Ο Γ. Καραμπελιάς στην εκπομπή «Παρεμβάσεις»


Οι παρεμβάσεις του Γ. Καραμπελιά στην εκπομπή «Παρεμβάσεις» του Άκη Παυλόπουλου στο Blue Sky 
1-11-2016









Ν. Μπογιόπουλος: Για το έγκλημα της Μαρφίν και την ασφαλίτικη σκευωρία

 1-11-2016

κατέρρευσε χθες η σκευορία  στην ακροαματική διαδικασία (Ηχητικό)

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ 

Εμείς είχαμε ρισκάρη να κάνουμε την εκτίμηση ότι στην διάρκεια της ακροαματικής διαδικασία θα καταπέσουν οι κατηγορίες που αντιμετωπίζουν οι αναρχικοί και θα αποδειχτεί όπως τόσες φορές στο παρελθόν- ότι πρόκειται για μια ακόμα ασφαλίτικη σκευωρία.


 κατέρρευσε με πάταγο στην δικαστική ακροαματική διαδικασία η ασφαλίτικη  σκευωρία
 που παρουσίαζε σαν εμπλεκόμενους  στην φονική επίθεση στη τράπεζα Marfin  τους Θοδωρή Σίψα και Παύλο Αντρέεβ και οι δυο αναρχικοί με ομόφωνοι απόφαση του δικαστηρίου αθωώθηκαν, θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε σε ηχητικό την σχετική τοποθέτηση του Ν. Μπογιόπουλου.

Μιλώντας, λοιπόν, στην σημερινή του ραδιοφωνική εκπομπή ο δημοσιογράφος δήλωσε ότι σ’ αυτό το έγκλημα με θύματα 3 ανθρώπους «είχαμε φαινόμενα απίστευτης αστυνομικής αυθαιρεσίας». Και αφού αναφέρει τους γελοίους ασφαλίτικους ισχυρισμούς με τους οποίους οι δυο κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν στην δίκη επικεντρώθηκε σε ένα πολύ σημαντικό στοιχείο.

Συγκεκριμένα σε μια παράγραφο της έκθεσης που υπέβαλε η Πυροσβεστική, μετά την πυρπόληση της τράπεζας με τα τραγικά αποτελέσματα, αναφέρει ότι αυτό το χτύπημα δεν θα μπορούσα να υπάρξει και αυτή η φωτιά δεν θα μπορούσε σε τόσο λίγο χρόνο να επεκταθεί τόσο πολύ αν το εύφλεκτο υλικό που χρησιμοποιήθηκε δεν ήταν «ειδικού τύπου».

Καταγράφεται, λοιπόν στην έκθεση της Πυροσβεστικής ότι το υλικό που χρησιμοποιήθηκε ήταν «διαβαθμισμένο υλικό».  (Εδώ να σημειώσουμε ότι η ανακοίνωση της ίδιας της Μαρφίν,η οποία αναφερόμενη στην πυρπόληση της τράπεζας υποστήριζε ότι «πετάχτηκαν ειδικές μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ και αδειάστηκε το περιεχόμενο ενός μπιτονιού που περιείχε ένα ειδικό εύφλεκτο υλικό που προκαλεί άμεσα πυκνό καπνό και συνθήκες ασφυξίας. Οι διασωθέντες το παρομοιάζουν με "βόμβες napalm"»).

Και ο Ν. Μπογιόπουλος ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή του αναρωτήθηκε: «Ποιοι έχουν πρόσβαση σε "διαβαθμισμένα υλικά"; Ποιοι εισάγουν "διαβαθμισμένα υλικά"; Που πουλιούνται αυτά; Γιατί δεν αναζητήθηκε απάντηση σ’ αυτά τα ερωτήματα; Για να δούμε αυτό το υλικό που προκάλεσε αυτό το έγκλημα ποιοι και πώς θα μπορούσαν να το έχουν προμηθευτεί». 

Ρητορικές είναι φυσικά οι ερωτήσεις του δημοσιογράφου. Οι απαντήσεις είναι αυτονόητες.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΟΡΟΣ ΔΙΕΞΟΔΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

  

Του Ρούντι Ρινάλντι
Ποιον ωφελεί η κατάλυση της ανεξαρτησίας;
 Ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός δεν είναι ένα πλάσμα της φαντασίας. Ενεργεί με φορείς, δυνάμεις, θεσμούς και πρωτοβουλίες που στοχεύουν να δημιουργήσουν και να αξιοποιήσουν προς όφελος του κεφαλαίου τις καλύτερες και ευνοϊκότερες συνθήκες απομύζησης υπεραξίας και πλούτου σε πλανητικό επίπεδο. Κι αυτό μέσα σε περιβάλλον οξύτατου
ανταγωνισμού και διαρκούς κρίσης.
Οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στις χώρες, μέσα στο σύστημα αυτό, δεν είναι ισότιμες αλλά υπόκεινται στις αναγκαίες τροποποιήσεις που επιβάλλει η αναδιάρθρωση του κεφαλαίου ώστε να υπερβεί αυτό τα όρια που εμποδίζουν την κερδοφορία του. Μια από τις πιο βασικές συνέπειες στο έδαφος αυτό είναι η ενίσχυση βασικών ηγεμονικών πόλων (πχ ΗΠΑ και Ε.Ε.) και η ανάπτυξη όρων που να επιτρέπουν στα υπερεθνικά τους μονοπώλια να συσσωρεύουν τεράστια κέρδη, να λεηλατούν περιοχές και χώρες, να επιβάλλουν τις πολιτικές τους με το λιγότερο κόστος. Αυτή η πορεία της παγκοσμιοποίησης ωφελείται τα μέγιστα από το άδειασμα της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας πολλών χωρών. Η εθνική κυριαρχία των χωρών-στόχων δεν έχει πλέον νόημα, πρέπει να εκχωρηθεί στους μηχανισμούς και τις δομές του πολυεθνικού κεφαλαίου, έτσι ώστε να αποκτήσουν οι χώρες μια συμπληρωματικότητα σε σχέση με τα κέντρα που διευθύνουν την παγκόσμια οικονομία.
Οι δυνάμεις που διευθύνουν τη διαδικασία αυτή, ασφαλώς και δεν παραιτούνται από τη δική τους εθνική κυριαρχία. Αντίθετα τη θωρακίζουν όλο και περισσότερο. Παρ’ όλο που οι μηχανισμοί και οι δομές που έχουν δημιουργήσει (διεθνείς μονοπωλιακοί χρηματιστικοί οργανισμοί, «αγορές» κ.λπ.) δεν τιθασεύονται πάντα, με συνέπεια να δημιουργούνται επιπρόσθετες νέες και πιο περίπλοκες αντιθέσεις. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ ή η Γερμανία που παίζει ηγεμονικό ρόλο στην Ε.Ε. δεν έχουν φυσικά απολέσει την εθνική τους κυριαρχία. Αντίθετα, την έχουν ισχυροποιήσει για να εξυπηρετήσουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδιά τους.
Βρισκόμαστε επομένως μπροστά σε μια λογική αντίφαση; Ενισχύεται, τελικά, ή «αδειάζει» η εθνική κυριαρχία; Επειδή οι όροι μπορούν να δημιουργούν μια σύγχυση, ας λάβουμε υπόψη μας μια παρατήρηση που κάνει ο Σαμίρ Αμίν, πραγματευόμενος ακριβώς το θέμα της εθνικής κυριαρχίας:
«Η υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας, όπως και η κριτική της, προκαλεί σοβαρές παρεξηγήσεις από τη στιγμή που την αποσπούμε από το κοινωνικό, ταξικό περιεχόμενο της στρατηγικής στην οποία εγγράφεται. Το κυρίαρχο κοινωνικό μπλοκ στις καπιταλιστικές κοινωνίες αντιλαμβάνεται πάντα την κυριαρχία ως ένα απαραίτητο εργαλείο για την προαγωγή των δικών του συμφερόντων, τα οποία είναι θεμελιωμένα τόσο στην καπιταλιστική εκμετάλλευση της εργασίας όσο και στην παγίωση των διεθνών θέσεων της».
Για να εξηγήσει περαιτέρω:
«Τα οικονομικά και κοινωνικά μέσα του κράτους (υπαγωγή της εργασίας στις απαιτήσεις των εργοδοτών, οργάνωση της ανεργίας και της επισφάλειας, κατακερματισμός του κόσμου της δουλειάς) και οι πολιτικές παρεμβάσεις (συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών επεμβάσεων), είναι συνδεδεμένες και συνδυασμένες στο κυνήγι αποκλειστικά ενός στόχου: της μεγιστοποίησης του όγκου της προσόδου που μονοπωλείται από τα “εθνικά” μονοπώλιά τους».

