ΟΧΙ, στην Δημοκρατία που μας σερβίρουν.

 Γράφει ο Βαγγέλης Κωνσταντίνου.

Μετά το πέρασμα από τον προεκλογικό σαλτιμπαγκισμό των Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη στον «υπεύθυνο» λόγο μιας «σοβαρής» Κυβέρνησης, αυτό που μας έμεινε είναι η ίδια πολιτική, η πλήρη υποταγή στα μνημόνια, τα εκτρωματικά μέτρα φτωχοποίησης του λαού, η απώλεια Κρατικών εσόδων από το επιδιωκόμενο σχέδιο αποκρατικοποίησης των κρατικών και δημόσιων επιχειρήσεων που η εκάστοτε κυβέρνηση τις αντιλαμβάνεται ως ιδιοκτησία κομματική και προσωπική του εκάστοτε Πρωθυπουργού και του εκάστοτε υπουργού οικονομικών, η εκποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, η έκπτωση του πολιτισμού και η πλήρη κατάργηση των.........
δομών που συνθέτουν το "Κοινωνικό" Κράτος. 
Από τις 60 προς κατάργηση "επιχειρήσεις" του Δημοσίου, το 80% αποτελούν την εικόνα ενός πολιτισμένου και ανθρωπιστικού κράτους.

Επιπλέον εκείνο που μας έμεινε, είναι ένα τσούρμο παραδοσιακών ευεπίφορων  στον λαϊκισμό και στην τρομολαγνία  των πολιτικών σαλτιμπάγκων, πολιτών , που μας φέσωσαν για μια ακόμα φορά με μια άκρως μνημονιακή και εθελόδουλη κυβέρνηση.

Τα ραβασάκια της ….εφορίας, η «ιδιοκτησία» του μνημονίου, το κλείσιμο «άχρηστων» οργανισμών που μια σειρά άχρηστων κυβερνήσεων τους  δημιούργησαν χωρίς να μπορούν να τους χρησιμοποιήσουν, αν και είναι απολύτως χρήσιμοι, το ξεφόρτωμα κρατικών κερδοφόρων επιχειρήσεων για να κάνουν τον τσάμπα επιχειρηματία αποτυχημένοι επιχειρηματικοί όμιλοι του εξωτερικού, η επαναϊδιωτικοποίηση  του Κράτους από την Νέα δημοκρατία και την συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, ομολογούν για πολλοστή φορά ότι ο λαός βρίσκεται στο έλεος τους και στο έλεος της Τρόικα, καθώς ο Δήμος – Κράτος εξακολουθεί να είναι φυλακισμένος και μόνο τα σύμβολά του οι σφετεριστές τα προβάλλουν για να κατάσχουν την κυριαρχία και να παράγουν εξουσία στο όνομα του Δήμου –Κράτους εναντίον του Δήμου –Κράτους.
Δήμος –Κράτος είναι ο λαός ως Κραταιός Δήμος, ως λόγος που διαλέγεται και αποφασίζει, ως ασκών δικαίωμα δημοκρατίας, διότι η Δημοκρατία δεν είναι απλώς ένα πολιτικό σύστημα, αλλά πρωτίστως οικονομικό σύστημα που αντιστοιχίζεται σε συγκεκριμένου τύπου κοινωνική συγκρότηση των ατόμων που συνθέτουν και το Κράτος και την Κοινωνία.   

Η κυβέρνηση εξακολουθεί να πορεύεται πάνω στην παρακαταθήκη που την προηγούμενη περίοδο, πριν τις εκλογές είχε δημιουργήσει, με τα μνημόνια Α΄ και Β΄ καθώς και των προσαρμοστικών νόμων που υποβιβάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και εξαθλιώνουν το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων διατηρώντας ένα πεδίο ασφάλειας και απομόνωσης εκ των βαρών υπέρ του κράτους, των πλουσίων, των Τραπεζιτών και των Τραπεζών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών καθώς και των κάθε λογής εισοδηματιών και της πολιτικής νομενκλατούρας, Κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.  

Το υπουργείο οικονομικών κάθε λίγο ανακοινώνει καινούργια μέτρα φτωχοποίησης, απειλών εκποίησης μισθών και ατομικής ιδιοκτησίας, τρομοκρατία εναντίον των «φοροφυγάδων» τους οποίους επικεντρώνει ή στοχοποιεί στα συνήθη υποζύγια , μισθωτούς και συνταξιούχους.

Οι άλλοι , επειδή κατέχουν τα κεφάλαια, επειδή τα κεφάλαια είναι αναγκαία για την οικονομία, για το λόγο αυτό ούτε φορολογούνται ούτε τους επιβάλλεται η συμμετοχή τους στην κρίση της οικονομίας. Απεναντίας διευκολύνονται να βγάζουν τα κεφάλαια τους στο εξωτερικό. 

Ο μισθωτός ξοδεύει για τον εαυτό του και την οικογένειά του ένα σημαντικό μέρος των εσόδων εκ της εργασίας του. Αυτό το κόστος, από την ανάγκης στέγασης έως και την ανάγκη αναψυχής, δεν αποτελούν έξοδα που αφαιρούνται, ώστε να φορολογείται το καθαρό εισόδημα του, αλλά αποτελούν πλασματικά έσοδα  ( τεκμήρια), για τα οποία πρέπει να πληρώσει επιπλέον φόρους.
Για τον Βιομήχανο, ο οποίος χρεώνει όλες τις δαπάνες διαβίωσης, τις ατομικές τους αλλά και της   οικογένειάς τους και του υπηρετικού τους προσωπικού, και της συντήρησης των κατοικιών και των αυτοκινήτων τους στην επιχείρησης, αποτελούν έξοδα της επιχείρησης, αποτελούν «κύκλο εργασιών» που μειώνουν τα καθαρά κέρδη πάνω στα οποία υπολογίζεται ο φόρος.

