ΕΛΛΑΔΑ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ

Πέμπτη, 24 Νοεμβρίου 2016

ΠΩΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ!!!

Γράφει η Φωτεινή Μαστρογιάννη

Η παθητική στάση του ελληνικού λαού προκαλεί την απορία πολλών. Ωστόσο η παθητικότητα αυτή αποτελεί συνισταμένη πολλών παραγόντων. Κάποιοι από αυτούς όπως είναι η χειραγώγηση και η οικονομική εξάρτηση και ο ρόλος κέντρου-περιφέρειας στην ΕΕ έχουν παρουσιασθεί σε προηγούμενα άρθρα μου.

Σε αυτό το άρθρο θα παρουσιάσω το φαινόμενο της νεοαποικιοκρατίας. Το νέο ελληνικό κράτος αποτελεί δημιούργημα των Μεγάλων Δυνάμεων. Οι σχέσεις όμως υποτέλειας υπήρξαν ήδη από την εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ως δημιούργημα λοιπόν τρίτων (κατ’άλλους προτεκτοράτο) έχει δημιουργήσει σχέσεις εξάρτησης οικονομικές και πολιτισμικές.

Η νεοαποικιοκρατία είναι η εκμετάλλευση των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών από τις αναπτυγμένες με έμμεσους τρόπους. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η νεοαποικιοκρατία αποτελεί μία εξέλιξη του καπιταλισμού όπου οι καπιταλιστικές δυνάμεις (έθνη και επιχειρήσεις) επιβάλλονται στα πιο αδύναμα έθνη μέσω των ενεργειών του διεθνούς καπιταλισμού αντί με μεθόδους άμεσης επιβολής.

Η πολιτισμική αποικιοκρατία αποτελεί τμήμα της νεοαποικιοκρατικής θεωρίας μαζί με την παγκοσμιοποίηση. Στην πολιτισμική αποικιοκρατία το κυρίαρχο έθνος ελέγχει τις αξίες του κυριαρχούμενου μέσω των ΜΜΕ, της εκπαίδευσης, της θρησκείας και της γλώσσας με σκοπό πάντα την οικονομική υποδούλωση. 

Στη χώρα μας αυτό μπορεί να το παρατηρήσει κάποιος με τη μόδα των γκρήκλις, των ξένων πινακίδων στα καταστήματα κοκ. (γλώσσα), με την υποβάθμιση των ιστορικών στοιχείων του έθνους (εκπαίδευση), τα ΜΜΕ (με τις αμερικάνικες σειρές και πρόσφατα με τις τούρκικες) και της θρησκείας (υποβάθμιση κυρίαρχου δόγματος στα ΜΜΕ βλ. αντικληρικαλισμός, στην εκπαίδευση -αφαίρεση χριστιανικών συμβόλων, κατάργηση προσευχής κοκ).

Επιβάλλεται έτσι μία αποικιοκρατική νοοτροπία όπου ο κυριαρχούμενος αναπτύσσει συναισθήματα κατωτερότητας και ο κυρίαρχος θεωρείται ανώτερος γιατί ανήκει (ο κυρίαρχος) σε μία ανώτερη φυλή (θα μας σώσουν οι ξένοι που είναι «καλύτεροι» από εμάς).

Η πολιτισμική αποικιοκρατία αποκαλείται και «μαλακή ισχύς» (soft power) και γίνεται με τρόπο που είναι ελκυστικός στον κυριαρχούμενο. Για παράδειγμα οι τούρκικες τηλεοπτικές σειρές έχουν στοιχεία που να μπορεί να ταυτισθεί ο μέσος Έλληνας με τον τούρκο ηθοποιό βλ. ντύσιμο, οικογενειακά θέματα, κατοικία κτλ. Οι σειρές αυτές χρησιμοποιούνται ως εργαλείο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

 Η μη μεταγλώττισή τους έχει ως σκοπό το άκουσμα της τουρκικής γλώσσας να καταστεί οικείο στον Έλληνα οπότε σε μία πιθανή ενδεχόμενη στρατιωτική επίθεση της Τουρκίας να μην μπορεί να αντιδράσει γιατί δεν αντιδρούμε σε κάτι που έχουμε αποδεχθεί ως οικείο ή ακόμα και φιλικό.Το ίδιο έχει συμβεί και με τις αμερικανικές σειρές με αποτέλεσμα την υιοθέτηση του αμερικανικού τρόπου ζωής και σκέπτεσθαι (τα γκρήκλις ακόμα και η αλλοίωση των σημείων στίξης της ελληνικής γλώσσας αποτελούν χαρακτηριστική περίπτωση).

Η αποικιοκρατική νοοτροπία στον καταπιεζόμενο αναπτύσσει συναισθήματα κατωτερότητας (David & Okazaki, 2006a) δημιουργώντας τα αντίστοιχα ψυχολογικά τραύματα (χαμηλή αυτοεκτίμηση, υψηλά επίπεδα αυτοκτονίας – περίπου 30-50.000 αυτοκτονίες στην Ελλάδα της κρίσης). Πόσοι δεν έχουν ακούσει Έλληνες να «αυτομαστιγώνονται» λέγοντας ότι είναι τεμπέληδες, διεφθαρμένοι κτλ. ;

Η νεοαποικιοκρατία και η αποικιοκρατική νοοτροπία εκδηλώνεται με πέντε βασικούς τρόπους που είναι (Decena, 2014): εσωτερικευμένη πολιτισμική και εθνική κατωτερότητα (οι Ευρωπαίοι είναι «καλύτεροι» από τους Έλληνες που είναι «τεμπέληδες» και «διεφθαρμένοι»), πολιτισμική ντροπή (μετά την αρχαία Ελλάδα δεν υπήρξε τίποτα, οι νεοέλληνες δεν έχουν ιστορική συνέχεια κτλ.) διακρίσεις εντός του ίδιου του λαού (η μία κοινωνική τάξη στρέφεται εναντίον της άλλης μέσω του κοινωνικού αυτοματισμού που προωθείται από τα ΜΜΕ), τα φυσικά χαρακτηριστικά (η άρια φυλή είναι ανώτερη γιατί είναι ψηλή και ξανθιά) και το αποικιοκρατικό χρέος βάσει του οποίου οι Έλληνες θα πρέπει να είναι ευγνώμονες στους Ευρωπαίους που ήρθαν για να τους «σώσουν».

Η λύση στο πρόβλημα είναι η «αντιαποικιοκρατία» του πνεύματος. Ο Έλληνας θα πρέπει να πάψει να αισθάνεται ντροπή και να ανακτήσει την αξιοπρέπειά του. Μέσω της συλλογικότητας να αρχίσει να αποκτά κριτική σκέψη και έτσι να διασώσει όχι μόνο την εθνική του ταυτότητα αλλά και την πνευματική του υγεία. Διαφορετικά η επιβίωση θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη εάν όχι αδύνατη.

  Φωτεινή Μαστρογιάννη

Οικονομολόγος, συγγραφέας, καθηγήτρια ΜΒΑ

Ενδεικτική βιβλιογραφία

David, E.J.R. & Okazaki, S. (2006a). Colonial mentality: A review and recommendation for filipino American psychology. Cultural Diversity and Ethnic Minority Psychology. 2006: 12 (1):1-16.

http://www.zerohedge.com/news/guest-post-middle-class-heres-whats-destroying-your-future

http://sociologyindex.com/cultural_colonialism.htm

http://www.aquila-style.com/focus-points/muslimlifestyle/turkish-tv-dramas/62908/

https://www.britannica.com/topic/neocolonialism

http://scholarworks.smith.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1846&context=theses

ΠΗΓΗ

O Tσίπρας «ξέπλυνε» τις ΗΠΑ!

20-11-2016

του Γιώργου Δελαστίκ

Απίστευτης έκτασης επιχείρηση «ξεπλύματος» της πολιτικής των ΗΠΑ απέναντι στην Ελλάδα έλαβε χώρα από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, με αφορμή την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. «Αποχαιρετούμε τον πρόεδρο Ομπάμα που εργάστηκε με σθένος για τη δημοκρατία», είπε ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηριστικά. «Για να παραμείνει η Ελλάδα ανταγωνιστική χώρα πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις», τόνισε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος αμέσως μετά τόνισε: «Θα ήθελα να συγχαρώ τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα για τις μεταρρυθμίσεις»!

Φαίνεται ότι τον Τσίπρα και τον Ομπάμα τους ενώνει η παταγώδης αποτυχία και των δύο να εκπληρώσουν τις θεμελιώδεις προεκλογικές υποσχέσεις τους. «Θα κλείσει το Γκουαντανάμο σε 100 μέρες», είχε υποσχεθεί ο Ομπάμα — δηλαδή σε τρεις μήνες και δέκα μέρες. Ο Ομπάμα έμεινε στην εξουσία όχι 3, αλλά συνολικά… 96 (!) μήνες και φυσικά ούτε κατά διάνοια δεν έκλεισε το Γκουαντανάμο. Ο Τσίπρας είχε υποσχεθεί 13η σύνταξη σε όσους παίρνουν κάτω από 700 ευρώ, αλλά αντί γι’ αυτό …μειώνει τις συντάξεις. Μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, οι Γερμανοί αντιμετώπισαν με περιφρόνηση τον Ομπάμα, αφού αυτός που θα αναλάβει ανήκει στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα και διαφέρει από τον Ομπάμα στις πολιτικές του θέσεις όσο η μέρα με τη νύχτα. «Παρά τον ενθουσιασμό, τίθεται κυρίως ένα ερώτημα από την επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα», αναρωτιέται στην ιστοσελίδα του το δεύτερο τηλεοπτικό κανάλι της Γερμανίας ZDF και το προσδιορίζει: «Πόσο βάρος έχουν τα λόγια του Ομπάμα στην Ουάσιγκτον και την Ευρώπη;». Η Μπιλτ, που είναι μακράν πρώτη σε κυκλοφορία, έχει έτοιμη την απάντηση: «Τίποτα δεν έφερε για τον πρωθυπουργό Τσίπρα η επίσκεψη Ομπάμα»!

Μόνο η ιταλική εφημερίδα Λα Ρεπούμπλικα, η οποία συνδέεται πολιτικά με τον καταρρέοντα Ιταλό σοσιαλιστή πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι , έδειξε ενθουσιασμένη: «Ο πραγματικός παραλήπτης του μηνύματος σχετικά με την αναποτελεσματικότητα της λιτότητας είναι η Γερμανία», τόνισε χαρακτηριστικά. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν δίστασε να το πει κατάμουτρα στον Ομπάμα: «Όποιος λέει “θα ανακουφίσουμε τα χρέη σας” προσφέρει κακή υπηρεσία στην Ελλάδα», δήλωσε χωρίς περιστροφές τη νύχτα της Τρίτης. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ της Φώφης παρενέβη στη συζήτηση. «Είναι σημαντική η επίσκεψη του προέδρου Ομπάμα στη χώρα μας, έστω κι αν είναι απερχόμενος… Το πρόβλημα είναι ότι ο Ομπάμα φεύγει, αλλά δυστυχώς τα προβλήματα μένουν εδώ και μένουν άλυτα». Καταλυτική όμως ήταν η παρέμβαση της αναπληρώτριας εκπροσώπου Τύπου του κόμματος Ν. Γιαννακοπούλου, η οποία ήταν σαφώς πιο επιθετική απέναντι στην κυβέρνηση. «Βεβαίως, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι δεν θα υπάρξει συνέχεια της θητείας του Ομπάμα από τη Χίλαρι Χίλτον, αλλά ανάληψη της προεδρίας από τον κ. Τραμπ», άρχισε.

«Αυτό μειώνει σε ένα βαθμό τις προσδοκίες… Όμως σε κάθε περίπτωση πρέπει να πάψουμε να βλέπουμε τον οποιοδήποτε ξένο ηγέτη ως τον Άγιο Βασίλη που θα δώσει τη μαγική λύση στα προβλήματα της Ελλάδας», πρόσθεσε η αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ. Διασκεδαστική ήταν η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος γνωρίζει πως οι Αμερικανοί τον βλέπουν ως υποχείριο των Γερμανών, οπότε και προσπάθησε να υποκριθεί και τον φιλοαμερικανό. Στην αρχή έβαλε τον εκπρόσωπο κόμματος Γ. Κουμουτσάκο να δηλώσει: «Η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τη σημαντική επίσκεψη του προέδρου Ομπάμα στην Ελλάδα. Τόσο σε επίπεδο ουσίας όσο και σε επίπεδο εικόνας πέρασε κάτω από την πήχυ», ισχυρίστηκε ο Κουμουτσάκος. «Η επίσκεψη Ομπάμα συνιστά αναμφισβήτητα σημαντικό γεγονός για την πατρίδα μας», είπε στη συνέχεια ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όμως στη συνέχεια πρόσθεσε μένοντας πιστός στους Γερμανούς: «Ασφαλώς είναι πολύ σημαντική η στήριξη των φίλων μας, όπως είναι ο πρόεδρος Ομπάμα, αλλά από μηχανής θεοί δεν υπάρχουν». Εδώ που τα λέμε, ο Ομπάμα μετά το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, που έδωσε την προεδρία των ΗΠΑ στον Ντόναλντ Τραμπ, μπορούσε να μιλήσει πιο ελεύθερα από όσο αν είχε εκλεγεί πρόεδρος η απολύτως συστημική Χίλαρι Κλίντον και έτσι να υπερτονίσει τις διαφορές των Δημοκρατικών με τους Ρεπουμπλικανούς. Αυτό εξέφρασε με την ομιλία του στο ίδρυμα Νιάρχος. «Έχω επίγνωση και είμαι υπερήφανος για όλα όσα έχει κάνει η κυβέρνησή μου για να στηρίξει την Ελλάδα σε αυτές τις προσπάθειες — και μέρος του σκοπού της επίσκεψής μου είναι να αναδείξει στον κόσμο τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει εδώ στην Ελλάδα», είπε ο Ομπάμα και πρόσθεσε αμέσως:

«Υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να κάνουμε. Θέλω να συγχαρώ τον πρωθυπουργό Τσίπρα για τις πολύ δύσκολες μεταρρυθμίσεις». Από τα χείλη του ίδιου του προέδρου των ΗΠΑ, λοιπόν, άκουσε ο Τσίπρας ότι ηγείται της …αμερικανικής «Αριστεράς» στην Ελλάδα!

http://prin.gr/

Τα τσιράκια της εφημερίδας Αυγής

κυριακή, 20 νοεμβρίου 2016

Έχουν ξεφύγει και μετέρχονται μαφιόζικων μεθόδων...

Vasiliki Siouti

Οι ζωές των άλλων

Δημοσιογράφος της Αυγής -γιατί συνάδελφο δεν τον λέω- ο οποίος μέχρι πρότινος μου ήταν παντελώς άγνωστος, μου ζητούσε από χθες επιμόνως να λογοκρίνω σχόλια επικριτικά προς την κυβέρνηση και να διαγράψω όσους τα γράφουν στον τοίχο μου. Τον αγνόησα αλλά επέμενε, ενοχλητικά πάντα. Προσπάθησα και ήμουν μέχρι τέλους ευγενική. Μόνο που είναι χαρακτηριστικό των θρασύδειλων να εκλαμβάνουν την...

ευγένεια και την ανοχή ως αδυναμία. Επανήλθε λοιπόν -πάντα ινμποξ- με χυδαία και σεξιστικά υπονοούμενα (από αυτά που δημοσίως καταγγέλλουν) αφήνοντας φθηνά υπονοούμενα ότι ψάχνει την προσωπική μου ζωή για να μάθει για τις σχέσεις που είχα. Λες και έχω κάτι να κρύψω. Την άλλη φορά μακάρι να έχει τα κότσια να τα γράψει στον τοίχο μου αντί για ινμποξ, για να διασκεδάσουν και άλλοι όπως εγώ.

ΥΓ1 Δεν είμαστε όλοι τσιράκια της εξουσίας σαν αυτόν. Προσωπικά -και είμαι πολύ περήφανη για αυτό- δεν έχω δεχθεί ποτέ να γίνω τσιράκι και πάντα αρνήθηκα τα δώρα της εξουσίας όποτε μου προσφέρθηκαν, και από την δική του κυβέρνηση που υπηρετεί. Αν θέλει να επανέλθω με λεπτομέρειες.
ΥΓ2 Σημειώνω τα αποσιωπητικά και το καλή τύχη που μου έγραψε στο τέλος, υπονοώντας άραγε ότι θα την χρειαστώ; Επειδή πλέον κάποιοι έχουν ξεφύγει και μετέρχονται μαφιόζικων μεθόδων, απλά το σημειώνω.

Ο Ερντογάν και η μεταμόρφωση σε ένα αρσενικό «υβρίδιο» της Τανσού Τσιλέρ

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 φώτισε το άστρο της Τανσού Τσιλέρ στο πολιτικό στερέωμα της Τουρκίας. Τότε η Τουρκάλα πρωθυπουργός, με προϋπηρεσία στην Παγκόσμια Τράπεζα και χωρίς συναίσθηση της τουρκικής πραγματικότητας, ακολούθησε μια ριζοσπαστική πολιτική για να αντιμετωπίσει το κουρδικό...

του ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ

Στο πλαίσιο της ριζοσπαστικής πολιτικής που ακολούθησε, η Τσιλέρ προχώρησε στη σύλληψη των Κούρδων βουλευτών του κουρδικού κόμματος DEP, ανάμεσα στους οποίους και η Λεϊλά Ζάνα. Ενα άλλο μέτρο που έλαβε η άλλοτε «σιδηρά κυρία» της Τουρκίας ήταν η... έγκριση από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας μακροσκελούς καταλόγου με επιχειρηματίες, διανοουμένους και πολιτικούς που υποστήριζαν το κουρδικό κίνημα, για εκτέλεσή τους από τους δολοφόνους του τουρκικού κράτους. Ακολούθησαν χιλιάδες δολοφονίες, που έμειναν ανεξιχνίαστες, και το κάψιμο τεσσάρων χιλιάδων κουρδικών χωριών από τον τουρκικό στρατό.

Τώρα ο Ερντογάν, αντιλαμβανόμενος ότι η διαδικασία που ξεκίνησε το 1991, με την Καταιγίδα της Ερήμου, θα ολοκληρωθεί τα επόμενα χρόνια με τη χειραφέτηση των Κούρδων και τη δημιουργία ομόσπονδων κρατιδίων σε Ιράκ, Συρία και Τουρκία, άρχισε να μεταμορφώνεται σε ένα αρσενικό υβρίδιο «Τσιλέρ», εξασφαλίζοντας τη στρατηγική συμμαχία σε πολιτικό επίπεδο του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) και σε «επιχειρησιακό» των Γκρίζων Λύκων, παρακλαδιού του ΜΗΡ και ενεργούμενου του βαθέος κράτους.

Η Τουρκία του Τσιλερντογάν, για να αποφύγει να πιει το «πικρόν ποτήριον» της αναγνώρισης της σκληρής κουρδικής πραγματικότητας, αποφάσισε να σχεδιάσει μια νέα πολιτική σε εσωτερικό και εξωτερικό επίπεδο.

Στο δεύτερο επίπεδο σχεδίασε την εισβολή στο Ιράκ, σε περίπτωση που οι Κούρδοι του ΡΚΚ παραμείνουν στην Επαρχία Σιντζάρ, όπου οι ιεροί τόποι των Γεζίντι. Για τον λόγο αυτό και για να γίνει πιστευτή, μετακίνησε πρόσφατα την 28η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, η οποία παρεμπιπτόντως έχει κύρια αποστολή την απόβαση σε ελληνικό νησί, στα σύνορα με το Ιράκ, σε απόσταση μόνο 50 χλμ. από το Σιντζάρ. Επίσης, στο ίδιο πλαίσιο έχει εισβάλει στη Συρία με μεγάλες δυνάμεις τεθωρακισμένων και καταδρομών, προσπαθώντας να αποτρέψει την ένωση των κουρδικών καντονιών και τη μετέπειτα έξοδο των Κούρδων στη Μεσόγειο.

Στο ίδιο επίπεδο συγκρούεται σκληρά με τις ΗΠΑ, για να αλλάξουν την πολιτική υποστήριξης των Κούρδων της Συρίας, τους οποίους η Ουάσινγκτον εξοπλίζει, την ίδια ώρα που η Αγκυρα τους θεωρεί τρομοκράτες. Σε συνέχεια της ίδιας πολιτικής, η Αγκυρα τα δίνει ΟΛΑ στη Μόσχα, προκειμένου να εξασφαλίζει την άδειά της να βομβαρδίζει αεροπορικώς την Αλ Μπαμπ, για να την καταλάβουν τα τουρκικά στρατεύματα και να φράξουν τον δρόμο των Κούρδων προς τη Μεσόγειο.

Ολη αυτή η κατάσταση αποτελεί και την καρδιά του ζητήματος που θα πρέπει να απασχολήσει την ελληνική πολιτική ηγεσία αλλά και εκείνους που χαράσσουν την εθνική στρατηγική της Ελλάδας. Με άλλα λόγια, βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι ριζοσπαστικοποίησης της Τουρκίας και ανακατατάξεων στο μαλακό υπογάστριό της - ανακατατάξεις που θα επηρεάσουν την ίδια και εξ αντανακλάσεως την Κύπρο και την Ελλάδα.

Για άλλη μια φορά καλούμε τους Ελληνες στρατηγιστές να πιάσουν τα μολύβια τους. Για να είναι η Ελλάδα και η Κύπρος μπροστά από τις εξελίξεις και όχι για άλλη μια φορά ασθμαίνουσες ουραγοί...

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Δ. Κουφοντίνας: «Ο Γιωτόπουλος μου προκαλεί θλίψη και αηδία»

20/11/2016

Συνέντευξη του Δημήτρη Κουφοντίνα στην Κατερίνα Κατή. Εφημερίδα Documento20 Νοέμβρη 2016

Ενδεικτική της αποστροφής Κουφοντίνα για τη συμπεριφορά του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου είναι η άρνησή του να προφέρει ακόμα και το επίθετό του, αφού καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης τον αποκαλεί «κύριο Γ.».

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο μοναδικός από τους καταδικασθέντες για τη 17Ν που έχει αναλάβει την παλτική ευθύνη για τη δράση της, κατηγορεί ευθέως τον Αλ. Γιωτόπουλο για ανηθικότητα, αφού αναφερόμενος στη συμπεριφορά του παραλληλίζει την ηθική του με την ηθική «κρεμάστε τον αδερφό μου γιατί ζαλίζομαι».

«Ήξερε καλά τι έκανε ο κύριος Γ. όταν κατασκεύαζε αυτά τα μυθεύματα» υποστηρίζει ο Δημ. Κουφοντίνας αναφερόμενος στη νέα έρευνα για την υπόθεση της 17Ν που προκάλεσε η επιστολή Γιωτόπουλου.
Του επιστρέφει μάλιστα τους υπαινιγμούς για συνεργασίες με τις αρχές και εξαφάνιση στοιχείων ώστε να μείνουν ασύλληπτα συγκεκριμένα άτομα λέγοντας: «Ποιος ξέρει τι άλλο θα επινοήσει. Σενάρια που ταυτίζονται με τις τερατουργίες που εξέβραζαν οι οχετοί από τα υπόγεια των δυσωδών υπηρεσιών».

Ακόμη, ο Δημήτρης Κουφοντίνας στην τηλεφωνική συνέντευξη που μας παραχώρησε μιλά για την εκδήλωση διαμαρτυρίας των πολιτικών κρατουμένων του Κορυδαλλού στην επίσκεψη Ομπάμα, σχολιάζει τις «μεταρρυθμίσεις που φέρνει στη χώρα μας» ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, αναρωτιέται αν θα υπήρχε «νεοτρομοκρατία» αν δεν έβρισκε κοινωνική αποδοχή, αλλά εξηγεί και γιατί δεν του χορηγούν άδεια εξόδου παρότι το δικαιούται εδώ και έξι χρόνια

«Δεν υπογράφω δήλωση μετάνοιας» δηλώνει, απαντώντας έτσι στις αρμόδιες επιτροπές που απορρίπτουν τα αιτήματά του με το σκεπτικό ότι δεν υπάρχει μεταμέλεια παρά τη διαβεβαιώσεις του «στο όνομα της ιδεολογίας μου και στους ανθρώπους που θα αναλάβουν την ευθύνη χορήγησης της άδειας ότι θα τηρήσω τους όρους που θα μου τεθούν».

«Δεν θα μπω σε μια συζήτηση φρονηματικού χαρακτήρα μαζί σας κι έχω την εντύπωση ότι κάτι τέτοιο δεν αφορά την άδεια» είχε ξεκαθαρίσει και ενώπιον της επιτροπής.

– Καλημέρα, τι κάνεις;

– Επειδή σαν σήμερα σας 15 Νοέμβρη 1973 ξεκινούσε η εξέγερση του Πολυτεχνείου με σύνθημα «έξω οι ΗΠΑ» και επειδή σήμερα διάλεξε προκλητικά να έρθει ο Ομπάμα, εδώ στον Κορυδαλλό οι πολιτικοί κρατούμενοι κρατάμε το μεσημέρι ανοιχτό το προαύλιο, συμμετέχοντας συμβολικά κι εμείς στις αντιαμερικανικές εκδηλώσεις. Αυτό κάνουμε τώρα.

– Μα τώρα ο Ομπάμα είναι φίλος μας, φέρνει ελπίδα.

– Φέρνει «μεταρρυθμίσεις», που θα πει μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ομαδικές απολύσεις κ.λπ. Έρχεται να πουλήσει αεροπλάνα, να βάλει πιο βαθιά τη χώρα στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, να βάλει ταφόπλακα στο Κυπριακό. Ναι, πραγματικά, κάποιοι θυμήθηκαν όψιμα το «οι Αμερικανοί είναι φίλοι μας» και απαγορεύουν τις διαδηλώσεις εναντίον τους.

