Η Ομογένεια στις ΗΠΑ γελά με Αναστασιάδη - Βενιζέλο και τους ''στολίζει'' ανάλογα

ανάρτηση απ'ο "ΚΑΛΑΜΙ"

''Success Story'': 'Ολα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω στην κορυφαία προσωπικότητα της πολιτικής και της διπλo-ματίας

Στον ΟΗΕ -γιά την 69η Γεν. Συνέλευση- ο εξοχ. αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Ευ. Βενιζέλος

Ο κ. Βενιζέλος θα μιλήσει στην Γεν. Συνέλευση του ΟΗΕ, Σάββατο απόγευμα 27 Σεπτ., με θέμα: ''Τα υποβρύχια της λίστας Λαγκάρντ''

Ο πρόεδρος ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ζήτησε από το επιτελείο του να φροντίσει ώστε να έχει αναμνηστική φωτογραφία με τον 'Ελληνα υπουργό, στο περιθώριο της 69ης Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη ή στην δεξίωση προς τιμήν των αντιπροσωπειών χωρών-μελών.

Ο υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρρυ ζήτησε από στελέχη του Στέητ Ντηπάρτμεντ να μελετήσουν -γιά να μορφώνονται- τα έργα των κορυφαίων της παγκόσμιας διπλωματίας: Ντ. Mπακογιάννη, G.A.Papandreou, Δ. Αβραμόπουλου και Ευ. Βενιζέλου.

 Ο εξοχ. αντιπρόεδρος και υπ.Εξ., συναντήθηκε την Κυριακή (6:00 μ.μ.) στο ελληνικό ''προξενικό κατάστημα'' (γεν. Προξενείο) με ''φορείς της οργανωμένης Ομογένειας'', δηλ. με ολίγους και προεπιλεγμένους ''ισόβιους'' και άσχετους προεδρο-παράγοντές της (τα γνωστά ''ψώνια''), που ουσιαστικά εκπροσωπούν τον εαυτόν τους, αλλά αποφεύγει (τι φοβάται;) να κάνει δημόσια ομιλία σε Ομογενείς και διάλογο μαζί τους.

Αναμένουμε να μάθουμε, αν στην σύσκεψη ήταν επίσης και ο ''παράγοντας'', πρόεδρος της ανύπαρκτης ''Νομαρχιακής Νέας Δημοκρατίας ανατολικών ΗΠΑ'' κ. Σωτ. Βαχαβιώλος, εξαιτίας Σαμαρο-Βενιζελικής συν-κυβέρνησης, συνοδευόμενος από τους χουντικούς και χρυσαυγίτες συνοδοιπόρους-φίλους του.

Την Δευτέρα 22 Σεπτ., 9:45 πρωί, ο κ. Βενιζέλος θα έχει συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο (γνωστό ως ''νεκροθάφτη της ελληνικής γλώσσας'' και ''καταστροφέα της Ομογένειας'') στα Γραφεία της Αρχιεπισκοπής, όπου ο κ. αντιπρόεδρος και υπ.Εξ. θα πάει ''γιά να υποβάλει τα σέβη του'' και να εκθειάσει το αρχιεπισκοπικό... ανύπαρκτο''έργο''.

 Στις 22 Σεπτ. απόγευμα, ο εξοχ. αντιπρόεδρος και υπ. Εξ., θα συναντηθεί με εκπροσώπους Εβραϊκών Οργανώσεων, ενώ θα παραυρεθεί και σε δύο εκδηλώσεις εβραϊκού ενδιαφέροντος. Επίσης, στην δεξίωση του πρόεδρου της Τουρκίας. Εκδηλώσεις ελληνικού ενδιαφέροντος ή συνάντησή του με την Ομογένεια, δεν θα υπάρξουν (η μικροσυνάντηση στο γεν. προξενείο, ΔΕΝ είναι ''συνάντηση με την Ομογένεια''). Τα ίδια έκανε στη Νέα Υόρκη και την προηγούμενη χρονιά ο κ. αντιπρόεδρος και υπ.Εξ.

Tα ''επιτεύγματα'' του κ. Βενιζέλου στη Νέα Υόρκη, θα προβληθούν ως ''θρίαμβος'', από ανταποκριτές αθηναϊκών ''μνημονιακών'' ΜΜΕ.

Σημ. 1: Δεν είναι ευχάριστο γιά το ελληνικό 'Εθνος να αντιπροσωπεύεται η -μνημονιακά υπόδουλη- Ελλάδα στο εξωτερικό από αποτυχημένους πολιτικούς-διαχρονικούς υπουργούς, που παραπέμπουν σε σάπιο τριτοκοσμικό κομματικό κράτος-παρία, με ασυλία, παραγραφή, ατιμωρησία.

Σημ. 2: Αν κρίνουμε από τους πρέσβεις της Ελλάδας (στην Ουάσιγκτον και στον ΟΗΕ), την πλειοψηφία των προξένων στις ΗΠΑ και την ανυπαρξία των Γραφείων Τύπου, τότε η ελληνική διπλωματική εκπροσώπηση στις ΗΠΑ δεν είναι γιά μόνο γέλια, αλλά και γιά κλάματα.

Σκοτία: η ήττα των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης

       ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ 

Την Παρασκευή το πρωί πανηγύριζε το Σίτυ του Λονδίνου και τα χρηματιστήρια, όχι μόνον στο Λονδίνο, αλλά της Υπερεθνικής Ελίτ γενικότερα. Και αυτό, γιατί κάτω από μια πρωτόγνωρη επίθεση της Υ/Ε, της Βρετανικής ελίτ (συμπεριλαμβανομένης της Σκοτσέζικης οικονομικής ελίτ, της οποίας το 90% των επιχειρηματιών τάχθηκαν κατά της ανεξαρτησίας) και φυσικά των ΜΜΕ που ελέγχουν οι ελίτ ―τα οποία οργίασαν σε μεροληψία, με επί κεφαλής το «αντικειμενικό» BBC!― θα ήταν άθλος να κέρδιζε στο δημοψήφισμα το «Ναι» στην ανεξαρτησία. Ένας άθλος που θα οφειλόταν όχι στην αναζωπύρωση του εθνικισμού, όπως υποστηρίζει η εκφυλισμένη «Αριστερά», αλλά στη μαζική κινητοποίηση των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης και της συνακόλουθης αποβιομηχάνισης στη Σκοτία. 
Δηλαδή: των ανέργων, των ψευδο-απασχολούμενων με μισθούς επιβίωσης, των φτωχών και των αδικημένων που όλα αυτά τα χρόνια απείχαν από τις εκλογές. Και αυτό, γιατί αυτά τα στρώματα βρέθηκαν χωρίς καμιά πολιτική εκπροσώπηση μετά την παγίωση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που επέβαλε η παγκοσμιοποίηση στη Βρετανία, ανεξάρτητα από το εάν εξέλεγαν το Συντηρητικό ή το Εργατικό κόμμα. Γεγονός που οδήγησε στο φούντωμα του κινήματος για ανεξαρτησία, δηλαδή για την αυτοδιάθεσή τους.

Η ανεξαρτητοποίηση περιφερειών είναι βέβαια κατ’ αρχή θετική εάν στόχο έχει τον μεγαλύτερο αυτοκαθορισμό ενός λαού. Αυτό όμως σημαίνει ότι η ανεξαρτητοποίηση θα πρέπει να συνεπάγεται όχι μόνο πολιτική αυτοδυναμία, όπως είναι αυτονόητο, αλλά το κυριότερο―ιδιαίτερα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης― οικονομική αυτοδυναμία, η οποία είναι αναγκαία προϋπόθεση εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας.


Εάν, επομένως, το κίνημα της ανεξαρτητοποίησης υποκινείται ή ενθαρρύνεται από την ίδια την Υ/Ε με στόχο τη διάλυση ενός ισχυρού κράτους-έθνους, και την ευκολότερη ενσωμάτωση στην ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης των υποτελών κρατιδίων που θα προκύψουν από αυτό, και την συνακόλουθη υποταγή τους στην Υ/Ε, τότε η ανεξαρτησία αυτή είναι όχι απλά αρνητική, αλλά καταστροφική (βλ. Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, και πιθανώς σύντομα Συρία.)


Φυσικά, η περίπτωση της Σκοτίας δεν ανήκε σε αυτή τη κατηγορία αφού η Βρετανία παίζει ρόλο «υπαρχηγού» στην Υ/Ε, γι’ αυτό και η Αμερικανική ελίτ αναγκάστηκε να πάρει δημόσια θέση κατά της ανεξαρτησίας της Σκοτίας, ενώ βέβαια η ίδια επιδόθηκε σε κανονική σφαγή των Σέρβων για να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους οι... Κοσοβάροι και να ολοκληρωθεί η διάλυση ενός σχετικά αυτοδύναμου ισχυρού κράτους στα Βαλκάνια, της Γιουγκοσλαβίας. Ιδιαίτερα μάλιστα θορυβούσαν την Υ/Ε οι αντιπολεμικές τάσεις των Σκοτσέζων που τάχθηκαν ενάντια στους πολέμους της Υ/Ε (στους οποίους πρωτοστατούσε βέβαια η Βρετανία), ενάντια στο ΝΑΤΟ, και ενάντια στα πυρηνικά. Aκόμη και ο αρχηγός του Σκοτσέζικου εθνικιστικού κόμματος, ο Σάλμοντ, που ήταν παλαιότερα ακτιβιστής ενάντια στο ΝΑΤΟ, επέσυρε την μήνιν της Υ/Ε και της Βρετανικής όταν τόλμησε να εκφράσει την εκτίμηση του για τις πολιτικες Πούτιν που ανόρθωσαν τη Ρωσία και δήλωσε ότι δεν μπορεί να γίνει βομβαρδισμός των τζιχαντιστών στη Συρία, χωρίς απόφαση του ΣΑ του ΟΗΕ.



