Δεν θα πάρουν "ψήφο εμπιστοσύνης"!



  • 03.10.2014 από την εφημερίδα ΑΥΓΗ
Στον αέρα είναι ο ελιγμός Σαμαρά - Βενιζέλου με την ψήφο εμπιστοσύνης. Παρ' ότι προσπάθησαν να την αποσυνδέσουν από την προεδρική εκλογή, η ψήφος εμπιστοσύνης δεν υπολογίζεται πολιτικά με βάση την πλειοψηφία των 150 εδρών ούτε με βάση την προσθήκη μερικών πρόθυμων βουλευτών που συγκροτούν εφεδρείες του μνημονιακού κατεστημένου. Ο πήχης έχει ανέβει ψηλά. Στην ουσία η ψηφοφορία θα μετρηθεί με τη δυνατότητα της κυβέρνησης να συγκροτήσει δυναμική πλειοψηφίας 180 βουλευτών για την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν μεθαύριο αθροίσει αριθμό βουλευτών πολύ μακράν του 180 και με δεδηλωμένη τη μομφή βουλευτών πολύ πάνω του 120, τότε θα πιστοποιηθεί με τον πλέον επίσημο και αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι η κυβέρνηση βρίσκεται και επισήμως σε τροχιά πτώσης.
Υπάρχει κι άλλη πολιτική παράμετρος που σχετικοποιεί ή και αχρηστεύει την όποια θεσμική αξία της εκβιασμένης ψήφου εμπιστοσύνης. Πολλοί βουλευτές της συμπολίτευσης διαμηνύουν ότι θα ψηφίσουν, αλλά μη διανοηθεί η κυβέρνηση να φέρει νέα μέτρα στη Βουλή. Δηλαδή πρόκειται για ψήφο εμπιστοσύνης α λα καρτ! Άλλοι βουλευτές εκτιμούν πως πρόκειται για "χάσιμο χρόνου", αφού σε λίγους μήνες θα επακολουθήσει η ψηφοφορία επί του προϋπολογισμού, η οποία επέχει θέση ψήφου εμπιστοσύνης.
Είναι προφανές ότι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος κατέφυγαν στο τρικ της ψήφου εμπιστοσύνης για να αγοράσουν λίγο χρόνο. Θέλουν να κάνουν φθινοπωρινή τουρνέ με το έργο "Η χώρα βγαίνει από το Μνημόνιο", μήπως και αναστείλουν μερικώς τη λαϊκή οργή. Και σ' αυτό το έργο όμως είναι θεατές και όχι πρωταγωνιστές, ούτε καν κομπάρσοι. Χθες ο Ευρωπαίος αρχιτραπεζίτης Μάριο Ντράγκι διεμήνυσε ότι η ρευστότητα προς τη χώρα εξαρτάται από τη συμμόρφωσή της στο πρόγραμμα του Μνημονίου. Η κυβέρνηση στερείται πολιτικής δύναμης, δεν διαθέτει τη λαϊκή στήριξη για να διεκδικήσει λύσεις επωφελέστερες για τη χώρα, ούτε καν μικρή χαλάρωση. Επαιτεί την πολιτική εύνοια των πιστωτών και διαβάζει τα μαθήματα που της έχει βάλει η Μέρκελ.
Με τέτοιες πολιτικές προϋποθέσεις η ψήφος εμπιστοσύνης, από μια Βουλή μάλιστα της οποίας η πλειοψηφία είναι πολιτικά απονομιμοποιημένη, στερείται οποιασδήποτε ουσιαστικής πολιτικής σημασίας. Το επικοινωνιακό πυροτέχνημα των "154 και κάτι" θα διαλυθεί αμέσως. Και το σκορποχώρι της εκβιασμένης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας θα επανέλθει στο προσκήνιο με τις πρώτες σταγόνες της βροχής...

Πρόταση Νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για κόκκινα Δάνεια




Τι προβλέπεται για χρέη προς ασφαλιστικά ταμεία και "κόκκινα" δάνεια


από εφημερίδα ΑΥΓΗ
Τι προβλέπεται για χρέη προς ασφαλιστικά ταμεία και "κόκκινα" δάνεια