– Όμως, θα μας στηρίξουν απέναντι στους Γερμανούς για το χρέος.

– ΗΠΑ και Γερμανία δεν τσακώνονται για χάρη μας. Μαζί είναι στην τρόικα, μαζί χρησιμοποιούν το χρέος για την υποταγή και την αποικιοποίηση της χώρας. Αν τσακώνονται μεταξύ τους, σε τελευταία ανάλυση ο καβγάς είναι για το πάπλωμα, για το πώς θα μοιράσουν το ελληνικό οικόπεδο με την προνομιακή γεωπολιτική θέα. Εμείς δηλαδή θα χαιρόμαστε αν μας τρώει ο λύκος και όχι η ύαινα;

– Ναι, αλλά από αυτό τον καβγά δεν μπορεί να βγει κάτι καλό για εμάς; Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να ελπίζει στην κυβέρνηση που διαπραγματεύεται;

– Όταν σε θεωρούν δεδομένο, δεν μπορείς να διαπραγματευτείς. Ο ελληνικός λαός πίστεψε στην ελπίδα και με εξαιρετική γενναιοδωρία πήρε ένα κόμμα του 3% και το έκανε κυβέρνηση. Και αυτή η κυβέρνηση, δίχως σχέδιο, δίχως προετοιμασία, δίχως τη στόφα που απαιτεί η ιστορική προοπτική, είπε το «ναι» σε όλα, υπέκυψε. Την ιστορία όμως ποτέ δεν την έγραψαν τα «ναι», πάντα τα «όχι» τη γράφουν, και η μόνη αυθεντική ελπίδα του λαού είναι αν πει «όχι» στους ξένους προστάτες και τους ντόπιους μεσσίες.

– Ας περάσουμε σε άλλα, πιο ειδικά θέματα. Τι έχεις να πεις για την τελευταία επιστολή Γιωτόπουλου;

– Τι να πω; Θλίψη και αηδία προκαλεί. Είχε δίκιο εκείνος ο παλιός κομμουνιστής που έλεγε ότι ο κατήφορος δεν έχει πάτο.

– Στην επιστολή όμως κάνει συγκεκριμένες αναφορές σε τρεις «κολλητούς» και άλλους πέντε «συνδεόμενους».

– Και στην επόμενη επιστολή ποιος ξέρει τι άλλο θα επινοήσει. Σενάρια, που ταυτίζονται όμως με τις τερατουργίες που εξέβραζαν οι οχετοί από τα υπόγεια δυσωδών υπηρεσιών. Αλλά σύμφωνα με την ηθική του κυρίου Γ, αν τυχόν υπήρχαν στα σπίτια της οργάνωσης στοιχεία γι’ αυτούς τους φανταστικούς και μυστηριώδεις «οκτώ», αυτοί θα έπρεπε να συλληφθούν γιατί έτσι θα αδυνάτιζαν οι κατηγορίες εναντίον του. Ανατριχιαστικό. Είναι η ηθική «κρεμάστε τον αδερφό μου γιατί ζαλίζομαι».

– Μετά όμως την επιστολή Γιωτόπουλου η Αντιτρομοκρατική ξανάνοιξε τον φάκελο της 17Ν…

– Όταν ο κύριος Γ κατασκεύαζε αυτά τα μυθεύματα, ήξερε καλά τι έκανε. Θα ήταν ανόητος αν περίμενε ότι η αστυνομία δεν θα χρησιμοποιούσε αυτή την ευκαιρία. Έτσι, η Αντιτρομοκρατική πήρε τη σκυτάλη, ξανάρχισε τη φάμπρικα των διαρροών, αναμοχλεύει έωλες ιστορίες και ξαναστήνει σαθρές κατασκευές που έχουν ξεκαθαρίσει και καταρρεύσει από παλιά, εμπλέκει ανθρώπους που έχει ταλαιπωρήσει και στο παρελθόν, αναστατώνει οικογένειες και ζωές. Όμως αυτή η συντονισμένη επιχείρηση επαναφοράς του κλίματος τρομοϋστερίας δεν θα περάσει.

– Αν έρθει η Αντιτρομοκρατική, τι θα τους πεις;

Εγώ δεν έχω τίποτα να πω μαζί τους. Ας πάνε να ρωτήσουν τον κύριο Γ., μπορεί κάτι να έχει λησμονήσει.

– Έχεις μπει στον δέκατο πέμπτο χρόνο σου στη φυλακή και παρότι εδώ και πάνω από έξι χρόνια δικαιούσαι άδετα, όχι μόνο δεν σου δίνουν, αλλά δεν τηρούν καν τα χρονικά όρια για την εξέταση των αιτήσεων σου και καθυστερούν επί πολλούς μήνες τη σύγκληση του αρμόδιου συμβουλίου της Φυλακής, καταστρατηγώντας έτσι το δικαίωμα στην άδεια. Γιατί γίνεται αυτό;

– Είναι φανερό ότι υπάρχει ένα καθεστώς ειδικής αντιμετώπισης. Αν όμως εγώ συζητάω δημόσια το ζήτημα της άδειας στους πολιτικούς κρατούμενους, είναι επειδή νομίζω ότι ενδιαφέρει ευρύτερα την κοινωνία για δύο κυρίως λόγους. Πρώτα, γιατί η άλλη όψη του νομίσματος της μνημονιακής οικονομικής καταστολής είναι η περιστολή των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Ένα από αυτά τα δικαιώματα που περιστέλλονται (και που δεν είναι παραχωρήσεις αλλά κατακτήσεις αγώνων) είναι και το ζήτημα της άδειας. Και δεύτερο, επειδή η κυβέρνηση αυτή που θέλει να λέγεται αριστερή θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση, σε ό,τι με αφορά, την αποκήρυξη των ιδεών μου. Ζητά να υπογράψω δήλωση μετάνοιας. Όμως αυτό το τίμημα δεν μπορώ να το καταβάλω. Είμαι πολύ μικρός για να διαπράξω τόσο τεράστια ατιμία απέναντι στην επαναστατική μνήμη. Θα ήταν δειλία, ποταπότητα να κηλιδώσω τη μικρή προσωπική μου ιστορία με μια τέτοια ταπεινή πράξη.

– Πριν από λίγες ημέρες έγινε επίθεση κατά της γαλλικής πρεσβείας. Πώς τη σχολιάζεις;

Αν η ενέργεια αυτή έγινε, για παράδειγμα, ως αλληλεγγύη στον επαναστάτη Ζορζ Ιμπραχίμ Αμπντάλα, που το γαλλικό κράτος, εκδικητικά και παραβιάζοντας τους ίδιους του τους νόμους, τον κρατά φυλακή 33 χρόνια τώρα, τότε η συμβολική αυτή ενέργεια μιλά από μόνη της.

– Ποια είναι η γνώμη σου για τη λεγόμενη «νεοτρομοκρατία»;

– Όταν έκλεισε ο δικός μας κύκλος του αντάρτικου πόλης, είδαμε άλλους κύκλους να ανοίγουν, ενός νέου αντάρτικου, με χαρακτηριστικά διαφορετικά από τα δικά μας, πιο «μητροπολιτικά», πιο «κοινωνικά», με τις αναμενόμενες διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό του όσον αφορά τη στόχευση, το σχέδιο, την κοινωνική απεύθυνση. Όμως να ρωτήσω κι εγώ από τη μεριά μου, γιατί υπάρχει αυτή η «ελληνική εξαίρεση», αυτή η «δυναμική επιμονή», που δεν θα υπήρχε αν δεν έβρισκε κάποια κοινωνική αποδοχή; Έχω προσπαθήσει να απαντήσω: οφείλεται σε ιστορικούς λόγους, αλλά σχετίζεται και με τη σημερινή συγκυρία. Μήπως είναι κι αυτό ένα κομμάτι, μία από τις όψεις μιας κοινωνικής αντίστασης, γιατί «δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη»;

– Ναι, νομίζω ότι απαντάς και στα δύο βιβλία σου πάνω σε αυτό, τόσο στο πρώτο, το αυτοβιογραφικό ας πούμε, όσο και στο δεύτερο, στον διάλογο με τον συνάδελφο Τάσο Παππά. Πού στόχευες όμως ευρύτερα όταν τα έγραφες;

– Γράφω, ιδίως με όλα αυτά που γίνονται, γιατί αν δεν γράψω, ως πολιτικός άνθρωπος θα εκραγώ. Γράφω για τον απολογισμό, γιατί πρέπει να δώσουμε λογαριασμό για όσα έγιναν στον φυσικό αποδέκτη του λόγου μας, γράφω για να ανοίξει ο διάλογος γι’ αυτό το κομμάτι της ιστορίας μας, γράφω και για την προοπτική, γι’ αυτά που μέλλεται να έρθουν, «με το αυτί στη βοή των επερχόμενων γεγονότων». Επειδή η κοινωνική χειραφέτηση είναι πρώτιστα φαινόμενο της κοινωνικής συνείδησης, επιζητώντας να πάρω μέρος κι εγώ στον πόλεμο των ιδεών, που έρχεται από παλιά, συνεχίστηκε και μέσα από τη δική μας δράση και θα συνεχίζεται μέχρι να έρθει η εποχή του ανθρώπου.

http://4.bp.blogspot.com/

ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Η σκιώδης κυβέρνηση του Κυριάκου!

