Λείπουν τα γαμημένα τα ευρώ...

Πέλα Μαρκετάκη 

5-2-2016

Όλοι εσείς που μόνο ουρλιάζετε για το ασφαλιστικό και μιλάτε για έναν ή δυο ή τρεις πυλώνες και νούμερα και στατιστικές και οικονομοτεχνικές μελέτες και εφάπαξ και εγγυημένες συντάξεις και παρακαλουθείτε εναγωνίως τις εξελίξεις και κατεβαίνετε σε απεργίες και κάνατε παντιέρα σας τον κομματικό συνδικαλισμό… 

Όλοι εσείς… που κατόπιν πάτε να πληρώσετε τον ΕΝΦΙΑ και την εισφορά αλληλεγγύης και όλους μα όλους τους φόρους σας σαν καλά παιδάκια, για να εξασφαλίσετε ότι ΕΣΕΙΣ που μπορείτε θα είστε νομοταγείς σ’ αυτήν την παράλογη σφαγή, πολιτικά υπάκουοι στις ουρές της εφορίας και κατ’ επίφαση επαναστάτες εκεί που σας παίρνει, δηλαδή στα συνέδρια του κόμματος και στα Δ.Σ. και στις επιτροπές σας… 

Να πάτε ύστερα στα γραφεία του κόμματος, να σας πουν τι πρέπει να γίνει κι ας μην καταλαβαίνετε γιατί, να κατεβείτε στις πορείες σας και να σέρνετε τα βήματα σας παπαγαλίζοντας για την μελλοντική επανάσταση που θα ‘ρθει άμα το πλήρωμα του χρόνου, να περιφρουρήσετε καλά το στρατό σας, μην τυχόν και μπει μέσα κανείς που δεν προσκυνά την προπαγάνδα σας και να κατακεραυνώσετε την πετριά που θα βρει το τζάμι που προστατεύει το ενεχυροδανειστήριο που ρουφάει το αίμα του κακομοίρη που δεν έχει διαβάσει ακόμα το θείο Μαρξ… 

Και ύστερα να πάτε στα ασφαλή σπιτάκια σας, να κλείσετε καρδιές και κλειδαριές και να συλλογιστείτε πόσο άψογα κάνατε το καθήκον σας, πως δε λοξέψατε εκατοστό απ’ τη «γραμμή» και πως συμβάλλατε στην αφύπνιση να μάθει ο κάθε "αδαής" και «ασυντρόφευτος» τι είναι και τι θα πει και πως θα ‘ρθει – κάποτε κι αυτή, άμποτε – η αλληλεγγύη… 

Κι αν τύχει και σας πει κανείς «σε χρειάζομαι», μην τυχόν και πείτε «είμαι εδώ για σένα». Αν τύχει και φίλος, αδελφός, σύντροφος, σας πει «άνοιξε μου το σπίτι ή την καρδιά σου», να τα διπλοκλειδώσετε και τα δυο. Αν τύχει και περάσετε από καμιά κατάληψη, «φτου σας αλήτες» να πείτε και να μη σκεφτείτε πως τα σπίτια και τα κτίρια δεν είναι για να χάσκουνε αδειανά αλλά για να στεγάζουνε ψυχές και σώματα απροστάτευτα. 

Αν τύχει και διαβάσετε την ιστορία του πρόσφυγα που δεν τον έσωσαν τα ευρώ του αλλά τ’ "αδέλφια" του που τον κουβαλούσαν σ’ όλη τη διαδρομή – ώ! τι έκπληξη! τον έσωσε δηλαδή η α γ ά π η - , να μην το πιστέψετε, γιατί δεν σας το είπανε στην κατήχηση. Κι αν τύχει και σας βρει χαρά κι ελπίδα και "εδώ και τώρα" γη της επαγγελίας, να μην την κατοικήσετε γιατί λείπουν τα γαμημένα τα ευρώ κι εσείς δεν ξέρετε από ποίηση, μόνο από κομματικά φυλλάδια. Κι αν τύχει και σας πει κανείς πως την αλληλεγγύη δεν τη χτίζει κανένα ασφαλιστικό, όταν τα χέρια μας δεν απλώνονται να πιάσουν όποιον πέφτει και οι καρδιές μας δεν ανοίγουνε να συναντήσουν τις «άλλες τους καρδιές»… να γυρίσετε πλευρό, γιατί αυτά είναι τρεχούμενη ζωή κι ελπίδα εδώ και τώρα και συντελεσμένη και ζώσα και διαρκή επανάσταση κι εσείς ακόμα ζείτε τον εφιάλτη σας και περιμένετε την άλλη, την καλή, τη διατεταγμένη, την επαγγελόμενη εις τη Δευτέρα Παρουσία… 

Οι υπόλοιποι: Ψηλά τις καρδιές…. διάπλατα ανοιχτές και πάντα ανυπόταχτες…

Παραλύει ο παράλυτος; (τρομερά εξαιρετικό)

5-2-2016

Παραλύει ο παράλυτος;

γράφτηκε στον Τοίχο a day ago -  2 Comments

του Γιάννη Λαζάρου

Πρωτοσέλιδα και κραυγές από τους αλυχταράδες του κουτιού, "θα παραλύσει η χώρα από την γενική απεργία". Ακόμη και οι καφετέριες θα κατεβάσουν ρολά. Η τραγιάσκα και η γραβάτα μαζί. Ο λαός απεργεί γενικά και θα παραλύσουν τα πάντα. Ποια χώρα και ποιος λαός;

Η παράλυτη χώρα, στην οποία η εθνική αξιοπρέπεια μετανάστευσε γιατί δεν άντεξε άλλο να την ξεφτιλίζουν και ο λαός, που πίστευε πως δεν ήταν παράλυτος γιατί χόρευε στις πίστες και κατάπινε τις επιδοτήσεις ως αγωγή για την ενέργεια να χορεύει και την βαρβατίλα για να πηδάει φρέσκο κρέας εισαγωγής από την Βουλγαρία και άλλες χώρες.

