Τι είναι τα hot spots και τι θα συμβεί με μαθηματική ακρίβεια


Δευτέρα, 8 Φεβρουαρίου 2016


Η ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΘΡΑΣΥΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ: Ο υπουργός Εσωτερικών Κουρουμπλής: "Ο δήμαρχος της Κω πυροβολεί τα πόδια του τουρισμού στο νησί"...
Αποτέλεσμα εικόνας για HOT SPOTS ΓΙΑ ΛΑΘΡΟΟ υπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Κουρουμπλής μιλώντας στον RealFm 97,8 και στον Κώστα Χαρδαβέλλα: «Εγκληματούν. Πυροβολούν τα πόδια του τουρισμού στην Κω, αυτό κάνει ο δήμαρχος». «Δεν είναι πιο έξυπνος, ούτε πιο ικανός, ούτε πιο πατριώτης, ούτε κατέχει τη μοναδική αλήθεια αυτός, σε σχέση με όλους τους άλλους δημάρχους που υπάρχουν». «Θα αποδειχτεί με στοιχεία τι κακό εφερε στον τόπο του ο κ. δήμαρχος», τόνισε ο  υπουργός.
Κύριοι, όσοι Έλληνες ακόμα Βουλευτές,
Πρώτα ας δούμε τι είναι τα Χοτ-Σποτς και τι αναμένεται με...
μαθηματική ακρίβεια, να συμβεί.
-     Σε ένα Χοτ Σποτ, ας πούμε σε αυτό της Κω, με πληθυσμό 40.000 κατοίκων, θα καταφθάσουν το καλοκαίρι, περισσότεροι από 200.000 Αφροασιάτες μετανάστες.
-     Μετανάστες πολέμου και οικονομικοί.
-     Αυτοί θα πρέπει να ελεγχθούν και να καταγραφούν εκεί
-     Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία, το 80% των ανωτέρω 300.000, ήτοι 160.000 θα είναι οικονομικοί μετανάστες, που δεν έχουν δικαίωμα να κατευθυνθούν στην ΕΕ.
-     Έτσι θα πρέπει να επιστραφούν στην Τουρκία που μέχρι τώρα, παρά το ό,τι υπέγραψε συμφωνία με την ΕΕ από το 2013, δεν τους δέχεται.
-     Έστω όμως και αν η τουρκία δεχθεί την επιστροφή τους, αυτοί, οι 160.000 (ολόκληρος στρατός) που πλήρωσαν ο καθένας 5.000 ευρώ για να έρθουν στην Κω, προβλέπεται να αρνηθούν να επιστρέψουν.
-     Και συνεπώς θα αντιδράσουν και μάλιστα μαχητικά, αρνούμενοι να επιστρέψουν.
-     Επιπλέον θα πρέπει οι 160.000 αυτοί οικονομικοί μετανάστες, να τραφούν κτλ., πράγμα αρκετά δύσκολο.
-     Μόνον ένας τόσον έξυπνος ως ο κ. Τσίπρας, δεν πρόβλεψε και ούτε τώρα προβλέπει τι πρόκειται να συμβεί στον Κω και στα άλλα μέρη των Χοτ-Σποτς.
-     Ιδίως με τον εγκλωβισμό τους στη χώρα μας, μετά και το κλείσιμο των συνόρων των Σκοπίων.
Και τι «έξυπνα» μας λέει σήμερα η κυβέρνηση (αλλά και ο ομοϊδεάτης Κυριάκος;)
Και τι δεν είπε σήμερα στο πρωινό ραδιόφωνο (στο Ρέαλ, στην εκπομπή του κ. Χαρδαβέλλα) ο ανωτέρω κατοχικός υπουργός. (Εκτός από το «έξυπνο» προηγούμενο του ερώτημα «να τους πνίξουμε;» που επανέλαβε σήμερα πάλιν…)
-     Κατηγόρησε τους κατοίκους της Κω που αντιστέκονται στην καταστροφή τους από τα πειθήνια όργανα της παγκοσμιοποίησης, Τσίπρα και Τασίες, Σίες και Κυριάκους.
-     Ενώ όλα τα τουριστικά γραφείο ματαιώνουν, λόγω του Χοτ Σποτ, τις κρατήσεις στο νησί του Ιπποκράτη και διαλύεται η οικονομία του νησιού, ο εικονιζόμενος,  ως γκεμπελίσκος, κατηγόρησε πάλιν «έξυπνα» (ανωτέρω) τον δήμαρχο της Κω για την καταστροφή του  τουρισμού του νησιού μας (και όχι τους υπαίτιους  νεοταξικούς των Χοτ Σποτς, Τσίπρα και Κυριάκο).
-     Κατηγόρησε όλα τα μικρού πληθυσμού 21 κράτη της ΕΕ γιατί δεν θα αφήνουν τα εκατομμύρια των οικονομικών  λαθρομεταναστών να οδεύσουν μέσω Σκοπίων στις χώρες τους για να τις αλώσουν.  
-     Μίλησε για δεσμεύσεις της χώρας που πρέπει είπε να τηρηθούν.
-     Δεσμεύσεις που ανέλαβε μόνος,  ως είχε αναλύει  τη δέσμευση του δολοφονικού του μνημονίου τον Ιούνιο, χωρίς να ερωτήσει κανένα και προπάντων τους κάτοικους των νησιών μας.
-     Αυτός ο νεοταξικός που θεωρεί την Ελλάδα χωραφάκι του.
-     Και που τις δεσμεύσεις αυτές, σύμφωνα με σημερινο δημοσίευμα,  υποστηρίζει ως αναμενόταν,  και ο έτερος υπηρέτης των γερμανών και της Νέας Τάξης, Κυριάκος.
-     Είπε ότι για όλα φταίει η ΕΕ και  όχι η προδοτικά (επιεικώς βλακώδης) συμπεριφορά τους, που η ΕΕ είπε, δεν τους έδωσε τα απαιτούμενα χρήματα, συσκευές κτλ.
Και πώς αντιδρά ο νεαρός νεοταξικός Τσίπρας που υφήρπασε το περασμένο Φθινόπωρο την ψήφο των Ελλήνων που αγνοούσαν τις «πατριωτικές»  του δεσμεύσεις, του «αριστερού» του υπερμνημονίου που ήδη καταστρέφει όλους τους Έλληνες;
-     Πρώτα λέει θρασύτητα, ότι (οι ανενημέρωτοι για το έγκλημα του) Έλληνες, τον ψήφισαν.
-     Δηλαδή ισχυρίζεται θρασύτατα ότι οι Έλληνες, εν πλήρη γνώσει ψήφισαν τα εγκληματικά του μέτρα, την καταστροφή τους και το ξεπούλημα όλης της χώρας και συνεπώς, λέει ο έξυπνος «πατριώτης», τώρα δεν δικαιούνται να αντιδρούν.
-     Αντιδρά, όπως όταν «καλή» ώρα μας έλεγαν το 2010, πόσο «αναξιοπρεπές» ήταν αν γίνει αναδιάρθρωση του χρέους ή τι «καταστροφή» θα ερχόταν χωρίς ευρώ.
-     Τώρα λέει τα ίδια  για την (χρησιμότατη υπό τις παρούσες συνθήκες) έξοδο μας από την Σένγκεν και τρομάζοντας τον Ελληνισμό θέλει να τον κάνει να δεχθεί την καταστροφή του.
-     Κατηγορεί κάθε αντιδρώντα ως χουντικό.
-     Και μάλιστα ενώ η χούντα (ως δείχνει η κατωτέρω φωτογραφία) είχε κάνει πολλά έργα με τον εικονιζόμενο κατωτέρω στη φωτογραφία, δεύτερο εξ αριστερών μετά τον Παττακό, πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, τότε εργολάβο της.
Αποτέλεσμα εικόνας για εργολαβος πατερας τσιπρα
Άλλη πονηρή αντίδραση του κατοχικού καθεστώτος που δείχνει τις ρίζες του «πατριωτισμού» του, είναι: Η κινητοποίηση των «αντιρατσιστικών»  του οργανώσεων, εναντίον των αντιδρώντων στην καταστροφή του Ελληνισμού με τους λαθρομετανάστες. 
Άλλοι λένε, δεν θέλω να το πιστεύω, ότι χρησιμοποιεί κατάλληλα και τους αναρχικούς, για να διαλύει τις ογκώδεις διαδηλώσεις εναντίον του.
Ευριπίδης Μπίλλης