Πότε όμως διαπιστώθηκε η Δημοκρατία στην Ελλάδα, για να την υπερασπιζόμαστε και να μιλούμε στο όνομά της;
Με άλλα λόγια, πότε το φορολογικό σύστημα ετέθη στην έγκριση του Λαού με δημοψήφισμα, ώστε η ηθική και το δίκαιο που πρέπει να συμβαδίζει με το σύνταγμα διαπιστώθηκε με θετική ψήφο;
Ποιος Νόμος της Βουλής εκτέθηκε στην ετυμηγορία του λαού, ώστε να διαπιστώσει ο λαός ότι υφίσταται και λειτουργεί η Δημοκρατία;
Ποιο μνημόνιο ή Διεθνή Σύμβαση ή στρατηγική της οικονομίας τέθηκε στην έγκριση του λαού με δημοψήφισμα, ώστε να επιβεβαιώνεται σε τακτά διαστήματα και το Σύνταγμα και η Δημοκρατία;
Η εκλογή Κυβερνήσεων σε καμιά περίπτωση δεν αποδεικνύει ούτε πιστοποιεί την Δημοκρατία. Γιατί στην Δημοκρατία τον Νόμο το αποφασίζει ο λαός και όχι μια νομενκλατούρα.  
Όπως σε μια Δημοκρατία, μια Βουλή Αντιπροσώπων συντίθεται από εκπροσώπους των οικονομικών τάξεων που συνθέτουν την Εθνική Κοινωνία  και όχι από κόμματα ή μια συγκεκριμένη οικονομική τάξη .

Για τους παραπάνω λόγους, όποιος διαβάσει αυτήν την  προβληματική, να μην επιτρέψει στον εαυτό του την υποταγή του στους φορολογικούς νόμους και την κατάθεση φορολογικών δηλώσεων,
Αλλά και να μην επιτρέψει χωρίς δημοψήφισμα την αποκρατικοποίηση καμιάς Δημόσιας ή Κρατικής επιχείρησης.

Η διεκδίκηση της Δημοκρατίας αποτελεί υποχρέωση και δικαίωμα των πολιτών και σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί μέσο εξουσίας των ανώτερων τάξεων για να καταδυναστεύουν τις φτωχότερες.    

Πρέπει να συγκροτήσουμε τις κοινωνίες των πόλεων  για μια οικονομία της Δημοκρατίας ως οικονομία Πόλης, ως οικονομία συναπόφασης,  με σεβασμό στο άτομο και αντίθετο στον ατομικισμό, ως διεκδίκηση της Δημοκρατίας ως εργαλείο, δικαίωμα και εξουσία του λαού που επιβεβαιώνεται κάθε φορά που ο λαός το επιδιώκει και το απαιτεί, αλλά και υποχρεώνεται να το κάνει. 

Κανένας Νόμος δεν νομιμοποιείται ως αυτοδιοίκητο δικαίωμα της Βουλής, για την οικονομία, την Παιδεία, την Υγεία, την Εργασία,  αλλά ως δικαίωμα Λαϊκής Κυριαρχίας που ασκείται από τον λαό με Δημοψηφίσματα. 
Η άρνηση υποταγής στους Νόμους, αποτελεί πρόκληση συγκρότησης θεσμικής Κοινωνίας ανά Πόλη και Κοινότητα, καθώς και σύγκρουση με το Κράτος, ώστε να υποχρεωθεί να διαβουλεύεται με την Κοινωνία.

Η εκλογή Κυβερνήσεων ξαναλέω, δεν επιβεβαιώνουν την ύπαρξη Δημοκρατίας και Λαϊκής Κυριαρχίας.
Τα σύμβολα που η ολιγαρχική τάξη  που δυναστεύει την κοινωνία έχει καταχραστεί, σε καμιά περίπτωση δεν επιβεβαιώνουν την ύπαρξη της Δημοκρατίας, αλλά απεναντίας πιστοποιούν την καθυπόταξη της στην Τάξη των Ολιγαρχικών και των υποστατικών της, πολιτικούς και Κόμματα. 

Βαγγέλης Κωνσταντίνου.

