Γράμμα από τη φυλακή της γυναίκας του Ν.Μπελογιάννη στο παιδίτης!



Έλλη Παππά: Το συγκλονιστικό γράμμα που έγραψε στον γιο της από τη φυλακή

17-11-2016



Η Έλλη Παππά (1920 - 27 Οκτωβρίου 2009) ήταν Ελληνίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας, κόρη του Ευάγγελου Παππά και της Μαριάνθης Παπαδοπούλου. Ήταν η σύντροφος του  Νίκου Μπελογιάννη έως και την εκτέλεση του. Έγινε σύμβολο αγώνα, αντίστασης και αξιοπρέπειας, ενώ με τις μαρτυρίες της κράτησε ζωντανές τις ιστορίες μιας καθοριστικής εποχής για την ανθρωπότητα. 
H Έλλη Παππά γράφει το 1962 ένα γράμμα στο γιο της μέσα από τη φυλακή, όπου του αφηγείται τι συνέβη την τελευταία νύχτα, πριν την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη. Το δημοσιεύει η αδερφή της, Διδώ Σωτηρίου, στο βιβλίο της "Η Εντολή".
«…Ὥσπου ξημέρωσε τὸ Σάββατο. Ὡς τὸ μεσημέρι δὲν εἶχε γίνει τίποτε τὸ ἐξαιρετικό, τὸ μεσημέρι γίνανε ὅλα. Δὲν ἀφήσανε τὸν δικηγόρο νὰ μᾶς δεῖ. Καὶ κείνη τὴν μέρα τὸν περιμέναμε μὲ ἰδιαίτερη ἀνυπομονησία, γιατί θάφερνε τὸ χαρτὶ ποῦ ἔπρεπε νὰ φτιάξει ὁ πατέρας σου γιὰ σένα –γιὰ νᾶσαι τακτοποιημένος καὶ ἀπέναντι στὸ ἑλληνικὸ κράτος. Ἐκείνη περίπου τὴν ὥρα εἴχανε φωνάξει τὸν Μπάτση μέσα. Γύρισε ἀρκετὰ ταραγμένος, εἶχε δεῖ τὸν Πανόπουλο καὶ τὸν Ρακιτζή, ποῦ τοῦ προτείνανε ἄλλη μία φορὰ νὰ γίνει ἀνοιχτὸς πιὰ χαφιές. Ἀρνήθηκε. Αὐτὴ ἡ ἐπίσκεψη σήμαινε φανερὰ –ἐκτέλεση. Ἤτανε Σάββατο. Πιστεύαμε ὅτι πρὶν τὴ Δευτέρα δὲν θὰ γινότανε. Τὴν προηγούμενη μέρα μᾶς ἀφήσανε, γιὰ πρώτη φορά, νὰ κάνουμε ἐπισκεπτήριο. Εἶδα τὴ θεία σου καὶ ὁ Νίκος τὴ γιαγιά σου. Λίγα λεπτά. Στὴν ἀρχὴ μᾶς εἶχε φανεῖ καλὸ σημάδι. Μὰ ὕστερα κι ἀπ’ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Ρακιτζῆ εἴδαμε ἀλλιῶς καὶ αὐτὸ τὸ ἐπισκεπτήριο.
Τ’ ἀπόγευμα, ὕστερα ἀπ’ τὴ λιγόλεπτη ἔξοδο, μᾶς κάνανε πιὸ αὐστηρὴ ἔρευνα. Εἶδα ἀπ’τὸ κελὶ τοὺς ἀσφαλίτες νὰ ψάχνουνε ἀκόμη καὶ τὰ παπούτσια τοῦ Ἀργυριάδη. Ἔκαψα ὅσα γράμματα τοῦ Νίκου φύλαγα. Ἐκεῖνο τὸ βράδυ δὲ μιλήσαμε πολύ. Ρώτησα κάποια στιγμὴ τὸ Νίκο τί κάνανε. – « Ἀναλύουμε, διαλύουμε καὶ συνθέτουμε, …» μοῦ ἀπάντησε γελώντας. Ἤμουνα πιὰ σίγουρη πῶς θαρχότανε ἐκεῖνο τὸ βράδυ, μὰ δὲν εἶπα τίποτα. Κι ἐκεῖνος ἦταν σίγουρος πῶς θαρχότανε μὰ ὄχι πρὶν τὴ Δευτέρα. Καὶ κοιμηθήκαμε. Ἀκόμα καὶ κείνη τὴ νύχτα κοιμηθήκαμε. Στὸν ὕπνο μου ἄκουσα κλειδιά. Ἤτανε ἀκόμη στὴν αὐλὴ μὰ ἄκουσα τὸ βρόντηγμα τῶν κλειδιῶν. Τινάχτηκα πάνω καὶ φώναξα τὸν Νίκο. Εἶχε ἀκούσει καὶ κεῖνος. «Ἐ ναί, ἔρχονται…» μοῦ ἀποκρίθηκε. Τοὺς εἶδα. Ἀνοίξανε ὅλα τὰ κελιὰ ἐκτὸς ἀπὸ τὸ δικό μου. Ὁ Νίκος ζήτησε νὰ μὲ δεῖ. Δὲ μοῦ ἀνοίξανε. Μᾶς ἀφήσανε τὸ παραθυράκι μὲ τὰ σίδερα γιὰ ν’ἀποχαιρετιστοῦμε. Εἶδα τὸ αἷμα νὰ χάνεται ἀπὸ τὸ πρόσωπό του ὅταν κοιταχτήκαμε καὶ ξέραμε πώς δὲν ὑπῆρχε γιὰ μᾶς ἄλλη μέρα. Ὁ Καλούμενος ἦρθε κοντὰ μ’ ἀνοιχτὸ πουκάμισο. «Πάω καὶ γῶ!» μοῦ εἶπε, καὶ προσπαθοῦσε αὐτὴν τὴν τελευταία στιγμὴ νὰ γίνει παλληκάρι. Ὁ Μπάτσης στάθηκε πιὸ πέρα. «Φρόντισε καὶ γιὰ τὴν κόρη μου…» μὲ παρεκάλεσε. «Ναὶ ἂν ζήσω», τοῦ εἶπα. Ὁ Νίκος ἔγειρε κοντά μου. «Πρέπει νὰ ζήσεις» μου εἶπε, «πρέπει…».
Τὸ πρόσωπό του ἤτανε γκρίζο, ἔκανε πολλὴ προσπάθεια γιὰ νὰ μὴν ἀφήσει νὰ κυλήσει οὔτε ἕνα δάκρυ. Μοῦ’ δῶσε τὸ ρολόϊ, τὸ στυλό, τὸ πορτοφόλι μὲ τὶς φωτογραφίες. «Πᾶμε», εἶπε ὁ ἐπικεφαλῆς. Ἕνα φιλὶ μὲς ἀπ’ τὰ σίδερα. Δὲν ἤξερα ἂν ζοῦσα ἢ ἂν αὐτὸ ἦταν ἡ κόλαση. Θυμᾶμαι πῶς τοὺς εἶχα ρωτήσει γιατί δὲν μ’ ἀνοίγουνε κι ἐμένα. «Δὲν εἶσαι στὸ χαρτί», μοῦ εἶχε ἀποκριθεῖ ὁ ἀρχιφύλακας καὶ φαινότανε στενοχωρημένος. Θυμᾶμαι πῶς φώναξα. «Πάρτε μὲ καὶ μένα» κι ὕστερα σωριάστηκα στὸ στρῶμα. Ἄργησα πολὺ νὰ συνέλθω γιὰ νὰ κλάψω.
Ξημέρωσε, ἀνοίξανε, βγῆκα στὴν αὐλή. Ἤθελα νὰ βγῶ. Ὅπως κάθε πρωί. Ἤτανε συννεφιὰ καὶ στὴ στέγη τῆς φυλακῆς καθότανε ἕνα περιστέρι. Ἐκεῖνος δὲν ἤτανε πιά…Γύρισα στὸ κελὶ κι ἔκανα τὸ σχέδιό μου. Νὰ ζήσω, δὲν μποροῦσα. Ν’ ἀφήσω ἀνεκπλήρωτη τὴν ἐπιθυμία του, δὲ γινότανε. Πῶς μποροῦσα νὰ τὰ συνταιριάξω τὰ δυό; Ἔγραψα γράμματα καὶ περίμενα τὴν εὐκαιρία νὰ τὰ στείλω ἔξω. Θὰ ἔγραφα καὶ ἕνα ἀκόμη, ἕνα γράμμα – δυὸ λόγια στὸν Πλαστήρα. Θὰ τοῦ πέταγα στὰ μοῦτρα τὴ ζωή μου, γιατί στὴν πραγματικότητα μὲ εἶχε ἐκτελέσει.
Μὲ φυλάγανε πολύ. Δὲν μπόρεσα νὰ στείλω τὰ γράμματα. Τὸ πρόσωπο τοῦ Νίκου ἔσκυβε μέσα ἀπ’ τὰ σίδερα. Δέχτηκα αὐτὴ τὴ ζωή, πού μοῦ ζήτησε νὰ ζήσω. Βαριά, σκληρὴ – πολλὲς φορὲς μ’ ἔκανε νὰ πῶ «γιατί νὰ μὴν μ’ ἔχουνε ἐκτελέσει…» μὰ κράτησα τὸ λόγο μου – δὲν ἔδωσα μόνη μου τὸ τέλος. Δέχτηκα, καὶ γιὰ τοὺς δυό μας πιά, τὴ χαρά σου. Σοὺ ‘πλεξα τὸ πρῶτο σου παντελονάκι. ἤσουνα ἑφτὰ μηνῶν, ἕνα «ὡραῖο» ποίημα ἑφτὰ μηνῶν. Τώρα κοντεύεις ἕντεκα χρονῶν, κι ἀκόμα εἶμαι μακρυά σου. Αὐτὴ τὴν ἱστορία τῆς Καλλιθέας σοῦ τὴ γράφω μὲ πολὺ κόπο, γι’ αὐτὸ καὶ τόσο σύντομα. Ὅμως ἔπρεπε νὰ στὴ πῶ. Γιὰ νὰ μπορέσεις πιὸ πολὺ νὰ γνωρίσεις τὸν πατέρα σου. Κι αὐτὰ τὰ φοβερὰ καὶ τόσο μεγάλα χρόνια, πού ζήσαμε ἐμεῖς». 

