Πανικός Σαμαρά από την πτώση Βενιζέλου / Ο θάνατός σου, η ζωή μου !

Ο εναγκαλισμός των αρχηγών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. στην εξουσία οδηγεί σε εκλογική καθίζηση τον πρώτο και σε πολιτικό αδιέξοδο τον δεύτερο

Υπό το φάσμα της κατάρρευσης βρίσκεται η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου προ του διαφαινόμενου "κλαδέματος" της Ελιάς και της αποδοκιμασίας της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές. Ο καθημερινά εκδηλούμενος τρόμος του Ευ. Βενιζέλου μπροστά στο εκλογικό αποτέλεσμα του κόμματός του έχει σημάνει συναγερμό στο Μαξίμου, καθώς ο αντιπρόεδρος του Αντ. Σαμαρά -σε μια προσπάθεια να εκβιάσει ψήφους και να διασωθεί- θέτει αιφνιδίως θέμα κυβερνητικής σταθερότητας απειλώντας με έξοδο από την κυβέρνηση. Ο πιθανός, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, καταποντισμός της "κεντρώας συνιστώσας" της κυβέρνησης οδηγεί τον Αντ. Σαμαρά σε πολιτική απομόνωση και ανοίγει το κεφάλαιο της "επόμενης μέρας" στη Ν.Δ.

Όλα αυτά επιτείνονται από τη δήλωση του Φ. Κουβέλη ότι δεν μπορεί 

να υπάρξει συνεργασία της ΔΗΜ.ΑΡ. με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο "είναι ενταγμένο στρατηγικά στη συνεργασία με τη Ν.Δ. έως το 2018", καθώς επίσης ότι δεν θα συμπράξει σε εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, αφού οι ακολουθούμενες πολιτικές δεν πρόκειται να αλλάξουν.

Ο θάνατός σου, η ζωή μου !

Ο Σαμαράς διαφημίζει το "κέλυφος που σπάει και γεννιέται η νέα Ελλάδα"! 
Αποφεύγει να μας πει ότι το κέλυφος είναι δημιούργημα του δικού του συστήματος. 
Κι ακόμη ότι από το δικό τους αυγό, από το δικό τους "κέλυφος", ξεπετάχτηκε το φίδι του νεοναζισμού.
Ισχυρίζεται ο Σαμαράς ότι η επέλαση των διεθνών παικτών για τα λιμάνια, η αύξηση κεφαλαίου των τραπεζών, το περιορισμένο, έστω, άνοιγμα στη διεθνή αγορά ομολόγων αποτελούν "ψήφο εμπιστοσύνης" προς την κυβέρνησή του. 
Μια καλύτερη ανάγνωση επιβεβαιώνει ότι το ξένο κεφάλαιο, με πρώτους τους δανειστές και την τρόικα, σπεύδει να καπαρώσει δημόσια περιουσία εν όψει του γενικού ξεπουλήματος. Δεν γίνονται επενδύσεις στη χώρα. 
Επελαύνει η αποικιοκρατία χρέους...

Και πάνω σ' αυτή την αποικιοκρατία χρέους οικοδομείται η πολυδιαφημιζόμενη "πολιτική σταθερότητα". 
Μόνο που ο μικρότερος πυλώνας του μνημονιακού συστήματος εξαφανίζεται και αναγκάζεται να μετατραπεί σε παράγοντα πολιτικής αστάθειας. 
Ο Βενιζέλος χθες προειδοποίησε ότι δεν θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση Σαμαρά, αν ο τελευταίος διασωθεί αναλώμασι της Ελιάς. 
Και ο Σαμαράς, που θέλει να φτιάξει τη "νέα Ελλάδα" λαφυραγωγώντας ό,τι απέμεινε από το ΠΑΣΟΚ, μπαίνει και αυτός, από την πλευρά του, στο δίλημμα "ο θάνατός σου, η ζωή μου"! 
Τέτοια και τόση πολιτική σταθερότητα υπόσχονται οι κυβερνητικοί εταίροι, επισείοντας τον "κίνδυνο ΣΥΡΙΖΑ"!