Ήταν τόσο αγαθός αυτός ο λαός ώστε άπαντες οι φυσικοθεραπευτές που ψήφιζε ο ίδιος να τον γιατρέψουν τον κορόιδεψαν και τον έριξαν σε κώμα. Τώρα όλος ο λαός κάτι θέλει και θα πετύχει το ανέφικτο, θα παραλύσει τον παράλυτο για ένα 24ωρο. Τού πείραξαν το ασφαλιστικό και την φορολογία και δεν πάει άλλο.

Μέχρι και σήμερα χιλιάδες άνθρωποι αυτοκτονούν (δολοφονούνται), χιλιάδες κρυώνουν, εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες δεν έχουν ούτε έναν εργαζόμενο, τα παιδιά περιμένουν κολατσιό από ψυχοπονιάρηδες πλούσιους στα σχολεία, οι ασθενείς βιώνουν Γολγοθά σε όλα τα νοσοκομεία, τα γερόντια είναι σε απόγνωση, μετανάστες και πρόσφυγες στοιβαγμένοι σαν εμπόρευμα στα λιμάνια και στα σύνορα ενώ  χιλιάδες άλλοι  έχουν κάνει τα αντικαταθλιπτικά συντρόφους της καθημερινότητάς τους. 

Απέναντι σε ποιον θα είναι όλος αυτός ο λαός σ' αυτή την απεργία; Μα φυσικά απέναντι στον εαυτό του. Διότι το πρόβλημα δεν είναι ούτε το ασφαλιστικό ούτε το φορολογικό. Είναι η πολιτική που ασκείται εδώ και πολλά χρόνια, η οποία κατάντησε παράλυτη μια χώρα και τον λαό της. Απεργία απέναντι στην ίδια τους την πολιτική επιλογή. Σηκώνουν πανό που απευθύνονται όχι στους πάνω αλλά στην κάθε Κυριακή που κυριολεκτικά σταύρωναν τον εαυτό τους εκλέγοντας τους Μεσσίες τους. 

Η απαρίθμηση των αιτίων που οδήγησαν στην παραλυσία την χώρα μπορεί να χωρέσουν σε δωδεκάτομη εγκυκλοπαίδεια αλλά αυτή την στιγμή το πρόβλημα είναι το αν η ασθένεια είναι ιάσιμη, αν η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Απ' ό,τι φαίνεται δεν υπάρχει επιστροφή, ούτε ίαση διότι ακόμη και την ύστατη στιγμή δεν θέλει την θεραπεία ο ίδιος ο ασθενής.

Είναι πασιφανές πως όλοι όσοι ενωθούν την ημέρα που θα παραλύσουν τον παράλυτο το κάνουν γιατί πιστεύουν πως κατά βάθος η δική τους φατρία, ομάδα, συντεχνία κ.λπ δεν θα πάθει στο τέλος ό,τι και οι υπόλοιποι. Όλες οι μέχρι σήμερα αντιδράσεις αυτό δείχνουν.

Μπλόκα αγροτών, μπλόκα γραβατών, ακόμη και οι συριζαίοι θα παραλύσουν τον παράλυτο φτύνοντας κατάμουτρα κάθε έννοια λογικής. Μπλόκα παντού και από τους πάντες. Εκείνο που δεν θα βρεις πουθενά είναι μπλόκο Ελεύθερων Ανθρώπων. Μπλόκο που έπρεπε να γίνει εδώ και χρόνια απέναντι στην κοινωνική αδικία, την λαμογιά και σε ό,τι άλλο ανέδειξε σε "ήρωες" το πιο σάπιο που γεννήθηκε σ' αυτή την χώρα. Την μέρα που θα παραλύσει ο παράλυτος θα είναι "μπροστάρηδες" όπως πάντα στον αγώνα της ρεμούλας οι ίδιοι και οι ίδιοι.

Είναι η διαφορά των εποχών που κουμαντάρει και ευτελίζει τους αγώνες. Είναι που ο παράλυτος πιστεύει ακόμη πως θα χορέψει την επομένη πνιγμένος στα λουλούδια. Είναι που όταν σε καλούσαν κάποιοι να σου γιατρέψουν την παραλυσία αλληθώριζες από τα εύπεπτα που σου πάσαρε η Ευρώπη. Είναι που οι αγώνες επιστημόνων του ύψους  των Λαμπράκη, Παναγούλη και του Τσιρώνη αντικαταστάθηκαν από τις κρεμασμένες γραβάτες απόδειξη ότι οι γραβάτα τούς φόρεσε και δεν την φόρεσαν ίδιοι. Είναι που και οι αγώνες χιλιάδων άλλων αντικαταστάθηκαν από αγώνες "αγροτών" που παγώνουν τα κωλομάγουλά τους στημένοι να τους κάνει νόημα ο κλόουν δημοσιογράφος να χύσουν το γάλα. Είναι που ακόμη και ο αγώνας χρειάζεται παιδεία. Αυτή την παιδεία  που έβρισκες από το χωράφι και το γιαπί μέχρι το γραφείο του επιστήμονα και αντικαταστάθηκε εδώ και καιρό από τον ωχαδερφισμό τον σταρχιδισμό και το βόλεμα γενικώς. 