Η κοινωνία στα άκρα


Οι ουρές στα καταστήματα της ΔΕΗ από πολίτες που συνωστίζονται είτε προσπαθώντας να κάνουν διακανονισμό είτε ζητώντας να… τους κόψουν το ρεύμα επειδή αδυνατούν να πληρώσουν το λογαριασμό φανερώνουν την απόγνωση χιλιάδων συνανθρώπων μας, οι οποίοι δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσουν ούτε τη στοιχειώδη καθημερινή διαβίωση των οικογενειών τους. Οι σκηνές που διαδραματίζονται στα γκισέ της ΔΕΗ αποτυπώνουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο τη νέα, σκληρή κοινωνική πραγματικότητα, η οποία διαμορφώθηκε τα τελευταία δυόμισι χρόνια από τη συνταγή ακραίας δημοσιονομικής λιτότητας που επιβλήθηκε στη χώρα μας με το Μνημόνιο.
Την πραγματικότητα αυτή οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψη της η Τρόικα όταν ξεκινήσει η επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου με την ελληνική κυβέρνηση. Θα πρέπει οι Ευρωπαίοι εταίροι μας να δεχθούν να συζητήσουν με ποια πολιτική μπορούν να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα ενός λαού, ο οποίος δεν αμείβεται κατά μέσο όρο με 3.000 ευρώ το μήνα, όπως ισχυρίστηκε ο κ. Ασμουσεν. Θα πρέπει να δεχθούν ότι έχουν δικαίωμα στη ζωή και οι χιλιάδες Έλληνες που, αν δεν είναι άνεργοι, παίρνουν μισθό ή σύνταξη 400 ευρώ και με αυτά τα χρήματα είναι υποχρεωμένοι να εξασφαλίσουν τροφή, ρούχα και φάρμακα στις οικογένειές τους, να πληρώνουν το λογαριασμό του ρεύματος και τα χαράτσια της εφορίας.
Είναι ανάγκη να καταλάβει η Τρόικα ότι πίσω από την ευημερία των αριθμών κρύβεται η δυστυχία των ανθρώπων. Ότι πίσω από την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων υπάρχουν τα προβλήματα μιας κοινωνίας. Όταν, μάλιστα, στην περίπτωση της Ελλάδας δεν ευημερούν ούτε οι αριθμοί με τη συγκεκριμένη οικονομική συνταγή της λιτότητας, είναι καιρός να αντιληφθούν όλοι ότι κάτι πρέπει να αλλάξει. Διαφορετικά, ούτε τα έσοδα θα αυξάνονται, αφού «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», ούτε οι στόχοι θα επιτυγχάνονται.
Ιστορίες ανθρώπινης απόγνωσης
«Πήρα ψυγείο με πάγο, πετρογκάζ και δεν ανάβω φώτα για να κάνω οικονομία»
«Παίρνω 400 ευρώ σύνταξη. Τι να πρωτοπρολάβω να πληρώσω με αυτά τα χρήματα; Δεν θέλω το ρεύμα σας!»
«Περίμενα σχεδόν δύο ώρες για να μου κάνουν το διακανονισμό. Και τώρα πρέπει να ξαναστηθώ στην ουρά, αυτή τη φορά του Ταμείου, για να πληρώσω την πρώτη δόση!»
Η κ. Μαργαρίτα είναι μόνο μία από τους ανθρώπους που συνάντησε ο «Ε.Τ.» στο κατάστημα της ΔΕΗ στη στοά της οδού Αριστείδου, στην Αθήνα, όπου καθημερινά εκτυλίσσονται ιστορίες ανθρώπινης… απόγνωσης, με εκατοντάδες ανθρώπους να προσπαθούν να κάνουν διακανονισμό προκειμένου να μην τους κόψουν το ρεύμα, ενώ άλλοι… παρακαλάνε τους υπαλλήλους να διακόψουν την ηλεκτροδότηση λόγω τεράστιων οικονομικών προβλημάτων. Και την ώρα που η απόγνωση του κόσμου έχει ήδη φτάσει στα όρια, έχουν να υποστούν ακόμα ένα βασανιστήριο: αυτό της πολύωρης αναμονής στις ουρές των καταστημάτων της Επιχείρησης, που πολλές φορές φτάνουν μέχρι τα πεζοδρόμια.
Με μέσο όρο αναμονής περίπου μισή ώρα για το ταμείο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που φτάνουν στα όρια της απόγνωσης: «Δεν μας φτάνει το βάσανο που έχουμε να πληρώσουμε τους υπέρογκους λογαριασμούς, πρέπει να υπομείνουμε και το βάσανο της ατέλειωτης αναμονής», λέει στον «Ε.Τ.» η κ. Αννα από την Καισαριανή. Όπως αναφέρει, τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και η αδυναμία πληρωμής των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος την οδήγησαν να ζητήσει διακανονισμό από την Επιχείρηση, προκειμένου να καταφέρει να αποπληρώσει το χρέος της και να μην έρθει αντιμέτωπη με τη διακοπή ρεύματος.
Το πρόβλημα με τις ατέλειωτες ουρές δεν είναι μόνο στο κατάστημα της ΔΕΗ στην οδό Αριστείδου, αλλά σχεδόν σε κάθε κατάστημα της χώρας, ενώ, όπως λέει υπάλληλος της Επιχείρησης στον «Ε.Τ.», η κατάσταση αυτή μπορεί να μη συμβαίνει κάθε μέρα, ωστόσο η ουρά για τους διακανονισμούς δεν μειώνεται ποτέ. «Οι ουρές στα ταμεία δεν είναι κάθε μέρα. Οι περισσότεροι έρχονται τώρα που είναι αρχές του μήνα και πληρώθηκαν, για να προλάβουν τα έξοδα. Όμως η ουρά στα γραφεία διακανονισμών είναι ατέλειωτη κάθε μέρα», επισημαίνει η υπάλληλος του καταστήματος.