Είναι προφανές ότι κλείνει ο μεταβατικός πολιτικός κύκλος με την ολοκλήρωση της κατάρρευσης του μνημονιακού πολιτικού συστήματος. Τα δεκανίκια σπάνε. 
Και ο ισχυρός κορμός νιώθει το σαράκι να τον κατατρώει. 
Και οι δύο κυβερνητικοί εταίροι είναι αλυσοδεμένοι με τα Μνημόνια και τη λιτότητα. 
Το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα επισφραγίζει τη στρατηγική συμφωνία μέχρι το 2018, όπως ορθώς, αν και οψίμως, παρατηρεί ο Φ. Κουβέλης. 
Συνεπώς, το ζητούμενο δεν είναι η τροποποίηση των συσχετισμών εντός του μνημονιακού μπλοκ ή και η ανάδειξη νέου πρωθυπουργού μέσα από τη σημερινή Βουλή, αλλά η ανατροπή των σημερινών πολιτικών συσχετισμών και η ανάδειξη κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας. Δηλαδή η προσφυγή στη λαϊκή θέληση.

Όσο κι αν ολοφύρεται, εκβιάζων και εκβιαζόμενος, ο Βενιζέλος δεν θα βρει σωτηρία και θα συμπαρασύρει τον Σαμαρά, προκαλώντας νέες μεσοπρόθεσμες αναδιατάξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα. 
Η κοινωνική πόλωση, ακόμη κι αν δεν αναδύεται εμφανώς στις δημοσκοπήσεις, παραμένει ισχυρός παράγων δημοκρατικής ανατροπής και λαϊκά νομιμοποιημένης σταθερότητας, ταυτοχρόνως. 
Η επιμονή στη "σταθερότητα του Μνημονίου", που προκαλεί πόνο και οργή στην κοινωνία, παράγει κοινωνική και πολιτική αποσταθεροποίηση. 
Αυτή την απλή αλήθεια θα την αντιληφθούν οι ενδιαφερόμενοι στη σειρά εκλογικών αναμετρήσεων - εκπλήξεων, που αρχίζει στις 18 Μαΐου και θα ολοκληρωθεί με τις βουλευτικές εκλογές.

Βενιζέλος και Δαλιδά

του Γ. Ανανδρανιστάκη

Τα βάλανε κάτω οι δημοσιολόγοι, οι δημοσκόποι και οι οιωνοσκόποι, τα ζυγίσανε, τα μετρήσανε και κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: Η μόνη περίπτωση για να αποφύγει το ΠΑΣΟΚ την εκλογική καταστροφή είναι το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Τουτέστιν, προσέξτε, κουφάλες, γιατί αν πέσω εγώ, θα σας παρασύρω στην πτώση μου και γαία πυρί μιχθήτω. Σαμψών δεν τον λες βέβαια τον Ευάγγελο, αλλά όσο να 'ναι, δυο - τρεις κολωνίτσες μπορεί να τις γκρεμίσει κι ας έχει το μαλλί κοντό και καλοχτενισμένο.

Τι άλλο να πει ο Βενιζέλος; 

Ψηφίστε με για τα Μνημόνια, για το χαράτσι, για τον νόμο που αθωώνει τους υπουργούς, για τα ρουσφέτια στους πολιτικούς μου φίλους, για τη λίστα Λαγκάρντ, για τον τραμπουκισμό μου, για τα μπινελίκια που έριξα στον Κακλαμάνη και στον ΓΑΠ, για τη συνέργειά μου στο μαύρο της ΕΡΤ; 
Επειδή δεν μπορεί να πει τίποτα από όλα αυτά, καταφεύγει στις απειλές, μπας και πάρει καμιά κεντροδεξιά ψήφο που ετοιμαζόταν να πάει στον Σαμαρά, καμιά παπανδρεϊκή ψήφο που ετοιμαζόταν να πάει στον Κουβέλη, καμιά χαχαχούχα ψήφο που ετοιμαζόταν να πάει στον Σταύρο. 
Ψήφος να 'ναι κι ό,τι να 'ναι, εδώ που έχουμε φτάσει στα έγκατα της γης, μάζευε κι ας είν' και ρώγες.