Είναι που τώρα "σβήνει" η αγροτιά ενώ την εποχή των ποσοστώσεων πέρναγε ζωή και κότα. Είναι που τώρα "σκοτώνουν" τον επιστήμονα δικηγόρο αλλά όταν έπρεπε να υπερασπιστεί το σύνταγμα λόγω επιστημοσύνης δεν του καίγονταν καρφί. Είναι που "σκοτώνουν" τον επιστήμονα γιατρό αλλά όταν 2,500,000 Έλληνες έμειναν ανασφάλιστοι η ιατρική τους έκλεισε την πόρτα. Είναι που "σκοτώνουν" τον επιστήμονα μηχανικό αλλά όταν η πολεοδομία υπέγραφε τον έξτρα όροφο όλα ήταν καλά. Είναι και το από που πληρώνονται οι υπάλληλοι εφοριών που με μεγάλη ευκολία σφραγίζουν τα κατασχετήρια αναξιοπαθούντων σπρώχνοντας τον άτυχο από το μπαλκόνι. 

Είναι και είναι και είναι. Άπειρα τα είναι.

Δεν πρόκειται την επομένη της παραλυσίας να βρει δουλειά κανένας άνεργος, θαλπωρή κανένας ασθενής, ζεστασιά κανένας άφραγκος, κολατσιό στο σπίτι κανένα παιδί και πάει λέγοντας. Το μόνο που θα βρεις θα είναι βόλεμα ημετέρων για να μεγαλώνει ο στρατός της ναζιστοευρώπης και εντός. Η εκτέλεση των εντολών που έχουν οι αποκαλούμενες κυβερνήσεις προχωράνε κανονικά φορτώνοντας με περισσότερο θάνατο τον παράλυτο, διαλύοντας ακόμη πιο πολύ την παράλυτη χώρα. Για να μπει τέλος σε όλη αυτή την αναλγησία ούτε σκέψη, ούτε λόγος.

Η παραλυσία μάς κατέστησε και μουγκούς, το μόνο που ακούγεται είναι οι άναρθρες κραυγές των εκπροσώπων, μπροστάρηδων για πολλοστή φορά στα μπλόκα. Φωνές που πίσω από την δήθεν οργή κρύβεται η ανησυχητική σιγουριά τους ότι τα πράγματα θα αλλάξουν στα μέτρα τους. Τα μικρά, τα συμφεροντολογικά, τα ανάπηρα. 

ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΦΕΡΝΕΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ!

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

5-2-2016

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΕΣ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ!

ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ. ΠΝΕΕΙ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Εντυπωσιακή επιτυχία με πρωτοφανή συμμετοχή σημείωσε η Γενική Απεργία και κυρίως τα συλλαλητήρια και οι απεργιακές συγκεντρώσεις στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.

 Το πιο σημαντικό είναι ότι στη Γενική απεργία της Πέμπτης συμμετείχαν και οι έμποροι και επαγγελματίες, που έκλεισαν τα μαγαζιά τους, οι αυτοαπασχολούμενοι επιστήμονες, που έκαναν αποχή από τις δουλειές τους και οι αγρότες, που μετέφεραν προσωρινά τα κέντρα αγώνα τους από τα μπλόκα στις απεργιακές συγκεντρώσεις των εργατικών κέντρων σε όλη τη χώρα.

Το παρόν στις μεγαλειώδεις και ιδιαίτερα μαχητικές απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα έδωσαν με μαζικά μπλοκ διαδηλωτών όχι μόνο οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα ,αλλά και αγρότες, κτηνοτρόφοι αλιείες, γεωργοί, έμποροι, επαγγελματίες, δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί, συμβολαιογράφοι, φαρμακοποιοί, εργαζόμενοι με μπλοκάκι, νέοι/ες, άνεργοι, φοιτητές κλπ, δίνοντας, έτσι, στον απεργιακό αγώνα τα χαρακτηριστικά μιας μεγάλης αγωνιστικής, κοινωνικής συμμαχίας, η οποία αντιπροσωπεύει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.

Στην Αθήνα οι συγκεντρώσεις και πορείες ενώθηκαν σε ένα απέραντο ανθρώπινο ποτάμι, που κατάκλυσε όλο το κέντρο της πόλης. Γύρω στη μία το μεσημέρι και ενώ το Σύνταγμα είχε κατακλυστεί από διαδηλωτές, το τελευταίο κομμάτι της διαδήλωσης δεν είχε ακόμα ξεκινήσει από το Μουσείο.

Στην πορεία της Αθήνας το μπλοκ της ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, στο οποίο ήταν μπροστά ο επικεφαλής της Παναγιώτης Λαφαζάνης και όλα τα μέλη και στελέχη του Πολιτικού Συμβουλίου της, από μόνο του ήταν μία απέραντη λαοθάλασσα, και το ίδιο συνέβη και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Χώρας στη Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Πάτρα, Ιωάννινα κλπ

Μεγάλα ήταν επίσης, τα μπλοκ που είχαν το ΠΑΜΕ και άλλες αριστερές οργανώσεις.