Μια εικόνα που καταγράφει το ΤΕΛΟΣ του ΣΥΡΙΖΑ

ΔΕΥΤΈΡΑ, 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2016



Όταν ένα κόμμα δεν βρίσκει άλλο μέσον άμυνας από τα ΜΑΤ είναι «τελειωμένο». 
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για κόμματα που μιλούν στο όνομα της Αριστεράς. 
Και μόνο αυτή η φωτογραφία αποκαλύπτει περίτρανα την «αριστερή» ΑΠΑΤΗ του ΣΥΡΙΖΑ… 
Αλλά και το ΤΕΛΟΣ του…


Ο ελληνικό λαός κατάλαβε πλέον την ΑΠΑΤΗ και ο ελεεινός σφετεριστής των αριστερών αγωνιστικών παραδόσεων, καταφεύγει, για να σωθεί από την οργή του κόσμου, στα ΜΑΤ… 

Εικόνα που σηματοδοτεί τον πολιτικό θάνατο των παρασίτων – ανδρεικέλων της «αριστερής» αλητείας…

ΡΕΣΑΛΤΟ - Περιοδικό Πολιτικής και Πολιτισμικής Παρέμβασης

Ομοσπονδία Τεράτων



"Η Ελλάδα δεν είναι ομοσπονδία δημάρχων", είπε ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας, Βίτσας την ώρα που η κυβέρνησή του εκτελεί εντολές της Ομοσπονδίας της Ε.Ε σπέρνοντας χωρίς κανένα σχεδιασμό κέντρα ταυτοποίησης και στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και προσφύγων. 
Τα σημεία τα επιλέγουν οι Βρυξέλλες, στρατιωτικοποιούν τα σημεία και κατ' επέκταση τα χωριά και τις πόλεις γιατί έτσι τους γουστάρει, ενώ ο Βίτσας έχει την απαίτηση οι πολίτες του κάθε τόπου να μετατραπούν σε υπηκόους γιατί αυτός είναι ο δημοκράτης ενώ ο Αιγαιοπελαγίτης και ο Μακεδόνας είναι ο φασίστας.
Ο αρχάριος υπουργός Βίτσας μόλις κατέβασε την δημοκρατία από τον θρόνο της λέγοντας ότι η Ελλάδα δεν είναι ομοσπονδία δημάρχων και η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας, σφυρίζει κλέφτικα περιμένοντας τον πρόεδρο της, φιλοευρωπαϊστή Τατούλη, να πάρει θέση για την απαξίωση των Δημάρχων από τον υπουργό.
Ο Βίτσας ας εξηγήσει τι ακριβώς είναι η Ελλάδα, όπως και όλα τα δημοκρατικά κράτη, αν δεν είναι δημοκρατία των πολιτών των δήμων. Να μάς πει ακριβώς αν ξέρει τι είναι ο πρώτος και κυριότερος βαθμός της Δημοκρατίας. 
Με αυτή την υβριστική φράση προς τους Δημάρχους, τούς λέει κατάμουτρα ότι δεν είναι τίποτε άλλο από υπάλληλοι του κράτους των Βρυξελλών και οι πόλεις που διοικούν είναι χωράφια της εκάστοτε ευρωπαϊκής κυβέρνησης να κάνει ό,τι γουστάρει η Ομοσπονδία της Ε.Ε.
Τι ακριβώς είναι η Ελλάδα αν όχι τα χωριά και οι Δήμοι της; Αν βουλώνεις το στόμα στους εκπροσώπους των Δήμων, κατ' επέκταση και στους πολίτες που εκπροσωπούνται από αυτούς, είσαι ένας μοναρχολάτρης με ύφος αριστεροκουράδα που επειδή σου λέει η Μέρκελ κάνε βόθρο την τάδε περιοχή της Ελλάδας, εσύ την κάνεις. 
Ο Βίτσας και η κυβέρνησή του λένε "ναι" στην Ομοσπονδία της Γερμανίας όταν αυτή απαιτεί αλλά φτύνει τους ελληνικούς δήμους αποκαλώντας τους "Ομοσπονδία Δημάρχων" χωρίς να δέχεται συζήτηση για να βρεθεί λύση. Άλλο Γερμανική Ομοσπονδία και άλλο Ελληνική. Έχει άλλο άρωμα το σκατό της Μέρκελ και άλλου του προέδρου στο τελευταίο κατσικοχώρι. Δημοκρατία έχουμε στην Ε.Ε αλλά όχι στην Ελλάδα, αυτό μάς είπε ο Βίτσας. 
Ο πολιτικός των 4 μηνών ήρθε να μάς αναπτύξει το δημοκρατικό πολίτευμα κατά πόσο συμφέρει τα γεωπολιτικά και οικονομικά παιχνίδια της Ε.Ε και της Τουρκίας. Σηκώνει ανάστημα απέναντι σε περιοχές που είναι παρατημένες από την ηγεσία της Αθήνας εδώ και δεκαετίας αλλά στον Νταβούτογλου κάθεται σούζα. Η κυβέρνηση του Βίτσα δίνει 25 εκατ. ευρώ στην Τουρκία ως μερίδιο για να κρατήσει η Τουρκία τα ανεξέλεγκτα κύματα μεταναστών και προσφύγων (σιγά μην τα κρατήσει) αλλά στους Δήμους της Ελλάδας βγάζει γλώσσα επειδή μόνο αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά τι σηκώνει ο τόπος τους και τι όχι.
Αν ο Βίτσας και ο κάθε βιτσιόζος με την Ε.Ε υπουργός θέλει να κάνει τα χατίρια στην Ε.Ε και στην Τουρκία και αφού δημοκρατία υποστηρίζει ότι  έχουμε στα χαρτιά, τότε να μοιράσει τα κέντρα ταυτοποίησης σε όλη την Ελλάδα αρχίζοντας πρώτα από  στην Κηφισιά, το Καβούρι, τη Μύκονο, την Σαντορίνη, την Πάρο, την Αίγινα (δίπλα στην πισίνα του Φλαμπουράρη) και στο Βασιλικό Κήπο δίπλα από το Βασιλικό Κοινοβούλιο. Να είναι έγκλειστη εκεί η αδικία, η προσφυγιά, η απόγνωση, οι ασθένειες και απέξω να περνάνε τα χακί με τα αυτόματα στο χέρι καμαρωτά.