Ο Βενιζέλος βάζει το κεφάλι του στον ντορβά, μαζί του όμως βάζει στον ντορβά και το κεφάλι του Σαμαρά. 
Πλέον δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. 
 Όταν λένε ο αρχηγός και τα στελέχη ότι ένα κακό αποτέλεσμα θα είναι αποδοκιμασία και εντολή αποχώρησης από την κυβέρνηση, τότε, αν έρθει το κακό αποτέλεσμα, θα πρέπει την επόμενη ημέρα να φύγουν τρεχαπετάμενοι. 
Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να φύγει από την κυβέρνηση, ακόμη κι αν ο Σαμαράς έχει πετύχει διαχειρίσιμη ήττα, ακόμη κι αν η αντιπολίτευση δεν έχει επιτύχει τα επιδιωκόμενα ποσοστά.

Υπό άλλες συνθήκες, μετά την απειλή του Βενιζέλου, θα βρισκόμασταν ένα βήμα πριν από την πτώση της κυβέρνησης. 
Υπό τις σημερινές, το πιθανότερο είναι ότι ο Βενιζέλος θα κάνει τούμπα τρίδιπλη, που τύφλα να 'χουνε μπροστά της οι τούμπες του θρυλικού Τσουκαχάρα. 
Εντάξει, χάσαμε, θα πει, βγάλαμε όμως κουτσά - στραβά έναν ευρωβουλευτή, βάλαμε και τους κρυφοπασόκους, τον Καμίνη, τον Σγουρό, τον Μπουτάρη, στον δεύτερο γύρο, δεν βαριέσαι, την υγειά μας να 'χουμε.
Κι αν οι δικαιολογίες δεν είναι αρκετές, θα καταφύγει στο απόλυτο όπλο, στη σωτηρία της πατρίδας. «Δεν μπορούμε να κιοτέψουμε τώρα που η πατρίδα πάει να σηκώσει κεφάλι, δεν θα γίνουμε ολετήρες, θα τον κουβαλήσουμε μέχρι τέλους τον σταυρό του μαρτυρίου!», θα ανακοινώσει ο ΕΓΩ κι από κάτω τα φερέφωνα της διαπλοκής θα φωνάζουν "Βάστα, Βαγγέλη!", «Βάστα, Βαγγέλη!». 
Σαν τους μαυραγορίτες της Κατοχής που φώναζαν «Βάστα, Ρόμελ!» για να συνεχιστεί ο πόλεμος και να προλάβουν να πουλήσουν την πραμάτεια τους.

Τσίπρας: Πρώτη πράξη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ η ακύρωση του Μνημονίου

Ανάρτηση από NEWSBOMB.GR

«Ο υπερδανεισμός δεν αντιμετωπίζεται με λιτότητα. Αντιμετωπίζεται με ουσιαστική αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους», τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ παράλληλα επεσήμανε ότι «οι Ευρωεκλογές θα αναδείξουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο κόμμα».

«Είμαστε εμείς η πραγματική εναλλακτική στην Ευρώπη της Άνγκελα Μέρκελ», δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξή του που φιλοξενείται στην ιταλική έκδοση της ειδησεογραφικής πύλης Huffington Post.