Εξαιρετικά εντυπωσιακά ήταν τα μπλοκ των δικηγόρων, των μηχανικών, των εκπαιδευτικών και βεβαίως των διάφορων συνδικάτων

Στις πορείες κυριάρχησαν αντιμνημονιακά, αντικυβερνητικά συνθήματα καθώς και κατά του ΔΝΤ, της ΕΕ και της Ευρωζώνης μεταξύ των οποίων:

Μ’ ΑΓΩΝΕΣ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ Η ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΔΙΑΛΥΣΗ,

ΚΑΜΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΙΣΘΟ.  

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ.  

ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ.  

ΜΑΞΙΜΟΥ ΚΑΙ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.  

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΑΙ Η ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ.

ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ-(ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ).

ΤΑ ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΑΤΗ ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΒΑΡΗ ΣΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ.

 ΚΑΤΩ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ ΚΑΜΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.  

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ.

ΜΕ ΜΕΤΩΠΟ ΛΑΕ ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑ, ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ ΣΟΥ ΠΙΝΟΥΝΕ ΤΟ ΑΙΜΑ.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ. 

ΤΣΙΠΡΑ ΛΕΒΕΝΤΗ ΠΙΑΣΤΕΙΤΕ ΧΕΡΙ- ΧΕΡΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑΝΑΙ ΜΕΣΗΜΕΡΙ. 

ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ.

Η σημερινή γενική απεργία και οι απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες, όχι μόνο ήταν εντυπωσιακά μαζικές, μαχητικές και πετυχημένες αλλά ουσιαστικά πήραν το χαρακτήραπολιτικού, κινηματικού και κοινωνικού σεισμού ενάντια στην κυβέρνηση και το μνημονιακό πολιτικό μπλοκ, συνενώνοντας για πρώτη φορά, τόσο συνεκτικά, σε ενιαίο κοινωνικό μέτωπο τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, με τα μικρομεσαία επαγγελματικά στρώματα των πόλεων και τη μικρομεσαία αγροτιά.

Η σημερινή γενική απεργία της Πέμπτης αποτελεί πλέον ένα μεγάλο σταθμό, που θέτει σε νέαανατρεπτική τροχιά όλο το πολιτικό σκηνικό, δρομολογεί ταχύτατες πολιτικές εξελίξεις και κάνει δραματικά επίκαιρη την πρόταση της ΛΑΕ για τη συγκρότηση ενός ενιαίου πολιτικού μετώπου των αριστερών, προοδευτικών, δημοκρατικών, πατριωτικών και αντιμνημονιακών δυνάμεων, ώστε αυτές οι εξελίξεις να έχουν ανατρεπτικό και προοδευτικό περιεχόμενο κα9ι κατεύθυνση.

Η παραπέρα ενίσχυση, συντονισμός και κλιμάκωση των κοινωνικών αγώνων, η διεύρυνση της κοινωνικής συμμαχίας, που έχει δημιουργηθεί και η συγκρότηση του ενιαίου πολιτικού μετώπου μπορούν να φέρουν πιο κοντά την μεγάλη αντιμνημονιακή δημοκρατική ανατροπή, που έχει ανάγκη όσο ποτές ο λαός , η νεολαία και η χώρα μας.

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΛΑ.Ε 

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ .ΣΤΑΘΜΟΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ 

Ο επικεφαλής της ΛΑ.Ε. Π.Λαφαζάνης έκανε στη σημερινή συγκέντρωση την παρακάτω δήλωση:

<<Σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας τους επαγγελματίες και τη μικρομεσαία αγροτιά.

Η γενική και γενικευμένη καθολική απεργία έφερε ένα πρωτοφανή πολιτικό και κοινωνικό σεισμό στη χώρα.

Η λαοθάλασσα στις απεργιακές συγκεντρώσεις ξεπέρασε κάθε προηγούμενο τα τελευταία χρόνια.

Τα αντιασφαλιστικά ,αντιεπαγγελματικά και αντιαγροτικά μέτρα δεν πρόκειται να περάσουν.Έχουν απέναντι τους σύσσωμη σχεδόν την ελληνική κοινωνία.

Η νεομνημονιακή   κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πνέει τα λοίσθια και δεν έχει μέλλον.Βουλιάζει , επίσης,μέσα στη γενική απέχθεια όλο το μνημονιακό μπλοκ (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΠΟΤΑΜΙ,ΚΕΝΤΡΩΟΙ).

Η γενική απεργία αποτελεί ένα μεγάλο σταθμό για ανατρεπτικές μνημονιακές εξελίξεις.

Το 2016 θα είναι η χρονιά μιας γνήσιας συνεπούς δημοκρατικής ανατροπής με το λαό στο προσκήνιο.

Ένα μεγάλο αριστερό ριζοσπαστικό προοδευτικό πατριωτικό δημοκρατικό πολιτικό μέτωπο και μεγάλοι λαϊκοί αγώνες θα σαρώσουν μέσα στο 2016 τα μνημόνια ,τις μνημονιακές δυνάμεις και τα σενάρια για συνέχιση, με διευρυμένη μορφή , των μνημονιακών κυβερνήσεων.

Η ΛΑΕ πρωτοστατεί σε αυτές τις ανατρεπτικές εξελίξεις,παρουσιάζοντας μια εντυπωσιακή ανοδική δυναμική μέσα στο λαό.>>

Η ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ ΤΗΣ ΛΑ.Ε. ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Το μπλοκ της ΛΑ.Ε στη σημερινή μεγαλειώδη απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας δεν ήταν απλώς μεγάλο.