Τα γοητευτικά παραμύθια τελειώνουν γρήγορα


Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου 2016


Τα παραμύθια έχουν πάντα τέλος, η γοητεία εξαερώνεται και η πραγματικότητα σε προσγειώνει. Η επίσκεψη Obama ήταν ένα γοητευτικό παραμύθι επικοινωνίας...

Τα γοητευτικά παραμύθια τελειώνουν γρήγορα

Ο χαρισματικός πλανητάρχης που επιλέγει την περιθωριακή αποτυχημένη ευρωπαϊκή χώρα γιατί αναγνωρίζει τις προσπάθειες της κυβέρνησης και του λαού της να επανέλθουν στη χορεία των κανονικών χωρών του δυτικού ημισφαιρίου.

Η επίσκεψη εμπεριείχε: Μία ένδειξη συμπάθειας προς την πληγωμένη χώρα, μια υπόμνηση του γεωπολιτικού της ρόλου και...
της ανάγκης να διαφυλαχθεί η σταθερότητά της μέσα σε έναν φλογισμένο  ανατολικό περίγυρο, και μια προσωπική ανάγκη, στον κατάλληλο τόπο, να απευθύνει τις ριζοσπαστικές του - για αμερικανό πρόεδρο  - ιδέες επί θεμάτων σύγχρονης δημοκρατίας, επιπτώσεων της παγκοσμιοποίησης, οικονομικών και φυλετικών ανισοτήτων (αυτονόητα για μας αλλά όχι για αμερικανούς προέδρους. Τη διαφορά θα τη δούμε σύντομα).

Αυτοπαγίδευση η έφεση για προπαγάνδα 
Την επίσκεψη θα μπορούσε να την είχε εισπράξει πολλαπλώς η κυβέρνηση, και να αναβαθμίσει με αυτή το πολιτικό της πλεονέκτημα, αν για μια ακόμη φορά δεν έπεφτε θύμα της ανεξέλεγκτης έφεσης που επιδεικνύει στην προπαγάνδα.

Όλοι γνωρίζαμε ότι η συμβολή του Obama στο θέμα του χρέους θα ήταν μικρή έως ελάχιστη για τους γνωστούς λόγους που έχουν και από μας έχουν αναφερθεί: Είναι απερχόμενος, δεν μπόρεσε να κάνει κάτι για το χρέος στον καιρό της παντοδυναμίας του, πόσο μάλλον τώρα που σε εβδομήντα μέρες εγκαταλείπει. Κυρίως όμως γιατί δεν είναι δανειστής. Ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να διευθετήσει το δικό μας χρέος με τα λεφτά των άλλων. 

Η κυβέρνηση όμως τροφοδοτούσε με παράλογες ελπίδες τον κόσμο της και ευρύτερα την κοινωνία. Προδιέγραφε μια επιτυχία που - θα έπρεπε να - γνωρίζει ότι δεν έχει πιθανότητα πραγμάτωσης. Παρόλα αυτά «φέρνει στη βαλίτσα του το χρέος» έγραφε χαρμόσυνα, ένα φιλικό προς την κυβέρνηση μέσο, δίνοντας ελπίδες και θνησιγενή επιχειρήματα στο πολιτικό προσωπικό το ΣΥΡΙΖΑ. 
Τώρα που έφυγε και βρέθηκε στο κέντρο των αποφάσεων, εκεί όπου είναι η πηγή δύναμης για την τύχη του χρέους και της χώρας,  έγινε κατανοητό ότι η βαλίτσα του ήταν αδύνατο να εμπεριέχει ένα τόσο ευφρόσυνο δώρο. 

Οι γερμανοί φρόντισαν αυτοστιγμής να μας βγάλουν από τον μύθο του… ιππικού που κατέφθασε για να μας απαλλάξει από το βραχνά. Ο Steffen Seibert, κυβερνητικός εκπρόσωπος της Γερμανίας, δήλωσε πως αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι βιώσιμα δημοσιονομικά και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τονίζοντας ότι η θέση του Βερολίνου σχετικά με το χρέος δεν αλλάζει. 
Ο γνωστός… «κακός μας δαίμονας», υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble, νωρίτερα είχε τονίσει ότι όσοι λένε στην Ελλάδα «εμείς θα μειώσουμε το χρέος σου, της κάνουν κακό»! Παράλληλα εκπρόσωπος του υπουργείου διαβεβαίωσε  αναφερόμενος στην γερμανική θέση: «η θέση μας δεν έχει αλλάξει. Η επίσκεψη Obama δεν άλλαξε κάτι».
Επίσης η Bild, επικαλούμενη πηγή της γερμανικής κυβέρνησης, αναφέρει πως «αν ο Obama μας φέρει το χρέος της Ελλάδας, το Βερολίνο θα το απορρίψει» -  ενώ και Dijsselbloem δήλωσε: «το Δεκέμβρη τα βραχυπρόθεσμα, μετά το 18 τα υπόλοιπα»!

Σέρνεται η αξιολόγηση
Ως εκ τούτου η ελληνική πλευρά αναμένεται να έχει μια «εύκολη νίκη» στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, που θα μπορεί να την προπαγανδίσει, μια και αυτό την ενδιαφέρει. Οι Γερμανοί προφανώς θα συμφωνήσουν για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα, που ούτως ή άλλως δεν αφορούν σημαντικά ποσά, είναι δάνεια από τον ESM και όχι από τα κράτη.
Το πρόβλημα είναι κατά πόσο θα κλείσει σε δέκα μέρες η αξιολόγηση - ήδη είναι 17 Νοεμβρίου - και δεν θα μετακινηθεί η συμφωνία για τον Ιανουάριο ή το Φεβρουάριο, προκειμένου να ροκανίσουν τον χρόνο και τα μέτρα να εφαρμοσθούν περί το Πάσχα. Εκείνη τη εποχή ίσως και η ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση.

Όλα αυτά δηλούν ότι τα δύσκολα είναι μπροστά για την κυβέρνηση, η ευφορία της επίσκεψης δεν θα κρατήσει παρά ελάχιστες μέρες, στο μέτρο που ο Obama δεν ήταν... ο Αη Βασίλης με το χρέος, και η κυβέρνηση θα εισπράξει μια ακόμη διάψευση.
Και όλα αυτά γιατί; Για δυο ημερών επικοινωνιακή ευφορία, επειδή δεν είχε την μετριοπάθεια και την ωριμότητα να δώσει στην επίσκεψη το πραγματικό της βάρος.

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ!

Τελικά, οι Λεβαντίνοι χάνουν τα πάντα: οι Κύπριοι ανίσχυροι να αντισταθούν κινδυνεύουν πολύ σύντομα να μετατραπούν σε Λεβαντινούς μιάς χρήσεως



Ο όρος «λεβαντίνος» συνυφαίνεται εννοιολογικά, με αλλοιωμένες και ρευστές συνειδήσεις, με εκφυλισμένες ιστορικές καταγωγές, με οπορτουνιστές εμπόρους, με πολιτικά δοσίλογους, με ικέτες αφεντών, με υπόδουλους και υποτελείς έναντι αντιτίμου ευζωίας, καλοπέρασης και πλουτισμού...
ethnographic_distribution_in_cyprus_1960

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΗΦΑΙΣΤΟΥ
17-11-2016

Εύκολα αλλάζουν την ιστορική τους μνήμη για να γίνουν αρεστοί στον ισχυρό αφέντη, συνειδητά υιοθετούν αυτό που ο κατακτητής θέλει και γίνονται χαμαιλέοντας για να προσαρμοστούν σε κάθε κατάσταση, κάθε αφέντη και στις συνθήκες κάθε εποχής. Θα «προσαρμοστούμε στα συμφέροντα του άλλου» για να...
επιβιώσουμε ή θα κάνουμε «έντιμους συμβιβασμούς», λένε όταν τα βρούνε σκούρα.