«Οι ευρωεκλογές θα μας αναδείξουν πρώτο κόμμα. Θα επιβεβαιώσουν, δηλαδή, την δυσαρμονία ανάμεσα στη θέληση του λαού και τις επιλογές της κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει ότι η συνέχιση της λιτότητας, με οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα, θα περιφρονεί τη θέληση του λαού. Θα παραβιάζει ευθέως την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας», πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας, ενώ παράλληλα, σε ό,τι αφορά το χαρακτηρισμό του «εποικοδομητικού ευρωσκεπτικιστή» που έχουν χρησιμοποιήσει Ιταλοί δημοσιογράφοι, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε:

«Δεν στηρίζουμε κανέναν ευρωσκεπτικισμό. Στηρίζουμε μόνον την προοπτική μιας άλλης Ευρώπης. Της Ευρώπης της ειρήνης, της Δημοκρατίας και της ανάπτυξης. Που δεν είναι τόσο απόμακρη, όσο νομίζετε, είτε ως προοπτική, είτε ως περιεχόμενο. Και θα σας έλεγα ότι η δική μας Ευρώπη είναι πολύ πιο κοντά στο αρχικό όραμα και πολιτικό σχέδιο των θεμελιωτών της απ' ό,τι η σημερινή νεοφιλελεύθερη Ευρώπη της κυρίας Μέρκελ».

Σε σχέση με το ιταλικό ψηφοδέλτιο «Η Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα», ο υποψήφιος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την προεδρία της Κομισιόν ανέφερε ότι θα επισκεφθεί και πάλι την Ρώμη για την ολοκλήρωση της εκστρατείας της πολιτικής αυτής δύναμης και δηλώνει ότι «οφείλει να παραδεχτεί ότι δεν θα μπορούσε να κλείσει με καλύτερο τρόπο ο κύκλος των περιοδειών μας σε ευρωπαϊκές χώρες».

Αναφερόμενος στην πρώτη πράξη στην οποία θα προβεί αν εκλεγεί πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας, είπε χαρακτηριστικά:

«Πρώτη πράξη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η ακύρωση του Μνημονίου και όλων των μνημονιακών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου - φανερών και κρυφών. Από τη μέρα που θα ορκιστεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν ισχύει τίποτα απ' όλα όσα έχουν σχέση με τη λιτότητα και περιλαμβάνονται στο νέο Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο 2015-2018. Δεν ισχύουν οι νέες περικοπές στις συντάξεις - κύριες και επικουρικές - οι νέες περικοπές στους μισθούς, η μονιμοποίηση των χαρατσιών, οι απολύσεις 11.000 δημόσιων υπαλλήλων μέχρι το Φεβρουάριο του 2015, η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και η επαναφορά του εργοδοτικού λοκ-άουτ».

Σε ερώτηση αν θεωρεί «αριστερό μέτρο» την απόφαση του Ιταλού πρωθυπουργού Ματτέο Ρέντσι να μειώσει κατά 80 ευρώ τον μήνα τις κρατήσεις και τους φόρους στους χαμηλόμισθους, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε:

«Δεν υπάρχουν μεμονωμένα "αριστερά" μέτρα ως σταγόνα στον ωκεανό της λιτότητας των 34 δισ. ευρώ, που έχει αναγγείλει η κυβέρνηση του Ματέο Ρέντζι για την επόμενη τριετία. Μια πολιτική η οποία, άλλωστε, απέσπασε τα επαινετικά σχόλια της Άνγκελα Μέρκελ. Σύντομα ο Ιταλός πρωθυπουργός θα διαπιστώσει ότι, σε αντίθεση με ό,τι ενδεχομένως του έχει πει η κα Μέρκελ, η εκτόξευση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας ως ποσοστού του ΑΕΠ εξαιτίας της λιτότητας, δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση. Ότι ο υπερδανεισμός δεν αντιμετωπίζεται με λιτότητα. Αντιμετωπίζεται με ουσιαστική αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, στο πλαίσιο «Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για το Χρέος», ανάλογης της Διάσκεψης του Λονδίνου το 1953 για το χρέος της Γερμανίας».

