Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΡΟΛΟ ΜΠΑΝΑΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΕ

11-3-2016

ΔΙΠΛΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ  

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΞΟ  

Του ΑΡΗ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ  

Όταν αυτή η στήλη προειδοποιούσε, την περασμένη εβδομάδα, για την επερχόμενη “Μαύρη Δευτέρα”, με αφορμή τη σύνοδο κορυφής Ε.Ε.- Τουρκίας για το προσφυγικό και τη συνεδρίαση του Eurogroup για την αξιολόγηση, οι υπερασπιστές της κυβέρνησης θα ήθελαν να πιστέψουν ότι πρόκειται απλώς για χρησμούς Κασσάνδρας, προϊόντα κεκτημένης αντιπολιτευτικής ταχύτητας. Δυστυχώς, τα γεγονότα φαίνεται να δικαιώνουν τις δυσοίωνες εκτιμήσεις ταχύτερα απ' ό,τι θα περίμενε κανείς.

Κατά την προσφιλή του συνήθεια, ο Αλέξης Τσίπρας εμφάνισε εαυτόν νικητή και τροπαιούχο μετά τη μαραθώνια σύνοδο κορυφής της περασμένης Δευτέρας (εδώ το έκανε την αποφράδα 13η Ιουλίου, τώρα θα δίσταζε;). Η απόφαση της συνόδου “επανέφερε το προσφυγικό στη σωστή κατεύθυνση”, η Αυστρία και οι χώρες του Βίζεγκραντ που μας έκλεισαν μονομερώς τα σύνορα “απομονώθηκαν”, το κουαρτέτο γυρίζει στην Αθήνα με καλές προθέσεις, η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα μπει γρήγορα πάνω στο τραπέζι, όπως μας διαβεβαίωσε ο κ. Ντάιζελμπλουμ. ΟΥΑΟΥ!

Ουδείς πολιτικός, διπλωμάτης ή αναλυτής με στοιχειώδη αίσθηση ρεαλισμού ανά τας Ευρώπας συμμερίστηκε την αμέριμνη αισιοδοξία του Έλληνα πρωθυπουργού. Όλες οι σοβαρές ευρωπαϊκές εφημερίδες (Le Monde, Guardian, Financial Times κλπ) μιλούσαν για απαράδεκτη απόφαση μιας Ε.Ε. που παραβιάζει βάναυσα τη συνθήκη του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, σέρνεται πίσω από τις απαιτήσεις του Ερντογάν και τσαπαλατά την Ελλάδα, μετατρέποντάς την σε απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης Στο ίδιο μήκος ήταν και η τοποθέτηση της ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ.

Πριν αλέκτορα φωνήσαι, ήρθε ο ίδιος ο πρόεδρος της Ε.Ε. Ντόναλντ Τουσκ να γελοιποιήσει τις κομπορρημοσύνες του Αλέξη Τσίπρα, γράφοντας ορθά- κοφτά στο Twitter ότι το κλείσιμο του βαλκανικού διαδρόμου είναι μη αναστρέψιμο, τετελεσμένο γεγονός και ευχαριστώντας τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων που υλοποιούν όχι μια μονομερή απόφαση, αλλά την πολιτική της ίδιας της Ευρώπης- φρούριο! Όσο για τη συνεργασία της Τουρκίας, για την οποία εκλιπαρούσε ο Αλέξης Τσίπρας τον Αχμέτ Νταβούτογλου στη Σμύρνη, συνέβη ακριβώς το αντίθετο: Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Ναυτιλίας Θ. Δρίτσα, στις τρεις μέρες που ακολούθησαν τη σύνοδο κορυφής, οι ροές προσφύγων από την Τουρκία αυξήθηκαν δραματικά, με συνέπεια ο αριθμός των εγκλωβισμένων στην Ελλάδα να ξεπερνά ήδη τις 41.000.

Ίδια γεύση στο πεδίο της μνημονιακής αξιολόγησης. Αντί για τη γλίσχρα ανταμοιβή που περίμενε η κυβέρνηση για την αποδοχή των απαράδεκτων τετελεσμένων στο προσφυγικό, το κουαρτέτο, που επέστρεψε στην Αθήνα, της επεφύλαξε με το “καλημέρα” μια πραγματική ψυχρολουσία. Στη συνάντηση με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, οι εκπρόσωποι των “θεσμών” απαίτησαν την πλήρη απελευθέρωση πώλησης “κόκκινων δανείων” στα αρπακτικά funds μετά την 15η Απριλίου, περιορίζοντας την όποια προστασία μόνο μια πολύ μικρή κατηγορία πολιτών, με τα ελάχιστα δυνατά εισοδημοατικά και κοινωνικά κριτήρια.

Όσο για το τεράστιο θέμα του Ασφαλιστικού, το κουαρτέτο ζήτησε από τον Γ. Κατρούγκαλο ρυθμίσεις που θα χειροτερέψουν κατά πολύ το ήδη εκτρωματικό σχέδιο της κυβέρνησης: Μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης, που θα οδηγήσουν σε ακρωτηριασμό παλιών και νέων συντάξεων, ενίσχυση της ανταποδοτικότητας εισφορών- παροχών, ακύρωση των βελτιωτικών ρυθμίσεων που υποσχέθηκε η κυβέρνηση για να ξεφουσκώσει τις αντιδράσεις αγροτών και επαγγελματιών, επανυπολογισμό (μείωση) των συντάξεων και της προσωπικής διαφοράς από το 2018, πραγματικό σφαγιασμό των επικουρικών. Τέλος, στο σκέλος του χρέους, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ξεκαθάρισε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι η Ελλάδα δεν έχει να περιμένει καμία ουσιαστική ρύθμιση γιατί δεν μπορεί, λέει, να πείσει τους βουλευτές τους να ψηφίσουν κάτι τέτοιο.

Με αυτά τα δεδομένα, η ελληνική κοινωνία βαδίζει προς μια “τέλεια καταιγίδα”, η οποία θα κλονίσει όχι μόνο την κυβέρνηση Τσίπρα, αλλά το σύνολο του μνημονιακού, “φιλοευρωπαϊκού” τόξου. Η Νέα Δημοκρατία και οι λοιπές, παλαιομνημονιακές δυνάμεις δεν έχουν κανένα δικαίωμα να επιχαίρουν για τα αδιέξοδα αυτής της κυβέρνησης, αφού οι ίδιες όχι μόνο δεν τολμούν να αρθρώσουν λέξη εναντίον των ολέθριων πολιτικών της Ε.Ε., αλλά υπερφαλαγγίζουν την κυβέρνηση τόσο στο πεδίο της μνημονιακής λιτότητας, όσο και στο πεδίο των αντιπροσφυγικών μέτρων. Η ανυπότακτη, ριζοσπαστική Αριστερά, στην Ελλάδα και την Ευρώπη, οφείλει να πρωτοστατήσει στην πάλη εναντίον της ευρωτυραννίας, αν δεν θέλει να αφήσει ανοιχτό το πεδίο της εθνικιστικής, αντιδραστικής δημαγωγίας στην απειλητικά ανερχόμενη, σε ευρωπαϊκή κλίμακα, Ακροδεξιά.

http://www.iskra.gr/index.php

Η Ελλάδα γερνά, οι συντάξεις συρρικνώνονται

by diaxeiristis

Δραματική μείωση του ενεργού πληθυσμού

Από το in.gr 

11-3-2016

«Η όποια λύση, όσο επώδυνη κι αν είναι, δοθεί στο ασφαλιστικό σύστημα το επόμενο διάστημα θα είναι καλή ώς την επόμενη που σίγουρα θα απαιτηθεί ξανά σε λίγα χρόνια». Αυτή είναι η εδραιωμένη άποψη ειδικών επιστημόνων και των οικονομετρών, οι οποίοι -πίσω από την πολιτική αντιπαράθεση για τα μέτρα αντιμετώπισης του οξυμένου προβλήματος των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων και την αδυναμία του προϋπολογισμού να τα αντιμετωπίσει- προβάλλουν το μέλλον και βλέπουν ότι: Το πιο σοβαρό πρόβλημα της χώρας είναι η δημογραφική της γήρανση. Πρόβλημα μακροχρόνιο και σύνθετο που δημιουργείται με αργούς ρυθμούς κατά τη διάρκεια πολλών δεκαετιών και επιλύεται με επίσης πολύ αργούς ρυθμούς.

Και αυτό πέρα από την αδήριτη ανάγκη να επιστρέψει η οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά ώστε να μειωθεί σταδιακά το ποσοστό ανεργίας, που βρίσκεται στο 24%, μετά την πιο μακρά περίοδο ύφεσης που έχει ζήσει η χώρα μετά τον πόλεμο.

