ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ 11 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΕΞΑΩΡΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

ανάρτηση από iskra


ΜΕΣΩ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΑΕΔ
ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΕΝΤΕΒΗ*
Στις εφημερίδες, πίσω από τις πρώτες σελίδες της καλοπληρωμένης αστικής προπαγάνδας για δήθεν "έξοδο από το τούνε" διαβάζουμε μια είδηση που θα μπορούσε να έχει σαν (δικό μας) τίτλο: Αυτό θα πει εκπαιδευτικό σύστημα και εργασιακός βίος σε »καιρό ανάπτυξης»: 
Πρόγραμμα μαθητείας για 12 χιλιάδες μαθητές, μέσω ΟΑΕΔ, ανακοινώθηκε με κοινή υπουργική απόφαση.
Τέσσερα εξάμηνα, εξάωρη απασχόληση, για 11 ευρώ την ημέρα σε φορείς του δημοσίου, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα.
Μαθητεία, πρακτική άσκηση ταυτόχρονα, και »εξαφάνιση» της νέας γενιάς από την λίστα της ανεργίας- όλα αυτά μαζί, με το... ιλιγγιώδες μεροκάματο των 11 ευρώ!
Αντιλαμβανόμαστε σε αυτό το σημείο δύο πράγματα.
Πρώτον, τα μεροκάματα της »νέας εποχής» θα είναι έτσι κι αλλιώς 11 ευρώ, ίσως και παρακάτω, μάλιστα και με τον νόμο.
Οι εργοδότες θα μπορούν δωρεάν (πληρώνει ο ΟΑΕΔ, δηλαδή εμείς) να εκμεταλλεύονται την νέα γενιά εργαζομένων, με τους παλιούς εργαζόμενους στα αζήτητα, με την συγκρότηση των πολλών ταχυτήτων στην αγορά εργασίας- και με συμπιεσμένη, φυσικά, την αξία της εργατικής δύναμης προς τα κάτω, σε ιστορικά χαμηλά.
Δεύτερον, αντιλαμβανόμαστε απτά, συγκεκριμένα, το μήνυμα που ήθελαν να περάσουν όλες εκείνες οι διαφημίσεις που κατέκλυσαν τους τηλεοπτικούς μας δείκτες το τελευταίο διάστημα.
»Δεν μπορούν όλοι να γίνουν επιστήμονες». »Βρες την αληθινή κλίση σου και ακολούθησε την, μην έχεις την εντύπωση ότι μπορείς να γίνεις γιατρός ή μηχανικός, γίνε υδραυλικός, ψυκτικός, κομμώτρια, εμείς θα σε βοηθήσουμε»- εννοώντας την νομιμοποίηση της εργασιακής ομηρείας και την χυδαία παρουσίαση της...σαν ευκαιρία.
Το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας ταυτοποιμένο με τους πλέον σκληρούς ταξικούς φραγμούς πρόσβασης στην μόρφωση, θα έχει, συνοπτικά, την εξής δομή:
Η μαθητική διαρροή πριν από το Λύκειο θα φτάσει σε επίπεδα πάνω του 35% με 40% (από το 2009 μέχρι και σήμερα βρίσκεται στο 20%, με διαρκώς ανοδική πορεία).
Ήδη από τις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού θα ξεσκαρτάρονται ποιοί είναι για το Λύκειο, ποιοί για το Πανεπιστήμιο, και ποιοί για τα εργασιακά Γκουαντανάμο της απλήρωτης »μαθητείας» και εκμετάλλευσης (που ήδη υπάρχουν, και τώρα »αναβαθμίζονται» σε πυλώνες της σύνδεσης σχολείου- εργοδοτικής εκμετάλλευσης, με »αναπτυξιακή», μάλιστα, σφραγίδα!).
Αυτό θα επιτυγχάνεται με πάμπολλους τρόπους ταξικής και άλλης διαφοροποίησης μέσα και έξω από τα σχολεία. Από πολύ νωρίς.
Το πολιτικό εξουσιαστικό σύστημα και το Κεφάλαιο, θέλουν να πάρουν την ιστορική ρεβάνς και στον χώρο της εκπαίδευσης. Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση, εξάλλου, προκαλεί και τις αντίστοιχες ταξικές/κοινωνικές αναδιαρθρώσεις.
Τέρμα πια με τους χιλιάδες απόφοιτους ΑΕΙ-ΤΕΙ. Η κυριαρχία, εξάλλου, γνωρίζει πολύ καλά ότι οι αμόρφωτοι υπήκοοι είναι οι πλέον ακίνδυνοι υπήκοοι.
Κοντολογίς, επιστρέφουμε στα εκπαιδευτικά status πριν από το 1960, πριν από την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Γεωργίου Παπανδρέου στις αρχές της δεκαετίας του '60.
Ίσως με ακόμα χειρότερους όρους, ωστόσο. Μιας και σήμερα, το εκπαιδευτικό process της γνώσης έχει ανατεθεί στο ακέραιο στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και του απόλυτα κεφαλαιοποιημένου – σε μορφή, ουσία αλλά και σαν διαδικασία- διαδικτύου.
Αποσπασματικότητα της γνώσης, αποειδίκευση, καλύτεροι όροι για την κεφαλαιοποίηση της, διάσπαση της ενότητας των τομέων της και της σύνδεσης της με τον άνθρωπο, την κοινωνία και την φύση. Αυτό είναι το εκπαιδευτικό ιδεώδες που ανταποκρίνεται στις οικονομετρικές ανάγκες του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
Η συντεχνοποίηση του εκπαιδευτικού κινήματος, δυστυχώς, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας ότι αυτή η νέα πραγματικότητα θα γνωρίσει (όπως μπορεί, και όπως πρέπει) σοβαρές αντιστάσεις.
Αποτελεί, ωστόσο, ιστορική αναγκαιότητα οι εκπαιδευτικοί αγώνες να βρουν το νήμα που τους ενώνει με την κοινωνία, και εν γένει με το λαϊκό κίνημα.
Αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα η εντύπωση ότι οι φορείς του λαϊκού κινήματος έχουν διαρρήξει τους δεσμούς τους με την μεγάλη μάζα των νέων, των ανέργων, των επισφαλώς εργαζόμενων, των αποκλεισμένων μαζών της κοινωνίας που δεν βρίσκουν θέση στις τοποθετήσεις της Αριστεράς που απευθύνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στα μεσαία στρώματα και στις διεκδικήσεις των εργαζόμενων του δημόσιου τομέα...
Τότε, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Η διεκδίκηση για την κοινωνικοποίηση της γνώσης προς όφελος του κόσμου της εργασίας, για την ποιοτική άνοδο του μορφωτικού του επιπέδου, για την δίχως φραγμούς πρόσβαση του σε ανώτατη εκπαίδευση, αποτελεί τον μόνο αναγκαίο όσο και ικανό όρο ώστε οι εκπαιδευτικοί αγώνες να γίνουν αληθινά λαϊκοί αγώνες, να συναντήσουν, δηλαδή, την ενότητα και την ανταπόκριση από την κοινωνική πλειοψηφία.
Ας ξεκινήσει από εδώ η προσπάθεια για την ανάσχεση του ολοκληρωτισμού, πάνω στην βάση της ηγεμονίας των συμφερόντων της μεγάλης πλειοψηφίας που συγκροτεί το αποκλεισμένο-περιθωριοποιημένο κομμάτι της κοινωνίας.
Επίδικο είναι, άλλωστε, αν αυτό το κομμάτι θα το κερδίσει πολιτικά το απελευθερωτικό κίνημα ή αν θα παραμείνει (σε μεγάλο βαθμό) αιχμάλωτο στα δίχτυα της αποϊδεολογικοποίησης και του εκφασισμού.
* ΠΗΓΗ mao.gr



ΜΕ ΕΛΛΕΙΜΜΑ 12,7% ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ 175,1% ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΕ!


Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Στην τελευταία και χειρότερη θέση όχι μόνο της Ευρωζώνης αλλά και της ΕΕ των 28 κρατών-μελών βρίσκεται η Ελλάδα αναφορικά με το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος της, βάσει των στοιχείων που ανακοίνωσε χθες η Γιούροστατ, η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, για το 2013. Το ελληνικό δημόσιο χρέος αυξήθηκε τόσο σε απόλυτο μέγεθος, καθώς από τα 304 δισεκατομμύρια του 2012 εκτινάχθηκε στα 319 δισ. ευρώ (ακριβέστερα από 303,936 δισ. σε 318,703), όσο και πολύ περισσότερο σε ποσοστό επί του ΑΕΠ. Από 157,2% του ΑΕΠ που ήταν το 2012 απογειώθηκε στο175,1% του ΑΕΠ το 2013! Η τόσο μεγάλη αύξηση οφείλεται στο γεγονός ότι κατά το 2013 το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά ακόμη 11 δισεκατομμύρια ευρώ, πέφτοντας από τα 193 δισεκατομμύρια ευρώ στα 182 δισεκατομμύρια - για όσους θέλουν να έχουν τους απολύτως ακριβείς αριθμούς της Γιούροστατ, το ελληνικό ΑΕΠ έπεσε από τα 193,347 δισ. ευρώ στα 182,054 δισεκατομμύρια. Τέτοιο εξωφρενικό ποσοστό χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ δεν έχει απολύτως καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Για να γίνουμε σαφέστεροι, μετά το 175,1% του ΑΕΠ που είναι η ελληνική επίδοση, το δεύτερο χειρότερο ποσοστό είναι αυτό της Ιταλίας (132,6% του ΑΕΠ) - δηλαδή πάνω από... σαράντα (!) εκατοστιαίες μονάδες μικρότερο! Το 2012 το ελληνικό ποσοστό ήταν και πάλι το χειρότερο της Ευρώπης - 157,2% του ΑΕΠ. Δεύτερο χειρότερο ήταν και πάλι το ιταλικό (127% του ΑΕΠ), το οποίο όμως απείχε τουλάχιστον «μόνο» τριάντα εκατοστιαίες μονάδες. Το 2013 δηλαδή η κατάσταση χειροτέρεψε σαφώς!
Καθόλου καλά δεν είναι τα πράγματα και με το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας μας, παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου για το διαβόητο «πρωτογενές πλεόνασμα». Το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας λοιπόν που ανακοίνωσε η Γιούροστατ είναι... 12,7% του ΑΕΠ! Πρόκειται για το δεύτερο χειρότερο έλλειμμα τα τελευταία είκοσι χρόνια, με μοναδική εξαίρεση το αμφιλεγόμενο λόγω πληθώρας στατιστικών λαθροχειριών 15,6% του ΑΕΠ του 2009. Το έλλειμμα του 2013 είναι μάλιστα το δεύτερο χειρότερο εδώ και μισόν αιώνα, αν εξαιρέσουμε τα ελλείμματα των κυβερνήσεων Τζαννετάκη, Ζολώτα και του... «νοικοκύρη» Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, από το 1989 ως το 1993! Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το 2013, από τις 28 χώρες-μέλη της ΕΕ μόνο η πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία της Σλοβενίας είχε έλλειμμα μεγαλύτερο εκείνου της Ελλάδας - συγκεκριμένα 14,7% του ΑΕΠ. Το έλλειμμα 12,7% του ΑΕΠ που παρουσίασε πέρυσι η Ελλάδα είναι πάνω από πέντε (!) εκατοστιαίες μονάδες υψηλότερο από το τρίτο και το τέταρτο χειρότερο έλλειμμα της ΕΕ των «28» - δηλαδή της Ιρλανδίας (7,2% του ΑΕΠ) και της Ισπανίας (7,1%).
Μαύρα χάλια δηλαδή και από πλευράς δημοσιονομικού ελλείμματος, έστω και αν στο έλλειμμα η Ελλάδα βρίσκεται στην 27η χειρότερη θέση στην ΕΕ των «28» και όχι στην 28η, όπως στο δημόσιο χρέος. Γράψαμε όμως ότι η Ελλάδα στα δύο αυτά θέματα βρίσκεται στην τελευταία θέση της ΕΕ γιατί η Σλοβενία είναι πολύ καλύτερα από τη χώρα μας από πλευράς δημοσίου χρέους, καθώς αυτό ανέρχεται στο 71,7% του ΑΕΠ της. Είναι δηλαδή λιγότερο από το μισό του ποσοστού του δημοσίου χρέους της Ελλάδας - και ως γνωστόν ενώ το έλλειμμα βελτιώνεται πολύ ευκολότερα ως ποσοστό του ΑΕΠ, ακόμη και μέσα σε έναν χρόνο, το δημόσιο χρέος είναι απείρως δυσκολότερο να μειωθεί. Το πρωτογενές πλεόνασμα, με το οποίο μόνο η ελληνική κυβέρνηση από τις 28 της ΕΕ ασχολείται, έχει φυσικά τη δική του σημασία. Είναι όμως ένα δευτερεύον οικονομικό μέγεθος, σε τέτοιο βαθμό που η Γιούροστατ ουδέποτε αναφέρεται σε αυτό στον πίνακα που εκδίδει κάθε χρόνο για το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα των 28 κρατών της ΕΕ.
Αναφέρεται, πολύ λογικά, στο συνολικό έλλειμμα της καθεμιάς από τις 28 κυβερνήσεις. Φανταστείτε μια οικογένεια η οποία έχει π.χ. μηνιαίο εισόδημα χιλίων ευρώ και μηνιαία δόση στεγαστικού δανείου επτακοσίων ευρώ. Είναι εξόφθαλμο ότι η οικογένεια αυτή ψωμολυσσάει, καθώς είναι αδύνατον να επιβιώσει με τα τριακόσια ευρώ που περισσεύουν. Φανταστείτε, λοιπόν, τον άντρα αυτής της οικογένειας να λέει στη σύζυγό του: «Πάντως, γυναίκα, αν εξαιρέσεις τη δόση του δανείου, με τα χίλια ευρώ περνάμε... μπέικα και έχουμε και πλεόνασμα πρωτογενές!». Γυναίκα και παιδιά θα τον έδερναν! Αφού αν δεν πληρώσουν το δάνειο, θα τους πάρουν το σπίτι και θα βρεθούν στον δρόμο, ενώ αν πληρώσουν το δάνειο δεν έχουν να φάνε, είναι δυνατόν να έχει σημασία για το πώς ζουν το «πρωτογενές πλεόνασμα» στο οποίο αναφέρεται ο πατέρας τους;
*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Πέμπτη 24 Απριλίου 2014



Κατάρρευση χωρίς επιστροφή για Σαμαρά - Βενιζέλο

 Η παταγώδης αποτυχία στο μοίρασμα μέρους του «πρωτογενούς πλεονάσματος, κυρίως σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, στην περιβόητη έξοδο στις αγορές, στο κούρεμα του ελληνικού χρέους και στις γερμανικές αποζημιώσεις, αλλά και ο εσωκομματικός εμφύλιος σε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, γκρεμίζουν το «success story» της κυβέρνησης Σαμαρά έναν μόλις μήνα πριν από την διπλή εκλογική μάχη της Άνοιξης



Μια ώρα νωρίτερα φαίνεται πως έρχεται η κατάρρευση για τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, καθώς τα δύο κόμματα – απομεινάρια βρίσκονται σε διαδικασία πολιτικής αποσύνθεσης με τα στελέχη υψηλόβαθμα, μεσαία και χαμηλότερα να βρίσκονται σε πανικό και να προσπαθούν να βρουν καταφύγιο για την επόμενη ημέρα της συντριβής. Το «success story» της κυβέρνησης Σαμαρά το τελευταίο χρονικό διάστημα συνοψιζόταν σε τέσσερις βασικούς άξονες. Το μοίρασμα μέρους του...
«πρωτογενούς πλεονάσματος σε ένα εκατομμύριο πολίτες, κυρίως σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, στην περιβόητη έξοδο στις αγορές, στο κούρεμα του ελληνικού χρέους και στις γερμανικές αποζημιώσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση Σαμαρά απέτυχε παταγωδώς να παρουσιάσει έστω και μια επιτυχία, πάνω στη δική της ατζέντα, έναν μόλις μήνα πριν από την διπλή εκλογική μάχη της Άνοιξης.

Αρχικά, η βιασύνη και προχειρότητα στη διαχείριση του μοιράσματος του πρωτογενούς πλεονάσματος στους ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη μέσα στην καταστροφή και την ισοπέδωση που προκάλεσε η ίδια η κυβέρνηση Σαμαρά, αποδείχθηκε ως μια μεγάλη αποτυχία, καθώς αφήνει εκτός τα προστατευόμενα μέλη και τους φιλοξενούμενους. Δυο πραγματικά ευαίσθητες ομάδες, οι οποίες πλήττονται από την ανεργία, νέοι κυρίως άνθρωποι, οι οποίοι έχασαν τις δουλειές τους και επέστρεψαν στους γονείς τους, προκειμένου να επιβιώσουν. Η κυβέρνηση Σαμαρά, δια στόματος Άδωνι Γεωργιάδη, απεφάνθη ότι αν δεν συμπληρωθούν οι θέσεις του ενός εκατομμυρίου, τότε το θέμα θα επανεξεταστεί. Τα ίδια και από τον Γενικό Γραμματέα Εσόδων, Χάρη Θεοχάρη, ο οποίος κάλεσε τους άνεργους να μην οριστικοποιήσουν τις φορολογικές τους δηλώσεις, καθώς υπάρχει χρόνος μέχρι τις 30 Ιουνίου για την λήξη της προθεσμίας υποβολής και η κυβέρνηση θα φέρει σύντομα ρύθμιση για να μη φορολογηθούν άδικα. Όλα αυτά την ώρα που θα έχουν μεσολαβήσει οι εκλογές του Μαΐου.

Δεύτερον, σε ότι αφορά την περίφημη έξοδο στις αγορές, μετά από την γενική κατακραυγή, αλλά και από τις δηλώσεις του Γιάννη Στουρνάρα ότι η χώρα δεν είχε ανάγκη τα χρήματα και ότι ο ίδιος δεν θα προχωρούσε για πολιτικούς λόγους σε μια κίνηση, λίγες μόνο ημέρες αργότερα τελικά προέβη, καθώς η Άνγκελα Μέρκελ ήθελε με κάθε τρόπο να παρουσιάσει μια επιτυχία στους εταίρους στην Ευρώπη. Εξάλλου, οι «επενδυτές» δεν είχαν κανέναν λόγο να μην «επενδύσουν» σε ένα ομόλογο με επιτόκιο κοντά στο 5% και ενώ ξέρουν ότι αυτά τα χρήματα δεν πρόκειται να τα χάσουν, καθώς είναι υπό την προστασία της ΕΚΤ και του αγγλικού δικαίου. Η κυβέρνηση Σαμαρά φρόντισε, μετά τους πρώτους πανηγυρισμούς και τις δηλώσεις περί προβαδίσματος των «έξυπνων αγορών» σε βάρος της πολιτικής, να αναδιπλωθεί και να κάνει το θέμα να ξεχαστεί με τη βοήθεια πάντα των συστημικών ΜΜΕ.

Τρίτον, σε ότι αφορά το ζήτημα του ελληνικού χρέους, η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία προσπαθεί να πείσει, για επικοινωνιακούς καθαρά λόγους, ότι θα ανοίξει το θέμα ο ίδιος ο πρωθυπουργός στις 5 Μαΐου, πιάνεται και πάλι αδιάβαστη ή τουλάχιστον αγνοεί την πραγματικότητα, την οποία η ίδια έχει δημιουργήσει. Σε πρώτη φάση η κυβέρνηση Σαμαρά δέχθηκε μια ψυχρολουσία, καθώς οι εταίροι – δανειστές ξέκοψαν κάθε συζήτηση για το κούρεμα του χρέους και μετέφεραν το ζήτημα για το φθινόπωρο. Σε δεύτερη φάση, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά, Ευάγγελος Βενιζέλος έχει δηλώσει χαρακτηριστικά ότι «Μα ποια διευθέτηση χρέους; Το χρέος είναι βιώσιμο, αλλιώς δεν θα μας δάνειζαν οι αγορές». Κοινό μυστικό ότι η κυβέρνηση Σαμαρά φαίνεται να έχει ήδη αποδεχθεί την λύση Βερολίνου, η οποία συνίσταται στην επιμήκυνση των δανείων για άλλα 20 χρόνια, φτάνοντας στα 50 συνολικά χρόνια με μια ακόμα μικρή μείωση των επιτοκίων. Μιας λύσης δηλαδή, η οποία δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά το επιδεινώνει, σύμφωνα και με την εκτίμηση των περισσότερων διεθνών αναλυτών και Οργανισμών, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι χωρίς ένα μεγάλο κούρεμα του ελληνικού χρέους δεν υπάρχει περίπτωση ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.

Τέταρτον, σε ότι αφορά το «καυτό» ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων, η κυβέρνηση Σαμαρά εκτέθηκε για άλλη μια φορά όχι μόνο στον ελληνικό λαό, αλλά και διεθνώς μετά από τη ανακοίνωση της γερμανικής καγκελαρίας, η οποία απέκλειε οποιαδήποτε συζήτηση σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών ή μεμονωμένων προσώπων. Η κυβέρνηση Σαμαρά είχε αφήσει να διαρρεύσει ότι είχε θέσει το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων στην ίδια την Γερμανίδα καγκελάριο κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής της στην Αθήνα, αλλά η ίδια φρόντισε να διαψεύσει την κυβέρνηση Σαμαρά με τον πλέον προσβλητικό τρόπο.

Κοντά σε όλα αυτά, τα οποία ήταν οι βασικοί πυλώνες της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου για την κάθοδο της ΝΔ - ΠΑΣΟΚ (Ελιάς) στη διπλή εκλογική μάχη της Άνοιξης και κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος, έρχεται να προστεθεί και ο εσωκομματικός εμφύλιος τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στην ΝΔ. Σε ότι αφορά τις αυτοδιοικητικές εκλογές η συντριπτική πλειονότητα των υποψηφίων για ΝΔ – ΠΑΣΟΚ σε δήμους και περιφέρειες δηλώνουν ανεξάρτητοι, σε μια προσπάθεια να βρουν πολιτικό καταφύγιο λίγο πριν από την κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού. Στην κεντρική πολιτική σκηνή τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα με τις ιδιωτικές συναντήσεις να δίνουν και να παίρνουν, ενώ όπως όλα δείχνουν η νύχτα της 25ης Μαΐου θα είναι μεγάλη και δύσκολη τόσο για τον Αντώνη Σαμαρά όσο και για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, καθώς φαίνεται να έχει τεθεί και όριο στην ήττα – συντριβή της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ στις εκλογές και αυτό έχει μπει στις πέντε ποσοστιαίες μονάδες, όπως αποκάλυψε και ο υπουργός Υγείας σε χθεσινή του συνέντευξη.

Συμπερασματικά, η κυβέρνηση Σαμαρά, η χειρότερη που γνώρισε μεταπολιτευτικά τουλάχιστον ο τόπος, φωνάζει πλέον από μακριά ότι δεν μπορεί πλέον να παραμείνει στη θέση της, καθώς λόγω της επιλογής της να προσδεθεί στο άρμα του Βερολίνου και να ακολουθήσει το «ΝΑΙ σε όλα» στους δανειστές και παράλληλα το «ΟΧΙ σε όλα» στον ελληνικό λαό, έχει πάψει προ πολλού να υπηρετεί τα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα. Είναι μια επικίνδυνη κυβέρνηση, η οποία έχει μόνο δεινά να προσφέρει στον τόπο. Είναι αναγκασμένη να φέρει στη Βουλή πριν από τις εκλογές το νέο Μεσοπρόθεσμο, όχι σε όλη του την μορφή, το οποίο δεσμεύει τη χώρα μέχρι το 2018. Άλλωστε οι προθέσεις φάνηκαν με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, το οποίο θα βγει από το συρτάρι την επομένη των εκλογών.

Η κυβέρνηση Σαμαρά μπορεί να είναι χρήσιμη για τους δανειστές, αλλά έχει πάψει εδώ και πολύ καιρό να είναι χρήσιμη για τον ελληνικό λαό και τη χώρα και αυτό θα φανεί την νύχτα της 25ης Μαΐου, η οποία θα είναι το εφαλτήριο για τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες είναι πλέον αναπόφευκτες. Η λύτρωση για τον λαό και τη χώρα είναι πια πολύ κοντά…

Του Κώστα Καπνίση από periodista μέσω edo-provokatoras


Τσίπρας: Το δίλημμα των εκλογών είναι «Ελλάδα ή Μέρκελ .







Τους πολίτες να αναδείξουν με την ψήφο τους τις δυνάμεις της ανατροπής ώστε μέσα από την τριπλή κάλπη των εκλογών του Μαίου να ηττηθούν οι δυνάμεις των μνημονίων και να ανοίξει ο δρόμος για μια κυβέρνηση της αριστεράς στη χώρα, κάλεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.
«Σε αυτές τις εκλογές τρεις θα είναι οι κάλπες αλλά μια μόνο η επιλογή. Να τελειώνομε με αυτούς που μας έχουν καταστρέψει, να νικήσουμε, να γυρίσουμε σελίδα» είπε ο κ Τσίπρας.
Παράλληλα επανέλαβε ότι «το πραγματικό δίλημμα αυτών των ευρωεκλογών δεν είναι αν είναι καλύτερος ο Τσίπρας ή ο Σαμαράς. Το πραγματικό δίλημμα είναι με τη Μέρκελ ή με την Ελλάδα; Είναι με τον Σόϊμπλε και τα μνημόνια ή με τον ΣΥΡΙΖΑ, την ανατροπή και την αξιοπρέπεια του λαού μας;».
Ο κ. Τσίπρας καλεί τους πολίτες να πουν με την ψήφο τους όχι στον άξονα των μνημονίων και να καθορίσουν όπως τόνισε αυτοί την ατζέντα.
«Το αν θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε με σκυφτό το κεφάλι και να δεχόμαστε τα μνημόνια της καταστροφής, δεν αποτελεί απλά μια πολιτική διαφωνία. Είναι ζήτημα ζωής και επιβίωσης, είναι ζήτημα αξιοπρέπειας για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, που είδε τα όνειρα και τη ζωή μας να καταστρέφεται τα τελευταία χρόνια», είπε ο κ. Τσίπρας.
Παράλληλα κατηγόρησε την κυβέρνηση για την στάση της στο θέμα της καταστροφής των Χημικών της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου λέγοντας ότι αντί να θέσει βέτο επέβαλε σιωπητήριο στον ελληνικό λαό, αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας χαρακτηριστικά.
«Δεν θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτό το περιβαλλοντικό, αυτό το πολιτικό έγκλημα».
Ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε για αλαζονεία τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας υποστηρίζοντας ότι με πρόσφατες δηλώσεις του επεμβαίνει παραμονές των ευρωεκλογών στα εσωτερικά θέματα της χώρας πλέκοντας, όπως είπε, το εγκώμιο στις περικοπές των μισθών στη Ελλάδα, υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα και η Ευρώπη πρέπει να συνεχίσουν προς την ίδια κατεύθυνση.
Ο κ. Τσιπρας κάλεσε τους πολίτες να αποφασίσουν αν είναι, «με την πολιτική του Βερολίνου για την Ελλάδα, ή με την πολιτική της Αθήνας για την Ελλάδα;
Με τον άξονα Μέρκελ-Σόιμπλε-Σαμαρά ή με τον ΣΥΡΙΖΑ και την ευρωπαϊκή αριστερά».
Παράλληλα χαρακτήρισε ως την μεγαλύτερη απόπειρα προεκλογικής εξαγοράς συνειδήσεων από τη σύσταση του ελληνικού κράτους τη διανομή σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους ενός ποσού φιλανθρωπίας, όπως είπε, για να πειστούν να πειθαρχήσουν στις εντολές του άξονα.
Ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε την κυβέρνηση για κρυφή ατζέντα υποστηρίζοντας ότι προετοιμάζει για τον ελληνικό λαό ένα νέο μνημόνιο.
Και αυτό όπως υποστήριξε, «είναι το πραγματικό προεκλογικό πρόγραμμα του κ. Σαμαρά με απελευθέρωση απολύσεων, γενίκευση της ενοικίασης εργαζομένων ακόμα και στο δημόσιο, κατάργηση τριετιών που σημαίνει ότι όλοι οι μισθοί θα πάνε στο επίπεδο του βασικού, κατάργηση οικογενειακών δικαιωμάτων και νέα μείωση συντάξεων ακόμα και των αναπηρικών.
 Ο κ. Τσίπρας εμφανίστηκε βέβαιος για νίκη του κόμματος του στις εκλογές του Μαϊου υποστηρίζοντας ότι σύντομα θα στηθούν και εθνικές κάλπες λέγοντας ότι «η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας του ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να καθίσουν στο σκαμνί όσοι εμπλέκονται στο σκάνδαλο της οικειοποίησης των τραπεζών από τους ίδιους ανθρώπους που τις οδήγησαν στην πτώχευση και θα εξαντλήσει όλα τα όπλα της δημοκρατίας, του Συντάγματος, και της ανεξάρτητης δικαιοσύνης για να εξαλείψει το καρκίνωμα της διαπλοκής που παραμορφώνει το σώμα της πατρίδας, υπονομεύει τους δημοκρατικούς θεσμούς, μετατρέπει την πολιτική σε σέρβις μεγάλων συμφερόντων».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για μια ακόμα φορά επανέλαβε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα θέσει το θέμα του κατοχικού δανείου από την Γερμανία ενώ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις αναπτυξιακές δυνατότητες της Κρήτης καλώντας τους πολίτες του νησιού να αναδείξουν με την ψήφο τους υποψηφίους που στηρίζει.
Να νικήσουμε, να σταματήσουμε την καταστροφή και να γυρίσουμε σελίδα. Γιατί σε αυτές τις εκλογές πάνω από όλα ψηφίζουμε για τις ζωές μας», ενώ εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά της κυβέρνησης και του Αντώνη Σαμαρά αλλά και των Μέρκελ και Σόϊμπλε για τους οποίους τόνισε ότι δικαίως φοβούνται τον ΣΥΡΙΖΑ «που θα κερδίσει με μεγάλη διαφορά στις εκλογές και θα ανατρέψει την κατάσταση».


Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΘΡΑΣΟΥΣ

Εκτύπωση
ανάρτηση από iskra
Του Στ. ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ
Η εικόνα αισιοδοξίας και αυτοπεποίθεσης που επιδεικνύουν η κυβέρνηση και τα συστημικά ΜΜΕ εν όψει ευρωεκλογών θα προκαλούσε απλά θυμηδία αν δεν αποτελούσε θρασύτατη προσπάθεια συγκάλυψης της πρωτοφανούς στην ιστορία της χώρας οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης. Τα «πρωτογενή πλεονάσματα» και η «έξοδος στις αγορές» είναι τα εθνικά επιτεύγματα που ασταμάτητα καλούμαστε να πανυγυρίσουμε, αναγνωρίζοντας σ’αυτά τα ευεργετικά αποτελέσματα των Μνημονίων. «Επιτυχία» λοιπόν τα «πλεονάσματα» που είναι μικρότερα των οφειλών του Δημοσίου στους ιδιώτες και που, ακόμη κι αν δεν ήταν, πραγματοποιήθηκαν με τη συντριβή της δημόσιας δαπάνης και της εγχώριας ζήτησης. «Επιτυχία» και η έκδοση ομολόγων συμβολικού ύψους με ένα καθόλου συμβολικό, και μάλιστα απολύτως ληστρικό, επιτόκιο και με δρακόντειο για τον οφειλέτη καθεστώς αγγλικού δικαίου. «Επιτυχία» μέγιστη φυσικά και το ύψος του δημόσιου χρέους, που ανέρχεται τώρα στο 180% του ΑΕΠ ενώ ήταν στο 120% όταν η Ελλάδα μπήκε στο Μνημόνιο γιατί δεν μπορούσε να το αναχρηματοδοτήσει στις αγορές.
Για να καταλάβουμε τη σημασία αυτών των «επιτυχιών» θα συστήναμε σε οποιονδήποτε ενδίδει στην επιχειρούμενη πλύση εγκεφάλου να ανατρέξει όχι σε κάποια αριστερή ή αντιμνημονιακή πηγή πληροφόρησης αλλά στην αρχική σελίδα του ιστότοπου της ΕΛΣΤΑΤ, της επίσημης στατιστικής αρχής της χώρας. Ο μόνος δείκτης με θετικό πρόσημο είναι αυτός της ανεργίας, στο 27,5%.Ο δείκτης της βιομηχανίας εμφανίζεται μεν θετικός σε σχέση με αυτόν του Φλεβάρη 2013 αλλά αυτό οφείλεται στον εποχιακό του χαρακτήρα. Με βάση 100 το 2005, ο δείκτης αυτός κυμάνθηκε στο 69,6 τον προηγούμενο Φλεβάρη, ήταν στο 68,5 πριν από ένα χρόνο αλλά εν τω μεταξύ είχε αγγίξει το 80 τον περασμένο Ιούλη. Στην πραγματικότητα, πέρα από τις εποχιακές διακυμάνσεις, η βιομηχανική παραγωγή έχει καταρρεύσει, όπως και όλη η υπόλοιπη οικονομία. Αναφέρουμε ενδεικτικά τους υπόλοιπους δείκτες, πάντα σε σύγκριση με την προ έτους κατάσταση: -2,3% στο ΑΕΠ για το τελευταίο τρίμηνο του 2013, -4,3% στο λιανικό εμπόριο, -40% στην οικοδομική δραστηριότητα. Υποχωρούν, και μάλιστα ταχύτατα, ακόμη και οι εξαγωγές, στις οποίες κάποιοι είχαν εναποθέσει τις ελπίδες ανάκάμψης, κατά 0,2% συνολικά σε αξία το 2013, ενώ το Δεκέμβριο η πτώση ήταν της τάξης του 14%.
Στην ουσία η όλη εικόνα συνοψίζεται σε δύο μεγέθη, την ανεργία και την συνολική υποχώρηση του ΑΕΠ από την αρχή της κρίσης. Και τα δύο, κατά ένα μακάβριο τρόπο, υπερβαίνουν το 25%.Πρόκειται, ας το τονίσουμε για μια ακόμη φορά, για μεγέθη εντελώς πρωτοφανή για οποιαδήποτε δυτική χώρα από την δεκαετία του 1930, αλλά ακόμη και τότε μόνο δυό χώρες είχαν γνωρίσει παρόμοια καθίζηση, οι ΗΠΑ και η Γερμανία. Οποιαδήποτε συζήτηση για επερχόμενη «ανάπτυξη» δια μέσου της συνέχισης αυτών των πολιτικών αποτελεί πρόκληση για την κοινή νοημοσύνη.
Υπό το βάρος μιας τέτοιας καταστροφής, και χωρίς καν να μιλήσουμε για την κοινωνική και ανθρώπινη τραγωδία που αποκρύπτουν αυτοί οι δείκτες, οποιοσδήποτε στοιχειωδώς αξιοπρεπής αστός πολιτικός θα κρατούσε τουλάχιστον ένα χαμηλό προφίλ. Και όμως, επικαλούμενοι εικονικές «επιτυχίες», οι κυβερνώντες και τα εγχώρια και διεθνή στηρίγματά τους, έχουναποχαλινωθεί και εκπέμπουν έναν όλο και επιθετικότεροι δημόσιο λόγο. Βεβαίως έχουν κάθε λόγο να χαίρονται στο βαθμό που η εξαθλίωση της κοινωνίας αποτελεί επιλογή τους, αναγκαίο τίμημα για τη διαιώνιση της κυριαρχίας τους. Και όμως αυτή η ανομολόγητη «επιτυχία» δεν αποτελεί τη μόνη εξήγηση της φαινομενικά παράλογης αυτοπεποίθεσης των κρατούντων. Μεγαλύτερο ρόλο παίζει η εικόνα μιας βαρειά λαβωμένης κοινωνίας, που δεν φαίνεται να είναι πλέον σε θέση να αντιδράσει όπως την πρώτη διετία της κρίσης. Σε ένα τέτοιο κλίμα κερδίζει έδαφος το γνωστό δόγμα ότι, αν και άδικα και οδυνηρά, τα Μνημόνια συνιστούν μονόδρομο.
Το κυριότερο όμως είναι ίσως αλλού. Η κυβέρνηση και γενικότερα το μνημονιακό στρατόπεδο ξέρουν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από τη διαρκή επίθεση. Εχουν πλήρη επίγνωση της σκληρότητας της σύγκρουσης και της σημασίας που έχει σε τέτοιες συνθήκες η επίδειξη πυγμής, ακόμη, ή μάλλον κυρίως όταν λείπουν οι «αντικειμενικές» επιτυχίες, αυτές που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν πραγματικές συναινέσεις και να καταστήσουν λιγότερο αναγκαία την προσφυγή στο επικοινωνιακό παραπέτασμα καπνού. Με άλλα λόγια, η θρασύτητά τους συνιστά απολύτως ορθολογική πολιτική, και υποδηλώνει ότι σε καμμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένοι να παίξουν «έντιμο παιχνίδι». Οι αντιπάλοί τους οφείλουν να το καταλάβουν και να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα. Να πείσουν την κοινωνική πλειοψηφία ότι διαθέτουν όχι μόνο προτάσεις και επιχειρήματα αλλά την αντίστοιχη τουλάχιστον αποφασιστικότητα, τη διάθεση να συγκρουστούν και, εν τέλει, την ικανότητα να αντιμετωπίσουν με νικηφόρους όρους έναν τέτοιο αντίπαλο, εντός και εκτός συνόρων. Ισως εκεί να βρίσκεται και το κλειδί που θα κρίνει στο πολιτικό επίπεδο τηναμφίρροπη ως τώρα αναμέτρηση από την οποία εξαρτάται το μέλλον της χώρας και, σε καθοριστικό βαθμό, του συσχετισμού δύναμης στην υπόλοιπη Ευρώπη.
*Δημοσιεύθηκε στην "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" την Πέμπτη 24 Απριλίου 2014
Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

ΑΤΟΜΙΚΟΙ ΜΙΣΘΟΙ, ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ, ΜΕΙΩΣΗ

ΤΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ: ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ


αναρτηση απο iskra
Εκτύπωση

Η ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΤΡΟΪΚΑΝΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗΣ.
ΝΑ ΤΟΥΣ "ΜΑΥΡΙΣΟΥΜΕ" ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΩΡΑ!
ΑΤΟΜΙΚΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ .... ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ
Ατομικό μισθό για τους υπαλλήλους, μόνιμο μηχανισμό απολύσεων και μεταβίβαση των υπηρεσιών που κλείνουν στους ιδιώτες περιλαμβάνει το νέο Μεσοπρόθεσμο, στο οποίο έχουν συμφωνήσει κυβέρνηση και τρόικα. Όπως αποκαλύπτει η "Αυγή", από το 2015 το ενιαίο μισθολόγιο ουσιαστικά θα καταργηθεί και θα αντικατασταθεί από τον ατομικό μισθό κάθε υπαλλήλου, ο οποίος υποτίθεται πως θα συνδέεται με την απόδοση, ενώ οι απολύσεις θα είναι επιπλέον των 15.000, που έχουν συμφωνηθεί για το 2014.
Η κυβέρνηση Σαμαρά νομιμοποιεί την επισφαλή εργασία σε δημόσιες λειτουργίες, καθώς δίνεται η δυνατότητα στους ιδιώτες που θα αναλάβουν υπηρεσίες να προσλαμβάνουν ενοικιαζόμενους εργαζόμενους. Ταυτόχρονα με το Μεσοπρόθεσμο, που πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή για να ψηφιστεί μέχρι το Eurogroup της 5ης Μαΐου, παγώνουν στα χαμηλά επίπεδα του 2013 οι δαπάνες του κράτους για τους μισθούς, τις συντάξεις και την υγειονομική περίθαλψη, ενώ συνεχίζονται η άδικη φορολογία και οι ιδιωτικοποιήσεις νευραλγικών κλάδων της οικονομίας, όπως η ενέργεια και οι υποδομές.
Τη διατήρηση μόνιμου μηχανισμού απολύσεων μέσω διαθεσιμότητας στο Δημόσιο και μετά το 2015, που θα λειτουργεί ταυτόχρονα με το πρόγραμμα κινητικότητας επιβεβαιώνει τοεπικαιροποιημένο Μνημόνιο κυβέρνησης και τρόικας για τον δημόσιο τομέα, διαψεύδοντας πλήρως τις πρόσφατες διαβεβαιώσεις του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκου Μητσοτάκη ότι δεν θα υπάρξουν άλλες διαθεσιμότητες, δηλαδή απολύσεις, στον δημόσιο τομέα.
Όπως αποκαλύπτεται από τη συμφωνία του επικαιροποιημένου Μνημονίου που παρουσιάζει σήμερα σε αποκλειστικότητα η "Αυγή" της Κυριακής, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στους δανειστές να επανεξετάσει όλους τους μεταρρυθμιστικούς στόχους για το Δημόσιο τον προσεχή Σεπτέμβριο, αφήνοντας ανοιχτό έτσι το ενδεχόμενο για νέες παρεμβάσεις. Στο κείμενο αναφέρεται ότι ο μηχανισμός διαθεσιμότητας θα διατηρηθεί και μετά το 2015, θα λειτουργεί δε παράλληλα με το πρόγραμμα κινητικότητας δημοσίων υπαλλήλων. Ταυτόχρονα προβλέπονταιαπολύσεις για το προσωπικό των υπηρεσιών που θα καταργηθούν και οι υπηρεσίες θα παραχωρηθούν σε ιδιώτες (μέσω outsourcing) εισάγοντας τον θεσμό της ενοικίασης εργαζομένων και στο Δημόσιο.
Οι απολύσεις που θα προέλθουν από την κατάργηση των υπηρεσιών δεν θα συνυπολογίζονται στις 15.000 που προβλέπονται μέχρι το τέλος του έτους, κάτι που επίσης σκοπίμως αποσιωπά η ηγεσία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Ακόμα στο κείμενο της συμφωνίας επιβεβαιώνεται πως η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να προχωρήσει σε νέο σύστημα αμοιβών από 1.1.2015 με κατάργηση του μισθολογίου και καθιέρωση ατομικού μισθού για κάθε υπάλληλο.
Μονιμότητα... απολύσεων
Ειδικότερα τα μέτρα αυτά, που περιλαμβάνονται στο προσχέδιο διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με την τρόικα στο πλαίσιο του νέου (επικαιροποιημένου) Μνημονίου, διαψεύδουν κατηγορηματικά τον υπουργό Δοικητικής Μεταρρύθμισης Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος τόνισε πρόσφατα (στην εκπομπή του Ν. Χατζηνικολάου τη Μ. Τετάρτη) ότι έκλεισε ο κύκλος των απολύσεων και ότι η κυβέρνηση κατάφερε να συμφωνήσει με την τρόικα πως δεν θα υπάρχουν νέοι μελλοντικοί ποσοτικοί στόχοι απολύσεων εκτός από τις 15.000 απολύσεις μέσα στο 2014.
Τα νέα μέτρα στο Δημόσιο διαψεύδουν συνολικά την κυβέρνηση και τα φιλικά ΜΜΕ ότι το Μνημόνιο τελείωσε και η Ελλάδα επιστρέφει στην ομαλότητα. Το Μνημόνιο είναι εδώ και το 2015 αναμένεται μια «νέα εκκαθάριση κεφαλών και μισθών» στον χώρο του Δημοσίου. Επιπροσθέτως, προβέπεται ολοκλήρωση των εκθέσεων βιωσιμότητας και αξιολόγησης της ποιότητας των υπηρεσιών του Δημοσίου σε συνεργασία με την τρόικα, ώστε να εξορθολογιστούν (περιοριστούν) το μέγεθος των εργαζομένων στο Δημόσιο και οι αμοιβές τους (τέλος Μαΐου 2014). Αμέσως δηλαδή μετά τις εκλογές κυβέρνηση και τρόικα θα ανακοινώσουν τον μελλοντικό προγραμματισμό ανθρώπινου δυναμικού στο Δημόσιο.
Η συμφωνία του επικαιροποιημένου Μνημονίου για το Δημόσιο πρόβλεπει ακόμα:
* Ολοκλήρωση της σύνδεσης μισθών - παραγωγικότητας και δημιουργία νέου μισθολογίου. Το νέο μισθολόγιο δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερο στο συνολικό του κόστος. Στην πράξη όμως θα οδηγήσει σε εκ νέου περικοπές των μισθών και σε μεγαλύτερη διασπορά αμοιβών και κατατμήσεων στο Δημόσιο με βάση την ατομική απόδοση (νέα νομοθεσία στο τέλος του Οκωβρίου 2014). Στο πλαίσιο του λεγόμενου εξορθολογισμού μπαίνουν και τα μη μισθολογικά επιδόματα (π.χ. αργίες, μεθόδοι χορήγησης ετήσιων αδειών ανάπαυσης, εκτός έδρας αποζημιώσεις κ.λπ.). Το νέο σύστημα ρύθμισης των μισθών με βάση την ατομική απόδοση θα τεθεί σε ισχύ από 1.1.2015.
* Σε διαθεσιμότητα θα τεθούν μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου 2014 (τρεις περίπου μήνες μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές) άλλοι 3.000 δημοτικοί υπάλληλοι, ενώ 2.000 απολύσεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν το πρώτο τρίμηνο του 2015 από την εξέταση παράνομων προσλήψεων ή παράνομων μετατροπών συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.
* Εισαγωγή μόνιμου συστήματος κινητικότητας (Μάρτιος 2015): Πρόκειται για την τεχνητή μεταφορά από το εξωτερικό του μοντέλου της εσωτερικής αγοράς εργασίας με την εισαγωγή υποχρεωτικού συστήματος εναλλαγής θέσεων εργασίας και σχεδόν ολική κατάργηση αποσπάσεων και μετατάξεων στο Δημόσιο. Εξαιρετικά σημαντική συνοδευτική διάταξη του μόνιμου μηχανισμού κινητικότητας είναι η τιμωρία των εργαζομένων που αρνούνται να αλλάξουν θέση εργασίας με την ένταξή τους στο καθεστώς της διαθεσιμότητας.
* Άρση μονιμότητας για τους νεοπροσλαμβανόμενους υπαλλήλους με τη ρητή υποχρέωση της κυβέρνησης να επιβάλει την εφαρμογή του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων περί διετούς δοκιμαστικής περιόδου.
* Τέλος Δεκεμβρίου 2014: προβλέπονται νέες υπεργολαβίες (outsourcing / ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι) με κατάργηση θέσεων στο Δημόσιο, εκτός από τις προβλεπόμενες απολύσεις 15.000 μέχρι το τέλος του έτους. Το υπουργείο έχει αναλάβει δέσμευση να υλοποιήσει μελέτες εξοικονόμησης κόστους από τη μεταφορά έργου των δημόσιων υπηρεσιών σε ιδιώτες και να προχωρήσει στην αντικατάσταση δημοσίων υπαλλήλων με ενοικιαζόμενους εργαζόμενους μέχρι το τέλος του Ιουνίου του 2015.
* Καθιερώνεται πλαφόν στον αριθμό των εργαζόμενων στα ανώτατα και τα κατώτατα μισθολογικά κλιμάκια χωρίς να προσδιορίζονται όρια και προϋποθέσεις.
* Πρόσληψη νέων manager / προϊσταμένων στο Δημόσιο (με νόμο για το Δημόσιο στο τέλος του 2014) και νέο θεσμικό πλαίσιο.
* Νέα οργανογράμματα υπουργείων και δοικητικών δομών με συρρίκνωση του προσωπικού ακόμη και για τις δομές που παρουσιάζουν σοβαρές ελλείψεις, όπως οι δομές πρόνοιας.
* Διατηρούνται οι πρότερες μνημονιακές δεσμεύσεις για τον έλεγχο της ροής εισόδου και εξόδου από το Δημόσιο, καθώς διατηρούνται οι κανόνες του 1 προς 5, και της μείωσης των θέσεων προσωρινής εργασίας κατά 10% του συνολικού αριθμού των εργαζομένων αυτών το προηγούμενο έτος.
*ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (20/4/14) ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΝΕΕΣ ΕΠΩΔΥΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ - ΤΑΜΕΙΑ
Επιχορηγήσεις 185 δισ. ευρώ από το 2000 ως σήμερα!

Ασφαλιστικός τυφώνας σαρώνει τα τελευταία υπολείμματα του υφιστάμενου καθεστώτος παροχών του ασφαλιστικού συστήματος. Το αναθεωρημένο Μνημόνιο το οποίο υιοθέτησε η ελληνική κυβέρνηση στην τελευταία συμφωνία συρρικνώνει τις συνταξιοδοτικές παροχές (κύριες και επικουρικές), περικόπτει έσοδα από το ασφαλιστικό σύστημα καταργώντας τους φόρους υπέρ τρίτων και προχωρεί σε νέο κύκλο ενοποιήσεων και συγχωνεύσεων ασφαλιστικών ταμείων. Επικουρικές συντάξεις στο μισό από τον Ιούλιο και καθιέρωση ατομικών μερίδων ασφάλισης για κάθε ασφαλισμένο. Μειώσεις εισφορών αλλά και κατάργηση των κοινωνικών πόρων που χρηματοδοτούν μια σειρά ασφαλιστικών ταμείων. Καθιέρωση της ρήτρας «μηδενικού ελλείμματος» και περικοπή των παροχών, όπου υπάρχουν ελλείμματα.

