Τα καθάρματα του μνημονίου τώρα προετοιμάζουν την πτώχευση, όπως ήταν επόμενο.

Δείτε πως οι βουβουζέλες των Μ.Μ.Ε αρχίζουν και βάζουν στο προσκήνιο τα σενάρια περί «κρίσιμου Μάρτη», περί δυσκολίας στην εκταμίευση της δόσης, αλλά ακόμα χειρότερα, τα σενάρια της πτώχευσης. Όπως είχαμε γράψει από την πρώτη στιγμή, από την υπογραφή του μνημονίου και μετά, οι ίδιοι οι σωτήρες μας επιθυμούν να πτωχεύσουμε το συντομότερο. Θα μας ωθήσουν οι ίδιοι στην πτώχευση για να καρπωθούν τις εμπράγματες εξασφαλίσεις των τοκογλυφικών δανείων τους, σε τιμές πλειστηριασμού. Έχουν το απύθμενο θράσος μάλιστα οι βαρώνοι να δημοσιεύουν άρθρα όπως αυτό: 
Ανοικτό το ενδεχόμενο ελληνικής χρεοκοπίας, παρά το πακέτο στήριξης, λέει ο Κ.Ρογκόφ (ΔΟΛ!!)
που δυστυχώς κάποιοι αναπαράγουν στα πλαίσια της αντιπολιτευτικής στάσης. ΜΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΣΤΟΧΕΥΣΗ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ! Συνάντηση Παπανδρέου – Ρουμπινί, κρυφή συνάντηση Γάλλων (εξοργισμένων) τραπεζιτών με τον ΓΑΠ κλπ.
Διαβάστε τι γράφαμε λίγες ημέρες μετά την υπογραφή:
ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΟΥΣΑΝ ΣΑΝ «ΗΡΩΕΣ» ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΓΛΙΤΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ…
…πανηγύριζαν, ήταν «περήφανοι» επειδή προσέφεραν την ύψιστη υπηρεσία.Γλιτώσαμε την Πατρίδα! Ούρλιαζαν με σιγουριά…Τα δύσκολα έχουν περάσει! Δήλωνε η περσόνα του ΔΝΤ και ο Χάρυ Πότερ της διαπλοκής.
Ανεπάγγελτοι, δικηγορίσκοι, πολιτικάντηδες, προσπαθούσαν να μας πείσουν. Άνθρωποι με απόλυτη άγνοια των οικονομικών, χωρίς καν να γνωρίζουν τι ψηφίζουν, έβγαλαν οικονομοτεχνικά πορίσματα. Δεν ήξερε ο Σαμαράς που ήταν οικονομολόγος, ήξεραν «αυτοί»
Σήμερα (τότε, 12/6/2010) λοιπόν, μεταδίδει το... Bloomberg (και το CNBC) ότι η Ελλάδα θα πάει σε αναδιάρθρωση του χρέους, ενδεχομένως και τον Αύγουστο (εντέλει πήρε παράταση έναν μήνα μετά).. Το Bloomberg είναι το σοβαρότερο οικονομικό δίκτυο παγκοσμίως και λέει τα αυτονόητα. Εμείς θα σας εξηγήσουμε με απλά λόγια τι κατάφεραν «αυτοί» του ΝΑΙ:
Εάν η Ελλάδα αναδιάρθρωνε το χρέος ΠΡΙΝ ψηφίσει το μνημόνιο, τότε οι πιστωτές θα συρόντουσαν σε συνδιαλλαγή ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΕΧΕΓΓΥΑ πέραν των ομολόγων που κρατούσαν στα χέρια τους! Θυμηθείτε οι καμμένοι από το χρηματιστήριο,
 ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΚΑΝΑΤΕ ΤΙΣ ΜΕΤΟΧΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΤΕ ΧΡΥΣΟΠΛΗΡΩΣΕΙ; Ακριβώς ότι θα έκαναν τα ομόλογα αυτοί που τα κατείχαν. (Οι φίλοι της «νέας διακυβέρνησης» βέβαια, γνώριζαν τις ΠΑΣΟΚΙΚΕΣ μεθοδεύσεις και θησαύρισαν με τα CDS). Αντίθετα η επαναχρηματοδότηση της χώρας θα ήταν πλέον δική τους αναγκαιότητα, όπως μια τράπεζα επαναχρηματοδοτεί τον ΛΑΝΑΡΑ για να συνεχίσει τη λειτουργία του μπας και πάρει κάτι πίσω. ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΤΟ ΘΕΛΕΤΕ;
