Κωνσταντοπούλου: «Με ποιον θα χτυπήσει την διαπλοκή ο κ. Τσίπρας; Με τον Φλαμπουράρη;»

Παρασκεύη 18 Σεπτεμβρίου 2015



Σχετικό: Αν και ο κυρ Αλέκος, ο τέως υπουργός Επικρατείας, ισχυριζόταν ότι έχει κλείσει: Η Εταιρεία Φλαμπουράρη πήρε δουλειά 3,9 εκατ. από την Περιφέρεια Πελοποννήσου 
Υποστήριξε ότι ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, τοποθέτησε τον κ. Φλαμπουράρη επικεφαλής του ψηφοδελτίου στην Α” Αθήνας ώστε να του παρέχει βουλευτική ασυλία - «Ηγέτης είναι αυτός που τιμά τον λόγο του και δεν ακυρώνει την βούληση του λαού» είπε

Σφοδρή επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα εξαπέλυσε η Ζωή
Κωνσταντοπούλου στην κεντρική εκδήλωση της Λαϊκής Ενότητας στην πλατεία Ομόνοιας επιχειρώντας να αποδομήσει πλήρως το προφίλ των αδιάφθορων που χρησιμοποιεί ως προεκλογικό χαρτί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Αναφέρθηκε στην υπόθεση Φλαμπουράρη που αποκάλυψε το Πρώτο Θέμα υπονοώντας ότι ο κ. Τσίπρας τον τοποθέτησε επικεφαλής της Α’ Αθήνας παρέχοντάς του με τον τρόπο αυτό «βουλευτική ασυλία» σε ενδεχόμενες μελλοντικές ποινικές περιπέτειες ενώ υποστήριξε πως «την μάχη κατά της διαπλοκής δεν μπορούν να την δώσουν αυτοί που ενέδωσαν στην ευρω-διαπλοκή και καλύπτουν την εγχώρια νέο-διαπλοκή για να τους καλύψει και αυτή με την σειρά της τις δικές τους παρασπονδίες».

Η Πρόεδρος της Βουλής αμφισβήτησε το «αρχηγικό» προφίλ του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνοντας ότι «ηγέτης είναι αυτός που τιμά τον λόγο του και δεν ακυρώνει την βούληση του λαού» ενώ χαρακτήρισε όλα τα πρόσωπα της «αυλής» του κ. Τσίπρα ως διαπλεκόμενους και υποστήριξε ότι ο τέως πρωθυπουργός δεν έχει την δύναμη αλλά και την διάθεση να χτυπήσει την διαπλοκή.

«Ο εκλογικός συνδυασμός που ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρόθυμο επιτελείο Μαξίμου που μπορεί να διαλύσει την Αριστερά για λίγες ημέρες εξουσίας» είπε η κα. Κωνσταντοπούλου για να προσθέσει «αυτό το σύστημα εκμεταλλεύεται την εκλογική λίστα. Εκμεταλλεύεται ότι στις εκλογές ο πολίτης δεν βάζει «σταυρό». Αυτό το σύστημα χρησιμοποιεί την εκλογική νομοθεσία που κάποτε καταγγέλλαμε για να βαφτίσει εκλεγμένους τους δοτούς και να περιβάλει με βουλευτική ιδιότητα και ασυλία όλο το κυβερνητικό επιτελείο που δεν εκλέχθηκε από τον λαό αλλά φιγουράρει πρώτο στις λίστες, πάνω από τους εκλεγμένους. Υπενθυμίζεται ότι «δοτό» έχει αποκαλέσει τον κ. Φλαμπουράρη καυτηριάζοντας το γεγονός ότι από εξωκοινοβουλευτικός υπουργός τοποθετήθηκε πρώτος στο ψηφοδέλτιο της Α’ Αθήνας μπροστά από τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη που το δικαιούταν με βάση τους «σταυρούς» που έλαβε στις εκλογές του Ιανουαρίου.

Αναφερόμενη δε στο «καραμπινάτο» ασυμβίβαστο του κ. Φλαμπουράρη καθώς ως υπουργός διατηρούσε παράλληλα την μετοχική του σχέση με εταιρεία που αναλαμβάνει έργα του Δημοσίου ...
αλλά και κατ επέκταση στην «σκαστή» παραβίαση του Συντάγματος υπενθύμισε μια ακόμα υπόσχεση του κ. Τσίπρα ότι δηλαδή «είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος».

«Μας λένε ότι μπορεί να έφεραν μνημόνιο αλλά θα συγκρουστούν με την διαπλοκή. Το ίδιο είχαν πει ο κ. Παπακωνσταντίνου και ο κ. Παπανδρέου όταν έκρυβαν την λίστα Λαγκάνρτ στα συρτάρια τους και αξιοποιούσαν τον υπόδικο σήμερα επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ» ανέφερε σε άλλο σημείο για να συνεχίσει «Με ποιους θα χτυπήσει την διαπλοκή ο κ. Τσίπρας; Μήπως με τον κ. Φλαμπουράρη που βλέπει το ματς δίπλα- δίπλα με ολιγάρχες; Μήπως με τον κ. Παππά που δεν έφερε προς ψήφιση το νομοσχέδιο για τις άδειες των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων ή μήπως με τον κ. Δραγασάκη που ως υπεύθυνος για τις τράπεζες άφησε άθικτες τις διοικήσεις των τραπεζών;»

«Την μάχη κατά της διαπλοκής δεν μπορούν να την δώσουν αυτοί που ενέδωσαν στην ευρω-διαπλοκή και χρησιμοποιούν την εγχώρια νέο-διαπλοκή για να τους καλύψει και αυτή με την σειρά της τις δικές τους πομπές. Δεν θα την δώσουν εκείνοι που ετρεχαν στα ΑΤΜ της βουλής όταν η βουλή ψήφιζε για το δημοψήφισμα» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Oι δημοσκοπήσεις άρχισαν να «πέφτουν» σαν το χαλάζι…

 

 

Τα εκλογικά χαλκεία μας βομβαρδίσουν, χωρίς έλεος, με δημοσκοπήσεις μαϊμούδες…

Όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές ο τζόγος των δημοσκοπήσεων είναι ένα από τα πιο ύπουλα και δολοφονικά μέσα εναντίον της σκέψης, της γνώσης και του κριτικού πνεύματος…

Γι αυτό και το χρήμα ρέει άφθονο σ’ αυτόν τον τζόγο: 
Για το βομβαρδισμό του μυαλού και την κατασκευή κλίματος ψευδαισθήσεων και σύγχυσης…


Οι δημοσκοπήσεις, βεβαίως, δεν είναι ΠΟΤΕ αθώες, 
ωστόσο όταν το χρήμα αποτελεί την κινητήρια δύναμη της βολιδοσκοπικής νεροποντής, ΤΟΤΕ ο τζόγος των δημοσκοπήσεων είναι ΑΣΥΔΟΤΑ «στημένος»: Είναι ο τζόγος των «νταβάδων» της εξουσίας για την προώθηση των πολιτικών τους παιχνιδιών… 
Όπως σε κάθε προεκλογική περίοδο έτσι και σήμερα βιώνουμε την εξτρεμιστική αποχαλίνωση των δημοσκοπικών μαϊμουδιών.

Το τέχνασμα της ΑΠΑΤΗΣ γνωστό: «Εκλογικό ντέρμπυ μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ»!!!

Στις συντριπτικά περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις η εκλογική μάχη ΠΑΝΤΑ εμφανίζεται στα γκάλοπ σαν ντέρμπυ μεταξύ των μονομάχων…

Και το «επιστημονικό» εύρημα της ΑΠΑΤΗΣ γνωστό: Τα μεγάλα ποσοστά των αναποφάσιστων…


Και οι πολιτικές στοχεύσεις γνωστές: Το φούσκωμα των δωσίλογων κομμάτων και η καρατόμηση των αντιπάλων του δωσιλογισμού.

Τέλος και η ΙΣΤΟΡΙΑ είναι γνωστή: Η ΠΛΗΡΗΣ αυτό-γελοιοποίηση των δημοσκόπων…

Το πρόσφατο παράδειγμα του δημοψηφίσματος είναι από τα πλέον αποκαλυπτικά:
 Εδώ η ΑΠΑΤΗ και η γελοιοποίηση των δημοσκοπικών εταιρειών (των χαλκείων του χρήματος) ξεπέρασε κάθε όριο, πήρε μορφές παράκρουσης…

Όλα τα παραπάνω «στοιχεία» της δημοσκοπικής ΑΠΑΤΗΣ τα …ανιχνεύουμε εύκολα και στις τωρινές νεροποντές των δημοσκοπήσεων:

α). Ντέρμπυ μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ…

β). Τεράστια ποσοστά αναποφάσιστων…

γ). Διατήρηση δυνάμεων σε ΠΑΣΟΚ, «Ποτάμι»…

δ). Η μεγάλη απάτη: Δημοσκοπική …καρατόμηση της «Λαϊκής Ενότητας» (του νέου αντιμνημονιακού πολιτικού σχήματος).


Η τρομοκρατία του «ντέρμπυ» εδώ στοχεύει: Να συγκρατήσει το εκλογικό ρεύμα προς τη «Λαϊκή Ενότητα» για να μην γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ «αριστερή παρένθεση»!!!