Η κυβέρνηση κάνει επικίνδυνα παιχνίδια με τους Ευρωπαίους θέλοντας σώνει και καλά με μετατρέψει τους Έλληνες πολίτες σε ρατσιστές με ζόρι. Ο αντιδημοκράτης Βίτσας αποφασίζει να κάνει κατάληψη σε ένα χώρο στοιβάζοντας ανθρώπους, για τους οποίους ο ίδιος λέει ότι δεν ξέρει τι ποιότητας είναι μέχρι να τους ταυτοποιήσει, απειλεί τους κατοίκους ότι ο τόπος τους θα γίνει ένα Νταχάου προσβάλλοντας την νοημοσύνη των κατοίκων ότι μόνο για 72 ώρες θα μένουν εκεί πρόσφυγες και μετά θα αναχωρούν. Ποιοι θα αναχωρούν και πού θα πάνε; Άντε και οι πρόσφυγες να αναχωρούν παίρνοντας άσυλο στα κράτη του βορά (σιγά μην πάρουν). Οι μετανάστες τι θα γίνουν; Διότι ο συνάδελφος του Βίτσα, Μουζάλας, ήταν αυτός που είπε ότι στείλαμε με απέλαση δύο αεροπλάνα μεταναστών στον Πακιστάν και το Πακιστάν μάς τους γύρισε πίσω πεσκέσι. Πλάκα μάς κάνουν; Μάς έκλεισαν τα σύνορα οι Σκοπιανοί με ευρωστρατό, χωρίς να είναι μέλος κράτος της Ε.Ε, και η κυβέρνηση δεν έστειλε ούτε μία επιστολή προς την σκοπιανή κυβέρνηση για το θεαθήναι. Δεν μπορεί να κάνει καλά διπλωματικά μία χώρα με 2,5 εκατ. κατοίκους και θα κάνει καλά 7 εκατ. πρόσφυγες και μετανάστες που μέχρι το 2017 θα περάσουν από το Αιγαίο, όπως μάς ενημέρωσε ο επίτροπος της Κομισιόν, Τουσκ.
Οι πανικόβλητες κινήσεις της κυβέρνησης, που πριν 9 μήνες απειλούσε την Ευρώπη ότι θα ανοίξει τα σύνορα και θα μπουκάρουν στις ευρωπαϊκές πόλεις εκατομμύρια μεταναστών, γύρισαν μπούμερανγκ όχι στην κυβέρνηση του Ευρωπαϊκού Απαρτχάιντ Ελλάδα, αλλά σε συγκεκριμένους Δήμους της Ελλάδας μετατρέποντάς τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης του Γ' Ράιχ. 
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ο Βίτσας και η παρέα του συνεχίζουν να κάνουν το επικοινωνιακό παιχνίδι ότι ακροδεξιά στοιχεία των Δήμων της χώρας είναι αυτά που δημιουργούν επεισόδια φουντώνοντας την κατάσταση ακόμη περισσότερο διότι θέλουν τελικά ακροδεξιά στοιχεία να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να αρχίσουν παρατράγουδα όμοια με αυτά ναζιστικών χώρων του Βορρά να γίνονται καθημερινότητα όπου στηθούν κέντρα ταυτοποίησης και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η χαρά του Κασιδιάρη και των ομοίων του να στήνονται μπροστά σε κάμερες και να μιλούν για τον αφελληνισμό από τους βρομιάρηδες ασιατοαφρικανούς που έκαναν κατάληψη σε νησιά και πόλεις. Ο πιο σκούρος σε χρώμα και από Αλγερινό, Μιχαλολιάκος θα κάνει ομιλίες σε όλη την Ελλάδα υπερασπιζόμενος το γένος του, των ψηλών, καλλίγραμμων, ξανθών και γαλανομάτηδων.
Αν αφήνατε την "Ομοσπονδία των Δημάρχων" να πάρει αποφάσεις για το προσφυγικό και μεταναστευτικό τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο απάνθρωπα για τους θαλασσοπνιγμένους  όσο απάνθρωπα τα κατάφεραν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, με έναν Σαμαρά να σηκώνει φράκτη πνίγοντας ανθρώπους στο Αιγαίο  και με  έναν Τσίπρα να σηκώνει φράκτες μέσα σε πόλεις και χωριά της χώρας στρατιωτικοποιώντας τα. 
Εφόσον το πρόβλημα συνειδητά καταφέρατε να το κάνετε από παγκόσμιο και πανευρωπαϊκό σε εθνικό τότε τις αποφάσεις για τον τόπο τους θα έπρεπε να την πάρουν οι Δήμαρχοι και όχι οι εκτελεστές εντολών της Ε.Ε. Όταν Τσίπρας, Γεννηματά, Μητσοτάκης, Λεβέντης και Θεοδωράκης συμφωνούν ότι το προσφυγικό είναι πλέον εθνικό πρόβλημα στρώθηκε το χαλί για τους εθνικοπαράφρονες και τους εθνικοναζιστές. Και αφού είναι φασιστική η "Ομοσπονδία των Δημάρχων" με κυβέρνηση της "αριστεράς", σύντομα θα δούμε να το λύνει το θέμα η "Ομοσπονδία των Τεράτων" με την όποια κυβέρνηση ετοιμάζει η Ε.Ε για το βιλαέτι Ελλάδα. Η συγκεκριμένη Ομοσπονδία δεν θα πάρει σβάρνα μόνο αλλόφυλους αλλά όσους τολμούν να υπερασπιστούν το οποιοδήποτε δικαίωμα, δικό τους ή μετανάστη. Οι φράκτες δεν θα μπουν μόνο στα σύνορα και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά σε κάθε σπίτι, σε κάθε δρόμο και σε κάθε στόμα πριν τολμήσει να ξεστομίσει την λέξη Ελευθερία.