Όμως, το κρίσιμο ερώτημα που γεννιέται είναι το ακόλουθο. Είναι δυνατή η πολιτική αυτοδυναμία μιας χώρας ενσωματωμένης στην ΝΔΤ που δεν είναι ισότιμο μέλος της Υ/Ε (η οποία βέβαια δεν θα πήγαινε ποτέ ενάντια στις σχετικές εντολές των οικονομικών ελίτ και των πολυεθνικών) και πολύ περισσότερο η οικονομική αυτοδυναμία της; Ιδιαίτερα μάλιστα όταν το Σκοτσέζικο εθνικιστικό κόμμα, αντίθετα με τα άλλα εθνικιστικά κινήματα στην Ευρώπη, δεν αμφισβητεί ούτε το Ευρώ ούτε πολύ περισσότερο την ΕΕ, και δεν επιδιώκει καν η χώρα να έχει το δικό της εθνικό νόμισμα;


Είναι, δηλαδή, φανερό ότι η Σκοτσέζικη εθνικιστική ελίτ, σε αντίθεση με τα λαϊκά στρώματα που στήριξαν το «Ναι», δεν ήθελε να έλθει σε σύγκρουση με την ΕΕ και την Υ/Ε γενικότερα. Γι’ αυτό άλλωστε ο ίδιος ο Σάλμοντ υποσχόταν φορολογικούς παραδείσους στις πολυεθνικές για να προσελκύσει περισσότερες στη Σκοτία! Δεν ήταν λοιπόν περίεργο όταν τον ρωτούσαν πώς αυτός θα εξασφάλιζε ένα φιλειρηνικό κοινωνικό κράτος μέσα στην ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης ―όταν ακόμη και οι Νορβηγοί που έχουν επίσης μεγάλα αποθέματα πετρελαίου είδαν μια μαζική υποχώρηση της σοσιαλδημοκρατίας― αναγκαζόταν να καταφεύγει στις ανοησίες τύπου...ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτός θα τα κατάφερνε καλύτερα από τους Μιτεράν, Ολάντ κ.λπ. γιατί θα ήταν καλύτερος διαπραγματευτής! Είναι βέβαια γνωστό ότι, παρά το γεγονός ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες ακόμη διατηρούνται στη Νορβηγία, οι σοσιαλδημοκράτες μετείχαν ενθουσιωδώς όχι μόνο στους κτηνώδεις Νατοϊκούς βομβαρδισμούς της Λιβύης αλλά, βέβαια, και στη διαδικασία μιας συνεχούς εντατικοποίησης και επιδείνωσης των εργασιακών συνθηκών. Oπως δηλαδή ακριβώς επιβάλλει η ΝΔΤ και στη Νορβηγία μέσα από τη συμμετοχή της στους θεσμούς της παγκοσμιοποίησης (ΠΟΕ κ.λπ.) αλλά και της εναρμόνισης των πολιτικών της με αυτές της ΕΕ, παρόλο που δεν είναι μέλος της.



Από την άλλη μεριά, στην Αγγλία, όχι μόνο τα λαϊκά στρώματα αλλά και τμήμα των μεσαίων στρωμάτων που σήμερα συνθλίβονται, όπως παντού, έχουν αντιληφθεί ότι χωρίς οικονομική αυτοδυναμία δεν μπορεί να νοηθεί πολιτική αυτοδυναμία και αυτοκαθαρισμός στην εποχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, γι’ αυτό και μετά το δημοψήφισμα που ανέλαβε να κάνει ο Κάμερον το 2017 μπορεί κάλλιστα η Βρετανία να οδηγηθεί εκτός ΕΕ, που είναι η αναγκαία (αλλά όχι βέβαια και επαρκής) συνθήκη για οποιαδήποτε πολιτική και οικονομική ανεξαρτησία. Και οι κοινωνικές πολιτικές βέβαια του Φαράτζ δεν διαφέρουν από αυτές του Κάμερον γιατί και αυτός, όπως και ο Σάλμοντ, εκπροσωπεί περισσότερο την εθνικιστική αστική τάξη παρά τα λαϊκά θύματα της παγκοσμιοποίησης.



Με άλλα λόγια, πραγματική ανεξαρτησία και αυτοδυναμία, δηλαδή εθνική και οικονομική κυριαρχία, είναι αδύνατες μέσα στην ΝΔΤ γενικά, και την ΕΕ ειδικότερα. Ακόμη, δηλαδή, και αν νικούσε το «Ναι» στην Σκοτία θα ήταν νίκη κατά της ΝΔΤ μόνο αν θα έπαυε να είναι προτεκτοράτο όχι μόνο της Αγγλικής ελίτ, αλλά και της ΕΕ και της Υ/Ε γενικότερα...

http://www.inclusivedemocracy.org/

Λαβρόφ για σχέσεις Ρωσίας-Δύσης: Ευτυχώς δεν έχουμε ξεπεράσει το «σημείο δίχως επιστροφή»

Πηγή: Photoshot / Vostock Photo

Εφ' όλης της ύλης και λείαν διαφωτιστική για την κατάσταση στην Ουκρανία, τις σχέσεις Ρωσίας-Δύσης, και την τραγωδία του μαλαισιανού αεροσκάφους, είναι η συνέντευξη του Σεργκέι Λαβρόφ στο ένθετο της Rossiskaya Gazeta (Russia beyond the headlines), στην ισπανική El Pais.

Για πολιτικό παραλογισμό, που στέλνει μήνυμα στήριξης στο «κόμμα του πολέμου» στο Κίεβο, κατηγορεί την ΕΕ ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σ.Λαβρόφ. Προειδοποιεί δε, την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες ότι η Ρωσία θα πάρει κάθε απαραίτητο μέτρο για να προασπίσει τα συμφέροντά της. Ωστόσο, εκφράζει την πεποίθηση ότι το «σημείο δίχως επιστροφή» στις σχέσεις Ρωσίας - Δύσης, δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί, υπογραμμίζει ότι τις δύο πλευρές τις ενώνουν περισσότερα απ' ότι τις χωρίζουν, και ότι επιβάλλεται να επανέλθουν οι σχέσεις στην κατάσταση πριν από την ουκρανική κρίση, προκειμένου να γίνει κάποτε πράξη ο στόχος για ενιαίο χώροςαπό τον Ατλαντικό έως τον Ειρηνικό.

Αναλυτικά, η συνέντευξη έχει ως εξής:

ΕΡ: Τι μπορεί να κάνει η Ρωσία για τη διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης;

ΑΠ: Η θέση μας είναι απόλυτα σαφής. Επιθυμούμε την ειρήνη στην Ουκρανία, η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από έναν ευρύ εθνικό διάλογο με τη συμμετοχή όλων των περιφερειών και όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Αυτό ακριβώς συμφώνησαν Ρωσία, ΗΠΑ, ΕΕ και Ουκρανία στη Γενεύη στις 17 Απριλίου.

Η Ρωσία συνδράμει ενεργά στη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την ειρηνική επίλυση των σοβαρών προβλημάτων τα οποία αντιμετωπίζει η Ουκρανία. Στη διάρκεια της συνάντησης της 26ης Αυγούστου στο Μινσκ μεταξύ των προέδρων της Ρωσίας και της; Ουκρανίας, Β.Πούτιν και Π.Ποροσένκο, τονίστηκε η ανάγκη να τερματιστεί η αιματοχυσία το συντομότερο δυνατό και να δρομολογηθεί η πολιτική διευθέτηση όλων των προβλημάτων στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας.

Στις 3 Σεπτεμβρίου ο Β.Πούτιν παρουσίασε ένα σχέδιο δράσης επτά σημείων για την αποκλιμάκωση της κρίσης στην Ουκρανία. Μετά τη συνάντηση της τριμερούς ομάδας επαφής στις 5 Σεπτεμβρίου στο Μινσκ, οι εκπρόσωποι του προέδρου Π.Ποροσένκο και η ηγεσία των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ υπέγραψαν πρωτόκολλο για την πραγματοποίηση κοινών βημάτων, προς την κατεύθυνση της υλοποίησης -μεταξύ άλλων- και της πρωτοβουλίας του προέδρου της Ρωσίας.

Η συγκεκριμένη συμφωνία αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στη διαδικασία της ειρηνικής διευθέτησης της κρίσης στην Ουκρανία, και πρέπει να γίνει σημείο εκκίνησης για την έναρξη του διαλόγου στο εσωτερικό της Ουκρανίας. Διάλογος που θα αποσκοπεί στην επίτευξη εθνικής συναίνεσης. Έχουμε ως αφετηρία ότι όλοι όροι του κειμένου πρέπει να τηρηθούν απαρέγκλιτα.

