατονίσει ότι τα λαϊκά στρώματα στη Μεγάλη Βρετανία σφαδάζουν υπό την πρέσα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Κάθε δημοσίευμα επιβεβαιώνει την αντίληψη που έχουμε για μια κοινωνία ρημαγμένη. Μια κοινωνία που προεικονίζει, δυστυχώς, το ποια πρόκειται να είναι η κατάσταση στην Ελλάδα μετά από την πλήρη ενσωμάτωση της οικονομίας της στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές που επιτάσσει η ΕΕ. Για άλλη μια φορά τα στοιχεία είναι τρομακτικά και μπορούμε χωρίς δόση υπερβολής να πούμε ότι ζούμε έναν νέο μεσαίωνα στην εποχή της ανθρωπότητας, όσο μάλιστα η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση θα συνεχίσει να επελαύνει είτε με οικονομικούς είτε με στρατιωτικούς πολέμους κατά των λαών.
Το 2015 καταγράφηκαν περισσότερα από 16.000 περιστατικά νοσηλίας λόγω υποσιτισμού, σύμφωνα με το βρετανικό δημόσιο σύστημα υγείας, με τον αριθμό αυτόν να είναι αυξημένος κατά τέσσερις φορές σε σχέση με τον αντίστοιχο προ δεκαετίας. Το ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι για κάθε άτομο που εισάγεται σε ένα νοσοκομείο, υπάρχουν 5 άτομα που λαμβάνουν φροντίδα σε εξωτερικές κλινικές και 50 άτομα που επιλέγουν τον προσωπικό τους γιατρό. Οπότε, αντιλαμβανόμαστε ότι τα πραγματικά στοιχεία υποσιτισμού θα είναι πολύ υψηλότερα.
Ο Simon Capewell, καθηγητής δημόσιας υγείας στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ και αντιπρόεδρος στο Τμήμα Δημόσιας υγείας, είπε εμφατικά ότι:
Το πέμπτο πιο πλούσιο έθνος στην πλανήτη υποφέρει τώρα από ασθένειες της Βικτωριανής εποχής όπως ο υποσητισμός, η ραχήτιδα και το σκορβούτο. Οι αριθμοί αυτοί είναι σοκαριστικοί και χρειάζεται να υπάρξει πραγματική αφύπνιση”
Στην 5η πλουσιότερη οικονομία είναι έτσι κατανεμημένος ο πλούτος που 16.000 άτομα καταλήγουν στα νοσοκομεία από υποσιτισμό. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Μεγάλη Βρετανία ήταν η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που εισήγαγε ένα τόσο δραστικό πρόγραμμα ανοίγματος και απελευθέρωσης των αγορών, επί Θάτσερ, το οποίο άξιοι συνεχιστές του ήταν και οι «Εργατικοί» που ακολούθησαν(Μπλερ, Μπράουν).
Αυτή είναι η ανάπτυξη που επιδιώκεται σήμερα. Μια ανάπτυξη για τους λίγους. Τέτοιο μοντέλο(και χειρότερο) θα εφαρμόζεται και στο ελληνικό προτεκτοράτο. Αλλά, όπως έλεγε και η Θάτσερ, για αυτούς δεν υπήρχε εναλλακτική. Έπρεπε πάση θυσία να απελευθερωθούν οι αγορές για να επενδύσουν οι πολυεθνικές για να επιτευχθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη. Για εμάς όμως υπάρχει εναλλακτική. Και αυτή είναι ανάκτηση της εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας με άμεση και μονομερή έξοδο από την ΕΕ και ρήξη με την Παγκοσμιοποίηση.
ΠΗΓΗ:
http://www.antipagkosmiopoihsh.gr
/

Ο ΣΟΡΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

ΕΜΙΡ ΚΟΥΣΤΟΥΡΙΤΣΑ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ!


25-11-2016

ΒΙΝΤΕΟ


Ο Εμίρ Κουστουρίτσα είναι ένας μεγάλος Γιουγκοσλάβος σκηνοθέτης πρώην μουσουλμάνος νυν Ορθόδοξος Χριστιανός ο οποίος έφτιαξε όντας ακόμα Μουσουλμάνος την σπουδαία ταινία " Underground" στην οποία περιγράφει τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και τους βομβαρδισμούς της Βοσνίας από την Νέα Τάξη και τους Αμερικανούς.

Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι του πολιτισμού σαν κι αυτόν , που βλέπουν με καθαρή ματιά τα πράγματα κι έχουν το θάρρος να μιλήσουν ανοικτά και χωρίς τα νεοταξικά κόμπλεξ των σύγχρονων καλλιτεχνών.

 Στο παρακάτω βίντεο με Ελληνικούς υποτίτλους, ο Εμίρ Κουστουρίτσα, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη που σπάνια ακούμε από καλλιτέχνες, δείχνει τον πραγματικό ένοχο για το μεταναστευτικό πρόβλημα...  