Παλιά και νέα εργαλεία
Έτσι, στην ατζέντα των κυρίαρχων δυνάμεων, η οργάνωση της δράσης των «δικών τους» μονοπωλίων επεκτείνεται διαρκώς έξω από τη χώρα τους, αφού αυτά έχουν πλανητική δράση. Επικεντρώνονται, μάλιστα, σε περιοχές και τομείς όπου η οικονομική προσάρτηση (με ό,τι αυτή συνεπάγεται) προωθείται πολύ ευκολότερα με το «άδειασμα» κάθε έννοιας εθνικής κυριαρχίας των περιοχών και χωρών που είναι υπό άγρια εκμετάλλευση και λεηλασία.
Η κούρσα προς τον άυλο τομέα της οικονομίας, τον χρηματιστικό και τα νέα παράγωγα που «ανακαλύφθηκαν», οδηγεί σε διαδικασίας λεηλασίας χωρών, συσσώρευσης μέσω αρπαγής. Οι νέες προσαρτήσεις χωρών και περιοχών γίνονται τόσο με νέα, όσο και με «κλασικά» εργαλεία: Όλος ο μηχανισμός της χρέωσης οδηγεί σε αυτό το αποτέλεσμα και όλες οι πολιτικές των υπερεθνικών οργανισμών (Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ κ.λπ.) συνδράμουν αποφασιστικά στη δημιουργία χωρών-υβριδίων, όπου τα στοιχεία της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας έχουν «οικειοθελώς» παραχωρηθεί. Αποτέλεσμα η εμβάθυνση της εξάρτησης και η απώλεια όλων των στοιχείων εθνικής κυριαρχίας, καθώς και των εργαλείων και δυνατοτήτων άσκησης μιας άλλης πολιτικής στο εσωτερικό των χωρών. Τα νέα «εργαλεία», π.χ. η συμμετοχή σε μια μονοπωλιακή ένωση όπως η Ε.Ε., όπου το ευρωπαϊκό δίκαιο υπερισχύει το εθνικού, όπου τα κοινοβούλια και οι κυβερνήσεις χάνουν μια σειρά από δικαιοδοσίες που είχαν, συνδυάζονται με κλασικά, όπως είναι τα εμπάργκο, τα τελεσίγραφα και οι πολεμικές επεμβάσεις.
Όπως έλεγε και κάποιος: «Ο ιμπεριαλισμός τείνει να παραβιάσει την πολιτική ανεξαρτησία χωρών, γιατί σε συνθήκες πολιτικής προσάρτησης, η οικονομική προσάρτηση είναι συχνά βολικότερη, φτηνότερη (είναι ευκολότερο να εξαγοράσει κανείς τους υπαλλήλους, να πετύχει εκχωρήσεις, να περάσει ένα ευνοϊκό νόμο κ.λπ.), ευκολότερη, ησυχότερη».Αντίθετα, ο πόλεμος και η κατοχή περιοχών έχει και άλλες πλευρές που συχνά καθιστούν δυσκολότερα τα πράγματα.
Για αυτό, ο δρόμος της κατοχύρωσης της εθνικής κυριαρχίας, δηλαδή της δυνατότητας μιας χώρας να ασκεί κυριαρχία στην επικράτειά της, να έχει δικαιοδοσία σε όλες τις πλευρές της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής, αποτελεί όρο και προϋπόθεση για μια προοδευτική πορεία. Η εθνική κυριαρχία –ως λαϊκό, κοινωνικό και δημοκρατικό κυρίαρχο εθνικό σχέδιο- είναι απαραίτητο εργαλείο για την κοινωνική πρόοδο και τη δημοκρατία. Η κατάκτησή τους σήμερα φέρνει πιο κοντά στο στόχο την προσπάθεια να οικοδομηθεί ένας κόσμος πέρα από τον καπιταλισμό. Αλλά και να εγκαθιδρυθούν άλλοι συσχετισμοί στο διεθνές περιβάλλον που να ευνοούν μια διπλή κίνηση: την ανάδειξη μιας διεθνούς κοινότητας των λαών στα πλαίσια ενός περισσότερο «πολυκεντρικού» κόσμου.

Τι λένε κυνικά οι ευρωκράτες

«Με ένα χρέος που υπερβαίνει ας πούμε το 80 ή 90% του ΑΕΠ, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διατηρήσεις την ανεξαρτησία σου»
Άγκελα Μέρκελ

«Αρκετές κυβερνήσεις δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι έχουν χάσει εδώ και καιρό την εθνική τους ανεξαρτησία καθώς στο παρελθόν, επέτρεψαν τη συσσώρευση του χρέους τους και τώρα έχουν ανάγκη από τη καλή διάθεση των χρηματοπιστωτικών αγορών»
Μάριο Ντράγκι

«Η εθνική κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό με την αποδοχή της κοινοτικής βοήθειας»
Ζαν Κλοντ Γιούνκερ

«Μόνο αν οι χώρες της Ευρωζώνης είναι πρόθυμες να παραχωρήσουν την κυριαρχίας τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα καταφέρουν να την κερδίσουν ξανά»
Μάριο Ντράγκι

«Η εθνική κυριαρχία στην πραγματικότητα είναι μια αυταπάτη, μια εθνικιστική χίμαιρα που δεν θέλει ένα ανοιχτό έθνος, αλλά ένα κλειστό έθνος»
Εφημερίδα Liberation

Το παραπάνω άρθρο προέρχεται από ένα μικρό αφιέρωμα του Δρόμου με τίτλο “Όρος Διεξόδου η Εθνική Κυριαρχία”.

ΠΗΓΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Ρωσική προειδοποίηση σε Ο.Η.Ε. και ΗΠΑ: Κάτω τα χέρια από την Κύπρο




     


    1-11-2016

    Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, σε μία ιδιαίτερα τεταμένη περίοδο για τον πλανήτη,

    κάλεσε τις ΗΠΑ και τον Ειδικό Σύμβουλο του ΓΓ του ΟΗΕ για την Κύπρο, `Εσπεν Μπαρθ `Ειντε, να σταματήσουν να θέτουν τεχνητά χρονοδιαγράμματα για λύση του Κυπριακού.
    Όπως μεταδίδει το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Λαβρόφ  έκανε την δήλωση στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου με τον Κύπριο υπουργό Εξωτερικών Ιωάννη Κασουλίδη, ο οποίος τόνισε πως « η στάση της Ρωσίας είναι παρόμοια με τη δική μας ότι το σύστημα των εγγυήσεων θα πρέπει να καταργηθεί και όλα τα ξένα στρατεύματα να αποσυρθούν από την Κύπρο».
    «Επικοινωνούμε τακτικά σε διάφορα επίπεδα και αυτό καταδεικνύει ότι ο πολιτικός μας διάλογος είναι βασισμένος στην εμπιστοσύνη και πάνω σε ένα ειδικό χαρακτήρα. Πέρσι γιορτάσαμε 55 χρόνια από την εγκαθίδρυση των διπλωματικών μας σχέσεων και σε όλα αυτά τα χρόνια τονίσαμε ότι η συνεργασία και η ανάπτυξη των διμερών σχέσεων δεν εξαρτάται από το πολιτικό περιβάλλον», τόνισε ο Ρώσος ΥΠΕΞ, αφήνοντας να εννοηθεί πως η Ρωσία διατηρεί συμφέροντα στην Κύπρο από τα οποία δεν πρόκειται να παραιτηθεί.
    Σύμφωνα με τον Λαβρόφ, η Ρωσία καλεί τα Ηνωμένα Έθνη να μην επιβάλουν το όραμά τους για λύση του Κυπριακού στους Κυπρίους, το ξεπούλημα δηλαδή του νησιού στις δυνάμεις της Νέας Τάξης.
    «Είμαστε δεσμευμένοι στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για στήριξη μιας λύσης στο Κυπριακό στη βάση των συμφωνιών μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Παραμένουμε δεσμευμένοι σε αυτές τις θέσεις», υπογράμμισε.
    Προειδοποίησε επίσης εναντίον οποιασδήποτε προσπάθειας να επιβληθεί σκόπιμα στους Κυπρίους οποιαδήποτε λύση η οποία μπορεί να είναι επωφελής για τον ένα ή τον άλλο διεθνή παίκτη.
    «Σε αυτή τη φάση», τόνισε, «γνωρίζουμε τη θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας και πιστεύω ότι αυτή η θέση θα πρέπει να ληφθεί δεόντως υπόψη».
    «Επιμένουμε όπως οι ΗΠΑ και ο Ειδικός Σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ στην Κύπρο, Εσπεν Μπαρθ Έιντε, σταματήσουν να θέτουν τεχνητά χρονοδιαγράμματα για να φθάσουν σε λύση και να επιβάλουν λύσεις, οι οποίες θα απορριφθούν από οποιαδήποτε από τα μέρη σε μια λύση του Κυπριακού»,κατέληξε.

    ΣΥΡΙΖΑ: Το «μοντέλο» των ΕΚΤΡΩΜΑΤΩΝ…

    31-10-2016




    Στο προηγούμενο κείμενό μας με τον τίτλο, «Μέχρι πού μπορούν να φτάσουν τα «αριστερά» ανδρείκελα;», τελειώναμε με την υπογράμμιση: 
    «Ήταν (ΣΥΡΙΖΑ) ένα κατασκεύασμα που ισοπέδωνε και πολτοποιούσε κάθε κοινωνική οριοθέτηση και κάθε ιδεολογία, ένα νεοταξικό κατασκεύασμα ακραίου «εκσυγχρονιστικού» νεοφιλελευθερισμού, ένα μίξερ των ιδεών, των κοινωνικών, ταξικών και εθνικών ποιοτήτων: 
    Το τέλειο νεοταξικό «μοντέλο» της διάλυσης των κοινωνιών, της μετατροπής τους σε αποικίες του 4ου Ράιχ…».


    Αυτό το «τέλειο νεοταξικό μοντέλο» το είχαμε επισημάνει και καταγράψει από πολύ παλιά. 

    Το Σεπτέμβριο του 2007, στο άρθρο μας, «ΣΥΝ: Η ‘’γοητεία’’ της ‘’παρτούζας’’», αναλύαμε αυτό το «μοντέλο» και το συμπυκνώναμε στον εξής προσδιορισμό: 

    «Ο ΣΥΝ είναι το «μίγμα» της Πλατείας Κολωνακίου και των Εξαρχείων! Η γοητεία της «πολιτικής παρτούζας», όπως και κάθε άλλης «παρτούζας»: Αυτό που θέλει να κατασκευάσει η Νέα Τάξη στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας!!!». 

    Από πολύ παλιά, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το πολιτικό «μοντέλο» της Νέας Εποχής (4ου Ράιχ): Η «ιδεολογία» της ισοπέδωσης των ΠΑΝΤΩΝ, μέσω των παρά φύση επιμειξιών και των ποικίλων διαστροφικών νοσημάτων που η ίδια η κακουργία της πλανητικής αγοράς και των μηχανισμών της παράγει και αναπαράγει. 

    Από πολύ παλιά ο ΣΥΡΙΖΑ «επεξεργαζόταν» και αναπαρήγαγε σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, πνευματικό, ψυχολογικό κ.λπ) την ιδεολογία της μολυσματικής και διαστροφικής ισοπέδωσης, την ιδεολογία του κοινωνικού, ιστορικού και πολιτικού αποχρωματισμού, την ιδεολογία της «παρτούζας»… 

    Ένα αυθεντικά αριστερό κόμμα
     δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει χοάνη μετάλλαξης και ισοπέδωσης των πάντων, δεν θα μπορούσε ΠΟΤΕ να γίνει χώρος παρά φύση ιδεολογικών και πολιτικών επιμειξιών, χώρος «παρτούζας»… 

    Ο ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως, δεν υπήρξε ΠΟΤΕ αριστερό κόμμα.
    Κοινωνικά εξέφραζε στενά και αποκλειστικά κάποια στοιχεία του μικροαστικού ριζοσπαστισμού. Από αυτόν το ριζοσπαστισμό και την «επαναστατικότητα» των μικροαστών» καθορίστηκε και πάνω σ’ αυτό το μικροαστικό ριζοσπαστισμό «κόλλησε» την ετικέτα της «Αριστεράς»:Μικροαστικός σφετερισμός, κακοποίηση, πλαστογράφηση και εμπορία των Ιδεών της Αριστεράς… 

    Ο ΣΥΡΙΖΑ και εδώ ήταν μια καρικατούρα της μικροαστικής τάξης, συνακόλουθα και του πασοκισμού. 

    ΤΟ ΠΑΣΟΚ εξέφραζε ΣΥΝΟΛΙΚΑ τη μικροαστική τάξη, εξέφραζε ΣΥΝΟΛΙΚΑ το «μείγμα» της μικροαστικής τάξης με την εργατική, αλλά με ηγεσία τους μικροαστούς… 

    Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσε μια γελοιογραφική, σφετεριστική (και εδώ) απομίμηση του ΠΑΣΟΚ και καθοριζόταν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από το ριζοσπαστισμό της μικροαστικής νεολαίας και της μικροαστικής διανόησης… 

    Όλα τα νοσήματα της σύγχρονης εποχής, της νεοταξικής εποχής, γεννήθηκαν από αυτό το μετέωρο ριζοσπαστισμό και την τυφλή και αδιέξοδη «επαναστατικότητα» των μικροαστών, χαρακτηριστικά που υποκατέστησαν την επαναστατική, σοσιαλιστική ιδεολογία, λόγω ανυπαρξίας της επαναστατικής ηγεσίας του προλεταριάτου… 

    Έτσι, εδώ στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε το τέλειο μικροαστικό «μοντέλο» υποκατάστασης της Σοσιαλιστικής Θεωρίας και Πράξης… 

    Αποτέλεσε το τέλειο μικροαστικό μοντέλο άμβλυνσης και αφανισμού των ταξικών αντιθέσεων:
     Η μικροαστική τάξη από τη φύση της και τη λειτουργία της οδηγεί στην ισοπέδωση των ταξικών οριοθετήσεων και στις παρά φύση επιμειξίες… 

    Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε το τέλειο ιδεολογικό μοντέλο της ισοπέδωσης, της πολτοποίησης και της κατάργησης των πάντων: Της Ιστορίας, της ταξικής πάλης, των κοινωνικών οριοθετήσεων, των «εθνικών γραμμών», όλων των συνεκτικών ιστών της ιστορικής και εθνικής μας υπόστασης… 
    Αποτέλεσε, δηλαδή, το τέλειο «μοντέλο» της πολυπολιτισμικότητας και της ιδεολογίας του ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού, της Νέας Τάξης… 

    Όσο πλησίαζε την κυβερνητική εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ,
     τόσο και πιο ορατά και επιθετικά εκδηλωνόντουσαν τα νεοταξικά χαρακτηριστικά του. «Συνωστίστηκαν» σ’ αυτόν όλα τα εκφυλιστικά φαινόμενα του πασοκισμού: Η πολιτική «παρτούζα» πήρε νέες ισοπεδωτικές διαστάσεις και αυθάδεις εκτρωματικές επιμειξίες… 

    Με το που έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώνεται η αυθάδεια των εκτρωματικών επιμειξιών:
     Δηλαδή η κατάργηση κάθε ιδεολογικής συστολής και κάθε κοινωνικής και πολιτικής οριοθέτησης (ο τέλειος πολτός). 

    Ο Καμμένος και ο Παυλόπουλος τα πρώτα μεγάλα βήματα του ιδεολογικού και πολιτικού πολτού…
     

    Ο Πολύδωρας αποτελεί τη συνέχεια αυτών των βημάτων… 

    Όλα αυτά τα βήματα καθορίζονται από τη μικροαστική, τη νοσηρά μικροαστική, φύση και λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Μια λειτουργία, εξ ορισμού, τυχοδιωκτική και αντιφατική, με παλινωδίες ευθέως εξαρτώμενες από τα ΑΜΕΣΑ και στενά συμφέροντα της στιγμής, έτσι καταδικασμένες (οι λειτουργίες) να καταλήγουν σε χοντρά και ηλίθια πολιτικά λάθη τα οποία βυθίζουν το κυβερνητικό σκάφος σε μεγαλύτερα αδιέξοδα… 

    Δεν αποτελούν, βεβαίως, και καμία έκπληξη οι λεκτικοί, αλλά και κάποιοι πρακτικοί λεονταρισμοί των «αριστερών» ανδρεικέλων. Το «μοντέλο» της μικροαστικής ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ, «μοντέλο» ανδρεικέλων και γενιτσάρων των νέων αποικιοκρατών, έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, αυτό που αναφέραμε στην αρχή: Το σφετερισμό, την πλαστογραφία και εμπορία των αριστερών ιδεών. 

    Και αυτά τα στοιχεία της «αριστερής» ΑΠΑΤΗΣ «δένονται» και λειτουργούν με βάση τη μικροαστική, αντιφατική φύση και λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ: Κατάργηση των κοινωνικών οριοθετήσεων και πολιτικών χρωμάτων από τη μία και από την άλλη επικοινωνιακές θεατρικές παραστάσεις σφετερισμού αριστερών «οροσήμων»… 

    ΠΗΓΗ:http://resaltomag.blogspot.gr/

    ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

    31-10-2016

    Του ΣΤΑΘΗ  
    Το θέμα του ευρώ πρέπει, επιτέλους, να τεθεί επί τάπητος.  
    Κι όσες δυνάμεις δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος αυτής της συζήτησης, θα δείξουν για μιαν ακόμα φορά ότι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι οι τύχες της Ελλάδας και των Ελλήνων.  
    Το θέμα του ευρώ (εν σχέσει με την Ελλάδα) συζητείται παντού. Εκτός απ’ την Ελλάδα. Ακόμα περισσότερο: το θέμα του ευρώ (σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες) επίσης συζητείται σε όλες αυτές τις κοινωνίες. Μόνον στην Ελλάδα το ευρώ είναι ταμπού  
    κι όποιος προσπαθεί να το εξετάσει γίνεται από χέρι αιρετικός, παρίας και αποσυνάγωγος. Και ο Τύπος, σχεδόν στο σύνολό του, και τα πλείστα από τα πολιτικά κόμματα φαίνονται σαν να συμμετέχουν σε μια συνωμοσία σιωπής  
    εις όσα αφορούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο που αντιμετωπίζει η Ελλάδα σήμερα: ένα Νόμισμα Κατακτητή.  
    Η γενική κατάσταση της χώρας, πολιτική, οικονομική και κοινωνική, είναι τραγική. Το χρέος δεν βγαίνει. Η οικονομία αργοπεθαίνει. Η κοινωνία αποσυντίθεται.  
    Εφτά χρόνια μετά την υπαγωγή της Ελλάδας σε Καθεστώς Εντολής Μνημονίων, τίποτα δεν πάει καλά, τίποτα δεν βελτιώθηκε, καμιά ευοίωνη προοπτική δεν διαφαίνεται. Λογικόν. Διότι τα Μνημόνια δεν επεβλήθησαν για να ιαθεί η χώρα, αλλά για να κατασκευασθεί ένα προτεκτοράτο.  
    Ομως, ακόμα κι αυτοί που δεν ενστερνίζονται αυτήν την αλήθεια, αλλά επιμένουν στην εκδοχή της ίασης, διαπιστώνουν,  
    και θα έπρεπε να διαπιστώνουν με τρόμο, ότι τίποτα δεν διορθώνεται. Οτι αντιθέτως όλα φθείρονται - ακόμα και η Αριστερά, αυτή που γονάτισε, μοιάζει πλέον με τη «χαμένη τιμή της Καταρίνας Μπλουμ». Το καραβάνι μοιάζει πια να έχει χαθεί στην έρημο.  
    Οι κυβερνήσεις των δανειστών πιέζουν την ελληνική κυβέρνηση να καταφέρει κάτι που οι ίδιες λένε ότι είναι ακατόρθωτο. Ο ευρωπαϊκός Τύπος επαναφέρει το θέμα του Grexit σε διάφορες εκδοχές - πιο πρόσφατη: η έξοδος απ’ το ευρώ με ταυτόχρονη διαγραφή του χρέους. Το ΔΝΤ μιλά συνεχώς για λάθος συνταγή (την οποίαν όμως εφαρμόζει, επιμένοντας ταυτοχρόνως σε νέες ακόμα χειρότερες εκδοχές της). Πρόκειται περί τρέλας. Η κυβέρνηση παραμυθιάζει και αυτοπαραμυθιάζεται με το χρέος, τα μέτρα γίνονται συνεχώς χειρότερα, η Ελλάδα αιμορραγεί (πλέον ακατάσχετα) και άκρη δεν βγαίνει.  
    Εφτά χρόνια θυσίες για το χρέος και την παραμονή στο ευρώ χωρίς να πιάνουν τόπο, παρά μόνο για να ανοίγονται τάφοι. Και συνεχίζουμε. Πιασμένοι στη μέγγενη. Και αυτή η κυβέρνηση  
    και η επόμενη και η μεθεπόμενη, εφτά χρόνια θυσίες και πόσα άλλα ακόμη, για 99 χρόνια αιχμαλωσίας. Υπερταμεία, κόφτες, ιδιωτικοποιήσεις, εργασιακή σκλαβιά και σκλαβιά, πείνα, εξευτελισμός, γιατί;  
    Κι όμως, για τους σχεδιαστές αυτού του Κακού ακόμα δεν είμαστε αρκετά φθηνοί. (Και βεβαίως, παρά τις προσδοκίες των ηλιθίων, ούτε αρκετά -αντιθέτως- ανταγωνιστικοί γινόμαστε.) Αλλωστε ανταγωνιστικοί ως προς τι; και ως προς ποιους; Μια χώρα φθηνού εργατικού δυναμικού κατασκευάζεται με λεηλατημένο και λεηλατούμενο το μικροεπιχειρείν,  
    με σκυλευμένη την ταυτότητα. Μια χώρα που ξεπουλάει τη μάνα της και χάνει την τιμή της - αίφνης η Αριστερά που γονάτισε κόπτεται να εφαρμόζει την πολιτική που της πουλάει ο Διάολος με αντάλλαγμα την ψυχή της. Πουλάμε τρέλα.  
    «Δεν φταίνε αυτοί, τόσοι ήτανε», είπε ο ποιητής χωρίς να συμπληρώσει ότι κάποιοι απ’ αυτούς ήταν λέτσοι και λιγούρια. Το λένε, όμως, τα παιδιά που πεινάνε και οι γέροντες που πικραίνουν με δάκρυα τις πιο πολύτιμες μέρες τους.  
    Ακούστε! Εσείς οι «53» και ό,τι άλλο διαλοπροσαγορεύετε τους εαυτούς σας, «πλατφόρμες» και «προεδρικούς» και λοιπά κουραφέξαλα. Η Ελλάδα  
    τα τελευταία εφτά χρόνια έχει χάσει μισό εκατομμύριο. Το πιο πολύτιμο μισό εκατομμύριο από παλιγγενεσίας το 1821. Ενα μισό εκατομμύριο  
    ανεκτίμητο!  
    Πεντακόσιες χιλιάδες που αξίζουν αμέτρητα δισεκατομμύρια. Μέσα σε έξι-εφτά χρόνια και με αύξουσα πρόοδο πεντακόσιες χιλιάδες Ελληνες, κορίτσια, αγόρια, επιστήμονες, εργάτες, έχουν μεταναστεύσει. Αυτός ο πλούτος της χώρας, ψυχικός και υλικός, έχει βγει από τη διαδικασία παραγωγής πλούτου στην Ελλάδα. Οχι μόνον υλικού, αλλά και ψυχικού. Πολλοί από τους μετανάστες θα κάμουν τα παιδιά τους στην ξένη,  
    ενώ πολλοί από τους παραμένοντες δεν θα κάμουν καν παιδιά.  
    Και ο Τσίπρας με την Αριστερά, αντί να βρεθούν σε συναγερμό «για της πατρίδας τον χαμό», προσπαθούν με τρίπλες και μαλαγανιές να παίξουν το παιχνίδι της εξουσίας, ακριβώς με τον τρόπο που το έπαιζαν οι προηγούμενοι, άλλοι εν μέθη ευρισκόμενοι κι άλλοι απλώς για να λιγδώσει το αντεράκι τους.  
    Θα τεθούν εκποδών! Ουδέν ασφαλέστερον τούτου. Ομως το ερώτημα παραμένει: Μνημόνια, χρέος και ευρώ σκοτώνουν.  
    Η οργανωμένη έξοδος απ’ το ευρώ, αν ο λαός έτσι αποφασίσει, η διαδικασία διαγραφής του χρέους, η εσωτερική σεισάχθεια, η άμυνα της χώρας, η αξιοποίηση του πολιτισμού μας, η έξοδος του λαού στο προσκήνιο είναι  
    τα ελάχιστα αναγκαία ζητούμενα για τις πολιτικές δυνάμεις που στο εγγύς και όχι απώτερο μέλλον θα προσπαθήσουν να αντιστρέψουν τη ροή των γεγονότων προς την «απαισίαν έκβασιν».  
    Η βοή των επερχομένων έχει αποκτήσει γλώσσα, χρησιμοποιεί λέξεις και μιλάει. Δεν πρόκειται για γρίφους, οιωνούς ή προφητείες. Οι λέξεις λέγονται καθαρά και όλοι τις ακούμε: τέταρτο μνημόνιο, αξιολογήσεις, ένας αιώνας υποτέλειας, διακονιάρηδες, γερμανικές εκλογές (στον αιώνα τον άπαντα), χρέος και χρέος και χρέος, νέες περικοπές και νέες αυτοκτονίες,  
    επιτέλους άντε να χαθείτε.  
    *Πηγή: enikos.gr