Ανησυχία

Η κατάπαυση του πυρός γενικά τηρείται, αν και υπάρχουν μεμονωμένα επεισόδια, για τα οποία οι δυο πλευρές αλληλοκατηγορούνται. Το σημαντικό είναι αυτά να μην κλιμακωθούν οδηγώντας σε νέες πολεμικές επιχειρήσεις. Ανησυχία μας προκαλούν πληροφορίες που έχουν εμφανιστεί σχετικά με τη συγκέντρωση βαρύ οπλισμού των ουκρανικών δυνάμεων σε μια από τις περιοχές. Η ηγεσία του Κιέβου μας διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο διακοπής της εκεχειρίας. Θα παρακολουθούμε στενά την κατάσταση. Στηρίζουμε την πρόταση των ΛΔ του Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ για άμεση ανάπτυξη παρατηρητών του ΟΑΣΕ στις περιοχές εκείνες όπου οι αντιμαχόμενες πλευρές βρίσκονται σε στενή εγγύτητα.

Οι προτεραιότητες και οι τρόποι υλοποίησης των μέτρων που περιλαμβάνονται στο πρωτόκολλο του Μινσκ θα συμφωνηθούν συμπληρωματικά μεταξύ των εμπλεκομένων πλευρών. Υπολογίζουμε στην υποστήριξη από την πλευρά των εταίρων μας στο εξωτερικό για την εκπλήρωση των όσων ορίζονται στο κείμενο.

ΕΡ: Είναι πιθανή μια περαιτέρω κλιμάκωση της ουκρανικής κρίσης, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει και το εφαλτήριο για μια πολεμική σύγκρουση στην Ευρώπη; 

ΑΠ: Σήμερα η Ουκρανία βρίσκεται ενώπιον της επιλογής: Είτε να ακολουθήσει το δρόμο της ειρήνης και του εποικοδομητικού διαλόγου, είτε να ολισθήσει στον αυταρχισμό και τη ριζοσπαστική εθνικιστική δικτατορία. Την απόφαση καλούνται να πάρουν το Κίεβο και η ουκρανική κοινωνία.

Εμείς, έχουμε την πεποίθηση ότι εμφανίστηκε μια αληθινή ευκαιρία να σταματήσει ο αδελφοκτόνος πόλεμος στην Ουκρανία. Για γίνει αυτό, πρέπει παράλληλα με τη διατήρηση της εκεχειρίας να εισέλθουμε το συντομότερο δυνατό σε έναν περιεκτικό, ανοιχτό και χωρίς αποκλεισμένα μέρη ενδο-ουκρανικό διάλογο με τη συμμετοχή εκπροσώπων απ’ όλες τις περιφέρειες και όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Στα πλαίσιά του είναι αναγκαίο να εξεταστεί το σύνολο των θεμάτων που αφορούν τη Συνταγματική δομή, το μέλλον συνολικά της χώρας, στην οποία θα ζουν άνετα και με ασφάλεια όλες οι εθνικότητες, μειονότητες και περιοχές, όπου θα γίνονται πλήρως σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλη την πολυμορφία τους.

Με σκοπό την αποφυγή περαιτέρω κλιμάκωσης της κατάστασης στην Ουκρανία είναι εξαιρετικά σημαντικό, όλοι ανεξαιρέτως οι εξωτερικοί παράγοντες να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση. Αυτό δυστυχώς δεν μπορεί να το πει κανείς για τις ενέργειες ορισμένων Δυτικών εταίρων, οι οποίοι αντί της σοβαρής ανάλυσης των περίπλοκων εσωτερικών κοινωνικοπολιτικών διεργασιών στη χώρα αυτή, προτιμούν να επιρρίπτουν αβάσιμα στη Ρωσία όλη την ευθύνη γι’ αυτά που συμβαίνουν.

Καθόλου εποικοδομητικός ο ρόλος του ΝΑΤΟ

Με δύναμη ταχείας επέμβασης το ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας

Είναι άξιος προσοχής ο αποδομητικός ρόλος του ΝΑΤΟ καθ’ όλη τη διάρκεια της εσωτερικής κρίσης στην Ουκρανία. Ειδικότερα, η συμμαχία έχει χαράξει μια πολιτική ενίσχυσης του στρατιωτικού δυναμικού της Ουκρανίας, το οποίο χρησιμοποιείται -ως γνωστόν- κατά του άμαχου πληθυσμού. Η ηγεσία του ΝΑΤΟ στηρίζει τις προθέσεις των κρατών-μελών να διευρύνουν τον όγκο των προμηθειών της Ουκρανίας με ειδικά μέσα και στρατιωτικό εξοπλισμό που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για καταστολή στο εσωτερικό. Κατ’ αυτό τον τρόπο ουσιαστικά ωθούν το Κίεβο στη βίαιη επίλυση της διαμάχης.

Το περιεχόμενο και ο τόνος των δηλώσεων στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βρετανία για την κατάσταση γύρω από την Ουκρανία, σε συνδυασμό με τα εξαγγελθέντα σχέδια διεξαγωγής -κοινών με το Κίεβο- στρατιωτικών ασκήσεων της συμμαχίας στο έδαφος της χώρας αυτής ως το τέλος του έτους, σαφώς και δεν συμβάλλουν στην ειρηνευτική διαδικασία. Αντίθετα, επιδεινώνουν τη διάσπαση στην ουκρανική κοινωνία.

Παρ’ όλα αυτά είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με τους Δυτικούς εταίρους προς το συμφέρον της διευθέτησης της κρίσης στην Ουκρανία. Ελπίζουμε ότι οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους προκειμένου να ενθαρρύνουν τις ουκρανικές αρχές προς την κατεύθυνση της ειρήνης.

Παντελώς αβάσιμες κατηγορίες για τη Ρωσία  

ΕΡ: Όλο και πιο συχνές έχουν γίνει οι αναφορές -ιδιαίτερα στα Δυτικά ΜΜΕ- σχετικά με είσοδο ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, ακόμη και για το ότι αυτά έχουν διέλθει ήδη τη μεθόριο και βρίσκονται στο ουκρανικό έδαφος. Είναι δυνατό κατά τη γνώμη σας αυτό;

ΑΠ: Εκλαμβάνουμε αναφορές όπως αυτές, ως μια έκφανση του επικοινωνιακού πολέμου. Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται κατηγορίες προς τη Ρωσία για στρατιωτική ανάμιξη στη σύγκρουση, από την αρχή της σύγκρουσης μας κατηγορούν σχεδόν για τα πάντα. Χωρίς μάλιστα να έχουν καταθέσει αποδείξεις. Η απουσία στοιχείων, η αποσιώπηση και διαστρέβλωση της αλήθειας, είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της θέσης των ΗΠΑ και αρκετών ευρωπαϊκών χωρών. Αυτό αφορά τους ισχυρισμούς για μετακινήσεις του στρατού μας, τη διερεύνηση της καταστροφής του μαλαισιανού Boeing, τις τραγωδίες στην πλατεία του Κιέβου ή στην Οδησσό, καθώς και πολλές άλλες καταστάσεις.

ΕΡ: Η καταστροφή του αεροσκάφους των μαλαισιανών αερογραμμών προσέθεσε φρίκη στα όσα συμβαίνουν στην περιοχή. Ποια είναι η ρωσική εκτίμηση για την πορεία της διερεύνησης όσον αφορά το τι συνέβη με το αεροπλάνο στην ανατολική Ουκρανία;

ΑΠ: Η συντριβή του μαλαισιανού αεροπλάνου είναι μια φρικτή τραγωδία η οποία δεν οδήγησε μόνο σε πολλά θύματα, αλλά χρησιμοποιήθηκε για στοχευμένη κλιμάκωση της διεθνούς έντασης, την άσκηση πίεσης σε κράτη, και την επιβολή «επιλεκτικών» κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας.

Από τις 17 Ιουλίου κάνουμε έκκληση για διεξαγωγή μιας ανοιχτής και αντικειμενικής διεθνούς έρευνας. Το Ψήφισμα 2166 που ενέκρινε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 21 Ιουλίου προβλέπει τη διεξαγωγή μιας τέτοιας ακριβώς πολύπλευρης, λεπτομερούς και ανεξάρτητης έρευνας, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες αρχές και τους κανόνες του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας.

Δεδομένης της μεγάλης διεθνούς απήχησης που είχε η τραγωδία, θεωρούμε ότι η εξασφάλιση μιας τέτοιας έρευνας δεν έχει κρίσιμη σημασία μόνο για τη διαπίστωση των πραγματικών αιτιών της αεροπορικής καταστροφής και την απόδοση των ευθυνών στους υπαίτιους. Σχετίζεται και με ζητήματα διατήρησης της ειρήνης και ασφάλειας σε διεθνές επίπεδο. Τασσόμαστε υπέρ της αυστηρής τήρησης της απόφασης του ΣΑ του ΟΗΕ, σύμφωνα με την οποία το ΣΑ θα διατηρεί «υπό έλεγχό του» τις εξελίξεις στο θέμα αυτό.