Ακούστε τον με προσοχή:




http://oimos-athina.blogspot.gr/

Δημοσιογραφική αλητεία, ή έμμισθη δημοσιογραφική πορνεία;

24-11-2016


Από το "PRESS-GR"
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας - http://nikosklitsikas.gr/

Καλό είναι οι ασχολούμενοι ή απασχολούμενοι με τη δημοσιογραφία -όσοι δεν είναι σε έμμισθη διατεταγμένη Υπηρεσία-, "ν' ανοίγουν πρώτα τα μάτια τους και κατόπιν το στόμα τους".
Η βαριά ήττα της λεγόμενης "αραβικής άνοιξης" στη Συρία, με τίμημα περισσότερους από 250.000 μάρτυρες του λαού της Συρίας των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου και έξι χρόνια μιας χυδαίας ιμπεριαλιστικής επίθεσης με χιλιάδες μισθοφόρους αποκεφαλιστές από 85 χώρες του κόσμου, αναδιαρθρώνει τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, που καταφεύγουν στη γνωστή και δοκιμασμένη επιχείρηση Stay Behind (Operation Gladio and NATO's Stay-Behind) και που δυστυχώς όλα δείχνουν πως στην πατρίδα μας έχουν ανατεθεί συγκεκριμένα "καθήκοντα": Η Ελλάδα θα είναι η βάση των τρομοκρατών για την ανατροπή Άσαντ!
Η επιχείρηση Stay Behind έχει ως βασικό εργαλείο την προπαγάνδα και η...
"εξυπηρέτηση" γίνεται με την κατευθυνόμενη δημοσιογραφία και τους δημοσιογράφους των payrolls.
Οι ηρωικοί εθελοντές της ΜΚΟ οργάνωσης "white helmets" (Λευκά Κράνη) διασώζουν τη ζωή ενός άμαχου αθώου πολίτη της Συρίας, που παραμένει βαριά τραυματισμένος μετά από τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς των κακών Ρώσων και του αιμοσταγή δικτάτορα Άσαντ.
Το σχετικό βίντεο (το βλέπουμε παρακάτω) ΄σάρωσε΄ κάθε προσδοκία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τηλεοπτικούς σταθμούς και οι "δημοσιογραφικές" γραφίδες έχυσαν άφθονο μελάνι για να ενημερώσουν τη διεθνή κοινή γνώμη για τους εγκληματίες της νόμιμης και δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης της Συρίας, που βομβαρδίζει αμάχους στο Χαλέπι.
Μόνον που ο "διασωθείς Σύρος πολίτης", δεν ήταν τόσο άμαχος πολίτης, αλλά και δεν ήταν καθόλου τραυματισμένος. Είναι ένας απλός μισθοφόρος-φονιάς του λεγόμενου "ελεύθερου συριακού στρατού", της τρομοκρατικής οργάνωσης που στηρίζουν οι ΗΠΑ, η Ε.Ε., το Ισραήλ, η Τουρκία, Κατάρ και Σαουδική Αραβία, που στη φωτογραφία τον βλέπουμε με τα σύμβολα των τρομοκρατών (3 κόκκινα στερια), αλλά και χαμογελαστό μαζί με τους "εθελοντές διασώστες" της
"white helmets. Ο τρομοκράτης πρόσφερε και υπηρεσίες υποκριτικής στο σκηνοθετημένο βίντεο.
Αφού ολοκλήρωσαν τη σκηνοθεσία της "διάσωσης", δεν δίστασαν να τραβήξουν και την καθιερωμένη selfie, ώστε να αυξηθεί και το παραδάκι: "Γιατί όχι; Είμαστε οι μυθικοί αντάρτες του μισθοφορικού στρατού FSA, υποστηριζόμενοι από ΗΠΑ, Ε.Ε., Τουρκία, Ισραήλ...".
Έχουμε μια συνέχεια του γνωστού σεναρίου συγκάλυψης των τρομοκρατών, όπως αυτό: Από τον μικρό Αϋλάν... στον μικρό Ομράν... η αλήθεια!
Ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, ξεδοντιασμένος πολιτικά και στρατιωτικά πρώην "πλανητάρχης", ομολόγησε από τη Λίμα του Περού την ήττα της πολιτικής Ομπάμα-Κλίντον, δηλαδή την δημιουργία νέων τρομοκρατικών οργανώσεων (όπως η Αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν), ώστε να επικρατήσει η "αραβική άνοιξη made in USA": «Από τη στιγμή που Ρωσία και Ιράν έλαβαν την απόφαση να υποστηρίξουν τον Άσαντ στην αεροπορική βάρβαρη επιχείρησή του (…) ήταν δύσκολο να υπάρξει ένας τρόπος για την μετριοπαθή αντιπολίτευση να διατηρήσει τις θέσεις της για πολύ καιρό...».
Είχαμε επισημάνειΗ ήττα της δύσης στη Συρία και το τέλος της "αραβικής άνοιξης", που δεν κατόρθωσε να υποδουλώσει το Συριακό λαό (Προκαλούν οι ΗΠΑ στη Συρία... Ξύνονται στην γκλίτσα του τσοπάνη...), σε συνάρτηση με την σαφή για όλους κι όχι μόνον για τους στρατιωτικούς αναλυτές, υπεροπλία της Ρωσίας, οδηγούν τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση σε επανασχεδιασμό της πολιτικής τους...
Ο πρόεδρος Τράμπ, ως από μηχανής θεός θα σώσει και στη Συρία το κύρος των ΗΠΑ. Η ολοκληρωτική στρατιωτική υπεροπλία της Ρωσίας κι οι νέες της συμμαχίες δεν θα εμφανιστούν ως ήττα, τόσο στην αμερικανική κοινή γνώμη, όσο και στις ΝΑΤΟϊκές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά ως μια νέα πολιτική στις αμερικανορωσικές σχέσεις.
Η επιχείρηση εμπορίου ανθρώπινης σάρκας... με κέρδη δισεκατομμυρίων θα συνεχιστεί κι αυτή η μπίζνα θα τροφοδοτεί με μαύρο πολιτικό χρήμα -Ευρωπαίων φορολογούμενων πολιτών- τις "ανθρωπιστικές" ΜΚΟ των κυβερνήσεων χωρών φιλοξενίας των ηττημένων μισθοφόρων.
Η ισλαμοφοβία -όταν την Αλ Κάιντα και τις σημερινές τρομοκρατικές οργανώσεις δημιούργησε η δύση- θα γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από την ακροδεξιά, ώστε να ταυτίζουμε όσους τυχόν αντιστέκονται στην παγκοσμιοποίηση και τα σχέδια της νέας τάξης.
Οι "αριστερίστικες" οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς είναι ελεγχόμενες από τα ταμεία Σόρος και στην πρώτη γραμμή δίνουν τους αγώνες για "ανοιχτά σύνορα", οργανώνοντας τους τρομοκράτες στα στρατόπεδα ψυχών.
Οι κεντροαριστερές και κεντροδεξιές κυβερνήσεις χωρών "φιλοξενίας", είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος κι η "μεγάλη δημοκρατική ευρωπαϊκή οικογένεια" φροντίζει γι' αυτό: Aυτή η Ευρώπη, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τη χιτλερική Γερμανία...
Και... φυσικά τα ΜΜΕ κι η δημοσιογραφία αναλαμβάνει την προπαγάνδα!
Όμως, λογαριασμοί χωρίς τον "ξενοδόχο", που δεν είναι άλλος από τον λαό της Συρίας των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που δεν εγκατέλειψε ποτέ την Κύπρο μας και πάντα τάχθηκε εναντίον της τουρκικής κατοχής σε όλα τα διεθνή φόρα. Η Συρία που μας στάθηκε δίπλα ως αδελφός λαός εκείνο τον Μάρτη, όσο κανένας στον κόσμο: Hafez Al Assad: «Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας»! 
Η Συρία θα νικήσει!