Τα ζητήματα αυτά ετέθησαν στις συναντήσεις του Δικτύου με τους αρχηγούς των κομμάτων στην προσπάθεια αναζήτησης μιας σφαιρικής, πιο μακροπρόθεσμης και συναινετικής λύσης για το ασφαλιστικό σύστημα αντί αποσπασματικών μέτρων για τα τρέχοντα ελλείμματα των Ταμείων.

Όπως επισημαίνει ο διευθυντής του Δικτύου Γιάννης Μαστρογεωργίου σε σημείωμά του:

«Η πληθυσμιακή μας απίσχνανση συγκριτικά και με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που αντιμετωπίζουν οξύ δημογραφικό πρόβλημα, αποκτά ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις.Το έτος 2050, όταν θα συνταξιοδοτείται ένας νέος που εισέρχεται σήμερα στην εργασία, το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού με ηλικία 65 ετών και άνω θα φθάνει στο 33,9% σε σχέση με το 20,5% που είναι σήμερα. Αυτές οι 13,5 ποσοστιαίες μονάδες θα σημαίνουν περισσότερα 1.230.000 άτομα άνω των 65 ετών σε σχέση με σήμερα».

Οι σκληροί αριθμοί

Στις μελέτες που έχει πραγματοποιήσει η Εθνική Αναλογιστική Αρχή φαίνεται η δραματική συρρίκνωση του πληθυσμού της Ελλάδας.

Το -όχι και τόσο μακρινό- 2060 έξι στα δέκα άτομα του ενεργού πληθυσμού θα είναι άνω των 65 ετών, ενώ ένας στους τέσσερις Έλληνες ηλικίας από 65 ώς 74 ετών θα εργάζεται.

Το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα είναι 71,9 έτη, ενώ το άθροισμα της κύριας και της επικουρικής σύνταξης θα έχει μειωθεί δραματικά.

Το ποσοστό αναπλήρωσης για το σύνολο των συνταξιοδοτικών δαπανών από 80% σήμερα θα πέσει κάτω από 60%.

Η σημαντική μείωση μάλιστα ξεκινά από το πολύ πιο κοντινό μας 2020, όταν το ποσοστό αναπλήρωσης θα έχει ήδη μειωθεί στο 64,6%. Και όλα αυτά χωρίς να υπάρξει οποιαδήποτε νέα παρέμβαση στο ασφαλιστικό σύστημα.

Ηλικιωμένοι θα εργάζονται

Η μείωση του πληθυσμού έχει ως αποτέλεσμα τη δραματική αύξηση των ηλικιωμένων, ώστε το 2060 έξι στα 10 άτομα που συμπεριλαμβάνονται στον ενεργό πληθυσμό να είναι άνω των 65 ετών από τρεις στους 10 σήμερα.

Ακόμη μεγαλύτερη αναμένεται η συμμετοχή των ηλικιωμένων μεταξύ 55 και 64 ετών (78% το 2060 από 42,4% το 2013).

Η επικίνδυνη γήρανση του πληθυσμού θα έχει ως αποτέλεσμα να παραμένουν στην αγορά εργασίας ολοένα και μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα.

Έτσι, ενώ το 2013 μόλις 4,9% του εργατικού δυναμικού ήταν ηλικίας από 65 ως 74 ετών, το 2030 το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 14,3% και το 2060 εκτινάσσεται σε 24,4%.

Το 2026 η μέση ηλικία του εργατικού δυναμικού της χώρας θα είναι 44 ετών από 39 σήμερα. Η μέση πραγματική ηλικία εισόδου στην αγορά εργασίας θα παραμείνει σταθερή τόσο για τους άνδρες (22,4 ετών) όσο και για τις γυναίκες (24,7 ετών), ενώ λόγω των αλλαγών στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης (Ν. 3863/2010) η μέση πραγματική ηλικία συνταξιοδότησης για τους άνδρες θα αυξηθεί από 61 έτη το 2013 σε 64,9 το 2020, 65,9 το 2030 και 67,5 το 2060 και για τις γυναίκες από 61,2 το 2013 σε 64,8 το 2020, 65,5 το 2030 και θα φθάσει τα 67,1 το 2060.

Οι συντάξεις θα μειώνονται

Την ίδια στιγμή, βέβαια, σύμφωνα με τη μελέτη, το ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων θα βαίνει μειούμενο.

Ενώ το 2014 το ποσοστό αναπλήρωσης για κύρια και επικουρική σύνταξη ήταν 79,68% (64,42% η κύρια και 15,26% η επικουρική), το 2020 πέφτει σε 53,02% για την κύρια και 11,66% για την επικουρική (σύνολο 64,68%) και μειώνεται στο 56,8% το 2060.

Για να καλυφθεί η μηνιαία συνταξιοδοτική δαπάνη, που υπερβαίνει τα 2 δισ. ευρώ, θα έπρεπε να πληρώνουν τη μέση εισφορά του ΙΚΑ πάνω από 5,5 εκατ. εργαζόμενοι. Και όλα αυτά σε μια χώρα που οι έχοντες εργασία φθάνουν τα 3,5 εκατ. άτομα και η εργατική δύναμη ανέρχεται σε 4,8 εκατομμύρια.

Η αναλογία αυτή αναμένεται να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο στο μέλλον με βάση τις σημερινές δημογραφικές τάσεις με προεξάρχουσα τη γήρανση του πληθυσμού.

Επομένως η όποια επώδυνη λύση δοθεί στο ασφαλιστικό σύστημα το επόμενο διάστημα θα είναι καλή ως την επόμενη που σίγουρα θα απαιτηθεί ξανά σε λίγα χρόνια.

Δυστυχώς το δημογραφικό πρόβλημα που βρίσκεται στη ρίζα του Ασφαλιστικού δεν θα επιλυθεί. Η οικονομική κρίση καθιστά το πρόβλημα της υπογεννητικότητας δυσεπίλυτο και θα συνεχίσει να ταλανίζει αθόρυβα την ελληνική κοινωνία περιορίζοντας το εργατικό δυναμικό.

Η Απέχθεια της Αριστεράς! Για τα Εθνικά θέματα!

Η απέχθεια της Μεταμοντέρνας και της "Επαναστατικής Αριστεράς", για τα Εθνικά Θέματα (Εξαιρετικό).

11-3-2016

Του Γ. Σιώζου

Η ενασχόληση με θέματα που άπτονται, της υπεράσπισης της εθνικής και κρατικής οντότητας της χώρας, της εδαφικής της ακεραιότητας και ανεξαρτησίας, καθιστούν αυτόματα ύποπτο "σωβινισμού" εκείνον που επιχειρεί να τα θίξει. Η Αριστερά που στο παρελθόν αποτελούσε την κύρια πατριωτική δύναμη, θεωρώντας πως για να ανοίξει ο δρόμος για τον Σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, έθετε ως προϋπόθεση την κατάκτηση και υπεράσπιση της εθνικής Ανεξαρτησίας, φαίνεται να ασπάζεται πλέον τα "χαριτωμένα" μεν, αλλά τελείως αφασιακά συνθήματα του τύπου:

Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του. 

Το Κυπριακό, είναι ένα ζήτημα που αρκετά μας έχει κουράσει και συναινεί στο "δόγμα" εγκατάλειψης της Κύπρου. Το γνωστό η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται. 

Η Θράκη απέχει εκατοντάδες χιλιόμετρα από την Αθήνα, και το προσφυγικό, δεν είναι παρά ένα ζήτημα που όσοι το υπερτονίζουν, καλλιεργούν το κατάλληλο έδαφος για να σπεκουλάρει η Χρυσή Αυγή. 

Τί μένει για να απασχολεί τη Μεταμοντέρνα "Αριστερά"; 

Μα βέβαια τα κοινωνικά δικαιώματα των καταπιεσμένων κοινωνικών ομάδων π.χ. των ομοφυλόφιλων. Η εφεύρεση του τρίτου φύλλου, το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, η υπεράσπιση των "δημοκρατικών" δικαιωμάτων και η εξαγωγή της αστικής Δημοκρατίας, σε χώρες με αυταρχικά καθεστώτα. 

Επίσης, η ανάπτυξη μορφών κοινωνικής οικονομίας στα πλαίσια βεβαίως του καπιταλισμού και δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας. 

Όλως "τυχαίως" τα ίδια ακριβώς ζητήματα προβάλλονται και από πλείστες όσες Αμερικάνικες "δεξαμενές" σκέψης, και υλοποιούνται από πάσης φύσεως Μ.Κ.Ο. αδρά χρηματοδοτούμενες, αποτελώντας τα σύγχρονα "Ιεραποστολικά" Τάγματα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού. 