Καλούμε επιτακτικά όλες τις πλευρές να απόσχουν από αβάσιμες δηλώσεις καταδικαστικού χαρακτήρα, οι οποίες υπονομεύουν τα θεμέλια της διεθνούς επικοινωνίας και συνιστούν πράξεις καταφανούς παρέμβασης στη διεξαγωγή της έρευνας.

Να υπάρξει διαφάνεια στις έρευνες για το Μπόϊνγκ

Δυστυχώς, παρατηρούμε μια σαφή καθυστέρηση της έρευνας. Η έκθεση που παρουσίασε η διεθνής επιτροπή δεν περιέχει πειστικά στοιχεία σχετικά με τις συνθήκες της αεροπορικής καταστροφής. Σημαντικότατες πραγματογνωμοσύνες και έρευνες, όπως η συλλογή και ανάλυση των συντριμμιών του αεροπλάνου, η αναζήτηση αντικειμένων που έπληξαν το σκάφος, παθολογικές-ανατομικές αναλύσεις, δεν έγιναν τελικά. Χωρίς τα στοιχεία αυτά είναι αδύνατο να εξαχθούν οποιαδήποτε συμπεράσματα για τα αίτια του συμβάντος. Επιπλέον, δεν έχουν ληφθεί απαντήσεις στα ερωτήματα που είχαν θέσει πριν από καιρό το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας και η Ρωσική Υπηρεσία Αεροπορίας. Επιστήσαμε την προσοχή και στην απουσία από την έκθεση, αναφοράς στο Ψήφισμα 2166 του ΣΑ του ΟΗΕ και στον προβλεπόμενο από αυτό μηχανισμό εκθέσεων του γ.γ. του ΟΗΕ για τις εξελίξεις σχετικά με την έρευνα.

Δεν αμφισβητούμε το κυρίαρχο δικαίωμα του κράτους όπου συνέβη το γεγονός (Ουκρανία) να καθορίζει το οργανωτικό σχήμα της διερεύνησης της αεροπορικής καταστροφής που συνέβη στον εναέριο χώρο του. Ταυτόχρονα όμως, πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτό το σχήμα πρέπει να διασφαλίζει τον αυθεντικό διεθνή χαρακτήρα της έρευνας και επαρκή «διαφάνεια» στα θέματα οργάνωσής της. Παράλληλα, είναι σημαντικό η ομάδα των διεθνών παρατηρητών από διάφορα κράτη να ενεργούν έχοντας στενή επαφή μεταξύ τους -ως μια ενιαία ομάδα- χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις, καθώς και να έχουν ίση και δίκαιη πρόσβαση σε όλο το υλικό της έρευνας.

Η αλήθεια πρέπει να εξακριβωθεί. Αυτό είναι το πάγιο αίτημά μας, δεδομένου ότι μερικά κράτη δεν δείχνουν ιδιαίτερη διάθεση για τη διεξαγωγή μιας διαφανούς και υπεύθυνης έρευνας.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να «φρεναριστεί» η διαδικασία διαλεύκανσης των συνθηκών της καταστροφής της πτήσης МН17, όπως έχει συμβεί με πολλές άλλες τραγωδίες στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της εκτέλεσης πολιτών από ελεύθερους σκοπευτές στο Κίεβο το Φεβρουάριο, το αιματοκύλισμα στην Οδησσό και στη Μαριούπολη το Μάιο, κλπ. Θα εμμείνουμε σθεναρά στο να προσαχθούν στη Δικαιοσύνη όλοι οι ένοχοι γι’ αυτά τα εγκλήματα.

http://gr.rbth.com/

«Φώναξε. Η ζωή μας χάνεται, πάει…»

Από 

Sousourada

 

 Εκτύπωση αυτής της δημοσίευσης

FacebookTwitterEmail

 

Ένα παιδί ανά μία ώρα. Ένα νεκρό παιδί από ισραηλινά πυρά ανά μία ώρα. Αυτή είναι η στατιστική των τελευταίων 24ωρών, με βάση στοιχεία που δίνει ο ΟΗΕ, από τη Λωρίδα της Γάζας. Μια από τις πλέον πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο πεδίο βολής, όπου η φρίκη διαδέχεται τον αποτροπιασμό, την οργή, την απορία, την τρέλα, το μίσος, την απόγνωση.

Όσο και αν μοιάζει ακατόρθωτο, κάθε μέρα που ξημερώνει στη Γάζα, αυτά τα τελευταία 24ωρα, είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Ο ισραηλινός στρατός σφυροκοπά ανηλεώς από αέρος , εδάφους και θαλάσσης αυτό το μικρό κομμάτι εδάφους καταφέρνοντας αυτό που ακόμη και οι άπιστοι παραδέχονται: να φέρει την κόλαση επί της γης. Γιατί δεν μπορεί κανείς ν’ αντιληφθεί πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι η κόλαση αν δεν είναι να διαμελίζονται παιδικά κορμιά, να εξαφανίζονται από προσώπου γης οικογένειες που συγκεντρωμένες τρώνε πρωινό όλες μαζί για να ξορκίσουν το φόβο, να ισοπεδώνονται συνοικίες, να εκτελούνται εν ψυχρώ άμαχοι που ψάχνουν τους αγνοούμενους συγγενείς τους στα συντρίμμια (όπως φάνηκε στο συγκλονιστικό βίντεο που έκανε το γύρο του κόσμου), να πυροβολούνται τραυματιοφορείς και σωστικά συνεργεία.

Το Παλαιστινιακό Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μέχρι τα ξημερώματα, της 23^ης Ιουλίου 2014 είχε καταμετρήσει 663 νεκρούς και 3.457 τραυματίες. Από τους νεκρούς οι 541 ήταν άμαχοι, δηλαδή το 81,5% του συνόλου, και μάλιστα τα 161 παιδιά (δηλαδή το 24% του συνόλου) και 91 γυναίκες (το 13,7% του συνόλου). Και από τους τραυματίες οι 991 είναι παιδιά, δηλαδή το 28,6% και οι 703 γυναίκες, το 20,3%.

Είναι προφανές από τις εικόνες που όλοι βλέπουμε και από τα νούμερα αυτά ότι ασχέτως των προσχημάτων περί επίτευξης πλήγματος κατά της «τρομοκρατίας» κλπ κλπ (όλα αυτά τα τόσο τετριμμένα για την ισραηλινή διπλωματία εδώ και χρόνια), η εξαφάνιση από το χάρτη ολόκληρων συνοικιών μαζί με τους κατοίκους τους δεν φέρνει διόλου πιο κοντά την «πάταξη» της «Χαμάς». Τουλάχιστον, μέχρι στιγμής, εκτός από ποτάμια αθώου αίματος, δεν έχει προκύψει τίποτε άλλο από την ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση. Και υποθέτουμε ότι αν είχε όντως επιτευχθεί κάποιο σοβαρό «βήμα» στην κατεύθυνση της επίτευξης του συγκεκριμένου στόχου, θα είχε «πανηγυριστεί» δεόντως.

Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς: πρόκειται για μια αιματηρή αποτυχία του ισραηλινού στρατού; Και μάλιστα, επιμένει σε αυτήν; Όχι, δεν πρόκειται για κανενός είδους αποτυχία. Όπως χαρακτηριστικά έγραφε σε άρθρο του στην ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, ο ZviBar’el«κάθε κράτος χρειάζεται μια Χαμάς» γιατί «είναι ο εχθρός εκείνος που είναι αρκετά αδύναμος έτσι ώστε να μην αποτελεί πραγματικά μεγάλη απειλή αλλά ταυτόχρονα είναι και αρκετά κινητικός ώστε να αξιοποιείται εσωτερικώς για τη διατήρηση και της «εθνικής αλληλεγγύης»».

Η φετινή ισραηλινή επιχείρηση κατά της Λωρίδας της Γάζας δεν είναι απλώς η πλέον αιματηρή. Δεν είναι απλώς η πλέον βάρβαρη και σε καμία περίπτωση δεν είναι αποτυχημένη ως προς το μήνυμα που θέλει να στείλει. Είναι ένα σαφέστατο μήνυμα ισχύος προς πάσα κατεύθυνση. Είναι ένα μήνυμα που λέει: θα σκοτώνω παιδιά, θα ισοπεδώνω σπίτια, θα εξαφανίζω έναν λαό, θα καταπατώ τις αποφάσεις του ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο και επί της ουσίας δεν θα αντιδρά κανείς, δεν θα με σταματά κανείς γιατί έχω την ισχύ (στρατιωτική, οικονομική) στα χέρια μου. Θα τα παρακολουθείτε όλοι με τρόμο στις οθόνες σας, θα παραλύετε από αποτροπιασμό αλλά θα βγάζετε στη συνέχεια το σκασμό γιατί «έτσι είναι η ζωή και δεν αλλάζει». Είναι ένα μήνυμα που λέει ότι θα ειρωνεύομαι τον ανείπωτο πόνο που προκαλώ λέγοντας, όπως ο Ισραηλινός πρέσβης στις ΗΠΑ Ρον Ντέρμερ, ότι «ο ισραηλινός στρατός επιδεικνύει τέτοια αυτοσυγκράτηση που θα έπρεπε να τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης»! Τέτοια ύβρις απέναντι σε εκατοντάδες νεκρούς…

Είναι ένα μήνυμα, που με πολλές παραλλαγές, ακούγεται ολοένα ηχηρότερα σε πολλές γωνιές τούτου του κόσμου. Ακούγεται στα αιματοκυλισμένα χωριά της ανατολικής Ουκρανίας, στις ρημαγμένες πόλεις του Ιράκ, στις φαβέλες της Βραζιλίας, στην ερημωμένη βορειοανατολική Συρία, στις διαδηλώσεις που γέμισαν τους δρόμους της Λισαβόνας, της Μαδρίτης, της Αθήνας και τόσων άλλων πόλεων: «μην τολμήσεις να σηκώσεις κεφάλι, θα σε λιώσω». Και η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μόνο μία:

«θα τολμήσω γιατί δεν έχω άλλο τρόπο να ζήσω».