20-11-2016

"Ενώνουμε τους Έλληνες για τη μεγάλη πολιτική αλλαγή" "τουίταρε" ο επίδοξος νέος Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης. Πολιτική αλλαγή με Μπακογιάννη, Καραμανλή, Βαρβιτσιώτη, Κεφαλογιάννη, Σταϊκούρα και το σύνολο σχεδόν της Κυβέρνησης Σαμαρά που αποδοκιμάστηκε για τις φρούδες εξαγγελίες του Ζαππείου και την αδιέξοδη μνημονιακή της υποταγή.

Αυτό δεν είναι μεγάλη πολιτική αλλαγή, δυστυχώς. Αυτό είναι πολιτική κληρονομιά μίας ολιγαρχικής κοινωνίας που προ και μετά Μνημονίων διέσυρε την Ελλάδα, προστάτευσε τις μιζαδόρικες καταθέσεις της αλλοδαπής και σπατάλησε τα χρόνια της ανάκαμψης παραδίδοντας τη σκυτάλη στη σημερινή αλληλέγγυα Κυβέρνηση της ουτοπίας και στο παγκόσμιο κατεστημένο που τόσο εκκωφαντικά αποδοκιμάστηκε από τον αμερικανικό λαό.

Με τέτοιες επιλογές δίκαια ο ενεχυροδανειστής μας κ.Σόιμπλε μας επιτιμά πως ζούμε πέραν των δυνατοτήτων μας. Αν οι σημερινοί αντιπρόσωποι του λαού και επίδοξοι κλειδοκράτορες της επόμενης μέρας της Ελλάδας που θα φέρουν την πολιτική αλλαγή είναι τα συνεχώς και ανιαρώς προβαλλόμενα μεταπολιτευτικά πολιτικά απολιθώματα και οι απόγονοί τους, σε μία Ελλάδα τόσων εκατομμυρίων, τότε πράγματι ζούμε πέρα των δυνατοτήτων μας. 

Είναι όμως αυτές οι δυνατότητες της Ελλάδας ή μήπως αυτές διευκολύνουν τους κατακτητές μας να προσδιορίζουν και να αναπαράγουν στα "γκαιμπελικά" μέσα ενημέρωσης ως δυνατότητές μας για την αποδοχή της αιώνιας σκλαβιάς μας. Με τόσα αναρίθμητα κοιτάσματα πλούτου, πνευματικά και υλικά, σε αυτή τη χώρα ποιες είναι αληθινά οι δυνατότητές μας; Αφού σωστά περιέγραψε ο διανοητής κ.Ζουράρις την Ελλάδα ως χώρα κατοχής, ποιοι είναι τελικά οι συνεργάτες των κατακτητών; Ποιός ή ποια είναι ο σύγχρονος Χίτλερ της Ευρώπης;

Ποιοι εκτελούν λοιπόν πιστά τις εντολές του ευρωπαϊκού ιερατείου ξεπουλώντας τη χώρα τους για ...
την προσωπική και οικογενειακή τους ευχαρίστηση; Ερωτήματα ρητορικά για όσους γνωρίζουν, για όσους συνειδητά λαμβάνουν εντολές και υποθηκεύουν εξ αρχής την επόμενη Κυβέρνηση για να δημιουργήσουν ένα πολιτικό αδιέξοδο που είτε θα έχει ως διαφυγή το φασισμό είτε τον κοινωνικό και πολιτικό ευνουχισμό της δημοκρατίας μέσα από μία διαπεραστική πολιτική οικουμενική και εθνική τελική υποταγή.

Μεγάλη πολιτική αλλαγή είναι να εμπνεύσεις με τις επιλογές σου, να φέρεις πραγματική ελπίδα και πλούτο στο λαό σου, να σηκώσεις το κεφάλι του ραγιαδισμού απέναντι στους πιστωτές των απογόνων σου και στο τέλος να περπατήσεις ως πραγματικός Έλληνας. Χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς δισταγμούς, χωρίς εξαρτήσεις. Χωρίς αναβολές επ' αόριστον.

Όχι, κ.Μητσοτάκη, δεν κάνατε μεγάλη πολιτική αλλαγή. Απλά φορέσατε ξανά και εσείς τα φθαρμένα ρούχα μίας παρασιτικής οργάνωσης που βασανίζει την Ελλάδα επί δεκαετίες υπηρετώντας ένα φθηνό αλισβερίσι χωρίς αύριο που σας υπέδειξε έντεχνα, με λίγη φωτογράφηση, λίγο λάδωμα και πολύ αυτάρεσκη εξάρτηση, έτοιμες λύσεις, απόλυτα ελεγχόμενες, χωρίς αύριο. Απλά υποταχθήκατε και εσείς στην "Κυρία Ο" για να πάρετε και εσείς με τη σειρά σας την εξουσιοδότηση να κυβερνήσετε. Ένας ηγέτης που τόσο χρειάζεται η Ελλάδα όμως δεν μπορεί να ακολουθεί και να διεκπεραιώνει. Δεν συνεργάζεται με τον εχθρό γιατί έτσι απλά υποτάσσεται σε αυτόν και τις ορέξεις του.

Έχετε ήδη αλωθεί πριν ανέλθετε στην εξουσία από αυτούς που γκρέμισαν τον πατέρα σας και ίππευσαν κάθε ιδεολογία για να δαμάσουν την Ελλάδα, ακόμη και αυτήν την άφθαρτη Αριστερά, ακόμη και αυτόν τον προαιώνιο αγνό πατριωτισμό. Υπονομεύσατε την πρώτη σας Κυβέρνηση πριν κυβερνήσετε.

Κακό ξεκίνημα. Κρίμα...

http://thedayaftergr.blogspot.gr/2016/11/blog-post_84.html

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"
http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

20-11-2016

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ*

Όποιος έχει δημόσιο αξίωμα ή δημόσιο λόγο πρέπει να είναι προετοιμασμένος να δεχθεί την κριτική ή τον αντίλογο. Αλλιώτικα δεν κάνει γι' αυτήν τη δουλειά. Στη θεωρία βέβαια. Στην ουσία είναι ένας δικτάτορας που, ανάλογα με την εξουσία του, επιβάλλει όχι μονάχα την άποψή του, αλλά και την ποινήστον βλάσφημο που αμφισβήτησε την αυθεντία της εξουσίας του. Είτε πολιτικής είτε θρησκευτικής είτε και τα δύο μαζί. Πότε όμως η εξουσία δέχθηκε κριτική ή αντίλογο και απάντησε με επιχειρήματα, στοιχεία, ντοκουμέντα, έτσι που να δημιουργηθεί ένας διάλογος, να προκύψει μια νέα σκέψη και να δούμε την υπάρχουσα πραγματικότητα όπως είναι, με τα σωστά της και τα λάθη της και, από κει και πέρα ο καθένας να πάρει τις ευθύνες του; Σχεδόν ποτέ. Η εξουσία, εξ ορισμού, είναι ένα μεταφυσικό φαινόμενο, άσχετα αν δρα στην πραγματικότητα. Θέλει γύρω της πραίτορες, να υποστηρίζεται από πιστούς που δεν έχουν δική τους σκέψη. Αυτό είναι αποκλειστικό προνόμιο της εξουσίας. Μόνο αυτή την παράγει.

Η εξουσία ως κοινωνικό φαινόμενο είναι η ίδια παντού, πέρα από την όποια ιδεολογική, πολιτική, θρησκευτική ή άλλη αναφορά. Ακόμα και στους αντιεξουσιαστικούς κύκλους, υπάρχουν εξουσιαστικές συμπεριφορές. Εξ ου και οι πολλές διασπάσεις, στο όνομα πάντα της αντιεξουσίας, άσχετα αν δημιουργείται μια νέα, έστω και μίνι εξουσία. Γιατί η εξουσία δεν είναι μόνο ιδιότητα των αυτοκρατόρων, των δικτατόρων, των πρωθυπουργών ή των προέδρων της όποιας δημοκρατίας. Είναι μια καθημερινή συμπεριφορά σχεδόν σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Από την οικογένεια μέχρι το μικρομάγαζο που έχει δύο υπαλλήλους ή την καφετέρια που έχει τρεις Ουκρανέζες και το αφεντικό είναι πεπεισμένο πως είναι μέσα στη δικαιοδοσία του να τις γαμήσει και τις τρεις, χωρίς ποτέ να περάσει από το μυαλό του πως είναι βιαστής.

Κατά τη δική μου άποψη, η εξουσία είναι μια επικίνδυνη αρρώστια που ακόμα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν την έχει εντάξει στα κατάστιχά του. Αλλά ούτε έχω υπόψη μου – μπορεί να υπάρχει, αλλά εγώ την αγνοώ – κάποια σοβαρή ψυχαναλυτική μελέτη που να βλέπει την εξουσία ως ασθένεια. Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι από τα πιο αδύναμα ζώα του πλανήτη. Ούτε χαυλιόδοντες έχει, ούτε τη δύναμη του λιονταριού, ούτε την ταχύτητα του ζαρκαδιού, αλλά ούτε και το βάρος του ελέφαντα, ακόμα και στην περίπτωση ακραίας παχυσαρκίας. Και όμως κυριάρχησε στον πλανήτη, όχι με τη δύναμή του, αλλά με τον λόγο και την κοινότητα. Η αρρώστια της εξουσίας εμφανίζεται όταν κάποιος θέλει να κυριαρχήσει πάνω στην κοινότητα χωρίς αυτός να είναι ο φυσικός της ηγέτης. Και η διαφορά εδώ είναι μεγάλη. Ο ηγέτης λειτουργεί για την ενδυνάμωση της συλλογικότητας και ανά πάσα στιγμή χάνειαυτομάτως την ιδιότητά του, αν βρεθεί κάποιος πιο ικανός ή ακόμα όταν ο ίδιος δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί στις εντολές της κοινότητας. Ο εξουσιαστής κυριαρχεί όταν η κοινότητα βρίσκεται σε κρίση. Κατά κανόνα δημιουργείται ένας θεσμός που είναι πάνω από την κοινότητα, σχεδόν πάντοτε θεόπνευστος και στηρίζεται σε μια ιεραρχία που επιτρέπει στην εξουσία να διαιωνίζεται.

Ας δούμε από λίγο πιο κοντά τη σχέση των εξουσιαστικών θεσμών και της ιεραρχίας, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωσή της. Στον στρατό οι ανθρώπινες ικανότητες ταυτίζονται με το πόσα αστέρια έχει ο καθένας στις επωμίδες του. Αν κάποιος ασήμαντος φελλός είναι άσος στις ίντριγκες και έχει βύσμα σε κάποιο κόμμα εξουσίας, μπορεί να γίνει αρχηγός του ΓΕΣ. Αυτή του η αξία επιβεβαιώνεται από τα αστέρια του. Το ίδιο ισχύει με την Εκκλησία, όπως και με τα πολιτικά κόμματα εξουσίας. Είναι θεσμός για τον θεσμό και όχι φυσικά για την κοινωνία. Ο εξουσιαστής άνθρωπος είναι αυτός που δεν αποδέχεται τον εαυτό του, δεν δέχεται τη γύμνια του και φοράει τη λεοντή της εξουσίας. Και για να τραφεί πρέπει να βρει έναν τρόπο να πίνει το αίμα των άλλων. Σε αυτό το κλίμα ευνοείται ο ιός του φασισμού, άσχετα αν εκδηλώνεται ή όχι. Εντούτοις υπάρχει και πολλαπλασιάζεται και την κατάλληλη στιγμή θα εμφανιστεί.

Και με αυτό το πρίσμα να δούμε και το φαινόμενο Τσίπρα. Προερχόμενος από την κομμουνιστική-εξουσιαστική Αριστερά, βρήκε καλύτερη δουλειά στο σύστημα και το αναζωογόνησε. Ανανέωσε τη Δεξιά, της έκλεψε το πρόγραμμα και πήρε άριστα ως υπηρέτηςτων πραγματικών κέντρων εξουσίας, των ΗΠΑ και των Βρυξελλών, που βρήκαν αναπάντεχα έναν άφθαρτο πολιτικό, το πραγματικό έργο του οποίου ήταν να εξαφανίσει την Αριστερά – φοβάμαι ίσως για πάντα – και να επιβάλει στην κοινωνία άκρα του τάφου σιωπή. Τι καλύτερο μπορούσαν να περιμένουν τα πραγματικά κέντρα εξουσίας; Ο Ομπάμα εδώ ήταν και το επιβεβαίωσε.

*Πηγή: «Εφημερίδα των Συντακτών» (έντυπη έκδοση), 19-20 Νοεμβρίου 2016

http://www.iskra.gr/index.php

Ανθέλληνες οι Αλβανοί

 20-11=2016

Γράφει ο Τρανταλίδης Γιώργος 

Μετά από τον μεσαίωνα του άθεου Εμβέρ Χότζα, τώρα έχουμε τον Έντι Ράμα έναν γνήσιο εκφραστή του ανθελληνικού εθνικισμού και μεγαλοϊδεατισμού που φουντώνει τα τελευταία χρόνια στα Τίρανα. Με πρωτοφανή προσβλητικό και ειρωνικό τρόπο δηλώνει πως η Ακρόπολη διασώθηκε από έναν ….. Αλβανό!

Θα πρέπει να παρακολουθήσει εντατικό φροντιστήριο Ιστορίας για να μάθει ότι ο Μοροζίνι κατέστρεψε με τα κανόνια του την Ακρόπολη.

Όταν είχαμε ανάγκη από εργατικά χέρια (πχ στους Ο.Α.) οι Έλληνες πολιτικοί έκαναν το εγκληματικό λάθος να μην προσκαλέσουν Ουκρανούς, Ρώσους, Σέρβους Ορθοδόξους που φυσικά δεν έχουν εδαφικές βλέψεις σε βάρος της χώρας μας.

Ουδέποτε οι 700.000 Αλβανοί υπήρξαν ευγνώμονες που τρώνε 20 χρόνια γλυκό ψωμί στην Ελλάδα αλλά αντίθετα, απεδείχθησαν αγνώμονες και αχάριστοι. Το χειρότερο είναι πως οι βαρυποινίτες δολοφόνησαν και λήστεψαν με καλάσνικοφ αθώους πολίτες. Δις ευρώ έχουν εξαχθεί στη γειτονική χώρα «εν κρυπτώ» και παράνομα.

Δυστυχώς η χώρα μας δεν γειτνιάζει με πολιτισμένες χώρες σαν την Ελβετία και τις σκανδιναβικές χώρες αλλά έχει άθεους γείτονες που δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή. Και σα να μην έφταναν αυτά, το κανναβιστάν της Αλβανίας με τις ατέλειωτες χασισοφυτείες σκορπά τον θάνατο στα Ελληνόπουλα.

Το ΥΠΕΞ έχει στείλει τα τελευταία χρόνια μήνυμα απραξίας και ροχαλητού με σειρά λαθών με αρνητικά αποτελέσματα για την ελληνική διπλωματία. Ο ΥΠΕΞ εντελώς επιπόλαια επισκέφτηκε τον Ιούνιο τα Τίρανα παρά το γεγονός ότι την προτεραία της επίσκεψης είχε αναρτηθεί τεράστιο εμετικό πανό της Μεγάλης Αλβανίας. Όφειλε να ακυρώσει την επίσκεψη και να ζητήσει τη λήψη μέτρων ώστε να προστατευτούν οι περιουσίες των μειονοτικών της Χειμάρρας αφού υπήρξε απόφαση για την κατεδάφιση οικιών 19 ελληνικών οικογενειών. Υπάρχει σατανικό σχέδιο καταστρατήγησης των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας. Με ψευδείς βεβαιώσεις ροκανίζουν μεγάλο κομμάτι ελληνικών μειονοτικών γαιών στη Ν. Αλβανία. Υπάρχει εν εξελίξει σχέδιο αφελληνισμού της Χειμάρρας δια της μεθόδου της υφαρπαγής των περιουσιών τρομοκρατώντας τον λαό της. Ο Ράμα πρέπει να ξέρει πως αν συνεχίσει τα αλβανικά καψώνια και τις εμπρηστικές δηλώσεις, υπάρχουν και αντίποινα. Η Αλβανία υπονομεύει τις διμερείς σχέσεις και τη γενικότερη σταθερότητα στα Βαλκάνια. Ανακινούν ένα ανύπαρκτο ζήτημα και το …. γυρίζουν και πάλι στο «τσάμικο». Ο Ράμα ήταν από τους ελάχιστους ηγέτες που προσκλήθηκαν προσωπικά από τον Ερντογάν στα εγκαίνια της γέφυρας του Βοσπόρου. Ο εναγκαλισμός αυτός είναι πολύ επικίνδυνος για τα εθνικά μας συμφέροντα. Η υπόθεση των θαλασσίων ζωνών μοιάζει να έχει τελματώσει λόγω της δυστροπίας της γείτονος.