Ήταν κάτι αρκετά παραπάνω.

Υπήρξε μια λαοθάλασσα!

Όπως εντυπωσιακά ήταν και τα μπλοκ της ΛΑ.Ε σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Αυτός, ίσως, ήταν ο επιπρόσθετος λόγος που το Αθηναϊκό αυτό μπλοκ της ΛΑ.Ε, των πολλών χιλιάδων πολιτών, το οποίο, έστω κατ' ελάχιστο, αποδίδουν οι παρακάτω φωτογραφίες, αποσιωπήθηκε με βρώμικο τρόπο και σχεδόν παντελώς, από τα συστημικά μέσα ενημέρωσηςείτε αυτά ήταν ιστοσελίδες είτε ραδιόφωνα είτε τηλεοράσεις.

Αντίθετα, όλα αυτά τα μέσα, κατά "παράδοξο" τρόπο, προέβαλαν πλουσιοπάροχα το ΠΑΜΕ, κάνοντας, έτσι, και όχι για πρώτη φορά, ευθεία επιλογή και προτίμηση στο χώρο τηςΑριστεράς: την επιλογή και την προτίμηση του ΚΚΕ.

Οι λόγοι γι αυτό είναι πολλοί και μάλλον προφανείς.

Ασφαλώς, αν και η ΛΑ.Ε. ασκούσε διασπαστική πολιτική στο χώρο της Αριστεράς και έλεγε ότι η λύση στο πρόβλημα της χώρας δεν είναι η άμεση ακύρωση των μνημονίων αλλά η συνολική ανατροπή, όταν ωριμάσουν οι συνθήκες, του καπιταλισμού, τότε σίγουρα η ΛΑ.Ε θα ετύγχανε λαμπρής και περίοπτης θέσης στην ειδησεογραφία.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ 

***************************************************

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΛΕΙΒΑΔΙΑ

ΑΠΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

 

http://www.iskra.gr/index.php

ΕΙΝΑΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΗΛΙΘΙΕ - Από την ταπεινωτική συνθηκολόγηση στον ξεσηκωμό

Πέμπτη, 4 Φεβρουαρίου 2016

Η πραγματικότητα εκδικείται. Επτά μόνο μήνες μετά την ταπεινωτική συνθηκολόγηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-Αν.Ελλ. απέναντι στον “φασισμό” της εποχής μας, εκπροσωπούμενο στην Ευρώπη από το Κουαρτέτο των Δανειστών... 

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η ελληνική κοινωνία υποχρεώνεται να ξαναμπεί στον δρόμο της εξέγερσης, που εγκατέλειψε το 2012, για να ακολουθήσει τον ψεύτικο, όπως αποδείχθηκε, ήλιο του ΣΥΡΙΖΑ. Το κάνει γιατί νοιώθει, βαθιά μέσα της, ότι είναι μόνο έτσι που μπορεί να επιβιώσει.

‘Εκανα το “λάθος” τις προάλλες, να κυττάξω μια στιγμή στα μάτια τη γυναίκα που καθόταν στην είσοδο του μετρό, στον Ευαγγελισμό. Κι εκείνη, διακρίνοντας μια δίοδο μέσα στην απελπισία της, γύρισε και μούπε: 

“Είναι έξη μέρες που με έβγαλαν από το σπίτι μου. Πως θα ζήσω;”. Ακόμα πιο φοβερό από αυτό που μούπε, ήταν όμως ο τρόμος στο βλέμμα της. 

Αναγκάστηκα να διηγηθώ αυτή τη σκηνή σε μια παρέα που τα κουτσοπίναμε, όταν με έπρηξαν με τους “κινδύνους της ρήξης”. “’Εχετε δίκιο”, τους είπα, “για τους κινδύνους της σύγκρουσης με τους δανειστές, αλλά με συγχωρείτε, εδώ... 
μιλάει η τσέπη. Αυτή τη συζήτηση μπορούμε να την κάνουμε μόνο και μόνο γιατί έχουμε κάτι ακόμα. ‘Ολα όσα λέτε δεν έχουν κανένα νόημα γι’ αυτή τη γυναίκα”. Περίμενα να με κατσαδιάσουν, αλλά αυτοί έσκυψαν το κεφάλι ντροπιασμένοι και δεν είπαν τίποτα.

Αυτή είναι η σημερινή θνήσκουσα Ελλάδα, η χώρα των ηλικιωμένων που τσαλαπατιούνται για λίγα φρούτα και λαχανικά αν βρεθεί κανα Χριστιανός να τα μοιράσει τζάμπα, που μαζεύουν τα υπολείμματα των λαϊκών, που εξαφανίζουν σε μερικά λεπτά το φαί που αφήνω πλάι στον κάδο των σκουπιδιών κοντά στο σπίτι μου (δεν μένω σε φτωχή γειτονιά), που σε παρακαλάνε να τους αγοράσεις κάτι να φάνε, της φίλης μου που της είπαν σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο να πάει να αγοράσει τον γύψο για το πόδι του παιδιού της που εγχειριζόταν. Τα υπόλοιπα που ακούμε, από τους πολιτικούς και τις τηλεοράσεις, είναι απλώς κουραφέξαλα. 