Στην οθωμανική Σμύρνη, λοιπόν, την κοσμοπολίτικη Σμύρνη των εμπόρων, των μικτών πληθυσμών και των ωφελιμιστικών συνυπάρξεων, είχαμε πολλούς λεβαντίνους, απομεινάρια της εδουάρδιας εποχής. Η συνέντευξη του Τζάιλς Μίλτον, Βρετανού ιστορικού και συγγραφέα, σε ελληνικό περιοδικό, είναι συγκλονιστική. Περιγράφει -το βιβλίο του «Χαμένος Παράδεισος Σμύρνη 1922» υποθέτω θα είναι ακόμη πιο συναρπαστικό- πώς οι λεβαντίνοι εξανεμίστηκαν. Εκδιώχθηκαν, σκοτώθηκαν, μετανάστευσαν στη Βρετανία, όπου όμως τους θεωρούσαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Παρά τους ευσεβείς τους πόθους πως θα μπορούσαν να προσαρμοστούν στους νεοτούρκους, έχασαν, τελικά, τα πάντα. Σταχυολογώ μερικές φράσεις του Μίλτον: Η Συνθήκη της Λωζάν(α)νης νομιμοποίησε τελικά την εθνοκάθαρση και τη μεταφορά πληθυσμών από το ένα μέρος στο άλλο.

Οι Αμερικανοί ξεκαθάρισαν πως αυτό που τους ενδιάφερε ήταν η θωράκιση των δικών τους συμφερόντων. «Οι Λεβαντίνοι δεν ενδιαφέρονταν ποιος κυβερνά τη Σμύρνη εφόσον οι ίδιοι μπορούσαν να συνεχίσουν να βγάζουν χρήματα».
Ακόμη πιο επίκαιρο: «Εκπλήσσομαι από τον κυνισμό των Βρετανών και των Αμερικανών. Το ενδιαφέρον τους επικεντρωνόταν μόνο στις οικονομικές προοπτικές των εδαφών και δεν νοιάζονταν για τους τοπικούς πληθυσμούς».
Τελικά, μας θυμίζει ο Μίλτον, «οι περισσότεροι Λεβαντίνοι έχασαν τις περιουσίες και τα σπίτια τους. Πολλοί από αυτούς δεν επέστρεψαν ποτέ και καταστράφηκαν μετά τον πόλεμο. Λίγοι από αυτούς επέστρεψαν, ειδικά αυτοί που είχαν καλές σχέσεις με την τουρκική διοίκηση. Οι περισσότεροι έχασαν τα πάντα».

Μας επιστρέφουν στο μέλλον όλα αυτά. Ενδιαφέρουν ζωτικά κάποιο ταλαίπωρο λαό της Ανατολικής Μεσογείου του οποίου οι ηγέτες βάλθηκαν να καταστείλουν την ιστορική μνήμη, να καταργήσουν τα σύμβολά του, να αποδομήσουν τους αγωνιστές της ελευθερίας του, να τον προσαρμόσουν στο βάρβαρο εισβολέα και να το μετατρέψουν, εν γένει, σε νέο-λεβαντίνο μίας χρήσεως.

Υστερόγραφο 14.2.2014. Η μετατροπή των κυπρίων σε λεβαντίνους μιας χρήσεως.


Μετά το ΟΧΙ των κυπρίων κατά του φασιστικού, ανελεύθερου, αντιδημοκρατικού και εθνοκτόνου σχεδίου Αναν το 2004 γράφαμε υποθετικά για το τι θα μπορούσε να σημαίνει μια απόφαση να επανέλθουμε στην ίδια πλατφόρμα. Υπήρχε ελπίδα μέχρι πρόσφατα ότι η ελληνική πολιτική ηγεσία στην Κύπρο και Ελλάδα θα ζητούσε οι διαπραγματεύσεις εφεξής να γίνονται στην βάση της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας. Μετά το κοινό ανακοινωθέν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση κατά αυτών που δεν σεβάστηκαν την ανελέητα αληθινή θέση ότι «δίκαιο έχει όποιος έχει ίση δύναμη [δηλαδή ισορροπία δυνάμεων] και όταν αυτό δεν συμβαίνει ο ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί και προσαρμόζεται» ή υποδουλώνεται, γίνεται αντικείμενο εθνοκάθαρσης (Ίμβρος, Τένεδος) και εξαφανίζεται. Η Κύπρος, συμβιβασμένη ως προς το ισχυρότερο μέχρι σήμερα νομικοπολιτικό της όπλο, δηλαδή την νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας που κατοχύρωνε το διεθνές δίκαιο, οι υψηλές αρχές του διεθνούς δικαίου και οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, θα υποστεί την μοίρα της. Εθελούσια ξαπλώνει πάνω στο τραπέζι του Προκρούστη και δρομολογεί την ένταξή της στον νέο-Οθωμανικό χώρο.

Ήδη, οι δηλώσεις πολλών θυμίζουν τους Λεβαντίνους, εξ ου και ο λόγος για τον οποίο ανασύρθηκε το άρθρο που γράψαμε πριν μερικά χρόνια. Λίγα μπορούν να γίνουν πια: 
α) Αυτός που κατέχει την θέση του προέδρου αποδεικνύεται ότι κυριολεκτικά κόχλαζε και ανυπομονούσε να επανέλθει στο κακό ανανικό παρελθόν του. Αυτός και η Ανανική παρέα του έχουν φαίνεται αποφασίσει πως θα έχουν την δυνατότητα μελλοντικά να επιβιώνουν ως Λεβαντίνοι σε ένα χώρο τουρκικής επικυριαρχίας. 
β) Όσοι δοκιμάσουν να αντισταθούν δεν μπορούν να ανταγωνιστούν ένα χείμαρρο μη κυβερνητικών δράσεων («“Μ”ΚΟ») που θυμίζουν έντονα αντίστοιχες περιπτώσεις του παρελθόντος ενώ αυτά που ακούμε για τις συζητήσεις στα μέσα ενημέρωσης θυμίζουν δεσποτικό μεσαίωνα. 
γ) Ακόμη ένας μεγαλύτερος χείμαρρος πέφτει, επίσης, πάνω στους Έλληνες. Είναι μαζική προπαγάνδα για δήθεν ύπαρξη «αναγκαιοτήτων», απουσία άλλων στρατηγικών επιλογών και ο κίνδυνος της … διχοτόμησης. Αποβλακωτικό αλλά αληθινό. 

Με το κοινό «ανακοινωθέν» ανακοινώνεται η επικείμενη κατάργηση της ΚΔ, η επιβολή διχοτόμησης και η συγκυριαρχία των τούρκων και αυτό στο όνομα αποφυγής της … διχοτόμησης. Τα ηλίθια επιχειρήματα είναι αήττητα, ιδιαίτερα όταν χείμαρροι προπαγάνδας πέφτουν πάνω στους ανίσχυρους πολίτες μη αφήνοντας περιθώρια για λογική και ορθολογιστική σκέψη. 
«Οι κύπριοι ανίσχυροι να αντισταθούν κινδυνεύουν πολύ σύντομα να μετατραπούν σε λεβαντίνους μιας χρήσεως!»


Υστερόγραφο 15.11.2016 
Είναι θλιβερό να εντοπίζεις κείμενά σου τα οποία επισήμαναν θανατηφόρες παθογένειες και να διαπιστώνεις πως για να περιγράψεις το σήμερα δεν χρειάζεται να αλλάξεις ούτε μια λέξη. Το μόνο ίσως που θα μπορούσε να προστεθεί είναι ότι η ασθένεια επιδεινώθηκε και ότι η δύσμοιρη Μεγαλόνησος της Ανατολικής Μεσογείου όπου κατοικούν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες 57 χρόνια μετά την Ζυρίχη διολίσθησε ξανά στα υψηλά βουνά της … Ελβετίας. Για να παραφράσουμε την γνωστή ρήση όσοι θέλουν να αυτοκτονήσουν πάνε στα βουνά της … Ελβετίας. Πιο σοβαρά, αυτό που συντελείται μπροστά στα μάτια μας είναι περίπου το εξής:

α) με προσχηματικούς τρόπους θα καταργηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και θα δημιουργηθεί ένα δυσλειτουργικό μη βιώσιμο κρατίδιο εντός του οποίου θα υπάρχει ένα τουρκικό κράτος.

β) διαμέσου αυτού του τουρκικού «κράτους εντός  κρατιδίου» η Τουρκία καθίσταται πλέον ο κυρίαρχος και εποπτεύον παράγων της Μεγαλονήσου. Είτε έχουμε νεοισλαμιστές στην Άγκυρα είτε έχουμε Κεμαλικούς ή κάτι ενδιάμεσο και ανάμεικτο η Κύπρος με στρατηγικούς όρους εισέρχεται στα πεδία της τουρκικής επικυριαρχίας και η κυπριακή  κοινωνία χάνει το κράτος της, δηλαδή την συλλογική της ελευθερία.

γ) οι Έλληνες της Κύπρου μετά από χιλιάδες χρόνια εκεί θα τραπούν σε φυγή για να διασώσουν την αξιοπρέπειά της και τις οικογένειές τους. Θα μείνουν όσοι έμειναν στην Τουρκία μετά το 1922 (παρά τις συμφωνίες) και όσοι έμειναν στην Ίμβρο ή την Τένεδο. Κάποιοι βέβαια θα γίνουν υπηρέτες των τουρκικών συμφερόντων, αξιοθρήνητοι λεβαντίνοι μιας χρήσεως.

δ) Ομηρεία εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στην Κύπρο, έχουμε γράψει ξανά και ξανά, σημαίνει θανάσιμη στρατηγική παγίδευση του «μητροπολιτικού» νεοελληνικού κράτους. Εκτός και αν υπάρχουν επικίνδυνοι άνθρωποι σε θέση ευθύνης στην Αθήνα οι οποίοι νομίζουν ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι αξιόπιστο και αποτρεπτικό ένα κράτος εάν εγκαταλείπει στην τύχη τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους του. Η απάντηση είναι ακαριαία και απορρέει από το Αλφαβητάριο της στρατηγικής θεωρίας, ότι δηλαδή, μεταξύ πολλών άλλων, αξιόπιστο είναι εκείνο το κράτος το οποίο θεωρεί πολύτιμο αγαθό όλα ανεξαιρέτως τα μέλη του έθνους του.

ε) Τέλος αλλά όχι το τελευταίο που θα μπορούσε να αναφερθεί λεβαντίνοι «κατασκευάζονται» πλέον και με άλλους τρόπους. Με τον «μεταμοντέρνο πόλεμο» για τον οποίο γράψαμε ξανά. Οι πολίτες των κρατών θυμάτων πλήττονται με μύριους τρόπους κυρίως χρηματοοικονομικούς από αδιαφανείς δρώντες του διεθνικού και ηγεμονικού παρασκηνίου. Και ενώ οι πολίτες ροκανίζονται, αποδυναμώνονται, μεταναστεύουν, πεθαίνουν από καρδιακά και καρκίνους, ναυαγούν οι ζωές τους και πατάσσονται με κάθε άλλο τρόπο, ένα τσούρμο εγχώριων λακέδων μετατρέπεται σε πρώτη φάση σε μεταμοντέρνους πραιτοριανούς. Σε δεύτερη φάση η χώρα υποδουλώνεται χάνοντας την ανεξαρτησία της και την πολιτική της κυριαρχία και οι πραιτοριανοί γίνονται λεβαντίνοι. Δεν κατανοούν οι δύσμοιροι και αξιοθρήνητοι άθλιοι  ότι οι λεβαντίνοι είτε τελικά άντε δύο ή μερικών ακόμη χρήσεων και μετά τους πετούν και αυτούς στα σκουπίδια.

Κοντεύοντας το τέλος του 2016 πάντως ο κατήφορος σε όλα τα ζητήματα επιταχύνεται και ενώ στην Αμερική στήνονται νέες δομές διακυβέρνησης αντί να οριστούν τα εθνικά συμφέροντα, να χαραχθούν κόκκινες γραμμές και να υπάρξει επικοινωνία με κάθε τρόπο με τις νέα διακυβέρνηση οι Έλληνες … χαριεντίζονται με τον απερχόμενο Ομπάμα. Την ίδια στιγμή που στην Κύπρο έπαθαν παράκρουση και μιλούν για το … εδαφικό. Καθότι εκεί πλέον εστιάζεται ο θανάσιμος κίνδυνος. Οι Τούρκοι εάν δώσουν κάποια εδάφη θα επιτύχουν κρατικές δομές που θα θέτουν όπως είπαμε πιο πάνω υπό πλήρη  και τελεσίδικο –και με νομική βούλα επικυρωμένο– τρόπο την Μεγαλόνησο στην σφαίρα της άμεσης κυριαρχίας τους (διαμέσου του τουρκικού κράτους εντός του μετεξελιγμένου κυπριακού κρατιδίου όπως θα καταντήσει η σημερινή ΚΔ).

Σημείωση. Το πρώτο μέρος πιο πάνω δημοσιεύτηκε στον «Φιλελεύθερο» στις 25 Σεπτεμβρίου 2008. Αναδημοσιεύτηκε πολλές φορές στο διαδίκτυο. Το 2014 βλ. με υστερόγραφο βλ.http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/02/blog-post_8615.html#more. Προστίθεται υστερόγραφο στις 15 Νοεμβρίου 2016

Π. Ήφαιστος – PIfestos

ΟΥΡΑ ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ


ΟΜΠΑΜΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟΑΠΟΙΚΙΑΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ







17-11-2016
Ντελίριο έχει ξεσπάσει για τον Ομπάμα απ' όλον τον αστικό δουλόφρονα μνημονιακόκόσμο της χώρας.
Ο Ομπάμα, απερχόμενος, έχει μετατραπεί αιφνιδίως σε μεγάλο φιλέλληνα, σε μεγάλο ήρωα (!) και ευεργέτη (!) αυτής της χώρας, σε παγκόσμιο προστάτη (!) της δημοκρατίας, σε σωτήρα των λαών!
Με καθυστέρηση ξεκίνησε η ομιλία του απερχόμενου Αμερικανού Προέδρου (πού αλλού;) στο Ίδρυμα του Στ. Νιάρχου εξαιτίας και της μεγάλης ουράς των επισήμων.
Για πρώτη φορά στην αποικία συνωστίζονται οι μεγαλοσχήμονες πολιτικοί υπάλληλοι των Αθηνών για μια θέση στην αίθουσα κάτω, από τον ήλιο του Ομπάμα.
Συλλέγω μερικά ονόματα από τη μεγάλη ουρά:
Νίκος ΔένδιαςΝότης ΜηταράκηςΕυάγγελος ΜεϊμαράκηςΑντρίκος ΠαπανδρέουΘεόδωρος ΦέσσαςΚωνσταντίνος Μίχαλος, ο Νικόλαος Γλίξμπουργκ με την Τατιάνα Μπλάτνικ, ο Γιώργος Μπαμπινιώτης, αλλά και ο ηθοποιός Γιώργος Πυρπασόπουλος.
Αυτή η Ομπαμάνια της νεοαποικιακής μνημονιακής τάξης, των μίντια και της οικονομικής ολιγαρχίας στην αποικία έχει την εξήγησή της.
Ο Ομπάμα ήταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ που επί των ημερών του και με αφόρητη πίεση του, η Ελλάδα μπήκε σε μνημονιακό πρόγραμμα και στο πρόγραμμα αυτό συμμετείχε, επίσης, με αμερικανική πίεση και το ΔΝΤ, παρά τις αντιρρήσεις του τελευταίου ότι το πρόγραμμα, χωρίς κούρεμα του χρέους και υποτίμηση του νομίσματοςδεν έβγαινε.
Ο Ομπάμα και όλο το λόμπυ του Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ (μεταξύ τους και ο Ελληνοαμερικανός νυν υπουργός Οικονομίας στη χώρα μας και αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Levy, Δημ. Παπαδημητρίου) ήταν που έπαιξε σημαντικό, αν όχι και καθοριστικό, ρόλο στην “εξημέρωση” και τελικά την “μετάλλαξη” Τσίπρα.
Ο Ομπάμα, επίσης, έδωσε τη μεγάλη μάχη για την πάση θυσία παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, το οποίο αποτελεί ένα είδος θρησκείας για το ελληνικό κατεστημένο.
Τέλος, η ειρωνία είναι ότι οι ίδιοι οι θαυμαστές του Ομπάμα θεωρούν ότι μπορεί να γίνει ο συμβολικός θώρακας που θα ανακόψει την επέλαση του νεοσυντηρητισμού αλά Τραμπ στις ΗΠΑ, ενώ είναι ο Ομπάμα που, μαζί με την Χ. Κλίντον, διεύρυναν τις αβυσσαλέες ανισότητες και την φτώχεια στις ΗΠΑ, στρώνοντας τον δρόμο στη νίκη του νέου «αντισυμβατικού» Προέδρου των ΗΠΑ.
Ο Ομπάμα και οι δυνάμεις που εκπροσωπεί στις ΗΠΑ είναι οι δυνάμεις που προκάλεσαν την οικονομική κρίση, οι δυνάμεις των Soros και του χρηματιστικού κεφαλαίου, οι δυνάμεις του ευρώ και της παγκοσμιοποίησης, οι δυνάμεις των πολέμων και της νεοψυχροπολεμικήςστρατηγικής.
Οι δυνάμεις που έθαψαν την Ελλάδα και γέμισαν δυστυχίααίμα και προσφυγιά την περιοχή μας.
Αυτές οι δυνάμεις δεν μπορούν να ανακόψουν την ακροδεξιά, παρά μόνο να της ανοίγουν τον δρόμο.
Ο Ομπάμα φεύγει. Η μνημονιακή Ελλάδα μένει, όπως μένει και το δυσβάσταχτο χρέος της.
Νεοφιλελευθερισμός και ακροδεξιά θρέφουν ο ένα τον άλλον ενάντια στις κοινωνίες.
Αν η Ομπαμάνια είναι το καταφύγιο του ελληνικού μνημονιακού κατεστημένου, το καταφύγιο του λαού μας είναι η ανατροπή για μια αντιμνημονιακήλεύτερηκυρίαρχηδημοκρατικήανεξάρτητη και δίκαιη Ελλάδα.

Ανακοίνωση του Άρδην για το Πολυτεχνείο


Αυτοί που διεκδικούν τη συνέχεια του Πολυτεχνείου είναι η νέα μορφή της εθελόδουλης τυραννίας
Στις 17 Νοεμβρίου 1973, πραγματοποιήθηκε μια φοιτητική εξέγερση στην Αθήνα –μάλιστα ενάντια στη θέληση των μεγαλύτερων αριστερών αντιδικτατορικών οργανώσεων–, εξέγερση που προέτασσε την ανατροπή της δικτατορίας, τη δημοκρατία και την εθνική απελευθέρωση της χώρας. Η δικτατορία την κατέστειλε αιματηρά και ανατράπηκε μόνο όταν συντελέστηκε η εθνική καταστροφή της κυπριακής εισβολής και κατοχής.
Σήμερα, το κόμμα που διεκδικεί τις δάφνες του Πολυτεχνείου βρίσκεται στην κυβέρνηση. Και γιορτάζει  με τον Ομπάμα στην Αθήνα παραμονή της ιστορικής εξέγερσης, να έρχεται στη χώρα μας για να… «κλειδώσει» την συναίνεση μιας ανίκανης και ενδοτικής ελληνικής ηγεσίας στο ολοκληρωτικό ξεπούλημα της Κύπρου και σε μια νέα διευθέτηση που απαιτεί ο δικτάτορας Ερντογάν, για την αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννης και την προώθηση του τουρκικού επεκτατισμού στη χώρα μας.
Την ίδια στιγμή, οι κυβερνώντες, ανενδοίαστοι, ολοκληρώνουν τις μνημονιακές πολιτικές και προχωρούν στη συντριβή των εργασιακών δικαιωμάτων και των συνταξιούχων· στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου της χώρας· στο τσάκισμα της μικρής ιδιοκτησίας μέσα από τη ληστρική φορολογία και τους πλειστηριασμούς· τη διαρπαγή των φυσικών και των ανθρώπινων πόρων μέσα από αρπακτικές ξένες επενδύσεις· και βέβαια τη φυγή των νέων στο εξωτερικό – την ίδια στιγμή που, σε συνεργασία με τις ΜΚΟ του Σόρος, θέλουν να μεταβάλουν τη χώρα σε ένα τεράστιο hotspot της γερμανικής Ευρώπης. Η Παιδεία, από αίτημα των εξεγερμένων του Πολυτεχνείου, έχει καταλήξει να κατακρεουργείται συστηματικά στον πάγκο των εθνομηδενιστών χασάπηδων του αρμόδιου υπουργείου.
Ένας κύκλος έχει κλείσει. Αυτοί που διεκδικούν τη συνέχεια της γενιάς του Πολυτεχνείου στη διακυβέρνηση της χώρας είναι η νέα εκδοχή της εθελόδουλης τυραννίας. Όπως το μετεμφυλιακό δεξιό καθεστώς εξαντλήθηκε μέσα στο άγος της δικτατορίας, έτσι και η μεταπολίτευση κλείνει την ιστορική διαδρομή της με την καταισχύνη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενώ, με τη συκοφάντηση κάθε έννοιας πατριωτισμού και εθνικής ταυτότητας, κινδυνεύει να ανοίξει διάπλατα τον δρόμο στους κάθε είδους πατριδοκαπήλους, όπως η ναζιστική Χρυσή Αυγή.
Έτσι, λοιπόν, αντί για «ψωμί» ο ελληνικός λαός έχει φτάσει κυριολεκτικώς να λέει το «ψωμί-ψωμάκι», αντί για «παιδεία» βυθίζεται στην αμάθεια και την γενοκτονία της μνήμης, αντί για «ελευθερία», δεμένοι χειροπόδαρα από τους δυτικούς «εταίρους», παραδινόμαστε ως πρόβατον επί σφαγήν στους Οθωμανούς που επιστρέφουν.
Σήμερα απαιτείται ένα νέο «Πολυτεχνείο» που θα ανοίξει μια νέα ιστορική περίοδο για τη χώρα. Μια πραγματική επανάσταση που θα καταστήσει εφικτή μια νέα εναλλακτική για τον ελληνικό λαό, πέραν των φαντασμάτων της αριστεράς και της δεξιάς. Για την απελευθέρωση της Πατρίδας, την κοινωνική δικαιοσύνη, την οικολογία, την άμεση δημοκρατία και την πνευματική και παραγωγική αναγέννηση. Ο ελληνισμός ή θα προχωρήσει σε αυτήν, για να επιβιώσει με αξιοπρέπεια στον 21ο αιώνα, ή θα σβήσει ως ελεύθερο συλλογικό υποκείμενο μέσα σε αυτόν. Το ζήτημα έχει τεθεί και δεν παίρνει αναβολή ή αναστολή.
                                                                     Κίνημα Άρδην

Η έπαρση του Βερολίνου





Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος 
17-11-2016
Οσο ωραία κι αν ακούγονται στα αυτιά μας οι ειλικρινείς και ξεκάθαρες θέσεις του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα για το χρέος και τη λιτότητα, ειδικά δε όταν αυτές διατυπώνονται από την Αθήνα σε μία επίσκεψη πολύ υψηλών συμβολισμών, δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτό το τελευταίο: ότι πρόκειται για συμβολισμούς που, όμως, δεν θα οδηγήσουν σε κάποιο πραγματικό αποτέλεσμα.

Για να συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα έπρεπε όλα αυτά να μπορούσαν να μετακινήσουν το Βερολίνο από την πολιτική του. Και, αυτό, πολύ απλά, αποκλείεται να συμβεί. 

Ηδη από χθες το απόγευμα η γερμανική κυβέρνηση έστειλε το γνωστό και χιλιοειπωμένο μήνυμά της: ότι ακούει αυτά που λέει ο Αμερικανός πρόεδρος και τα σέβεται, αλλά τα έχει ξανακούσει πολλές φορές, τα έχει σεβαστεί άλλες τόσες, αλλά δεν πρόκειται να την επηρεάσουν. Κι αυτό δεν αφορά μόνον τον υπουργό Σόιμπλε, αλλά ολόκληρη την γερμανική κυβέρνηση – η πολλάκις διατυπωμένη ιδέα ότι υπάρχει διάσταση στους κόλπους της με την καγκελάριο Μέρκελ να θέλει κάτι διαφορετικό αλλά να μην μπορεί να το «περάσει», στερείται παντελώς σοβαρότητας.

Η Γερμανία δεν πρόκειται να μετακινηθεί ούτε χιλιοστό από τις θέσεις της. Δεν το έκανε όταν ο πρόεδρος Ομπάμα έλεγε τα ίδια έχοντας μπροστά του χρόνια θητείας. Θα το κάνει τώρα που έχει εβδομάδες; Ασφαλώς όχι.

Το Βερολίνο φέρει τεράστια ευθύνη για τον κατακερματισμό της Ευρώπης, οι διαλυτικές τάσεις της οποίας είναι σήμερα ισχυρότερες από ποτέ. Η Γερμανία λέει ότι υπηρετεί μια κοινή ευρωπαϊκή ιδέα, αλλά, στην πραγματικότητα, υπηρετεί τα αμιγώς δικά της εθνικά ηγεμονικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, στα οποία φοράει μία ευρωπαϊκή «προβιά» προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα οφέλη και να ελαχιστοποιήσει τις δυσκολίες και την κριτική.

Το κάνει αυτό εδώ και χρόνια, χωρίς την παραμικρή έκπτωση. Και θα συνεχίσει να το κάνει όχι απλώς με τον ίδιο, αλλά, πιθανότατα και με πιο έντονο ακόμα τρόπο, καθώς αυτό που θεωρεί ότι διασφαλίζει είναι πολύ σημαντικό για την γερμανική πολιτική.