Η Μεταμοντέρνα "Αριστερά" ως άλλη Μαντάμ-Σουσού τα αναμασά, φτύνοντας ταυτόχρονα αξίες και έννοιες, όπως: Έθνος, Πατρίδα, Ελληνισμός, ως παρωχημένες ή ακόμη και Φασιστικές. 

Η λεγόμενη "Επαναστατική Αριστερά" τα υποβαθμίζει,προτάσσοντας το ταξικό στοιχείο ως αιχμή της πολιτικής της, φοβούμενη πως η ανάδειξη των εθνικών θεμάτων, θα την κατατάξει στις δυνάμεις του εθνικισμού. 

Προφανώς και πάσχει από Αμνησία. 

Λησμονεί πως στις κρίσιμες ιστορικές στιγμές, όπως αυτές που διανύει η χώρα μας, το πρώτιστο καθήκον της Αριστεράς, είναι η ανάδειξη της Εργατικής τάξης και των εργαζομένων, σε Εθνική Τάξη, συσπειρώνοντας σε ένα μεταβατικό πρόγραμμα σοσιαλιστικής κατεύθυνσης, τα μικρομεσαία αστικά στρώματα που βίαια προλεταριοποιούνται. 

Δυστυχώς για την Μεταμοντέρνα "Αριστερά", το Αιγαίο δεν ανήκει πλέον στα Ψάρια του!!! 

Εκχωρείται από αυτήν, ανερυθρίαστα, στο ΝΑΤΟ. 

Η Τουρκία είναι χώρα του ΝΑΤΟ, άρα καθίσταται και αυτή υπεύθυνη της φύλαξής του. 

Οι Γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, τείνουν προς το βαθύ Μαύρο. 

Η Γερμανία για πρώτη φορά μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αποκτά ναυτική παρουσία στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, προφανώς υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα της Ελλάδας, αλλά και τη Δημοκρατία και την Ειρήνη, στον ευρύτερο χώρο της Μ. Ανατολής. 

Η υπεράσπιση και η αποδοχή του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού, ανατρέπει τη Συνθήκη της Λωζάνης, δίνοντας τη δυνατότητα στη Μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης να αυτοπροσδιορίζεται ως Τουρκική. 

Έτσι παρέχεται η δυνατότητα στην Τουρκία να παρεμβαίνει,όταν κατά την κρίση της θεωρεί, ότι στην Ελληνική επικράτεια "καταπιέζονται" οι ομοεθνείς της. 

Το ζήτημα των εθνικών μειονοτήτων ιστορικά, πολλάκις αξιοποιήθηκε ως πρόσχημα υλοποίησης επεκτατικών σχεδίων. 

Από την Χιτλερική Γερμανία στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο και στο όνομα της υπεράσπισης των Εθνικών μειονοτήτων, από το ΝΑΤΟ, με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. 

Όλοι θυμούνται, πώς τότε η Μεταμοντέρνα Αριστερά επιδοκίμαζε τους Νατοϊκούς Βομβαρδισμούς. 

Επιτέλους, δεν μεταλλάσσεται μόνον η "Αριστερά", αλλά και το ΝΑΤΟ σε ειρηνευτικό οργανισμό, και υπερασπιστή των εθνικών μειονοτήτων. 

Διαισθάνομαι ότι αρχίζω να γίνομαι πολύ Μπανάλ, γιατί θα αναφερθώ στο Κυπριακό. 

Αυτή η κολόνια κρατάει χρόνια. Γι' αυτό και η Μεταμοντέρνα "Αριστερά" σπάζοντας τα δόγματα και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις, τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του σχεδίου Ανάν. 

Όταν ανήκουμε σε μία υπερκρατική ολοκλήρωση όπως η Ε.Ε., και ζούμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, τί σημαίνει διχοτόμηση της Κύπρου; 

Τί νόημα έχει η ύπαρξη ενιαίου Κυπριακού Κράτους; 

Άδεια πουκάμισα και Άφαντη η Ελένη. 

Τώρα που προωθείται μιά νέα εκδοχή του ιδίου σχεδίου, πρέπει να αναμένουμε από την Μεταμοντέρνα "Αριστερά" να παίξει τα ρέστα της. 

Είναι σίγουρο ότι δεν θα επιτρέψει στο σωβινισμό να "δηλητηριάζει" τις ψυχές των λαών Ελλάδας και Τουρκίας. 

Κόπτεται η Μεταμοντέρνα "Αριστερά" για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και την επιβολή της Αστικής Δημοκρατίας, έστω και μέσω της εξαγωγής της, σε χώρες με αυταρχικά καθεστώτα. 

Ποιός δεν θυμάται τις αγωνιώδεις εκκλήσεις της κας Δούρου,τότε υπεύθυνης για την Ευρωπαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, για επέμβαση των χωρών της Ε.Ε. στη Συρία; 

Να πώς αποκαλύπτεται το απάνθρωπο πρόσωπο του Μεταμοντερνισμού, που με την ιδεολογία του και την πολιτική του, συμβάλει στη διάλυση των χωρών, στη δημιουργία χάους και στα ατέλειωτα προσφυγικά καραβάνια των προλεταρίων. 

Με πρόσχημα την ανατροπή των Αυταρχικών καθεστώτων και την επιβολή της Αστικής Δημοκρατίας, Κρατικές οντότητες και χώρες μετατρέπονται σε χώρους, δημιουργώντας το δράμα των προσφύγων. 

Η Παγκοσμιοποίηση πρέπει να σαρώσει τα εθνικά κράτη, προκειμένου να υπάρχει ελευθερία κίνησης του Κεφαλαίου, μετατρέποντας ολόκληρους πληθυσμούς σε σύγχρονους τροφοσυλέκτες. 

Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και γι' αυτό οι προλετάριοι θα πρέπει να εκπατριστούν, με τον πιο βίαιο και τραγικό τρόπο. 

Τα δάκρυα της Μεταμοντέρνας "Αριστεράς" για το δράμα των προσφύγων, είναι Κροκοδείλια, στο βαθμό που όχι μόνον δεν αποκαλύπτουν τον βρώμικο ρόλο του διεθνοποιημένου Κεφαλαίου, αλλά σιγοντάρουν τη δράση του, εκχυδαϊζοντας την έννοια του Διεθνισμού, συγχέοντάς την με αυτή της Παγκοσμιοποίησης του Κεφαλαίου. 

Η σημερινή Κυβέρνηση της Μεταμοντέρνας "Αριστεράς", έχει αποδεχτεί το ρόλο που της έχουν αναθέσει οι Ευρωπαίοι "Εταίροι" και πρόθυμα μετατρέπει τη χώρα, σε χωματερή ανθρώπινων ψυχών. 

Αυτό που κάνει όμως πως δεν καταλαβαίνει, είναι πως και η δική της μοίρα είναι η χωματερή. 

Η "Επαναστατική" Αριστερά από την άλλη αρνείται να "λερώσει" τα χέρια της με την αντιμετώπιση των εθνικών ζητημάτων. 

Ξεχνά την χαρακτηριστική έκφραση του Α. Βελουχιώτη. 

Ότι ως λαός πρέπει να υπερασπιστούμε τις πεζούλες μας. 

Ποτέ δε μπήκε στον κόπο να τονίσει στα καραβάνια των προσφύγων, αυτό που τονίζει ο Ν. Ζαχαριάδης στο περίφημο Γράμμα του, που έθετε το θεμέλιο του εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα. 

Πολεμάμε και κάτω από τις Διαταγές του Δικτάτορα Μεταξά, όχι για την υπεράσπισή του, αλλά για την υπεράσπιση της Πατρίδας και την αντιμετώπιση του Φασισμού. 

Εξαντλείται σε εκδηλώσεις υποδοχής και συμπαράστασης προς τους πρόσφυγες. 

Υποδοχή πού; 

Στα σύγχρονα Νταχάου που ετοιμάζει η χώρα μας. 

Αλληλεγγύη προς τί; 

Για εξωραϊσμό της ομηρίας τους; 

Απειλητικά σύννεφα συσσωρεύονται πάνω από τη Χώρα. 

Ίσως η πρωτοδεύτερη κυβερνώσα "Αριστερά" αποδειχτεί η πιο Εθνοπροδοτική. 

Ο κίνδυνος διαμελισμού της Χώρας δεν αποτελεί πλέον σενάριο επιστημονικής φαντασίας, είναι ορατός. 

Η αντισυστημική Αριστερά μειοψηφικό τάγμα ξυπόλητο, καταδικασμένη σε "Ταξικό" σκοτάδι απόλυτο. 
Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, δεν μπορούμε να ελπίζουμε πια, σε κανένα θαύμα.