Η Ελλάδα υποδουλώνεται και καταστρέφεται ταχύτατα ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες των “σωτήρων” της δανειστών, ΕΕ και ΔΝΤ, Βερολίνου και Ουάσιγκτων.

Η ελληνική γενοκτονία

Θυμίζουμε τα νούμερα, μπας και βρεθεί πάλι κανένας να μας ψέξει για υπερβολές. Η Ελλάδα, ακολουθώντας το “πρόγραμμα διάσωσης” που ξεκίνησε το 2010, έχασε σχεδόν το 30% της οικονομίας της, μια καταστροφή μεγαλύτερη από αυτή που συνέβη στη Γερμανία πριν την άνοδο του Χίτλερ και εξαιτίας της οποίας ανέβηκε ο Χίτλερ, μεγαλύτερη από αυτή που συνέβη το 1929 στις ΗΠΑ με το μεγάλο Κραχ, μεγαλύτερη από τις απώλειες της Γαλλίας ή της Γερμανίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πλησιάζουμε οσονούπω μια δεκαετία διαρκούς ύφεσης, κάτι που συνιστά απόλυτο παγκόσμιο ρεκόρ για τα τελευταία τριακόσια χρόνια που τηρούνται στοιχεία. 

Την ίδια ώρα πάνω από το ένα τέταρτο του πληθυσμού είναι στην ανεργία, περιλαμβανομένων των δύο τρίτων των νέων, παρόλο που σήμερα δύσκολα ένας νέος βρίσκει καλύτερη αμοιβή από 200 ευρώ στο “γυράδικο” της γειτονιάς του. Οι επενδύσεις έχουν πέσει στο 45%, εκεί είναι και τα “κόκκινα δάνεια” των δήθεν ζωντανών τραπεζών. Το χρέος τραβάει την ανηφόρα. Κι όλη η χώρα μοιάζει βυθισμένη στον πιο απόλυτο φόβο και ανασφάλεια (δεν συζητάμε εδώ τις άλλες μεγάλες απειλές που πλησιάζουν, από το προσφυγικό και από την προσπάθεια να καταλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, μια καταστροφή που, αν συμβεί, θα αποδειχθεί μεγαλύτερη από αυτή του 1922).

Αποδεχόμαστε, δίκην Ιφιγένειας, την καταστροφή της χώρας μας για να μπορέσει, διαλύοντας την Ελλάδα και εξοντώνοντας τον ελληνικό λαό, να κερδίσει μερικά χρόνια επίπλαστης σταθερότητας το χρηματοπιστωτικό και πολιτικό σύστημα της Ευρώπης.

Πολιτικοί στην υπηρεσία των ξένων

Τι μας λένε τώρα ο Τσίπρας, ο Μητσοτάκης, η Φώφη, ο Λεβέντης, ο Θεοδωράκης, με διάφορες ασήμαντες παραλλαγές μεταξύ τους; ‘Οτι πρέπει να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο. Τι μας λέει αυτή η απερίγραπτη “αριστερά”; ‘Οτι πρέπει να προτιμήσουμε “αριστερό”, “ευαίσθητο” δήμιο. (Η μεταστροφή του Τσίπρα, σε εφαρμοστή μιας πολιτικής που θάκανε να κοκκινήσουν ακόμα και ακραίοι νεοφιλελεύθεροι, δεν έχει πολλά ανάλογα παγκοσμίως. ‘Ισως ένα ήταν η προσχώρηση, πριν 30 χρόνια, του ηγέτη του “σοβιετικού κομμουνισμού” στον φιλοδυτικό φιλελευθερισμό. Βεβαίως κανείς δεν χρειάζεται Κομμουνιστικό Κόμμα ή Σοβιετική ‘Ενωση για να πάει στον καπιταλισμό και γι’ αυτό ο άνθρωπος εξαφανίστηκε μαζί με το κόμμα του. Το ίδιο θα συμβεί και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς δεν χρειάζεται την “ριζοσπαστική αριστερά” για να εφαρμόσει πολιτική “ριζοσπαστικής, υπερνεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς”!) 

Αυτά που λένε οι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων στους ‘Ελληνες μοιάζουν σα να κάθεσαι στο ‘Αουσβιτς, να βλέπεις τελευταία φορά τους δικούς σου να τους παίρνουν έναν έναν για τους φούρνους και νάρχεται ο “ομαδάρχης” του στρατοπέδου να σου λέει “εντάξει, σωθήκατε μέχρι τώρα, συνεχίστε να πειθαρχείτε στο πρόγραμμα”. 

Πριν από μέρες τράκαρα ένα κυβερνητικό στέλεχος κάπου και με ρώτησε “πως τα βλέπεις τα πράγματα Δημήτρη;” Καλά του λέω, εσύ πας γυρεύοντας, τι θέλεις και με ρωτάς; Τι περιμένεις να σου πω; Δεν ξέρεις ότι είμαι Κασσάνδρα και επίσης ότι η Κασσάνδρα βγήκε σωστή. ‘Ε τα ίδια θα σου πω. ‘Οτι έγινε στην Τροία θα γίνει κι εδώ έτσι που πάτε. 

