Η Ρωσία επιστρέφει δυναμικά στην Ανατολική Μεσόγειο και «κυκλώνει» την Ε.Ε.

31-1-2017


Η Ρωσία ανακάμπτει ως μεγάλη δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο. Μετά τη Συρία σειρά έχει η Λιβύη στην οποία, μέσω του ανερχόμενου στα πολιτικά πράγματα της Λιβύης, στρατηγού Khalifa Haftar, το Κρεμλίνο αποκαθιστά τους στενούς παλαιούς δεσμούς επιρροής του στη χώρα...


του ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΨΑΧΕΙΛΗ

Πλέον, ο στρατηγικός ρόλος της Ρωσίας στη Συρία και τη Λιβύη δημιουργεί ένα τόξο ανάσχεσης των συμφερόντων της ΕΕ στην ευαίσθητη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Αν συνυπολογίσει κανείς το Ρωσικό ρουά ματ στην Κριμαία και πιό πρόσφατα, προσεταιριζόμενη  την Τουρκία, τότε το τόξο ανάσχεσης διευρύνεται έναντι των...
συμφερόντων της ΕΕ στα ανατολικά. Η νέα αρχιτεκτονική σφαιρών επιρροής στα ανατολικά της ΕΕ, έχει ως στόχο την επιβολή των Ρωσικών ενεργειακών συμφερόντων στην ΕΕ και από το νότο, στοιχείο που άπτεται των ζωτικών συμφερόντων της Μόσχας και το οποίο μέχρι πρόσφατα σύσσωμες οι ηγεσίες σε Ευρώπη και ΗΠΑ προσπαθούσαν να αποτρέψουν.

Συρία και Λιβύη, τα διαμάντια του Ρωσικού «στέμματος» στη Μεσόγειο;
Η δυναμική εμπλοκή της Ρωσίας στη Συριακή κρίση το 2015 ήρθε να επισημοποιήσει ένα παλιό όνειρο της Μόσχας για ανάκαμψη στις παλαιές σφαίρες επιρροής της επί σοβιετικής εποχής. Θα λέγαμε πως απλά η Μόσχα έψαχνε την αφορμή ώστε να συνεχίσει το έργο που είχε ξεκινήσει ήδη από το 2014 με την «ανεξαρτητοποίηση» της Κριμαίας από την υπόλοιπη Ουκρανική επικράτεια.
Η καταλυτική εμπλοκή του Κρεμλίνου στη Συρία κατέστησε τη Ρωσία ρυθμιστή των εξελίξεων στην περιοχή της Μεσοποταμίας και του Λεβάντε. Στα πλαίσια του νέου ρόλου της στην περιοχή, η Ρωσία συμφώνησε με την κυβέρνηση Άσσαντ τη μακροχρόνια μίσθωση και επέκταση της Ρωσικής βάσης στην Tartus. Έτσι λοιπόν, ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο στην περιοχή εξασφαλίστηκε για τη Μόσχα, αφού το ένα και μοναδικό της πλωτό αεροπλανοφόρο μάλλον μισθούς δικαιολογεί παρά χρησιμότητα.

Επόμενος σταθμός για τη Ρωσία η Λιβύη. Η αποτυχία του Δυτικού παράγοντα και του ΟΗΕ να συνδράμουν προς την πολιτική σταθερότητα, μάλιστα με τον ΟΗΕ να συνεχίζει με την υποστήριξη ενός θνησιγενούς κυβερνητικού συνασπισμού Ισλαμιστών στην Τρίπολη, έχουν δώσει το προβάδισμα στη Ρωσία η οποία εκμεταλλευόμενη τη νομιμοποίηση του δημοκρατικά εκλεγμένου κοινοβουλίου στο Tobruk και τις επιτυχίες του Λυβικού στρατού (NLA) αποκαθιστά την παλαιά επιρροή της στη χώρα. Αρχηγός του Λυβικού στρατού είναι ο στρατηγός Khalifa Haftar, ανερχόμενος στρατιωτικός (και πολιτικός) ηγέτης στη χώρα, ο οποιός μέσα στην περασμένη χρονιά επισκέφθηκε τρείς φορές τη Μόσχα για συνομιλίες με Ρώσους αξιωματούχους, ενώ πρόσφατα με μια κίνηση ισχύος και μηνύματος με πολλούς αποδέκτες το Κρεμλίνο επέτρεψε την επιβίβασή του στο Ρωσικό αεροπλανοφόρο που έπλεε στην περιοχή, υπήρξαν μέσω τηλεδιάσκεψης συνομιλίες και αποφασίστηκε να τον συνδράμει η Μόσχα με υποστηρικτικό υλικό για τις επιχειρήσεις που διεξάγει στη Λιβύη εναντίον των Ισλαμιστών.

Στόχος της Μόσχας η επιβολή των Ρωσικών ενεργειακών συμφερόντων στην Ευρώπη
Σίγουρα υπάρχουν ιστορικοί και γεωπολιτικοί λόγοι που επέβαλαν στη Ρωσία την αποκατάσταση της παλαιάς επιρροής της σε Συρία και Λιβύη. Όμως, όσο προχωράμε στον 21οαιώνα, τα γεω-οικονομικά συμφέροντα ολοένα και περισσότερο θα υπαγορεύουν τη στρατηγική της Ρωσίας στην παγκόσμια σκακιέρα. Στόχος της Μόσχας είναι η οικοδόμιση ενός τόξου που θα ξεκινά από τα Βαλτικά κράτη, θα διέρχεται της Μαύρης Θάλασσας και θα καταλήγει στην Λιβύη, και θα αποσκοπεί στην ανάσχεση των Ευρωπαικών συμφερόντων προς τα ανατολικά καθώς και στην επιβολή των ρωσικών ενεργειακών συμφερόντων στην ενεργειακά ελλειμματική ΕΕ.

Αυτός ο στόχος είναι ζωτικός για τη Ρωσία. Το Ρωσικό αέριο είναι πολύ ακριβό για να διοχετευθεί σε άλλες αγορές εκτός Ευρώπης και είναι σχεδόν το μόνο εξαγώγιμο προιόν που κρατά ζωντανή την Ρωσική οικονομία. Στο Βορρά τα ρωσικά ενεργειακά συμφέροντα έχουν κλειδώσει με την λειτουργία του κοινού Γερμανο-Ρωσικού αγωγού Nord Stream I, με την κατασκευή του Nord Stream II, και την συζήτηση για την κατασκευή του Nord Stream III. Για τη Μόσχα αναγκαία είναι και η επιβολή ενός νότιου ενεργειακού διαδρόμου καθώς και η συμμετοχή σε ενεργειακά projects τοπικά στην Ανατολική Μεσόγειο. Με τον προσεταιρισμό της Τουρκίας μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στη χώρα τον περασμένο Ιούλη και την όξυνση των σχέσεων με τη Δύση, η Ρωσία εξασφάλισε την επιβολή του λεγόμενου Turkish Stream ή South Stream. Με τον έλεγχο της Συρίας και της Λιβύης εξασφαλίζει έμμεσα τον έλεγχο όλων των ενεργειακών projects στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και όσων projects πρόκειται μελλοντικά να μεταφέρουν ενεργειακά φορτία από την ανατολική Αφρική προς τη Μεσόγειο.
Η ενεργειακή και όχι μόνο κύκλωση της ΕΕ από τη Ρωσία και ο απόλυτος ενεργειακός της έλεγχος, ολοκληρώνεται με την αποκατάσταση της Ρωσικής επιρροής στη Λιβύη και την προώθηση του στρατηγού Haftar στο τιμόνι της χώρας.

Οι εξελίξεις αφορούν και την Ελλάδα
Το πολύ ενδιαφέρον νέο σκηνικό που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον για την Ελλάδα.

Το πρώτο στοιχείο αφορά τη σχέση Σούδας – Tartus, μεταξύ δηλαδή των αμερικανικών και των Ρωσικών συμφερόντων στην περιοχή.

Το δεύτερο στοιχείο σχετίζεται με την ομπρέλα των S-300 που σε λίγο καιρό θα σχηματίζουν ένα τρίγωνο Ελλάδα (Κρήτη) – Συρία (Tartus) – Τουρκία (πολύ πιθανή η προμήθεια).