- See more at: http://www.inprecor.gr/archives/255355#sthash.jHfbz11y.dpuf

Οι επόμενες κινήσεις του Τσίπρα

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014  Newsbomb 

Με το σύνθημα: «Πάμε δίπλα στο λαό» ο Αλέξης Τσίπρας αναμένεται το επόμενο διάστημα να ξεκινήσει σειρά περιοδειών στην ελληνική περιφέρεια - Με το άνοιγμα της Βουλής ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταθέσει σειρά τροπολογιών για όλα όσα εξήγγειλε ο Τσίπρας από τη ΔΕΘ.

 «Η κυβέρνηση έχει τελειώσει. Ότι και να προκύψει από την συνάντηση της Μέρκελ με τον Σαμαρά, είναι θέμα χρόνου το πότε θα πάμε σε εκλογές». Αυτό υποστηρίζουν τα στελέχη και οι στενοί συνομιλητές του Αλέξη Τσίπρα που ετοιμάζει τις επόμενες κινήσεις του εν μέσω φθινοπώρου.

Το εναρκτήριο λάκτισμα θα το δώσει ο ίδιος ο Τσίπρας με ομιλία του το Σαββατοκύριακο 4-5 Οκτωβρίου στο φεστιβάλ νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ στην Πανεπιστημιούπολη.

Η στρατηγική που θα ακολουθήσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για το επόμενο διάστημα βασίζεται στο σύνθημα: Πάμε δίπλα στον λαό, στη βάση για να αφουγκραστούμε τα προβλήματα.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δώσει εντολή σε όλα τα στελέχη του κόμματος να μην επαναπαύονται από την σαφή δημοσκοπική υπεροχή που εμφανίζει το κόμμα. Το προσεχές διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας θα ξεκινήσει περιοδείες σε αρκετές περιφέρειες της χώρας τόσο για να δει από κοντά τα προβλήματα του κόσμου, όσο και για να κάνει πράξη αυτό που προανήγγειλε από την ΔΕΘ, τη θεσμική αναδιάρθρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης και των Περιφερειών.

Παράλληλα, με το άνοιγμα της Βουλής ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να ξεκινήσει ένα «βομβαρδισμό» με καταθέσεις τροπολογιών σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ανθρωπιστική κρίση: εργασιακά, μισθοί, επιδόματα. 

«Όλα όσα εξαγγέλθηκαν από τον Τσίπρα στη ΔΕΘ θα κατατεθούν στην Βουλή υπό μορφή προτάσεων και εκεί θα αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες των πράξεων, των έργων και των προθέσεων του» έλεγε στο Newsbomb στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα και προσθέτει με νόημα : «προβλέπεται ιδιαίτερα σκληρός χειμώνας».

Όπως εξηγούσαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν θα έρθει στη Βουλή για παράδειγμα το θέμα της επαναφοράς του κατώτατου μισθού στα 761 ευρώ «εκεί θα καταλάβει ο λαός: ποιος πρεσβεύει τι;».

Παράλληλα, ο κ. Τσίπρας αναμένεται να δώσει μεγαλύτερο βάρος στη δημόσια εικόνα του στο εξωτερικό και σε συναντήσεις με μεγάλους ηγέτες και αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στους οποίους θα καταστήσει σαφές ότι δεν έχει «γραμμάτια» και κανενός είδους εξαρτήσεις.

Επί της ουσίας, δεν θα δώσει βάση στην εσωτερική κόντρα με τον πρωθυπουργό, αλλά στις επαφές του θα επιχειρήσει να δείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι παράγοντας ανατροπών στην Ευρώπη.

Προφανώς η σκληρή κριτική στην κυβέρνηση δεν θα σταματήσει , πλην όμως ο κ. Τσίπρας δεν θα εγκλωβιστεί στην στείρα αντιπαράθεση με τον Σαμαρά. Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει πως το στοίχημα είναι να αλλάξει τη θέση της χώρας στην ευρωπαϊκή σκακιέρα και να μπορέσει ως πρωθυπουργός να αποτελέσει το αντίπαλο δέος σε μια γερμανοκρατουμενη Ευρώπη. Άλλωστε όπως εκτιμούν στον ΣΥΡΙΖΑ «ο Σαμαράς έχει χάσει το παιχνίδι και έχει χάσει και την ψυχραιμία που επιβάλλεται να έχει ένας πρωθυπουργός σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία».

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι τα δημοσκοπικά ευρήματα δείχνουν πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ σε ενδεχόμενες εκλογές και μάλιστα με προβάδισμα ακόμα και δέκα μονάδων, ο ίδιος φαίνεται να κρατά χαμηλό προφίλ και να ρίχνει τους τόνους στο εσωτερικό του κόμματος, υποστηρίζοντας πως υπάρχει δρόμος ακόμα.

Άλλωστε και ο ίδιος γνωρίζει καλά ότι η πολιτική κατάσταση είναι ρευστή και τα πάντα μπορούν να ανατραπούν. Γνωρίζει όμως καλά πως ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος για μια μεγάλη αλλαγή, τουλάχιστον αυτό δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, και γι' αυτό προετοιμάζει το... έδαφος.

Το επόμενο διάστημα λοιπόν ο κ. Τσίπρας θα εντείνει τις επαφές του με ηγέτες στο εξωτερικό και ενδεχομένως με πρόσωπα εκτός πολιτικής. Με λίγα λόγια θα χτίσει το προφίλ ενός αξιόπιστου πολιτικού, ενός συνομιλητή με κύρος, ενός ηγέτη που είναι έτοιμος να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.

Παράλληλα θα επιχειρήσει να ρίξει τους τόνους στο εσωτερικό, θα προσπαθήσει να μειώσει την απόσταση με την αριστερή πλατφόρμα, πείθοντάς τους πως σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον η ανάληψη της ηγεσίας της χώρας.

Διαβάστε επίσης:

Σαμαράς σε Μέρκελ: Δέκα μονάδες μπροστά ο Τσίπρας…

«Κόκκινο» πανί ο Καρατζαφέρης

Γιατί όπου βρεθεί ο Χαρδούβελης ισχυρίζεται ότι το χρέος είναι διαχειρίσιμο;

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/story/497221/oi-epomenes-kiniseis-toy-tsipra#ixzz3DyldFuUm

Πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ:

 Ο άλλος δρόμος απέναντι στους νεοφιλελεύθερους μονοδρόμους

Short URL: http://wp.me/p3poUN-8on

• 

http://tvxs.gr/

Γιάννης Μυλόπουλος

Ο ΣΥΡΙΖΑ έπραξε αυτό που οφείλει να κάνει κάθε κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης που, έχοντας αποδεδειγμένα πλέον καταλάβει την πρώτη θέση στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων, εργάζεται σαν δυνάμει κυβέρνηση ή καλύτερα σαν κυβέρνηση εν αναμονή. Επεξεργάστηκε και κατέθεσε ένα εναλλακτικό κυβερνητικό πρόγραμμα που απαντά στο μεγάλο πολιτικό πρόβλημα της εποχής, αυτό της αποκατάστασης των βλαβών και της επούλωσης των πληγών που έχουμε υποστεί εξ αιτίας της εφαρμογής των μνημονίων, σε τέσσερις βασικούς τομείς.

Πρώτα στο τεράστιο κοινωνικό αλλά και ηθικής τάξεως ζήτημα της ανθρωπιστικής κρίσης που πλήττει τη χώρα, με τα εκατομμύρια των νεόπτωχων που έχει δημιουργήσει η πολιτική των μνημονίων και της λιτότητας που έχουν επιβάλει οι διεθνείς δανειστές μας και που τόσο εύκολα και αδιαμαρτύρητα έχουν αποδεχτεί και με τόση φροντίδα εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της τελευταίας τετραετίας. Μια ανθρωπιστική κρίση που αναγνωρίζεται από τα εκατομμύρια των Ελλήνων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας χωρίς εργασία, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς τη στοιχειώδη δυνατότητα να σιτίςουν τα παιδιά τους και χωρίς καμία πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη.

Δεύτερον στο πρόβλημα της επανεκίνησης μιας κλινικά νεκρής οικονομίας, με την άρση των συνθηκών εξ αιτίας των οποίων βρίσκεται σε καταστολή.

