Νίκος Κοτζιάς: «Με γεια το κούρεμα - Καλώς το δούλεμα»

21/03/2012 - 13:53

Τα νέα δάνεια ελήφθησαν για να ενισχυθούν οι τράπεζες, οι μεγαλοδανειστές και μεγαλοομολογιούχοι. Χαμένοι είναι εκείνοι που «κουρεύονται» χωρίς να λαμβάνουν στήριξη, κυρίως οι συνταξιούχοι και τα ταμεία τους.

Νίκος Κοτζιάς: «Με γεια το κούρεμα - Καλώς το δούλεμα»

Το πρόσφατο «κούρεμα» γέννησε πολλά «παράδοξα»:

Ένα πρώτο «παράδοξο» είναι το γεγονός ότι, ενώ θα υπάρξει «κούρεμα» μεγαλύτερο των 95 δις του χρέους, ταυτόχρονα το συνολικό δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα αυξηθεί. Ο λόγος είναι ότι δεν έγινε μόνο «κούρεμα», αλλά υπήρξε και νέα δανειο δότηση. Δεν έχει κανείς παρά να μελετήσει με προσοχή το «κούρεμα» και τα νέα δάνεια, για να κατανοήσει ποια είναι η λύση του αρχικού «παράδοξου». «Κούρεμα» έχουν υποστεί οι τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία και οι μικροί ομολογιούχοι. Αντίθετα, τα νέα δάνεια ελήφθησαν για να ενισχυθούν οι τράπεζες, οι μεγαλοδανειστές και μεγαλοομολογιούχοι. Με άλλα λόγια, αν εξετάσει κανείς τρεις κατηγορίες διάδρασης θα διαπιστώσει ότι χαμένοι είναι εκείνοι που «κουρεύονται» χωρίς να λαμβάνουν στήριξη, κυρίως οι συνταξιούχοι και τα ταμεία τους. Κερδισμένοι είναι εκείνοι τα ομόλογα των οποίων «κουρεύονται», αλλά λαμβάνουν δεκάδες δισεκατομμύρια νέου και, μάλιστα, φτηνού δανεισμού, δηλαδή οι τράπεζες – ορθότερα, οι τραπεζίτες. Τέλος, μεγάλοι κερδισμένοι είναι εκείνοι που δεν «κουρεύονται» τα ομόλογά τους, όπως είναι οι κεντρικές τράπεζες, τρίτα ευρωπαϊκά κράτη που κατέχουν πλέον ελληνικά ομόλογα, καθώς –πιθανόν– ορισμένοι από τους ξένους ιδιώτες κατέχουν ομόλογα του 2009 με λήξη το 2013 που δεν υπόκεινται στον ελληνικό νόμο.

Ένα δεύτερο «παράδοξο» είναιτο γεγονός ότι, ενώ τα ελληνικά ομόλογα «κουρεύονται» στο 50% της αξίας τους, υπάρχουν κάτοχοι ελληνικών ομολόγων που αποκομίζουν υψηλά κέρδη. Ποιοι είναι αυτοί; Είναι όσοι αγόρασαν τους τελευταίους μήνες από μικροομολογιούχους, οι οποίοι μέσα στον πανικό των προηγούμενων μηνών πούλησαν φτηνά τα ελληνικά ομόλογα που κατείχαν. Σύμφωνα με το Bloomberg, οι τιμές τους έφτασαν στη δευτερογενή αγορά στο 27% με 28%. Όσοι πούλησαν σε τέτοιες τιμές είναι οι μεγάλοι χαμένοι. Ποιοι ήταν οι αγοραστές τους; Κεντρικές τράπεζες και άλλοι θεσμικοί επενδυτές. Οι πρώτες διασφάλισαν υπερκέρδη, αφού, αν δεν χρεοκοπήσει ατάκτως η Ελλάδα, θα πληρωθούν το σύνολο του ποσού. Ιδιαίτερα κερδισμένοι είναι και όσοι ιδιώτες αγόρασαν ελληνικά ομόλογα... στη φτήνια. Διότι έλαβαν ως αντάλλαγμα καινούρια ομόλογα, διασφαλισμένα με εμπράγματες εγγυήσεις, που υπόκεινται στο αγγλικό Δίκαιο. Η αξία τους είναι στο 35% των προηγούμενων, ενώ θα λάβουν επιπλέον 15% της αξίας των ομολόγων σε ρευστό. Ρευστό που θα προέλθει από το νέο δανεισμό της χώρας!