Με κύτταξε αμήχανος και ψέλλισε κάτι για την ανάπτυξη που θάρθει. Κρατήθηκα και τούπα, όσο πιο συγκρατημένα μπορούσα: “Μα αφού το ίδιο το πρόγραμμα που εφαρμόζετε προβλέπει ύφεση, πως εσύ ελπίζεις σε ανάπτυξη;”

Η “Βάρκιζα” του ΣΥΡΙΖΑ

Δεν είναι όλοι τους έτσι βέβαια. Ο Πρωθυπουργός, ακούω, είναι πολύ πιεσμένος, ότι και να λέει on camera. “Τον είδα πριν από ένα χρόνο και τον είδα και πρόσφατα”, μας διηγείται ένας συνομιλητής του, αρκετά σοκαρισμένος. “Είδα έναν διαφορετικό άνθρωπο. Μου θύμισε τις περιγραφές που διάβασα για το πως ήταν, χρόνια μετά, οι βετεράνοι που γύρισαν από το Βιετνάμ!”

Ο κ. Τσίπρας μπέρδεψε τον Λένιν με τον Μακιαβέλι (ακριβέστερα την ελληνική κουτοπονηριά, για μην αδικούμε και τον Ιταλό φιλόσοφο), την Ιστορία με την πολιτική (στη χειρότερη μάλιστα, πιο “πολιτικάντικη” εκδοχή της), την πολιτική με την επικοινωνία. ‘Οπως ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του έτσι κι εκείνος λέει ότι ελπίζει σε μια ελάφρυνση του χρέους μετά την πρώτη αξιολόγηση (η προηγούμενη ελπίδα τοποθετούνταν χρονικά στον περασμένο Νοέμβρη, αλλά ποιός θυμάται πια ημερομηνίες, υποσχέσεις και νούμερα;). 

Λένε οι απερίγραπτοι ότι δεξιοί και ακροδεξιοί οργανώνουν τα μπλόκα, όπως πριν τρία χρόνια λέγανε για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι οργανώνει τα γιαουρτώματα των πολιτικών. Μα έχουν χάσει κάθε ίχνος σοβαρότητας; Αν όντως τους παίρναμε στα σοβαρά μια στιγμή, αυτό θα σήμαινε ότι η ελληνική “αριστερά” κατάφερε να στείλει στην ακροδεξιά το λαϊκό κίνημα. Αυτό ασφαλώς θα ήταν πολύ σπουδαίο, πρωτοφανές κατόρθωμα. ‘Η μήπως κι ο Γλέζος, που πήγε και ζήτησε συγγνώμη από τους αγρότες γιατί εμπιστεύτηκε τον Τσίπρα, ο καταδικασμένος τρεις φορές σε θάνατο, είναι κι αυτός ακροδεξιός;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλησε να γίνει το υποκείμενο της Ιστορίας. Απεδείχθη λαθρεπιβάτης στο τραίνο της. Ζαλίστηκε από τον ίλιγγο της απότομης και ξαφνικής ανόδου του, “τρελλάθηκε” από την προοπτική μιας εξουσίας που ούτε να ονειρευτεί δεν μπορούσε. Δεν αναγνώρισε και δεν σεβάστηκε την ίδια τη δύναμη που τον πήρε και τον έφερε στην εξουσία, και που δεν ήταν άλλη από τη γιγαντιαία ενέργεια που εκλύθηκε από την καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας από τα Μνημόνια, από την ανάγκη επιβίωσης και αξιοπρέπειας ενός λαού, ενός έθνους πληγωμένου από τις διαδοχικές προδοσίες “αριστερών” και “δεξιών” ηγετών που εμπιστεύτηκε. Αρνήθηκε να κάνει τη δουλειά που η Ιστορία τον εμπιστεύτηκε, να προετοιμάσει δηλαδή την Ελλάδα για την απαραίτητη για την επιβίωσή της ρήξη με τους Δανειστές. (Αν άλλωστε υπήρχε/υπάρχει κάποια ελπίδα αξιοπρεπούς συμβιβασμού, είναι πάντα όταν ο άλλος ξέρει ότ είσαι αποφασισμένος για όλα. Προτίμησε να πουλήσει, όπως ο Φάουστ, την ψυχή του στον Διάβολο, στη δική μας περίπτωση τον άξονα ΗΠΑ-Βρετανία-Ισραήλ, με την ελπίδα ότι θα τον βοηθήσει να παραμείνει στην εξουσία. Κατάντησε τώρα να λένε τον αρχηγό του “¨ηλίθιο” στα διεθνή φόρουμ κι αυτός να μην απαντάει. 

Μπορεί να σωθεί στο σημείο πούφτασαν τα πράγματα; Αυτό θα απαιτούσε να ξαναβρεί τη χαμένη του ψυχή, να ξαναγίνει το εργαλείο εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης και αναγέννησης που μας είπε ότι θέλει να γίνει, να οργανώσει τη ρήξη με τους Δανειστές. Θεωρητικά υπάρχει μια τέτοια δυνατότητα, στην πράξη όμως δεν φαίνεται να έχει την ψυχή, το μυαλό, τους ανθρώπους που θα χρειάζονταν. ‘Εχει “σπάσει” καιρό τώρα μέσα του. ‘Οσο για τις πολιτικές του ικανότητες τι να πει κανείς.;Η αξιοθρήνητη παρουσία των εκπροσώπων του στις συζητήσεις για το αγροτικό μόνο λύπηση προκαλεί σε οποιονδήποτε νοήμονα άνθρωπο. Γι’ αυτό και οι ηγέτες του προβληματίζονται τώρα να πάνε σε εκλογές, ίσως μάλιστα να αλλάξουν και το εκλογικό σύστημα, μια αλλαγή που, στις σημερινές συνθήκες, μόνο αποτέλεσμα θα ήταν να κάνει ακόμα λιγότερο κυβερνήσιμη τη χώρα και να δυσκολέψει πάρα πολύ την δυνατότητα να συγκροτηθεί στο μέλλον αντιμνημονιακή πλειοψηφία. 