Σε αυτό το μοτίβο παίζουν τα εκλογικά χαλκεία. Ο Τσίπρας (αλλά και όλη η προπαγάνδα των νέων «αριστερών» ανδρεικέλων) παίζει σ’ αυτό το εκβιαστικό και μοχθηρό σχήμα ΑΠΑΤΗΣ: Να μην πέσει η κυβέρνηση από τους αριστερούς και γίνει «αριστερή παρένθεση»…

Θα γελοιοποιηθούν για άλλη μια φορά οι δημοσκοπικοί μάγειροι των πορνείων του χρήματος…

Για τον τζόγο των σημοσκοπήσεων, την ιδεολογική λειτουργία του και την πολιτική δολιότητά του, θεωρούμε σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε το παρακάτω παλιό μας κείμενο.

Βρίσκεται Εδώ: 

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7146
 


Μας ταΐζουν …δημοσκοπήσεις!!! 

 

Την πείνα των εξαθλιωμένων την ταΐζουν με τη δηλητηριώδη τροφή των δημοσκοπήσεων…

Από τη μια μας λεηλατούν, μας αφανίζουν, μας θάβουν ζωντανούς και από την άλλη μας βομβαρδίζουν, σε καθημερινή βάση, με τις τοξικές, πνιγηρές αναθυμιάσεις της «δημοκρατίας» των βολιδοσκοπήσεων…

Όταν νεκρώνεται ολοκληρωτικά κάθε ίχνος και λειτουργία ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, κυριαρχεί εξίσου ολοκληρωτικά η «δημοκρατία» της βολιδοσκόπησης: Δηλαδή η καταιγιστική πλύση εγκεφάλου…

Σε ένα τέτοιο καθεστώς βολιδοσκοπικής ασυδοσίας και αυθάδειας οι στημένες δημοσκοπήσεις αποτελούν τον κανόνα: Επιχειρούν να κατασκευάσουν τα «ευρήματα» και τα «άλλοθι» των εκτελεστών μας…

Επιχειρούν να μας εκβιάσουν, να μας τρομοκρατήσουν και να μας «πείσουν» να αποδεχτούμε το θάνατό μας…

Μέσω αυτής της απάτης των δημοσκοπήσεων κατασκεύασαν τη «ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ» και τα συνταγματικά πραξικοπήματα των συγκυβερνήσεων…

Με καθημερινές νεροποντές δημοσκοπήσεων, κατασκεύασαν μια ποικιλία «ευρημάτων» ακραίου παραλογισμού: Ότι δηλαδή ο ελληνικός λαός υιοθετεί τα μέτρα της σφαγής του!!!

Διαβάστε πιο αναλυτικά το άρθρο:
Η απάτη των δημοσκοπήσεων και η φρίκη των «εθνοσωτήρων»!!!
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4235

Σήμερα με νέες καθημερινές δημοσκοπικές καταιγίδες κατασκευάζουν το νέο διπολισμό, με την άγρια μονομαχία (αμφίρροπη και με εναλλασσόμενες «ανατροπές) ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ…

Για να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια θα αναδημοσιεύσουμε επ’ αυτού, μια πρόσφατη, σχετικά, ανάλυσή μας:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6488
 

Ο τζόγος των δημοσκοπήσεων: Η μεγάλη ΑΠΑΤΗ 

 

Ζούμε μια δικτατορία που πρωτίστως δολοφονεί τη σκέψη και την Πολιτική. Μια δικτατορία που κατασκευάζει και προβάλλει τις «πολιτικές» των οικονομικών και πολιτικών μας δυναστών…

Το στρατηγικό «όπλο» αυτής της δικτατορίας είναι τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα το τηλεθέαμα και οι κατασκευαστές της «κοινής γνώμης»: οι εταιρείες των δημοσκοπήσεων.


Το κοινοβούλιο, τα κόμματα, ολόκληρο το θεσμικό καθεστώς, με δύο λόγια όλο το πολιτικό σύμπαν, έχουν υποκατασταθεί από τη «δημοκρατία» της βολιδοσκόπησης και το τελετουργικό, τηλεοπτικό θέαμα.

Εξ ορισμού, συνεπώς, η «γλώσσα» των γκάλοπ αποτελεί το πλέον δόλιο, ασύδοτο και αποκρουστικό τέχνασμα των ισχυρών του χρήματος και των προπαγανδιστών τους.

Η «γλώσσα δεν είναι ποτέ αθώα», έλεγε ο Ρολάν Μπαρτ.

Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο «αθώα» είναι η «γλώσσα» των δημοσκοπήσεων. Είναι τόσο «αθώα», όσο αθώοι είναι οι «νταβατζήδες», οι οποίοι έχουν υποκαταστήσει την Πολιτική με την «πολιτική» των δημοσκοπήσεων. 

Οι δημοκρατικές ελευθερίες, ακόμα και αυτά τα υπολείμματα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, δολοφονούνται ανελέητα και καθημερινά από το τηλεθέαμα της «δημοκρατίας» της βολιδοσκόπησης, δηλαδή από τα ΜΜΕ και τους ισχυρούς οικονομικούς σπόνσορες: Από την άμεση και αγοραία «πολιτική» των «νταβάδων» και των «νονών» της κοινωνίας.

Οι δημοσκοπήσεις είναι η «γλώσσα» του τηλεοπτικού μας βιασμού η οποία αποτελεί τη συνισταμένη της βλακώδους διαφημιστικής προπαγάνδας προς το μέσο εκλογέα…

Είναι η «γλώσσα» που έχει δολοφονήσει τη ΓΛΩΣΣΑ, δηλαδή τη γλώσσα της κοινωνικής και πολιτικής επικοινωνίας.

Η δημοσκοπική «γλώσσα» εξατμίζει και νεκρώνει τους χυμούς του κοινωνικού γίγνεσθαι, ισοπεδώνει κάθε κοινωνικό και ιστορικό περιεχόμενο ΚΑΙ «ταξινομεί» τα ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με το αγελαίο εκλογικό σώμα: Είναι, δηλαδή, η «γλώσσα» του εκλογικού φετιχισμού και της εκλογικής χειραγώγησης, η «γλώσσα» του καθεστωτικού εκλογικού κρετινισμού.

Όπως κάθε γλώσσα, έτσι και η «γλώσσα» των δημοσκοπήσεων, έχει το «κοινό» της, τη «μάζα» της, την «κινούμενη άμμο» τού μέσου εκλογέα: Δηλαδή μια αγελαία ανθρώπινη μάζα που την έχουν πλήρως ισοπεδώσει και στραγγίξει από κάθε πολιτική σκέψη και κριτικό πνεύμα και άγεται και φέρεται από τα «εντυπωσιακά» συμβάντα της συγκυρίας… 

Ο άγριος, συστηματικός και καθημερινός δημοσκοπικός βιασμός της «κοινής γνώμης» δεν στοχεύει μόνο σ’ αυτή τη «μικροαστική μάζα» της κινούμενης άμμου, αλλά και στην κατασκευή μιας νέας τέτοιας «μάζας», με εργαλείο τη «γλώσσα» της βολιδοσκόπησης...

Η «γλώσσα» των γκάλοπ στηρίζεται στη «φυλή» της εκλογικής αλλοτρίωσης,
 αλλά και κατασκευάζει και διευρύνει αυτή τη «φυλή», ιδιαίτερα σε εποχές σήψης και αποσύνθεσης, σε εποχές κοινωνικής και πολιτικής αφασίας, σε εποχές όπου η ΠΟΛΙΤΙΚΗ έχει υποκατασταθεί πλήρως από την «πολιτική» των βολιδοσκοπήσεων και του τηλεοπτικού θεάματος: Σε εποχές σαν τη σημερινή…

Βεβαίως, η σημερινή κατακλυσμιαία και καθημερινή νεροποντή των δημοσκοπήσεων αποδεικνύει περίτρανα και κάτι άλλο: Ότι η ελληνική κοινωνία δεν έχει ακόμα υποταχθεί στις «ορέξεις» των «καρχαριών» και ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ… 

Δεν θα υπήρχε λόγος να υπάρχει αυτός ο βάναυσος και καθημερινός δημοσκοπικός βιασμός αν είχαν χειραγωγηθεί οι Έλληνες πολίτες στους σχεδιασμούς της ευρωχούντας και των εγχώριων «νταβάδων» της.

Αυτή η δημοσκοπική αγριότητα και αυθάδεια αναδίδει την αγωνία και τον τρόμο των καθεστωτικών δυνάμεων, αγωνία και τρόμο που έχουν προκληθεί από την παλλαϊκή οργή και απελπισία του ελληνικού λαού…

Αυτήν την εκρηκτική, τυφλή ΟΡΓΗ και ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ θέλουν οι μηχανισμοί της ευρω-χουντικής κακουργίας και τα δωσίλογα ανδρείκελά τους να κατευθύνουν στους μηχανισμούς της εκλογικής χειραγώγησης και στους δικούς τους σκοπούς: Στην αναδιάταξη, ανασύσταση και αναπαλαίωση του καθεστώτος… 
ΟΛΗ αυτή η άγρια δημοσκοπική πλύση εγκεφάλου που μας γίνεται σε καθημερινή βάση έναν και μόνο στόχο έχει: Να μας εθίσει στον εκλογικό φετιχισμό και έτσι να εγκλωβίσει και άλλη «μάζα» εκλογικών κορόιδων στα ψεύτικα διλήμματα των κομμάτων, στη «μονομαχία» ανάμεσα στην «κεντροαριστερά» και την «κεντροδεξιά», σε ένα νέο εκλογικό διπολισμό, τεχνητών και κάλπικων διχασμών…

Οι διχασμοί είναι τεχνητοί και κάλπικοι διότι όλοι οι μονομάχοι του καθεστώτος, ιδιαίτερα οι ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ μονομάχοι της «κεντροαριστεράς» και της «κεντροδεξιάς» ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ στον ίδιο θεό: Το θεό των αγορών και του χρήματος, το θεό της ΕΕ και του ευρώ, στο θεό της λεηλασίας του ελληνικού λαού και της καταστροφής του… 