στον Τοίχο

ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΝΙΓΕΙ



Εκτύπωση
8-2-2016
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Απελπισία και αίσθημα αδιεξόδου κυριαρχούν στην ελληνική κοινωνία. Για την τεράστια πλειοψηφία του ελληνικού λαού, όχι για όσους είναι αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτική που ακολουθεί εδώ και ένα χρόνο η κυβέρνηση Τσίπρα σκότωσε την ελπίδα ότι η Αριστερά μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση, αλλάζοντας τα πράγματα υπέρ των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Όσο περισσότερο κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο ταυτίζεται σταδιακά η Αριστερά στη λαϊκή συνείδηση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που άλλα υπόσχονταν προεκλογικά και άλλα έκαναν μετεκλογικά.
Αυτό αντανακλάστηκε και στην απεργία. Η συμμετοχή στην απεργία της Πέμπτης ήταν εντυπωσιακή. Αντιθέτως, η συμμετοχή στις αντικυβερνητικές συγκεντρώσεις ήταν σαφώς κατώτερη από τις ελπίδες της ΝΔ. Το μήνυμα είναι διπλό. Πρώτον, ο λαϊκός κόσμος στη χώρα μας είναι εντελώς απογοητευμένος από τον τρόπο που ασκεί τη διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα. Δεύτερον, σε καμιά περίπτωση δεν θέλει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού να ανατρέψει με νέες εκλογές τον Αλέξη Τσίπρα και να βάλει στη θέση του πρωθυπουργού τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν βλέπει ο λαός μας ως εναλλακτική επιλογή ελπίδας τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να τον βάλει στη θέση του Τσίπρα. Προτιμάει τον Τσίπρα πρωθυπουργό που το παλεύει, αλλά δεν κατορθώνει απολύτως τίποτα, υποκύπτοντας διαρκώς στο Γερμανό Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τους ομοίους του στην ΕΕ, παρά τον Μητσοτάκη που είναι ένθερμος υποστηρικτής της γερμανικής γραμμής και συμφωνεί απολύτως με τη γερμανική πολιτική. Αυτό αποτυπώνει και το πολιτικό αδιέξοδο για το οποίο κάναμε λόγο ευθύς εξαρχής.
Ο κόσμος προτιμάει να έχει πρωθυπουργό τον Τσίπρα, ο οποίος έχει αποδειχθεί ένα χρόνο τώρα ότι είναι παντελώς ανίκανος να υλοποιήσει έστω και μια από τις προεκλογικές του υποσχέσεις, αλλά και τις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης κυβέρνησής του, παρά τον Μητσοτάκη, ο οποίος συμφωνεί σε όλα με τους Γερμανούς. Αυτή η κατάσταση ισχύει σήμερα. Πόσο όμως μπορεί να διαρκέσει; Αδύνατον να το προβλέψουμε αυτή την ώρα. Αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι μόνο ότι μια τέτοια αλλαγή δεν βρίσκεται επί θύραις, δεν είναι επικείμενη. Από εκεί και πέρα, ο χρόνος θα δείξει. Εμείς πάντως οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι παρά την παρέλευση ενός χρόνου από τότε που άρχισε να κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει μεν συζήτηση για τη ζημιά που θα πάθει ο κοσμάκης όταν υλοποιηθούν οι προβλέψεις του Μνημονίου Τσίπρα, αλλά ακόμη το χέρι της κυβέρνησης δεν έχει μπει στην τσέπη των κατοίκων της χώρας για να αρπάξει λεφτά. Επειδή ο κόσμος πείθεται από την πείρα του, όσο καθυστερεί η κυβέρνηση να βουτήξει τα λεφτά του κοσμάκη τόσο θα παρατείνεται η λαϊκή ανοχή απέναντί της. Μόνο όταν βάλει ο Τσίπρας το χέρι του στην τσέπη των λαϊκών ανθρώπων, θα έχουμε αξιοσημείωτες πολιτικές εξελίξεις. Μέχρι τότε, αυτοί που θα κινητοποιούνται εναντίον της κυβέρνησης θα είναι πρωτίστως οι πολιτικοί της αντίπαλοι.
Παρ’ όλα αυτά, το περιθώριο που έχει η κυβέρνηση μέχρι να αρχίσει να υλοποιείται το Μνημόνιο Τσίπρα είναι μόνο μερικοί μήνες. Μέχρι δηλαδή να ψηφιστεί το συμφωνημένο με τους δανειστές ασφαλιστικό και να περικοπούν τα χρήματα που θα παίρνουν στα χέρια τους οι συνταξιούχοι, μέχρι να ψηφιστεί το φορολογικό και να αρχίσει ο κόσμος να πληρώνει περισσότερους φόρους με χαμηλότερα εισοδήματα, μέχρι να αρχίσει ο λαός μας να πληρώνει περισσότερες ασφαλιστικές εισφορές. Όλα αυτά είναι ζητήματα λίγων μηνών, αλλά μέχρι να λάβουν χώρα αυτές οι αρνητικές αλλαγές δεν μπορούμε να περιμένουμε σοβαρές πολιτικές ανακατατάξεις. Από τη στιγμή όμως που θα συμβούν αυτές οι αλλαγές, υπάρχει μια ιδιομορφία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα που το Μάιο του 2012, προ τετραετίας, είχε πάρει μόνο 17% και είχε πρωτίστως αριστερούς ψηφοφόρους στο πλευρό του. Πέρυσι υπερδιπλασίασε τις ψήφους του τόσο τον Ιανουάριο όσο και το Σεπτέμβριο παίρνοντας 35%. Αυτό σημαίνει ότι εμφάνισε αυτό το ποσοστό το 2015, όταν ψηφοφόροι άλλων κομμάτων και πάνω απ’ όλα του ΠΑΣΟΚ είχαν πιστέψει ότι ο Τσίπρας θα άλλαζε τα πράγματα. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως όταν αρχίσουν οι πολιτικές ανακατατάξεις, δεν αποκλείεται καθόλου να προσλάβουν κατακλυσμιαίο χαρακτήρα, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μόνο πρόσφατους ψηφοφόρους.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι με τον Μητσοτάκη αρχηγό, η ΝΔ θα ψηφιστεί μόνο από τους ακραιφνείς δεξιούς ψηφοφόρους. Αποκλείεται να προσελκύσει νέους ψηφοφόρους πιο δημοκρατικών πεποιθήσεων, ακόμη και αν ο Σταύρος Θεοδωράκης, η Φώφη Γεννηματά και ο Βασίλης Λεβέντης πάνε μαζί του. Τι θα σημαίνει κάτι τέτοιο, θα το δούμε, αν και όταν συμβεί.
*Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

 

ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΩΤΗΣΗ

 ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ


E-mailΕκτύπωσηPDF
8-2-2016
----000nikolopoulos
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ Δ.Σ ΤΟΥ ΜΑΧΩΜΕ, ΣΤΟ ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΜΑΧΩΜΕ (15-17/1)
1. Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ
Η κρίση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, που εκδηλώθηκε το 2008 στο πλαίσιο της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής κρίσης1, βαθαίνει όλο και περισσότερο. Πρόκειται για κρίση δομικού χαρακτήρα η οποία έχει προσβάλλει τα θεμέλια της κοινωνίας μας.
Η αντιμετώπιση της κρίσης αυτής από τους εκπροσώπους της κυρίαρχης τάξης ως συγκυριακής, με βάση τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και με αιχμή τα μνημόνια και τα μέτρα που αυτά συνεπάγονται2, όξυναν ακόμη περισσότερο την κρίση αποδιαρθρώνοντας πλήρως την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Το αποτέλεσμα των νεοφιλελευθέρων αυτών επιλογών και πολιτικών ήταν η φτωχοποίηση καιπεριθωριοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος της κοινωνίας μας και, κυρίως, των εργαζομένων, των συνταξιούχων, της νεολαίας και των ενδιάμεσων κοινωνικών στρωμάτων.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση Αλ. Τσίπρα με την απομάκρυνσή της από τις προγραμματικές θέσεις, αποφάσεις και επεξεργασίες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προσχώρησε σε νεοφιλελεύθερες επιλογές και πολιτικές, αποδεχόμενη στις 13 Ιουλίου 2015 να εφαρμόσει ένα τρίτο μνημόνιο ιδιαίτερα επιβαρυντικό για τα συμφέροντα του εργαζόμενου λάου και της χώρας. Η μετατροπή της χώρας, στο πλαίσιο της ευρωζώνης, σε μόνιμη αποικία χρέους και των μη προνομιούχων κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων σε φόρου υποτελείς είναι πλέον γεγονός.
Η κρισιμότητα της σημερινής κατάστασης επιβάλλει άμεσα την ανάγκη λήψης μέτρων ριζοσπαστικού χαρακτήρα στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου οικονομικής και κοινωνικής ανόρθωσης και ανάπτυξης ώστε η χώρα να απεμπλακεί από τις μνημονιακές δεσμεύσεις και περιορισμούς που τη βυθίζουν σε μεγαλύτερη κρίση και την οδηγούν σε καθολική καταστροφή.  
2. ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ ΕΝΟΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΕ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ  
Για να καταστεί δυνατή η αντιστροφή της καταστροφικής πορείας της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας πρέπει να εφαρμοστεί ένα εναλλακτικό σχέδιο και να ακολουθηθεί μία πολιτική ριζικά διαφορετική από αυτή που υποστηρίζει το κυρίαρχο μπλοκ εξουσίας. Ένα τέτοιο εναλλακτικό σχέδιο πρέπει να βασίζεται στους ακόλουθους άξονες:    
α) ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Κάθε κοινωνία για να μπορεί να αναπαράγεται και να αναπτύσσεται είναι υποχρεωμένη να εξασφαλίζει τα αγαθά και τους πόρους που απαιτούνται για το σκοπό αυτό. Συνεπώς, η παραγωγική διαδικασία αποτελεί θεμελιώδη λειτουργία κάθε κοινωνίας, όπως και το σημαντικότερο αφετηριακό σημείο προσέγγισης και αντιμετώπισης των οικονομικών, και όχι μόνον, προβλημάτων.
Η καταστροφή του παραγωγικού δυναμικού της χώρας μας από τις επιλογές και τις πολιτικές των κυρίαρχων κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων απαιτεί την άμεση δραστηριοποίηση του κοινωνικού και του δημόσιου τομέα3.
Η εισαγωγή και η καθιέρωση θεσμών αυτοδιαχείρισης και συνεργατισμού μπορεί να απορροφήσει και να ενεργοποιήσει, σε μεγάλη έκταση, το αξιόλογο εργασιακό δυναμικό που διαθέτει η χώρα μας και το οποίο έχει περιθωριοποιηθεί και παραμένει ανενεργό. Ποσοστά ανεργίας 30% περίπου στον ενεργό πληθυσμό και 65% στη νεολαία είναι ιδιαίτερα δύσκολο να απορροφηθούν με διαφορετικό τρόπο. Ιδιαίτερα, η μαζική μετανάστευση των καταρτισμένων επιστημονικοτεχνικά νέων έχει προσλάβει καταστρεπτικές για το μέλλον της χώρας διαστάσεις.
Οι αυτοδιαχειριστικές και συνεργατικές μορφές δίνουν τη δυνατότητα στους άμεσους παραγωγούς να αναπτύσσουν παραγωγικές δραστηριότητες ευρύτατου φάσματος αξιοποιώντας τα σημαντικά συγκριτικάπλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα μας στον πρωτογενήδευτερογενή και τριτογενή τομέα.