Ακολουθεί το κατάπτυστο σκηνοθετημένο βίντεο της οργάνωσης των μυστικών υπηρεσιών της δύσης με ηθοποιούς γνωστούς τρομοκράτες:


==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν  "http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/

ΕΛΛΑΔΑ, Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΦΥΛΑΚΗ ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΜΦΤΩΧΩΝ


24-11-2016

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΩΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ
ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ Ο ΤΖΑΣΤΙΝ ΟΥΕΛΜΠΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ
Την ώρα που οι προκαθήμενοι της Ελληνικής εκκλησίας έχουν καταπιεί αμάσητα τρία ολόκληρα μνημόνια και ενδιαφέρονται μόνο για τη διατήρηση των προνομίων που απολαμβάνουν και της διαφύλαξης εκκλησιαστικής περιουσίας, ο Αρχιεπίσκοπος της Αγγλίας, Τζάστιν Ουέλμπι, άστραψε και βρόντηξε καταγγέλλοντας τους ξένους τοκογλύφους για το έγκλημα που διαπράττουν εδώ και επτά χρόνια σε βάρος της Ελλάδας.
Μιλώντας στο Καθολικό Ινστιτούτο στο Παρίσι όπου ανακηρύχτηκε επίτιμος διδάκτωρυπερασπίστηκε με πύρινα λόγια της Ελλάδα, καταγγέλλοντας παράλληλα αυτούς που οδήγησαν τον Ελληνικό λαό στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Αναφέρθηκε στις τεράστιες ευθύνες των ευρωπαϊκών ηγετών, οι οποίοι δρομολόγησαν την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη χωρίς να υπολογίσουν τις συνέπειες για την οικονομία και στο τέλος μετέτρεψαν τη χώρα ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΦΥΛΑΚΗ ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.
Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης κρατούν σε απελπισία ολόκληρες χώρες εξαθλιώνοντας μεγάλα κοινωνικά στρώματα, είπε ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι Τζάστιν Ουέλμπι. Η ανισότητα σημαίνει ότι ορισμένοι Ευρωπαίοι απολαμβάνουν πρωτοφανή επίπεδα διαβίωσης, ενώ για του άλλους τους πολλούς έχουν γίνει τα πράγματα χειρότερα εξαιτίας του συγκεντρωτισμού, της διαφθοράς, της γραφειοκρατίας και της φοβερής λιτότητας που έχει επιβληθεί από την Μέρκελ σε όλη την Ευρώπη.
Η Ελλάδα, είπε, παροτρύνθηκε να εισέλθει στην Ευρωζώνη με ουσιαστικά ψεύτικα στοιχεία, με επίσημο χρέος πολύ πάνω από την πραγματικότητα και χωρίς να πληρεί τα κριτήρια για ένταξη στο ευρώ. Υπήρξε μια συνωμοσία απ' όλους τους ενδιαφερόμενους που ήθελαν περισσότερες χώρες στην ευρωζώνη εννοώντας ξεκάθαρα ότι όλοι γνώριζαν ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε να μπει στο ευρώ αλλά την έβαλαν για να εξυπηρετήσουν στόχους άσχετους με την ευημερία του Ελληνικού λαού.
Υιοθετώντας το ευρώ που είναι ουσιαστικά ένα ξένο νόμισμα μια χώρα χάνει την ικανότητα να εξυπηρετήσει το χρέος της με την εκτύπωση χρήματος για να βρει διέξοδο από τα προβλήματα της”, είπε ο αρχηγός της Αγγλικανικής εκκλησίας. “Όταν έφτασε η μεγάλη ύφεση του 2008 δεν μας έκανε έκπληξη που η Ελλάδα δεν μπόρεσε να πληρώσει το λογαριασμό. Και εξαιτίας της προηγούμενης κακοδιαχείρισης και της διαφθοράς από μια ελιτ, οι φτωχοί ενός ολόκληρου έθνους έχουν τεθεί ουσιαστικά σε ακούσια πτώχευση.
Τα βάρη έπεσαν σε εκείνους που είχαν τα λιγότερα για να επιβιώσουν και όταν τα βάσανα τους επιδεινώθηκαν από την απελπιστική κατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και τώρα εκατομμυρίων, ελάχιστη βοήθεια τους δόθηκε”, κατέληξε ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι.
Δεν γνωρίζουμε καλά την ιστορία και τις ιδιαίτερες πολιτικές πεποιθήσεις του Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπερι Τζάστιν Ουέλμπι.
Τα λεγόμενά του, όμως, όπως τα συλλέξαμε από την Kontra News (22/11) είναι εντυπωσιακά στην ακρίβεια και το βάθος τους και δείχνουν προοδευτική προσωπικότητα που είναι πολύ ενημερωμένη και παρακολουθεί σε βάθος τις εξελίξεις.
Η αντίθεση με τη δική μας ηγεσία στην Εκκλησία της Ελλάδας, η οποία ακολουθεί μια «προσκυνηματική» τακτική απέναντι στους πιστωτές και τους εγχώριους πολιτικούς υπαλλήλους τους, ενώ για τα μόνα που ενδιαφέρεται είναι τα συντεχνιακά προνόμιά της, είναι κάτι παραπάνω από εξόφθαλμη και άκρως προκλητική.

http://www.iskra.gr/index.php

Η δαιμονοποίηση του Τραμπ

ΠΈΜΠΤΗ, 24 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2016




Είναι να γελά κανείς με τα ουρλιαχτά και τους θορυβώδεις αναθεματισμούς εναντίον του Τραμπ, από το διεθνές νεοταξικό κατεστημένο… 
Φυσικά και από τους εγχώριους μπράβους του (πολιτικούς και δημοσιογράφους): Αυτοί όχι μόνο ξέπλυναν την αυτοκρατορική κακουργία των ΗΠΑ με την επίσκεψη του Ομπάμα, αλλά ανήγαγαν και το μακελάρη της υφηλίου σε ιστορικό σύμβολο της «δημοκρατίας» και της «ειρήνης»!!! 
Θα πρέπει επίσης να υπογραμμίσουμε και τούτο:
Στην πρωτοπορία των πολιτικών αφορισμών, των ηθικών αναθεματισμών και της δαιμονοποίησης του Τραμπ βρίσκονται και οι «αριστεροί» όλων των ποικιλιών... 

Τέτοια πλανητική ιδεολογική και πολιτική ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ εναντίον του νέου αμερικανού Προέδρου δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. 

Μια συναίνεση που το ιδεολογικό και πολιτικό της πλαίσιο αποτυπώνεται στο εξώφυλλο του The Economist!!! 

Αυτή η κραυγαλέα ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ του διεθνούς καπιταλιστικού κατεστημένου με το διεθνές κατεστημένο της «αριστεράς», στο έργο της δαιμονοποίησης του Τραμπ, επιβεβαιώνει τα εξής: 

α). Ότι η εκλογή Τράμπ προκάλεσε σύγχυση και πανικό στο παγκόσμιο κατεστημένο της χρηματιστηριακής κακουργίας (Νέα Τάξη). Άνοιξε κάποιες σημαντικές ρωγμές στο οικοδόμημα της Παγκοσμιοποίησης, στους μηχανισμούς της κυρίαρχης ΥΠΕΡ-εθνικής ελίτ… 

β). Επιβεβαιώνει, όμως και το εξής τραγικό: Τη νεοταξική ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ της «αριστεράς» στη πλειονότητα των ποικιλιών της: Από τις κοινοβουλευτικές της ποικιλίες μέχρι τις «αριστερίστικες»… 

Τα ίδια «επιχειρήματα των «αριστερών» και «ακροαριστερών» με αυτά του Economist!!! 