Τώρα όμως, ΜΕΤΑ ΤΟ ΝΑΙ, εάν η Ελλάδα πάει σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, οι ΝΕΟΙ πιστωτές της που «εξαγόρασαν» τις υποχρεώσεις, έχουν προσημειώσει ΕΘΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ. ΕΘΝΙΚΑ ΕΣΟΔΑ, ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ. Όλα αυτά μάλιστα, χωρίς δικαίωμα αναστροφής από την Ελλάδα, χωρίς το δικαίωμα οποιασδήποτε προσφυγής. ΕΤΣΙ, ΟΙ ΝΕΟΙ ΠΙΣΤΩΤΕΣ, ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΟΥΝ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ Η ΠΟΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΠΡΟΣΦΥΓΟΥΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ.
Καταλάβατε πόσο εύκολα (νομίζουν ότι) ξεπούλησαν την Πατρίδα; Χωρίς μάλιστα να δώσουν δεκάρα τσακιστή!  Εάν μάλιστα περίμεναν 24 ώρες (!!) για να υπογράψουν το μνημόνιο, η Ελλάδα θα είχε μπει στον Ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης με την ενεργοποίηση του άρθρου 122 της σ. Λισσαβόνας ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΕΙΧΑΜΕ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ ΓΝΩΡΙΖΕ Η GOLDMAN SACHS!
Ναι, οι διαχρονικοί σύμβουλοι της Νέας διακυβέρνησης. Για τέτοιο αίσχος μιλάμε. Γι’ αυτό ο Παπακωνσταντίνου έτρεχε την επομένη της ψήφισης για να περάσει τις πραξικοπηματικές τροποποιήσεις!  Κάποιος θα ρωτήσει «δηλαδή όσοι ψήφισαν ΝΑΙ είναι λαμόγια»; Η απάντηση είναι σαφής: ΟΧΙ, δεν είναι. Είναι απλώς άσχετοι από οικονομικά ή απλώς κομματόσκυλα. Αυτό όμως δεν ελαφρύνει την θέση τους. Δεν διαχειρίζονται το ψιλικατζίδικο του μπαμπά τους (μακάρι να είχαν θα καταλάβαιναν περισσότερα) αλλά τις τύχες ενός ολόκληρου Έθνους. Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι συνένοχοι. Το γνωρίζουν και γι’ αυτό τρέχουν ασθμαίνοντες για να διασωθούν. Γνωρίζουν και τις «ιδιωτικές» δημοσκοπήσεις με δείγμα 12,000 ανθρώπων (!!) που δείχνουν ότι το πολιτικό σκηνικό έχει ανατραπεί πλήρως. Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα, εμείς δηλαδή πρέπει τάχιστα να αποτινάξουμε τους εμπνευστές της μεγάλης ληστείας και να επιστρέψουμε τα λεφτά του ΔΝΤ μέχρι τελευταίας δεκάρας ώστε να τους ξεφορτωθούμε. Μπορεί να χρειαστεί να πεινάσουμε για 2-3 μήνες. Εκεί όμως θα φανεί εάν πραγματικά αξίζουμε να σωθούμε. Εάν μπορούμε να αφυπνίσουμε την συλλογική ηθική που μας κράτησε ζωντανούς για χιλιάδες χρόνια. Εάν μπορούμε να αποτινάξουμε την ελεεινή μετάλλαξη του χαρακτήρα μας που καλλιεργήθηκε έντεχνα στην μεταπολίτευση. Αυτή η μετάλλαξη που ανέδειξε τα άθλια στοιχεία του χαρακτήρα μας, τι μιζέρια και τον συμπλεγματισμό μας. Τώρα θα αποδείξουμε εάν αξίζουμε να λεγόμαστε Έλληνες και να είμαστε Ελεύθεροι.
Γιατί μας ΕΞΑΠΑΤΗΣΑΝ λέγοντας μας ότι …
«Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!»
 Και οι μικροί αυτοί «Έλληνες» φρόντισαν να την ξεπουλήσουν για να γεμίσουν τα προτοφόλια τους. Ενώ η Αλήθεια είναι τελείως διαφορετική, τελείως απλή, τεκμηριωμένη ιστορικά και φάρος για το μέλλον και την ελευθερία:

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

πηγη

Read more: http://catakravgi.blogspot.com/2011/01/blog-post_4927.html#ixzz1AagBYip3 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial

Εγώ ο Εφιάλτης τους

               Εγώ ο Εφιάλτης τους

Οι πολλοί δεν με γνωρίζουν μα όλοι ξέρουν το παιδί μου.
Δημοκρατία! Όλοι οι θεωρητικοί την μελετήσανε για να την γνωρίσουν. Αλλοι την αγάπησαν άλλοι την μίσησαν. Οι κοινωνικοί αναμορφωτές την φέραν στα μέτρα τους, σκίζοντας και ράβοντας την. Αφού  φτιάξανε όλοι απο μία για να μπορέσουν να χωρέσουν τις αδυναμίες και τα άρρωστα πάθη τους, ισχυρίστηκαν πως αυτοί μόνο έχουν την αποκλειστική πατρότητα.
Το παιδί μου, το θάψανε κάτω απο τόνους λάσπης για να μην το βρεί κανείς να το συγκρίνει. Εγώ ένας άγνωστος με ένα τρομερό όνομα, χωρίς ιστορία, ούτε ανάμνηση. Ο Εφιάλτης ο γιός του Σοφωνίδου!
Η γέννηση της Δημοκρατίας. Μια στιγμή που η ανθρωπότητα δεν θα ξεχάσει ποτέ. Έφερα την εξουσία στους πολίτες. Μιά εξουσία χωρίς πάτρωνες. 140 χρόνια άφησε τον κόσμο κατάπληκτο δείχνοντας τον άνθρωπο στην πληρότητά του, ελεύθερο και ισχυρό. Ο πολίτης δικαστής, νομοθέτης, και οπλίτης για να διατηρεί αυτές τις ιδιότητες.
Δεν την έβγαλα απο το μυαλό μου αλλά απο τον λαό, και αυτό συνιστά τον μεγαλύτερο τρόμο των εξουσιαστών. Η Δημοκρατία δεν είναι  εφεύρεση για να προσπαθήσεις να εφαρμόσεις στους ανθρώπους και οι άνθρωποι να αποδεχτούν. Είναι Φύση. Είναι η ανθώπινη φύση που επιζητά την ελευθερία απο την εξουσία αλλά και την εξουσία για την προσωπική ισχύ. Στην Δημοκρατία αυτά γίνονται μαζί! Εξουσία γιά όλους με κλήρωση. Εξουσία στους πολίτες για να μην τους κυβερνάνε μονάρχες ή ολιγαρχίες. Ουδείς στο σβέρκο των ελευθέρων!
Ο Λαός μετά την νίκη μας στην Σαλαμίνα θέλησε την κατάλυση του καθεστώτος των γαιοκτημόνων. Η διοίκηση του Άρειου Πάγου συγκέντρωνε τα συμφέροντά τους. Μπήκα μπροστά μαζί με τον Αρχέστρατο. Οδήγησα όλους του Αρεοπαγίτες στην βάσανο του Λαϊκού Δικαστηρίου. Δεν άφησα κανένα να αποχωρήσει απο την έδρα του χωρίς να απολογηθεί στην Ηλιαία με την κατηγορία της κακοδιοίκησης. Κίνησα δίκες και έστειλα πολλούς στον θάνατο.