750 εκατ. οι απλήρωτοι λογαριασμοί
Την ώρα που οι ουρές στα καταστήματα της ΔΕΗ δεν τελειώνουν, τα φέσια στην Επιχείρηση από τους απλήρωτους λογαριασμούς ξεπέρασαν τα 750 εκατομμύρια ευρώ από τον Οκτώβριο του 2011 έως τον Μάρτιο του 2012, φέρνοντάς την αντιμέτωπη με πρόβλημα ρευστότητας. Μάλιστα, όπως επισημαίνει η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ σε ανακοίνωση που είχε εκδώσει προ ημερών, μόνο το Ελληνικό Δημόσιο χρωστά στην Επιχείρηση περισσότερα από 130 εκατ. ευρώ, ενώ, σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, το σύνολο των ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων τον Μάρτιο ξεπέρασε το 1,1 δισ. ευρώ, ενώ οι επισφαλείς απαιτήσεις τα 500 εκατ. ευρώ.
Την ίδια ώρα, η ΔΕΗ βρίσκεται στο «χείλος» της χρεοκοπίας, καθώς το χρέος της είναι ιδιαίτερα αυξημένο, ενώ μέχρι το τέλος του 2012 θα πρέπει να καταβληθούν μόνο για τοκοχρεολύσια από την Επιχείρηση περίπου 1,2 δισ. ευρώ. Ωστόσο, υπενθυμίζεται ότι ούτε και πέρυσι η ΔΕΗ είχε καταφέρει να βγει αζημίωτη, καθώς το 2011 παρουσίασε ζημιές 148,9 εκατ. ευρώ, την ώρα που το 2010 είχε καθαρά κέρδη ύψους 558 εκατ. ευρώ. Οσο για τις εκτιμήσεις του 2012, είναι ιδιαίτερα απαισιόδοξες, με τις ζημιές να αναμένεται να διευρυνθούν κατά πολύ.
Στο μεταξύ, οι εντολές διακοπής ηλεκτροδότησης πληθαίνουν όλο και περισσότερο, γεγονός που φανερώνει τόσο το πρόβλημα ρευστότητας της ΔΕΗ όσο και την αδυναμία πληρωμής των καταναλωτών. Κατά 18.278 αυξήθηκαν οι διακοπές ρεύματος τον Μάρτιο σε σχέση με εκείνες που πραγματοποιούνταν τον Ιανουάριο, καθώς ανήλθαν σε 25.256, έναντι 6.978 τον Ιανουάριο και 8.152 τον Φεβρουάριο, ενώ, σύμφωνα με την Επιχείρηση, οι αποκοπές συνέβαλαν στη βελτίωση του ρυθμού είσπραξης των λογαριασμών. Μάλιστα, τις 90.000 πλησιάζουν οι εντολές διακοπής ηλεκτροδότησης το τελευταίο τρίμηνο για τους οφειλέτες της ΔΕΗ.
ΕΚΟΨΑΝ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΣΕ ΖΕΥΓΑΡΙ… 90 ΕΤΩΝ
Και ενώ οι διακοπές ρεύματος δίνουν και παίρνουν, η Επιχείρηση φαίνεται πως δεν κάνει διακρίσεις, καθώς πληθαίνουν διαρκώς τα περιστατικά διακοπής ηλεκτροδότησης σε ανέργους, αναπήρους και πολυτέκνους. Πιο πρόσφατο παράδειγμα, αυτό ηλικιωμένου ζευγαριού από την Ηγουμενίτσα, η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα επειδή δεν είχε πληρώσει το λογαριασμό. Συνεργείο ιδιώτη εργολάβου, ο οποίος συνεργάζεται με την Επιχείρηση, προέβη σε διακοπή ηλεκτροδότησης στο ανήμπορο ζευγάρι χωρίς δισταγμό, παρά την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Ο 96χρονος Δονάτος Σουμπάλης και η 90χρονη σύζυγός του, αγρότες και συνταξιούχοι του ΟΓΑ, ζουν σε ένα μικρό σπίτι που τους έχει παραχωρήσει η Διεύθυνση Κοινωνικής Πρόνοιας, με μόνη τους περιουσία μια παλιά ηλεκτρική κουζίνα, ένα ψυγείο… άδειο και μία εικόνα της Παναγίας. Τα τέσσερα παιδιά τους έχουν μεταναστεύσει στη Γερμανία, όπου και εργάζονται, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο.
Η σύνταξη που λαμβάνει το ηλικιωμένο ζευγάρι δεν ξεπερνά τα 340 ευρώ, ένα ποσό το οποίο δεν φτάνει για να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες, πόσω μάλλον για να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Το τελευταίο ειδοποιητήριο της Επιχείρησης προειδοποιούσε τον κ. Σουμπάλη και τη σύζυγό του πως αν δεν εξοφλήσουν το ποσό των 948 ευρώ που χρωστάνε έως τις 8 Ιουνίου η ΔΕΗ θα προέβαινε σε διακοπή της ηλεκτροδότησης. Την Κυριακή το ιδιωτικό συνεργείο έκανε την προειδοποίηση πραγματικότητα, κόβοντας το ρεύμα στο ηλικιωμένο ζευγάρι. Οι γείτονες, αλλά και κάτοικοι της περιοχής προσπάθησαν να επανασυνδέσουν το ρεύμα στο σπίτι του ζευγαριού, ωστόσο χωρίς επιτυχία, ενώ πλέον όλες οι ελπίδες του κ. Σουμπάλη και της συζύγου του εναποτίθενται στον υπεύθυνο της ΔΕΗ Ηγουμενίτσας, ο οποίος, όπως είπαν οι κάτοικοι της περιοχής, δήλωσε ότι θα αναλάβει ο ίδιος την υπόθεση του ζευγαριού.
Από ρεπορτάζ του “Ελεύθερου Τύπου”