Ταυτόχρονα με την ενεργοποίηση του κοινωνικού τομέα επιβάλλεται η άμεση δραστηριοποίηση του δημόσιου τομέαΟ δημόσιος τομέας με την οικονομική και επενδυτική του δραστηριότητα και λειτουργία μπορεί να δώσει την απαραίτητη ώθηση για την επανεκκίνηση, την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Για να μπορέσει να παίξει το ρόλο αυτό ο δημόσιος τομέας, θα πρέπει να διευρυνθεί τόσο το πεδίο δράσης των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών όσο και να περιέλθει άμεσα στην ιδιοκτησία του το σύνολο των τραπεζών, εκτός από τις συνεταιριστικές, οι οποίες ανακεφαλαιοποιούνται και ενισχύονται συνεχώς με χρήματα των υποτελών κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων. Με την απόκτηση των τραπεζών από το δημόσιο η τραπεζική χρηματοδότηση της οικονομίας θα πάψει να καθορίζεται από τα συμφέροντα και τις επιλογές του διεθνούς, του ευρωπαϊκού και του εγχώριου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και θα στραφεί στην εξυπηρέτηση των αναγκών της οικονομίας μας.
Στην προσπάθεια για την επανενεργοποίηση και την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίαςσημαντικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν, επίσης, οι μικρομεσαίες επιχειρήσειςοι οποίες έχουν να προσφέρουν πολλά στους περισσότερους τομείς. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις μπορούν να συντελέσουν στην κάλυψη άμεσων αναγκών (διατροφή, ένδυση, υπόδηση), στην μείωση της ανεργίας, στην εφαρμογή καινοτομιών, στη βελτίωση του τουρισμού, στην αύξηση των εξαγωγών και στον περιορισμό των εισαγωγών, στην παραγωγή εξαρτημάτων κ.ά.
Η πολιτεία οφείλει να συμπαραστέκεται και να μεριμνά για τα προβλήματα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και να συμβάλλει στην επίλυσή τους, ιδιαίτερα, όταν αυτές αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και δράσεις κοινοπρακτικού χαρακτήρα.
Η ενεργοποίηση του κοινωνικού και του δημόσιου τομέα, όπως και η δραστηριοποίηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, θα έχουν ως άμεσο αποτέλεσμα την παραγωγή νέου πλούτου και τη δραστική μείωση της ανεργίας. Είναι αυτονόητο ότι ο συντονισμός των βασικών αυτών τομέων απαιτεί την καθιέρωση του αποκεντρωμένου κοινωνικού σχεδιασμού και προγραμματισμού, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται τόσο η επιθυμητή κατεύθυνση όσο και η κοινωνικοοικονομική αποτελεσματικότητά της.
Ειδικότερα σε ότι αφορά το ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης πρέπει να επισημανθεί ότι στις απαρχές κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας, ιδιαίτερα σε συνθήκες δομικής κρίσηςτου κυρίαρχου συστήματος, βρίσκεται η αναγκαία μεταβολή των οικονομικών δομών της κοινωνίας ώστε οι υφιστάμενες σχέσεις παραγωγής να μετασχηματιστούν και να πάψουν να κρατούν σε εξαρτημένη θέση τους εργαζόμενους και τους άλλους παραγωγούς, δηλαδή τα πιο δυναμικά στοιχεία του πληθυσμού. Άλλωστε, η αποτελεσματική χρησιμοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων που έχει στη διάθεση της η κοινωνία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εάν δεν αντιμετωπιστούν και εξαφανιστούν οι υπάρχουσες μορφές παρασιτικής δραστηριότητας και κατανάλωσης. Για το λόγο αυτό σε μια εναλλακτικού τύπου οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στην ικανοποίηση των συλλογικών αναγκών4. Δηλαδή, εάν θέλουμε να επιτύχουμε ταχεία οικονομική ανόρθωση και ανάπτυξη είναι απαραίτητο η προσπάθεια να επικεντρώνεται στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και στην ανάπτυξη επωφελών για την κοινωνία δραστηριοτήτων5.  
β) ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ  
Η διαγραφή του μεγαλύτερου, τουλάχιστον, μέρους του δημόσιου χρέους6, κατά προτίμηση μετά από συνεννόηση με τους δανειστές ή στην ανάγκη μονομερώς, θα εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, όπως και πόρους για την παραγωγική ανασυγκρότησηκαι την ανάπτυξή της.
Η διαγραφή αυτή θα δώσει τη δυνατότητα το πλεόνασμα7 που θα παράγεται στο πλαίσιο της οικονομίας μας να κατευθύνεται, αφενός, στη χρηματοδότηση παραγωγικών δραστηριοτήτων του κοινωνικού και του δημόσιου τομέα όπως και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και, αφετέρου, στην ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας. Άλλωστε, μία τέτοια επιλογή και πολιτική θα θέσει τέρμα στην απομύζηση του παραγόμενου πλεονάσματος από το διεθνές χρηματιστικό και χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Δεν είναι ασφαλώς τυχαίο ότι και το τρίτο μνημόνιο κινείται στην ίδια κατεύθυνση εντείνοντάς την μάλιστα.