Ας μην πέφτουμε, λοιπόν,
 θύματα αυτής της ΑΠΑΤΗΣ, ας μην τσιμπάμε τα δολώματα της εικονικής και δόλιας εκλογικής σύγκρουσης και γινόμαστε «οπαδοί» των κομματικών, ποδοσφαιρικών εταιρειών…

Ο τζόγος των δημοσκοπήσεων είναι ένα από τα πιο ύπουλα και δολοφονικά μέσα εναντίον της σκέψης, της γνώσης και του κριτικού πνεύματος… 

Σημείωση: Βλέπουμε και πολλά «ανεξάρτητα» ιστολόγια να συμμετέχουν σε αυτήν τη δημοσκοπική κραιπάλη, συμβάλλοντας έτσι και αυτά στην κατασκευή των εκλογικών, ποδοσφαιρικών στρατών… 


ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΡΕΣΑΛΤΟ"

Κωνσταντοπούλου: Δεν θα αφήσουμε την Ελλάδα να γίνει αποικία χρέους


«Είμαστε έτοιμοι να γκρεμίσουμε το τείχος των εκβιαστών - δανειστών», τόνισε η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Α΄ Αθηνών της Λαϊκής Ενότητας, μιλώντας το βράδυ της Πέμπτης (17/9) σε ανοικτή προεκλογική συγκέντρωση, στην πλατεία Γεωργίου της Πάτρας.
Παράλληλα, απευθυνόμενη προς τους πολίτες, τούς κάλεσε «να δώσουμε μία νικηφόρα μάχη εναντίον εκείνων που θέλουν να καθυποτάξουν τον αγώνα μας και να μην επιτρέψουμε την μετατροπή του τόπου μας σε αποικία χρέους», συμπληρώνοντας: «κάποιοι τιμήσαμε την εμπιστοσύνη που μας δείξατε, δεν την προδώσαμε, δεν συμμετείχαμε στην επίθεση στην κοινωνία και στην αποδιάρθρωση του κοινωνικού ιστού» και πρόσθεσε: «Το όχι είναι ο μόνος δρόμος για την απελευθέρωση της πατρίδας μας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας της, ανέφερε ότι «απέναντι σε αυτό το έγκλημα που συντελείται σε βάρος του ελληνικού λαού, είναι πατριωτικό καθήκον να αντισταθούμε, να παλέψουμε, να αποκρούσουμε την επίθεση και να χτίσουμε ένα κόσμο, που να χωράει όλους και όλες και πρώτα από όλα τους νέους και νέες, τα παιδιά, τις επόμενες γενιές».

konstantopoulou1

Μάλιστα, όπως συμπλήρωσε, «αυτό τον κόσμο θα χτίσουμε μαζί με τη Λαϊκή Ενότητα και θα θυμίσουμε ότι αυτός ο κόσμος που ονειρεύτηκαν τα κινήματα και που πάλεψαν διαχρονικά οι αγωνιστές, είναι εφικτός». Σε αυτό το σημείο ανέφερε ότι «είναι ένας κόσμος κανονικός και όχι σουρεαλιστικός, ένας κόσμος που δεν είναι ουτοπία, αλλά η μόνη εναλλακτική της χώρας σήμερα».
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, δεν παρέλειψε επίσης να δηλώσει ότι «η δυναμική της Λαϊκής Ενότητας είναι αυτή που θα καταγραφεί με τον πλέον ηχηρό και αποστομωτικό τρόπο στην κάλπη, αλλά ακόμα περισσότερο είναι αυτή που μετά την κάλπη θα καταφανεί στη διεύρυνση του μετώπου δημοκρατικής άμυνας και αντίστασης».
Και κατέληξε: «Στο δίλημμα ευρώ ή Δημοκρατία, κάθε δημοκράτης απαντά Δημοκρατία, αλλά θέλουμε απαντήσεις από εκείνους που σε αυτό το δίλημμα κάποιοι επιλέγουν το ευρώ και απορρίπτουν τη δημοκρατία».
«Δεν ηττήθηκε η Αριστερά με την ήττα των Τσίπρα, Τσακαλώτου, Δραγασάκη»

Νωρίτερα, είχε μιλήσει ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Αχαΐας της Λαϊκής Ενότητας Κώστας Λαπαβίτσας, ο οποίος όπως ανέφερε, «δεν ηττήθηκε η Αριστερά από την ήττα του Τσίπρα, του Τσακαλώτου και του Δραγασάκη, γιατί υπάρχει ένα κομμάτι αξιόπιστο και έντιμο που τήρησε τις υποσχέσεις και το λόγο που έδωσε στον ελληνικό λαό».
Αφού πρόσθεσε, δε, πως «είναι το κομμάτι που θέλει να μιλήσει για το όχι του δημοψηφίσματος και να σταθεί απέναντι στον ωμό εκβιασμό που άσκησαν στην χώρα οι δανειστές», κατέληξε:
«Δεν άλλαξε γνώμη ο ελληνικός λαός, γνώμη άλλαξε ο ΣΥΡΙΖΑ, για να παραμείνει στην εξουσία και έχουν το θράσος να μιλούν για αποστασία και αποστάτες».

Δέκα λόγοι που ψηφίζουμε Λαϊκή Ενότητα


  • Γράφτηκε από την  
  • !
  • Δέκα λόγοι που ψηφίζουμε Λαϊκή Ενότητα







1. Γιατί δεν αποδεχόμαστε τους μονόδρομους των μνημονίων που μας επιβάλλουν η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, οι ευρωπαίοι τραπεζίτες, όλα τα αρπακτικά της ευρωζώνης και του ΔΝΤ. Μονόδρομους που ακολουθούν απαρέγκλιτα οι ντόπιοι υποτελείς τους – Τσίπρας, Μεϊμαράκης, Βενιζέλος, Σαμαράς, Παπανδρέου.
Γιατί υπάρχει εναλλακτική πρόταση και άλλος δρόμος. Είναι ο δρόμος της αντίστασης, της σύγκρουσης με τη λιτότητα, το νεοφιλελευθερισμό, το ευρωπαϊκό διευθυντήριο. Ο δρόμος της ανεξαρτησίας από την ευρωζώνη και την ΕΕ, της αποτίναξης της θηλιάς του χρέους, της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων.
2. Γιατί το πραγματικό δίλημμα και η θέληση των εργαζόμενων και της νεολαίας –όπως εκφράστηκε συντριπτικά στο δημοψήφισμα– δεν είναι το ποιος θα εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο, αλλά το ποιος θα αντισταθεί. Και αυτή η δύναμη είναι η Λαϊκή Ενότητα, μαζί με τη νεολαία και τους εργαζόμενους, μαζί όλο με το λαό. Στις εκλογές δεν επιλέγουμε αυτόν που θα εκτελέσει το τρίτο μνημόνιο. Επιλέγουμε εναλλακτικό σχέδιο, πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, προοπτική για τη χώρα και το λαό.
3. Γιατί η ελπίδα παραμένει –πρέπει να παραμένει– ζωντανή, παρόλο που κακοποιήθηκε από τον Τσίπρα και την παρέα του Μαξίμου. Όσο δυνατότερες είναι οι γνήσιες αντιμνημονιακές δυνάμεις, τόσο δυνατότερη θα είναι και η ελπίδα. Η Λαϊκή Ενότητα δεν πέρασε στην αντίπερα όχθη, χτίζει το μέτωπο για να δυναμώσει η ελπίδα, δεν αποδέχεται τη μνημονιακή φυλακή, τη μνημονιακή κοινωνία.
4. Γιατί την επομένη των εκλογών είναι απαραίτητη, αναγκαία και χρήσιμη μια αριστερή, αγωνιστική αντιπολίτευση απέναντι στη συγκυβέρνηση Τσίπρα-Μεϊμαράκη για να υπερασπιστεί τη δημοκρατία, τη λαϊκή κυριαρχία, την εθνική ανεξαρτησία, για να εκφράσει τους αγώνες του λαού και της νεολαίας. Γιατί την επόμενη μέρα θα έχουμε αγώνες, όταν ο θυμός θα ξεπεράσει το φόβο, την παγωμάρα, την αηδία. Και δεν επιτρέπεται το τρίτο μνημόνιο να είναι το μοναδικό που απέναντί του δεν θα βρίσκει μια ισχυρή προοδευτική αντιπολίτευση.
5. Γιατί δεν παραιτούμαστε, δεν απέχουμε. Δεν θα κάνουμε το χατίρι σε όσους θέλουν το λαό και τη νεολαία να απέχουν απογοητευμένοι. Η αποχή δεν είναι στάση τιμωρίας, τους αφήνει περιθώρια για ακόμα περισσότερη λιτότητα και φτώχεια, ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή του λαού και του τόπου. Η αποχή είναι λευκή επιταγή σε όσους θέλουν να εφαρμόσουν μνημόνια. Να τους τιμωρήσουμε ψηφίζοντας Λαϊκή Ενότητα. Γιατί ο μεγάλος τους αντίπαλος είναι η Λαϊκή Ενότητα – η δύναμη που παλεύει για την κατάργηση των μνημονίων κι όχι για τη διατήρηση και διαχείρισή τους.
6. Γιατί το ΟΧΙ της ανυπότακτης νεολαίας και του λαού δεν παραιτείται, δεν απέχει, δεν τσακίζεται. Γιατί δεν είναι όλοι ίδιοι, όπως και δεν τα φάγαμε όλοι μαζί. Γιατί η αριστερά και η δεξιά δεν είναι το ίδιο. Ο Τσίπρας μπορεί να είναι το ίδιο με τον Μεϊμαράκη, αλλά ο Τσίπρας δεν είναι αριστερά. Η αριστερά δεν έχει σχέση με τα μνημόνια, τη λιτότητα, την υποτέλεια – τα πολεμάει. Δεν ξεπουλά τα πάντα για την εξουσία – υπερασπίζεται τα δίκια του λαού.
7. Γιατί αρνούμαστε να έχουμε ένα κοινοβούλιο υποταγμένο στη Μέρκελ, στον Σόιμπλε, στον Ντάισενμπλουμ. Ένα κοινοβούλιο-πρωτοκολλητή των αποφάσεων των Βρυξελλών, που θα παραδίνει το λαό και τον τόπο, το μέλλον των επόμενων γενιών στα συμφέροντα των δανειστών, στις επιταγές και εντολές της ευρωζώνης. Γιατί η Λαϊκή Ενότητα δεν διστάζει να αρνηθεί την αποπληρωμή του χρέους. Δεν φοβάται να συγκρουστεί με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, με την ευρωζώνη. Γιατί η ιστορία δείχνει ότι οι λαοί έχουν τη δύναμη να αλλάζουν τη ζωή τους όταν στέκονται όρθιοι και σηκώνουν κεφάλι, όταν παίρνουν τις τύχες τους στα χέρια τους.
8.Γιατί όσες και όποιες δίκαιες και κριτικές επιφυλάξεις υπάρχουν για το πώς γεννήθηκε η Λαϊκή Ενότητα, για τις δυνάμεις αδρανείας του παρελθόντος, ακόμα και για πρόσωπα, αυτό το υπό διαμόρφωση μέτωπο – φορέας, δεν παύει να μιλάει και να έχει αναφορά στις αξίες και τα προτάγματα της Αριστεράς. Καθορίζεται με βάση το σύγχρονο κοινωνικό και εθνικό ζήτημα και αποτελεί έστω και αναγκαστικά τη μόνη επικίνδυνη για το σύστημα και χρήσιμη για το λαό και τη νεολαία αριστερή αντιμνημονιακή επιλογή.
9. Γιατί στα καυτά επίκαιρα ερωτήματα επιλογής «ευρωζώνη ή λαϊκή κυριαρχία και δημοκρατία», «έξοδος από το ευρώ ή ανεργία, φτώχεια και μετανάστευση», η Λαϊκή Ενότητα απαντάει καθαρά και αυτονόητα. Γιατί η ευρωζώνη είναι μνημόνιο, αποτελεί το σύστημα, το πλαίσιο και το όριο για διαρκή λιτότητα και απώλεια της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας. Γιατί αποδείχτηκε ότι δεν διαπραγματεύεσαι με τους λύκους και τα λιοντάρια στο λάκκο τους.
10. Γιατί η επόμενη μέρα, χωρίς ισχυρή Λαϊκή Ενότητα στη Βουλή και στους αγώνες, θα είναι ακόμη χειρότερη. Η Λαϊκή Ενότητα, με όλες τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειες, είναι η τελευταία γραμμή άμυνας που μπορεί να κρατήσει την ελπίδα ζωντανή. Ισχυρή Λαϊκή Ενότητα σημαίνει καλύτερες θέσεις μάχης την επόμενη των εκλογών. Γιατί μάχες θα έχουμε. Ας μη γελιέται κανείς.