Ο δρόμος της εξέγερσης

Δεν είναι παράξενο που αγρότες βρέθηκαν τώρα στην πρωτοπορία των κινητοποιήσεων. Αγρότες δεν έκαναν τις δύο μεγάλες επαναστάσεις των Ελλήνων στη νεώτερη εποχή, το 1821 και το 1940-44; Ούτε είναι περίεργο ότι τα ελεύθερα επαγγέλματα επίσης βγαίνουν στο δρόμο. Τα δύο αυτά στρώματα ξέρουν ότι τους πάνε για εκτέλεση και έχουν ακόμα διατηρήσει μια μίνιμουμ οικονομική δύναμη, που τους επιτρέπει να βρουν το κουράγιο για αντίσταση που έχασαν τα πιο εξαθλιωμένα στρώματα του πληθυσμού.

Για να πετύχει όμως ο αγώνας τους πρέπει να πάρει δημοκρατική οργανωτική μορφή, να συνδυαστεί με όλα τα άλλα στρώματα που κινητοποιούνται και να καταλήξει σε ένα πλατύ λαϊκό κίνημα που θα απαιτήσει την άμεση διακοπή του προγράμματος καταστροφής της χώρας, την καταγγελία των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, την άμεση διακοπή εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, τη χρησιμοποίηση από την Ελλάδα όλων των νομικών, θεσμικών, πολιτικών και γεωπολιτικών εργαλείων που διαθέτει και δεν χρησιμοποιεί.

Γιατί κανένα αίτημα, όσο λογικό κι αν είναι, οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας ή τάξης, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί στην Ελλάδα όσο παραμένει στο καθεστώς που της έχει επιβληθεί, “υποδούλωσης δια της καταστροφής, καταστροφής δια της υποδούλωσης”, το όλον συνοδευόμενο με τη λεηλασία.

Είναι πολιτικός παραλογισμός αυτό που προτείνουν διάφοροι φίλοι, να προτάξει το αντιμνημονιακό κίνημα, την έξοδο από το ευρώ, αν όχι την ΕΕ. Αντίθετα, η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει και να ασκήσει το σύνολο των δικαιωμάτων που απορρέουν από τη συμμετοχή της στην ευρωζώνη και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και να μπλοκάρει τη λειτουργία τους όπου έχει τη δυνατότητα (δικαίωμα βέτο). Η χώρα όμως πρέπει να είναι ταυτόχρονα έτοιμη να κάνει αυτό που ίσως χρειαστεί, αν οι εταίροι-καταστροφείς της επιμείνουν μέχρι τέλος και την πνίξουν χρηματοδοτικά, δηλαδή να είναι έτοιμη για την εισαγωγή εθνικού μέσου πληρωμών. Εννοείται ότι αν χρειαστεί να πάει στη δραχμή, θα πάρει και το χρέος μαζί της. Να δούμε τότε μπας και θελήσουν διαπραγμάτευση ουσιαστική οι ξένες τράπεζες και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

‘Οπως και γενικότερα, η Ελλάδα οφείλει να είναι έτοιμη για πόλεμο. Βρισκόμαστε σε πόλεμο από το 2010, οικονομικό και ελπίζουμε να παραμείνει μόνο τέτοιος, αν και δεν είναι βέβαιο. Για να σωθεί η χώρα πρέπει να απαντήσει με πόλεμο στον πόλεμο. Το βιοτικό επίπεδο ασφαλώς θα πέσει, ούτως ή άλλως, ότι και να γίνει, θα πέσει πιο κάτω, αλλά τουλάχιστο μπορεί έτσι να υπάρξει μια ελπίδα.

Το έχουμε πλειστάκις και εδώ και χρόνια γράψει. Μια “στρατηγική ρήξης” απαραίτητη για την επιβίωση της χώρας, προϋποθέτει ένα ρωμαλέο λαϊκό κίνημα, την οργάνωση συνεταιριστικών μορφών κοινωνικής οργάνωσης στη σφαίρα της διανομής και της παραγωγής, ένα πολύ ικανό επιστημονικό και διεθνές επικοινωνιακό επιτελείο, την προσπάθεια δημιουργίας μεγάλου ευρωπαϊκού κινήματος, που να αντιλαμβάνεται το “ελληνικό” ως δικό του πρόβλημα, όχι απλά ως πρόβλημα “συμπαράστασης”, την αναζήτηση γεωπολιτικών συμμαχιών σε όλα τα σημεία του ορίζοντα.

Αλλά δεν μπορούν οι δυσκολίες και οι κίνδυνοι της ρήξης να χρησιμοποιούνται αιωνίως ως επιχείρημα για να μη γίνει ποτέ. Η εναλλακτική στη ρήξη είναι η αποδοχή της παθητικής “αυτοκτονίας” της χώρας ή της διολίσθησης σε εσωτερικούς ή εξωτερικούς πολέμους. Είναι η ηθική αυτοκτονία του ελληνισμού.

Αθήνα, 3 Φεβρουαρίου

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος

πρώην Γραμματέας του Κινήματος Ανεξαρτήτων Πολιτών “Σπίθα”

πρώην μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