Τρίτον στο μέγα ζήτημα της απασχόλησης και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, σε μια χώρα όπου η ανεργία τρέχει με 27% και ειδικά στους νέους με περισσότερο από το 50%.

Και τέλος στο μεγάλο ζητούμενο της επαναφοράς αξιόπιστων θεσμών, σε μια εποχή καταστρατήγησης κάθε έννοιας δημοκρατίας από πλευράς μιας εθελόδουλης κυβέρνησης, που στο όνομα της επίτευξης των στόχων που της έχουν θέσει, καταφανώς για δικό τους όφελος, τα ξένα συμφέροντα, εχει θέσει σε δεύτερη μοίρα την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και την ικανοποίηση και των στοιχειωδών ακόμη αναγκών της ελληνικής κοινωνίας.

Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε ελπίδα στην απογοητευμένη ελληνική κοινωνία, γιατί απέδειξε με στοιχεία ότι στους νεοφιλελεύθερους δήθεν μονόδρομους που μας επιβλήθηκαν, υπάρχει κι άλλος δρόμος, στην κατεύθυνση της ανάπτυξης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Και μάλιστα η εναλλακτική αυτή κυβερνητική πρόταση είναι κοςτολογημένη αλλά και πλήρως τεκμηριωμένη, σε ό,τι αφορά κυρίως το μεγάλο ερώτημα που συνήθως τίθεται σε τέτοιες περιστάσεις και αφορά στο που θα βρεθούν οι πόροι που θα υποστηρίξουν αυτές τις πολιτικές.

Η κυβέρνηση, η οποία κατάφερε να αποφύγει μέχρι τώρα μείζονες κοινωνικές αντιδράσεις για το προκλητικά αντιλαϊκό προγράμμά της, βασισμένη στη δοκιμασμένη συνταγή της εφαρμογής του δόγματος “σοκ και δέος”, όταν αντιλήφθηκε ότι τα περιθώρια τελείωςαν, κινήθηκε μεταξύ προσπάθειας επίδειξης δύναμης αφενός και πανικού αφετέρου. Πιστή στη δεξιά παράδοση του αυταρχισμού και με προφανή στόχο την κατά το δυνατόν περιορισμένη δημοσιοποίηση του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, απαγόρευσε την αναμετάδοση της ομιλίας Τσίπρα στο κρατικό έκτρωμα της ΝΕΡΙΤ, προσπαθώντας παράλληλα να εξαντλήσει την επιρροή της και στα ιδιωτικά κανάλια που ελέγχει, προκειμένου να κάνουν και αυτά το ίδιο. Ξεχνώντας, προφανώς, ότι τα ιδιωτικά ΜΜΕ ορκίζονται στον Θεό της τηλεθέασης, αποκηρύςςοντας εύκολα τον ευεργέτη τους, ακόμη κι αν πρόκειται για τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Η κίνηση αυτή βεβαίως της κόστιςε σημαντικά, καθώς είχε ως συνέπεια τις παραιτήσεις των μελών του ΔΣ του κυβερνητικού καναλιού, γεγονός που της προκάλεσε κρίση αξιοπιστίας ακόμη και στους δικούς της κόλπους.

Η αμέσως επόμενη κίνηση της κυβέρνησης φανέρωνε ακόμη μεγαλύτερη απόγνωση. Όταν διεπίστωσαν την επιτυχία του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ στους πολίτες, εξαπέλυσαν μια επικοινωνιακή προσπάθεια μείωσης της αξίας αυτού που δυο μέρες νωρίτερα απαξίωναν να αναμεταδώσουν. Εξαπολύθηκαν λοιπόν τα γνωστά παπαγαλάκια της κυβερνητικής προπαγάνδας, αυτοί οι ίδια που μέχρι χτες κατακεραύνωναν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν έχει πρόγραμμα, με άλλο τροπάρι:  Αναμασώντας τα γνωστά “το πρόγραμμα δεν βγαίνει” ή “τα νούμερα δεν είναι σωστά”. Λες και το δικό τους πρόγραμμα, αυτό που διαφημίστηκε σαν success story, βγαίνει. Ή λες και για τα εκατομμύρια των Ελλήνων που υποφέρουν και που τώρα ανέκτησαν ελπίδες επιβίωσης, έχει σημασία αν το πρόγραμμα θα κοστίσει 11, 13 ή 17 δις Ευρώ…

Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ με την κατάθεση του προγράμματός του, οριοθέτησε και τεκμηρίωσε μια εναλλακτική, αριστερή απάντηση στα νεοφιλελεύθερα αδιέξοδα των μνημονιακών μονοδρόμων. Βρισκόμαστε ενώπιον μια πολιτικής σύγκρουσης μεταξύ της κυρίαρχης νεοφιλελεύθερης αφενός και μιας εναλλακτικής και αριστερής πολιτικής με ανθρώπινο πρόσωπο αφετέρου.

- Η πρώτη δεν ενδιαφέρεται για τη φτώχεια και τη δυστυχία των πολλών, αλλά για τον πλουτισμό των λίγων. Γι αυτό και αντιμετωπίζει  την επένδυση για την αντιμετώπιση των ακραίων κοινωνικών φαινομένων, όπως η φτώχεια κι ο κοινωνικός αποκλεισμός, ως λαικιςμό και παροχολογία. Σε αντίθεση με την δεύτερη που θέτει την κοινωνική δικαιοσύνη και την καταπολέμηση της φτώχειας και των ανισοτήτων σε πρώτη προτεραιότητα.

- Η πρώτη στηρίζει την ανάπτυξη και την απασχόληση στην ιδιωτικοποίηση και την πώληση των δημόσιων αγαθών σε ξένους ολιγάρχες, οι οποίοι όταν αποκτήσουν αυτό που θέλουν, θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και θα αναθερμάνουν την οικονομία. Σε αντίθεση με τη δεύτερη που στηρίζεται σε μια αυτοτροφοδοτούμενη ανάπτυξη, βασισμένη στην παραγωγική ανασυγκρότηση και στα συγκριτικά πλεονεκτήματα μιας χώρας.

- Η πρώτη βλέπει το ανθρώπινο δυναμικό μιας χώρας σαν υπαλληλικό προσωπικό που θα εξυπηρετήσει τον πλουτισμό των διεθνών ολιγοπωλίων. Ενώ η δεύτερη στηρίζεται στον ανθρώπινο παράγοντα, τη συμμετοχή του οποίου στην ανάπτυξη θεωρεί ως κομβική και αναγκαία προϋπόθεςη.

Η κυβέρνηση, έμπλεη ηττοπάθειας και πανικού, παρουσιάζει τη δική της πολιτική σαν τη δύσκολη αλήθεια, απέναντι στα εύκολα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα, μετά την κατάθεση του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύφθηκε ότι ο νεοφιλελεύθερος μονόδρομος ήταν ένα μεγάλο ψέμα, δύσκολο για τους Έλληνες, αλλά πολύ εύκολο για αυτούς που επωφελήθηκαν. Σε αντίθεση με την αριστερή πρόταση για την έξοδο από τα μνημόνια της κρίσης, που αποδεικνύεται η μόνη αλήθεια για το καλό του τόπου και του λαού μας.

Η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση δεν θα είναι απλώς μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και των δυνάμεων που θα συνεργαστούν μαζί του. Θα σηματοδοτήσει μια μεγάλη νίκη της ευρωπαϊκής αριστεράς απέναντι στο νεοφιλελευθεριςμό, ο οποίος δίκην μονοδρόμου, καταδυναςτεύει και εκμεταλλεύεται τους λαούς προς όφελος των λίγων, οι οποίοι συγκεντρώνουν και το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου διεθνώς.

Το σκάνδαλο των τραπεζών και οι κραυγές κατά του ΣΥΡΙΖΑ

Αφού οι τραπεζίτες πτωχεύσαν τις τράπεζες χορηγώντας, κατ΄ επανάληψη, δάνεια σε κολλητούς και διαπλεκόμενους χωρίς εγγυήσεις και επαρκή έλεγχο, όταν έφτασε η ώρα της κρίσης αξίωσαν από τις μνημονιακές κυβερνήσεις να καλυφθούν οι «μαύρες τρύπες» από τους έλληνες πολίτες, χωρίς όμως οι ίδιοι να χάσουν τον απόλυτο έλεγχο των τραπεζών

Του Μάκη Ντόβολου
Φαίνεται ότι για να γίνουν πράξη ακόμη και τα αυτονόητα πράγματα στη χώρα μας θα χρειαστεί να καταβληθούν μεγάλες προσπάθειες και να υπερπηδηθούν υψηλά εμπόδια.
Κατά την ομιλία του στη ΔΕΘ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας σημείωσε πως «με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το Δημόσιο ανακτά τον έλεγχο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και ασκεί πλήρως τα δικαιώματα του στις ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες. Αυτό σημαίνει ότι έχει το πρώτο λόγο για τη διοίκησή τους».