    Έκθεση Δοξιάδη: Οι θυσίες της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο

    https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/564x/62/cd/07/62cd074f623963a3be2488f82388a861.jpg

    Επιμέλεια: Γ. Ξένος &  Ν. Δημητριάδης από το Άρδην τ. 99
    Η έκθεση Δοξιάδη παρουσιάζει τις καταστροφές που προκάλεσε η τριπλή κατοχή (Γερμανοί, Ιταλοί και Βούλγαροι) την περίοδο 1941-1944. Συγκεκριμένα παρουσιάζεται ο οικονομικός πόλεμος, δηλαδή η ελάττωση της παραγωγής την περίοδο της Κατοχής. Ακολούθως παρουσιάζονται οι καταστροφές των τεχνικών έργων, οι καταστροφές πόλεων και χωριών από τους κατακτητές, τα δεινά που προκάλεσε ο πόλεμος στις ζωές των κατοίκων (φτώχεια, θάνατοι από πείνα κ.ά.).
    Η έκθεση έχει μεγάλη αξία γιατί, πέρα από το πλήθος των στοιχείων που παραθέτει, αυτά συγκεντρώθηκαν στη διάρκεια της Κατοχής από το Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, αλλά και από άλλες δημόσιες υπηρεσίες και ιδιώτες. Η έκθεση άρχισε να συντάσσεται τον Μάιο του 1941, υπό την εποπτεία του υφυπουργείου Ανοικοδομήσεως, και παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 1944. Τον Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο του 1945 παρουσιάστηκε σε Παρίσι, Λονδίνο και στη διάσκεψη του ΟΗΕ. Το κείμενο γράφτηκε από τον αρχιτέκτονα Κ. Δοξιάδη, ο οποίος διηύθυνε την όλη εργασία με τη βοήθεια αρχιτεκτόνων και σχεδιαστών του υφυπουργείου.
    Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα στοιχεία που αναφέρονται προέρχονται από τις πλέον αξιόπιστες πηγές που διέθετε τότε η ελληνική πολιτεία, αναφέρουμε ενδεικτικά, υπ. Γεωργίας, υπ. Μεταφορών, υπ. Δημοσίων Έργων, υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας, Τράπεζα της Ελλάδας, Αστυνομία Πόλεων κ.ά.
    Λόγω μεγέθους (121 σελίδες), είναι αδύνατον να αναδημοσιεύσουμε όλη την έκθεση, αλλά στις επόμενες σελίδες θα κάνουμε μια προσπάθεια να παρουσιάσουμε περιληπτικά τα σημαντικότερα στοιχεία της και ενδεικτικά κάποιους από τους πίνακες και τις φωτογραφίες που περιέχει.
    Ο οικονομικός πόλεμος
    1. Ελάττωση καλλιέργειας και μέσης ετήσιας γεωργικής παραγωγής κατά την εποχή 1941-44.
    α) Δημητριακά, το 1938 καλλιεργούνταν 1.599.000 εκτάρια, το 1944 1.163.000, μείωση 28%. Ετήσια παραγωγή 1938: 1.668.550 τόνοι ετησίως 1941-44, 1.014.463, ελάττωση 40%.
    β) Όσπρια, 1938: 124.000, το 1944: 87.000, μείωση 30%. Ετήσια παραγωγή 1938 386.430 τόνοι, το διάστημα 1941-44, 247.390, ελάττωση 36%.
    γ) Καπνός, 1938: 83.000 εκτάρια, το 1944, 15.300 εκτάρια, μείωση 82%. Ετήσια παραγωγή 1938: 48.000 τόνοι, το 1941-44: 5.400, ελάττωση 89%.
    δ) Βαμβάκι, παραγωγή το 1938: 68.600, το 1941 21.000 εκτάρια, μείωση 70%. Ετήσια παραγωγή το 1938: 45.300 τόνοι, το 1941-44: 11.300 τ., ελάττωση 75%.
    ε) Διάφορα, παραγωγή το 1938: 148.600 εκτάρια, το 1944, 106.500, μείωση 29%. Ετήσια παραγωγή το 1938: 582.658 τόνοι, το 1941-44, 345.288 τ.
    2. Ετήσια γεωργική παραγωγή κατά την Κατοχή 1941-44
    α) Ελιές, παραγωγή 1938: 26.163 τόνοι, ετήσια παραγωγή 1944: 21.137 τ., ελάττωση 16%.
    β) Λάδι, παραγωγή 1938: 102.805 τ., 1944 87.000, μείωση 16%.
    γ) Σταφύλια, 1938: 97.784 τ., 1944: 33.000, μείωση 66%.
    δ) Σταφίδα, 1938: 187.372 τ., 1944: 63.000, μείωση 66%.
    ε) Φρούτα και ξηροί καρποί, 1938: 316.255 τ., 1944: 253.617, ελάττωση 20%.
    στ) Μούστος, 1938: 463.557 τ., 1944: 231.778 τ., ελάττωση 50%.
    3. Ελάττωση των εισαγωγών και εξαγωγών κατά το 1941-1943. Οι εισαγωγές-εξαγωγές σε τρόφιμα, πρώτες ύλες και βιομηχανικά προϊόντα μηδενίστηκαν. (Βλέπε πίνακα 1)
    1. Ελάττωση των εισαγωγών και εξαγωγών κατά το 1941-1943 (τόνοι)
    ΕίδοςΕισαγωγές
    Προπ.
    Εξαγωγές
    Προπ.
    Εισαγωγές 1941Εξαγωγές 1941Εισαγωγές 1942Εξαγωγές 1942Εισαγωγές 1943Εξαγωγές 1943
    τρόφιμα713.345266.10611141915113
    Πρώτες ύλες1.659.742798.734557252
    Βιομηχανικά προϊόντα212.66725.77433917333
    Σύνολο2.585.75410906146%8%7%6%12%3%
    4. Ελάττωση στις εξαγωγές των κυριότερων μεταλλευμάτων την περίοδο 1939-1942. Οι εξαγωγές των περισσότέρων μεταλλευμμάτων εκμηδενίστηκαν. (Βλέπε πίνακα 2)
    2. Ελάττωση στις εξαγωγές των κυριότερων μεταλλευμάτων την περίοδο 1939-1942
    Μετάλλευμα1939194019411942
    Σίδηρος233.52311%0%0%
    Μαγγάνιο1.44479%17%36%
    Νικέλιο60.12438%6%0%
    Χρώμιο50.36066%62%32%
    Λευκόλιθος52.226193%17%0%
    Μαγνήσιο32.50974%10%0%
    Σμύρις11.70826%5%0%
    Σιδηροπυρίτης181.97510%0,02%0%
    Βωξίτης178.1110,6%3%0%
    Σύνολο802.654 τόνοι29% του προπ.6% του προπ.0% του προπ.
    5. Ελάττωση ζώων εργασίας 1941-44. Η ελάττωση των ζώων κυμαινόταν μεταξύ 50% έως και 80% (Βλέπε πίνακα 3)
    3. Ελάττωση ζώων εργασίας 1941-44
    19391944Μεταβολή (%)
    Ίπποι363.183145.273-60%
    Ημιόνοι183.61973.448-60%
    Όνοι404.379202.200-50%
    Βόες967.322386.941-60%
    Βούβαλοι87.33246.941-60%
    Πρόβατα363.183145.273-50%
    Αίγες4.328.1202.178.060-50%
    Χοίροι429.74885.948-80%
    Πουλερικά11.944.5515.972.275-50%
    6. Εισαγωγή ζώων κατά την Κατοχή. Τα τρία πρώτα χρόνια της Κατοχής (41-43) δεν γινόταν εισαγωγές ζώων.
    1. Εισαγωγή ζώων κατά την Κατοχή
     
    Μεγάλα σφάγια

    Μικρά σφάγια
    Προπολεμικά65.715470.403
    19419001602
    194234303
    19432751591
    7. Καταστροφή Δασών.
    Επί συνόλου επιφανείας δασών 19.180 km2, καταστράφηκαν 5.000 km2, δηλαδή το 25% των δασών. Σε μερικές όμως περιοχές η καταστροφή ήταν πολύ μεγαλύτερη, στα δάση της Αττικής η καταστροφή φτάνει στο 75%.
    8. Καταστροφές των τεχνικών έργων. Καταστροφή 56% του ολικού μήκους του σιδηροδρομικού δικτύου:
    α) Γέφυρες με άνοιγμα άνω των 6 μ.: απώλειες 90%.
    β) Γέφυρες με άνοιγμα κάτω των 6 μ.: απώλειες 50%.
    Καταστροφές σιδηροδρομικών γεφυρών, σηράγγων και άλλων εγκαταστάσεων
    Γέφυρες ανοίγματος άνω των 40 μ., προπολεμικώς 29, απώλειες 100%.
    – Γέφυρες ανοίγματος 10-40 μέτρων, προπολεμικώς 55, απώλειες 100%.
    https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge7muQ4R3T07J2t9LjlLZYOAiHw0SnGx3XHxA7GR71rFteGQofVSLtfor3yF7I6k5ed4BTlpaTyO2aOzf0TOhgUTJ7Gjk1_LmYaLLS9r-ytQwdT936xRVv43vuvXN4-t4g-33mLece8Vc/s1600/50-4a7d224d79.jpg
    9. Aπώλειες αυτοκινήτων. Το σύνολο των φορτηγών, λεωφορείων και επιβατικών οχημάτων καταστράφηκαν ολικώς ή μερικώς.
     προπολεμικάΟλικές απώλειεςΜερικές απώλειες
    Επιβατικά8.7005.650 (-65%)1525 (-18)
    Φορτηγά5.9003.550 (-60%)1175 (-20%
    Λεωφορεία2.6002.100 (-)80250 (-10)
    10. Καταστροφές λιμανιών
    Όλα σχεδόν τα λιμάνια έγιναν χαλάσματα, ώστε κάθε ανεφοδιασμός και επικοινωνία της χώρας να μην είναι δυνατός. Στα δύο κυριότερα λιμάνια της χώρας (Πειραιάς και Θεσσαλονίκη), οι καταστροφές επεκτάθηκαν σε κτίρια και εγκαταστάσεις. Η καταστροφή έγινε παντού σύμφωνα με προμελετημένο σχέδιο. Οι κατακτητές αχρήστευσαν τον Ισθμό της Κορίνθου, βύθισαν πλοία, ανατίναξαν τα πρανή, έριξαν τραίνα, βαγόνια και οι γέφυρες ανατινάχθηκαν και ρίχτηκαν μέσα στη θάλασσα και όλα αυτά ανακατεμένα με νάρκες. Η διώρυγα της Κορίνθου έκλεισε προγραμματικά για αρκετά χρόνια.
    11. Εμπορικά πλοία και απώλειες κατά τον πόλεμο μέχρι τον Απρίλιο του 1945
    Από όλες τις χώρες που συμμετείχαν στον πόλεμο, η Ελλάδα έχασε το μεγαλύτερο ποσοστό του στόλου της, που ήταν γι’ αυτήν ένας πολύ σημαντικός πόρος ζωής. Τα ελληνικά πλοία πολέμησαν σ’ όλες τις θάλασσες και χάθηκαν σ’ όλους τους ωκεανούς.
    Επί 583 πλοίων, που είχαμε το 1939, χάθηκαν 434 ή το 74,5%. Συγκεκριμένα από 506 φορτηγά, καταστράφηκαν τα 375, ποσοστό 74%, από 55 επιβατικά απωλέσαμε 54, ποσοστό (94,5%).
    Σημαντικές οι απώλειες και στα ιστιοφόρα που τότε είχαν σημαντικό ρόλο για τις συγκοινωνιακές γραμμές του εσωτερικού. Προπολεμικά είχαμε 713 ιστιοφόρα και χάθηκαν τα 472, ποσοστό 66%.
    Η χωρητικότητα του ελληνικού στόλου ελαττώθηκε σημαντικά, τα ελληνικά φορτηγά πλοία προπολεμικώς είχαν χωρητικότητα 1.933.549 και οι απώλειες μέχρι τον Απρίλιο του 1945 ήταν 1.407.821 τον., χάθηκε το 73% της χωρητικότητας.
    https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPdCHIYF008FdJ1NHR-j4k35oecPn9-YbA2IiGZ8QdXu1QkGrd3Zn8cmmFHGb31YyPVXN-nQKtrBmPomY7N5vPHOULXY-bCRz5wUAWln6Z1hPDqLwzqqPk04XFlL1M3Bi9EcRU4fu7wIk/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.png
    12. Πολιτική αεροπορία.
    Χωρίς να ήταν μεγάλη, η πολιτική αεροπορία της χώρας εξυπηρετούσε αρκετά καλά τις ανάγκες της. Ο πόλεμος και η κατοχή την εξαφάνισαν εντελώς. Αεροδρόμια, εγκαταστάσεις, εργοστάσια, μηχανήματα και αεροπλάνα διαλύθηκαν ή μεταφέρθηκαν στις χώρες του Άξονος.
    13. Καταστροφές τηλεφωνικού και τηλεγραφικού δικτύου.
    Κατέστρεψαν όλες τις υπεραστικές γραμμές που υπήρχαν πριν από το 1940 και πήραν ένα κολοσσιαίο ποσοστό από τις εγκαταστάσεις και τα μηχανήματα. Κάθε τι που ήταν καινούργιο στο υπεραστικό δίκτυο τηλεφωνίας έπαυσε να υπάρχει.
    14. Καταστροφές υδραυλικών έργων.
    Γερμανοί και Βούλγαροι κατέστρεψαν το σύνολο των υδραυλικών έργων στην πεδιάδα Θεσσαλονίκης και Σερρών-Δράμας που ήταν πολύ σημαντικά για την παραγωγή σιταριού.
    Καταστροφές σε πόλεις και χωριά
    1.Ιωάννινα