Εμείς δεν πρόκειται να δεχθούμε προκλήσεις. Με δεδομένο τον αποθρασυνόμενο αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό η Αθήνα θα πρέπει να παύσει να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και να χαράξει γραμμή άμυνας. Είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να κληθεί στην Αθήνα κατεπειγόντως η Ελληνίδα πρεσβευτής στα Τίρανα Ελένη Σουρανή ώστε να χαραχθεί εθνική γραμμή για τα 11 προβλήματα που έχουν ανακύψει με την Αλβανία με όπλο μας την πλήρη αναθεώρηση στο θέμα της παροχής βίζας και άσκησης βέτο στην ένταξή της στην ΕΕ. Μόνο έτσι θα αποφύγουμε τραγικά σφάλματα όπως στο Μακεδονικό.

Πηγή "Το Βήμα"

https://3.bp.blogspot.com/-

Το 2050 η Ελλάδα θα είναι μια άλλη χώρα…

19 Νοεμβρίου 2016 

Εν όψει της παρουσίασης του βιβλίου του Αναστάσιου Λαυρέντζου, «Σιωπηρή Άλωση – Το δημογραφικό και το μεταναστευτικό πρόβλημα της Ελλάδας» τη Δευτέρα 21/11/16 στην αίθουσα Ρήγας Βελεστινλής, Ξενοφώντος 4, πλ. Συντάγματος δημοσιεύουμε το ακόλουθο άρθρο του συγγραφέα. 

Άρθρο του Αναστάσιου Λαυρέντζου

Ενώ η Ελλάδα παραμένει εγκλωβισμένη στο τέλμα της οικονομικής κρίσης, σε ένα άλλο πεδίο – πολύ πιο θεμελιώδες – συντελούνται διεργασίες, οι οποίες θα αλλάξουν μεσοπρόθεσμα την πληθυσμιακή της υπόσταση: η μία διεργασία είναι η εν εξελίξει και πλέον επιταχυνόμενη δημογραφική της κατάρρευση και η άλλη είναι η αθρόα είσοδος μεταναστών και προσφύγων, φαινόμενο το οποίο θα μας συνοδεύσει στις επόμενες δεκαετίες…

Γιατί καταρρέει δημογραφικά ο ελληνικός πληθυσμός;

Η δημογραφική κατάρρευση του ελληνικού πληθυσμού ξεκίνησε τυπικά στη δεκαετία του 1980, όταν οι γεννήσεις ανά έτος μειώθηκαν από τις 160 στις 100 χιλιάδες και αντίστοιχα η γονιμότητα των Ελληνίδων έπεσε στα 1,3-1,4 παιδιά ανά γυναίκα, δηλαδή κάτω από το όριο ανανέωσης των γενεών (2,1 παιδιά ανά γυναίκα). Για περισσότερο από μια 25ετία λοιπόν, κάθε Ελληνίδα δεν γεννά τα δύο παιδιά που απαιτούνται, ώστε (κατά μέσο όρο) να φέρει στη ζωή μια κόρη που θα την αντικαταστήσει, και άρα κάθε γενιά γυναικών είναι μικρότερη από την προηγούμενη. Αυτή είναι η «περίφημη» παγίδα χαμηλής γονιμότητας στην οποία όταν εγκλωβίζεται ένας πληθυσμός, εισέρχεται σε ένα αυτοτροφοδοτούμενο και ως εκ τούτου ασταμάτητο καθοδικό σπιράλ…

Γιατί οι συνέπειες της υπογεννητικότητας μόλις τώρα γίνονται ορατές;

Οι παραπάνω εξελίξεις δεν έδωσαν έως τώρα πολύ ορατά αποτελέσματα, γιατί οι μεταναστευτικές εισροές της δεκαετίας του 1990 και οι γεννήσεις των αλλοδαπών (περίπου 17% στο σύνολο) «μασκάρησαν» κάπως το ελληνικό δημογραφικό πρόβλημα. Ως σύνολο λοιπόν ο πληθυσμός της χώρας περέμεινε περίπου σταθερός στη δεκαετία 2001-2010, αλλά στις αρχές της ο ελληνογενής πληθυσμός ήδη είχε εισέλθει σε τροχιά συρρίκνωσης, ενώ παράλληλα συνέχισε να γερνά… (Σημείωση: Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, ο ελληνικός πληθυσμός το 2015 ήταν ο 6ος πιο γηρασμένος στον κόσμο, με μέσο όρο ηλικίας τα 44 έτη.)

Με την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης μετά το 2010, το ήδη υπάρχον ελληνικό δημογραφικό πρόβλημα επιτείνεται με διπλό τρόπο: από τη μια μεριά συμπιέζεται περαιτέρω η ήδη χαμηλή γονιμότητα του ελληνικού πληθυσμού, ενώ από την άλλη μεριά διαρρέει προς το εξωτερικό σημαντικό τμήμα της ελληνικής νεολαίας, παίρνοντας μαζί του και τις γεννήσεις που θα παρήγε… Δηλαδή έχει δημιουργηθεί ο ίδιος καταστροφικός συνδυασμός αρνητικού ισοζυγίου γεννήσεων-θανάτων και αρνητικού μεταναστευτικού ισοζυγίου γηγενών, τον οποίο γνώρισε η Βουλγαρία μετά το 1990 με συνέπειες δραματικές για τον πληθυσμό της, ο οποίος μέσα σε 25 χρόνια συρρικνώθηκε από τα 9 στα 7 εκατομμύρια (!) και σήμερα συνεχίζει να μειώνεται με έναν από τους ταχύτερους ρυθμούς στον κόσμο…

Ποιές είναι οι προβλέψεις για την εξέλιξη του ελληνικού πληθυσμού;

Το παράδειγμα της Βουλγαρίας μας δείχνει ξεκάθαρα τί περιμένει την Ελλάδα: Για να έχουμε μια ποσοτική αίσθηση των όσων θα συμβούν, αναφέρουμε ότι σύμφωνα με τις δημογραφικές προβολές της Eurostat (2013), αναμένεται ότι στο μέσον του 21ου αιώνα ο συνολικός πληθυσμός της Ελλάδας δεν θα ξεπερνά τα 9 εκατομμύρια (και βέβαια θα συνεχίσει να μειώνεται όσο η γονιμότητα θα παραμένει στα παρόντα επίπεδα). Αυτό όμως που είναι πιο συνταρακτικό είναι η βαθιά γήρανσή του η οποία σταδιακά θα συντελεστεί: από τα 9 εκατομμύρια του 2050, τα 3 εκατομμύρια θα είναι άνω των 65 ετών! Δηλαδή σε χρονική απόσταση μιας γενιάς ο ελληνικός πληθυσμός θα είναι ένας πληθυσμός στα πρόθυρα της δημογραφικής κατάρρευσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

Αντικατάσταση πληθυσμού…

Την ίδια ώρα που συμβαίνουν αυτά, η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της θέσης δέχεται μια αφόρητη μεταναστευτική πίεση από την Ασία και από την Αφρική, η οποία θα συνεχιστεί στις επόμενες δεκαετίες καθώς θα τροφοδοτείται από την καλπάζουσα δημογραφία, τη φτώχεια και την πολιτική αστάθεια που χαρακτηρίζουν πολλές χώρες αυτών των περιοχών, αλλά και από τις κλιματικές αλλαγές οι οποίες θα προκαλέσουν κύματα «κλιματικών προσφύγων». Με άλλα λόγια στις επόμενες δεκαετίες αναμένεται να συμβεί μια αντικατάσταση πληθυσμού με απρόβλεπτες κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες…

Οι δύο παράλληλες εξελίξεις τις οποίες επισημαίνουμε εδώ οδηγούν πολλούς στο απλοϊκό συμπέρασμα ότι μέσω των μεταναστευτικών εισροών θα λυθεί το ελληνικό δημογραφικό πρόβλημα. Όμως το δημογραφικό έλλειμμα της χώρας είναι τόσο μεγάλο, ώστε μια ολοκληρωτική του κάλυψη με μεταναστευτικές εισροές θα σήμαινε ότι περίπου στο μέσο του τρέχοντος αιώνα θα μιλάμε για μια άλλη χώρα. Και το πρόβλημα βεβαίως εδώ δεν είναι μόνο η διατήρηση της πολιτιστικής της φυσιογνωμίας που ίσως κάποιους δεν τους συγκινεί ή δεν τους ενδιαφέρει, αλλά ότι μια τέτοια κοινωνία πολύ δύσκολα θα μπορέσει να είναι συνεκτική. Διότι κάτι τέτοιο θα είναι πρακτικά αδύνατο, αν τότε ο μισός περίπου νεανικός πληθυσμός θα προέρχεται από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν ή χώρες της Αφρικής, δηλαδή θα συντίθεται από πληθυσμούς πολιτισμικά πολύ μακρινούς από τον ελληνικό…

