Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΙΤΙΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΛΥΣΗ!

ΟΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ ΠΟΘΟΥΝΤΕΣ, ΔΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ ΚΤΗΣΑΣΘΑΙ ΠΡΩΤΟΝ*...


31-3-2016




“… οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος ἀλλ᾽ ἀναγκαζόμενος, ὡς οὐκ άγαθοῦ ἰδίᾳ ὄντος, ἐπεὶ ὅπου γἂν οἴηται ἕκαστος οἷός τε ἔσεσθαι ἀδικεῖν, λυσιτελεῖν γὰρ δὴ οἴεται πᾶς ἀνὴρ πολὺ…*”
ΠΛΑΤΩΝ – ΠΟΛΙΤΕΙΑ 360C

Οσο μπαίνουμε πιο βαθειά στο καζάνι της κολάσεως που μας ετοιμάζουν ημμεδαποί γύπες της διαπλοκής κι οι αλλοδαπές ύαινες, πέρα από την αγανάκτηση μας, αναζητούμε τον δρόμο διαφυγής, την έξοδο κινδύνου.

Ενα πράγμα είναι υπερ-αρκετό να κάνουμε.

Να αποκτήσουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.


Αν δεν φτιάξουμε Δημοκρατικό Πολίτευμα, ο,τι και να κάνουμε θα πάει στο βρόντο, οι μπετατζήδες θα μας πίνουν το αίμα, οι καναλάρχες θα μας κοιμίζουν κι οι διεφθαρμένοι Πολιτικοί θα παραμείνουν στις πρώτες θέσεις στα τηλεοπτικά πάνελ τους και θα εκλέγονται ξανά και ξανά όντας αναγνωρίσιμοι αν κι όχι ανεγνωρισμένοι...

Εξηγούμαι,

Πολλοί αφελείς Έλληνες, έστω κι από θυμό, έστω κι αν δεν το πιστεύουν, λένε «μια Χούντα μας χρειάζεται», η σωστή διατύπωση είναι «μια καλύτερη δημοκρατία μας χρειάζεται» γιατί αυτό που μας έχουν παραδώσει σήμερα δεν είναι ούτε καν Αστική Δημοκρατία.

Η Αμεσοδημοκρατία είναι ο στόχος και μακάρι μέσω της τεχνολογίας να φτάσουμε σε τέτοια δημοκρατία, αλλά σήμερα χρειάζεται πρώτα να έχουμε και να χτίσουμε την ουσία της Δημοκρατίας.

Αυτό που έχουμε σήμερα, όσο η ενημέρωση ελέγχεται από
 εργολάβους και νταβατζήδες δεν είναι Δημοκρατία, αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι Δημοκρατία, περισσότερη και καλύτερη Δημοκρατία.

Αλλά δεν μπορούμε να έχουμε δημοκρατία, αν δεν έχουμε ….

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

Οι λέξεις «δικαιοσύνη » κι «Έλληνες εισαγγελείς», είναι στην εποχή μας εδώ και δεκαετίες απλά πρωτοσέλιδα αλλά χωρίς   αποτέλεσμα.

Πρώτη φορά έχουμε φτάσει τόσο κοντά στην απόδοση δικαιοσύνης στην ελίτ που δυναστεύει την Ελλάδα. 

Υπερβολικό; ή απλώς η πραγματικότητα που όλοι ξέρουμε, αλλά κανείς δεν παραδέχεται;

Ξέρουμε όλοι τις περιπτώσεις.

Το έλλειμμα δικαιοσύνης, λοιπόν δεν είναι σύμπτωμα της διαφθοράς, αλλά το αίτιο.

Όπως κι ο Πλάτων είχε καταλάβει από νωρίς, η ανθρώπινη φύσις είναι σε διαρκή πόλεμο με την νόηση, από την μια είναι τα θηρία του ένστικτου της αυτοσυντήρησης κι από την άλλη το κάλλος, η αρετή και το ήθος (βλ.το απόσπασμα στην αρχή του άρθρου).

Ανάμεσα στις δύο φύσεις του ανθρωπίνου νου και ψυχής, είναι ένα τείχος.

Ένα τείχος που μας χωρίζει από τα ζώα, το τείχος είναι, το δίκαιο, που φέρνει ισορροπία στο χάος.

Φύλακες του τείχους είναι οι ΔΙΚΑΣΤΕΣ.

ΑΝ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΘΕΥΔΟΥΝ ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΘΗΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΟΥΝ!

Αυτό έγινε στην Ελλάδα από το 1974 και μετά.

Έκλεψε ο Πρώτος την γλίτωσε, ακολούθησε ο δεύτερος κ.ο.κ. γέμισε ο τόπος καρχαρίες.

Όποιος νέος βγαίνει στην αγορά εργασίας τον πετάνε στην θάλασσα με τους καρχαρίες και του λένε κολύμπα. Μετά του λένε ανερυθρίαστα. «Μαζί τα Φάγαμε». Τους λίγους που θα επιβιώσουν τους χρησιμοποιούν ως παράδειγμα «επιτυχημένου» ώστε να δέχεται η μάζα το δουλεμπόριο
 των ενοικιαζομένων και των ατομικών συμβάσεων

Χωρίς δικαιοσύνη λοιπόν είμαστε ζούγκλα, όχι δημοκρατία.

Ακόμη και την μοναδική περίπτωση του Κοσκωτά η χούντα του χάους την χαρακτηρίζει ως το «Βρώμικο ’89» ! ! ! Δηλαδή η Απόδοση δικαιοσύνης (φυλάκιση Κοσκωτά) είναι το λάθος, ενώ η ατιμωρησία η «Δημοκρατία» ! ! !

Ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών, του όψιμου «σωτήρα» Ευ.Βενιζέλου, απλώς επισημοποίησε τον γάμο του Άνομου με την Ατιμωρησία.

Το σύννομο έπαψε να είναι το εύνομον.

Αλλά ακόμη και με αυτόν τον νόμο, ποιος εμποδίζει τους δικαστές να τιμωρήσουν όλους τους άλλους (πχ Χριστοφοράκο, Λαυρεντιάδη κτλ);

Η σαπίλα της κακιστοκρατίας έχει φτάσει σε τέτοιο μέγεθος που ακόμη και η (δήθεν) ανεξάρτητη αρχή που επόπτευε τα κανάλια, το ΕΣΡ, ήταν με παράνομη σύνθεση για χρόνια! Μερικοί
 παράνομοι είχαν αναλάβει να επιβάλουν τα νόμιμα! Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι ίδιοι πολιτικοί που ανέχθηκαν το παράνομο ΕΣΡ, τώρα δυσανασχετούν που θα αποφασίσει δημοκρατικά η Βουλή των Ελλήνων!

Δεν είμαι νομικός, αλλά δεν είμαι και στραβός, από το 2010 σφυρίζουν τα δις γύρω μας, με φωτογραφικούς διαγωνισμούς, έδιναν δημόσια έργα το 2012 σε γνωστό Εργολάβο και το έκοβαν
 από μισθούς και συντάξεις χωρίς να κουνιέται φύλλο!

Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α !

Αν λύσουμε το πρόβλημα της ατιμωρησίας, νομίζω ότι θα πρέπει να ασχοληθούμε με τις προκλητικές εξουσίες των Πρωθυπουργών.


Μια νέα κοινωνική Σεισάχθεια, ώστε να ακολουθήσει κι η οικονομική.

Το μόνο μας όπλο η Παιδεία και δη η Ελληνική Παιδεία.

ΠΑΡΑΤΗΜΑ

Σε ελεύθερη απόδοση «…κανένας δεν είναι δίκαιος με την θέλησή του αλλά από ανάγκη· γιατί η δικαιοσύνη δεν είναι αφ εαυτού της κάτι το καλό, αφού εκεί που καθένας θα νομίσει πως μπορεί να αδικεί, το κάνει. Γιατί κάθε άνθρωπος νομίζει, ότι η αδικία τον ωφελεί πολύ περισσότερο απ την δικαιοσύνη, και θα’ ναι σωστή η γνώμη του, όπως θα υποστηρίζει, όποιος πιστεύει σ αυτήν την θεωρία. …» Πλάτων Πολιτεία.


* Ο υπέρτιτλος είναι το πρώτο μέρος από το ρητό του Γ. Βολουδάκη: «Οἱ  τὴν ἐλευθερίαν ποθοῦντες, δεῖ δικαιοσύνην κτήσασθαι πρῶτον. Δίκαιον γὰρ ὑπέρτερον ἐστὶ βίου ἐλευθέρου»


«Αυτοί που ποθούν την ελευθερία πρέπει να αποκτήσουν πρώτα δικαιοσύνη. Διότι το δίκαιο είναι πιο σημαντικό από την ελεύθερη ζωή»


Εδώ θα γίνει ο λάκκος μας


31-3-2-16


Όσο το δικό μας κεφάλι χτυπάει σε τοίχο τόσο οι απόγονοι αυλικοί των Βαυαρών στήνουν τα τάγματά τους με μεγάλη άνεση για να μας ακρωτηριάσουν με το νόμιμο των ψηφισμάτων, διαγγελμάτων, εγκυκλίων και νόμων.
Κλαψουρίζουμε για την κατάντια μας και το αύριο που θα μάς βρει χωρίς ψωμί και νερό στο τραπέζι και η άνοια  έχει γίνει το χαρακτηριστικό εκατομμυρίων πολιτών που πλέον δεν ξέρουν ούτε γιατί ζουν, ούτε πού πάνε, ούτε τι να κάνουν. Σαν πρόβατα κλεισμένα στο μαντρί ακούνε τους λύκους να τριγυρίζουν και ποδοπατώντας ο ένας τον άλλον περιμένουν την τελική εισβολή και το μακελειό που θα ακολουθήσει. 
Το σιχτίρισμα άργησε πολλά χρόνια και τα χαστούκια, που απανωτά έπρεπε να πέφτουν σε κάθε ευκαιρία στα μάγουλα των πολιτικών και όλων των κοπρόσκυλων που τους φυλάνε, τελικά δεν θα έρθουν ποτέ. 
Ξεκίνησε η ιστορία και αποβάλλει τον λαό σαν πλέμπα και τα καθίκια που μπουσουλούσαν ανάμεσα μας χρόνια τώρα βρήκαν πάτημα πάνω στο σβέρκο μας και σήκωσαν ανάστημα.  Κουνάνε δακτυλάκια απειλητικά εναντίον μας, προειδοποιούν για την νομιμότητα της αναγκαίας για την ειρήνη λεπίδας που θα χωθεί στα λαρύγγια μας.
Σκιαζόμαστε τις κυράτσες που πήραν θέση στα υπουργικά συμβούλια. Σκιαζόμαστε τους ηλίθιους που κάθονται στα έδρανα της Βουλής στήνοντας κάθε τόσο και από ένα τσίρκο σε επανάληψη. Και μετά σχολιάζουμε ποιος τα είπε καλύτερα στον άλλο θέλοντας με το ζόρι να πείσουμε τον εαυτό μας ότι άλλη λύση δεν μένει παρά να επιλεχθεί δημοκρατικά (μη χέσω) η επόμενη κυβερνοτοσυμμορία που θα μάς βγάλει από το αδιέξοδο. 
Το μεγαλύτερο αδιέξοδο είναι η δημοκρατία όταν έχεις πάρει απόφαση ότι η επιλογή σου πρέπει να γίνει ανάμεσα σε αυτά που η εξουσία σού επιβάλλει. 
Φτάσαμε στο σημείο που δεν είναι ο λαός που θα αποφασίζει για την κυβέρνησή που θα έχει, αλλά η εξουσία που θα αποφασίζει τι λαό θα έχει. Μεθοδικά τον έφτιαξαν τον λαό που βολεύει την δημοκρατία όλα τα ταγεροκούστουμα που την κόβουν και την ράβουν στα μέτρα τους καθισμένα στα έδρανα του μπουρδελοβούλιου. Στο μπόι της ρηχότητας της ψυχής τους, της συνείδησης τους και της προσφοράς τους πνίγεται η δημοκρατία.
Λαός που κλαψομουνιάζει, λαός που σκιάζεται στην επόμενη απειλητική επιστολή από τις υπηρεσίες του κράτους, λαός που δεν τον νοιάζει που είναι η χώρα του αρκεί να έχει αύριο μια ελπίδα να δει το μισθό του στα 500 ευρώ και να μην χάσει τις μουχλιασμένες καταναλωτικές του συνήθειες. Λαός που κρύβεται κάτω από τα βομβαρδισμένα ερείπια κάνοντας τον πεθαμένο μη και η επόμενη βόμβα δεν τον "μυριστεί" και δεν τον κάνει κιμά. 
Ο ναζιστής Μάρδας στο ξεκαθάρισε βάζοντας τον μετανάστη και τον πρόσφυγα ως σημείο αναφοράς ότι στην Ελλάδα μέσα στα επόμενα χρόνια αν δεν έχεις χρήμα δεν ζεις. Ψοφάς. Στο είπε και εσύ νόμισες ότι το είπε για τους σακατεμένους από πολέμους μην έχοντας ακόμη καταλάβει ότι ζεις έναν πόλεμο μόνο που δεν έχεις το πειστήριο της σφαίρας που καρφώθηκε στον τοίχο του σπιτιού σου. 
Τα πρόβατα σιγά-σιγά θα αραιώνουν. Από το μαντρί θα σέρνονται για σφάξιμο και θα νιώθουν λυτρωμένα που βγήκαν για ένα λεπτό έξω από τους τέσσερις τοίχους μέχρι η λεπίδα να τους πάρει τον λαιμό. Η νέα ράτσα θα είναι βελτιωμένη. Θα έχει γερό κομπόδεμα για να έχει δικαίωμα στέγης, δικαίωμα τροφής, δικαίωμα στο νερό, δικαίωμα για υγεία, δικαίωμα για δικαιώματα. Σε αυτή την ράτσα, που το πορτοφόλι θα είναι υψηλότερο δικαιολογητικό από την ίδια την ζωή, εκατομμύρια προβάτων είναι χαμένα από χέρι. Είναι τελειωμένα πριν καν βελάξουν με απορία το "γιατί". 
Το "γιατί" απαντήθηκε απανωτά σε εκλογικές κάλπες, σε καιρό που ένα κομμάτι της κοινωνίας έπεφτε και το άλλο ανέμιζε παντιέρες "ανατροπής" και "ελπίδας". Μετά έπεφτε και το επόμενο κομμάτι της κοινωνίας και οι παντιέρες συνέχιζαν να ανεμίζουν με γραμμένα "ΝΑΙ" πάνω τους κάνοντας το σπίτι τους καλύβα της Ε.Ε.  Η απάντηση δίνεται στην αριστοτεχνική υπόκλιση που κάνει ο καθένας κάθε βράδυ για τη πράξη υποταγής που παίζει όλη μέρα σε κάθε καινούργιο σενάριο που του δίνει ο σκηνοθέτης πολιτικός σωτήρας του. 
Το "άει σιχτίρ" άργησε πολύ και τελικά έμεινε στον πάτο του συρταριού της Ιστορίας. Η ειρήνη νίκησε στην χώρα χωρίς σύνορα μα με τόσους πολλούς φράκτες. Απέδειξε στο πόπολο ότι το μαντρί ήταν ο παράδεισός του. Η μεταλλαγμένη κομματική τροφή στην ώρα της, το κούρεμα στο μήνα που έπρεπε, το άρμεγμα με την απαραίτητη συχνότητα και το σφάξιμο χωρίς ούτε μία αντίδραση.  Η επιλεγμένη δημοκρατικά μη βία ήταν στα μέτρα που ήθελαν οι κυβερνήτες και οι δανειστές του λαού που γέννησαν. Σαρξ εκ σαρκός της εξουσίας απέδειξε ότι είναι ο λαός.
Τελικά, άλλος πυροσβεστήρας στο πολιτικό σκηνικό δεν χρειάζεται. Άλλα κόμματα "ανατροπής" και "επανεκκίνησης του κράτους" είναι περιττά. Τώρα θα παίζει το "ευρωπαϊκόν" και το "εθνικόν" σε λα μείζονα να χαίρονται τα πρόβατα που πάνε μετά συνοδείας τραγικής μπάντας στο σφαγείο αποχαιρετώντας την Αλεξάνδρεια που δεν αγάπησαν ποτέ.
Ο λαός σιχτίρισε τον εαυτό του και έγινε από μόνος του το σταθερότερο ανάχωμα μιας ανελέητης χρηματοδοτούμενης δημοκρατίας.-