Μία νέα προδοσία πριν τις εκλογές

Ο Τσίπρας επικαλούμενος την δημοκρατία βάζει την 

Γερμανία στην πολιτική διακυβέρνηση της Ελλάδας 

Η κυβέρνηση αφού ολοκλήρωσε το έργο της, που δεν ήταν άλλο από το να υπογράψει και η Αριστερά ένα μνημόνιο έτσι ώστε να μην υπάρχει πολιτικός χώρος αντιμνημονιακός, βάζει την Ελλάδα στο νέο σύστημα διακυβέρνησης ως αποικία με νέες εκλογές. Αυτό που θα έχουν να επιλέξουν στις επόμενες εκλογές οι ψηφοφόροι δεν είναι πολιτική διακυβέρνηση της χώρας, αλλά τον έπαρχο που θα παίρνει εντολές από τους δανειστές. Θα επιλεγεί ο καλύτερος προδότης.

Η τελευταία αριστερή προδοσία πριν τις εκλογές
Πριν όμως ανακοινώσει την παραίτηση της κυβέρνησης και την διεξαγωγή των εκλογών, ο κ. Τσίπρας έκανε την τελική κίνηση μηδενίζοντας την εθνική ανεξαρτησία ζητώντας τηλεφωνικώς και εγγράφως από τον Γερμανό πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, να πάρει μέρος στην διακυβέρνηση της χώρας. 
Στην επιστολή που έστειλε προς τον "Dear Martin" (όπως τον προσφωνεί) ο πρωθυπουργός ζητά να τηρηθεί ο ευρωπαϊκός Κανονισμός 472/2013. Διαβάζοντας όμως τον Κανονισμό βλέπει κανείς ότι ο κ. Τσίπρας πήρε εντολή από τους δανειστές να καλέσει και τον κ. Σουλτς ως πολιτικό επόπτη  της Ελλάδας διότι από τις 21 Μαΐου του 2013, σύμφωνα με την Επίσημη Εφημερίδα της Ευρώπης (δηλαδή το ευρωπαϊκό ΦΕΚ), η επιτήρηση των κρατών-μελών που είναι σε διαδικασία δανεισμού είτε από τρίτες χώρες, είτε από το ΔΝΤ, είτε από την ΕΚΤ, είτε από τον ESM επιβάλλεται. Το Ευρωκοινοβούλιο εθιμοτυπικά περίμενε  την κλήση του πρωθυπουργού για να εισβάλλει ως "καλεσμένος" επιτηρητής στο κράτος-μέλος που βρίσκεται υπό μνημονιακή κατάσταση, ενώ στις 30 Ιουνίου του 2015 με το τέλος του Μνημονίου 2 είχε λήξει η επιβεβλημένη επιτήρηση της Ε.Ε βάση των άρθρων του ίδιου Κανονισμού.

Ο Κανονισμός του Διαβόλου
Ο συγκεκριμένος κανονισμός που επικαλείται ο κ. Τσίπρας για δήθεν συμμετοχή του ευρωκοινοβουλίου έτσι ώστε "να λειτουργήσει ως ο έσχατος εγγυητής της δημοκρατικής λογοδοσίας και συμβατότητας της οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη με το ευρωπαϊκό πολιτικό και κοινωνικό κεκτημένο", όπως τόνισε, δεν είναι τίποτε άλλο από μία Συνθήκη παράδοσης της ανεξαρτησίας κρατών-μελών που βρίσκονται σε οικονομική ασφυξία με υπογεγραμμένα μνημόνια. Όμως ο Κανονισμός δεν αφορά στα κράτη-μέλη της Ε.Ε, αλλά μόνο της Ευρωζώνης. Αυτό σημαίνει ότι το Ευρωκοινοβούλιο δεν θα είναι το πέμπτο μέλος της επιτήρησης της Ελλάδας, αλλά ο πολιτικός δημοκρατικός φερετζές του Eurogroup που είναι ο κύριος ελεγκτής της Ευρωζώνης μαζί με την ΕΚΤ. Η ΕΚΤ έχει ήδη την εποπτεία μέσω του υπαλλήλου της στο θεσμικό Κουαρτέτο.
Ο κ. Τσίπρας δεν έκανε κλήση να έρθει ένας δημοκρατικός θεσμός να ελέγχει την συμβατότητα του μνημονίου με την δημοκρατία, αλλά ζήτησε εμμέσως ως πέμπτο παρατηρητή έναν Υπερυπουργό Οικονομίας που να είναι εκλεγμένο μέλος χωρών της Ευρωζώνης, εφόσον το Eurogroup είναι αυτό που θα έχει τον πρώτο λόγο. Ξεκάθαρα  στον Κανονισμό 472/2013 παρ. 2 διευκρινίζεται: "Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στα κράτη-μέλη με νόμισμα το ευρώ". Πού ακριβώς υπάρχει η δημοκρατία που επικαλείται ο κ. Τσίπρας στην επιστολή του προς τον κ. Σουλτς; Η δημοκρατία της Ε.Ε στηρίζεται στο ευρώ που διαχειρίζεται αποκλειστικά η ΕΚΤ και όχι στην "αλληλεγγύη" όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε;