Έγινα ο Εφιάλτης  στα όνειρά τους…. Όσοι κλέψαν το δημόσιο είχανε λόγο να τρέμουν και μόνο στή θύμησή μου. Με βλέπανε να τους καταδιώκω και να τους συλλαμβάνω, να τους καθίζω στο σκαμνί και να ρωτώ: Πόθεν έσχες; Γιατί λείπουν τόσα απο το δημόσιο ταμείο; Πού βρήκες τόσα χρήματα εσύ;, Μας έκλεψες, μας αδίκησες τώρα θα κριθείς. Χιλιάδες οι Ηλιαστές, με κλήρωση επιλεγμένοι την τελευταία ώρα για να μην μπορούν να λαδωθούν απο τους κατηγορούμενους. Η καταδίκη αναπόφευκτη. Ο Νόμος απόλυτος, είς Θάνατον.Το όνομα μου συνώνυμο της αγωνίας στον ταραχώδη ύπνο των αδίκων. Ο τρόμος των επαγγελματιών της πολιτικής των ολιγαρχών πάντα ο ίδιος. Να μην σηκώσει ο λαός κεφάλι και πάρει την δικαστική εξουσία για να τους περάσει απο δίκη. Διότι τα εγκλήματα τους πολλά και το σφάγανο βέβαιο. Γιαυτό δεν με γνωρίζετε. Η ιστορία τους με αποσιώπησε.
Ήμουν αδιάφθορος πατριώτης και δίκαιος προς την Πολιτεία. Φτωχός και αλήθεια είναι αυτό ούτε ντροπή, ήμουν αξιοπρεπής και δεν δέχτηκα βοήθεια απο κανέναν. ’καπτος στην απαίτηση των ευθυνών τους, διώκτης. Μόρφωση απέκτησα μεγάλη και  φιλόσοφος έγινα..
Η φιλοσοφία μου έλεγε αντίθετα με του Σωκράτη πώς και ο πιό αγράμματος άνθρωπος μπορεί να τα καταφέρει αν η θέση του έχει ευθύνη και το λάθος του μπορεί να επισείσει  δημόσια τιμωρία. Η ιδέα για την οποία αγωνίστηκα ήταν πώς η Δημοκρατία κανει ενάρετο τον άνθρωπο όταν την ασκεί, όπως κάνει γυμνασμένο το σώμα η παλαίστρα. Όπως άλλοι λιγότερο αλλοι περισσότερο χτίζουν το κορμί τους και δεν βλάπτωνται, ούτως και στην Δημοκρατία μου αρκετοί διακρίνονται αλλά όλοι ωφελούνται.
Αυτή την φιλοσοφία θεώρησα άξια και τον εαυτό μου ικανό να την υπερασπιστώ δημόσια. Προετοίμασα την επανάσταση με προσοχή. Ο Κίμων με τον στρατό που υποστήριζε τους ολιγαρχικούς ήταν στην Μεσσηνία, ενώ το ναυτικό ήταν στον Παιραιά αγκυροβολημένο.
Αυτή ήταν η στιγμή. Κάλεσα τον λαό στην Εκκλησία του Δήμου και του ζήτησα να αναλάβει την εξουσία απο τους ευγενείς. Σε αυτήν την ιστορική Εκκλησία ο λαός συμφώνησε και βαδίσαμε στον ’ρειο Πάγο. Ευθύς τις πολιτικές εξουσίες του διανείμαμε με τον Αρχέστρατο, άλλες στην Βουλή άλλες στα Δικαστήρια και άλλες τις κρατήσαμε για τον Λαό. Αυτόν το Λαό πλούτισα με πολιτικά δικαιώματα και τα όπλα για να τα υπερασπιστεί. Τώρα ο Δήμος η οργανωτική δομή του Λαού θα κυβερνούσε, και έτσι έγινε.
Αυτήν την επανάσταση που στό όνομά της έκτοτε οι πολιτισμένες κοινωνίες περιστρέφονται την έκανα αναίμακτα. Δεν αντιστάθηκαν σε ένα Λαό ενωμένο και αποφασισμένο με τον στρατό μακριά. Ο Κίμων γύρισε αλλά δεν δοκίμασε να χτυπήσει την επανάσταση. Τον εξορίσαμε λίγο αργότερα ώς εχθρό του Λαού. Η Σπάρτη μας φοβήθηκε και μας έδιωξε απο την συμμαχία της στην πολιορκία της Ιθώμης φοβούμενη τα νέα μας πολιτικά ήθη.
Συγκρούστηκα με τα συμφέροντά τους, πολέμησα την κακία τους και τους έγινα μισητός. Μόνο αν ήμουν Θεός δεν θα μου κάνανε κακό απλά γιατί δεν θα μπορούσανε. Εμένα με σφάξανε πληρωμένοι δολοφόνοι τους την νύχτα. Κανείς τους δεν βρήκε κατι επιλήψημο να μου προσάψει όσο και να το επιθυμούσανε.
Αυτό που κάνανε οι δειλοί είναι να βάλουν τους θεωρητικούς της εξουσίας των ολιγαρχών να μαγαρίσουν το παιδί μου την Δημοκρατία.Θέλησαν να περάσουν την αποψη πως η Δημοκρατία ήταν συνέχεια της πολιτικής γραμμής του δημοκρατικού κόμματος.
Πρώτα είπαν πώς είχα μέσα στον ’ρειο Πάγο δικό μου άνθρωπο, τον Θεμιστοκλή για να τον εμφανίσουν ώς κοινό καταδότη. Έτριζε τότε  η έδρα του κάτω απο τα πόδια του. Επρόκειτο να δικαστεί για συνεννοήσεις με τους Μήδους απο τους Αρεοπαγίτες. Τους μηνυσε πώς θα τους υποδείξει καποιους συνομώτες κατά του πολιτεύματος, δηλαδή εμένα τον Αρχέστρατο και τους δικούς μας και τους οδήγησε στο αρχηγείο μας. Αν ήταν αλήθεια αυτό δεν θα υπήρχε η Δημοκρατία, θα με είχανε εκτελέσει. ’λλωστε όταν έκανα το κίνημα ο Θεμιστοκλής ήταν εξορία, και πίσω εμείς δεν τον καλέσαμε.  Δεν ήταν δικός μας, ήθελε την παλιά δημοκρατία του Κλεισθένη.  Εγώ ήθελα αυτην που είναι για όλους.