Η διατήρηση του καθεστώτος αποικίας χρέους στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα μας, εντός της ευρωζώνης, εάν δεν τερματιστεί το συντομότερο είναι φανερό ότι την οδηγεί σε πλήρη οικονομική και κοινωνική καταστροφή. Η επιστροφή σε συνθήκες αυτοδύναμου ελέγχου και διαχείρισης της πραγματοποιούμενης συσσώρευσης8 στο πλαίσιο της ελληνικής οικονομίας είναι η μόνη βάση στην οποία μπορεί να στηριχτεί μία γνήσια πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης.
Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει διαδικασία συσσώρευσης που να είναι απαλλαγμένη από αντιθέσεις, ο χαρακτήρας και η μορφή των οποίων καθορίζεται από τις υφιστάμενες ή δημιουργούμενες παραγωγικές δομές και τους υφιστάμενους, κάθε φορά, συσχετισμούς ταξικής δύναμης. Για το λόγο αυτό η ανάλυση των συγκεκριμένων διαδικασιών στο πλαίσιο των οποίων εμφανίζονται οι αντιθέσεις αυτές παραμένει ο καλύτερος τρόπος για το πώς πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε.  
γ) ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ  
Η άμεση εισοδηματική ενίσχυση των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων που δέχτηκαν τη νεοφιλελεύθερη και μνημονική επίθεση στα εισοδήματα, την απασχόληση και στα κοινωνικά δικαιώματά τους δεν αποτελεί μόνο μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά και μέσο άμεσης ενίσχυσης της ζήτησης για την αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας.
Στο πλαίσιο αυτό η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και της εισφοροδιαφυγής αποτελεί πρώτη προτεραιότητα ώστε να σταματήσει η ιδιοποίηση δημόσιων και κοινωνικών πόρων από ιδιωτικά συμφέροντα. Η καθιέρωση ενός δίκαιου κοινωνικά και αποτελεσματικού φορολογικούσυστήματος είναι περισσότερο από αναγκαία για να μην πληρώνουν φόρους, κυρίως, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι και να φοροδιαφεύγουν τα κυρίαρχα κοινωνικά στρώματα και τάξεις με αποτέλεσμα να πλήττεται σοβαρά η ελληνική οικονομία και κοινωνία και να υπονομεύεται η αναπτυξιακή της διαδικασία.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ουσιαστικό τρόπο, από οικονομική και κοινωνική άποψη, τοσυνταξιοδοτικό ζήτημα με τη θέσπιση ενός ορθολογικού, κοινωνικά δίκαιου και βιώσιμου συστήματος. Ενός συστήματος το οποίο θα θεραπεύει τις ανισότητες και τις αδικίες που είχαν δημιουργήσει δεκαετίες πελατειακών παρεμβάσεων και ρυθμίσεων, λεηλασιών των αποθεματικών των ταμείων9 και μνημονιακών πολιτικών με τις οριζόντιες περικοπές που επέβαλλαν, με αποτέλεσμα την καθίζηση των κύριων και επικουρικών συντάξεων βυθίζοντας στη δυστυχία το μεγαλύτερο τμήμα των σημερινών συνταξιούχων και το σύνολο των μελλοντικών συνταξιούχων.  
δ) ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Για να μπορεί να συμβάλλει το κράτος και το δημόσιο στην ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας πρέπει να πάψει να λειτουργεί γραφειοκρατικά και πελατειακά. Η στελέχωση του κράτους και του δημοσίου πρέπει να γίνεται με καταρτισμένο προσωπικό και, αποκλειστικά, με αξιοκρατικά κριτήρια και τρόπο. Με δεδομένο, αφενός, ότι ο χαρακτήρας και η λειτουργία του κράτους προσδιορίζονται από τις σχέσεις παραγωγής και τις ταξικές σχέσεις που επικρατούν και, αφετέρου, ότι το κράτος εκφράζει τα συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων και τη σχέση που τα συμφέροντα αυτά διαμορφώνουν με τα συμφέροντα των υποτελών τάξεων, όπως η σχέση αυτή διαμορφώνεται μέσα από την ταξική πάλη και τους συσχετισμούς κοινωνικοπολιτικής δύναμης που προκύπτουν από αυτή, η αλλαγή του χαρακτήρα και της λειτουργίας του κράτους αποτελεί κεντρικό στόχο και, ταυτόχρονα, διακύβευμα.
Για το λόγο αυτό στη διαδικασία του κοινωνικού μετασχηματισμού, από την πρώτη στιγμή, ο εκδημοκρατισμός και ο μετασχηματισμός του κράτους πρέπει να βασιστεί στην εισαγωγή θεσμών και διαδικασιών άμεσης δημοκρατίαςΟι θεσμοί και οι διαδικασίες αυτές θα ενεργοποιούν το ανθρώπινο δυναμικό του κρατικού μηχανισμού μετατρέποντάς τον σε αποφασιστικό παράγοντα εξυπηρέτησης, και όχι καταδυνάστευσης, της κοινωνίας και των πολιτών. Ταυτόχρονα, η εισαγωγή και η ανάπτυξη αμεσοδημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών θα παρεμποδίζει τη γραφειοκρατικοποίηση του κράτους και των μηχανισμών του10.