στον Τοίχο

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΥΠΟΔΥΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ



E-mailΕκτύπωσηPDF
26-3-2016
Του ΣΤΑΘΗ*
Ας αφήσουμε για μιαν ημέρα τα σπουδαία να κοιμηθούν (άλλωστε, έτσι όπως τα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, ξύπνια όταν είναι τα σπουδαία, ως τέρατα χειρότερα από όσο ήταν όταν τα παρέλαβε, βρυχώνται, δαγκώνουν και κανιβαλίζουν). Ας αφήσουμε λοιπόν τα σπουδαία,
προσφυγικό, ασφαλιστικό, φορολογικό, αξιολόγηση, χρέος, δημοσιονομικά, ας αφήσουμε την υποτέλεια στα μνημόνια και τους κινδύνους για την αρτιμέλεια της χώρας, ας αφήσουμε το Σύνταγμα να γλείφει τις πληγές του στο κελλί του, ας αφήσουμε
και τα αποτελέσματα όλων αυτών, την ανεργία, την ατιμαζόμενη εργασία, την πεθαμένη αγορά, τα ημιθανή νοσοκομεία, τα φτωχοποιημένα και πάμφτωχα νοικοκυριά, τις αυτοκτονίες,
την τρέλα, τη θλίψη, την αγωνία, τον ζόφο,
ας αφήσουμε για μια μέρα στην μπάντα την περαντζάδα των Τούρκων στο Αιγαίο, το ξεπούλημα των πάντων στους Γερμανούς, ας ξεχάσουμε τους παχυλούς (παχυλότατους) μισθούς εκείνων που έχουν αναλάβει το εν λόγω ξεπούλημα, ας ξεχάσουμε για λίγο τις αστρονομικές αμοιβές των «συμβούλων» που μας υποχρεώνουν στο «λάθος» φάρμακο, τη σπατάλη που περίλαμπρη συνεχίζεται, ας αφήσουμε
τα νέα κόλπα με τη διαπλοκή και τον ανασχηματισμό των σχέσεων μαζί της και μέσα της, τις νέες μπίζνες και τις νέες ταρίφες, ας αφήσουμε για μια μέρα όλα εκείνα τα σπουδαία και τρομερά που οδήγησαν τους νόμους της φιλοπατρίας, το υπέρ ελευθερίας φρόνημα, ακόμα και το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ σε βαθύ ύπνο, πιθανώς ανεξύπνητο, ας τα αφήσουμε
όλα αυτά τα οποία η κυβέρνηση έκαμε μπάχαλο και μπούρμπερη κι ας πάμε στα απλά, τα καθημερινά. Ας πάμε να δούμε σε τι βελτιώθηκε η ζωή των πολιτών στους τομείς εκείνους όπου, ακόμα και υπό καθεστώς κατοχής, θα μπορούσαν να επισυμβούν κάποιες εξελίξεις θετικές και ελπιδοφόρες. Και δεν μιλάμε εδώ για «ισοδύναμα», «παράλληλα προγράμματα» κι άλλα «γεμιστά» με κατρουγκαλιές, αλλά για μέτρα αυτοκινούμενα, που όχι μόνον θα βελτίωναν τη ζωή των ανθρώπων, αλλά θα έδιναν ένα αίσθημα αλλαγής κλίματος, ότι
αυτή η Αριστερά, βρε παιδί μου, κάτι νέο επιτέλους έφερε, κάπως το παλεύει. Οτι εκτός από το «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς» στα σπουδαία, τουλάχιστον προσπαθούμε στα μικρά, ότι δεν είμαστε στο «σφάξε με, αγά μου, να αγιάσω» γενικώς, αλλά ότι στο κάτω-κάτω σε εκείνα τα ελάσσονα που δεν επηρεάζονται τόσο από τα μείζονα, κάτι παλεύουμε να κάνουμε...
Τι έκανε λοιπόν η κυβέρνηση στο ήδη ικανό διάστημα που κυβερνά με τη μάστιγα των ναρκωτικών; Ξήλωσε κανένα κύκλωμα μεγαλεμπόρων; μπουζούριασε τίποτε φονιάδες ψυχών; Επιασε ή έσπασε κάποιο από τα συστήματα και τα αποστήματα μέσα στην Αστυνομία που διακινούν ντρόγκα και προστατεύουν νονούς; Αλλαξε κάτι προς το καλύτερο στις φυλακές, στις πιάτσες, στις γειτονιές;
Σε αυτές τις γειτονιές έκανε την εμφάνισή του ο πολιτισμός; Εφερε ο κ. Μπαλτάς μουσικά σύνολα να δώσουν συναυλίες στις πλατείες, οργάνωσε ο κ. Φίλης ποιητικές ή λογοτεχνικές βραδιές (ή απογεύματα) στα Σεπόλια, στο Παγκράτι, ή στα Λιόσια; Βγήκαν
τίποτε αγάλματα απ’ τις κασέλες των μουσείων να πάνε στην πλατεία Βικτωρίας ή στους πεζόδρομους του Αμαρουσίου για να διηγηθούν ιστορίες του γένους και της ανθρωπότητας; Να κεράσουν λίγο νέκταρ τον κοσμάκη;
Οργανώθηκαν εκθέσεις ζωγραφικής, θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές προβολές, να κάτσουν οι άνθρωποι ο ένας δίπλα στον άλλον, να απολαύσουν και να νιώσουν ότι κάτι αλλάζει; Τυπώθηκαν ρεπροντιξιόν ορισμένων μεγάλων έργων για να δοθούν δώρο στον κόσμο, να τα πάει στο σπίτι του να τα καμαρώνει;
Τι άλλο έχει γίνει εκτός της πεπατημένης (ποιος θα γίνει Λούκος στη θέση του Λούκου ή ποιοι θα επιχορηγηθούν, ποιοι θα κοπούν, πώς θα χειραγωγηθεί το πολιτιστικό ρεπορτάζ -που με τη σειρά του χειραγωγεί το Υπουργείο) - τι διαφορετικό έχει γίνει
που να το νιώσει ο πολίτης, να ευφρανθεί και να αισθανθεί κι αυτός «κάποιος»; - κάποιος που τον φροντίζουν. Ομως, επικίνδυνα πράγματα αυτά! αν αισθανθεί κάποιος ότι τον φροντίζουν, δεν θα κάθεται μετά να τον φτύνουν.
Υπουργός στα ελληνικά είναι αυτός που υπηρετεί διά του έργου του. Τι υπηρεσία έχει προσφέρει το Υπουργείο Δικαιοσύνης για τη γρήγορη απονομή της; Τι έχει αλλάξει σ’ αυτό το μέγιστο-μικρό θέμα; Με τα παρακυκλώματα και την απαξίωση στον χώρο του ποδοσφαίρου, τις μαφίες που τον λυμαίνονται, τι άλλο έχει κάνει ο κ. Κοντονής εκτός από σπασμωδικές κινήσεις που μας βγαίνουν μπούμερανγκ;
Ενισχύθηκε η ποδοσφαιρική φανέλλα στις γειτονιές, στις πόλεις και στα χωριά και δεν το έχει μάθει ο κόσμος να χαρεί;
Με τις τιμές των αγαθών ασχολείται κανείς; Ή μετά την κατάργηση της αγορανομίας από την ελεύθερη αγορά, πάσα άλλη αρχή έπαυσε; Κι εδώ «λιαζόμαστε»; κι εδώ «γεμιστά»Αλλά το σπουδαιότερο,
οι άνθρωποι! Πού αξιοποιήθηκαν οι τίμιοι και οι άξιοι, ώστε να το αντιληφθεί ο κόσμος και να αλλάξει ηαύρα στις γειτονιές, στις πολυκατοικίες, στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στις δημόσιες υπηρεσίες; Εντάξει! ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενεργοποίησε τον λαό, όπως έλεγε ότι θα κάνει! Να μην αξιοποιεί όμως και τη δυναμική, την ψυχή των ενάρετων και να τους ξοδεύει σε καρανικισμούς πάει πολύ! Κοιτάξτε γύρω σας, ακούτε από πουθενά να έρχεται η καλή είδηση της αξιοποίησης εκείνων που θα άλλαζαν το κλίμα; Αλλά, ακόμα κι αν υπάρχουν ορισμένοι τέτοιοι Λακεδαιμόνιοι, πνίγονται μέσα στα έργα των Κλαζομενίων.
Οι οποίοι Κλαζομένιοι, όπως και πριν έτσι και τώρα, όχι μόνον μαγαρίζουν τα πάντα, αλλάαφανίζουν κι όποιον Λακεδαιμόνιο χαλάει την πιάτσα. Δεν ξέρω αν υπάρχει για μια κοινωνία μεγαλύτερη απελπισία απ’ αυτήν. Ισως η απελπισία των καρκινοπαθών που δεν βρίσκουν αρωγή.
Από τα λίγα καλά που έκανε ως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι 100 δόσεις και το σύμφωνο συμβίωσης (με όλες του τις ατέλειες), σε όλα τα υπόλοιπα έχει επιτείνει τις παθολογίες που παρέλαβε. Η φοροδιαφυγή παραμένει άπιαστη. Τα κολλητιλίκια, οι παρέες, τα ρουσφέτια, οι πτωχοπροδρομισμοί, αυτό το «λιγδέ» της νέας διακυβέρνησης, όπως προσφυώς το χαρακτήρισε ο κ. Διονύσης Χαριτόπουλος, είναι εκείνα που δίνουν τον τόνο κι όχι το ήθος της σεμνότητας, της εργατικότητας και της αποτελεσματικότητας. «Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς» είναι η αλαζονεία όσων κάνουν τέτοιες δηλώσεις. Το «ηθικό πλεονέκτημα» (αλήθεια, εν σχέσει με ποιους;) κατακτάται, δεν κληρονομείται, δεν απονέμεται. Ουδείς Τρύφων μπορεί να ταξιδεύει με εισιτήριο Βελουχιώτη.
Το «ηθικό πλεονέκτημα» αποκτάται όταν λαμβάνεις μέριμνα για τους τάλαινες. Δεν φθάνει που οι Ελληνες κατατρύχονται απ’ τα κόκκινα δάνεια, είναι επιπλέον υποχρεωμένοι να εξυπηρετούν νεκρές πιστωτικές κάρτες και δάνεια με τα τρομακτικά επιτόκια του 12% και του 16%. Κι αν για αυτό, το αγαπημένο παιδί του κ. Σόιμπλε, ο κ. Στουρνάρας, σφυράει κλέφτικα (στην κυριολεξία), το άλλο αγαπημένο παιδί του κ. Σόιμπλε, ο κ. Τσίπρας, τι κάνει;
Τι κάνει για τον κακό χαμό που γίνεται με την αρπαγή χρημάτων που προορίζονται για τους πρόσφυγες από τους βιομηχάνους των ΜΚΟ (ορισμένοι διαθέτουν αλυσίδες από δαύτες) που είναι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Ολα αυτά  
και άλλα τέτοια καταπτοούν την κοινωνία «Ολοι ίδιοι είναι» σου λέει ο άλλος και αποστρέφει το πρόσωπο.
Αλλά, αν εμείς καταπιασθήκαμε με ορισμένα απ’ τα μικρά για μια μέρα, ο κόσμος τα ζει κάθε μέρα. Και χάνει τις ελπίδες του για το αύριο -είναι η πρώτη φορά στην ιστορία μας που η εποχή των μνημονίων αποστέρησε απ’ τους ανθρώπους την προσδοκία για το καλύτερο.
Ενα από τα πιο χυδαία σοφίσματα που μετέρχεται η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ (εκτός από το «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς») είναι ότι «ανέλαβαν την κυβέρνηση, αλλά δεν κατέλαβαν την εξουσία»! Γιατί; ποιος τους εμπόδισε ; η γάτα των Ιμαλαΐων ή το Γέτι του Θιβέτ; Δεν έχεις την
εξουσία να μειώσεις τα επιτόκια των δανείων, αλλά έχεις την εξουσία να κόβεις τον κώλο των συντάξεων και των μισθών; Γιατί; Διότι από την
εξουσία που σου έδωσε ο λαός προέκρινες τη δοτή εξουσία απ’ την Τρόικα.
Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ μεταφέρει μετανάστες σε οχηματαγωγά με τα χέρια τους δεμένα σε δεσμά -πράγμα απαγορευμένο ήδη απ’ την εποχή του Ροδίων Νόμου Ναυτικού- με κίνδυνο να πνιγούν, αν το καράβι βουλιάξει. Ετσι σε όλα, ή μάλλον στα  
περισσότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάει απ’ τη μιαν άκρη στην άλλη. Ολα αυτά ουδεμία σχέση με την Αριστερά έχουν. Ας λένε στα μπαράκια που συχνάζουν τα μικροστελέχη (όταν δεν κακολογούν ο ένας τον άλλον) όσα περί Αριστεράς δεν λένε πια τα μεγαλοστελέχη στα νέα τους στέκια, σαλόνια, σεπαρέ και σαλέ, ο κόσμος όλα αυτά, ο πολύς λαός τα μαθαίνει κι όσα δεν μαθαίνει τα ψυχανεμίζεται, τα συναισθάνεται.
Και ετοιμάζεται...
http://www.iskra.gr/index.php
*Δημοσιεύθηκε στο e-nikos.gr την Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Οι ήρωες της επανάστασης απαντούν στο Φίλη για τα περί κατασκευής καινούριου έθνους

26-3-2016

Ο υπουργός παιδείας ανέφερε στο μήνυμα του για την επέτειο της 25ης Μαρτίου ότι το 1821 κατασκευάστηκε ένα καινούριο έθνος…

της Μελίνας Κονταξή
Ιστορικός - Δρ. Βαλκανικού Πολιτισμού


Ας δούμε τι λένε αυτοί που έκαναν την επανάσταση και ποιες πράξεις έκαναν τα νομοθετικά όργανα του αγωνιζόμενου έθνους που δείχνουν σε ποιο έθνος ανήκαν.