Ένα τρίτο στοιχείο αφορά τα ενεργειακά projects και τα κοιτάσματα της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Πώς θα διαμορφωθούν οι νέες ισορροπίες;

Τέταρτο στοιχείο αποτελεί η ίδια η εμπλοκή της Ρωσίας με δικές της εταιρείες στην αποκατάσταση και επαναλειτουργία των ενεργειακών εγκαταστάσεων της Λιβύης και πως μετά από δεκαετίες Δυτικού εμπάργκο και αποεπενδύσεων μπορεί να δώσει τέτοια ώθηση στον ενεργειακό τομέα της Λιβύης ώστε να καταστεί ανταγωνιστικός των «Δυτικών» ενεργειακών συμφερόντων στην υπόλοιπη Ανατολική Μεσόγειο (Αίγυπτος, Ισραήλ, Κύπρος, ενδεχομένως και Ελλάδας).

Ένα πρόσθετο πέμπτο στοιχείο είναι το πως τοποθετείται ο Ρωσικός παράγοντας απέναντι στην προσπάθεια νομικής διευθέτησης των για δεκαετίες άλυτων ζητημάτων της ευαίσθητης περιοχής μας, τώρα που επανακάμπτει ως μεγάλη δύναμη η Ρωσία στην περιοχή.

Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε πολλές ακόμη παραμέτρους. Το σημαντικό είναι ότι η Ρωσία ήρθε για να μείνει στην περιοχή και αυτή η πραγματικότητα θα φέρει αλλαγές στις παλιές μετα-Ψυχροπολεμικές ισορροπίες. Η ΕΕ και η Ελλάδα βρίσκονται μπροστά σε νέα γεωστρατηγικά δεδομένα τα οποία θα πρέπει να εκτιμήσουν και να τοποθετηθούν ανάλογα.

Ιμια - Ας πούμε τα πράγματα με τ όνομά τους

31-1-2017

«Σύνεση» και «ρεαλισμός»: Δυο λέξεις πολύτιμες που τείνουν να γίνουν ταυτόσημες με την ατολμία, τα φοβικά σύνδρομα, τον ανεπίτρεπτο ενδοτισμό… Ακόμη και με επιλογές που αγγίζουν τα όρια της εθνικής μειοδοσίας, τις έχουν ταυτίσει ανεκδιήγητοι πολιτικοί στη θλιβερή διαδρομή τους…


Κάποια στιγμή ωστόσο αυτό το παραμύθι θα πρέπει να τελειώσει, και όλοι όσοι στοιχίζονται πίσω από κούφιες λέξεις για να μοστράρουν ως δήθεν εμφορούμενοι από κάποιες πέτσινες δήθεν αρετές, θα πρέπει να λογοδοτήσουν, όχι μονάχα στην ιστορία, αλλά ενδεχομένως ακόμη και στο φυσικό τους δικαστή.

Η 15η Ιουλίου, αφέθηκε να καταγραφεί ως ημέρα μνήμης για ένα δήθεν αποτυχημένο πραξικόπημα στη γείτονα, το οποίο περιέργως πως, στερείται εμπνευστών, στερείται πρωταγωνιστών, στερείται φυσικών και επώνυμων αποδεδειγμένων χορογράφων, και τα μόνα τα οποία του περισσεύουν είναι ένας εθνικοπαράφρονας πρόεδρος που απευθύνει κατηγορίες κατά πάντων, μια ανεξέλεγκτη γεωπολιτική προκλητικότητα που παραδέρνει σε έναν πρωτοφανή παροξυσμό, και η μισή Τουρκική κοινωνία να έχει τεθεί υπό ανελέητο διωγμό, από την υπόλοιπη μισή η οποία πλαισιώνει τις προεδρικές συμμορίες, που...
δρουν ασύδοτες σε ολόκληρη την επικράτεια.

Η 15η Ιουλίου ωστόσο, θα έπρεπε να είχε οριοθετηθεί ως η ημέρα σταθμός κατά την οποία η Ελληνική εξωτερική πολιτική, θα έπρεπε να είχε αποτολμήσει την ολική της επαναφοράμε τρόπο συστηματικό και  σχεδιασμένο, στο βηματισμό της αποφασιστικής ανάκτησης της εθνικής αξιοπρέπειας, και της καθολικής αντιστροφής των όρων τόσο στην εθνοκεντρική διαχείριση των εσωτερικών της υποθέσεων, όσο και στις γεωπολιτικές  προκλήσεις που ακουμπούν το ζωτικό εθνικό της χώρο.

Και όμως… Σε αντίθεση με αυτό το διπλό στόχο που είναι ταυτισμένος απόλυτα με την υπόθεση της εθνικής επιβίωσης και την αυτονόητη υπεράσπιση αδιαπραγμάτευτων εθνικών προτεραιοτήτων, το πολιτικό προσωπικό της χώρας παραμένει εγκλωβισμένο στην ατολμία, στις συμπληγάδες μιας διαρκούς ταπεινωτικής διαπραγμάτευσης με την κοινωνία καθηλωμένη σ ένα καθεστώς ανεπίτρεπτων εκβιασμών και ανελέητων απειλών από τους υποτιθέμενους συμμάχους της, και στα γνωστά διαχρονικά φοβικά σύνδρομα αναφορικά με τη διαχείριση ακόμη και του πυρήνα των εθνικών μας θεμάτων.

Η τουρκική προκλητικότητα που αναβαθμίζεται δραματικά, και το αποκορύφωμά της με τη γνωστή επιχείρηση στην περιοχή των Ιμίων, αλλά και η αμετανόητη κλιμάκωσή της με οπλισμένα μαχητικά που παραβίασαν τον εθνικό εναέριο χώρο την αμέσως επόμενη μέρα, επαναφέρουν με τρόπο καταλυτικό μια σειρά από ζητήματα καθοριστικής σημασίας.

Οι γνωστές γενικόλογες θριαμβολογίες, αναφορικά με τη στάση των ενόπλων μας δυνάμεων στην καρδιά των γεγονότων, είναι καιρός να πάψουν να χρησιμοποιούνται ως φερετζές συγκάλυψης των διαχρονικών πολιτικών ευθυνών. Και φυσικά η επιχειρησιακή ετοιμότητα των ενόπλων δυνάμεων, αξίζει βεβαίως τα αυτοτελή μας συγχαρητήρια τα οποία βεβαίως και δεν επιδέχονται εκπτώσεων. Αυτά ωστόσο δεν μπορούν και δεν πρέπει να διαχέονται με τρόπο που να υποβαθμίζουν ή πολύ περισσότερο να παραμερίζουν τις κορυφαίες ανεπάρκειες οι οποίες είναι πρωτίστως πολιτικές, και σχετίζονται ευθέως με την ίδια τη βούληση του πολιτικού προσωπικού που λαμβάνει τις κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις, τις κρίσιμες στιγμές που τα γεγονότα είναι σε πλήρη εξέλιξη.

Ας επανέλθουμε λοιπόν στα ίδια τα γεγονότα, στους ίδιους τους χειρισμούς, που αποτελούν άλλωστε και την πλέον αυθεντική πηγή για την εξαγωγή χρήσιμων και αντικειμενικών πολιτικών συμπερασμάτων.

Η τουρκική προκλητική παραβίαση που συντελέστηκε στην περιοχή των Ιμίων, είχε ταυτότητα, συγκεκριμένο περιεχόμενο και στόχο, και αυτά περιγράφτηκαν με τρόπο ξεκάθαρο από τους Τούρκους επιτελείς. «Ήταν επίσκεψη ρουτίνας στην ευρύτερη περιοχή και από τα πληρώματα ζητήθηκε να επισκεφτούμε την περιοχή των νησίδων Καρντάκ»δήλωσε ο υπουργός Άμυνας  της Τουρκίας Φικρί Ισίκ.

Ερώτημα πρώτο: στα πλαίσια λοιπόν μιας «επίσκεψης ρουτίνας» όπως χαρακτήρισε ο Τούρκος υπουργός αυτή την ενέργεια, η Τουρκία πραγματοποίησε ή αναγκάστηκε να ματαιώσει την προγραμματισμένη της επιδίωξη??? Η επιλογή της ήταν να εμπλακεί σε επεισόδιο ή να πραγματοποιήσει αυτή την ολιγόλεπτη παρουσία στην περιοχή???