Στον ευρύτερο δε δημόσιο τομέα, δηλαδή στις δημόσιες επιχειρήσεις και τους οργανισμούς όπως και στις τράπεζες, επιβάλλεται, άμεσα, να καθιερωθούν θεσμοί και διαδικασίες εργατικού και κοινωνικού ελέγχου. 
ε) ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ  
Η ανάκτηση της ανεξαρτησίας στο νομισματικό τομέα και τη νομισματική πολιτική είναι απαραίτητη για να διευκολυνθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Για να επιτευχθεί ο μεγάλος αυτός στόχος και να αποδεσμευθεί η χώρα από τις καταστροφικές συνέπειες των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων επιβάλλεται να έχει κατάλληλη νομισματική πολιτική. Έτσι, η επιστροφή στοεθνικό μας νόμισμα είναι αναγκαία από τη στιγμή κατά την οποία το ευρώ δεν λειτουργεί ως κοινό νόμισμα που να εκφράζει τη συνισταμένη των δυνατοτήτων και των αναγκών των κρατών- μελών της ευρωζώνης.
Σχετικά, είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε, αφενός, τη βεβιασμένη επιλογή των κυρίαρχων κύκλων για την ένταξή μας στην ευρωζώνη με τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες για την παραγωγή και την οικονομία μας και, αφετέρου, ότι το ευρώ με τον τρόπο που καθιερώθηκε και λειτουργεί παίζει αρνητικό ρόλο για τις περισσότερες χώρες της ευρωζώνης. Η μοναδική, σχεδόν, χώρα που ευνοήθηκε και ευνοείται από το ευρώ είναι η Γερμανία, της οποίας η οικονομία δεν θα μπορούσε να έχει τα οφέλη που έχει εάν είχε το μάρκο σαν νόμισμα της. Σε περίπτωση που η Γερμανία αναγκαζόταν να επιστρέψει στο μάρκο θα έβλεπε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, να εκμηδενίζονται τα αποτελέσματα της εσωτερικής υποτίμησης που είχε επιβάλλει στους γερμανούς εργαζόμενους και συνταξιούχους11 και να αποδυναμώνεται σημαντικό τμήμα του παραγωγικού της δυναμικού.
Το ευρώ, αντίθετα από ότι υποστηρίζεται από τις κυρίαρχες ελίτ, δεν συνέβαλε στη σύγκλιση των οικονομιών των χωρών της ευρωζώνης αλλά στην απόκλισή τους. Διαπιστώνεται, δηλαδή, ότι στην ευρωζώνη επιβάλλεται μία ενιαία πολιτική σε ετερογενείς οικονομίες επιδεινώνοντας τις διαφορές τους, αφού δεν εφαρμόζονται πολιτικές και μηχανισμοί άμβλυνσης και υπέρβασής τους12.
Συνεπώς, από τη στιγμή που δεν υπάρχει ένα κοινό νόμισμα και ένα κατάλληλο πλαίσιο, που να είναι σε θέση να εξυπηρετούν τις οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες των λαών της ευρωζώνης, η επανάκτηση της νομισματικής αυτονομίας μας, ώστε να μπορούμε να εφαρμόζουμε τις πολιτικές και τα κοινωνικοοικονομικά μέτρα που είναι απαραίτητα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού, είναι επιβεβλημένη. Μονάχα με την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα και την κατοχύρωση της νομισματικήςμας ανεξαρτησίας μπορούμε να εξασφαλίζουμε την απαιτούμενη ρευστότητα για την διευκόλυνση της χρηματοδότησης τόσο της παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης της οικονομίας μας όσο και την ανασυγκρότηση του κράτους πρόνοιας και την αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης σε προοδευτικές βάσεις και κατεύθυνση.        
3. Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Η υλοποίηση των αξόνων που εκθέσαμε προηγουμένως, σε γενικές γραμμές, μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία υπέρβασης της δομικής κρίσης στην οποία έχει περιέλθει η οικονομία και η κοινωνία μας13. Μία κρίση η οποία θα βαθαίνει ακόμη περισσότερο μετά την αποδοχή ενός βαρύτερου, του τρίτου, μνημονίου14εάν δεν σημειωθούν μεγάλης κλίμακας αλλαγές σε όλα τα επίπεδα15.
Είναι πλέον περισσότερο από φανερό ότι μονάχα με την εισαγωγή και καθιέρωση νέων σχέσεων παραγωγής, θεσμών και διαδικασιών με σοσιαλιστικό προσανατολισμό16 μπορούν η οικονομία και η κοινωνία να ξεφύγουν από τα κρίσιμα αδιέξοδα στα οποία τις οδήγησαν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές των εκπροσώπων της κυρίαρχης τάξης σε άμεση συνεργασία με τα ξένα συμφέροντα και με αιχμή τα επαχθή μνημόνια.
Για τους λόγους αυτούς η λύση του γόρδιου δεσμού της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας απαιτεί ρήξεις και ανατροπές με τη θεσμοθέτηση και εφαρμογή μέτρων και πολιτικών ριζοσπαστικού χαρακτήρα. Σε αντίθετη περίπτωση η κρίση θα επιδεινώνεται με ακόμη πιο καταστροφικά αποτελέσματα για τον εργαζόμενο λαό και τη χώρα.    

http://www.iskra.gr/index.php