Στα άρθρα για τη ρύθμιση των ασφαλιστικών εισφορών και τα «κόκκινα» δάνεια διαβάζουμε μεταξύ άλλων:
«Οι διατάξεις της παραγράφου α' (σ.σ.: για τη ρύθμιση των φορολογικών υποχρεώσεων) εφαρμόζονται αναλόγως για τη ρύθμιση ασφαλιστικών εισφορών οι οποίες κατέστησαν ληξιπρόθεσμες μέχρι 31.12.2014.
Σε περιπτώσεις ρύθμισης συγχρόνως φορολογικών και ασφαλιστικών εισφορών το ποσό των δόσεων δεν θα υπερβαίνει ποσοστό 30% του βεβαιωθέντος εισοδήματος του φορολογουμένου του προηγούμενου έτους, στην περίπτωση δε αυτή προηγείται η έκδοση απόφασης ρύθμισης της φορολογικής οφειλής και ακολουθεί η ρύθμιση της οφειλής από ασφαλιστικές εισφορές».
Και στην ποινική αντιμετώπιση των οφειλετών προβλέπεται:
«Η διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 25 του νόμου 1882/1990 (Α' 43/23.03.1990), σύμφωνα με την οποία 'χρόνος τέλεσης του αδικήματος είναι το χρονικό διάστημα από την παρέλευση των τεσσάρων μηνών μέχρι τη συμπλήρωση χρόνου αντίστοιχου με το 1/3 της κατά περίπτωση προβλεπόμενης προθεσμίας παραγραφής' καταργείται.
Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 25 του ανωτέρω νόμου προστίθεται η φράση: 'Η πράξη μπορεί επίσης να κριθεί ατιμώρητη εάν αποδειχθεί αντικειμενική και ανυπαίτια αδυναμία καταβολής του οφειλέτη'».
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δίνει προβάδισμα στην αξιοπρέπεια του πολίτη με την πρόβλεψη, στο άρθρο 6, της απαγόρευσης «της διενέργειας φορολογικών ελέγχων και ερευνών στην κατοικία του φορολογούμενου χωρίς την παρουσία εισαγγελικού λειτουργού και σε κάθε περίπτωση πριν από την ανατολή και μετά τη δύση του ήλιου».
Σε ό,τι αφορά τις δανειακές υποχρεώσεις, «στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια που έχουν συναφθεί την τελευταία δεκαετία μεταξύ νομίμως λειτουργούντων στη χώρα τραπεζικών και πιστωτικών ιδρυμάτων και Ελλήνων πολιτών ή μόνιμων κατοίκων Ελλάδος, απαγορεύεται να εκχωρηθούν υπό οποιαδήποτε μορφή, αμέσως ή εμμέσως, σε τρίτους, μη τραπεζικά ιδρύματα τα οποία δεν λειτουργούν νόμιμα σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή να χορηγηθούν εγγυήσεις επ' αυτών από την εκτέλεση των οποίων επέρχεται ουσιαστικά μεταβολή του προσώπου του δανειστή χωρίς προηγούμενη σύμφωνη γνώμη του οφειλέτη.
Οι τυχόν εκχωρήσεις της προηγούμενης παραγράφου, γενόμενες μετά την ψήφιση του παρόντος, είναι άκυρες και δεν δημιουργούν νόμιμα δικαιώματα του τρίτου κατά του οφειλέτη».
Για τους πλειστηριασμούς δε η πρόταση νόμου προβλέπει: "Απαγορεύονται οι διαδικασίες πλειστηριασμών σε κάθε περίπτωση για οφειλές κάτω των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ.
Για οφειλές άνω των διακοσίων χιλιάδων ευρώ απαγορεύονται οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και επαγγελματικής στέγης αντικειμενικής αξίας μέχρι 350.000 ευρώ για τραπεζικά δάνεια, χρέη προς το Δημόσιο και ασφαλιστικούς οργανισμούς, ως και ο πλειστηριασμός ακινήτων των εγγυητών των ανωτέρω οφειλών μέχρι 31.12.2015, τυχόν δε διαδικασίες που είναι εκκρεμείς αναστέλλονται μέχρι την άνω ημερομηνία».
Ν. ΠΑΠ.

"Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για έξοδο από την κρίση, ξεκινά από τα ζητήματα της εργασίας"


Συνέντευξη Τύπου: 


    από εφημερίδα ΑΥΓΗ
Συνέντευξη Τύπου: "Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για έξοδο από την κρίση, ξεκινά από τα ζητήματα της εργασίας"

Photo Copyright - Eurokinissi


Την πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την «επαναφορά του κατώτατου μισθού στα προ μνημονίων επίπεδα, δηλαδή στα 751 ευρώ μικτά μηνιαία, ανεξαρτήτως ηλικίας», παρουσίασαν νωρίτερα, σε συνέντευξη τύπου, οι βουλευτές Δ. Στρατούλης, Αλ. Μητρόπουλος και η Δέσποινα Σπανού, υπεύθυνη του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ., ενώ τη συζήτηση συντόνισε ο Ν. Βούτσης.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εστίασαν στο ζήτημα της εργασίας, στην νομοθεσία της εργασίας, και τις πληγές που έχει επιφέρει στους εργαζομένους την εποχή των μνημονίων. Ακολουθούν αποσπάσματα από τις τοποθετήσεις:
Νίκος Βούτσης: Στον πυρήνα της κρίσης βρίσκεται η σκληρή σύγκρουση των δυνάμεων του κεφαλαίου εναντίον των δυνάμεων της εργασίας. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την έξοδο από την κρίση ξεκινά, λοιπόν, από τα ζητήματα της εργασίας.
Δημήτρης Στρατούλης: Επιλέγουμε συμβολικά να καταθέσουμε τη συγκεκριμένη πρόταση νόμου τη σημερινή μέρα που η κυβέρνηση συζητά με την τρόικα την ακόμα μεγαλύτερη κατεδάφιση της εργατικής νομοθεσίας (απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων, περιορισμός δικαιώματος απεργίας, εργοδοτική ανταπεργία, μειώσεις συντάξεων, κλπ). Με αυτή υλοποιούμε τον 3ο πυλώνα των προγραμματικών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ, για την ανάκτηση της εργασίας που παρουσίασε ο πρόεδρος του κόμματος, Αλ. Τσίπρας, στη ΔΕΘ.
Αλέξης Μητρόπουλος: Ο κατώτατος μισθός έχει ακραία συμβολική αλλά και ουσιαστική σημασία για την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ. Η πρωτοβουλία της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ χτυπάει την "καρδιά" του Μνημονίου και τον εξτρεμιστικό, αρπακτικό νεοφιλελευθερισμό τον οποίο επέβαλλαν, μέσω του Μνημονίου, οι δανειστές στη χώρα μας.
Δέσποινα Σπανού: Οι μνημονιακές πολιτικές που αφορούν στην εργασία έχουν στόχο να καταστήσουν τον εργαζόμενο πραγματικά δούλο, του στερούν κάθε δικαίωμα και του επιβάλλουν να εργάζεται όσες ώρες επιθυμεί ο εργοδότης και να αμείβεται με τις αποδοχές που επιλέγει να καταβάλλει ο εργοδότης.

ΠΟΥΤΙΝ ! ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΥΝΤΡΙΨΩ ΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ! ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ !


Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης

Τα πλανητικά γεγονότα «τρέχουν» με ιλιγγιώδη πράγματι ρυθμό! Και ουκ ολίγοι είναι οι ερευνητές που αδυνατούν σχεδόν να παρακολουθήσουν τις φοβερές και τρομερές εξελίξεις, οι οποίες
λαμβάνουν χώρα σε πολλά σημεία-«κλειδιά» του κόσμου μας. Κάτι που φανερώνει ακράδαντα πόσο κρίσιμες (κατά μερικούς, και «εσχατολογικές») είναι οι «πονηρές» εποχές που ζούμε...

Η εμπλοκή της Ουκρανίας στο «παζλ» της παγκόσμιας κρίσης, εδώ και πάνω από επτά μήνες πλέον, αποδεικνύει ότι η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο σύνθετη. Η παγκόσμια σκακιέρα που ονομάζεται πλανήτης Γη είναι αυτή τη στιγμή ένα τεράστιο θέατρο σκιώδους (ενίοτε και θερμού) πολέμου, όπου κυριολεκτικά κρίνεται η μοίρα της ανθρωπότητας! Και κάθε κίνηση των υπερδυνάμεων πάνω στην τόσο πολύπλοκη αυτή σκακιέρα ισοδυναμεί με την πιθανότητα χιλιάδων άλλων κινήσεων του αντιπάλου: σε ένα παιχνίδι που θα παίζεται έως την τελική κίνηση-«ματ»...

Θα υπενθυμίσουμε εδώ στους φίλους μας πόσες εστίες έντασης και δυνητικού ξεσπάσματος πολέμου υφίστανται αυτή την ώρα πάνω στον πλανήτη μας. Η «αραβική άνοιξη» στην πραγματικότητα δεν σταμάτησε ποτέ, αλλά συνεχίζεται (με την επέλαση των ισλαμιστικών δυνάμεων) τέταρτο χρόνο τώρα... Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, από τις αρχές του 2011, έχει πια γίνει καθημερινό φαινόμενο! Η Τουρκία, μετά την «τουρκική άνοιξη» του 2013, ισλαμοποιείται με τον ύπουλο τρόπο του Έρντογαν, κάτι που φέρνει τη χώρα αυτή στα πρόθυρα της διάσπασης (λόγω της σίγουρης αντίδρασης των κεμαλικών που θέλουν κοσμικό κράτος, αλλά και πιθανής αποκοπής των ανατολικών επαρχιών της Τουρκίας προς όφελος ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν). Η Δύση, ΗΠΑ και ΕΕ, βρίσκεται στο σύνολό της σε πλήρη παρακμή (οικονομική, δημογραφική, ψυχολογική κτλ.). Ειδικά ο ευρωπαϊκός Νότος καταρρέει λόγω των αυστηρών μέτρων που του επιβλήθηκαν από το καταστρεπτικό δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε. Η Ουκρανία φλέγεται εδώ και πάνω από ένα επτάμηνο, με τη Ρωσία να δείχνει αποφασισμένη να ΜΗΝ φύγει από τα εδάφη της Ουκρανίας που κατέλαβε!

Αλλά και στην Άπω Ανατολή υπάρχουν «περίεργες» εστίες έντασης: στο Ξιν Γιανγκ (κινεζικό Τουρκεστάν) με τους ισλαμιστές κατά του Πεκίνου, στις σχέσεις Ινδίας-Πακιστάν λόγω της περιοχής του Κασμίρ, αλλά και στη χερσόνησο της Κορέας, με τη Βόρεια Κορέα να συνεχίζει να απειλεί...
Σε όλο αυτό το επικείμενο χάος αναδύεται η παγκόσμια δύναμη της Ρωσίας! Ο Βλαντίμιρ Πούτιν φαίνεται ότι πετυχαίνει τον στόχο του, ο οποίος είναι να καταστεί η πατρίδα του όχι απλώς πλανητική υπερδύναμη, αλλά... να γίνει η κυρίαρχος του κόσμου και ο ίδιος πλανητάρχης!!! Θα κυβερνήσει λοιπόν τον κόσμο η Ρωσία; Πώς θα αντιδράσει η Δύση; Ποια η θέση της Κίνας στις νέες δραματικές εξελίξεις; Πολλά τα ερωτήματα που προκύπτουν μέσα σ’ αυτό το ολοένα και πιο πολύπλοκο σκηνικό. Και οι απαντήσεις ΔΕΝ είναι καθόλου μονοσήμαντες και μονοδιάστατες, εάν ληφθεί υπ’ όψιν η σύνθετη κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις διεθνείς σχέσεις...

Ας κάνουμε ένα σύντομο χρονικό, πολύτιμο για να κατανοήσει κανείς την άνοδο της Ρωσίας. Η ΕΣΣΔ υπονομεύτηκε έσωθεν, ειδικά μετά το 1985 και την «περεστρόικα» («αναδόμηση») του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Όλα αυτά οδήγησαν στη διάλυσή της στα τέλη του 1991, αφού προηγουμένως το κομμουνιστικό σύστημα κατέρρευσε σε ολόκληρη την ανατολική Ευρώπη...

Ο νέος ηγέτης της Ρωσίας, Μπορίς Γέλτσιν, διέλυσε στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 κάθε κοινωνικό ιστό της χώρας, μέσω της «θεραπείας-σοκ» που εφάρμοσε! Οι Ρώσοι επιστήμονες κατήντησαν ζητιάνοι και οι Ρωσίδες γυναίκες πόρνες... Όμως το καλοκαίρι του 1999, από το «πουθενά», αναδείχθηκε ως πρωθυπουργός ο Βλαντίμιρ Πούτιν! Έχοντας σχέδιο σωτηρίας της πατρίδας του, ο Πούτιν ανέτρεψε στις 31 Δεκεμβρίου του 1999 με «μαλακό πραξικόπημα» τον Γέλτσιν και έβαλε μπροστά το πρόγραμμα ανασυγκρότησης της Ρωσίας: 15 χρόνια (1999-2014) εσωτερική ανοικοδόμηση!... Επόμενος στόχος του, η επέκταση της ρωσικής επιρροής στις χώρες του λεγόμενου «εγγύς εξωτερικού» της Ρωσίας (Λευκορωσία, ανατολική Ουκρανία, χώρες της Υπερκαυκασίας κτλ.). Και μεθεπόμενος στόχος του: η έξοδος της Ρωσίας στη ζεστή θάλασσα της Μεσογείου!

Οι Δυτικοί έχουν πια κατανοήσει πλήρως ότι ο Πούτιν... ΔΕΝ «παίζει»! Δεν «έπαιζε» ούτε όταν συνέτριψε στο εσωτερικό της Ρωσίας τους «ολιγάρχες» καπιταλιστές της δεκαετίας του 1990, οι οποίοι έπιναν το αίμα του ρωσικού λαού!... Δεν «έπαιζε» ούτε όταν έστελνε κομάντος θανάτου να εκτελέσουν τη Ρωσίδα αντιπολιτευόμενη δημοσιογράφο Άννα Πολιτκόφσκαγια ή να δηλητηριάσουν τον πρώην πράκτορα Αλεξάντρ Λιντβινένκο... Και δεν «έπαιζε» σίγουρα ούτε όταν το 2008, μεσούντων των Ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου, εισέβαλλε στη Γεωργία, για να τιμωρήσει το φιλοδυτικό-αντιρωσικό καθεστώς, ή όταν κατέκαιγε τις βάσεις των ισλαμιστών στην Τσετσενία (των ισλαμιστών που ευθύνονταν για θανάτους αθώων στο μετρό της Μόσχας, στο θέατρο το 2002 ή στα συγκροτήματα των πολυκατοικιών το καλοκαίρι του 1999...).

Αυτός ο Πούτιν λοιπόν, που έχει ΣΧΕΔΙΟ (που βγάλαμε και πάλι εμείς στη δημοσιότητα: το Δόγμα Πούτιν), δεν «παίζει» ούτε και σήμερα στην Ουκρανία! Και ήταν καθαρή ανοησία η ενέργεια των φιλοδυτικών και αντιρώσων Ουκρανών φιλελευθέρων, υπό την Γιούλια Τιμοσένκο, να ρίξουν από την εξουσία, μαζί με τους συμμάχους τους, τους νεοναζιστές του «Δεξιού Τομέα», την φίλα προσκείμενη προς τη Μόσχα κυβέρνηση!... Πίστεψαν οι ανόητοι ότι θα γινόταν ό,τι είχε συμβεί και το 2004, όταν η τότε «πορτοκαλί επανάσταση» του δηλητηριασμένου από την KGB Βίκτορ Γιούστσενκο πήρε (προσωρινά όμως...) την εξουσία. Δυστυχώς γι’ αυτούς, το 2014 ΔΕΝ είναι 2004!!! Τώρα έχασαν «τα αυγά και τα πασχάλια»! Όχι μόνο δεν κατάφεραν να εντάξουν ολόκληρη την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, όπως ήταν ο στόχος τους, αλλά η πουτινική Ρωσία εισέβαλλε στη χερσόνησο της Κριμαίας και στις ανατολικές ουκρανικές επαρχίες!... Αποτέλεσμα: η χερσόνησος της Κριμαίας να ανακηρύξει ήδη από τον Μάρτιο του 2014 την ανεξαρτησία της, η δε ανατολική Ουκρανία να έχει μετατραπεί σε Νοβορωσία (Νέα Ρωσία)...

Ο Πούτιν λοιπόν ΔΕΝ δέχεται τη Νέα Παγκόσμια Τάξη, έτσι όπως την χάραξαν ο Χένρι Κίσιντζερ και προσπαθούν να την εφαρμόσουν οι ΗΠΑ του Μπαράκ Ομπάμα! Όλες οι ενέργειές του αυτό ακριβώς δείχνουν. Ήδη πέρασε ένας χρόνος από τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν η Ρωσία απέτρεψε την αμερικανική εισβολή στη Συρία (με αφορμή τα χημικά όπλα του Άσαντ), κάτι που ισοδυναμεί με βαρύτατη στρατηγική ήττα για την Ουάσιγκτον! Πρόσφατα ρωσικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη παραβίασαν για πρώτη φορά τον αμερικανικό εναέριο χώρο και, περνώντας πάνω απ’ τον Βερίγγειο πορθμό, πέταξαν πάνω απ’ την Αλάσκα!... Μία συμβολική περισσότερο κίνηση που δείχνει στις ΗΠΑ... ότι ΔΕΝ είναι πια η μεγαλύτερη υπερδύναμη του πλανήτη! Το «τέλος της ιστορίας» του Φράνσις Φουκουγιάμα τελικά έφτασε στο τέλος του πολύ πιο σύντομα απ’ ό,τι ανέμεναν και οι ίδιοι οι Αμερικανοί ιθύνοντες...

Θα γίνει λοιπόν ο Πούτιν ο νέος πλανητάρχης; Το είπαμε εξ αρχής: έχει ΣΧΕΔΙΟ! Και θα κάνει τη Ρωσία την υπ’ αριθμόν ένα πλανητική υπερδύναμη είτε με ειρήνη (με μια «Νέα Γιάλτα», που θα προσφέρει στον Πούτιν όλα αυτά που επιζητεί) είτε με... Γ΄ παγκόσμιο (θερμοπυρηνικό) πόλεμο, δηλ. με ολοκαύτωμα του πλανήτη!!! Ο κοντός Μόσκοβος το είπε ξεκάθαρα: «Έτσι θα συντρίψω τη Νέα Τάξη»! Και ΔΕΝ μπλοφάρει, παρά πράττει όλα όσα λέει!... Νέο διεθνές νόμισμα με τις χώρες της Ανατολής και του Τρίτου Κόσμου! Νέο Ταμείο Στήριξης-«αντίβαρο» στο ΔΝΤ!... Νέες συμμαχίες, στο πλαίσιο του Ευρασιατικού Άξονα, ως αντίπαλο δέος στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ! Κι ενώ συνεχίζει να κρατά σφιχτές της στρόφιγγες του αερίου και του πετρελαίου για τη Δύση... Οι εξελίξεις που καταφτάνουν θα είναι ραγδαίες και δραματικές.
volcanotimes.com

Σερβία-Ρωσίσ-Συμμαχία

Με σύμβολα του Β'ΠΠ η στρατιωτική παρέλαση παρουσία Πούτιν στο Βελιγράδι

02/10/2014
Στη στρατιωτική παρέλαση που θα πραγματοποιηθεί στο Βελιγράδι στις 16 Οκτωβρίου, για τα 70 χρόνια της απελευθέρωσης της πόλης από τους ναζιστές, θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά, κομμουνιστικά σύμβολα, ανέφερε ο υπουργός Άμυνας της Σερβίας Μπράνισλαβ Γκάσιτς.
 
«Οι σημαίες και τα σύμβολα που θα προβληθούν κατά τη διάρκεια της παρέλασης θα είναι αυτά που χρησιμοποιούσαν οι απελευθερωτές της πόλης (σ.σ. Παρτιζάνοι και Σοβιετικοί)» δήλωσε σε συνέντευξη του στη δημόσια τηλεόραση (RTS),ο κ. Γκάσιτς.
 
Ο υπουργός Άμυνας της Σερβίας απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο να προβληθούν και τα σύμβολα των φιλομοναρχικών ΄΄Τσέτνικ΄΄ του στρατηγού Μιχαϊλοβιτς, αφού, όπως είπε, χαρακτηριστικά δεν συμμετείχαν στις μάχες για την απελευθέρωση του Βελιγραδίου.
 
Τη στρατιωτική παρέλαση στο Βελιγράδι θα παρακολουθήσει και ο πρόεδρος της Ρωσικής ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Πούτιν. Η παρουσία του έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία στους δυτικούς διπλωματικούς κύκλους για το ρόλο της Ρωσίας στην περιοχή ενώ στα σερβικά ΜΜΕ δίνουν και παίρνουν τα σχόλια για τον αντίκτυπο που θα έχει στη δυτική Ευρώπη.
 
Το γεγονός ότι η Σερβία παρά το γεγονός ότι θέλει να καταστεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακολουθεί ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική σίγουρα είναι ένα μήνυμα στις Βρυξέλλες ότι δεν θα δεχθεί εκπτώσεις στην εθνική της κυριαρχία.
 
Και σίγουρα αν χρειαζόταν να επιλέξει στρατόπεδο δεν θα επέλεγε το ΝΑΤΟΪκό...
 
Ο πρέσβης των ΗΠΑ στο Βελιγράδι, Μάικλ Κίρμπι αλλά και ο επικεφαλής του Γραφείου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Μάικλ Ντέβενπορτ, με διπλωματική λεπτότητα έχει επίσης λυσσάξει (προσωπική τους αποτυχία η αποτροπή της επίσκεψης Πούτιν στο Βελιγράδι) εξέφρασαν την απορία τους για την κίνηση της σερβικής κυβέρνησης να καλέσει τον Πούτιν στους εορτασμούς της επετείου των 70 ετών από την απελευθέρωση του Βελιγραδίου.
 
Οι αναλυτές συμφωνούν επίσης ότι όλα θα εξαρτηθούν και από την διάσταση που θα λάβει η ουκρανική κρίση.
 
Ο καθηγητής του κρατικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας Βλαντιμίρ Μπαρανόβσκι, μιλώντας σε διεθνές συνέδριο για την Ασφάλεια που πραγματοποιείται στο Βελιγράδι, επισήμανε ότι η Ρωσία, μετά την απομόνωση που τις επιβλήθηκε από τις δυτικές χώρες, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα δίκτυο φίλων χωρών σε παγκόσμια κλίμακα οικοδομώντας σχέσεις που θα συνδυάζουν οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα.
 
Φυσικά οι ΝΑΤΟϊκοί έχουν λυσσάξει:
 
Ο δημοσιογράφος – αναλυτής, Τιμ Τζούντα, σε συνέντευξή του στον φυλοδυτικό σταθμό ραδιοφωνικό σταθμό Β-92, εκτίμησε ότι η επίσκεψη του Πούτιν το Βελιγράδι θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιδράσεις στις σχέσεις της Σερβίας με την δυτική Ευρώπη.
 
«Η παρουσία σε στρατιωτική παρέλαση του προέδρου μιας χώρας που κατηγορείται ότι χρησιμοποίησε τον στρατό για να διαλύσει την Ουκρανία προκαλεί κακή εντύπωση» τόνισε ο Βρετανός δημοσιογράφος. Ο Τιμ Τζούντα εκτίμησε ότι η Σερβία θα μπορεί “να κάθεται σε δύο καρέκλες” όσο υπάρχει ύφεση στην ουκρανική κρίση.
 
«Αν η Μόσχα αποφασίσει να δημιουργήσει χερσαίο διάδρομο για να ενώσει τη Ρωσία με την Κριμαία, την Οδησσό, μέχρι τα σύνορα με τη Ρουμανία, τότε θα ζητηθεί επιτακτικά από τη Σερβία να επιλέξει μεταξύ Βρυξελλών και Μόσχας» τόνισε στη συνέντευξη του στον Β-92 ο Τιμ Τζούντα.
 
Το τι θα επιλέξει η Σερβία, είναι βέβαια εκ των προτέρων γνωστό...
 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Γιατί πήρε η ΔΗΜΑΡ τη κάτω βόλτα

 Του Στέλιου Κούλογλου

Ανάρτηση από Tvxs Σχόλιο

08:39 | 02 Οκτ. 2014
Στέλιος Κούλογλου
Στα τέλη της  δεκαετίας του 90, όταν ο Κλίντον ολοκλήρωνε την δεύτερη θητεία του (1996-2000), έκανε μια κίνηση που άλλαξε ριζικά την διάταξη των πολιτικών δυνάμεων στον δυτικό κόσμο: κατάργησε τον νόμο ο οποίος, με βάση τα διδάγματα από το μεγάλο κραχ του 1929, επέβαλλε τον διαχωρισμό των τραπεζών σε επενδυτικές και καταναλωτικές. Η αλλαγή αυτή αύξησε κατακόρυφα την εξουσία της διεθνούς χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας και των άλλων Goldman Sachs, ενώ ταυτόχρονα συμβόλιζε την προδοσία των αρχών της σοσιαλδημοκρατίας από τους «σοσιαλιστές του τρίτου δρόμου», τύπου Κλίντον και Μπλαίρ. Τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν και τα άλλα σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, από το γερμανικό μέχρι το ΠΑΣΟΚ.
Η υιοθέτηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών από την διεθνή σοσιαλδημοκρατία, άλλαξε δραματικά τα πολιτικά σκηνικά. Το άλλοτε βελούδινο (Γερμανία, Γαλλία) και άλλοτε βίαιο (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία) διαζύγιο των σοσιαλδημοκρατών με τις κοινωνικές τάξεις που εκπροσωπούσαν, περιόρισε κατά πολύ την πολιτική και εκλογική τους επιρροή. Έτσι έφτασε η Ευρώπη (και η Γαλλία λίαν προσεχώς) να κυβερνάται σήμερα από συντηρητικά κόμματα, τους γνήσιους εκφραστές των αντιλαϊκών πολιτικών λιτότητας, ενώ δημιουργήθηκε ένα καινούργιο πολιτικό τοπίο: στην μια πλευρά η αριστερά, στην άλλη το Ενιαίο Κόμμα των Αγορών και της Οικονομικής Ολιγαρχίας.
Το τελευταίο έχει συνήθως δύο συνιστώσες, μια πιο συντηρητική και μια πιο φιλελεύθερη σε κοινωνικά θέματα, όπως οι αμβλώσεις, η αντιμετώπιση των ναρκωτικών ή το μεταναστευτικό πρόβλημα. Με τις δύο όμως συνιστώσες να συμφωνούν στην βασική οικονομική πολιτική που ακολουθείται και εξυπηρετεί τους Ολιγάρχες. Το κόμμα των Αγορών βρίσκεται σήμερα στην εξουσία στην Γερμανία, με την κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών ή στην Ελλάδα, με την συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.
Κάθε κόμμα οφείλει να πάρει θέση σε αυτό το νέο τοπίο και εδώ ακριβώς βρίσκεται η πηγή των κακών της ΔΗΜΑΡ. Το κόμμα του κ. Κουβέλη πήρε στην αρχή θέση εναντίον των μνημονίων και επομένως της ολιγαρχίας που εξυπηρετούσαν και αυτό του εξασφάλισε μια πολύ αξιοπρεπή, για πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα, εκλογική επιρροή. Όμως μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 προσχώρησε αιφνιδιαστικά στο Κόμμα των Αγορών, αναλαμβάνοντας τον ρόλο μιας λίγο πιο δημοκρατικής συνιστώσας από την συνιστώσα του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η συμμετοχή, και μάλιστα παρά φύση για ένα κόμμα της αριστεράς, σε μια κυβέρνηση με νεοφιλελεύθερες  πολιτικές, τις οποίες μάλιστα αναγκαστικά εφαρμόζει με αυταρχικό τρόπο, όπως το κλείσιμο της ΕΡΤ, είναι η βασική αιτία για την εκλογική καταβαράθρωση της.
Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία, όπως πχ. ότι η ΔΗΜΑΡ χάνει γιατί έφυγε από την κυβέρνηση, είναι παιδαριώδης και δεν παίρνει υπόψη της το νέο πολιτικό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί από την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού - καζίνο. Κι εδώ ακριβώς οφείλεται το γεγονός ότι η κίνηση των 58, της Ελιάς, της Δημοκρατικής Παράταξης και δεν συμμαζεύεται, δεν βρίσκουν κοινωνικό έδαφος ούτε καν για να φυτρώσουν. Φυσικά υπάρχει χώρος για σοσιαλδημοκρατία, αλλά με όρο ότι υιοθετεί ένα αυθεντικό σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα, στους αντίποδες του νεοφιλελεύθερου Κόμματος των Αγορών.
Στην πλευρά της αριστεράς, το νέο πολιτικό σκηνικό είναι πιο εμφανές στην Ελλάδα, ακριβώς βρέθηκε στο επίκεντρο της κρίσης. Στην ελληνική περίπτωση έπαιξαν βέβαια ρόλο οι αριστερές παραδόσεις της χώρας αλλά και το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίστηκε σε διαμαρτυρίες, αλλά ευφυώς επεδίωξε στις εκλογές του 2012 να αναλάβει την εξουσία για να αλλάξει την εφαρμοζόμενη πολιτική. Οποιοδήποτε αριστερό κόμμα σήμερα, ανεξάρτητα από τις στρατηγικές του επιλογές, καλείται από την ιστορία να επιτελέσει στο άμεσο μέλλον σοσιαλδημοκρατικά καθήκοντα. Η  υιοθέτηση από τον ΣΥΡΙΖΑ ενός παρόμοιου προγράμματος ως απάντηση στην κρίση, είναι που του εξασφαλίζει πλατιά πολιτική υποστήριξη, όπως δείχνουν και οι τελευταίες εξελίξεις μετά τις εξαγγελίες Τσίπρα στην Θεσσαλονίκη.
Παρόμοιο σκηνικό με την Ελλάδα αρχίζει να διαμορφώνεται και στις άλλες χώρες που πλήττονται από την κρίση, με την Ισπανία του Podemos να αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν το Podemos να παλεύει στήθος με στήθος για την δεύτερη θέση, με ένα ποσοστό γύρω στο 20% (στις ευρωεκλογές κέρδισε 7,9%).
Οι λόγοι που την εκλογική επιρροή της ΔΗΜΑΡ πήρε το ποτάμι, θα πρέπει να προβληματίσουν και το κόμμα - Ποτάμι. Ιδιαίτερα σε συνθήκες ακραίας κοινωνικής πόλωσης όπως αυτές που διαμορφώνονται στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, τα κόμματα είναι υποχρεωμένα να πάρουν θέση υπέρ ή κατά του Κόμματος των Αγορών και των πολιτικών του. Ο διμέτωπος και οι γενικολογίες μοιάζουν προσωρινά βολικές. Είναι όμως πολύ δύσκολο να κρατάς δύο καρπούζια κάτω από την μασχάλη, ιδίως όταν πρέπει να ελευθερώσεις τα χέρια σου για να ψηφίσεις.

Σφοδρές μάχες γύρω από το αεροδρόμιο του Ντονιέτσκ, που φλέγεται

Σφοδρές μάχες γύρω από το αεροδρόμιο του Ντονιέτσκ, που φλέγεται
Οι ρωσόφωνοι αντάρτες δηλώνουν αποφασισμένοι να εξαλείψουν τις εστίες πυρός, από όπου εκτοξεύονται τυφλά χτυπήματα εναντίον κατοικημένων περιοχών της πόλης και να προστατεύσουν τον πληθυσμό
Βρεθήκαμε στην αυτοαποκαλούμενη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονιέτσκ, Νοβορωσία για μερικά 24ωρα κι ενώ "γεννιέται" η επιθυμία να μείνεις εδώ για καιρό ώστε να γευτείς την άναρχη εξεγερτική ελευθερία του ένοπλου λαού, ετοιμαζόμαστε αναγκαστικά να αναχωρήσουμε πριν οξυνθεί ακόμη περισσότερο η κατάσταση και αποκλειστούν τα σύνορα. Κι αυτό τη στιγμή, που η εκεχειρία στην Ανατολική Ουκρανία, μοιάζει πιο εύθραυστη από ποτέ και πρακτικά δεν ίσχυσε ποτέ ολοκληρωτικά, παρά την κήρυξή της στις αρχές Σεπτέμβρη.
Οι ρωσόφωνοι αντάρτες με μια φωνή μάς δηλώνουν ότι δεν πιστεύουν στην εκεχειρία, που απλώς έδωσε ευκαιρίες για πολιτική και στρατιωτική ανασύνταξη του καθεστώτος του Κιέβου και ενώ φωνάζουν πως θέλουν την ειρήνη, αρκεί κανείς να μην τους ενοχλεί στο σπίτι τους και να μην επιδιώκει να τους υποδείξει πώς θα ζουν, δέχονται καθημερινά σχεδόν χτυπήματα εναντίον αμάχων τους.
Βρεθήκαμε σε μερικά από τα σπίτια, που χτυπήθηκαν τις τελευταίες ημέρες και ακούσαμε π.χ. τις μαρτυρίες ενός 50άρη γιου, ο οποίος επέστρεψε ταραγμένος από τη σκοπιά του για να διαπιστώσει το θάνατο της γηραιάς μητέρας τους από οβίδα, που έπεσε στην ήσυχη και φτωχική αυλή τους. Ο ίδιος βούρκωνε και στεκόταν μόνος αναλογιζόμενος τί έφταιξε, τί άλλαξε στη ζωή των ανθρώπων αυτών, που βρέθηκαν ξαφνικά στο επίκεντρο μιας γεωπολιτικής λαίλαπας και μιας χιονοστιβάδας δυτικής υποκρισίας.
Πολλοί άλλοι ηλικιωμένοι μας είπαν πώς βρέθηκαν να ζουν σε κατεστραμμένα σπίτια, χωρίς στέγη ή τρόφιμα, πώς αναγκάστηκαν να καταφεύγουν στα υπόγεια για να επιβιώσουν από τους βομβαρδισμούς. Όλοι τους καταριώνται με την πρώτη ευκαιρία τον πρόεδρο της χώρας Πετρό Ποροσένκο, τη νεοφασιστική ηγεσία και τη χούντα του Κιέβου, τους γραφειοκράτες και ενδεχομένως συνεργάτες της προηγούμενης ηγεσίας, που δεν επιλύουν άμεσα τα πρακτικά προβλήματα της ζωής τους, γι’ αυτό και απευθύνονται στους πολιτοφύλακες, που μας συνοδεύουν και στους ηγέτες τους επιζητώντας απαντήσεις και αποτελέσματα. Σχεδόν ούτε μία φορά δεν διαπιστώσαμε να υπάρχει το παραμικρό υπονοούμενο, κάποια δεύτερη ή εναλλακτική σκέψη έναντι του Κιέβου, ή εναντίον των ανταρτών, που τους υπερασπίζονται, ενώ αντιθέτως διαφωνίες, συγκρούσεις, ακόμη και σφοδρές, φαίνεται πως υπάρχουν μεταξύ κάποιων από τους οπλαρχηγούς, που είναι και οι πραγματικοί φορείς εξουσίας στην υπό διαμόρφωση Νοβορωσία.
Οι μάχες των τελευταίων ημερών γύρω από το αεροδρόμιο οξύνθηκαν στο έπακρο τα τελευταία 24ωρα, καθώς οι αντάρτες θεώρησαν απαράδεκτη και εμπόδισαν την προσπάθεια των αποκλεισμένων ουκρανικών δυνάμεων στο αεροδρόμιο του Ντονιέτσκ, να ενισχυθούν από νέες εφεδρείες, τη στιγμή, που ο θύλακάς τους έχει πλήρως περικυκλωθεί.
Στα τυφλά πυρά εναντίων αμάχων οι αντάρτες απάντησαν με γενικευμένη επιχείρηση ανακατάληψης του αεροδρομίου, το οποίο τις τελευταίες ώρες φλέγεται και έχει κατά 90 % περάσει υπό τον έλεγχο των πολιτοφυλάκων. Αυτό αφορά περισσότερο στις επίγειες εγκαταστάσεις, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς, ενώ οι μάχες εντοπίζονται πλέον στο κυρίως κτίριο του αερολιμένα, όπου έχουν συσπειρωθεί οι Ουκρανοί στρατιωτικοί, οι οποίοι κατ’ εκτίμηση είναι αρκετές εκατοντάδες, κατ’ άλλους ως και δύο χιλιάδες. Το στρατηγικό πλεονέκτημα του αεροδρομίου είναι οι δαιδαλώδεις υπόγειες εγκαταστάσεις του, που θα μπορούσαν να αντέξουν σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και πυρηνικό χτύπημα, ενώ δεν λείπουν και οι γνώμες ότι από τα υπόγεια τούνελ οι Ουκρανοί έχουν κατορθώσει να ανεφοδιάζονται έστω και με δυσκολίες.
Οι ηγέτες των ανταρτών επικοινωνούν με τους Ουκρανούς στρατιωτικούς, ζητώντας τους να παραδοθούν, όμως εκείνοι αρνούνται και απαντούν σπασμωδικά στρέφοντας τα τελευταία κανόνια και πολεμοφόδιά τους αδιακρίτως κατά των αμάχων, αν και είναι προφανές ότι αυτοί είναι τα πλέον άδικα θύματα της σύγκρουσης.
Δεν λείπουν και οι γνώμες ότι οι ανένδοτοι Ουκρανοί, που συνεχίζουν να χύνουν αίμα αθώων αμάχων (20 οι νεκροί και περισσότεροι από 49 οι τραυματίες μόνο το τελευταίο 24ωρο) πρέπει να «ξετρυπωθούν» με έφλευκτα χημιά αέρια, που θα διοχετευθούν στις στοές και θα πυροδοτηθούν την κατάλληλη στιγμή. Η μέθοδος έχει χαρακτηριστεί απάνθρωπη από την πλειονότητα της πολιτικής ηγεσίας της περιοχής και προς το παρόν αποφεύγεται, είναι άγνωστο όμως αν τελικά επικρατήσει η σωφροσύνη στην πλευρά των ανταρτών, όταν η πολεμική μηχανή του Κιέβου επέδειξε λυσσαλέο μίσος και αθλιότητες εναντίον αμάχων και αιχμαλώτων και βομβαρδίζεται πλέον από κατηγορίες για μαζικές εκτελέσεις με βασανιστήρια και ταφή των θυμάτων σε ομαδικούς τάφους. Κάποιοι μάρτυρες μιλούν για αποκεφαλισμένα, βίαια παραμορφωμένα πτώματα τουλάχιστον 400 αμάχων στα περίχωρα του Ντονιέτσκ, σε ορισμένεα από τα οποία υπάρχουν και σημάδια επεμβάσεων για αφαίρεση οργάνων.
Οπαδός της «σκληρής» γραμμής κατά των αποκλεισμένων στο αεροδρόμιο ανδρών της ουκρανικής Εθνοφρουράς και των πολλών ξένων μισθοφόρων, που κατά τις μαρτυρίες βρίσκονται εκεί, είναι και ο διαβόητος «Γκρεκ», ένας από τους σημαίνοντες οπλαρχηγούς του Ντονιέτσκ, που γνωρίσαμε. Αλλά για τον ομογενή μας θα πούμε περισσότερα μια επόμενη φορά.
Επικαλούμενη τα εγκλήματα πολέμου, η Μόσχα αποφάσισε να ασκήσει δίωξη κατά του υπουργού Άμυνας της Ουκρανίας Γκελετέι, του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού και άλλων αξιωματούχων για εγκλήματα πολέμου, επιδιώκοντας μάλιστα να εκδοθούν για την περίπτωσή τους διεθνή εντάλματα σύλληψης. Κυρίαρχη είναι η αίσθηση ότι η Μόσχα δεν θα διστάσει σε μια καμπή της ουκρανικής κρίσης, που θα κρίνει η ίδια κατάλληλη, να προχωρήσει σε συλλήψεις Ουκρανών αξιωματούχων.


Read more: http://www.newsbomb.gr/bloggers/edo-mosha/story/502014/sfodres-mahes-gyro-apo-to-aerodromio-toy-ntonietsk--poy-flegetai#ixzz3F0JVN68h