Έτσι αυτό το «κράμα» της τρομοκρατικής «συναινετικής ομοψυχίας» εναντίον του Τράμπ προκαλεί μια μεγάλη τύφλωση και δόλιες παρασιωπήσεις. 

Κανείς δεν θέλει να διακρίνει, ακριβέστερα παρασιωπά δολίως, κάποια ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ «σημεία» των πράξεων του Τραμπ… 

Διακρίνουν όλοι (του συναινετικού νεοταξικού στρατοπέδου) και μάλιστα με μεγεθυντικούς φακούς, κάποια «αστεία» και «ανεκδοτολογικά» χαρακτηριστικά του Τραμπ και κλείνουν πεισματικά τα μάτια στα ΟΥΣΙΩΔΗ. 

Και είναι αυτά τα ΟΥΣΙΩΔΗ που τορπιλίζουν και υπονομεύουν το οικοδόμημα της Παγκοσμιοποίησης… 
Π.χ. θάφτηκε, ούτε αξιολογήθηκε, η αναφορά του Τραμπ για την Ελλάδα: «Η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει γυρίσει στο εθνικό της νόμισμα. Ήταν ο μόνος τρόπος για να καταφέρει να ορθοποδήσει, πιθανότατα. Δεν βλέπω πώς μπορεί να το κάνει τώρα». 

Η επαναφορά στο εθνικό νόμισμα είναι μια ευθεία βολή κατά της Παγκοσμιοποίησης: Βολή που προκαλεί τρόμο στο νεοταξικό κατεστημένο και τους «αριστερούς» σφουγγοκωλάριους… 

Ακόμα και μια ΣΟΒΑΡΗ και ΟΥΣΙΩΔΗ πρόσφατη δήλωση-δέσμευση του Τραμπ παρασιώπησαν οι εραστές της αλήθειας και της πλουραλιστικής «Ενημέρωσης»: Την απόσυρση των ΗΠΑ από την Υπερειρηνική Συμφωνία Εταιρικής Σχέσης (TPP)!!! 

Η ΤΡΡ, μαζί με την ΤΤΙΡ (Υπερατλαντική ΗΠΑ-ΕΕ), αποτελούν τους «μηχανισμούς» ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ, σε παγκόσμιο επίπεδο, των όποιων κυρίαρχων εθνικών και εργασιακών δικαιωμάτων έχουν απομείνει ακόμα... 

Και αυτήν την ευθεία βολή κατά των μηχανισμών της νεοταξικής κυριαρχίας παρασιώπησαν οι πάντες… 

Ακόμα και την άγρια επίθεση του Τραμπ εναντίον των μηχανισμών της νεοταξικής προπαγάνδας (ΜΜΕ και της δημοσιογραφικής πορνείας) «έπνιξαν» οι εραστές της «αντικειμενικής ενημέρωσης»: 

«Είστε ψεύτες και ανέντιμοι δουλεύετε για τα συμφέροντα των εργοδοτών σας και όχι για να προάγετε την αλήθεια». 
«O καθένας στο CNN είναι ψεύτης και θα πρέπει να ντρέπεται». 
«Είναι πολύ χαρακτηριστικό το ότι μία φρικτή ανταποκρίτρια του τηλεοπτικού δικτύου έκλαιγε συνεχώς όταν έγινε γνωστό ότι η Χίλαρι έχασε τις εκλογές». 


Σημείωση: Για να μην υπάρξουν παρερμηνείες υπογραμμίζουμε τούτο: Δεν υποστηρίζουμε ότι ο Τραμπ θα είναι ο «σωτήρας» της ανθρωπότητας, ο «επαναστάτης» που θα «καθαρίσει» την ιμπεριαλιστική κακουργία των ΗΠΑ. 

ΟΧΙ, ο Τραμπ θα είναι ο συνεχιστής της ιμπεριαλιστικής κακουργίας. Συνεχιστής με μια άλλη στρατηγική: Αυτή που θα έχει ως πρωταρχικό στόχο (έστω και αν στις παρούσες συνθήκες είναι ουτοπικός) την παραγωγική ανάπτυξη των ΗΠΑ, το ξεπέρασμα της κρίσης της και την ανανέωση της κυριαρχίας της… 

Αυτό που τρομάζει το παγκόσμιο ΥΠΕΡ-εθνικό κατεστημένο των χρηματιστηριακών μαφιών είναι ότι ο Τράμπ εκφράζει τις παραγωγικές μερίδες του αμερικανικού κεφαλαίου που «πνίγονται», ασφυκτιούν και αφανίζονται από την υπέρ-εθνική ελίτ των μαφιόζων του χρήματος. 

Ο Τραμπ εκφράζει την «εθνική» ΑΥΤΟ-ΑΜΥΝΑ του παραγωγικού κεφαλαίου των ΗΠΑ, το οποίο απειλείται από τον οδοστρωτήρα του παρασιτικού χρηματιστηριακού κεφαλαίου: Μια αυτό-άμυνα για την «εθνική» του σωτηρία και κυριαρχία, την παραγωγική του ανάπτυξη και κερδοφορία… 

Αυτή τη μεγάλη ΡΩΓΜΗ στο οικοδόμημα της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης ευαγγελίζεται ο Τραμπ (μεγάλες μερίδες του παραγωγικού, ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου τω ΗΠΑ), στις ΗΠΑ και παγκοσμίως… 

Και αυτή τη «ΡΩΓΜΗ», ενστικτωδώς, ψήφισε ο λαός των ΗΠΑ… 

Προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι λαοί της Ευρώπης… 


Οι μηχανισμοί της Παγκοσμιοποίησης και το ΥΠΕΡ-εθνικό κράτος της Νέας Τάξης έχουν μπει σε διαδικασίες ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ. 