 Ψέμα πάνω στο ψέμα
Ο Κανονισμός τον οποίο αποκαλεί ο κ. Τσίπρας ως δημοκρατικό εργαλείο της Ε.Ε είναι ένα κουρελόπανο που φέρει την εικόνα της κοινωνικής πολιτικής για τα μέλη-κράτη, αλλά στην ουσία είναι άκυρο όταν το κράτος-μέλος της Ευρωζώνης είναι δεσμευμένο Μνημονιακά. 
Ένα παράδειγμα είναι ότι  έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση το άρθρο 28 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε.  
Το συγκεκριμένο άρθρο του Χάρτη αναφέρει: "Οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες, ή οι αντίστοιχες οργανώσεις τους, έχουν, σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης και τις εθνικές νομοθεσίες και πρακτικές, δικαίωμα να διαπραγματεύονται και να συνάπτουν συλλογικές συμβάσεις στα ενδεδειγμένα επίπεδα καθώς και να προσφεύγουν, σε περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων, σε συλλογικές δράσεις για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους, συμπεριλαμβανομένης της απεργίας". Ένα από τα μέτρα του Μνημονίου 3 κάνει νόμο του κράτους  ο κατώτατος μισθός να διαμορφώνεται μέσω πράξης υπουργικού συμβουλίου. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι μετά από εντολή του Δημοσιονομικού Συμβουλίου των δανειστών (που ήδη είναι ψηφισμένος θεσμός της Ελλάδας) και δεν έγκειται στον Χάρτη που επικαλείται ο Κανονισμός της Ε.Ε
Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι οι Έλληνες από την στιγμή που έχουν υπογράψει Μνημόνια δεν έχουν δικαίωμα να επικαλεστούν τον συγκεκριμένο Χάρτη και αυτό είναι γνωστό στην κυβέρνηση, αφού τον Σεπτέμβριο του 2014 οι ευρωβουλευτές του Σύριζα σε ερώτησή τους προς την Κομισιόν για την καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ελλήνων πήραν την απάντηση του αρμόδιου επιτρόπου Κατάινεν:« Όσον αφορά τα προγραμματικά έγγραφα (σ.σ. τα Μνημόνια), δεν πρόκειται για ενωσιακό δίκαιο, αλλά για μέσα που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της. Στην Ελλάδα εναπόκειται να εξασφαλίσει την τήρηση των υποχρεώσεών της όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα». Η κυβέρνηση όμως συμφώνησε με τους δανειστές την απαγόρευση μονομερούς κίνησης από την Ελλάδα, άρα δεν μπορεί να εξασφαλίσει κανένα δικαίωμα στους Έλληνες αν δεν συμφωνούν τα αφεντικά.

Τσίπρας: Η χαρά του Σόιμπλε
Μετά από όλα αυτά ο κ. Τσίπρας θέλει να πείσει τους ψηφοφόρους του ότι βάζοντας το Ευρωκοινοβούλιο ως πέμπτο ηγέτη στην διακυβέρνηση της χώρας την κάνει πιο δημοκρατική. Ευτυχώς που υπάρχει ο κ. Σόιμπλε και λέει τις αλήθειες που έπρεπε να ακούμε από τον ηγέτη της Ελλάδας. 
Κατά την ψηφοφορία της γερμανικής βουλής ο κ. Σόιμπλε πήρε πάνω του όλο το θέμα να πείσει τους Γερμανούς βουλευτές να ψηφίσουν υπέρ του τρίτου Μνημονίου. Ο δημοκρατικός εταίρος Σόιμπλε ανακοίνωσε μέσα στην γερμανική βουλή ότι η Ελλάδα αποδέχθηκε έλεγχο προόδου και εφαρμογής των μέτρων ανά τρίμηνο, αρχής γενομένης από τον Οκτώβριο, από τον οποίο και θα εξαρτάται η εκταμίευση των δόσεων. Όσο καλύτερα σκύβουμε τόσο θα πετάνε στην Ελλάδα κομμάτι από τα δανεικά τα οποία γυρίζουν αμέσως στους δανειστές για την εξόφληση του χρέους που επέβαλλαν. Αυτή την λογική ο Έλληνας πρωθυπουργός ζητά να την κάνει τον πέμπτο θεσμό εφόσον ζητά από τον Γερμανό  κ. Σουλτς, το Eurogroup (αποκλειστικά όργανο της "φίλης" Γερμανίας) να πάρει τα ηνία της πολιτικής λύσης για την Ελλάδα. 
Για να τηρηθεί η "δημοκρατία" της Ε.Ε ο κ. Σουλτς απάντησε στο αίτημα του κ. Τσίπρα ότι θα συζητηθεί η πρόταση με τους προέδρους του Ευρωκοινοβουλίου, δηλαδή με τους προέδρους των 7 πολιτικών κομμάτων της Ε.Ε, εκ των οποίων τα 6 (εκτός του EFD) είναι οι "μητέρες"  όλων των μνημονιακών κομμάτων της Ελλάδας. Ο πολιτικός θεσμός της Ε.Ε θα αποφασίσει για τον Οικονομικό Ηγέτη της Ελλάδας!

Επιχείρηση Προδοσία έλαβε τέλος
Το νέο κυβερνητικό σχήμα που έρχεται να κάνει πράξη όσα οι δανειστές απαιτούν θα είναι το τελευταίο που θα φέρει το όνομα "Ελληνική κυβέρνηση" μέσω εθνικών εκλογών. Μπαίνουμε στην τελική ευθεία της απροκάλυπτης ξένης κυριαρχίας εφόσον το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας η κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝΕΛ παίρνοντας την σκυτάλη από τους προηγούμενους Μνημονιακούς ηγέτες, κατάφερε να το κάνει πολιτικό ζητώντας ευρωπαϊκή λύση. 
Με λίγα λόγια για ένα δάνειο από μία τράπεζα (ΔΝΤ-ΕΚΤ) που έσωσε μόνο τράπεζες, ο μεσάζων Τσίπρας κατάφερε να βάλει νοικοκύρη, ιδιοκτήτη και άρχοντα της χώρας τα τσιράκια των τραπεζών που δεν είναι άλλοι από τους Ευρωπαίους δημοκρατικά εκλεγμένους ηγέτες.

Οι εκλογές αυτές είναι κυριολεκτικά μια «τεράστια φάκα για ηλίθιους».


Από ΒΑΘΥ , Πέμπτη, 17 Σεπτεμβρίου

Τώρα έκαμες και πάλιν εκλογάς. 
Με κυβέρνησες όπως τις προτιμάς.
Και τον ιδρώτα μας πάντοτε μασάς. 
Και μας έκλεξες δικούς σου γάιδαρους εμάς!

Το παραπάνω δίστιχο του Νικόλα του Άσιμου,αποδίδει παραστατικά τη σημερινή εκλογική φάρσα που έστησε το σύστημα μέσα και έξω από τη χώρα.

Ποτέ από την ίδρυση αυτού του κράτους δεν ήταν πιο ξεκάθαρο το πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί και η πορεία που έχουν αποφασίσει πριν από μας για μας. 

222 βουλευτές ψήφισαν το περιβόητο 3ο αριστερό μνημόνιο.

Το ερώτημα που βάζουν και αυτοί οι ίδιοι -χωρίς να το απαντούν όμως- είναι, αφού η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη γιατί κατεβαίνουμε σε εκλογές;  Έλα ντε!

Γιατί δεν κάνετε μια τριμερή επιτροπή με πέντε, έξι, επτά μνημονιακά κόμματα που θάλεγε και ο Βαμβακούλας για να μας κυβερνήσετε;

Μήπως για να πάρουν τη λαϊκή νομιμοποίηση, όπως λέει ο μνημονιακός πλέον κολοτούμπας Αλέξης Τζίφρας και το γιουσουφάκι του των ΑΝΕΛ Καμμένος;

Σε καμία περίπτωση. Αν ήθελαν νομιμοποίηση παράλληλα με τις εκλογές θα είχαν άλλη μια κάλπη που θα ψήφιζε ο λαός αν εγκρίνει ή όχι το περιβόητο 3ο μνημόνιο που συνυπέγραψαν όλοι μαζί! 

Γιατί δεν πρότειναν παράλληλο δημοψήφισμα αφού είναι τόσο δημοκράτες;

Δεν το σκέφτηκαν ούτε οι αντημνημονιακοί κοινοβουλευτικοί και μη να το διεκδικήσουν;

 Όσοι συνυπήρχαν μέχρι χθες σ’ ένα δήθεν «πολυτασικό αριστερό κόμμα» όπου την εξουσία την είχαν παραχωρήσει σε ένα χουλιγκανάκο της θύρας 13, γιό χουντικού μεγαλοεργολάβου που του φούσκωναν τα μυαλά και τον διαφήμιζαν σε όλο τον κόσμο σαν τον έλληνα Τσε Γκεβάρα!

Όλοι όσοι εξωκοινοβουλευτικοί ακόμα και αυτοαποκαλούμενοι αντιεξουσιαστές Συρίζευαν ασύστολα και σήμερα παριστάνουν τους απατημένους συζύγους.

Σαν να μην συνέβη τίποτα, όλοι μαζί δεξιοί και αριστεροί κατεβαίνουν στις εκλογές ερήμην της κοινωνίας με διάφορα κόμματα και κομματίδια, άλλος με το ευρώ, άλλος με τη δραχμή, με την μπαγκανότα, το δολάριο και το ρούβλι για να μας σώσουν που να μην σώσουν! 

Σε εκλογές καλλιστεία.

Ποιον θέλετε; Ποντάρετε! Είναι (δήθεν) ντέρμπυ! 50-50. Ποιον επιλέγετε να σας σφάξει καλύτερα; 

Τον γιαλαντζί αριστερό Αλέξη ή τον τζάμπα-μάγκα Βαγγέλα;
 
 Έτσι και αλλιώς για τον ίδιο χασάπη δουλεύουν, έχουν και οι δυο το ίδιο αφεντικό.

Ξεσηκώθηκαν λέει τα πρόβατα, διεκδίκησαν και πέτυχαν καλύτερες συνθήκες σφαγής, αυτό μας ζητούν να κάνουμε. Να τους ψηφίσουμε και μετά να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε ότι ακολουθήσει. 

Οι εκλογές αυτές γίνονται για ένα και μόνο λόγο, για να σβήσουν από τον πίνακα το τεράστιο ΟΧΙ του 62% που έγραψε η εργαζόμενη κοινωνία κόντρα στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία των επικυρίαρχων.

Για να μπορούν από τη Δευτέρα το πρωί να παρουσιάζουν το αποτέλεσμα σαν τρόπαιο. Ότι δηλαδή ο λαός ψήφισε, επικροτεί και επείγεται να εφαρμοστεί το μνημόνιο και όλα τα μέτρα τα οποία έχουν προαποφασιστεί σε βάρος των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων και ολόκληρης της εργαζόμενης κοινωνίας.

Οι εκλογές αυτές είναι κυριολεκτικά μια «τεράστια φάκα για ηλίθιους». 
 
Αυτό το έχει αντιληφθεί ένα μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων και ιδιαίτερα οι νέοι οι οποίοι κατά 85% στήριξαν το ΟΧΙ και απογοητεύτηκαν με την τεράστια κολοτούμπα του «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ.
Οι εκλογές αυτές γίνονται επίσης για να αποτελέσουμε παράδειγμα προς αποφυγή.

Για να μας δείχνουν στα ταξικά αδέλφια μας, τους εργαζόμενους των άλλων χωρών, ότι παραδοθήκαμε, σκύψαμε το κεφάλι, συναινούμε και άρα οι επικυρίαρχοι είναι ανίκητοι και οι εργαζόμενοι των άλλων χωρών πρέπει να υποκύψουν για να μην τους βρουν τα ίδια και χειρότερα.

   Συναδέλφισσες και συνάδελφοι:

Όπως καταλαβαίνετε, ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΟ!

Πάντα οι επικυρίαρχοι που ζουν παρασιτικά σε βάρος της εργαζόμενης κοινωνίας που παράγει όλο τον πλούτο, με διάφορα τερτίπια και στερεότυπα, πότε με το μαστίγιο (στρατοκρατικές και φασιστικές δικτατορίες), πότε με το καρότο (κοινοβουλευτικές δημοκρατίες) προσπαθούν να μας έχουν πειθήνιους και συμμέτοχους.

Σε κρίσιμες περιόδους μάλιστα σαν αυτή που βιώνουμε, επειδή φοβούνται μήπως η εργαζόμενη κοινωνία αφυπνιστεί και επαναστατήσει, παράλληλα τρέφουν στα υπόγεια της εξουσίας το αυγό του φιδιού όπως στη χώρα μας την εγκληματική φασιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή για να την χρησιμοποιήσουν όταν χρειαστεί σαν μπαμπούλα και φόβητρο κατά του εργατικού κινήματος.

Ποτέ όμως μέχρι σήμερα, αν εξαιρέσουμε τις εκλογές του Παπαδόπουλου και του Μαρκεζίνη, το σύστημα δεν είχε φτάσει σε τέτοιο κατάντημα αυτοεξευτελισμού, ευτελίζοντας και απαξιώνοντας τόσο τις εκλογές και την κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Δεν έχουμε λοιπόν να περιμένουμε τίποτα από αυτές τις εκλογές. Δεν πρέπει να τις νομιμοποιήσουμε αλλά είναι ώρα να οργανωθούμε σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σωματείο, σε κάθε γειτονιά και να απαιτήσουμε ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΙΣΩ!

Αποδείχτηκε άλλωστε περίτρανα ότι το σημερινό σύστημα της κοινωνίας του θεάματος και της μεταδημοκρατίας, δεν σέβεται κανένα αποτέλεσμα όσους όρκους και αν κάνουν στην περιβόητη λαϊκή βούληση.

Δημιουργούν όποιες κυβερνήσεις και όποιες αντιπολιτεύσεις θέλουν οι οποίες άλλα λένε, άλλα υπόσχονται προεκλογικά και τελείως αντίθετα κάνουν.

Αυτά απέδειξαν οι πολυποίκιλες μνημονιακές και αντιμνημονιακές δεξιές και αριστερές κυβερνήσεις των τελευταίων 6 μνημονιακών χρόνων.

Όπως έλεγε και ο Μαρξ, αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο θα ήταν παράνομες!

Τα παραπάνω επιβεβαιώθηκαν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, όταν εμείς κατά 62% ψηφίσαμε ΟΧΙ και μέσα στο ίδιο βράδυ αυτοί το μετέτρεψαν σε ένα βαρύγδουπο ΝΑΙ!!!

Από τη Δευτέρα λοιπόν όλοι μαζί οι εργαζόμενοι πρέπει να προετοιμαστούμε και να είμαστε παρόντες -χωρίς να αναγνωρίζουμε κανένα εκβιαστικό εκλογικό αποτέλεσμα, χωρίς να παρασυρόμαστε από τα κολπάκια και τα τερτίπια της εξουσίας- στους μεγάλους αγώνες που πρέπει και οφείλουμε να δώσουμε:

Συνέντευξη: ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑΣ

Συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στον ALPHA

Συνέντευξη Παναγιώτη Λαφαζάνη στον ALPHA

Δριμύτατη επίθεση της Ζωής σε Τσίπρα (Βίντεο)

 "Η «Λαϊκή Ενότητα» και οι προκλήσεις της".

Από ΒΑΘΥ , Πέμπτη, 17 Σεπτεμβρίου 2015 

Δριμύτατη επίθεση προσωπικά εναντίον του Αλέξη Τσίπρα εξαπέλυσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου μιλώντας σήμερα σε δημοσιογράφους της ΕΡΤ.

Η υποψήφια βουλευτής της «Λαϊκής Ενότητας» βάζοντας στο στόχαστρο της τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ του απέδωσε εκτός των άλλων ότι σε συνεργασία με την Μέρκελ  και τους ξένους δανειστές οδηγεί την χώρα σε εκλογές με μοναδικό στόχο να φύγουν από την βουλή αυτοί που αποτελούν στόχο στα μνημόνια.
«Για να λειτουργήσει η βουλή κατά τας βουλάς των κελευστών, των εκβιαστών και των δυναστών αυτού του λαού», είπε χαρακτηριστικά. Μάλιστα η ίδια ισχυρίστηκε ότι ο Α. Τσίπρας ζητούσε να γίνουν οι εκλογές στις 13 Σεπτέμβρη «άρον –άρον δηλαδή για να μην προλάβει να οργανωθεί οποιαδήποτε συλλογικότητα και να μην έχει στην επόμενη βουλή  αντιμνημονιακό αντίλογο».

Το σύστημα Μαξίμου έχει σαν μόνο πρόγραμμα την υλοποίηση του Μνημονίου ενώ κοροϊδεύει τον ελληνικό λαό όταν του λέει ότι δεν πρέπει να επανέλθει η δεξιά γιατί την Ν.Δ όπως και το ΠΑΣΟΚ μαζί με το Ποτάμι τους έχει έτοιμους να τους επαναφέρει σε μια κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας αν χρειαστεί, τόνισε η ίδια για να προσθέσει ότι η «Λαϊκή ενότητα» αποτελεί το μόνο ανάχωμα και την μόνη γνήσια έκφραση  του «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού.

Η πρώην πρόεδρος της βουλής εκτίμησε ότι ήταν λάθος η τακτική που ακολούθησε η κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις  ενώ υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις απ’ αυτές που επέλεξε τελικά η κυβέρνηση.

Η τάξη των πλούσιων παρουσιαστών της TV


Από ΒΑΘΥ , Πέμπτη, 17 Σεπτεμβρίου 2015 .


Πηγή: Ματίνα Παπαχριστούδη - Hot Doc

Από την εποχή της χρυσής εποχής της TV - ξέρετε, τότε που οι πολίτες απειλούσαν τους κρατικούς φορείς με τη φράση «θα σου φέρω τον Ευαγγελάτο», τον Κακαουνάκη, τον Χαρδαβέλλα κλπ.- πέρασαν πολλά χρόνια.

Η τάξη των χρυσοπληρωμένων τηλεπαρουσιαστών και σχολιαστών έριξε τις μάσκες της κοινωνικής εκπροσώπησης προς την πολιτική και οικονομική εξουσία.

Οι αποκαλύψεις για τη συμμετοχή πολλών τηλε-δημοσιογράφων σε εταιρίες, που προωθούσαν οικονομικά συμφέροντα, σε εταιρίες επικοινωνιακής χειραγώγησης, σε πρωινούς ή κομματικούς πρωινούς καφέδες, και η δημόσια πλέον εμφάνισή τους ως γραφεία Τύπου κομμάτων, πολιτικών, εταιριών, ολοκληρώνει την εικόνα για το ρόλο τους στο σήμερα.

Οι συμμετέχοντες στην ιδιαίτερα ευνοημένη τάξη της ιδεολογικής χειραγώγησης εργάζονται και παρέχουν υπηρεσίες σε όλα τα Μέσα, εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια, ραδιόφωνα και sites. Στην τηλεόραση απλώς είναι πιο εμφανής η χυδαιότητά τους, λόγω της εικόνας, η οποία όλα τα δείχνει.

Παρουσιαστές όπως οι' Ολγα Τρέμη, 'Ελλη Στάη, Μάρα Ζαχαρέα, Σία Κοσιώνη, Μαρία Χούκλη, τηλε-σχολιαστές όπως οι Γ. Πρετεντέρης, Μπ. Παπαδημητρίου, Π. Τσίμας, Ν. Χατζηνικολάου αλλά και πολλοί νεότεροι της «ιντερνετικής» ενημέρωσης, βασανίστηκαν πολύ για να εδραιωθούν στην ευγενή τάξη των χειριστών της κοινής γνώμης μέσω των ΜΜΕ.

Κοινό χαρακτηριστικό τους, γιατί φυσικά υπάρχουν μεταξύ αυτών πολλές και σημαντικές διαφορές, είναι ότι ποτέ δεν δυσκολεύτηκαν στη ζωή τους, δεν αντιμετώπισαν τη φτώχεια. Πάντα βρίσκονταν σε ένα προστατευμένο, φιλικό της εκάστοτε εξουσίας, κυρίως οικονομικής και πολιτικής, περιβάλλον. Πληρώνονταν πάντα αδρά, μετείχαν στα πάρτι και στις συναντήσεις κορυφής των οικονομικά ισχυρών της χώρας, ορισμένοι εξ αυτών, κανόνιζαν τη στρατηγική και τακτική της πληροφοριακής χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Σε αυτή την κάστα μετείχαν και μετέχουν επίσης πολλοί «δημοσιογράφοι» των εκδοτικών συγκροτημάτων, απλά ο δικός τους ρόλος δεν φαίνεται σε κοινή θέα.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, ουδόλως μας εξέπληξε η στάση της 'Ολγας Τρέμη στο πρόσφατο debate των πολιτικών αρχηγών. Τελείως ειλικρινά έδειξε την τάξη στην οποία ανήκει και τα συμφέροντα της οποίας εξυπηρετεί με τη δουλειά της.

Στις 20 Σεπτεμβρίου υπερασπίσου το ΟΧΙ σου

Apoyamos a la Unidad Popular - Grecia ΜΕ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

Μ. Γλέζος: Η Νεολαία να αποφασίσει για το Παρόν και το Μέλλον της

Όχι φίλε μου δεν θα ζήσουμε έτσι

Αφετέρου πρέπει να δοθεί στήριξη στην πολιτική δύναμη που άμεσα φαίνεται ικανή να προσφέρει την εναλλακτική λύση απέναντι στον μονόδρομο των Μνημονίων μακριά από την εμμονή με το Ευρώ και απέναντι στην παλινόρθωση του παλιού συστήματος με νέο πρόσωπο.
του Παντελή Τσομπανέλλη
      Λίγες μέρες έχουν μείνει για την τρίτη εκλογική μάχη του 2015, μάχη στην οποία οι δύο βασικοί διεκδικητές της νίκης, διαγωνίζονται στην πραγματικότητα με το ίδιο πρόγραμμα. Οι εκλογές του Σεπτέμβρη σίγουρα δεν δημιουργούν παρόμοια αισθήματα, με τις προηγούμενες αναμετρήσεις, στον ελληνικό λαό και αυτό δεν χρειάζεται να είσαι μεγάλος αναλυτής για να το διαπιστώσεις. Το αίσθημα της απογοήτευσης είναι διάχυτο και τίποτα δεν θυμίζει τις μέρες του Ιανουαρίου ή του Ιούλη.
      Το αίσθημα της ελπίδας δεν ήταν ένα απλό προεκλογικό σύνθημα πριν από 7 μήνες, ήταν αυτό που αναζητούσε ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου και αυτό που έβλεπε στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η ελπίδα για το τέλος των Μνημονίων, της σκληρής λιτότητας, δηλαδή, ήταν αυτό που παρακίνησε εκατομμύρια ανθρώπους, ώστε να δώσουν εντολή κυβέρνησης “πρώτη φορά Αριστερά”. Αν η ελπίδα, μία έννοια αφηρημένη, ήταν το κίνητρο για την επιλογή του Ιανουαρίου, η κάλπη της 5 Ιούλη είχε πολύ πιο συγκεκριμένο κίνητρο και ας λένε πολλοί πως δεν κατάλαβαν τι έγινε εκείνη την μέρα. Τότε, 3.500.000 άνθρωποι ψήφισαν, όχι φυσικά για ένα “γαμώτο”, αλλά για το τέλος των Μνημονίων αλλά και όλου του συστήματος υποστήριξης των πολιτικών της λιτότητας, το οποίο ξεγυμνώθηκε εκείνες τις μέρες. Δεν μπορεί κανείς να προσποιηθεί πως δεν κατάλαβε ότι το 62% σήμαινε “ως εδώ πάση θυσία”.
     Η κωλοτούμπα που ακολούθησε είχε πολύπλευρες συνέπειες, τόσο για την ύπαρξη και την αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ και παραλίγο της Αριστεράς γενικότερα, αλλά και για την αξιοπιστία της ίδιας της Δημοκρατίας. Αν μία σαφής και πεντακάθαρη εντολή μπορεί να περιφρονείται τόσο απόλυτα και τόσο άμεσα τι νόημα έχει η λαϊκή εντολή; Η απορία, αν και εύλογη σε πρώτη ανάλυση, παραγνωρίζει το βαθύτερο νόημα της Δημοκρατίας και την ερμηνεύει με τον απλουστετυτικό και ακίνδυνο τρόπο με τον οποίο μας τον δίδαξε ο δικομματισμός στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Η Δημοκρατία δεν είναι κάποιες στιγμές ανά τέσσερα ή λιγότερα χρόνια, είναι ένα διαρκές αίτημα, κάτι για το οποίο θα πρέπει να παλεύουμε συνέχεια και να το επιβάλουμε. Δεν αρκεί, λοιπόν, να είμαστε το 62% στις 5 Ιούλη, θα πρέπει να είμαστε σε κάθε στιγμή και θα πρέπει να χρησιμοποιούμε όλα τα εργαλεία που έχουμε για να επιβάλουμε τη θέλησή μας.
     Σήμερα, λοιπόν, πολλοί στέκονται επιφυλακτικά απέναντι σε αυτή την εκλογική μάχη χωρίς να είναι σίγουροι αν υπάρχει νόημα. Αν τρέξουμε, όμως, νοερά τον χρόνο μετά τις 20 Σεπτέμβρη πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος να βρει ένα οποιοδήποτε νόημα σε αυτό που έρχεται. Η διόγκωση του χρέους, η ολική κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, η διατήρηση της παράνοιας της επισφάλειας για όσους δραπετεύουν από την ανεργία και το ξεπούλημα κάθε δημόσιας περιουσίας μετατρέπουν την χώρα μας σε ένα δυστοπικό σκηνικό με επιζήσαντες αντί για κατοίκους.
    Για τους νέους ανθρώπους ειδικά, αυτό το άγονο από κάθε άποψη σενάριο δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Το μόνο νόημα που έχουν αυτές οι εκλογές είναι να προκύψει μία εξαιρετικά ασταθής και αδύναμη συγκυβέρνηση η οποία θα καταρρεύσει μόλις οι πλατείες ξαναγεμίσουν με τον λαό του δημοψηφίσματος. Για να γίνει αυτό θα πρέπει, αφενός να καταψηφιστεί η συμμαχία των προθύμων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι, αλλά και η νέα μιντιακή εφεύρεση της Ένωσης Κεντρώων. Αφετέρου πρέπει να δοθεί στήριξη στην πολιτική δύναμη που άμεσα φαίνεται ικανή να προσφέρει την εναλλακτική λύση απέναντι στον μονόδρομο των Μνημονίων μακριά από την εμμονή με το Ευρώ και απέναντι στην παλινόρθωση του παλιού συστήματος με νέο πρόσωπο.
   Η επιλογή μας αυτή τη φορά δεν μπορεί παρά να είναι η Λαϊκή Ενότητα όχι γιατί χρειαζόμαστε νέο σωτήρα και όχι γιατί έχει τη λύση σε όλα τα προβλήματα. Η Λαϊκή Ενότητα όμως αποτελείται από ανθρώπους που στην κρίσιμη στιγμή προτίμησαν τον λαό από την καρέκλα και από ανθρώπους που ήταν 5 χρόνια στους δρόμους ενάντια στα Μνημόνια και δεν το έχουν ξεχάσει.
Το ηθικό ανάστημα της Αριστεράς και η αγωνιστική διάθεση δεν είναι παρά μόνο η βάση. Είναι όμως αυτά που μας επιτρέπουν να ανασκουμπωθούμε για να χτίσουμε όλα τα υπόλοιπα.

«Η Ευρωζώνη είναι το τέλος της Δημοκρατίας»