Ουδείς πρόκειται να τους πείσει να μετακινηθούν από τις απόψεις τους.

Το κακό, σε αυτή την υπόθεση είναι προφανές: η Ελλάδα δεν έχει ελπίδα να ανακάμψει.

Το καλό, είναι ότι η γερμανική Ευρώπη που έχουν οικοδομήσει, πολιτικά, θεσμικά και οικονομικά, καταρρέει πλέον από μέσα. Ομως στο Βερολίνο η εθνική έπαρση πίσω από τον δήθεν «ευρωπαϊσμό» του πολιτικού λόγου είναι τόσο μεγάλη, που απλώς αδυνατούν να αντιληφθούν πώς, τελικά, σκάβουν τον δικό τους λάκκο, ο οποίος δεν αργεί να φανεί… 

Πηγή "Το Βήμα"
https://3.bp.blogspot.com/-Y2pBsqwzc3I/V_BlYEt5FBI/AAAAAAAAAaM/sJSb_9e75von5dSB4qV56Zqf1SuDdkeYwCLcB/s1600/logo_ame.png

Ούτε που θέλει να ακούσει για το χρέος ο Σόιμπλε

Επίσκεψη Ομπάμα: Ο απόηχος και η «ανώμαλη προσγείωση» στην πραγματικότητα μέσω Βερολίνου


Σήμερα η συνάντηση Μέρκελ - Ομπάμα στο Βερολίνο - Το βρώμικο παιχνίδι του Γερμανού υπουργού Οικονομικών - Το «χαστούκι» της Κομισιόν στις χώρες - «κουμπαράδες» - «Παγωμένος» θρίαμβος για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ


Η επόμενη ημέρα μετά την ομιλία του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», που έκλεισε πανηγυρικά με τη φράση «ζήτω η Ελλάς», βρίσκει την χώρα μας αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα του Μνημονίου και της εξίσου άτεγκτης γραμμής του Βερολίνου για την απαρέγκλιτη υλοποίηση όλων των μεταρρυθμίσεων.
Και μπορεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να έσπευσε το απόγευμα της Τετάρτης (16/11/2016), διά στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου, Δημήτρη Τζανακόπουλου, να θριαμβολογήσει για τη «γλυκιά γεύση» που άφησε η επίσκεψη του 44ου Αμερικανού προέδρου στην Ελλάδα και τα όσα είπε για την ανάγκη άρσης των πολιτικών λιτότητας, ωστόσο όλα κρίνονται στο τι θα συζητήσουν σήμερα, Πέμπτη (17/11/2016) ο κ. Ομπάμα με τη Γερμανίδα καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο.
Μένει να φανεί, δηλαδή, εάν και κατά πόσο το «γερμανικό άρμα» της ΕΕ θα δεχθεί τις παραινέσεις του απερχόμενου πλανητάρχη ή όχι.
Κατά τα λοιπά, η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας επιδίωξαν να εκμεταλλευτούν επικοινωνιακά τη διήμερη επίσκεψη του Ομπάμα στην Αθήνα. Και πράγματι μπορεί κάποιος καλή τη πίστη να δεχθεί πως τα όσα κολακευτικά είπε ο Αμερικανός πρόεδρος για τις «καλύτερες ημέρες που έρχονται για την Ελλάδα», καθώς και οι παρατήρησεις του σχετικά με το αδιέξοδο που προκαλούν οι πολιτικές λιτότητας δείχνουν ένα σαφή δρόμο.
Εντούτοις, έχει αποδειχθεί πολλάκις ότι η ευρωπαϊκή πραγματικότητα υπακούει τυφλά στη λογική του «ληστή με τον ένα νόμο»: Κι αυτός δεν είναι άλλος από τη Γερμανία.

Ούτε που θέλει να ακούσει για το χρέος ο Σόιμπλε

wolfgang schauble
Πάντως, μέχρι στιγμής, και ιδίως αν κρίνει κανείς από το ύφος των δηλώσεων του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τα γεγονότα προμηνύουν περισσότερο μια... πικρή επίγευση για το τι επακολουθεί με φόντο τη δεύτερη αξιολόγηση.
Μιλώντας στη γερμανική έκδοση «Passauer Neue Presse», ο κ. Σόιμπλε έσταξε «φαρμάκι», επικρίνοντας, εμμέσως πλην σαφώς, τον πρόεδρο Ομπάμα αναφορικά με τις παραινέσεις του για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. «Όποιος λέει ότι θα ελαφρύνουμε τα χρέη σας, προσφέρει κακή υπηρεσία στην Ελλάδα», ανέφερε χαρακτηριστικά, διαμορφώνοντας, ουσιαστικά, το περίγραμμα μιας σκληρής τακτικής, την οποία αρέσκεται να εφαρμόζει κάθε φορά που πρόκειται να ασχοληθεί με το ελληνικό ζήτημα.
Η στάση του κρίνεται, ούτως ή άλλως, εξόχως εμμονική απέναντι στη χώρα μας. Άλλωστε, για τον ίδιο η Γερμανία πρέπει να είναι ο μεγάλος «κουμπαράς», ο υπερσυσσωρευτής πλεονασμάτων. Όμως, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν αμφισβητήσεις για αυτό το - κατά γενική ομολογία - λανθασμένο μοντέλο που προωθεί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών.

«Θετική δημοσιονομική στάση» ζητάει η Κομισιόν

Σε αυτόν το μοντέλο του πλεονασματικού «κουμπαρά» που προωθεί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έρχεται να απαντήσει η Κομισιόν, εκτιμώντας πως θα πρέπει να υπάρξει μια «δημοσιονομική επέκταση» ύψους 0,5% επί του συνολικού ΑΕΠ για την Ευρωζώνη το 2017, «η οποία θα προέλθει από την αύξηση των δαπανών στις χώρες που έχουν το δημοσιονομικό περιθώριο, αλλά και από τη συνέχιση της εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στις χώρες με προβλήματα».
Όπως ανέφερε σε δήλωσή του ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πιερ Μοσκοβισί, «σε συνέχεια της δημοσιονομικής προσαρμογής που εφάρμοσαν τα κράτη μέλη κατά τη διάρκεια της κρίσης και η οποία επέφερε σημαντικά οφέλη καθώς συνολικά το έλλειμμα στην ευρωζώνη μειώθηκε από 6% το 2010 σε 1,5% το 2017, είναι η πρώτη φορά που προτείνουμε μια θετική συνεισφορά του συνολικού προϋπολογισμού».
 pierre moscovici
Ο κ. Μοσκοβισί έκανε λόγο για «σημαντική στιγμή στην εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης» καθώς, όπως είπε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λειτουργεί ως «υπουργός Οικονομικών της ευρωζώνης».
Εξέφρασε επίσης την ελπίδα για μία εποικοδομητική συζήτηση επί όλων αυτών στο Eurogroup και το Ecofin της 5ης και 6ης Δεκεμβρίου.
Με απλά λόγια, ο κ. Μοσκοβισί και κατ' επέκταση η Κομισιόν λένε πως το παιχνιδάκι της αυστηρής λιτότητας δεν μπορεί να συνεχιστεί και πως πρέπει η οικονομία της Ευρωζώνης να βγει μπροστά και να γίνει πιο «επιθετική». 
Άλλωστε, αυτό είναι κάτι που το επισήμανε και ο πρόεδρος Ομπάμα, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος». Δηλαδή, να υπάρξει απομάκρυνση από την λιτότητα και να γίνουν επενδύσεις σε οικονομικό αλλά και σε ανθρώπινο κεφάλαιο.

Σε κρίσιμη καμπή η κυβέρνηση Τσίπρα

tsipras provlimatismenos arxeiou
Όπως καθίσταται φανερό, τα περιθώρια θριάμβου για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι πλέον αμελητέα. Ιδίως από τη στιγμή που το ελληνικό χρέος βρίσκεται εγκλωβισμένο στις «Συμπληγάδες» του Βερολίνου και των Βρυξελλών.
Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να τηρήσει στο ακέραιο τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο του «Μνημονίου 3», για τελειώσει με τη δεύτερη αξιολόγηση; «Η ελληνική κυβέρνηση πιστεύει ότι πρέπει να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα για να έχουμε θετικά αποτελέσματα ως το τέλος του χρόνου», ανέφερε στο απογευματινό briefing της Τετάρτης ο Δημήτρης Τζανακόπουλος.
Όμως, με τι κοινωνικό κόστος θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση; Ήδη το κυβερνητικό αφήγημα περί δήθεν «κόκκινων γραμμών» στα εργασιακά καταρρέει, αφού, σύμφωνα με το αποκλειστικό ρεπορτάζ του Newsbomb.gr, κυβέρνηση και Θεσμοί τα είχαν συμφωνήσει προτού καν η Έφη Αχτσιόγλου παραλάβει το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εργασίας από τον Γιώργο Κατρούγκαλο.
Όμως καθετί που στρέφεται στο εξής εναντίον της κοινωνίας, θα έχει αντικτύπους, ιδιαίτερα εάν θιγούν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Κι αυτό πρέπει να το αντιληφθεί εγκαίρως ο πρωθυπουργός. Γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, ο λόγος του Μπαράκ Ομπάμα - όσο κι αν βρήκε, σε τελική ανάλυση, ευήκοα ώτα - και τα όσα είπε κόντρα στην λιτότητα, θα καταστούν «κενό γράμμα».


Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/746352/episkepsi-ompama-o-apoixos-kai-i-anomali-prosgeiosi-stin-pragmatikotita-meso-verolinoy#ixzz4QF797RuW

Η χαμένη συνέντευξη που ΔΕΝ θέλει να δείτε ο ΤΖΟΡΤΖ ΣΟΡΟΣ!!!



16-11-2016

Η χαμένη συνέντευξη που ΔΕΝ θέλει να δείτε ο ΤΖΟΡΤΖ ΣΟΡΟΣ!!!


ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΑ «ΘΑΜΕΝΗ» ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕ Ο ΣΟΡΟΣ ΣΤΟ “60 Minutes” ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ…ΟΛΑ!!!
ΑΥΤΉΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΑΖΕΥΟΥΕ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΛΙΝΤΟΝ ΣΤΗ….ΑΪΤΗ!!!
Στην ακούλουθη συνέντευξη της γνωστής εκπομπής “60 Minutes” του καναλιού CBS που έλαβε χώρα τουλάχιστον πριν 10 χρόνια, ο Τζόρτζ Σόρος τα «ξερνάει» ΟΛΑ σχετικά με τα δικά του «νομιμοποιημένα» χρηματοοικονομικά…ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ που διαπράττει παντού σε αρκετές χώρες!…
-του Ιωάν. Κουντούρη
Απο αυτήν την συνέντευξη μαθαίνουμε ότι, τον Σόρος παρομοιάζουν με τους Ροκφέλερ, Carnegies και άλλες πλούσιες και ισχυρές προσωπικότητες του εικωστού αιώνος. Αυτός μπορεί να μετακινήσει παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές με μια απλή διατύπωση γνώμης ή να αποσταθερωποιήσει μια κυβέρνηση αγοράζοντας και πουλώντας το νόμισμά της.
Το παράδοξο εδώ είναι ότι πιστεύει ο ίδιος ότι το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα καταρρέει και ότι πρέπει να προστατεύεται απο τον…ΙΔΙΟΝ!
Χαρακτηριστά είναι μερικά απο τα σχόλια του Σόρος σε αυτήν την συνέντευξη όπου λέει τα εξής απίστευτα:
«Είμαι εδώ να κάνω λεφτά. Δεν μπορώ και δεν εστιάζω την προσοχή μου στις κοινωνικές επιπτωσεις του τι κάμνω εγώ.»
Ερωτηθείς για τις ενέργειές του εις βάρος του Ρωσικού νομίσματος πριν χρόνια, οπότε προσπάθησε ο ίδιος να παρεμβεί εις την κρίσιν του ρούβλιου:
Εγώ προσπαθεί να πράττω το σωστό και μερικές φορές τα πράγματα που κάμνω έχουν απρόβλεπτες αρνητικές συνέπειες.
Αν θυμάστε, εκείνη την εποχή, ο Σόρος ζήτησε $7 δις απο την Αμερική για την τόνωση του ρουβλίου. Αφού το αίτημά του έπεσε στα αζήτητα, έγραψε ο ίδιος επιστολήν προς την εφημερίδα The Financial Times του Λονδίνου λέγων πως το ρούβλιο έπρεπε να υποτιμηθεί το πολύ 25 τοις εκατόν. Τα λόγια του Σόρος προκάλεσε μεγάλο πανικό που πυροδότησε το τότε μεγάλο…ΚΡΑΧ στη Ρωσία!
Στην εν λόγω συνέντευξη θα μάθετε επίσης μια απίστευτα τεράστια ΑΠΟΚΑΛΥΞΗ για τους σχεδιασμούς/μηχανοραφίες του Σόρος, εν συνεργασία με την τότε πρώτη κυρία, την κα…ΧΙΛΑΡΙ ΚΛΙΝΤΟΝ, εις βάρος της χώρας της…ΑΪΤΗΣ!!! Θα θυμάστε ότι υπάρχει ακόμη ένα δεσπόζον σκάνδαλον που αιωρείται πάνω απο το κεφάλι των ΚΛΙΝΤΟΝ και το ίδρυμά τους, το ΙΔΡΥΜΑ ΚΛΙΝΤΟΝ, εν σχέσει με την μεγάλη…ΚΛΟΠΗ που έγινε πριν χρόνια στην Αϊτή σχετικά με το ταμείο ανθρωπιστικής βοήθειας έκτακτης ανάγκης που σχηματίστηκε το 2009, με τις δωρεές πάρα πολλών Αμερικανών και μη, μετά απο τον μεγάλο σεισμόν που ελαβε χώρα εκεί.
Εν ολίγοις, τα λεφτά τα…ΦΑΓΑΝΕ ΟΙ ΚΛΙΝΤΟΝ!!! Και εδώ βλέπουμε την κα Κλίντον στην Αϊτη, μαζι με τον ΣΟΡΟΣ, να προετοιμάζει το ΕΔΑΦΟΣ για το μεγάλο…ΕΓΚΛΗΜΑ που εμπόκειτο να διαπράξει αυτή σε συνεργασία με τον σύζηγό της τον ΜΠΙΛ!!! Μιλάμε για περίπου 5 με 6 χρόνια περίπου ΠΡΙΝ τον σεισμό που έγινε εκεί. Αλήθεια τι ήταν αυτό το κόλλημα που είχαν οι Κλίντον με την Αϊτη την δεκ. του ’90??? Και όλως τυχαίως, γίνεται ένας μεγάλος σεισμός εκεί το 2009 και μετά πάνε οι μεγάλοι ΑΕΤΟΙ για τη…ΛΕΙΑ!!!
http://grothia.gr/

ΣΥΡΙΖΑ: Χαράματα …ως κλέφτες …στο Πολυτεχνείο

ΤΕΤΆΡΤΗ, 16 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2016




Το κατάντημα είναι πολύ λίγο για να χαρακτηρίσει κάποιος τον εξευτελισμό του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ και των μεγαλο-στελεχών του. Χαράματα, ως κλέφτες, έσπευσαν σήμερα Τετάρτη (16/11) να καταθέσουν στεφάνι στο Πολυτεχνείο οι Βούτσης, Φίλης, Δρίτσας, Γαβρόγλου, Ρήγας και λοιποί καμπαλέρος της χαμερπούς νεοαποικίας με ισχυρή συνοδεία κομματικής περιφρούρησης.

Ο λόγος αυτής της πρωϊνιάτικης κατάθεσης ήταν να αποφύγουν οι νεομνημονιακοί αξιωματούχοι τα κακά συναπαντήματα, αν και πάλι δεν απέφυγαν τα “γιούχα” από τους λιγοστούς νέους και νέες που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο Πολυτεχνείο. 

Την προηγούμενη μέρα οι ίδιοι αυτοί κυβερνο-κομματικοί αξιωματούχοι, καταργώντας το Σύνταγμα και γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τις δημοκρατικές λαϊκές ελευθερίες, απαγόρευαν κάθε συνάθροιση και πορεία στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας και συνέτρωγαν, λιβανίζοντας τον, με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. 

Την προηγούμενη μέρα, λοιπόν, οι νεομνημονιακοί του ΣΥΡΙΖΑ με τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα ενάντια στους διαδηλωτές και την επόμενη, πρωί – πρωί, στεφάνι στους νεκρούς της αμερικανοκίνητης Χούντας και της αμερικανοκρατίας στη χώρα, μια χώρα που έχει καταντήσει σκέτη αποικία. 

Ποτέ πριν η υποκρισία δεν είχε ξεπεράσει κάθε όριο! 

Z.K 

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016 

ΠΗΓΗ: 
http://www.iskra.gr/

Προέλαση Ρώσων και Σύρων στο Χαλέπι



ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΙΝΤΛΙΜΠ ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΧΤΥΠΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩΣΙΚΟΥΣ KALIBR

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου



Σε «σκόνη και θρύψαλα» έχει μετατραπεί το ανατολικό Χαλέπι το οποίο μετά τις χθεσινές ρωσικές ομοβροντίες «σφυροκοπιέτιαι» ανηλεώς από την ρωσική και την συριακή Αεροπορία καθώς ο συριακός Στρατός με την υποστήριξη Ρώσων Spetsnaz διεισύουν στα ερείπια της πόλης.
 
Οι ισλαμιστές έχουν κατανοήσει ότι το «παιχνίδι» για αυτούς έχει χαθεί και έχουν ξεκινήσει ομαδικές εκτελέσεις καθώς παρατηρούνται έντονες τάσεις σε πολλούς μαχητές να επιχειρούν να παραδοθούν στα κυβερνητικά στρατεύματα.
 
Την ίδια στιγμή στο νοτιοδυτικό μέτωπο της πόλης ο συριακός Στρατός μαζί με την Hezbollah, εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση καταλμβάνοντας το προάστιο  Aqrab το οποίο κατείχε η ισλαμιστική Jaysh Al-Fateh's (Army of Conquest)
 
Την επίθεση οδήγησαν οι επίλεκτες Tiger Forces, του συριακού Στρατού και εκατοντάδες μαχητές της Hezbollah. Διέσπασαν τις αμυντικές γραμμές της Jaysh Al-Fateh στον βόρειο άξονα της συνοικίας αναγκάζοντάς τους ισλαμιστές να υποχωρήσουν προς το Souq Al-Jabas το οποίο αργότερα καταλήφθηκε.
 
Οι ισλαμιστές απόδείχθηκαν ανήμποροι να αναλάβουν πρωτβουλία και αναγκάστηκαν να οπισθοχωρήσουν προς την έρημο για να αποκτήσουν μια καλύτερη αμυντική θέση στις παρυφές της πόλης.
 
Έτσι λοιπόν σήμερα πριν από λίγο επίσημα ο συριακός Στρατός ανακοίνωσε την αντιστροφή όλων των εποιτυχών αποτελεσμάτων που είχε η Jaysh Al-Fateh during κατά την μεγάλη επίθεσή της.
 
Ο συριακός Στρατός αναμένεται να εξαπολύσει μια μαζική επίθεση τις επόμενες ημέρες στοχεύοντας σε διάφορους άξονες μέσα και γύρω από το Χαλέπι και θα πρόκειται για την μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση σε όλη την διάρκεια του πολέμου που μπορεί να σημάνει το οριστικό τέλος της μάχης της πόλης.
 
Μετά θα ακολουθήσει το έτερο προπύργιο των ισλαμιστών η Ιντλίμπ ενώ η Ράκκα η «πρωτεύουσα» του Χαλιφάτου θεωρείται ότι θα πέσει σύντομα στα χέρια των Κούρδων SDF.
 
Παρατηρείται ότι οι ισλαμιστές δεν φαίνονται να λαμβάνουν πλέον βοήθειες από τον αμερικανικό παράγοντας ίσως εν αναμονή της στάσης που θα τηρήσει η νέα κυβέρνηση Τραμπ που αναμένεται να είναι τελείως διαφορετική από της προηγούμενης.

http://www.pronews.gr/portal
 

Πούτιν: “O κόσμος παρασύρεται προς μία εντελώς νέα διάσταση

 από την οποία δεν θα υπάρξει επιστροφή”



16-11-2016

Χωρίς περιστροφές, σε μια αδημοσίευτη στα Δυτικά ΜΜΕ συζήτηση, ο Ρώσος πρόεδρος αποκάλυψε σε ξένους δημοσιογράφους ότι η ρωσική τεχνολογία στα πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς είναι κάποια χρόνια μπροστά από εκείνη των Αμερικανών και τους προειδοποίησε για τις ολέθριες συνέπειες της πρακτικής της απόκρυψης των αληθινών δεδομένων από τους πολίτες των χωρών τους.

Πηγή πρωτότυπου ρεπορτάζ στα αγγλικά: Fort Russ   
Απόδοση:  Ας Μιλήσουμε Επιτέλους 

Στα πλαίσια του πιο πρόσφατου Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ, που έλαβε χώρα στην Αγία Πετρούπολη το καλοκαίρι, ο Βλαντίμιρ Πούτιν είχε την ευκαιρία να συζητήσει με εκπροσώπους των διεθνών ΜΜΕ για κάποια θέματα, τα οποία ελάχιστα απασχόλησαν τα μέσα ενημέρωσης εκτός Ρωσίας. Στην συζήτηση αυτή, η οποία αγνοήθηκε συστηματικά από όλα σχεδόν τα Δυτικά μέσα, ο Ρώσος πρόεδρος ήταν ευθύς και αποκαλυπτικός, όσον αφορά το χάσμα που χωρίζει την χώρα του από τις χώρες του ΝΑΤΟ στον τομέα της πολεμικής τεχνολογίας. Προέτρεψε δε τους δημοσιογράφους να αλλάξουν στάση και να πουν στους πολίτες των χωρών τους την πραγματική αλήθεια για τους κινδύνους ενός επικείμενου πυρηνικού πολέμου, τους οποίους οι ηγέτες τους δείχνουν να αψηφούν, σε βαθμό που μπορεί να αποβεί εγκληματικός.

Ακολουθεί ένα πολύ σημαντικό απόσπασμα της ομιλίας του Πούτιν προς τους ξένους δημοσιογράφους, πριν από την έναρξη της συζήτησης:


“Ας μιλήσουμε στο σημείο αυτό για ένα θέμα που δείχνει να σας απασχολεί. Ας πούμε για τα πυραυλικά συστήματα, αν και αμφιβάλλω αν θα μεταφέρετε με ακρίβεια όλα όσα θα σας πω, στα μέσα ενημέρωσης στα οποία εργάζεστε.

Η «ιρανική απειλή», όπως αποδείχθηκε περίτρανα, δεν υφίσταται, αλλά παρ' όλα αυτά, αυτό δεν εμποδίζει τους Αμερικανούς από το να εξακολουθούν να επεκτείνουν το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνάς τους. Το εγκατέστησαν αρχικά στην Ρουμανία και εν συνεχεία το επέκτειναν και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. 

Είχαμε δίκιο, επομένως, όταν λέγαμε ότι εξαπατούν τον κόσμο, προβάλλοντας ψευδείς δικαιολογίες για μια δήθεν «ιρανική απειλή». Η μόνη πυρηνική απειλή που υπάρχει βρίσκεται αλλού, και δεν είναι άλλη από το δικό τους σύστημα, στην Ευρώπη. Αυτή τη στιγμή το σύστημα αυτό έχει στηθεί, λειτουργεί, και είναι φορτωμένο με πυραύλους. 

Όπως γνωρίζετε καλά εσείς οι δημοσιογράφοι, όλες οι κατηγορίες αυτών των πυραύλων παραδίδονται στα πλοία και τα υποβρύχια σε προστατευτικό “κέλυφος”: κάνιστρο για τα πλοία και κάψουλα για τα υποβρύχια. Η προστατευτική συσκευασία, που λειτουργεί και ως σωλήνας εκτόξευσης, περιέχει τον προωθητή στερεού καυσίμου και τον πύραυλο. Αυτά ισχύουν και στην περίπτωση των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς Τόμαχωκ, οι οποίοι μπορούν να πλήξουν στόχους σε απόσταση 500 χιλιομέτρων. 

Ωστόσο, όπως όλοι γνωρίζουμε, η τεχνολογία αυτών των πυραύλων συνεχώς εξελίσσεται. Είμαστε σε θέση να υπολογίζουμε ποιο ακριβώς έτος θα έχουν εξελίξει ένα μοντέλο τους οι Αμερικανοί, ώστε να έχουν δημιουργήσει ένα νέο είδος πυραύλου. Το νέο τους μοντέλο, λοιπόν, θα μπορεί να πλήξει στόχους μέχρι και σε 1.000χιλιόμετρα απόσταση, και το επόμενο θα φθάνει ακόμα μακρύτερα. Από εκείνο ακριβώς το σημείο, οι ΗΠΑ θα αρχίσουν να απειλούν ευθέως τις δυνατότητες των πυραυλικών συστημάτων της Ρωσίας.

Για όλα αυτά έχουμε πλήρη γνώση και παρακολουθούμε την εξέλιξή τους, χρονιά με τη χρονιά. Και εκείνοι γνωρίζουν ότι είμαστε γνώστες. Μόνο σε εσάς τους δημοσιογράφους πουλάνε ψέματα, κι εσείς τα πιστεύετε και τα διαδίδετε στους πολίτες των χωρών σας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι πολίτες των χωρών σας να μην έχουν ιδέα τι συμβαίνει και να μην συναισθάνονται τον κίνδυνο με τον οποίο θα βρεθούν αντιμέτωποι στο άμεσο μέλλον. 

Αυτό ακριβώς είναι που με ανησυχείΠώς είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεστε, ότι ο κόσμος παρασύρεται προς μία κατεύθυνση, μια εντελώς νέα διάσταση, από την οποία δεν θα υπάρξει επιστροφή; 

Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Προσποιούνται ότι δεν συμβαίνει τίποτε, και δεν ξέρω πια με ποιον τρόπο να σας κάνω να τα αντιληφθείτε όλα αυτά”…


Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"