Η εκλογή Τραμπ στη μητρόπολη του ιμπεριαλισμού επισπεύδει αυτές τις διαδικασίες ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ της Νέας Τάξης… 

Γι αυτό το διεθνές χρηματιστηριακό κατεστημένο και οι «αριστεροί» ιπποκόμοι του αφρίζουν με τον Τραμπ και τον δαιμονοποιούν… 

Αυτή η «αριστερά» των νεοταξικών ιδεολογημάτων έφτασε στο ΤΕΛΟΣ της. Θα πεθάνει μαζί με τη Νέα Τάξη που υπηρέτησε με «επαναστατικές» φορεσιές και με τρομοκρατικά ιδεολογήματα: Του «εθνικισμού», του «ρατσισμού», του «λαϊκισμού», της πολυπολιτισμικότητας, των ποικίλων διαστροφών και CIA…

http://resaltomag.blogspot.gr/

O Γ. Καραμπελιάς στην Γιάφκα (βίντεο)



Ο Γ. Καραμπελιάς ήταν την Πέμπτη 24-11-16 προσκεκλημένος στην ραδιοφωνική εκπομπή του Σπύρου Χαριτάτου, Γιάφκα στον Alpha989.com 

Ο ελληνικός παραλογισμός


24-11-2016
Εάν δεν αποφασίσουν οι ιθαγενείς τι ακριβώς θέλουν, ιδίως τι είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν, θα τους επιβληθεί σύντομα ένα παράλληλο νόμισμα, πολύ χειρότερο από τη δραχμή – ενώ η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει ξανά, οδηγούμενη σε συνθήκες διαβίωσης πολύ κατώτερες από αυτές των Βαλκανίων.  

Άποψη

Το 2009 το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ήταν 299,7 δις € (από 263,3 δις € το 2008 λόγω των διογκωμένων από το ΔΝΤ ελλειμμάτων), το ΑΕΠ 231,1 δις €, οπότε το χρέος ως προς το ΑΕΠ στο 129,7% (από 112,9% το 2008). Το ιδιωτικό χρέος ήταν ελάχιστο, τα κόκκινα δάνεια στις τράπεζες κάτω από το 10%, τα μη εξυπηρετούμενα χρέη των Ελλήνων προς το δημόσιο πολύ χαμηλά, στους λοιπούς οργανισμούς όπως η ΔΕΗ επίσης, η ανεργία ήταν στο 9,5% περίπου, οι μισθοί και οι συντάξεις σε ικανοποιητικά επίπεδα, οι καταθέσεις στα 260 δις €, το ασφαλιστικό ήταν σχετικά βιώσιμο, ενώ ο τραπεζικός τομέας δεν είχε καθόλου προβλήματα. Εν τούτοις η Ελλάδα «αναγκάσθηκε» να καταφύγει στο ΔΝΤ το 2010, κυρίως επειδή αντιμετώπιζε προβλήματα ρευστότητας, λόγω της μαζικής λήξης ομολόγων – τα οποία δεν είχαν ανανεώσει έγκαιρα οι ανεύθυνες κυβερνήσεις της. Ένα χρόνο δε αργότερα, στα τέλη του 2011, η Ελλάδα χρεοκόπησε  έχοντας την ανοησία να θεωρήσει ότι, η διαγραφή των χρεών της (α) δεν θα ήταν συνδεδεμένη με υπέρογκα ανταλλάγματα και (β) θα την απέφευγαν οι δικές της τράπεζες, οι εγχώριοι ομολογιούχοι, καθώς επίσης οι οργανισμοί του δημοσίου.
Σήμερα το ΑΕΠ της Ελλάδας υπολογίζεται στα 175 δις €, έχοντας μειωθεί κατά περίπου 25% σχετικά με το 2009, το δημόσιο χρέος της υπερβαίνει τα 330 δις €, είναι δηλαδή μεγαλύτερο παρά τις δύο διαγραφές που προηγήθηκαν, το μη εξυπηρετούμενο ιδιωτικό της χρέος έχει εκτοξευθεί στα 230 δις €, η πραγματική ανεργία έφτασε στο 30% επιβαρύνοντας το δημόσιο με τεράστια ποσά, οι τράπεζες είναι χρεοκοπημένες, οι καταθέσεις έχουν μειωθεί στα 120 δις €, το ασφαλιστικό καταρρέει, οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν περιορισθεί κατά περίπου 50%, ενώ ο παραγωγικός της ιστός έχει εντελώς αποψιλωθεί, με δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις να έχουν πτωχεύσει.
Συνεχίζοντας, παρά τις τρομακτικές μειώσεις των μισθών, καθώς επίσης τον περιορισμό της αγοραστικής δυνατότητας των Ελλήνων από τους υπερβολικούς φόρους, η οικονομία της χώρας μας παραμένει μη ανταγωνιστικήέχοντας ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει. Η αιτία μεταξύ πολλών άλλων (φορολογία, τόκοι δανείων, αδυναμία χρηματοδότησης, επενδύσεις σε νέα μηχανήματα, γραφειοκρατία, κόστος ενέργειας κλπ.) είναι το ότι, η παραγωγικότητα της Ελλάδας είναι χαμηλή – κρίνοντας από το εργατικό κόστος ανά μονάδα προϊόντος, το οποίο είναι ακόμη υψηλότερο από αυτό της Πορτογαλίας και της Γερμανίας (γράφημα).

Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην Ελλάδα (μωβ καμπύλη) στην Ιταλία (γαλάζια), στην Ισπανία (πορτοκαλί), στη Γαλλία (πράσινη), στην Πορτογαλία (κίτρινη) και στη Γερμανία (μπλε).
Για να γίνει κατανοητό το πρόβλημα με ένα υπεραπλουστευμένο παράδειγμα, υποθέτουμε πως μία εταιρεία έχει τζίρο 1.000 €, εργατικό κόστος 200 € (άρα στο 20% του τζίρου) και ποσοστό μικτού κέρδους 15%, όσο οι ανταγωνιστές της – αφού διαφορετικά δεν θα μπορεί να πουλήσει τα προϊόντα της. Έτσι η παραγωγικότητα της είναι 5 € (1.000 / 200), το μικτό κέρδος της είναι 150 € και τα έξοδα της 200 € – οπότε έχει ζημίες 50 €. Από την άλλη πλευρά η ανταγωνίστρια της έχει τζίρο 3.000 €, εργατικό κόστος 300 € (άρα στο 10% του τζίρου) και το ίδιο ποσοστό μικτού κέρδους (15%). Επομένως η παραγωγικότητα της είναι 10 € (3.000 / 300), άρα διπλάσια και το μικτό της κέρδος 450 € – οπότε έχει καθαρά κέρδη 150 €. Προφανώς η πρώτη εταιρεία θα κλείσει αργά ή γρήγορα, αδυνατώντας να ανταγωνιστεί τη δεύτερη – κάτι που συμβαίνει με την Ελλάδα και όχι μόνο, σε σχέση με τη Γερμανία.
Ορισμένοι βέβαια θεωρούν πως όταν μία χώρα έχει διαφορετικά προϊόντα από την άλλη, όπως είναι ο τουρισμός για την Ελλάδα και η βιομηχανία για τη Γερμανία, τότε δεν παίζει ρόλο η ανταγωνιστικότητα της – αφού μπορεί να πουλήσει τα δικά της με μεγαλύτερο ποσοστό μικτού κέρδους, έτσι ώστε να καλύψει το υψηλότερο εργατικό της κόστος. Εν τούτοις κάτι τέτοιο δεν ισχύει στις ανοιχτές αγορές – αφού, για παράδειγμα, τα έσοδα της βιομηχανίας της Ιταλίας που είναι άμεσα ανταγωνιστική με τη Γερμανία μειώνονται, οπότε οι Ιταλοί δαπανούν λιγότερα για το ελληνικό τουριστικό προϊόν, απαιτώντας παράλληλα χαμηλότερες τιμές.
Περαιτέρω, κάτω από τις παραπάνω προϋποθέσεις η Ελλάδα θα μπορούσε να επιβιώσει μόνο εάν ανακτούσε την ανταγωνιστικότητα της – οπότε μειώνοντας ακόμη περισσότερο τους μισθούς, τις συντάξεις, το κόστος του κοινωνικού κράτους κοκ. Φυσικά δεν αρκούν αυτές οι μειώσεις, αφού η ανταγωνιστικότητα εξαρτάται μεταξύ άλλων από τις επενδύσεις. Άρα από τους ξένους επενδυτές, αφού οι εγχώριοι αδυνατούν πια  τους οποίους όμως είναι αδύνατον να προσελκύσει η χώρα μας, αφού είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση, σε σχέση με το 2010. Στα πλαίσια αυτά οι επιλογές της Ελλάδας είναι οι εξής:
(α) είτε η νέα χρεοκοπία της, καθαρή αυτή τη φορά, για να ξεκινήσει από την αρχή χωρίς τα βάρη του παρελθόντος (χρέη) – όπου οφείλει να επιλέξει εντός ή εκτός του ευρώ (άρα την εσωτερική υποτίμηση ή την πληθωριστική, όσον αφορά την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της),
(β) είτε η υποταγή της στις εντολές των δανειστών βασιλικότερα του βασιλιά, έτσι ώστε να μειωθεί ακόμη περισσότερο το «κόστος λειτουργίας» της (μισθοί, συντάξεις, κοινωνικό κράτος κλπ.), τα χρέη της (ιδιωτικοποιήσεις), καθώς επίσης να ελαφρυνθούν τα υπόλοιπα – με στόχο να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών και να διενεργηθούν επενδύσεις, οπότε να κινηθεί ξανά η οικονομία της (αύξηση του ΑΕΠ και των δημοσίων εσόδων, άνοδος της παραγωγικότητας των εργαζομένων ως προς το ΑΕΠ κοκ.).
Όσον αφορά την πρώτη λύση, τη χρεοκοπία, οι περισσότεροι που επιλέγουν την ταυτόχρονη έξοδο της χώρας μας από την Ευρωζώνη, τάσσονται ουσιαστικά υπέρ ενός αριστερού συστήματος διακυβέρνησης – με κρατικοποιήσεις τραπεζών, επιχειρήσεων κοκ. Σωστά κατά την άποψη μας, όπως έχουμε άλλωστε αναφέρει σε παλαιότερο κείμενο μας  με εξαίρεση τη διασπορά ψευδών ελπίδων εκ μέρους τους, όσον αφορά τη μη υποτίμηση του νομίσματος, την αποφυγή του πληθωρισμού, τους κινδύνους , τις ανοησίες περί ρυθμιζόμενης ισοτιμίας κοκ. Εκτός αυτού δίνουν την εσφαλμένη εντύπωση πως θα επρόκειτο για μία σχετικά ανώδυνη διαδικασία – κάτι που είναι τουλάχιστον εγκληματικό, αφού θα υπέφεραν σε μεγάλο βαθμό οι Έλληνες, ειδικά οι χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις, οπότε θα έπρεπε να το γνωρίζουν. Σε σχέση τώρα με τη δεύτερη εναλλακτική δυνατότητα, η οποία είναι επίσης επώδυνη, απαιτείται προφανώς ένα «δεξιό» σύστημα διακυβέρνησης αφού το αριστερό είναι μη συμβατό με τις αγορές, καθώς επίσης με τα πολιτικά κόμματα που επικρατούν στην Ευρώπη, ειδικά στη Γερμανία.
Πρόκειται βέβαια για μία επιλογή μεταξύ της Σκύλας και της Χάρυβδης – όπου όμως ο πλήρης παραλογισμός στην περίπτωση της Ελλάδας είναι το ότι, κυβερνάει ένα αριστερό κόμμα που εφαρμόζει μία δεξιά πολιτική χωρίς να την πιστεύει, οπότε δεν πρόκειται ποτέ να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών. Παράλληλα οι Έλληνες εξέλεξαν τη σημερινή, άκρως ερασιτεχνική και ανεπαρκή κυβέρνηση, χωρίς να πιστεύουν σε μία αριστερή πολιτική – έχοντας την εντύπωση πως θα συγκρουστεί μεν με τους δανειστές επιτυχώς, παρά την τρομακτική απειρία της, παραμένοντας ταυτόχρονα εντός της Ευρωζώνης. Επί πλέον, χωρίς οι ίδιοι να κουραστούν δουλεύοντας περισσότερο και χωρίς να χρεοκοπήσει η χώρα – με όλα όσα δεινά συνεπάγεται μία τέτοια πτώχευση. Το αποτέλεσμα του απίστευτου αυτού παραλογισμού είναι η καταδίκη της Ελλάδας σε μία κυλιόμενη χρεοκοπία στη χειρότερη δυνατή μορφή πτώχευσης δηλαδή, όπου οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές συνθήκες της χώρας επιδεινώνονται συνεχώς, χωρίς καμία απολύτως προοπτική καλυτέρευσης τους. Προοπτική δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε από τυχόν εκλογή μίας δεξιάς κυβέρνησης, αφού θεωρούμε πως δεν θα στηριχθεί επίσης από τους Έλληνες με θυσίες, με περισσότερη δουλειά, με συνέπεια κοκ. – ενώ χωρίς να στηριχθεί η οποιαδήποτε κυβέρνηση από τους Πολίτες της χώρας, είναι καταδικασμένη στην αποτυχία, ακόμη και αν θα ήταν η ικανότερη του πλανήτη.
Ολοκληρώνοντας, εάν δεν αποφασίσουν οι ιθαγενείς τι ακριβώς θέλουν, τι είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν, καθώς επίσης πώς θα αγωνισθούν, εάν, για να ανακτήσουν κάποτε την εθνική τους κυριαρχία, η χώρα θα παραμείνει μία εξαθλιωμένη αποικία των δανειστών στο διηνεκές – ενώ οι ίδιοι αιχμάλωτοι και δούλοι τους για πάντα, είτε διαλυθεί η Ευρωζώνη, είτε όχι. Κάποια στιγμή πάντως, εάν δεν δραστηριοποιηθούν αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους οι ιθαγενείςη Ελλάδα θα είναι ουσιαστικά εντελώς εκτός της Ευρωζώνης, παραμένοντας μόνο τυπικά μέλος της – με ένα παράλληλο νόμισμα, πολύ χειρότερο από τη δραχμή, καθώς επίσης με συνθήκες διαβίωσης πολύ κατώτερες από αυτές των Βαλκανίων. Η ανοησία και η συλλογική αποχαύνωση έχουν άλλωστε κάποια ανώτατα όρια που πρέπει να τα σέβεται κανείς – εάν δεν θέλει να χαρακτηρισθεί ως απελπιστικά ηλίθιος.

Βασίλης Βιλιάρδος