Εγκλωβισμένος στην αδιέξοδη πολιτική του ο Τσίπρας

11-3-2016

Κουρασμένος και άνευρος ο πρωθυπουργός σέρνεται πίσω από τις πολιτικές εξελίξεις - Δεν διαμορφώνει καμία ατζέντα και μετατρέπεται διαρκώς σε πολιτική «ουρά» της Μέρκελ

Προσφυγικό, αξιολόγηση, ασφαλιστικό. Ο «βραχνάς» για τον Αλέξη Τσίπρα αντικατοπτρίζεται σε αυτές τις τρεις λέξεις και αυτό φαίνεται πως τον έχει καταβάλει τρομερά το τελευταίο διάστημα. Και σίγουρα αυτό το τρίπτυχο είναι που το εγκλωβίζει στην υλοποίηση αδιέξοδων πολιτικών, που τον φέρνουν καθημερινά αντιμέτωπο με την κοινωνία.

Του Χρήστου Θ. Παναγόπουλου

Ο Τσίπρας υποσχέθηκε όνειρα πιο ψηλά από το μπόι του. Έταξε πράγματα που μήνες αργότερα θα κατέρρεαν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Κι όταν πλέον απόκαμε με όλα αυτά, έμελλε να γίνει εκείνο που ο ίδιος, μιλώντας πριν από τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015, απευχόταν – ή τουλάχιστον έδειχνε να απεύχεται: «πρωθυπουργός παντός καιρού».

Βρισκόμαστε πλέον μήνες αργότερα, και ήδη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με πρώτο τον αρχηγό της, αρχίζει να δείχνει σημάδια κόπωσης, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Ο πρωθυπουργός, αντί να σκεφτεί με ποιον τρόπο θα χαράξει πολιτική και να διαμορφώσει μια σαφή ατζέντα με σαφή πολιτικό ορίζοντα, αρκείται να γίνεται διαρκώς η πολιτική «ουρά» της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ.

Η Ελλάδα δεν διεκδικεί, η Ελλάδα δεν ονειρεύεται, η Ελλάδα δεν οραματίζεται, γιατί ένας 40άρης πολιτικός μοιάζει κατά τουλάχιστον 30 χρόνια γηραιότερος και κουρασμένος. Δεν αντιδρά, δεν ωρύεται, δεν δείχνει να ενοχλείται από όσα συμβαίνουν γύρω του. Μόνον εκτελεί, πειθήνια και νωχελικά τις επιταγές του Βερολίνου.

Δεν είναι πολιτική κίνηση το να απαντάς μέσω twitter στον Ντόναλντ Τουσκ, τον άνθρωπο που μερικά εικοσιτετράωρα νωρίτερα παρέλαυνε στο Μέγαρο Μαξίμου και έλεγε με περίσσιο θράσος ότι «η Ευρώπη είναι στο πλευρό σας» και λίγες ημέρες μετά έστελνε ευχαριστήριο μήνυμα στις χώρες του δυτικού «βαλκανικού δρόμου», επειδή έκλεισαν τα σύνορά τους!

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι κουρασμένος. Φαίνεται στον τηλεοπτικό φακό και αυτή η εικόνα δεν τον κολακεύει διόλου. Είναι φορές που προσπαθεί ο καθένας να καταλάβει τι έχει στο μυαλό του αυτός ο άνθρωπος. Δεν βλέπει γύρω του τι συμβαίνει; Δεν φοβάται; Δεν συγκινείται; Δεν θλίβεται;

Σε τι διαφέρει το κίβδηλο δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου από τη συμφωνία της Ευρώπης των 28 για το προσφυγικό; Με μια πρόχειρη απάντηση κάποιος θα έλεγε: «Σε πάρα πολλά». Όμως αμφότερα έχουν μια κοινή συνισταμένη: παράλλαξαν το τελικό τους αποτέλεσμα σε τέτοιο βαθμό που εν τέλει την «πλήρωσε» μια ολόκληρη χώρα.

Γιατί τόσα ψέματα, κύριε πρωθυπουργέ; Γιατί τόση υποκρισία; Πόσο δύσκολο φρονείτε πως είναι να ειπωθεί η αλήθεια σε έναν ολόκληρο λαό που κοιμάται και ξυπνάει χωρίς όνειρα και ζει με μόνιμους μνημονιακούς εφιάλτες (και Εφιάλτες); Κι όλα αυτά επειδή μια κυβέρνηση έχει πάψει να έχει όραμα, σχέδιο για το μέλλον, πλάνο για τα χρόνια έπονται.

Αλλά μην ενοχλείτε τον κ. Τσίπρα, είναι κουρασμένος. Ξέμεινε από μαχητικότητα, ο άνθρωπος που υποσχόταν πολλά και υλοποίησε ακόμη λιγότερα από αυτά που χρησιμοποιούσε ως επιχειρήματα, ξοδεύοντας αφειδώς άπειρο τηλεοπτικό χρόνο.

Μην τον αναστατώνετε και μην του παραγεμίζετε το κεφάλι με άλλα θλιβερά πράγματα. Αρκετές σκοτούρες έχει στο κεφάλι του.

Άλλωστε, ο ίδιος φαίνεται πως μάλλον νοσταλγεί ήδη τον τίτλο μιας παλιάς τηλεοπτικής εκπομπής που προβλήθηκε το 1987 στην κρατική τηλεόραση: «Σιγά! Η Πατρίδα κοιμάται...».

Αλλοίμονο στην ημέρα που η Πατρίδα θα ξυπνήσει, Αλέξη. Αλλοίμονο...

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/677829/egklovismenos-stin-adiexodi-politiki-toy-o-tsipras#ixzz42b3ZJAfB

Η Σύνοδος του Πάτου

γράφτηκε στον Τοιχο about an hour ago -  0 Comments

8-3-2016

της Κατερίνας Γκαράνη

Για το τι είναι η Ε.Ε το νιώθουμε σαν άνθρωποι ενός κράτους υπό κατοχή από το 2010. Αυτό που δεν είχαμε δει, και επιτέλους το βλέπουμε να συμβαίνει, είναι το σκλαβοπάζαρο των προσφύγων που κάνει η πολιτισμένη Ευρώπη με τον ισλαμοφασίστα Ερντογάν. Φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε φυσιολογικό η Ε.Ε να δίνει χρήμα στην Τουρκία για κάθε κεφάλι πρόσφυγα. Φτάσαμε στο σημείο να γίνονται παζάρια που αφορούν ανθρώπους. 3 δις προσφέρει η Γερμανία, 20 δις ζήτησε ο Νταβούτογλου, θα κλείσουν κάπου στα 7 δις για πρώτη δόση. 

Έγινε η Σύνοδος Κορυφής ένα τεράστιο σκλαβοπάζαρο όπου πέφτουν προσφορές για το πόσες λίρες αντί κεφαλιών θα πάρει η Τουρκία, τι θα στείλει πίσω η Ελλάδα, πώς θα χωρίσουν το ποσό διά των 28 κρατών-μελών της Ε.Ε. και τι θα κονομήσουν από τις κατασκευές προσφυγικών καταυλισμών που θα γίνουν στη μέση του πουθενά ή εντός της Συρίας υπό τουρκική σημαία για τον φόβο...των Κούρδων.

Κατά τα άλλα οι Έλληνες νιώθουν ανακουφισμένοι που δεν θα τους πάρουν τις δουλειές 200,000 πρόσφυγες και δεν θα γίνουν τζαμιά δίπλα από τις χρυσοποίκιλτες χριστιανικές εκκλησίες. Δύο Χομεϊνί σε ένα Κράτος πάει πολύ! Το βάρος πλέον μεταφέρεται στην Τουρκία και αφού πετάξουμε από πάνω μας το "κακό που βρήκε τους άμοιρους πρόσφυγες" η ζώη μας θα κυλήσει και πάλι.....μνημονιακά. 

Εδώ είναι να μειδιά κανείς που η Ευρώπη της δημοκρατίας, της ελευθερίας σκέψης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλείνει συμφωνία με έναν Ερντογάν που έχει κηρύξει εθνοκάθαρση εναντίον των Κούρδων, έχει βουλώσει το στόμα όλων των δημοσιογράφων που τολμούν να κάνουν κριτική στην φασιστική πολιτική, εκτελεί εν ψυχρώ πολίτες που αντιδρούν στην καταπίεση ενώ παράλληλα απειλεί ότι θα κάνει πόλεμο και εκτός των συνόρων της Τουρκίας αν καταλάβει ότι βάλλονται τα παιδιά της "Μητέρας Τουρκίας" όπου κι αν αυτά ζούνε.

Φτάσαμε στο σημείο όπου τα εθνικιστικά καθεστώτα της Πολωνίας, Ουγγαρίας, Τσεχίας και Σλοβακίας να λένε στην Σύνοδο Κορυφής ότι η Τουρκία δεν είναι ασφαλής χώρα για επαναπροώθηση των μεταναστών και προσφύγων αφού τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι άγνωστα για τον Ερντογάν και ο "αριστερός" Τσίπρας να λέει ότι ή θα ανοίξουν οι χώρες του Βίσεργκραντ τα σύνορα ή θα τους στείλουμε τους πρόσφυγες στην Τουρκία. Δηλαδή οι πρόσφυγες από την Ελλάδα έχουν δύο οδούς διαφυγής: Ή θα περάσουν καλά στα χέρια των φασιστικών κυβερνήσεων του Βίσεργκραντ ή θα περάσουν καλύτερα στα χέρια του φασίστα Ερντογάν. Τόσο αριστερό, ανθρωπιστή και αλληλέγγυο πολιτικό σαν τον Τσίπρα δεν έχει ματαξαναδεί η υφήλιος. 

Σαν να μην έφτανε όλο αυτό η ξεδιάντροπα απάνθρωπη συνδιαλλαγή που έλαβε χώρα στην Σύνοδο Κορυφής μπήκε και η πρόταση Τούρκοι απεσταλμένοι να κάνουν έλεγχο στις "μονάδες παράτυπων μεταναστών" στην Χίο, την Λέσβο, την Σάμο, την Λέρο και την Κω. Η ξεφτίλα της ελληνικής αντιπροσωπείας δεν έχει πάτο διότι αυτή την πρόταση την έχουν ξανακάνει οι Τούρκοι τον Δεκέμβριο και δεν ασκήθηκε ούτε ένα βέτο να μην συζητηθεί ξανά κάτι τέτοιο. Από την άλλη πλευρά με ποιο δικαίωμα να μιλήσει ο Τσίπρας επ' αυτού αφού το Αιγαίο βρίσκεται κάτω από γερμανική διοίκηση; Η Γερμανία θα αποφασίσει αν η φίλη της Τουρκία θα βάλει υπαλλήλους σε ελληνικά εδάφη γιατί μάλλον οι Έλληνες υπάλληλοι δεν κάνουν καλά την δουλειά τους. 

Το σκλαβοπάζαρο συνεχίστηκε και έπεσε πρόταση φοβερή: Για κάθε Σύριο πρόσφυγα που η Ε.Ε θα στέλνει στην Τουρκία θα παίρνει από την Τουρκία έναν άλλον πρόσφυγα άγνωστης εθνικότητας. Δηλαδή σκοπός τους είναι οι Σύροι πρόσφυγες να μετοικήσουν σε κλειστά στρατόπεδα στην Τουρκία ή να είναι πρόσφυγες εγκλωβισμένοι στην πατρίδα τους την Συρία, ενώ πρόσφυγες άλλων κρατών να έρθουν στην Ευρώπη. Και ο αριστερός Τσίπρας καθόταν όλα αυτά και τα άκουγε χωρίς αντίδραση καμία. Ρατσισμό στον ρατσισμό των προσφύγων μόνο η Ευρώπη θα μπορούσε να κάνει. 

Παρακολουθώντας την Σύνοδο Πάτου της Ε.Ε με τα δις ευρώ να απλώνονται στο τραπέζι και να παζαρεύουν ζωές ανθρώπων που οι ίδιοι κατέστρεψαν για τον "εκδημοκρατισμό" των χωρών τους σκέφτεται κανείς ότι το βάρος των Ελλήνων είναι σαφώς μεγαλύτερο των Σύριων, Αφγανών, Ιρακινών. Πολύ εύκολα θα μπορούσαν να μάς είχαν στείλει σε στρατόπεδα φιλοξενίας τύπου Τουρκίας. 

Με 3 δις "καλύπτονται" τρία εκατομμύρια άνθρωποι με 9 δις δέκα εκατομμύρια άνθρωποι. Έτσι κοστολογεί την ανθρώπινη ζωή η Ε.Ε και έτσι καταλαβαίνουμε για ποιο λόγο θεωρεί απαράδεκτο πως υπάρχουν ακόμη Έλληνες που έχουν στόμα και μιλάνε για τα σκληρά μέτρα των Μνημονίων. Έτσι επίσης, καταλαβαίνουμε ότι κερδίζουν από την δήθεν ελευθερία μας περισσότερα από όσα θα κέρδιζαν αν είχαν μετατρέψει την Ελλάδα σε Συρία. 

Όμως ας μην κοιμόμαστε ήσυχοι διότι η Ε.Ε σε αυτή την Σύνοδο μάς είπε ξεκάθαρα ότι όταν παύει να κερδίζει με την ελευθερία των κρατών τότε βάζει μπροστά τον μηχανισμό πολέμου.

Tσίπρας ο Παραμυθάς

8-3-2016

Όποτε ο πρωθυπουργός βρίσκεται μπροστά στα επίχειρα της πολιτικής του και της υπογραφής του ανακαλύπτει το νέο «αντίπαλο» της εβδομάδας. Η δε πολεμική του εναντίον του ΔΝΤ τείνει να καταστεί νούμερο επιθεώρησης...

Πριν λίγους μήνες «έφευγε», μετά βγήκε ο υπουργός οικονομικών και διαβεβαίωσε ότι δε θέλουμε να πάει πουθενά και τώρα που η διαπραγμάτευση «παραχώρηση κυριαρχίας στο Αιγαίο και αποδοχή του κλεισίματος των συνόρων για μείωση χρέους» αποτυγχάνει όπως ήταν αναμενόμενο, ο Αλέξης Τσίπρας θυμήθηκε και πάλι ότι... 

το πρόβλημα είναι- όχι τα μνημόνια αλλά - το ΔΝΤ.

Είναι περιττό να θυμίσουμε βεβαίως ότι το ΔΝΤ βρίσκεται μετά το καλοκαίρι στην Ελλάδα ως μέλος του κουαρτέτου με υπογραφή Τσίπρα, όπως και ότι μέχρι πρότινος ήταν από τους «καλούς», δεδομένου ότι θέτει το ζήτημα της διαγραφής μέρους του χρέους. Αυτό που είναι σημαντικότερο να θυμόμαστε έχει να κάνει με το ότι από το 2010, η Ελλάδα δεν είχε ποτέ μια κυβέρνηση που να μιλήσει με τη γλώσσα της αλήθειας: η χώρα βρίσκεται σε απανωτά προγράμματα που είναι αδύνατο να βγάλουν το λαό από την κρίση, είτε συμμετέχει το ΔΝΤ είτε όχι, διότι βασίζονται στην υπόθεση ότι η ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας θα βελτιωθεί μέσω εσωτερικής υποτίμησης, δηλαδή φτωχοποίησης και προσέλκυσης επενδύσεων μέσω εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων, οι οποίες στην πραγματικότητα συνιστούν αποεπενδύσεις εξαιτίας των συνθηκών συρρίκνωσης των αξιών και διαφυγής υπαρκτών ή εν δυνάμει κερδών από την εθνική οικονομία, που οι ιδιωτικοποιήσεις αν δεν προκαλούν, τουλάχιστον επιτείνουν.

Αντί δηλαδή η εθνική οικονομία να μπει σε ένα πρόγραμμα ενίσχυσης της εσωτερικής ζήτησης και σχεδιασμένης ανασυγκρότησης που αναγκαστικά απαιτεί ισχυρές δημόσιες επενδύσεις και δημόσια εργαλεία, γίνονται τα ακριβώς αντίθετα. Η απάντηση στο γιατί ακολουθείται μια καταφανώς αντίθετη προς τα συμφέροντα της εθνικής οικονομίας πολιτική, είναι διότι η ελληνική οικονομία- και όχι μόνο- δεν προορίζεται να παραμείνει μια εθνική οικονομία ενταγμένη σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αλλά να καταστεί μια περιφερειακή οικονομία με γεωγραφικό σημείο αναφοράς τον ελλαδικό χώρο, παράρτημα ενός υβριδικού, ανισομερούς, εθνικό- υπερεθνικού σχηματισμού. Τα μνημόνια συμπυκνώνουν ακριβώς αυτό το δομικό μετασχηματισμό που είναι ταυτόχρονα εξωγενής- η νεοαποικιακή εξάρτηση- και ενδογενής- ένα τμήμα της εγχώριας ολιγαρχίας κερδίζει χάρη στον εφαρμοσμένο νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή χάρη στον κρατικό[1] καπιταλισμό που ασκείται προς όφελος των κυρίαρχων μερίδων του κεφαλαίου. Η διπλή αφετηρία με κυρίαρχους τους εξωγενείς λόγους, συναντιέται στην υποστήριξη των μνημονίων και του ευρώ ως εργαλείου μονιμοποίησης της μνημονιακής κατάστασης, ακόμα και μετά το τυπικό τέλος τους, αν ποτέ αυτό έρθει.

Ο δημοσιονομισμός δε, ως εμμονική προσήλωση στο χρέος πέρα από ευρωπαϊκό φετίχ λόγω Γερμανίας, συνιστά το πρόσχημα μεταφοράς κυριαρχίας εξαιτίας άκαμπτων υποτίθεται κανόνων. Εξ ου και προβάλλεται διαρκώς είτε σαν καρότο είτε σα μαστίγιο, προκαλώντας εμμονές και σε τμήματα της αριστεράς ή της προοδευτικής διανόησης δυστυχώς.

Όλα αυτά είναι γνωστά και σαφή σε όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 και μετά. Κάθε μία εξ αυτών ωστόσο, όταν βρέθηκε μπροστά στο δύσκολο δρόμο της σύγκρουσης και στον εύκολο για την ίδια της υποταγής, που διασφαλίζει τη διετή σύμβαση πρωθυπουργικής εργασίας και τα αντίστοιχα οφέλη από τη νομή της εξουσίας επέλεξε το δεύτερο δρόμο. Φαντάζει απλοϊκό αλλά δεν είναι: πήρε πάνω από 20 χρόνια προκειμένου να διαμορφωθεί ένα σύστημα εξουσίας τόσο ολοκληρωτικό και ολοκληρωμένο ώστε να μπορεί να ελέγξει με πολλούς τρόπους ένα ευρύτατο φάσμα πολιτικών δυνάμεων, με τόσο διαφορετικές αφετηρίες. Έτσι φτάσαμε για παράδειγμα, έξι πολιτικοί αρχηγοί και ένας πρόεδρος της δημοκρατίας να συμφωνούν ότι η Ελλάδα δε θα χρησιμοποιήσει το μοναδικό όπλο που διαθέτει, αυτό του βέτο για να προασπίσει τα συμφέροντά της, τον ανθρωπισμό και τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Έτσι καταλήξαμε σε έναν πρωθυπουργό που από το σκίσιμο των μνημονίων ορκίζεται στην πιστή εφαρμογή τους με όποιο κόστος και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.

Το πρόβλημα εν τέλει  στον πυρήνα του δεν είναι πολύ διαφορετικό από αυτό σε πολύ πιο αναπτυγμένες οικονομίες και χώρες: μια ελίτ κατέχει τα ΜΜΕ, τα μέσα παραγωγής, την πολιτική και κρατική εν γένει εξουσία και αναπαράγεται βάσει αυτών των εργαλείων εις βάρος της πλειοψηφίας, διαμορφώνοντας συνθήκες εντεινόμενης ανισότητας και ανορθολογισμού. Βεβαίως σε κάθε περίπτωση είναι διαφορετικής αξίας τα απομεινάρια που πέφτουν από το τραπέζι της ελίτ. Όμως το πρόβλημα και της δικής μας χώρας είναι πρόβλημα εξουσίας, που στην ελληνική περίπτωση και στο σήμερα, συμπυκνώνεται στην εξακολούθηση της εφαρμογής των μνημονίων. Αυτά αναπαράγουν και εντείνουν το χάσμα μεταξύ της εξουσίας που ολοένα περισσότερο φεύγει από τα χέρια των πολλών υπέρ των λίγων. Των μέσα υπέρ των έξω.

Ο κος Τσίπρας το ξέρει αυτό. Παλιότερα το έλεγε. Σήμερα πια δεν τολμά να το πει γιατί είναι συνένοχος. Εξ ου και προτιμά το ρόλο του τροχονόμου εντός της εξουσίας των ελίτ. Ψυχάρης ή Κουρής; Πρετεντέρης ή Χατζηνικολάου; Σόιμπλε ή Τόμσεν; ΕΚΤ ή ΔΝΤ; Τα ψευτοδιλήμματα και οι δήθεν μάχες όσων εγκατέλειψαν την αλήθεια και περιφέρονται σαν κύμβαλα αλαλάζοντα της εξουσίας. Όποιος θέλει να κρύψει μια εικόνα και δεν μπορεί να τη συσκοτίσει πλήρως, εμμένει σε μια λεπτομέρειά της. Δεν είναι το ΔΝΤ λοιπόν. Το πρόβλημα κε Τσίπρα ήταν και παραμένουν τα μνημόνια.

[1] Δε χρησιμοποιώ τον όρο κρατικός καπιταλισμός για να περιγράψω έναν καπιταλισμό με απουσία ιδιωτικής πρωτοβουλίας αλλά τον καπιταλισμό εκείνο όπου το κράτος παρεμβαίνει δραστικότατα και πολύπλευρα, ως εξουσιαστικός και αναδιανεμητικός μηχανισμός προκειμένου να διασφαλίσει την κυριαρχία των ελίτ και την αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων, οι οποίες δεν προκύπτουν φυσικά, δηλαδή ως ιστορική αναγκαιότητα αλλά επιβάλλονται, πνίγοντας την ιστορική εξέλιξη. Εξ ου και ο εφαρμοσμένος νεοφιλελευθερισμός συνιστά εν τέλει ένα παρά φύσιν σύστημα.

TVXS

'ΜΠΟΥΡΔΑ'' Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ

Tου ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

8-3-2016

Φιάσκο αποδείχτηκε τελικά η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων που έγινε προχτές Παρασκευή στο Προεδρικό Μέγαρο. Η Φώφη Γεννηματά και ο Βασίλης Λεβέντης πήγαν στη σύσκεψη για να απαιτήσουν θρασύτατα να σχηματιστεί… οικουμενική κυβέρνηση (!) χωρίς τον Τσίπρα πρωθυπουργό. Δύο αρχηγοί κομμάτων που εκπροσωπούν η μεν Φώφη το 6% των ψηφοφόρων και ο Λεβέντης το 3 και κάτι τοις εκατό, θεώρησαν ότι μπορούν να αλλάξουν τον πρωθυπουργό της χώρας! Μιλάμε για σούργελα!

Όσο για τον Σταύρο Θεοδωράκη, αυτός πρότεινε …υπερυπουργό κοινής αποδοχής για το προσφυγικό, θέλοντας να έχει λόγο ένα κόμμα του 4% στο χειρισμό ενός ζητήματος καίριας σημασίας, όπως έχει αναδειχθεί! Εδώ δεν πρόκειται να μπει στην επόμενη Βουλή το Ποτάμι, όταν γίνουν εκλογές και φαντασιώνεται ο Σταύρος ότι μπορεί να διορίζει ακόμη και υπουργούς! Τι να του πει κανείς του ανθρώπου. Αναφορικά δε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον άνθρωπο που είχε «ξεχάσει» να πληρώσει το τηλεφωνικό κέντρο στη Ζίμενς, αφού οι Γερμανοί είχαν πει να βοηθήσει την κυβέρνηση η αντιπολίτευση, τι να κάνει, ήπιε το πικρό ποτήρι, διαπιστώνοντας όμως ότι «έστω και με καθυστέρηση, η κυβέρνηση αρχίζει να προσαρμόζει τη στρατηγική της στο ρεαλισμό»! Ο Κυριάκος δεν παρέλειψε φυσικά να μην άρει τις επιφυλάξεις του αναφορικά με την ικανότητα της κυβέρνησης να φέρει σε πέρας το έργο που της έχουν αναθέσει οι Γερμανοί. «Διατηρώ έντονες επιφυλάξεις για το κατά πόσο η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός μπορούν να ανταποκριθούν», δήλωσε περισπούδαστα. Ο επί χρόνια αποδέκτης …παραγγελιών πίτσας Β. Λεβέντης, ο οποίος ξαφνικά μετεβλήθη σε …μέντορα της ελληνικής πολιτικής ζωής από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, για να κάνει σόου αρνήθηκε να υπογράψει το κοινό ανακοινωθέν αφού κι ο Τσίπρας δεν δέχτηκε να παραιτηθεί, όπως ζήτησε ο Λεβέντης!

Η Φώφη υπέγραψε τελικά το ανακοινωθέν, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Σταύρος Θεοδωράκης άρχισαν να της εξηγούν ότι εντάξει, αυτή είπε τις ανοησίες της να παραιτηθεί ο Τσίπρας για να καταγραφεί στα πρακτικά, αλλά ότι θα συνιστούσε μέγιστη πολιτική ηλιθιότητα αν επέμενε κιόλας να ικανοποιήσει οπωσδήποτε ο Τσίπρας πανικόβλητος τις απαιτήσεις της. Όσο για το ΚΚΕ, το οποίο δεν διστάζει καθόλου να συνεργαστεί κυβερνητικά με τη ΝΔ, όπως απέδειξε η κυβέρνηση Τζαννετάκη, αλλά είναι εντελώς ανυποχώρητο στα ιδεολογικά θέματα όταν αυτά δεν έχουν πρακτικές συνέπειες, πολύ καλά έκανε που σηκώθηκε ο Δημήτρης Κουτσούμπας και αποχώρησε από τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών μετά από ένα πεντάωρο. Τι να υπέγραφε το ΚΚΕ, ότι η Ελλάδα «συνεργάζεται πλήρως στο πεδίο των συμπεφωνημένων αποστολών του ΝΑΤΟ» για να το «κράζει» στη συνέχεια όλη η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Αφήστε που αντινατοϊκό ήταν πάντα το ΚΚΕ.

Είναι δυνατόν το ΚΚΕ για υπέγραφε ότι η Ελλάδα «φυλάσσει και τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ» και ότι «υπ’ αυτό το πνεύμα όχι μόνο συνεργάζονται με τη Φρόντεξ, αλλά επιζητεί και να επιδιώκει τη δραστική ενίσχυσή της και την τελική μετεξέλιξή της σε Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή»; Να υπογράψει το ΚΚΕ ότι η Ελλάδα «δηλώνει πρόθυμη να φιλοξενήσει την έδρα της Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής»; Να υπογράψει το ΚΚΕ ότι «η ΕΕ οφείλει να επιβάλει σε όλα ανεξαιρέτως τα κράτη-μέλη τον πλήρη σεβασμό των υποχρεώσεών τους ως προς το δίκαιο και αναλογικό επιμερισμό των προσφύγων, καθιστώντας σαφές ότι μονομερείς ενέργειες δεν είναι επιτρεπτές και ότι όσοι τις επιλέγουν θα έχουν τις ανάλογες συνέπειες»; Το ΚΚΕ μπορεί να είναι αναφανδόν υπέρ του ευρώ όσο δεν έχει το ιδιο ως κόμμα την εξουσία για να μας βγάλει από την Ευρωζώνη, αλλά άλλο αυτό και άλλο η πολιτική ιδεολογία του. Εν πάση περιπτώσει, επιτυχία ήταν για τον Τσίπρα το γεγονός ότι ανάγκασε τον Μητσοτάκη, τη Φώφη και τον Σταύρο Θεοδωράκη να συνυπογράψουν ένα κοινό ανακοινωθέν – εννοείται μαζί με τον Πάνο Καμμένο, αφού αυτός είναι έτσι κι αλλιώς κυβερνητικός εταίρος. Φυσικά ο Αλέξης Τσίπρας αδιαφορεί παντελώς για το γεγονός ότι αυτό το κυριολεκτικά κατάπτυστο ανακοινωθέν αποκαλύπτει την πλήρη ενσωμάτωσή του στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, την αδιαφορία του για την τεράστια ζημιά που αυτό προκαλεί στα ελληνοτουρκικά θέματα. Αποκόπτουν τον Τσίπρα, την κυβέρνησή του και τον ΣΥΡΙΖΑ από την Αριστερά οι εξελίξεις αυτές, αλά αυτό καθόλου δεν τον ενδιαφέρει για την ώρα.

Κανένα στοιχείο αριστερής πολιτικής δεν εμπεριέχει πλέον η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Καμιά αριστερή πρόταση με οικονομικό αντίκτυπο δεν υλοποίησε ο Τσίπρας. Ούτε καν αυτές που εμπεριέχονταν στον καθαρά αστικού πλαισίου λόγο που είχε εκφωνήσει το 2014 στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, οι οποίες αποτελούσαν και τη βάση των προγραμματικών δηλώσεων της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα, μετά την εκλογική του νίκη τον Ιανουάριο.

*Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

http://www.iskra.gr/index.php

Ανοικτά σύνορα: Ο δρόμος προς τη νέα εθνική υποδούλωση…

7-3-2016

Η Ιστορία δεν βαδίζει πάντα προς τα εμπρός. Η οπισθοδρόμηση στη βαρβαρότητα είναι κι αυτή μια εναλλακτική προοπτική… Η διαλεκτική σκέψη του Λένιν είχε επισημάνει την πιθανότητα να ξαναγυρίσει η ανθρωπότητα στους «εθνικούς πολέμους»: Να τεθούν δηλαδή ξανά για τους λαούς της Ευρώπης, ζητήματα, ΟΧΙ Σοσιαλιστικής Επανάστασης, αλλά Εθνικής Απελευθέρωσης. 
Χαρακτηριστικό και άκρως προφητικό είναι το παρακάτω απόσπασμα:

«Αν το προλεταριάτο της Ευρώπης γινόταν ανίσχυρο για καμιά εικοσαριά χρόνια, αν ο σημερινός πόλεμος τελείωνε με νίκες σαν τις ναπολεόντειες και με την υποδούλωση μιας σειράς βιώσιμων εθνικών κρατών, αν ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός (ο ιαπωνικός και ο αμερικάνικος κατά πρώτο λόγο) διατηρούνταν επίσης καμιά εικοσαριά χρόνια χωρίς να περάσει στο σοσιαλισμό, λογουχάρη ύστερα από ένα ιαπωνοαμερικανικό πόλεμο, τότε θα ήταν δυνατός ένας μεγάλος εθνικός πόλεμος στην Ευρώπη. Αυτό θα σήμαινε γύρισμα της Ευρώπης προς τα πίσω για αρκετές δεκαετίες. Αυτό είναι απίθανο. Δεν είναι όμως αδύνατο, γιατί είναι αντιδιαλεκτικό, αντιεπιστημονικό και θεωρητικά όχι σωστό να φαντάζεται κανείς ότι η παγκόσμια ιστορία τραβάει ομαλά και κανονικά προς τα μπρος, χωρίς να κάνει κάποτε γιγάντια άλματα προς τα πίσω» («Για την μπροσούρα του Γιούνιους», Ιούλης 1916). 

Αυτό ακριβώς το γιγάντιο «άλμα προς τα πίσω» το ζούμε σήμερα με την κυριαρχία του πλανητικού, ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού (Νέα Τάξη), που διαλύει εθνικά κράτη και δημιουργεί προτεκτοράτα, νέες μορφές αποικίας. 

Μόνο οι τυφλοί πλέον δεν βλέπουν και οι επιδοτούμενοι «διεθνιστές», καθώς και εκείνοι «αριστεροί» που είναι σεχταριστικά αγκυλωμένοι σε νεκρά σχήματα ταξικών αφαιρέσεων, τη νέα μορφή της αποικιοκρατικής βαρβαρότητας. 

Δεν βλέπουν τον οργουελικό εφιάλτη που επελαύνει και θεμελιώνει μια νέα εθνική, θρησκευτική και πολιτιστική υποδούλωση των λαών, αν όχι και τον εθνικό και πολιτιστικό τους αφανισμό. 

Τα «ανοικτά σύνορα» αποτελούν το «όχημα» αυτού του εφιάλτη της νέας αποικιοκρατίας. 

Κι αυτά τα «ανοικτά σύνορα» είναι η «αριστερά» (ιδιαίτερα οι σεχταριστικές της αποστεώσεις) που τα έχουν θεοποιήσει: Έχουν θεοποιήσει το «όχημα» της σιδερένιας φτέρνας της Νέας Τάξης για την υποταγή των λαών, τη διάλυση των εθνών, την ισοπέδωση και αποτέφρωση της Ιστορίας και του Πολιτισμού. 

Το «εργαλείο» αυτής της νέας αποικιοκρατικής ΥΠΟΤΑΓΗΣ και ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ των λαών, της διάλυσης των εθνικών κρατών και της πολυπολιτισμικής πολτοποίησης, είναι η λαθρομετανάστευση: Η κατασκευή νέων δούλων, η εισβολή και ο εποικισμός τους στην Ευρώπη. 
Όλη αυτή η ξαφνική καταιγίδα της λεγόμενης προσφυγικής έκρηξης είναι ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ και ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΗ από τους διεθνείς μαφιόζους του χρήματος και τα υποτελή τους κράτη. 

Μόνο όσοι φορούν τεράστιες παρωπίδες δεν μπορεί να το διακρίνουν αυτό. Και φυσικά οι επαγγελματίες του είδους… 

Διανύουμε μια από τις τελευταίες φάσεις αυτής της αποικιοκρατικής διαδικασίας: Της νέας εθνικής υποδούλωσης των λαών… 
Για την Ελλάδα αυτή η φάση της λαθρομεταναστευτικής έκρηξης («προσφυγική» τη λένε) αποτελεί και τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου της, τη χαριστική βολή. 


Αυτό το τεράστιο βήμα προς τα πίσω, η νέα εθνική μας υποδούλωση, η οποία μπορεί και να μας αφανίσει, ως εθνική και ιστορική οντότητα, θα αποτελέσει και το πιο μελανό στίγμα της «αριστεράς»: Ένα στίγμα που θα κολλήσει, σαν στάμπα, σε όλες τις Αριστερές δυνάμεις (τις αυθεντικές), που θα ακυρώσει όλες τις κατακτήσεις των αγωνιστικών κινημάτων και των παραδόσεων της Αριστεράς: Θεωρητικές και πολιτικές… 

Έτσι η Νέα Τάξη με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια: Καταστρέφει, ισοπεδώνει και υποδουλώνει έθνη και λαούς από τη μια, και από την άλλη ακυρώνει και αποτεφρώνει την αγωνιστική ιστορία των λαών και την Αριστερά: Τη θεωρητική και πολιτική πρωτοπορία των λαϊκών αγώνων… 

Και όλα αυτά με τεκμήριο και άλλοθι τη νεοταξική «αριστερά», την «αριστερά» των πολιτικών απατεώνων (τύπου Τσίπρα), την «αριστερά του Σόρος (των ΜΚΟ), των επιδοτούμενων «αριστεριστών» και των λοιπών «χρήσιμων ηλιθίων»… 

Με θεοποιημένο «όχημα», όπως είπαμε τα «ανοικτά σύνορα». 

Πάνω σ’ αυτό θα θέλαμε να θέσουμε στους «αριστερούς» παπαγάλους των αφηρημένων ταξικών κλισέ κάποια ερωτήματα: 

α). Εφόσον θεωρούν επαναστατικό το αίτημα των ανοικτών συνόρων (ο Λένιν φυσικά το θεωρούσε αντιδραστικό μέσα στον καπιταλισμό), ΓΙΑΤΙ η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν άνοιξε τα σύνορα σε κάθε κυνηγημένο ή στους εργάτες άλλων χωρών; 

Φαίνεται οι μπολσεβίκοι δεν είχαν ανακαλύψει τον Σόρος… 

β). Αλήθεια πιστεύουν αυτοί οι «ντούροι αριστεροί» των «ανοικτών συνόρων» ότι αν οι Μπολσεβίκοι άνοιγαν τα σύνορα, θα άντεχαν παραπάνω από μερικούς μήνες; 
Το παγκόσμιο καπιταλιστικό κατεστημένο θα τους γκρέμιζε αστραπιαία. Αυτό το αντιλαμβάνεται και ο πλέον ηλίθιος… 

γ). Πώς λοιπόν τα «ανοικτά σύνορα» αποτελούν ΟΛΕΘΡΟ για ένα εργατικό κράτος (Σοβιετική Ένωση) και επαναστατικό αίτημα σε ένα καπιταλιστικό κράτος: Δύο μέτρα και δύο σταθμά. 

Στην πραγματικότητα τα «ανοικτά σύνορα» αποτελούν καταστροφή και για τις καπιταλιστικές χώρες, ιδιαίτερα τις μικρές. Διότι δεν καταστρέφεται το κράτος (αυτό μετατρέπεται σε προτεκτοράτο), αλλά καταστρέφονται και αφανίζονται τα έθνη, και τα εθνικά κράτη μετατρέπονται σε νέες πολυπολιτισμικές αποικίες: Αποικίες που ισοπεδώνουν και πολτοποιούν όλες τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, που κερδήθηκαν μέσα σ’ αυτά τα εθνικά πλαίσια:Κατακτήσεις ιστορικές, πολιτικές, οργανωτικές, ταξικής συνείδησης κ.λπ… 

Τα «ανοικτά σύνορα» δεν γκρεμίζουν τον καπιταλισμό, αντίθετα ανοίγουν το δρόμο στη νέα αποικιοκρατική βαρβαρότητα και κλείνουν ερμητικά το δρόμο προς το Σοσιαλισμό… 

Αυτό το έργο επιτελούν οι σημερινοί «αριστεροί», υπογράφοντας, έτσι, τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της Αριστεράς, ΓΕΝΙΚΑ… 

Θα ακούει «αριστερά» ο κόσμος και θα αηδιάζει, θα οργίζεται, με ό,τι αυτά συνεπάγονται… 

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΛΕΕΙ ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ,

Δευτέρα, 7 Μαρτίου 2016

 ΓΚΡΙΖΑΡΕΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΜΕΓΙΣΤΟ ΚΙΝΔΥΝΟ:OI TOKOΓΛΥΦOI ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΜΑΣ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΖΗΤΑΝΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΥΝ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΣΥΝΟΜΙΛΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΝΟΥΝ

Το κλείσιμο του λεγόμενου «διαδρόμου των Βαλκανίων» για τους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες επιβεβαίωσε  σε τηλεοπτική του συνέντευξη το βράδυ της Κυριακής ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας.

Η συμφωνία επετεύχθη το βράδυ της Κυριακής για ακραία μέτρα στην Ευρώπη, δηλαδή στην Ελλάδα!

 Η δωσίλογη ψευτοαριστερή κυβέρνηση συμφώνησε σαν δούλος των τοκογλύφων που είναι και ο λεγόμενος βαλκανικός διάδρομος κλείνει ερμητικά. 

Αυτή θα είναι μια από τις αποφάσεις του σημερινού συμβουλίου κορυφής των Βρυξελλών με την Τουρκία και η χώρα του δεν θα κάνει πίσω ούτε χιλιοστό. Τόνισε επίσης ότι ο ίδιος θα πιέσει έτσι ώστε να σταματήσει η τακτική της προώθησης προσφύγων από τη μια χώρα στην άλλη.

Ο επικεφαλής της αυστριακής διπλωματίας δικαιολόγησε αυτήν τη στάση με το γεγονός ότι χώρες όπως η Αυστρία, η Γερμανία ή η Σουηδία δεν είναι δυνατόν να δεχθούν όλους του πρόσφυγες που έρχονται στην Ελλάδα με μοναδικό σκοπό να προχωρήσουν βορειότερα.

 Σε αναφορά στους πρόσφυγες που έχουν εγκλωβιστεί στην ελληνική μεθόριο με την ΠΓΔΜ ο Κούρτς είπε ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να αναζητήσουν προστασία στην Ελλάδα, αφού η Ελλάδα έχει δεχθεί πολύ λιγότερους πρόσφυγες από ό,τι η Αυστρία κατ' αναλογία πληθυσμού και επί πλέον θα λάβει μεγάλη βοήθεια από την ΕΕ.

Την ίδια ώρα ο Τούρκος πρωθυπουργός, Αχμέτ Νταβούτογλου ως μόνη διέξοδο για να λυθεί το προσφυγικό πρόβλημα "βλέπει" να σταθούμε "αλληλέγγυοι δηλαδή να του δώσουμε "ανταλλάγματα" για να σταματήσει η Τουρκία να "πλημμυρίζει" την Ελλάδα με λάθρομετανάστες.

Παράλληλα ο τουρκικός στρατός συγκεντρώνει μεγάλες δυνάμεις στα παράλια και απέναντι από τα ελληνικά νησιά δήθεν για την αντιμετώπιση του προσφυγικού, αλλά με δεδομένο ότι η Τουρκία έχει αμφισβητήσει έντονα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, δεν αποκλείεται να επιχειρήσει κάποια προβοκάτσια ή ακόμη και να στήσει το θέατρο μιας κρίσης, προκειμένου να νομιμοποιήσει τις παράνομες και παράλογες θέσεις της στο Αρχιπέλαγος.

Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, έχει δοθεί εντολή επιστράτευσης σε  22.000 άνδρες συνολικά, οι οποίοι θα τοποθετηθούν σε μονάδες των παραθαλάσσιων περιοχών στο Αιγαίο. Το στοιχείο αυτό από μόνο του είναι ανησυχητικό ενώ παράλληλα με το προσωπικό η Άγκυρα φέρεται να έχει μεταφέρει απέναντι από τα ελληνικά νησιά μεγάλο αριθμό σκαφών, ελικοπτέρων και αεροσκαφών.

Με όλα αυτά τα δεδομένα ο Τσίπρας κάνει πως δεν καταλαβαίνει και συνομιλεί με τον Νταβούτογλου σαν δύο φίλοι που συναντιούνται μετά από καιρό και έχουν τόσα πολλά να πουν!

Η Ελλάδα είναι σε μέγιστο κίνδυνο και αντί να είμαστε στους δρόμους κοιμόμαστε στον καναπέ μας και περί άλλων τυρβάζουμε ενώ η ΑΔΕΔΥ θα κάνει μεθαύριο την καθιερωμένη περατζάδα της για να "διαμαρτυρηθεί" για το ασφαλιστικό!
Φανταστείτε οι καταδικασμένοι σε εκτέλεση από τους Γερμανούς να κάνανε πορεία διαμαρτυρίας πρίν την εκτέλεσή τους! Κάτι αντίστοιχο είναι κι αυτή η περατζάδα, αλλά αυτή θα μας απασχολήσει μεθαύριο...