Οι μειώσεις των επικουρικών συντάξεων με την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού τους τίθενται σε εφαρμογή από τον Ιούλιο 2014 αντί του Ιανουαρίου 2015, ενώ περικοπές προβλέπονται επίσης στις παροχές μετοχικών ταμείων και φορέων πρόνοιας, όπου δεν τηρείται η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Αυτό σημαίνει ότι τα Ταμεία θα μειώνουν αντιστοίχως τις παροχές τους έτσι ώστε να προσαρμόζονται στα έσοδά τους.
Πέραν αυτών των μέτρων που ήδη αποτελούν ψηφισμένους νόμους, η κυβέρνηση έχει αναλάβει τη δέσμευση να ανοίξει εκ νέου το Ασφαλιστικό. Κατόπιν τούτου αναμένεται εντός του φθινοπώρου να πραγματοποιηθούν αναλογιστικές μελέτες σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία και να ληφθούν νέα επώδυνα μέτρα στις αρχές του 2015.
Απώλειες εσόδων
Ολα τα ασφαλιστικά ταμεία βρίσκονται σε δεινή οικονομική θέση εξαιτίας των μειωμένων εσόδων συνεπεία της παρατεταμένης ύφεσης και της πρωτοφανούς ανεργίας. Σε αυτά ήλθαν να προστεθούν οι νέες απώλειες εσόδων που θα προκαλέσει η πρόσφατα ψηφισμένη μείωση των εισφορών. Η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να λάβει νέα μέτρα ώστε να αποφευχθεί η περαιτέρω επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού για τις παροχές των Ταμείων, κάτι που έχει αποκλεισθεί από το αναθεωρημένο Μνημόνιο.
Οι αλλαγές που ήδη έχουν δρομολογηθεί αφορούν τα εξής:
Η αρχή γίνεται από το ενιαίο επικουρικό των μισθωτών (ΕΤΕΑ), στο οποίο οι αλλαγές στον υπολογισμό της σύνταξης ξεκινούν την 1η Ιουλίου 2014 και όχι την 1η Ιανουαρίου 2015, όπως αρχικά είχε προγραμματισθεί. Ταυτοχρόνως εφαρμόζεται ο συντελεστής βιωσιμότητας, με αποτέλεσμα να πραγματοποιούνται αυτομάτως περικοπές στις παροχές των Ταμείων όπου διαπιστώνονται ελλείμματα. Από τον Ιούλιο εφαρμόζεται «μεικτό» σύστημα υπολογισμού των συντάξεων του ΕΤΕΑ. Το τμήμα της σύνταξης που αντιστοιχεί στον χρόνο ασφάλισης ως 30 Ιουνίου 2014 θα υπολογίζεται με το «παλαιό σύστημα» και το τμήμα που αντιστοιχεί στον χρόνο ασφάλισης από τον Ιούλιο και εντεύθεν με τον νέο τρόπο υπολογισμού. Το νέο σύστημα θα είναι διανεμητικό με προκαθορισμένες εισφορές και νοητή κεφαλαιοποίηση. Εντός του έτους αναμένονται περικοπές και στα μερίσματα των μετοχικών ταμείων που έχουν ελλείμματα.
Στον πρόσφατο νόμο προβλέπεται ότι τα μετοχικά ταμεία πολιτικών υπαλλήλων και των σωμάτων ασφαλείας (Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού) πραγματοποιούν υποχρεωτικά κάθε έτος αναλογιστική μελέτη και αναλόγως προσαρμόζουν τις παροχές τους. Ο πρόσφατος νόμος προβλέπει ακόμη ότι από 1ης Ιανουαρίου 2015 επεκτείνεται η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος (συντελεστής βιωσιμότητας) σε όλους τους φορείς επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας του υπουργείου Εργασίας και στους αντίστοιχους τομείς των σωμάτων ασφαλείας. Δηλαδή, όλα τα επικουρικά ταμεία και τα ταμεία εφάπαξ θα προσαρμόζουν τις παροχές τους στα έσοδα του Ταμείου, όπως ισχύει και στο ΕΤΕΑ.
Αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων από 1ης Ιανουαρίου 2015 στο Δημόσιο και σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία. Το τελικό ποσό θα προκύπτει από το άθροισμα της «βασικής» σύνταξης (που θα είναι 360 ευρώ) και της αναλογικής σύνταξης (ανάλογα με τα έτη ασφάλισης). Στόχος είναι σταδιακά το ποσοστό αναπλήρωσης να διαμορφωθεί στο 65% για όλους τους ασφαλισμένους.
Σοβαρά προβλήματα στην οικονομική επάρκεια του ασφαλιστικού συστήματος προκαλεί η κατάργηση 43 κοινωνικών πόρων - οι «ενοχλητικοί φόροι», όπως αναφέρονται στο αναθεωρημένο Μνημόνιο. Το μέτρο θα στερήσει έσοδα (περίπου 400 εκατ. ευρώ ετησίως) από πολλούς ασφαλιστικούς φορείς, με αποτέλεσμα να σχεδιάζονται νέες παρεμβάσεις προκειμένου να καλυφθεί το οικονομικό κενό που δημιουργεί η κατάργησή τους.
Δημιουργία τριών οργανισμών
Ευρύτατες αλλαγές στο οργανωτικό σχήμα της κοινωνικής ασφάλισης σχεδιάζει η κυβέρνηση.
Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει σαρωτικές ενοποιήσεις Ταμείων με στόχο τη δημιουργία τριών οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης.
Οι νέοι φορείς θα έχουν την ευθύνη χορήγησης τόσο της κύριας όσο και της επικουρικής σύνταξης και του εφάπαξ και θα προκύψουν από την ενοποίηση πάνω από 60 κλάδων ασφάλισης.
Οι αλλαγές αναμένεται να ολοκληρωθούν το φθινόπωρο και προβλέπουν την ένταξη όλων των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ, στον ΟΑΕΕ και στον ΟΓΑ.
Στο ΙΚΑ θα ενταχθούν όλοι όσοι απασχολούνται με σχέση μισθωτής εργασίας σε δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στον ΟΑΕΕ οι ελεύθεροι επαγγελματίες και στον ΟΓΑ οι αγρότες. Την αυτονομία του θα διατηρήσει μόνο το ΝΑΤ.
Στα αντίστοιχα Ταμεία - μισθωτών, επαγγελματιών και αγροτών - θα ενταχθούν και οι αντίστοιχοι επικουρικοί φορείς όπως και τα ταμεία πρόνοιας.
Για την επικουρική ασφάλιση και την πρόνοια θα δημιουργηθούν χωριστοί κλάδοι στο εσωτερικό των τριών μεγάλων Ταμείων.
ΤΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Αλλαγές στις επικουρικές και στα εφάπαξ, κατάργηση των κοινωνικών πόρων, νέος κύκλος ενοποιήσεων
Ενώ η μεταρρύθμιση του 2010 ήταν ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός, περίπου 17% του ΑΕΠ, το κόστος για τη συνταξιοδοτική δαπάνη παραμένει ένα από τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Για να αντιμετωπιστούν τα υπόλοιπα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προβλήματα δεσμευόμαστε: να παγιώσουμε τη διαχείριση των συνταξιοδοτικών ταμείων και να ενισχύσουμε την αποτελεσματικότητα. Να διασφαλίσουμε ότι το ενοποιημένο σύστημα (εκτός από μεταφορές πιστώσεων του προϋπολογισμού που σχετίζονται με τις λειτουργίες της κοινωνικής πρόνοιας) θα έχει αναλογιστική ισορροπία τις επόμενες δεκαετίες. Να συγκρατήσουμε τη συνταξιοδοτική δαπάνη με επαναρύθμιση των παραμέτρων του συνταξιοδοτικού συστήματος και συγκράτηση της κρατικής επιχορήγησης στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Και να δημιουργήσουμε στενούς δεσμούς μεταξύ εισφορών και παροχών σε όλα τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Για την επίτευξη των στόχων αυτών καταρτίζουμε ένα σχέδιο ενοποίησης των Ταμείων και εναρμόνισης των διαδικασιών πληρωμής εισφορών και παροχών ως τον Ιούνιο του 2014. Ολοκληρώνουμε αναλογιστική μελέτη στο σύνολο του συνταξιοδοτικού συστήματος (κύρια, εφάπαξ και επικουρικά) ως τον Σεπτέμβριο. Συμφωνούμε παραμετρικές βελτιώσεις ως τον Οκτώβριο και νομοθετούμε αλλαγές μέχρι τον Νοέμβριο, με έναρξη ισχύος από την 1η Ιανουαρίου 2015.
Επικουρικές. Στις επικουρικές συντάξεις έχουμε ήδη ενσωματώσει στο ΕΤΕΑ όλα τα ταμεία που θα αναπροσαρμόσουν τις παροχές με τις εισφορές από την 1η Ιανουαρίου 2014. Ο παράγοντας της δημοσιονομικής βιωσιμότητας θα εφαρμοστεί σε όλα τα επικουρικά ταμεία που ενσωματώθηκαν στο ΕΤΕΑ από την 1η Ιουλίου 2014 για να εξαλειφθεί κάθε έλλειμμα. Για έναν πολύ περιορισμένο αριθμό Ταμείων που τεχνικά δεν μπορούν να συγχωνευθούν στο ΕΤΕΑ σε αυτό το στάδιο, οι ίδιοι κανόνες, όπως περιγράφονται στην παρούσα παράγραφο, θα εφαρμοστούν από την 1η Ιανουαρίου 2015.
Εφάπαξ. Στα εφάπαξ η εφαρμογή της μεταρρύθμισης έχει ήδη ξεκινήσει (ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2014) εξαλείφοντας τα ελλείμματα στα Ταμεία αυτά. Ξεκινώντας από την 1η Ιανουαρίου 2015 όλα τα ταμεία εφάπαξ θα χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από δικούς τους πόρους.
Ως προαπαιτούμενη δράση έχουμε: (i) καταργήσει 43 τέλη με ετήσιο κόστος € 245 εκατ., εκ των οποίων: 11 καταργούνται από την 1η Ιουλίου του 2014, το αργότερο, 28 που χρηματοδοτούν ταμεία κοινωνικής ασφάλισης καταργούνται από την 1η Ιανουαρίου του 2015 και 4 επιβαρύνσεις με συνολικό κόστος περίπου € 60 εκατ., σε φορείς εκτός της γενικής κυβέρνησης που δεν επηρεάζουν τον προϋπολογισμό με άμεση ισχύ (ii) έχουμε αφαιρέσει εξειδικευμένα έσοδα από 12 φόρους ύψους 1,4 δισ. από την 1η Ιανουαρίου 2015.
Δεδομένου ότι υπάρχουν ακόμη «ενοχλητικές» επιβαρύνσεις που πρέπει να αξιολογηθούν, μέχρι το τέλος του Μάη του 2014 θα επικαιροποιήσουμε τον κατάλογο των επιβαρύνσεων αυτών. Θα καταργήσουμε το δυνατόν περισσότερες, σε συνεννόηση με την ΕΚ - ΕΚΤ - ΔΝΤ, ως το τέλος Ιουνίου 2014, με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2015. Επίσης, ως το τέλος του 2014 θα καταργήσουμε όλες αυτές τις επιβαρύνσεις που χρηματοδοτούν τις κύριες και τις επικουρικές συντάξεις,
ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
«Κλειδωμένος» ο προϋπολογισμός την προσεχή τετραετία - Στα επίπεδα του 2013 όλες οι δαπάνες του κράτους

Στο πάγωμα των δαπανών, μισθών και συντάξεων στο Δημόσιο και των κονδυλίων που δίνει ο προϋπολογισμός για την κοινωνική ασφάλιση ως το 2018 στηρίζεται το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας για την περίοδο 2015-2018 που θα φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή αμέσως μετά τις γιορτές του Πάσχα.

Αυτό σημαίνει ότι η χώρα θα πρέπει να κινείται τα επόμενα τέσσερα χρόνια μέσα σε έναν «κλειστό προϋπολογισμό», με κλειδωμένα τα κονδύλια για κάθε τομέα δραστηριότητας του κράτους στα επίπεδα του 2013 αλλά κυρίως για αυτά των μισθών και των συντάξεων που απορροφούν σχεδόν τα δύο τρίτα των πόρων του προϋπολογισμού.
Ωστόσο η ανοιχτή πληγή που χαίνει παραμένει το Ασφαλιστικό, δεδομένου ότι η διατήρηση της ανεργίας στα επίπεδα του 26%, η επικείμενη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών αλλά και τα μεγάλα χρέη που έχουν σωρευτεί στους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης απειλούν εκ νέου τη βιωσιμότητα του συστήματος.
Οπως φαίνεται από τα αναλυτικά στοιχεία της τρόικας για τις δαπάνες κοινωνικής ασφάλισης (για συντάξεις, περίθαλψη και προστασία από την ανεργία) από το 2010 ως σήμερα, το Ασφαλιστικό και η «μη αντιμετώπιση» του προβλήματος από την εποχή της μεταρρύθμισης Γιαννίτση οδήγησαν ως και στον τετραπλασιασμό των αναγκών για τα Ταμεία.
Σε απόλυτους αριθμούς οι δαπάνες του προϋπολογισμού (τακτικές και έκτακτες επιχορηγήσεις) αυξήθηκαν από 5,4 δισ. ευρώ το 2000 στα 10,4 δισ. ευρώ το 2004 και εκτοξεύθηκαν στα 18,9 δισ. ευρώ το 2009.
Στη συνέχεια, λόγω της μεγάλης ύφεσης, αυξήθηκαν περαιτέρω στα 21 δισ. ευρώ το 2011 για να υποχωρήσουν μετά τις περικοπές συντάξεων και παροχών στα 15,2 δισ. ευρώ το 2012.
Συνολικά τα τελευταία 14 χρόνια από τον προϋπολογισμό έχουν δαπανηθεί 185 δισ. ευρώ(!), όσο δηλαδή ήταν το ΑΕΠ της χώρας το 2013.
Ο σωστός όμως τρόπος προσέγγισης του προβλήματος είναι η μέτρηση των δαπανών ως ποσοστού του ΑΕΠ, που επίσης αποκαλύπτει ότι από το 2000 ως σήμερα αυτές υπερδιπλασιάστηκαν. Οπως φαίνεται στον πίνακα, το 2000 οι δαπάνες κοινωνικής ασφάλισης του προϋπολογισμού ανέρχονταν σε 4,03% του ΑΕΠ και σε 10 χρόνια, το 2009, είχαν ανέλθει σε 8,2% του ΑΕΠ. Στη συνέχεια λόγω της ύφεσης ξεπέρασαν το 10% του ΑΕΠ.
Στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα προβλέπονται το «πάγωμα» των επιχορηγήσεων για συντάξεις από τον κρατικό προϋπολογισμό στα 8,6 δισ. ευρώ τον χρόνο ως και το 2018, η σταθεροποίηση των δαπανών του ΕΟΠΥΥ για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του συνόλου των ασφαλισμένων της χώρας στα 3 δισ. ευρώ ετησίως και η μείωση των επιχορηγήσεων προς τον ΟΑΕΔ στα 0,5 δισ. ευρώ τον χρόνο.
Τα μεγαλύτερα κονδύλια από τους κρατικούς προϋπολογισμούς (συνολικά 69 δισ. ευρώ) έχουν κατευθυνθεί στον ΟΓΑ και ακολουθούν το ΙΚΑ με 41 δισ. ευρώ, ο ΟΑΕΕ με 15 δισ. ευρώ και το ΝΑΤ με ενισχύσεις ύψους 12 δισ. ευρώ συνολικά τα τελευταία 14 χρόνια.
Οι δεσμεύσεις
Η κατάσταση μάλιστα επιδεινώνεται καθώς ως συνέπεια της κρίσης αυξάνεται ταχύτατα ο αριθμός εργοδοτών που δεν καταβάλλουν ή καθυστερούν την καταβολή εισφορών προς τα Ταμεία. Με εντολή της τρόικας αμέσως μετά το Πάσχα αναμένεται να ξεκινήσουν διαδικασίες αναγκαστικής είσπραξης των οφειλών εργοδοτών προς τα Ταμεία, να αλλάξει ο τρόπος καταβολής των εισφορών στον ΟΑΕΕ (να γίνεται κάθε μήνα), ενώ ειδικά για τον ΟΓΑ θα εφαρμοστεί το μέτρο της αυτόματης παρακράτησης επιδοτήσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης προς γεωργούς και κτηνοτρόφους. Επίσης βρίσκεται σε εξέλιξη η απογραφή των δικαιούχων ασφάλισης στον ΟΓΑ.
Συμψηφιστικές δράσεις
Πέραν του αυτηρού ελέγχου των δαπανών κοινωνικής ασφάλισης στο αναθεωρημένο Μνημόνιο αναφέρεται ρητά ότι «οι ελληνικές Αρχές έχουν δεσμευθεί να κλειδώσουν στο επίπεδο του 2013 τα ανώτατα όρια δαπανών - οροφές - στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας ως το 2018, καθώς και να αναλάβουν συμψηφιστικές δράσεις στην περίπτωση που υλοποιηθούν τυχόν πρόσθετες δικαστικές αποφάσεις που θα προκύψουν σχετικά με τα ειδικά μισθολόγια και τις εισφορές στα ακίνητα».
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αντιλαμβάνεται κανείς ότι και οι δαπάνες για μισθούς στο Δημόσιο παγώνουν ως το 2018 και αυξήσεις μπορεί να υπάρξουν μόνο σε δύο περιπτώσεις:
'Η να μειωθεί κι άλλο ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων ή να υπάρξουν αυξομειώσεις αποδοχών μέσα στον ίδιο κλάδο.
ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ(20/4/2/14)
ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΠΑΠΑΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΙ ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΩΛΗΣ