Ελεύθερη η Παλμύρα από τους τζιχαντιστές

Δεν έμεινε ούτε ένας ισλαμιστής στην Παλμύρα. Ελεύθερη η ελληνική πόλη της Συρίας

Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε σε πανηγυρικούς τόνους πως οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις απελευθέρωσαν πλήρως από τους ισλαμιστές της Νέας Τάξης την ελληνική πόλη της Παλμύρας με την συνδρομή της πολεμικής αεροπορίας της Ρωσίας….

Άλλη μία επιτυχία της Ρωσίας και της Συρίας κατά των ισλαμιστών της Νέας Τάξης, η οποίες χρηματοδοτήθηκαν από την CIA, την Χίλαρι Κλίντον και άλλα επιτελεία των παγκοσμιοποιητών.

3-3-2017

Οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις υποστηριζόμενες από τη Ρωσία και τους συμμάχους τους, ανακατέλαβαν όπως μεταδίδουν τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία την ιστορική ακρόπολη της Παλμύρας, εκτοπίζοντας τους μαχητές του «Ισλαμικού Κράτους», που είχαν καταλάβει την πόλη. 

Παράλληλα ο αρχηγός του «Ισλαμικού Κράτους» Αμπού Μπάκρ Αλ Μπαγκντάτι, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Tass επικαλούμενο ιρακινά μέσα ενημέρωσης, φέρεται να κάλεσε τους μαχητές του να καταφύγουν σε «ασφαλείς» ορεινές περιοχές του Ιράκ και της Συρίας μετά την επίθεση του ιρακινού στρατού και των δυνάμεων της διεθνούς συμμαχίας για την απελευθέρωση της Μοσούλης.

Σύμφωνα με συριακές στρατιωτικές πηγές τις οποίες επικαλείται το ρωσικό πρακτορείο Sputnik, τα συριακά στρατεύματα με την υποστήριξη της ρωσικής αεροπορίας όπως και άλλων συμμάχων τους είναι έτοιμα να ανακαταλάβουν ολόκληρη την πόλη. 

Όπως μεταδίδει το πρακτορείο Reuters στρατιωτικές πηγές που πρόσκεινται στην Χεζμπολάχ, δήλωσαν ότι οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις κατέλαβαν τις δυτικές συνοικίες της πόλης που είχαν καταληφθεί από τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους, όπως και όλο το σύμπλεγμα των ανακτόρων της αρχαίας πόλης που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Παλμύρας, Συριακή στρατιωτική πηγή είχε δηλώσει νωρίτερα στο πρακτορείο Reuters ότι «ο στρατός θα μπει στην πόλη πολύ σύντομα». 

Παρόμοιες είναι οι πληροφορίες που μετέδωσε και το ρωσικό πρακτορείο Ria Novosti, επικαλούμενο συριακή πηγή στο πεδίο των επιχειρήσεων. Ο συριακός στρατός είχε ανακοινώσει ότι κατέλαβε επίσης μια περιοχή γνωστή ως το ‘Τρίγωνο της Παλμύρας» που βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα δυτικά της πόλης ύστερα από μια σύντομης διάρκειας προέλαση του συριακού στρατού με τη υποστήριξη της ρωσικής αεροπορίας.

Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που έχει την έδρα του στην Βρετανία, ανέφερε, ότι αναμενόταν οι συριακές δυνάμεις, να εισβάλλουν στην Παλμύρα «ανά πάσα στιγμή» με την υποστήριξη της ρωσικής αεροπορίας.

Φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν σ’ ένα λογαριασμό του «Ισλαμικού Κράτους» στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης Telegram, δείχνουν μαχητές του να βάλλουν κατά του συριακού στρατού με πυραύλους και ένα άρμα μάχης. Ωστόσο το πρακτορείο Reuters δεν επιβεβαιώνει την αυθεντικότητα των φωτογραφιών αυτών.

Η Παλμύρα είχε πέσει για πρώτη φορά στα χέρια των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους το 2015, οι οποίοι κατέστρεψαν μνημεία με ιστορία 2000 ετών μεταξύ των οποίων και την περίφημη αψίδα της Παλμύρας.

Κατέστρεψαν επίσης το Τετράπυλον και την πρόσοψη του αρχαίου Ρωμαϊκού θεάτρου.

Ενώ όμως τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδιδαν, τα όσα συνέβαιναν με την ανακατάληψη της ακρόπολης της Παλμύρας, το πρακτορείο Tass, επικαλούμενο το ιρακινό τηλεοπτικό δίκτυο Al Sumaria μετέδωσε ότι ο αρχηγός του «Ισλαμικού Κράτους» απηύθυνε έκκληση στους μαχητές του να καταφύγουν στις ορεινές περιοχές του Ιράκ και της Συρίας εξαιτίας της συνεχιζόμενης επίθεσης κατά της Μοσούλης.

Σύμφωνα με τοπική πηγή την οποία επικαλείται το ιρακινό τηλεοπτικό δίκτυο ο Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι, έστειλε ένα «αποχαιρετιστήριο μήνυμα» στους μαχητές του, τους οποίους καλεί «να καταφύγουν σε ασφαλείς ορεινές περιοχές στο Ιράκ και τη Συρία. Μάλιστα η ίδια θεωρεί ότι το μήνυμα αυτό, σημαίνει ότι το «Ισλαμικό Κράτος», άρχισε να χάνει τις θέσεις που είχε στην επαρχία Ναϊνάβα στην οποία βρίσκεται η Μοσούλη, εξαιτίας της συνεχιζόμενης επιχείρησης του ιρακινού στρατού για την απελευθέρωση της πόλης.

Η χερσαία επιχείρηση για την απελευθέρωση της Μοσούλης, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ και βρίσκεται περισσότερο από δύο χρόνια στα χέρια του «Ισλαμικού Κράτους», ξεκίνησε στις 17 Οκτωβρίου του 2016. Στα τέλη Ιανουαρίου η στρατιωτική διοίκηση ανακοίνωσε ότι έθεσε υπό τον πλήρη έλεγχο της την ανατολική Μοσούλη. 

Στις 19 Φεβρουαρίου ο ιρακινός πρωθυπουργός Χαϊντάρ Αλ Αμπάντι έδωσε εντολή για την απελευθέρωση των δυτικών συνοικιών της πόλης στις οποίες διαμένουν 750 χιλιάδες άνθρωποι.

Πηγή: https://politis.com.cy/article/eleftheri-ke-pali-i-palmira---ekdiochthike-to-islamiko-kratos

Η δραχμή και η αποφράδα μέρα της 13ης Μαρτίου 1998

Παρασκευή, 3 Μαρτίου 2017

Γράφει ο Γιώργος Βάμβουκας

Αρκετοί αναγνώστες της Kontranews και φίλοι στο Facebook, κατά καιρούς μου έχουν υποβάλλει το εξής ερώτημα: Ποιοι παράγοντες συνέβαλαν και το Μάρτιο του 1998 η κεντρική συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ/δραχμής κλείδωσε στις 340,75 δραχμές, δηλαδή ένα ευρώ (€) ίσον 340,75 δραχμές; Αν και το ερώτημα αυτό θα απαιτούσε ειδικό δοκίμιο για να απαντηθεί, εντούτοις στη σημερινή μας επιφυλλίδα θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε φως σε αυτό το όντως πολύ ενδιαφέρον ερώτημα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση κυρίως στην ποσοτική διάσταση του θέματος. Για το σκοπό αυτό, θα χρησιμοποιήσουμε τα στατιστικά στοιχεία του πίνακα, τα οποία απεικονίζουν την εξέλιξη της «συναλλαγματικής ισοτιμίας» (exchange rate) της δραχμής έναντι ορισμένων εκ των σημαντικότερων ξένων νομισμάτων της περιόδου 1961-2000. Τα νομίσματα που περιλαμβάνονται στον πίνακα εκφράζονται σε δραχμές. Για παράδειγμα, το 2000 ένα δολάριο ισοδυναμούσε με 365,412 δραχμές, που σημαίνει ότι για την αγορά ενός δολαρίου απαιτούντο 365,412 δραχμές.

Παρατηρήσεις: 
Πηγή των στοιχείων είναι η Τράπεζα της Ελλάδας. Τα αρχικά ΕΝΜ απεικονίζουν την Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα (European Currency Unit-ECU). Από την 1η Ιανουαρίου του 1999, η ΕΝΜ μετονομάστηκε σε ευρώ. Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες των ξένων νομισμάτων έναντι της δραχμής πριν το Δεκέμβριο του 1980 ήταν σε “μέσες τιμές πώλησης”, ενώ μετά την 1η Ιανουαρίου του 1981 είναι σε “μέσες τιμές” (fixing). Η μέση τιμή fixing προκύπτει αν διαιρέσουμε το άθροισμα της μέσης τιμής αγοράς και της μέσης τιμής πώλησης ενός νομίσματος διά δύο. Πριν το 1991 το μάρκο αφορούσε τη Δυτική Γερμανία. 1998* =Μάρτιος 1998. Η Τράπεζα της Ελλάδας άρχισε να καταγράφει τη συναλλαγματική ισοτιμία ΕΝΜ/Δραχμής μετά το 1980 και γι’ αυτό στην περίπτωση της ΕΝΜ η ισοτιμία αφορά το έτος 1981 και όχι το 1980.

Το 1969 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά η Ευρωπαϊκή Λογιστική Μονάδα (ΕΛΜ), έχοντας συναλλαγματική ισοτιμία έναντι του δολαρίου ίση με τη μονάδα, που σημαίνει ότι ένα δολάριο ισοδυναμούσε με μια ΕΛΜ. Το 1979 η Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα (ΕΝΜ) διαδέχτηκε την ΕΛΜ. Η συναλλαγματική ισοτιμία της ΕΝΜ έναντι του δολαρίου ορίστηκε ίση με τη μονάδα, δηλαδή ένα δολάριο = μια ΕΝΜ. Τόσο η ΕΛΜ όσο και η ΕΝΜ ήταν σε λογιστική μορφή, αποτελώντας κυρίως μέρος των συναλλαγματικών διαθεσίμων των κεντρικών τραπεζών. Την 1η Ιανουαρίου του 1999 το ευρώ αντικατέστησε την ΕΝΜ. Άρα, το ευρώ υπήρξε μετεξέλιξη της ΕΛΜ και της ΕΝΜ. Από την 1η Ιανουαρίου του 1999 και έως τον Ιανουάριο του 2002, το ευρώ ήταν σε λογιστική μορφή σαν την ΕΝΜ. Από τον Φεβρουάριο του 2002, το ευρώ κυκλοφόρησε σε φυσική μορφή, αντικαθιστώντας τα εγχώρια νομίσματα των χωρών μελών της Ευρωζώνης. Ως γνωστόν, τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα αντικατοπτρίζουν τη φυσική μορφή ενός νομίσματος.

Για την κατανόηση των στοιχείων του πίνακα θα πρέπει να διευκρινιστεί, ότι, την περίοδο 1945-1972 στη διεθνή οικονομία επικρατούσε το «σύστημα των σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών» (the fixed exchange rate system), ενώ μετά το 1972 κυριαρχεί το «σύστημα των κυμαινόμενων συναλλαγματικών ισοτιμιών» (the floating exchange rate system). Σύμφωνα με τα στοιχεία του πίνακα, μετά το 1973 η δραχμή υποτιμάται έναντι όλων των ισχυρών νομισμάτων της εποχής εκείνης. Για παράδειγμα, την περίοδο 1973-2000, η δραχμή υποτιμήθηκε κατά 2.268,7% έναντι του ελβετικού φράγκου, κατά 1229,5% έναντι του αμερικανικού δολαρίου, κατά 1520,8% έναντι του γερμανικού μάρκου, 1.078,2% έναντι του βελγικού φράγκου, 753,1% έναντι της βρετανικής λίρας, 670,7% έναντι της κορόνας Δανίας, κ.λπ. Για την διερεύνηση των παραγόντων, που το Μάρτιο του 1998 η κεντρική συναλλαγματική ισοτιμία της δραχμής έναντι του ευρώ διαμορφώθηκε στις 340,75 δραχμές, θα πρέπει να εστιάσουμε την ανάλυσή μας στην εξέλιξη της συναλλαγματικής ισοτιμίας της δραχμής έναντι του δολαρίου και της ΕΝΜ.

Από τα στοιχεία του πίνακα διαπιστούται ότι την κρίσιμη περίοδο 1996-Μάρτιος 1998, η ισοτιμία της δραχμής έναντι του δολαρίου από 240,712 διαμορφώθηκε σε 306,365 δραχμές και έναντι της ΕΝΜ από 301,477 σε 332,678 δραχμές. Ωστόσο, η Παρασκευή της 13ης Μαρτίου του 1998 υπήρξε αποφράδα μέρα. Στις 13 Μαρτίου του 1998 και ελάχιστες ώρες πριν το κλείδωμα της συναλλαγματικής ισοτιμίας ευρώ/δραχμής στις 340,75 μονάδες, η κυβέρνηση Σημίτη προέβη σε μια ύπουλη και πρωτοφανή υποτίμηση της δραχμής κατά μέσο όρο γύρω στο 12% έναντι των ισχυρότερων ξένων νομισμάτων, όπως δολάριο, γερμανικό μάρκο, ιαπωνικό γιεν, βρετανική λίρα, ελβετικό φράγκο, κ.ά. Αξιοσημείωτο είναι ότι την 13η Μαρτίου του 1998, η δραχμή είχε υποτιμηθεί έναντι της ΕΝΜ κατά 12,2%, μεταβάλλοντας αυτομάτως τη μεταξύ τους συναλλαγματική ισοτιμία από 313,70 σε 352,04 δραχμές ανά ΕΝΜ. Η υποτίμηση της 13ης Μαρτίου του 1998 ήταν προμελετημένη και εφαλτήριο για ορισμένους να πραγματοποιήσουν κέρδη εκατοντάδων δις δραχμών. Από τις 13.3.1998 και μετέπειτα η δραχμή συνδέθηκε με το Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (ΜΣΙ), όπου το εύρος συναλλαγματικής διακύμανσής της ήταν ±2,25%. Με την αποφράδα μέρα της 13ης Μαΐου του 1998 και τη μασονική διακομματική στοά, που αχόρταγα καταπίνει εκατοντάδες δις ευρώ και μετά τη μεταπολίτευση έχει το μονοπώλιο της κυβερνητικής-κρατικής εξουσίας, θα ασχοληθούμε διεξοδικότερα στην αυριανή μας επιφυλλίδα.

------------------

Η υποτίμηση αυτή ζημίωσε σε μεγάλο βαθμό την εθνική μας οικονομία και γι’ αυτό η ημέρα αυτή (Παρασκευή) προσομοιάζει με «αποφράδα μέρα». Το κρίσιμο ερώτημα που ανακύπτει είναι: Γιατί στο παρά πέντε του κλειδώματος της συναλλαγματικής ισοτιμίας δραχμής/ευρώ στις 340,75 μονάδες, έγινε ταυτόχρονα η αναπάντεχη και ζημιογόνα για την εθνική μας οικονομία υποτίμηση της δραχμής κατά 12%. Ποιοι κομματικοί-πολιτικοί κύκλοι την προκάλεσαν; Ποιοι ήταν οι γύπες που σε μια στιγμή αποκόμισαν κέρδη εκατοντάδων δις δραχμών; Μήπως αυτοί που μαγείρεψαν την υποτίμηση της 13ης Μαρτίου του 1998, ήταν η ίδια μασονική οργάνωση που «σκούπισε» το Χρηματιστήριο την περίοδο 1998-1999 αποκομίζοντας κέρδη τρισεκατομμυρίων δραχμών και μερικά χρόνια αργότερα μας έχωσε στο λάκκο των μνημονίων;

Η υποτίμηση της 13ης Μαρτίου του 1998 προκάλεσε τεράστια οικονομική ζημιά στη χώρα. Αρκεί να αναφερθεί ότι σε μια νύκτα, το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας από 80 αυξήθηκε σχεδόν σε 90 δις δολάρια ($), δηλαδή πλέον του 12%, ποσοστό που αντιστοιχεί στο μέσο ποσοστό της υποτίμησης. Μετά την 13η Μαρτίου του 1998, η δραχμή έγινε κερδοσκοπικό παίγνιο στα χέρια των ντόπιων και ξένων τζογαδόρων. Τα φυσικά πρόσωπα και οι θεσμικές οντότητες, που αποκόμισαν εκατοντάδες δις δραχμές από την κερδοσκοπία σε βάρος του εθνικού μας νομίσματος, ανήκαν στο ίδιο πολιτικοοικονομικό λόμπι που παράλληλα έστηναν το πάρτι στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Δύο καίριες στατιστικές παρατηρήσεις αποτυπώνουν το πλιάτσικο που την περίοδο Μάρτιος 1998-Δεκέμβριος 2000 έγινε σε βάρος της δραχμής. Η 13η Μαρτίου ήταν μέρα Παρασκευή. Σε μια νύχτα η συναλλαγματική ισοτιμία δραχμής/δολαρίου από 289,0 εκτινάχτηκε σε 322,8.

Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι στις 29 Οκτωβρίου του 1998, η ισοτιμία δραχμής/δολαρίου είχε διαμορφωθεί σε 279,6, δηλαδή χαμηλότερη από την ισοτιμία των 289,0 της 13ης Μαρτίου 1998. Η δεύτερη ουσιώδης παρατήρηση είναι ότι μετά τον Οκτώβριο του 1998, η συναλλαγματική ισοτιμία της δραχμής ακολουθεί μια διακυμαινόμενη ανοδική τάση στις διεθνείς χρηματαγορές. Για παράδειγμα, στις 4 Ιανουαρίου του 1999, η ισοτιμία δραχμής/δολαρίου αυξάνει σε 327,2, στις 8.03.1999 πέφτει στις 321,8 μονάδες, στις 30.12.1999 ανεβαίνει στις 330,4 μονάδες, στις 17.10.2000 φτάνει τις 339,4 μονάδες και στις αρχές Δεκεμβρίου του 2000 σφραγίζεται στις 340,75 μονάδες. Την περίοδο Μάρτιος 1998-Δεκέμβριος 2000, η συναλλαγματική πορεία της δραχμής ήταν κυμαινόμενη έναντι του αμερικανικού δολαρίου, του γερμανικού μάρκου, της βρετανικής λίρας, του ελβετικού φράγκου και των υπόλοιπων σκληρών ξένων νομισμάτων της εποχής εκείνης, καταδεικνύοντας το τρικούβερτο γλέντι των εγχώριων και των ξένων κερδοσκόπων. Η τότε κυβέρνηση Σημίτη με υπουργό Εθνικής Οικονομίας τον αρχησοσιαλιστή Γιάννο Παπαντωνίου και Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας τον Λουκά Παπαδήμο, ζημίωσαν την εθνική οικονομία. Πέραν πάσης αμφιβολίας, η ύπουλη και τυχοδιωκτική υποτίμηση της 13ης Μαρτίου του 1998, ήταν μια επαγγελματική και προδοτική μαχαιριά στα σπλάχνα της πατρίδας. Οι φήμες λένε ότι την αποφράδα μέρα της 13ης Μαρτίου 1998, μια συμμορία πολιτικών αποβρασμάτων, σε αγαστή συνεργασία με γύπες κερδοσκόπους του εξωτερικού, έβγαλαν σε κλάσματα του δευτερολέπτου τουλάχιστον ένα τρισεκατομμύριο δραχμές.

Ήταν η εγκληματική ομάδα, που έστησε τη ληστεία του Χρηματιστηρίου της περιόδου 1998-1999, κατασπαράζοντας δεκάδες τρισεκατομμυρίων δραχμών. Ήταν οι ίδιοι πατριωταράδες, που με την ανοχή των κουτόφραγκων, μας πέταξαν στο βάραθρο των μνημονίων, τρώγοντας πάλι τον αγλέορα με την κερδοσκοπία που προηγήθηκε και ακολούθησε το κούρεμα του δημοσίου χρέους τον Φεβρουάριο του 2012. Εσύ δύσμοιρε Έλληνα ψήφισέ τους για να συνεχίσουν το κλέψιμο. Αυτοί με τις βίλες, τα κότερα και τις καταθέσεις των εκατοντάδων δις ευρώ και εσύ με τα φέσια στις τράπεζες, τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία.

http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/

Ιαβέρης :Ξεπαστρευόμαστε στους δρόμους σαν κάγκουρες...

Παρασκευή, 3 Μαρτίου 2017

Ιαβέρης: "Κι εσύ, δήθεν σοκαρισμένος/η είσαι;" - Από τον Παντελίδη μέχρι σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους 1.800 άνθρωποι - Ξεπαστρευόμαστε στους δρόμους σαν κάγκουρες... (Τι δεν κατάλαβες;)

Ιαβέρης: Από τον Παντελίδη μέχρι και αυτό το τροχαίο έχουν πεθάνει 1.800 άνθρωποι

«Δύο τροχαία δυστυχήματα, για τα πολλά μέσα ενημέρωσης, υπήρξαν τους τελευταίους μήνες. Ένα του Παντελίδη και ένα αυτό», τόνισε ο πρώην οδηγός αγώνων και εκπαιδευτής ασφαλούς οδήγησης Τάσος Μαρκουίζος, γνωστός και ως Ιαβέρης, αναφερόμενος στο τραγικό δυστύχημα με τους τέσσερις νεκρούς στην Αθηνών – Λαμίας.
«Στο ενδιάμεσο διάστημα έχασαν τη ζωή τους 1.800 άνθρωποι, άλλοι 5.000 έμειναν ανάπηροι. Πέντε την ημέρα νεκροί, άλλοι τέσσερις – πέντε ζωντανοί νεκροί, άλλοι είκοσι ανάπηροι και άλλοι εξήντα τραυματίες. Σε ηλικίες από 15 – 29 τα τροχαία δυστυχήματα είναι η πρώτη αιτία θανάτου», σχολίασε ο Τάσος Μαρκουίζος, μιλώντας στον ΣΚΑΙ.

Ελλάδα, η χώρα της μαγκιάς, που ανέχεται να σακατεύονται άνθρωποι στους δρόμους. Έλληνες, αυτός ο "απολίτιστος, δακτυλοδεικτούμενος λαός, που νοιάζεται μόνο για την τσεπάρα του". 
Τι πρέπει να γίνει, για να νιώσουμε επιτέλους τη γενοκτονία που οι ίδιοι προκαλούμε, αδιαφορώντας για το αυριανό σακάτεμα των παιδιών ή του διπλανού μας. 

Ο Αναστάσιος Μαρκουίζος, γνωστός σε όλους ως Ιαβέρης, μιλά στο NEWS 247 (Κεντρική φωτογραφία: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson) - κείμενο Σοφία Κατσαρέλη

Εκεί που σταματάει ο χρόνος, στο σημείο που κόβεται το νήμα μιας ζωής κι όλοι, κάθε φορά έκπληκτοι παρακολουθούμε ακόμα μία τραγωδία στην άσφαλτο, ακόμη έναν μάταιο χαμό στους ελληνικούς δρόμους... εκεί ξεκινούν τα "γιατί", εκεί προκύπτουν τα ερωτήματα που δεν έχουν απάντηση κι ακόμα κι αν έχουν, δεν την χωράει ο νους, εκεί εκτοξεύεται κάθε ίχνος αυτοκριτικής, με το αυτονόητο ένστικτο της αυτοσυντήρησης να μας κάνει να υποσχόμαστε στον εαυτό μας, ότι θα είμαστε πιο προσεκτικοί. Μέχρι να στεγνώσει το αίμα στην άσφαλτο, μέχρι να το ξεπλύνει η βροχή, μέχρι να πάψει να μας σοκάρει η τραγωδία του διπλανού, μέχρι να βρεθεί ένα άλλο θέμα στην επικαιρότητα, που θα προκαλέσει σοκ, οργή, αγανάκτηση...

Κι όμως, εκεί είναι, που πρέπει να δώσουμε απάντηση στα "γιατί". Γιατί δεν αντιλαμβανόμαστε την αξία της ζωής μας, γιατί πιστεύουμε πως τίποτα κακό δεν μπορεί να μας συμβεί, όταν όλοι γύρω έχουν ένα περιστατικό να διηγηθούν από τροχαίο, γιατί δεν σκεφτόμαστε ότι στο σπίτι, όταν κλείσαμε την πόρτα και φύγαμε για τη δουλειά, για ένα ταξίδι, για μία βόλτα, μας περιμένει ένας πατέρας, μία μητέρα, ένας αδελφός, ένας σύντροφος, ένα παιδί. ...

Την Κυριακή που πέρασε, συνέβη ένα από τα πιο τρομακτικά τροχαία δυστυχήματα στην Ελλάδα, που όσο κι αν το σκεφτεί κανείς, αλήθεια δεν το χωράει ο νους. Ένα δυστύχημα, που μοιάζει σαν κάποιο αόρατο χέρι να πήρε μία οικογένεια και δύο φίλους και να συνέθεσε μία σύμπτωση τόσο σπαρακτικά τραγική, που αν δεν ήταν αλήθεια, ίσως και να ήταν σκηνή από ταινία.

Ο παλιός οδηγός αγώνων Αναστάσιος Μαρκουίζος, γνωστός σε όλους ως Ιαβέρης, και σήμερα και χθες και διαχρονικά έχει βάλει στόχο ζωής, να ευαισθητοποιήσει άπαντες για τη γενοκτονία που συντελείται στους ελληνικούς δρόμους, όπου νέοι "σβήνουν", πριν προλάβουν να τεκνοποιήσουν, γονείς νεκροφιλούν τα παιδιά τους και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι μένουν ανάπηροι για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Με αφορμή το τραγικό δυστύχημα, κρούει ξανά τον κώδωνα του κινδύνου, μιλώντας στο NEWS 247 για την αδιαφορία Πολιτείας, ΜΜΕ και κοινής γνώμης για τη γενοκτονία που συντελείται στους ελληνικούς δρόμους.

Από τον Παντελίδη μέχρι σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους 1.800 άνθρωποι

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΡΙΑΝΟ ΘΑΝΑΤΟ 'Η ΤΟ ΣΑΚΑΤΕΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥ

"Το τραγικό περιστατικό που συνέβη, είναι ένα δυστύχημα λόγω υπερβολικής ταχύτητας, από αυτοκίνητο με πλήρωμα γόνους της ελίτ. Το τελευταίο που θυμάμαι, πριν έναν χρόνο, ήταν του Παντελίδη. Τα κανάλια ασχολούνται, όταν τα θύματα είναι γνωστοί ή είναι πλούσιοι, ενώ θα έπρεπε με αφορμή αυτά τα τραγικά περιστατικά, να βγαίνουν και να δίνουν μήνυμα, ότι είναι κρίμα να σακατεύονται στους δρόμους άδικα οι άνθρωποι. Δυστυχώς, αναπαράγουν μόνο ό,τι πουλάει. Σκεφτείτε, ότι από το δυστύχημα του Παντελίδη έως αυτό το δυστύχημα με την Porsche, μέσα σε έναν χρόνο, έχουν χάσει τη ζωή τους 1.800 άνθρωποι, από τους οποίους το 80% είναι κάτω των 30 ετών, έχουν μείνει ανάπηροι περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι κι έχουν τραυματιστεί σοβαρά πάνω από 40.000. Κι όμως, μέσα σε αυτό το διάστημα, δεν έχω ακούσει τίποτα από τα κανάλια, για αυτήν τη γενοκτονία που χάνονται παιδόπουλα μεταξύ 15 και 30 ετών, γιατί αυτή είναι η πρώτη αιτία θανάτου σε αυτές τις ηλικίες".

 " Όταν χάνονται οι άνθρωποι σε αυτές τις ηλικίες ή καταστρέφονται οι ζωές τους, το παθαίνουν πριν προλάβουν να τεκνοποιήσουν. Οι μπαμπάδες των δύο παιδιών στην Porsche, δεν θα δουν παιδάκι από το παιδί τους. Η πιο ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου είναι η γέννηση του παιδιού του. Η χειρότερη είναι ο θάνατος του παιδιού του. Είναι τραγικό, να φεύγουν νέα παιδιά χωρίς λόγο, σε επίπεδο γενοκτονίας, που κατεβάζει τον πληθυσμό και η Πολιτεία, οι πολιτικοί, τα ΜΜΕ και η κοινή γνώμη που καθορίζει δια της ψήφου ποιοι θα διαχειριστούν τη ζωή μας και δια του τηλεκοντρόλ την τηλεθέαση, δεν προβληματίζεται κανένας για τον αυριανόθάνατο ή το σακάτεμα του παιδιού του ή του εγγονιού του", λέει ο Ιαβέρης.

Τροχαία κακουργήματα εξ αλητείας

ΑΙΤΙΑ Η ΑΛΗΤΕΙΑ, ΣΥΜΠΤΩΜΑ Η ΠΑΡΑΒΑΣΗ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ Η ΑΠΟΓΝΩΣΗ

"Αυτό είναι ένα περιστατικό, κάποιο λάθος έγινε, χάθηκαν αυτοί οι άνθρωποι... κι αυτός ο μπαμπάς, που είχε την ατυχία να γλιτώσει. Είχε μπει στην τουαλέτα, βγήκε και είδε, ό,τι πιο λατρεμένο είχε, να γίνεται παρανάλωμα. Αυτά που συμβαίνουν στους δρόμους, δεν είναι περιστατικά που συμβαίνουν από παραβάσεις του ΚΟΚ εξ αμελείας, είναι τροχαία κακουργήματα εξ αλητείας. Δεν υπάρχει άλλος χαρακτηρισμός. Εδώ θα έπρεπε άμεσα, επειδή είμαστε καταντημένοι από πλευράς παιδείας, να λειτουργήσει το κράτος με αστυνόμευση και καταστολή και παράλληλα, να υπάρχει ενημέρωση μέσα από τα ΜΜΕ και με σποτάκια, για να φτιάξουμε παιδεία μέσα στο σπίτι, να γίνουν οι γονείς καλύτερα πρότυπα για τα παιδιά τους, στο σχολείο με καταρτισμένους δασκάλους. Αλλά σε έναν λαό καταντημένο, που κοιτάει μόνο την τσεπάρα του και πώς θα πουλήσει μούρη αλαζονικά, μόνο με τον οικονομικό βούρδουλα μπορεί να αλλάξει κάτι. Μόνο την απώλεια των χρημάτων του φοβάται ο Έλληνας, κανένας δεν φοβάται για τη ζωή του".
Όποιος μου πει, ότι υπάρχει κάτι, που έστω και να κοντοζυγώνει σε επίπεδο σημαντικότητας με τον θάνατο των παιδιών, είναι ασυνείδητος, ηλίθιος έως και προδότης της χώρας
"Είναι θέμα παιδείας και ανοησίας και αθλιότητας, το να πιστεύεις ότι δεν θα συμβεί σε σένα. Ας είναι αφορμή αυτό το περιστατικό, να ξεκινήσουν τα πράγματα, να αλλάζουν, αν και δεν το βλέπω. Τα ίδια έλεγα πέρυσι με τον Παντελίδη, αλλά μούγκα θα πέσει ξανά, μετά από λίγες μέρες θα σταματήσουν να μιλάνε γι'αυτό και μετά θα περιμένουν, να σκοτωθεί κάποιος επώνυμος πάλι, για να λένε πόσο καλό παιδί ήταν και πόσο σπουδαίος ήταν. Λες και τα υπόλοιπα θύματα τροχαίων δεν είναι σημαντικά για την οικογένειά τους. Πρέπει να είσαι ο γιος του τάδε ή ο τάδε, αλλιώς δεν σε αναφέρει κανείς. Κι αυτό όχι για να αναφερθεί, αλλά για να αξιοποιηθεί η δυστυχία αυτή, ώστε να μην συμβαίνει στον διπλανό".
Ελλάδα, η χώρα της μαγκιάς

ΞΕΠΑΣΤΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ, ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΣΑΝ ΚΑΓΚΟΥΡΕΣ

Ό,τι κι αν παρεμβάλλεται στη συζήτηση με τον Ιαβέρη, πάντα καταλήγει στην ανάγκη λήψης μέτρων για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης. Τελευταία, στην τηλεόραση παίζουν κάποια σποτάκια, που δείχνουν σκληρές εικόνες από τροχαία ατυχήματα. Είναι όμως αυτό αρκετό;

"Μόνο μία φορά συνέβη με το υπουργείο Δημοσίας Τάξης, που έπαιξαν για λίγο κάτι σποτάκια, θεωρώντας ότι αιτία θανάτου ήταν το ατύχημα. Δεν ήταν έτσι όμως. Αιτία θανάτου δεν ήταν η παραβίαση του ερυθρού σηματοδότη. Είναι σύμπτωμα. Αιτία είναι η αλητεία και αποτέλεσμα η απόγνωση. Ακόμα κι εκείνα δεν ήταν εύστοχα, έγιναν για λίγο και σταμάτησαν γρήγορα. Όλα τα κανάλια της Ελλάδας δεν λένε κουβέντα και περιμένουν να πεθάνει κάποιος επώνυμος, για να τον μνημονεύσουν", λέει ο κ. Μαρκουίζος.

 "Ποιος θα το αποφασίσει για να γίνουν αυτές οι καμπάνιες; Εγώ επιμένω και λέω, ότι η εκάστοτε κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός της εκάστοτε κυβέρνησης να παίρνει πάνω του αυτό το εθνικό θέμα, γιατί είναι εθνικό θέμα η γενοκτονία των Ελληνόπουλων. Όποιος μου πει, από τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους, ότι υπάρχει κάτι, που έστω και να κοντοζυγώνει σε επίπεδο σημαντικότητας με τον θάνατο των παιδιών, είναι ασυνείδητος, ηλίθιος έως και προδότης της χώρας. Όποιος θεωρεί, ότι υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από τη ζωή των Ελληνόπουλων, θα πρέπει να φύγει από τη χώρα τρέχοντας. Κι εδώ καθόμαστε τόσα χρόνια, που ξεπαστρευόμαστε και το ανεχόμαστε αυτό, ότι φεύγουν τα πιτσιρίκια που δεν δημιουργούν απογόνους και είμαστε σκάρτα δέκα εκατομμύρια, όταν οι άλλοι λαοί υπερπολλαπλασιάζονται. Εμείς υποπολλαπλασιαζόμαστε, με όπλο τον αυτοκίνητο σαν κάγκουρες, ως τρομοκράτες σε εμφύλιο πόλεμο; Άθλιο!"

Άδειο πορτοφόλι το αντιμετωπίζεις, άδειο σπίτι που μπαίνεις μέσα και δεν είναι τα παιδιά σου ή άδειο σπίτι, που δεν ανοίγει η πόρτα και δεν μπαίνει ο μπαμπάς και τα παιδιά μένουν ορφανά, δεν αντιμετωπίζεται

"Και δεν είναι μόνο αυτοί που έφυγαν από τη ζωή, είναι ολόκληρη γενοκτονία. Τα τελευταία 65 χρόνια, δεν έχουν γεννηθεί, επειδή οι γονείς τους σκοτώθηκαν ή έμειναν ανάπηροι πριν γεννήσουν, πάνω από 1.300.000 άνθρωποι. Είναι μειωμένος πληθυσμός. Για τους 400.000 νέους Έλληνες που έχουν πάει στο εξωτερικό προς εξεύρεση εργασίας και δεν φορολογούνται στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι το κόστος για τα κρατικά ταμεία ξεπερνά τα 9 δισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν πριν από κανέναν μήνα. Το 1.300.000 που δεν έχουν γεννηθεί, κοστίζει 27 δισ. ευρώ συνεχώς. Δεν θέλει πολύ μυαλό, αλλά θέλει συναισθηματική νοημοσύνη, για να το καταλάβεις. Το μυαλό λειτουργεί πονηρά και ηλίθια, γιατί είναι κουτοπόνηρο. Οι οικονομολόγοι θα έπρεπε, να σκίσουν τα χαρτιά τους κανονικά, γιατί δεν εφαρμόζουν κανένα σύστημα με βάση τη νοοτροπία του Ελληνάρα, ο οποίος δεν πληρώνει και γι'αυτό τα μέτρα συνεχίζουν και είναι πιο σκληρά, γιατί δεν εφαρμόζονται. Θα πρέπει κάποιος να βελτιωθεί, να γίνει πιο σεβάσμιος, πιο προστατευτικός, αλλά αυτό δεν ισχύει. Η Ελλάδα είναι η χώρα της μαγκιάς".

 Η σημερινή κυβέρνηση σνομπάρει τον θάνατο των ανθρώπων, μιλά μόνο για λεφτά

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΓΥΡΝΑΣ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ, ΟΤΑΝ ΔΙΕΚΔΙΚΩ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΓΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ

Ο Ιαβέρης είναι ο μόνος, που για περισσότερα από 30 χρόνια, αξιοποιώντας τις γνώσεις και την εμπειρία του, προσπαθεί να κάνει κάτι, για να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη. Γιατί δεν κάνουν όμως το ίδιο και οι κυβερνήσεις;

Όπως λέει, υπήρξαν στιγμιαίες καταστάσεις, που έδειξαν κάτι θετικό προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά μπροστά στη σημερινή κυβέρνηση, έχει βρει τοίχο.

Προτιμώ ένα μικρό αυτοκίνητο με κόφτη, από ένα παπάκι που οδηγεί 15χρονος και μπορεί να τον πάρει σβάρνα ο πρώτος μεθυσμένος βλάχος, που γυρίζει από τα μπουζούκια

"Από το προηγούμενο καθεστώς, ο Σαμαράς το είχε πάρει πάνω του και είχε αποφασίσει να το φτάσουμε σε ένα σημείο, μαζί και με επικοινωνιολόγο, για να κάνουμε μία εκστρατεία. Αλλά εκείνη την ώρα, έγινε η επέλαση της τωρινής κυβέρνησης, που σταμάτησαν εκείνη την κυβέρνηση στο ξεκίνημα. Δεν πρόλαβαν, να κάνουν κάτι. Ιδιαίτερα θυμάμαι, ότι ο κ. Παυλόπουλος ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε εκδηλώσει πολύ το ενδιαφέρον του κι εγώ είχα μπει στη διαδικασία, να κάνω σε σχολές Αστυνομία ευαισθητοποίηση κι ενημέρωση".

"Η μόνη κυβέρνηση, που ενώ εδώ και δύο χρόνια, ενώ έχω στείλει χιλιάδες μηνύματα κι επιστολές, αναφέροντας το κόστος, η μόνη κυβέρνηση που δεν έχει δείξει καμία ευαισθησία, αδιαφορώντας παντελώς για τον θάνατο των παιδιών, σνομπάροντας τον θάνατο των ανθρώπων, μιλώντας μόνο για τα χρήματα, είναι αυτή. Είναι μία εμπειρία προσωπική αυτή. Εδώ και 35 χρόνια προσπαθώ. Δεν μπορεί, να μου γυρίζει την πλάτη, όταν διεκδικώ την ασφάλεια των πιτσιρικάδων και των εγγονιών μου. Δεν έχει δικαίωμα κανένας ανόητος κι ασυνείδητος, να μου γυρίζει την πλάτη. Αν δεν δω, να υπάρχουν ανακοινώσεις, συνεντεύξεις Τύπου και εφαρμογή μέτρων, για να αντιμετωπιστεί αυτός ο εμφύλιος πόλεμος... Τα νούμερα είναι τραγικά", λέει ο κ. Μαρκουίζος.

 Είμαστε ένας λαός απολίτιστος, δακτυλοδεικτούμενος. Ξεφτίλες είμαστε

ΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΑΘΛΙΟΥΣ

Ο κ. Μαρκουίζος προτείνει εξοντωτικές ποινές για τους παραβάτες του ΚΟΚ, τόσο οικονομικά όσο και συναισθηματικά. Θα βοηθούσε, κατά τον ίδιο, η χορήγηση διπλώματος σε μεγαλύτερη ηλικία;

"Η παιδεία δεν είναι θέμα ηλικίας, προέρχεται από το σπίτι. Αν ένα παιδί γεννηθεί σε ένα σπίτι ανθρώπων πολιτισμένων, που εκτιμούν την αξία της ανθρώπινης ζωής της δικής τους και των συμπολιτών τους και συμπεριφέρονται στον δρόμο με σεβασμό και νου, το παιδί θα μεγαλώνει σε ένα ιδανικό περιβάλλον κι όταν θα φτάσει στην ηλικία των 18 ετών, θα είναι ήδη ένας συνετός πολίτης. Θα έχει στο σχολείο μία ενημέρωση, θα υπάρχουν εκστρατείες ενημέρωσης, που θα ανεβάζουν την εκτίμηση καθενός για την ζωή του. Είναι φοβερό να μην νοιάζεται κανείς για τη ζωή του. Ήδη οδηγούν μηχανάκια στα 15 με τις ευχές των γονιών", εξηγεί και προσθέτει:

"Είναι καθαρά θέμα παιδείας του λαού ολόκληρου. Αν ο λαός έχει παιδεία, οι ηλικίες παίζουν πολύ μικρό ρόλο. Ακόμα και μία δοκιμαστική άδεια, με την επίβλεψη κάποιου ή ένα αυτοκίνητο που έχει κόφτη και δεν θα ξεπερνά τα 50 χλμ, είναι προτιμότερα από ένα παπάκι, που είναι πολύ πιο επικίνδυνο να τον πάρει σβάρνα ο πρώτος μεθυσμένος βλάχος, που γυρίζει από τα μπουζούκια. Είναι καθαρά θέμα νου και πολιτισμού. Ο οδικός πολιτισμός, αυτό που βλέπουμε στον δρόμο είναι η αποκωδικοποίηση του πολιτισμού ενός λαού. Είμαστε λοιπόν ένας λαός απολίτιστος, δακτυλοδεικτούμενος, με αναρτημένες τις συμπεριφορές του στο διαδίκτυο παγκοσμίως. Ξεφτίλες είμαστε".

"Και δεν αλλάζει κάτι, επιδεινώνεται. Τα κανάλια έχουν κεντρικό θέμα το πώς αδειάζει το πορτοφόλι του Έλληνα πολίτη κι όχι το πώς αδειάζει το σπίτι του. Άδειο πορτοφόλι το αντιμετωπίζεις, άδειο σπίτι που μπαίνεις μέσα και δεν είναι τα παιδιά σου ή άδειο σπίτι, που δεν ανοίγει η πόρτα και δεν μπαίνει ο μπαμπάς και τα παιδιά μένουν ορφανά, δεν αντιμετωπίζεται. Ας το καταλάβουν οι ηλίθιοι, που ψηφίζουν άθλιους και επιλέγουν δια του τηλεκοντρόλ λάθος κανάλια, που κάνουν τηλεθέαση χωρίς να είναι κοινωνικά χρήσιμα".

--------------------------------------
Ανέβηκε στις 24 Σεπ 2009
Η εισήγηση του Άρη Σταθάκη για τον ΚΟΚ στην ολομέλεια της Βουλής (25/01/2007)

Περισσότερα στο http://www.aris-stathakis.gr

http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/

ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Παρασκευή, 3 Μαρτίου 2017

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΛΑΒΔΙΩΤΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΣΤΑΜΠΟΛΙΑΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ

Γράφει ο Σπύρος Λαβδιώτης

Θα προσπαθήσω να απαντήσω στα ερωτήματα που ετέθησαν και να προτείνω τα βασικά βήματα μετάβασης στο εθνικό νόμισμα.

Κατ’ αρχάς οφείλω να υπενθυμίσω στους αναγνώστες του άρθρου « Αλήθειες και Μύθοι για την Έξοδο από το Ευρώ»,  ότι δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο που να παραλληλίζει το θεσμό μιας Κοινής Αγοράς [ Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ)] με ένα ενιαίο συμβολικό νόμισμα ( fiat currency) που το εκδίδει μια υπερεθνική τράπεζα [Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)], με έδρα τη Φρανκφούρτη, αντί τις Βρυξέλλες, από την ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας (1694) (ΤτΑ). 

Γι αυτό, μια ενδεχομένη έξοδος από το ευρώ δεν μπορεί να συγκριθεί μ’ αυτήν της Ισλανδίας ή της Αργεντινής ή οποιας άλλης εξόδου χώρας από νομισματική ένωση. 

Όπως μετά την  εγκαθίδρυση του χρυσού κανόνα από την Αγγλία  - η Ελλάδα χρεοκόπησε πρώτη φορά το 1827- πριν την σύσταση του ελληνικού κράτους (1830)- και εν συνεχεία χρεοκόπησε επισήμως άλλες τρεις φορές (1843, 1893, 1932), ενώ η θαλασσοκράτειρα Αγγλία κυριάρχησε παγκοσμίως• κατ’ τον ίδιο τρόπο η Συνθήκη του Μάαστριχτ με πρότυπο τον χρυσό κανόνα, εκχώρησε τον αποκλειστικό έλεγχο του νομίσματος και  της νομισματικής πολιτικής στην ΕΚΤ, και κυριάρχησε η Γερμανία επί των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, ιδίως των αδύναμων μελών του νότου.

Τώρα, η σημερινή οδυνηρή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, που καθιστά αναγκαία την συνθήκη ανάκτησης της νομισματικής κυριαρχίας οφείλεται σε δύο κύριους λόγους: α ) το κολοσσιαίο χρέος που επωμίσθηκε να κουβαλά στην πλάτη του ο έλληνας φορολογούμενος που είναι κατεξοχήν τραπεζικό χρέος και προέρχεται από τις ευρωπαϊκές τράπεζες κι όχι μόνο από τις ‘ελληνικές’ (δεν είναι καν ελληνικές).

 Ο λόγος, το επαχθές αυτό χρέος ‘βαπτίστηκε’ δημοσιονομικό χρέος της Ελλάδος και επειδή δεν υπάρχει τραπεζική ένωση, δηλαδή ένα κοινό ταμείο  να απορροφήσει τις ζημιές των τραπεζών μετά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, σύμφωνα με την Συνθήκη του Μάαστριχτ, τις επωμίζεται το κράτος-μέλος που εδρεύουν οι τράπεζες!

Ως αποτέλεσμα, οι έλληνες φορολογούμενοι και οι μέλλουσες γενεές, δεν κουβαλούν στην πλάτη τους, προς το παρόν, μέχρι το 2060, τη δημοσιονομική κραιπάλη των κυβερνήσεων που ανέρχεται στα περίπου € 70 δις, αλλά το τρομερό ποσό των € 240+ δις των τραπεζών του Ευρωσυστήματος. Το χρέος όμως δεν είναι μόνο αυτό, ούτε το δημόσιο χρέος που ανακοινώθηκε χθες από τον ΟΔΔΗΧ, ότι το εξωτερικό δημόσιο χρέος ανήλθε στα € 326.3 δις (31/12/2016).

 Αυτοί είναι οι εθνικοί λογαριασμοί. Πρέπει να συμπεριληφθούν και τα χρέη του ELA ( Emergency Liquidity Assistance), ο λογαριασμός που κρατεί η Τράπεζα της Ελλάδος, και αυτά ανέρχονται  στα € 72 δις, επίσης τα μη εκκαθαρισμένα ποσά στο Target 2 ( διατραπεζικό σύστημα εκκαθάρισης πληρωμών του Ευρωσυστήματος, που περιλαμβάνει και τις τράπεζες της ΕΕ.  

Το μαρτύριο της Σισύφειας προσπάθειας της Ελλάδας δεν σταματάει όμως εδώ, διότι μέχρι το 2030, οφείλει να πληρώσει, επιπρόσθετα άλλα € 322 δις! Σωστά το βλέπετε δεν έχετε υποστεί (cognitive dissonance). Εκ των οποίων € 162 δις για χρεολυσία και € 160 δις για τόκους, υπό μορφή ευρωπαϊκής αλληλεγγύης! ( Μπορείτε ελεύθερα να ελέγξετε τους αριθμούς). 

Και συν τοις άλλοις, ο ελληνικός λαός, ναι έφταιξε, για την ξυπασιά των Μερσεντές και Πόρσε Καγιέν, τη διαφθορά και πολλαπλές συντάξεις. Αλλά να τεθεί στην κλίνη του Προκρούστη, με τα άκριτα μέτρα λιτότητας, αυτός, τα παιδιά του και τα παιδιά των παιδιών του, για χάρη των τραπεζιτών, που τώρα ζητούν «γη και ύδωρ» με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας;

Τα ανωτέρω ως προοίμιο για την αναγκαιότητα εξόδου από το ευρώ, έχοντας υπ’ όψιν, ότι το ΑΕΠ(GDP) της Ελλάδος κατέρρευσε στα € 175 δις (2016) ήτοι μια κατακλυσμιαία πτώση 28%( €243 δις το 2008) μεγαλύτερη και σε χρόνο και μέγεθος  από την κρίση των ΗΠΑ στη δεκαετία του 1930, της ονομασθείσης Great Depression. 

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Κλείνοντας, παραθέτω τα βήματα υιοθέτησης εθνικού νομίσματος, της δραχμής. Υπάρχει μια θεμελιώδης υπόθεση «Πολιτική Βούληση» τουτέστιν, η πολιτική ηγεσία  τόπου θέτει το κοινό συμφέρον,τη σωτηρία της Ελλάδος, υπεράνω του προσωπικού συμφέροντος, υπό αυτήν την προϋπόθεση τα βήματα έχουν ως ακολούθως:

1-Tο Υπουργικό Συμβούλιο ενεργοποιεί το άρθρο 44 του Συντάγματος, ( δεν απαιτείται έγκριση της Βουλής),  κηρύττει τη χώρα σε κατάσταση ανάγκης και την εξουσία αναλαμβάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

2-Κηρύττεται προσωρινή στάση πληρωμών (moratorium) προς τους διεθνείς δανειστές – μια περίοδος έξι μηνών. Η χώρα διατηρεί το ευρώ ως νόμισμα ( δηλαδή η πτώχευση γίνεται μέσα στο ευρώ) και παραμένει μέσα στην Ευρωζώνη κατά τη διάρκεια του moratorium. 

Δεν μπορούν να μας βγάλουν εκτός, διότι δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο εξόδου ενός κράτους- μέλους από τη ζώνη του ευρώ. Ταυτόχρονα διατηρούνται οι έλεγχοι κεφαλαίων (capital controls)• γίνονται πιο αυστηροί για να αποφευχθεί η έξοδος πολύτιμων κεφαλαίων στο εξωτερικό.

3-Ταυτόχρονα όλες οι τράπεζες τίθενται σε αναγκαστική αργία (bank holiday) και εθνικοποιείται η ανώνυμος εταιρία με την επωνυμία Τράπεζα της Ελλάδος. Εξ άλλου, και η Τράπεζα της Αγγλίας, της Σουηδίας, της Αυστραλίας και του Καναδά  είναι κρατικές.

 Και ας μη ξεχνάμε τη ρήση του επί 21 χρόνια πρωθυπουργού του Καναδά, Mackenzie King « Άπαξ ένα έθνος εκχωρήσει την έκδοση του νομίσματος  και τον έλεγχο της πίστωσης, δεν έχει σημασία ποιος θεσπίζει τους νόμους του κράτους. Η τοκογλυφία άπαξ και επικρατήσει θα συντρίψει οποιοδήποτε έθνος…( όπως ακριβώς συνέβη στην άμοιρη Ελλάδα μας) και εθνικοποίησε  την Τράπεζα του Καναδά ( Bank of Canada) το 1938, και έκτοτε παραμένει πλήρως κρατική.

4-Απο-νομιμοποίση όλων των Μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων που υπέγραψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις κατά παράβαση του Συντάγματος. Άμεση διενέργεια λογιστικού ελέγχου με την επικουρία διεθνούς κλιμακίου για τον καθορισμό του  νόμιμου, επαχθούς και παράνομου δημοσίου χρέους. 

5-Δεν απαιτείται να γίνει καμία αλλαγή στη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος,  οι λογαριασμοί παραμένουν σε ευρώ και η Νέα Δραχμή (ΝΔρχ) εισάγεται με συναλλαγματική ισοτιμία 1 ΝΔρχ= 1 Ευρώ. Τα υπάρχοντα τραπεζογραμμάτια ευρώ σταμπάρονται με ένδειξη την Νέα Δραχμή. Τα ΑΤΜς λειτουργούν όπως έχει, όταν όμως κάποιος κάνει ανάληψη παίρνει στα χέρια του Νέες Δραχμές.

6- Οι χρεοκοπημένες τράπεζες ανακεφαλοποιούνται με τις Νέες Δραχμές και οι ζημίες τους καλύπτονται από το κράτος, και δεν μεταβιβάζονται στους πολίτες.

7-Τίθεται πάγωμα μισθών και τιμών για ένα διάστημα τριών μηνών(αυτό έκανε και  ο Νίξον, όταν τον Αύγουστο του 1971 αποδέσμευσε το δολάριο από τον χρυσό).

8-Τώρα ξεκινάει η πραγματική διαπραγμάτευση με τους δανειστές εταίρους για την απομείωση και διαγραφή του χρέους. Η χώρα είναι σε ισχυρή διαπραγματευτική θέση, κρατάει στα χέρια της μια «βόμβα» χρέους των διαστάσεων μεγαλυτέρων των € 500 δις. Ταυτόχρονα, ο προϋπολογισμός είναι ελαφρώς πλεονασματικός, το διεθνές ισοζύγιο αγαθών και υπηρεσιών σχεδόν ισοσκελισμένο. 

Κατά συνέπεια δεν θα πεινάσει ο λαός, οι εισαγωγές πληρώνονται με τις εξαγωγές, και περισσεύουν τα 6 δις που ως φόρο υποτελείας η χώρα έδινε ετησίως υπό μορφή τόκων στους δανειστές. Στο ερώτημα εάν υπάρξει υποτίμηση της ΝΔρχ, αυτό θα εξαρτηθεί από το πρόγραμμα ανασυγκρότησης της οικονομίας κατά τη διάρκεια των 6 μηνών του moratorium. Η αρχική υποτίμηση θα είναι ευεργετική, αλλά όλα εξαρτώνται, από την έκβαση των διαπραγματεύσεων και την πίστη των ελλήνων στην αρετή και την εργασία.   

9-Ψήφιση νόμου που καθορίζει ως νόμιμο χρήμα για την πληρωμή φόρων στην ελληνική επικράτεια μόνο την Νέα Δραχμή. Κατ’ αυτόν τον τρόπο αποκτά κύρος η ΝΔρχ και γίνεται αμέσως αποδεκτή ως μέσο συναλλαγών. Συνεπώς, και τρόφιμα θα έχουμε και φάρμακα θα έχουμε και πετρέλαια θα έχουμε. 

Ήδη τα υπάρχοντα συναλλαγματικά διαθέσιμα ανέρχονται σε 5 δις ευρώ, κυρίως σε χρυσό, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδας, συν τα 6 δις ευρώ από τους τόκους που διακρατούμε. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν χρήματα και για τις αρχικές επενδύσεις της επανεκκίνησης της οικονομίας!

Σπύρος Λαβδιώτης

«Ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα αφήσει μόνο καμένη γη, θα αφήσει και την κατάρα του»

2-3-2017

Πρώτον, η βαθιά και πλήρης αποτυχία του πολύχρονου προγράμματος Ευρωζώνης και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά στη χθεσινή συνάντηση του Eurogroup, με το αναμενόμενο αλαλούμ μετά το τέλος μιας συνεδρίασης, που πήρε αποφάσεις χωρίς να πάρει αποφάσεις, όπως προκύπτει από το εντυπωσιακό γεγονός ότι δεν υπήρξε καν γραπτή ανακοίνωση σε σχέση με τη συμφωνία. Βρισκόμαστε σε μια βαθιά σήψη των μηχανισμών της τρόικα και των εγχώριων εγκαθέτων τους, που κάνει την πολιτική τους ακόμη πιο επικίνδυνη και απρόβλεπτη. Χαρακτηριστικό είναι ότι όλους αυτούς του μήνες η κυβέρνηση ετοίμαζε την Ελλάδα για έξοδο στις αγορές και ποσοτικές χαλαρώσεις και ξαφνικά προέκυψαν -ως κεντρικά θέματα- η μείωση του αφορολόγητου ή το τσεκούρωμα των συντάξεων.

Δεύτερο, υπάρχουν όμως τρεις συγκεκριμένες διαπιστώσεις, που μπορούν ν γίνουν με βεβαιότητα. Το ΔΝΤ, παρά τις κοροϊδίες της κυβέρνησης ότι θα μείνει έξω από το ελληνικό πρόγραμμα, συμμετέχει και πρωταγωνιστεί σε νέα μέτρα σε βάρος της Ελλάδας. Τα επονομαζόμενα «τεχνικά κλιμάκια» που ανακρίνουν ως ιερά εξέταση υπουργούς και ανώτατα στελέχη των δημόσιων υπηρεσιών, θα επανέλθουν άμεσα θριαμβευτικά στην Ελλάδα, για να συνεχίσουν την εξευτελιστική για το λαό μας Ιερά Εξέταση. Οι αρνητικές παρεμβάσεις για το ασφαλιστικό, το συνταξιοδοτικό και το εργασιακό έγιναν αποδεκτές και από τα τρία μέρη της χθεσινής σύσκεψης, συμπεριλαμβανόμενης και της ελληνικής κυβέρνησης.

Τρίτο, τα κατασκευάσματα της κυβέρνησης ότι «ένα ευρώ κόβεται, ένα ευρώ προστίθεται», η μετονομασία της «λιτότητας» σε «μεταρρυθμίσεις» όπως η «τρόικα» που βαπτίστηκε «θεσμοί», ότι πια θα έχουμε μεταρρυθμίσεις αλλά όχι δημοσιονομικούς περιορισμούς είναι γελοία και ανυπόστατα. Για τον απλούστατο λόγο ότι τα μέτρα που προτείνονται από το ΔΝΤ ως μεταρρυθμίσεις – αύξηση του αριθμού των φορολογουμένων στα πιο πληττόμενα στρώματα, κατάργηση της προσωπικής διαφοράς κι άλλοι περιορισμοί στο ποσό των συντάξεων - έχουν άμεσο, μετρήσιμο και γνωστό περίπου (3,5 δις ευρώ) μέγεθος. Απλώς η προώθηση των «μεταρρυθμίσεων» από το ΔΝΤ δείχνει την απόφασή τους να βάλουν το νυστέρι ακόμα πιο βαθιά, να ξεκαθαρίσουν όσα ψίχουλα κοινωνικού κράτους φυτοζωούν, όπως σε σχέση με τις ομαδικές απολύσεις, τις συλλογικές συμβάσεις, τις ρυθμίσεις του συνδικαλιστικού νόμου.

Τέταρτο, το κεντρικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης δεν είναι η υπεράσπιση των εργαζομένων, αλλά η υπεράσπιση του εαυτού της και της καρέκλας που έχει κάθε κυβερνητικό στέλεχος. Αυτό που έχει γίνει σποραδικά από ρυθμίσεις του τρίτου μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή μια σειρά επώδυνα μέτρα να αρχίζουν την εφαρμογή τους στο μέλλον, τώρα συστηματοποιείται ως τεχνική. Η κυβέρνηση συναινεί με τα επώδυνα μέτρα, επιβεβαιώνει την υποτέλειά της, αλλά εκλιπαρεί για μια αναβολή, ειδικά μάλιστα τώρα, όταν οι εκλογές πλησιάζουν εκ των πραγμάτων όλο και πιο κοντά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα αφήσει μόνο καμένη γη, θα αφήσει και την κατάρα του για το μέλλον.

Πέμπτο, όλο αυτό το διάστημα η ΝΔ αποδείχνει ότι δεν είναι ούτε κατά διάνοια αντιπολίτευση. Το κεντρικό επιχείρημά της είναι ότι οι ευθύνες της κυβέρνησης βρίσκονται στο ότι καθυστερεί να έρθει σε συμφωνία με συνέπεια το 2017 να τείνει να γίνει 2015. Την ίδια γραμμή έχουν όλο αυτόν τον καιρό και άλλα κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ και τα περισσότερα από τα κεντρικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Από ισχυρές φωνές ο λαός καλείται να φτάσει σε ένα ακραία παράλογο και αυτοκτονικό σημείο, δηλαδή να εύχεται και να προσεύχεται οι νέοι περιορισμοί στις συντάξεις και οι νέες φορολογικές να γίνουν όσο το δυνατό πιο σύντομα, να ξεμπερδεύουμε.

Όλα αυτά δείχνουν ότι το όλο σύστημα – Ευρωζώνη, ΔΝΤ, κόμματα θυγατρικές τους στην Ελλάδα, όχι μόνο είναι βάναυσο και απάνθρωπο, αλλά είναι και σάπιο. Και ότι όσο πιο γρήγορα υπάρξει μια ολοκληρωτική στροφή, τόσο καλύτερα για τον τόπο.

Είναι η τιμωρία των ενόχων βαρβαρότητα;

2-3- 2017 από seisaxthiablog

του Γιάννη Αθανασιάδη

Ένα από τα αναγκαία μέτρα για την αποκατάσταση της Εθνικής μας ανεξαρτησίας και της απαλλαγής της πατρίδας μας από τα δεσμά του παράνομου και επαχθούς χρέους, είναι η αποκατάσταση της νομιμότητας, με την τιμωρία όσων αλυσόδεσαν την χώρα με τα δεσμά του χρέους και επέβαλαν καθεστώς δουλοπαροικίας  στον Ελληνικό λαό.

Πολλοί θεωρούν ότι η τιμωρία εκ μέρους του λαού, των πολιτικών αλλά και όσων ενεπλάκησαν στην εξαπάτηση του λαού και την προδοτική παράδοση του στα νύχια των τοκογλύφων, είναι μια βάρβαρη αντιμετώπιση με ρεβανσιστικά χαρακτηριστικά.

Δεν αντιλαμβάνονται όμως ότι κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο, ως αποτέλεσμα της μη αποδοχής των δανειακών συμβάσεων, των μνημονιακών νόμων και των χρεών που προέκυψαν από την υλοποίηση τους, ως πράξεις παράνομες και καταχρηστικές. Εν τέλει ως εγκληματικές πράξεις εθνικής προδοσίας απέναντι στον λαό και την πατρίδα.

Πως αλλιώς θα στηρίξει ο λαός την καταγγελία του χρέους , των γενοκτόνων μνημονιακών νόμων και της εκποίησης του δημόσιου πλούτου που εκπορεύονται από αυτό, ως παράνομες και αντεθνικές ενέργειες, χωρίς τους ενόχους που τις διέπραξαν;
Πως θα ζητήσουμε την συναίνεση της διεθνούς κοινότητας;*
Θα είναι σαν να λέμε ότι έγινε ένα έγκλημα χωρίς εγκληματία. Μια μεταφυσικού χαρακτήρα ενέργεια.

Η εκχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας οριστικά και άνευ όρων**, η εκχώρηση των υποδομών και των στρατηγικού χαρακτήρα επιχειρήσεων δημόσιου χαρακτήρα στις πολυεθνικές και το ντόπιο ολιγαρχικό κατεστημένο, οι  χιλιάδες αυτοκτονίες , οι θάνατοι από ελλιπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η τραγική μοίρα των χιλιάδων αστέγων, τα υποσιτιζόμενα παιδιά μας, οι δυο εκατομμύρια άνεργοι, η ώθηση σε συνθήκες υπερχρέωσης των δυο τρίτων του πληθυσμού, η εκποίηση της ιδιωτικής περιουσίας και το ξεσπίτωμα χιλιάδων οικογενειών, το ξερίζωμα της νεολαίας μας, τα χιλιάδες μικρά και μεγάλα καθημερινά οικογενειακά δράματα, λόγω της ανέχειας, που περνούν κάτω από το φως της επικαιρότητας. Προκλήθηκαν από την βίαιη*** επιβολή νόμων κατοχικού χαρακτήρα, εκπορευόμενων από ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με την συναίνεση και την συμμετοχή πολιτικών προσώπων που κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτήν την χώρα.

Θεωρείται ρεβανσισμός η τιμωρία τους ή συνταγματικό καθήκον των πολιτών;****

Επιτέλους σε αυτήν τη χώρα κάποτε πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Από την ίδρυση του αυτό το κράτος άφηνε τους πολιτικούς και τους συνεργάτες των κάθε λογής κατακτητών ατιμώρητους. Με αποτέλεσμα οι ίδιοι αλλά και οι επίγονοι τους να βρίσκονται διαρκώς καβάλα στην πλάτη του λαού, αποθρασυνόμενοι από την ατιμωρησία τους.

Για να τελειώνουμε με αυτήν την ιστορία περί «βάρβαρης λογικής» όσων επιζητούν την τιμωρία των ενόχων που οδήγησαν στα «μνημονιακά χρόνια».
Η τιμωρία των ενόχων, δεν είναι μια πράξη βάρβαρης αντεκδίκησης, αλλά μια αναγκαία πράξη απόδοσης δικαιοσύνης που τεκμηριώνει και θεμελιώνει την παράνομη προέλευση του χρέους.

Και όσοι δεν την θέλουν είναι ή συνένοχοι ή ανόητοι.

Σημειώσεις.

*  Η ασυλία ενός κράτους στο διεθνές δίκαιο διασφαλίζει ότι η περιουσία του είναι ακατάσχετη, η ετεροδικία του δεδομένη και το δικαίωμά του να ασκεί κυριαρχία αδιαμφισβήτητο.

**  ΣYΜΒΑΣΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ 8 ΜΑΪΟΥ 2010,

άρθ 14 ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

παρ 1. Η παρούσα Σύμβαση καθώς και κάθε εξωσυμβατική υποχρέωση που τυχόν προκύψει από την παρούσα ή σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο.

παρ. 5 Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος».

Δηλαδή ως εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού αποφάσισαν να ζητήσουν και να πάρουν  δανεικά με  αντάλλαγμα την εθνική κυριαρχία μας, πράξη η οποία εκτός από ταπεινωτική, άκρως προσβλητική και εξευτελιστική , αποτελεί σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που πηγάζουν από αυτήν. Έσχατη προδοσία δηλαδή.

Και αυτό, επειδή  ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε η κυβέρνησή του, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδας που “μας εκπροσώπησαν ” σε αυτήν τη συναλλαγή, δεν είχαν σχετική εξουσιοδότηση από εμάς. Από το Λαό δηλαδή .

Και δε θα μπορούσαν ποτέ να την έχουν, όχι μόνο επειδή κανένας Έλληνας δε συμφωνεί με το αίσχος αυτό, αλλά, επειδή μια τέτοια απόφαση χρειάζεται και την άδεια όλων των προγόνων και όλων των απογόνων μας, γιατί και σε αυτούς ανήκει η χώρα και όχι μόνο σε εμάς. “

***  ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ: ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ, ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Άρθρο 134

Έσχατη προδοσία

« …

Με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη τιμωρείται όποιος, εκτός από την περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου: α) επιχειρεί με βία ή απειλή βίας ή με σφετερισμό της ιδιότητάς του ως οργάνου του Κράτους να καταλύσει ή να αλλοιώσει ή να καταστήσει ανενεργό, διαρκώς ή προσκαίρως, το δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία ή θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού^. β) επιχειρεί με τα μέσα που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο και με τρόπο πρόσφορο να διαπράξει την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, να αποστερήσει ή να παρακωλύσει τη Βουλή, την Κυβέρνηση ή τον Πρωθυπουργό από την ενάσκηση της εξουσίας που τους παρέχει το Σύνταγμα ή να τους εξαναγκάσει να εκτελέσουν ή να παραλείψουν πράξεις που απορρέουν από την εξουσία αυτή^. γ) ασκεί ή άσκησε την εξουσία που ο ίδιος ή άλλος κατέλαβε με τους τρόπους και με τα μέσα που προβλέπει το άρθρο αυτό.

…..

Αρθρο 151

Κατάχρηση πληρεξουσιότητας

Όποιος ως πληρεξούσιος του ελληνικού κράτους, ή συμμάχου του, διεξάγει με κάποια άλλη κυβέρνηση υποθέσεις του εντολέα του με πρόθεση κατά τέτοιο τρόπο που μπορεί να προκύψει βλάβη για τον εντολέα τιμωρείται με κάθειρξη.

…»

****   ΣΥΝΤΑΓΜΑ 

ΤΜΗΜΑ Δ’: Ακροτελεύτια διάταξη

Άρθρο 120

1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε’ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.
2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

ΜΙΑ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ

Πέμπτη, 2 Μαρτίου 2017

ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ ΠΑΡΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ.ΕΝΩΣΗ;

«Μην χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό.»Bertolt Brecht ( Όταν είδε τον κόσμο στις πλατείες των πόλεων να πανηγυρίζει για το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου).

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα

Σε κοινή συνέντευξή του στους αμερικανικούς «Times» και στη γερμανική «Bild» ο Ντόναλντ Τραμπ αποκάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση «όχημα της Γερμανίας» και προέβλεψε ότι μετά τη Βρετανία και άλλες χώρες θα αποφασίσουν την έξοδο από την Ε.Ε.

Η αλήθεια είναι πως ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ που φαίνεται ότι δεν τρέφει καμία εκτίμηση γι΄αυτή την Ευρώπη δεν ανακάλυψε τον τροχό. 

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Βρετανία τον περασμένο Ιούνιο αλλά και η παραίτηση Ρέντσι εξαιτίας της αποτυχίας του να περάσει την συνταγματική αναθεώρηση μέσα από το Ιταλικό δημοψήφισμα δείχνουν πως η Ευρώπη και, κυρίως οι πολίτες της, αντιδρούν στην γερμανική μπότα και την οικονομική λιτότητα που επιμένουν να επιβάλλουν οι Γερμανοί.

Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε μαζί με το ευρωιερατείο των Βρυξελλών και τους τεχνοκράτες του Euroworking group αποτελούν τους ηθικούς αυτουργούς του αποτροπιασμού που νιώθουν οι Ευρωπαίοι πολίτες. Και η οργή αυτή είναι πολύ πιθανόν να εκφραστεί τον ερχόμενο Μάρτιο στην Ολλανδία, την Άνοιξη στην Γαλλία και το ερχόμενο Φθινόπωρο στις γερμανικές κάλπες. Πολλοί πλέον αναλυτές μιλούν για την γερμανική/ναζιστική Ευρώπη καθώς η Γερμανία δεν διστάζει να οδηγήσει στον χαμό για μια ακόμη φορά, μέσα από την οικονομική λιτότητα αυτή τη φορά, τη Γηραιά Ήπειρο. 

Τόσα χρόνια μετά την πτώση του Τρίτου Ράιχ και το τέλος του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου, μια μαύρη σκιά πλανάται πάνω από την Ενωμένη Ευρώπη, μια σκιά που αποτελεί θεωρία συνωμοσίας για πολλούς και αντικειμενική πραγματικότητα για άλλους. Πρόκειται για τη σκιά της διάδοχης κατάσταση του Großdeutsches Reich, όπως αποκαλούσε το Ναζιστικό Κόμμα του Χίτλερ τη Μείζων Γερμανική Αυτοκρατορία κατά την περίοδο 1933-1945. 

Πρόκειται, δηλαδή, για ένα Τέταρτο Ράιχ (Viertes Reich) ως αποτέλεσμα των προσπαθειών των Γερμανών να επιστρέψουν στην ευρωπαϊκή εξουσία και να πραγματοποιήσουν το όνειρο του Καρλομάγνου, του αποκαλούμενου και pater Europae (πατέρας της Ευρώπης) μέσα από μια πανίσχυρη γερμανική αυτοκρατορία που θα ενοποιήσει την Ευρώπη, δια ξίφους ή χρημάτων, εκμεταλλευόμενοι την αμφιλεγόμενη θεωρία του Sonderweg (που στη κυριολεξία σημαίνει ειδικό μονοπάτι),μια θεωρία που, κατά την άποψή τους, είναι αυτή που ξεχωρίζει τους Γερμανούς από τα υπόλοιπα έθνη.

Η θεωρία του Τέταρτου Ράιχ για μια Γερμανική Ευρώπη βασίζεται σε έγγραφο που αποχαρακτηρίστηκε το 2009 και παρουσιάστηκε από το δημοσιογράφο και συγγραφέα Adam Lebor με την κωδική ονομασία Red House Report. Το έγγραφο αποκαλύπτει τις προθέσεις των Γερμανών βιομηχάνων να συνεχίσουν την κυριαρχία τους, με οικονομικά μέσα αυτή τη φορά και όχι με όπλα, μετά την ήττα της Γερμανίας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και με σκοπό μια νέα «ισχυρή γερμανική αυτοκρατορία». 

Η έκθεση Red House Report, που αριθμούσε τρεις σελίδες, συντάχθηκε στις7 Νοεμβρίου 1944 από το 2o Γραφείο του Γενικού Επιτελείου Γαλλίας (Μυστικές Υπηρεσίες της χώρας), με την ένδειξη «απόρρητο» και στάλθηκε σε αντίγραφο από Βρετανούς αξιωματούχους στον Cordell Hull, υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ. Το θέμα της έκθεσης ήταν τα σχέδια των Γερμανών βιομηχάνων να συμμετάσχουν σε μυστικές οικονομικές δραστηριότητες μετά την ήττα της Γερμανία μέσω ροής κεφαλαίων προς ουδέτερες χώρες.

Σύμφωνα με την έκθεση στις 10 Αυγούστου του 1944 οι σημαντικότεροι Γερμανοί βιομήχανοι με συμφέροντα στην Γαλλία, συναντήθηκαν στο Maison Rouge Hotel, στο Στρασβούργο. Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν ο δρ. Scheid, διευθυντής της εταιρείας Heche (Hermandorff & Schonburg) που κατείχε το αξίωμα του SS Obergruppenfuhrer (πρόκειται για την υψηλότερη ανάθεση στην κατάταξη των SS που μεταφράζεται ως ηγέτης ανώτερης ομάδας). Η θέση του Scheid ήταν περισσότερο τιμητική (δεν είχε τη δυνατότητα στρατιωτικών εντολών)

 Ο ίδιος υπήρξε διευθυντής πολλών εταιρειών,τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου, ενώ είχε διασυνδέσεις με τις Krupp, Rohling, Messerschmidt, VW και την Standartenführer Kurt Becher. Φαίνεται πως αναφορά για τις κινήσεις του έδινε μόνο στον Heinrich Himmler (αρχηγό των SS). Ο Scheid ήταν ο άνθρωπος που κανόνιζε την μεταφορά εκατομμυρίων Reichsmark (το νόμισμα της Γερμανίας από το 1924 ως το 1948), χρήματα δηλαδή που είχαν κλαπεί ή κατασχεθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου, σε λογαριασμούς σε τράπεζες της Ελβετίας. 

Οι κινήσεις αυτές του Scheid ήταν άκρως μυστικές και γνωστές μόνο σε λίγους στην ιεραρχία του Ναζιστικού Κόμματος. Όπως αναφέρεται στην έκθεση ο Scheid στη περιβόητη συνάντηση ήρθε σε επαφή με 10 άτομα, τα οποία εκπροσωπούσαν τις μεγαλύτερες γερμανικές επιχειρήσεις (Volkswagen, Krupp, Messerschmitt) καθώς και με αξιωματούχους των υπουργείων Ναυτιλίας και εξοπλισμών. 

Ο Scheid τους δήλωσε ότι ο πόλεμος χάθηκε και ότι η γερμανική βιομηχανία πρέπει να προετοιμαστεί για μια μεταπολεμική εμπορική εκστρατεία.Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «στο μέλλον η κυβέρνηση θα διαθέτει μεγάλα ποσά στους βιομηχάνους ώστε μεταπολεμικά να δημιουργήσουν ασφαλή θεμέλια σε ξένες χώρες. Τα υπάρχοντα οικονομικά αποθέματα σε χώρες του εξωτερικού πρέπει να τεθούν στην διάθεση του Κόμματος (εννοεί το Ναζιστικό κόμμα) ώστε μια ισχυρή γερμανική αυτοκρατορία να δημιουργηθεί μετά την ήττα». 

Από τη συνάντηση προέκυψε ότι η απαγόρευση που ίσχυε για την εξαγωγή κεφαλαίων έχει αποσυρθεί και αντικατασταθεί από μια νέα ναζιστική πολιτική, βάση της οποίας με την βοήθεια της κυβέρνησης οι βιομήχανοι θα μπορούσαν να εξάγουν όσο το δυνατόν περισσότερα κεφάλαια, ώστε να σωθούν και να προωθήσουν τα σχέδια τους για την μετά τον πόλεμο εποχή, τοποθετώντας τα σε ουδέτερες χώρες στο εξωτερικό μέσω της Basler Handelsbank και της Schweizerische Kreditanstalt της Ζυρίχης. 

Η έκθεση απεστάλη μέσω των Γάλλων στο Ανώτατο Στρατηγείο Συμμαχικών Δυνάμεων της Ευρώπης όπου περιήλθε στη γνώση του στρατηγού Eisenhower (και μετέπειτα προέδρου των ΗΠΑ) και από εκεί στις ΗΠΑ, όπου απορρίφθηκε ως καθαρή φαντασία και τέθηκε στη «ναφθαλίνη» με την κατάταξη Top Secret. Η πρώτη αναφορά της γίνεται πολύ αργότερα, το 1967, από τον Αυστριακό εβραϊκής καταγωγής συγγραφέα και κυνηγό των Ναζί, Simon Wiesenthal σ΄ένα από τα βιβλία του χωρίς να λάβει κανένα σχόλιο από την πλευρά των συμμάχων. 

To θέμα επαναφέρει στην επιφάνεια ο Βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Adam Lebor. Ο Lebor, που έχει συνεργαστεί με Economist, Τimes, Νewsweek και άλλες εφημερίδες, είναι συγγραφέας του βιβλίου Hitler's Secret Bankers (είχε προταθεί για βραβείο Orwell) όπου εξηγεί αλλά και εκθέτει τη συνεργασία της Ελβετίας με τη Ναζιστική Γερμανία. 

Το 2009 σε άρθρο του αποκαλύπτει την έκθεση των υπηρεσιών των Στρατιωτικών Πληροφοριών των ΗΠΑ με αριθμό αναφοράς EW-Pa 128 (πρόκειται για την προαναφερθείσα έκθεση Red House Report του 1944). Όπως αναφέρει ο Lebor «το Τρίτο Ράιχ μπορεί να νικήθηκε στρατιωτικά, αλλά οι τραπεζίτες καθώς και άλλοι ισχυροί της ναζιστικής εποχής, από τις τάξεις των βιομηχάνων και των δημοσίων υπαλλήλων, επανήρθαν ως δημοκράτες, όπου και σύντομα διοίκησαν τη νέα Δυτική Γερμανία. Ο σκοπός του έργου τους ήταν ένας και μοναδικός: Μια ευρωπαϊκή οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση ».

Σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται η έκθεση και αναλύει και ο Lebor στην αρθρογραφία του, oι Γερμανικές επιχειρήσεις είχαν δημιουργήσει ένα δίκτυο από εταιρείες-βιτρίνα στο εξωτερικό. Η Γερμανική οικονομία έπρεπε να παραμείνει σταθερή και ακμάζουσα γι΄αυτό και η συνάντηση στο Maison Rouge Hotel στο Στρασβούργο το 1944 ορίστηκε ως κατεπείγουσα, και επειδή ο Χίτλερ είχε τραυματιστεί σε μια απόπειρα δολοφονίας του από ομάδα αξιωματικών του, που απέτυχε λόγω αλλαγής κτιρίου του συμβουλίου του, και λόγω των συνεχών προελάσεων από τις δυνάμεις των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ που έδειχναν ότι έρχεται το τέλος του πολέμου για τη γερμανική αυτοκρατορία.

 Επισήμως, η συζήτηση για την μετά την ήττα ημέρα ήταν απαγορευμένο θέμα και ο Χίτλερ δεν επιθυμούσε να συζητήσει καν το θέμα ούτε ως δυσάρεστη προοπτική. Όμως, ο Heinrich Himmler, σε συνεργασία με τον Otto Ohlendorf (διοικητής του παραστρατιωτικού τάγματος θανάτου των SS, των Einsatzgruppen που στα τέλη του 1943 ανέλαβε υφυπουργός οικονομικών, με στόχο την ανοικοδόμηση της γερμανικής οικονομίας μετά τον πόλεμο) φαίνεται ότι είχαν άλλη άποψη και προετοιμαζόταν. 

Ο Ηimmler ενίσχυσε και προστάτευσε τον κύκλο των Γερμανών βιομηχάνων ( Reichsgruppe Industrie) που σχεδίαζαν την επομένη ημέρα του πολέμου. Μάλιστα, ο Otto Ohlendorf (υφιστάμενος του Himmler) συνεργάστηκε στενά με τον Ludwig Erhard, ο οποίος στο βιβλίο του Kriegsfinanzierung und Schuldenkonsolidierung του 1944 περιγράφει μια νέα οικονομική τάξη. 

Οι δυο άνδρες (Ohlendorf και Erhard) στις επαφές τους συμφώνησαν πως το μεταπολεμικό μοντέλο της χώρας μπορεί να επιτευχθεί μέσω μιας δραστήριας και τολμηρής επιχειρηματικότητας και μέσω νέου νομίσματος. Για την Ιστορία να αναφέρουμε πως, αν και ο Otto Ohlendorf εκτελέστηκε το 1951, ο Ludwig Erhard μετά τη λήξη του πολέμου εργάστηκε ως σύμβουλος της αμερικανικής διοίκησης της Βαυαρίας, η οποία τον επέλεξε ως Υπουργό Οικονομικών του Ομόσπονδου κρατιδίου. Το 1949 εξελέγη βουλευτής και προσχώρησε στη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU), έγινε Υπουργός Οικονομικών της Δυτικής Γερμανίας στην Κυβέρνηση Κόνραντ Αντενάουερ και το 1957 έγινε Καγελάριος.

Ανάλογη ήταν και η περίπτωση Κurt Kiesinger ο οποίος το 1933 μπήκε στο ναζιστικό κόμμα. Κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου κατάφερε να αποφύγει τη στράτευση και βρέθηκε στο Υπουργείο Προπαγάνδας του Γιόζεφ Γκέμπελς. Αναρριχήθηκε γρήγορα στην εργασία του και έγινε ο σύνδεσμος μεταξύ του τμήματός του και του Γκέμπελς.Μετά τον Πόλεμο συνελήφθη και εγκλείστηκε στο στρατόπεδο του Λούντβιχσμπουργκ, απ' όπου απελευθερώθηκε μετά 18 μήνες, ως εμπλεκόμενος σε υπόθεση εσφαλμένης ταυτότητας. 

Από το βιογραφικό του απαλείφθηκαν τα σκοτεινά σημεία του παρελθόντος του. Το 1966 το περιοδικό Der Spiegel ανέσυρε από την αφάνεια ένα μνημόνιο με ημερομηνία 7 Νοεμβρίου 1944 (έξι μήνες πριν λήξει ο πόλεμος) όπου ένας συνάδελφός του είχε "καρφώσει" τον Kiesinger στον αρχηγό της SS Himmler ότι έκανε προπαγάνδα υπέρ της ηττοπάθειας στη Γερμανία και ότι παρεμπόδιζε τις αντιιουδαϊκές δράσεις τόσο στο τμήμα του όσο και σε μερικά άλλα.

Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πως το εν λόγω μνημόνιο που ανακάλυψε του Der Spiegel έχει την ίδια ημερομηνία σύνταξης με το έγγραφο Red House Report, ενώ σκανδαλιστικό είναι και το γεγονός ότι είχε προηγηθεί η συνάντηση στο Στρασβούργο που αποδεικνύει ότι μεγάλη μερίδα Γερμανών αξιωματούχων έβλεπαν την ήττα της Γερμανίας στον πόλεμο. Η αποκάλυψη αυτή ξέπλυνε τις όποιες υποψίες είχαν απομείνει για τον Kiesinger, ο οποίος μετά την παραίτηση του Ludwig Erhard έγινε καγκελάριος. 

Ο Kurt Georg Kiesinger, καγκελάριος της Γερμανίας από το 1966 ως το 1969 στο εξώφυλλο του περιοδικού Time. 'Hταν υπεύθυνος λειτουργίας του ραδιοφωνικού τομέα προπαγάνδας του υπουργείου εξωτερικών. Έχοντας κάτω από τις εντολές του 192 άτομα ήταν ο συνδετικός κρίκος με τον υπουργό προπαγάνδας Joseph Goebbels.

Επιστρέφοντας χρονικά στο τέλος του πολέμου, να τονίσουμε πως μετά την υπογραφή παράδοσης της Γερμανίας οι σύμμαχοι συνέλαβαν, όσους θεωρούσαν υπεύθυνους για εγκλήματα πολέμου. Την ίδια περίοδο, με τη Δίκη της Νυρεμβέργης καταδίκασαν τους υπεύθυνους για τα δεινά του πολέμου.

 Στην προσπάθεια τους να απονείμουν δικαιοσύνη,μάλιστα, εμφανίζονται οι ίδιοι ως διώκτες, όμοιοι με τους κατηγορούμενους της Ναζιστικής Γερμανίας. «Πρέπει να είμαστε σκληροί με την Γερμανία και εννοώ γενικά και όχι μόνο με τους Ναζί. Θα πρέπει να ευνουχίσεις όλους τους Γερμανούς, είτε να τους μεταχειριστείς με ένα τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να μην μπορούν να δημιουργήσουν ανθρώπους που να θελήσουν να ακολουθήσουν την ίδια με αυτή τακτική, την οποία εφήρμοσαν στο παρελθόν» είχε πει ο Αμερικανός πρόεδρος Fr. Roosevelt. 

Σύμφωνα μάλιστα με τον ίδιο, ο Stalin κατά τη διάρκεια των συζητήσεων που είχαν οι σύμμαχοι, ζητούσε τη δολοφονία 50.000 Γερμανών αξιωματικών άνευ δίκης. Μήπως, όμως, ο πραγματικός λόγος της σκληρότητας ήταν ότι αναζητούσαν τις οικονομικές διασυνδέσεις των Γερμανών αξιωματούχων; Ή μήπως η σκληρότητα ήταν για τα μάτια του κόσμου ώστε να ικανοποιηθεί το λαϊκό αίσθημα των πολιτών της Ευρώπης και των χωρών που δεινοπάθησαν από τη γερμανική εισβολή; 

Ας μη λησμονούμε πως ο Winston Churchill,ο σύγχρονος πατέρας της Ευρώπης στις 19 Σεπτεμβρίου 1946,ως αρχηγός της αντιπολίτευσης τότε στη Βρετανία, σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, ενώπιον «προσκεκλημένων από δεκάδες πανεπιστήμια 12 χωρών, καθώς και πολιτικών και αντιστασιακών αγωνιστών του πολέμου», όπου υπέδειξε τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τη διεκπεραίωση των γενικών ευρωπαϊκών υποθέσεων, δεν δίστασε να καλέσει και την Γερμανία, μόλις 16 μήνες μετά την ήττα της,λησμονώντας τα όποια εγκλήματα. «Θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα είδος Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Μόνο έτσι εκατοντάδες εκατομμύρια θα είναι σε θέση να ατενίσουν με ελπίδα τις αξίες οι οποίες καθιστούν τη ζωή άξια του να ζει κανείς» είπε χαρακτηριστικά. Το ερώτημα, βέβαια, είναι κατά πόσο η Ενωμένη Ευρώπη στηρίχτηκε στον κύκλο γερμανών βιομηχάνων του Himmler και του Scheid. 

Ο Friedrich Flick της Daimler-Benz (με 48.000 νεκρούς στο ενεργητικό του από τα στρατόπεδα εργασίας) μέλος του ναζιστικού κόμματος,αν και βρέθηκε ένοχος εγκλημάτων πολέμου στη Δίκη της Νυρεμβέργης, αλλά αφέθηκε ελεύθερος. Ως το 1955 απέκτησε 100 εταιρείες και έγινε ο πέμπτος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο παίρνοντας το πλευρό των συμμάχων στον Ψυχρό Πόλεμο. Εδώ στο εξώφυλλο του DER SPIEGEL.

Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ πώς ο πόλεμος για την Γερμανία, αν και κατεδάφισε την χώρα και εξόντωσε κάθε υποδομή που είχε σε αστικό και βιομηχανικό επίπεδο, εντούτοις έκανε βαθύπλουτα πολλά από τα στελέχη της Ναζιστικής κυβέρνησης που αποκόμισαν εκατομμύρια μάρκα και στη συνέχεια επέστρεψαν σε θέσεις κλειδιά των Ευρωπαϊκών Χωρών. Πιο συγκεκριμένα, όταν το 1949 ο John McCloy ανέλαβε ύπατος αρμοστής των ΗΠΑ στην Γερμανία υπό την πίεση του καγκελαρίου Κόνραντ Αντενάουερ ελευθέρωσε πολλούς ναζί βιομηχάνους και πολιτικούς. 

Ανάμεσα τους ήταν και ο Herman Josef Abs, ταμίας του Χίτλερ, εξέχων στέλεχος του διοικητικού συμβουλίου της Deutsche Bank (1940-1945) και υπεύθυνος για την υποχρεωτική εκποίηση των εβραϊκής ιδιοκτησίας τραπεζών της Αυστρίας και της Τσεχοσλοβακίας. Επίσης, ήταν ο υπεύθυνος για την «σύναψη» των καταναγκαστικών κατοχικών δανείων στις χώρες που εισέβαλε το Γ’ Ράιχ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Η μεταφορά πλούτου από τις κατεχόμενες χώρες στη Γερμανία είχε τετραπλασιάσει την περιουσία της Deutsche Bank, οδηγώντας στη φτώχεια και την εξαθλίωση τις χώρες της Ευρώπης. 

Ο Abs ήταν και στα συμβούλια της IG Farben, της Daimler-Benz (οχήματα στρατού), της Siemens των Federal Railways, και της Lufthansa. Μετά τον πόλεμο ο Abs κρατήθηκε αιχμάλωτος από τους συμμάχους, αλλά τελικά οι Αμερικανοί τον «συγχώρησαν» και ανέλαβε οικονομικός σύμβουλος στην κατεχόμενη από τους Βρετανούς ζώνη. Τέθηκε επικεφαλής της διαχείρισης, των κονδυλίων του Σχεδίου Marshall και υπήρξε μέλος του Ευρωπαϊκού Συνδέσμου Οικονομικής Συνεργασίας (European League for Economic Co-operation) 

Στην ιδρυτική πράξη του οποίου (ο οργανισμός είχε σκοπό να διαχειριστεί το Σχέδιο Μarshall) αναφέρεται για πρώτη φορά η λέξη mondialisation – παγκοσμιοποίηση. Όταν ο Κόνραντ Αντενάουερ, ανέλαβε καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας, το 1949, ο Abs έγινε ο σημαντικότερος οικονομικός του σύμβουλος και δούλεψε σκληρά για να ανασυστήσει την Deutsche Bank, κάτι που έγινε το 1957, την ίδια χρονιά που υπεγράφη και η ιδρυτική συνθήκη της ΕΕ στην Ρώμη. 

Στο μεταξύ, οι Ευρωπαίοι έχουν προχωρήσει στον ορισμό της ημέρας της Ενωμένης Ευρώπης μετά από προτροπή του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Robert Schuman, μιας αμφιλεγόμενης προσωπικότητας, ο οποίος στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί για τις φιλικές σχέσεις του με τη φιλο-ναζιστική κυβέρνηση του Vichy. Το 1950, πέντε μόλις χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, η 9η Μαΐου ορίζεται ως η ημέρα της Ενωμένης Ευρώπης και περνάει στη λήθη ο προηγούμενος ορισμός της, καθώς η 9η Μαΐου ήταν η ημέρα πάλης ενάντια στο φασισμό, διότι μια ημέρα πριν στις 8 Μαΐου 1945 το θηρίο της ναζιστικής Γερμανίας είχε παραδοθεί άνευ όρων στους συμμάχους.

Η ημέρα της Ενωμένης Ευρώπης και η διακήρυξη Schuman οδηγούν στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα.(ΕΚΑΧ). Οι ναζί βιομήχανοι μαζί με τους Γάλλους πολιτικούς είναι οι οδηγοί πίσω από την ΕΚΑΧ, τον πρόδρομο για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ΕΚΑΧ ήταν ο πρώτος υπερεθνικός οργανισμός, που ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1951 από έξι ευρωπαϊκά κράτη. Ένα κατόρθωμα που δεν θα μπορούσε να γίνει αποκλειστικά και μόνο πάνω στις χρηματοδοτήσεις από τα πακέτα βοηθείας Marshal αλλά χρειάστηκε και την οικονομική δύναμη των γερμανών επιχειρηματιών.Είναι η εποχή όπου ξεκινάει ο Ψυχρός Πόλεμος και οι ΗΠΑ χρειάζονται τον γερμανικό χάλυβα για τον πολεμικό εξοπλισμό τους.

Ονόματα όπως ο Krupp, o Flick, o Benz, όλοι τους βασικοί χρηματοδότες και παραγωγοί εξοπλισμού και προμηθειών για το ναζιστικό καθεστώς, μεσουρανούν στη νέα Ευρώπη, καθώς είχαν τεράστια ποσά καταθέσεων από τις μεταφορές των κεφαλαίων τους στην Ελβετία, όπου κατόρθωσαν να διαφυλάξουν τον πλούτο τους. Υπολογίζεται πώς μόνο η προσωπική περιουσία του Friedrich Flick όπως υπολογίστηκε το 1972 είχε αξία 400.000.000 στερλίνες (κάπου 1 δις δολάρια σημερινής αξίας). 

Ο Friedrich Flick της Daimler-Benz (με 48.000 νεκρούς στο ενεργητικό του από τα στρατόπεδα εργασίας) μέλος του ναζιστικού κόμματος στο οποίο δώρισε πάνω από 7 εκατ. μάρκα, βρέθηκε ένοχος εγκλημάτων πολέμου στη Δίκη της Νυρεμβέργης, αλλά αφέθηκε ελεύθερος. Ως το 1955 απέκτησε 100 εταιρείες και έγινε ο πέμπτος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο παίρνοντας το πλευρό των συμμάχων στον Ψυχρό Πόλεμο. Για να διατηρήσει μάλιστα την περιουσία του αρνήθηκε να αποζημιώσει τις οικογένειες των θυμάτων του. 

Άλλο μεγάλο όνομα ήταν ο Gustav Krupp. Ο Krupp πρόεδρος των γερμανών βιομηχάνων του Ράιχ και θαυμαστής του Χίτλερ που χαρακτηρίστηκε ως υπερ- Ναζί και μέσω του κληροδοτήματος γερμανών βιομηχάνων συγκέντρωνε χρήματα για τον Χίτλερ, ενώ υπήρξε και προμηθευτής των τανκ Panzer, πυροβόλων, πυρομαχικών, αντιαρματικών, αντιαεροπορικών και των υποβρυχίων του Γ΄ Ράιχ από το 1933. Παρά το γεγονός πως του απαγγέλθηκαν κατηγορίες ως εγκληματία πολέμου δεν δικάστηκε ποτέ. 

Ο υιός Alfried Krupp μέλος των SS ποτέ δεν αποκήρυξε την πίστη του στον Χίτλερ. Κατάσχεσε όλες τις βιομηχανίες των κατακτημένων χωρών και χρησιμοποίησε τους αιχμαλώτους, τους κομμουνιστές και τους εβραίους ως εργάτες στις επιχειρήσεις του. Για όλα αυτά καταδικάστηκε ως εγκληματίας πολέμου και η περιουσία του κατασχέθηκε. Ωστόσο, πήρε αμνηστία από τον John McCloy και του επεστράφη το μεγαλύτερο μέρος της αυτοκρατορίας του. 

Από το 1953 και μετά με μυστικές συμφωνίες και πωλήσεις όπλων η εταιρεία Krupp κατέστη κολοσσός, ενώ από το 1997 συγχωνεύτηκε με την Thyssen στην γνωστή μας Thyssen Krupp Stahl AG.Ένας ακόμη συνεργάτης του Χίτλερ ήταν ο Fritz Ter Meer, της I.G. Farben (παρασκευάστρια του Zyklon B). Ο Fritz υπήρξε επίτροπος εξοπλισμών και βιομηχανίας του Γ΄Ράιχ. Αν και καταδικάστηκε στη Δίκη της Νυρεμβέργης, αφέθηκε ελεύθερος και ανέλαβε πρόεδρος της Bayer AG, εταιρείας κολοσσού στην Ευρώπη. 

Στο σύνολο των παραπάνω δεδομένων και ακόμα περισσότερων στοιχείων που πραγματικά εκπλήσσουν, προστίθεται, ένα ακόμα ερώτημα. Ακόμη και αν μεγάλα ονόματα της γερμανικής βιομηχανίας όπως ο Krupp και ο Flick κατάφεραν και πήραν τελικά απαλλαγή ενοχής από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης με παρέμβαση του δικαστικού στελέχους των ΗΠΑ, Robert H. Jackson, πώς (και αν) διέφυγαν και που κρύφτηκαν άλλα στελέχη του Γ Ράιχ; 

Ειδικά όταν Σοβιετικοί και Αμερικανοί είχαν ξεκινήσει ένα άνευ προηγουμένου ανθρωποκυνηγητό με σκοπό την δημόσια προβολή και το πολιτικό κέρδος. Κάποιοι αναφέρουν ότι πολλά στελέχη του Ναζιστικού Κόμματος βρήκαν καταφύγιο την Ισπανία του Φράνκο. Ας μη λησμονούμε πως μέχρι το 1944 οι κατάσκοποι του Χίτλερ είχαν το ελεύθερο διέλευσης μέσα από τη φρανκική Ισπανία, ενώ αρκετά γερμανικά υποβρύχια χρησιμοποιούσαν τις ισπανικές ακτές για ανεφοδιασμό. 

Το 1944 οι ΗΠΑ έκαναν επίσημο διάβημα γι' αυτή την κατάσταση και ο Φράνκο αναγκάστηκε να περιορίσει, τουλάχιστον επιφανειακά, την κίνηση των Γερμανών στη χώρα του, αν και ποτέ η συνεργασία εκείνη δεν διακόπηκε. Θεωρείται μάλιστα ότι συνεχίστηκε και μετά την πτώση του Γ΄Ράιχ. Κάποιοι άλλοι αναφέρουν την Ελβετία ως χώρα προορισμό των τραπεζικών αποθεμάτων των Γερμανών αξιωματούχων, άρα και των ιδίων. Ιδιαίτερη μνεία όμως γίνεται για την Αργεντινή και τη πόλη Σαν Κάρλος Ντε Μπαριλότσε, όπου κατέφυγαν πολλά εξέχοντα στελέχη του Γ΄Ράιχ με σκοπό να ανασυνταχθούν και να επιστρέψουν.

Με τις θεωρίες άλλοτε να καλύπτονται από τον μύθο και τα στοιχεία από τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του FBI να παρουσιάζουν μια τρομακτική πραγματικότητα σχετικά με την προσπάθεια των Γερμανών αξιωματούχων και βιομηχάνων να επιστρέψουν στα ευρωπαϊκά σαλόνια ως οικονομικοί άρχοντες, ουδείς πλέον μπορεί να αποκλείσει το γεγονός πως η Δύση έκανε τα στραβά μάτια θέλοντας να αποκομίσει πέρα από τον γερμανικό χάλυβα και τις τεχνολογικές γνώσεις του Γ΄Ράιχ.

Μετά το τέλος του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου, οι σύμμαχοι ενδιαφέρθηκαν ιδιαιτέρως για την απόκτηση της ναζιστικής τεχνολογίας, Πυρηνικοί αντιδραστήρες, αεροσκάφη Στελθ, συνθετικά καύσιμα, πύραυλοι V-2, πυραυλοκινητήρες, συστήματα τηλεκατεύθυνσης, κινητήρες jet, αλλά και αποτελέσματα πολλών βιοϊατρικών ερευνών και πειραμάτων ήταν κάποια από τα τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα της Ναζιστικής Γερμανίας που θέλησαν να αποκτήσουν. 

Στο μεταξύ μυστικά προγράμματα, όπως το PAPERCLIP, το PROJECT 63 και το NATIONAL INTEREST έδωσαν τη δυνατότητα σε πολλούς επιστήμονες της Ναζιστικής Γερμανίας να βρεθούν στις ΗΠΑ και να οικοδομήσουν για λογαριασμό των πρών αντιπάλων τους την εποχή της νέας τεχνολογίας. Την ίδια ώρα ηγετικός ρόλος που έλαχε σήμερα στη Γερμανία δεν ξυπνά απλώς τα φαντάσματα της Ιστορίας, αλλά μας βάζει στον πειρασμό να κάνουμε περίεργους συνειρμούς για το πως και ποιοι τελικά οικοδόμησαν την Ενωμένη Ευρώπη.

ΠΗΓΗ