Μετά είπαν αυτο που νομίζει ακόμα και σήμερα ο περισσότερος κόσμος. Πώς ήμουν βοηθός και όργανο του Περικλή και πως έδρασα μετά απο εντολή του! Δεν έπεισαν όμως τον κόσμο και αλλάξαν γραμμή. Ισχυρίστηκαν πώς είμασταν συναρχηγοί που εκμεταλευτήκαμε την απουσία του Κίμωνα στην αριστοκρατική ηγεσία και πως μετά την δολοφονία μου ο Περικλής πήρε τα πρωτεία. Ουδεν ψευδέστερο! Εγώ απελευθέρωσα τον λαό απο τα δύο κόμματα, με το κίνημα μου. Χαριν αυτού του λαικού αναίμακτου πραξικοπήματος ο λαός χειραφετήθηκε. Έγινα ηγέτης του δημοκρατικού κόμματος για να καταλύσω την εξουσία των γαιοκτημόνων και όχι του δημοκρατικού κόμματος. Εκείνη την ίδια ημέρα του κινήματος  απο ηγέτης έγινα απλός πολίτης με ίσα δικαιώματα.
Μετά την στρατιωτική ήττα της Δημοκρατίας οι ιστορικοί τους, βάλανε στην θέση του Αθηναϊκού λαού το δημοκρατικό κόμμα και τον Περικλή. Σε τετοιο βαθμό που μια προσωπικότητα θα έθαβε την δημοκρατία, μία θέση στρατηγού που ανανεωνόταν έγινε η «ενός ανδρός αρχή». Ποιός δημοκράτης θα το φανταζότανε τότε, πώς η ιστορία θα παρουσίαζε απόλυτο μονάρχη τον άνδρα που παρακαλούσε κλαίγοντας τους πολίτες-δικαστές για την γυναίκα του. Που δεν μπόρεσε αφού είχε τέτοια εξουσία που του αποδίδουν, να σώσει τους φίλους του απο την καταδίκη σε θάνατο και ο ίδιος να πλήρωνε βαρύτατο πρόστιμο. Ταυτίσαν την δημοκρατία με πρόσωπα για να αλοιώσουν την  ουσία της που ήταν η κατάργηση των προσώπων και την ανάδειξη του λαού ως συλλογική οντότητα. Φτάσανε ακόμα να πούν πως ο ίδιος ο Περικλής με δολοφόνησε ή ανθρωποί του απο φθόνο, και αυτό για να αμαυρώσουν ακόμα περισσότερο τους δημοκρατικούς που σκοτώσαν εμένα τον λατρεμένο, τον αγαπημένο του λαού…
Μετά περάσαν τα πυρά τους στην ίδια την Δημοκρατία. Παρουσιάσαν το καθεστώς των γαιοκτημόνων, το καθεστώς του ’ρειου Πάγου ώς δημοκρατία αλλά και το καθεστώς της Σπάρτης σαν την καλλίτερη δημοκρατία. Μετά αρχίσαν να αποδίδουν τις λαθεμένες πολιτικές αποφάσεις του λαού στην δημοκρατία λές και τα σφάλματα δεν είναι χαρακτηριστικό της ανθρωπότητας. Η σφαγή της Μήλου, η δίκη των Στρατηγών και τόσα δημοφιλή…!! Απο τότε με την λασπολογία περί δημαγωγών περιγράψαν την δημοκρατία όμοια με το αντίθετό της λαοκρατίας.
Θέλω να γίνει γνωστό πως η Δημοκρατία έστεκε μακριά απο τα δύο κόμματα που εκπροσωπούσαν οι δύο κυρίαρχες τάσεις στην τάξη των ευγενών. Οι ολιγαρχικοί θέλαν την κατάργηση του καθεστώτος ισονομίας και ισηγορίας του Κλεισθένη και την αφαίρεση των πολιτικών δικαιωμάτων απο τον λαό όπως την δικαστική αρχή που είχε απο τις μέρες του Σόλωνα. Οι δημοκρατικοί θέλαν να μείνουν αυτά και  ο λαός  να εκλέγει και να ελέγχει τους άρχοντες. Όμως η ανάληψη της πολιτικής εξουσίας απο το δημοκρατικό κόμμα με συναίνεση του λαού δεν είναι δημοκρατία αφού δεν ασκείται απο τον ίδιο τον λαό.
Εγώ  έφερα την αυτοκυβέρνηση, όχι την εκλογή. Ακόμα και αν το δημοκρατικό κόμμα κανει φιλολαϊκή πολιτική δεν είναι λαϊκό, αφού ο λαός δεν ασκεί την πολιτική. Ενώ όταν ο λαός αποφασίσει μέσα απο την Εκκλησία του Δήμου, να επιβάλει στερήσεις ή θυσίες λόγω καποιας ανάγκης ή περιστάσεων η εξουσία του παραμένει δημοκρατική.
Δεν είναι η πολιτική που κανει την Δημοκρατία αλλα ποιός την κατέχει.
Ο Σόλωνας μοίρασε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις σύμφωνα με την περιουσία της καθε τάξης. Εγώ μοίρασα εξίσου τα δικαιώματα σε όλους αλλά άφησα τις υποχρεώσεις στους πλουσίους. Έτσι ήταν το δικαιότερο γιατί με αυτόν τον τρόπο ούτε άφησα την πολιτική προνόμιο των εμπόρων, ούτε τους πήρα την περιουσία για να την μοιράσω σε αυτούς που δεν είναι στον χαρακτήρα τους. Με αυτόν τον τρόπο οι πολλοί ελέγχαν τον πλούτο των λίγων χωρίς να χρειάζεται να τον αποσπάσουν, και οι λίγοι έγιναν επιτέλους χρήσιμοι πέραν απο τους εαυτούς τους στο σύνολο με τις χορηγίες και την δίκαια φορολόγηση. Ακόμα περισσότερο γιατί αν τους καταργούσα τα μέσα πλουτισμού η οικονομία θα τελμάτωνε σταδιακά γιατί η ατομική ιδιοκτησία όσο φτωχική και να ήταν θα έπρεπε συνεχώς να κοινωνικοποιείται για να διαμοιράζεται. Κανείς δεν θα ήθελε τότε να αγωνίζεται για να σωρεύσει πλούτο, ο φθόνος και η τυραννία θα μετατρέπαν την δημοκρατία σε τυραννία των πολλών. Έτσι στο πολίτευμά μας υπήρχε και η ισότητα αφού δεν επιτρέπαμε μεγάλη οικονομική ανισότητα αλλά και  ελευθερία αφού δεν καταπατούσαμε συμφέροντα.
Δεν μου το συγχώρησαν ποτέ. Με καταδίκασαν στην αιώνια σιωπή. Μαζί με μένα τους λαούς στην άγνοια. Με την φωνή μου θα τους θυμίσω τον αιώνιο Εφιάλτη τους!  Την Δημοκρατία, το Κράτος των Δήμων.
Εφιάλτης του Σοφωνίδου
Φιλόσοφος-ιδρυτής της Δημοκρατίας
Ηγέτης του Κινήματος
Πολίτης της Δημοκρατίας

"...Ο Πάγκαλος είναι η αποκρουστική γκριμάτσα της κυβέρνησης του ΓΑΠ, και όχι μια «ατομική ανωμαλία» και «διαστροφή»..."

Γράφει ο Θύμιος Παπανικολάου

«Ρεσάλτο»
Με τον Πάγκαλο έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές και τούτο διότι αποτελεί το πιο κραυγαλέο αποτύπωμα της καπιταλιστικής παρακμής, του πασοκικού εκφυλισμού και της μοχθηρής αναλγησίας του δωσιλογισμού.
Δεν πρέπει να εξετάζουμε τον Πάγκαλο σαν μια «ιδιόρρυθμη» ψυχολογική περίπτωση, σαν κάτι ξεχωριστό από το πολιτικό γίγνεσθαι. 
Μια τέτοια «θεώρηση» του Πάγκαλου παγιδεύει τη σκέψη σε μια ανεκδοτολογική και ψυχολογική ερμηνεία της πολιτικής, σε μια γαργαλιστική σεναριογραφία γύρω από τις ακρότητες, γραφικότητες και ιλαροτραγικές εκδηλώσεις το «ατόμου»-Πάγκαλος: μένουμε στο «ανέκδοτο» Πάγκαλος, στη «διαστροφή» Πάγκαλος… 

Χάνουμε έτσι το πολιτικός δάσος…

Ο Πάγκαλος δεν είναι μια «παρεκτροπή» και «ανωμαλία», μια χυδαιότητα και μοχθηρία της «ατομικής» ψυχολογίας, ένα απλό «υλικό» ψυχαναλυτικής έρευνας… 
Ο Πάγκαλος είναι ο.... καθρέπτης του καπιταλιστικού κόσμου. Εκεί μέσα μπορεί να δει κανείς την αθλιότητα αυτού του κόσμου στο πιο ελεεινό της αποτύπωμα! 
Ο Πάγκαλος δεν είναι «ανωμαλία». Είναι η «ομαλή» εξέλιξη της εξουσιαστικής αυθάδειας του «σοσιαλδημοκρατικού» και «αριστερού» παρασιτισμού, του «εκσυγχρονιστικού» δωσιλογισμού και της κυβερνητικής αχρειότητας στην ΤΕΛΙΚΗ της ΣΥΝΕΠΕΙΑ… 
Ο Πάγκαλος είναι το τελικό προϊόν, το «κατακάθι» της κατεστημένης «πολιτικής εξέλιξης», ιδιαίτερα το «κατακάθι» της μετάλλαξης της «αριστεράς» (του συνόλου της «αριστεράς») σε «πέμπτη φάλαγγα» της ιμπεριαλιστικής αχρειότητας του νεοταξικού καθεστώτος.
Ο Πάγκαλος αποτελεί τη «συνισταμένη» και το αποτύπωμα της φρενοβλαβούς πώρωσης των σημερινών κυβερνητικών ανδρεικέλων. 
Ο Πάγκαλος δεν αποτυπώνει απλώς τον ξεπεσμό του μικροαστικού σοσιαλισμού και τα πολιτικά χαρακτηριστικά αυτού του ξεπεσμού: κατάπτωση ιδεολογική, καταθλιπτική πολιτική κενότητα, θεαματικές πολιτικές πτήσεις και μεταλλαγές, άπληστη αναζήτηση της επιτυχίας, υπέρμετρη φιλαυτία, υπερβολική ευκαμψία, απέραντο μιμητισμό, μνησίκακες ονειροπολήσεις, κυνισμό και νοσηρό ναρκισσισμό… 
Ο Πάγκαλος αποτυπώνει, ακόμα, τη μοχθηρή εξουσιαστική αυθάδεια και τρομοκρατία αυτού του «αριστερού» ξεπεσμού, το γενιτσαρισμό της μετάλλαξης της καθεστωτικής «αριστεράς». 
Ταυτόχρονα αποτυπώνει και την ολοκληρωτική χρεοκοπία της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και των κομμάτων. 
Ο Πάγκαλος προσωποποιεί, με τον πλέον κυνικό τρόπο, όλα τα «πολιτικά» χαρακτηριστικά του καθεστώτος και των μπράβων του (ΜΜΕ): την «αισθητική» της φιλαυτίας και της απληστίας, του πολιτικού χαμαιλεοντισμού, του μνησίκακου κομπασμού και τραμπουκισμού, κρυμμένα όλα αυτά πίσω από το καμουφλάζ του φανφαρονισμού, της «παντογνωσίας» και του υστερικού ναρκισσισμού. 

Δεν θα μπορούσε να υπάρξουν Πάγκαλοι, Καρατζαφέρηδες και λοιποί καραγκιόζηδες, αν η ΠΟΛΙΤΙΚΗ δεν είχε χρεοκοπήσει τελείως… 
Ο Πάγκαλος συνθέτει όλα τα στοιχεία της ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ πολιτικής σήψης και αχρειότητας, όλα τα στοιχεία των τυχάρπαστων του καθεστώτος, όλα τα στοιχεία του καθεστωτικού δωσιλογισμού… 
Και πάνω από όλα ΑΠΟΤΕΛΕΙ την καθολική ΕΚΦΡΑΣΗ της εξουσιαστικής μοχθηρίας και πώρωσης της σημερινής κυβέρνησης. 
Ο Πάγκαλος αποτελεί τη ζωντανή ενσάρκωση της κυβερνητικής βαρβαρότητας των ανδρεικέλων, την ενσάρκωση της ψυχολογίας του πωρωμένου «εκτελεστή συμβολαίων θανάτου», την ενσάρκωση του κυνισμού και δωσιλογισμού των παρασιτικών υπαλλήλων της Νέας Τάξης. 
Ο Πάγκαλος είναι η αποκρουστική γκριμάτσα της κυβέρνησης του ΓΑΠ, και όχι μια «ατομική ανωμαλία» και «διαστροφή». 
Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται ο Πάγκαλος και όχι σαν χυδαία, γελοία και γλοιώδης φιγούρα. 
Ο Πάγκαλος εκφράζει με τον πλέον βροντώδη, αλλά και αποκρουστικό τρόπο την «εκσυγχρονιστική» κατάντια και αθλιότητα του εκφυλισμού της συνολικής «αριστεράς», καθώς και τη βαρβαρότητα του νέο ταξικού, καπιταλιστικού καθεστώτος…

Τσόμσκι oi 10 Στρατηγικές των μέσων χειραγώγησης

Κατάταξη International - Ιμπεριαλισμός

Ο Αμερικανός γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκι έχει καταρτίσει κατάλογο των «10 στρατηγικές της χειραγώγησης» από τα ΜΜΕ:

1 - Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ.

Το βασικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που είναι να εκτρέψουν την προσοχή του κοινού από σημαντικά ζητήματα και αλλαγές που αποφασίστηκαν από πολιτικές και οικονομικές ελίτ, μέσω της τεχνικής της πλημμύρας ή πλημμύρας συνεχείς ενοχλήσεις και ασήμαντες πληροφορίες. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να κρατήσει το κοινό ενδιαφέρεται για τις βασικές γνώσεις στην επιστήμη, την οικονομία, η ψυχολογία, η νευροβιολογία, και κυβερνητική. «Κρατήστε την προσοχή του κοινού αποσπούν την προσοχή μακριά από τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα, γοητεύονται από τα θέματα δεν έχει σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένοι, απασχολημένοι, απασχολημένοι, δεν χρόνο να σκεφτούν, πίσω στο αγρόκτημα και άλλα ζώα (αναφορά σιωπηλά όπλα κείμενο «για ήσυχες πολέμων).»

2 - να δημιουργήσει προβλήματα 
ΜΕΤΑ προσφέρουν λύσεις.

Η μέθοδος αυτή ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Αυτό δημιουργεί ένα πρόβλημα, μια «κατάσταση» λόγω προκαλέσουν κάποια αντίδραση στο κοινό, κατά τρόπο ώστε να είναι ο εγκέφαλος των μέτρων που θέλετε να αποδεχτείτε. Για παράδειγμα, αφήστε τους να αναπτύξουν ή να ενταθούν αστική βία, ή να μεριμνήσει για αιματηρές επιθέσεις, έτσι ώστε το κοινό είναι το κύριο νομοθεσίας, καθώς και των πολιτικών σε βάρος της ελευθερίας. Ή πάλι: η δημιουργία μιας οικονομικής κρίσης να αποδεχθεί ως αναγκαίο κακό, η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

3 - Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ διαβάθμισης.

Για να δεχθούν σε απαράδεκτο βαθμό, απλά εφαρμόζουν, σταδιακά σταγονόμετρο, για συναπτά έτη. Αυτό είναι το πώς ριζικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νέο) επιβλήθηκαν κατά τη διάρκεια του 1980 και το 1990: το ελάχιστο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, η ευελιξία, η μαζική ανεργία, η οποία είναι ανεπαρκής για να πληρώσει αξιοπρεπή εισιτήρια, τόσες πολλές αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει μια επανάσταση είχε τεθεί σε εφαρμογή αμέσως.

4 - Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΩΝ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ.

Ένας άλλος τρόπος για να κάνει μια αντί δημοφιλή απόφαση για την αποδοχή είναι να το παρουσιάσει ως «επώδυνη και αναγκαίο, την απόκτηση αποδοχή από το κοινό προς το παρόν για μια μελλοντική εφαρμογή. Είναι πιο εύκολο να δεχτεί ένα μέλλον θυσία του ότι η θυσία ενός αμέσως. Πρώτον, γιατί η προσπάθεια δεν χρησιμοποιηθεί αμέσως. Στη συνέχεια, διότι το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να περιμένουν αφελώς ότι «όλα θα γίνουν καλύτερα αύριο" και ότι οι απαιτούμενες θυσία μπορεί να αποφευχθεί. Αυτό δίνει στο κοινό περισσότερο χρόνο για να συνηθίσουν στην ιδέα της αλλαγής και το αποδεχόμαστε με την παραίτηση όταν έρθει η ώρα.

5 - απευθείας στο κοινό και τα μικρότερα παιδιά.

Οι περισσότερες από τις διαφημίσεις που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιεί λόγο, τα επιχειρήματα, χαρακτήρες, και ιδιαίτερα ο τονισμός των παιδιών, συχνά κοντά στα αδυναμία, ως εάν ο θεατής ήταν ένα αγόρι πολύ νέοι ή πνευματική αναπηρία. Όσο περισσότερο προσπαθείτε να παραπλανήσουν φέρνοντας τον θεατή, τόσο περισσότερο τείνει να υιοθετήσει έναν ήχο infantilizing. Γιατί; «Εάν η διεύθυνση ενός προσώπου σαν να είχε την ηλικία των 12 ετών ή λιγότερο, τότε, λόγω της πρότασης, θα τείνουν, με κάποια πιθανότητα, μια απάντηση ή αντίδραση στερείται επίσης μια κρίσιμη αίσθηση για το πώς ένα άτομο 12 ετών ή μικρότερη (βλ. "Silent Όπλα για ήσυχη Wars»

6 - ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΠΤΥΧΗ 
πολύ περισσότερο από μια αντανάκλαση.

Κάνοντας χρήση της συναισθηματικής πτυχή είναι μια κλασική τεχνική για να προκαλέσει βραχυκύκλωμα στην ορθολογική ανάλυση, και, τέλος, στα κρίσιμα αίσθηση του ατόμου. Επιπλέον, η χρήση της συναισθηματικής μητρώου σας επιτρέπει να ανοίξετε την πόρτα πρόσβασης στο ασυνείδητο για την ανάπτυξη του μοσχεύματος ή τις ιδέες, τις επιθυμίες, τους φόβους και φοβίες, καταναγκασμούς, ή επάγουν τη συμπεριφορά ...

7 - τηρούν ενήμερο το κοινό και την άγνοια στη μετριότητα.

Κάνοντας το κοινό είναι ανίκανοι να κατανοήσουν τις τεχνολογίες και τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και την δουλεία. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις θα πρέπει να είναι οι φτωχοί και οι μέτριες δυνατόν, έτσι ώστε το κενό της άγνοιας που βρίσκεται ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα είναι και παραμένει αδύνατο να επιτευχθούν οι κατώτερες τάξεις (βλέπε« όπλα σιωπηλός για ήσυχες πολέμους).»

8 - ενθαρρύνει το κοινό να συμμορφώνεται σε μετριότητα.

Η προώθηση στο κοινό να πιστεύουν ότι η μόδα είναι το γεγονός ότι είναι χαζοί, χυδαία και αγράμματοι ...

9 - ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ αυτομομφή.

Κάντε το άτομο πιστεύει ότι είναι η μόνη που ευθύνεται για τη τύχη του, εξαιτίας της αποτυχίας της νοημοσύνης τους, τις ικανότητές τους, ή τις προσπάθειες του. Έτσι, αντί να εξεγερθεί εναντίον του οικονομικού συστήματος, το ατομικό τους αβοήθητοι και ο ίδιος κατηγορεί, γεγονός που οδηγεί σε κατάθλιψη την οποία ένα από τα αποτελέσματά της είναι η αναστολή της δράσης της. Και εάν δεν αναληφθεί δράση, υπάρχει επανάσταση!

10 - γνωρίζουν καλύτερα από τα ίδια τα άτομα ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, η επιτάχυνση της προόδου της επιστήμης έχουν δημιουργήσει αυξανόμενο χάσμα γνώσης μεταξύ του δημόσιου και εκείνων που ανήκουν και που χρησιμοποιούνται από τις άρχουσες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, η νευροβιολογία και η ψυχολογία που εφαρμόζονται, το «σύστημα» έχει απολαύσει μια προηγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, είτε σωματικά είτε ψυχολογικά. Το σύστημα έχει τη δυνατότητα να κατανοήσουν καλύτερα το μέσο άτομο από ό, τι ο ίδιος γνωρίζει. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, το σύστημα έχει περισσότερο έλεγχο και μεγάλη δύναμη πάνω άτομα από τα ίδια τα άτομα.