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/story/442069/tsipras-proti-praxi-tis-kyvernisis-toy-syriza-i-akyrosi-toy-mnimonioy#ixzz30ztod6gy

Λαμπρή υποδοχή της Μόσχας στον Α.Τσίπρα!

Εντυπωσιακές γεωπολιτικές στροφές καταγράφονται στα δύο ελληνικά αριστερά κόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ το τελευταίο δίμηνο απ'όταν και ξεκίνησε η ουκρανική κρίση με την γραμμή τους να προσεγγίζει την Ρωσία σε εντυπωσιακό βαθμό.

Ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ η προσέγγιση αυτή "σφραγίζεται" με την πρόσκληση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών ΣεργκέΙ Λαβρόφ προς τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα να επισκεφθεί την Μόσχα και να έχει συναντήσεις εκτός από τον ίδιο και με άλλους υψηλόβαθμους αξιωματούχους της ρωσικής κυβέρνησης!

Είχε προηγηθεί η δήλωση Τσίπρα κατά του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς στις 21 Μαρτίου με αφορμή τις εξελίξεις στην Κριμαία, όταν ο ηγέτης του μεγαλύτερου αριστερού κόμματος αποδοκίμασε τις θέσεις του Γερμανού αξιωματούχου κατά της Ρωσίας!

Ηταν μία δήλωση που οι περισσότεροι δεν αντιλήφθηκαν ότι έκρυβε μια διάθεση προσέγγισης με την Ρωσία. «Διάβασα με έκπληξη και απορία τη δήλωση του κ. Σουλτς, με αφορμή τις εξελίξεις στην Κριμαία, για επαναχάραξη συνόρων στην Ευρώπη. «Αναρωτιέμαι: Έχει απωλέσει τη μνήμη του ο κ. Σουλτς ή η συμμαχία του με την κυρία Μέρκελ τον εξωθεί σε ανακρίβειες; Μήπως ξέχασε τη Γιουγκοσλαβία;

Ή μήπως δεν γνωρίζει ότι, για πρώτη φορά μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σύνορα στην Ευρώπη παραβιάστηκαν με την εισβολή των στρατευμάτων του Αττίλα στην Κύπρο;

Αυτό που, πράγματι, συμβαίνει για πρώτη φορά σήμερα, με αφορμή την Ουκρανία, είναι η στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση μιας κυβέρνησης με ακροδεξιά και φασιστικά στοιχεία, που παραβιάζει το Σύνταγμα της χώρας της.

Στην Ουκρανία η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνήθηκε το δικό της προηγούμενο, με την επιβολή κυρώσεων στην Αυστρία το 2000, όταν στην κυβέρνηση συμμετείχε το ακροδεξιό κόμμα του Γιεργκ Χάιντερ. Και προχωρά σε ψυχροπολεμικές ακροβασίες με τη Ρωσία.

Τέτοιες δηλώσεις παραπέμπουν στο σκοτάδι του Ψυχρού Πολέμου. Και αποδεικνύουν ότι ο κ. Σουλτς έχει εγκαταλείψει τη μεταπολεμική σοσιαλδημοκρατική παράδοση - και ιδιαίτερα την εμπνευσμένη Ostpolitik. Και μάλλον βρίσκεται πιο κοντά στην κυρία Μέρκελ παρά στον Βίλυ Μπραντ»! τόνιζε ο Αλέξης Τσίπρας στη δήλωσή του

Την συγκεκριμένη δήλωση, κάλλιστα θα μπορούσε να την είχε κάνει και ο ... Ρώσος ΥΠΕΞ Σεργκέϊ Λαβρόφ!

Σε αντιδιαστολή με την στάση της ελληνικής κυβέρνησης στο ουκρανικό και την επίσκεψη στήριξης του Ε.Βενιζέλου στην φιλοναζιστική κυβέρνηση του Κιέβου, η δήλωση αυτή ήταν κάτι παραπάνω από ηχηρή.