"Σκάει" η βουλγαροποίηση των μισθών μας...


Μια δύσκολη διαπραγμάτευση αναμένεται στο υπουργείο Εργασίας, με τους εκπροσώπους της Τρόικας να φέρονται αποφασισμένοι να απασφαλίσουν ακόμη και τη... βόμβα της περαιτέρω μείωσης των κατώτατων μισθών στα επίπεδα των 450 ευρώ μικτά...
Η πληροφορία που κυκλοφορεί από τις αρχές της εβδομάδας στα γραφεία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης δεν επιβεβαιώνεται από επίσημα χείλη. Υπάρχουν μόνο «γενικόλογες» πληροφορίες που θέλουν, σε τεχνικό επίπεδο να έχει ήδη γίνει κρούση, ώστε να προετοιμαστεί η ελληνική πλευρά έναντι πιέσεων, ακόμη και για περαιτέρω μείωση των κατώτατων μισθών, που σήμερα, μετά τις περικοπές του προηγούμενου Μνημονίου, έχουν οδηγηθεί στα 580 ευρώ μεικτά.
Το γεγονός δε, ότι η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας προετοιμάζει το οπλοστάσιό της προκειμένου να αντικρούσει τέτοιες πιέσεις, επιτείνει τις φήμες, ενώ προκαλεί εύλογη αγωνία σε χιλιάδες εργαζόμενους.
Είναι χαρακτηριστική, η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Σίμου Κεδίκογλου, εχθές, σε τηλεοπτικές του παρεμβάσεις, ότι η κυβέρνηση θα παρουσιάσει στην Τρόικα στοιχεία που δεν θα επιδέχονται καμία αμφισβήτηση, για την γνησιότητά τους και την ακρίβειά τους, τα οποία θα αποδεικνύουν το αδιέξοδο της ακολουθούμενης πολιτικής, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ύφεση και την ανεργία. «Με όπλο αυτά τα στοιχεία και παρουσιάζοντας τις εναλλακτικές μας προτάσεις, πιστεύουμε ότι θα πετύχουμε να εγκριθεί ένας άλλος δρόμος» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Αυτόν τον άλλο δρόμο, αναζητούν στο υπουργείο Εργασίας, που έχουν καταλήξει πως μέσα στο 2012 το μοναδιαίο κόστος εργασίας θα μειωθεί συνολικά 8,8%. Άλλο ένα 8% θα μειωθεί μέσα στο 2013, ενώ θα υπάρξει μια μικρή αύξηση της τάξης του 0,3% με 0,5% το 2014. Έτσι, θα επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης του μοναδιαίου κόστους εργασίας κατά 15% μέχρι τα 2014, όπως προβλέπει το Μνημόνιο 2.
Εδώ είναι που έρχονται οι πληροφορίες για περαιτέρω μειώσεις κατώτατων μισθών, κοντά στα 450 ευρώ μεικτά, που αντιστοιχούν σε 390 ευρώ «καθαρά», καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που η Τρόικα δεν δέχεται εκτιμήσεις για επίτευξη μελλοντικών στόχων και ζητά άμεσα και απτά μέτρα.
Ένα σημαντικό πρόβλημα που θα κληθεί η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας να αντιμετωπίσει, με επικεφαλής τον Γ. Βρούτση, είναι η δέσμευση του Μνημονίου 2 για νομοθετική ρύθμιση του θέματος καθορισμού των κατώτατων μισθών, μετά από διαπραγμάτευση και με τους κοινωνικούς εταίρους.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι θα έρχεται το κράτος να αποφασίζει για το ύψος των κατώτατων μισθών, όπως έκανε η κυβέρνηση Παπαδήμου με την πράξη  υπουργικού συμβουλίου, παρακάμπτοντας τη διαδικασία συλλογικών διαπραγματεύσεων όπως προβλέπει το Σύνταγμα της χώρας.
Ίσως, εκτιμούν κάποιοι που γνωρίζουν τον τρόπο διαπραγμάτευσης των Τροϊκανών, η λύση βρεθεί μέσα από την εφαρμογή ειδικών οικονομικών ζωνών, για παράδειγμα σε περιοχές που πλήττονται από ανεργία ή που συνορεύουν με βαλκανικές χώρες στις οποίες ισχύουν πιο ανταγωνιστικοί όροι (σε φορολογικό, εργασιακό και μισθολογικό επίπεδο). Την ιδέα ήδη, πρότεινε στο χθεσινό συνέδριο του Economist, o αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης Νότης Μηταράκης.
Η ιδέα δεν είναι καινούργια, έχει τεθεί αρκετές φορές από την Τρόικα κατά τη διάρκεια διαπραγματεύσεων με τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου και μένει να ξεκαθαριστεί, τι εννοεί η Τρόικα όταν κάνει λόγο για ανταγωνιστικούς όρους με τις βαλκανικές χώρες και τι εννοεί η κυβέρνηση, μέσω του αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης, όταν ρίχνει στο τραπέζι μια αντίστοιχη πρόταση, με την επισήμανση ότι θα υπάρχει σεβασμός των εργασιακών δικαιωμάτων...

[Πηγή:www.capital.gr]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Έλα ρε άτιμε απέναντί μου, για να δω αν έχει μείνει ίχνος Ελλάδας μέσα μου ... 70 χρόνια σε περίμενα ! ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ



Έλα, ρε άτιμε. Έλα να τα πάρεις όλα. Και για όσα πάλεψαν οι πρόγονοί μου και για τα δύο μέτρα κήπο που μου άφησαν οι παππούδες μου. Έλα να πάρεις και τα μεροκάματα, τα σκληρά,  που τα έβαζα στην άκρη για μια ώρα δύσκολη, εκείνη της αρρώστιας. Έλα να τα πάρεις όλα. Πάρε και τον ήλιο που τόσο τον γουστάρεις για να λιάζουν οι συφιλιδικοί τα κορμιά τους αποκτώντας το μεσογειακό χρώμα που τόσο επιθυμούν και τόσο απεχθάνονται. Πάρε ρε, και τις θάλασσές μου να εξάγεις αέριο και τα ποτάμια μου να παράγεις ενέργεια φθηνή μόνο για την πάρτη σου. Πάρε και το γάλα των προβάτων μας και τα στάρια των κάμπων μας.
Το ξέρω που το πας, άτιμε. Το πας εκεί που πάντα ήθελες να το φθάσεις. Να καταστήσεις έναν λαό υπηρέτη. Να βλέπω απελπισμένες μεσόκοπες να βγάζουν μεροκάματο σε μπουρδέλα παραπήγματα ενώ οι πιο νέες να φεύγουν καραβιές για τα διεθνή  καλογυαλισμένα μπουρδέλα σου. Να βλέπω γέρους να πεθαίνουν από αφόρητο κρύο κλεισμένοι μέσα στα 20 τετραγωνικά λίγο πριν τους τα πάρεις κι αυτά ή από ασφυξία όταν θα τους κλείνεις τον διακόπτη από την συσκευή οξυγόνου λόγω ληξιπρόθεσμων λογαριασμών. Να βλέπω 50ρηδες σε απόγνωση , 40ρηδες στις ουρές ανεργίας και 20ρηδες να λένε την ξενιτειά πατρίδα τους. Να βλέπω τα παιδιά ως μελλοντικούς σκλάβους της Φάρμας των Ανθρώπων που χρόνια στήνεις και τώρα θα εγκαινιάσεις εκεί ακριβώς που ξεκίνησε ο Ανθρωπισμός. 
Βλέπω που το πας. Δεν θα ρίξεις απλά το μεροκάματο στο 1 ευρώ την ημέρα για 18 ώρες δουλειάς. Θα μας κάνεις να χαιρόμαστε που ζούμε κι ας μην παίρνουμε ούτε το 1 ευρώ. Φτιάχνεις το νέο Νταχάου και αυτό θα είναι η ίδια μου η χώρα. Τα Νταχάου ποτέ δεν κλείνουν, απλά αναστέλλουν τις εργασίες τους, έτσι δεν είναι λουκανοθρεμμένε μου; Έφθασε η ώρα να μπουν μπροστά οι μηχανές αυτού του τεράστιου κρεματορίου που θα έχει για οροφή τον ουρανό που λατρέψαμε και για πάτωμα το χώμα που μας έθρεψε.
Έλα, ρε άτιμε, πισώπλατα αυτή την φορά γιατί την προηγούμενη που ήρθες είχες τουλάχιστον τα κότσια να μου υψώσεις κατάμουτρα το όπλο και να μου πεις να σκύψω. Και είχα την επιλογή ή να σκύψω ή να πάρω τα βουνά. Τώρα όμως μού έχεις κλέψει και τα βουνά. Μου μένει λοιπόν να σκύψω χωρίς τον φόβο της σφαίρας που θα έβγαινε από το προτεταμένο σου όπλο. Είναι τρελό να παραδίνομαι χωρίς να έχω πάρει εντολή για αυτό. Είναι τρελό να φοβάμαι μια σφαίρα που δεν υπάρχει. Πώς γίνεται να βλέπω μπροστά μου ένα όπλο που δεν υπάρχει; Άτιμε, τα όπλα σου αυτή την φορά δεν έχουν κάνη, ούτε σκανδάλη. Τα λάδωνες όμως δεκαετίες ολόκληρες και έχουν τις φάτσες όλων αυτών των υπανθρώπων που βγάζουν ακόμα λόγους, που κάνουν κόμματα και παρακόμματα, που σφάζονται μπροστά στην κάμερα ενώ πίσω από αυτή στήνουν το σχέδιο για το πλιάτσικο που έχει ξεκινήσει. Α, ρε άτιμε. Για αυτόν τον λόγο πέταγες ξεροκόμματα στα κομματόσκυλα της Ελλάδας. Για την στιγμή που θα τους έδινες την εντολή να κάνουν επίθεση πισώπλατα στον ίδιο  λαό που τους έδινε τις ελπίδες του μέσα από ένα σταυρωμένο κωλόχαρτο.
Έλα, ρε μπούλη του Βορρά, να με συμμορφώσεις, να με κάνεις ευρωπαϊκό είδος, να φτιάχνομαι με Μότσαρτ και όχι να κλαίω όταν ακούω κλαρίνο. Να νιώθω «πολιτισμένος» με προθήκες Μουσείων και όχι με τους σπαρμένους κίονες στα χωράφια μας, που κράτησαν όλον τον δήθεν σου πολιτισμό. Έλα να σε πάω τελευταία βόλτα στα πατρικά μας να μυρίσεις την  ακόμα καμμένη πέτρα των σπιτιών από τον πολιτισμό των δικών σου προγόνων. 
Έλα να με κάνεις άνθρωπο εμένα, τον γύφτο του Νότου. Έλα για να δω αν τελικά έχει μείνει ίχνος Ελλάδας μέσα μου. Έλα ρε, για να μου αποδείξεις αν το μαχαίρι του παππού μου είχε τα αποτελέσματα που μου περιέγραφε ή ήταν ένα παραμύθι για να κάνω όνειρα κόκκινα.


simplemangreek


Μετά τα πράσινα ΜΜ”Ε” και τα πράσινα λαμόγια, οι πράσινοι εισαγγελείς συμπληρώνουν το κάδρο της σήψης.

Κλικ στην εικόνα

Έτος 2012. Η δίκη της πράσινης συμμορίας της Παντείου. 14 χρόνια μετά το σκάνδαλο. Οι δύο ηρωϊκοί Έλληνες, ο

πρύτανης Ηλίας Σιδηρόπουλος και ο αντιπρύτανης οικονομικών Ονούφριος Φαρμακίδης που έχουν αποκαλύψει το σκάνδαλο, δεν ζουν πια.

Επί 14 χρόνια έδιναν λυσσαλέα μάχη απέναντι στους “μάρτυρες υπεράσπισης”. Τον κύριο Πάγκαλο, τον κύριο Λοβέρδο, τον κύριο Κουβέλη και άλλους εξαίρετους “προοδευτικούς”. Τις νύχτες όμως έδιναν μία άλλη μάχη. Δολοφονικές επιθέσεις από “προοδευτικές” συμμορίες και μπράβους. Απειλές στα παιδιά και στις γυναίκες τους. Ανηλεείς ξυλοδαρμοί, εμπρησμοί, εκβιασμοί από την συμμορία των “μαζί τα φάγαμε”.

Λύγισαν και οι δύο. Ο ένας χτυπήθηκε επανειλημμένα στο κεφάλι όπου είχε κάνει εγχείρηση, ο άλλος από εγκεφαλικό, χωρίς το παραμικρό ιστορικό με την ιατρική γνωμάτευση – καταπέλτη να καταλογίζει τον θάνατο ως αποτέλεσμα της κολάσεως την οποία έζησε επειδή αγωνίστηκε για το δίκαιο, για να προασπίσει τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού.

Και όμως στην δίκη η φωνή του ακούγεται μέσω της ηρωϊκής συζύγου του, Λίας Σιδηροπούλου. Η κατάθεση της είναι μνημείο ηρωϊσμού, Ελληνικού πάθους για την αλήθεια και το δίκαιο: “Με απειλούσαν ότι αλλού θα βρω τα κεφάλια των παιδιών μου και αλλού τα κορμιά τους. Είμαι πεπεισμένη ότι μεγάλο μέρος από τα κλοπιμαία κατέληξαν σε τσέπες πολιτικών”.

Αυτά είπε η ηρωϊκή Ελληνίδα, τιμώντας τον αγώνα και την μνήμη του συζύγου της, τιμώντας την κληρονομιά της και δίνοντας μαθήματα αξιοπρέπειας, απέναντι στους Παγκάλους, τους Λοβέρδους, τους Κουβέληδες.