Και για να το ξεκαθαρίσουμε εδώ. Καθόλου δεν υποβαθμίζεται η σημασία της παρουσίας της Ελληνικής ναυτικής δύναμης στο πεδίο των γεγονότων. Αυτό που τονίζεται είναι πως από την Τουρκία ήταν αναμενόμενη αυτή η παρουσία, όπως αναμενόμενη ενδεχομένως ήταν η ανυπαρξία εντολής για ανάληψη παραπέρα δράσης. Και αυτό είναι μια πλευρά που καταδεικνύει την ταυτότητα της πολιτικής βούλησης του πολιτικού προσωπικού και φυσικά διόλου δεν αμφισβητεί την αδιαπραγμάτευτη ευσυνειδησία και επιχειρησιακή ετοιμότητα των ένστολων.

«Ως Τουρκία έχουμε μια συγκεκριμένη προσέγγιση. Το Αιγαίο να γίνει θάλασσα ειρήνης, λίμνη ειρήνης. Όλα τα προβλήματα πρέπει να λύνονται με διάλογο και ειρηνικούς τρόπους. Η στάση μας συνεχίζει να είναι η ίδια στο θέμα αυτό. Δεν θα υπάρξει η παραμικρή αλλαγή στη στάση αυτή, αλλά όλοι πρέπει να γνωρίζουν ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να δεχθεί κανένα τετελεσμένο γεγονός στην περιοχή». Συνέχισε ο Τούρκος υπουργός.

Ερώτημα δεύτερο: Όταν απέναντι σε μια Τουρκία, η οποία πλειοδοτεί σε πρωτοφανή αναθεωρητική ρητορική και πρακτική, η χώρα μας συνεχίζει να αποδέχεται σιωπηρά την προδοτική υπογραφή του Σημίτη στη συμφωνία της Μαδρίτης – η οποία ειρήσθω εν παρόδω πυροδοτεί τα προβλεπόμενα από τη συνθήκη της Λωζάνης – και δεν αναλαμβάνει συγκεκριμένη πρωτοβουλία για την καθολική καταγγελία της, ποιος εμφανίζεται να κερδίζει πρακτικά τη μάχη των εντυπώσεων??? Η «συνετή και σε πελάγη ρεαλισμού πλέουσα» Ελλάδα ή η προκλητική Τουρκία στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης???

Και αν είναι η Ελλάδα αυτή που προσπορίζεται τα διπλωματικά ωφελήματα από αυτού του είδους την αμφιλεγόμενη διαχείριση, τότε που είναι η εκμαίευση διεθνών δηλώσεων στήριξης της χώρας απέναντι σε αυτή την επικίνδυνη προκλητικότητα???

Έγινε σχεδόν κανόνας από τις 15 του Ιουλίου του 2016 και μετά, κάθε πειρατική πρωτοβουλία της Άγκυρας στο θέατρο του Αιγαίου, να αποδίδεται στις ανάγκες του Ερντογάν για «εσωτερική κατανάλωση» στην Τουρκική κοινωνία.

Ερώτημα τρίτο: Αν η υλοποίηση των τουρκικών σχεδιασμών με την ταυτότητα που τους αποδίδεται από τα τουρκικά επιτελεία, γίνεται μονάχα για "εσωτερική κατανάλωση" και δεν αποτελεί βήμα για τη δημιουργία καινούριων τετελεσμένων, τότε η περιστασιακή – απαντητική αντίδραση της Ελλάδας , που δεν εντάσσεται στα πλαίσια ενός συνολικότερου στρατηγικού σχεδιασμού και η οποία στολίζεται μεν με μεγαλόστομες κομπορημοσύνες, αλλά δεν συνοδεύεται από το αυτονόητο που είναι η ΑΜΕΣΗ και ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ της προδοτικής συμφωνίας της Μαδρίτης, δεν είναι για εσωτερική κατανάλωση αλλά συνιστά σχεδιασμένη στρατηγική πρωτοβουλία????

Είναι λοιπόν φανερό, ότι στα πλαίσια αυτής της ερμαφρόδιτης αντιμετώπισης, το πολιτικό προσωπικό ενώ επιχειρεί να ενσωματώσει και βεβαίως να καρπωθεί, με τρόπο όχι πάντοτε δόκιμο, τον απόηχο της επιχειρησιακής ετοιμότητας των ενόπλων μας δυνάμεων, την ίδια στιγμή εξαντλεί τη ρητορική του σε αμφιλεγόμενες δηλώσεις  - πυροτεχνήματα με αποδέκτη πρωτίστως τα ΜΜΕ.
  • Για σύνεση, ρεαλισμό και ψυχραιμία κάνει λόγο ο πολλά βαρύς Καμμένος, εμφανιζόμενος στο σανίδι με διάφορες ενδυματολογικες παραλλαγές…
  • Σύνεση, ρεαλισμό και ψυχραιμία ευαγγελίζεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στα κατά καιρούς διαγγέλματά του…
  • Σύνεση, ρεαλισμό και ψυχραιμία συνιστά ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαμογελώντας ακαθόριστα κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Θεσσαλονίκη…
Ερώτημα τέταρτο: Γιατί κανείς από δαύτους δεν επιχειρεί να δώσει περιεχόμενο σ αυτούς τους όρους??? Από ποιο σημείο και πέρα η ανοχή παύει να είναι σύνεση και ρεαλισμός και ψυχραιμία και εξαλλάσσεται σε κάτι περισσότερο επώδυνο και με πανάκριβο εθνικό κόστος??? Από πότε η σιωπηρή αποδοχή μιας επιζήμιας για τα εθνικά συμφέροντα και στην ουσία της παράνομη συμφωνία, συνιστά συνετή και ψύχραιμη στάση στην εξωτερική πολιτική???

Και ο καθ όλα τραγικός Λοβέρδος??? Αυτός ο πολύτιμος συνεργάτης του πρωτεργάτη της Μαδρίτης είδε πως: «Η απόφαση των οργάνων την ελληνικής πολιτείας έχουν οδηγήσει την Τουρκία σε προκλητικές δηλώσεις και σήμερα σε εμπρηστικές ενέργειες».

Κατά τον κύριο Λοβέρδο δηλαδή, οι Τούρκοι εν πολλοίς μπορεί και να νομιμοποιούνται να τσαμπουκαλεύονται, αφού τα Ελληνικά δικαστήρια δεν έκαναν το χατήρι του Ερντογάν να επισφραγίσουν με την απόφασή τους, μια ακόμη φοβική και ενδοτική στάση του πολιτικού προσωπικού. Πρωτάκουστα πράγματα…

Εν κατακλείδι και εκ των πραγμάτων, δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι να τονίσουμε γι ακόμη μία φορά τα αυτονόητα.

Αυτονόητο πρώτο: Η αποτελεσματική προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, δεν είναι μια υπόθεση επετειακή αλλά μια διαρκής πρώτιστη υποχρέωση, βασισμένη σε σχεδιασμό και με αποσαφηνισμένα ζητούμενα, ασκούμενη με τρόπο τέτοιο ώστε να μην αναγκάζεται να απαντά, αλλά να αποθαρρύνει προκαταβολικά κάθε επίδοξο από κάθε είδους επετειακές προκλήσεις.

Αυτονόητο δεύτερο: Η συνεπής και αποφασιστική προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, δε συντελείται μπροστά στις κάμερες με αποδέκτη το εσωτερικό ακροατήριο που παραμένει παρκαρισμένο στη θέση του ψηφοφόρου, αλλά εκεί που γράφονται οι σελίδες της γεωπολιτικής και με ακροατή τον κάθε επίδοξο που επιχειρεί να αμφισβητήσει την Ελληνική υπογραφή στην ούγια του βιβλίου της ιστορίας.

Αυτονόητο τρίτο: Η ασυμβίβαστη προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, δε συντελείται σ ένα περιβάλλον γκρίζο από συμφωνίες ντροπής, αλλά στο καταγάλανο περιβάλλον των αδιαπραγμάτευτων κεκτημένων. Και το έκτρωμα της Μαδρίτης, είναι το αποφασιστικό εμπόδιο το οποίο θα έπρεπε ήδη να έχει αποκαθηλωθεί, και οι πρωταίτιοι της υπογραφής του θα έπρεπε ήδη να είχαν οδηγηθεί στο φυσικό δικαστή τους.

Αυτονόητο τέταρτο: Η αποτελεσματική προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, δεν συνάδει με πολιτικό προσωπικό που προσκυνά και αποδέχεται τη συντριβή της αποτρεπτικής ισχύος των ενόπλων δυνάμεων της χώρας στις συμπληγάδες των κατοχικών μνημονίων με εκτελεστές τους Σόιμπλε, Τόμσεν, Βελκουλέσκου και λοιπούς. Δεν συνάδει καν με την αποδοχή κατοχικού καθεστώτος στη χώρα. Και φυσικά δεν συνάδει με την ανοχή της παρουσίας του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο σε ρόλο τροχονόμου της τουρκικής προκλητικότητας.

Αντί λοιπόν η περισσή πολιτική υποκρισία να παρελαύνει στο φακό καμαρώνοντας για όλα όσα υποτίθεται εμπόδισε με την «αποφασιστικότητα» και τη «συνετή» στάση της να επαναληφθούν στα Ίμια, μήπως είναι προτιμότερο ν αναρωτηθούμε όλοι για το απλούστερο και το πασιφανές???
Η Ελλάδα σήμερα ασκεί εθνική κυριαρχία στα Ίμια??? Και αν όχι… Τις πταίει??? 
Πότε κρίθηκε??? Γιατί δεν κρίθηκε ο βασικός υπαίτιος αυτής της τραγικής εξέλιξης??? 
Πόσο συνένοχοι είναι όσοι δεν τον παρέπεμψαν σε κρίση???

Και τελικά πόσο τελεσφόρες είναι οι όποιες «απαντήσεις» σε επίπεδο επικοινωνιακό, αν η εθνική κυριαρχία δεν ανακτάται σε ένα τμήμα της Ελληνικής επικράτειας???

Και επειδή θα εμφανιστούν και πάλι οι κουτοπόνηροι του διαδικτύου και θα αναρωτηθούν με το γνωστό ύφος: "Μα τι να κάνουμε??? Πόλεμο θέλετε να κάνουμε???"... Απαντώ:

Ο πόλεμος αποφεύγεται, μόνο αν πειστεί ο αντίπαλος ότι θα πληρώσει πανάκριβο τίμημα για τον τσαμπουκά του. Η διαρκής υποχωρητικότητα... Η υποτιθέμενη "σύνεση"... Και ο υποκρτικός "ρεαλισμός"... Όχι μονάχα δεν αποτρέπουν τον πόλεμο, αλλά ανοίγουν διάπλατα τις ορέξεις, και αυτό που φέρνουν αργά ή γρήγορα, είναι ΚΑΙ πόλεμο... ΚΑΙ εθνικές τραγωδίες...

Tο Μικρό λεξικό της κρίσης


Ευρωπαϊκή Αριστερά: Πρώην υπάλληλοι της Σοβιετίας που όταν πέθαινε το αφεντικό τους έψαξαν και βρήκαν νέο αφεντικό, πρώτα τις ΗΠΑ και μετά τη Γερμανία
Κυπριακό/διαπραγμάτευση: Η επιδίωξη του πολιτικού συστήματος να επιβάλει στους Κύπριους την τουρκική κατοχή στο νησί τους.
Διεθνιστές: Ουτοπιστές που θέλουν να μοιάζουν στους ομοϊδεάτες τους στο Νταβός και για αυτό τους υπηρετούν πιστά.

Μεταναστευτικό: Βιομηχανία εκμετάλλευσης ανθρώπων που έχουν ανάγκη και ανθρώπων που έχουν ανάγκη να βοηθήσουν τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη βοήθειας. Επίσης, τακτικό όπλο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, στην τελική μορφή του και πυρηνικό.

Πέτρος Αργυρίου


Άκρα αριστερά: Παρακρατικός μηχανισμός που χρησιμοποιεί η δεξιά έχοντας την στήριξη της αριστεράς
Άκρα Δεξιά: Η αναβίωση της μεταπολεμικής συντηρητικής δεξιάς που προέκυψε από την ανάγκη των πληθυσμών να προστατεύσουν την εθνική τους κυριαρχία από τον προοδευτισμό. Οι προοδευτικοί έχοντας μετατοπίσει το πολιτικό φάσμα, μετατόπισαν τον εαυτό τους από τον έμπρακτο εξτρεμισμό τους στο κέντρο όπου συνάντησαν τους ουκρανούς ναζί και τα τζιχάντια.
Ανάπτυξη: Μεγάλη θεότητα της μνημονιακής μυθολογίας
Ανθρωπιστικοί πόλεμοι: Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Ανθρωπότητα: Παρασιτικό είδος που καταστρέφει πλανήτες για να πλουτίσει. Καρκίνωμα της φύσης με εξαιρέσεις μεγαλειωδών μονάδων που το κάνουν να νομίζει πως είναι όμοιο τους αφού πρώτα συνήθως τα εξολοθρεύει με κάθε δυνατό τρόπο
Αξιοπρέπεια: επικίνδυνα ηλίθια παράνομη τύπισσα επικηρυγμένη από τον οικονομισμό
Αρτέμης Σώρρας: Το λαμπρότερο παράδειγμα της ελληνικής παράνοιας κι απατεωνιάς
Βασίλης Λεβέντης: Πρώην πολιτικός κλόουν που μετατράπηκε σε πολιτικό ρυθμιστή από τους ανθρώπους πίσω από τον κολλητό του τον Φλαμπουράρη.
Δημοκρατία (σύγχρονη): Μηχανισμός επιβολής της βούλησης των λίγων με την εκλογική συναίνεση των πολλών
Δημοσιογράφοι: Πουτάνες του συστήματος που περνάν τη γραμμή των αφεντικών τους στο μυαλό των ανθρώπων
Δημιουργική ασάφεια: Η ασάφεια που προκύπτει όταν αμφισβητείς τη λιτότητα αλλά όχι τους μηχανισμούς μέσω των οποίων επιβάλλεται.
Δημοσιονομική Προσαρμογή: Λιτότητα μέχρι θανάτου
Διεθνιστές: Ουτοπιστές που θέλουν να μοιάξουν στους ομοϊδεάτες τους στο Νταβός και για αυτό τους υπηρετούν πιστά.
Δικαιωματισμός: Μηχανισμός της παγκοσμιοποίησης που προστατεύει τα δικαιώματα των μειονοτήτων για να μπορεί να καταστρέφει τα κεκτημένα δικαιώματα των πλειονοτήτων
Ελλάδα: Πρώην μεγάλο πλυντήριο χρήματος, νυν χωματερή χρέους και μεταναστών.
Ελπίδα: Πολύτιμο δέρμα που αφαιρείται από ζωντανό ομώνυμο πλάσμα από αριστερούς εκδοροσφαγείς που πλούτισαν από το εμπόριο της
Έντιμος συμβιβασμός: Ο φερετζές της προδοσίας
Επενδύσεις: Το άλλοθι της αποεπένδυσης και της ακατάσχετης διαρροής εγχώριου πλούτου προς το εξωτερικό
Εταίροι: Οι αποικειοκράτες του Νότου που πηδάν τις εταίρες του Νότου
Ευρωπαϊκή Αριστερά: Πρώην υπάλληλοι της Σοβιετίας που όταν πέθαινε το αφεντικό τους έψαξαν και βρήκαν νέο αφεντικό, πρώτα τις ΗΠΑ και μετά τη Γερμανία
Ευρωπαϊκή Ένωση: Ο Βόλφγκανγκ μπανγκ Σόιμπλε
Ευρωπαϊκός Προσανατολισμός: Η έντεχνα καλλεργημένη ψευδαίσθηση ότι η Ευρώπη σε αγαπάει όταν είσαι η μοναδική χώρα που η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της προστέθηκε στο δημόσιο χρέος της και η μοναδική χώρα που δεν περιλαμβάνεται στο quantitative  easing. Γενικά μαλάκα μου, είσαι χώρα μοναδική
Θεσμοί: Η θεσμοποίηση του κουαρτέτου από τον Γιάνη Βαρουφάκη
Κανονικότητα: Όρος που εφεύρε ο δημιοσοκάφρος Άρης Πρωκτοσάλτας για να αποκρύψει το γεγονός ότι όλα έχουν γίνει πουτάνα και θα γίνουν ακόμη πιο πουτάνα.
Κίνημα δεν πληρώνω: Γενναίο κίνημα ανυποταγής που μετά το ξεπούλημα ΣΥΡΙΖΑ όσοι συμμετείχαν θα το πληρώσουν με το παραπάνω.
Κυπριακό/διαπραγμάτευση: Η επιδίωξη του πολιτικού συστήματος να επιβάλει στους Κύπριους την τουρκική κατοχή στο νησί τους.
Hot spots: Η διάσπαση της Αμυγδαλέζας σε πολλές τέντες.
Λαϊκιστές: Αυτοί που θεωρούν ότι στο σύγχρονο κόσμο έχει θέση η λαϊκή βούληση, πολιτικοί αντίπαλοι των κυρίαρχων ελιτιστών
Λαϊκιστές (Ελλάδα): Αυτοί που λενε στον κόσμο αυτά που θέλει να ακούσει για να εφαρμόσουν τα ακριβώς αντίθετα: Συνώνυμα: ΓΑΠ, Αλέξης Τσίπρας.
Ο λαϊκιστής Trump στις 6 πρώτες μέρες της προεδρίας του έχει υπογράψει τα περισσότερα  από όσα έλεγε ότι θα κάνει προεκλογικά. Ο αριστερός λαϊκιστής Τσίπρας, μαζί με τον εθνικιστή λαϊκιστή Καμμένο, στα δύο πρώτα χρόνια της πρωθυπουργίας τους εχουν υπογράψει τα περισσότερα που προεκλογικά αντιπάλευαν.
Λιτός βίος: βλ. δημοσιονομική προσαρμογή
Μεταναστευτικό: Βιομηχανία εκμετάλλευσης ανθρώπων που έχουν ανάγκη και ανθρώπων που έχουν ανάγκη να βοηθήσουν τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη βοήθειας. Επίσης, τακτικό όπλο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, στην τελική μορφή του και πυρηνικό.
Μη βιώσιμο χρέος: Λογικότατη θέση αλλά και κόλπο του προεκλογικού Σύριζα για να φάει τη θέση του Σαμαρά. Όταν το ΔΝΤ υιοθέτησε την πρώην  θέση ΣΥΡΙΖΑ, οι Συριζανέλ θέλησαν να διώξουν και το ΔΝΤ.
Μοσχαράκι γάλακτος: Η δολοφονία ενός βρέφους για την ικανοποίηση των ορέξεων του ανθρωπίνου είδους
Πολιτική: η τέχνη της εξαπάτησης
Πολιτική σταθερότητα (Ελλάδα): 4 εκλογές σε εφτά χρόνια και δέκα υπουργοί οικονομικών
Πολιτική σταθερότητα (Ιταλία): Η κατάργηση των εκλογών με τρεις διαδοχικούς διορισμένους πρωθυπουργούς
Πολιτική ΣΥΡΙΖΑ: Η εξίσωση προς τα κάτω της μεσαίας τάξης στο όνομα της προστασίας των αδυνάτων.
Πρόγραμμα θεσσαλονίκης: Εξαιρετικό δείγμα ελληνικού μαύρου χιούμορ.
Προοδευτικός: Οπαδός της Προοδευτικής που τα παίρνει κρυφά από τον Ολυμπιακό.
Προσωπική διαφορά: Οι διαφορές που είχε ο μνημονιοφάγος Κατρούγκαλος με τους συνταξιούχους, πούστικη προπαρασκευή για την επόμενη κλοπή των δεδουλευμένων του λαού.
Σκουριές: Το πιο γενναίο πεδίο μάχης ιθαγενών που προσπάθησαν να προστατεύσουν τον πανέμορφο τόπο τους από την επίθεση του νεοφιλελευθερισμού. Μια ακόμη μεγάλη ιστορική ήττα χάρη στους προδότες του ΣΥΡΙΖΑ
ΣΥΡΙΖΑ: Δέκα κώλοι που βρήκαν καρέκλες.
Agriazwa.blogspot.com: Το προσωπικό blog ενός κακομοίρη μαλάκα που νομίζει ότι θα επιβιώσει γράφοντας αλήθειες στη χώρα του ψέματος και της κομπίνα

https://seisaxthia.wordpress.com/

Ζωή Κωνσταντοπούλου... on fire! Τσίπρας, ιππότες και... μαύρες κότες!

30 Ιανουαρίου 2017



Σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη, η Ζωή Κωνσταντοπούλου αναφέρθηκε στην πολιτική επικαιρότητα, αλλά δεν παρέλειψε να εξαπολύσει νέα επίθεση εναντίον του Αλέξη Τσίπρα. Από τα "πυρά" της δεν ξέφυγε ούτε ο Αλέκος Φλαμπουράρης με την ίδια να χρησιμοποιεί "σκληρές" εκφράσεις.



Στην τηλεοπτική εκπομπή Καλημέρα, του ΣΚΑΪ, εμφανίστηκε η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου. Κληθείσα να σχολιάσει την απόρρητη έκθεση του ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος και τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, αλλά και την "απάντηση" του ESM (σ.σ. που έδειξε για ακόμη μια φορά πως οι απόψεις των Ευρωπαίων και του Ταμείου είναι... η μέρα με τη νύχτα), η Ζωή Κωνσταντοπούλου τόνισε:

"Δεν μιλάμε ούτε για κυβέρνηση που διαπραγματεύεται, ούτε για δήθεν εταίρους που κάτι ζητούν σε μία διαπραγμάτευση. Είμαστε σε ένα καθεστώς επιβολής στη χώρα, σε ένα καθεστώς κατάλυσης της Δημοκρατίας, η οποία έχει υλοποιηθεί από τους δανειστές, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΔΝΤ και διεκπεραιώνεται όλο αυτό τον καιρό από την κυβέρνηση Τσίπρα".
"Θα ζητείται κι άλλο αίμα. Δεν έχει καμία επιρροή στο τι ζητείται, το πόσο καλά αποδίδει η όποθια κυβέρνηση. Είτε λέγεται κυβέρνηση Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά ή Τσίπρα. Ένα και το αυτό. Το καθεστώς αυτό έχει ως στόχο να συρρικνώσει έως εξαφανίσεως την αξιοπρέπεια των πολιτών και την ίδια τους τη ζωή. Στοχεύει στη ζωή μας, εξαφανίζει ανθρώπινες ζωές και οι μνημονιακές κυβερνήσεις μέχρι αυτή τη στιγμή παραδίδουν γη και ύδωρ στο βωμό της ανθρωποθυσίας που έχουν στήσει οι δανειστές", συμπλήρωσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, επιτιθέμενη στην κυβέρνηση που "τα έδωσε όλα, ως μη όφειλε το καλοκαίρι του 2015", τονίζοντας ακόμη πως το σκηνικό σήμερα είναι πανομοιότυπο με εκείνο το... ταραχώδες καλοκαίρι.
Νέα επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα - "Να τον χαίρεστε", είπε για Φλαμπουράρη!
Στη συνέχεια η κουβέντα πήγε στον πρωθυπουργό, με τον δημοσιογράφο να της επισημαίνει πως "γνωρίζει καλά τον Αλέξη Τσίπρα" και την Ζωή Κωνσταντοπούλου να απαντά αμέσως πως "όπως φάνηκε νόμιζα ότι τον ήξερα πιο καλά".
Αμέσως μετά ο παρουσιαστής της εκπομπής της θύμησε πως... κάποτε ο Αλέξης Τσίπρας της κράταγε την ομπρέλα έξω από τη Βουλή για να μη βρέχει, χαρακτηρίζοντάς τον ιππότη!
Ξανά... αμέσως, η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας απάντησε με μια φράση που όλοι είπαμε όταν ήμασταν... παιδιά: "Τώρα θα έλεγα τί λένε τα μικρά παιδιά για τους ιππότες και τις μαύρες κότες(!)", απάντησε χαρακτηριστικά.
Στο τέλος του πρώτου κομματιού της συνέντευξης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ενημερώθηκεπ πως στη συνέχεια της εκπομπής θα "έβγαινε" ο Αλέκος Φλαμπουράρης, με την ίδια να σχολιάζει: "Να τον χαίρεστε"!
Συνεχίζοντας, τόνισε: "Κάποια πρόσωπα έχουν διαδραματίσει έναν ρόλο πολύ συγκεκριμένο. Για τον κύριο Φλαμπουράρη μίλησα ήδη από το καλοκαίρι του '15. Ο κύριος Φλαμπουράρης προσπάθησε τότε να μου ασκήσει επιρροή προκειμένου να μην φέρω τον Στουρνάρα στη Βουλή με βίαιη προσαγωγή".
Δείτε το απόσπασμα για ΔΝΤ, Αλέξη Τσίπρα και Αλέκο Φλαμπουράρη (σ.σ. μετά το 16:00)



Επίθεση στον Φλαμπουράρη... μέρος δεύτερο
Σχετικά με τον Αλέκο Φλαμπουράρη, η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν σταμάτησε εκεί. Στο δεύτερο κομμάτι της συνέντευξης, η αρχηγός της Πλεύσης Ελευθερίας δήλωσε:
"Σας θυμίζω ότι τότε έγινε ένα πολύ χυδαίο παιχνίδι. Μια πολύ χυδαία επιχείρηση στοχοποίησής μου και δαιμονοποίησής μου, μέσα από τα συνδεδεμένα με το πρωθυπουργικό γραφείο με παρουσίαζαν από τρελή, γραφική, ψυχοπαθή κοκ. Την ημέρα της ψήφισης του μνημονίου, τα κεντρικά μέσα που συνδέονταν με τον πρωθυπουργό, με πηχυαίους τίτλους με εμφάνιζαν ως ψυχοπαθή και το ίδιο και ο κύριος Φλαμπουράρης ισχυριζόταν από τηλεοράσεως ότι για να υπερασπίζεται κανείς ότι δεν πρέπει να περάσει το μνημόνιο, πρέπει να έχει κάποιου είδους διαταραχή".
Δείτε το δεύτερο απόσπασμα της συνέντευξης της Ζωής Κωνσταντοπούλου


http://www.newsit.gr/politikh/Zoi-Konstantopoyloy-on-fire-Tsipras-ippotes-kai-mayres-kotes-vids/695809?utm_campaign=shareaholic&utm_medium=facebook&utm_source=socialnetwork

NTOKOYMENTO: Ποιοι και πως οργάνωσαν το έγκλημα κατά της χώρας μας!

 Τα ονόματα και οι εταιρίες που έκαψαν την Ελλάδα

Φανταστείτε μια πολεμική ενέργεια! Μια δολιοφθορά στις γραμμές του «εχθρού»!  Μια πολεμική σύρραξη ανάμεσα σε δύο στρατούς! Ποια είναι τα «εργαλεία» που χρειάζεται ένας επιτιθέμενος; Σίγουρα... τα πυρομαχικά και σίγουρα ένα σχέδιο δράσης εναντίον του αμυνόμενου!!!...



30-1-2017

Στην περίπτωση της επίθεσης στην Ελλάδα, ποια ήταν τα εργαλεία της κρίσης; Ποια ήταν τα όπλα στη φαρέτρα του «εχθρού» και ποιο ήταν το σχέδιό του; Διότι εδώ και δύο χρόνια που ο Ελληνικός λαός δέχεται μια... πολεμικού τύπου επίθεση, κάποιοι στην Ελλάδα, εξακολουθούν να κρύβουν από τους Ελληνες ακόμη και το όνομα του «εχθρού»! 

Αντίθετα σε γειτονικές χώρες, γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι είναι οι επιτιθέμενοι και ποιο είναι το σχέδιο τους!
Εδώ, εξακολουθούμε να τους ονομάζουμε γενικά κι αόριστα ... ως «αγορές» διότι η διαπλοκή των πολιτικών με τον δημοσιογραφικό κόσμο, μέσω της διαφημιστικής πίτας, δεν επιτρέπει ούτε καν το όνομα τους να αναφερθεί!!!

Και ναι μεν η Ευρώπη είναι συνένοχη και συμμέτοχη στο έγκλημα κατά της χώρας μας, στην Ελλάδα, με μεγάλη ευκολία αναφερόμαστε στον ... «εχθρό» όταν είναι 
made in USA αλλά με μεγάλη δυσκολία αναφερόμαστε στον εχθρό όταν είναι ... ευρωπαίος και μοιράζει διαφημίσεις στα κανάλια και στις εφημερίδες!!

Μάλιστα στις 3 Μαρτίου 2010, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ κατηγόρησε επίσημα, τους Τζορτζ Σόρος, Τζον Πόλσον, Στίβεν Κοέν και Ντέιβιντ Αϊχορν, διότι σχεδίασαν την επίθεση στο ευρώ και κατ επέκταση και την επίθεση στην Ελλάδα!

Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι στην Ευρώπη και συνεπώς στην Ελλάδα, θα εξαντλούσαν κάθε νομική δραστηριότητα εναντίον τους, εντούτοις, ουδείς άδραξε αυτή την μοναδική ευκαιρία και στη Γηραιά Ηπειρο δεν κουνήθηκε φύλο!!!
Το ποιοι είναι αυτοί οι κύριοι θα το δείτε παρακάτω και θα αντιληφθείτε το ΓΙΑΤΙ! Πάμε όμως να εξετάσουμε τα πράγματα με ψυχραιμία!

ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΡΊΣΗΣ

CDS – Ασφάλιστρα κινδύνου
Εξι ήταν τα εργαλεία με τα οποία κατασκευάστηκε ... εργαστηριακά η κρίση και ο ιός απελευθερώθηκε στην Ευρώπη ! 
Επιλογή; Τα «κράτη-γουρούνια» (PIGS, από τα αρχικά των λέξεων, Portugal IrelandGreekSpain) είχαν προεπιλεγεί και στα «εργαστήρια» των τοκογλύφων είχαν γίνει οι απαραίτητες «προσομοιώσεις» με αποτέλεσμα να επιλεγεί ως καλύτερος στόχος, η Ελλάδα, για την τελική επίθεση κατά του Ευρώ, η οποία δεν έχει γίνει ακόμη! 

Ποια ήταν λοιπόν τα εργαλεία αυτά;
Το πρώτο εργαλείο ήταν τα «ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) που ενώ σχεδιάστηκε για την ασφάλεια των ομολόγων, εντούτοις χρησιμοποιήθηκε ανεξέλεγκτα και χωρίς εποπτικό μηχανισμό, 
Πουθενά!
 
Υποτίθεται ότι τα 
CDS διασφαλίζουν τους κατόχους ομολόγων έναντι της χρεοκοπίας του εκδότη τους! 

Με δεδομένο όμως ότι επέτρεψαν να κατέχουν ασφάλιστρα κινδύνου (
CDS) ακόμη κι άτομα που δεν έχουν αγοράσει ομόλογα 
μιας χώρας, επέτρεψαν το σπεκουλάρισμα των τζογαδόρων.
 

Κάποτε είχα γράψει ότι όταν κατέχει 
CDS, ένας μη κάτοχος ομολόγων, είναι σα να επιτρέπουν οι τράπεζες που δίνουν δάνεια, να αγοράζονται ασφάλειες επί των κατοικιών, και από όσους δεν έχουν σχέση με το εκάστοτε σπίτι!

Δηλαδή, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί, αν πάρετε ένα στεγαστικό δάνειο, και ο γείτονας σας, μπορεί να αγοράζει και να πουλά την ασφάλιση του σπιτιού που αγοράσατε.
 

Κάποια στιγμή, αν το ασφάλιστρο πάει στα ύψη, τότε, τι πιο φυσικό, να βάλει φωτιά στο σπίτι σας, προκειμένου να εισπράξει το υψηλότατο ασφάλιστρο, που κάποτε το είχε αγοράσει πάμφθηνα!!!

Πέραν των 
Cds, ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ήταν τρεις επενδυτικές τράπεζες και τρεις οίκοι αξιολόγησης.
Τράπεζες – Επενδ. Εταιρίες:
 
GOLDMAN SACHS
NEUBERGER BERMAN (συμφερόντων Rotschild)
BLACKROCK, U.K.(συμφερόντων Rotschild)
Οίκοι Πιστοληπτικής Αξιολόγησης:
FITCH
MOODY's
STANDARD & POOR (S&P)

Χρονικά, η κρίση είχε αρχίσει να σχεδιάζεται, πριν καν τυπωθεί το πρώτο χαρτονόμισμα του Ευρώ.
 
Στην Ελλάδα η Goldman Sachs είχε αλλωσει το κράτος από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης του Κώστα Σημίτη και μεγαλούργησε επί ημερών Γιάννου Παπαντωνίου!

Σταχυολογούμε χρονικά, μερικές κινήσεις των «εργαλείων» αυτών στην Ελλάδα για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον ρόλο τους καλύτερα:

2000: Η 
Goldman Sachs εκπονεί το Πρόγραμμα ΑΡΙΑΔΝΗ το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα πρόγραμμα χρηματιστηριακής δανειοδότησης που παρουσιαζόταν ως ...
πώληση, ώστε να ικανοποιηθούν τα κριτήρια του Μάαστριχτ και να πανηγυρίζει η κυβέρνηση Σημίτη!

2002: Η 
Goldman Sachs εκπονεί το Πρόγραμμα ΑΙΟΛΟΣ, με αντάλλαγμα την παραχώρηση δικαιωμάτων χρήσης αεροδρομίων και τυχερών παιχνιδιών.

2005: Η 
Goldman Sachs πουλάει αυτό το χρηματιστηριακό «προϊόν» στην Εθνική Τράπεζα, η οποία το κράτησε μέχρι το 2008.
Με τη βοήθεια της Goldman Sachs ιδρύεται η εταιρεία ΤΙΤΛΟΣ στην οποία μεταφέρεται το «προϊόν».
Η Εθνική Τράπεζα εξασφαλίζει τα ομόλογα της εταιρείας ΤΙΤΛΟΣ και τα παραχωρεί στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα (ΚΤΕ), παίρνοντας δανειακά κεφάλαια.

2009
 (Οκτώβριος): Έρχεται στην Ελλάδα κλιμάκιο αξιωματούχων της Goldman Sachs και προτείνει τη χρήση ενός νέου χρηματιστηριακού «προϊόντος» για την κάλυψη των αναγκών της χώρας για το 2009 και 2010. 
Η πρόταση δεν βρήκε ανταπόκριση.
Λίγες μέρες αργότερα: ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα, από Α σε Α-. Σημειώνεται πτώση της μετοχής της ΕΤΕ στο Χρηματιστήριο της Ν.Υ.

2009
 (αρχές Νοεμβρίου): Έρχεται στην Ελλάδα δεύτερο κλιμάκιο αξιωματούχων της Goldman Sachs για να μεταπείσει τους Έλληνες ιθύνοντες.
● Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων:
Στο Χρηματιστήριο της Ν.Υ.: οι τιμές της μετοχής της ΕΤΕ αυξάνονται. Στο Χρηματιστήριο Αθηνών: σημειώνεται άνοδος, καιoι πιέσεις στην αγορά ομολόγων και CDS σταματούν.

● Μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων,

Στο Χρηματιστήριο Ν.Υ.:
(α) Σημειώνονται αθρόες πωλήσεις μετοχών της Εθνικής και στο ΧΑ μετοχών όλου του τραπεζικού τομέα, Εθνική,AlphaEurobank, κ.α.
(β) Οι τιμές των ελληνικών ομολόγων πέφτουν.
(γ) Τα επιτόκια δανεισμού αυξάνονται.

2009
 (12 Δεκεμβρίου): Ο οίκος Fitch ανακοινώνει νέα υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας (στην κατηγορία ΒΒΒ+), πετώντας την έξω από την αγορά ομολόγων.
2009 (μέσα Δεκεμβρίου): Οι οίκοι 
Moody's και S&P μπαίνουν στο παιχνίδι, υποβαθμίζουν κι αυτοί την Ελλάδα, προκαλώντας γενικό ξεπούλημα των ομολόγων της και απογείωση του κόστους δανεισμού της.
 
2010
 (Απρίλιος): Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει ξανά την Ελλάδα (σε ΒΒΒ-) σηματοδοτώντας και τυπικά την χρηματοπιστωτική πτώχευση της Ελλάδας και εκεί αρχίζει να γίνεται ορατό στους Ελληνες το δράμα που θα ζήσουν.

Ποιοι είναι όμως πίσω από τις αοριστολογίες των δημοσιογράφων που αποκαλούν τον εχθρό μας ως ... αγορές;

ΤΟ 
WHO IS WHO ΤΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
 
NEUBERGER BERMAN
Έχει θέσεις στην Τράπεζα Ελλάδας, Εθνική, Eurobank Ergasias, Εμπορική
Είναι ο 1ος μεγαλύτερος διεθνής επενδυτής στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Είναι ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ και μεγαλομέτοχος στη Goldman Sachs
Είναι ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ και μεγαλομέτοχος στον οίκο πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch
 
BLACKROCKHNΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
Έχει θέσεις στην Τράπεζα Ελλάδας, Εθνική, Eurobank Ergasias, Εμπορική
Είναι ο 2ος μεγαλύτερος διεθνής επενδυτής στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Είναι μεγαλομέτοχος στη Goldman Sachs
Είναι μεγαλομέτοχος στους οίκους Moody's και S & P
 
NEUBERGER BERMAN
Κανείς σήμερα δεν θυμάται ότι η NEUBERGER BERMAN είναι μία από τις εταιρίες που πρωτοστάτησαν στην επίθεση και στην πτώση του Χρηματιστηρίου Αθηνών, πουλώντας μέσα στο τελευταίο τρίμηνο του 2009, (κρατηθείτε) 1.700.000 μετοχές της Εθνικής Τράπεζας.

Ιδρύθηκε από μέλος της οικογένειας Ρόθτσάιλντ, της μεγαλύτερης τραπεζικής δυναστείας του κόσμου, που δανείζει τη χώρα μας από το 1823 !!!

Ο νυν πρόεδρος της 
Neuberger Berman ήταν:
●Πρώην πρόεδρος του επενδυτικού τμήματος της αμαρτωλής Lehman Brothers που αποτέλεσε ένα άλλο πείραμα των διεθνών τοκογλύφων .
●Πρώην συνεταίρος και πρόεδρος του επενδυτικού τμήματος της Goldman Sachs.
●Στενός συγγενής του τέως προέδρου Τζορτζ Μπους.

Για να αντιληφθείτε, γιατί ουδείς στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, δεν έκανε το παραμικρό όταν στις 3 Μαρτίου 2010, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ κατηγόρησε, τους Τζορτζ Σόρος, Τζον Πόλσον, Στίβεν Κοέν και Ν.Αϊχορν για την επίθεση στο Ευρώ.

Ποιοι είναι αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι που εδώ στην Ελλάδα, όταν έρχεται η στιγμή να πουμε το όνομά τους, κάποιοι δαγκώνουν την γλώσα τους;
 
Τζόρτζ Σόρος
Διεθνής επενδυτής και μέγας κερδοσκόπος που είχε πρωτοστατήσει στην επίθεση κατά της Στερλίνας.
● Στενότατος συνεργάτης των Ρόθτσάιλντ σε πλήθος επενδυτικών δραστηριοτήτων. 
Υπάρχουν πάνω από πέντε εταιρίες, στις οποίες μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων εταιρειών του Σόρος ήταν μέλη των Δ.Σ. εταιρειών των Ρόθτσάιλντ , αλλά και αντίστροφα.
● Στο Δ.Σ. της κύριας επενδυτικής εταιρείας του Σόρος που ονομάζεται 
Quantum Fund, συμμετέχει ο Ρίτσαρντ Κατζ, ο οποίος είναι πρώην πρόεδρος της Rothschild Italia S.p.A. και μέλος της Επιτροπής Εμπορικών Τραπεζών της!
● Ο Τζορτζ Σόρος, και ο τραπεζίτης Τζέϊκομπ Ρόθτσάιλντ είναι συνεταίροι σε εταιρεία επενδύσεων στην Αφρική και ποιον λέτε να έχουν συνέταιρο; Την γνωστή «ανθέλληνα» που όλοι μας την βρίζαμε για όσα έκανε κατά της χώρας μας, τέως υπουργό των ΗΠΑ,Μαντλίν Ολμπράϊτ.
 
Τζον Πόλσον
Ο 50ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. 
Διεθνής κερδοσκόπος και διαχειριστής του μεγάλου hedge funds «Paulson & Co». 
Ο Πόλσον και ο Ναθάνιελ Ρόθτσάιλντ είναι βασικοί μέτοχοι της Rusal, της μεγαλύτερης εταιρείας παραγωγής αλουμίνιου στον κόσμο.

Στίβεν Κοέν
 O 27ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. 
Ο Κοέν μαζί με την Atticus Capital της οικογένειας Ρόθτσάιλντ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος του οίκου δημοπρασιών Sotheby's (που είναι εισηγμένος στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης).
 
Ντέιβιντ Αϊνχορν
Διεθνής κερδοσκόπος, διαχειριστής του μεγάλου hedge funds Greenlight Capital, ο οποίος «έβγαλε» 1,7 δισ. δολάρια σορτάροντας τη μετοχή της Lehman Βrothers,

H ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ποιοι είναι αλήθεια αυτοί οι Ρόθτσάιλντ;
● Ελέγχουν το μεγαλύτερο διεθνές δίκτυο εξόρυξης και εμπορίας διαμαντιών, πολύτιμων λίθων και μετάλλων, μέσα από εταιρείες τους όπως η Barick Gold, η Gold Fields, η De Beers, η Rio Tinto, κ.α.
● Είναι από τις μεγαλύτερες οικογένειες της βιομηχανίας πετρελαίου.
● Ο Ναθάνιελ Ρόθτσάιλντ και ο Τζον Πόλσον (50ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο) είναι βασικοί μέτοχοι τηςRusal, της μεγαλύτερης εταιρείας παραγωγής αλουμίνιου στον κόσμο.
 
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΡΟΘΤΣΑΪΛΝΤ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
● Ήταν από τους πρώτους δανειστές της Ελλάδας. Τα δάνεια από τους Ρόθτσάιλντ ήταν τα πρώτα και από τα μεγαλύτερα που έλαβε η Ελλάδα το 1823. Από τότε μας δανείζουν και ρουφούν το αίμα των Ελλήνων!
● Ήταν οι δημιουργοί του σύγχρονου τραπεζικού και νομισματικού συστήματος της Ελλάδας.
● Ήταν βασικοί χρηματοδότες, συνιδρυτές και μεγαλομέτοχοι της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας (ΕΤΕ).
● Εξέδιδαν δάνεια για τη δημιουργία έργων υποδομής και δανειοδότησαν εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις και βιομηχανίες. 
Έχοντας το νομισματικό έλεγχο και τον έλεγχο της παραγωγής χρήματος στην Ελλάδα, έπαιξαν σε βάθος χρόνου και στα δυο επίπεδα.
● Παρέμειναν βασικοί μέτοχοι της ΕΤΕ μέσω πολλών εταιρειών (όπως Neuberger Berman).
● Είναι μεγαλομέτοχοι της Τράπεζας της Ελλάδας, η οποία πήρε τον ρόλο της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδας από την Εθνική Τράπεζα, και μόνο κατ όνομα είναι...Ελληνική αφού μόνο ένα πολύ μικρό μέρος των κεφαλαίων της είναι Ελληνικό.
● Η NMRothschild & Sons ήταν μέχρι πρόσφατα σύμβουλος του Ελληνικού Κράτους για ιδιωτικοποιήσεις , όπως της ΔΕΗ και της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου και σύμβουλος δεκάδων τραπεζών και εταιρειών στην Ελλάδα όπως ηCosmote, ΕΛΠΕ, Τράπεζα Εγνατία, Γενική Τράπεζα, Μυτιληναίος, Eurobank, και ένα σωρό άλλες.

Ο σκοτεινός κύριος Ακερμαν
Πολλές φορές, θα ακούσετε στις «ειδήσεις» για τον σκοτεινό ρόλο του κυρίου Τζόζεφ Ακερμαν, ο οποίος είναι διοικητής της Deutsche Bank ! Κανείς δεν λέει όμως, τι ακριβώς δουλειά κάνει ο Ακερμαν και πως σχετίζεται με τα προηγούμενα κοράκια των «αόρατων» κατά τα άλλα αγορών! 
Και που να δείτε, τι έκανε η Ελλάδα για να επιβραβεύσει τον φοβερό και τρομερό ρόλο του!

Ο Τζόσεφ Ακερμαν είναι:
Διοικητής της Deutsche Bank. Γνωρίζετε ότι η D.B. είναι σύμβουλος του γερμανικού κράτους για τη διαχείριση της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής χρηματιστηριακής κρίσης;

Είναι υψηλόβαθμο στέλεχος της 
Siemens από το 2003 και Β' αναπληρωτής πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου τηςSiemens σήμερα. 
Μήπως καταλάβατε τώρα γιατί έκλεισε η υπόθεση με τα 200 ψωρο-εκατομμύρια που προσέφεραν, ενώ οι μίζες ήταν δις;
Μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου της Vodafone !!!
Μη-εκτελεστικός διευθυντής της Royal Dutch Shell, πετρελαϊκής εταιρείας συμφερόντων Ρόθτσάιλντ. 

Καταλάβατε τώρα γιατί μόλις έβγαλε πετρέλαιο η Κύπρος, πήγε η 
Shell στα Κατεχόμενα να κάνει το ίδιο; 

Καταλάβατε τώρα γιατί φωνάζει όλος ο πλανήτης «Ελληνες χαράξτε ΑΟΖ», κι εμείς δεν το κάνουμε;
 
Καταλάβατε μήπως γιατί στις αρχές του 2009, SHELL και BP πούλησαν τα πρατήρια τους στην ΕΛΛΑΔΑ;;; 

Όχι απλά γιατί γνώριζαν για την κρίση αλλά γιατί την είχαν σχεδιάσει οι ίδιοι!!!

Αντιπρόεδρος της ασφαλιστικής εταιρείας 
Zurich Financial Services (η οποία, μεταξύ άλλων, παρέχει ασφαλιστικά προϊόντα για την προστασία από το πιστωτικό και το πολιτικό ρίσκο). 
Μήπως καταλάβατε τώρα γιατί ξεκίνησα την περιγραφή μου με τον ρόλο του εργαλείου που ονομάζεται CDS;

Πρόκειται για ένα άτομο με αρκετές δεκάδες ρόλους, και είναι ν απορεί κανείς πως καταφέρνει να εργάζεται με επιτυχία σε τόσες πολλές δύσκολες θέσεις! Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι το μόνο που κάνει είναι η υπογραφή του σε κάποιες αποφάσεις που άλλοι σχεδιάζουν κι αυτός εκτελεί!

Οσο για εμάς;
 Εμείς οι Ελληνες λοιπόν, λίγο πριν ξεκινήσει «φανερά» η κρίση, αντί για να τον απελάσουμε από τη χώρα τον βραβεύσαμε κι από πάνω! Ετσι τον Σεπτέμβριο του 2009 ο κ. Τζότζεφ Ακερμαν αναγορεύεται επίτιμος διδάκτορας στο Τμήμα Διεθνών Οικονομικών και Ανάπτυξης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης!!!

Ετσι λειτουργεί το σύστημα εδώ στην Ελλάδα!
Βραβεύουμε τους νεκροθάφτες της χώρας μας !
Αν πάλι δεν μπορούμε να τους βραβεύσουμε, τότε τους καθιστούμε ισότιμους συνομιλητές με τους Πρωθυπουργούς μας! 
Όπως τον κ. Τ.Σόρος για παράδειγμα, του οποίου τα γεύματα με τον ΤΕΩΣ Πρωθυπουργό Γ.Παπανδρέου, τα πληρώσαμε χρυσάφι!!!

Την επόμενη φορά που θα ακούσετε λοιπόν για «αγορές» και «τοκογλύφους» και «οικονομικούς δολοφόνους» θα ξέρετε!

Βάλτε αυτό το άρθρο στα «αγαπημένα» του υπολογιστή σας, γιατί θα σας χρειαστεί άπειρες φορές, όταν κάποιοι, θα εξακολουθούν να προκαλούν συσκότιση στον λαό, με αόριστες αναφορές, φτάνοντας στο σημείο τον Ελληνα πολίτη να αναρωτιέται «ΜΑ ΠΟΙΟΣ είναι ο ΕΧΘΡΟΣ»

Τώρα , γνωρίζετε τον εχθρό! Τουλάχιστον, γνωρίζετε τον εχθρό εκτός των τειχών! 
Για τους υπόλοιπους, τους εντός, έχουμε καιρό να ασχοληθούμε!!!