Τρίτο «παράδοξο» με βάση τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης είναι οι πανηγυρισμοί των ξένων! Εάν η ελληνική κυβέρνηση είχε πετύχει νίκη εις βάρος τους δεν θα είχαν λόγο να εμφανίζονται αυτοί οι τρίτοι ικανοποιημένοι, διασφαλισμένοι, σίγουροι. Αντίθετα, θα είχαν πρόβλημα. Όμως το γεγονός είναι ότι πήραν από την Ελλάδα ό,τι ήθελαν, γι’ αυτό και είναι ευχαριστημένοι. Πήραν, επί παραδείγματι, εμπράγματες εγγυήσεις τη δημόσια περιουσία, μετέφεραν και διασφάλισαν το ιδιωτικό τους χρέος σε δημόσιο και ό,τι έμεινε ιδιωτικό υπάχθηκε στο αγγλικό Δίκαιο. Εξασφάλισαν επιτροπεία επί των ελληνικών αγορών, των τραπεζών και του δημόσιου τομέα. Χρηματοδοτούν το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα και απευ θείας τα ΜΜΕ. Οι άνθρωποι απέκτησαν μία από τις είκοσι πέντε πλουσιότερες χώρες του κόσμου κοψοχρονιά. Επιπλέον, η Ελλάδα, ακόμη κι αν χρεοκοπήσει, το χρέος δεσμεύτηκε να το αποπληρώσει σε ευρώ! Ουσιαστικά, αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική, θα μας έχουν τελειώσει.

Τέταρτο και τελευταίο «παράδοξο» που θέλω να αναφέρω εδώ είναι ότι, ενώ υποτίθεται πως όλα λυθήκαν, όπως έγινε και το Μάρτιο του 2011, καθώς και τον Ιούλιο του ίδιου έτους, όλοι οι ξένοι αναλυτές προβλέπουν για τα επόμενα χρόνια νέο Μνημόνιο και νέο δανεισμό τουλάχιστον 50 έως 60 δις ευρώ. Ουσιαστικά, όλα τα «παράδοξα» είναι μορφές άγριας και άδικης ανακατανομής βαρών μέσω της αναδιάρθρωσης του χρέους!

Ζέζα Ζήκου: Μια χώρα που την πτώχευσαν

Η θανάσιμη διασύνδεση του υπερβολικού χρέους με τα Μνημόνια εγκλωβίζει τη χώρα στην εσωτερική πτώχευση... Το αποτέλεσμα είναι απολύτως προβλέψιμο: Η χώρα θα ασφυκτιά, η κοινωνία θα αντιδρά και όσο η κοινωνία αντιδρά, η χώρα θα παραλύει. Εδώ και μήνες γράφουμε ότι το εφιαλτικό σενάριο για την Ελλάδα είναι το ενδεχόμενο τα σκληρά μέτρα να μην αποδώσουν. Τότε είναι που η ασφυξία οδηγεί στην εξαθλίωση.

Μολονότι τις εκλέγει ο λαός, οι κυβερνήσεις των Μνημονίων προτιμούν να πτωχεύουν έναντι του λαού, παρά να πτωχεύουν έναντι των διεθνών τοκογλύφων. Και διαμηνύουν με κάθε ευκαιρία πόσο αισχύνονται για το εξωτερικό χρέος των χωρών τους, σαν να μην είναι καταισχύνη παρά μονάχα το χρέος ενός κράτους προς τους διεθνείς τραπεζίτες, και όχι το χρέος του έναντι του λαού του.

Όσο χρεωμένη κι αν είναι μια χώρα στο εξωτερικό, η κυβέρνησή της δεν παύει να έχει και εσωτερικές υποχρεώσεις. Οι εσωτερικές υποχρεώσεις είναι να καταβάλλει μισθούς και συντάξεις και να εξασφαλίζει την παροχή υπηρεσιών και αγαθών στους πολίτες. Όταν αφαιρεί από αυτές τις παροχές και μεταβιβάζει διαρκώς τον παραγόμενο πλούτο στο εξωτερικό, προκειμένου να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις των ξένων δανειστών, υποθηκεύει αυτούς τους πολίτες ως ενέχυρο για το χρέος. Με τα Μνημόνια δεσμεύει τους πολίτες να εργάζονται στο διηνεκές για την αποπληρωμή του χρέους, με όρους που καθιστούν ουσιαστικά ανέφικτη την απαλλαγή τους από αυτό.

Ο μηχανισμός των χρεών είναι η σύγχρονη μάστιγα που εγκλωβίζει τους λαούς, καθώς χάνεται ο έλεγχος των περιουσιακών στοι χείων και των βασικών υποδομών μιας χώρας και εξαναγκάζει τους πολίτες της να καταβάλλουν φόρο υποτέλειας εφ’ όρου ζωής. Η περιουσία της απαλλοτριώνεται και κατάσχεται. Ή τα έσοδα από αυτή δεσμεύονται από τους δανειστές με παρόμοιες συνέπειες: την οικονομική ανέχεια και τη χρόνια ύφεση, με αποτέλεσμα τη συντριβή του βιοτικού επιπέδου που το σύστημα υποσχόταν στο λαό πριν από μία γενιά. Αλλά τα «πακέτα βοήθειας», όπως κατ’ ευφημισμόν αποκαλούνται τα Μνημόνια, σαν να είναι κάτι απαραίτητο για την επιβίωση της οικονομίας και της απασχόλησης, δεν είναι παρά μηχανισμός αφαίμαξης του πλούτου μιας χώρας από τους διεθνείς δανειστές της.

Όμως, πολλά παράξενα συμβαίνουν... Από εκεί που όλοι μας –όσοι τουλάχιστον θεωρούμε τους εαυτούς μας αντιμνημονιακούς– βλέπαμε τη συμφωνία για το PSI, με όσα αυτή μπορεί να περιέχει (κηδεμονία της χώρας, αγγλικό Δίκαιο, υποθήκευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας κ.λπ.), ως ένα ακόμη βήμα για το οριστικό μας αλυσοδέσιμο στα δεσμά του νέου Μνημονίου, άλλαξαν πολλά.

Κι αναρωτιέμαι: Πού πήγε ο αντιμνημονιακός δημόσιος λόγος; Πού πήγε το σθένος με το οποίο όλοι εμείς αναζητούσαμε με ένταση εναλλακτικές στην πολιτική και στην οικονομία και συζητήσουμε για το πώς θα μπορούσε να έχει διαφορετική πορεία η χώρα; Πού πήγε ο αντιμνημονιακός οίστρος που είχε κυριεύσει το σύνολο της χώρας από το 2011 κι έπειτα; Μήπως όλ’ αυτά τελικά είναι μια μεγάλη μπλόφα, με την οποία, υπό το απειλητικό φάντασμα μιας νέας οικονομικής καταστροφής μας, μας εξανάγκασαν να βάλουμε μόνοι μας την υπογραφή μας κάτω από τον όλεθρό μας; Και να αυτοδιαψευστούμε έτσι, αναιρώντας τους εαυτούς μας και τη σαφέστατη επιλογή μας για αποτίναξη της χρηματοδοτικής κηδεμο νίας και για διαφορετική οικονομική πολιτική, προσαρμοσμένη στο πραγματικό συμφέρον της ελληνικής οικονομίας;

Η ταύτιση των καταστροφικών αυτών πολιτικών, στις οποίες ζητήθηκε με τον ύπουλο αυτό τρόπο η υπογραφή μας, αποδεικνύει ότι η νέα μπλόφα που στήθηκε μπροστά στα μάτια μας εις βάρος του ελληνικού λαού μέσω του PSI είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ όσο θα μπορούσαμε να φανταστούμε κι εμείς οι ίδιοι. Είναι προφανές ότι πρόκειται για τον ίδιο ακριβώς λόγο που ώθησε το γερμανικό άξονα των δανειστών μας με το τραπεζικό τους «σύστημα» να μας επιβάλει να συνυπογράψουμε τον όλεθρό μας, εμφανίζοντας ύπουλα το PSI τάχατες ως «έπαθλο» και όχι ως απαρχή νέων δεινών και μονιμοποίηση της κηδεμονίας για την Ελλάδα.

Γι’ αυτό και η ολωσδιόλου ανεδαφική τρομοκράτηση και η εξύφανση ανυπόστατων σεναρίων καταστροφολογικής φαντασίας για την όλως υποθετική περίπτωση επιστροφής μας στη δραχμή με τη δημιουργία μιας υποσυνείδητης τρομοκρατίας, ώστε να μην διανοηθούμε να μην αποδεχτούμε το PSI και τη νέα δανειακή. Από το «δεν θα έχετε πετρέλαιο» μέχρι το «δεν θα έχετε τρόφιμα» η Νέα Γερμανική Τάξη φαίνεται ότι, όπως ιστορικά γίνεται, απαίτησε τη συνυπογραφή των θυμάτων της στη θηλιά που τους βάζει. Και η «συμμορία των προθύμων» εκτέλεσε την εντολή.

Τα ναζιστικά γουρούνια εξόρισαν 8 ανήλικα παιδιά! Που είναι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Μάλλον αγωνίζονται για τη «δημοκρατία» στη Συρία, μαζί με τους ιμπεριαλιστές!

Το Στρατοδικείο της ‘Ofer (Ramallah) εξέδωσε την απόφαση: 8 ανήλικα παιδάκια που κατοικούν με τις οικογένειές τους στη Beit Ummar (δυτική Χεβρώνα) θα εξοριστούν σε άλλη περιοχή, που θα πρέπει να απέχει τουλάχιστον 40 χιλιόμετρα από τα σπίτια τους και απαγορεύεται πλέον να πηγαίνουν στο Σχολείο με μόνιμη αποβολή τους!

Η αιτιολογία του Στρατοδικείου των ναζί του 21ου αιώνα:«Εξαπέλυσαν πέτρες στους στρατιώτες του ισραηλινού στρατού, συμμετέχοντας σε λαϊκές διαμαρτυρίες»…

Στη διάρκεια της «δίκης» στο Στρατοδικείο της μοναδική «δυτικής δημοκρατίας» στη Μέση Ανατολή, οι γονείς των ανήλικων δέχθηκαν επίθεση από τους στρατιώτες που ήταν μάρτυρες κατηγορίας, γιατί δεν μπορούσαν να ανεχθούν την παρουσία γονιών «τρομοκρατών» και οι ισραηλινοί «δικαστές» τους απέβαλλαν από τη δικαστική αίθουσα για να...

διεξαχθεί «δημοκρατικά» η δίκη!

Οι τρομοκράτες που εξόρισε η «δικαιοσύνη» είναι:

- Zein Hisham Abu Maria 15 ετών

- Basel ‘Ali Abu Maria 15 ετών

- Sa’id ‘Emad Salibi 16 ετών

- Ahmed Mahmoud Salibi 16 ετών

- ‘Aiysh Khaled ‘Awad 16 ετών

- Samer ‘Amer Abu Jawwad 14 ετών

- Bilal Mahmoud ‘Awwad 15 ετών

- Muhab Jawwad 14 ετών.

Σε ποια χώρα του πλανήτη, σε ποιο δικτατορικό καθεστώς, σε ποια φυλακή του κόσμου χωρίζουν οικογένειες από τα ανήλικα παιδιά τους και απαγορεύουν το θεμελιώδες δικαίωμα στη μόρφωση;

Για το είδος της «δημοκρατίας» των αμερικανοσιωνιστών και των κολαούζων τους στην «πολιτισμένη» δύση, ΕΔΩ!

OΜΑΡ Σ.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

«Μας θέλουν ένα άδειο κουφάρι με μια ταμπέλα που θα γράφει “Ελλάδα”, ακριβώς όπως το EFSF είναι ένα άδειο κουφάρι που γράφει

“Προσεχώς τοκογλύφος”»

Ο Πρόεδρος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Πάνος Καμμένος, έστειλε χθες το βράδυ επιστολή με συγκεκριμένες ερωτήσεις προς τους:

1. Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο
2. Υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο,
προκειμένου να τις απαντήσουν όταν θα τις θέσει ο ίδιος σημερα το βράδυ στη συζήτηση στη Βουλή για τη νέα «Δανειακή Σύμβαση», χωρίς να έχουν τη δικαιολογία ότι δεν ήταν έγκαιρα ενημερωμένοι.

Επίσης η ίδια επιστολή επιδόθηκε σήμερα:
1. Στην Πρόεδρο του Αρείου Πάγου
2. Στον Πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους

ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΕΤΑΙ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Όπως καταγγέλλει και αποκαλύπτει ο Πρόεδρος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Πάνος Καμμένος, η συγκυβέρνηση εισηγείται στους εκπροσώπους του Ελληνικού Λαού να υπογράψουν την άνευ όρων παράδοση της πολιτικής διαχείρισης της χώρας κατ’ ουσία σε μια ανώνυμη εταιρία, σε ένα άδειο κουφάρι, στο Λουξεμβούργο

Αυτό το κουφάρι, καίτοι έχει μεν τυπικώς συσταθεί και λειτουργεί, δεν έχει λεφτά, και ουσιαστικά χρησιμοποιείται από τις χώρες του ευρώ για να αποφύγουν τον παράνομο τρόπο δανεισμού με παράνομα τοκογλυφικά επιτόκια, όπως κάνουν τώρα –γιατί ξέρουν ότι έχουμε το δικαίωμα και κάποιοι από εμάς έχουμε και τη θέληση να τα πάρουμε πίσω– και να συνεχίσουν να μας χρεώνουν τοκογλυφικά επιτόκια για όσο αντέξουμε πριν μας σύρουν στα δικαστήρια για να μας τα πάρουν όλα. Μας θέλουν ένα άδειο κουφάρι με μια ταμπέλα που θα γράφει “Ελλάδα”, ακριβώς όπως το EFSF είναι ένα άδειο κουφάρι που γράφει “Προσεχώς τοκογλύφος”.

Είναι καταπληκτική η ευκολία με την οποία οι Δανειστές έχουν στήσει την επιχείρηση καταλήστευσης της χώρας.

ΑΥΡΙΟ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ.......

Η ΡΟΖ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΑΝΟΙΞΕΙ ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΧΑΡΑΜΙΣΤΕ ΕΝΑ 2ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΤΕ,
ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΠΡΙΝ ΚΛΕΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΗΝΗΜΑΤΩΝ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΜΙΑ ΜΟΥΤΖΑ,
ΔΩΡΟ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ.ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΛΗ ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΣΟΚ ΧΕΣΕ ΜΕΣΑ!

Δυο βίντεο που δημιουργούν συνειρμούς

Ευχαριστούμε τον αναγνώστη του μπλοκ μας που μας έστειλε τα δυο βίντεο τα οποία και παραθέτουμε. Στο πρώτο και εν όψει της παρέλασης της 25 Μάρτη γράφει ότι «Η Επανάσταση της 25ης Μαρτίου θα φοβίζει πάντοτε τους παγκόσμιους εξουσιαστές» και συμπληρώνει: «Ίσως ο Κολοκοτρώνης και κάποιοι, λίγοι πάντως, οπλαρχηγοί ήταν οραματιστές. Ήθελαν να κάνουν το όνειρο εφικτό και να παραδώσουν στους απογόνους τους μια Ελλάδα αυτοκυριαρχούμενη. Η επανάσταση του 1821, σήμερα, είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ».

Το κείμενο που συνοδεύει το δεύτερο βίντεο αναφέρει: «Σπάνια πλάνα από τον ΕΛΑΣ, του Θ. Κλάρα, του Σ. Σαράφη και των παλληκαριών τους! Άϊντε και στα .....δικά μας!!!».

Ελευθερία ή θάνατος

Δεν κρύβονται. Απερίφραστα παρουσιάζουν τις προθέσεις και τους στόχους τους με καταιγιστικό ρυθμό.
Την αρχή έκαναν με τον πιο επίσημο τρόπο μέσω της έκθεσης της τρόικας την περασμένη Παρασκευή: «Ο ελληνικός κατώτατος μισθός είναι επίσης ονομαστικά υψηλότερος σε σχέση με τους κύριους ανταγωνιστές της χώρας, κυρίως γειτονικές χώρες και άλλες νότιες ευρωπαϊκές οικονομίες». Πρέπει να γίνεται Βουλγαρία, Αλβανία κλπ για όποιον δεν κατάλαβε.

Τη σκυτάλη πήρε ο γκαουλάιτερ Ραιχενμπαχ ο οποίος ζήτησε (τι άλλο;) μειώσεις κι αυτός και προανήγγειλε "αξιολογήσεις", ως πρώτο στάδιο για χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων καθώς και την άφιξη 40 ελεγκτών που θα ντουμπλάρουν τους δικούς μας υπουργούς και λοιπούς ραγιάδες για να μη ξεφεύγει τίποτα.
«Είμαστε ακόμα στα μισά του δρόμου», δήλωσε ο Ματίας Μορς, εκπρόσωπος της ΕΕ στην τρόικα, σε συνέντευξη που έδωσε προχθές το μεσημέρι στις Βρυξέλλες, ερωτώμενος για το μέχρι πότε οι Έλληνες θα πρέπει να υφίστανται τις μειώσεις μισθών, ενώ το κόστος ζωής και οι τιμές παραμένουν υψηλές.
Για να δέσει το γλυκό με τις περικοπές των 14 δις σε δύο χρόνια έρχεται ο Τόμσεν και λέει ότι: «Η διά βίου εγγύηση της απασχόλησης στον δημόσιο τομέα είναι ένας αναχρονισμός.».
Πώς να κάνεις περικοπές αυτού του μεγέθους αν δεν απολύσεις δημόσιους υπαλλήλους και δεν τσεκουρώσεις ξανά το μισθό τους για να μην είναι υψηλόμισθοι τώρα που άρχισε η κατρακύλα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και μάλιστα όταν έχουν σκοπό να τους πατώσουν σε επίπεδα Βουλγαρίας;

Επειδή όμως φαίνεται ότι είναι χαμηλού επιπέδου αυτές οι δηλώσεις και ίσως κάποιος να μη τις πάρει όσο πρέπει σοβαρά (λέμε τώρα) έρχεται η Λαγκάρντ του ΔΝΤ να δηλώσει: «Για να επανέλθει η χώρα στον δρόμο της ανάπτυξης, είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν επώδυνα μέτρα…, να προχωρήσουν σε υποτίμηση με το να μειώσουν το εργασιακό κόστος…, υπάρχουν μεγάλα περιθώρια ακόμα για αύξηση των εσόδων του κράτους από την είσπραξη των φόρων…». Και από πάνω δουλεύοντας μας δηλώνει «είναι απαραίτητο να καταλάβουν όλοι και να αποδεχθούν τις θυσίες που πρέπει να γίνουν…».

Οι δικοί μας ραγιάδες, παπαδήμιοι και λοιποί νενέκοι, έχουν σκοπό να εφαρμόσουν σαν μετεκλογικό τους πρόγραμμα αυτά που μόλις προαναφέρθηκαν. Ο λαός, οι εργαζόμενοι, μπρος στο θάνατο κάθε αξιοπρεπούς ζωής τους δεν έχουν άλλη επιλογή από το να βροντοφωνάξουν το σύνθημα του 1821: Ελευθερία ή θάνατος!
Και να οργανώσουν την πάλη τους για τη λευτεριά των ονείρων τους, τη λευτεριά των δυνατοτήτων που δίνει η εποχή μας σε κάθε εργαζόμενο, τη λευτεριά των παιδιών μας να σχεδιάσουν το μέλλον τους.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΙΘΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μόλις 46,7 δισ. ευρώ και όχι 105,4 δισ. γλύτωσε η Ελλάδα

H Ελλάδα πέτυχε μια μείωση χρέους, πολύ καθυστερημένα και με τεράστιο «παράπλευρο» κόστος. Η επιταχυνόμενη κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας και το δημοσιονομικό αδιέξοδο υπόσχονται να φέρουν και πάλι στο προσκήνιο το ελληνικό πρόβλημα, αμέσως μετά τις εκλογές, υποχρεώνοντας τη νέα κυβέρνηση να λάβει εφιαλτικά πρόσθετα μέτρα.

Η επιτυχία του PSI είναι βεβαίως αδιαμφισβήτητη. Όμως, καλό είναι οι πανηγυρισμοί να μη σκεπάσουν τη σκληρή αλήθεια. Και αυτή είναι ότι χρωστάμε πλέον

κοντά στο ΜΙΣΟ ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΕΥΡΩ! (110 δισ. από το πρώτο Μνημόνιο, 130 δισ. από το δεύτερο – τη νέα δανειακή σύμβαση, 50 δισ. ελληνικά ομόλογα έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και 140 δισ. έχουν πάρει οι ελληνικές τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σύνολο 430 δισ. ευρώ). Έχει άραγε σκεφτεί κανείς σε πόσες ζωές θα εξοφληθεί αυτό το τεράστιο χρέος;

Ως προς το PSI, το ποσοστό συμμετοχής ξεπέρασε το 85% και έφθασε πάνω από το 95% μετά την ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσης για το υποχρεωτικό «κούρεμα» και των απρόθυμων κατόχων ομολόγων ελληνικού δικαίου. Όμως, η επιτυχία δεν είναι απόλυτη, αφού δεν επιτεύχθηκε ο στόχος για εθελοντική συμμετοχή πάνω από 90%, ώστε να αποφευχθεί το πιστωτικό γεγονός και η πληρωμή των CDS, ως συνέπεια της ενεργοποίησης των ρητρών συλλογικής δράσης. Έτσι, η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει σχεδόν όλες τις συνέπειες μιας χρεοκοπίας, φέροντας για χρόνια ένα στίγμα που θα την κρατήσει εκτός αγορών και εξαρτημένη από τα «πακέτα» των Ευρωπαίων, χωρίς όμως να έχει πετύχει μια ουσιαστική διαγραφή χρέους, που θα δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα της υπερχρέωσης.

Η πραγματική μείωση του χρέους είναι πολύ μικρή για να δικαιολογεί πανηγυρισμούς: Για να πετύχει το ελληνικό Δημόσιο τη διαγραφή των 105,4 δισ. ευρώ, παίρνει νέα δάνεια σχεδόν 60 δισ. ευρώ από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, για να προσφέρει «γλυκαντικό» στους κατόχους ομολόγων, να πληρώσει δεδουλευμένους τόκους και να στηρίξει την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών. Έτσι, το πραγματικό όφελος περιορίζεται σε 46,7 δισ. ευρώ και στη σημαντική μείωση του μέσου κόστους εξυπηρέτησης του χρέους μέχρι το 2042.

Το πραγματικό πρόβλημα, που το αφήνει άλυτο αυτή η διευθέτηση, είναι ότι αποκλείει κάθε περίπτωση να επανέλθει η Ελλάδα αυτήν τη δεκαετία στις αγορές για χρηματοδότηση, τη στιγμή που τα δάνεια διάσωσης φθάνουν (αν αποδειχθούν επαρκή...) για να πορευτούμε ως το τέλος του 2014. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η Ελλάδα θα είναι υποχρεωμένη να ζητήσει εκ νέου ένα μεγάλο δάνειο στήριξης το αργότερο το 2014 (το ΔΝΤ έχει υπολογίσει ότι θα απαιτηθούν τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ επιπλέον), χωρίς βέβαια να αποκλείεται (ίσως είναι και το πιθανότερο) να υπάρξουν αποκλίσεις στο πρόγραμμα που θα επιβάλουν να ζητήσουμε πολύ νωρίτερα το νέο δάνειο. Γιατί είναι αποκλεισμένη η Ελλάδα από τις αγορές, ακόμη κι αν εφαρμόσει το πρόγραμμά της; Γιατί, πολύ απλά, οι επενδυτές βλέπουν ότι στο τέλος του 2014 το 85% του χρέους της Ελλάδας θα έχει μεταφερθεί στους επίσημους πιστωτές (κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και ΔΝΤ), που έχουν προτεραιότητα για την είσπραξη των απαιτήσεών τους έναντι των ιδιωτών. Ουδείς, λοιπόν, θα δεχθεί να προσφέρει χρηματοδότηση γνωρίζοντας ότι είναι τελευταίος στη σειρά για πληρωμή και πρώτος στη σειρά για... «κούρεμα», αν υπάρξει νέα οικονομική αδυναμία της Ελλάδας (κάτι πολύ πιθανό).

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, βέβαια, ότι στις πλατφόρμες ανεπίσημης διαπραγμάτευσης των νέων ελληνικών ομολόγων, που θα δοθούν σε αντάλλαγμα για τα παλιά με το PSI, οι αποδόσεις των νέων τίτλων της χώρας μας, που λήγουν μεταξύ 2023 και 2042, κυμαίνονται από 17%, στις πιο κοντινές διάρκειες, έως και 22% στις μακρινές. Πρόκειται για αποδόσεις πολύ χειρότερες ακόμη και από των πορτογαλικών ομολόγων, που ενσωματώνουν πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας 98% μετά το PSI!

Σημειωτέον ότι για να φθάσει η Ελλάδα στην κατάσταση που θα βρεθεί μετά το PSI, έχοντας ένα χρέος με καλύτερες πιθανότητες διαχείρισης, χρειάσθηκε να μεταφέρει ολόκληρο τον δανεισμό στο αγγλικό δίκαιο, να «προσημειώσει» όλη την περιουσία του Δημοσίου υπέρ των πιστωτών και να δεχθεί ότι στο μέλλον όχι μόνο η δημοσιονομική διαχείριση θα ασκείται στην ουσία από τους πιστωτές αλλά και ότι κάθε κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη, κάθε φορά που θα υπάρχουν αποκλίσεις στον προϋπολογισμό, να λαμβάνει σκληρά διορθωτικά μέτρα κατά του πληθυσμού της ή και να σταματά πληρωμές βασικών δαπανών του κράτους (μισθοί - συντάξεις) για να εξυπηρετεί κατά προτεραιότητα τους πιστωτές. Πρόκειται για μέτρα εκχώρησης κυριαρχίας και δέσμευσης της οικονομικής πολιτικής υπέρ των πιστωτών, που δεν έχουν επιβληθεί σε καμία άλλη χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου μετά τον Πόλεμο.

Το μεγάλο ερώτημα μετά το PSI

Το μεγάλο ερώτημα μετά το PSI είναι αν θα συμβάλει, τουλάχιστον, σε μια στοιχειώδη αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην οικονομία, ώστε να σταματήσει η μαζική εκροή καταθέσεων και να αρχίσουν πάλι να κινητοποιούνται επενδυτές. Τα τελευταία στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η κατάρρευση της οικονομίας παίρνει πολύ γρήγορους ρυθμούς πλέον και απειλεί να εκτροχιάσει το οικονομικό πρόγραμμα αλλά και να προκαλέσει ακραία φαινόμενα κοινωνικής αναταραχής.

Τα αναθεωρημένα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το ΑΕΠ έδειξαν συρρίκνωση κατά 7,5% το τελευταίο τρίμηνο του 2011, ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία οι άνεργοι ξεπέρασαν το 1 εκατομμύριο άτομα στο τέλος του έτους. Ξένοι οίκοι και αναλυτές ελληνικών τραπεζών προβλέπουν ότι, χωρίς αλλαγή πορείας, το ποσοστό της ύφεσης θα ξεπεράσει το 8% φέτος, συντρίβοντας τις επίσημες προβλέψεις για μείωση του ΑΕΠ κατά 4,3%, ενώ πλέον προβάλλει απειλητικό το ενδεχόμενο να συνεχισθεί η κάμψη και το 2013, εξαφανίζοντας τις ελπίδες για θετικό πρόσημο στον ρυθμό ανάπτυξης το δεύτερο εξάμηνο του επόμενου χρόνου.

Τα δημοσιονομικά στοιχεία, την ίδια ώρα, δείχνουν ότι οι αποκλίσεις στην εκτέλεση του περσινού προϋπολογισμού ήταν πολύ σοβαρότερες απ’ όσο παραδεχόταν ως τώρα η κυβέρνηση. Το ταμειακό έλλειμμα ήταν 4,43 δισ. ευρώ μεγαλύτερο από τον στόχο, φθάνοντας τα 24,88 δισ. ευρώ, και η κυβέρνηση αναζητεί σανίδα σωτηρίας στα έσοδα του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, που θα μετρηθούν στο δημοσιονομικό έλλειμμα του 2011 για να εμφανιστεί μια καλύτερη εικόνα του. Ανεξάρτητα από αυτό, όμως, στο υπουργείο Οικονομικών επικρατεί πανικός για την κατάρρευση των εσόδων, ιδίως από τον ΦΠΑ, τους πρώτους μήνες του τρέχοντος έτους, που απειλεί να δημιουργήσει νέα τεράστια «τρύπα» στην εκτέλεση του προϋπολογισμού. Βέβαιο θεωρείται ότι οι αποκλίσεις αυτές θα υποχρεώσουν την επόμενη κυβέρνηση όχι μόνο να συμφωνήσει με την «τρόικα» μέτρα τουλάχιστον 10,6 δισ. ευρώ, που χρειάζονται για το 2013 και το 2014, αλλά και εξαιρετικά επώδυνα μέτρα για το τρέχον έτος. Ουδείς μπορεί να φανταστεί τι ακόμη μπορεί να κοπεί από το Δημόσιο, αλλά η «τρόικα», σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, θα επιμείνει σε μέτρα ακρωτηριασμού του κράτους, με χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο.

Το αδιέξοδο του πειράματος λιτότητας στην Ελλάδα επισημαίνεται με πολύ εύστοχο τρόπο σε ανάλυση της οργάνωσης OpenEurope: Το εξαιρετικά αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας που εφάρμοσε η Ιρλανδία τις δεκαετίες ’80 και ’90 πέτυχε εξοικονόμηση 10% του ΑΕΠ, ενώ από την Ελλάδα ζητείται μια εξοικονόμηση 20% του ΑΕΠ, που είναι αδύνατον να αντιληφθεί κανείς πώς μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να καταδικασθεί η χώρα σε πλήρη διάλυση της οικονομίας.

http://www.badmoney.gr/

Νίκος Κοτζιάς: «Με γεια το κούρεμα - Καλώς το δούλεμα»