Όλο το άθλιο σύστημα Σημίτη παγώνει: “Μα που βρέθηκε αυτή”; Δεν είχε δώσει βλέπετε “δείγματα”. Δεν είχε μιλήσει σε περιοδικά, εφημερίδες, κανάλια. Σφυροκόπησε εκεί που έπρεπε.

Το όνομα της φυσικά δεν το γνωρίζετε, ούτε ακούσατε κάπου για την κατάθεση της. Τα πράσινα ΜΜ”Ε”, πιστά στο πλευρό των πράσινων λαμογιών, νόμιζαν ότι θα την “εξαφανίσουν”.

Και έρχεται η ώρα του εισαγγελέα. Η πρόταση; Να αφεθούν ελεύθεροι οι κατηγορουμενοι.

Οι δικαστές δεν έκαναν δεκτή την εισήγηση και τους έστειλαν στην φυλακή. Με μία απόφαση – ράπισμα που αποδεικνύει ότι η διαφθορά στην Ελλάδα είναι ακριβώς όπως περιγράφηκε στην έκθεση του ΟΟΣΑ: ΚΑΤΑΠΡΑΣΙΝΗ.

Προχθές, μετά από άπειρες αναβολές είχαμε την εκδίκαση της απόπειρας εκβίασης κατά του Χρήστου Ζαχόπουλου σε μία υπόθεση που απετέλεσε τον προπομπό της πορτοκαλί επαναστάσεως στην Ελλάδα που έφερε στην εξουσία τον μέγα στοχαστή Γεώργιο Παπανδρέου β’.

Μία υπόθεση για την οποία ακόμα περιμένουμε τις αποκαλύψεις των σκανδάλων Ζαχόπουλου, των ατασθαλιών Ζαχόπουλου, της κατσαρής της τρίχας του Ζαχόπουλου όπως φάνηκε στις φωτογραφίες της εφημερίδας που γκρέμισε τον Καραμανλισμό.

Η αλήθεια είναι ότι η “υπόθεση Ζαχόπουλου” είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της χαώδους διαφοράς ηθικής της κυβέρνησης Καραμανλή από τους σοσιαλφασίστες. Ένας άνθρωπος με τέτοια πολιτική δύναμη, δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να μονιμοποιήσει την ερωμένη του παρά τους εκβιασμούς που δέχεται και οδηγείται στην αυτοκτονία!

Δηλαδή ένας άνθρωπος δίπλα στο περιβάλλον Καραμανλή, δεν είχε την δύναμη να επιβάλλει μία μονιμοποίηση και προτιμά να δώσει τέλος στη ζωή του!!

Την ίδια στιγμή που τα πράσινα ασπόνδυλα, από τον υπουργό εως τον τελευταίο διοικητή, διορίζουν, μεταθέτουν, μετατάσσουν ακόμα και τις κουνιάδες τους για να γλιτώσουν την εφεδρεία! ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΙ!

Τι λέει λοιπόν ο εισαγγελέας; Προτείνει συμβιβασμό! Σε έναν άνθρωπο που οδηγήθηκε στην αυτοκτονία, του προτείνει να συμβιβαστεί με αυτούς που τον έφεραν σε αυτή την θέση.

Οι δύο υποθέσεις δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. Όμως είναι ενδεικτικές του τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτή την χώρα. Ποιά ακριβώς είναι η αιτία της κατάρρευσης.

Γι’ αυτό η έκθεση – γροθιά του ΟΟΣΑ, που όμοια της δεν έχει υπάρξει για κανένα κράτος της Δύσης, αποσιωπήθηκε από όλους. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον.

Όπως και να ‘χει, όπως είπε και ο Αινστάιν, ο εντοπισμός του προβλήματος είναι το ήμισυ της λύσης του.

ΥΓ. Μια και πιάσαμε την υπόθεση Ζαχόπουλου, όλοι αυτοί που ούρλιαζαν για “οικονομικά σκάνδαλα”, γιατί δεν ψάχνουν τις φορολογικές δηλώσεις της πρωταγωνίστριας τα τελευταία 2 χρόνια;


ΦΟΒΕΡΟ ΒΙΝΤΕΟ! ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΤΕ-Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν" - Παύλος Σιδηρόπουλος


Κόκκινες Γραμμές και Πράσινα Αλογα

Το πρόβλημα δεν είναι μόνον ότι ο κ. Γιορκ Ασμουσενείναι στόκος. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ασκεί πολιτική!

Μάλιστα υπαγορεύει πολιτική.

Μάλιστα υπαγορεύει πολιτική προς κατακτημένους.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνον η ιδεολογία του κ. Γιορκ Ασμουσεν, όταν θεωρεί ότι η εξίσωση των μισθών προς τα κάτω είναι η φυσιολογική -μην πω ή Δαρβινικώς Ορθή- εξέλιξη των πραγμάτων, όχι δεν είναι αυτό τοπρόβλημα.

Μπορεί αυτός ο στόκος να ’ναι νεοφιλελεύθερος, μπορεί να ’ναι και ανθυπολοχαγός της Βέρμαχτ η γκρουπενφύρερ των ΕΣ ΕΣ -άλλωστε ελάχιστες οι διαφορές και των τριών ιδιοτήτων- το πρόβλημα είναιότι ο κ. Γιορκ Ασμουσεν υπαγορεύει πολιτική!

Ποιος τον εξέλεξε; σε ποια χώρα και ποιος λαός;

Προσέτι: από που αρύεται την εντολή και τη νομιμοποίηση αυτός ο νεκρωτικός στόκος να...
υπαγορεύει πολιτική σε ένα κράτος, τύποις έστω, ανεξάρτητο;

Από πότε η Ευρωπαϊκή Ενωση εξουσιοδότησε τα Τραπεζόπαιδα να ασκούν πολιτική; Δεν χρειάζονται πλέον οι Ευρωπαίοι Τοκογλύφοι τους πολιτικούς τους διαμεσολαβητές ούτε για τα μάτια;

Ο κ. Γιορκ Ασμουσεν, όπως κάθε Τραπεζογκόλντεν μπόυ, έχει αίμα στα χέρια του. Αίμα που προέρχεται από πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, αίμα που προέρχεται από άνεργους και αυτοκτονίες.

Αυτός ο τύπος λοιπόν είναι το αφεντικό του κ. Σαμαρά, του κ. Βενιζέλου και του κ. Κουβέλη - ή μήπως δεν είναι η Τρόικα που υπαγορεύει πλέον την πολιτική στην Ελλάδα; Δεν είναι  ο κ. Τόμσεν, ο κ. Μαζούχ(συγγενής του βαρώνου Μαζόχ;) και ο κ. Μορς που θα συναντηθούν με τον κ. Σαμαρά την Πέμπτη για να εκφωνήσει στη συνέχεια ο κ. Πρωθυπουργός τις Προγραμματικές Δηλώσεις στη Βουλή την Παρασκευή;

Γιατί δεν τις εκφωνεί η Τρόικα αυτοπροσώπως; Γιατί όχι και ο κ. Ράιχενμπαχ; - στο πηγάδι έχει ουρήσει η Τασκ Φορς ώστε να μην μπορεί να φτύσει κι αυτή από του Βήματος της Βουλής την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία;

Γιατί δεν εκφωνεί από του Βήματος της Βουλής τις Προγραμματικές Δηλώσεις αυτοπροσώπως η κυρίαΜέρκελ; - α, θα είχε αντιρρήσεις ο κ. Φώτης, θα μου πείτε! Μεγάλο το δίκιο σας!, - έχει και ο κ.Κουβέλης τις «κόκκινες γραμμές» του...

Ομως!

Ομως -μου ψιθυρίζει ο Διάβολος στο αυτί- μήπως εκτός απ’ τους Γκαουλάιτερ θα μπορούσε να εκφωνήσει τις Προγραμματικές Δηλώσεις στη Βουλή και ο Μήτσος ο Ψηφοφόρος αυτοπροσώπως;

Αυτός δεν ψήφιζε, όταν ψήφιζε Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ, να συνεχίσουν τα λουκέτα στα μαγαζιά;

Μήπως δεν ήξερε όταν ψήφιζε, ότι το 70% των Ελλήνων με δυσκολία προμηθεύεται πλέον τα αναγκαία;Μήπως δεν ανήκει κι ο Μήτσος ο Ψηφοφόρος σε αυτό το 70% των δυσπραγούντων; Αφού λοιπόν φοβήθηκε και ξαναψήφισε όσους τον κατέστρεψαν, μήπως πρέπει να κάνει τις Προγραμματικές Δηλώσεις ο ίδιος και να εξηγήσει στον εαυτόν του και τα παιδιά του γιατί η Ελλάδα θα πρέπει έως το2017 να έχει γίνει Ρουμανία;

Γιατί οι δύο στους τρεις Ελληνες, ανάμεσά τους και ο Μήτσος ο Ψηφοφόρος, θα πρέπει να πληρώσουν φέτος 1.500 ευρώ περισσότερο χαράτσι από πέρσι;

Οχι -για να μην παρεξηγηθώ- δεν ζητώ ευθύνες απ’ τον Μήτσο τον Ψηφοφόρο για τις επιλογές του! Οι επιλογές του είναι σεβαστές, η ψήφος του ιερή και ο Μήτσος, ως ψηφοφόρος, απαραβίαστος.

Τον καλώ απλώς να ανέβει στο Βήμα της Βουλής και να κατεβάσει από ’κει αυτούς που έστειλε με τηνψήφο του να φέρουν στο ίδιο αυτό Βήμα τον χερ Ράιχενμπαχ, το τρίο της Τρόικας, Μαζούχ, Μορς καιΤόμσεν, τον Γιορκ Ασμουσεν και κάθε άλλον αιματοβαμμένο αληταρά των Τοκογλύφων που οδηγούν παιδιά στην πείνα, πολίτες στην απελπισία, χώρες στον πόλεμο.

Αυτούς πρέπει να κατεβάσεις απ’ το Βήμα, καθώς και τα Ανδρείκελά τους, ΣαμαράΒενιζέλο καιΚουβέλη, ώστε να μιλήσεις, καλέ μου Μήτσο ψηφοφόρε, και να εξηγήσεις στην πατρίδα και τους συμπολίτες σου, εσύ ο ίδιος, χωρίς διαμεσολαβητές κι αντιπροσώπους, σε τι ήλπιζες και ψήφισες αυτούς που έφεραν εδώ τους Γκαουλάιτερ ή τι φοβήθηκες και προτίμησες ακόμα περισσότερο φόβο,ακόμα περισσότερη σκλαβιά. Διότι ήξερες! Ηξερες όταν ψήφιζες ότι έρχονται ατομικές συμβάσεις εργασίας. Οτι η πτώση των μισθών θα είναι «ελεύθερη», ότι θα συνεχίσει να σε βρίζει η Διαπλοκή κάθε βράδυ στις οκτώ και ότι θα σε βάλει πιο βαθειά στον βούρκο της η Διαφθορά.

Μίλα, Μήτσο ψηφοφόρε, φίλε μου και συμπολίτη, δεν σε δικάζει κάποιος τώρα -μόνον οι ανόητοι δικάζουν τους πολίτες- παρρησία σου ζητώ.

Να βγεις και να μιλήσεις!

Εσύ είσαι τώρα πάνω στο Βήμα της Βουλής και αγορεύεις!

Δυνατά, καθαρά και ξάστερα. Να ακούσουμε και να καταλάβουμε, Μήτσο Ψηφοφόρε...

Παρρησία, λεβέντη μου, παρρησία!


Του Στάθη από enikos