«Η Ευρωζώνη είναι το τέλος της Δημοκρατίας»
… είναι γεγονός όμως ότι στην Ευρωζώνη τα περιθώρια έχουν γίνει εξαιρετικά στενά και τα αποτελέσματα εκλογών χάνουν όλο και περισσότερο το νόημα τους.
Συνέντευξη της Sahra Wagenknecht, αντιπροέδρου του Die Linke, στην Tages Anzeiger.
Μετάφραση: Μαργαρίτης Μάλλιαρης
Προσπαθείτε να σπάσετε ένα θέμα Ταμπού στη Γερμανική Αριστερά με το να αμφισβητείτε ανοιχτά το Ευρώ. Ποιός είναι ο λόγος;
Αυτό το ζήτημα είναι ταμπού περισσότερο για την κ. Μέρκελ ,η οποία λέει: Αποτυγχάνει το Ευρώ, αποτυγχάνει κι η Ευρώπη. Καθαρή αλαζονεία! Βιώνουμε όμως πια την αποτυχία της Ευρώπης με το Ευρώ. Είδαμε στην περίπτωση της Ελλάδας, πως με τη βοήθεια της ΕΚΤ κόπηκε κάθε πεδίο δράσης σε μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Βιώνουμε επίσης, την οικονομική ανισότητα μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών συνεχώς να μεγαλώνει, την αποβιομηχάνιση τη; Γαλλίας και της Ιταλίας. Εκεί πρέπει λοιπόν κανείς να διερευνήσει τις εναλλακτικές.
Ποια θα ήτα η εναλλακτική; Επιστροφή στο Μάρκο, στο Φράγκο, στη Δραχμή;
Θα είχε νόημα να διαμορφώσουμε ένα Ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα στο οποίο η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα φροντίζει για τη σταθερότητα των ισοτιμιών. Και για να μην αφήσουμε στην κερδοσκοπία κανένα πεδίο δράσης θα έπρεπε οι ισοτιμίες να μην διαμορφώνονται ελεύθερα, αλλά όταν η ανισότητα γίνεται πολύ μεγάλη να είναι δυνατές οι ανατιμήσεις και οι υποτιμήσεις.
Οι υπέρμαχοι του Ευρώ λένε πώς το ενιαίο νόμισμα εξαναγκάζει τα κράτη μέλη σε οικονομική σταθερότητα, η οποία είναι προς όφελός τους. Σε τι διαφωνείτε;
Σταθερότητα; Πρέπει κανείς να εξετάσει τα οικονομικά δεδομένα: Στην ευρωπαϊκή περιφέρεια εξαφανίζεται η βιομηχανία και μαζί με αυτήν εξαφανίζονται θέσεις εργασίας καθώς και το καλό επίπεδο διαβίωσης. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά εδώ και πολύ καιρό επίσης στην Ιταλία και στη Γαλλία. Η ανεργία των νέων στην Ισπανία είναι τόσο υψηλή όσο και στην Ελλάδα. Μια ολόκληρη γενιά χάνει σήμερα ολοκληρωτικά την ελπίδα και την προοπτική. Ακόμα και η ανάπτυξη της Γερμανίας οφείλεται κυρίως στην ελαστικήκαι ενοικιαζόμενη εργασία. Κι εδώ επίσης υπάρχει όλο και περισσότερη κακοπληρωμένη εργασία και εργασία ορισμένου χρόνου. Αυτό όμως δεν είναι μοντέλο επιτυχίας, σε κάθε περίπτωση όχι για την πλειοψηφία του πληθυσμού.
Είναι πράγματι αυτό συνέπεια του Ευρώ;
Η ελαστική και ενοικιαζόμενη εργασία στη Γερμανία όχι. Αλλά το Ευρώ προξενεί μια κατάσταση όπου οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν την επιλογή είτε να φιλελευθεροποιήσουν ς τις αγορές τους είτε να αυξήσουν το τμήμα των εργαζομένων που αμοίβεται με κατώτατο μισθό είτε να παρακολουθήσουν τις επιχειρήσεις στη χώρα τους να παρασύρονται από το γερμανικό εξαγωγικό ανταγωνισμό. Παλαιότερα είχαν την ευκαιρία απέναντι στη Γερμανία να υποτιμήσουν το νόμισμα τους και το έκαναν κανονικά. Η Ελβετία έχει ανάλογη εμπειρία από το τι συνέπειες έχει μια σκληρή ισοτιμία. Για τις χώρες του νότου αυτή είναι μια διαρκής κατάσταση σε αναλογία με τη Γερμανία. Εκτός αυτού υπάρχει πάνω απ’ όλα η , υπαγορευμένη από τη Γερμανική κυβέρνηση , πολιτική λιτότητας που εξαναγκάζει τις χώρες να κάνουν περικοπές στο χειρότερο σημείο της κρίσης. Έτσι όμως δε μπορούν ποτέ αυτές οι χώρες να σταθούν στα πόδια τους.
 Θα ήταν η κατάσταση στη Γερμανία και τη Γαλλία κοινωνικά δικαιότερη, εάν υιοθετούσαν αυτές οι χώρες ξανά το Μάρκο ή το Φραγκο;
Όχι αυτόματα. Αυτό εξαρτάται πάντα από το ποιος κυβερνά. Όμως σε αντίθεση με σήμερα θα υπήρχε χώρος να εφαρμοστεί κοινωνικότερη και δικαιότερη πολιτική. Ο Ολάντ απέτυχε σ’ αυτό κι ο Σύριζα ακόμη περισσότερο. Συνεπώς, όπως λειτουργούν σήμερα η Ευρωζώνη και η ΕΕ είναι το τέλος κάθε δημοκρατίας!
Οι Έλληνες ήθελαν να μείνουν οπωσδήποτε στον Ευρωπαϊκό χώρο, χωρίς να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις που αυτό επιφέρει.
«Δεν θέλουμε άλλο την πολιτική των περικοπών» αυτό ήταν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Δεν τέθηκε θέμα για το Ευρώ. Είναι γεγονός όμως ότι στην Ευρωζώνη τα περιθώρια έχουν γίνει εξαιρετικά στενά και τα αποτελέσματα εκλογών χάνουν όλο και περισσότερο το νόημα τους. Εκεί λοιπόν πρέπει κανείς να αναρωτηθεί: Θέλουμε μια δημοκρατική Ευρώπη ή μια Ευρώπη που κυβερνάται από τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών, τους λομπίστες των μεγάλων εταιριών και τον μη εκλεγμένο πρώην τραπεζίτη Μάριο Ντραγκι στην κορυφή της ΕΚΤ;
Αφήσατε κάποτε να φανεί μια συμπάθεια για το Grexit. Θα ήταν αυτό η καλύτερη λύση για τον ελληνικό λαό;
Μια έξοδος χωρίς μέτρα υποστήριξης από μια κεντρική τράπεζα θα ήταν πραγματικά σκληρή. Η EKT θα έπρεπε να φροντίσει να μην υποτιμηθεί το νόμισμα τόσο πολύ, πράγμα αναγκαίο για να γίνει ξανά ανταγωνιστικό. Χωρίς την στήριξη η δραχμή θα γκρεμιζόταν και αυτό θα όξυνε περισσότερο τη φτώχεια. Τουλάχιστον μέχρι να δημιουργηθούν ξανά αγροτικές και βιομηχανικές δυνατότητες. Αλλά δεν βλέπω πως θα μπορούσε η Ελλάδα να  καταφέρει να σταθεί στα πόδια της μέσα  στον περιοριστικό κλοιό του Ευρώ και των εσωτερικών κανόνων εμπορίου της ΕΕ. Τώρα έχουμε ένα τρόμο δίχως τέλος. Οι υπαγορεύσεις για περικοπές κάνουν τη χώρα όλο και φτωχότερη κι όταν τα χρήματα από το πακέτο διάσωσης εξαντληθούν θα έλθει η επόμενη συζήτηση για το Grexit.
Βλέπετε στη δήθεν ξεπερασμένη έννοια «εθνικό κράτος» τον παράγοντα, που μπορεί να σπάσει αυτό το στενό ευρωπαϊκό πλαίσιο. Την ίδια στιγμή οι ενώσεις όπως η ευρωπαϊκή οικοδομούν ένα συνειδητό αντίβαρο στις παγκοσμιοποιημένες δυνάμεις τις αγόράς.
Η διεθνοποιημένη οικονομία ωθεί σε διεθνοποιημένη πολιτική, κάτι τέτοιο ακούγεται εύλογο αλλά μόνο επιφανειακά. Στην πράξη δεν λειτουργεί καθώς η δημοκρατία χρειάζεται χώρο στον οποίο μπορεί να ζήσει και ο κόσμος να μπορεί να παρακολουθεί και να επιβλέπει τι κάνουν οι πολιτικοί. Αυτός ο χώρος είναι ακόμα το εκάστοτε κράτος, όχι η Ευρώπη. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι κατά πολύ απομακρυσμένο από τους πολίτες και η Κομισιόν αποτελεί ένα αμιγώς τεχνοκρατικό σχήμα. Γι’ αυτό το λόγο οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν εύκολη δουλειά όταν θέλουν να κυριεύσουν αυτούς τους θεσμούς για τα συμφέροντά τους. Στα εθνικά πλαίσια είναι κάπως δυσκολότερο. Η Ελβετία είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα για το πώς λειτουργεί η άμεση δημοκρατία. Εάν ήταν η Ελβετία μέλος της Ευρωζώνης και της ΕΕ δεν θα μπορούσαν οι πολίτες της να ψηφίσουν για πολλά ζητήματα. Σήμερα κιόλας εμπλέκεται η Κομισιόν σε ζητήματα των κρατών-μελών από το τραπεζικό σύστημα μέχρι τη δημοτική πρόνοια. Στο μέλλον επιθυμούν οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών να  καθορίζουν και τη μισθολογική πολιτική.
Με την κριτική σας στο Ευρώ πλησιάζετε από τα αριστερά τις θέσεις των δεξιών λαϊκιστών, οι οποίοι εδώ και καιρό θέλουν την επιστροφή στα εθνικά κράτη και τα παλιά νομίσματα. Πως σας φαίνεται αυτό;
Δε με αφορά να κάνω προτάσεις που είναι δημοφιλείς αλλά να προτείνω το σωστό. Τα δεξιά λαϊκίστικα κόμματα έχουν τελείως διαφορετικούς σκοπούς επειδή τους αφορά όχι η επανοικοδόμηση της δημοκρατίας αλλά  οι εθνικιστικές έως και ρατσιστικές προκαταλήψεις. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο θα ήταν παράλογο να αφήσουμε σε αυτές τις ομάδες τη δίκαιη κριτική στη σημερινή ΕΕ.
Οι υποστηρικτές της ΕΕ θέλουν να διορθώσουν τις ελλείψεις της με το να ισχυροποιήσουν την Ευρώπη και να περιορίσουν περαιτέρω την κυριαρχία των εθνικών κρατών. Είναι πλάνη;
Όπως ειπώθηκε,  υπάρχουν πράγματα που θα ήταν καλό να λύνονται σε επίπεδο ΕΕ. Από την προστασία του περιβάλλοντος μέχρι το ζήτημα των προσφύγων. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, τα αποτελέσματα σε αυτούς τους τομείς είναι ισχνά. Η ΕΕ έχει λειτουργήσει ως τώρα σαν μηχανή απορρύθμισης και ιδιωτικοποίησης.
Αναδημοσίευση: http://www.tagesanzeiger.ch