Τι, ακριβώς, είπε ο κ. Τσίπρας; Ότι το δημόσιο θα ανακτήσει τον έλεγχο στο ΤΧΣ καθώς ανακεφαλαιοποίησε τις τράπεζες με χρήματα (39 δις. ευρώ προς το παρόν) που δανείστηκε το ελληνικό κράτος και κατ’ επέκταση ο ελληνικός λαός για το σκοπό αυτό. Επιπλέον ότι από τη στιγμή που το ελληνικό δημόσιο είναι ο μεγαλομέτοχος στις 4 συστημικές τράπεζες (στις 3 εξ αυτών με ποσοστό άνω του 50%) θα ασκήσει τα δικαιώματα που του αναλογούν και θα έχει το πρώτο λόγο στη διοίκηση τους, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε φυσιολογική επιχείρηση στον σημερινό καπιταλιστικό κόσμο.

Δεν θα εξετάσουμε εδώ τι θα γίνει τελικά στην πραγματική ζωή, αλλά η προσοχή μας θα εστιαστεί στις έξαλλες αντιδράσεις που ξεσήκωσε η απολύτως φυσιολογική και αυτονόητη δήλωση του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Παίρνοντας «σήμα» από τα αφεντικά τους, καθεστωτικοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι ξεκίνησαν να ξεστομίζουν άναρθρες κραυγές στα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης. Μεταξύ άλλων υποστήριξαν πως οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι άκρως επικίνδυνες καθώς θα οδηγήσουν σε εκρηκτική κατάσταση το τραπεζικό σύστημα εντός μόλις ολίγων ημερών, θα εξαπλωθεί σαν επιδημία η κουλτούρα μη αποπληρωμής των δανείων, οι επενδυτές θα φύγουν έντρομοι από τις τράπεζες και κανένας ελεήμον καπιταλιστής δεν θα βρεθεί να βάλει χρήματα στο μετοχικό τους κεφάλαιο. Το κερασάκι στην τούρτα είναι, βέβαια, ο ισχυρισμός που διατυπώνουν ότι το κούρεμα των καταθέσεων θα αποτελέσει την αναπόφευκτη κατάληξη της καταστροφικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Το σκάνδαλο που έχει συντελεστεί στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα της χώρας είναι γνωστό στους περισσότερους. Αφού οι τραπεζίτες πτωχεύσαν τις τράπεζες χορηγώντας, κατ΄ επανάληψη, δάνεια σε κολλητούς και διαπλεκόμενους χωρίς εγγυήσεις και επαρκή έλεγχο, όταν έφτασε η ώρα της κρίσης αξίωσαν από τις μνημονιακές κυβερνήσεις να καλυφθούν οι «μαύρες τρύπες» από τους έλληνες πολίτες, χωρίς όμως οι ίδιοι να χάσουν τον απόλυτο έλεγχο των τραπεζών. Η μόνη υποχρέωση που δέχτηκαν ήταν να καλύψουν το 10% της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Έτσι ενώ το ΤΧΣ, δηλαδή το ελληνικό δημόσιο, κάλυψε από το 80-90% των αυξήσεων κεφαλαίου, αποκτώντας και το ανάλογο ποσοστό στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών, εντούτοις το κουμάντο συνέχισαν να κάνουν οι ίδιοι αποτυχημένοι, διαπλεκόμενοι και πτωχευμένοι τραπεζίτες. Το έγκλημα συνεχίστηκε καθώς πριν από λίγους μήνες η κυβέρνηση έδωσε τη δυνατότητα στους τραπεζίτες και τους κολλητούς τους να επαναγοράσουν τις μετοχές των τραπεζών, όχι στην τιμή που τις αγόρασε το κράτος (ΤΧΣ) με την ανακεφαλαιοποίηση αλλά σε εξευτελιστικές τιμές ακόμη και κάτω από την χρηματιστηριακή τιμή!

Αυτά τα σκάνδαλα αλλά και τον χρόνιο παρασιτικό τρόπο λειτουργίας των τραπεζών υπερασπίζονται οι καθεστωτικοί δημοσιογράφοι και πολιτικοί, οι οποίοι προφανώς δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στον τρόπο λειτουργίας των τραπεζών και της οικονομίας γενικότερα. Όπως είπε μάλιστα και μια βουλευτής της ΝΔ, αν γίνουν αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ τότε καλύτερα να βάλει μια μεγάλη πέτρα στο λαιμό της και να πέσει στη θάλασσα. Εμείς το μόνο που έχουμε να της πούμε είναι ότι «το γοργόν και χάριν έχει»…

redwire.gr

ΣΕ ΠΑΝΙΚΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

Ο συλλογικός τρόπος λειτουργίας υπόδειγμα και οδηγός για τη συνέχεια

Τέτοια ταραχή, από την πλευρά της κυβέρνησης Σαμαρά, ούτε στην προεκλογική περίοδο δεν είχε εμφανιστεί. Η ομιλία Τσίπρα στη ΔΕΘ και οι πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ άλλαξαν το πολιτικό κλίμα διαμορφώνοντας μια νέα πολιτική και κοινωνική ατζέντα. Πρώτο δείγμα γραφής η δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό του Σκάι, που δίνει προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ έξι ποσοστιαίες μονάδες, ενώ για πρώτη φορά η πλειοψηφία των πολιτών ζητά πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Ίσως, όμως, να μην είχαμε ανάγκη τα δημοσκοπικά ευρήματα για να αντιληφθούμε ότι το απέναντι στρατόπεδο έχει κυριευτεί από πανικό. Όταν φτάνει ο πρωθυπουργός της χώρας να λέει στο επιτελείο του –και να φροντίζει να το διοχετεύει στα ΜΜΕ- ότι αν αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μείνει ευρώ στις τράπεζες, γίνεται ορατή δια γυμνού οφθαλμού, όχι μόνο η ανευθυνότητά του, αλλά και ότι εκεί απέναντι, έχουν χάσει τη ψυχραιμία τους.
 Να ήταν όμως μόνο αυτό; Εδώ, ανοήτως, επιχείρησαν να φιμώσουν τη φωνή του ΣΥΡΙΖΑ μέσω ΝΕΡΙΤ –και όχι μόνο-, γεγονός που επισημάνθηκε από φίλους και εχθρούς. Η Ντόρα Μπακογιάννη, για παράδειγμα, φρόντισε να διαχωρίσει τη θέση της, ενώ και ο φιλοκυβερνητικός τύπος το σχολίασε αρνητικά αποδίδοντας τον στον πανικό του κυβερνητικού επιτελείου. Στην εφημερίδα «Τα Νέα» η κυβέρνηση χαρακτηρίζεται «πρωταθλήτρια του πανικού» και εξηγεί ότι βλέποντας τον αντίπαλό της να προηγείται κατά πολύ στις δημοσκοπήσεις κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο.

Στην κοινωνία των φτωχών

Τελικά, όμως, τι ήταν αυτό που άλλαξε το κλίμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτή τη φορά δεν ήταν οι αρνητικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, αν και κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τον ΕΝΦΙΑ και τη φοροεπιδρομή, αλλά κυρίως οι θετικές κινήσεις από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Οι εξαγγελίες στη ΔΕΘ, δια στόματος Αλέξη Τσίπρα, τα κοστολογημένα άμεσα μέτρα της κυβέρνησης της αριστεράς, ανέτρεψαν την αίσθηση ότι η αξιωματική αντιπολίτευση λέει λόγια του αέρα. Γι’ αυτό, πάλι με μπόλικη δόση πανικού, έσπευσε η κυβέρνηση Σαμαρά μέσω του υπουργείου Οικονομικών να κοστολογήσει, την… κοστολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο που κατάφερε ήταν να διατηρηθούν, για μέρες, στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας οι εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ.
Το δεύτερο στοιχείο –και για μας έχει ιδιαίτερη σημασία-, ήταν όσα ειπώθηκαν στο διήμερο της ΔΕΘ. Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, προϊόν συλλογικής επεξεργασίας, είχε κοινωνικό και ταξικό πρόσημο. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνθηκε στην κοινωνία των φτωχών, στην κοινωνία που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, χωρίς ρεύμα ή που κινδυνεύει να μείνει χωρίς ρεύμα, στην κοινωνία που δεν έχει σπίτι ή που κινδυνεύει να χάσει το σπίτι, στην κοινωνία που στερείται του φαγητού ή που κινδυνεύει να μείνει χωρίς φαγητό, στην κοινωνία των μισθωτών που ζει χωρίς εργασιακά δικαιώματα, στους άνεργους και τις άνεργες, τους χαμηλοσυνταξιούχους, στην κοινωνία των κόκκινων δανείων, στους απολυμένους και τις απολυμένες, σε αυτούς και αυτές που βλέπουν από απόσταση ότι έχει μείνει από τη δημόσια υγεία, από το αναγκαίο για αυτούς φάρμακο. Σε αυτή την κοινωνία απευθύνθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και είπε ότι αυτός ο κόσμος είναι η πρώτη, μεγάλη προτεραιότητά του^ να σταματήσει την καταστροφή, να βάλει φρένο στην ανθρωπιστική κρίση, να πληρώσουν οι πλούσιοι. Βεβαίως, όσα εξαγγέλθηκαν στη ΔΕΘ δεν αποτελούν το συνολικό πρόγραμμά μας. Είναι οι πρώτες απαραίτητες κινήσεις, τα πρώτα έκτακτα μέτρα, για να μπορέσουμε να κάνουμε τα επόμενα βήματα. Ίσως θα έπρεπε, αυτή η πλευρά, να γίνει πιο αισθητή, πιο καθαρή στη ΔΕΘ. Τα έκτακτα μέτρα δεν μπορεί παρά να εντάσσονται σε ένα συνολικό απελευθερωτικό πολιτικό σχέδιο ανατροπής και διαμόρφωσης μιας εντελώς νέας κοινωνίας, που δεν θα φλερτάρει με το 2009 ή το 2004, αλλά θα βασίζεται στο πρόγραμμα και τον τρόπο της αριστεράς, στην αναδιανομή του πλούτου υπέρ των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων, υπέρ του κόσμου της εργασίας, στην εξασφάλιση και συνεχή διεύρυνση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, στην αλλαγή της σχέσης Πολιτείας και πολιτών.
Γι’ αυτό και επείγει η ολοκλήρωση του προγράμματος, που να καλύπτει όλο το φάσμα, όλες τις πλευρές της κοινωνικής οργάνωσης, να δίνει το στίγμα, την προοπτική, το βάθος και τον ορίζοντα της πολιτικής μας.

Για τις συμμαχίες και πάλι

Πάνω σε αυτό το πρόγραμμα, άλλωστε, μπορούν να οικοδομηθούν στέρεα- και όχι συγκυριακά-, οι κοινωνικές και οι όποιες πολιτικές συμμαχίες. Πάνω σε αυτό το συνολικό πρόγραμμα και την καθημερινή κινηματική δράση, μπορούν οι άνθρωποι που έχουν πληγεί από την πολιτική λιτότητας, αλλά και η κοινωνία της αμφισβήτησης και του κοινωνικού ριζοσπαστισμού, να νιώσουν αυτοπεποίθηση, να εμπνευστούν, να ετοιμαστούν για μια μάχη, που απαιτεί όραμα, αποφασιστικότητα, ρήξεις, σύγκρουση.
Υπό αυτή την έννοια η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στην ανάγκη της αυτοδυναμίας αποσαφηνίζει το τοπίο, είναι θετική και κρίσιμη για την εξέλιξη και την πορεία μιας κυβέρνησης της αριστεράς, που θέλει, σε βάθος χρόνου, να τα αλλάξει όλα. Οι συμμαχίες, λοιπόν, δεν είναι μια απλή υπόθεση ούτε μπορούν να έχουν σχέση με τους τρόπους που πολιτεύονταν κάποιοι στο παρελθόν. Η κοινωνική πόλωση, η εξαθλίωση της κοινωνίας, ο εργασιακός μεσαίωνας, ο αυταρχισμός και η ακροδεξιά ατζέντα, προϋποθέτουν μια πολιτική πλειοψηφία στη Βουλή, που θα βασίζεται σε αρχές, σε αξίες και θα είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί μέχρι το τέλος τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και έξω από αυτήν. Σωστά είπε ο Αλέξης Τσίπρας ότι οι εξαγγελίες και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι υπό διαπραγμάτευση. Είναι δεσμεύσεις για μας απέναντι σε ένα ολόκληρο κόσμο που βρίσκεται στην από εδώ πλευρά της όχθης. Γι’ αυτό, και όχι για άλλους λόγους, ας πούμε ηθικούς, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα γίνει πλυντήριο πολιτικών, ανδρών και γυναικών, που αναζητούν σωσίβιο για να διατηρηθούν πάση θυσία στην κεντρική πολιτική σκηνή, που την επομένη, στην πρώτη μεγάλη σύγκρουση, θα μας γυρίσουν την πλάτη…
Άλλωστε, όλο το προηγούμενο διάστημα, μέσα από τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες έχουν αναδειχτεί πρόσωπα, που και τα ψηφοδέλτιά μας θα κοσμήσουν αν τους το ζητήσουμε και θα δημιουργηθεί μια ευρεία συσπείρωση της άλλης Ελλάδας, που είναι, πλέον, υπαρκτή και σίγουρα αποτελεί την πλειοψηφία μέσα στην κοινωνία.
Να, λοιπόν, που η υπόθεση των συμμαχιών αποκτά πρωτεύουσα σημασία, όπως άλλωστε και ο στόχος της αυτοδυναμίας, βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση, κάτω από αντίξοες συνθήκες, του προγράμματός μας.

Με οδηγό τη συλλογικότητα

Το επόμενο διάστημα, ίσως και τις επόμενες ημέρες ακόμα, να έχουμε εξελίξεις, που, ενδεχομένως, να μας οδηγήσουν στις κάλπες. Το ταξίδι του Αντ. Σαμαρά στην Μέρκελ, δεν είναι επικοινωνιακό τρυκ. Έχει ουσία. Η κυβέρνηση είναι σε αδιέξοδο και ίσως για αυτό ο πρωθυπουργός να κάνει κίνηση μεγάλου ρίσκου. Εντούτοις, οι δικές μας δυνάμεις πρέπει να προετοιμαστούν κατάλληλα. Στην πορεία αυτή θα χρειαστεί ψυχραιμία, σύνεση, αυτοσυγκράτηση, συλλογικότητα. Η ΔΕΘ και ο τρόπος λειτουργίας των συλλογικών του οργάνων, με αφορμή αυτήν, είναι υπόδειγμα, οδηγός για τις επόμενες μεγάλες μάχες. Έχει αποδειχτεί, άλλωστε, ότι όσες φορές δεν ακολουθήθηκε η συνταγή της συλλογικής λειτουργίας, δεν μας βγήκε σε καλό.
Και για να ξεκαθαρίσουμε κάτι, που αφορά την επίσκεψη του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα στο Βατικανό. Προσωπικά, δεν θεωρώ ότι είχε αρνητικό πρόσημο. Το ζήτημα δεν είναι που πας, αλλά τις λες και τι μήνυμα στέλνεις. Αν από τη συνάντηση με τον ποντίφικα προέκυψε ότι δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι –και αυτό το λέει ο πάπας και όχι κάποιος από μας- δεν μπορεί παρά να καταγράφεται στα θετικά. Αλλά οι σχεδιασμοί μας πρέπει να έχουν ποικιλία συμβολισμών, που ενίοτε έχουν ουσία και σημασία. Συνεπώς, αξίζει τον κόπο, το επόμενο διάστημα να στείλουμε και άλλου είδους μηνύματα. Για παράδειγμα, θα μπορούσε ο πρόεδρος του κόμματος να επισκεφθεί άμεσα το κέντρο κράτησης των μεταναστών στην Αμυγδαλέζα και να απαιτήσει την κατάργησή τους ή να βρεθεί σε ένα υποκατάργηση Κέντρο Υγείας μιας απομακρυσμένης περιοχής.

 Πάνος Λάμπρου στην εφημερίδα η ΕΠΟΧΗ

Στον σταθμό του Μονάχου...Ο Ξενόδουλος!

Τίτλος ειδήσεων: ''Ο πρωθυπουργός στην Γερμανία για συνάντηση με την γερμανίδα Καγκελάριο''.

     Ρε κακομοίρη λεβεντόπουλε, όσο κι αν σε σιχαινόμαστε, δεν παύεις να είσαι ''ο Έλληνας πρωθυπουργός''.
     Δυστυχώς μας εκπροσωπείς!
     Δεν θέλουμε να γίνεσαι πιά μπιτ ρεζίλης!
     Αντανακλά απάνω μας, πώς το λένε;
     Κι αν εσύ δεν ξέρεις καν...

τί θα πει φιλότιμο, δεν ισχύει το ίδιο και για μας.

     Εκεί που θα πας μεθαύριο, αν δείς πως σου δίνουν και την σφουγγαρίστρα να σφουγγαρίσεις (μετά το πλύσιμο των πιάτων), σήκωσε πιά λίγο εκείνο το ρημάδι το ανάστημα που έχεις!

     Έχεις μπόϊ ρε παλικαρόπουλε το παραδεχόμαστε, μα δεν το όρθωσες ποτέ! Προτίμησες να κάνεις την πολιτική σου καριέρα κατά τα πρότυπα των κολλητών σου πασόκων: σκυφτά, έρποντας και γλύφοντας,με ψέματα και λαμογιές!

     Τελευταία ευκαιρία:

     Αν δεις μεθαύριο ότι σε πολυζορίζουν, ρίξε δυό φάσκελα στην απόγονο του Στάλιν,

     ..κι έλα κάτω να προκηρύξεις εκλογές, να πέσεις με (κάποια) αξιοπρέπεια!

     Τί διάολο! Προτιμάς να σε θυμούνται τα εγγόνια σου σαν αυτόν που έδιωξε με κλωτσιές και γιούχα ο ελληνικός λαός,

     ..ή σαν κάποιον που έστω την τελευταία στιγμή προσπάθησε κάτι να διασώσει, δίνοντας την ευκαιρία στους πολίτες να απαλλαγούν απ' αυτόν μιαν ώρα αρχύτερα;

     Για σκέψου το λίγο. Και πράξε ανάλογα!

     Αν και, δυστυχώς, ξέρουμε πολύ καλά τί θα πράξεις:

     Θα σφουγγαρίσεις!..        

Από Ουδέν Σχόλιον