Το μείζον πρόβλημα της χώρας είναι η επερχόμενη μεταβολή της πληθυσμιακής της υπόστασης

Τα παραπάνω σκιαγραφούν το μείζον πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν σήμερα οι πολιτικές και οι πνευματικές ηγεσίες της χώρας και το οποίο δεν είναι άλλο από την επερχόμενη (και μη αναστρέψιμη) μεταβολή της πληθυσμιακής της σύστασης. Η αναγνώριση της σημαντικότητας αυτού του ζητήματος καθόλου δεν θέτει στο περιθώριο την άμεση ανάγκη οικονομικής ανασύνταξης, η οποία όμως δεν είναι τελικά ο σκοπός, αλλά το μέσον για να παρεμείνει αυτή η κοινωνία βιώσιμη. Διότι μια χώρα μπορεί να ζήσει και ως φτωχή. Δεν μπορεί όμως να υπάρξει χωρίς πληθυσμό ή με μια κοινωνία κατακερματισμένη, αποτελούμενη από ξένα ή και αντιτιθέμενα μεταξύ τους υποσύνολα…

http://ardin-rixi.gr/

Ο ΥΠΕΡ-ΕΘΝΙΚΟΣ ιμπεριαλισμός

ΣΆΒΒΑΤΟ, 19 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2016

«Αριστερά» και The Economist στον ίδιο δρόμο…

Την έννοια του «εθνικισμού» πλέον, όπως και του «Ρατσισμού» και CIA, την καθορίζουν και την προσδιορίζουν τα όργανα (πολιτικά και δημοσιογραφικά) της πλανητικής χρηματιστηριακής κακουργίας. Ο ΥΠΕΡ-ΕΘΝΙΚΟΣ ιμπεριαλισμός, η Νέα Τάξη δηλαδή, ό,τι δεν υποτάσσεται στους μηχανισμούς της και ό,τι αντιστέκεται στην κυριαρχία της και στα εγκλήματά της, χαρακτηρίζεται «εθνικιστικό», «λαϊκιστικό», «ρατσιστικό» κ.λπ… Ο «πλανητικός εθνικισμός», δηλαδή αυτός της παγκόσμιας χρηματιστηριακής μαφίας, ο σωβινισμός των διεθνών ληστών και δημίων,

αναθεματίζει σαν «εθνικισμό», «σωβινισμό» κ.λπ, τις ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ των λαών και κάθε εκδήλωση (αγωνιστική ή εκλογική) των λαών για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωσή τους από το ΦΑΣΙΣΜΟ (Νέα Τάξη) των νέων αποικιοκρατών… 

Αυτή η νεοταξική συνταγή  . Είναι μια συνταγή που επιχειρεί να ξεπλύνει το ΦΑΣΙΣΜΟ που ζούμε με τα «σκιάχτρα» της «ακροδεξιάς» και του παρωχημένου φασισμού του 3ου Ράιχ: Το 4ο Ράιχ, δηλαδή ο πλανητικός φασισμός που ζούμε, ξεπλένεται μέσω των παρωχημένων υποπροϊόντων του 3ου Ράιχ… 

Το τέχνασμα αυτό του σύγχρονου ΦΑΣΙΣΜΟΥ (αυτού που επελαύνει και βιώνουμε σπαρακτικά) με τέτοιες κατασκευές «σκιάχτρων», εκτός του ξεπλύματος, επιδιώκει και την συκοφάντηση των ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ και ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ εναντίον της πλανητικής ιμπεριαλιστικής μαφίας του χρήματος, εναντίον των οργάνων, των θεσμών και των μηχανισμών της Παγκοσμιοποίησης… 

Έτσι η ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ και οι εκδηλώσεις της αφανίζονται και μπαίνουν στην «προκρούστεια κλίνη» των νέων ιδεολογημάτων της πλανητικής κακουργίας: Του «εθνικισμού», «λαϊκισμού», «ρατσισμού» κ.λπ… 

Ένα από τα διεθνή όργανα της παγκόσμιας χρηματιστηριακής ασυδοσίας και μοχθηρίας, το «The Economist, συμπυκνώνει με ακρίβεια όλη τη νέα φιλοσοφία του πλανητικού ιμπεριαλισμού, καθώς και τις μεγάλες ανησυχίες από το «νέο εθνικισμό» των λαϊκών ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ. 

Με εξώφυλλο που θα συζητηθεί κυκλοφορεί το «The Economist», σχολιάζοντας τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. 
Υπό τον τίτλο «Ο νέος εθνικισμός», ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίζεται να χτυπά τα τύμπανα του λαϊκισμού στους ρυθμούς της φλογέρας του Βλαντιμίρ Πούτιν και συνοδεία του Βρετανού ευρωσκεπτικιστή Νάιτζελ Φάρατζ. Πίσω τους, ως άλλη «Μarianne» της Γαλλικής Δημοκρατίας ακολουθεί με υψωμένο το λάβαρο του εθνικισμού η Μαρίν Λεπέν... 
Ο αρθρογράφος σχολιάζει: «Με το κάλεσμά του να βάλουμε ''πρώτα την Αμερική'' ο Τραμπ έγινε ο τελευταίος νεοσύλλεκτος ενός επικίνδυνου εθνικισμού... Για πρώτη φορά από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οι μεγάλες και οι αναδυόμενες δυνάμεις είναι ταυτόχρονα δέσμιες διάφορων μορφών σωβινισμού. Όπως κι ο κ. Τραμπ, ηγέτες χωρών όπως η Ρωσία, η Κίνα κι η Τουρκία εναγκαλίζονται μια πεσιμιστική άποψη ότι οι διεθνείς υποθέσεις είναι συχνά ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, στο οποίο τα παγκόσμια συμφέροντα ανταγωνίζονται τα εθνικά. Πρόκειται για μια μεγάλη αλλαγή που καθιστά τον κόσμο μας ακόμη πιο επικίνδυνο...» 

Και μόνο οι αναθεματισμοί και οι χαρακτηρισμοί αυτού του προπαγανδιστικού εντύπου της Νέας Τάξης είναι αποκαλυπτικοί… 

Ό,τι, όμως, συκοφαντούν και αναθεματίζουν τα όργανα του πλανητικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ κινείται προς σωστές κατευθύνσεις… 

Βεβαίως το ΥΠΕΡ-εθνικό κεφάλαιο και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του τη δουλειά τους κάνουν. 

Το θλιβερό είναι άλλο: Ότι τα ίδια πλήκτρα κτυπούν και οι σύγχρονοι «αριστεροί» και «προοδευτικοί»… 

Αυτοί οι θλιβεροί της «αριστερής» και της «ακροαριστερής» ρητορείας, αναπαράγουν και «κυκλοφορούν», τρομοκρατικά, όλα αυτά τα νέα ιδεολογήματα της παγκόσμιας ολιγαρχίας. Μάλιστα πολλοί απ’ αυτούς έχουν μετατραπεί, όχι μόνο σε «χρήσιμους ηλίθιους», αλλά και σε «επαγγελματίες» του είδους: Σε μίσθαρνα όργανα των μαφιόζων του χρήματος… 

Η Ταξική Πάλη και τα πολιτικά προϊόντα της (για όλους αυτούς τους οικότροφους της Παγκοσμιοποίησης, τους έμμισθους γενίτσαρους), δεν αποτελούν τον κινητήρα της ιστορίας, αλλά μια «εθνικιστική», «λαϊκιστική», «ρατσιστική», ακόμα και φασιστική κατασκευή… 

Γιατί περί «ιδεολογικής κατασκευής» πρόκειται όταν τα εκλογικά αποτυπώματα της ταξικής πάλης τα ΑΦΟΡΙΖΕΙΣ σαν «εθνικιστικά», «λαϊκιστικά» κ.λ.π… 

Εδώ, η πραγματικότητα της ταξικής πάλης εξοβελίζεται μέσω των νεοταξικών ιδεολογικών κατασκευών: Γίνεται και η ίδια ιδεολογική κατασκευή, σύμφωνα με τα κελεύσματα των διεθνών ληστών και δημίων… 

Ζήτω, λοιπόν, το The Economist: Το όργανο του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού και του σύγχρονου φασισμού… 

Ο αγώνας της «αριστεράς» τώρα δικαιώνεται στα πρόσωπα τέτοιων εντύπων, όπως και στο πρόσωπο του Σόρος και άλλων διεθνών μαφιόζων…

http://resaltomag.blogspot.gr/