Η Μόσχα ανταποκρίθηκε απόλυτα στην στάση του Α.Τσίπρα. Ο οποίος Α.Τσίπρας ουδέποτε ακολούθησε αντιρωσική πολιτική.

Να θυμίσουμε ότι πριν τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 είχε θέσει θέμα αλλαγής του γεωστρατηγικού προσανατολισμού της χώρας με προσέγγιση της Ρωσίας και της Κίνας, μια προσέγγιση που είναι γεγονός ότι είχε αντιμετωπιστεί με ιδιαίτερο σκεπτικισμό από την Μόσχα καθώς δεν είχε "ζυγίσει" ακόμα το νεαρό Ελληνα αριστερό πολιτικό ενώ στήριξε πολλά στην πολιτική του Α.Σαμαρά.

Μην ξεχνάμε ότι ήταν ο Α.Σαμαράς ήταν ο μοναδικός μη πρωθυπουργός ή πρόεδρος κράτους με τον οποίο είχε συναντηθεί ο τότε πρωθυπουργός της Ρωσίας Β.Πούτιν τον Φεβρουάριο του 2012 στην παγωμένη Μόσχα.

Η Ρωσία πόνταρε πολλά στον Α.Σαμαρά, ο οποίος φρόντισε να διαψεύσει (και...) τις ρωσικές προσδοκίες πολύ γρήγορα

Κατ'αυτό τον τρόπο στην συγκέντρωση των πρέσβεων στο Ζάππειο που είχε οργανώσει ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές του 2012 ο Ρώσος πρεσβευτής Βλαντίμιρ Τσικβισβίλι, εμφανίστηκε εξαιρετικά δύσπιστος απέναναντι στον Α.Τσίπρα και αυτό είχε φανεί από το ύφος των ερωτήσεων του.

Αλλά όλα αυτά φαίνεται ότι ανήκουν στο παρελθόν.

Και η συμμετοχή της Ελλάδας με έγκριση των Α.Σαμαρά και Ε.Βενιζέλου, σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ όπου προσομοιώνεται προσβολή ρωσικού εδάφους, όπως θα συμβεί στην άσκηση JAWTEX 2014 στην Βαλτική, έχει ενοχλήσει σφόδρα την Μόσχα, η οποία ετοιμάζει ως αντίποινα "θερμή" πολιτική υποδοχή στον Α.Τσίπρα.

Η πρόσκληση Τσίπρα στην Μόσχα και η ατζέντα τω συναντήσεων είναι "καυτή": Εκτός από τον υπουργό Εξωτερικών Σ. Λαβρόφ, θα συναντηθεί με τον προσωπάρχη του Κρεμλίνου,πρώην αντιρπόεδρο και πρώην υπουργό Αμυνας, την πολιτική διάνοια (και δεινό καπνιστή...) Σ. Ιβανόφ.

Επίσης θα έχει συναντήσεις με τον Γ. Ουσακόφ, σύμβουλο του Ρώσου προέδρου για θέματα εξωτερικής πολιτικής, και με την πρόεδρο της Ανω Βουλής Β.Ματβιένκοκαι με την ελληνικής καταγωγής αντιπρόεδρο της κυβέρνησης της Κριμαίας,Ο.Κοβοτίδη.

Δεν αποκλείεται συνάντηση και με τον πρωθυπουργό Ν.Μεντβέντεφ.

Αλλωστε τον Φεβρουάριο του 2012, ο Β.Πούτιν ήταν πρωθυπουργός (αναδείχθηκε πρόεδρος στις εκλογές του επόμενου μήνα) και ο Α.Σαμαράς, πρακτικά ήταν αξιωματική αντιπολίτευση αν και στήριζε την κυβέρνηση Λ.Παπαδήμου, όπως είναι τώρα αξιωματική αντιπολίτευση ο Α.Τσίπρας.