Ο Κολοκοτρώνης όταν ο Άγγλος ναύαρχος Χάμιλτον του είπε ότι πρέπει να κάνουν συμβιβασμό με τους Τούρκους και η Αγγλία να μεσιτεύσει απάντησε...

«Ο Βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμιά συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινό πόλεμο με τους Τούρκους και δυο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα. Με είπε ποία είναι η βασική φρουρά του ποία είναι τα φρούρια. Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι Κλέφτες και τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά».

Το πολιτικόν σύνταγμα της Ελλάδος του 1827 αναφέρει….
«Έως ότου δημοσιευθώσι Κώδικες, οι Βυζαντινοί νόμοι και οι παρά της Ελληνικής Πολιτείας δημοσιευμένοι νόμοι έχουν ισχύν».

Αν και θα αρκούσε η γνώση της σύνδεσης τους με την Βυζαντινή Αυτοκρατορία που από Ρωμαϊκή έγινε Ελληνική για να καταδείξει την διαχρονική... 
συνέχεια του Ελληνισμού, αρκετοί ήρωες ήξεραν και την σχέση τους με την αρχαία Ελλάδα.

Ο Κολοκοτρώνης αναφέρει στον λόγο που εκφώνησε στην Πνύκα το 1838….
«Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοι μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι έπειτα άλλοι βάρβαροι και τους υπόταξαν»

Η σημαία που πρότεινε ο Ρήγας Φεραίος για την Ελληνική Δημοκρατία είχε στο κέντρο το Ρόπαλο του Ηρακλή και τρείς σταυρούς.

Οι Έλληνες, δεν μιλούσαν μόνο για την συνέχεια του έθνους, δεν την εξέφραζαν μόνο στις πράξεις των νομοθετικών συνελεύσεων, αλλά την αποτύπωναν κατά την προεπαναστατική και επαναστατική περίοδο και στις σημαίες που πρότειναν για την μελλοντική κρατική οντότητα μετά την απελευθέρωση.

Κανένα έθνος δεν κατασκευάστηκε το 1821. Το επί 400 χρόνια υπόδουλο έθνος που δεν σταμάτησε ποτέ να επαναστατεί, κατάλαβε ότι κανείς ξένος δεν θα του φέρει το σεφέρι, οργανώθηκε καλύτερα χάρη στον πατριωτισμό και την αγάπη για το έθνος Ελλήνων του εσωτερικού και του εξωτερικού και διεκδίκησε την ελευθερία του, που δυστυχώς την έδωσε το 1824 πριν την διασφαλίσει οριστικά, στην ακαθαρσία της Ευρώπης. Από τότε μέχρι σήμερα, με την εξαίρεση του Καποδίστρια, κυβερνούν μετριότητες και προδότες που έφτασαν στο σημείο να βλέπουν κατασκευασμένα έθνη. Εξηγήσιμο, η ελευθερία για την οποία αγωνίστηκαν οι πρόγονοι μας, που ήξεραν τους δικούς τους προγόνους, πουλήθηκε πριν κερδηθεί οριστικά.

Μόνο αν αποφασίσουμε να την πάρουμε πίσω θα νικήσουμε τον αγώνα που ξεκίνησε από το 1821και συνεχίζεται ακόμα με διαρκείς ήττες εκτός από μικρά διαλείμματα.. Βαλκανικοί, έπος του 1940, που δεν είχαν όμως στέρεες βάσεις και γι αυτό δεν οδήγησαν στην οριστική νίκη. Δεν είναι αργά…

Κυβέρνηση φοβικών και φοβισμένων

Οι δοσίλογοι  αντιμέτωπη με την λαϊκή οργή


26-3-2016

Κυβέρνηση φοβικών και φοβισμένων αντιμέτωπη με την λαϊκή οργή
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από μία κυβέρνηση που μοιάζει να γαντζώνεται με νύχια και δόντια πάνω στο άρμα της εξουσίας. Με οποιοδήποτε κόστος, και οποιοδήποτε μέσο, ακόμη και όταν πρόκειται για ένα αριστερό κόμμα που ενστερνίζεται, σε βαθμό ιδεολογικής και πολιτικής μετάλλαξης, τα πλέον ακραία δόγματα του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού και ασπάζεται τις επιταγές των «οικονομικών δολοφόνων» του Μνημονίου.
Το βλέπουν όλοι πια, δεν είναι κάτι κρυφό: το δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου βρίσκεται αντιμέτωπο με την περιχαράκωση και τον αυτοεγκλωβισμό του. Φοβάται την κοινωνική κατακραυγή για αυτά που κουβαλά επάνω του το «Μνημόνιο 3» και την ίδια στιγμή εφευρίσκει φανταστικούς εχθρούς και κακόβουλους επιτήδειους που δρουν στο εσωτερικό της χώρας και επιθυμούν διακαώς την καταστροφή της.
AdTech Ad
Αντί να βγουν μπροστά και να πουν στον κόσμο την αλήθεια καθαρά και ξάστερα, οι συμμετέχοντες υπό το κυβερνητικό σχήμα, δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν και οι ίδιοι «το μονοπώλιο της νομιμοποιημένης φυσικής βίας», να γίνουν ένα με εκείνο που σχεδόν ενάμιση χρόνο πριν λοιδορούσαν και επέκριναν ως κάτι ξένο προς αυτούς: την καταστολή.
Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι οι κλούβες των ΜΑΤ βρίσκονται πλέον σε καθημερινή βάση περιμετρικά και εντός της Ηρώδου του Αττικού. Και, σίγουρα, με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να εξηγηθεί και η αστυνομική βία που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση απέναντι σε ιδεολογικά όμορους –μέχρι πρότινος τουλάχιστον - πολιτικούς σχηματισμούς, όπως η Λαϊκή Ενότητα και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κατά τη διάρκεια πολιτικής εκδήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Τετάρτη (23/03/2016) στο θέατρο Αλέκα, στου Ζωγράφου, όπου θα συμμετείχε και ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς.
Αντί να βρουν τρόπους να γεφυρώσουν επικίνδυνα χάσματα μεταξύ των πολιτών, εμβαθύνουν ολοένα και περισσότερο στη διαίρεση του λαού, φτιάχνοντας δράκους από ανεμόμυλους, όπως ακριβώς έκανε και ο Δον Κιχώτης του Μιγκέλ Θερβάντες.
Μόνο που ο πραγματικός δράκος, με τα γαμψά νύχια και τα κοφτερά δόντια, κρύβεται μέσα τους. Και τον εμφανίζουν μόνον όταν αρχίζουν να νιώθουν ότι απειλούνται και δεν έχουν επιχειρήματα απέναντι σε έναν κόσμο που καθημερινά δεινοπαθεί από όλα όσα του έχουν επιβάλει.
Όμως το ίδιο αυτό τέρας είναι φοβισμένο. Φοβάται τη λαϊκή οργή που ολοένα φουντώνει και περισσότερο. Πηγαίνουν σε πολιτικές εκδηλώσεις, τους βρίζουν, συμμετέχουν σε εορταστικές επετείους, τους γιουχάρουν. Φοβούνται και όσο περισσότερο νιώθουν το συναίσθημα αυτό, τόσο πιο φοβικά αντιμετωπίζουν τους γύρω.
Όσο πλησιάζει η ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, όσο τρέμουν για το τι άλλο θα αξιώσει η ομάδα Τόμσεν-Βελκουλέσκου προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, τόσο πιο φοβικοί γίνονται απέναντι στην κοινωνία και άλλο τόσο φοβισμένοι απέναντι σε ένα ενδεχόμενο ξέσπασμά της.
Πώς μπορεί, άραγε, ένας πρωθυπουργός να αξιώνει ψυχραιμία από τους κατοίκους μιας χώρας, που έξι χρόνια τώρα πίνουν το αίμα τους οι «οικονομικές βδέλλες» των δανειστών; Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας επέμενε ότι δεν θα γινόταν ποτέ «πρωθυπουργός παντός καιρού» και πλέον τείνει να καταστεί το «βροχολάστιχο της πολιτικής εξουσίας».
Πώς γίνεται ο αρχηγός μιας κυβέρνησης να επιδιώκει συναινέσεις στο εσωτερικό της χώρας του, όταν ο ίδιος γκρεμίζει κάθε γέφυρα επικοινωνίας με τις υπόλοιπες τάσεις του κοινοβουλευτικού χώρου;
Με αυτή την παρελκυστική τακτική, το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργήσει διχαστικά δίπολα μεταξύ των ανθρώπων που κατοικούν αυτή την ταλαίπωρη χώρα. Και ταυτόχρονα, συντηρεί το δόγμα του «διαίρει και βασίλευε» που κάποιοι ξένοι καλοθελητάδες χρησιμοποιούν ως όπλο για να στείλουν αυτή τη χώρα μερικά σκαλιά ακόμη πιο κάτω στην κλίμακα της ταπείνωσης και της εξαθλίωσης.
Ο θυμόσοφος λαός επιμένει πως «όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες». Χτες, ανήμερα της Εθνικής Επετείου για τα 195 χρόνια από το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ένας ηλικιωμένος άνθρωπος, ανάπηρος πολέμου, γύρισε και είπε με παράπονο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: «Μη μας πετάτε σαν λεμονόκουπες!». Τι μπορεί να απαντήσει ο κ. Τσίπρας σε αυτόν τον άνθρωπο; Ότι θα έφτανε στη δύση της ζωής του να ζήσει μια νέα Κατοχή όμοια ή και χειρότερη από αυτή που έζησε το ’41; Ότι οι Γερμανοί είναι φίλοι μας, κατά το δοκούν;
Έχει χαθεί το μέτρο και δυστυχώς ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ δείχνουν να μη βλέπουν και να μην ακούν αυτά που συμβαίνουν γύρω τους. Ή ακόμη κι αν τα βλέπουν, τα αντιμετωπίζουν θαρρείς και είναι μια φυσιολογική κατάσταση.
Μόνο που η ομαλότητα προϋποθέτει δύο πλευρές. Και δυστυχώς η μία από τις δύο, ο λαός, δεν θα τη νιώσει ποτέ, όσο η κυβέρνηση δεν υπερασπίζεται τα συμφέροντά του.

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/682217/kyvernisi-fovikon-kai-fovismenon-antimetopi-me-tin-laiki-orgi#ixzz43zhcQq8A

ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Σάββατο, 26 Μαρτίου 2016


ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΠΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟΙ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ ΤΟΥΣ





 ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ ΠΟΥ ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΕΙ ΤΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ «ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ»

– ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΕΧΘΡΟ: ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΕΘΝΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΕΛΙΤ

 Τα τελευταία τρομοκρατικά χτυπήματα στην καρδιά της ΕΕ έδωσαν τροφή σε μια σειρά νέων παραπλανητικών «αναλύσεων» και «κραυγών». Από τη μία, η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) και η κυβερνώσα «Αριστερά» κάνει λόγο για «παρανοϊκούς» δολοφόνους κλπ., ακολουθώντας τη γνωστή συνταγή της προσωποποίησης και του χυδαίου στιγματισμού του εχθρού της, που σήμερα τυχαίνει να είναι βέβαια και οι τζιχαντιστές, τους οποίους η ίδια η Υ/Ε δημιούργησε μακροπρόθεσμα με την πολιτική της ενώ σε κάποιες περιπτώσεις στήριξε και με άλλους τρόπους (όπως στη Συρία)…Από την άλλη πολλοί «εθνικιστές» ινστρούχτορες, και στο εξωτερικό αλλά και στα παρ’ημίν, είτε λόγω έλλειψης συστημικής ανάλυσης για την άνοδο της Παγκοσμιοποίησης και τον ρόλο της Υ/Ε στην υποδαύλιση των θρησκευτικών ανορθολογισμών, και ιδίως του Ισλαμισμού, είτε για λόγους ψηφοθηρικούς κλπ., άρχισαν μια εκστρατεία άκριτης «ισλαμοφαγίας», όπου το φταίξιμο για τη σημερινή τρομοκρατία ρίχνεται κυρίως στο Ισλάμ και στους Ισλαμιστές.

Και στις δύο περιπτώσεις, αντικειμενικά ή εσκεμμένα, οι λαοί αντιμετωπίζουν σήμερα την απόπειρα δημιουργίας ενός εμφυλιοπολεμικού σεναρίου, σύμφωνα με το οποίο τα ντόπια, υπό εξαθλίωση από την παγκοσμιοποίηση, κοινωνικά στρώματα στην Ευρώπη στρέφονται ενάντια στα ακόμη πιο εξαθλιωμένα Μουσουλμανικά στρώματα που τολμούν να συνταχθούν με τους Άραβες, τους οποίους σφάζουν και εξανδραποδίζουν οι κυβερνήσεις των Ευρωπαϊκών χωρών μαζί με τους Αμερικανούς τα τελευταία ειδικά 15 χρόνια των στρατιωτικών πολέμων και «Εξεγέρσεων» της Υ/Ε. Σπρώχνουν έτσι σε έναν εμφύλιο τους ντόπιους εξαθλιωμένους κατά των πιο εξαθλιωμένων μεταναστών, που μόνο τις ελίτ και το σύστημα θα εξυπηρετεί. Ο πολιτικός μηχανισμός που χρησιμοποιείται δηλαδή σήμερα από την Υ/Ε, εσκεμμένα βέβαια στην περίπτωση της, για την καθυπόταξη των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης, είναι για άλλη μια φορά το «διαίρει και βασίλευε». Με τις παρακάτω θέσεις μας θα προσπαθήσουμε να «ξεδιαλύνουμε» το σκηνικό βίας και αποπροσανατολισμού που επιχειρούν να στήσουν οι ντόπιες και ξένες ελίτ (ειδικά οι μιντιακές και πολιτιστικές ελίτ που ελέγχουν τη σκέψη μέσω των ΜΜΕ, της «δημοσιογραφίας» και της «διανόησης» που προβάλλουν κλπ.) και να θέσουμε τα κριτήρια που πρέπει να ενώσουν όλους τους λαούς που σήμερα υποτάσσονται κάτω από την μπότα (στρατιωτική ή οικονομική) της Υ/Ε:

ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Οι επιθέσεις στις Βρυξέλλες, όπως και οι πρόσφατες στο Παρίσι κλπ., δεν πραγματοποιήθηκαν από κάποιους «παρανοϊκούς» κλπ., όπως προπαγανδίζει η Υ/Ε και τα «αριστερά» της όργανα, αλλά καταρχήν από άλλα θύματα της Παγκοσμιοποίησης, τα οποία στράφηκαν, με ευθύνη κυρίως της Υπερεθνικής Ελίτ (που πάντα υποστήριζε Ισλαμικά κινήματα σαν αντίβαρο των σοσιαλιστικών ή εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων), στον ανανήψαντα θρησκευτικό ανορθολογισμό (εν προκειμένω τον Ισλαμισμό). Οι τζιχαντιστές αυτοί θεωρούν ως εχθρό καθετί που εκφράζει τον δυτικό πολιτισμό, δηλαδή όχι μόνο την πανάθλια «κουλτούρα» που περνά σήμερα για «δυτικός πολιτισμός», αλλά ακόμη και τις κλασικές αξίες της πραγματικής δημοκρατίας και του ορθολογισμού. Φυσικά ανάμεσα σε αυτούς μπορεί να υπάρχουν και αφελώς καθοδηγούμενοι από μυστικές υπηρεσίες, όμως αυτό δεν αλλάζει πως το κίνητρο που είχαν ήταν να εκδικηθούν, με την αποτρόπαια τακτική που επέλεξαν, για την καταστροφή των ζωών τους και αυτών εκατομμύρια ομοεθνών και ομόθρησκών τους στη Μ. Ανατολή.

Είναι λοιπόν αποπροσανατολιστική προπαγάνδα η φιλολογία περί «πολέμου των πολιτισμών», «θρησκευτικών πολέμων» Ισλαμιστών-Χριστιανών ή και μεταξύ Σουνιτών-Σιιτών (π.χ. στο Ιράκ και στη Συρία) κλπ. Ο πολιτικός Ισλαμισμός και η Ισλαμική τρομοκρατία δεν «έπεσαν από τον ουρανό», αλλά υποστηρίχτηκαν μαζικά, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες της ανόδου της Νέας Διεθνούς Τάξης, από την Υ/Ε και τα υποτελή καθεστώτα της στον κόλπο (όπως η Σ. Αραβία, το Κατάρ), την Ιορδανία, το Μαρόκο, την Τουρκία κ.α., προκειμένου να πατάξουν τα εναπομείναντα εθνικο-απελευθερωτικά καθεστώτα στη Μ. Ανατολή, όπως το κίνημα Μπάαθ στο Ιράκ και στη Συρία, η Τζαμαχιρίγια στη Λιβύη κ.ο.κ.., επειδή πάλευαν ακόμη για την εθνική τους κυριαρχία που είναι ασύμβατη με την παγκοσμιοποίηση (κάτι ξέρουμε εμείς στην Ελλάδα που είμαστε πια ένα κανονικό προτεκτοράτο, χαρη στη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ και τα παρακλάδια τους (ΠΟΤΑΜΙ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ κλπ.).

Αυτή η υποστήριξη οδήγησε στην άνθιση ενός «στρατού» τζιχαντιστών, ο οποίος αντί να στηρίξει τον απελευθερωτικό αγώνα του σε ένα πρόταγμα για εθνική απελευθέρωση και εναντίωση στην παγκοσμιοποίηση, τον στηρίζει στον Ισλαμισμό, δηλαδή μια θρησκεία. Όμως οι θρησκείες, από τη φύση τους διχάζουν τους λαούς, όχι με κριτήρια κοινωνικό-οικονομικά, αλλά απλά με θρησκευτικά κριτήρια, που είναι βέβαια ανούσια στον αγώνα κατά της παγκοσμιοποίησης. Οι πολιτικές (ιδίως) ελίτ στη Δύση είναι πρώτοι, υποτίθεται, Χριστιανοί, Ιουδαίοι κλπ., αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει βέβαια να σφάζουν εκατομμύρια σε όλον τον κόσμο, ούτε να καταδικάζουν τα λαϊκά στρώματα στη χώρα τους την οικονομική εξαθλίωση. Έτσι οι Ισλαμιστές πολεμούν μόνο πολιτιστικά τη Νέα Διεθνή Τάξη, κάτι που σημαίνει ότι πολεμούν οτιδήποτε θεωρούν ότι εκπροσωπεί την κουλτούρα της Δύσης: από τον Χριστιανισμό μέχρι τον δυτικό καταναλωτικό και «καλοπερασάδικο» τρόπο ζωής κλπ., ή ακόμα και ό,τι «δυτικοφέρνει», όπως τα κοσμικά καθεστώτα του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας κλπ.


Έτσι, μπορεί να δειχθεί εύκολα ότι πολλοί σημερινοί χασάπηδες της ISIS, της Al Nusra κ.λπ. διέπραξαν παρόμοιες (αν όχι χειρότερες) σφαγές κατά το πρόσφατο παρελθόν, εναντίον κυρίως ομόθρησκων τους, που θεωρούσαν ότι «δυτικοφέρνουν». Κατ’αρχάς, στη Λιβύη, το 2011, όταν έπαιζαν το ρόλο του πεζικού του ΝΑΤΟ. Στη συνέχεια, μετά την ολοκλήρωση του «έργου» τους εκεί, πολλοί από αυτούς τους τζιχαντιστές μετακόμισαν στη Συρία, όπου συνέχισαν εκεί το έργο τους. Ο στόχος ήταν η καταστροφή του καθεστώτος Άσαντ, που βασιζόταν στο εθνικο-απελευθερωτικό κίνημα Μπάαθ, και η αντικατάστασή του από ένα θεοκρατικό χαλιφάτο (ISIS).
Ο Μπααθισμός, τον οποίο εύλογα η Υ/Ε θέλει «να εξαφανίσει από τον χάρτη» ήταν μια σύνθεση εθνικισμού (αρχικά με τη μορφή του παν-Αραβισμού) και του Αραβικού σοσιαλισμού, στο βαθμό που υιοθετούσε σοσιαλιστικές αρχές όπως η δημόσια ιδιοκτησία των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, και τη πεποίθηση ότι ο σοσιαλισμός είναι ο μόνος τρόπος για την ανάπτυξη μιας Αραβικής κοινωνίας η οποία είναι πραγματικά ελεύθερη, ενωμένη, και εκκοσμικευμένη. Με άλλα λόγια, ο Μπααθισμός ήταν κατά βάση μια αριστερή Αραβο-κεντρική ιδεολογία, ένα είδος «σοσιαλισμού με Αραβικά χαρακτηριστικά».Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Μπααθικό καθεστώς στη Συρία καθώς και το Ιρακινό Μπααθικό καθεστώς έπρεπε να καταστραφούν.
Η Υ/Ε θα επιμείνει με νύχια και δόντια στον διαμελισμό της Συρίας ή στην «ομοσπονδιοποίηση» της, που θα σημάνει είτε επίσημα, είτε ντε φάκτο, την αποδόμηση του Μπααθικού κινήματος, και η σημερινή συμφωνία Λαβρώφ-Κέρρυ μπορεί κάλλιστα να οδηγεί σε αυτό, πράγμα που θα σημαίνει ολοκληρωτική επικράτηση των «παγκοσμιοποιητών» μέσα στη Ρωσική ελίτ, σε βάρος των «πατριωτών», με πολύ σοβαρές συνέπειες στο διεθνές αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα που φουντώνει σήμερα παντού. Το εναλλακτικό σενάριο είναι ότι το τρομοκρατικό χτύπημα στις Βρυξέλλες ίσως δώσει το βολικό εφαλτήριο για πολεμική εκστρατεία στη Συρία με πρόσχημα την πάταξη του ISIS, λόγω της «αδυναμίας» του καθεστώτος Άσαντ να το κάνει, αλλά με πραγματικό στόχο την ανατροπή του τελευταίου, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε σύγκρουση με τη Ρωσία.

Η Υπερεθνική Τρομοκρατία που χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται από την Υ/Ε είναι η κυρίαρχη έκφραση τρομοκρατίας σήμερα, που έχει εξοντώσει εκατομμύρια μέσα σε λίγα χρόνια, ειδικά στη Μ. Ανατολή. Η Μ. Ανατολή ήταν μια περιοχή που σύμφωνα με τις ίδιες τις εκτιμήσεις στελεχών της Υ/Ε, ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο για το ελεύθερο εμπόριο και τις ξένες επενδύσεις, και συνεπώς για την επέκταση της Νεοφιλελεύθερης Καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης, και γι’αυτό έπρεπε να υποταχθεί στην εγκληματική Νέα Διεθνή Τάξη.
Η εκστρατεία για την ενσωμάτωση της Μ. Ανατολής στη Νέα Τάξη ξεκίνησε με την καταστροφή του Ιράκ, αρχικά με τον Πόλεμο του Κόλπου, που τον ακολούθησαν βαριές κυρώσεις και συχνοί βομβαρδισμοί, οι οποίοι κλιμακώθηκαν με την εισβολή και την κατοχή της χώρας για μια περίοδο δέκα χρόνων που οδήγησε στην εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Ιρακινών κατά τη διάρκειά της. Παρόμοιες διαδικασίες ακολουθήθηκαν στη Λιβύη και τελικά στη Συρία. Παρόλα αυτά, αν και τέτοιου είδους πελώρια εγκλήματα δεν οδήγησαν ποτέ σε παρόμοιες λαοσυνάξεις στη Δύση (που οργάνωσε βέβαια η Υ/Ε για να ενισχύσει την Ισλαμοφοβία), όπως αυτές του τύπου «Είμαστε όλοι Γάλλοι» και «Είμαστε όλοι Βέλγοι», η δυσαρέσκεια που δημιουργήθηκε μεταξύ των Αραβικών πληθυσμών μεγάλωνε διαρκώς με το πέρασμα του χρόνου.

Με τη σταδιακή καταστροφή όμως οποιουδήποτε ισχυρού κοσμικού εθνικό-απελευθερωτικού κινήματος, μετά την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και τους οικονομικους και στρατιωτικούς πολέμους της Υ/Ε, ο μόνος τρόπος για την έκφραση της αγανάκτησης ολοένα και περισσότερων Αράβων εναντίον της Δύσης, ήταν μέσω της συμμετοχής τους σε διάφορα Ισλαμιστικά τρομοκρατικά κινήματα (στα οποία ήταν εύκολο να καταταγεί κανείς αφού αυτή η δραστηριότητα δεν κυνηγούνταν από τα καθεστώτα στη Μ. Ανατολή), που υποστηριζόντουσαν κυρίως από τις χώρες του Κόλπου και ειδικότερα από την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.

Η τρομοκρατία στα ευρωπαϊκά κέντρα δεν έχει βασικά σχέση με την προσφυγική κρίση (παρότι βέβαια μπορούν να θεωρηθούν και τα δύο συμπτώματα της επέλασης της ΝΔΤ), αφού αφορά περισσότερο μετανάστες 2ης και 3ης γενιάς, και όχι «εισαγόμενους». Επίσης, είναι αμφίβολο αν οι περισσότεροι πρόσφυγες ασπάζονται τον ριζοσπαστικό Ισλαμισμό, με την έννοια ότι πολλοί είτε ανήκουν στα μεσαία «αστικά» δυτικόφιλα στρώματα, είτε ανήκουν στους θεωρούμενους «μετριοπαθείς εξεγερμένους», του τύπου του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» (FSA) κλπ., που συνεργάστηκαν ανοιχτά με τη Δύση για την ανατροπή του Άσαντ στη Συρία και σήμερα …διαδηλώνουν με τη πρασινόμαυρη αντικαθεστωτική σημαία στη Θεσσαλονίκη, μαζί με τους χρήσιμους ακόλουθους της παγκοσμιοποιητικής «αριστεράς» (ΜΚΟ του Σόρος κλπ., ΚΕΕΡΦΑ κ.α.).

Είναι λοιπόν η ίδια η Υπερεθνική Ελίτ, η οποία σήμερα προσποιείται ότι υποφέρει για το δράμα των Ευρωπαίων θυμάτων της Ισλαμικής τρομοκρατίας, αυτή που στην πραγματικότητα φέρει τη καθοριστική ευθύνη για την ίδια την Ισλαμική τρομοκρατία που δεν θα υπήρχε βέβαια αν δεν είχαν προηγηθεί οι μαζικές σφαγές των Αραβικών λαών από την Υ/Ε. 

Αντίστοιχα σημαντικό ρόλο στον αποπροσανατολισμό του λαού και της καταστροφής της ριζοσπαστικής σκέψης μέσα στην αριστερά έχει σύσσωμη η παγκοσμιοποιητική «αριστερά», είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε εξωκοινοβουλετικών ομάδων που δήθεν αυτοπαρουσιάζονται ως «αντικαπιταλιστική αριστερά» κατ’ αντιστοιχία με τα πατρικά κόμματα τους στην Ευρώπη (ΣΕΚ κλπ.). Όπου ο «αντικαπιταλισμός» τους εξαντλείται εδώ και χρόνια στο να ξεπλένουν με αριστερή γλώσσα τα εγκλήματα της Υ/Ε και την αντίστοιχη προπαγάνδα που συνοδεύει αυτά : «Αραβική άνοιξη», «εξεγέρσεις» στη Λιβύη, Συρία, Ουκρανία κλπ.., και όλα αυτά παρά τα στοιχεία που είχαν βγει από την πρώτη στιγμή για τη φύση και τη χρηματοδότηση των επικεφαλής των «εξεγέρσεων» αυτών από την Υ/Ε και τα καθεστώτα της στην Μέση Ανατολή (Κατάρ κλπ.).

Η Ισλαμοφαγία και Ισλαμοφοβία που καλλιεργείται σήμερα, έμμεσα, κυρίως από την Υ/Ε, και άμεσα λόγω ανόητων «αναλύσεων» από «εθνικιστικούς» κύκλους στην Ευρώπη, ρίχνει λάδι στη φωτιά γιατί αποπροσανατολίζει πλήρως από τα αίτια του κύκλου βίας, με σκοπό το «διαίρει και βασίλευε» μεταξύ των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης (εν προκειμένω μεταξύ εξαθλιωμένων Ευρωπαίων και Αράβων). Επιπλέον ρίχνει νερό στο μύλο των κατ’επάγγελμα «αντιρατσιστών» (συστημικών και «αριστερών») που θα στρέφονται βολικά ενάντια στα πελαγωμένα ντόπια θύματα της παγκοσμιοποίησης, τόσο όταν θα εκφράζουν τάσεις Ισλαμοφοβίας, αλλά και όταν θα εκφράζουν την ανάγκη τους για εθνική κυριαρχία (λ.χ. απαιτώντας έλεγχο στα σύνορα), με τις πλάτες των …«αντιρατσιστών» Σόρος και σία που ευθύνονται για τη σφαγή και τον εκτοπισμό εκατομμύρίων Αράβων !

ΑΓΩΝΑΣ ΠΑΝΤΟΥ ΜΕ ΒΑΣΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ:

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΒΙΑΣ
ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΤΕΛΗ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ (Σ. ΑΡΑΒΙΑ, ΚΑΤΑΡ ΚΛΠ.), ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ Κ.Α., ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΣΤΟ ΙΡΑΚ, ΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ, ΤΗ ΛΙΒΥΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΡΙΑ.

ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΤΙΣΙΜΟ ΛΑΪΚΩΝ ΜΕΤΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ (ΕΛΛΑΔΑ Κ.Α.), ΜΕ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΤΟΝ ΠΟΕ, ΤΟ ΔΝΤ ΓΙΑ ΝΑ ΚΤΙΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΟ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΘΕΙ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ (ΣΥΡΙΑ, ΧΩΡΕΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ, ΡΩΣΙΑ Κ.Α.)