    Τα Ιωάννινα ήταν ένας από τους κυριότερους στόχους της αεροπορίας του Άξονος. Το ένα τρίτον της πόλεως, τα μεγαλύτερα σχολεία και τα νοσοκομεία, ήσαν τα θύματα των βομβαρδισμών.
    2. Λάρισα
    Η Λάρισα ήταν ο κυριότερος στόχος στην Ανατολική Ελλάδα. Οι καταστροφές εκτείνονται σε ολόκληρη την πόλη, σε κάθε σχεδόν κατοικία, σε κάθε δημόσιο κτίριο, νοσοκομείο και σχολείο. Η Λάρισα έπρεπε να κτισθεί από την αρχή.
    3. Χανιά
    Τα Χανιά, η πρωτεύουσα της Κρήτης, ήταν το κυριότερο θύμα της μανίας της αεροπορίας του Άξονα. Ολόκληρη η πόλη και ένα μεγάλο τμήμα της νέας πόλης κατεστράφησαν κατά τον αγριότερο τρόπο μέσα σε ελάχιστες ημέρες.
    4. Βόλος
    Ο Βόλος, το τέταρτο λιμάνι της χώρας, ήταν στόχος μεγάλων επιθέσεων. Δεν κτυπήθηκε όμως τόσο το λιμάνι όσο οι πτωχότερες συνοικίες, οι κατοικίες, οι απορότερες τάξεις του μεγάλου αυτού βιομηχανικού κέντρου, τα σπίτια και τα σχολεία και όχι τα εργοστάσια.
    Καμμένα χωριά
    Οι στρατοί κατοχής εφάρμοσαν ένα προμελετημένο σχέδιο για την εξόντωση του ελληνισμού, την πυρπόληση των χωριών. 1170 ελληνικά χωριά αποτεφρώθηκαν. Σε μερικά μέρη της χώρας, ιδίως κοντά στα σύνορα, οι πυρπολήσεις επεξετάθησαν έως το 90% των χωριών της κάθε περιοχής.
    https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDmERwFVMXx3kDpkLldrvdRARnVlx9HFHsKNv23qFE-VwHUlfxlF6cTveDDu4cUsrmE4HOC5c0Bw7fmvEuouV2KN0mBJGwWZ5vrMl8GHBIVCT-aKfm38cWM88WVfdGWB6VC5p7JTqVwjs/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF+(4).png

    Συνολικές απώλειες οικοδομών την περίοδο της Κατοχής.
    Με όλες αυτές τις καταστροφές η Ελλάς έχασε 400.000 οικοδομές, δηλαδή τα 23% του οικοδομικού της πλούτου και έρχεται πρώτη σε θυσίες μεταξύ των Συμμάχων και ίσως και σε χειρότερη μοίρα από τις χώρες του Άξονος. Και αυτό, χωρίς τις απώλειες στη Βόρειο Ήπειρο και τα Δωδεκάνησα. Επί 1.730.000 οικοδομών του 1940 απωλέσθησαν 401.000 ή 23%
    Καταστροφές στη Β. Ήπειρο
    Παντού όπου ήσαν Έλληνες, ακόμη και έξω από τα σύνορα του ελληνικού κράτους, κατεστράφησαν οι πόλεις και τα χωριά. Οι μεγάλες καταστροφές των χωριών της Βορείου Ηπείρου, ενώ η Κεντρική και η Βόρειος Αλβανία δεν έπαθε τίποτα το σημαντικό.
    Τα δεινά των κατοίκων
    Ο πληθωρισμός άρχισε και ήταν τρομακτικός. Έφθασε σε όρια που καμιά χώρα δεν γνώρισε ποτέ.
    https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFki_hrm07IjosFAqXcgCo8ZNKXrACnsbIWhkY1H4tj5UB9LkZ4mEtmGCNGgU9mgwbFJx2EL0BKwxPFM-9RW9eVOS7mTB6NGg7m6LMLpE5D_JCJwjZ3CTITjF9aWLK_fYbwf5NyAhuucc/s1600/83-52f2803ec2.jpg
    1. Νομισματική κυκλοφορία σε δισεκατομμύρια δραχμών.
    ΈτοςΔισ. δρχ.
    194011
    Ιαν 194116
    Ιουλ. 194136
    Ιαν 194253
    Ιουλ. 1942132
    Ιαν. 1943367
    Ιουλ. 1943869
    Ιαν. 19443.945
    Ιουλ. 1944130.337
    Σεπτέμβριος 19447.305.500
    7. Τιμή ψωμιού
    ΈτοςΤιμή ψωμιού (ανά οκά)
    Απρ. 194110
    Ιαν 1942230
    Ιουλ 1942890
    Ιαν 19431.550
    Ιουλ 19432.600
    Ιαν 194438.000
    Ιουλ 19443.310.000
    Σεπ. 1944153.000.000
    Το αποτέλεσμα του πληθωρισμού ήταν η απότομη και κολοσσιαία αύξηση του τιμαρίθμου.
    Ενώ ο τιμάριθμος ανέβαινε, οι μισθοί συνεκρατούντο από τον Άξονα χαμηλά για όλους τους εργαζόμενους. Έτσι η αγοραστική τους ικανότητα ελαττώθηκε και οι οικονομολόγοι του Άξονος επωφελούντο της πτωχεύσεως. Αγόραζαν αυτοί αντί να αγοράζουν οι Έλληνες και κατέκλεβαν τη χώρα.
    Οι μικρές ποσότητες των τροφίμων που έμειναν στη χώρα, οι μεγάλες τιμές και οι μικροί μισθοί καταδίκασαν τους Έλληνες να αγοράζουν ελάχιστα τρόφιμα.
    Τα τρόφιμα που μπορούσε να αγοράσει ο κάθε Έλληνας ήσαν τόσο λίγα ώστε η διατροφή να είναι εντελώς ανεπαρκής. Όλος ο ελληνικός πληθυσμός καταδικάστηκε σε υποσιτισμό.
    8. Θερμίδες που κατανάλωναν οι ελληνικές οικογένειες
    1939Νοεμ. 1941- Μαρτ. 1942Ιαν. – Απρ. 1943
    Πάνω από 2500 θερμίδες (κανονική διατροφή)35%6%
    1800-2500 θερμίδες (επαρκής διατροφή)47%4%34%
    1200-1800 θερμίδες (ανεπαρκής διατροφή)16%18%47%
    600-1200 θερμίδες (έντονος υποσιτισμός)2%63%13%
    0-600 θερμίδες (εντονότατος υποσιτισμός)15%
    Μέσος όρος2300 θ.930 θερμίδες1700 θερμίδες

    Αύξηση των θανάτων κατά την Κατοχή στην πρωτεύουσα
    Ο αριθμός των θανάτων ανέβαινε τρομακτικά και πολύ γρήγορα έφθασε το επταπλάσιον του προπολεμικού. Περισσότεροι ήσαν οι θάνατοι των μικρών παιδιών και των ηλικιωμένων. Πολύ περισσότεροι οι θάνατοι των ανδρών παρά των γυναικών.
    https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv4uEXO3TVy-x84tD81bI_EuCIY8FyB1rKGBRXrvMfcvOg5-jyveCmTCvXRXi5rsRR3SUkOMG9PmWVsq8hfCVk1yxM00pM86EeylY0jKZ_UHV2oG30wTRc-DBbl5p-xaf97grGSWvHpsU/s1600/snap+(2).jpg

    Γενική πτώση του πληθυσμού τα έτη 1941-44
    Ο πληθυσμός της Ελλάδος μειώθηκε τόσο όσο σε καμιά άλλη συμμαχική χώρα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα του οικονομικού πολέμου.
    α) Υπολογιζόμενη αύξηση πληθυσμού αν δεν μεσολαβούσε η Κατοχή: 400.000.
    β) Υπολογιζόμενη αύξηση οφειλομένη αποκλειστικά στην υπεροχή γεννήσεων: 310.000.
    γ) Πραγματική πτώση του πληθυσμού λόγω υπεροχής των βίαιων θανάτων: 260.000.
    δ) Βίαιοι θάνατοι και σφαγές: 165.000.
    ε) Πτώση του πληθυσμού οφειλομένη σε αποδημίες στο εξωτερικό: 105.000.
    Ο πληθυσμός της χώρας το 1940 ήταν 7.335.000 κάτοικοι. Το 1944 είχε υποχωρήσει στους 6.805.000, αντί των υπολογιζόμενων 7.745.000, αν δεν μεσολαβούσε η κατοχή.
    Βουλγαρικές ωμότητες
    Οι Βούλγαροι, το επίσημο κράτος, ο στρατός και οι πολίτες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να ελαττώσουν τον ελληνικό πληθυσμό. Σφαγές, δολοφονίες, κρεμάλες, συστηματική πείνα, σκηνοθετούσαν επαναστάσεις και σκότωναν. Σκότωναν σε όλες τις πόλεις της κατεχόμενης ζώνης, με κάθε τρόπο και με κάθε μέσον.
    https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3dw1hd2qOTO1hCbh5TCmXerjbVxiheyyTkCD-L0EgcMX9yBTyZisjNxvjDpJlpgIbJ7NbuSTN0J9x2m3rvZRPDPRmwdmrMRPD_KqxlCGCOYZOMk1juDANEK9-2Xfk8f0x_5L2sW6Pl3s/s1600/snap+(3).jpg
    Σφαγή και εμπρησμός Καλαβρύτων
    Στα Καλάβρυτα οι Γερμανοί, μέσα σε λίγες ώρες, σκότωσαν όλους τους άνδρες εμπρός στα μάτια των γυναικών και των παιδιών τους, είναι ένα μόνον δείγμα των ομαδικών σφαγών. Σφαγιάστηκαν όλοι οι άνδρες από 15 ετών και άνω. Επί 2035 ανδρών εσφάγησαν 1436 ή 70,5%. Επί συνολικού πληθυσμού 3719 ή 38,6 %.
    Σφαγή στο Δίστομο
    Στο Δίστομο οι Γερμανοί σκότωσαν αδιακρίτως μωρά (σκότωσαν 20 μωρά ηλικίας 0-5 ετών), παιδιά (20 παιδιά ηλικίας 5 έως 20 ετών), ενήλικες (111 ηλικίας 20-60 ετών) και γέρους (42 άνω των 60 ετών).
    Μετακινήσεις πληθυσμού λόγω εχθρικής εισβολής 1940-41
    Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των κατοίκων αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του. Άλλοι έφευγαν γιατί τα έχασαν όλα, άλλοι γιατί κινδύνευσαν. Και κατά εκατοντάδες χιλιάδες γύριζαν οι πρόσφυγες.
    Μετακινήσεις στο εξωτερικό
    Η πείνα και οι διωγμοί, αλλά και η ανάγκη να συνεχιστεί ο πόλεμος από ελεύθερο έδαφος ανάγκασαν τους Έλληνας να καταφεύγουν στο εξωτερικό. Αλλά και πολλοί εστάλησαν σαν όμηροι, ή υποχρεωτικά για εργάτες στις χώρες του Άξονος.
    Τραγική ήταν η κατάσταση στη βουλγαρική ζώνη κατοχής. Περισσότεροι από το ένα τρίτο του πληθυσμού έφυγε από την περιοχή αυτή για να έλθει στην υπόλοιπη Ελλάδα όπου πέθαιναν οι άνθρωποι στους δρόμους. Κι αυτό –δηλαδή να έρχονται σε γερμανοκρατούμενο τμήμα– εθεωρείτο τότε διαφυγή από τις βουλγαρικές θηριωδίες. (Βλέπε σχεδιάγραμμα 11)
    Διωγμοί Εβραίων
    Χειρότεροι από όλους τους διωγμούς ήταν οι διωγμοί των Εβραίων. Πρώτοι οι Βούλγαροι και πολύν καιρό αργότερα οι Γερμανοί συγκέντρωσαν τους Εβραίους της Ελλάδος και τους έστειλαν στη Πολωνία για να βρουν τον θάνατο. Κόκκινα βέλη: Μετακινήσεις Εβραίων από τις πόλεις προς την Πολωνία. Μέσω Θεσσαλονίκης. Και προς Βουλγαρία μέσω Κομοτηνής.
    Προβλήματα κατοικίας
    Μετά τον πόλεμο υπολογίζονταν σε 1.200.000 οι άστεγοι, δηλαδή το 18% του πληθυσμού.
    ΠΗΓΗ: http://ardin-rixi.gr/