Αλλά δεν είναι μόνο η προσέγγιση ΣΥΡΙΖΑ-Ρωσίας. Είναι και η αλλαγή της ρητορικής του ΚΚΕ. Το οποίο καθ'όλη την τελευταία 24ετία ταύτιζε την πολιτική της Μόσχας με την "ιμπεριαλιστική" πολιτική των δυτικών κρατών.

Από τον περασμένο Φεβουάριο ξαφνικά άρχισαν οι σφοδρές δηλώσεις κατά ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ για την πολιτική τους στην Ουκρανία και "την επέμβασή τους στα εσωτερικά ενεός ξένου κράτους".

Τον περασμένο Απρίλιο π.χ. το ΚΚΕ ανακοίνωσε ότι «Η πραξικοπηματική κυβέρνηση του Κιέβου, που έχει τη στήριξη των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, έστρεψε τις στρατιωτικές δυνάμεις της Ουκρανίας ενάντια στους διαδηλωτές και στο λαό της Ανατολικής Ουκρανίας, προκαλώντας μια νέα αιματοχυσία.

Οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να στηρίξουν ακόμη και τις φασιστικές δυνάμεις, που συμμετέχουν στην κυβέρνηση του Κιέβου, για να προωθήσουν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα, φαίνεται πλέον να επενδύουν στην παραπέρα όξυνση και αντιπαράθεση με τη Ρωσία.

Αποδεικνύεται πως το ΝΑΤΟ δεν αποτελεί εγγύηση για την ειρήνη και την ασφάλεια, όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς, με αφορμή τις εξελίξεις στην Ουκρανία, αλλά παράγοντα πολέμου κι ανασφάλειας για τους λαούς. Όσο πιο γρήγορα ο ελληνικός και οι άλλοι λαοί αποδεσμευτούν από όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, τόσο το καλύτερο».

Νομίζουμε ότι η δήλωση τα λέει όλα...

Στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος, στην "σκληρή" εθνικιστική δεξιά, ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή, είχε ανέκαθεν σαφή και ξεκάθαρη στάση υπέρ της ανάγκης σύσφιγξης των δεσμών με την Ρωσία, με τον ίδιο τον γ.γ. του κόμματος τον Ν.Μιχαλολιάκο να τοποθετείται ολόψυχα υπέρ της πολιτικής αυτής ως αντίβαρο στην "αποικιακή πολιτική της ΕΕ σε βάρος της Ελλάδας".

Ποιος μπορεί να ξεχάσει, άλλωστε την επιστολή του Ρώσου γεωστρατηγικού θεωρητικού και μέντορα του Β.Πούτιν, του Α.Ντούγκιν στον γ.γ. του κόμματος με την οποία ζητούσε την περαιτέρω σύσφιγξη των σχέσεων των δύο χωρών;

Η πολιτική του Λαϊκού Συνδέσμου υπέρ της προσέγγισης με την Ρωσία δεν άλλαξε ούτε και με τα γεγονότα στην Ουκρανία, όπου κάποιοι αντίπαλοι του Λαϊκού Συνδέσμου έβλεπαν "συγγενικούς" δεσμούς μεταξύ του ελληνικού εθνικιστικού κόμματος και του κόμματος "Σβόμποντα" της Ουκρανίας.

"Υπεράνω όλων τα συμφέροντα της Ελλάδας και τα συμφέροντα της Ελλάδας συμπορεύονται σήμερα απόλυτα με την ορθόδοξη Ρωσία" τόνιζαν στελέχη του κόμματος στους υπαινιγμούς περί "κοινής ιδεολογικής ρίζας" με τους Ουκρανούς εθνικιστές.

Από την άλλη έμεινε η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ πιστοί πολιτικοί σχηματισμοί στην πολιτική των Βρυξελλών και οι ΑΝΕΛΛ που κανείς δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς πρεσβεύουν και αντιμετωπίζουν σοβαρότατο πρόβλημα ιδεολογικής ταυτότητας...

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr